Training Ground ⋘ ลานฝึก ⋙

Training Ground

⋘ ลานฝึก ⋙

ลานฝึก พื้นที่กว้างใหญ่ใจกลางค่ายจูปิเตอร์ เปรียบเสมือนเตาหลอมที่หล่อหลอมเหล่าเดมี่ก็อด ให้กลายเป็นนักรบผู้แข็งแกร่งและกล้าหาญ

ทุกเช้า ณ ลานฝึกแห่งนี้ จะคลาคล่ำไปด้วยเหล่าทหารแห่งกองพันที่สิบสอง ที่มาฝึกซ้อมร่างกายและทักษะการต่อสู้ เสียงดาบกระทบกันดังกึกก้อง เสียงเท้ากระทืบพื้นเป็นจังหวะ เสียงตะโกนสั่งการของครูฝึกดังสนั่นไปทั่วบริเวณ ฝุ่นควันตลบอบอวล ขณะที่เหล่าทหารฝึกซ้อมการต่อสู้ ด้วยอาวุธนานาชนิด ไม่ว่าจะเป็นดาบ หอก ธนู หรือแม้กระทั่งมือเปล่า เหงื่อไหลรินอาบร่างกาย แต่ไม่มีใครยอมแพ้

ทุกคนต่างมุ่งมั่นและทุ่มเทอย่างเต็มที่ เพื่อฝึกฝนตนเองให้แข็งแกร่งและพร้อมสำหรับการต่อสู้ที่แท้จริง

บางครั้ง ลานฝึกแห่งนี้จะถูกใช้เป็นสถานที่สำหรับการระดมพล เหล่าทหารนับร้อยจะยืนเรียงแถวอย่างเป็นระเบียบ ภายใต้แสงแดดที่แผดเผา เพื่อรับฟังคำสั่งจากแม่ทัพ หรือเพื่อร่วมพิธีมอบเกียรติยศให้กับวีรบุรุษผู้สร้างคุณประโยชน์ให้กับค่าย

เสียงแตรดังกึกก้อง ประกาศถึงความยิ่งใหญ่ และเกียรติภูมิของกองพันที่สิบสอง ธงประจำกองพันโบกสะบัดตามแรงลม ปลุกเร้าจิตวิญญาณแห่งนักรบโรมันในตัวของทุกคน

ลานฝึกแห่งค่ายจูปิเตอร์ จึงไม่เพียงเป็นสถานที่สำหรับการฝึกฝนร่างกาย แต่ยังเป็นสัญลักษณ์แห่งความสามัคคี ความกล้าหาญ และเกียรติยศของเหล่าทหารโรมันอีกด้วย

โรลเพลย์ฝึกฝนประจำวัน +5 พลังน้ำใจ +15 EXP

Elina BELIEVER

Elina LetaniaStay with me, I'm afraid of my soul "Life flows like water; to live is to adapt and transform."

เสียงลมพัดผ่านต้นไม้ใหญ่ที่ให้ร่มเงา และเสียงนกร้องก้องไปทั่วสนามฝึก เด็กหญิงเอลิน่า เลทาเนีย วัย 14 ปี ก้าวเข้าสู่พื้นที่ฝึกซ้อมเป็นครั้งแรกในชีวิต ดวงตากลมโตของเธอเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น และความรู้สึกตื่นเต้นที่ผสมผสานกับความกังวลเล็กน้อย

สนามฝึกที่กว้างใหญ่มีอุปกรณ์ต่างๆ วางเรียงราย ทั้งอุปกรณ์ปีนป่าย คูดินที่ถูกขุดไว้ล่วงหน้า และพื้นที่สำหรับวิ่งฝึกความอดทน เพื่อนร่วมค่ายของเธอต่างเริ่มต้นทำกิจวัตรกันอย่างแข็งขัน

"เอลิน่า! ตรงนี้เลย!" เสียงของเซลีน เพื่อนสนิทของเธอดังมาจากด้านหน้า เซลีนกำลังถือพลั่วอยู่ในมือ และโบกมือเรียกเธอให้เข้าไปสมทบ

"ฉันมาช้ารึเปล่า?" เอลิน่าถามพลางรีบเร่งก้าวเท้าตรงไปหาเพื่อน

"ไม่เลย เรากำลังเริ่มกันพอดี!" เซลีนยิ้ม ก่อนยื่นพลั่วอีกอันให้เอลิน่า "นี่จะเป็นการฝึกครั้งแรกของเธอใช่มั้ย?"

"ใช่..." เอลิน่าพยักหน้าเล็กน้อย สายตาจับจ้องไปยังพื้นที่ดินที่ยังคงราบเรียบ "ฉันไม่เคยขุดคูดินมาก่อนเลย แต่จะพยายามเต็มที่"

"เธอทำได้แน่นอน!" เซลีนตบบ่าเอลิน่าเบาๆ "มันอาจจะดูเหมือนง่าย แต่การขุดคูดินนี่เป็นงานที่ใช้ทั้งพละกำลังและความอดทนนะ"

เอลิน่าจับพลั่วแน่น ก่อนจะเริ่มต้นขุดคูในพื้นที่ที่ถูกกำหนดไว้ แสงแดดยามสายตกกระทบผิวขาวเนียนของเธอ ขณะที่เธอใช้แรงทั้งหมดลงไปกับการขุด เสียงพลั่วกระทบดินดังสม่ำเสมอ

"แค่เอาพลั่วจิ้มลงไปแบบนี้ แล้วก็งัดดินขึ้นมา มันง่ายกว่าที่คิดนะ" เซลีนพูดพร้อมสาธิตให้ดู

"ง่ายสำหรับเธอสิ" เอลิน่าหัวเราะเบาๆ เหงื่อเริ่มซึมออกมาบนหน้าผากของเธอ "แต่สำหรับฉัน...ดินนี่มันแข็งชะมัดเลย!"

เซลีนหัวเราะ ก่อนจะก้มลงช่วยเอลิน่าขุด "ค่อยๆ ทำไป อย่าเร่งรีบ ถ้าใช้แรงผิดจังหวะ เดี๋ยวเธอจะเหนื่อยเร็ว"

เวลาผ่านไป เสียงหัวเราะและบทสนทนาของทั้งคู่ดังเคล้ากับเสียงพลั่วกระทบดิน เอลิน่าเริ่มจับจังหวะได้ และดินที่เธอขุดก็กองขึ้นมาเป็นเนินเล็กๆ จนได้รูปเป็นคูตามที่กำหนด

"ฉันทำได้แล้ว เซลีน!" เอลิน่าร้องออกมาอย่างตื่นเต้น ใบหน้าของเธอเปื้อนฝุ่น แต่ดวงตาของเธอเปล่งประกาย

"ดีมาก! เห็นมั้ย ฉันบอกแล้วว่าเธอทำได้" เซลีนยิ้มกว้าง "แต่เดี๋ยวสิ...เรายังต้องขุดต่ออีกเยอะเลยนะ"

"อีกเยอะ?" เอลิน่าทำหน้าตกใจ ก่อนจะหัวเราะ "งั้นก็ลุยกันต่อเลย!"

เสียงของพวกเธอปะปนไปกับบรรยากาศของสนามฝึกที่เต็มไปด้วยความขยันขันแข็ง เสียงพลั่ว เสียงหัวเราะ และเสียงพูดคุยกันของเพื่อนร่วมค่ายผสมผสานกันอย่างมีชีวิตชีวา นี่คือก้าวแรกของเอลิน่าในการฝึกฝนร่างกายและจิตใจ เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับสิ่งที่รออยู่ในอนาคต ไม่ใช่แค่ในค่ายจูปิเตอร์ แต่ในสนามรบที่อาจจะมาเยือนในวันหนึ่ง...

#หมายเหตุ: เด็กหญิงเอลิน่า เลทาเนีย ทำการขุดคูได้รับรางวัล +15 EXP/+3 ดีนาเรียส 

"Every wave tells a story, and every drop contains a universe." the world will stain us with a scarlet cross

✿ Elli

Elina BELIEVER

Elina LetaniaStay with me, I'm afraid of my soul "Life flows like water; to live is to adapt and transform."

แสงแดดยามบ่ายลอดผ่านยอดไม้เหนือศีรษะ สายลมพัดเอื่อยทำให้ใบไม้ไหวเบาๆ เอลิน่า เลทาเนีย ในชุดฝึกซ้อมสีขาวสะอาดเดินก้าวเรียวขาบางอย่างมั่นคงออกจากบริเวณพรินซิเปีย ใจของเธอเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น แม้จะเหนื่อยล้าจากการปัดฝุ่นและทำความสะอาดพื้นที่ก่อนหน้า

เธอเดินเรื่อยๆ ผ่านทางเดินหินกรวด เสียงฝีเท้าของเธอสะท้อนแผ่วๆ ตามจังหวะขณะที่เธอเข้าสู่บริเวณลานฝึกของค่าย ลานกว้างที่เต็มไปด้วยเสียงโลหะกระทบกัน เสียงตะโกนสั่ง และเสียงรองเท้ากระทบพื้นดิน

ที่กลางลาน เด็กฝึกกลุ่มหนึ่งยืนตั้งแถวเรียงกันอย่างมีระเบียบ และที่ด้านหน้าเด็กๆ นั้นมีลาร์คนหนึ่งซึ่งดูเคร่งขรึมและน่าเกรงขาม กำลังยืนอธิบายการฝึกซ้อม

"เอลิน่า!" เสียงเรียกดังมาจากข้างหลัง เธอหันไปพบกับเรกัส เพื่อนรุ่นพี่ผู้ใจดี เขาเดินตรงเข้ามาพร้อมรอยยิ้มบางๆ

"วันนี้มาฝึกเดินขบวนแบบโรมันใช่ไหม?" เรกัสถาม

"ใช่ค่ะ" เอลิน่าตอบพลางยิ้มอย่างสุภาพ "ฉันได้ยินว่าลาร์คนนี้เก่งเรื่องการฝึกเดินขบวนมาก เลยอยากลองเรียนรู้ดู"

เรกัสพยักหน้า "งั้นก็ถือว่าโชคดี เพราะลาร์ซิเลียสเป็นคนที่เข้มงวด แต่ถ้าเธอทำได้ดีล่ะก็ เขาจะจำเธอได้แน่นอน"

เอลิน่าพยักหน้าอย่างตั้งใจ ก่อนจะเดินเข้าไปสมทบกับกลุ่มเด็กฝึก ลาร์ซิเลียสที่ยืนอยู่ด้านหน้าเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดังชัด

"การเดินขบวนแบบโรมันไม่ได้เป็นเพียงแค่การก้าวเท้าตามจังหวะ แต่คือการเดินด้วยเกียรติและความสามัคคี ทุกคนจะต้องเป็นหนึ่งเดียวกัน ไม่มีใครก้าวพลาด ไม่มีใครทำให้แถวแตก เข้าใจไหม!"

"เข้าใจค่ะ!" เด็กฝึกทุกคนตอบพร้อมกัน

เอลิน่ายืนตรง ตั้งใจฟังและจดจำทุกคำพูดของลาร์ซิเลียส เสียงตะโกนสั่งของเขาดังขึ้นอีกครั้ง

"เริ่มฝึก! ก้าวเท้าขวา! หนึ่ง สอง สาม!"

เอลิน่าก้าวเท้าตามจังหวะที่ถูกสั่ง ทุกย่างก้าวของเธอมั่นคง แต่ก็มีบางครั้งที่เธอรู้สึกถึงสายตาคมกริบของลาร์ซิเลียสจับจ้องมาที่เธอ

"เธอ!" ลาร์ซิเลียสเอ่ยเรียก "ก้าวเท้าซ้ายเธอผิดจังหวะ หยุด!"

เอลิน่าชะงักทันที หันไปเผชิญหน้ากับสายตาเข้มงวดของเขา

"ฉันขอโทษค่ะลาร์ ฉันจะปรับปรุง"

ลาร์ซิเลียสพยักหน้า "ดี ฉันอยากเห็นความพยายามของเธอ อย่าทำพลาดอีก"

เอลิน่ากลืนน้ำลายเบาๆ ก่อนจะตั้งสติและฝึกต่อ ความกดดันที่เกิดขึ้นไม่ได้ทำให้เธอท้อแท้ แต่กลับทำให้เธอมีความมุ่งมั่นมากขึ้น เธอฝึกฝนจนเหงื่อหยดลงพื้น แต่ในดวงตาของเธอยังคงเปี่ยมด้วยความตั้งใจ

เรกัสที่มองดูอยู่จากด้านข้างยิ้มบางๆ "เอลิน่า เธอไม่เคยยอมแพ้จริงๆ"

และในตอนนั้นเอง ลาร์ซิเลียสที่ยืนมองจากมุมหนึ่งก็แอบยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะหันกลับไปสั่งการเด็กฝึกคนอื่นๆ การฝึกในวันนั้นจบลงด้วยเสียงตะโกนแห่งความสามัคคีและความตั้งใจของทุกคนที่ร่วมฝึก

แต่สำหรับเอลิน่า นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของเส้นทางที่เต็มไปด้วยบทเรียนและความท้าทายใหม่ๆ ที่รออยู่ข้างหน้า

#หมายเหตุ:เด็กหญิงเอลิน่า เลทาเนีย ฝึกซ้อมการเดินขบวน ได้รับรางวัล: +50 พลังน้ำใจ / +15 EXP / +30 เกียรติยศ

"Every wave tells a story, and every drop contains a universe." the world will stain us with a scarlet cross

✿ Elli

Elina BELIEVER

Elina LetaniaStay with me, I'm afraid of my soul "Life flows like water; to live is to adapt and transform."

ลมหนาวโชยแผ่วเบาในเช้าวันใหม่ หลังจากฝ่าฟันบทเรียนอันเข้มข้นในวิชาเอาชีวิตรอด (Ws) ที่ทุ่งสงคราม เด็กหญิงตัวน้อย เอลิน่า เลทาเนีย ค่อยๆ ก้าวเท้าเรียวบางเดินออกมาจากสนามฝึก ใบหน้าเปื้อนเหงื่อแต่แฝงด้วยแววตาเปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่น

“ถึงจะยากแค่ไหน...หนูก็จะต้องทำให้สำเร็จ” เธอพึมพำกับตัวเองเบาๆ พลางก้มมองมือเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยรอยถลอกจากการฝึก

เธอเดินลัดเลาะผ่านเส้นทางในค่ายจูปิเตอร์ ท่ามกลางเสียงนกร้องและสายลมที่พัดไล้ผิวแก้ม จนกระทั่งเข็มนาฬิกาชี้ไปที่เวลา 11.10 น. เอลิน่าก็มาหยุดยืนที่ ลานฝึกกลางค่าย สถานที่ซึ่งเต็มไปด้วยอาวุธซ้อมรบ กระดานวางแผน และเหล่านักรบตัวน้อยที่กำลังฝึกซ้อมอยู่รอบบริเวณ

"เอลิน่า เลทาเนีย" เสียงทุ้มต่ำที่แฝงด้วยความหนักแน่นดังขึ้น ทำให้เธอหันไปมอง พบกับร่างโปร่งใสของ ครูฝึกไคลน์ วูล์ฟกัง วิญญาณนักยุทธศาสตร์ผู้ทรงอำนาจในอดีต เขาสวมเกราะสีเงินเปล่งประกาย ใบหน้าคมเข้มมองตรงมายังเด็กหญิง

"พร้อมหรือยัง สำหรับบทเรียนวันนี้?" ไคลน์เอ่ยถาม น้ำเสียงเรียบนิ่งแต่ทรงพลัง

เอลิน่ายืดตัวตรง หัวใจเต้นรัวด้วยความตื่นเต้น "พร้อมค่ะ! หนูอยากเรียนรู้วิธีการวางแผนการรบ การทำงานเป็นทีม...และทุกสิ่งที่ครูฝึกจะสอน!"

ไคลน์พยักหน้าเบาๆ รอยยิ้มบางเบาปรากฏบนใบหน้าที่ดูเยือกเย็น "ดีมาก...จำไว้นะ การเป็นนักรบไม่ได้หมายถึงแค่การถืออาวุธและต่อสู้ แต่หมายถึงการรู้จักคิด วางแผน และปกป้องผู้อื่นด้วย"

เอลิน่าตั้งใจฟังอย่างตั้งอกตั้งใจ ไคลน์ก้าวเข้าไปยืนหน้าแผนที่ที่วางอยู่กลางลานฝึก แม้เขาจะแตะต้องสิ่งของไม่ได้ แต่ด้วยพลังของเขา เส้นแสงสีทองพลันวาดขึ้นกลางอากาศเป็นแผนที่ของสนามรบจำลอง

"นี่คือดินแดนศัตรู" ไคลน์กล่าว พร้อมใช้มือโปร่งแสงชี้ไปยังตำแหน่งต่างๆ บนแผนที่ "การรบไม่ใช่เรื่องของพละกำลังเพียงอย่างเดียว แต่ต้องอาศัยความเฉลียวฉลาดและการทำงานร่วมกันเป็นทีม ดูนี่..."

เส้นสีทองเคลื่อนไหวราวกับมีชีวิต แสดงให้เห็นกลยุทธ์การล้อมตี การโจมตีจากด้านหลัง และการวางตำแหน่งเพื่อสร้างความได้เปรียบ

"ว้าว..." เอลิน่าเบิกตากว้างด้วยความตื่นตาตื่นใจ "หนูไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าการวางแผนจะสำคัญขนาดนี้!"

"ใช่แล้ว" ไคลน์ตอบเสียงหนักแน่น "และเธอต้องฝึกการตัดสินใจอย่างเด็ดขาดด้วย ลองคิดดูสิว่า ถ้าเธออยู่ในสถานการณ์นี้ เธอจะทำอย่างไร?"

เอลิน่าขมวดคิ้วมุ่น มองแผนที่ตรงหน้าอย่างตั้งใจ "ถ้าเป็นหนู...หนูจะให้เพื่อนในทีมแบ่งกลุ่มออกเป็นสองส่วน ส่วนหนึ่งล่อศัตรูออกไป อีกส่วนซุ่มโจมตีจากด้านหลังค่ะ!"

ไคลน์มองเธอด้วยแววตาชื่นชม "ยอดเยี่ยมมาก เด็กน้อย เธอเริ่มเข้าใจแล้วว่า การรบคือศิลปะแห่งการคิดและการปรับตัว"

หลังจากนั้น การฝึกฝนก็เริ่มต้นขึ้น เอลิน่าและเพื่อนร่วมทีมจำลองสถานการณ์ต่างๆ ตามคำแนะนำของไคลน์ แม้จะเหนื่อยล้า แต่เธอก็ไม่ย่อท้อ เพราะทุกครั้งที่เธอพยายาม เธอจะเห็นรอยยิ้มพึงพอใจจากครูฝึกวิญญาณ

เมื่อการฝึกจบลงในยามบ่าย ไคลน์กล่าวปิดท้ายด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "เอลิน่า เธอทำได้ดีมากในวันนี้ แต่จำไว้นะว่า นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น หนทางข้างหน้ายังยาวไกล...และเต็มไปด้วยบททดสอบที่ยากยิ่งกว่านี้"

เอลิน่ายิ้มรับ "ค่ะ ครูฝึก ขอบคุณมากสำหรับทุกคำแนะนำ หนูสัญญาว่าจะไม่หยุดพัฒนาตัวเอง!"

ครูฝึกวิญญาณพยักหน้าเบาๆ ก่อนที่ร่างโปร่งแสงของเขาจะค่อยๆ จางหายไปกับสายลม เหลือไว้เพียงแสงแดดยามบ่ายที่ส่องกระทบลานฝึก และหัวใจดวงเล็กๆ ของเด็กหญิงที่เปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่นในเส้นทางที่เลือกเดิน

#หมายเหตุ: เด็กหญิงเอลิน่า เลทาเนีย เข้าเรียนวิชากลยุทธ์การรบ (BS) ได้รับรางวัลเข้าชั้นเรียน(แนบโรลเข้าเรียน): +10 EXP , +20 ความกล้า

"Every wave tells a story, and every drop contains a universe." the world will stain us with a scarlet cross

✿ Elli

Elina BELIEVER

Elina LetaniaStay with me, I'm afraid of my soul "Life flows like water; to live is to adapt and transform."

แสงแดดยามบ่ายสาดส่องผ่านยอดสนสูงใหญ่ ลมอ่อน ๆ พัดผ่านใบไม้ส่งเสียงเสียดสีคล้ายบทเพลงแห่งธรรมชาติ เด็กหญิงตัวน้อย เอลิน่า เลทาเนีย ค่อย ๆ ก้าวเรียวขาบางออกมาจากบริเวณคอกเพกาซัส ดวงตาสีฟ้าของเธอฉายประกายแห่งความสุขหลังจากที่เพิ่งเสร็จสิ้นการฝึกบินกับ อาเซียร์ เพกาซัสคู่ใจ

เธอลูบขนสีขาวระยิบของอาเซียร์เบา ๆ พร้อมกระซิบด้วยน้ำเสียงอบอุ่น "วันนี้เจ้าเก่งมาก ข้าภูมิใจในตัวเจ้าเหลือเกิน"

อาเซียร์เบือนหน้ามาสบตาเธอ ส่งเสียงในลำคอคล้ายจะตอบรับ ก่อนจะย่อตัวลงให้เอลิน่าลูบคอของมันอีกครั้ง

---

หลังจากร่ำลาอาเซียร์ เอลิน่าก็เริ่มเดินไปตามทางเดินกรวดในค่ายจูปิเตอร์ เสียงฝีเท้าเล็ก ๆ ของเธอประสานกับเสียงนกน้อยที่ขับขานอยู่บนกิ่งไม้ สายลมที่พัดผ่านชวนให้บรรยากาศสงบและเย็นสบาย

เธอเดินอยู่เป็นระยะเวลาหนึ่งจนกระทั่งเข็มนาฬิกาในใจเธอบอกเวลา 2.30 นาฬิกา และแล้วลานฝึกขนาดใหญ่ก็ค่อย ๆ ปรากฏขึ้นตรงหน้า

ลานฝึกในค่ายจูปิเตอร์ เป็นพื้นที่เปิดโล่งที่ล้อมรอบด้วยกำแพงหินสูงตระหง่าน ผืนดินถูกจัดเรียบเรียงอย่างดีสำหรับการฝึกซ้อม เด็กฝึกหลายคนยืนรวมตัวกันอยู่ตรงกลางลาน พร้อมรอคำสั่งจาก ครูฝึกไคลน์ วูล์ฟกัง

ร่างโปร่งแสงของไคลน์ปรากฏตัวอย่างช้า ๆ กลางลานฝึก แม้เขาจะเป็นเพียงวิญญาณ แต่ความสง่างามในชุดเกราะสีเงินอันเปล่งประกายทำให้ทุกสายตาจับจ้องไปที่เขาอย่างเคารพ

"นักฝึกทุกคน จงตั้งใจฟัง!" เสียงของไคลน์เย็นสงบแต่ทรงพลัง "วันนี้ ข้าจะสอนวิชา 'กลยุทธ์การรบ' วิชาที่จะทำให้เจ้าทั้งหมดเข้าใจศิลปะแห่งการบัญชาการและการทำงานเป็นทีม"

---

บทเรียนเริ่มต้น

เอลิน่ารีบเดินไปหาครูฝึก เธอยื่นสมุดการบ้านเล่มเล็กที่เธอตั้งใจทำมาตลอดคืน "นี่เจ้าค่ะ ครูฝึก ข้าทำการบ้านตามที่ท่านสั่งไว้"

ไคลน์รับสมุดนั้นด้วยพลังแห่งวิญญาณ เขาเปิดดูด้วยดวงตาที่เยือกเย็นแต่แฝงด้วยความชื่นชม

"เจ้าทำได้ดีมาก เอลิน่า" เขาเอ่ยพร้อมพยักหน้า "แผนที่เจ้าเขียนมาแสดงให้เห็นว่าเจ้ามีความเข้าใจพื้นฐานดีมาก แต่เจ้าต้องเพิ่มความละเอียดในเรื่องของการจัดการทรัพยากร"

"ข้าจะพัฒนาให้ดียิ่งขึ้นเจ้าค่ะ" เอลิน่าตอบด้วยน้ำเสียงมุ่งมั่น

"ดี! เช่นนั้นเรามาเริ่มการฝึกกัน" ไคลน์กล่าวพร้อมกวาดสายตามองไปยังนักฝึกทุกคน "วันนี้ ข้าจะแบ่งพวกเจ้าออกเป็นกลุ่ม และให้ทำภารกิจจำลองการรบเพื่อฝึกการวางแผน"

#หมายเหตุ: เด็กหญิงตัวน้อยเอลิน่า เลทาเนีย เข้าเรียนวิชากลยุทธ์การรบ (BS) คาบเรียนที่ 2/4 ได้รับรางวัลเข้าชั้นเรียน(แนบโรลเข้าเรียน): +10 EXP , +20 ความกล้า

หมายเหตุ: (2) ส่งการบ้านคาบเรียนที่แล้ว การบ้านวิชากลยุทธ์การรบ (BS) คาบเรียนที่ 1 ได้รับรางวัล (คาบที่ 1 +2 Point) 

"Every wave tells a story, and every drop contains a universe." the world will stain us with a scarlet cross

✿ Elli

Elina BELIEVER

Elina LetaniaStay with me, I'm afraid of my soul "Life flows like water; to live is to adapt and transform."

หลังจากอาบน้ำเสร็จ เอลิน่า เลทาเนีย เด็กหญิงผู้มีเรือนผมสีทองอ่อนประดุจแสงแรกแห่งรุ่งอรุณ ก็ทำการสวมใส่เครื่องแบบประจำค่ายจูปิเตอร์ เสื้อสีม่วงสดที่แสดงถึงความภาคภูมิใจ กางเกงขาสั้นสีดำที่เหมาะสมกับการเคลื่อนไหว และรองเท้าผ้าใบสีขาวคู่ใจ เธอผูกผมหางม้าเรียบร้อย มองเงาสะท้อนของตัวเองในกระจกเล็ก ๆ บนผนัง

"เอลิน่า... วันนี้ต้องทำให้ดีที่สุด" เธอกระซิบกับตัวเองเบา ๆ

เธอก้าวเดินออกจากห้องอย่างมุ่งมั่น ทางเดินปูหินสะท้อนแสงแดดยามเช้า นำทางเธอไปยังสนามฝึกของค่าย เสียงนกร้องจากต้นไม้ใหญ่สองข้างทางช่วยเสริมความสดชื่นให้กับเธอ

ที่สนามฝึก เซลีน เพื่อนสนิทของเอลิน่ายืนรออยู่ เซลีนเป็นเด็กหญิงที่แข็งแกร่ง ผมสีน้ำตาลเข้มรวบเรียบง่าย ดวงตาสีเขียวมรกตของเธอเปล่งประกายมุ่งมั่น ในมือของเธอถือพลั่วเตรียมพร้อมสำหรับการฝึก

“ช้าจังนะเอลิน่า” เซลีนเอ่ยพร้อมรอยยิ้มขี้เล่น “ฉันคิดว่าฉันต้องเริ่มขุดก่อนซะอีก”

เอลิน่ายิ้มเขินพลางรับพลั่วที่เซลีนยื่นมาให้ “ขอโทษจ้ะ พอดีฉันอาบน้ำนานไปหน่อย แต่ไม่ต้องห่วงนะ วันนี้ฉันจะทำเต็มที่!”

เซลีนหัวเราะเบา ๆ ก่อนพยักหน้า “ดี งั้นเรามาเริ่มกันเลย วันนี้เราจะขุดคูสนาม นี่ไม่ใช่แค่การออกกำลังกาย แต่มันเป็นการฝึกฝนจริง ๆ สำหรับการรบ จำไว้ว่า ถ้าเราทำได้ดีในสนามฝึก วันหนึ่งมันอาจช่วยชีวิตเราในสนามจริงได้”

ทั้งสองเริ่มต้นขุดคูตามแนวที่กำหนดไว้ เซลีนออกแรงขุดอย่างคล่องแคล่ว ในขณะที่เอลิน่ากำลังพยายามปรับจังหวะและน้ำหนักมือของตัวเอง เสียงพลั่วกระทบดินดังก้องไปทั่วสนามฝึก

“เหนื่อยไหม?” เซลีนเอ่ยถาม เมื่อเห็นเอลิน่าเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผาก

เอลิน่าหอบเล็กน้อยแต่ยิ้มกว้าง “ไม่ขนาดนั้น แต่ต้องใช้แรงเยอะกว่าที่คิดไว้”

เซลีนหยุดพักเล็กน้อยและพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “รู้ไหมเอลิน่า? การฝึกพวกนี้ไม่ได้แค่ทำให้เราแข็งแรงขึ้น แต่มันยังฝึกให้เรามีความอดทนด้วย ถ้าเราอ่อนแรงหรือยอมแพ้ในสนามจริง มันอาจหมายถึงความล้มเหลว หรือแย่กว่านั้น...”

เอลิน่าพยักหน้า ดวงตาของเธอฉายแววตั้งใจ “ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะไม่ยอมแพ้แน่นอน เซลีน”

เซลีนยิ้มเล็กน้อยก่อนจะกลับไปขุดต่อ ทั้งสองทำงานร่วมกันอย่างขยันขันแข็ง ดินที่ขุดออกมากองสูงขึ้นเรื่อย ๆ คูสนามที่พวกเธอขุดเริ่มเป็นรูปร่างชัดเจน

ในที่สุด เมื่อพวกเธอทำเสร็จ เซลีนยืนมองหลุมดินด้วยความภูมิใจ ก่อนหันไปหาเอลิน่า “เยี่ยมมาก! วันนี้เธอพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเธอพร้อมที่จะทำอะไรใหญ่ ๆ ได้”

เอลิน่ายิ้มกว้าง แม้จะเหนื่อย แต่หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ “ขอบใจนะ เซลีน ถ้าไม่มีเธอคอยช่วย ฉันคงทำได้ไม่ดีขนาดนี้”

เซลีนหัวเราะเบา ๆ “ไม่เอาน่า เราช่วยกันต่างหาก”

ทั้งสองนั่งพักใต้ต้นไม้ใหญ่ใกล้สนามฝึก มองผลงานที่พวกเธอช่วยกันสร้างอย่างภาคภูมิใจ พร้อมคุยกันถึงแผนการฝึกในวันถัดไปด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความหวังและพลัง

รางวัล: +15 EXP / +3 ดีนาเรียส

"Every wave tells a story, and every drop contains a universe." the world will stain us with a scarlet cross

✿ Elli

Elina BELIEVER

Elina LetaniaStay with me, I'm afraid of my soul "Life flows like water; to live is to adapt and transform."

ยามเช้าที่พรินซิเปียเงียบสงบ มีเพียงเสียงลมพัดผ่านเบาๆ และแสงอาทิตย์ที่ลอดผ่านต้นไม้ใหญ่ เอลิน่า เลทาเนีย เด็กหญิงตัวน้อยในชุดคลุมสีน้ำตาลอ่อนกำลังปัดฝุ่นจากกองหนังสือที่เธอใช้ศึกษาเกี่ยวกับกลยุทธ์โบราณ เมื่อจัดการงานเสร็จเรียบร้อย เธอยิ้มบางๆ แล้วพูดกับตัวเองเบาๆ

“ได้เวลาออกเดินทางต่อแล้วสินะ...”

เธอสะพายกระเป๋าหนังสีเก่าแล้วค่อยๆ ก้าวเรียวขาบาง เดินผ่านซุ้มประตูที่ประดับด้วยคำขวัญของค่ายจูปิเตอร์ สายตาของเธอมุ่งมั่นราวกับนักรบในตำนาน แม้เธอจะยังเด็ก แต่ความกล้าหาญในดวงตานั้นยิ่งใหญ่เกินวัย

หลังจากเดินไปตามทางเดินในค่ายสักพัก เธอพบลานฝึกกว้างใหญ่ที่เต็มไปด้วยเสียงการฝึกซ้อมและการออกคำสั่งจากเหล่าผู้นำฝึกกลุ่มต่างๆ กลิ่นหญ้าสดและดินผสมกับกลิ่นเหงื่อของนักฝึกทำให้ลานนี้มีชีวิตชีวา

“เอลิน่า!” เสียงหนึ่งดังขึ้นจากลานฝั่งขวา เป็นลาร์เมาคลี วิญญาณผู้พิทักษ์ที่มีร่างโปร่งแสงในชุดนักรบโรมันโบราณ เขากำลังชี้ไปยังกลุ่มเด็กที่ถือดาบไม้และโล่จำลองอยู่

“มาเร็ว วันนี้เราจะฝึกการเดินขบวนแบบโรมัน!”

เอลิน่าก้าวไปหาลาร์เมาคลีด้วยสีหน้าสดใส เธอประสานมือไว้ข้างหลังและโค้งเล็กน้อยเป็นการทักทาย

“สวัสดีค่ะ ท่านลาร์เมาคลี วันนี้มีอะไรมาท้าทายให้หนูเรียนรู้บ้างคะ?”

ลาร์เมาคลียิ้ม เขามีใบหน้าที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจในตัวเด็กหญิงผู้นี้

“เจ้าจะได้เรียนรู้วิถีของนักรบ ไม่ใช่แค่การถือดาบ แต่คือการร่วมมือ การเคารพในระเบียบ และการปฏิบัติตามกลยุทธ์อย่างเคร่งครัด”

เอลิน่าพยักหน้า เธอหยิบโล่จำลองขึ้นมาแล้วรวมกลุ่มกับเด็กๆ ที่กำลังรอการสั่งการ ลาร์เมาคลีเริ่มออกคำสั่ง

“ตั้งแนว! ปรับระยะห่างหนึ่งเมตรระหว่างคน!”

เด็กๆ รีบทำตามทันที โล่ไม้ถูกยกขึ้นประสานกันจนเกิดเสียงกระทบกันดัง กรึก สร้างแนวกำแพงที่มั่นคง ลาร์เมาคลีเดินตรวจความเรียบร้อยแล้วพยักหน้า

“ดีมาก ทีนี้ขยับทีละก้าว ซ้าย! ขวา! ซ้าย!”

เอลิน่าจับจังหวะการก้าวเดินได้อย่างรวดเร็ว เสียงเท้ากระทบพื้นดินเป็นจังหวะเดียวกัน เธอรู้สึกถึงความเป็นหนึ่งเดียวกับกลุ่ม

“ยอดเยี่ยม!” ลาร์เมาคลีตะโกน “ตอนนี้เพิ่มความเร็ว! เร็วขึ้น!”

เอลิน่าและเด็กๆ เร่งก้าวเท้าตามคำสั่ง เสียงหายใจหนักๆ ดังขึ้นพร้อมกับเหงื่อที่ไหลซึม แต่ไม่มีใครยอมแพ้

หลังจากฝึกไปเกือบชั่วโมง ลาร์เมาคลีให้สัญญาณหยุดพัก เด็กๆ ต่างทิ้งตัวลงกับพื้นหญ้าอย่างหมดแรง ยกเว้นเอลิน่าที่นั่งลงอย่างสงบพร้อมยกมือปาดเหงื่อ

“ท่านลาร์เมาคลีคะ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “หนูอยากเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการวางแผนกลยุทธ์ค่ะ”

วิญญาณนักรบยิ้มกว้างและพยักหน้า

“เจ้ามีความมุ่งมั่นที่น่ายกย่อง เอลิน่า ข้าจะสอนเจ้าทุกอย่างที่ข้ารู้ เพื่อให้เจ้าพร้อมสำหรับการเป็นผู้นำที่แท้จริง”

ลมเย็นพัดผ่าน ลานฝึกเงียบสงบลงเล็กน้อย ขณะที่เอลิน่าและลาร์เมาคลีเริ่มการเรียนรู้บทใหม่ในการฝึกฝนของเธอ...

รางวัล: +50 พลังน้ำใจ / +15 EXP / +30 เกียรติยศ

"Every wave tells a story, and every drop contains a universe." the world will stain us with a scarlet cross

✿ Elli

Elina BELIEVER

Elina LetaniaStay with me, I'm afraid of my soul "Life flows like water; to live is to adapt and transform."

หลังจากที่ เอลิน่า เลทาเนีย เด็กหญิงตัวน้อยผู้มุ่งมั่นได้เสร็จสิ้นการเรียนวิชาเอาชีวิตรอด (WS) ในเช้าวันนั้น ท้องฟ้าก็คลี่คลายจากม่านหมอกแห่งทุ่งสงคราม เผยให้เห็นแสงแดดที่ส่องลอดผ่านกิ่งไม้ระยับระยับ เอลิน่ายืนอยู่กลางทุ่งหญ้าที่มีกลิ่นอายของการต่อสู้ เธอปัดฝุ่นออกจากกระโปรงสีขาวอมฟ้าของเธอ พร้อมดึงผ้าคาดผมให้กระชับ

"หมดเวลาในสมรภูมินี้แล้ว ได้เวลาไปลานฝึกเพื่อเรียนวิชาใหม่" เอลิน่ากล่าวกับตัวเอง ก่อนจะเริ่มก้าวเรียวขาออกจากทุ่งนั้น

เธอเดินผ่านเส้นทางของค่ายจูปิเตอร์ ท่ามกลางเสียงนกร้องและสายลมเย็นที่พัดผ่าน เส้นทางอันยาวไกลนี้เต็มไปด้วยกลิ่นอายของป่าและความสงบ แม้ว่าเธอจะเหนื่อยล้าจากการฝึกฝนในช่วงเช้า แต่จิตใจของเธอกลับเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น

ในที่สุดเมื่อเวลาเดินทางมาถึง 11.10 นาฬิกา เอลิน่าก็มาถึง ลานฝึก ของค่ายจูปิเตอร์ สถานที่อันกว้างขวางซึ่งรายล้อมไปด้วยเนินเขาเล็กๆ และพื้นที่ฝึกซ้อมที่ถูกจัดเตรียมไว้อย่างประณีต

เบื้องหน้าของเธอปรากฏร่างของ ครูฝึกไคลน์ วูล์ฟกัง ลอยตัวอยู่กลางอากาศ แม้เขาจะไม่มีร่างกายที่จับต้องได้ แต่แสงสีฟ้าจางๆ ที่เปล่งประกายรอบตัวเขาก็เปี่ยมไปด้วยพลังแห่งความรู้และประสบการณ์

"ยินดีต้อนรับกลับมา เอลิน่า เลทาเนีย" เสียงของครูฝึกไคลน์ดังขึ้น สงบนิ่งแต่ทรงพลัง

"ขอบคุณค่ะ ครูไคลน์" เอลิน่าขานรับด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล เธอรู้สึกเสมอว่าครูคนนี้มีบางอย่างที่ทำให้เธอรู้สึกเคารพอย่างลึกซึ้ง

"วันนี้เจ้าจะได้เรียนรู้ วิชากลยุทธ์การรบ (BS) ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของการเป็นผู้นำในสนามรบ ข้าจะแนะนำวิธีการวางแผน การบัญชาการ และความสำคัญของการทำงานเป็นทีม"

"หนูพร้อมที่จะเรียนรู้ทุกสิ่งค่ะ" เอลิน่ากล่าวพร้อมรอยยิ้มเล็กๆ บนใบหน้า

ไคลน์พยักหน้าเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะเริ่มต้นบทเรียนด้วยการสร้างภาพจำลองสนามรบขึ้นในอากาศ พื้นที่จำลองนั้นประกอบไปด้วยภูเขา ป่า และลำธารที่คดเคี้ยว

"ก่อนอื่น เจ้าต้องเรียนรู้ที่จะมองเห็นสนามรบในมุมมองของผู้นำ" ไคลน์กล่าว "เจ้าจะวางกำลังพลอย่างไร หากศัตรูโจมตีจากทิศตะวันออก และลำธารนี้เป็นเส้นทางเดียวที่สามารถใช้เป็นแหล่งน้ำได้?"

เอลิน่ามองภาพจำลองด้วยสายตาแน่วแน่ เธอวิเคราะห์สภาพภูมิประเทศและทรัพยากรในมืออย่างละเอียด ก่อนจะตอบว่า

"หนูจะใช้เนินเขาเป็นจุดซุ่มโจมตีค่ะ โดยให้กองกำลังเล็กๆ ซ่อนตัวอยู่ในป่าใกล้ลำธารเพื่อป้องกันศัตรูไม่ให้เข้าถึงแหล่งน้ำ และใช้ธนูยิงศัตรูจากเนินเขาเพื่อข่มขวัญพวกเขา"

ไคลน์ยิ้มบางๆ "ยอดเยี่ยม ความคิดสร้างสรรค์และการใช้ประโยชน์จากภูมิประเทศคือสิ่งสำคัญ แต่จงจำไว้ว่าทุกแผนต้องมีทางเลือกสำรองเสมอ"

จากนั้นบทเรียนก็เริ่มดำเนินไปอย่างเข้มข้น ไคลน์ไม่เพียงแค่สอนวิธีการคิดเชิงกลยุทธ์ แต่ยังสอนถึงความสำคัญของการทำงานร่วมกับผู้อื่น

"การบัญชาการไม่ได้หมายถึงการสั่งการเพียงอย่างเดียว แต่คือการทำให้ทุกคนเชื่อมั่นในตัวเจ้า" เขากล่าวพร้อมกับเล่าเรื่องราวจากชีวิตในอดีตของเขาที่เคยเป็นนักรบ

เมื่อบทเรียนสิ้นสุดลง ไคลน์มองเอลิน่าด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความภาคภูมิใจ "เจ้ามีศักยภาพมาก จงรักษาความมุ่งมั่นนี้ไว้ เอลิน่า"

"ขอบคุณค่ะ หนูจะพยายามให้มากขึ้นค่ะ"

แสงแดดอ่อนๆ ที่ตกกระทบบนลานฝึกดูอบอุ่นยิ่งขึ้น เมื่อเอลิน่าเก็บสมุดบันทึกของเธอและก้าวออกจากลานฝึก เธอรู้ว่าทุกบทเรียนในวันนี้จะเป็นก้าวสำคัญที่จะนำเธอไปสู่การเป็นนักรบผู้ยิ่งใหญ่ในอนาคต

รางวัลเข้าชั้นเรียน วิชากลยุทธ์การรบ (BS) คาบเรียนที่ 3/4 (แนบโรลเข้าเรียน): +10 EXP , +20 ความกล้า

แนบการบ้านจากคาบเรียนที่แล้วส่ง: การบ้านวิชากลยุทธ์การรบ (BS) คาบเรียนที่ 2 

(เขียนบล็อก +2 INT)

"Every wave tells a story, and every drop contains a universe." the world will stain us with a scarlet cross

✿ Elli

Nereza BELIEVER

DENISTA NORTARA

Lovers of Pleasure From First Cohort

การเรียนเป็นสิ่งที่เดนิสต้าไม่ถนัด(?) เธอไม่ถูกโฉลกกับตัวหนังสือ และเผอิญว่าอุปกรณ์สำคัญในการเรียนมักเป็นหนังสือ นั่นเท่ากับว่าการเรียนรู้ของเธอจะยากขึ้นเกือบสิบเท่าเพราะเธอไม่เข้าใจในความหมายของสิ่งที่เห็นเลยแม้แต่นิดเดียว ‘ กลยุทธ์การรบ.. แค่ชื่อก็เหนื่อยแล้ว ’ เดนิสต้าไม่ได้มีปัญหากับวิชาที่ต้องใช้ความคิด ตรงกันข้าม เธอชอบมันมาก ทว่าเมื่อคิดถึงการสรุปหรือโน๊ตหนา ๆ ที่จะต้องจดเพื่อทำความเข้าใจตัววิชา ยังไม่รวมไปถึงการบ้านที่อาจจะทั้งเขียนหรือไม่ก็ค้นคว้าข้อมูล

‘ พระเจ้า นั่นคือวิธีฆ่าฉันทางอ้อมชัด ๆ ’

ถึงจะบ่นในใจไม่ต่ำกว่าสิบประโยคแต่ตอนนี้เดนิสต้ากลับกำลังยืนอยู่เพียงลำพังในลานฝึกของค่ายซึ่งเป็นที่เรียนวิชากลยุทธ์การรบตั้งแต่เช้าก่อนจะถึงเวลาเข้าเรียน เสียงสูดลมหายใจดังขึ้นท่ามกลางความเงียบสงบของบริเวณที่ราบกว้างก่อนจะตามมาด้วยการถอนหายใจยาวเหยียด เมื่อเจ้าของลมหายใจยอมรับในความย้อนแย้งของตัวเอง มือข้างหนึ่งที่เคยกอดสมุดไว้บนอกลดลงล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบสมาร์ทโฟนเครื่องสวยขึ้นมา ปลายนิ้วของเธอไถไปบนหน้าจอเพื่อปลดรหัสและเข้าไปทำในสิ่งที่พึ่งจะถูกพัฒนาเพิ่มเข้ามาในเครื่องมือสื่อสาร

ทำไมเวลาคนเราตื่นเต้นต้องทำอะไรแปลก ๆ

ฉันมีคาบเรียนในวันนี้และ —- เอ่อ ว่าไงดี มันเป็นวิชาที่ฉันไม่คิดว่าตัวเองจะเรียนรู้เรื่อง *อิโมจิขมวดคิ้ว* ดังนั้นฉันเลยไม่ได้คาดหวังอะไรกับวิชานี้นัก แต่ตอนนี้ในเวลา.. ประมาณแปดโมงเช้า ฉันก็มาถึงที่เรียนแล้ว (คลาสเริ่ม 9 โมงเช้า ในกรณีที่พวกคุณอยากรู้) btw มันไม่ใช่โพสต์ที่ต้องการความเห็นอะไรเยอะนักหรอก ช่างมันเถอะ ขอให้มีวันที่ดีนะทุกคน !

COMMENT LIKE SHERE DETAILS

หลังกดโพสต์ เดนิสต้าถอนหายใจอีกเฮือกก่อนจะเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋ากางเกงตามเดิม ‘ รอ .. แล้วก็รอ ’ เธอยืนอยู่ตรงนั้นอย่างไร้จุดหมาย ปล่อยให้เวลาเปลี่ยนจากนาทีเป็นขั่วโมงและในที่สุดอาจารย์ประจำภาควิชาตัวสีเขียวก็ปรากฏกาย เมื่อสองดวงตาสบกัน เขาดูประหลาดใจ เธอเองก็ประหลาดใจ เดนิสต้าไม่ได้คิดไว้ว่าเธอจะมีอาจารย์ประจำวิชากลยุทธ์เป็นเดอะฮัคตัวผอมแห้ง ส่วนเขาก็ไม่ได้คิดว่าจะมีเด็กแปลก ๆ มายืนกอดหนังสือรอเข้าเรียนตั้งแต่เช้า

“ สวัสดี ”

ดวงตาของสิ่งมีชีวิตไร้กายหยาบซึ่งถูกเรียกกันอย่างแพร่หลายว่า ‘ ลาร์เรส ’ จรดลงกับร่างบางของเด็กสาวที่มีรูปลักษณ์ให้บรรยากาศคล้ายคลึงกับแมวขนยาวตัวสีขาวที่มีราคาสูงเกือบเฉียดฟ้า และเมื่ออ้างอิงจากประสบการณ์รวมไปถึงไหวพริบของเขาในการประเมินเพียงแค่ปราดเดียวไคลน์ก็รู้ที่มาทางสายเลือดของอีกฝ่ายแล้ว “ ไม่ได้เห็นสายเลือดวีนัสภายในค่ายมานาน ยินดีต้อนรับ ” แม้จะให้ความรู้สึกขึงขังจริงจังเกินไปบ้าง แต่ลาร์เรสตนนี้ก็ยังมีไมตรีต้อนรับเด็กใหม่ที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน

ไคลน์ วูล์ฟกัง นักรบผู้ฝ่าฟันอุปสรรคนับแต่โบราณแม้จะเหลือเพียงเศษเสี้ยววิญญาณแต่ก็ยังจงรักภักดีต่อหน้าที่ขัดเกลาครึ่งเทพหน้าใหม่ให้เติบโตไปเป็นกำลังสำคัญของโลก เขาเป็นชายจริงจังเงียบขรึมดังนั้นทันทีที่เข็มนาฬิกาของลานฝึกซ้อมชี้ไปที่เลข 9 คลาสเรียนวิชากลยุทธ์การรบก็เริ่มต้นขึ้นโดยไม่คิดจะหยุดรอเด็กนักเรียนที่มาสาย “ ข้าจะเริ่มต้นด้วยหลักการพื้นฐานที่ต้องใช้ในการทำความเข้าใจกลยุทธ์ ”

“ รู้หรือไม่ว่า กลยุทธ์ และ การรบ ต่างกันอย่างไร ”

แค่คำถามแรกก็มากพอจะทำให้เดนิสต้าหัวหมุน คิ้วของหญิงสาวขมวดเข้าผูกกันเป็นปมยุ่งเหยิง ‘ ไม่ใช่ว่ากลยุทธ์การรบมันต้องรวมกันหรอกเหรอ?? ’ เสียงความคิดที่ดังขึ้นในหัวทำให้เธออยากหันหลังไปกรี๊ดสักครั้ง เดนิสต้าตระหนักได้ทันทีว่าวิชากลยุทธ์การรบไม่ใช่สิ่งที่เหมาะกับเธอ—- เผลอ ๆ อาจจะไม่เหมาะกับใครเลยด้วยซ้ำ เพื่อแก้สถานการณ์ ธิดาแห่งวีนัสยกมือข้างหนึ่งขึ้นป้องริมฝีปาก แสร้งทำเป็นกระแอมเพื่อปรับเปลี่ยนการแสดงออกของตัวเอง

“ กลยุทธ์คือวิธีการ ส่วนการรบคือสิ่งที่จะต้องถูกใช้จริง อะไรแบบนี้หรือเปล่าคะ? ”

แม้น้ำเสียงของเธอจะยังสม่ำเสมอมั่นใจ แต่การใช้ถ้อยคำที่แสดงถึงความนอบน้อมผสานมากับการสอบถามก็ทำให้ไคลน์พยักหน้า ดวงตาคมของอาจารย์ไร้กายหยาบประจำภาควิชาหรี่ลงพร้อมการไขว่แขนไปด้านหลัง ที่จริงแล้วคำตอบของเดนิสต้าก็ไม่ได้ผิดเสียทีเดียวเพราะหากให้พูดข้อเท็จจริง เดิมทีคำถามนี้ไม่ได้มีคำตอบที่ตายตัวว่าผิดหรือถูกมาตั้งแต่แรก “ สำหรับคนที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับการรบก็ถือว่าตอบได้ไม่เลว ”

การตอบรับของอาจารย์ประจำวิชากลยุทธ์การรบทำให้รอยยิ้มสุภาพของธิดาวีนัสค้างอยู่บนใบหน้าราวกับถูกแช่ไว้ด้วยน้ำแข็ง ถ้าไม่ติดว่าอีกฝ่ายเป็นอาจารย์ ป่านนี้เเดนิสต้าคงกรอกตาหรือไม่ก็ถอนหายใจ เธอรู้และเข้าใจว่าการเรียนที่ดีต้องควบคู่ไปกับสถานการณ์ที่ทำให้ผู้เรียนได้คิดวิเคราะห์ แต่บางครั้งถ้าให้วิเคราะห์ตั้งแต่วินาทีแรกที่เปิดคลาสเรียนมันก็ออกจะ.. โหดหินเกินไปหน่อย

“ การรบมักถูกเรียนอีกชื่ออย่างเป็นทางการว่า ยุทธวิธี ” ไคลน์เริ่มต้นที่จะทำงานของเขา เสียงของชายผู้ผ่านร้อนผ่านหนาวมาเกือบร้อยปีค่อย ๆ ร้อยเรียงความเข้าใจของตัวเองต่อศาสตร์กลยุทธ์ออกมาเป็นเนื้อหาฉบับย่อยเหมาะสำหรับมือใหม่ที่พึ่งจะมาให้ความสนใจในการเรียน “ กลยุทธ์คือภาพรวม เรียกอีกอย่างว่า แผนเพื่อชนะสงคราม แต่ยุทธวิธีต่างจากกลยุทธ์ ยุทธวิธีคือการจัดการเฉพาะหน้าในแต่ละสมรภูมิ ซึ่งทั้งสองอย่างจำเป็นต้องมีหากว่าอยากจะเอาชีวิตรอดในสนามรบ ”

‘ ขอคั่นสักเล็กน้อย.. สรุปแล้วที่นี่เป็นค่ายซัมเมอร์(?)หรืออะไรกันแน่? ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ฉันต้องไปเอาชีวิตอยู่ในสนามรบเนี่ย?? ’ ดวงตาคู่สวยของธิดาเทพีแห่งความรักคอยเฝ้ามองผู้บรรยายอย่างตั้งใจเสมอแม้ว่าเธอจะมีสารพัดความคิดกรีดร้องอยู่ในใจ ตั้งแต่วินาทีที่ชีวิตแสดงให้เธอรู้ว่าเธอพิเศษกว่าคนอื่น เดนิสต้าก็เข้าใจมาเสมอ ชีวิตของคนอื่นอาจจะมีอุปสรรคเป็นแค่ขวากหนามแต่ไม่.. ชีวิตของผู้ต้องคำสาปให้เป็นครึ่งหนึ่งของทวยเทพล้วนจบลงด้วยการเข้าร่วมกับสงครามไม่ว่าทางใดก็ทางหนึ่ง ด้วยการถอนหายใจเบา ๆ ครั้งสุดท้าย เดนิสต้ากระชับปากกาในมือและเขียนข้อความประโยคหนึ่งลงไปบนสมุดโดยมีเสียงการบรรยายของไคลน์คอยขับกล่อม

‘ The show must go on, then let see how far this show.. ’

รางวัลเข้าชั้นเรียน : +10 EXP , +20 ความกล้า | เรียนวิชากลยุทธ์การรบครั้งที่ 1

Timeline at [ 08:00 | 06/01/2025 ]

Nereza BELIEVER

DENISTA NORTARA

Lovers of Pleasure From First Cohort

ถึงจะไม่อยากมา แต่สุดท้ายเธอก็ต้องมา จากหอสมุดภายในมหาวิทยาลัยนิวโรมกลับมาสู่เขตภายในค่ายจูปิเตอร์ที่เต็มไปด้วยเด็กน้อยวัยละอ่อนมากมาย ร่างสูงเพรียวของสาวสวยวัย 20 ปีเดินฝ่าการฝึกซ้อมของเด็ก ๆ เข้าไปในลานฝึกใจกลางเขตกองพันที่สิบสองเพื่อเข้าเรียนวิชากลยุทธ์ซึ่งสั่งการบ้านสุดหินมาหนึ่งชิ้นในแบบที่ไม่ได้ระบุเอาไว้ว่าต้องส่งแบบใด ดังนั้นเดนิสต้าเลยยืมกระดานหมากรุกพกพาของกองร้อยที่หนึ่งมาเป็นอุปกรณ์สาธิตเพื่อให้ง่ายต่อการอธิบายภาพในหัวที่เธอจำเป็นจะต้องร้อยเรียงออกมาในอีกไม่นาน

“ สวัสดีคุณนอร์ทาร่า ” ลาร์เรสตัวเขียว ‘ ไคลน์ วูล์ฟกัง ’ ผู้สอนวิชากลยุทธ์เป็นฝ่ายทักทายทันทีที่เขาเห็นเธอเดินเข้ามาราวกับกลัวว่าลูกศิษย์หญิงที่หาได้ยากเย็นจะหายวับไปกับอากาศหากเขาไม่เรียกเอาไว้

“ สวัสดีค่ะ ”

ตอนนี้เป็นเวลาสิบเอ็ดโมงกว่า ๆ ดวงตาของเดนิสต้าเหลือบขึ้นมองท้องฟ้าที่ไร้เมฆและโปร่งใส แสงอาทิตย์ยังคงทำหน้าที่อย่างไม่ลดละท่ามกลางลมหนาวของช่วงต้นปี “ ฉันไม่ได้มาสายใช่ไหมคะ? ” เธอถามเสียงเบาในระหว่างที่ทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ตรงข้ามกับครูประจำภาควิชา เมื่ออีกฝ่ายเป็นคนผายมือเชิญให้เธอนั่งลงด้วยตนเอง

“ ไม่ คุณนอร์ทาร่า คุณไม่ได้มาสาย ” เขาตอบอย่างสุภาพแต่ก็มีร่องรอยของความห่างเหินแทรกมาในน้ำเสียง เหล่าลาร์เรสมักมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว หากเฟเบียสคือความเข้มงวด ไคลน์ก็คงเป็นความเย็นชา บรรยากาศบาง ๆ ที่คล้ายคลึงแต่ก็ไม่เหมือนกันทั้งหมดทำให้เดนิสต้าเริ่มคิดแล้วว่าพวกเขาอาจจะเป็นญาติหรือไม่ก็พี่น้องกันมาก่อน

“ พร้อมหรือยัง? ” ไคลน์ถามเสียงเรียบราวกับว่าเมตตาให้โอกาสเธอแต่ก็ไม่

“ ฉันมีทางเลือกที่ไหน ” เดนิสต้ายักไหล่ เทพธิดาผู้ครองสายเลือดวีนัสสูดหายใจเข้าจนเต็มปอด สองมือของเธอขยับจัดวางกระดานหมากรุกพกพารวมไปถึงหยิบตัวเบี้ยต่าง ๆ ออกมาวางประจำตำแหน่งพลางเริ่มต้นอภิปรายเนื้อหาของ ‘การบ้าน’ ที่เธอได้รับ “ คุณบอกให้ฉันสรุปความแตกต่างระหว่างกลยุทธ์ และยุทธวิธี ซึ่งมันง่ายมาก ”

“ กลยุทธ์คือการวางแผนที่มุ่งไปทางเป้าหมายในระยะยาว ยกตัวอย่างเช่นการวางแผนควบคุมพื้นที่สำคัญภายในค่าย ” นิ้วของเดนิสต้าจับอยู่ที่ตัวม้านานกว่าที่จำเป็นทำให้ท่าทางของเธอดูคล้ายคนที่กำลังครุ่นคิดว่าสมควรวางหมากที่ตรงไหนทั้งที่เธอแค่กำลังนำมันขึ้นมาจัดเรียง “ ยุทธวิธีคือการดำเนินการในขณะนั้น ๆ เพื่อให้บรรลุผลที่ต้องการในระยะสั้น เช่นการวางกำลังพลเพื่อโจมตีหรือป้องกันในช่วงระยะเวลาหนึ่งจนกว่าสถานการณ์จะสงบ แต่ในกรณีที่คุณต้องการคำอธิบายง่ายกว่านี้ ”

นัยน์ตาสีน้ำข้าวของเธอเลื่อนขึ้นมองไคลน์ช้า ๆ อย่างระมัดระวังพร้อมมุมปากที่ยกขึ้นอย่างซุกซนตามเอกลักษณ์เฉพาะตัว “ กลยุทธ์คือการคิดว่าจะทำอะไร ในขณะที่ยุทธวิธีคือการคิดว่าต้องทำอย่างไร ” เดนิสต้าเอียงคอเมื่อพูดจบ รอคอยคำตอบของผู้สอนที่จะตัดสินถูกหรือผิด

“ ถูกไหมคะ? ”

“ เจ้าฉลาด ข้ายอมรับ ” ลาร์เรสกายสีเขียวพยักหน้าอย่างพึงพอใจ ดวงตาของเขาหลุบลงมองกระดานหมากรุกที่กางตรงหน้าด้วยแววตาใคร่รู้เมื่อเห็น “ เช่นนั้น.. อีกส่วนของการบ้านที่ข้าสั่งล่ะ เหตุใดเจ้าจึงนำกระดานนี้มา ”

“ เพราะฉันเป็นนักเรียนทุนทรัพย์น้อย.. ทำแบบนี้มีประสิทธิภาพที่สุด ”

เดนิสต้าแบ่งหมากสีขาวและสีดำเป็นสองฝั่งโดยมีฝ่ายชัดเจนว่าดำคืออสุรกาย ขาวคือชาวค่าย “ สำหรับสถานการณ์ที่ต้องป้องกันค่ายจากอสูรกาย ฉันเสนอให้แบ่งการป้องกันออกเป็นสามชั้น ” มือนุ่มจัดเรียงตำแหน่งหมากตามคำพูดของเธอเพื่อให้ผู้สอนได้เห็นภาพที่เธอคิดไว้ในหัว “ ชั้นแรกคือการตั้งกับดักที่เขตรอบค่ายโดยเน้นกับดักที่สามารถชะลอการเคลื่อนไหว เช่น หลุมพรางที่ปกคลุมด้วยหญ้าหรือเถาวัลย์รวมถึงการวางหนามแหลม ส่วนมากที่ตอบโจทย์ในการดูแลบริเวณนี้คงต้องเป็นสายเลือดวัลแคนอยู่แล้ว ”

“ ชั้นที่สองจะเป็นแนวป้องกันหลัก ใช้กำแพงไม้และหินที่เสริมความแข็งแกร่งด้วยเวทมนตร์ป้องกัน ตรงนี้เราวางกำลังเป็นสายเลือดมิเนอร์วาแทนวัลแคนได้ ” เธออธิบายต่อ มือชี้แนวช่องว่างตรงหน้าอาณาเขตป้องกันของสายเลือดมิเนอร์วา “ ถัดมาตรงนี้นักรบที่มีทักษะการโจมตีระยะไกล เช่น นักธนูและมือปืน หรือสายเลือดไทรเวียคอยประจำการตรงนี้เพื่อโจมตีอสุรกายที่หลุดรอดจากชั้นแรก ”

ไคลน์เอนแผ่นหลังชิดกับเก้าอี้ที่เขานั่ง ขมวดคิ้วเข้าหากันแต่ยังไม่พูดอะไร “ สุดท้าย ชั้นที่สามจะเป็นการป้องกันในค่ายโดยตรง ” เธอสบตากับเขา “ ถ้าอสุรกายเข้ามาถึงใจกลางค่าย เราจะแบ่งหน่วยต่อสู้เป็นกลุ่มเล็ก ๆ เพื่อโจมตีเน้นการหลอกล่อและแยกกำลังของมันออกจากกันเนื่องจากถ้าจะให้ต้านเพื่อสวนกลับทันควัน.. คงต้องบอกว่าจำนวนคนในค่ายและขอบเขตความสามารถของเด็กในค่ายยังไม่ได้พร้อมถึงขนาดนั้น ”

เดนิสต้าผ่อนลมหายใจออกจากริมฝีปากเมื่อเธออธิบายหลักการสามขั้นที่คิดมาจนครบ ธิดาของวีนัสที่มีแววพรสวรรค์แฝงเรื่องความฉลาดพยักหน้าเล็กน้อยพลางสรุปผล “ เป้าหมายหลักของแผนที่ฉันเสนอไม่ใช่แค่การป้องกันค่ายแต่คือการลดความเสียหายให้ได้มากที่สุด ในขณะเดียวกัน เราต้องเตรียมพร้อมสำหรับการเคลื่อนย้ายคนในค่ายไปยังจุดปลอดภัย หากสถานการณ์เลวร้ายกว่าที่คิดเอาไว้ แล้วก็.. ฉันไม่ต้องการให้เรื่องลุกลามมาจนถึงกลางค่าย ดังนั้นถ้าเป็นไปได้ ก่อนจะมาถึงการป้องกันชั้นที่ 3 ในเวลาจริงก็มีแนวโน้มจะจัดกลุ่มเก็บกวาดคอยประจำการชั้นตั้งต่าง ๆ ตั้งแต่ต้น แล้วถ้าเกิดกำลังจริง ๆ ค่อยถอยมาป้องกันค่ายเต็มกำลังที่การป้องกันชั้นที่ 3 ”

ไคลน์พยักหน้าอีกครั้ง เขาโน้มตัวมาข้างหน้า พิจารณาภาพรวมที่ถูกจัดวางบนกระดานหมากรุก เดนิสต้าเสนอแผนการที่สามารถใช้ได้จริง แน่นอน เขาไม่มีข้อกังขาในเรื่องนั้นและก็ได้ทำการยอมรับในแนวคิดพื้นฐานของนักเรียนตรงหน้าแล้ว ทว่าสิ่งที่สำคัญของทุกวิชาภายในค่ายคือประสบการณ์และการประยุกต์ใช้ “ คำตอบของเจ้าฟังดูสมเหตุสมผล ทว่าการตัดสินใจในสถานการณ์จริงจะยากกว่านี้มาก ”

“ แต่อย่างน้อย ” เขาพูดพร้อมกับยืนขึ้น “ เจ้าก็ทำได้ดี ”

รางวัลเข้าชั้นเรียน : +10 EXP , +20 ความกล้า | เรียน BS ครั้งที่ 2
การบ้านครั้งที่ 1 (เนื่องจากไม่ได้มีการแจ้งให้ทำบล็อก) รางวัล : +2 Point
+10 ความสัมพันธ์กับไคลน์ วูล์ฟกัง จากสกิลหอมเย้ายวน

Timeline at [ 11:00 | 08/01/2025 ]