COLLOSEUM ⋘ โคลอสเซียม ⋙

Xolotl HONOR

วันที่ 17 เดือน ธันวาคม ปี 2025

เวลาเย็น เวลา 18.00 น. เป็นต้นไป ณ โคลอสเซียม งานปิดบรูมาเลีย กรุงโรมใหม่

◀️┃▶️

แสงยามเย็นส่องลอดลงกลางโคลอสเซียมกลางกรุงนิวโรม เงาโค้งของสถาปัตยกรรมโบราณรับกับแสงตะเกียงนับพันที่ถูกจุดขึ้นทีละดวง ท่ามกลางเสียงพูดคุยเบา ๆ และกลิ่นไวน์อุ่นที่คลุ้งในอากาศ บรรยากาศเต็มไปด้วยความรื่นเริงแบบมีพิธีรีตอง เป็นค่ำคืนปิดฉากเทศกาลบรูมาเลียเทศกาลที่ทุกคนเฝ้ารอทั้งเพื่อเฉลิมฉลองและเพื่อล่ำลา คีอาร์ยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชนชาวค่ายในโซนล่างสุดของอัฒจันทร์ ดวงตาเทาอมเขียวของเธอมองขึ้นไปบนเวทีสูงที่ประดับด้วยไม้เลื้อยและผ้าสีน้ำเงินเข้ม เธอมองเห็นร่างของเซนจูเรี่ยนหญิงแห่งกองร้อยสองกำลังยืนอยู่ตรงกลางผมสีแดงเชอร์รี่สะท้อนแสงไฟระยิบระยับจากคบเพลิงรอบลาน ดวงตาสีเทาเงินคู่นั้น… แปลกกว่าทุกครั้ง

โมนีก้า เอ็ม. บลอสซัม หรือบางทีในตอนนี้ควรจะเรียกว่าเอสต้าในร่างของโมนีก้า กำลังยืนกล่าวเปิดพิธีปิดงานด้วยท่าทีมั่นใจอย่างเหลือเชื่อ เธอยกแก้วไวน์ขึ้น รอยยิ้มประดับอยู่ที่มุมปากอย่างคนที่รู้ว่าผู้คนกำลังมอง “พวกเราได้ผ่านคืนแห่งการทำนายและความสนุกสนานด้วยกันมาแล้ว...” น้ำเสียงก้องกังวานไปทั่วโคลอสเซียม ทุกคำที่หลุดจากปากเธอมีจังหวะ มีชีวิตชีวา และดูราวกับกำลังเล่นกับผู้ฟังมากกว่ากล่าวพิธีการ

คีอาร์ขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่ได้เพราะเธอไม่เข้าใจ แต่เพราะเธอรู้ว่าน้ำเสียงแบบนั้นไม่ใช่ของโมนีก้าเลยคนที่เธอเคยพบวันแรกของการเปิดงานคนนั้นพูดช้า ระมัดระวัง และมักประหม่าเวลาอยู่ต่อหน้าฝูงชน ไม่ใช่คนที่ยืนแสดงออกอย่างมั่นใจในเวทีที่เต็มไปด้วยไฟและผู้คนนับพันแบบนี้แน่ เธอมองอย่างเงียบ ๆ เมื่อโมนีก้าเอ่ยคำว่า “...หรือไม่ก็เป็นสัญญาณให้ท่านเตรียมตัวรับมือให้ดีแล้วก็ไม่สู่ขิตไปก่อนแล้วกันค่ะ” เสียงหัวเราะจากฝูงชนดังขึ้นรอบตัว แต่คีอาร์ไม่ได้ยิ้ม เธอเพียงกะพริบตาช้า ๆ ความรู้สึกเย็นเฉียบแล่นผ่านในอก 

เธอพูดคำว่า ‘สู่ขิต’? มันไม่ใช่คำที่เซนจูเรี่ยนคนเดิมจะเลือกใช้แน่

แสงไฟสะท้อนบนแก้วไวน์ในมือผู้คนรอบตัว เธอเห็นเอสต้ายกแก้วขึ้นเหนือศีรษะพร้อมกับกล่าวคำว่า “Vives Annos!” เสียงตอบรับจากทั้งโคลอสเซียมดังขึ้นพร้อมกันเป็นเสียงเดียว “Vives Annos!”

แต่ในจังหวะที่ทุกคนเงียบลงเพื่อชนแก้ว พื้นดินใต้เท้ากลับสั่นสะเทือนแผ่ว ๆ ราวกับคลื่นพลังบางอย่างแผ่กระจายออกจากใจกลางเวที แก้วไวน์ในมือของผู้คนสั่นสะท้านจนของเหลวสีแดงอมม่วงกระเพื่อม คีอาร์รู้สึกได้ถึงแรงสั่นเบา ๆ ผ่านรองเท้าบูต เสียงสะท้อนคล้ายหัวใจเต้นของพื้นหินอ่อน “ส่วนหนึ่งของพิธี?” เธอคิดเงียบ ๆ ดวงตาเทาอมเขียวหรี่ลงเล็กน้อย มองไปรอบตัว ไม่มีใครแสดงอาการสงสัย ทุกคนกลับมองว่ามันคือเอฟเฟกต์ที่จัดขึ้นโดยเจตนา

แสงจันทร์เหนือยอดโดมของโคลอสเซียมส่องลงมาพอดีตรงกลางลาน เวทีของโคลอสเซียมดูเหมือนถูกโอบล้อมด้วยแสงนั้น ดวงตาของเธอส่องแสงสีทองจาง ๆ อยู่ชั่วขณะก่อนจะดับไปเมื่อเธอหันหน้ากลับมาสู่ฝูงชน “ขอให้ทุกท่านกล้าหาญพอที่จะสนุกกับความวุ่นวายที่กำลังจะมาถึง!” เสียงโห่ร้อง ปรบมือ และเสียงแก้วกระทบกันดังขึ้นเป็นจังหวะเดียวกันทั่วทั้งสนาม 

คีอาร์ยืนเฉย ไม่ปรบมือหรือยกแก้ว น้ำเสียงของฝูงชนกลืนหายไปในเสียงลมหายใจของเธอที่ผสมกลิ่นไวน์อุ่นและควันกำยานที่ลอยอ้อยอิ่งอยู่รอบตัว เธอมองโมนีก้าอีกครั้งจากระยะไกล ยิ่งมองก็ยิ่งชัดเจนว่าแววตาคู่นั้นไม่ใช่ของคนเดิม ดวงตาของโมนีก้ามักเต็มไปด้วยความหวั่นไหวเล็ก ๆ ที่เธอพยายามซ่อน แต่ตอนนี้กลับนิ่งแน่วและยั่วล้อทุกสิ่งรอบตัวอย่างจงใจ

เมื่อถึงช่วงประกาศรางวัลและเสียงโห่ร้องจากผู้ชนะดังขึ้น คีอาร์ก็ยังยืนอยู่ในมุมเงียบ ๆ ของตนเอง เธอเอียงหัวเล็กน้อย มองดูฝูงชนที่ยกมือดีใจ บางคนกอดกัน บางคนร้องโห่เหมือนเป็นค่ำคืนสุดท้ายของชีวิต “เธอเปลี่ยนไปมากเกินไปแล้ว... หรืออาจไม่ใช่เธอเลยตั้งแต่ต้น” คีอาร์พึมพำ น้ำเสียงในหัวของเธอไม่ได้มีแววโกรธหรือเศร้า มีเพียงความเย็นชาเรียบง่ายแบบคนที่เฝ้าสังเกตทุกสิ่งอย่างเงียบ ๆ

ลมเย็นจากทางเหนือพัดผ่านชายผ้าคลุมของเธอเบา ๆ เสียงเพลงฉลองเริ่มดังขึ้นอีกครั้ง เธอหันหลังเดินออกจากแถวผู้ชมโดยไม่หันกลับไปมอง ร่างเล็ก ๆ ของเธอละลายไปกับฝูงชนที่กำลังเต้นรำใต้แสงตะเกียง และภายในใจของคีอาร์เหลือเพียงความคิดเดียว

อยากออกจากที่นี่จะตายอยู่แล้ว

---

ทุกคนที่โพสจะได้รับ: +35 EXP , +50 พลังน้ำใจ, +50 ศรัทธา และ 50 เกียรติยศ, ไดเอทเป๊บซี 1 กระป๋อง

[เดี๋ยวมาแก้ไขถ้าไม่มีคนมารับรางวัล]

Dean HEROES

373

สิ้นสุดเทศกาลบรูมาเลีย

               (WED) 17/12/2025 (อ้างอิงเวลาไม่ถูก เอาเป็นว่าอยู่ระหว่างพิธีปิดก็แล้วกัน)

               ดูเหมือนว่าจะมาทันอยู่นะ…

               ดีนและแมคเคนซีไม่ทราบเวลาการปิดงานเทศกาลบรูมาเลียที่ชัดเจน เพราะข้อมูลที่ซันซ์ให้มาช่างน้อยนิดเสียเหลือเกิน บุตรแห่งโพไซดอนติดต่อน้องชายชาวเกมเมอร์ของเขาได้แล้ว ทว่าซันซ์ก็ไม่ได้ให้ข้อมูลมากไปกว่านั้นเหมือนกัน รู้แค่ว่าถ้ามาแล้วมีของแจก ฉันนั้นพวกเขาจึงต้องมาเพราะความงก

               ทีมงานแจกเทียนให้ผู้เข้าร่วมงานกันคนละเล่ม แม้แต่คนที่มาสายก็ไม่ถูกปล่อยผ่าน ด้วยเหตุนี้สองเดมิก็อดหนุ่มจากค่ายฮาล์ฟบลัดจึงยืนอยู่ในจุดหลังสุดแต่ก็ยังมองเห็นเวที คั่นกลางด้วยมวลมหาประชาชนชาวนิวโรมและนักท่องเที่ยวที่มาร่วมงานเทศกาลกันอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง แสงเทียนวูบไหวไปมาท่ามกลางบรรยากาศสลัวของยามเย็นแม้ช่วงเวลาพลบค่ำยังไม่เข้ามาครอบครองอย่างเต็มที่ บนเวทีมีหญิงสาวผมแดงกำลังกล่าวขอบคุณแขกผู้ร่วมงาน พวกเขาไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร ไม่รู้แม้กระทั่งหน้าตา เพราะระยะห่างของพวกเขาช่างไกลกันเหลือเกิน

               “วีเวส อันนอส!”

               ชาวนิวโรมกล่าววลีอย่างพร้อมเพียงเสียงดังกระหึ่มทั่วทั้งโคลอสเซียม ส่วนหนุ่มฮาล์ฟบลัดที่ไม่รู้อะไรเลยนอกจากมาเอาของแจกได้แต่ดำน้ำตาม

               “วะ..วี่หวี่ ออนออน!”

               “ไม่ได้ก็อย่าฝืน” แมคเคนซีที่ยืนอยู่ข้าง ๆ หันมากระซิบบอก จากสีหน้าดูแล้วหมอนี่กำลังกลั้นขำอยู่

               “ฉันทำตามธรรมเนียมหรอกน่า” ดีนบุ้ยปาก ก่อนจะตีซอกถองเข้าสีข้างแต่ถูกอีกฝ่ายเอาแขนรับได้อย่างสมบูรณ์แบบ

               หญิงสาวพิธีกรกล่าวต่ออีกนิดหน่อยซึ่งดีนกับแมคเคนซีได้ยินชัดเต็มสองหูเรื่องแย่งชิงสมบัติ

               “หือ สมบัติอะไรนะ แต่น่าสนุกชะมัด เราลองไปหาสมบัติอะไรนั่นด้วยสิทธิ์ของซันซ์นี่กันเถอะ!”

               ดีนกล่าวก่อนจะจูงแขนของแมคเคนซีไปเข้าแถวที่ถูกจัดเตรียมไว้สำหรับรับรางวัลพิเศษ หวังว่าพวกเขาจะได้อะไรติดไม้ติดมือก่อนกลับไปนิวยอร์กกันบ้างไม่มากก็น้อยนะ

รางวัลกิจกรรม: Lv Max รับ หินตีบวก 1 ก้อน,
+50 พลังน้ำใจ, +50 ศรัทธา และ 50 เกียรติยศ,
ไดเอทเป๊บซี 1 กระป๋อง

โบนัสกิจเข้าร่วมครบทั้ง 9 กิจกรรม:
[ลำดับที่ 3] ได้รับ 50 ดีนาเรียส,
กุหลาบน้ำเงิน 1 ชิ้น, เหรียญเซเรส 1 เหรียญ และ ซีเรียลพรีเมี่ยม 1 กล่อง

หลักฐานการเข้าร่วม:
พิธีเปิดงาน | บูชายัญหมูเทพีเซเรส | ทำนายชากับบรูตัส
ป้ายยารอบกองไฟ | เกมหนังแพะระเบิดของคุณบี | วางกล่องของขวัญ

งานเลี้ยงสุดปัง | ประดับต้นคริสต์มาส | พิธีปิดงาน