[บันทึกการเดินทาง] : สายรุ้งนำพาสู่เฮติ

Feria HEROES

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ

Feria Hayes

การกำจัดอสุรกายตนแรกที่ขวางทางที่จะไปสู่ใจกลางเมืองเฮติอย่างแม่มดดำเสร็จไปเรียบร้อย พวกของเฟเรียก็พากันวิ่งหน้าตั้งไปสู่ใจกลางเมืองไปเรื่อย ๆ อย่างไม่ลดละ ในตอนนี้เมืองเฮติแห่งนี้ดูประหลาดมาก ท้องฟ้าถูกโดมความมืดครอบไว้จนมืดมิด แสงสว่างสีแดงกระพริบอย่างน่าสะพรึนกลัวเป็นอย่างมาก แถมยังมีหมอกสีแดงพรวดพุ่งมาทั่วเมืองทำเอาพวกเธอรู้สึกขนลุกขนพองพอสมควรเลยว่านี่มันคืออะไรกันนี่ ราวกับว่าความพิโรธของเทพีเฮคาทีได้สำแดงออกมาในรูปแบบของความสยองขวัญน่ากลัวไปทั้งเมืองแบบนี้

“น่ากลัวจังเลยนะคะ แบบนี้ท้องฟ้าก็แดง พื้นดินก็เต็มไปด้วยหมอกสยองขวัญแบบนี้นี่”

เฟเรียเอ่ยพลางวิ่งนำหน้าเพื่อนร่วมทีมทั้งสองคนพร้อมกับกวาดสายตามองผู้คนรอบตัวสลบไสลไปกันหมดราวกับถูกอะไรบางอย่างทำให้หมดสติไป พร้อมกันทั้งหมดเลย ความรู้สึกนี้ทำเอาพวกเธอรู้สึกไม่ดีเป็นอย่างมาก นี่คือสัญญาณของการเริ่มต้นหรือสัญญาณแห่งจุดจบกันแน่นะ หรือว่าจะเป็นทั้งคู่ ในตอนที่พวกเธอวิ่งไปได้ครึ่งทางแล้วนั้น ก็ได้พบกับอสุรกายตนที่สองเอ็มพูซา แต่ก็นะ เอ็มพูซาเธอเคยเจอมาหลายรอบแล้วเลยต่อสู้ด้วยแบบสบาย ๆ ชิล ๆ และก็เอาชนะมาได้ในที่สุด ก่อนจะออกวิ่งต่อสู่ใจกลางเมืองทันที

พิซิตเอ็มพูซา
สินสงคราม
- เส้นผมเอ็มพูซา (เลขไบต์คู่) (ยกเว้นเลขไบต์ 8)
- ขาทองแดง (เลขไบต์คี่) (ยกเว้นเลขไบต์ 1)
(LUK 60+ จะมีโอกาสได้รับมากขึ้น เลขไบต์รองสุดท้ายคือจำนวนที่ได้)
ของดรอปพิเศษ: (เลขไบต์ 1/8)
ได้รับ แก่นวิญญาณเอ็มพูซา

Feria HEROES

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ

Feria Hayes

เอ็มพูซาก็ถูกกำจัดไปพร้อมเส้นทางที่ไปสู่ใจกลางเมืองเฮติที่เปิดออกอีกครั้ง มันก็ไม่ต้องรอช้าแล้ว สามสาวรีบเร่งฝีเท้าของพวกตนมุ่งหน้าเข้าใกล้สู่ใจกลางเมืองเฮติ

"ไปกันเร็วค่ะ"

คำพูดของเฟเรียดังขึ้นพลางวิ่งนำพี่อลิเซียกับลิเลียน่ามุ่งหน้าไปยังใจกลางเมืองเฮติ ตอนนี้พวกเธอวิ่งมาได้สัก 40 เมตรแล้วหมอกสีแดงที่ไหลอยู่ตามพื้นก็เริ่มหนาแน่นและดูน่ากลัวขึ้นมาทุกที

"ฟะ เฟเรียข้างหน้ามัน"

ลิเลียน่าชี้บอกเธอด้วยความตกอกตกใจ ในขณะที่เฟเรียกำลังหันหลังเพื่อมาเซ็ตเพื่อนร่วมทีมทั้งสองคนว่าตามาทันรึเปล่า ไม่คลาดสายตากันใช่หรือไม่ แต่ทว่าในเวลานั้นเองก็มีเงาร่างยักษ์ของอสุรกายตนหนึ่งอยู่เบื้องหลังของเธอ ทำให้เฟเรียตื่นตะหนกเป็นอย่างมาก เพราะมันคืออสุรกายที่เธอไม่เคยเจอมาก่อน แต่ดูอย่างกับกากอร์เลย

"เจ้านี่มันเวนดิโก เป็นอสุรกายเวล 100 หรือเรียกได้ว่าแข็งแกร่งแบบสุด ๆ เลยล่ะนะ เฟเรียไหวไหม"

"ถึงในใจเราคิดว่าไม่ไหว แต่มันมีทางเลือกที่จะไม่สู้ด้วยเหรอคะ ช่วยซัพพอร์ตเราด้วยนะคะ"

เฟเรียควงหอกของตนหลังจากที่พี่อลิเซียเอามือถือสมาร์ทโฟนเครื่องหนึ่งมาสแกนแล้วบอกข้อมูลของอสุรกายตรงหน้าเธอให้ จะว่าไปมือถือมันอย่างเฟี้ยวเลยนะนี่ มันใช่เรื่องที่ต้องมาสนใจตอนนี้ไหมนี่ ตอนนี้ต้องสู้ก่อน และอย่างที่คิดเลยมันแข็งแกร่งมากจนเธอสู้ค่อยข้างลำบากแต่ก็ใช่ว่าเธอจะโดนโจมตีอยู่ฝ่ายเดียวสักหน่อย เธอก็พยายามโจมตีอย่างรุนแรงทุกดอกจนสามารถพลิกเอาชนะจนได้ แต่ก็ทำเอาเธอบาดเจ็บสาหัสเหมือนกัน ก็ล่อจนแทบล้มทั้งยืนดีที่ลิเลียน่ากับพี่อลิเซียช่วยหิ้วปีกไว้ได้ทัน

"อะ โอ๊ะ พยายามได้ดีมากเลยนะเฟเรีย"

"พักก่อนไหม"

เฟเรียยิ้มให้กับทั้งคู่ก่อนที่จะมองไปที่ใจกลางเมืองเฮติที่อยู่อีกไม่ไกล

"ทั้งคู่เรามีเรื่องขอร้องค่ะ เราจะใช้นิทราเยียวยาสักครู่ ช่วยหิ้วปีกเราไว้แล้ววิ่งไปที่ใจกลางเมืองแทนเราทีนะคะ"

"ได้ นอนพักไปก่อนเถอะ"

ว่าแล้วเธอก็หลับไปจนสนิททั้งสภาพนั้นก่อนที่จะใช้พลังสายเลือดของตัวเองในการรักษาตัวเอง ในระหว่างที่ต้องให้ลิเลียน่าและพี่อลิเซียแบกเธอจนกระทั่งถึงที่ใจกลางเมืองเฮติที่มีเทพีเอซูรออยู่ก่อนแล้ว และก็เป็นเวลาที่เธอฟื้นฟูร่างกายจนพร้อมสู้กับแม่ใหญ่แล้ว

พิซิตเวนดิโก
สินสงคราม : - หน้ากากเวนดิโก (เลขไบต์คี่)
- เขาเวนดิโก (เลขไบต์คู่)
(เลขไบต์รองท้ายคือจำนวนที่ได้ 0-1)

Feria HEROES

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ

Feria Hayes

ชื่อตอน : ใจกลางแห่งคำสาป

วันที่ : 20 ธันวาคม 2567 ไม่ทราบเวลาที่แน่นอนเพราะมันมืดสนิทตลอดเวลา

สถานที่ : ใจกลางเมืองเฮติ

เนื้อหา :

จุดสิ้นสุดของการวิ่งอย่างยากลำบาก แค่วิ่งมันก็ปกติดีอยู่หรอกนะ แต่ที่มันไม่ปกติคืออะไรรู้ไหมคะ ก็ตรงทีมันมีอสุรกายมาขวางทางเป็นระลอกนี่แหละค่าาาา ตัวอื่นฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะ แต่ว่าเวนดิโกอ่ะสิมันร้ายและแรงมากเลยนะ แรงขนาดไหนเหรอ มันแรงจนฉันเกือบสิ้นท่าไปเลยนี่แหละ ดีนะที่ฉันไม่ถอดใจแล้วเอาชนะมันมาได้ แต่ฉันก็สาหัสพอสมควรเลยเลยจำเป็นต้องให้พี่อลิเซียกับลิเลียน่าแบกขึ้นหลังแล้วฉันก็ใช้นิทราเยียวยารักษาตัวเองจนหายสนิท แต่มันต้องหลับก่อนนี่แหละเลยต้องให้เพื่อนแบก ถึงจะแค่ 3 เมตรก็เถอะนะ แต่มันก็ทำให้ฉันพร้อมสู่ศึกสุดท้าย (คิดว่างั้นนะ)

เมื่อลืมตาขึ้นมา พวกเราก็มาถึงที่ใจกลางเมืองเฮติกันเสียสักที ที่นี่ดูเหมือนเป็นใจกลางของทุกอย่างเลย มันเป็นทั้งจุดเริ่มต้นของหมอกสีแดงที่กระจายอยู่ทั่วพื้นทั่วเมือง ทั้งเป็นจุดกำเนิดแสงสีแดงที่ปกคลุมท้องฟ้าด้วย และตรงหน้าของฉันนั่น ก็คือเทพีเอซูที่รอพวกเราอยู่ก่อนแล้วกับ….เทพีเฮคาทีเหรอ

“มากันแล้วหรือเดมิก็อตทั้งสาม”

เทพีเอซูหันมามองพวกเราที่พึ่งมาถึงก่อนจะหันไปมองร่างที่อยู่เบื้องหน้าท่านอีกครั้ง

“นั่นคือ…เทพีเฮคาที..”

“ถ้าพูดให้ถูกคือร่างเงาน่ะ ดูเหมือนจะเป็นผู้พิทักษ์คำสาปที่ปกคลุมเฮติแห่งนี้ไงล่ะ”

ฉันหันมองเทพีเอซูแบบมองขวับเลย จะบอกว่าเรื่องในตอนนี้เกิดจากร่างเงานี้เหรอ ถึงไม่รู้ว่ารู้ได้ไงก็เถอะนะ แต่ก็ไ่ช่เวลาที่ต้องใส่ใจตรงไหนกันล่ะ

“งั้นถ้าจัดการกับร่างเงานี้ได้จะช่วยถอนคำสาปให้กับเมืองเฮติได้สินะคะ”

ฉันสรุปสิ่งที่ต้องทำโดยคร่าแบบเร็ว ๆ แล้วจึงควงหอกตั้งท่าพร้อมสู้แต่ฉันก็พอรู้อยู่ว่าฉันคนเดียวสู้ไม่ได้หรอก ต้องมีเทพสู้ด้วย

“ข้าจะร่วมด้วย ถึงจะเป็นร่างเงาแต่อีกฝ่ายก็เป็นเทพ พวกเจ้าเป็นเพียงกึ่งเทพสู้ไม่ได้หรอกนะ”

“ก็จริงนะ การจะปราบเทพต้องมีกึ่งเทพและเทพร่วมมือกันถึงจะปราบได้นะ”

“งั้นขอรบกวนด้วยนะคะ ท่านเอซู“

“เจ้าพวกผู้ลบลู่ข้า จงจมอยู่ในความสิ้นหวัง และจงหวาดกลัวซะ”

“ไม่ค่ะ”

สิ้นคำพูดนี้พวกเราก็เริ่มเข้าต่อสู้กับร่างเงาของเทพีเฮคาทีในฐานะผู้พิทักษ์คำสาปอย่างดุเดือด อีกฝ่ายใช้เวทมนตร์ได้ด้วย พลังของพวกเราก็ใช้ได้ไม่ได้มากนั้น ก็นะพลังกึ่งเทพจะสู้เทพีได้ไง แต่โชคดีที่มีเทพีเอซูช่วยด้วยอีกแรงนะ เลยทำให้พวกเราต่อสู้กันได้อย่างง่ายขึ้น แบบ 300% จนกระทั่งเราปราบนางได้ในที่สุดเรียกว่าตอนนี้ร่างเงานั้นสิ้นท่าแล้วก็ได้ ในตอนนั้นเองเทพีเอซูก็เรียกโซ่พันธนาการแก่นคำสาปเฮคาทีเอาไว้

บทสรุป :

ความคิดเห็นผู้เขียนบันทึก : ในที่สุดก็ปราบแก่นคำสาปได้สักที แต่ว่าเทพีเอซูจะทำอะไรกับร่างเงาเทพีเฮคาทีนั่นกันนะ ไม่ใช่ว่าปราบได้แล้วก็จบเหรอคะ คงไม่ใช่ว่าจะมีเรื่องอะไรอีกหรอกนะ ใช่ไหมคะ

ปราบร่างเงาเฮคาที
BELIEVER (ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15

Feria ตอบกลับเมื่อ 2024-12-21 03:38 ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ Feria Hayes ชื่อตอน : ใจกลางแห่งคำสาป ว ...

เฟเรียเลือกเปิดคำพยากรณ์ลับ โดยไม่ขอจบคำพยากรณ์บทเก่า

บันทึกถัดไปจะเป็นสองตัวละครที่เฟเรียจะต้องเลือกดำเนินต่อ เพราะเฟเรียและอีกตัวละครจะโดนเอชูตรึงแขวงไว้

เช่นแก่นคำสาปเฮคาที เรื่องราวย้อนความเดิมไปก่อนหน้าบันทึกคำพยากรณ์ลับเริ่มขึ้น 

(บทส่งท้ายจากเฟเรีย)

ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ คุณและเอชูต่อสู้กับแก่นคำสาปเฮคาทีอย่างสุดกำลัง (ขยายความฉากต่อสู้เพิ่มขึ้นเล็กน้อย)

ในขณะที่กำลังต่อสู้อยู่นั้น เอชูบอกให้พวกคุณถ่วงเวลาไว้ ก่อนนางจะถอยไปยืนบนตึกร่ายมนตราวูดูบางอย่าง

แต่เสียงสุดท้ายตอนร่ายมนตราทำให้แก่นคำสาปเผลอได้ยิน "เป็นเจ...."

ก่อนมีโซ่มากมายผุดขึ้นมาจากพื้นดินแห่งเฮติพันธนาการแขวงแก่นคำสาป เอชูดูดซับแก่นคำสาปนั้นเข้าสู่ตัวตน

ก่อนหันไปขอบคุณเดมี่ก็อตทั้งสาม เพียงแค่นี้ก็ทำให้นางมีพลังพอเทียบเคียงเทพโอลิมเปียนได้บ้างเล็กน้อยแล้ว เพียงพอจะนำพาความยิ่งใหญ่เรียกคืนเหล่าก็อตเฮติกลับคืนมา แม้ตอนนี้จะไม่อาจจะปราบโอลิมเปียนได้ก็เถอะ 

ก่อนหันไปตรึงพันธนาการเดมี่ก็อตเพื่อจับตัวพวกนางสามคนไว้

(เลือก อลิเซีย หรือ ลิเลียน่า ที่คุณจะเล่นต่อไป โดยจะเล่นไปยาว ๆ จนกว่าจะกลับมาช่วยเฟเรียและอีกคน)

แต่ดูเหมือนมีคนไหวตัวทัน รู้สึกบางอย่างแปลก ๆ หลบพ้นโซ่ และพยายามวิ่งหนีสุดชีวิตจากโซ่ที่ไล่ตามเพื่อจะหาวิธีการรับมือ

คุณหนีไปไกลจนลงท่อระบายน้ำใต้ดินเพื่อหลบภัย ก่อนจะมีอักขระมนตราสีม่วงแดงปรากฎเรืองแสง ดูเหมือนเป็นคำพูดก่อนจะโดนมนตราวูดูตรึงและดูดพลังของแก่นคำสาปไปจนหมด นางได้ใช้พลังเฮือกสุดท้ายใส่คนที่เลือก แต่คำพูดของเทพถูกแปรเปลี่ยนเป็นคำพยากรณ์ เพราะตามกฎที่เทพไม่อาจเปิดเผยโชคชะตาได้ตรง ๆ

หากเลือกลิเลียน่าจะได้คำพยากรณ์

ปัญญาแห่งนกฮูก ส่องสว่างกลางรัตติกาล ค่ายกลแห่งเอซู จักถูกทำลาย กุญแจสามดอก ไขประตูแห่งโชคชะตา เสียงสะท้อนแห่งอดีต ปลุกวิญญาณแห่งเฮติ แก่นคำสาปคืนสู่ต้นกำเนิด ปลดปล่อยพันธนาการ

หากเลือกอลิเซียจะได้คำพยากรณ์

หัวใจสองดวง มิตรภาพผูกพัน แม้นเทพีพันธนาการ สายใยรักจักนำทาง แสงสว่างแห่งอะโฟร์ไดต์ จักส่องประกาย ดอกไม้แห่งความรักผลิบาน ชะล้างความมืดมน แก่นคำสาปจักถูกปลดปล่อย สู่เส้นทางแห่งอิสรภาพ

ฟีเจอร์พิเศษ:

1) ลิเลียน่า สามารถใช้สิทธิ์ คิดวิเคราะห์จากปัญญาแห่งอะธีน่าได้ สปอยพลอตของแต่ละเฟสได้โดยในบันทึกบทนั้น

เนื้อหาเกี่ยวกับการคิด รวมไปถึงคิดตีความคำทำนาย 99%

2) อลิเซีย สามารถใช้สิทธิ์โน้มน้าวบางอย่างได้ง่ายจากมนต์มหาเสน่ห์ และการตีความคำพยากรณ์อาจจะได้เพียง 50%

รางวัลอัปเกรด Hard Mode

[รางวัลได้ทุกคนที่ร่วมทำภารกิจ]

+600 พลังใจ , 100 เกียรติยศ , ความกล้าหาญ และ ความศรัทธา

+15 คะแนนบ้าน , +2 Level up , +5 Point 

+90 ดรักม่า (หรือขอเทพีไอริสเปลี่ยนเป็นดอลลาร์ได้ +8,000 ดอลลาร์)

ได้รับ: - เกราะสายรุ้ง(คลาสม่วง) 1 ชุด
- หินตีบวกกับหินอัปเกรดอย่างละ  20 ก้อน

(เจ้าของภารกิจสามารถมอบให้คนอื่นได้)

รางวัลเพิ่มเติมพิเศษ (เลือกได้ 1 ใน 2 ชิ้น จะปรากฎในบันทึกหน้าสุดท้าย)

และโบนัสความโปรดปรานเฮคาทีหัวใจ 2 ดวง 

และความเกลียดชังจากเอชู -5 ดวง

Feria HEROES

ชื่อตอน : การทรยศของเอซู

วันที่ : 21 ธันวาคม 2567

สถานที่ : ใจกลางเมืองเฮติ

เนื้อหา :

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ

Feria Hayes

ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้กันสักหน่อยดีกว่านะ ในตอนนั้นฉันกับเทพีเอซูต่อสู้กับแก่นคำสาปเฮคาทีอย่างสุดกำลัง หอกของฉันฟาดฟันเข้าต่อสู้กับร่างเงาของเทพีเฮคาทีที่เป็นแก่นของคำสาปเฮติแห่งนี้อย่างดุเดือดและรุนแรง ถึงแม้ฉันจะไม่มีพลังสายต่อสู้แบบคนอื่น ๆ เลยก็ตามที แต่ฉันก็ไม่เคยย่อท้อ ในขณะสู้อยู่นั่นเทพีเอซูก็พูดขึ้นมาว่า

“พวกเจ้าถ่วงเวลาให้ข้าไว้ทีนะ”

“ได้ค่ะ”

สิ้นคำเทพีเอซูก็ถอยขึ้นไปยืนบนตึกแล้วร่ายคาถาวูดูบางอย่าง แต่เสียงสุดท้ายของการร่ายมนตร์นั่นทำให้แก่นคำสาปเผลอได้ยินและพูดออกมาว่า

“เป็นเจ…”

ในจังหวะนั่นก็เป็นช่วงที่ฉันเองที่ทำให้แก่นคำสาปพลาดท่าได้สำเร็จ วินาทีต่อมาก็มีโซ่มากมายผุดขึ้นมาจากพื้นดินแห่งเฮติพันธนาการแขวงแก่นคำสาป เอชูดูดซับแก่นคำสาปนั้นเข้าสู่ตัวตน ทำให้ฉันรู้ตัวได้ทันที ว่าพวกเราทั้งสามคนนั้นถูกเทพีเอซูหลอกใช้เข้าให้แล้วไงล่ะ

“ท่านเอซู ท่านคิดจะทำอะไรกันแน่คะ ไม่ใช่ว่าท่านต้องการปลดปล่อยเฮติจากคำสาปไม่ใช่รึไง”

ฉันหันไปตะโกนถามเทพีเอซูด้วยความงุนงง ถึงวัตถุประสงค์ของอีกฝ่าย ไม่ใช่ว่าต้องการช่วยเฮติเหรอ แล้วทำไมถึงต้องดูดซับแก่นคำสาปเข้าไปแบบนั้นด้วย แถมความมืดนี่ทำไมมันยังไม่หายไป ราวกับว่ามันไม่ได้หายไป แต่ไปอยู่ในร่างของเทพีเอซูแทนอย่างนั้นแหละ แต่คำตอบนั่นก็คือรอยแสยะยิ้มเจ้าเล่ห์และชั่วร้าย

“ทำอะไรงั้นเหรอ 55555 ข้าต้องขอบใจพวกเราทั้งสามมากเลยนะ ที่ทำให้ข้าได้พลังนี้มาครอบครอง เพียงแค่นี้ก็ทำให้ข้ามีพลังพอเทียบเคียงเทพโอลิมเปียนได้บ้างเล็กน้อยแล้ว เพียงพอจะนำพาความยิ่งใหญ่เรียกคืนเหล่าก็อตเฮติกลับคืนมา น่าเสียดายแม้ตอนนี้จะไม่อาจจะปราบโอลิมเปียนได้ก็เถอะ”

“เทพีเฮคาทีสาปเฮติเพราะมีคนลบลู่อย่าบอกนะว-”

ไม่ทันทีฉันจะได้พูดสิ้นประโยค โซ่ของเทพีเอซูก็โผล่ขึ้นมาอีกครั้งจับพวกเราสามคนมัดตรึงพันธนาการไว้ ฉันกับพี่อลิเซียดิ้นเท่าไรก็ไม่หลุด มีเพียงลิเลียน่าที่ไหวตัวทันจึงวิ่งออกไปได้ ส่วนทางนี้นั่นก็พยายามจะดิ้นอย่างสุดชีวิต แต่มันรัดแน่นเกินกว่าจะหลุดพ้นได้ ตอนนี้คงต้องส่งต่อหน้าที่เขียนบันทึกนี้ต่อให้ลิเลียน่าแล้วสินะ และแล้วฉันก็ใช้พลังของตัวเองพาตัวเองเข้าสู่ห้วงนิทราเพื่อรอการช่วยเหลือและเตรียมพร้อมสำหรับการล้างแค้นต่อไป

จบบทของเฟเรีย ส่งต่อให้ลิเลียน่า

บทสรุปครึ่งแรก :
ความคิดเห็นผู้บันทึก : นี่ฉันเป็นอะไรกับเทพท้องถิ่นนี่!!!! โดนจับตลอดเลย คอยดูนะ หลุดไปเมื่อไรแม่จะเอาคืนให้สาสมใจ แต่ตอนนี้ขอ Zzzzzz

หลบหนีสู่ท่อระบายน้ำ

21/12/67- ท่อระบายน้ำเมืองเฮติ - ลิเลียน่า side

ในตอนที่เอซูกำลังจะเริ่มการตรึงพันธนาการพวกฉัน เสียงโลหะเสียดสีกันอยู่ใต้ดินทำให้ฉันไหวตัวทัน กระโดดหลบโซ่ที่โผล่มาจากใต้พื้นดิน ดีที่ฉันรู้สึกถึงอะไรแปลก ๆ จึงหลบโซ่พ้นได้ ตอนนี้ฉันไม่มีแม้แต่เวลาที่จะช่วยใคร เพราะแค่วิ่งหนีสุดชีวิตจากโซ่ที่ไล่ตามก็เต็มกลืนแล้ว

เสียงโลหะที่เสียดสีกับพื้นหินดังตามหลังฉันมาเรื่อย ๆ ฉันในตอนนี้ทำได้แต่หายใจแรงในความมืด หัวใจเต้นระรัวเหมือนกลองศึก ขณะที่ขาของฉันพุ่งทะยานราวกับว่าถูกขับเคลื่อนด้วยความคิดที่ว่าต้องเอาตัวรอดจากตรงนี้ไปช่วยเฟเรียกับพี่อลิเซียให้ได้ โซ่ของเทพีเอซูพุ่งไล่ล่าฉันไม่ลดละ มันราวกับมีชีวิตของมันเอง แต่ฉันก็ยังหลบหลีกอย่างคล่องตัว โชคยังดีที่ฉันมีสายตาแห่งนกฮูกช่วยให้ฉันมองเห็นทุกสิ่งในความมืดราวกับอยู่ในยามกลางวัน ฉันเหลือบเห็นทางเข้าท่อระบายน้ำที่พวกเราได้ไปเจอพี่เคย์ล่าในตอนที่พึ่งมาถึงที่นี่ใหม่ ๆ โดยไม่ลังเล ฉันก็รีบพุ่งเข้าไปข้างในทันที

ฉันเริ่มเดินช้าลงเมื่อประตูทางเข้าท่อระบายน้ำถูกปิดลง ถึงแม้โซ่เหล่านั้นมันยังคงตามมา แต่ประตูนี่คงจะพอซื้อเวลาให้ได้บ้างไม่มากก็น้อย ในตอนนี้ฉันค่อย ๆ ใช้เวลานี้เดินออกห่างจากทางเข้าไปเรื่อย ๆ ทันใดนั้น อักขระสีม่วงแดงเริ่มเรืองแสงขึ้นบนผนัง ดูเหมือนเป็นคำพูดก่อนจะโดนมนตราวูดูตรึงและดูดพลังของแก่นคำสาปไปจนหมด ดูเหมือนเทพีเฮคาทีจะได้ใช้พลังเฮือกสุดท้ายใส่ฉัน แต่เพราะคำพูดของเทพจะกลายเป็นคำพยากรณ์ราวกับเสียงกระซิบว่า

“ ปัญญาแห่งนกฮูก ส่องสว่างกลางรัตติกาล ค่ายกลแห่งเอซู จักถูกทำลาย กุญแจสามดอก ไขประตูแห่งโชคชะตา เสียงสะท้อนแห่งอดีต ปลุกวิญญาณแห่งเฮติ แก่นคำสาปคืนสู่ต้นกำเนิด ปลดปล่อยพันธนาการ“

ฉันกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก พลางวิเคราะห์คำพยากรณ์นี้อยู่ในหัวออกมา

”ปัญญาแห่งนกฮูก ส่องสว่างกลางรัตติกาล ท่อนนี้คงหมายถึง พลังอันเฉียบคมของฉันในฐานะธิดาแห่งอะธีน่า ความสามารถในการวิเคราะห์และมองเห็น ทางออกในสถานการณ์ที่ดูเหมือนไม่มีหนทาง คำว่า ‘กลางรัตติกาล’ คงสื่อถึงช่วงเวลาวิกฤตที่ความมืดและอันตรายครอบงำสินะ

ท่อนต่อไปคือ ‘ค่ายกลแห่งเอซู จักถูกทำลาย‘ คงหมายถึงว่าเอซูกำลังวางแผนบางอย่าง ซึ่งนางพูดออกมาเองว่าต้องการนำความยิ่งใหญ่สู่เหล่าพระเจ้าเฮติ แสดงว่าที่นางร้องไห้ตอนนั้นไม่ใช่เพื่อเฮติแต่เพื่อก็อตเฮติต่างหาก คำพยากรณ์นี้บอกใบ้ว่ามันสามารถถูกทำลายได้ หากฉันพบวิธีที่เหมาะสม แต่มันคือวิธีอะไรกันล่ะ

’กุญแจสามดอก ไขประตูแห่งโชคชะตา‘ หมายความว่า ฉันต้องตามหากุญแจทั้งสาม อาจจะไม่ใช่กุญแจจริง ๆ แต่เป็นบุคคลสัญลักษณ์ หรือเหตุการณ์บางอย่างที่จะนำไปสู่การไขปริศนาแห่งชะตากรรม จะเป็นไปได้ไหมนะว่ากุญแจจะหมายถึงพวกเราทั้งสามคน แต่ถ้าเป็นแบบนั้นก็ต้องไปช่วยสองคนนั้นก่อนสิ

’เสียงสะท้อนแห่งอดีต ปลุกวิญญาณแห่งเฮติ’ บางสิ่งในอดีตมีความสำคัญ —- บางทีอาจเป็นความลับของแก่นคำสาปแห่งเฮคาทีหรือความทรงจำของผู้ที่เกี่ยวข้อง มันจะเกี่ยวข้องกับอะไรล่ะ วิญญาณหรือพลังแห่งเฮติที่ต้องถูกปลุกขึ้นมาเหรอ

‘แก่นคำสาปคืนสู่ต้นกำเนิด ปลดปล่อยพันธนาการ’ หมายความว่าแก่นคำสาปจะกลับไปหาเทพีเฮคาที ก็จะเป็นการปลดคำสาปที่ครอบคลุมเมืองเฮติตอนนี้ ทั้งหมดที่วิเคราะห์ได้ตอนนี้คงได้เท่านี้ล่ะนะ“

ความคิดไหลผ่านสมองฉันอย่างรวดเร็ว แต่ไม่มีเวลาไตร่ตรองให้ละเอียดนัก โซ่ของเอซูยังคงตามมา เสียงกระทบหินดังสะท้อนในอุโมงค์ท่อระบายน้ำ ฉันจ้องมองอักขระที่เรืองแสงอยู่เบื้องหน้า

“ถ้าความคิดของฉันถูก ฉันต้องตามหากุญแจพวกนั้นให้เจอ”

เสียงหัวเราะเย็นเยือกของเอซูดังแว่วมา ฉันสูดหายใจลึก ๆ ก่อนจะเตรียมพร้อมสำหรับก้าวต่อไปในเงามืดนี้

บทสรุป:
ความคิดเห็นของผู้บันทึก : คำพยากรณ์ใหม่งั้นสินะ ทำไมฉันรู้สึกเหมือนถูกดึงเข้าสู่สงครามทางปัญญาและจิตใจกันนะ แต่ฉันจะต้องรอดไปให้ได้ เพื่อช่วยเพื่อน ๆ ของฉัน และปลดปล่อยเฮติแห่งนี้ด้วย
ขอใช้ฟีเจอร์พิเศษประจำตัวลิเลียน่าค่ะ

Feria HEROES

เบาะแสแห่งเฮติ

22/12/67 - ตลาดเมืองเฮติ - ฝั่งของลิเลียน่า

ฉันเดินไปตามทางในท่อระบายน้ำไปเรื่อย ๆ และปลายทางของเส้นทางนั่นคือพื้นดินของตลาดในเมืองเฮติที่เคยเงียบสงัดและถูกครอบงำโดยคำสาปของเฮคาที ตอนนี้เต็มไปด้วยผู้คนทั้งหลายที่สลบไปเมื่อตอนก่อนหน้านี้ ตื่นกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วแต่มันกลับมีอะไรแปลก ๆ อยู่ สิ่งที่ปรากฎให้เห็นคือภาพของผู้คนที่เดินไปมาอย่างไร้สติ พวกเขาไม่มีการแสดงออกใด ๆ ไม่มีชีวิตชีวา เป็นเพียงหุ่นเชิดที่ถูกควบคุมอยู่เพียงเท่านั้น ข้อมือของพวกเขามีอักขระวูดูสีขาวเรืองแสง และตาสีขาวโพลนบ่งบอกว่ามีบางสิ่งผิดปกติชัดเจน

“นี่มัน..ฝีมือของเทพีเอซูเหรอนี่”

ฉันมองดูเหตุการณ์โดยรอบ ดูเหมือนพอเทพีเอซูจะมีพลังมากขึ้นหลังจากที่ดูดซับพลังของแก่นคำสาปแห่งเฮคาทีเข้าไป แต่ว่านางจะควบคุมพวกผู้คนในเมืองแห่งนี้ไปทำไมกันนะ ฉันคิดวิเคราะห์เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นว่านี่มันเกิดขึ้นเพราะอะไรกันแน่ ทำไมเทพีเอซูต้องทำอะไรยุ่งยากอย่างควบคุมผู้คนในเมือง แถมยังต้องจับตัวเดมิก็อตอย่างเฟเรียกับพี่อลิเซียไปอีก แถมอีกอย่างคือการที่ยังใช้ความมืดครอบคลุมเมืองไว้แบบนี้อีก มันราวกับว่านางมีแผนการบางอย่างที่ไม่ต้องการให้คนข้างนอกหรือพระเจ้าที่อยู่บนฟ้า ถึงฉันจะเป็นธิดาแห่งอะธีน่าแต่ข้อมูลแค่นี้คงไม่พอแน่นอนเลย สิ่งที่ต้องทำตอนนี้ฉันก็พอรู้แล้วว่าควรทำเช่นไร ฉันต้อหาทางรวบรวมข้อมูลดูก่อน

“แบบนี้คงต้อง….“

ฉันกวาดสายตาพลางเดินท่องไปเรื่อย ๆ ในตลาดแห่งนี้เพื่อหาชาวเมืองสักคนได้สติอยู่ แต่ถ้าพวกเขาได้สติอยู่เขาอาจจะพยายามทำตัวเนียนไปกับพวกที่ถูกควบคุมพวกนี้แน่ สิ่งที่ฉันต้องทำคือสังเกตความผิดปกติ หาเบาะแสเชื่อมโยงกับเอซูด้วย ถ้าสังเกตความผิดปกติแล้วล่ะก็ใช้พลังนี้จะดีกว่า ฉันเรียกนกฮูกมา มันบินมาจากท้องฟ้า ด้วยความเร็วและความเงียบ พร้อมที่จะทำตามคำสั่งของฉัน

“ช่วยตามหาเบาะแสเกี่ยวกับเทพีเอซู หรือ คนที่ดูเหมือนยังมีสติอยู่ทีนะ”

ฉันกระซิบข้างหูของนกฮูกตัวนั้นก่อนจะส่งมันไปช่วยค้นหาเบาะแสอีกแรง ส่วนฉันน่ะเหรอ ก็เดินแบบหลบ ๆ ซ่อน ๆ ให้พอพ้นสายตาเทพีเอซู ในความคิดของเธอ พลางสังเกตการเป็นไปของผู้คนที่นี่อย่างใจจดใจจ่อ และพยายามหาข้อมูลเพิ่มเติมที่จะนำไปสู่การช่วยเหลือเพื่อน ๆ ของเธอที่ถูกจับไป หรือแม้กระทั่งขัดขวางแผนการของเทพีเอซูด้วย

บทสรุป :
ความคิดเห็นคนเขียน : นี่! มัน! เกิด! อะไรขึ้นกันแน่นี่! เทพีเอซูทำไปเพื่ออะไรกันแน่นะ หรือว่า….

Feria HEROES

เมทริช In เฮติ

22/12/67 - ตลาดเมืองเฮติ - ฝั่งลิเลียน่า

ในขณะที่ฉัน ลิเลียน่า ธิดาแห่งอะธีน่ากำลังปฎิบัติภารกิจหาเบาะแสเกี่ยวกับเทพีเอซู ไม่ว่าจะเป็นแผนการ สถานที่ซ่อนตัว หรือแม้แต่วิธีการทำลายแผนร้ายนี่ด้วย ฉันก็แอบลอบดูสถานการณ์อยู่นั่นอยู่ดี ๆ ก็มีพวกมาเฟียกลุ่มหนึ่งมาล้อมตัวฉันไว้ เหมือนพวกมันจะมีบางคนถือกระดาษบางอย่างไว้ด้วย

“เห้ย ยัยนี่ไง คนในประกาศจับนี่”

นั่นทำให้ฉันรู้ได้ทันทีว่านั่นคือใบประกาศจับตัวฉัน แต่เพราะอะไรกันถึงมีใบประกาศจับตัวฉันได้ แถมมันจะจับฉันทำไมว่ะ ฉันไม่ได้ทำอะไรกับพวกมาเฟียพวกนี้สักหน่อย

“เพื่อเทพีเอซู! ฆ่ามันซะ!!”

สิ้นคำสั่งของหนึ่งในคนพวกนั่นที่คาดได้ว่าน่าจะเป็นหัวหน้าแก๊งค์ของพวกมัน ห่ากระสุนกระหน่ำยิงใส่ฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้กลัวอะไร คิดว่าธิดาเทพีแห่งสงครามจะกลัวห่ากระสุนเหรอ หึ ฝันไปย่ะ ฉันคว้าหอกขึ้นมาก่อนจะใช้หอกปัดกระสุนอย่างแม่นยำ จะว่าไปพวกมันเป็นผู้คนปกติแค่เป็นมาเฟียที่รับใช้เอซูล่ะสิ นั่นคือสิ่งที่สมองของฉันพอวิเคราะห์ออกมาได้ ฉันเลยไม่รอช้าใช้หอกเข้าไปต่อสู้จัดการมาเฟียพวกนั้นทีละคน แต่ในตอนนั้นก็มีกระสุนที่รอดพ้นสายตาฉันกำลังจะมาโดนตัวฉันในตอนที่กำลังคิดว่าจะไม่รอดอยู่นั่นแล้วตาฉันหลับลงเตรียมใจรับความเจ็บอยู่นั่นก็มีเสียงดาบกระทบกับกระสุนดังขึ้น พอลืมตาขึ้นมานั่น

“ปลอดภัยนะครับพี่สาว”

เสียงหนึ่งที่คุ้นเคยดังขึ้นพอลืมตาขึ้นมานั่นก็พบกับก็อบลินกับอีกัวน่าห้วงฝันโดดมาอยู่ตรงหน้าฉัน แต่นี่เฟเรียฝึกอะไรเรเลียนี่!!!! ใครใช้ให้อีกัวน่าห้วงฝันใช้หางจับมีดแบบนั้น แต่มันอึ้งตรงที่เรเลียใช้มีดสั้นฟันตัดกระสุนอย่างเฟี้ยวเลย เยี่ยม แถมกาเอลก็ยังใช้ดาบบวกกับทักษะก่อกวนใส่พวกมาเฟียอย่างคล่องแคล่ว ดูท่าฝึกมาดีนะนี่

“กาเอล เรเลีย มาไงนี่ไม่ใช่ว่าถูกจับพร้อมเฟเรียเหรอ”

“ผมเกาะหลังพี่มาตอนพี่หนีเทพีเอซูน่ะครับ”

“ส่วนหนูก็เกาะหัวพี่กาเอลมาอีกทีค่ะ”

เกาะซ้อนเกาะนี่มันคืออะไรกันนี่จะว่าไปก็ยังดีกว่าต้องทำภารกิจนี้คนเดียวล่ะนะ แต่ไม่ใช่เวลาให้คิดอะไรสู้ก่อน พวกเราสู้กับแก๊งมาเฟียทั้งแก๊งค์ที่ล้อมพวกเราไว้ อย่างดุดันไม่เกรงใจใครจนเหลือคนสุดท้ายที่เป็นหัวหน้า กาเอลก็จับคนนั้นมัดไว้ แต่ฉันขำนิด ๆ อ่ะ เรเลียใช้หางฟาดหน้ามาเฟียคนนั้นซ้ายขวาซ้ายขวา นี่เฟเรียคุณเธอสอนอะไรลูกเธอกันนี่ แต่ละคนแต่ละตนสุด ๆ ทั้งนั้น ก่อนที่ฉันจะลากมันมาคุยในตึก แล้วจึงมัดมาเฟียคนนั้นตรึงไว้กับเสาตึก แล้วเรเลียก็ใช้หางฟาดปลุกมันขึ้นมาอย่างแรง พอมันตื่นปุ้ปฉันก็ใช้ปลายคอจี้ปลายคางมันพลางปล่อยจิตสังหารแบบจัดเต็มเพื่อจะเค้นข้อมูลออกมา

“แกรู้อะไรเกี่ยวกับเทพีเอซู บอกมาให้หมดซะ ไม่งั้นแกตายแน่”

ฉันขู่แบบไม่ขู่เปล่า ใช้ปลายหอกกรีดหน้ามันเบา ๆ พอให้เลือดออกเป็นของแถมด้วย

บทสรุป :

ความรู้สึกผู้บันทึก : เฟเรียสอนอะไรลูก ๆ เธอนี่ แต่ขอบใจนะที่ทำให้ฉันยังพอมีเพื่อนร่วมทางอยู่ แต่คือติดประกาศจับเลยเหรอ นี่เทพีเอซูคิดจะทำอะไรกันแน่นี่

Feria HEROES

เบาะแสตราสีม่วง

23/12/67 - ย่านชุนชนเมืองเฮติ

หลังจากการขู่ของฉันผ่านไปสักพักหนึ่ง มาเฟียผู้โชคร้ายที่โดนจับตัวมาเพื่อรีดเค้นข้อมูล ในตอนนี้ดูเหมือนเขาทำท่าจะสารภาพหมดเปลือก แต่จู่ ๆ ก็มีพลังงานสีม่วงออกมาจากปากพวกเขา พวกเขานี่หมายถึงพวกเขาทั้งหมดเลยนะ รวมพวกที่ถูกทำให้หมดสภาพไปก่อนหน้านี้ด้วย พลังงานสีม่วงพวกนั้นฟูมเต็มปากของพวกเขาและพากันกระอักอากาศตาย จะเรียกว่าไงดีล่ะมันน่าสยดสยองเป็นที่สุดเลยล่ะ ฉันรีบมาตรวจสอบศพดูเผื่อว่าจะยังมีอะไรบางอย่างที่พอเป็นเบาะแสได้บ้าง ก็พบว่าคนพวกนี้มีอักขระเรืองแสงสีม่วงที่ข้อมือ และในตอนนั้นเอง ที่มีเสียงกระแทกประตูดังขึ้นราวกับมีคนหลายคนกำลังพยายามเข้ามาในตึกนี้ แบบพวกซอมบี้คลั่ง

“ฟื้นฟูเฮติ….เธอกำลังจะกลับมา….”

เสียงหนึ่งในพวกเขาดังขึ้น ดึงความสนใจของฉันให้ต้องแอบฟัง แต่ฟังแบบนี้ไม่ดีแน่ พวกเขากำลังเข้ามาแล้ว

“ทางนี้ค่ะพี่สาว”

เรเลียโผล่มาจากอีกทางหนึ่งก่อนจะใช้หางชี้นำทางพาพวกเราหนีออกมา กาเอลก็ทำหน้าที่เป็นตัวล่อให้ฉัน แกล้งหลอกล่อพวกที่อยู่ข้างนอกพวกนั้นไปทางอื่นก่อนที่เราจะกลับมารวมตัวกัน ณ ย่านชุนชนที่อยู่ห่างมาไม่ไกลนัก

“แฮ่ก ๆ พวกมันคงไม่ตามมาแล้วสินะ”

ฉันหอบแฮ่กด้วยความเหนื่อยที่ต้องวิ่งหนีผู้คนที่ถูกควบคุมมาจนถึงที่นี่ แต่นี่ก็ยังคงมีพวกที่ถูกควบคุมอยู่ทั้งอักขระสีขาวที่ราวกับไร้สติ ไร้จิตใจ และพวกอักขระสีม่วงที่ดูโหดร้ายและน่ากลัว ฉันคอยสังเกตความผิดปกติของพวกเขาอย่างเงียบ ๆ ก็พบว่ามีอาคารแห่งหนึ่งที่พวกผู้คนเหล่านี้ไม่พยายามเข้าไปใกล้เลย

“ที่นั่นมันอะไรกันน่ะ”

ฉันพึมพำพลางตั้งคำถามกับตัวเอง แล้วค่อย ๆ เดินเข้าไปให้พอมองเห็นตรงนั้นก็พบว่ามันเป็นอาคารที่ดูใหญ่โตและถูกทิ้งร้างมานานแล้ว

“นั่นคือหอสมุด….มันถูกทิ้งร้างมาเนินนานแล้ว….”

ชายแก่คนหนึ่งที่ดูเหมือนจะรอดจากการถูกควบคุมอยู่คงมองเห็นว่าฉันสนใจสิ่งที่อยู่ทางนั้นจึงบอกตัวจริงของสถานที่แห่งนั้นให้

“คุณตา ที่หอสมุดนั่นเก็บอะไรไว้อยู่เหรอคะ”

“ตาก็ไม่รู้….บางคนก็บอกเป็นสถานที่ต้องห้าม บ้างก็ว่า…เป็นที่เก็บข้อมูลของท่านเอซู”

“เอซู…กาเอล เรเลียไปกันเถอะ”

“ครับ/ ค่ะ”

กาเอลกับเรเลียตอบกลับฉันมา ในตอนนั้นกาเอลก็ดม ๆ กลิ่นชายคนนั้นนิด ๆ เหมือนหมาไม่มีผิดเลย แล้วพวกเราก็มุ่งหน้าไปยังหอสมุดร้างนั่นทันที ด้วยความเตรียมใจไว้แล้วว่ามันคงไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก

บทสรุป

ความเห็นผู้บันทึก : เล่นฆ่าปิดปากเลยเหรอ แต่ไอ้หอสมุดนั่นมันแปลก ๆ อยู่นะ ลองไปตรวจสอบดูแล้วกัน
จบเควสย่อยที่ 1

Feria HEROES

ไขปริศนาหอสมุดร้าง

23/12/67 - หอสมุดเก่าแก่ที่ถูกทิ้งร้าง

ผ่านพ้นย่านชุนชนที่เต็มไปด้วยผู้คนมากมายที่ถูกควบคุม จากเบาะแสที่ได้รับมา สถานที่ที่ไม่มีใครเฉียงเข้าใกล้ แต่ตอนนี้ฉัน กาเอลและเรเลียได้มายืนอยู่หน้าหอสมุดแห่งนี้แล้ว สายตาของฉันไล่มองจากล่างขึ้นบนมองดูความใหญ่โตของอาคารหอสมุดร้างแห่งนี้ ถึงความคิดหนึ่งจะคิดว่าจะมีเบาะแสอยู่ที่นี่จริง ๆ เหรอ แต่ก็คิดไม่ออกว่าถ้าไม่ใช่ที่นี่จะต้องไปที่ไหนแล้ว ฉันจึงตัดสินใจเปิดประตูเดินเข้าไป

แอ๊คคค

เสียงของประตูที่ถูกปิดตายมานานค่อย ๆ เปิดออกตามแรงผลักของพวกเราทั้งสามที่ดูเหมือนเรเลียจะแรงน้อยไปหน่อย จึงเป็นฉันกับกาเอลที่ออกแรงเป็นหลัก พวกเราเดินผ่านประตูไม้หนักของหอสมุดเก่าแก่ที่ถูกปกคลุมด้วยเถาวัลย์และฝุ่นหนา กลิ่นอับชื้นของหนังสือโบราณลอยเข้ามาในจมูก ขณะที่แสงกระพริบสีแดงลอดเข้ามาจากข้างนอกผ่านหน้าต่างกระจกสีที่แตกร้าวเป็นแสงริบหรี่ ฉันกวาดตามองรอบ ๆ พบว่าที่นี่ไม่ได้เป็นเพียงแค่หอสมุดร้างผู้คน แต่มันยังเต็มไปด้วยกลิ่นอายของเวทมนตร์โบราณ ฉันเดินสำรวจหอสมุดแห่งนี้ เรื่อย ๆ เพื่อหาเบาะแสอะไรบางอย่างสำหรับทางลับที่จะนำไปสู่เบาะแสเกี่ยวกับเอซูทุกอย่าง ทั้งแผนการ ที่ซ่อน ที่คุมขังเพื่อน ๆ ของฉัน ฉันต้องหาทั้งหมดให้จงได้ ในตอนนั้นเองฉันก็พบเบาะแสแรก เป็นหนังสือที่ถูกเปิดค้างไว้บนโต๊ะไม้ที่พุจวนจะพังอยู่แล้ว ในนั้นมีคำกลอนที่เขียนไว้อยู่ว่า

กุญแจสามดอกต้องรวมตัว

เพื่อเปิดประตูแห่งปัญญา

สัญลักษณ์นกฮูกนำทางข้า

ในเงามืดแห่งแสงไฟ

“นี่มันกลอนปริศนาเหรอ เหมือนเป็นคำใบ้สำหรับไขปริศนาของห้องลับในหอสมุดแห่งนี้เลยแฮะ”

ฉันเริ่มแยกย้ายค้นหากุญแจทั้งสามตามคำบอกใบ้ กับกาเอลกับเรเลีย

“พี่สาวครับ นี่รึเปล่าครับ”

กาเอลชี้ให้เห็นสันหนังสือที่มีสัญลักษณ์นกฮูกอยู่

“ทางนี้ก็มีนะ”

เรเลียส่งเสียงเรียกพวกเราเมื่อเจอหนังสืออีกเล่มที่มีสันเหมือนกัน ฉันจึงแน่ใจแล้วว่ามันเป็นกุญแจทั้งสามที่อยู่ในชั้นหนังสือคนละชั้น ถึงเวลานี้ฉันก็มองหาหนังสือเล่มสุดท้ายจนพบ

“ดึงพร้อมกันนะ 3 4”

พวกเราทั้งสามคนดึงหนังสือทั้งสามเล่มออกมาพร้อมกันก็เกิดเสียงกึก ๆ ปลดล็อตกลไกบางอย่าง ผนังที่เต็มไปด้วยชั้นหนังสือเริ่มเลื่อนเปิดเผยให้เห็นประตูหินโบราณที่มีอักษระนกฮูกเรืองแสง พวกเราก็ไม่ลังเลเลยที่จะก้าวเข้าไป

บทสรุป :
ความเห็นผู้บันทึก : ดีนะที่ฉันมีกันสามคน ถ้าดึงคนเดียวมีหวังคงไม่ง่ายแบบนี้แน่เลย

Feria HEROES

ห้องลับหอสมุดร้าง

24/12/67 - ห้องลับในหอสมุดร้าง

ในตอนนี้พวกเราทั้งสามคนได้เข้ามาในทางเดินลับภายในหอสมุดเก่าแก่ที่ถูกทิ้งร้าง แต่ก่อนที่จะได้เข้าไปนั่นฉันก็ได้พบกับตำราเล่มหนึ่ง เนื้อหาภายในที่ถูกเขียนไว้มันช่างหนักหน่วง เพราะมันเขียนไว้เกี่ยวกับพิธีกรรมปลุกศรัทธาเหล่าเทพที่แตกดับให้กลับคืนมา โดยแลกชีวิตคนทั้งเมือง ด้วยการประทับอักขระรูนบนข้อมือเหยื่อสังเวย นั่นทำให้ฉันนึกย้อนไปถึงภาพผู้คนในเมืองที่ถูกควบคุมไว้แล้วมีอักขระวูดูอยู่ที่ข้อมือ อย่าบอกนะว่าเทพีเอซูจะทำพิธีกรรมบ้า ๆ นี่น่ะ นี่มันโหดเหี้ยมเกินไปแล้วนะ นั่นมันผู้คนในเมืองเฮติที่เปรียบเสมือนลูกเลยนะ นี่เป็นเทพภาษาอะไรกันนี่ถึงขนาดสังเวยลูก ๆ ของตนเพื่อฟื้นคืนเหล่าเทพกลับมานี่ ฉันกำหมัดแน่น ก่อนจะเก็บตำราเล่มนี้ใส่กระเป๋าไปด้วย แล้วจึงเดินทางต่อไป ก้าวเข้าไปในห้องลับ วิญญาณเรืองแสงสองตนปรากฎตัวขึ้น ดูเหมือนเป็นวิญญาณพิทักษ์ข้อมูลสำคัญที่อยู่ในห้องนี้สินะ ดูจากโซ่ตรวนพวกนั้นแล้วดูท่าเป็นวิญญาณที่ถูกกักขังไว้ที่นี่สินะ งั้นต้องหาทางปลดปล่อย ฉันมองหาอะไรบางอย่างทั่วห้องจนพบว่าวิญญาณพวกนี้ถูกตรึงไว้กับอักขระวูดูแบบหนึ่งไว้ ฉันจึงตัดสินใจใช้สติปัญญาอันฉลาดล้ำของตน ทำลายอักขระวูดูพวกนั้นทิ้งไป ก่อนจะเอ่ยกับวิญญาณพวกนั้นไปว่า

“ไปเถิด พวกท่ายไม่จำเป็นต้องปกป้องสิ่งที่ไม่ควรอยู่ในมือนางหรอกนะ”

วิญญาณลังเล แต่หลังจากที่ฉันแสดงความกล้าหาญและมุ่งมั่น พวกเขาก็ยอมหายไปและมอบบันทึกของเอซูมาให้กับฉัน แต่พอเปิดอ่านดูเท่านั้นแหละเนื้อหาข้างในถึงกับทำเอากลืนไม่เข้าคายไม่ออก มันมีเบาะแสที่ซ่อนนักโทษอย่างเฟเรียกับพี่อลิเซียอยู่ว่าเป็นที่คฤหาส์นแห่งความรัก แต่มันไม่ใช่แค่นั่น มันยังเปิดเผยแผนการใหญ่ที่นางต้องการจะหลอมรวมพลังของแก่นคำสาปเฮคาทีเข้ากับนางอย่าง 100% เพื่อให้สามารถเทียบเคียงกับเฮคาทีและรวมพลังของนางจะไปสู้กับเทพีเฮคาทีเพื่อเอาส่วนที่เหลือได้โดยง่าย ก่อนจะใช้ร่างเฮคาทีลอบโจมตีเทพโอลิมเปียนองค์อื่นเพื่อรวมพลังจากศาสตร์ต้องห้ามแห่งวูดูที่เหล่าเทพเฮติปิดผนึกไว้ วัตถุประสงค์ของนางคือต้องการล้มล้างโอลิมเปียนและปลุกเหล่าเทพเฮติกลับมามีชีวิตอีกครั้ง

“นี่มันบ้าอะไรกันนี่ แผนการบ้า ๆ นี่ ต้องรีบขัดขวางมันให้ได้”

ฉันรู้สถานที่ช่วยเพื่อน ๆ ของฉันแล้วด้วย แถมในนี้มีแผนที่เมืองเก่าที่มีตำแหน่งคฤหาสน์แห่งความรักอยู่ด้วย แบบนี้ไปที่นั่นก่อนดีกว่า แต่ก่อนที่จะไปฉันก็สังเกตไปเห็นบ่อความทรงจำแห่งนกฮูกเข้า มันคืออะไรกันนะ ฉันสำรวจมันด้วยความสงสัย ก่อนจะตัดสินใจเอาหัวจุ่มน้ำในบ่อนั่นไป

ความเห็นผู้บันทึก : บุ๋ม ๆๆๆๆๆ