[บันทึกการเดินทาง] : สายรุ้งนำพาสู่เฮติ

 สายรุ้งนำพาสู่เฮติ

ณ เมืองเฮติ อันถูกครอบงำด้วยคำสาปแห่งเฮคาที ความตายและโกลาหลแผ่ซ่าน
มนุษย์ กลายเป็นปีศาจ บ้านเมืองกลายเป็นนรก
ท่ามกลางความมืดมิด ธิดาแห่งไอริสผู้ไร้เดียงสาตกอยู่ในอันตราย
วิญญาณ ร้ายออกอาละวาด คมกระสุน พุ่งว่อนราวกับสายฝน

โชคชะตาของธิดาแห่งไอริสอยู่ในมือของธิดาแห่งฮิปนอส
จงฟังเสียงกระซิบแห่งสายลม
มันจะนำทางวีรบุรุษไปสู่เฮติ

จงมองหาสัญลักษณ์แห่งรุ้ง
มันคือกุญแจไขไปสู่ชัยชนะ

แต่จงระวัง
เงาแห่งความสิ้นหวัง กำลังคืบคลาน

วีรบุรุษ ต้องเผชิญหน้ากับ ความกลัวที่สุดของตน

หากเขาล้มเหลว
เฮติ จะตกอยู่ในความมืดมิดตลอดกาล

รายชื่อสมาชิกทีมกู้เมือง :
เฟเรีย เฮยส์
อลิเซีย
ลิเลียน่า

เฮติเหรอ คำสาป เมืองต้องสาป ดูเหมือนนี้มันจะเรื่องใหญ่กว่าที่คิดนะคะ เอาเถอะ ยังไงสิ่งที่พวกเราทำได้ก็มีอย่างเดียวอยู่แล้วนี่คะ
แก๊งพลังหญิงพร้อมลุยแล้วค่ะ

[รางวัลได้ทุกคนที่ร่วมทำภารกิจ]

+600 พลังใจ , 100 เกียรติยศ , ความกล้าหาญ และ ความศรัทธา
+15 คะแนนบ้าน , +2 Level up , +5 Point
+90 ดรักม่า (หรือขอเทพีไอริสเปลี่ยนเป็นดอลลาร์ได้ +8,000 ดอลลาร์)
ได้รับ: - เกราะสายรุ้ง(คลาสม่วง) 1 ชุด (ได้รับหลังจากกลับถึงค่าย พบเจอเทพีไอริส)
- หินตีบวกกับหินอัปเกรดอย่างละ 20 ก้อน
(เจ้าของภารกิจสามารถมอบให้คนอื่นได้)
รางวัลเพิ่มเติมพิเศษ (เลือกได้ 1 ใน 2 ชิ้น จะปรากฎในบันทึกหน้าสุดท้าย)
และโบนัสความโปรดปรานเฮคาทีหัวใจ 2 ดวง
และความเกลียดชังจากเอชู -5 ดวง

HEROES (วีรบุรุษผู้โปรดปราน) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +25
- หากทำภารกิจเดินทางทวยเทพสำเร็จ ได้โบนัสความโปรดปรานหัวใจ 1 ดวง / +5 Point

Feria HEROES

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ

Feria Hayes

เริ่มต้นการเดินทาง

ในค่ำคืนยามดึกของค่ายฮาล์ฟบลัดที่มันไม่มีกลางคืน ก็ช่วงนี้แสงอาทิตย์สว่างจ้าทั้งวันเลยนี่นา แต่ก็ช่างเถอะ ตอนนี้พวกเราแก๊งสามสาวสามบ้าน แถมด้วยกาเอลและเรเลียเหล่าลูก ๆ ของเธอก็มารวมตัวกันที่ต้นสนธาเลีย อันเป็นจุดนัดพบของพวกเธอเพื่อที่จะเริ่มการเดินทางครั้งนี้

“พร้อมกันแล้วนะคะทั้งสองคน”

“จ้ะ”

“พร้อมแล้ว”

พวกเธอทั้งสามพยักหน้าให้แก่กันก่อนที่พวกเราจะมามุงดูแผนที่ด้วยกันเพื่อดูเส้นทางว่าจะไปเฮติยังไงกันดี

“ถ้าจากแผนที่โลกแบบนี้เฮติมันอยู่บนเกาะตรงทางใต้จากที่นี่นะคะ แสดงว่าเราต้องเดินทางไปหาเรือกันก่อนนะคะ”

“งั้นไปทางชายหาดกันดีไหม น่าจะพอมีเรืออยู่นะ”

พี่อลิเซียเสนอความเห็นเพราะยังไงพวกเธอต้องไปทางเรือแน่นอน ถึงจะอันตรายสักหน่อยเพราะพวกเธอไม่มีใครเป็นสายเลือดแห่งโพไซดอนเลยก็เถอะนะ แต่ถ้าแค่เรือพวกเธอน่าจะพอหากันได้อยู่แล้วส่วนว่าพายได้ไหมค่อยว่ากันอีกทีเถอะ

“งั้นก็ได้ค่ะ แต่พวกเรามีกัน 5 คนคงใช้เรือพายไม่ได้แน่ เราว่าไปหาเรือแถวท่าเรือดีกว่านะคะ”

“ฉันเห็นด้วยกับเฟเรียนะ แต่ดูนั่นก่อนไหม”

ในจังหวะที่พวกเธอกำลังเดินไปคุยไปอยู่นั่น ก็มีก็อบตัวหนึ่งกับฮาร์ปี้อีกตัวหนึ่งไล่ตามพวกเธอมา

“แม่ครับ ก็อบลินตัวนั้นให้ผมจัดการเองนะครับ”

กาเอลที่เห็นก็อบลินก็ซักดาบออกไปสู้ด้วยความคิดที่ว่าตนน่าจะพอสู้ได้ แต่ทว่ากาเอลกลับคิดผิด ถึงเขาจะโจมตีใส่ก็อบลินป่าตัวนั้นเข้าไปได้กึ่งหนึ่งแล้วก็ตามที แต่ก็พลาดท่าถูกก็อบลินที่แข็งแกร่งกว่าเอาชนะไปได้จนบาดเจ็บหนัก

“กาเอล”

“ย๊ากกก”

เฟเรียรีบมาดูอาการกาเอลก็พบว่ากาเอลบาดเจ็บหนักพอสมควร แต่ยารักษาที่เธอมีมันใช่กับกาเอลไม่ได้ แต่กาเอลก็พอรักษาตัวเองได้ จึงตัดสินใจแบกกาเอลไว้บนหลัง แล้วก็เป็นเวลาที่ลิเลียน่าช่วยใช้หอกจัดการกับก็อบลินที่บาดเจ็บจากการต่อสู้กับกาเอลมาแล้วให้

“มะ แม่ครับ”

เฟเรียกอดกาเอลไ้ว้พยายามปลอบลูกชายไว้อย่างอ่อนโยน

“ลูกเก่งแล้วนะกาเอล เก่งมากเลยนะลูกแม่ พักก่อนเถอะนะ”

แล้วกาเอลก็หลับไป ก่อนที่เฟเรียจะฝากกาเอลไว้กับพี่อลิเซีย ส่วนเธอนั่นก็จับหอกของตนเข้าต่อสู้กับฮาร์ปี้ที่เหลืออีกตัวทันที

“อย่ามาขวางทางกันนะคะ”

เธอกระโดดขึ้นไปต่อสู้กับฮาร์ปี้อย่างรุนแรงและกล้าหาญ และแน่นอนถึงแม้มันจะแข็งแกร่งกล้าเธอพอสมควร แต่ไม่ใช่คู่มือเธอหรอก ในที่สุดเธอก็สู้จนชนะมันจนได้ แต่ก็บาดเจ็บพอสมควรอยู่ จนลิเลียน่ามาประครองเธอไว้

“เราขอหลับรักษาตัวเองสักครู่นะคะ ลิเลียน่า พี่อลิเซีย ฝากแบกพวกเราสองแม่ลูกไปถึงที่ท่าเรือทีนะคะ”

“ได้คะ”

“ได้จ้ะ”

สองสาวพยักหน้าให้เธอก่อนที่เฟเรียจะหลับไปเพื่อใช้พลังนิทราเยียวยารักษาตัวเอง อลิเซียกับลิเลียน่าก็พากันแบกพวกเธอไปที่ท่าเรือ พร้อมกับเรเลียที่วิ่งตามหลังอีกตัว โดยเรเลียทำหน้าที่คอยระวังหลังให้สองสาวอยู่เงียบ ๆ จนถึงที่ท่าเรือ

Link
ขนฮาร์ปี้ 2 เส้น
หากมีค่า LUK 30 หน่วย จะอิงจากเลขไบต์หลักสุดท้าย คือจำนวนที่ได้
(เลข 0-2 = 2 ชิ้น)
หากมีค่า LUK 60 หน่วย จะอิงจากเลขไบต์หลักสุดท้าย คือจำนวนที่ได้
(เลข 0 = 10 ชิ้น) ใช้นิทราเยียวยารักษาตัวเอง

Feria HEROES

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ

Feria Hayes

เฟเรียที่ตื่นมาจากการหลับพักเพื่อรักษาตัวเองสักเล็กน้อย ตอนนี้เธอนั่นได้พบว่าพวกเธอนั่นอยู่ที่ท่าเรือนิวยอร์กกันแล้ว ก็ถึงเวลาจะต้องหาเรือกันเสียสักที พวกเธอทั้งสามคนต่างแยกย้ายกันไปหาเรือที่จะไปที่เฮติแต่ทว่าสิ่งที่พวกเธอได้กลับมานั่นกลับเป็นการส่ายหน้าปฎิเสธการรับพวกเธอไปยังเฮติแบบ…

“ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าพอมีเรือพาไปที่เฮติบ้างไหมคะ”

“เฮติเหรอ จะบ้ารึไงไปที่ที่อย่างกับนรกนั่นน่ะ ไม่ ๆ ไม่ไปหรอก ไปหาที่อื่นไปซะยัยหนู”

และก็ใช่เจ้าของเรือทุกคนที่ท่าเรือแห่งนี้ปฎิเสธเสียงแข็งว่าจะไม่มีทางไปเฮติหรือแม้แต่คิวบาที่อยู่ใกล้ ๆ กันก็ไม่มีใครไปเลย ทำให้พวกเราทั้งสามคนจึงต้องตัดสินใจที่จะมาชุมนุมกันว่าจะทำไงดี

“เอายังไงดีคะทั้งคู่ ขืนเราอยู่ที่นี่ต่อไปก็ไม่มีทางไปไหนได้แน่เลย”

“งั้นเราไปทางอ้อมหลายต่อกันหน่อยไหม ถ้าไปที่ไมอามี่น่าจะมีท่าเรือพาเราไปแถว ๆ คิวบาแล้วค่อยต่อเรือไปเฮติได้นะ“

“ถ้าเป็นทางนั้นก็น่าจะไหวก็ได้นะ ก็เพิ่มความเสี่ยงที่จะเจออสุรกายระหว่างทางเพิ่มไปอ่านะ”

“นั่นเป็นเรื่องปกติของพวกเราอยู่แล้วนี่คะ งั้นเราก็เดินเท้าไปไมอามี่กันเถอะค่ะ”

พอตกลงกันได้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว พวกเราสามสาวก็พากันเดินทางไปยังไมอามี่กันอย่างระมัดระวัง พวกเธอรู้กันดีอยู่แล้วล่ะนะว่าอสุรกายจะโผล่มาตอนไหนก็ได้ การเจออสุรกายจึงเป็นเรื่องปกติสำหรับกึ่งเทพที่ต้องออกเดินทางมาทำภารกิจอย่างพวกเธออยู่แล้ว ประเด็นคือออกมารอบนี้ไม่มีบริการขนส่งถึงที่ ดังนั้นก็ต้องใช้การเดินเท้าท่องเที่ยวไปกันเอาเองนี่แหละสบายใจดี แต่ในตอนที่กำลังสบายใจอยู่นั่น พวกเธอก็เห็นอสุรกายตัวหนึ่งที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน ก็แน่ล่ะ นานแค่ไหนแล้วที่เธอไม่ได้ทำภารกิจในอเมริกาเลยน่ะ แต่อสุรกายรอบนี้แปลกตาจริงนั่นแหละ ดู ๆ ไปก็คล้ายมนุษย์อยู่นะ แต่ขนาดตัวเล็กกว่ามาก น่าจะเล็กพอ ๆ กับกาเอลเลยมั้งนะ สูงราว ๆ 2-3 ฟุด ประเด็นเลยคือพวกมันใช้ธนูอาบยาพิษยิงมาทางพวกเธอ

“ระวัง”

เฟเรียรีบใช้หอกของตัวเองควงปัดป้องการโจมตีด้วยธนูอาบยาพิษของอีกฝ่ายก่อนที่พี่อลิเซียจะบอกถึงตัวจริงของอสุรกายที่มาโจมตีพวกเธอ

“นั่นมันพัควัคจินี่นา เจ้าตัวนี้มันใช้พิษเก่งมากเลยนะ”

“งั้นสินะคะ ทั้งสองคนวิ่งไปก่อนเลยนะคะ เจ้าตัวนี้เราจัดการเอง มันหนึ่งเราหนึ่งแฟร์ดีไหมล่ะ”

ว่าแล้วเฟเรียก็รีบใช้หอกเข้าไปต่อสู้กับพัควัคจิแบบระยะประชิดจัด ๆ เพื่อให้พี่อลิเซียและลิเลียน่าวิ่งนำหน้าไปก่อนได้ ส่วนเฟเรียนั่นก็เริ่มต่อสู้กับเจ้าพัควัดจิก็พบว่าร่างกายมันค่อยข้างอ่อนแอในระดับที่เธอโจมตีปกติก็เข้าแบบนี้ก็ไม่ต้องใช้กลยุทธ์ปกติแล้วสินะ เธอใช้การโจมตีปกตืสลับกับยั่วยุเป็นช่วง ๆ สลับกับการโจมตีพิเศษอย่างรุนแรงของเธอจนกระทั่งมันบาดเจ็บหนักเข้าเรื่อย ๆ และในที่สุดเธอก็กำจัดพัควัดจิได้สำเร็จ ร่างกายของมันสลายเป็นละอองสีทอง ก่อนจะทิ้งพิษกัดกร่อนไว้ ได้ของดีซะแล้วสิงานนี้ เธอเก็บขวดพิษไว้ในกระเป๋าก่อนจะออกวิ่งตามพี่อลิเซียกับลิเลียน่าไปจนถึงท่าเรือไมอามี่

“แฮ่ก ๆ เราแยกย้ายกันไปหาเรือไปเฮติกันเถอะนะคะ ได้เมื่อไรก็ส่งสัญญาณหากันได้เลยนะคะ”

เฟเรียที่วิ่งตามมาถึงเธอก็ยืนหอบเล็กน้อย ก่อนจะบอกให้ทั้งคู่ไปหาเรือไปเฮติ แต่ในหัวเธอก็นึกสงสัยว่าเสียงกระซิบของภูติแห่งสายลมนี่คืออะไรกันแน่นะ แต่ตอนนี้หาเรือให้ได้ก่อนดีกว่า ถ้าไม่มีเรือไปเฮติ แค่เรือไปประเทศใกล้ ๆ ก็พอ เดี๋ยวค่อยหาทางไปต่อกันเองก็ได้

“ขอโทษนะคะ พอมีเรือไปเฮติไหมคะ ไปประเทศใกล้ ๆ ก็ได้นะคะ”

“หือ จะไปทำไมที่นั่น ไม่รู้รึไงว่าที่นั่นมันเลวร้ายขนาดไหน”

เจ้าของเรือคนนั้นมองเธอด้วยหางตาราวกับพิจารณากึ่งดูถูกว่าเด็กสาวอย่างนี้น่ะเหรอจะมาหาเรือไปเฮติน่ะ

“ก็เพราะรู้นั่นแหละค่ะถึงได้จะไปน่ะ แล้วมีไหมล่ะคะ”

แต่เฟเรียนั่นก็ไม่ได้หวาดกลัวอะไรและมองอีกฝ่ายด้วยแววตามุ่งมั่นที่ยังไงก็ต้องไปให้ได้

“เฮ้อ~ไปก็ไปได้ แต่ได้ถึงแค่ที่คิวบาเท่านั้นจากนั้นต้องหาทางไปเอง”

เจ้าของเรือสูบไปต์ก่อนจะถอนหายใจยาว ๆ ก่อนจะเอ่ยตอบคำถามของเธอ

“แค่นั้นก็เพียงพอแล้วค่ะ อ้อ พวกหนูมีกันอีก 2 คนแล้วหนูมีสัตว์เลี้ยงอีกสอง หวังว่าคุณลุงจะไม่รังเกียจนะคะ”

“นี่คิดจะไปท่องเที่ยวกันรึไงสงสัยอยากตายเร็วไปเที่ยวที่อย่างกับนรกแบบนั้น”

“ก็…แค่มีธุระนิดหน่อยนั่นแหละค่ะ งั้นรอสักครู่นะคะ”

หลังจากตอนนั้นเฟเรียก็ไปตามพี่อลิเซียและลิเลียน่ามารวมตัวกันก่อนจะพากันขึ้นเรือของเจ้าของเรือที่คุยกับเธอเมื่อครู่มุ่งตรงไปคิวบากันทันที ระหว่างทางลิเลียน่าก็นั่งกึ่งนอนพักอยู่บนที่นั่ง แล้วเรเลียไม่รู้คึกไรไปนอนกกตัวบนหัวลิเลียน่าเฉย

ลิงค์
สินสงคราม : พิษกัดกร่อน

Feria HEROES

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ

Feria Hayes

“1000 ดอลลาร์เหรอคะ ก็ได้ค่ะ ขอแค่อย่างเดียวคือคุณต้องไปส่งถึงจุดหมายเท่านั้นพอแล้วค่ะ”

เฟเรียที่ได้ยินว่าจะต้องจ่าย 1000 ดอลลาร์ในการที่จะนั่งเรือไปที่คิวบาก่อนไปที่เฮติถึงในใจจะคิดว่าเฉลี่ย 200 ดอลลาร์ต่อคนก็คิดว่าแพงอยู่พอสมควรอยู่เหมือนกัน แถมเธอต้องไปต่อเรืออีกทอด นี่ยังไม่นับขากลับที่อาจจะต้องพาธิดาแห่งไอริสกลับมาอีก เงินที่เธอมีอยู่ตอนนี้จะพอสำเร็จการเดินทางทั้งหมดไหมนี่สิ เธอมองกระเป๋าตังค์ของตัวเองพลางถอดหายใจเล็กน้อย แต่ดูท่าจะทำให้พี่อลิเซียจับสังเกตได้นั่นแหละเลยมาจับไหล่เธอไว้

“ลำบากใจเหรอเฟเรีย”

“ก็นิดหน่อยนะคะ เงินน่ะมีจ่ายนะคะ แต่เราก็เกรงว่าจะไม่พอจ่ายทั้งที่เราต้องไปต่อเรืออีกทอดแถมขากลับด้วย ถ้าตามคำพยากรณ์ดีไม่ดีเราต้องพาธิดาแห่งไอริสกลับมาด้วย บางทีเราอาจจะต้องจ่ายขากลับอีกด้วยสิ”

“งั้นให้พี่ใช้มนตร์มหาสเน่ห์ไหม เผื่อว่าเราจะได้นั่งฟรีก็ได้นะ”

“เราว่าไม่ค่อยดีนะคะ มองในอีกแง่เราให้เขาไปที่อันตรายอย่างเฮติ แถมเราเหมาเรือไปที่นั่นด้วยก็คงอยากได้เงินเยอะขึ้นเป็นหลักประกันนั้นแหละค่ะ แค่ 1000 เดียวเอง อีกอย่างมนตร์มหาสเน่ห์ของพี่มันทำคอแห้งไม่ใช่เหรอคะ เก็บไว้ใช้ที่เฮติเถอะค่ะ แค่นี้เอง ถ้ามันเบี้ยวเราจะใช้สะกดจิตให้มันหลับไปเองค่ะ”

“แน่ใจนะ”

“ค่ะ ถือว่าใจเขาใจเราแหละค่ะ อีกอย่างเรามาทำภารกิจของเทพเจ้าจะมาโกงเขาก็กระไรอยู่แต่ถ้ามันโกงเราก็ขอเหล่าเทพเป็นพยานและลงโทษมันตามสะดวกได้เลยค่ะ ยังไงทางน้ำก็เป็นเขตของเทพโพไซดอล ก็ขอให้ท่านคุ้มครองแล้วกันนะคะ”

เธอยิ้มให้พี่อลิเซียพลางส่งจิตสังหารเล็ก ๆ ใส่เจ้าของเรือเชิงว่าอย่าริอาจบิดพวกเธอแล้วกันไม่งั้นอย่าหาว่าพวกเธอไม่เตือน

“ก็ตามใจแล้วกันนะ ถ้ามีอะไรก็บอกกันได้นะเฟเรีย”

“ค่ะ - ขอโทษที่ให้รอนะคะ นี่ค่ะ 1000 ดอลลาร์ ก็หวังว่าจะไปส่งพวกเราถึงที่หมายนะคะ”



ตัดภาพมาบนเรือที่กำลังเดินทางมุ่งตรงไปยังคิวบาเพื่อไปเปลี่ยนเรือไปเฮติอยู่นั่นเฟเรียก็เห็นเรเลียไปนอนกกตัวบนหน้าผากลิเลียน่า “ทำอะไรอยู่เหรอเรเลีย”

เฟเรียเห็นลูกสาวของตัวเองดูทำอะไรแปลก ๆ ใส่ลิเลียน่าที่กำลังนอนพักอยู่เธอเลยเกิดความสงสัยจนต้องเอ่ยปากถามดู ถึงจะรู้ว่าเรเลียพูดไม่ได้อยู่แล้วก็เถอะนะ แต่เรเลียก็ใช้หางชี้มาทางลิเลียน่าเชิงบอกว่าให้ลองเข้าไปดูในฝันเองดูสิ เธอเห็นแบบนั้นเลยตัดสินใจใช้ท่องแดนฝันแตะหัวของลิเลียน่าก่อนจะหลับลงไป

ในฝันของลิเลียน่า

เฟเรียตื่นเข้ามาในฝันของลิเลียน่าที่เรเลียบอกให้เธอเข้ามาดูก็พบว่ามันคือโบสถ์สีขาวดูสะอาดตา ถูกจัดตกแต่งด้วยดอกไม้นานาพันธุ์ที่ดูสดสวยสวยงาม รอบนอกเต็มไปด้วยชาวค่ายฮาล์ฟบลัดโดยเฉพาะบ้านอะโฟรไดต์และบ้านอะธีน่าที่แต่งกายชุดสีอ่อนดูพูดคุยกันอย่างมีความสุขกับอะไรบางอย่าง พอเดินเข้าไปในโบสถ์ เธอก็รู้สาเหตุที่ทำไมความฝันนี้ถึงมีความสุขกันขนาดนี้ เพราะข้างในมันคือพิธีแต่งงานระหว่างเดม่อนกับลิเลียน่านั่นเอง ทั้งคู่อยู่ในชุดเจ้าบ่าวเจ้าสาวสีขาวดูเข้ากันดี ใบหน้ามีความสุข มีคุณไครอนเป็นบาทหลวง แล้วก็ไม่ต้องสงสัยเลยงานแต่งงานนี้เป็นฝีมือของคุณดี แถมยังเขียนชื่อทั้งคู่ถูกอีก นี่ช่างเป็นฝันดีที่น่ารักจริง ๆ เลย ในตอนนั้นเองที่เธอได้รับการติดต่อผ่านทางความฝันเข้ามา

“เฟเรีย น้องพี่”

ภาพของเทพีองค์หนึ่งในเหล่าเทพแห่งความฝันที่เป็นลูก ๆ ของท่านพ่อฮิปนอสปรากฎตรงหน้าเธอพร้อมกับเหล่าสัตว์ในจินตนาการทำให้เธอรู้ทันทีว่าอีกฝ่ายเป็นใคร

“ท่านพี่แฟนตาเซีย ท่านติดต่อมามีเรื่องอะไรเหรอคะ กำลังชมความฝันเพลิน ๆ เลย”

“น้องพี่ พี่มีเรื่องจะให้ช่วยน่ะ เจ้าจำอีกัวน่าห้วงฝันได้ไหม”

“เรเลียเหรอคะ หรือว่าตัวอื่น”

“ก็เผ่าเดียวกันนั้นแหละ แต่มันดันมีปัญหาคืออีกัวน่าห้วงฝันหลายตัวมันแอบหนีไปโลกของเจ้าน่ะสิ”

“ท่านพี่จะให้น้อง….”

“ใช่ พี่จะฝากเจ้าไปตามหาเจ้าอีกัวน่าห้วงฝันที่ไปแอบไปเล่นสนุกโลกมนุษย์ อย่างเปลี่ยนฝันดีเป็นฝันร้ายให้หน่อยน่ะ เด็กพวกนี้ซนมากต้องคุมประพฤติสักนิด”

“ก็ได้ค่ะท่านพี่ งั้นหนูขอตัวก่อนนะคะใกล้จะถึงท่าเรือแล้วด้วย“

“จ้ะ พี่ ๆ ทางโลกความฝันนี้ขอส่งกำลังใจให้เจ้าทำภารกิจจนสำเร็จได้ด้วยดีนะ”

“ค่ะท่านพี่ ฝากทักทายพี่ ๆ คนอื่นด้วยนะคะ”

เธอโค้งคำนับอย่างสุภาพก่อนจะออกมาจากความฝันและปลุกให้ลิเลียน่าตื่นจากฝันดี ในจังหวะที่เรือกำลังเข้าเทียบท่าอยู่พอดีเลย

เลือกจ่ายเงินค่ะ

Feria HEROES

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ

Feria Hayes

เมื่อเรือถึงเทียบท่าที่คิวบา พวกเธอก็พากันลงเรือโดยไม่ลืมที่จะโค้งขอบคุณเจ้าของเรือที่พาพวกเธอข้ามน้ำข้ามทะเลมาจนถึงที่นี่อย่างสุภาพ ก่อนจะดูแผนที่กันอีกครั้ง แต่ก็นั่นแหละ เธออ่านอังกฤษลำบากเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วแต่ก็ใช่ว่าอ่านไม่ออกนั่นแหละนะ

“ต้องไปท่าเรือที่กวนตานาโมต่อเรือไปเฮติสินะ”

“ใช่ค่ะพี่อลิเซีย แต่ถ้าต้องจ่ายค่าเรือแพง ๆ แบบครึ่งแรกอีก เงินที่สำรองไว้ใช้ในกิจการบ้านมันจะไม่พอเอาแล่วน่ะสิคะ”

“ฉันว่านะ ถ้าจำเป็นก็ใช้พลังที่เรามีบ้างเถอะน่า ขึ้นเรือรอบหน้าก็ยอม ๆ ให้พี่เขาใช้มหาสเน่ห์นั่นไปบ้างเถอะ”

“ค่า ๆ รอบหน้าจะยอมแล้วค่า จะว่าไปลิเลียน่าคะดูสดใสจังเลยนะคะ สงสัยจะฝันดีสิท่า อย่างเช่น….ฝันว่าแต่งงานกับเดม่อน แบบนี้น่ะ“

เฟเรียแอบแซวลิเลียน่าเล็กน้อย แต่เอาจริง ๆ เธอก็พึ่งรู้ตัวอย่างหนึ่งเข้าให้คือ ลิเลียน่าถึงจะไม่รู้ว่าเป็นแฟนกันจริง ๆ ไหม แต่ทั้งค่ายก็จิ้นกันไปทั่วแล้วว่าหวานกับเดม่อนแบบห้าว ๆ กันอยู่ ส่วนพี่อลิเซียก็เป็นแฟนกับพี่เอลลิสอยู่นี่หว่า นี่มันอะไรกันนี่ ทั้งทีมเธอมีแต่คนมีคู่ทั้งนั้นยกเว้นเธอนี่นา ซ้ำใจแปลก ๆ นะนี่ แต่ตอนนี้ได้เห็นลิเลียน่าแก้มแดงแจ่ดด้วยความเขินอายก็มีความสุขแล้ว

“ระ รู้ได้ไงล่ะ”

“ก็คิดว่าเราเป็นลูกใครล่ะคะ ”

เธอขยิบตานิด ๆ แบบกวน ๆ ใส่ลิเลียน่า ถึงความฝันเธอไม่ได้เป็นคนสร้างมันก็ตามทีเถอะ แต่เธอก็เข้าไปดูความฝันของลิเลียน่าจริง ๆ นั่นแหละ

“นี่อย่าบอกนะว่าความฝันนั่นเธอเป็นคนสร้างมันน่ะ”

“เปล่าซะหน่อยค่ะ ถึงเราจะเข้าไปดูในความฝันจริงก็เถอะ แต่คนสร้างฝันไม่ใช่เราแน่นอนค่ะ”

“เข้าไปดูในฝันได้ด้วยเหรอนี่”

“ค่ะ ด้วยพลังท่องแดนฝัน ทำให้เราเข้าไปดูความฝันคนอื่นได้น่ะ แต่เอาจริง ๆ คนเขาก็เชียร์กันทั้งค่ายอยู่นะคะ ว่าเมื่อไรลิเลียน่ากับเดม่อนจะเปิดตัวเป็นแฟนกันสักที”

“มันแพร่ไปไกลขนาดนั้นเลยเหรอ”

“อ้าว! ไม่รู้เหรอคะ ขนาดพี่น้องเรายังรู้เลยนะ ก็เคมีเข้ากันซะขนาดนั้นนี่นา”

พวกเราสามคนต่างพูดคุยกันตามภาษาสาว ๆ จนไปถึงที่กวนตานาโม ก็ตรงไปที่ท่าเรือเพื่อหาเรือต่อไปเฮติทันทีแต่คราวนี้พวกเธอนั่นให้พี่อลิเซียจัดการเจรจากับเจ้าของเรือเอง ส่วนเฟเรียนั่นก็มาเดินสำรวจดูรอบ ๆ ก่อนจะเจอกับอีกัวน่าห้วงฝันตัวหนึ่งที่ชัวร์แน่ว่าไม่ใช่เรเลียแน่ก็เรเลียเกาะไล่เธออยู่นี่นา

“เจอเด็กดื้อหนีออกจากบ้านซะแล้วสิคะ”

เฟเรียจัดการลงโทษอีกัวน่าห้วงฝันตัวนั้นด้วยการต่อสู้กับมัน แต่ดูท่าจะอ่อนแอมากเลยนะนี่ตีเธอไม่เข้าสักนิดเลยเธอเลยเอาชนะแบบง่าย ๆ ก่อนจะจัดการส่งกลับโลกความฝันไปก็เธอพยายามไม่ใช้วิธีกำจัดเพราะมันเป็นลูก ๆ ของท่านพี่แฟนตาเซียนี่นา แต่ก็หวังว่าจะไม่ไปป่วนใครอีกล่ะนะ ก่อนที่จะมารวมตัวกับพวกพี่อลิเซียกับลิเลียน่าที่ดูท่าจะเจรจาขึ้นเรือเสร็จแล้วพวกเธอก็พากันขึ้นเรือไปเฮติกันในทันที ถึงจะผ่านมาได้สักพักแล้วก็ตามทีเถอะแต่ตอนนี้พวกเธอควรไปถึงที่เฮติให้ได้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้แล้วจะดีกว่า

เดินทางสู่เฮติ

Feria HEROES

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ

Feria Hayes

จากการจัดการลงโทษอีกัวน่าห้วงฝันไป เฟเรียได้รับมาเป็นเกล็ดแห่งความฝันมาอยู่ในการครอบครอง ในขณะนั่งเรือเดินทางเฮติพวกเราทั้ง 5 ทั้งเฟเรีย ลิเลียน่า พี่อลิเซีย เรเลียและกาเอลก็มาชุมนุมกันทั้งแก๊ง เพื่อเอาเนื้อหาจากคำพยากรณ์มานั่งวิเคราะห์กันดูว่าไปถึงเฮติแล้วพวกเธอต้องทำอะไรบ้าง

“จากที่คุณไครอนบอกมาคงจะมีภูติแห่งสายลมสักตนหนึ่งที่ต้องการช่วยธิดาแห่งไอริสอยู่แน่ค่ะ แต่ว่าปัญหาคือ….“

เฟเรียนั่งครุ่นคิดด้วยความกังวลเกี่ยวกับนิสัยของภูติแห่งสายลมที่คุณไครอนบอกมา

“มีปัญหาอะไรเหรอเฟเรีย”

“ปัญหาคือนิสัยของภูติแห่งสายลมค่ะ คุณไครอนบอกเรามาว่าภูติพวกนี้มันไม่เคยจะทำอะไรให้เปล่าหรอก มันต้องมีอะไรตอบแทน แต่มันคืออะไร แถมนิสัยของภูติแห่งสายลมดันเป็นพวกดุร้ายและเจ้าเล่ห์ที่สุดด้วยสิ”

เธอนั่งเอาหลังผิงเบาะที่นั่งใช้ความคิด ว่าสิ่งที่ภูติแห่งลมต้องการถึงขนาดยอมช่วยเหลือธิดาแห่งไอริสที่ถูกมิโนทอร์ไล่ล่าคืออะไรกันแน่

“เอาน่า ๆ คิดมากเรื่องภูติแห่งสายลมไปก็ไม่ได้อะไรหรอกนะ พี่ว่าตอนนี้เราควรวางแผนสิ่งที่ต้องทำเมื่อไปถึงเฮติก่อนดีกว่านะ”

“นั่นสินะคะ เฮติน่ะสำหรับพวกเราแล้วถือว่าเป็นนรกเลย เพราะว่าที่นั่นโดนคำสาปของเทพีเฮคาที จนกลายเป็นว่าที่แห่งนั่นมีอสุรกายเต็มไปหมดเลย โดยเฉพาะอสุรกายที่เกี่ยวข้องกับเทพีเฮคาทีน่ะ”

“พวกแม่มดดำสินะ”

“ใช่แล้วค่ะ ยิ่งพวกเราเป็นกึ่งเทพที่เข้าไปที่นั่นแล้วคงไม่รอดที่จะต้องปะทะกับพวกแม่มดดำแน่นอนค่ะ ยิ่งต้องตามหาธิดาแห่งไอริสอยู่ เราก็หวังว่าเธอคนนั้นจะมีใบหน้าเหมือนในความฝันนะคะ เราจะวาดสเก็ตให้ก่อนเผื่อว่าจะดูออกว่าเราต้องหาใครนะคะ”

เฟเรียเอากระดาษกับดินสอออกมาวาดภาพสเก็ตภาพของคนที่คาดว่าน่าจะเป็นธิดาแห่งไอริสที่พวกเธอต้องไปช่วยเหลือให้เพื่อน ๆ ของตนดู

“จดจำภาพจากฝันได้ด้วยเหรอนี่ แบบนี้ก็เริ่ดไปเลยนะนี่เฟเรีย“

“แค่มันตราตรึงในหัวเท่านั้นเองค่ะ แล้วก็หวังว่าเธอคนนี้จะรูปร่างเหมือนกับในฝันของเรา ส่วนวิธีตามหาเธอคนนี้คงต้องว่ากันอีกที แต่ถ้าเป็นกึ่งเทพด้วยกันน่าจะหาไม่ยากหรอกนะคะ”

เธอยื่นภาพให้พี่อลิเซียและลิเลียน่าเก็บมันไว้ ก่อนที่จะนั่งพักผ่อนกันอยู่บนเรือจนกระทั่งถึงเป้าหมาย

ณ เมืองเฮติ

ในที่สุดเรือลำนี้ก็พาพวกเธอทั้งหมดมาถึงยังที่เมืองเฮติ และก็เป็นอย่างที่เธอคิดไว้ มันมาต้อนรับแขกกันงี้เลย แม่มดดำพร้อมกับอสุรกายอีกตนที่ลิเลียน่าผู้รอบรู้ได้บอกออกมาว่าเป็นอสุรกายรับใช้เทพีเฮคาทีนาม เอ็มพูชา พวกมันดันพากันมาหมายจะโจมตีพวกเธอ

“เจ้าพวกกึ่งเทพ บังอาจทำตัวเป็นวีรบุรุษจะมาช่วยพวกลบลู่เทพีแห่งข้า จงตายซะ”

แม่มดดำตนนั้นเอ่ย ดูเหมือนพวกเธอจะโดนเหมารวมว่าเป็นพวกที่จะมาช่วยพวกลบลู่เทพีเฮคาที เอาจริง ๆ ถ้ามีพวกลบลู่เทพีจริงเธอไม่อยากจะแคร์หรอกนะ แต่คือคนบริสุทธ์มันโดนหางเลขไปด้วยไงเลยต้องมาช่วยแบบนี้ ให้ตายสิ แถมข้างหลังยังตามกันมาเป็นพ่วงอีก

“สองตนนี้ยกให้เราทีนะคะ ทั้งสองคนไปจัดการพวกที่กำลังตามมาทีนะคะ”

“ได้เลย”

“ฝากด้วยนะเฟเรีย”

“ค่ะ”

ว่าแล้วพี่อลิเซียและลิเลียน่าก็คว้าอาวุธของพวกตนพุ่งฝ่าอสุรกายสองตัวข้างหน้าไปต่อสู้กับพวกที่ตามมาข้างหลัง ส่วนสองตัวนี้น่ะเหรอ

“เอาล่ะนะคะ ในเมื่อพวกคุณจะต้อนรับกันแบบนี้งั้น….”

เฟเรียเอ่ยปากพลางเอื้อมมือหยิบเฮคโฟนที่คอมาสวมหูไว้ก่อนจะพูดคำประจำตัวเธอออกมา

“มาเต้นกันเถอะค่ะ”

สิ้นเสียงเธอก็เริ่มใช้หอกออกท่าร่ายรำต่อสู้กับแม่มดดำและเอ็มพูชาพร้อม ๆ กันในคราวเดียว ถึงการต่อสู้กับเอ็มพูชาจะค่อนข้างง่ายเพราะมันอ่อนแอกว่าเธอก็เถอะแต่กับแม่มดดำก็ทำเอาเธอบาดเจ็บพอสมควรเลย ก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ ก็เธอมีพลังป้องกันไม่ค่อยพอนี่นา ยังไงก็ช่างเถอะ สุดท้ายในท้ายที่สุดเธอก็สามารถกำจัดทั้งเอ็มพูชาและแม่มดลงไปได้อย่างสวยงาม ที่หมายความว่ามีบาดแผลตามตัวบางส่วนล่ะนะ

สินสงคราม :
เอ็มพูซา
- เส้นผมเอ็มพูซา (เลขไบต์คู่) (ยกเว้นเลขไบต์ 8)
- ขาทองแดง (เลขไบต์คี่) (ยกเว้นเลขไบต์ 1)
(LUK 60+ จะมีโอกาสได้รับมากขึ้น เลขไบต์รองสุดท้ายคือจำนวนที่ได้)
ของดรอปพิเศษ: (เลขไบต์ 1/8)
ได้รับ แก่นวิญญาณเอ็มพูซา
แม่มดดำ
น้ำยาเวทมนต์

Feria HEROES

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ

Feria Hayes

หลังจากการต่อสู้กับแม่มดดำและเอ็มพูชาจบลง เฟเรียแอนต์เดอะแกงค์พลังหญิงก็ได้พบกับความจริงอย่างหนึ่ง ที่นี่มันไม่ได้มีแต่พวกอสุรกายที่เป็นนรกสำหรับกึ่งเทพแบบพวกเธอเท่านั้น แต่ก็ยังมีเสียงปืนพร้อมกระสุนปืนยิงสาดใส่ผู้คนธรรมดาเต็มไปหมด ทำให้รู้ได้ในทันทีเลยว่าที่นี่มันไม่ใช่ที่ปลอดภัยไม่ว่าสำหรับใครเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ว่าตอนนี้พวกเธอมีคนที่ต้องไปช่วยอยู่ แต่จะช่วยยังไงดีล่ะ ท่ามกลางดงกระสุนแบบนี้จะหากึ่งเทพที่ถูกไล่ล่าอยู่คงเป็นเรื่องยากแน่นอนเลย

“เอายังไงดีค่ะทั้งคู่ ถ้ามันอยู่กลางดงกระสุนแบบนี้การตามหาคนคนหนึ่งคงแย่แน่ นี่มันยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรอีกนะคะ”

“ในคำพยากรณ์มีคำใบ้อะไรบ้างไหมล่ะ”

ในตอนนี้พวกเธอทั้งห้าต่างกำลังประชุมกันไปพลางเอาหลังชนกันใช้อาวุธของตนปัดป้องการโจมตีจากรอบทิศทางเพื่อให้พวกตนปลอดภัยในระดับหนึ่ง

“เออ…จงฟังเสียงกระซิบแห่งสายลม มันจะนำทางวีรบุรุษสู่เฮติ จงมองหาสัญลักษณ์แห่งรุ้ง มันคือกุญแจไขไปสู่ชัยชนะ ถ้าเสียงกระซิบแห่งสายลมคือภูติแห่งลม งั้นเราควรจะตามสัญลักษณ์แห่งรุ้งก่อนดีกว่านะคะ”

“ถ้าจำไม่ผิดรุ้งนี้ฉายาของเทพีไอริสใช่ไหม แต่จะหายังไงล่ะ”

คำถามของลิเลียน่ากระตุกต่อมความจำของเฟเรียออกมาอย่างหนึ่งซึ่งเป็นสิ่งที่เธอเคยใช้ตอนอยู่จีน แต่ก็เสี่ยงจะโดนพวกอสุรกายเจอตัวพวกเธอได้ เธอรีบทำการหลับตาลงทำสมาธิก่อนจะปล่อยใจให้ว่างแล้วใช้สัญชาติญาณในการนำทางพวกเธอไปสู่สิ่งที่พวกเธอปรารถนาที่จะเจอ อะไรสักอย่างที่จะนำทางพวกเธอสู่การมอบความช่วยเหลือแด่ธิดาของไอริสที่รอพวกเธอไปช่วยเหลืออยู่

ในตอนนั้นเองที่มีอสุรกายตนหนึ่งที่ไม่คุ้นเคยมาขวางหน้าพวกเธอไว้ มันดูคล้ายหมาป่าสวมเครื่องประดับที่งดงาม แต่มีมืออยู่ที่หางยาว ๆ ของมันอยู่ด้วยมันก็ถึงเวลาสารนุกรมอสุรกายเคลื่อนที่ประจำทีมทำงานซะแล้วสิ

“เจ้านี่มันอะฮุยโซตล์ เจ้านี่มันชอบเลียนเสียงเด็กกำลังจะจมน้ำให้เหยื่อเผลอลงไปในน้ำแล้วล่าลงไปใต้น้ำลึกนี่นา”

“พรายน้ำเวอร์ชั่นหมารึไงคะนี่ แล้วจุดอ่อนของมันล่ะคะลิเลียน่า”

เฟเรียที่ฟังคำอธิบายเกี่ยวกับเจ้าตัวนี้อยู่นั่นก็กำลังต่อสู้กับอะฮุยโซตส์อย่างดุเดือดพลางหาจุดอ่อนของมันไปด้วย แต่ก็ลำบากกับการจัดการกับหางที่เคลื่อนไหวได้อิสระสูงอยู่นี่

“มือที่หางของมันไงล่ะ ถ้าจับมือแล้วดึงมันจะมึนงงและสับสนไปช่วงขณะน่ะ”

“อ้อ…แบบนี้ก็สวยสิคะ”

เฟเรียจัดการจับมือที่หางของมันและดึง จนมันสับสนตามที่ลิเลียน่าบอกจริง ๆ เธอก็ใช้โอกาสนี้ใช้คมหอกของตนฟาดฟันไปที่คอของมันจนสิ้นสภาพไปในทันที เธอก็นั่งลงเก็บสินสงครามที่ได้จากมันก่อนจะถามความเห็นของเพื่อนร่วมทีมทั้งสอง

“คิดว่าไงบ้างคะ”

“อสุรกายมันเยอะขึ้นเรื่อย ๆ แถมมีกระสุนปืนแบบนี้คงต้องรีบหาเบาะแสไปเจอธิดาไอริสให้ได้เร็วที่สุดแล้วล่ะนะนี่”

“นั่นสินะคะ”

“งั้นมาลองใช้สัญชาตญาณกึ่งเทพดูไหมคะ ท่านพ่อเคยบอกว่ากึ่งเทพกับเทพจะมีสายใยพิเศษเชื่อมโยงกันอยู่น่ะ ไม่แน่นะคะอาจจะใช้ในการหาร่องรอยสายรุ้งก็ได้นะคะ”

ว่าแล้วพวกเธอทั้งสามก็ร่วมกันใช้สัญชาตญาณกึ่งเทพในการตามหาอะไรบางอย่างทีาจะนำทางพวกเธอไปช่วยธิดาแห่งไอริสให้จงได้

สินสงคราม

- มืออะฮุยโซตล์ (เลขไบต์รองท้ายคู่)
- ขนอะฮุยโซตล์ (เลขไบต์รองท้ายคี่)

Feria HEROES

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ

Feria Hayes

การออกสำรวจเมืองเฮติ เมืองต้องคำสาปที่เต็มไปด้วยอสุรกายและพวกมาเฟียทำให้มันอันตรายกับทั้งกึ่งเทพหรือเดมิก็อตอย่างเธอ ทั้งคนธรรมดาบริสุทธิ์ทั่วไป เพื่อค้นหาสัญลักษณ์สายรุ้งที่อยู่ในคำพยากรณ์ของเธอที่จะเป็นกุญแจนำทางไปสู่ชัยชนะ ทั่วทั้งบริเวณนี้มันนำพาให้ทั้งแก๊งค์ของเฟเรียต้องมองหาสัญลักษณ์สายรุ้งไปพร้อมกับต้องช่วยกันฝ่าดงอสุรกายไปด้วย อาวุธของแต่ละคนถูกซักออกมาฟาดฟันปัดป้องกลุ่มของตัวเองให้ปลอดภัย

“แม่ครับ นั่นรึเปล่าครับ“

กาเอลที่มองเห็นอะไรบางอย่างสะดุ้งตาก็รีบชี้ให้พวกเธอดูว่ามันใช่สิ่งที่พวกเธอตามหารึเปล่า ในระหว่างที่เขาก็กำลังใช้ดาบฟันพวกอสุรกายในการป้องกันตัวเองอยู่ แถมข้าง ๆ ก็ยังมีเรเลียที่ใช้หางจับมีดสั้นในการต่อสู้อยู่เช่นกัน

“นั่นมัน!”

เฟเรียอุทานขึ้นมาพลางหันไปมองดูก็พบว่ามันคือร่องรอยสายรุ้งแบบเดียวกับที่เธอเคยเห็นมาก่อนในการทำภารกิจลอบช่วยเหลือไอริสที่หยางโจว เธอทอดสายตาตามทิศที่ร่องรอยสายรุ้งนำทางไปก็พบว่ามันทอดยาวไปไกลสุดสายตาแต่ก็ไม่รู้ว่าจะทางที่ร่องรอยสายรุ้งนี้จะนำไปนั่น จะนำพวกเธอไปที่ไหนกัน

“ร่องรอยสายรุ้งนี่นา คงเป็นสิ่งที่เทพีไอริสใช้นำทางพวกเราแน่เลย ลิเลียน่า พี่อลิเซียคะ เราตามไปกันเถอะค่ะ”

เมื่อวิเคราะห์ได้แล้วว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้าคืออะไร เฟเรียก็รีบเรียกลิเลียน่าและพี่อลิเซีย รวมถึงกาเอลและเรเลียให้ตามร่องรอยสายรุ้งนี้ไป พวกเราทั้งแก๊งค์เดินตามร่องรอยสายรุ้งไปอย่างไม่วางตา ในตอนนั้นเองก็มีแม่มดดำมาขวางหน้าพวกเธอ ทำให้เธอรีบกระโดดพลางกระชับหอกกรีกในมือตัวเองเข้าต่อสู้กับแม่มดดำจนเอาชนะมาได้อย่างสบาย ๆ ซะเมื่อไรล่ะ เธอเกือบเสียท่าไปช่วงหนึ่งเลย แต่ก็ด้วยความชำนาญการต่อสู้มากกว่าของเธอเลยทำให้กำจัดแม่มดดำลงไปได้

“นั่นมีลูกศรสายรุ้งอยู่ตรงนั้นด้วยล่ะ”

ลิเลียน่าเอ่ยบอกพวกเธอพลางชี้ให้เห็นปลายทางของสายรุ้งก็ปรากฎเป็นปลายลูกศรสายรุ้ง สรุปแล้วร่องรอยนี้ยาวถึง 500 เมตร และสิ่งที่ลูกศรชี้ไปนั่นก็คือ……

“ท่อระบายน้ำเหรอคะ”

“เหมือนกับว่าจะให้ลงไปเหรอ บื๋อ~”

พี่อลิเซียแสดงออกมาเลยว่าค่อนข้างรังเกียจที่จะลงไปในทางเข้าท่อระบายน้ำ ก็นะลูกแห่งอะโฟร์ไดท์นี่นา ความสวยความงามกับท่อระบายน้ำน่าจะขัดแย้งกันแบบสุด ๆ เลยล่ะนะ

“ถ้าไม่อยากไปพี่จะอยู่เฝ้ายามข้างนอกนี้ก็ได้ค่ะ จะได้มีคนดูต้นทางด้วย”

“แต่ข้างนอกนี่คนเดียวไม่น่าไหวนะ เราว่าปิดจมูกไว้แล้วลงไปกันให้หมดดีกว่านะ”

“กะ ก็ได้”

“งั้นไปเถอะ”

ว่าแล้วพวกเธอก็ช่วยกันเปิดทางเข้าท่อระบายน้ำแล้วเข้าไปข้างในโดยไม่ลืมที่จะปิดทางเข้าไว้ดังเดิมด้วย

ผลการต่อสู้
สินสงคราม
น้ำยาเวทมนตร์

Feria HEROES

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ

Feria Hayes

ชั่ววินาทีที่พวกเธอแก๊งค์สามสาวกับสองอสุรกายผู้มาปฎิบัติการช่วยเหลือธิดาแห่งไอริสและปลุกใจชาวเมืองเฮติที่ถูกคำสาปของเทพีเฮคาทีเข้าครอบงำจนที่แห่งนี้จนกระทั่งมันมีสภาพแบบปัจจุบัน เป็นนรกทั้งสำหรับกึ่งเทพอย่างพวกเธอ และมนุษย์ธรรมดาก็ไม่รอดเช่นกันส่วนว่าทำไมนั่น ก็เพราะว่ามันมีทั้งอสุรกายที่ไล่ล่ากึ่งเทพ แถมมีพวกมาเฟียกร่างไปทั่วเมืองอีก มันก็ยังดีนะที่พอมีคนเข้ามาช่วยเหลือฝั่งมนุษย์ธรรมดาอยู่บ้าง แต่กึ่งเทพที่อยู่ที่นี่ล่ะ อาวุธของมนุษย์มันจัดการอสุรกายไม่ได้แถมถึงจัดการได้มันก็ไม่มีมนุษย์คนไหนมองเห็นสิ่งเหนือธรรมชาติอย่างอสุรกายบ้า ๆ พวกนี้หรอกนะ ส่วนเหตุผลน่ะเหรอก็รู้ ๆ กันอยู่ ก็เพราะมันมีมนตร์บังตาอยู่ไงล่ะ ไม่งั้นจะแตกตื่นเอาด้วยแหละ แต่ก็นเอาเถอะ สำหรับเธอแล้วมันชินชาเอาแล้วล่ะ ถ้าไม่นับเรื่อง… ที่มันมีเอ็มพูซาที่ดูเหมือนกำลังลาดตะเวนอยู่ในท่อระบายน้ำแห่งนี้แล้วเห็นพวกเธอ หรือว่ามันได้ยินเสียงพวกเธอที่เท้าแตะพื้นท่อระบายน้ำแล้วรีบพุ่งเข้ามาโจมตีพวกเธอรึเปล่านะ แต่ก็ไม่ต้องรอนานหรอกนะ เฟเรียเข้าต่อสู้กับเอ็มพูซาที่เข้ามาโจมตีด้วยหอกกรีกประจำตัวเธออย่างพลิ้วไหวและรุนแรง จนกำจัดมันลงได้สำเร็จ

“ก็แค่นี้เองนะคะ”

เฟเรียลงจอดบนพื้นท่อระบายน้ำพลางสะบัดเส้นผมยาวสลวยของตนอย่างเริ่ด ๆ ก่อนจะพาองค์คณะเดินทางต่อกันตามเส้นทางท่อระบายน้ำ

“แม่ครับ เมื่อกี้เรเลียบอกผมว่ามีมิโนทอร์อยู่ข้างหน้าครับ”

กาเอลที่เมื่อสักครู่ก่อนหน้านี้เขาได้ฝากให้เรเลียไปสำรวจข้างหน้าให้ ก็หันกลับมาบอกพวกเธอว่ามีมิโนทอร์ข้างหน้า

“มิโนทอร์สินะ ดีล่ะ”

พอได้ยินว่ามิโนทอร์เธอก็เปลี่ยนไปใช้น้ำเสียงที่แผ่วเบาลงอย่างเห็นได้ชัด ก่อนจะค่อย ๆ ย่องเข้าไปหามิโนทอร์พร้อมขวดแก้วด้วยวัตถุประสงค์หนึ่ง คือการเก็บเลือดของมันไปเผื่อจะได้ใช้ทำอะไรที่ค่ายได้บ้างล่ะนะ เธอค่อย ๆ ใช้หอกกรีกของตนกรีดกะเอาเลือดของมิโนทอร์มาใส่ขวด แต่มันกลับกลายเป็นว่ามันไม่ลึกพอให้เลือดออกแถมทำเอามันสะดุ้งจนมาโจมตีพวกเธอซะได้

“อุ้ย!ซวยแล้ว”

เธออุทานเล็กน้อยก่อนจะนำเดอะแกงค์ของตนโดดหลบการโจมตีของมันแล้วเริ่มการต่อสู้ขึ้นในท่อระบายน้ำ ด้วยร่างกายที่ใหญ่โตมันนี่แหละเลยทำเอาเธอสู้ลำบากเล็กน้อยแต่ไม่เท่ากับที่มิโนทอร์มันขยับตัวลำบากหรอกนะ การแลกการโจมตีกันไปกันมาของเฟเรียกับมิโนทอร์เกิดขึ้นไป ๆ มา ๆ จนกระทั่งถึงจุดสิ้นสุด

“จบกันแค่นี้ล่ะนะคะ”

เฟเรียกระโดดตีลังกาหมุนตัวการจะรัวหอกกรีกแทงมิโนทอร์เป็นชุดสุดท้ายก่อนที่มันจะสิ้นท่าล้มลงสลายไปเป็นละอองสีทองพร้อมทำสินสงครามตกไว้เป็นรางวัลความสำเร็จในการล่าครั้งนี้

“อย่าทำอะไรไม่คิดแบบนี้อีกนะเฟเรีย ดูสิคิดไงไปจะกรีดเลือดมิโนทอร์กันนี่”

“แฮะ ๆ ก็หนูคิดว่าเลือดมิโนทอร์น่าจะเอาไปทำอะไรที่ค่ายได้บ้างนี่คะ แต่ใครจะไปรู้ว่าเราจะกรีดเบาไปจนมันหันมาโจมตีเราแบบนี้อ่ะ”

“จะว่าไปเมื่อกี้นี่มิโนทอร์ใช่ไหมคะ ถ้าจำไม่ผิดอสุรกายที่ไล่ล่าธิดาไอริสจะเป็นมิโนทอร์ใช่ไหม หรือว่าจะตัวเมื่อกี้กัน”

“เราก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ถ้าเป็นตัวเมื่อกี้จริง แล้วธิดาไอริสจะไปอยู่ที่ไหนล่ะคะ”

ในระหว่างการสนทนากันตามภาษาสาว ๆ เฟเรียก็พยายามกวาดสายตาสำรวจดูรอบ ๆ ว่าจะมีอะไรที่บอกได้ไหมว่าใช่มิโนทอร์ที่ไล่ล่าธิดาแห่งไอริสที่อยู่ในฝันของเธอได้บ้างไหม

“ออกสำรวจกันต่อดีกว่าค่ะ”

ว่าแล้วพวกเธอก็ตัดสินใจพากันออกสำรวจกันต่อเผื่อว่าจะมีสัญลักษณ์สายรุ้งช่วยนำทางพวกเธอได้อีกครั้ง หรือไม่ก็ขอให้เจอธิดาแห่งไอริสเร็ว ๆ ด้วยเถิด สาธุ

กรีดเลือดมิโนทอร์ (แพ้)
ต่อสู้กับมิโนทอร์(ชนะ)
สู้กับเอ็มพูซา (ชนะ)
สินสงคราม
- เส้นผมเอ็มพูซา (เลขไบต์คู่) (ยกเว้นเลขไบต์ 8)
- ขาทองแดง (เลขไบต์คี่) (ยกเว้นเลขไบต์ 1)
(LUK 60+ จะมีโอกาสได้รับมากขึ้น เลขไบต์รองสุดท้ายคือจำนวนที่ได้)
ของดรอปพิเศษ: (เลขไบต์ 1/8)
ได้รับ แก่นวิญญาณเอ็มพูซา
- เขามิโนทอร์ (เลขไบต์คี่)
- หนังมิโนทอร์ (เลขไบต์คู่)

Feria HEROES

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ

Feria Hayes

ร่างหนึ่งปรากฎอยู่เบื้องหน้ากลุ่มของเฟเรียที่กำลังช่วยกันสำรวจท่อระบายน้ำใต้เมืองเฮติอยู่นั่น ก็เป็นร่างของสตรีนางหนึ่งที่ดูคุ้นหน้าคุ้นตาคราวกับเธอเคยเห็นภาพของสตรีคนนี้ที่ไหนสักที่เร็ว ๆ นี้ ในตอนนั้นเองที่ลิเลียน่าก็ทักขึ้นมา

"เฟเรีย คนนั้นมันคนที่เดม่อนเล่าให้ฟังตอนอยู่ที่สนามฝึกอ่ะ"

"หมายถึง....เอ่อ...ที่บอกว่าเคยเจอพี่สาวที่เหมือนจะดูแลผู้คนในเฮติอยู่น่ะเหรอคะ ถ้าจำไม่ผิดจะเป็นสายลับหรือเจ้าหน้าพิเศษเอ็มเอสเอ ส่วนชื่อก็..."

"เคย์ล่า!""เคย์ล่า!"

พวกเธอทั้งคนนึกชื่อของเจ้าของร่างเบื้องหน้าพวกตนก่อนที่จะอุทานออกมาพร้อมกันโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่นั้นก็ทำให้อีกฝ่ายที่ดูเหมือนจะได้ยินเสียงเมื่อครู่เลยหันมาสนใจพวกเธอเสียซะแล้ว

"นี่เขามาทางนี้แล้วนะนั่น"

"นี่พวกเธอสามคนเป็นใครกัน รู้จักชื่อฉันได้ไง"

คุณเคย์ล่าจ้องมองพวกเธอราวกับสงสัยในตัวตนของพวกเธอ ก็แน่ล่ะนะ มีคนปกติดีที่ไหนจะมาเดินกันในท่อระบายน้ำในเมืองเฮติที่ขึ้นชื่อว่าเป็นนรกแห่งนี้หรอกนะ แต่พวกเธอไม่ใช่คนปกตินี่น่ะสิ

"เออ..พวกเราเป็นเพื่อนของเดม่อนที่เคยมาที่เมืองเฮติเมื่อคราวก่อนค่ะ เขาเคยเล่าให้ฟังว่าเคยเจอพี่สาวเอ็มเอสเอที่คอยดูแลผู้คนในเฮติอยู่ค่ะ ขอแนะนำตัวนะคะ หนูเฟเรีย เฮย์ส ส่วนนี่ลิเลียน่า กับพี่อลิเซียค่ะ พวกเราเป็นพื่อนร่วมค่ายกับเดม่อนค่ะ ส่วนหมาตัวนี้คือกาเอลและอีกัวน่าตัวนั้นชื่อเรเลียค่ะ พวกเขาเป็นสัตว์เลี้ยงของเราเอง"

เฟเรียตัดสินใจที่จะเอ่ยความจริงออไปอย่างไม่ปิดบังข้อมูลนอกจากข้อมูลที่พวกเธอเป็นกึ่งเทพหรือค่ายฮาล์ฟบลัดที่เธอไม่สามารถบอกใครได้อ่านะ ก่อนจะแนะนำตัวเองและทีมของตนออกมา พลางพาดมือให้คุณเคย์ล่าได้รู้จักทีละคนรวมถึงกาเอลและเรเลียที่เธอก็พอรู้อยู่ว่าคนธรรมดาจะมองเห็นเป็นหมากับอีกัวน่าธรรมดา ก่อนที่คุณเคย์ล่าจะพยักหน้าเบา ๆ เชิงรับรู้แล้วว่าพวกเธอคือใคร ก่อนจะแนะนำตัวบ้าง

"อย่างนี้นี่เอง ถึงได้รู้จักพี่ได้ งั้นขอแนะนำตัวกันใหม่นะ พี่ชื่อเคย์ล่า เป็นสายลับเอ็มเอสเอ รับหน้าที่มาดูแลผู้คนในเฮติจ้ะ แล้วพวกเธอสามคนมาที่นี่กันทำไมเหรอถึงขนาดมาเดินกันในท่อระบายน้ำแบบนี้น่าจะมีเรื่องอะไรใช่ไหม"

"อ้อ พวกเราได้รับมอบหมายให้มาช่วยปลุกใจของชาวเฮติให้ลุกขึ้นสู้อีกครั้งค่ะ แล้วก็....มาช่วยเหลือคนคนหนึ่งด้วยค่ะ เรารู้แค่เพียงว่าเป็นผู้หญิง อายุประมาณ 20 ปีต้น ๆ เธอกำลังถูกไล่ล่าอยู่ พวกเราพยายามตามหาตัวเธออยู่ และเบาะแสบางอย่างก็นำทางพวกเรามาในท่อระบายแห่งนี้ค่ะ"

เธอกุมมือที่สั่นเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยธุระของพวกตนออกมา

"ปลุกใจ ช่วยเหลือ พวกเธอนี่นะ"

"ถึงเห็นแบบนี้แต่พวกเราก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ"

เธอเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและมั่นใจแม้จะยังมีความกลัวอยู่ก็ตามแต่ตอนนี้มันไม่ใช่เวลาที่จะหวาดกลัวนี่นาไหน ๆ ก็จะสู้แล้วก็ต้องสู้ให้มันสุด ๆ ไปเลยสิ ทำเอาพี่เคย์ล่ายกยิ้มถูกใจในความใจสู้ของเธอ

"ดี จะรอดูแล้วกันนะ"

"จะว่าไปแล้วพี่เคย์ล่าล่ะคะ มาทำอะไรในท่อระบายน้ำแบบนี้กัน ไม่ใช่ว่าพี่ต้องคอยดูแลชาวเฮติที่อยู่ข้างบนเหรอ"

ลิเลียน่าเอ่ยถามขึ้นมาด้วยความสงสัยในเหตุผลที่มาอยู่ที่นี่ของพี่เคย์ล่าก่อนที่พวกเธอทั้งสามจะอยู่ในความเงียบรอฟังคำตอบของอีกฝ่ายอย่างใจจดใจจ่อ