[ทางเข้าเขตป่าทิศเหนือ] ถ้ำเทพพยากรณ์

Dean ตอบกลับเมื่อ 2024-5-3 00:55 113พบนักพยากรณ์ ถ้ำของเทพพยากรณ์เหมือนบ้านมาก ...

【คำพยากรณ์】

@Dean 

โทสะแห่งท้องทะเลเกรี้ยวกราด ศูนย์กลางถูกช่วงชิง

ก่อเกิดความโกลาหลแก่เจ็ดคาบสมุทร ฝนฟ้าคะนองมิต้องตามฤดูกาล

มหานครที่มิเคยหลับใหล จักเป็นดั่งแอตแลนติส

โลกจะถูกกลืนกินด้วยคลื่นแห่งความเรี้ยวกราด

หากศาสตราสมุทรเทพมิคืนสู่แอตแลนติส ก่อนครีษมายัน...

พึงมุ่งหน้าสู่ตะวันตก นครแห่งคนบาปและสีสัน

พึงระวังการถูกล่อลวงจากบุตรแห่งเทพจอมโป้ปด

เจ้าจักได้พบเจอสตรีผู้หลงยุค พึงระวังการสิงสู่

เจ้าจักถูกล่อลวงโดยซาตาน แต่จักได้ของที่หายไป....

จงมุ่งหน้าสู่นครแห่งวัยรุ่นและความหวัง 

พุ่งหาหมอกยามรุ่งอรุณ หยุดยั้งบุตรแห่งเทพโป้ปด

พึงเลือกโชคชะตา โทสะแห่งสมุทรเทพหรืออสุรกายห้วงทะเลลึก

ภารกิจเจ้าจักสำเร็จ และ ล้มเหลวในเวลาเดียวกัน

[เป้าหมายภารกิจ]

- ตามหาตรีศูลของโพไซดอน เพื่อยุติสงครามโอลิมปัสกับแอตแลนติส

และคืนสมดุลให้ท้องทะเลก่อนที่มหาสมุทรทั่วโลกจะปั่นป่วนเพราะขาดแกนกลางค้ำสมดุล

ศัตรูหลัก

- เงาบุตรแห่งคำลวง Level 35 1 ครั้ง

- เงาบุตรแห่งคำลวง Level 40 1 ครั้ง

- เงาบุตรแห่งคำลวง Level 45 อย่างน้อย 1 ครั้ง (แต่โควต้าเจอไม่จำกัดจนกว่า

จะถึงซานฟราน) 

(คุณไม่รู้ชื่อเขาแต่คนที่ผ่านเควสเฮอร์มีสจะรู้จักเขาในฐานะลุค บุตรแห่งเฮอร์มีส)

- อสุรกายตัวอื่นที่ Level 41 ขึ้นไปสามารถพบเจอเพื่อนำไปประกอบสตอรี่บันทึกได้อิสระ

แต่ไม่สามารถเจอตัวต่ำกว่าได้

- BOSS บนเกาะหมอก: แร็กนาร์ เมสัน แพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มสู้ - 

[จัดตั้งทีม 3 คน]

- สามารถขอคำปรึกษาไครอนเกี่ยวกับคำพยากรณ์ได้ ไครอนจะช่วยแนะนำเล็กน้อยได้

- รวบรวมทีม 3 คนเพื่อทำภารกิจเดินทาง (NPC หรือ แซเทอร์ 2 คนก็ได้)

- ไปขออนุมัติไครอนที่บ้านใหญ่

- หลังได้รับอนุมัติจากไครอน ก็เริ่มผจญภัยบันทึกการเดินทางได้เลย [Link]

Feria FOLLOWER

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ

Feria Hayes

วันนี้ในตอนที่เฟเรียได้ข่าวจากในค่ายว่าตอนนี้เป็นช่วงเวลาในการตามหาบัตเดอร์ในกิจกรรมบัตดี้ - บัตเดอร์แล้ว เธอเลยกำลังต้องคิดวิเคราะห์ว่าบัตเตอร์ของเธอเป็นใคร ถึงจะไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไร แต่เท่าที่รู้คือน่าจะเป็นคนที่มีอายุมากกว่าเธอ แล้วน่าจะเป็นชาย ที่เธอพอรู้เพราะโน๊ตของบัตเตอร์มักแทนตัวเองเป็นเหมือนพี่ชาย เลยเดา ๆ เอาพอได้ จริง ๆ แล้วเธอก็สงสัยบางคนอยู่ ว่าเขาคนนั่นอาจจะใช่คนคนนั้น หรือเปล่านะ แต่ตอนนี้เธอต้องมาดูแลไข่จินตนาการก่อน

“สวัสดีค่ะเรเซล”

“สวัสดีค่ะเฟเรีย เดี๋ยวนี้มาดึกจังเลยนะคะ”

“ก็เราเป็นลูกเทพแห่งการนอนหลับนี่คะ เลยนอนกลางวันตื่นกลางคืนไงคะ”

“ม่าม๊าคิดมากเรื่องหาบัตเตอร์อยู่นะฮะ เลยมาช้าไปหน่อย”

ในตอนที่คุยกันอยู่กาเอลก็เดินเข้ามาแถลงไขถึงความนอนดึกของพวกเธอให้เรเซลฟังก่อนที่จะพากันเข้าไปในห้องที่อบอุ่นที่สุดของถ้ำแห่งนี้ ก่อนที่จะเขาไปลูบไข่อย่างอ่อนโยน พอสบายใจเรียบร้อยเธอก็น็อตหลับไป ง่วงแหละค่ะพี่น้อง เลยหลับคาท่ากอดไข่ไว้เลย

ดูแลไข่ 10/15

Dean HEROES

God ตอบกลับเมื่อ 2024-5-3 10:22
Dean ตอบกลับเมื่อ 2024-5-3 00:55
113พบนักพยากรณ์
             ถ้ำของเ ...

114

รับคำทำนาย

             ภายในบ้านถ้ำเงียบกริบหลังจากที่ควันเขียวจางเหลือแต่เพียงหมอกจากกำยานกลิ่นฉุนที่ลอยแตะจมูก มือที่ประสานกันอยู่เย็นเฉียบตรงกันข้ามกับเหงื่อเม็ดใหญ่ที่ไหลจากขมับลงมาตามสันกราม

             แม่หมอเรเชลปล่อยมือออก เธอหอบน้อย ๆ หลังจากมอบคำพยากรณ์ สีหน้าของหญิงสาวราวกับเพิ่งเผชิญกับฝันร้ายมาหมาด ๆ ด้วยความเป็นคนหัวดีดีนจึงจดจำได้ทุกถ้อยคำแม้ว่าจะไม่เข้าใจถึงเนื้อหาทั้งหมด แต่เท่าที่ตีความได้คำพยากรณ์นี้ค่อนข้างร้ายแรงเหมือนกับจะเกิดภัยธรรมชาติครั้งใหญ่จนมีผู้คนล้มตายจำนวนมาก

             “ขอโทษด้วย เราตั้งจะใจทำนายดวงธรรมดาให้ แต่กลับเป็นการพยากรณ์ภารกิจการเดินทางเสียนี่”

             “ไม่เป็นไรครับ ว่าแต่คุณไหวไหม?” ดีนโคลงหัวมองหญิงสาวที่มีสีหน้าซีดเซียว

            

             “อืม.. เราขอหาอะไรดื่มสักหน่อย”

             กล่าวจบเรเชลก็เป่าเทียนให้ดับจากนั้นก็ลุกขึ้นไปเปิดม่านให้แสงสว่างสาดส่องเข้ามาจากช่องระบายอากาศ เหลือแต่เพียงกลิ่นหอมเอียน ๆ จากกำยานในการใช้ประกอบพิธีกรรม หญิงสาวเดินหายไปทางครัว เขาได้ยินเสียงอะไรก๊อกแก๊กเหมือนว่ากำลังชงเครื่องดื่มอยู่ บอกได้เลยว่าหลังจากที่ฟังคำทำนายแล้วทำเอาดีนรู้สึกว่าตัวของเขาหนักอึ้ง แขนขาไร้เรี่ยวแรงจนไม่อาจลุกขึ้นจากเก้าอี้ไม้มะค่าบุนวม ไม่นานเท่าไรแม่หมอก็กลับมาพร้อมกับชาพีชที่ดูธรรมดา ๆ แล้วมอบให้กับดีนพร้อมกับลูกอมคาราเมล

             “ขอบคุณ” เขารับถ้วยชาพอสเลนมาถือไว้แต่ยังไม่กล้าดื่ม ส่วนลูกอมนั้นใช้มืออีกข้างกำไว้หลวม ๆ ทางด้านเรเชลหอบร่างของเธอลงนั่งยังตำแหน่งเดิม

             “ดื่มได้ เป็นแค่ชาผลไม้ธรรมดา ๆ” เธอส่งยิ้มที่มีกลิ่นอายลึกลับมาให้ อย่างไรเสียเธอก็เป็นตัวแทนของเทพเดลฟีที่ไครอนไว้วางใจให้ทำนายภารกิจ คงไม่ได้ใส่อะไรแปลก ๆ มาเหมือนแม่มดวูดูที่ทำคุณไสย ดีนจึงยกถ้วยชาขึ้นจิบนิดหน่อย รสชาติกำลังดี ความหวานของผลไม้ทำให้เขารู้สึกมีแรงขึ้นมาอีกนิดหน่อย “ความจริงเราฝันถึงเรื่องนี้วนซ้ำมาได้สักอาทิตย์แล้ว”

             “ถ้างั้นคุณก็รู้ใช่ไหมว่าผมจะมาที่นี่ แล้วก็เลยบอกคำทำนายนี้ให้?”

             “ไม่” เรเชลส่ายหน้า “ผู้พยากรณ์อย่างเราไม่อาจมอบคำทำนายให้ตัวเองได้ เพราะฉะนั้นเราไม่รู้หรอกว่าคุณจะมา แต่ในที่สุดคุณก็มา”

             “เอ่อ.. ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไรแฮะ สรุปว่าคุณไม่รู้ว่าใครคือคนที่ต้องทำภารกิจจากคำพยากรณ์นี้มาก่อนจริง ๆ แต่ว่าฝันถึงเรื่องคลื่นยักษ์อะไรนั่นแบบนั้นเหรอครับ?”

             “ถูกต้อง และคงไม่มีคำพยากรณ์ไหนที่คู่ควรกับคุณมากไปกว่าคำทำนายนี้อีกแล้ว แม้ว่าเราจะอยากเพียงแค่ทำนายชะตารายเดือนให้แก่คุณก็ตามที”

             “ชะตาที่ถูกกำหนด… แบบนี้สินะ” ชายหนุ่มขมวดคิ้วก่อนจะวางถ้วยชาไว้บนโต๊ะ “ผมขอกระดาษกับปากกาหน่อยได้ไหม?”

             “จะจดคำทำนายเหรอ ได้สิ” เรเชลอมยิ้มบาง ๆ ก่อนที่จะลุกไปเอาอุปกรณ์เครื่องเขียนที่ดีนร้องขอมาให้ จากนั้นชายหนุ่มก็เขียนประโยคในความทรงจำลงไปในกระดาษด้วยปากกาหมึกน้ำเงิน...

โทสะแห่งท้องทะเลเกรี้ยวกราด ศูนย์กลางถูกช่วงชิง

ก่อเกิดความโกลาหลแก่เจ็ดคาบสมุทร ฝนฟ้าคะนองมิต้องตามฤดูกาล

มหานครที่มิเคยหลับใหล จักเป็นดั่งแอตแลนติส..

             จากการตีความของดีน เทพโพไซดอนโกรธกริ้วที่ตรีศูลถูกขโมย เมืองสักเมืองที่คึกคักทั้งกลางวันและกลางคืนจะจมลงสู่ใต้สมุทร จากท่อนแรก.. นครที่ไม่เคยหลับไหลทำให้ดีนนึกถึงถนนบอร์ดเวย์ที่เขาอาศัยอยู่ตอนเป็นนักศึกษา แม้เวลาจะล่วงผ่านเข้าเที่ยงคืนแต่ถนนสายนั้นยังคงคึกคักเต็มไปด้วยแสงสีจากป้ายบิลบอร์ด แทบจะไม่ต่างจากตอนกลางวัน แต่ดีนยังไม่ฟันธงว่านั่นจะเป็นนิวยอร์ก ซึ่งหากว่าใช่ก็หมายความว่าพ่อต้องจมค่ายฮาล์ฟบลัดลงสู่บาดาลด้วยสิ ถ้าเป็นแบบนั้นคงต้องเป็นศัตรูกับเทพทั้งโอลิมปัส เป็นการกระทำที่บ้าบิ่นจนเกินไป

โลกจะถูกกลืนกินด้วยคลื่นแห่งความเกรี้ยวกราด

หากศาสตราสมุทรเทพมิคืนสู่แอตแลนติส ก่อนครีษมายัน..

             แล้วต้องหาตรีศูลของบิดาไปคืนก่อนครีษมายัน ส่วนวันครีษมายันดีนจำได้ว่าเป็นช่วงเวลาที่กลางวันยาวนานที่สุดของปี จากเรื่องราวที่ไพเพอร์เล่าถึงภารกิจแรกของเพอร์ซี่ แจ็กสัน

พึงมุ่งหน้าสู่ตะวันตก นครแห่งคนบาปและสีสัน

พึงระวังการถูกล่อลวงจากบุตรแห่งเทพจอมโป้ปด

             นครแห่งคนบาปและสีสัน คิดถึงอย่างอื่นไม่ได้เลยนอกจาก ลาสเวกัส อาจเป็นเพราะว่าดีนเพิ่งจะฟังเรื่องราวคาสิโนโลตัสมาจากรุ่นพี่ไพเพอร์ด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้ ภาวนาก็แล้วกันว่าอย่าให้ต้องไปที่นั่นเพราะเขาไม่รู้ว่าตัวเองจะหักห้ามใจจากการ ‘กินดอกบัว’ ได้ไหม

             แล้วยังให้ระวังบุตรแห่งเทพจอมโป้ปด.. ด้วยความที่เป็นแฟนหนังมาร์เวลทำให้ดีนนึกถึง ‘เทพโลกิ’ อย่างไรก็ไม่รู้ แต่ว่าเทพนอร์สจะมีเอี่ยวเหรอ? เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเทพนอร์สมีจริงหรือเปล่า จะเป็นเพียงแค่นิทานที่คนโบราณใช้เทพเจ้าเป็นตัวแทนของธรรมชาติ หรือว่าทุกเทพในโลกมีจริงอย่างเช่นเทพกรีก สงสัยว่าเขาคงต้องหาข้อมูลให้มากกว่านี้ บางทีอาจจะเป็นเทพจอมหลอกลวงของกรีกก็เป็นได้

เจ้าจักได้พบเจอสตรีผู้หลงยุค พึงระวังการสิงสู่

เจ้าจักถูกล่อลวงโดยซาตาน แต่จักได้ของที่หายไป....

             ขณะที่เขียนบทกลอนลงไปในกระดาษ ประโยคนี้แหล่ะที่ชวนงงมากที่สุด สตรีผู้หลงยุค หมายถึงคนจากอดีตหรืออย่างอื่นกันแน่ แถมยังต้องระวังการสิงสู่อีก จะให้บอกว่าเรื่องผีมีจริงอย่างนั้นเหรอ? เป็นไปไม่ได้หรอ และประโยคถัดมาที่กล่าวถึงซาตาน.. คงไม่ใช่ซาตานจริง ๆ ใช่ไหม? หรือจะเป็นคำเปรียบเปรยเทพปีศาจของตำนานกรีก ใครล่ะเนี่ย คนที่ดูจะเป็นซาตานมากที่สุดเขานึกออกแต่เทพฮาเดส แต่ถ้าได้ของที่หายไปคืนมาก็แปลว่าเขาเชื่อเทพองค์นั้นได้น่ะสิ?

จงมุ่งหน้าสู่นครแห่งวัยรุ่นและความหวัง

พุ่งหาหมอกยามรุ่งอรุณ หยุดยั้งบุตรแห่งเทพโป้ปด

             นครแห่งวัยรุ่น.. ภาพของซิลิคอนแวลลีย์ปรากฏขึ้นในหัว จะหมายถึงซานฟรานซิสโกหรือเปล่านะ? แล้วที่บอกว่าต้องพุ่งเข้าหาหมอกยามรุ่งอรุณนี่หมายถึงให้พุ่งเข้าไปหาจริง ๆ หรือว่าจำเป็นต้องตีความเป็นอะไรอย่างอื่น จากนั้นก็ต้องหยุดยั้งบุตรแห่งเทพโป้ปดอีกแล้ว.. หมอนี่เป็นตัวการของเรื่องราวทั้งหมดอย่างไม่ต้องสงสัย แต่จะทำไปเพื่ออะไร เห็นโลกล่มสลายแล้วมีความสุขมากอย่างนั้นเหรอ? ถ้าด้วยจุดประสงค์นั้นจริง ๆ ก็ทำให้ดีนนึกถึงหน้าเทพองค์ไหนไม่ออกอีกนอกจากเทพโลกิ

             จนมาถึงท่อนสุดท้าย…

พึงเลือกโชคชะตา โทสะแห่งสมุทรเทพหรืออสุรกายห้วงทะเลลึก

ภารกิจเจ้าจักสำเร็จ และ ล้มเหลวในเวลาเดียวกัน

             ปลายปากกาเคาะลงกับกระดาษย้ำที่จุดฟูลสต็อป ภารกิจจะสำเร็จแต่ก็ล้มเหลวในเวลาเดียวกันเนี่ยนะ ดีนโฟกัสไปที่คำว่าสำเร็จมากกว่า เพราะอย่างน้อยมันก็ไม่ใช่แบดเอนด์…

             “เป็นอย่างไรบ้าง คิดอะไรออกบ้างหรือยัง?”

             “นิดหน่อยครับ บางประโยคผมก็ตีความไม่ถูก ถ้ายังไงคุณช่วยอธิบายให้หน่อยได้ไหม นครคนบาปและสีสันหมายถึงลาสเวกัสใช่หรือ—” ยังไม่ทันจะพูดจบเรเชลก็ยกมือขึ้นปราม

             “หน้าที่ของเรามีเพียงแค่มอบคำพยากรณ์ให้เท่านั้น นอกเหนือจากนี้คุณต้องตีความเอาเอง แต่ไม่ว่าจะเลือกทางไหน สุดท้ายชะตาจะนำพาให้คุณไปถึงจุดสุดท้ายของคำพยากรณ์”

             “ภารกิจจะสำเร็จแล้วก็ล้มเลวในเวลาเดียวกันน่ะเหรอ… ไม่เข้าใจเลยแฮะ” ดีนยู่หน้า จะเหมือนกับตอนเพอร์ซี่หรือเปล่านะ ที่ภารกิจของพี่ชายมีอะไรซับซ้อนมากไปกว่าการหาสายฟ้าไปคืน… “ถ้างั้นผมคงต้องกลับไปคิดสักหน่อย ขอบคุณสำหรับคำทำนาย ปากกา แล้วก็ชาครับ อร่อยมาก”

             ชายหนุ่มคืนปากกาให้แม่หมอ จากนั้นก็ยกชาพีชขึ้นดื่มทั้งหมดรวดเดียว

             “จริงด้วยสิ ค่าคำพยากรณ์” ชายหนุ่มล้วงกระเป๋าสตางค์ออกมาจากกางเกงขาสามส่วน จากนั้นก็จ่ายดรักม่าให้กับเรเชลไปแปดดรักม่า “ถ้างั้นเดี๋ยวผมขอตัวก่อนดีกว่า”

             ร่างสูงลุกขึ้นยืน มือหยิบกระดาษจดคำทำนายขึ้นมาด้วย เจ้าบ้านอย่างเรเชลก็ลุกตามแล้วไปส่งเขาที่หน้าบ้านถ้ำ

             “ขอให้คุณโชคดีกับภารกิจนะ บุตรแห่งโพไซดอน”

จ่ายค่าครู 8 ดรักม่า

Feria FOLLOWER

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ

Feria Hayes

หลังจากที่ได้รับทักษะหอกจากการสอบวัดฝีมือคลาสหอกและโล่เสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เฟเรียก็พากาเอลมาถึงที่ถ้ำเทพพยากรณ์อีกครั้งเหมือนเช่นที่เธอทำทุกครั้งในทุก ๆ วันที่ผ่านมา เธอก็มาถึงยังที่นี่พร้อมกาเอลอยู่เช่นเคยพร้อมข่าวดีที่เธอพึ่งได้ประสบความสำเร็จไปไม่นานมานี้

“สวัสดีค่ะเรเซล”

“สวัสดีค่ะเฟเรีย โอ้!เอาหอกมาด้วยเลยเหรอคะ ไปทำอะไรมาเหรอคะนี่”

“ก็นะคะ…วันนี้เราไปสอบวัดฝีมือคลาสหอกและโล่มาค่ะ นี่เราสอบผ่านด้วยนะคะ ได้ทักษะหอกมาเป็นทักษะอาวุธประจำตัวด้วย“

เธอออกท่าทางโชว์ฝีมือทักษะหอกที่เธอพึ่งสำเร็จวิชามาหมาด ๆ ให้เรเซลชมอย่างงดงามและพริ้วไหวสมกับที่เธอฝึกมาอย่างหนักตลอดเวลาที่ผ่านมา ถึงฝีมือเธอจะอยู่ระดับกลาง ๆ แต่ก็เป็นคนแรก ๆ ที่มีทักษะอาวุธติดตัวละมั้งนะ ก่อนที่พวกเธอจะพากันเดินเข้าไปในส่วนลึกที่เป็นห้องที่อบอุ่นที่สุดในห้อง กาเอลก็วิ่งร่าไปหาน้องก่อนเลย พอไปถึงเขาก็เข้ากอดไข่ฟองนั้นทันที ดูร่างเล็ก ๆ นั่นกอดไข่ว่าที่น้องสาวเอ๊ะหรือว่าน้องชายกันแน่นะ เจ้าลูกชายคนนี้จริง ๆ เลยเชียว

“น้อง ฟังนะ วันนี้ม่าม๊าเก่งมาก ๆ เลยนะ ล้มยักษ์ตัวเบิ้ลได้ด้วยตัวคนเดียวเลย”

เฟเรียถอดหายใจนิด ๆ ก่อนที่จะไปลูบไข่มอบความอบอุ่นให้กับมันอย่างอ่อนโยนพลางกอดไข่ตามกาเอลไปด้วย

“เด็กน้อย พี่กาเอลดันเล่นเล่าหมดแล้วแบบนี้อย่าถือสาพี่เลยนะ แล้วแม่จะมาเยี่ยมบ่อย ๆ นะ”

ดูแลไข่ 11/15

Feria FOLLOWER

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ

Feria Hayes

วันนี้เฟเรียกำลังเดินจูงมือมากับกาเอลในระหว่างที่เธอกำลังวางแผนการทำกิจกรรมในค่ายเพื่อให้ตัวเธอเองไม่ดูเหมือนเป็นคนเอื่อยเฉื่อยเกินไป อย่างน้อย ๆ ก็คงต้องกลับไปทำเควสประจำวันสักหน่อยแล้วสิ จะว่าไปก็ได้ข่าวอยู่ว่ามีภารกิจใหม่มาที่กระดานภารกิจเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเหล่าเทพอยู่ด้วยนี่นา ถึงจะเคยได้ยินแค่แว่ว ๆ ก็ตามทีเถอะ แต่ก็ยังดีกว่าอยู่เปื่อย ๆ เฉื่อย ๆ แบบนี้ล่ะนะ อีกเควสที่เธอน่าจะกลับไปทำบ้างก็คงเป็นเควสเอาสตอเบอร์รี่ไปขายในตลาดล่ะนะ ถ้าเป็นที่นั่นคงได้ไปสู้กับอัลกูลอีกแน่นอนเลย แต่ก็น่าสนุกดีนี่นา ให้ตายสิ ซักจะลังเลแล้วสิว่าจะไปทำอะไรดี เด็กสาวหน้านิ่วคิ้วขมวดเป็นปมด้วยกำลังคิดว่าจะทำอะไรดี

“ม่าม๊า คิดอะไรอยู่เหรอฮะ หน้านิ่วเลย”

สงสัยเพราะเธอคิดมากเกินไปหน่อย จนทำให้กาเอลเอ่ยถามออกมาด้วยความเป็นห่วง

“แม่กำลังคิดว่าจะไปทำอะไรต่อดีน่ะกาเอล จริงด้วย กาเอลช่วยแม่เลือกหน่อยสิ ระหว่างไปดูงานที่กระดานหินภารกิจเทพกับไปขายสตอเบอร์รี่นอกค่าย กาเอลอยากไปที่ไหนเอ่ย”

“ผมอยากไปดูภารกิจใหม่ ๆ ฮะม่าม๊า”

“งั้นเหรอ งั้นเหรอ งั้นเดี๋ยวเราไปหาน้องก่อนแล้วแวะไปที่กระดานหินกันนะ”

“ฮะม่าม๊า”

“จะว่าไปกาเอลโตขึ้นเยอะเลยนะ แบบนี้คงถึงเวลาเปลี่ยนอาวุธแล้วสินะ กาเอลอยากใช้อะไรล่ะ”

“ผมอยากลองใช้ดาบดูบ้างฮะ”

“งั้นเดี๋ยวแม่แวะซื้อดาบให้นะ ใช้ดาบแบบเดียวกับที่เดมิก็อตสายดาบคนอื่นใช้กันคงได้ใช่ไหม”

“คิดว่าไม่มีปัญหานะฮะ แค่ม่าม๊าจะซื้อให้ผมก็ดีใจแล้วฮะ”

เธออมยิ้มให้กับคำพูดของลูกชายตัวน้อยที่ตอนนี้กำลังเดินเคียงข้างกายของเธออยู่ จนเธออดไม่ได้ที่จะลูบหัวกาเอลอย่างหมั่นเขี้ยวมาก ให้ตายสิลูกชายใครนี่น่ารักขนาดนี้

“สนุกกันใหญ่เลยนะคะแม่ลูกคู่นี้”

คุณเรเซลที่รอพวกเธออยู่ก็เดินเข้ามาทักพลางแซวกันตามภาษาเพื่อนสนิทที่ถ้าเธอย้ายบ้านมานอนที่นี่ได้ก็คงทำไปแล้วแหละ

“ก็พูดไปนะคะเรเซล งั้นเราไปหาเด็กน้อยกันเลยดีกว่านะคะ”

“ไปด้วยกันนะฮะม๊าเลี้ยง”

“ค่า ๆ”

ว่าแล้วพวกเราทั้งสามคนก็พากันเข้าไปในห้องที่อบอุ่นที่สุดในถ้ำเทพพยากรณ์แห่งนี้ เฟเรียกับกาเอลก็พากันเข้าไปลูบมอบความอบอุ่นจากกายพวกเธอก่อนที่จะเดินออกมาจากถ้ำเพื่อที่จะมาทำภารกิจต่าง ๆ ต่อ

ดูแลไข่ 12/15

Eloise HEROES

ขอคำพยากรณ์

ถ้าถามว่าพร้อมไหม? ฉันตอบเลยว่าม่ายยยยยยยยยยย~

ไม่รู้ว่าเอโลอิสสมองกลับหรือมีอะไรมาดลใจที่ทำให้เธอเลือกที่จะเดินทางมายังถ้ำเทพพยากรณ์ ทั้งที่ร้อยวันพันปีเธอไม่เคยคิดย่างกรายเข้ามาเหยียบที่นี่เลยด้วยซ้ำ ประกอบกับทักษะการต่อสู้ที่อ่อนด้อยซึ่งไม่น่าเหมาะแก่การมารับคำพยากรณ์เลยแม้แต่น้อย การฝึกซ้อมกับหุ่นฟางไม่ใช่เรื่องท้าทายสำหรับเธออีกต่อไป เธอต้องการฝึกฝนกับสิ่งมีชีวิตจริง ๆ นั่นเป็นเหตุผลที่เธอเดินทางมาที่นี่

“น่าจะที่นี่นั่นแหละมั้ง”

เอโลอิสมองสำรวจรอบ ๆ นับว่าที่นี่เป็นถ้ำที่น่าอยู่ที่สุดเท่าที่เธอเคยเห็นมา สิ่งอำนวยความสะดวกดูครบครัน ถ้าคนเราจะต้องติดอยู่ในถ้ำ ถ้าเป็นถ้ำแบบนี้ล่ะก็ต่อให้ติดอยู่เป็นปี ๆ ก็น่าจะใช้ชีวิตได้สบายทีเดียวเชียวล่ะ

“ไม่ใครอยู่ไหมคะ?” เอโลอิสตะโกนออกไปเพื่อเรียกหาเจ้าของถ้ำจนเสียงก้องไปทั่ว

“มีอะไรหรือเปล่า?” 

“ฉันมาหาคุณเรเชล อลิซาเบธ แดร์ค่ะ ได้ข่าวมาว่าเธออาศัยอยู่ที่นี่”

“คนที่เธอถามหาคือฉันเอง มีธุระอะไรหรือ?”

“ลืมแนะนำตัวไปเลยฉันชื่อเอโลอิส เพจ ธิดาแห่งเฮเฟตัสค่ะ”

“ยินดีที่ได้พบคุณเพจ” น้ำเสียงของคุณเรเชลดูสุขุมและน่าเลื่อมใสสมเป็นแม่หมอพยากรณ์เสียจริง

“คือแบบว่าฉันได้ยินมาว่าคุณสามารถมอบคำพยากรณ์ได้ ฉันก็เลยอยากมาลองขอคำพยากรณ์การเดินทางจากคุณดูค่ะ”

“คิดดีแล้วหรือ?” เรเชลถามย้ำจนทำให้เอโลอิสถึงกับเลิ่กลั่กเพราะเอาจริง ๆ เธอก็ไม่มั่นใจในตัวเองเช่นกันว่าจะทำได้หรือไม่

“มันเป็นโอกาสที่ฉันจะได้พัฒนาตัวเอง ฉันคิดว่าต่อให้มันจะยากเกินไปสำหรับคนที่ไร้ทักษะอย่างฉัน แต่ฉันก็จะพยายามไปสู่จุดหมายให้ได้ค่ะ!” เอโลอิสยืนยันเสียงหนักแน่นนี่เป็นทางเดียวที่จะได้ออกไปผจญภัยและฝึกฝนตัวเอง

“ถ้าเช่นนั้นแล้วฉันก็จำมอบคำพยากรณ์ให้เธอ”

“ขอบคุณค่ะ เงินจำนวนเท่านี้พอไหมคะ?” เอโลอิสยื่นเงินจำนวน 8 ดรักม่าให้กับคุณเรเชล

“เพียงพอแล้ว ต่อไปเธอก็จงรับคำทำนาย…”

อยู่ดีคุณเรเชลก็นิ่งไปครู่นึง เอโลอิสได้แต่ยืนมองเพราะไม่รู้ว่ามันคือส่วนกนึ่งของการทำนายหรือเปล่าเลยไม่คิดจะไปรบกวน จู่ ๆ ก็มีควันสีเขียวลอยออกมาจากตาและปากของคุณเรเชล ควันสีเขียวฟุ้งไปทั่วถ้ำ นัยน์ตาของเรเชลเรืองแสงท่ามกลางหมอกสีเขียว ก่อนที่คำพยากรณ์จะถูกเปล่งออกมา…

[แบบฟอร์มขอคำพยากรณ์]

ชื่อเต็ม: เอโลอิส เพจ

โหมดจำนวนคน: 1 คน

โหมดความยากภารกิจ: Easy

Eloise ตอบกลับเมื่อ 2024-5-8 14:34 #Eloise01 { border-radius: 30px; border: 6px double #000000;

【คำพยากรณ์】

@Eloise 

ธิดาแห่งไฟพึงตามแสงรุ่งอรุณยามเช้า ณ ใจกลางนครมิเคยหลับใหล

ราชรถสุริยะเทพถูกขโมย โลดแล่นไปทั่วโลกา

สร้างภัยพิบัติความแล้งแห้ง และร้อนระอุในรอบศตวรรษ

โชคชะตานำพาสู่โรงแรมห้าดาวในมหานครมิเคยหลับใหล

เผชิญหน้ากับจอมโจรผู้ขโมยราชรถเพลิง

ศึกแห่งศักดิ์ศรีบุตรแห่งท้องนภาบังเกิด

พึงเชื่อใจในสหาย และ ตามหาราชรถที่ถูกซ่อนไว้

[เป้าหมายภารกิจ]

- ตามหาราชรถของสุริยะเทพ

ศัตรูหลัก

- เผชิญหน้ากับ กลุ่มทหารรัสเชีย Lv 15 (คอยขัดขวางตลอดเส้นทาง แต่อาวุธคุณไม่สามารถทำร้ายมนุษย์ธรรมดาได้ แต่พวกเขาได้รับคำสั่งจากนายให้ฆ่าคุณ มันจึงเป็นเรื่องยาก)

-  เผชิญหน้ากับ Final Boss ดีมิทรี นาวิคอฟ Level 50 (ไม่ต้องสู้ เชื่อใจบุตรแห่งท้องนภา)

- เผชิญหน้ากับ คนแคระผู้เฝ้าราชรถสุริยะ Level 20 - 2 คน แบ่งกับเพื่อนร่วมทีมได้

[จัดตั้งทีม 3 คน]

- สามารถขอคำปรึกษาไครอนเกี่ยวกับคำพยากรณ์ได้ ไครอนจะช่วยแนะนำเล็กน้อยได้

- รวบรวมทีม 3 คนเพื่อทำภารกิจเดินทาง (NPC หรือ แซเทอร์ 2 คนก็ได้)

- ไปขออนุมัติไครอนที่บ้านใหญ่

- หลังได้รับอนุมัติจากไครอน ก็เริ่มผจญภัยบันทึกการเดินทางได้เลย [Link]

Eloise HEROES

ตอบสนองคำพยากรณ์

บอกตามตรงภาพที่เห็นเมื่อครู่เหมือนหนังสยองขวัญไม่มีผิด ถ้านี่ไม่ใช่การพยากรณ์เธอคงจะคิดว่านี่เป็นฉากในหนัง The Exorcist อะไรทำนองนั้น หลังจบการพยากรณ์คุณเรเชลมีท่าทีเหนื่อยอ่อนเหมือนกับว่าได้ใช้พลังอย่างสูงในการเปิดความลับสวรรค์

“คุณโอเคไหมคะ พักก่อนไหม?” เอโลอิสเข้าไปช่วยพยุงร่างของอีกฝ่ายให้นั่งลง 

“ไม่เป็นไรฉันโอเค มันเป็นเรื่องปกติ ฉันชินแล้ว”

“แต่ฉันไม่ค่อนชินเท่าไหร่ค่ะ” เอโลอิสหัวเราะแห้งภาพตอนที่เกิดคำพยากรณ์ยังติดตาไม่หาย

“เธอคิดอย่างไรกับคำพยากรณ์ พอจะถอดคำพยากรณ์ได้บ้างไหม?”

“ฉันไม่ใช่พวกที่เก่งเรื่องการถอดความอะไรขนาดนั้น แต่ก็พอจะเข้าใจคำพยากรณ์อยู่ค่ะ”

ธิดาแห่งไฟพึงตามแสงรุ่งอรุณยามเช้า ณ ใจกลางนครมิเคยหลับใหล

ราชรถสุริยะเทพถูกขโมย โลดแล่นไปทั่วโลกา

สร้างภัยพิบัติความแล้งแห้ง และร้อนระอุในรอบศตวรรษ

โชคชะตานำพาสู่โรงแรมห้าดาวในมหานครมิเคยหลับใหล

เผชิญหน้ากับจอมโจรผู้ขโมยราชรถเพลิง

ศึกแห่งศักดิ์ศรีบุตรแห่งท้องนภาบังเกิด

พึงเชื่อใจในสหาย และ ตามหาราชรถที่ถูกซ่อนไว้

เอโลอิสมานั่งนึกถึงคำพยากรณ์ธิดาแห่งไฟน่ะหมายถึงเธอแน่นอน ส่วนสุริยะเทพจะเป็นใครได้อีกนอกจากเทพอะพอลโล…ราชรถถูกขโมยก็คือรถคันนั้นสินะที่เทพอะพอลโลใช้ขับถูกวันจากทิศตะวันออกไปทิศตะวันตก คนจะขโมยรถคันนั้นไปทำไมกันนะ ถ้าเป็นเธอไปขโมยรถซูเปอร์คาร์ยังจะดีกว่า หรือเขาอยากควบคุมการโคจรของดวงอาทิตย์เหรอ เพื่ออะไรกัน? เหมือนคำทำนายจะมีพูดถึงบุตรแห่งท้องนภาด้วย แสดงว่าภารกิจในครั้งนี้เธอคงต้องไปขอความช่วยเหลือจากเด็กบ้านซุสเสียแล้วล่ะ และเธอไม่รู้จักสักคน…

“งานนี้ซับซ้อนกว่าที่ฉันคิดไว้แฮะ…”

ไม่เพียงแค่เธอจะต้องออกไปตามหาของที่หายไป เธอยังต้องหาเพื่อนร่วมชะตากรรมที่เป็นลูกเทพซุสอีก เขาจะยอมมากับเธอไหมนะ แต่ก็ต้องลองสักตั้งอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เพราะเธอเป็นคนแกว่งตีนหาเสี้ยนเองนี่นา

“บางทีฉันควรไปขอคำปรึกษาจากคุณไครอน เขาอาจจะพอช่วยฉันเรื่องนี้ได้” เธอพูดกับตัวเอง ชื่อคุณไครอนเป็นชื่อแรกที่เธอคิดออก เขามักจะมีคำแนะนำดี ๆ ให้เธอเสมอ และหวังว่าครั้งนี้ก็น่าจะเช่นกัน

“ขอให้โชคดีนะ” เรเชลอวยพร

“ขอบคุณสำหรับคำพยากรณ์นะคะ ฉันขอตัวก่อนมีอะไรหลายอย่างที่ฉันต้องเตรียมตัวก่อนเดินทางในครั้งนี้” 

เช่นไปขอร้องลูกเทพซุสให้มาช่วยนั่นล่ะ…

ตอบสนองต่อคำพยากรณ์

Feria FOLLOWER

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ

Feria Hayes

ก่อนที่จะไปบริจาคของที่บ้านเฮอร์มีสตามภารกิจที่ได้รับจากกระดานหินงานเล็กน้อยจากเหล่าเทพ เฟเรียก็ไม่มีวันที่จะลืมงานประจำของเธอที่เธอต้องทำอยู่ทุก ๆ วันในช่วงนี้และใกล้ทึ่จะสิ้นสุดลงแล้วในเร็ว ๆ นี้ พร้อมกับการถือกำเนิดมาลืมตาดูโลกของลูกคนที่ 2 ของเธอที่จะฟักออกมาจากไข่แห่งจินตนาการที่เธอได้มาจากท่านพี่ของเธออย่างท่านเทพมอร์เฟียร์เทพแห่งความฝัน เอาจริง ๆ เธอก็แอบคิดนะ ถ้าให้คุณเรเซลทำนายให้ว่าลูกน้อยที่จะฟักออกมาจะเป็นตัวอะไรจะเป็นไงนะ แต่แบบนั้นมันจะไม่ตื่นเต้นน่ะสิ อีกแค่ 2 ถึง 3 วันเอง แค่นี้เองเธอรอได้อยู่แล้วจิ๊บ ๆ สบาย ๆ เธอหายใจเข้าลึก ๆ หายใจออกยาว ๆ เพื่อลดความตื่นเต้นที่อีกไม่กี่วันก็กำลังจะได้เจอลูกน้อยคนใหม่ ก่อนจะคิดอะไรออก

“กาเอล แม่มีอะไรจะให้นะ”

“อะไรเหรอฮะ ม่าม๊า”

เฟเรียหยิบดาบที่เธอซื้อมาจากร้านดรักม่ายื่นให้กับกาเอลไป กาเอลก็ยื่นมือมารับมันไว้ด้วยแววตาเป็นประกาย ดูท่าทางจะชอบนะนี่

“ว้าว! ขอบคุณมากฮะ ม่าม๊า”

“ยินดีจ้ะกาเอล อ่ะนั่น เรเซลนี่นา”

พอพวกเธอเข้ามาถึงในถ้ำเทพพยากรณ์ก็พบว่าคุณเรเซลกำลังนั่งพักอยู่ดูท่าจะเหนื่อยพอสมควรเลยนะนี่

“เรเซลคะ เป็นอะไรรึเปล่าคะ ดูเหนื่อย ๆ นะ”

“อ้อ สวัสดีค่ะเฟเรีย พอดีช่วงนี้มีคนมาขอคำพยากรณ์บ่อยน่ะ เลยเหนื่อยนิดหน่อย”

ในตอนนั้นเองที่กาเอลเดินไปหยิบน้ำเย็นมาให้เรเซล เลยนำให้เฟเรียตัดสินใจเอาผ้าเย็นมาซับหน้าให้เรเซลด้วยคน

“ถ้างั้นวันนี้เราเข้าไปหาเด็กน้อยคนเดียวแล้วกันนะคะ เรเซลพักเถอะ”

“งั้นผมจะดูแลม๊าเลี้ยงเองฮะ”

“ฝากด้วยนะกาเอล”

เธอเอ่ยพลางยิ้มให้ลูกชายตัวน้อย ก่อนที่เธอนั่นจะเข้าไปในห้องที่อบอุ่นที่สุดของถ้ำ เธอเดินไปที่แท่นวางไข่จินตนาการ แล้วก็ลูบพลางกอดมอบความอบอุ่นให้ไข่ฟองนั้น

“ลูกแม่อีกแค่ไม่กี่วัน อีกแค่ 2 วันเราก็จะได้เจอกันแล้วนะ แม่เตรียมชื่อไว้ให้แล้วนะลูกน้อย ไว้เจอกันแล้วแม่จะบอกนะ ตอนนี้แม่ต้องไปก่อน เป็นเด็กดีนะ แล้วแม่จะมาใหม่ บายนะ”

เธอจุพพิตลงบนไข่ก่อนจะออกมาจากถ้ำ

ดูแลไข่ 13/15

Feria FOLLOWER

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ

Feria Hayes

วันนี้เป็นวันเกือบสุดท้ายแล้วที่เธอต้องมาดูแลไข่จินตนาการแบบนี้ วันนี่เธอพร้อมด้วยกาเอลก็ดูท่าจะเดินช้า ๆ กันหน่อยหนึ่ง เพราะพวกเธอนั่นในตอนนี้กำลังช่วยถืออาหาร MRE หรืออาหารฉุกเฉินสำหรับเอาไปบริจาคพวกผู้ประสบภัยน้ำท่วมที่จีน ซึ่งพวกเธอได้นำเงินไปซื้ออาหารพวกนี้มาเป็นจำนวนมากพอสมควร เพื่อให้เพียงพอสำหรับผู้ประสบภัยที่มีจำนวนมากมาย อย่างน้อยนี้ก็คือสิ่งที่เธอพอช่วยพวกเขาได้ในขณะที่เธอต้องอยู่ที่นี่ล่ะนะ ก็ดีที่ไม่ต้องออกจากค่ายไปไหน ไม่งั้นคงลำบากแย่ ในตอนนั้นเองเธอก็ได้มาพบกับเรเซลสักที

“วันนี้ถือของกันเยอะเลยนะคะแม่ลูกคู่นี้ จะเอาไปไหนกันเหรอคะ”

“อ้อ! ขอบริจาคผู้ประสบภัยน้ำท่วมที่จีนค่ะเรเซล ดูท่าจะเกี่ยวข้องกับท่านเทพโพไซดอนนะคะ”

“จะว่าไปเมื่อไม่นานมานี้มีบุตรแห่งโพไซดอลคนหนึ่งมาขอคำพยากรณ์จากฉันอยู่นะคะ พอดีตอนนั้นฉันฝันแปลก ๆ เหมือนฝันทำนายพอดีเลยด้วยนะคะ”

“เป็นคำพยากรณ์เกี่ยวกับอะไรเหรอคะ”

“อย่าหลอกถามสิคะ คือว่าตรีศูรของเทพโพไซดอนมันถูกขโมยไปค่ะ เห็นว่าพอไม่มีตรีศูรก็คควบคุมน้ำไม่ได้ ทำให้เกิดภัยพิบัติทางน้ำไปทั่วนั่นแหละค่ะ แต่ก็ดีนะคะที่มีบุตรโพไซดอนคนนั้นมารับคำพยากรณ์นี้ไป ตอนนี้คงกำลังออกเดินทางอยู่แน่เลยค่ะ”

“ก็ขอภาวนาให้ทำภารกิจได้อย่างปลอดภัยสินะคะ”

พอเฟเรียได้ยินแบบนี้เธอก็กุมมือภาวนาในใจขอให้ผู้ที่ไปทำภารกิจนี้ประสบความสำเร็จและกลับมาอย่างปลอดภัย

“ม่าม๊าผมหนัก~”

“อ่ะ! ลืมไปเลย งั้นวางถุงอาหารฉุกเฉินไว้ตรงนี้ก่อนแล้วเราไปหาน้องกันนะกาเอล”

ด้วยเสียงสั่นของกาเอลทำให้เธอคิดได้จึงมาช่วยกาเอลยกของมาวางไว้ในถ้ำก่อนที่พวกเธอจะพากันไปในห้องที่อบอุ่นที่สุดในถ้ำ ที่ที่มีไข่จินตนาการตั้งอยู่

“เด็กน้อย”

เธอลูบไข่พลางกอดไข่อย่างอ่อนโยน

“พรุ่งนี้จะได้เจอกันแล้วนะลูกแม่ เดี๋ยวแม่จะไปบริจาคของ แม่ของอนุโมทนาบุญให้ลูกด้วยนะ แล้วเจอกันนะ”

เธอเอ่ยก่อนจะออกมาเพื่อไปบริจาคของต่อ

ดูแลไข่ 14/15