[หน้าโรงอาหาร] เตาไฟบูชาเทพ

Daemon HEROES

April Fools' Day

เดม่อนระหว่างเดินมาโถงอาหารเพื่อจะบูชาแม่ เขาก็ได้ยินข่าวลือในค่ายว่า วันนี้เป็นวันโกหกประจำปีที่ใครก็ตามโกหกจะได้ความโปรดปรานจากเทพโดลอส เทพแห่งการหลอกลวง งืม... เขาไม่รู้เลยว่าในโอลิมปัสจะมีเทพเจ้าทำนองนี้ด้วย คราแรกคิดว่าจะเป็นเทพตัวโกงซะอีก

ถ้าแบบนี้ก็เหมือนโลกิในตำนานนอร์สงั้นสิ ทั้งสองก็เป็นเทพจอมหลอกลวงเหมือนกัน เพียงแต่... เหมือนว่าโลกิจะเป็นเทพหลัก ต่างกับโดลอสที่เป้นเทพชั้นรอง

เดม่อนเดินมาหยุดหน้าเตาไฟก่อนค่อย ๆ คุกเข่าลง วางของบูชาข้าง ๆ ก่อนเขาจะหันไปทางเตาไฟ 

"ท่านแม่วันนี้ผมนำแว่นกันแดดมาถวาย นี่ก็ใกล้เข้าหน้าร้อนแล้วอีกไม่กี่เดือน" เดม่อนพูดขึ้นก่อนจะหยิบแว่นออกมา

"หวังว่ามันอาจจะมีประโยชน์ตอนท่านแม่ลงมาโลกมนุษย์" 

ก่อนเขาหยิบแว่นกันแดดโยนใส่เข้าไปในกองไฟ เขามองดูแว่นกันแดดค่อย ๆ หลอมละลาย 

ก่อนเดม่อนจะเพิ่งคิดอะไรบางอย่างได้ ข่าวลือที่เขาได้ยินมา "จริงสิ วันนี้ผมได้ยินว่าเป็นวันของเทพโดลอส ไม่รู้เขาจะสนิทสนมกับแม่หรือเปล่า แต่ผมได้ยินว่าเขาเป็นเทพแห่งการหลอกลวง..."

"แม่คิดว่าผมควรจะลองเล่นตามเกมของท่านเทพ เพื่อทำให้เทพโปรดปรานดีไหมครับเผื่อวันหน้าท่านอาจจะช่วยผมยามคับขัน" เดม่อนพูดขึ้นก่อนจะครุ่นคิด เขาไม่เคยโกหกเลยนี่สิ ก่อนสายตาหันไปเห็นหมาตัวหนึ่งวิ่งผ่านมา ยามนี้ไม่ค่อยมีคนมาแถวนี้ เขายิ้มกรุบกริบ

"เจ้าหมา มานี่สิ มีของกินให้ด้วย" เขาหยิบแฮมเบอเกอร์ออกมาล่อเจ้าสุนัข ก่อนจะคิดอะไรได้  เสื้อยืดตัวนี้มีนกฮูกที่วาดเล็ก ๆ บนเสื้อที่ลิเลียน่าแอบวาดตอนเขาหลับระหว่างกลับมาค่ายเมื่อวาน

ก่อนเขาจะถอดเสื้อเผลอให้เห็นรูปร่างกำยำหุ่นฟิตที่บ่งบอกการฝึกของชายหนุ่ม นำไปสวมใส่ให้เจ้าหมา และใส่ชุดเกราะกับหมวกเกราะของเขาที่เดม่อนสลักชื่อไว้บนหมวกและชุดเกราะ

"เรียบร้อย แค่นี้เจ้าก็คือเดม่อนน้อยแล้ว เอาล่ะ เพื่อทำให้รู้ ต้องไปเขียนจดหมายบางอย่างฝากนางไม้ไปส่งให้ใครสักคน" เดม่อนพูดขึ้นก่อนจะปล่อยสุนัขในชุดเกราะของเขาไปวิ่งเล่น

เดม่อนเดินไปเขียนจดหมายก่อนจะเดินไปฝากนางไม้ เขากะเวลากว่าคนจะเห็นหมาตัวนั้นน่าจะเป็นจังหวะที่เขาฝากจดหมาย โดยเนื้อความจดหมายเขียนว่า

ถึง ดีน

ผมไม่รู้ว่าพี่ดีนจะจำผมได้หรือเปล่า แต่ผมฝันร้ายตั้งแต่กลับจากเฮติ เฮคาทีสาปผมครั้งแล้วครั้งเล่าเป็นสุนัข และบางครั้งก็รู้สึกเหมือนมีสายตาบางอย่างมองผมด้วยความอาฆาต

หากผมหายตัวไป ก็แสดงว่าผมโดนคำสาป หวังว่าพี่ดีนจะระมัดระวังตัวจากเฮคาที

.... ลาก่อนครับ จาก เดม่อน แคนเนลท์

เขาฝากจดหมายเสร็จก่อนจะเดินเข้าไปหาที่หลบในป่าต้องห้ามของค่าย คืนนี้เขาคงเลือกพักแรมในป่า และเตรียมอาวุธ เกราะสำรองที่เตรียมไว้เข้าไปในป่า การเอาตัวรอดของเด็กหนุ่มเพิ่งเริ่มต้นขึ้น บางทีเขาอาจจะหายไปจริง ๆ ก็ได้.....

@Dean 

[แบบฟอร์มถวายของ]

ชื่อของคุณ: เดม่อน แคนเนลท์

ของที่ถวาย: แว่นกันแดด

เทพที่ถวายของ: อะโฟร์ไดท์

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: ข้อความสีฟ้าในโรล

เผื่อหัวเปลี่ยน HEROES [วีรบุรุษผู้โปรดปราน] โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+25

ถวายแว่นกันแดดแก่แม่ +15 แต้มความโปรดปราน

Dean HEROES

070

ขอบคุณครับพ่อ

             บอกตรง ๆ เลยว่าการหาของขวัญขอบคุณบิดาเป็นสิ่งที่ตัดสินใจได้ยากยิ่ง ดีนไม่รู้ว่าการให้สิ่งใดตอบแทนถึงจะเหมาะสม ครั้งนี้เขาไม่อยากทำอะไรตามอำเภอใจอย่างแบ่งปันเรื่องราวหรือของกินที่ชอบเสียด้วย จนมานึกได้ว่าคราวก่อนตนเคยถามพ่อว่าอยากได้ของที่ระลึกจากมารดาไหมแต่ก็ไร้คำตอบจากสายลมหรือผืนน้ำ ในเมื่อคุณพ่อไม่ได้แสดงอาการยินดียินร้าย ก็แปลว่าเขาน่าจะยัดของขวัญใส่กองไฟโดยไม่ไถ่ถามความสมัครใจได้ ก็ถามแล้วไม่ตอบเองนี่นา ช่วยไม่ได้

             ก่อนหน้าจะมาที่เตาไฟบูชาเทพ เขาซื้อสร้อยล็อคเก็ตรูปหัวใจมาเลยกะว่าจะเอาภาพถ่ายสมัครงานของตัวเอง กับรูปอัดภาพคุณแม่ที่เก็บไว้ในกระเป๋าสตางค์มาทำเป็นของขวัญเสียเลย เพราะหากถามว่าได้อะไรแล้วจะดีใจที่สุด ดีนก็ตอบได้หลายอย่าง แม้เขาจะมีรายชื่อแบรนเนมที่อยากได้อยู่เยอะพอสมควร แต่นอกเหนือจากวัตถุที่มีราคาสูงลิ่ว สิ่งของที่มีมูลค่าทางใจก็พิเศษ ไม่ว่าได้รับมาเมื่อไรก็ยิ้มแป้นดีใจได้เมื่อนั้น

             เมื่อเตรียมของสำเร็จ ดีนก็ตั้งจิตอธิษฐานถึงองค์เทพโพไซดอน จากนั้นถึงได้หย่อนของขวัญที่ทำเองครึ่งหนึ่งลงไปในกองไฟที่ลุกโชน

             “สวัสดีครับคุณพ่อ ก่อนอื่นเลยผมต้องขอบคุณพ่อมาก ๆ ที่ช่วยเหลือผมตอนอยู่ที่เฮติในหลาย ๆ ครั้ง ผมไม่รู้ว่าที่พ่อทำจะเป็นการแทรกแซงเขตปกครองของเทพเจ้ามากเกินไปหรือเปล่า”

             หวนนึกถึงตอนที่เทพีอะธีน่าบอกว่านางยื่นมือเข้าไปแทรกแซงเหตุการณ์โดยตรงไม่ได้จึงต้องใช้บริการเหล่าลูกเทพอย่างดีนและเดม่อน

             “เอาเป็นว่าต้องขอบคุณพ่อมากจริง ๆ ความจริงไม่ใช่แค่ที่เฮติหรอก ก่อนหน้านั้นก็ด้วย.. ผมไม่รู้เลยว่าถ้าพ่อไม่ช่วยเหลือ ผมจะมีชีวิตอยู่มาถึงตอนนี้ได้ยังไง แต่เอาเป็นว่าผมสัญญาว่าต่อจากนี้ไปจะทำตัวดี ๆ ไม่ออกไปเสี่ยงอันตรายให้พ่อเป็นห่วงอีกครับ การทำภารกิจนี้มันแย่ต่อใจของผมเองด้วย ถึงขนาดเก็บเอาไปฝันร้าย…”

             พอพูดถึงภาพฝันอันน่ากลัวก็แว้บเข้าสู่สมองอีก เขาพยายามส่ายหน้าไม่นึกถึงเรื่องที่น่าหดหู่สิ้นหวังขนาดนั้น

             “ของขวัญที่ผมส่งไปคือล็อคเก็ตที่มีรูปของผมและแม่อยู่ในนั้น คราวที่แล้วผมถามพ่อไปแต่ไม่เห็นพ่อจะตอบ ไม่รู้ว่าพ่อยังแข็งใจรับรูปภาพของแม่ไม่ได้ หรือผมไม่ได้ยินที่พ่อตอบเองก็ไม่รู้” แถมพอได้ยินเสียงกระซิบเขายังชอบทำเป็นว่าไม่ใช่เรื่องจริงอีกต่างหาก.. “แต่ว่าผมเผาของขวัญไปให้แล้ว พ่อมีแต่ต้องรับเอาไว้แล้วล่ะ”

             “คราวนี้ผมมีเรื่องจะคุยด้วยแค่นี้ครับ ขอบคุณพ่ออีกที บายครับ”

             ไม่รู้ว่าเจ้าสมุทรจะรับรู้ความทรมาณใจของเขาได้หรือไม่จากการที่วันนี้ดีนพูดน้อยลงกว่าปกติไปมาก ดีนนั่งรอจนกว่าที่กองไฟจะเผาล็อคเก็ตไปหมด จากนั้นเขาหยิบเอานิตยสารวิชาการออกมาคราวนี้เขาตั้งใจจะส่งถึงเทพีอะธีน่าที่นางคุ้มครองคุณแม่ตอนขากลับ แต่เมื่อชายหนุ่มกำลังจะหย่อนนิตยสารลงกองไฟ เขาก็ถูกขี้เถ้าพ่นอัดหน้าจนต้องถอยหลังหนี เมื่อปรับสายตามองภาพดี ๆ เขาเห็นฝุ่นควันเหล่านั้นแปรอักษรเป็นถ้อยความว่า

             ‘ส่งของให้เทพเจ้าได้ครั้งละหนึ่งองค์ เว้นระยะห่างครั้งละสามชั่วโมง ภายในหนึ่งวันส่งได้แค่สามครั้ง’

             ทำเอาอ้าปากค้าง ไม่คิดว่าจะถูกกฎการใช้งานพ่นใส่หน้าแบบนี้ แต่ในเมื่อเป็นกฎก็ต้องทำตามกฎ ถ้าอย่างนั้นระหว่างรอการส่งของรอบใหม่เขาไปหาปรมาจารย์ไครอนก่อนก็ได้แล้วค่อยมาใหม่ ดูเหมือนว่าบุคคลที่เขานึกถึงจะอยู่ที่สนามยิงธนูในวันนี้นะ…

แบบฟอร์มถวายของ

ชื่อของคุณ: ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล

ของที่ถวาย: ล็อคเก็ตรูปหัวใจ

เทพที่ถวายของ: โพไซดอน

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: (ข้อความสีส้มทั้งหมด)

------------------------------------------------------------
HEROES (วีรบุรุษผู้โปรดปราน) โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+25

Feria HEROES

ถวายของแด่ท่านพ่อ

Feria Hayes

ในยามดึกของวันนี้ เฟเรียรู้สึกว่าลืมอะไรไปบางอย่างก็นึกขึ้นได้ว่าเธอไม่ได้ถวายของให้ท่านพ่อมาได้สักพักแล้วเธอจึงตัดสินใจพากาเอลมาที่เตาไฟผิงบูชาเทพทันที

“ม่าม๊า ๆ ม่าม๊าจะมาหาอาก๊งเหรอฮะ”

“ใช่แล้วจ้ะกาเอล มาทำด้วยกันนะกาเอล”

เธอกุมมือกาเอลเอานมกล่องออกมาจากกระเป๋าเป้ข้างหลังเธอวางไว้หน้าเตาผิง ก่อนจะระลึกถึงท่านเทพฮิปนอส ท่านพ่อของเธอ แล้วจึงเผานมกล่องใส่เตาผิงไปก่อนจะเอ่ยออกมา

“ท่านพ่อคะ เฟเรียเองนะคะ วันก่อนหนูกับกาเอลไปตามหาพัศดุให้ท่านเฮอร์มีสด้วยล่ะนะคะ แล้วได้สู้กับครึ่งเทพแปลก ๆ ที่ไม่เคยเห็นในค่ายมาก่อนด้วยค่ะ เห็นเขาบอกว่าชื่อลุคนะคะ หนูว่าในอนาคตอาจจะได้เขาอีก หนูจะพยายามฝึกฝนตัวเองสำหรับวันนั้นนะคะ อ้อ วันก่อนกาเอลแข็งแกร่งขึ้นแล้วนะคะ หนูเลยให้กาเอลใช้มีดสั้นของหนูไป แต่ตอนนี้หนูก็รู้สึกไม่มีอะไรทำแล้วนี่สิคะ หนูควรทำยังไงดีหรือว่าจะลองรับภารกิจเดินทางดู”

เธอเอ่ยก่อนที่จะหันหลังออกจากเตาผิงไฟเพื่อไปหาอะไรทำสักหน่อย

[แบบฟอร์มถวายของ]
ชื่อของคุณ: เฟเรีย เฮย์ส
ของที่ถวาย: นมกล่อง
เทพที่ถวายของ: ฮิปนอส
คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: ท่านพ่อช่วยชี้นำเส้นทางที่ลูกควรเดินต่อให้ด้วยเจ้าค่ะ
BELIEVER [ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ] โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+15

Dean HEROES

074

บูชาเทพีอะธีน่า

             น่าจะหมดเวลาคูลดาวน์การบูชาเทพไปนานแล้ว หวังว่าคราวนี้เทพเฮอร์มีสหรือทีมงานจะไม่พ่นเขม่าใส่เขาอีก

              ดีนหยิบเอานิตยสารแมคลีนของประเทศแคนาดีที่พอมีขายอยู่ในร้านสะดวกซื้อออกมา ก่อนหน้านี้เห็นว่าโค้ชสอนวิชาหอกของเขาดูจะชื่นชอบนิตยสารเสริมความรู้ บางทีมารดาเทพของเธอก็อาจจะโปรดปรานนิตยสารประเภทนี้ด้วยเช่นกัน ก็อะธีน่าเป็นเทพีแห่งสงครามและปัญญานี่นา เขาต้องขอบคุณนางเสียหน่อยที่ช่วยดูแลคุณแม่ของเขามาจนถึงนิวยอร์ก หวังว่าเทพธิดาจะไม่จ้อจี้ เพราะว่าเขายังไม่ได้ไปเช็คความปลอดภัยของคุณแม่เลย

              ชายหนุ่มตั้งจิตถึงเทพีในชุดเกราะโลหะแวววาวแสบตายามต้องแสงตะวัน จากนั้นก็หย่อนนิตยสารฉบับนั้นลงในกองไฟบูชาเทพ

              “สวัสดีท่านเทพีอะธีน่า ผมดีน นีล คนที่รับภารกิจไปเฮติจากท่านเมื่อก่อนหน้านี้ครับ เอ่อ.. ผมไม่ค่อยถนัดคำราชาศัพท์ ถ้าผมเผลอพูดด้วยภาษาปกติก็ขอให้ท่านอย่าถือสา ผมอยากขอบคุณท่านอีกครั้งที่ช่วยคุณแม่ของผม เลยหาเครื่องบรรณาการมาเพื่อบูชา หวังว่าท่านจะชอบนิตยสารฉบับนี้ เนื้อหาหลักเกี่ยวข้องกับควิเบก เคยได้ยินมาว่าเมืองนี้สวยงามมากอย่างกับยุโรปในทวีปอเมริกาเหนือ บอกเลยว่าผมนึกไม่ออกเลยครับว่าเป็นยังไง ถ้ามีโอกาสคงได้ไปยุโรปหรือควิเบกสักครั้งล่ะมั้ง…”

              ยิ้มขื่นขึ้นมาเมื่อนึกถึงการเดินทางที่แสนยุ่งยาก เขาถูกห้ามไม่ให้ขึ้นเครื่องบินแต่ด้วยเหตุอันใดไม่อาจทราบได้ มีทางเดียวที่จะท่องเที่ยวต่างประเทศได้อย่างสบายใจคือโดยสารไปทางเรือ แต่จะสบายใจจริงหรือเปล่าดีนก็ไม่แน่ใจ เพราะเหมือนว่าจะมีอสุรกายใต้สมุทรอยู่ด้วยนี่นะ แล้วท้องทะเลก็ทั้งลึกลับและกว้างใหญ่ ถึงจะมีบิดาเป็นเจ้าสมุทรแต่พ่อคงสอดส่องไม่ทั่วถึงหรอก

              “ที่เมืองนั้นตอนนี้มีปัญหาเรื่องการรับผู้อพยพเข้ามามากเกินไปใช่ไหม? เห็นว่าหน้าปกเขียนเอาไว้แบบนั้น คงน่าเสียดายหากเมืองที่เขาร่ำลือกันว่าสวยงามหนักหนาต้องมามีปัญหาถ้าคนขัดแย้งกัน ถ้ามีคนมาถามว่าผมคิดยังไงกับเรื่องนี้.. ไม่รู้สิ ตอบยากมากเลยเพราะว่าคุณแม่ของผมก็เป็นชาวเม็กซิกันที่อพยพเข้ามาอยู่ในสหรัฐเหมือนกัน ใคร ๆ ก็อยากมีชีวิตที่ดีกว่ากันทั้งนั้น แล้วถ้าประเทศที่ตัวเองอยู่มันห่วยแตกผมคิดว่าการย้ายประเทศก็เป็นทางออกหนึ่งถ้าทำอย่างถูกต้องและไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าบ้านเดิม”

              “ผมรู้ครับว่าผู้อพยพก็มีทั้งคนที่ดีและแย่ แน่นอน.. ผมต้องบอกว่าคุณแม่เป็นในแบบที่ดี แต่ผมก็เคยถูกโฮมเลสขี้ยาจี้ปล้นในสถานีรถไฟตอนเที่ยงคืนด้วย มันน่ากลัวมาก ถ้าตอนนั้นไม่มีคนช่วยเอาไว้สงสัยได้ตายแน่ ๆ เลยเข้าใจในฐานะลูกครึ่งที่ไม่ถูกสังคมร้อยเปอร์เซ็นต์ แล้วก็เข้าใจความลำบากในฐานะของเจ้าบ้านที่ถูกรุกรานด้วย แม้แคนาดาจะใจดีแต่ความใจดีนั้นย่อมมีจำกัดถ้าคนที่พวกเขาช่วยเหลือก่อปัญหามากเกินไป ในฐานะที่คุณเป็นเทพีแห่งปัญญาจะแก้ปัญหานี้ยังไงครับ?”

              ดีนรู้สึกว่าเขานอกเรื่องมามาก แค่จะเอาของมาถวายเทพแทนการขอบคุณแท้ ๆ ไหงถึงได้มาถกปัญหาโลกได้หว่า สงสัยเลือดนักรณรงค์ของแม่มีมากเกินไป แถมตัวเองยังมีบุคลิกแบบอีเอ็นเอฟพี หรือ ‘นักรณรงค์’ อีกต่างหาก

              “เอ่อ.. เรื่องควิเบกอาจจะอาจชวนปวดหัวไปหน่อย แต่เห็นว่าในเล่มมีเนื้อหาอื่นอีกเยอะแยะ ผมคิดว่าท่านน่าจะเอ็นจอยกับสักเรื่องในนั้น ส่วนผมไม่มีอะไรแล้ว งั้นก็แค่นี้ก่อนแล้วกันครับ”

              ดีนบอกลากองไฟก่อนจะปลีกตัวออกมา

แบบฟอร์มถวายของ

ชื่อของคุณ: ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล

ของที่ถวาย: นิตยสารเชิงวิชาการ

เทพที่ถวายของ: อะธีน่า

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: (ข้อความสีส้มทั้งหมด)

------------------------------------------------------------
HEROES (วีรบุรุษผู้โปรดปราน) โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+25

Dean HEROES

076

ความสำเร็จอีกก้าวหนึ่งของสังคม LGBTQ+

             ช่อดอกไม้ช่อใหญ่ถูกหิ้วมาที่เตาไฟบูชาเทพ ช่วงนี้หนุ่มจากบ้านโพไซดอนดูเหมือนจะมาที่เตาไฟบ่อยเหลือเกินอาจจะแทบทุกครั้งก่อนหรือรับประทานอาหาร ดีนไม่มีความรู้ในการเลือกดอกไม้ ในตอนแรกเขาอยากได้ดอกไม้หลากสีเพื่อสื่อถึงความเป็นแอลจีบีทีคิว แต่คนขายแนะนำให้ใช้เป็นดอกลาเวนเดอร์และดอกกุหลาบดีกว่าเพราะสื่อถึงความเป็นเควียร์ได้ตรงประเด็น หากคนขายแนะนำมาก็ว่าไปตามนั้น

             ชายหนุ่มอธิษฐานจิตถึงเทพแห่งเทพที่หลากหลายเฮอร์มาโฟรไดตัส จากนั้นก็หย่อนช่อดอกไม้ที่สวยงามนี้ลงในกองเพลิง เขาคงเป็นเดมิก็อดเพียงไม่กี่คนที่ขยันมาเจาะแจ๊ะกับเทพองค์อื่นนอกจากบิดาโดยไม่มีผลประโยชน์แฝง อาจเป็นเพราะว่าเขาเหงาเกินไปก็ได้มั้ง อยู่แต่ในค่ายโดยไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนเลย (ที่เฮติไม่นับว่าเที่ยว) แม้จะมีปาร์ตี้ของคุณดีเมื่อเดือนที่แล้ว และกำลังจะมีปาร์ตี้ชายหาดที่เจโรมจัดในวันพรุ่งนี้ แต่เขาก็ยังรู้สึกเหงาอยู่ดี

             แม้เขาจะมีเพื่อนใหม่เป็นเด็ก ๆ บ้านอื่น แต่รู้สึกเหมือนว่าตัวเองเป็นพี่ชายหรือพี่เลี้ยงเด็กมากกว่าจะเป็นเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกันที่คุยกันแบบผู้ใหญ่ ๆ ได้ ส่วนคนที่มาค่ายด้วยกันอย่างดาริน่าก็เงียบหาย และแมคเคนซีที่บังเอิญเจอกันเขาก็ยังไม่พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับอีกฝ่ายเท่าไร คงมีแต่ทีน่าที่พอจะคุยเล่นหัวกันได้อย่างสนิทใจ เอ้อ เดี๋ยวเขาต้องซื้อขนมไปมอบให้เธอเพื่อสานมิตรภาพอันดีด้วย

             อารัมภบทเรื่องของตัวเองอยู่นาน มาเข้าเรื่องดีกว่าว่าทำไมเขาถึงนำช่อดอกไม้มาถวายเฮอร์มาโฟรไดตัส

             “สวัสดีครับ ผมดีน นีล เคยทำแคมเปญกับคุณเมื่อเดือนก่อนหากยังจำกันได้ แต่ถึงจำไม่ได้ก็ไม่เป็นไรครับ คุณเป็นเทพคงพบเจอกับคนอื่นมากมายกว่าคนธรรมดาเยอะแยะ คุณคงประหลาดใจว่าทำไมผมถึงเอาช่อดอกไม้มาฝาก ไม่ใช่ว่าผมจีบคุณนะครับ สาบานได้เลย”

             ดีนกลั้วขำพร้อมยกมือขึ้นสาบาน

             “ผมเพิ่งเช็คข่าวมา ได้ยินมาว่าประเทศที่ที่ร่วมแคมเปญกำลังจะผ่านกฎหมายสมรสเท่าเทียม แม้ยังไม่เสร็จสิ้นขั้นตอนทั้งหมดแต่ก็เป็นเรื่องที่น่ายินดี ผมอยากยินดีกับพวกเขาทุกคนและส่งกำลังใจไปให้ แต่ก็ทำได้แค่กดไลค์แล้วก็คอมเมนต์เล็ก ๆ น้อย ๆ ในเน็ต จนแว้บคิดถึงคุณขึ้นมา บางทีคุณอาจจะใช้พลังอำนาจของเทพช่วยเหลือหรือเปล่า เรื่องนี้ผมก็ไม่รู้ แต่อยากขอให้คุณดูแลพวกเขาต่อไปจนกว่ากฎหมายสมรสเท่าเทียมนี้จะถูกประกาศใช้และได้รับการพัฒนาให้เท่าเทียมสมชื่อจริง ๆ เสียทีนึง”

             “ผมก็เลยขอให้คุณเป็นตัวแทนรับความยินดีจากผมไปด้วยครับ แล้วก็สู้ต่อไปเพื่ออนาคตที่ดีของลูกหลานที่ไม่ใช่แต่เฉพาะที่ไทย แต่เป็นกลุ่มแอลจีบีทีคิวทั่วทั้งโลก ผมไม่รู้ว่าจะต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหนที่โลกจะยอมรับ จะมีอายุยืนจนถึงวันนั้นหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่พวกเราพัฒนามากันไกลเกินกว่าจะถอยหลังกลับแล้วครับ ถึงผมอาจจะอยู่ไม่ถึง แต่คุณคงจะได้เห็นภาพนั้นในสักวันนึง”

             “เรื่องที่ผมจะบอกกับคุณมีเพียงเท่านี้ครับ”

             ช่อดอกไม้ถูกไฟลามไหม่ไปจนหมด แบบนี้ก็แปลว่าของขวัญคงส่งไปถึงมือของเทพเฮอร์มาโฟรไดตัสแล้วล่ะ

แบบฟอร์มถวายของ

ชื่อของคุณ: ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล

ของที่ถวาย: ช่อดอกไม้

เทพที่ถวายของ: เฮอร์มาโฟรไดตัส

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: (ข้อความสีส้มทั้งหมด)

------------------------------------------------------------
HEROES (วีรบุรุษผู้โปรดปราน) โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+25

Ripley -

White Swan in The Ocean

          หลังจากรับประทานอาหารไปจนอิ่มแปล้ ริปลีย์กับอาหารตักใหม่ก็เดินออกจากโรงอาหารมายังเตาไฟอันเป็นสถานที่ที่เธอเห็นผู้คนทำอะไรสักอย่าง พวกเขาจะเทอาหาร นึกคิดอะไรสักพักและจะเอ่ยพูดคุยคนเดียวเบาๆที่เธอไม่รู้ว่าพวกเขาที่ทำก่อนหน้านี้คุยอะไร ริปลีย์เลยเห็นทีต้องขอความช่วยเหลือโดยการสอบถามคนข้างๆ

          “เอ่อ…เขาทำอะไรหรอคะ?”

          “อ๋อถวายของบูาเทพที่เคารพน่ะ ให้เธอเอาอาหารเทใส่เตาไฟแล้วอธิฐานถึงเทพที่ต้องการถวาย แล้วถ้าอยากจะคุยอะไรก็คุยช่วงเวลานี้นี่แหละ”

          ริปลีย์เอ่ยขอบคุณคนที่ช่วยตอบคำถามของเธอก่อนจะเดินไปยังเตาไฟบูชาเมื่อถึงคิวของตนเอง ร่างเล็กยืนอยู่นานเชียวว่าจะถวายแด่ใครในเมื่อตนเองนั้นยังไม่รู้เลยว่าพ่อตนเองคือใคร สิ่งที่เธอคิดเลยกลายเป็นการถวายแด่เทพเฮอร์มีสที่ให้ที่หลับนอนและฝากข้อความไปถึงพ่อคนนั้นของเธออีกที

          “แด่เทพเฮอร์มี—”

          ไม่ทันจะกล่าวจบก็รู้สึกถึงบางสิ่งที่ปรากฎขึ้น อาวุธแหลมคมแยกออกเป็นสามง่ามเรืองแสงได้อยู่ในระดับสายตา มันคือตรีศูลอันเป็นสัญลักษณ์ของหนึ่งในสามมหาเทพ

          “โพ…โพไซดอน?”

          อย่าบอกนะว่ารับรู้ที่ลูกสาวตัวเองกำลังจะถวายอาหารให้เทพองค์อื่นเลยวิ่งมารับรองความเป็นพ่อเอาตอนนี้น่ะ…

          ริปลีย์ถอนหายใจก่อนจะเริ่มการถวายอาหารบูชาทวยเทพต่อ คราวนี้เห็นทีต้องเปลี่ยนชื่อเทพเสียแล้ว

          “แด่ท่านพ่อ…เทพโพไซดอน” เธอกล่าวพร้อมเทอาหารใส่เตาไฟ

          กลิ่นอาหารที่ถูกเผาในความคิดเธอตอนแรกมีเพียงกลิ่นใหม่ แต่ทว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกลับไม่เป็นเช่นนั้น ควันอาหารที่โชยขึ้นมาแตะจมูกรั้นกลายเป็นกลิ่นอาหารหอมๆราวกับได้กินอาหารทิพย์แทน

          แล้วก็…พูดคุยได้ปกติใช่ไหม?

          “สวัสดีค่ะท่านเทพโพไซดอน… ไม่รู้ว่าท่านจะรับรู้การมีอยู่ของลูกคนนี้ได้ตอนไหน รับรู้ว่าลูกเป็นใคร” เธอรู้สึกน้อยใจขึ้นมาเสียอย่างนั้น “ริปลีย์ค่ะ ริปลีย์ สวอนสัน ลูกสาวของท่านกับแคทเธอรีน สวอนสัน…แม่ของฉัน วันนี้เป็นวันแรกที่เข้ามาในค่าย ค่อนข้าง…น่าประหลาดใจในหลายๆความหมาย ไม่รู้ว่าจะต้องเจออะไรบ้าง ภาวนาให้ลูกได้อยู่นานๆมาถวายอาหารบูชาท่านไปเรื่อยๆนะคะ” 

[แบบฟอร์มถวายของ]

ชื่อของคุณ: Ripley 

ของที่ถวาย: ไส้กรอกย่าง

เทพที่ถวายของ: โพไซดอน

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: I'm fiine เควนชานา เตงเน๊งเนงเหน่งเนง…

Bright BELIEVER

◇◆ 9 ◇◆

พ่อนี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง

บุญคุณอะไรก่อนวะ ไบร์ทแสดงสีหน้าสงสัยเต็มขั้น ถ้าให้เปรียบเทียบกับพ่อเลี้ยง ฉันว่าพ่อเลี้ยงของตัวเองมีบุญคุณเยอะมากกว่าซะอีก

ถึงกระนั้นฉันไม่ใช่คนอกตัญญูหรอก ถ้าใจจืดใจดำจริงคงไม่เดินถืออาหารมายังเตาไฟบูชาเทพ

จินตนาการในหัวไม่ออกเลยว่าหน้าตาในรูปลักษณ์เทพโพไซดอนจะเป็นเยี่ยงไร จะหน้าตาเหมือนในรูปปั้นหรือเปล่า แล้วถ้าไม่ใช่ล่ะ หน้าตาอันแท้จริง รูปโฉมเป็นแบบใดกันนะ 

"ต้องทำอะไรต่อล่ะนั่น"

"เธอก็แค่เผาของสักการะที่จะมอบให้ทวยเทพลงเตาผิง" หญิงสาวหน้าตาสะสวยอยู่ในชุดแต่งกายมิดชิดเอ่ยบอกไบร์ทที่ยืนเอ๋อหน้าเตาผิง

"เข้าใจแล้ว"

คำแนะนำสั้น ๆ กระชับ ฉันพยักหน้าหงึกหงักแล้วเธอผู้นั้นก็เดินจากไป ฉันมองอาหารในมือ พ่อจะชอบไหม แต่สิ่งนี้ฉันชอบไง

"หวังว่าพ่อจะชอบนะ ชีสบอร์ดที่ฉันเผาให้อ่ะ" 

"พ่อกำลังยุ่งละสินะ ฉันเองก็เพิ่งได้มาตามข่าวเร็ว ๆ นี้ แนวปะการังอันกว้างใหญ่ทั่วโลกกำลังกลายเป็นสีขาวน่ากลัวในปีนี้ ท่ามกลางอุณหภูมิมหาสมุทรที่อุ่นขึ้นเป็นประวัติการณ์ ซึ่งมีผลกระทบร้ายแรงต่อสิ่งมีชีวิตในทะเล พ่อน่ะเป็นราชาแห่งท้องทะเล สิ่งเหล่านี้ย่อมต้องส่งผลกระทบต่อมหาสมุทรที่พ่อต้องปกครอง"

"พ่อน่ะเก่ง เจ๋ง ขอให้พ่อช่วยหยุดเหตุการณ์ฟอกขาวครั้งใหญ่ครั้งที่ 4 ของโลก นี้ด้วยเถอะ"

[แบบฟอร์มถวายของ]

ชื่อของคุณ: ไบร์ท เอมส์

ของที่ถวาย: ชีสบอร์ด)

เทพที่ถวายของ: เทพโพไซดอน

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: ถ้ามีอะไรที่เกี่ยวข้องกับทะเลให้ฉันช่วยได้ ฉันก็ยินดีจะช่วยนะ ถึงแม้จะเป็นเรื่องยากก็ตาม ลูกสาวคนนี้เก่งกว่าที่พ่อคิดแน่นอน

Eloise HEROES

ข้อความจากแม่

อิ่มอืดจากอาหารเซเว่นเป็นที่เรียบร้อยกำลังคิดว่าจะเดินทางกลับบ้านพักแต่จู่ ๆ ก็ดันนึกอะไรขึ้นมาได้ สิ่งที่แม่เคยฝากไว้ก่อนจากลากันที่กัลเวย์…

“จริงสิ! แม่ฝากความคิดถึงไปหาพ่อนี่นา”

ตายล่ะ ๆ เธอมัวแต่เพลิดเพลินกับสิ่งใหม่ ๆ ที่ไม่เคยพบเจอในค่ายจนลืมสิ่งที่แม่ขอไว้เสียสนิท แต่เอาจริงตั้งแต่เดินทางมาถึงเธอยังไม่ได้เจอพ่อเลยด้วยซ้ำ เจอรูปปั้นพ่อนี่นับว่าเจอพ่อได้ไหม? แต่มันก็น่าจะพอมีวิธีสื่อสารกับเทพได้บ้างแหละ เอโลอิสยืนคิดหาวิธีที่จะคุยกับพ่อได้ จนภาพในหัวเมื่อวันที่ไปกินอาหารที่โรงอาหารผุดขึ้นมาในหัว เธอจำได้ว่าเห็นคนเผาของลงไหนเตาไฟเหมือนเผากงเต๊ก แล้วก็พูดอะไรหน้าเตาก็ไม่รู้เหมือนจะพูดกับพ่อแม่ สมองของเธอพยายามประมวลผลและหาข้อสรุปได้ว่าเตานั่นอาจจะเอาไว้สื่อสารกับเทพได้ จึงไม่รอช้าที่จะเดินทางไปที่นั่นพร้อมของกำนัลเป็นพัด 1 อัน

เมื่อเดินทางมาถึงเอโลอิสก็ตรงไปที่เตาไฟอย่างไม่รอช้า สวรรค์ทรงโปรดจริง ๆ ที่เตาไฟนั้นว่างพอดี เธอจึงเดินไปนั่งหน้าเตาไฟก่อนจะนึกถึงเทพเฮเฟตัสพ่อของเธอ สาวน้อยผมสีเพลิงสมาธิสั้นกำลังพยายามตั้งสมาธิตั้งจิตให้มั่นเพื่อระลึกถึงพ่อผู้ให้กำเนิด จากนั้นก็โยนพัดลงเตาไฟให้มอดไหม้ แล้วเริ่มพูดออกไป

“พ่อคะได้ยินฉันไหม? หวังว่าพัดที่ไปถึงจะไม่ไปในรูปแบบของเถ้าถ่านตอตะโกหรอกนะคะ ที่ที่พ่ออยู่เป็นยังไงเหรอคะ เป็นเทพแห่งไฟร้อนหรือเปล่า ฉันส่งพัดไปให้พ่อจะได้ไม่ร้อนตอนอยู่หน้าเตาหลอม อีกอย่างที่มาวันนี้ก็เพราะว่าแม่ฝากความคิดถึงมาหา พ่อจำแม่ได้ไหม? ฟิโอน่า ที่ผมแดง ๆ แม่คิดถึงพ่อมากเลยนะ สิ่งที่จะพูดก็มีแค่นี้ค่ะ”

เมื่อทำการสื่อสารเสร็จสิ้นก็ได้แต่หวังว่าสารของเธอจะไปถึงโอลิมปัส ตอนนี้ก็คงทำได้แค่รอเท่านั้น และหวังว่าถ้าพ่อของเธอรับทราบจะมาเข้าฝันให้เห็นบาง เอโลอิสลุกขึ้นจากนั้นก็เดินออกไปจากบริเวณนี้

[แบบฟอร์มถวายของ]

ชื่อของคุณ: Eloise Paige 

ของที่ถวาย: พัด

เทพที่ถวายของ: เฮเฟตัส

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: แม่ฝากความคิดถึงมาหาพ่อค่ะ ไปเข้าฝันแม่บ้างนะคะ แล้วก็ถ้ามีเลขเด็ดฝากมาเข้าฝันบอกด้วยว่างวดนี้ออกอะไร ขอบคุณค่ะ

Dean HEROES

097

สักการะเทพีแห่งท้องทะเล

             ก่อนออกเดินทางไปหาเทพีไอริสที่ต้นสนธาเลียดีนแวะถวายของบูชาแก่เทพอีกองค์ที่ดูแลน่านน้ำ ‘เทพีแอมฟิไทรต์’ คุณแม่บอกว่านางเป็นพระมเหสีเอกของเทพโพไซดอนเพราะฉะนั้นนางจึงถือเป็นแม่ใหญ่ของพวกเขาเหล่าครึ่งเทพสายเลือดเจ้าสมุทร แถมรีชายังบอกอีกด้วยว่านางเป็นเทพีที่ใจดีและไม่เคยระรานเหล่าสายเลือดนอกสมรสเฉกเช่นเทพีเฮร่าที่ดีนตั้งฉายาลับ ๆ ให้แก่นางว่า ‘เมียหลวงลวงสังหาร’ หวังว่าเทพีแอมฟิไทรต์จะเป็นแม่เลี้ยงที่ดีไม่ใช่แม่เลี้ยงใจร้ายอย่างเรื่องซินเดอเรลล่าหรือสโนว์ไวท์ เพราะพนันได้เลยว่าไม่มีเจ้าชายขี่ม้าขาวมาช่วยเขาแน่ ๆ… เอ๊ะ หรือว่าจะมี?

             ดีนมาที่เตาไฟบูชาเทพที่ไม่ได้มานานร่วมสัปดาห์ ในมือชายหนุ่มมีแผ่นเสียงรวมเพลงแจ๊สฟังง่าย ๆ สบาย ๆ เหมาะแก่การถักนิตติ้งไปฟังเพลงไป หรือหากนึกครึ้มอยากจะเปิดฟลอเต้นรำในจังหวะแจ๊สกับคุณพ่อก็ย่อมได้ ตอนนี้ดีนลุ้นอยู่อย่างเดียวก็คือหวังว่าแผ่นเสียงจะไม่พังเมื่อถูกส่งลงน้ำไปนครแอตแลนติส  ใจของเขาอยากจะทำความรู้จักและญาติดีกับคนในครอบครัวของเขาให้ครบทุกคน ไม่รู้ว่าใครจะคิดอย่างไรแต่เขาอยากจะผลักดันแบรนโพไซดอนให้เป็นครอบครัวแสนสุขที่หาได้ยากในหมู่ทวยเทพและคว้ารางวัลครอบครัวดีเด่นมาให้ได้ …หมายถึงถ้ามีรางวัลนั้นอ่ะนะ

            ชายหนุ่มภาวนาถึงเทพีแอมฟีไทรต์ เขาไม่รู้ว่านางมีรูปโฉมเป็นเช่นไรจึงนึกภาพในหัวเป็นนิโคล คิดแมนในบทเทพีแอตแลนน่าถือตรีศูลที่มีห้าง่าม.. แบบนี้ต้องเรียกว่าเบญจศูลหรือเปล่านะ แต่จะอะไรก็ช่างมันเถอะ เขาหย่อยแผ่นเสียงลงในกองไฟจากนั้นก็เริ่มพูดคุยกับระบบกล้องวงจรปิดของเทพเฮอร์มีส

             “สวัสดีครับเทพีแอมฟิไทรต์ ผมดีน หรือที่คุณพ่อเรียกผมว่าเอลวิน ไม่รู้ว่าคุณ.. เอ๊ย! ท่านจะเคยได้รับรู้เรื่องราวของผมมาก่อนหรือเปล่า ก่อนอื่นต้องขอโทษด้วยถ้าผมไม่พูดคำราชาศัพท์ยาก ๆ มันเป็นอะไรที่ผมไม่ถนัดเป็นที่สุด ขอให้คุณอย่าถือสาเลยนะครับ”

             ดีนกล่าวแนะนำตัวก่อนที่เขาจะเริ่มร่ายยาวต่อ

             “ผมอยากจะมาคารวะคุณด้วยใจจริง และอยากจะขอความเอ็นดูจากเทพีแห่งท้องทะเลแก่เหล่าลูก ๆ ของคุณพ่อโพไซดอนทุกคนด้วยครับ ผมจึงถือวิสาสะมาแสดงความเคารพแก่ท่านก่อน”

             พูดไปก็เริ่มสับสนเหมือนว่าเขาใช้สรรพนามเรียกคุณกับท่านสลับกันไปหมด แต่ว่าเขาก็ขอโทษนำล่องไปแล้วนี่นา

             “วันนี้ผมกำลังจะไปทำภารกิจช่วยเหลือผู้สูญหายจากเหตุการณ์สะพานถล่ม ไม่รู้ว่าตอนนี้พวกเขาเป็นตายร้ายดียังไงบ้าง บางทีเขตท่าเรือบัลติมอร์อาจจะเป็นเขตการดูแลของท่านผมจึงอยากให้ช่วยคุ้มครองพวกเขาเหล่านั้น ไม่สิ บางทีท่านเองก็อาจจะกำลังคุ้มครองอยู่แล้วก็ได้มั้ง เอาเป็นว่าถ้ายังไงก็ช่วยนำทางให้ผมได้ไปพบกับพวกเขาโดยเร็ว ไม่ให้พวกเราต้องประสบอันตรายร้ายแรง ผมขอเพียงแค่นั้น ขอบคุณครับ”

             “ส่งที่ผมถวายไปเป็นแผ่นเสียงเพลงแจ๊ส ไม่รู้ว่าคุณจะชอบ.. หมายถึงท่านน่ะครับ ท่านจะชอบหรือเปล่า ผมหวังว่าท่านจะชอบแล้วก็เพลิดเพลินกับเพลงที่ผมนำเสนอ ถ้ายังไงก็ขอตัวก่อนนะครับ”

             แผ่นเสียงเพลงแจ๊สไหม้ไฟไปจนหมดแล้วก็ได้เวลาที่ดีนจะออกเดินทาง

แบบฟอร์มถวายของ

ชื่อของคุณ: ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล

ของที่ถวาย: แผ่นเสียง

เทพที่ถวายของ: แอมฟิไทรต์

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: (ข้อความสีส้มทั้งหมด)

------------------------------------------------------------
HEROES (วีรบุรุษผู้โปรดปราน) โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+25

Adelaide BELIEVER

PRAY TO THE GOD 

- - - - -

                หลังจากแยกจากบรรดาเพื่อนๆ จากบ้านเฮอร์มีส อเดลเลดก็แวะไปตักอาหารจานใหม่กับแม่ครัวฮาร์ปี้เพื่อนำมาสักการะให้กับเทพเจ้าที่เตาไฟบูชา เจสซี่เล่าให้เธอฟังว่าการทำแบบนี้อาจจะช่วยให้เธอได้รับการรับรองสายเลือดไวขึ้นก็ได้เพราะหล่อนเองก็ได้รับการรับรองขณะที่กำลังสักการะเทพเฮอร์มีส

                หญิงสาวเดินตรงไปยังแท่นบูชาที่มีไฟลุกโชติช่วงตลอดเวลาก่อนจะเริ่มเทอาหารลงในกองไฟตรงหน้าอย่างไม่รีบร้อน เธอตั้งใจเลือกเมนูบัฟฟาโลวิงส์ที่เพิ่งออกจากกะทะใหม่ๆ ถ้าเผื่อเทพเจ้าชอบกินไก่ทอดคงจะต้องถูกใจแน่นอน

                "แด่ เอ่อ.. เทพซุส" อเดลเลดเลือกที่จะส่งสารนี้ถึงเทพเจ้าที่ใหญ่ที่สุด (ตามที่เจสซี่บอก) 

                "ขอให้ท่านช่วยบอกพ่อหรือแม่ให้มารับรองฉันทีนะคะ" หญิงสาวพูดพร้อมกับกวาดบัฟฟาโลวิงส์ชิ้นสุดท้ายลงในกองไฟ

                "ฉันไม่รู้ว่าท่านจะชอบบัฟฟาโลวิงส์ไหม แต่มันสุดยอดไปเลย" ให้ตายเถอะ เธอไม่รู้วิธีพูดกับเทพเจ้าด้วยซ้ำแต่ก็ยังภาวนาให้สารนี้ส่งไปถึงพ่อแม่ที่แท้จริงของเธอ ให้พวกเขารับรู้ว่าเธอยังคงรออยู่

- - - - -

 [แบบฟอร์มถวายของ]

ชื่อของคุณ: Adelaide Kerr

ของที่ถวาย: บัฟฟาโลวิงส์

เทพที่ถวายของ: เทพซุส
คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: "ขอให้ท่านช่วยบอกพ่อหรือแม่ให้มารับรองฉันทีนะคะ"