[หน้าโรงอาหาร] เตาไฟบูชาเทพ

Laurencius -

Half-Blood Camp

ลอเรนซิอุส อากุสโต้

เตาไฟบูชา (เผาผลโหวตเเคมเปญสู่มือท่านเทพ)

เมื่อผลโหวตในรูปเเบบเอกสารถูกปริ้นออกมาเป็นใบ เขารีบวิ่งมายังเตาไฟบูชาเพื่อรีบทำพิธี อากาศที่ร้อนเเละผู้คนที่ต่อคิวกันเพื่อถวายของให้เทพเจ้าที่เขาศรัทธามากมายทำให้ลอเรนซิอุสต้องต่อคิวตามมารยาทเพื่อทำการเผาใบโหวตทำให้เขามีเวลาที่จะนึกคำพูดอะไรมากมายที่จะอธิฐานต่อเทพเจ้าทั้งเทพเเอรีสเเละเทพมารดาอะทีน่าอีกด้วย

" ถึงคิวสักทีเอาล่ะครั้งนี้ต้องมีคำพูดเยอะๆมาก "

เด็กหนุ่มค่อยๆยกใบโหวตเหนือหัวขึ้นพร้อมบอกกล่าวพึมพำในลำคอก่อนเสร็จสิ้นเเละทำการปล่อยใบโหวตลงไปในเตาไฟมองดูมันค่อยๆมอดไหม้เเละคิดในใจว่ามันต้องถึงมือท่านเทพเเน่ๆ

" ถึงท่านเทพเเอรีสเทพสงครามผู้สง่างาม ผมเลือกท่านเเล้วน่ะครับโปรดรับรู้ "

ประโยคเเรกเขาอธิฐานถึงเทพเเอรีสเเจ้งว่าได้โหวตให้ท่านเทพตามพระประสงค์ของท่านเเม่เเละจากใจจริงที่คิดว่าปลาฉลามไม่ได้น่ารักกับทุกคนเพราะน้องอาจจะงับใครสักคนได้ถ้าน้องหิว ก่อนจะโยนกระดาษผลโหวตลงไปเขาก็ไม่ลืมที่จะบอกกับท่านเเม่ เทพีอาธิน่าผู้มารดา

" ท่านเเม่ครับ น้องได้เข้าบ้านเเล้วครับ "

น้ำเสียงที่ส่งผ่านคำอธิฐานเเละกล้าที่จะเรียกเทพีอาธีน่าว่า เเม่อย่างเต็มปากเต็มคำได้ส่งผ่านออกมาจากลำคอก่อนจะบอกข่าวดีๆต่างนานาให้ได้ฟังทั้งเรื่องราวการยอมรับเเละการได้เข้าบ้านเลขที่6 การพบเจอพี่น้องสายเลือดอาธีน่าภายในบ้านเเละปิดท้ายด้วยการบอกให้เทพีเเห่งปัญญาได้ทราบว่า เขาเชื่อที่พระนางสั่งทุกประโยค

" เเม่ครับ น้องเชื่อที่เเม่มาบอกน่ะครับ ขอเเม่โปรดรับรู้ด้วย "

เสร็จสิ้นคำอธิฐานเเละใบผลโหวตถูกเผาจนหมดสิ้นลอเรนซิอุสก้าวหลังออกมาเพื่อให้คนอื่นๆได้เผาของเพื่อถวายเทพเจ้าต่อไป เเต่ยังคงมองดูกลุ่มควันที่ลอยขึ้นไปในอากาศสู่เบื้องบน

---

[แบบฟอร์มถวายของ]
ชื่อของคุณ: ลอเรนซิอุส อากุสโต้
ของที่ถวาย: ใบโหวตไม่เห็นด้วย
เทพที่ถวายของ: เทพแอรีส
คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: ผมอยู่ข้างท่านเทพนะครับ

Feria HEROES

Play it coolFeriaHayes time

หลังจากซ้อมต่อสู้เสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เฟเรียก็มายังหน้าโรงอาหารของค่ายเพื่อมาถวายของกินมาให้ท่านพ่ออีกครั้งเหมือนกับทีาเธอทำในทุก ๆ วัน วันนี้ในกระเป๋าเธอมีของกินที่พอสามารถถวายได้ก็มีแค่พิซซ่าเท่านั้น ก็ถวายพิซซ่าให้ท่านพ่อไปแล้วกัน เธอเอาพิซซ่าวางไว้หน้าเตาผิงไฟ นึกถึงท่านเทพฮิปนอสอันเป็นท่านพ่อของเธอ แล้วจึงเอาพิซซ่าเข้าเตาผิงไฟไปจนถูกเผาเป็นไฟลุกไหม้อย่างรวดเร็วในทันที

"ท่านพ่อคะ วันนี้หนูขอถวายเป็นพิซซ่าถาดนี้นะคะท่านพ่อ จะว่าไปท่านพ่อมีอะไรอยากให้ลูกสาวคนนี้ช่วยไหมคะ เข้าฝันมาบอกนะคะ แต่คืนนี้...เลยเที่ยงคืนแล้วหนูจะไปลองสู้กับจ่าฝูงก็อบลินดู โปรดอวยพรให้หนูเอาชนะมันได้ด้วยนะคะ ฝันดีค่ะพ่อ"

[แบบฟอร์มถวายของ]
ชื่อของคุณ: เฟเรีย เฮย์ส

ของที่ถวาย: พิซซ่า
เทพที่ถวายของ: ฮิปนอส
คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: อยากกินอะไร อยากให้ลูกช่วยอะไรก็มาบอกได้นะคะ

bettyleg

Johnathan BELIEVER

FӨЯ ƧӨMΣӨПΣ ЩΉӨ ᄂӨVΣᄂY

ณ สถานที่ไม่ห่างไกลจาก โรงอาหารมากนัก ชายหนุ่าร่างใหญ่ได้มานั่งในที่ๆเขารู้สึกคุ้นเคย ตอนนี้เป็นยามค่ำแล้ว สายลมและบรรยากาศชวนให้เขารู้สึกถึงความผ่อนคลายของบรรยากาศที่ชวนให้เขานั้นอยากจะให้มีใครสักคนมานั่งล้อมรอบกองไฟ แต่มันก็ไม่อาจที่จะเป็นเช่นนั้นได้ เพราะตอนนี้ ที่นี่ นอกจาคนอื่นๆแล้ว ก็ไม่มีใครที่มาสักการะฯนอกจากตัวของเขาเองในตอนนี้ 

เขาหยิบเบอร์เกิร์ชิ้นนึงที่ห่อเอาเพื่อนำมาสักการะท่านแม่ของเขาที่ตัวของเขานั้นเพิ่งจะรับรู้รับทราบในวันนี้ มันก็เป็นเรื่องที่เขานั้นจะปรับใจตามให้ทัน แต่เมื่อใช้เวลากับมันสักครู่ ก็ไม่นานนักที่เขาจะต้องคุ้นเคย กับคุณแม่ที่ยังไม่เคยเห็นหน้าค่าตา คุยสักคำก็ยังไม่มีมันก็แอบน้อยใจอยู่ไม่น้อยสำหรับคนที่เพิ่งได้รู้จักแม่ตัวจริงของเขา มีอะไรที่ตัวของชายหนุ่มอยากจะพูดคุยกับแม่ของเขามากมาย เพียงแต่ตอนนี้นั้นไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ สิ่งที่ทำได้ตอนนี้ มีเพียง ส่งบางสิ่งไปให้ผู้เป็นแม่ที่ก็ไม่รู้อยู่ที่ไหน ผ่านเปลวไฟตรงหน้าของเขา รวมถึงเครื่องดื่มเพื่อสุขภาพ ซึ่งก็.. คุณแม่ ก็หน้าจะเป็นสตรีเพศ เรื่องรักสวยรักงามมันก็หน้าจะเป็นอะไรที่สตรีเพศเขามักจะให้ความสำคัญกับเรื่องนี้เป็นลำดับแรก

"เอาล่ะ.. หากท่านแม่ ได้รับสิ่งที่ผมส่งไปให้ ผมก็หวังว่าแม่คงจะเอ็นจอยกับมัน.. เป็นไงบ้างครับ เอ็มไพร์สเตทชั้นที่ 600 หนาวมั้ยครับ ฮะๆ ผมหยอกเล่นน่ะครับ วันนี้ผมเพิ่งรู้เรื่องของท่านแม่มา ผมแอบตะหงิดๆ ที่ชื่อของแม่ดันกลายเป็นยี่ห้อของรองเท้ากีฬาไปซะงั้น มันออกจะไม่แฟร์ไปหน่อยนะ ผมว่า แต่ถ้าจะให้ผมเรียกท่านแม่ว่านิกเกะ ท่านแม่ก็คงจะงงๆล่ะ ว่าไปสรรหาชื่อนี้มาจากไหน ก็ไม่อยากให้ท่านแม่สับสนนะครับ นามของท่านแม่เป็นเช่นไร ผมก็จะเรียกอย่างนั้น นอกเสียจาก.. ท่านแม่จะถูกใจหรือพิศมัยอีกชื่อนึง อันนี้ก็เอาไว้ถึงตอนที่พวกเราได้เจอกันก็แล้วกันนะครับ.. 

วันนี้ผมคงต้องขอตัวก่อน หวังว่าท่านแม่คงจะสบายดี ตอนนี้ตัวผมก็คงจะไม่ต่างอะไรจากท่าแม่เท่าไหร่นัก เอาไว้เมื่อถึงเวลา ผมคงจะได้เจอท่านแม่แบบตัวเป็นๆ เมื่อมีโอกาสนั้น ผมจะขออะไรสักอย่างจากท่าน แม่คงจะไม่ว่าอะไรนะ.."

หลังจากสนทนาหน้ากองไฟจบลง พร้อมกับวางอาหารและเครื่องลงในกองไฟเรียบร้อย ระบุพระนามของเทพธิดาแห่งชัยชนะ แล้วเดินจากไป กลับสู่ที่พักเพื่อพักผ่อนสำหรับเริ่มต้นในวันถัดไป..

[แบบฟอร์มถวายของ]
ชื่อของคุณ: โจนาทาน วินเซนต์โซ่

ของที่ถวาย: เบอร์เกอร์, เลม่อนโซดา
เทพที่ถวายของ: ไนกี้
คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: อยู่ในโรลเพลย์แล้ว..

Laurencius -

Half-Blood Camp

ลอเรนซิอุส อากุสโต้

เตาไฟบูชา (ถวายของบูชาเทพ)

ผ่านไปอีกวันสำหรับชีวิตในค่ายของเด็กพิเศษอย่างลอเรนซิอุส สายลมพัดผ่านกับอากาศที่ค่อยข้างอบอุ่นวันนี้เขาตื่นเช้าตรู่ก่อนเดินออกมานอกบ้านเดินไปยังโถงอาหารสิ่งเเรกที่เขาต้องทำคือการถวายของบูชาเเด่เทพมารดาก่อนจะมุ่งตรงไปทานอาหารเพื่อเพิ่มพลังงาน

" อากาศวันนี้ดีจริงๆ ว้าว! "

เด็กหนุ่มเดินมือล้วงกระเป๋าเสื้อออกมายังข้างนอกก่อนมุ่งหน้าตรงไปยังเตาไฟบูชาเพื่อเขาตั้งใจที่จะเผาของบางอย่างไปให้เทพมารดาที่อยู่ด้านบนเขา สักครู่จากบ้านเลขที่6เดินมายังหน้าเตาไฟบูชาก่อนหยิบขนมเเพนเค้กที่ได้เตรียมไว้เผาถวายบูชา

" ท่านเเม่ วันนี้ผมนำเเพนเค้กมาให้ครับ "

ลอเรนซิอุสค่อยๆเปิดกล่องใส่ขนมออก ไม่ใส่ไปทั้งชิ้นเนื่องจากพลาสติกอาจเป็นมลพิษต่อบรรยากาศในค่ายได้ ก่อนค่อยๆใส่ลงไปในไฟที่กำลังลุกโชติช่วงอยู่ตลอดเวลา ในขณะที่ใส่ขนมอยู่นั้นเขาก็อธิษฐานไปด้วยเพื่อบอกเล่าเรื่องราวประจำวันให้เทพมารดาได้รับรู้

" ท่านเเม่ผมจะออกไปฝึกซ้อมทุกวันครับ อวยพรผมด้วย "

สายตายังคงมองไปยังไฟที่กำลังมอดไหม้ของฝากสู่บนฟ้าจนใกล้หมดเพื่อให้เเน่ใจว่ามันจะถึงมือมารดา พร้อมทั้งยังเล่าเรื่องราวพี่น้องให้เเม่ฟังอีกรอบว่าเขาได้เจอกับน้องชายต่างพ่ออีกคน เเละเหมือนว่าเราจะเข้ากันได้อย่างดีเลยทีเดียวเพื่อให้เทพมารดาสบายใจ

" เเม่ครับ น้องน่ารักมาก "

เมื่อคำอธิษฐานเเละคำพูดที่จะส่งไปให้เทพมารดาเสร็จสิ้น ประจวบเหมาะกับท้องที่ส่งเสียงดังขึ้นมาราวกับสายฟ้าของซุส เทพอิ่มเเล้วอันดับถัดไปคงต้องเป็นฝั่งมนุษย์ครึ่งเทพอย่างเด็กหนุ่มเสียเเล้ว ไม่รอช้าเด็กชายรีบเดินออกมาจากเตาไฟเเละเร่งเดินไปยังโถงอาหารที่อยู่ถัดไปไม่ไกลมากนัก

---

[แบบฟอร์มถวายของ]

ชื่อของคุณ: ลอเรนซิอุส อากุสโต้
ของที่ถวาย: ขนมเเพนเค้ก
เทพที่ถวายของ: เทพีอาธีน่า
คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: หวังว่าเเม่จะลงมาให้ผมเเละน้องเห็นบ้างครับ

Feria HEROES

Play it coolFeriaHayes time

หลังจากกินอาหารเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เฟเรียก็คิดว่าได้เวลาถวายของให้ท่านพ่ออีกสักหน่อย อีกอย่าง หนูจะฟ้องพ่อ ให้พ่อจัดการไอ้จ่าฝูงก็อบลินมันหลับไปซะจะได้กำจัดได้ง่าย ๆ เอาเถอะ! ยังไงซะเธอก็จะพยายามต่อสู้กับอสุรกายให้ได้มากที่สุด เท่าที่เธอทำได้เท่านั้นนั่นแหละ วันนี้ในกระเป๋ามีแต่พิซซ่าเหมือนเดิม คงต้องถวายพิซซ่าไปก่อนล่ะนะ เธอวางพิซซ่าหน้าเตาผิง ระลึกนึกถึงท่านเทพฮิปนอสท่านพ่อของตน ก่อนจะเผาพิซซ่าลงไปก่อนจะเอ่ยกับเตาเผาไฟทันที

"ท่านพ่อฮิปนอสคะ เมื่อวานหนูไปสู้กับจ่าฝูงก็อบลินมา มันฉลาดมากเล่นสงครามประสาทยั่วยุให้หนูไปติดกับดัก ทั้ง ๆ ที่สู้จนจะกำจัดมันได้แท้ ๆ แต่กับดักพวกนั้นมันทำพลังโจมตีหนูลดลงเรื่อย ๆ จนตีไม่เข้าเลย น่าขายหน้าซะมัด หนูจะฝึกฝนตัวเองแล้วจะไปต่อสู้กับมันอีกครั้งนะ นี่พิซซ่านะคะ ทานให้อร่อยนะคะ อย่าทานเสร็จแล้วนอนเลยนะคะ พักให้ย่อยด้วยนะคะ"

[แบบฟอร์มถวายของ]
ชื่อของคุณ: เฟเรีย เฮย์ส

ของที่ถวาย: พิซซ่า
เทพที่ถวายของ: ฮิปนอส
คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: ท่านพ่อค่า จ่าฝูงก็อบลินมันทำหนูแย่ ช่วยหน่อยสิคะ

bettyleg

Daemon HEROES

Tell about the fight

      เดม่อนเดินมายังบริเวณโถงอาหาร โดยเขาไม่ลืมแวะเตาไฟก่อน เพื่อมาพูดคุยกับท่านแม่บอกว่าเจอก๊อบลินตัวที่แข็งแกร่งกว่าเมื่อวาน เดม่อนเดินมาถึงหน้าเตาไฟ เขาวางเป้ลงก่อนหยิบหมวกก๊อบลินสินสงครามจากการพิชิตพวกมันออกมา

       "แม่ครับ ผมเจอก๊อบลินบริเวณตลาดนัด ผมช่วยแม่จัดการพวกมันแล้วนะครับ" เดม่อนอธิษฐานถึงแม่ก่อนเขาจะพูดกับกองไฟ

       "ผมเกือบไม่รอด พวกมันแข็งแกร่งจริง ๆ ไม่รู้ว่าลูกของแม่จะสามารถไปสายนักรบได้ไหม ผมไม่อยากเป็นเหมือนคนอื่น ๆ ที่คอยซัพพอร์ต" เดม่อนพูดขึ้น ตั้งแต่เด็กพ่อเขาก็ไม่เคยสอนให้ยอมแพ้และคอยฝึกฝนเทควันโดให้เขาเสมอ นั่นจึงทำให้เขาแตกต่างจากลูกอะโฟร์ไดท์คนอื่น ๆ จะว่าพิเศษก็ได้ ด้วยปกติบ้านอะโฟร์ไดท์พวกเขาจะรักสวยรักงาม และไม่ชอบการต่อสู้แบบผม

      เดม่อนหันไปหยิบหมวกก๊อบลินก่อนค่อย ๆ ใส่เข้าไปในกองไฟ "นี่ครับหลักฐานยืนยันที่ผมช่วยแม่ปัดกวาดความสะอาดรอบนอกของค่าย"

      'ผมจะตั้งใจฝึกฝนนะครับ จะไม่ทำให้แม่ผิดหวัง' เขาพูดเสียงเบา 

      "จริงด้วยเกือบลืม ผมซื้อชุดนี้มาจากตลาดนัดข้างนอก หวังว่าแม่จะชอบนะครับ" เดม่อนเผาชุดเดรสตัวใหม่แบรนด์แนมให้แม่ก่อนจะลุกขึ้นเพื่อเตรียมตัวกลับบ้านพักไปอาบน้ำ ชำระร่างกายสักหน่อย
 

ชื่อของคุณ: เดม่อน แคนเนลท์
เทพที่ถวายของ: เทพีอะโฟร์ไดท์
ของที่ถวาย: หมวกก๊อบลิน และ ชุดเดรสสีดำแบบเปิดไหล์
คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: นี่หมวกก๊อบลินครับ วันนี้ผมช่วยกำจัดพวกมันที่สร้างความสกปรกละแวกค่ายเราให้แล้ว จริงสิ ว่าแต่แม่เคยมีลูกที่เป็นนักรบบ้างไหม

Daryna BRAVE

DARYNA

God requests: campaign for sea animals 3

ใช้เวลาจากบ้านพักเฮอร์มีสมาแล้วก็มาถึงยังโรงอาหารอีกหน เหมือนว่าจะต้องโยนลงกองไฟแต่แล้วดาริน่าก็เกิดเสียดายกระดาษขึ้นมาเสียอย่างนั้น ทำไมไม่มีวิธีที่จะไม่ทำให้ข้าวของเสียหายก่อนถึงมือท่านเทพทั้งหลายอะไรแบบนั้น คนที่รักกระดาษเพราะเป็นพื้นที่สำหรับลงรูปรังสรรค์งานศิลป์พลันเกิดหน้ามุ่ยขึ้นมายามเมื่อทรุดนั่งไม่ไกลจากกองไฟเบื้องหน้ามากนัก

ดวงตาสีฮาเซลจดจ้องยังแสงไฟที่โชติช่วงเบื้องหน้าด้วยความคิดหนักก่อนจะเริ่มกวาดสายตามองเด็กในค่ายคนอื่น ๆ เสียก่อนเพื่อทำใจ เหมืนอจะพบว่ามีการโยนอาหารลงไปด้วยนั่นยิ่งทำให้เจ้าตัวหน้าเหวอขึ้นมาเล็กน้อย เหมือนเทพกรีกจะมีเทพผู้ส่งสาร? เราไม่สามารถส่งสารอะไรที่ไม่ทำให้เกิดควันไม่ได้หรือไงนะ เฝ้านึกอย่างไม่ค่อยมั่นใจนัก แต่ก็พูดมากความอะไรไม่ได้มากเสียเท่าไหร่เพระาไม่เคยเจอพวกท่านเทพเสียด้วย เลยไม่รู้จะส่งข้อความพวกนี้ไปยังไงเหมือนกัน

แต่ถ้าพวกท่านอ่านกระดาษในมือได้ก็แสดงว่าจะอ่านข้อความที่ตนส่งไปให้ได้ด้วยหรือเปล่า?

เพราะคิดแบบนั้นดาริน่าเลยขยับเอากระเป๋าผ้าตัวเองมาเปิดหาเศษกระดาษแผ่นน้อยก่อนจะลงมือเขียนข้อความหาท่านเทพที่จะส่งกระดาษผลโหวตนี้ให้ไปด้วย ลายมือเขียนค่อนข้างบรรจงเสียหน่อยอาจด้วยเพราะถ้ารีบเกินไป อาการดิสเล็กเซียของดาริน่าจะทำให้เธออ่านที่ตัวเองเขียนไม่ออกแทนน่ะสิ

“ ..พอมีคำแนะนำ- ”

เสียงหวานเผลอส่งเสียงเอ่ยคำพูดที่ต้องการเขียนไปด้วยความเคยชินออกมาแผ่วเบา อาจเพราะการอ่านตัวอักษรมันยากสำหรับคนมีโรคประจำตัวเช่นเธอ หญิงสาวเลยมักจะสื่อสารอะไรหลายอย่างด้วยการวาดรูปเป็นหลัก รองลงมาก็เป็นคำพูดของเธอเอง แต่ด้วยเพระาเป็นคนติดเื่อยและขี้อายออกอยู่บ้างทำให้กว่าจะพูดกับใครยาว ๆ ก็ต้องสนิทสนมกันหน่อย

โดยส่วนมากเลยจะพูดกับตัวเอง อะไรแบบนั้นล่ะนะ

“ เสร็จแล้ว ”

เอ่ยขึ้นเบา ๆ ด้วยความดีใจ ก่อนที่ดาริน่าจะทบทวนอะไรอีกนิดหน่อยก็จัดการส่งเอากระดาษเอสี่หนึ่งแผ่น กับเศษกระดาษแผ่นน้อยตามลงไปด้วยเพื่อให้ท่านเทพที่มีอำนาจเหล่านั้นได้ช่วยรับฟังความคิดเห็นของเจ้าตัวไปด้วยสักนิดก็ยังดี

ว่าแต่.. เราจะรู้ได้ไงล่ะว่าท่านเทพ ๆ เหล่านั้นเขาได้รับของจริง ๆ ไม่ใช่เธอเผาของไปมั่ว ๆ นะ แบบนั้นเสียดายกระดาษหรือพวกอาหารแย่เลยสิ

แบบฟอร์มถวายของ

ชื่อของคุณ : ดาริน่า อิวานอฟ

ของที่ถวาย : ส่งงานใบผลลัพธ์การโหวตแคมเปญ | เห็นด้วย |

เทพที่ถวายของ : เทพโพไซดอน

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ : ดีใจที่ท่านเทพมีความเห็นด้วยต่อแคมเปญการอนุรักษ์คุณวาฬและคุณฉลามของเหล่ามนุษย์นะคะ แต่ว่าอนุรักษ์สัตว์น้ำแล้ว พวกท่านพอจะมีคำแนะนำการส่งสารถึงพวกท่านด้วยวิธีอื่นนอกจากเผาของเพื่ออนุรักษ์โลกร้อนด้วยได้หรือเปล่าคะ? พอดีพอต้องเผาของไปให้ เราไม่ค่อยสบายใจเลยน่ะค่ะ

Nymeria BELIEVER

              ระหว่างเดินออกมาจากลานฝึกในสภาพทั้งหิวและเมื่อยไปทั่วร่าง เธอผ่านวางบูชาเจาไฟเข้าพอดี นิกซ์สอบถามสองเฮ่งเจียผู้คอยติดตามเะอตั้งแต่วันแรก ไบรอันบอกว่า ‘ที่นี่คือสถานที่เดียวสามารถสักการะสิ่งของ หรือแม้แต่ส่งข้อความเพื่อให้ทวยเทพโอลิมปัส หรือเทพบิดามารดาของพวกเราได้รับสาร ’ ส่วนทางอิเลียตอธิบายเพิ่มเติมช่วยเพื่อน ‘ เทพเฮอร์มีสทำหน้าที่คล้ายแคร์รี่.. เขาส่งทั้งของและข้อความถึงผู้รับ ’

              “แบบนั้นลองดูก็ได้.. ฉันมีสเต้กที่แอบยักไว้เมื่อวานไม่ทันได้กินพอดี “

              เนื้อพิคานย่ายิ่งหมักบ่มก็ยิ่งรสเข้มข้น นิกซ์เดินตามพวกสองเด็กเข้าไปใก้ลเตาไฟขนาดใหญ่ ดีว่าไม่ต้องรอต่อคิวนานนักเธอคิดถ้อยคำไม่เก่งเพราะเป็นบททดลอง เธอจึงใช้เวลาอย่างรวบรัด 

[แบบฟอร์มถวายของ]

ชื่อของคุณ: ไนมีเรีย คนสวยของแม่

ของที่ถวาย: สเต็ก ก็สเต็กไงจะอะไรล่ะ

เทพที่ถวายของ: เฮคาที คนที่ตัวแม่ตัวมัม

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ:  พวกเขาบอกว่าไม่ต้องจุดธูปเรียก เกิดอยากให้แม่มาดินเนอร์ด้วยก็คงต้องใช้วิธีนี้แทน ถ้ารสชาติไม่ถูกปากก็โยนให้หมาที่คุณเลี้ยงไว้แทนแล้วกัน

ถวายเซ่นน

Dean HEROES

013

โหวตนี้เพื่อท้องทะเลที่งดงาม

          หนุ่มร่างสูงหยุดยืนอยู่หน้าเตาไฟบูชาเทพและทำเหมือนอย่างครั้งก่อน พอมีประสบการณ์เลยรู้สึกไม่เกร็งมาก ในใจอธิษฐานถึงองค์เทพบิดาโพไซดอน จากนั้นจึงหย่อนผลโหวตลงเตาไฟจากนั้นเขาก็อยู่คุยกับเทพบิดาครู่หนึ่ง

          “สวัสดีครับพ่อ ผมมาอีกแล้ว ช่วงนี้พ่อคงหายเหงาไปพักใหญ่เพราะว่ามีผมคอยวอแว พ่อต้องได้รู้ซะบ้างว่าตอนที่แม่พาผมตอนอายุสามขวบไปที่ทำงานแล้วรู้สึกยังไง”

          ดีนกลั้วหัวเราะขำ เขาคิดว่ามหาเทพโพไซดอนคงไม่มีโมเมนต์แบบนั้นหรอกมั้ง แบบลูกชายตัวดีมาคอยเกาะเบาะขณะพิมพ์งานแล้วเย้ว ๆ ถามว่า ‘พ่อทำอะไร?’ หรือ ‘พ่อเมื่อไรจะได้กลับบ้าน’ ให้เขาได้มีประสบการณ์แบบมนุษย์บ้างคงไม่แย่เท่าไร อย่างน้อยดีนก็คิดแบบนั้น

          “จะบอกว่าวันนี้ผมโหวตแคมเปญที่พ่อแปะไว้ที่บอร์ดแล้ว ถ้าแฟกซ์ที่ผมส่งไปถึงไวตอนนี้พ่ออาจจะกำลังอ่านอยู่” มือไม้ชี้ไปที่เศษผลโหวตที่บัดนี้มอดไหม้เป็นเถ้าธุลี “แต่คุยกันอย่างเปิดอก งานนี้ผมไม่ได้โหวตเห็นด้วยเพราะว่าพ่อเป็นผู้สนับสนุน แต่เพราะว่าผมมีแนวคิดนี้เป็นของตัวเองพ่อจะได้ไม่ต้องภูมิใจเก้อ แต่จะภูมิใจก็ได้ว่าแม่เลี้ยงผมดีให้เป็นคนรักโลก ดังนั้นแนวคิดพวกเราแค่บังเอิญตรงกันเฉย ๆ โอเค้?”

          “แล้วก็ก่อนหน้านี้ผมไปเจอเด็กสองคนที่ลังเลการโหวตนี้ด้วยล่ะ ดูเหมือนพวกเธอจะเห็นด้วยกับการอนุรักษ์นะ แต่กลับกลัวว่าถ้าโหวตสนับสนุนแล้วจะถูกลูกพี่ลูกน้องแกล้ง.. ผมหมายถึงพี่แอรีสน่ะ ถ้ายังไงพ่อช่วยคุ้มครองเด็กทุกคนที่โหวตสนับสนุนแคมเปญหน่อยได้ไหม? ตามหลักของประชาธิปไตยไม่ควรจะมีใครถูกกลั่นแกล้งที่มีความคิดเห็นต่างกัน อ้อ ผมขอร้องว่าพ่ออย่าลงโทษเด็กที่ไม่โหวตให้ด้วยครับ”

          ไม่รู้ว่าคำขอร้องที่มีต่อบิดาจะถูกรับฟังหรือไม่ ก็หวังว่าโพไซดอนจะเป็นเทพที่มีเหตุผลไม่เที่ยวสาปคนมั่วซั่ว อย่างน้อยนอกจากเรื่องของเมดูซ่าเขาก็ยังไม่เห็นว่าบิดาทำเรื่องบัดซบอื่นนอกเหนือจากนั้น หรือไม่เขาก็อาจจะแค่ยังฟังพอดแคสต์ไปไม่ถึงวีรกรรมสุดจี๊ดของคุณพ่อ…

          “ผมคิดว่าจะลองคุยกับพี่เขาดีไหม ถึงในตำนานเขาจะดูเป็นพวกสมองกล้ามเนื้อ แต่ผมยังไม่ได้รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขาเลยไม่อยากจะตัดสิน บางทีพวกเราอาจจะเข้ากันได้ดีกมากกว่าที่คิดก็ได้… มั้ง”

          “เอาล่ะ วันนี้พอแค่นี้ก่อน ผมคิดว่าเจ้าสมุทรคงไม่ว่างเท่าไร จะเลิกเกาะขอบเก้าอี้แล้วล่ะครับ” ดีนชูมือข้างที่ดีอยู่ขึ้นโบกเหมือนกำลังวีดีโอคอลกับกองไฟ “บายครับพ่อ”

แบบฟอร์มถวายของ

ชื่อของคุณ: ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล

ของที่ถวาย: ใบผลลัพธ์การโหวตแคมเปญถวายเทพ "เห็นด้วย"

เทพที่ถวายของ: โพไซดอน

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ:
"อยากให้พ่อช่วยคุ้มครองเด็ก ๆ ที่โหวตสนับสนุนด้วย อย่าให้เทพสงครามรังแกพวกเขา
แล้วก็ขอให้พ่ออย่าสาปเด็กที่โหวตไม่เห็นด้วย เราควรเคารพความคิดเห็นที่หลากหลาย"

Daemon HEROES

Ask for forgiveness

     เดม่อนเดินมายังโถงอาหารอีกครั้ง วันนี้เขาคิดว่าจะนำเสื้อแจ็คเก็ตมาถวายโพไซดอนหลังจากเขานำหอกไปฝากแซเทอร์พ่อค้าช่วยนำไปขายต่อให้ ได้มา 10 เหรียญดรักม่ายัังพอนับว่าใช้ได้อยู่ คืนทุนมาได้ 10 เหรียญ ก็เลยพอได้เกราะตัวใหม่ และดาบโล่

      เดม่อนเดินไปยังหน้าเตาไฟ แต่ครั้งนี้เขากะว่าจะถวายของให้โพไซดอน เพื่อหวังว่าท่านจะคลายความโกรธที่ไม่ได้เลือกฝั่งท่านเล็กน้อย

      เดม่อนนั่งลงหน้าโถง ก่อนเขาหยิบแจ็คเก็ตออกมา "นี่ตัวโปรดของผมเลย มีลายเช็นโรเบิร์ต ดาวนีย์ จูเนียร์ด้วย หวังว่าท่านจะชอบนะครับโพไซดอน"

      "ผมไม่ขออะไรมาก ขอแค่ท่านอย่าถือสาเรื่องที่ผมต้องเลือกฝั่งแม่ ท่านเป็น 1 ใน 3 มหาเทพคงรู้จักครอบครัวของท่านดี" เดม่อนพูดขึ้นก่อนเขาจะค่อย ๆ ใส่เสื้อเข้าไปในเตาไฟ

      "แม้ไม่มีผมโหวต แต่ผมก็ขอให้ท่านชนะนะ ผมไม่อยากให้ฉลามเหล่านั้นต้องสูญพันธุ์" เดม่อนพูดเสียงกระซิบ หวังว่าโพไซดอนจะได้ยินเขา

     เดม่อนหลังจากเผาเสื้อเสร็จ เขาก็ลุกขึ้น กำลังคิดว่าจะไปไหนต่อดีหรือกลับบ้านพักไปพักผ่อน แบบนั้นก็ดีเหมือนกัน เขาจะได้รู้สึกเหมือนได้อยู่ใกล้ทุกคนตลอดเวลา 

ชื่อของคุณ: เดม่อน แคนเนลท์
ของที่ถวาย: แจ็คเก็ต YANKEES
เทพที่ถวายของ: โพไซดอน
คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: ของขวัญนี้แทนคำขอโทษที่ผมล่วงเกินท่าน หวังว่าท่านจะไม่ถือสา