[ใกล้กับสนามฝึก] อัฒจันทร์

Nymeria BELIEVER

11-07-2025 09.00 AM

I want to be your everything little darling

ความร้อนระอุของลานประลองดาบในช่วงเช้าเป็นสิ่งที่ไนมีเรียเกลียดชังเป็นอันดับต้นๆ ฝุ่นดินที่ถูกเตะจนฟุ้งตลบเกาะไปทั่วทุกอณู คละคลุ้งกับกลิ่นเหงื่อและเสียงโลหะกระทบกันอย่างบ้าคลั่ง มันช่างเป็นสภาพแวดล้อมที่ไร้อารยธรรมและห่างไกลจากความสงบของมนตราที่เธอคุ้นเคย

“กลับมาที่โรงตีเหล็กมนุษย์อีกแล้ว” เสียงของคลาริสซ่าดังขึ้นในหัวอย่างเบื่อหน่าย “หวังว่าวันนี้เธอคงไม่ต้องไปฟันหุ่นฟางโง่ๆ นั่นอีกนะ เสียเวลาชะมัด”

“การฝึกฝนไม่มีคำว่าเสียเวลาหรอก แคลร์” ร่างอรชรตอบกลับในใจ ขณะที่เธอก้าวเข้ามาในลานฝึก สายตาของเธอกวาดมองไปรอบๆ “พลังเวทอาจจะถูกผนึกได้ แต่กำปั้นกับคมดาบ… มันอยู่กับเราเสมอ”

วันนี้ เอมีเลีย แอร์ฮาร์ต ยืนรออยู่กลางลานประลองแล้ว ท่วงท่าของเธอมั่นคงราวกับภูผา ดวงตาของนักบินผู้เป็นตำนานคู่นั้นกวาดมองเหล่านักเรียนด้วยสายตาที่เฉียบคมและประเมินผล “เอาล่ะ เหล่าเลือดผสมทั้งหลาย!” เธอเริ่มต้นด้วยน้ำเสียงห้าวหาญ “เมื่อวานพวกเธอเรียนรู้วิธีที่จะไม่ล้ม วันนี้… พวกเธอจะเรียนรู้วิธีที่จะไม่โดนโจมตี”

เธอชูโล่ฮอพไลท์กลมๆ ขึ้นมา “โล่ก็เหมือนกับปีกเครื่องบินของเธอ มันไม่ใช่แค่แผ่นเหล็กเอาไว้กันของมีคม แต่มันคือเครื่องมือที่ช่วยให้เธอควบคุมกระแสลมแห่งการต่อสู้… มันคือเครื่องมืออ่านใจศัตรู”

คาบที่สองเริ่มต้นขึ้นด้วยทฤษฎี เอมีเลียอธิบายถึงความสำคัญของการอ่านทิศทางการโจมตี “มองที่ไหล่ของมัน ไม่ใช่ที่ดาบ ไหล่ของมันจะบอกเธอว่ามันกำลังจะฟันมาจากทางไหน”

จากนั้นก็เข้าสู่ภาคปฏิบัติ "เทคนิคมีสามระดับ บล็อกตรง, ปัดป้อง, และป้องกันสามทิศทาง" เอมีเลียสาธิตให้ดูด้วยการให้หุ่นยนต์ฝึกซ้อมตัวหนึ่งโจมตีเธอ การบล็อกตรงของเธอดูดุดันและหนักแน่น เสียงโลหะกระทบกันดัง เคร้ง! แต่การปัดป้องของเธอนั้นกลับนุ่มนวลและชาญฉลาด เธอไม่ได้หยุดแรงปะทะ แต่ใช้โล่เบี่ยงทิศทางของดาบให้เฉออกไป ทำให้หุ่นยนต์เสียการทรงตัว

“ตอนนี้ตาพวกเธอบ้าง!” เธอโยนลูกบอลยางขนาดเท่ากำปั้นให้ทุกคน “ฝึกรับมันด้วยโล่! จากทุกทิศทาง! ไม่ต้องใช้มือ!”

ลานประลองพลันเกิดความโกลาหลขึ้นทันที ลูกบอลยางลอยข้ามไปมาอย่างสะเปะสะปะ ไนมีเรียต้องใช้สมาธิและความเร็วทั้งหมดที่มีเพื่อยกโล่ขึ้นป้องกัน เธอพลาดไปสองสามครั้ง ลูกบอลกระแทกโล่ดัง ตุ้บ! ส่งแรงสั่นสะเทือนมาถึงแขน แต่ไม่นานนัก เธอก็เริ่มจับจังหวะได้ เธอไม่ได้มองที่ลูกบอล แต่มองที่คนขว้าง… อ่านทิศทางจากหัวไหล่ของพวกเขาเหมือนที่เอมีเลียสอน

เมื่อคาบที่สองใกล้จะจบลง เอมีเลียก็ประกาศบทเรียนต่อไปโดยไม่ให้หยุดพัก “อย่างที่สาม… การโจมตีและการสวนกลับ” เธอกล่าวเสียงเข้ม “การป้องกันที่ไร้การโต้กลับคือการยืดเวลาตายเท่านั้น การโจมตีที่แท้จริงไม่ได้เริ่มจากการแกว่งดาบ… แต่เริ่มจากวินาทีที่การป้องกันของเธอสำเร็จ!”

ในจังหวะนี้เองที่ไนมีเรียตัดสินใจยกมือขึ้น “คุณแอร์ฮาร์ต” เธอเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ฉันมีคำถามค่ะ ระหว่างโล่ฮอพไลท์แบบกลมกับสคูทุมแบบเหลี่ยม… เมื่อต้องเผชิญหน้ากับอสุรกายที่เน้นความเร็วอย่างฮาร์ปี้หรือเฮลล์ฮาวนด์ การป้องกันแบบไหนจะให้ประสิทธิภาพที่ต่างกันอย่างไรคะ?”

คำถามที่ซับซ้อนและเจาะจงนั้นทำให้เอมีเลียหยุดชะงักไปเล็กน้อย เธอหันมามองธิดาแห่งเฮคาทีด้วยแววตาที่ทอประกายความชื่นชมอย่างไม่ปิดบัง

“เป็นคำถามที่ดีมาก เฮนลาดิส” นักบินสาวในตำนานตอบ “ฮอพไลท์กลมให้ความคล่องตัวสูงกว่า เหมาะกับการปัดป้องการโจมตีที่มาจากหลายทิศทางอย่างรวดเร็ว เธอสามารถหมุนมันเพื่อเปลี่ยนองศารับการโจมตีได้ง่าย แต่พื้นที่ป้องกันก็น้อยกว่า… ส่วนสคูทุมให้การป้องกันที่ครอบคลุมกว่ามาก เหมาะกับการตั้งรับการโจมตีตรงๆ หรือการตั้งแถวรบ แต่ก็จะอุ้ยอ้ายกว่าเมื่อเจอศัตรูที่คล่องตัวสูง… มันไม่มีคำตอบที่ตายตัว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับว่าเธอถนัดที่จะ ‘เต้นรำ’ หรือจะ ‘ยืนหยัด’ มากกว่ากัน”

คำอธิบายที่เปี่ยมด้วยประสบการณ์นั้นทำให้ไนมีเรียพยักหน้าอย่างเข้าใจ เธอเลือกที่จะเป็นนักเต้นรำ…

กิจกรรมสุดท้ายคือการจับคู่ซ้อมกับดาบฝึกหัด ไนมีเรียถูกจับคู่กับเด็กหนุ่มร่างเปรียวผมสีขาวจากบ้านซุสที่มองเธอด้วยสายตาที่คิดว่าการต่อสู้ครั้งนี้คงจบลงอย่างง่ายดาย "สวัสดี ฉัน รอฟีอัส บาพาเทียร์ ช่วยเป็นคู่มือให้หน่อยสิ"

"ไนมีเรีย แค่ไนท์ก็พอ ยินดีที่ได้รู้จักบุตรแห่งซุส รอฟิอัส" ร่างบางยืนตั้งหลักด้วยท่าทีขึงขัง ได้ยินว่าบุตรของสามมหาเทพหาไม่ง่าย แต่เธอก็เจอเข้าแล้วนี่ไงหนึ่งคน

เขาพุ่งเข้าใส่เธอด้วยการฟันดาบจากบนลงล่างอย่างเต็มแรง ไนมีเรียยกโล่ขึ้นบล็อกตรงๆ เสียงดาบไม้กระทบโล่ดัง ปั้ก! แต่ก่อนที่เขาจะทันได้ตั้งตัวฟันครั้งต่อไป เธอก็ใช้เทคนิคการปัดป้องที่เพิ่งเรียนมา… เธอไม่ได้ใช้แรงสู้ แต่บิดข้อมือเล็กน้อยในจังหวะที่ดาบของเขากระทบโล่ เปลี่ยนทิศทางของมันให้เฉออกไปด้านข้าง

เด็กหนุ่มคนนั้นเสียหลักไปข้างหน้า… เปิดช่องว่างที่กลางลำตัวอย่างสมบูรณ์แบบ

ไนมีเรียไม่รอช้า เธอไม่ได้ฟันกลับอย่างรุนแรง แต่ใช้การเคลื่อนไหวที่รวดเร็วและแม่นยำ ก้าวเท้าเข้าไปหนึ่งก้าวแล้วใช้ปลายดาบฝึกหัดแตะลงบนเกราะหนังที่หน้าอกของเขาเบาๆ…

แตะ… มันคือการประกาศชัยชนะที่เงียบเชียบและสง่างาม

"ฉันเคยได้ยินว่าพวกนักเวทเคบิน 20 ไม่ค่อยถนัดการต่อสุ้ระยะประชิด ดูเหมือนข่าวจะลือมาผิดๆ นะ" รอฟิอัสลุกขึ้นยืนด้วยตัวเองโดยเมินมือของไนมีเรียที่ยื่นให้จับ เขาไม่ชอบพึ่งพาใคร

"คงเพราะมีแค่ฉันจะวิ่งรอกฝึกมันทั้ง ดาบ หอก ปืน.. อันนี้ไว้เติมพลังนะ" สาวยิ้มเรียบยื่นน้ำใจเป็นแฮมเบอร์เกอร์ปลอบใจอีกฝ่าย ก่อนจะกลับมาโฟกัสที่การฝึก 

เมื่อสิ้นสุดการฝึก ทุกคนต่างเหนื่อยหอบและมีเหงื่อโซมกาย ขณะที่เอมีเลียกำลังจะเดินกลับไปที่พักของเธอ ไนมีเรียก็เดินเข้าไปหาอย่างเงียบๆ เธอยื่นช็อกโกแลตแท่งใหญ่ที่ห่อด้วยกระดาษฟอยล์สีเงินให้

“พลังงานสำรอง… สำหรับนักบินค่ะ” สตรีตาคมกล่าวเรียบๆ

เอมีเลียรับไปถือไว้ด้วยความประหลาดใจ ก่อนที่มุมปากของเธอจะยกขึ้นเป็นรอยยิ้มจางๆ ที่หาดูได้ยาก “ขอบใจ” เธอกล่าวสั้นๆ ก่อนจะแกะมันเข้าปากเคี้ยว “ดี… พรุ่งนี้จะได้ไม่ต้องออมแรงให้”

นักบินสาวในตำนานตบบ่าเธอเบาๆ แล้วเดินจากไป ทิ้งให้ไนมีเรียยืนอยู่กับความรู้สึกพึงพอใจและความเมื่อยล้า… การฝึกฝนที่นี่อาจจะโหดร้ายและไร้ซึ่งความงดงาม แต่ผลลัพธ์ของมัน ช่างหอมหวานไม่ต่างจากช็อกโกแลตเลยทีเดียว

*****

เข้าเรียนวิชาดาบและโล่ 2/4 รางวัลเข้าชั้นเรียน: +10 EXP , +20 ความกล้า

ให้ ช็อกโกแลต [NPC-06] เอมีเลีย (แมรี่) แอร์ฮาร์ต สมัยคุณยายมีอันนี้ขายยัง

หยกหงส์คู่นิรันดร์ : ทุกครั้งที่มีปฏิสัมพันธ์กับ NPC เดมี่ก็อตจะได้รับโบนัสความสัมพันธ์+5

การพูดคุย: +5 ความสนิทสนม คือผมเรียนกับคุณคับ ถามเก่งด้วยนะ

ให้ เบอร์เกอร์ TGC รอฟิอัส บาพาเทียร์ Make friend

@God 

i'll melt your heart into two @HyeRi Codes

Nymeria BELIEVER

11-07-2025 18.00 PM

I want to be your everything little darling

ลานฝึกซ้อมยามเย็นวันนี้ถูกปรับเปลี่ยนสภาพให้กลายเป็นสมรภูมิจำลองขนาดเล็ก มีกองฟางวางเป็นแนวกำบัง มีเสาไม้ปักระเกะระกะเพื่อสร้างอุปสรรค และพื้นดินก็ถูกราดน้ำจนเฉอะแฉะในบางจุดเพื่อทดสอบการทรงตัว ความเหนื่อยล้าสะสมจากการฝึกฝนตลอดทั้งสัปดาห์เกาะกุมเหล่าเดมิก็อดทั้งแปดคนราวกับเงาตามตัว แต่ในแววตาของทุกคนกลับฉายประกายของความมุ่งมั่นที่ถูกเคี่ยวกรำจนแข็งแกร่งขึ้น

“วันสุดท้ายของการฝึกศุกร์นี้” เลเวอเรทท์ ฟรีมอนท์ ประกาศด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบแต่ก้องกังวานไปทั่วลาน “วันนี้ไม่มีทฤษฎี ไม่มีการสาธิต มีแต่การปฏิบัติ”

ไนมีเรียลอบถอนหายใจเบาๆ เธอยืนอยู่ในกลุ่มอย่างเงียบเชียบ พยายามทำตัวให้กลมกลืนกับคนอื่นๆ มากที่สุด หลังจากเหตุการณ์เมื่อเช้า เธอคาดว่าวันนี้คงจะถูกจับตาเป็นพิเศษอย่างแน่นอน แต่ดูเหมือนเธอจะคิดผิด เลเวอเรทท์แทบไม่ได้มองมาทางเธอเลย สายตาของเขากวาดไปทั่วกลุ่ม ให้คำแนะนำกับเฟลิทซ์หนุ่มร่างยักษ์จากบ้านแอรีสเรื่องการวางเท้า แวะไปปรับท่าโล่ให้กับพอยซั่น ซินญอร่า เด็กสาวเงียบขรึมจากบ้านเนเมซิส

“ดูท่าเขาจะเบื่อหน้าเธอแล้วล่ะมั้ง” คลาริสซ่ากระซิบในหัวอย่างขบขัน “สงสัยชัยชนะเหนือวัวกระทิงของเธอจะทำให้เขาหมดเรื่องจะสอนแล้ว”

“หรือบางที เขาก็แค่มีวิธีทดสอบที่แยบยลกว่าการจ้องจับผิดตรงๆ” ธิดาแห่งเฮคาทีตอบกลับในใจ พลางหรี่ตามองครูฝึกหนุ่มอย่างไม่ไว้วางใจ

แล้วความสงสัยของเธอก็กระจ่างแจ้ง “เอาล่ะ อย่ามัวยืดยาด จับคู่ประลอง!” เลเวอเรทท์สั่งเสียงเฉียบขาด “ใช้อาวุธจริง ดาบกับโล่เท่านั้น ห้ามใช้พลังสายเลือดที่นอกเหนือจากการเสริมสมรรถภาพทางกาย สู้กันให้เต็มที่ แต่จำไว้ว่าเป้าหมายคือการเรียนรู้ ไม่ใช่ฆ่ากันให้ตาย”

เขาเริ่มขานชื่อจับคู่ จนกระทั่งมาถึงชื่อของเธอ “ไนมีเรีย เฮนลาดิส คู่ของเธอคือ รูบี้ ซู”

ทั้งลานฝึกพลันเงียบกริบไปชั่วขณะ ทุกสายตาหันไปมองหญิงสาวชาวเอเชียคนหนึ่งที่ยืนอยู่อย่างสงบเสงี่ยม เธอมีเรือนร่างที่เพรียวบางแต่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อของนักยิมนาสติก ดวงตาเรียวคมดุจใบมีดมองตรงมายังไนมีเรียด้วยแววตาที่ว่างเปล่าและหยิ่งทะนง รูบี้ ซู หรือ ซู หรงหยู เจ๊ใหญ่ประจำบ้านแอรีสรุ่นปัจจุบัน ผู้ที่แทบจะไม่เคยปรากฏตัวในค่าย และเป็นที่เลื่องลือในด้านฝีมือการต่อสู้ที่รวดเร็วและไร้ความปราณี

ไม่ได้เกลียดก็เหมือนเกลียดสินะ ไนมีเรียยิ้มมุมปาก ความเหนื่อยล้าทั้งหมดหายเป็นปลิดทิ้ง ถูกแทนที่ด้วยความตื่นเต้นที่แล่นพล่านไปทั่วร่าง

ทั้งสองเดินมาประจันหน้ากันกลางลาน รูบี้ ซู มีท่วงท่าที่งดงามราวกับจอมยุทธ์ในหนังจีนกำลังภายใน เธอยืนด้วยท่าเตรียมพร้อมที่มั่นคงแต่ผ่อนคลาย ในขณะที่ไนมีเรียยังคงยืนในท่าที่เลเวอเรทท์สอน มั่นคง ดุดัน และพร้อมจะตอบโต้ทุกเมื่อ

“ซู หรงหยู ธิดาแห่งแอรีส” เธอแนะนำตัวด้วยเสียงเรียบๆ เป็นภาษาอังกฤษสำเนียงบรู๊คลินที่ชัดเจน

“ไนมีเรีย เฮนลาดิส ธิดาแห่งเฮคาที” ร่างอรชรตอบกลับด้วยรอยยิ้มบางเบา

สิ้นเสียงแนะนำ ช่วงเวลาการต่อสู้ก็ระเบิดขึ้น!

"ฉันไม่ออมมือให้แม่มด" รูบี้ไม่ได้รอช้า เธอพุ่งเข้าใส่ราวกับลูกศรที่หลุดจากแหล่ง ท่วงท่าของเธอผสมผสานระหว่างความแข็งกร้าวของวูซูกับความพริ้วไหวของยิมนาสติกได้อย่างน่าทึ่ง ดาบในมือของเธอตวัดฟันเป็นพายุที่บ้าคลั่ง ไนมีเรียตกเป็นฝ่ายตั้งรับในทันที เสียงโลหะปะทะกันดัง เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง! ไม่หยุดหย่อน เธอถูกต้อนให้ถอยหลังครั้งแล้วครั้งเล่า โล่ในมือสั่นสะท้านจากแรงปะทะที่หนักหน่วงและต่อเนื่อง

รูบี้ลำพองใจอย่างเห็นได้ชัด เธอคิดว่าการจัดการเด็กบ้านเฮคาทีที่ไร้ซึ่งเวทมนตร์ก็เหมือนการเด็ดดอกไม้ในสวน แต่เธอก็ต้องประหลาดใจ ทุกครั้งที่เธอคิดว่าการโจมตีของเธอจะเผด็จศึกได้ ไนมีเรียกลับยกโล่ขึ้นป้องกันได้อย่างฉิวเฉียด หรือไม่ก็ไถลตัวหลบไปได้อย่างน่าเหลือเชื่อ ถึงแม้จะถูกกระแทกจนล้มลงไปกองกับพื้นดินเฉอะแฉะถึงสองครั้งสองครา แต่สตรีตาคมก็ยังคงดีดตัวลุกขึ้นมาสู้ต่อด้วยแววตาที่ไม่ยอมแพ้แม้แต่น้อย

พละกำลังสู้ไม่ได้ ความเร็วก็เป็นรอง สมใจหรือยังคะรุ่นพี่ เป็นซาดิสม์ใช่ไหมตอบมา!! ไนมีเรียคิดอย่างรวดเร็วขณะปัดป้องดาบของอีกฝ่ายจนแขนชา ถ้าสู้ในเกมของรูบี้ละก็ แพ้แน่นอน!!

แล้วเธอก็เปลี่ยนกลยุทธ์

แทนที่จะพยายามบล็อกหรือสู้กลับ ไนมีเรียกลับเริ่ม "เต้นรำ" เธอใช้การหลบหลีกเป็นหลัก เคลื่อนที่ไปรอบๆ ตัวรูบี้ราวกับเงา ใช้ทุกย่างก้าวที่เรียนมาเพื่อรักษาระยะห่าง เธอจงใจยั่วโมโหอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ยและสายตาที่ท้าทาย

"มีแค่นี้เหรอ ธิดาแห่งเทพสงคราม? ว่างจนยืนฟันลมหรือไง" เธอเอ่ยปากยั่วยุ ไม่ได้มีความแค้นต่อคนบ้านนี้แต่อย่างใด (?)

มันได้ผล! รูบี้คำรามในลำคอด้วยความโกรธ การโจมตีของเธอรุนแรงขึ้น แต่กลับขาดความแม่นยำอย่างเห็นได้ชัด ดาบของเธอฟันลมครั้งแล้วครั้งเล่า พลังงานของเธอถูกเผาผลาญไปกับการโจมตีที่สูญเปล่า

เมื่อไนมีเรียเห็นว่าอีกฝ่ายเริ่มหายใจหอบและเคลื่อนไหวช้าลง เธอก็รู้ว่าถึงเวลาของเธอแล้ว

ในจังหวะที่รูบี้เงื้อดาบฟันลงมาอย่างสุดแรงอีกครั้ง ไนมีเรียไม่ได้หลบ แต่กลับก้าวสวนเข้าไป! เธอใช้โล่กระแทกเข้าไปที่ข้อมือของอีกฝ่ายอย่างแรงจนดาบหลุดมือ แล้วใช้เท้าเกี่ยวขาของรูบี้จนเสียหลักล้มลงไปในกองโคลน ก่อนที่เธอจะทันได้ตั้งตัว ปลายดาบของไนมีเรียก็มาจรดอยู่ที่ลำคอของเธอแล้ว

ความเงียบเข้าปกคลุมทั้งลานฝึกอีกครั้ง

รูบี้ ซู นอนหอบหายใจอยู่บนพื้น จ้องมองปลายดาบที่เย็นเยียบด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเสียดาย แต่แล้วแววตาของเธอก็ค่อยๆ เปลี่ยนไป เป็นความยอมรับและนับถือ

"เธอ ชนะ ไนมีเรีย" รูบี้แม้ไม่สมหวังทว่าก็ยอมรับผลที่เกิดขึ้น เด็กบ้านแอรีสกระหายในชัยชนะขณะเดียวกันก็มีน้ำใจนักฬีลาและยอมรับผู้แข็งแกร่งเสมอ

ไนมีเรียลดดาบลงแล้วยื่นมือไปให้ "เธอก็แข็งแกร่งมากฉันเกือบแย่ไปหลายหนทีเดียว รูบี้ เป็นเกียรติที่ได้ประลองด้วย"

รูบี้จับมือนั้นแล้วลุกขึ้นยืน มิตรภาพของนักรบได้ก่อตัวขึ้นท่ามกลางสมรภูมิจำลอง

เลเวอเรทท์เดินเข้ามาหาทั้งคู่ "รูบี้ พละกำลังของเธอไร้ที่ติ แต่เธอปล่อยให้อารมณ์เข้าครอบงำ" เขาติงเรียบๆ "ส่วนเธอ เฮนลาดิส เธอใช้สมองสู้ และนั่นคือเหตุผลที่เธอชนะ แต่ไม่ใช่ทุกครั้งที่คู่ต่อสู้จะถูกยั่วยุได้ง่าย ไปเพิ่มมวลกล้ามเนื้ออย่าหวังว่าเวทมนตร์ของเธอจะไวกว่าดาบ"

ขณะที่ทุกคนกำลังจะแยกย้าย ไนมีเรียก็เดินเข้าไปหาเลเวอเรทท์อีกครั้ง คราวนี้ในมือของเธอคือดอกกุหลาบสีน้ำเงินดอกเดิม แต่กลับดูสดและมีชีวิตชีวายิ่งกว่าครั้งก่อน

"สำหรับชัยชนะครั้งแรกของฉันในคลาสของรุ่นพี่ ดอกไม้นี้จะไม่มีวันโรยรา จะได้คอยเตือนใจไงคะ" เธอกล่าวพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

เลเวอเรทท์มองดอกกุหลาบที่ดูเหมือนจะเรืองแสงได้ในตัวเองด้วยความประหลาดใจ ก่อนจะยิ้มมุมปากอย่างกวนๆ "เก็บไว้เตือนฉันว่าอย่าประเมินพวกแม่มดต่ำไปสินะ ก็ได้ รับไว้" เขารับมันไป

"แต่ชัยชนะครั้งเดียวมันยังพิสูจน์อะไรไม่ได้หรอก เฮนลาดิส.. เธอคิดว่าสำหรับนักรบต้องชนะสักกี่ครั้งกันถึงถูกขนานนามว่าวีรบุรุษ?"

"แล้วใครบอกกันว่าฉันอยากเป็นวีรบุรุษล่ะ? เป็นแม่มดนั่งตะไบเล็บสวยๆ ยิงอุกาบาตใส่ไม่ไวกว่าหรอ ฮึ" คำพูดนั้นไม่ได้ทำให้ธิดาแห่งเฮคาทีเสียความมั่นใจเลยแม้แต่น้อย ในทางกลับกัน เธอกลับรู้สึกดีอย่างประหลาด ก่อนจะหันไปทางเพื่อนร่วมฝึกอีกเจ็ดคนที่ยืนมองอยู่

"เอาล่ะ!" เธอประกาศเสียงดังฟังชัด "ใครอยากกินพิซซ่าบ้าง! วันนี้ฉันเลี้ยงเอง ถือเป็นการฉลองชัยชนะให้พวกเราทุกคน!"

เสียงเฮดังขึ้นจากเพื่อนร่วมฝึกที่เหลือ วันนี้อาจจะเป็นวันที่เหนื่อยที่สุด แต่สำหรับไนมีเรียแล้ว มันคือวันที่เธอค้นพบว่าตัวเองไม่ได้แข็งแกร่งขึ้นแค่เพียงร่างกาย แต่ยังแข็งแกร่งขึ้นในฐานะผู้นำ และเพื่อนอีกด้วย

*****

ฝึกกับเลเวอเรทท์ ฟรีมอนท์ 5/10

คู่ฝึกซ้อมประลอง รูบี้ ซู

โบนัสความสัมพันธ์จากการพูดคุย +5 เนื้อหาเข้มขนาดนี้ค่าถ้าไม่ให้จะจับทัดดอกไม้!!
หยกหงส์คู่นิรันดร์ : ทุกครั้งที่มีปฏิสัมพันธ์กับ NPC เดมี่ก็อตจะได้รับโบนัสความสัมพันธ์ +5 

มอบกุหลาบสีน้ำเงิน ให้ [NPC-28] เลเวอเรทท์ ฟรีมอนท์ 40*2
กิจกรรมฝึกฝนกับรุ่นพี่ : ในการฝึกแต่ละครั้งความสัมพันธ์กับ NPC รุ่นพี่ที่สังกัด x2 เฉพาะการมอบของ

แจกพิซซ่าให้ NPC ทุกคนที่ร่วมฝึกตามรายชื่อ 5 ถาด

หม่ำกันเร้วว

1. รูบี้ ซู สายเลือดแห่ง แอรีส

2. เฟลิทซ์ ไฟร์เยอร์ สายเลือดแห่ง แอรีส

3. พอยซั่น ซินญอร่า สายเลือดแห่ง เนเมซิส

4. ร็อกซาน่า ออตาเวีย สายเลือดแห่ง ฮาเดส

5. ไลซานเดอร์ เรธมอร์ สายเลือดแห่ง มอร์เฟียส

@God 

i'll melt your heart into two @HyeRi Codes

Laura HEROES

อัฒจันทร์

ในช่วงเย็น ลอร์ร่ากลับมาฝึกอีกวัน วันนี้ลอร์ร่าเเบบว่าปวดไปทั้งตัวเลยอาจจะเพราะเมื่อวานนี้เล่นเยอะไปหรือเปล่า สองสามวัที่ผ่านมาจะขยันนะ

เธอก้าวขึ้นอัฒจันทร์อีกครั้ง มือเล็กกำสายกระเป๋าแน่นเหมือนเป็นกำลังใจให้ตัวเอง เธอมองไปตรงลานฝึก ร่างสูงคุ้นตาในชุดฝึกสีเข้มยืนอยู่ตรงกลางเรียบร้อยแล้ว

" เห้อออ " เธอถอนหายใจออกมาเล็กๆ มองดูของตรงหน้าวันนี้จะฝึกกันหุ่นอีกหรือเปล่านะ เด็กสาวทำหน้างงงง เเต่เหมือนจะไม่นะ เพราะว่าวันนี้ร่างสูงเขาหยิบอาวุธแล้ว

“ วันนี้  เราจะมาลองใช้อาวุธกัน ” เสียงทุ้มของเขาดังก้องในลาน เรียบและหนักแน่น แต่ชัดพอให้ทุกคนได้ยิน

“ จะทำให้ดู…แล้วค่อยลองทำตามกันหละ ดูก่อนค่อยทำ ทีละอย่าง ”

เขาเดินไปหยิบอาวุธหลายชนิดวางเรียงไว้ด้านหนึ่ง จริงๆ เรียกว่าเรียกชื่อทำความรู้จักกับมันก่อนน่าจะดี มีดสั้น, ดาบ, โล่, ไม้ยาว เขาจับมันทีละชิ้นแสดงท่วงท่า จังหวะ และเทคนิคพื้นฐาน ดุดัน ฉับไว 

ส่วนหน้าลอร์ร่าตอนนี้จะรอดหรือเปล่าก่อน

เมื่อการสาธิตผ่านไป อีกฝ่ายก็ให้ลองฝึกกันดู " ไปลองกันดู " เขาพูด ก่อนจะเอามือไขว้หลังตัวเอง

" ..... " ลอร์ร่าทำหน้าเลิ่กลั่กสุดๆ เเบบเอาอะไรดี มีดแล้วกัน ง่ายสุดแล้ว เพราะเรียนมาอันเดียวยังไงหละ เด็ดสาวเดินไปแล้วค่อยๆ โจมตี แบบที่เรียนมา นี้มันเเบบประยุคกันเลยะเนี้ย เอาที่เรียนมาใช้ไปก่อน

“…ช้าไป…มั่นใจกว่านี้”

เหมือนว่าเขาจะม่ได้พูดกับอลร์ร่านะ แต่สักพัก มองดีๆ ไม่ได้พูดกี่โมงก่อน เขาตะโกนมา เพราะเห็นท่าทางอะไรของลอร์ร่าอยู่นั้นหละ 

เธอที่แบบ เอาท่าสวยแต่ดูจะไม่ถูกใจคนสอนเท่าไรนัก ทำเอาเขาเดินมาตรงหน้า แล้วสายหน้าไปมา " ให้มันเข้มแข็งหน่อย "

สีหน้าของเด็กสาวยิ้มแห้งๆ เธอดูจะดุเดือดมาก สำหรับวันนี้ 

เมื่อจบคาบ ก็เเทบนอนอืดเลย เด็กสาวลงไปนอนหอบแบบปล่อยตัวยาวๆ ที่ลานฝึก อีกฝ่ายมองก่อนจะหันไปเก็บของ

ก่อนจะหลับเธอเดินไปหยิบของกิน มากินแบบว่าเติมพลังหน่อยนะ และเลเวอเรทท์  ที่เดินผ่านมาพอดีเลยเเจกไปเลย

" หนูแบ่ง " เธอส่งไส้กรอกย่างให้ไป มันอาจจะไม่ได้ร้อนแล้วเเต่ก็นะ หลังใช้กำลังปมากก็กินได้อยู่

" มันไม่ร้อนแล้วนะคะ พอดีหนูติดไว้รองท้องเฉยๆ " เธออธิบายให้อีกฝ่ายรู้ แต่เหมือนเขาจะไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมาย

" ไม่เป็นไร ขอบใจ " เขาตอบห้วนๆ ก่อนจะเดินขนของออกไป ปล่อยเด็กสาวยืนกินอยู่ตรงนั้นหละ

---

ฝึกกับเลเวอเรทท์ ฟรีมอนท์ 3/10

มอบไส้กรอกย่าง 1 ไม้ - ให้  [NPC-28] เลเวอเรทท์ ฟรีมอนท์ เมื่อนำไปมอบให้ NPC/TGC เป็นของขวัญ จะได้ความสนิทสนม x2 กิจกรรมฝึกฝนกับรุ่นพี่ : ในการฝึกแต่ละครั้งความสัมพันธ์กับ NPC รุ่นพี่ที่สังกัด x2 เฉพาะการมอบของ

ทุกครั้งที่ปฏิสัมพันธ์กับ NPC Lares SP TGC จะได้รับโบนัสความสนิทสนมเพิ่มขึ้น +10 (ผ้าคลุม)

ทุกครั้งที่โรลเพลย์ลงท้ายด้วยเลขไบต์ 2 / 4 / 6 / 8 คู่สนทนาจะได้กลิ่นหอมบนตัวคุณ 

 จะได้รับโบนัสพิเศษ +10 แต้ม (น้ำหอม)

เดมี่ก็อตจะได้รับโบนัสความสัมพันธ์ +5