[ทิศเหนือของค่าย] ป่าต้องห้าม
เมื่อการต่อสู้เริ่มขึ้นดูเหมือนว่าจะไม่ใช่ตัวเดียว เด็กสาวถึงกับต้องเหงื่อตกใจอยากจะวิ่งหนีสุดชีวิตเลย
แต่ก็ดูเหมือนจะทำไม่ได้เธอคงจะต้องจัดการไปทีละตัว ฮาร์ปี้ที่หันมา แบบดิจิดอล เล่นเอาคนที่มาสู้เป็นครั้งแรก กุมหัวเลยทีเดียว
นี่มันอะไรกันหรือว่ามันจะรับน้องเธอมาทีเดียวขนาดนี้ ฆ่ากันก็ได้
ขาทั้งสองข้างของเด็กสาวตอนนี้สั่นไปหมดมีดในมือก็คือเล็กมากหากเทียบกับขนาดตัวของมัน
เธอแทบไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อสองเท้าก็คือไม่ยอมทำงานตามคำสั่งแล้วใจอยากจะวิ่งแต่กัปตันยืนนิ่งเหมือนถูกสะกดเอาไว้สายตาจ้องมอง ตาประสานกับฮาร์ปี้
“ โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย ” ตอนนี้เธอแทบจะกรีดร้องให้สุดเสียงแต่แค่จะร้องเสียงยังหลงหายไปหมดเลย
ทำอะไรไม่ถูกแล้วเธอควรทำยังไงดีกิจสั้นในมือทำงานอย่างหนักเมื่อถึงวินาทีสุดท้าย
ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก มือของเธอเพื่อป้องกันตัวเองและสัญชาตญาณทุกอย่าง เลือกที่จะโจมตีเข้าอย่างรวดเร็ว
เด็กสาวเองก็ไม่เข้าใจเพราะอยู่นานก็ไม่เลือกที่จะทำอะไรเลยพอเข้ามาใกล้เท่านั้นแหละสัญชาตญาณการรักตัวเองมันปกป้อง
มือไม้ก็คือทำตามคำสั่งได้ทันทีสะโมงสมองก็คือไหลไปหมดตอนนี้เหลือแต่การโจมตีอย่างบ้าคลั่ง
สติหลุดหลุดออกไปเป็นที่เรียบร้อยเหลือแต่สัญชาตญาณของมนุษย์ที่จะต้องปกป้องตัวเอง
มือไม้ของเด็กสาวพร้อมกับขาและเเขนที่เราถามว่าเธอทำอะไรไป เพราะถ้าถามตอนนี้เธอคงบอกได้เลยว่าเธอจำไม่ได้หรอก
แม้แต่เสียงโดยรอบตอนนี้ก็เหมือนถูกตัดออกเหลือเพียงการต่อสู้ระหว่างเธอกับ ฮาร์ปี้เท่านั้น
เด็กสาวไม่แน่ใจว่าเธอใช้ในการต่อสู้นี้นานเท่าไหร่กว่าจะสะหยกมันลงได้
ร่างใหญ่นั้นค่อยค่อยล้มลงกับพื้นฝุ่นที่ฟุ้งขึ้นมา พร้อมกับร่างที่แน่นิ่งทำให้เด็กสาวรู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมาก
“ อันนี้คือสำเร็จหรือยัง สำเร็จแล้วหรอ ”
เด็กสาวเองก็ยังไม่เชื่อสายตาของตัวเองว่าสิ่งที่เธอทำนั้นเธอสามารถทำไปเสร็จแล้วแล้วเธอก็ทำได้แล้วด้วย
อย่างที่เธอพูดหลังจากที่มันรู้สึกตัวว่ามันต้องสู้แน่นอนว่าเธอก็สู้อย่างสุดใจ
ถึงอย่างนั้นแล้วก็ทำเธอเอาเหงื่อตกกระจิดกระใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวมือไม้สั่นไปหมดจนถึงตอนนี้มือเธอก็ยังสั่นอยู่
เด็กสาวแอบทำตัวไม่ถูกเล็กน้อย พูดไม่ถูกด้วยเธอคงต้องนั่งเรียบเรียงอยู่สักพักว่ามันเกิดอะไรขึ้นและทำอะไรไปบ้าง
เธอหันไปมองรอบๆเพื่อตรวจดูว่าตอนนี้ไม่มีอะไรผิดปกติไม่มีอะไรจะมาตีเธออีกใช่ไหม
จ่ายตอนนี้ตอนนี้เธอหวาดระแวงไปหมดแล้วขาสั่นไปหมดแทบจะลงไปนั่งทรุดกับพื้นพร้อมกับร่างของ ฮาร์ปี้ที่ตายไปแล้วด้วยซ้ำ
ไม่นานค่ะของเธอก็หมดแรงทุกอย่างของเธอมันดูหมดไปไปหมดเเล้ว เด็กสาวนั่งทรุดลงกับพื้นแต่ก็รู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก
ทุกอย่างที่เธอทำตอนนี้มันดูขัดแย้งกันไปขัดแย้งกันมาดูจะงงไปหมด น่าจะเป็นเพราะว่าการต่อสู้ครั้งแรกยังดูเดือดของเธอด้วยละมั้ง
หลักฐานการโจมตีครั้งที่ 1
ไม่นานนักหลังตัวเเรกจบลง อยู่ๆตัวใหม่ก็กระโจนออกมา เหมือนเเบบว่าลอร์ร่าไปทำเพื่อนมัน มันมาเเก้เเค่้นเเทนเพื่อนมันเเล้วนะ แต่ก็นะแล้วใครมันจะคิดหลังจากการโจมตีทุกอย่างเสร็จแล้ว
ตัวถัดมาก็พอขึ้นมาอีก ฮาร์ปี้อีกตัว กระโจนออกมาจากพุ่มไม้ทำเอาเด็กสาวที่นั่งทรุดตัวอยู่ถึงกับไปไม่เป็น
เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องทำยังไงต่อตอนนี้แรงที่ใช้ก็คือหมดไปกับตัวแรกแล้ว
เธอหันไปมองก่อนที่ดาบในมือจะเริ่มทำงานอยู่อยู่มือข้างที่จับเอาไว้ก็ยกขึ้นแทงเข้ากลางลำตัวของมัน
ท่าทางของทั้งมันและทั้งเธอก็ตกใจกันทั้งคู่ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง
“ ทำไมชอบมากันแบบนี้นะ ” เด็กสาวโวยวายยกใหญ่กับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า
แต่มันก็ทำให้เธอรอดมาได้อย่างหวุดหวิด
เธอพ่นลมหายใจออกจากปากอย่างรู้สึกว่ามัน ตกใจเอามากๆ
“ ฟู้ววววว ” เสียงเล็กๆของเธอยังไม่ทันจะพ้นภัยก็รู้สึกว่ามันยังไม่ตายดีด้วยซ้ำ
อะไรมันจะตายยากตายเย็นแต่ถ้าหากสังเกตดูก็จะรู้ว่าตัวนี้ตัวใหญ่ตัวใหญ่กว่าตัวก่อนหน้านี้เยอะเลย
นั่นเทียบได้กับพละกำลังที่มากกว่าตัวก่อนหน้านี้เธออาจจะต้องใช้เวลาต่อสู้ที่เยอะกว่าเด็กสาวรวมพลังของของตัวเองอีกครั้งค่อยๆลุกขึ้นและยืนหยัด
และครั้งนี้จะต้องไม่เหมือนรอบก่อนที่เธอสติหลุดทำอะไรไม่ค่อยถูกมือไม้ไม่ค่อยเป็นไปตามที่ใจคิดแต่ตอนนี้เป็นตัวที่สองแล้ว
น่าจะต้องมีสติมากขึ้นเด็กสาวใช้สมาธิและเบี่ยงหลบเพียงเล็กน้อยกับการโจมตีต่างๆ
ไม่นานนักทุกอย่างก็ดูกลับมาสงบอีกครั้ง เมื่อฮาร์ปี้ ลงไปนอนกองอยู่กับพื้นอีกตัวนึง
และแน่นอนว่าครั้งนี้มันไม่ได้นอนเฉยเฉยแต่มันเป็นเพราะว่ามันตายแล้วต่างหากเด็กสาวดูจะรอดตายได้อย่างหวุดหวิดเลยทีเดียวเชียว
ใบหน้าของเธอนั้นคือเจื่อนแบบขาวซีด รู้เลยว่าเธอกำลังกลัวอยู่หวังว่าหลังจากนี้มันจะไม่โผล่มาแบบนี้อีกแล้วนะ ถึงงั้นก็เถอะร่างเล็กก็ภาวนาขอให้ระหว่างการเดินกลับของเธอนั้นไม่มีตัวอะไรโผล่มาอีก เพราะสภาพในตอนนี้คือเธอไม่พร้อมสู้อย่างรุนแรงเลย
ร่างเล็กยกมือขึ้นปัดเหงื่อตัวเองที่ไหลอยู่บนหน้า นอกจากเหงื่อแล้วก็ยังมีแผลเล็กน้อยที่เกิดจากการต่อสู้เป็นพวกแผลถลอกจากการหกล้มของตัวเธอมากกว่า
เธอเอามือปัดพวกฝุ่นต่างๆที่เกะตามตัว “ ไว่ค่อยไปอาบน้ำเอา ”
จะบอกตัวเองแบบนั้นเพื่อเป็นการปลอบใจก่อนเธอจะเดินกลับเข้าไปภายในค่าย ด้วยความเร็วเธอไม่อยากเจอตัวอะไรในระหว่างที่เธอเดินอีกแล้วแค่นี้ก็รู้สึกหลอน
และท่าทางจะหลอนได้อีกนานเลยด้วย ร่างเล็กว่า และแน่นอนว่าเรื่องทั้งหมดนี้จะต้องถึงหูของไครอนอย่างแน่นอน จากที่เค้าบอกว่าจะมีแค่ตัวเดียวมันดันออกมาสองตัวพร้อมกันเลย แม้ว่าจะไม่ได้ออกมาพร้อมกันแต่ก็ในเวลาไล่เลี่ยกันแบบไม่ต้องหายใจคอกันเลยทีเดียว
จิตใจช่างทำด้วยอะไรกัน ร่างเล็กที่เดินไปบ่นไปแต่เพียงการบ่นในใจ เท่านั้นเอง
เเต่เมื่อหันกลับไปดูร่าง หรือซากของพวกมัน ใดๆ หายไปแล้ว หวังว่าจะไม่ใช่ก่อตัวใหม่มาไล่ตีเธออีกนะ เด็กสาวระเเวงๆ เเต่มองดีๆ คือมันสลายเป็นละอองฝุ่นปลิวกระจายไปรอบๆ
" ใดๆ ขอให้ไปอย่างสงบหละ " เด็กสาวอำนวยอวยพรพวกมัน แบบคนดีสุดๆ ก่อนร่างของเธอจะเดินกลับเข้าไป ลอดผ่านมุมเข้าไปภายในตัวค่ายโดยทันที
" กลับมาเเล้ว " เธกล่าวหลังเข้าไปได้นิดหน่อย แน่นอนสภาพคือไม่จืดเลยตัวเลอะมอมเเมมไปหมด เเต่เอาเเบบนี้หละไปหาไครอน เเน่นอนสมจริงมาก ไปทั้งสภาพงี้เลย จะได้รู้ว่าการต่อสู้นี้มันเหนื่อยยากและดุขนาดนไหนกัน
หลักฐานการโจมตีครั้งที่ 2 (ฝึกเผชิญหน้ากับฮาร์ปี้ - เวล 10)
จิ้มๆๆ
หมายเหตุ ภารกิจ ฝึกเผชิญหน้ากับฮาร์ปี้
สินสงคราม: ขนฮาร์ปี้ 4 เส้น (ก็ตี 2 ตัวอะสิ),
ตื่นรู้ +2 จากการเรียนรู้การชนะฮาร์ปี้ครั้งแรก
โพสต์ 2024-11-20 13:33:13
โพสต์ 2024-11-21 10:32:02
![ช่ำชองการรบ[I]](https://i.imgur.com/4Tnjrn3.png)
โพสต์ 2024-11-28 17:04:41
