[บ้านพักหมายเลข 3] ห้องโถงหลัก

Dean HEROES

096

ขอพลังใหม่

             ดีนกลับมาเตรียมตัวที่กระท่อมหมายเลขสาม จัดกระเป๋าสำหรับเดินทางไปทำภารกิจช่วยเหลือผู้ประสบภัยที่บัลติมอร์ การเดินทางครั้งนี้ดีนตั้งใจให้เป็นวันเดย์ทริปไปเช้าเย็นกลับและหวังว่ามันจะเป็นไปตามที่เขาคาดหมายอย่าได้กินเวลาล่วงเลยไปถึงสองหรือสามวันเพราะว่าเขามีนัดที่จะไปเดินเล่นที่ปารีสกับแมคเคนซีด้วยอะโฟรไดท์แอร์ไลน์ โดยจ่ายค่าตั๋วเครื่องบินเป็นการกำจัดก๊อบลินฝูงนึง ซึ่งเขาจะทำงานให้คุ้มค่าตั๋วเพื่อไม่ให้เทพีตำหนิติเตียน

             บทเรียนหนึ่งที่ได้รับหลังจากที่ไปเฮติกลับมา เขาควรจะพกอาหารฉุกเฉินไปด้วยจำนวนหนึ่ง ไม่ใช่เพื่อกินเองเพียงอย่างเดียวแต่สำหรับช่วยผู้ประสบภัยที่หิวโหยด้วย เขาไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร เหตุการณ์ก็ผ่านล่วงเลยมาแล้วตั้งเกือบเดือน หวังว่าทุกคนจะอยู่รอดปลอดภัย

             “รีช พี่ฝากเอาขนมไปวางไว้ในห้องนอนหญิงหน่อยนะ แล้วอยู่ที่นี่ก็อย่าดื้ออย่าซนกับพวกพี่สาวล่ะรู้ไหม?”

             “ค่ะ”

             มือหนายกขึ้นยีหัวเด็กหญิงตัวน้อยจากนั้นก็ยื่นช็อกโกแลตเจ้าดังที่ซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อพร้อมกับแนบจดหมายไปให้ด้วย เมื่อรีชารับคำสั่งเธอก็ยกมือขึ้นมาตะเบ๊ะให้ จากนั้นวิ่งดุ๊ก ๆ เอาขนมและจดหมายเข้าห้องนอนหญิงไป

             เอาล่ะ ในเมื่อจะศึกนี้จะต้องลุยทางน้ำเขาขอพรพ่อเพิ่มหน่อยดีกว่า เผื่อว่าพ่อจะมีพรอะไรเด็ด ๆ มามอบให้ ชายหนุ่มเดินไปยังสุดโถงทางเดินที่ประดิษฐานรูปปั้นองค์เทพโพไซดอน ดีนวางมือลงบนรูปปั้นก่อนจะหลับตาลงอธิษฐาน สื่อสารความตั้งใจของเขาส่งไปถึงทวยเทพ

             “พ่อครับผมกำลังจะไปทำภารกิจกู้ภัยทางทะเล หลายวันก่อนหน้านี้สะพานที่บัลติมอร์ถล่มและมีผู้สูญหาย เทพีไอริสแจ้งข่าวมาว่าอาจจะมีอสุรกายลักพาตัวพวกเขาไป มันผ่านมากหลายวันมาก ๆ แต่ผมก็หวังว่าพวกเขาจะยังปลอดภัยดี ถ้ายังไงพ่อก็ช่วยปกป้องพวกเขาด้วย แล้วอีกอย่างหนึ่ง.. ผมมาขอพร ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ผมเรียนรู้อะไรเพิ่มได้บ้าง ถ้ายังไงมีอะไรเจ๋ง ๆ พ่อก็ให้พรผมได้เลยครับ”

             หลังกล่าวจบดีนก็ทำสมาธิเพื่อรับพรดังกล่าว ภายใต้เปลือกตาเขารู้สึกได้ถึงกระแสน้ำที่ไหลผ่านร่างกายไป ภาพของน้ำทะเล ทะเลสาบ แม่น้ำ และน้ำเสียไหลเข้าสู่โสตประสาท จากนั้นเขาเห็นภาพแมงกะพรุนหลากสีสันแหวกว่ายไปมาล้อมรอบไปมา หนวดพิษบางส่วนของมันสัมผัสร่างกายทว่าดีนไม่รู้สึกปวดแสบ อาจเป็นเพราะว่ามันเป็นเพียงแค่ภาพจากมโนสำนึกก็ได้ เมื่อรู้สึกว่าได้รับพรอันยิ่งใหญ่จากเทพสมุทรแล้วดีนก็ลืมตาขึ้น ราวกับว่ากลิ่นอายของชายทะเลยังคงแตะอยู่ที่ปลายจมูกของเขา

             “ขอบคุณครับพ่อ ถ้างั้น ผมไปก่อนนะครับ”

             ฝ่ามือละออกจากรูปปั้น ดีนเดินคล้อยหลังกำลังจะเดินออกมาจากบ้านทว่าหูของเขาก็ได้ยินแว่วเสียงหนึ่งที่ลอยมาตามสายลม

             『ตรี…ศูล…คำ…พยา…』

             “ห๊ะ อะไรนะ?” ดีนหันขวับไปทางรูปปั้น เขาเอ่ยถามรูปปั้นบิดรอีกครั้ง “เมื่อกี้พ่อพูดอะไรหรือเปล่าครับ?”

             ทว่าเงียบไร้เสียงใด ๆ ตอบกลับมา ไม่ว่าจะเป็นสุ้มเสียงที่ได้ยินผ่านหูหรือจะเป็นเสียงเรียกที่ส่งตรงผ่านสมอง

            “สงสัยจะหูแว่วไปเอง…”

             ชายหนุ่มพึมพำเสียงเบา เขายิ่งเป็นคนชอบจินตนาการจนบางทีก็แยกไม่ออกว่าอย่างไหนเรื่องจริงอย่างไหนจิตปรุงแต่งไปเองอยู่ด้วย ดีนกระชับกระเป๋าเป้บนบ่าก่อนที่เขาจะเดินออกจากประตูกระท่อมโพไซดอนไป

ปลดล็อกสกิล [เซ็นเซอร์น้ำ], [ภูมิคุ้มกันพิษ] และ [ภูมิคุ้มกันเปียก]

HEROES [วีรบุรุษผู้โปรดปราน] โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+25

Bright BELIEVER

◇◆ 21 ◇◆

ไบร์ทเดินเข้าบ้านพักด้วยสภาพร่างกายอ่อนล้า หลัก ๆ ที่ทำ ฉันไปอาบน้ำแต่งตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่และแน่นอนลักษณ์การแต่งกายอยู่ในรูปแบบเดิม รองเท้าบูตสีดำ เสื้อเชิ้ตทรงพอดีตัวในผ้าคอตตอนสักหลาดสีน้ำเงินเข้มให้เข้ากับธีมบ้านเทพโพไซดอน คอปกเสื้อฉันไม่ติดกระดุม

ส่วนกางเกงก็เป็นจ็อกเกอร์ผ้าคอตตอนเดนิมเนื้อไม่ยืด ช่วงขากลมหลวม ที่สำคัญมันเป้าต่ำด้วยแหละ ปิดท้ายด้วยเสื้อแจ็กเก็ตบอมเบอร์ลุคสุดคูล เท่านี้เตรียมพร้อมออกไปผจญภัยต่อ

ฉันคิดว่าการไปรับภารกิจที่บอร์ด มันสามารถช่วยพัฒนาทักษะร่างกายได้ดีกว่า ฉันกำลังมุ่งเน้นไปทางด้านปัญญา 

จะไม่ยอมให้เกิดเหตุการณ์ 'เจ้าอสุรกายโง่แกทำให้ฉันดูแย่'

อ๋อ

แต้มตื่นรู้จากการต่อสู้ทะเลาะวิวาทตบตีกับอสุรร้าย เพียงพอมาปลดล็อกสกิลขั้นต่อไป

ฉันบังเอิญไปได้ยินมาน่ะ เหมือนชาวค่ายที่เคยอยู่มาก่อนจะพอรู้พลังของเด็กบ้านอื่น ๆ พลังที่จะปลดครั้งนี้ สายเลือดเทพสมุทรจะสามารถแยกส่วนประกอบน้ำทำให้แค่สัมผัสก็สามารถรับรู้ได้ว่าน้ำเหล่านั้นเป็นแหล่งน้ำเค็ม น้ำจืด หรือมีสารพิษปนเปื้อนหรือไม่

สิ่งนี้มันโคตรจะมีประโยชน์กับวงการวิทยาศาสตร์เป็นอย่างมาก เฮ้ย !!! พลังที่ตรวจสอบเก่งเทพกว่า เครื่องวัด pH เอาล่ะคงจะสงสัยใช่ไหมมันคืออะไร เดี๋ยวฉันจะอธิบายให้ฟัง pH meter คือเครื่องมือที่ใช้วัดไฮโดรเจนไอออนในสารละลายโดยระบุความเข้มข้นของไฮโดรเจนไอออนเป็นค่าความเป็นกรดหรือด่างซึ่งแสดงเป็นค่า pH (เด็กHigh School ต้องได้ทดลองกันทุกคนอยู่แล้ว อืม เป็นพื้นฐาน)

การวัดค่า pH นี้เกี่ยวข้องโดยตรงกับอัตราส่วนของความเข้มข้นของไฮโดรเจนไอออนและความเข้มข้นของไฮดรอกซิลไอออน ([H +] และ [OH-] ตามลำดับ) ฉันว่าเลิกอธิบายก่อนดีกว่า เพราะส่วนเนื้อหาตรงนี้จะยากขึ้น หรือถ้ายังอยากรู้ก็…..

สารละลายเป็นกลาง: pH = 7 , สารละลายที่เป็นกรด: pH  <7 , สารละลายที่เป็นด่าง หรือเบส: pH > 7

มาถึงตรงนี้แล้วถ้าไม่เข้าใจก็ ตั้งใจเรียนซะนะ โลกใบนี้ในฐานะของผู้ไร้พลังวิเศษต้องพึ่งวิทยาศาสตร์ในการดำรงชีวิต

"พ่อ ฉันมาอีกแล้วจะเบื่อขี้หน้าฉันป่าว เจอหน้าทีไรก็ขอพลังทุกที" ฉันเอ่ยบอกหน้ารูปปั้นขนาดใหญ่ "ก็มันช่วยไม่ได้นี่ ต้องฝึกฝนตัวเองจนเก่งพอที่พ่อจะยอมประทานพลังให้อีกละครั้ง"

บรรยากาศรอบตัวรู้สึกได้ถึงสายน้ำที่เย็นสบาย พ่อคงจะรู้แล้วล่ะว่าฉันมาที่นี่ 

คำนับรูปปั้นเทพผู้ยิ่งใหญ่ "คราวนี้ขอตึง ๆ" 

ฝ่ามือขาววางฝ่ามือทับฝ่าพระหัตถ์ รูปปั้นเจ้าสมุทรโพไซดอนตั้งตะหง่านสูงเด่น มีความเคารพและน่าเกรงขามในคราวเดียว เมื่อรู้ได้ถึงพลัง ฉันจึงนำมือออกและคำนับรูปปั้นบิดาอีกครา

"ขอบคุณ"

ใบหน้าไบร์ทยิ้มร่า

Level 10 - ปลดล็อกสกิล เซ็นเซอร์น้ำ

Bright BELIEVER

◇◆ 31 ◇◆

ไร้รอยต่อ ทอเต็มผืน หลับเต็มตื่น ด้วยชุดเครื่องนอนโตโต้—ตื่นมาฉันโบ๊ะบ๊ะเล่นมุกขำ ๆ คนเดียว 

เมื่อวานนี้หลังเสร็จงานที่ไร่สตรอว์เบอร์รี่ ฉันกลับมานอนในบ้านแสนอบอุ่นแห่งนี้ทันที การหลับช่วยทำให้ลืมเลือนเรื่องทุกข์ใจได้ช่วยคราว ฉันอยากจะบอกให้รู้นะว่าเราหลับสมองไม่ได้หลับตาม สมองของพวกเราเป็นเพียงส่วนเดียวของร่างกายที่ยังคงทำงานหนักตลอดเวลาที่หลับใหล 

การแบ่งปันแชร์ความรู้ ฉันชอบมาก ๆ เฮ้ ! แล้วฉันคุยกับใครล่ะ โอ้ไม่ คุยกับตัวเองเนี่ยแหละ เออ ๆ ทบทวนความรู้ไปในตัว ไม่อยากงั้นสมองฟ่อหมด

ถึงเห็นฉันดูเหมือนฉลาดแต่ก็มีเคยพลาดเรื่องการเรียนเหมือนกัน ต้องเท้าความไปช่วงเรียนสมุทรศาสตร์ฟิสิกส์ (Physical Oceanography)

วิชาสุดโหดหินจนอยากกระโดดน้ำ MIT ได้ศาสตราจารย์ ดร.ลินน์ ทาลลีย์ (Lynne Talley) นักสมุทรศาสตร์ชื่อดังของโลกและผู้เขียนหนังสือ Descriptive Physical Oceanography มาสอนนักศึกษาในคลาส 

เชื่อมั้ย ยากมาก เพื่อนที่เรียนด้วยกันถึงขั้นปาดน้ำตาเมื่อเดินออกจากห้องสอบ เพราะทำแคลคูลัสขั้นสูงที่เอาไปใช้อธิบายการไหลของน้ำไม่ได้ ฉันเองก็เกือบตกดีหน่อยที่ได้เพื่อนสาขาฟิสิกส์เชิงคณิตศาสตร์ช่วยติวให้ ไม่งั้นไบร์ทได้ลาก่อนความฝันของฉัน !

การเกิดคลื่นและการไหลเวียนของมวลน้ำในท้องทะเล คนที่เข้าเรียกภาควิชานี้ต้องเข้าใจตั้งแต่การหมุนของโลกกับดวงจันทร์ ถึงจะยากหน่อยแต่ก็สนุกดีตรงได้ฝึกความอดทนแก้โจทย์ปัญหา มันเปิดโลกนะพวกเกลียดสายวิทย์คงไม่ถูกใจสิ่งนี้ วนเวียนอยู่กับการหาความแตกต่างของอุณหภูมิและแรงกดอากาศในชั้นบรรยากาศที่ก่อให้เกิดลมทะเล

หรือที่ฉันชอบมหาสมุทรเป็นเพราะสายเลือดในตัว ลูกเทพเจ้าแห่งท้องทะเล จริงเซ่

ฉันได้เขียนจดหมายถึงพี่น้องของตัวเอง เป็นจดหมายตอบกลับน่ะ พลางเดินไปยังโซฟาของห้องโถงใหญ่ 

มือเรียวยาวหยิบแผ่นกระดาษ มีวาดรูปใส่ประดับเล็กน้อย ให้ดูหน้ากระดาษมุ้งมิ้งหน่อย ๆ นำไปวางบนโต๊ะซึ่งมั่นใจในระดับหนึ่ง จั่วจ่าหน้าเต็ม ๆ ถึงจะมีคนอื่นเห็นก็ไม่มีทางหยิบจดหมายไปหรอก ก็มีชื่อบอกอยู่ 

(วางอยู่บนโต๊ะ เยื้องตรงข้ามโซฟา)

@Dean 

พลันใบหน้าคมคายยิ้มกริ่ม แฮ่ ๆ ไม่แน่ใจเหมือนกัน ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล 

เป็นพี่หรือน้อง ถ้าจากใจฉันอยากได้พี่ชายมากกว่า ก็นะ ฉันเป็นลูกติดของแม่ ที่แม่แต่งงานกับพ่อใหม่ให้กำเนิดน้องชายฝาแฝด อายุห่างจากฉัน 5 ปี การดูแลน้องชายตัวแสบทำเอาปวดหัวรายวัน ยาไมเกรนต้องเข้าอ่ะ 

ก่อนที่ฉันจะเดินมายังรูปปั้นแกะสลักร่างของเทพแห่งท้องทะเลโพไซดอน คำนับด้วยจิตใจที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณ วางฝ่ามือทับฝ่าพระหัตถ์

"พ่อลูกขอพลัง" เสียงของฉันบอกต่อหน้ารูปปั้นอันสูงใหญ่ "ประทานพลังให้ฉันที" บรรยากาศรอบตัวเปลี่ยนไป ไบร์ทรู้แล้วล่ะ พ่อได้รับรู้ถึงความตั้งใจและสิ่งที่ฉันขอ

ความมุ่งมั่นของฉันนั้นไม่เปลี่ยนแปลง ยังคงจะฝึกฝนร่างกายต่ออีกหลังจากนี้ จนกว่าจะเก่งพอที่กล้าพูดได้เต็มปากเต็มคำ 'ไม่ใช่ตัวถ่วงของใคร'

Level 15 - ปลดล็อกสกิล ภูมิคุ้มกันพิษ

Level 15 - ปลดล็อกสกิล น้ำเยียวยา

Level 20 - ปลดล็อกสกิล สื่อสารกับเหล่าปลาและม้า

BELIEVER (ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ) โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15

Dean HEROES

Bright ตอบกลับเมื่อ 2024-4-27 09:09
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Bright เมื่อ 2024-4-27 09:34
#system01 {
    border: ...

104

จดหมายถึงไบร์ท

             ขาออกจากบ้านไปจ๊อกกิ้งกับหม่ำมื้อเช้ายังไม่มีอะไรวางอยู่บนโต๊ะรับแขก แต่เมื่อกลับมาดีนเห็นจดหมายฉบับหนึ่งวางอยู่บนนั้น เรื่องสิทธิส่วนบุคคลเขาไม่ขอไปก้าวล่วงแม้จะหอมยวนใจคนขี้เผือกสักแค่ไหน แต่ที่นี่คือกระท่อมโพไซดอนนี่นา เป็นบ้านของเขาเอง แล้วจะมีใครสักกี่คนที่จะถูกจ่าหน้าซองถึง บางทีอาจจะเป็นจดหมายน้อยที่ญาติสักคนของเขาเขียนถึง ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล ก็ได้

             เพราะงั้นก็ต้องเผือกได้สิ…

             เป็นจริงตามคาด หัวจดหมายเขียนชื่อของเขาตัวโต ๆ ไว้ชัดเจนแจ่มแจ๋วจนเขิน บอกได้เลยว่าแม้แต่ตัวเองยังไม่ค่อยจะเขียนชื่อเต็ม ๆ ของตัวเองลงไปในอะไรเท่าไร ยกเว้นแต่ตอนกรอกแบบฟอร์มทางราชการซึ่งนาน ๆ จะได้เขียนสักทีนึง

             ดีนเก็บจดหมายน้อยนั้นไปอ่านในห้องนอนของตัวเอง… หมายถึงห้องนอนรวมชายที่ตอนนี้ไม่มีเจโรมมาร่วมแชร์ห้อง ดังนั้นจึงเป็นกรรมสิทธิ์ที่เขาจะนอนคนเดียวสี่เตียงวนไปแก้เบื่อ จดหมายฉบับนี้มาจาก ไบร์ท เอมส์ หญิงสาวสายเลือดโพไซดอนที่เพิ่งเข้ามาในบ้านเมื่อสัปดาห์ก่อน พวกเขายังไม่มีเวลาได้สนทนากัน แต่รีชาเหมือนจะเห็นเธอแว้บ ๆ น้องบอกว่าอีกฝ่ายเป็นคนสวยที่มีใบหน้าไปในโทนสาวเอเซียเหมือนกับน้องสาวอีกคนที่ชื่อริปลี่ย์

             ‘เอเซียนอีกแล้ว สเปคพ่อเป็นแบบนี้สินะ…’

             เจโรมก็เป็นคนเกาหลี แต่เพอร์ซี่ที่เขาเคยเจอเพียงแป๊บเดียวก่อนเข้ามาที่ค่ายเป็นชาวตะวันตก แม้ไม่รู้ว่าเป็นสัญชาติอะไรแต่ก็น่าจะเป็นชาวอเมริกันมั้ง รีชาน้องเล็กมาจากสก็อตแลนด์ ส่วนตัวเขาเองที่เป็นละตินแม่เล่าให้ฟังว่าพบรักกับพ่อตอนไปทำงานที่แคลิฟอร์เนีย ถึงไม่ได้ชี้ชัดว่าเป็นเมืองไหนแต่เขาเดาว่าน่าจะเป็นเมืองชายทะเลอย่างซานฟรานซิสโกหรือไม่ก็ลอสแอนเจลิส และสายเลือดโพไซดอนคนสุดท้ายอย่างไรอันที่พบเจอที่ตัวเมืองนิวยอร์กก็น่าจะเป็นชาวยุโรปแถบทะเลเมดิเตอเรเนียน

             ซึ่งเท่ากับทั่วถึง… บางทีพ่อก็อาจเหมือนเขานี่แหล่ะ ‘ได้หมดถ้าสดชื่น’

             คงไม่ต้องสาธยายความเจ้าชู้ของเจ้าสมุทร เจ้าชู้พอ ๆ กับเทพซุสคล้ายกับจะปั๊มบุตรแข่งกัน แถมเทพีแอมฟิไทรต์ยังใจกว้างไม่มาระรานเหล่าอนุและบุตรนอกสมรส ดีนเดาว่านางไม่ได้ปรามสามีหรือว่าปรามแล้วแต่อาจจะเอาไม่อยู่

             จะว่าไปคลับคล้ายคลับคลาว่ากระท่อมหลังที่ยี่สิบสามจะเป็นสายเลือดของเทพีที่เป็นหนึ่งในภรรยาของโพไซดอนด้วยนี่นา แม้ว่าคนที่มีสายเลือดของเทพีองค์นั้นจะไม่ได้เป็นบุตรโพไซดอนแต่ต้องจัดลำดับความสัมพันธ์กันอย่างไรล่ะทีนี้ พี่เลี้ยง น้องเลี้ยงเหรอ? ความจริงดีนเริ่มจะลืมเรื่องผังความสัมพันธ์อันยุ่งเหยิงของเหล่าเทพไปหลายส่วน เพิ่งจะมาปวดหัวใหม่ก็เมื่อกี้นี้นี่แหล่ะที่คิดถึง ความโมโหเหมือนครั้งแรก ๆ เมื่อรู้ว่าพ่อเจ้าชู้ขนาดไหนได้หมดไป ตอนนี้มีแต่ความปลงและต้องทำใจให้ชิน เพราะเดี๋ยวได้มีมาเพิ่มอีกเป็นกระตักแน่ ๆ แล้วบ้านโพไซดอนก็อาจจะได้เป็นเนอสเซอรี่เลี้ยงเด็ก

             กลับมาโฟกัสที่จดหมาย... ลายมือที่เขียนสวยงามเป็นระเบียบเชียว พอมาเทียบกับลายมือของเขาเองแล้ว… อย่าให้พูด

            เมื่อดีนเริ่มอ่านก็รู้สึกประหลาดใจที่ไบร์ทอายุมากกว่าเขาปีนึง ไม่รู้เหมือนกันว่าหญิงสาวคนนั้นแก่กว่าเขากี่เดือน คงไม่ใช่ว่าอีกฝ่ายเกิดปลายปีแล้วพ่อก็มามีเขาตอนต้นปีหรอกนะ.. ไม่สิ จะนับแบบนั้นก็ไม่ถูก ดีนเกิดเดือนกุมภาพันธ์ ปีสองพันหนึ่ง ก็แปลว่าพ่อกับแม่น่าจะจีบกันช่วง ๆ ฤดูใบไม้ผลิปีสองพันยี่สิบ แต่จะอย่างไรก็ช่างระยะห่างมันก็ไม่ทิ้งกันอยู่ดี เพราะฉะนั้นคำว่าคบซ้อนไม่ได้เกินจริงแต่อย่างใด…

             “เฮ้อ…”

             ถึงจะปลงแต่ก็อดถอนหายใจออกมาไม่ได้

             แต่ถ้าบอกว่าไบร์ทอายุมากกว่าเขาแล้วเพิ่งมาเข้าค่ายก็แปลว่าเธอต้องเจอเรื่องที่หนักหน่วงมาน่าดู ‘ลูกสามมหาเทพน่ะกลิ่นแรง’ คุณไครอนเคยกล่าวไว้ แม้จะไม่ใช่ด้วยถ้อยคำและสำเนียงแบบนี้แต่ใจความเหมือนกันเป๊ะแน่ ๆ ดีนนึกถึงช่วงเวลาก่อนที่เขาจะมาค่าย ชายหนุ่มถูกอสุรกายไล่ล่าทุกวันแทบจะตรงเวลามื้ออาหาร เผลอ ๆ จะบวกอาฟเตอร์นูนทีและมื้อดึกไปด้วยอีกมื้อสองมื้อ

             สะบักสะบอมเสียคิดว่าต้องตายอยู่ตลอดเวลาจนแทบจะเป็นบ้า

             เมื่ออ่านจดหมายจบเขาก็เขียนตอบกลับไปสองหน้ากระดาษ ความจริงอยากจะไถ่ถามสารทุกข์สุขดิบมากกว่านี้ เธออายุมากกว่าเขาอาจจะกำลังเรียนอยู่หรือไม่ก็ทำงานแล้ว เธอจะรู้สึกเหมือนเขาไหมว่าการเป็นเดมิก็อดมันทำลายชีวิตที่กำลังจะไปได้สวยลงทั้งหมดเหมือนที่เขารู้สึก หรือว่าเธอจะรู้เรื่องราวเหล่านี้มาก่อนอยู่แล้วเหมือนอย่างรีชาที่รู้ว่าเธอเป็นเดมิก็อดตั้งแต่เด็กเลยทำใจไว้อยู่แล้วว่ามันต้องเป็นแบบนี้

             แต่สองหน้ากระดาษนี่ก็เยอะมากแล้ว และเขาก็ไม่อยากให้ไบร์ทต้องมาทรมาณสายตาด้วยลายมืออันห่วยแตกของเขาเอง

             .
             .
             .

             ดีนตรวจสอบกระเป๋าเดินทางเป็นครั้งสุดท้าย เสื้อผ้า อุปกรณ์เครื่องใช้ส่วนตัว พาสปอร์ต ครบ ไม่ลืมเอาโทรศัพท์กับสายชาร์จไปด้วย ถึงไม่ได้ใช้แต่เขาไม่พลาดการถ่ายภาพบรรยากาศของปารีสเก็บเอาไว้เป็นที่ระลึกอย่างแน่นอน เมื่อพร้อมออกเดินทางดีนก็สะพายกระเป๋าเป้ใบตุงที่เหน็บอาวุธสัมฤทธิ์ไว้บนหลังคล้ายกับจะไปรบออกจากห้องนอนชาย

             ก่อนออกจากกระท่อมหมายเลขสามไป ดีนได้วางจดหมายที่เขาเขียนเอาไว้ในตำแหน่งเดิมแทนที่จดหมายของไบร์ทที่ได้รับมา

Bright BELIEVER

Dean ตอบกลับเมื่อ 2024-4-27 16:13 104จดหมายถึงไบร์ท ขาออกจากบ้านไปจ๊อกกิ้งกับหม ...

◇◆ 38 ◇◆

เทพีอะโฟร์ไดท์พาฉันมาส่งยังค่าย สู่ความเวิ้งว้างอันไกลโพ้น เป็นการเดินทางที่ทำเอาฉันยังรู้สึกทึ่ง สำหรับเทพมันก็เป็นเรื่องง่ายที่จะวาร์ปไหนมาไหนได้

ฮัลโหล

ฉันเป็นมนุษย์ ถึงจะพยายามทำความเข้าใจแล้วก็ยังมีหลายเรื่องที่ยังขัดกับความคิดของไบร์ทเสมอ ด้วยสมองอัดแน่นความรู้ด้านวิทยาศาสตร์เป็นจำนวนมาก อย่างเช่นทฤษฎีความเร็วของแสง 

ความเร็วแสงเป็นความเร็วสูงสุดที่เอกภพ พูดง่ายๆ ว่าไม่มีสิ่งใดที่สามารถเคลื่อนที่ได้เร็วกว่าแสงความเร็วแสงในสุญญากาศ ซึ่งมีค่า 299,792,458 เมตร/วินาที 

เป็นความเร็วที่สูงมากจนไม่น่าจะนึกภาพความเร็วขนาดนี้ออกได้ง่าย ๆ ด้วยความเร็วขนาดนี้ แสงสามารถเดินทางรอบโลกได้เจ็ดรอบครึ่งในหนึ่งวินาที

ฉะนั้นการที่ไบร์ทเจอเรื่องเหนือความเชื่อที่ตัวเองเคยร่ำเรียนมา 'ช็อก' มากบอกตรง ๆ 

ถ้ามีการทดลองของเหล่าเทพเทพีเกี่ยวกับความเร็ว นักฟิสิกส์กอดคอกันร้องไห้แน่ !

ฉันกลับเข้ามาในบ้านพักหมายเลข 3 เอาล่ะดูเหมือนว่าทักษะ ทางด้านศักยภาพจะเพิ่มขึ้น ฉันเดินไปบริเวณที่ตั้งของรูปปั้นใหญ่สูงตระหง่าน ประติมากรรมสุดพิศวงและงดงาม ที่ไม่น่าเชื่อว่าจะปั้นขึ้นมาด้วยมือล้วน ๆ

เมื่อได้ลองใช้มือแตะสัมผัสก็จะรับรู้ได้ถึงความสามารถพิเศษของประติมากรรม "พ่อ ฉันกลับมาจากการทำภารกิจแล้วนะ และรางวัลของลูกสาวคนนี้ที่ควรได้รับก็ต้องเป็นพลังจากพ่อจริงไหม"

ไบร์ทคำนับรูปปั้นหนึ่งสามมหาเทพผู้ยิ่งใหญ่ มือเรียวยาววางฝ่ามือทับฝ่าพระหัตถ์ ทันใดนั้นร่างของฉันรู้สึกบรรยากาศในห้องโถงผันผวนราวกับมีความรู้สึกเย็น ๆ กระทบเข้าร่างกาย ความเย็นที่มาจากน้ำ

"ขอบคุณนะพ่อ"

ไบร์ทเหลือบเห็นจดหมายที่วางไว้อยู่ตรงจุดที่ ฉันเคยเขียนให้กับดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล 

หรืออีกฝ่ายจะตอบจดหมายแล้ว

ฉันนั่งอ่านจดหมายนั้นบนโซฟา แล้วก็ยิ้มหัวเราะอย่างขำขัน มีคนคิดเหมือนฉันเรื่องพ่อด้วย 'ความเจ้าชู้ของแทร่' สิ่งที่น่าสงสัยคือ ปีเกิดก็ไล่เลี่ยกันเหลือเกิน ไม่ใช่ว่าเป็นช่วงเวลาคาบเกี่ยวกัน…..คบซ้อน

"ได้น้องชายซะงั้น แต่ก็ไม่เป็นไร" ฉันหยิบปากกาหมึกดำขึ้นมาเขียนจดหมายอย่างตั้งใจ 

โอเค ต้องบอกก่อนว่าฉันพยายามตั้งใจเขียนจริง ๆ นะ ถึงแม้ว่าเนื้อหาในจดหมายมัน เอ่อ ออกแนวค่อนข้างแปลกชะมัด เมื่อเขียนเสร็จเรียบร้อยฉันก็ยิ้มกริ่ม วางไว้ตรงที่เดิม

พลางเปิดกระเป๋าเป้หยิบพวกขนมที่ซื้อมาจากประเทศฝรั่งเศสกะแบ่งไว้ให้ ซื้อมาเยอะอ่ะ นอกจากขนมแล้วก็มีไวน์แดงรสชาติฝาดคล้ายกับผลเบอร์รี่สีเข้ม ดีนไม่น่าจะสูบพอตหรอกมั้งถ้าสูบฉันก็กะจะแบ่งน้ำยากลิ่นน้ำแร่ให้ลอง

มาการอง , มาเดอแลน ,

Château Léoville-Las Cases (ไวน์)

Level 25 - ปลดล็อกสกิล ภูมิคุ้มกันเปียก

Level 30 - ปลดล็อกสกิล สร้างฟองอากาศ

BELIEVER (ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ) โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15

Dean HEROES

Bright ตอบกลับเมื่อ 2024-4-28 22:44
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Bright เมื่อ 2024-4-28 22:46 Dean ตอบกลับเม ...

111

นี่มันเกิดอะไรขึ้น!

             กลางโต๊ะรับแขกเต็มไปด้วยขนมและของฝากจากปารีส ทำให้รู้ได้ทันทีว่าจดหมายที่เขาวางไว้ก่อนไปปารีสได้ถูกเก็บไปแล้ว และเดาต่อว่าผู้ที่นำของฝากมาวางเต็มโต๊ะคือ ไบร์ท เอมส์ พี่สาวแห่งบ้านโพไซดอน

             ‘มาการอง มาดแลน ไวน์แดง… อย่าบอกนะว่า’

             แล้วเมื่อหยิบจดหมายฉบับใหม่ขึ้นมาอ่านก็หลุดหัวเราะ

             “เอ้า ไปปารีสมาเหมือนกันเหรอเนี่ย”

             ถึงว่าล่ะ.. อสุรกายภายในเมืองถึงหายไปเสียหมด สัตว์ประหลาดครึ่งเมืองคงไปรุมอยู่ที่ไบร์ท หวังว่าเธอจะไม่เจอพวกนั้นเยอะจนหลอนนะ ต้องขอบคุณเธอเสียหน่อยที่ทำให้เขาได้เดินเที่ยวในเมืองอย่างสบายใจ รวมถึงขนมเหล่านี้ด้วย

             ดีนหยิบปากกาออกมาเขียนในสมุดจด มีหลายเรื่องที่อยากเล่าจนคราวนี้ได้จดหมายถึงสามแผ่น เขาฉีกจดหมายที่เขียนเสร็จแล้วออกจากสมุดโน้ตสันห่วง วางไว้บนโต๊ะก่อนจะทับด้วยของฝากที่เขาซื้อมาให้เธอ จากนั้นถึงได้รวบของฝากทั้งหมดมาเก็บไว้กับตัว โดยเฉพาะไวน์ที่ไม่เหมาะกับเด็ก ๆ เพราะงั้นเขาจึงต้องกินแทนด้วยความเต็มใจอย่างที่สุด

             ก่อนจะเข้าห้องนอนชายดีนหยุดยืนอยู่ที่หน้ารูปปั้นเทพโพไซดอน อยากรู้เหลือเกินว่าหลังจากจบภารกิจแล้วพ่อจะประทานพรอะไรให้เขาอีกหรือเปล่านะ..

             ฝ่ามือวางประทับลงบนรูปปั้นที่เย็นเฉียบ ดีนหลับตาแล้วข่มจิตให้สงบพลางนึกถึงเจ้าสมุทรที่ประทับอยู่ในพระราชวังใต้ทะเลลึก

             “พ่อครับ มีพรอะไรที่อยากให้ผมบ้างไหม?”

             หลังจากการสื่อสารดีนรู้สึกดึงพลังบางส่วนที่ไหลบ่าเข้ามาคล้ายกระแสน้ำที่มองไม่เห็น ภายในโสตแว่วเสียงบางอย่างคล้ายคนคุยกันแต่จับใจความไม่ได้ มีหลายเสียงเหลือเกินที่ดังอยู่ในหัว ทั้งเสียงของรีชา เจโรม ไรอัน และอีกหลาย ๆ คนที่เขาไม่รู้จักทั้งชายหญิง กระแสเสียงทั้งหมดที่เขาได้ยินคือเสียงของเหล่าพี่น้องร่วมสายเลือดอย่างนั้นเหรอ? สมกับที่พวกเราเป็นครอบครัวใหญ่กันจริง ๆ ถ้าแบบนี้แปลว่าเขาสามารถเชื่อมจิตกับพี่น้องได้หรือเปล่านะ?

             ‘ว้าว เยี่ยมไม่หยอกจะได้ไม่ต้องเอาแต่เขียนจดหมายคุยกันสักที’

             ดีนตีความไปอย่างนั้น.. ในขณะที่กำลังจะออกจากสมาธิเขากลับได้ยินเสียงของบิดา แม้ไม่เห็นหน้าแต่ดีนสัมผัสได้ทันทีว่าเทพโพเซดอนพ่อของเขากำลังโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก ไม่เหลือมาดคุณพ่อผู้ใจดี มีแต่พายุลูกใหญ่ที่กระหน่ำถาโถมเข้ามาหานิวยอร์ก

             『ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ของข้า! ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ ขโมยไป!! ▓▓▓ จักต้องชดใช้!!! ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ของข้า! ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ ขโมยไป!! ▓▓▓ จักต้องชดใช้!!! ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ของข้า! ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ ขโมยไป!! ▓▓▓ จักต้องชดใช้!!! ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ของข้า! ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ ขโมยไป!! ▓▓▓ จักต้องชดใช้!!! ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ของข้า! ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ ขโมยไป!! ▓▓▓ จักต้องชดใช้!!! ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ของข้า! ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ ขโมยไป!! ▓▓▓ จักต้องชดใช้!!! ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ของข้า! ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ ขโมยไป!! ▓▓▓ จักต้องชดใช้!!! ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ของข้า! ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ ขโมยไป!! ▓▓▓ จักต้องชดใช้!!! ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ของข้า! ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ ขโมยไป!! ▓▓▓ จักต้องชดใช้!!! ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ของข้า! ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ ขโมยไป!! ▓▓▓ จักต้องชดใช้!!! ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ของข้า! ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ ขโมยไป!! ▓▓▓ จักต้องชดใช้!!! ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ของข้า! ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ ขโมยไป!! ▓▓▓ จักต้องชดใช้!!! ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ของข้า! ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ ขโมยไป!! ▓▓▓ จักต้องชดใช้!!! ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ของข้า! ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ ขโมยไป!! ▓▓▓ จักต้องชดใช้!!! ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ของข้า! ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ ขโมยไป!! ▓▓▓ จักต้องชดใช้!!! ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ตรีศูล.. ของข้า! ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ.. ใครบังอาจ ขโมยไป!! ▓▓▓ จักต้องชดใช้!!!』

             ความเกรี้ยวกราดที่ถาโถมเข้ามาในจิตทำเอาดีนผวาตัวแล้วผงะถอยหลังไปโดยอัตโนมัติ

             แหมะ..

             ของเหลวสีแดงหยดลงบนพื้นหินอ่อนสีขาว และเมื่อแตะที่ปลายจมูกถึงได้รู้ว่ามันคือเลือดกำเดาของเขาเอง สีหน้าของหนุ่มผิวเข้มซีดเผือดและสั่นสะเทิ้มไปหมดเมื่อเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง หรือกำลังจะมีอะไรเกิดขึ้น เขารู้ว่าพ่อไม่ได้ตั้งใจแต่ว่าตอนนี้มหาเทพโพไซดอนช่างน่ากลัวเหลือเกิน…

             “พ่อ.. นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”

             ริมฝีปากขยับถามเสียงผะแผ่ว ทว่าไร้การตอบกลับใด ๆ จากรูปปั้นอีก แล้วแบบนี้เขาควรต้องทำอย่างไรดีล่ะ?

ปลดล็อกสกิล [สื่อสารใต้น้ำ]

HEROES [วีรบุรุษผู้โปรดปราน] โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+25

Dean HEROES

118

ไม่ชอบ แต่ก็เข้าใจ

             ได้เวลากลับมาพักผ่อนที่บ้านพัก สิ่งแรกที่ดีนทำหลังจากกลับมาถึงกระท่อมหมายเลขสามคือเผชิญหน้ากับรูปปั้นของเทพโพไซดอน หากว่าเขาไม่เดินหลงไปไร่สตรอว์เบอร์รี่แล้วเจอออสติน เชื่อได้เลยว่าดีนคงกลับมาที่กระท่อมจากนั้นก็โวยวายใส่รูปปั้นเจ้าสมุทรราวกับคนบ้าแน่ ๆ แต่หลังจากที่ได้รับคำแนะนำจากรุ่นพี่ คำชี้แนะจากไครอน และไปตากแอร์เย็นฉ่ำที่สถานพยาบาล แม้จะเจอกับโซเฟียที่น่าโมโหนิดหน่อยที่เธอมักจะหยอกเขาแรงเสมอแต่ความหงุดหงิดนั้นเกิดขึ้นเพียงแค่ชั่วคราว ตอนนี้ดีนใจเย็นลงและมีสติมากขึ้น ถึงกระนั้นก็อยากจะขอเคลียร์กับบิดาสักหน่อย

             ชายหนุ่มกลัวที่จะสัมผัสรูปปั้นบิดาเพราะกลัวว่าเทพโพไซดอนจะส่งจิตที่รุนแรงใส่เขาอีกเขาจึงหยุดยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นอยู่เป็นนาที ก่อนจะตัดสินใจวางมือลงไปที่รูปปั้นเทพบิดา ดีนกล่อมตัวเองว่าไม่มีอะไรที่น่ากลัวไปกว่าสิ่งที่เขาต้องออกไปทำข้างนอกค่ายอีกแล้ว

             เมื่อหลับตาลงดีนสัมผัสได้เพียงความสงบ ไร้เสียง ไร้คลื่นลม บุตรชายไม่รู้ว่าพ่อสัมผัสได้ไหมว่าเขาอยู่ตรงนี้ แต่ช่างเถอะ ขอให้ได้พูดสักหน่อยแล้วกันเพื่อความสบายใจของตัวเอง

             “พ่อครับ ผมรู้ปัญหาของพ่อแล้วนะ ผมรู้ว่าสิ่งที่ถูกขโมยไปไม่ได้มีแค่มีความสำคัญต่อพ่อ แต่ยังสำคัญต่อโลกใบนี้มาก ไม่รู้ว่าข่าวลือเรื่องคำพยากรณ์ไปถึงแอตแลนติสไหม แต่ที่ค่ายลือกันให้แซดเลย เด็ก ๆ ที่นี่กลัวว่าพ่อจะส่งคลื่นยักษ์มาถล่มมากนะ ตอนนี้ผมไม่ได้อยู่กับน้อง แต่รีชก็คงกลัวไม่ต่างจากคนอื่นหรอก เอาจริง ขนาดว่าผมเป็นผู้ใหญ่ยังกลัวเลย กลัวตั้งแต่ที่พ่อโวยวายวันนั้น…”

             ดีนลืมตาขึ้นมองรูปปั้นของเทพเจ้าก่อนจะพยายามสื่อสารต่อ

             “ผมไม่เห็นด้วยที่พ่อทำแบบนี้ การก่อสงครามกับโอลิมปัสเป็นเรื่องบ้าบอมาก พ่อแน่ใจได้ยังไงว่าเทพกรีกสักองค์ขโมยตรีศูลไป จากคำพยากรณ์บอกว่าบุตรแห่งเทพโป้ปดอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ แต่พูดถึงเทพเจ้าเล่ห์บนโลกมีตั้งหลายองค์ คุณไครอนบอกผมมาตั้งเยอะแยะ ชื่ออะไรบ้างยังจำไม่ได้เลย ถ้าคำพยากรณ์ของเทพเดลฟีถูกเสมอพ่อก็ต้องใจเย็นก่อนแล้วค่อยหาตัวคนร้ายไปนะครับ”

             “พ่ออาจจะไม่แคร์ก็ได้ที่จะคร่าชีวิตมนุษย์ สำหรับเทพคงเหมือนแค่ทลายรังปลวก ที่นิวยอร์กมีเพื่อนของผมหลายคนอาศัยอยู่ ผมคงเสียใจมากถ้าพ่อจะฆ่าเพื่อนของผม ไม่รู้เลยว่าถ้าเป็นแบบนั้นจริงเราจะยังมองหน้ากันติดไหม”

             ดีนพยายามไม่นึกถึงเรื่องกอซซิปที่ออสตินเล่า ที่พ่อมีปัญหากับเทพญี่ปุ่นเรื่องผู้หญิงจนสาดคลื่นยักษ์ใส่เขตคันโตจนโรงไฟฟ้าเกิดการรั่วไหล แล้วมันจะไหลไปไหนถ้าไม่ใช่ทะเล เทพโพไซดอนอาจจะมาปวดหัวทีหลังก็ได้หลังจากการกระทำนั้น หรืออาจจะโดนเทพีแอมฟิไทรต์ด่า ไม่ใช่แค่การนอกใจแต่เหมือนปาขยะใส่บ้านเพื่อนแต่มันดันกระเด็นตกมาหน้าบ้านตัวเอง

             และนี่ก็เป็นอีกครั้งที่เจ้าสมุทรเขวี้ยงงูไม่พ้นคอ.. ไม่ใช่คอตนเองแต่เป็นคอลูกชาย

             “ผมจะช่วยพ่อหาตรีศูลที่หายเอง แล้วพิสูจน์ให้คนอื่นเห็นว่าพ่อไม่ใช่เทพใจร้ายใช้แต่อารมณ์ พ่อในความทรงจำของผม.. ที่ผมเคยเจอไม่ใช่คนแบบนั้น”

             ดวงตาสีเปลือกไม้หลับลงอีกครั้ง แพขนตายาวที่เรียงตัวหลุบลง หน้าผากของชายหนุ่มแตะสัมผัสรูปปั้นแข็ง ๆ เขาสัมผัสได้เพียงแค่ความเย็นของปูนปั้น

             “จากคำทำนายผมน่าจะต้องปลดผนึกอสุรกายห้วงทะเลลึกสักอย่างที่ไม่รู้ว่าคือตัวอะไร อาจจะเป็นการกดระเบิดนิวเคลียร์ก็ได้แต่ผมไม่ยอมให้พ่อเปิดสงครามหรอก อย่างน้อย.. ถ้าอสุรกายถูกผนึกไว้ได้ต่อให้ปลดผนึกมันก็คงตามกลับมาผนักใหม่ได้อยู่มั้ง แต่ผมไม่รู้เลยว่าการต่อสู้กับมันจะทำให้ผมรอดกลับมาไหม ไหนจะบุตรแห่งเทพโป้ปดอีก…”

             อสุรกายอื่น ๆ อาจพอสู้ไหว แต่ดีนไม่ค่อยมั่นใจว่าการกำราบศัตรูทั้งสองอย่างนี้มันโหดหินในระดับไหนกันนะ เขาไม่มีของวิเศษเหมือนที่เพอร์ซี่ได้รับเสียด้วย งานนี้มีแค่หอก โล่ เกราะ และทักษะการต่อสู้อันน้อยนิดของตัวเอง อ้อ.. แล้วก็อาหารเทพอีกหกชิ้นสำหรับคนสามคนอีกด้วย

             “ผมไม่ขออะไรมากนอกจากให้พ่อช่วยใจเย็นแล้วก็ให้เวลาพวกเรา..”

             ดีนรู้สึกถึงไอเย็นล้อมรอบตัวเขา ราวกับว่าร่างกายของเขาจมลงสู่ห้วงทะเลลึกที่ทั้งเงียบสงบและว่างเปล่า เมื่อดวงตาเปิดปรือขึ้นมาคล้ายจะเห็นลูกบอลน้ำลอยอยู่รอบตัว แต่เมื่อกะพริบตาภาพลวงนั้นได้หายไป

             “หืม.. อะไรน่ะ?”

             ความรู้สึกคล้ายกับตอนได้รับพร หรือว่าพ่อจะรับฟังเขาอยู่แล้วประทานพรบางอย่างให้มากันแน่นะ แม้ไม่รู้ว่าคืออะไรแต่หากเป็นพลังใหม่อาจต้องลองใช้ดู

             “ถ้าพ่อให้พรผมก็ขอบคุณมาก ถึงพ่อจะไม่พูดอะไรแต่อย่างน้อยผมก็รู้ว่าพ่อคงจะรับฟังคำขอของผม ขอบคุณครับ”

             ริมฝีปากใต้ไรหนวดที่ไม่ได้โกนขยับยิ้มบาง ๆ ให้แก่รูปปั้น จำต้องยุติการสนทนาเพียงเท่านี้ จากนี้เขาต้องวางแผนการอย่างรัดกุมสำหรับการทำภารกิจ

             แผนการ… สงสัยต้องบัญญัติศัพท์นี้ลงในพจนานุกรมเล่มที่ชื่อว่า ‘ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล’ เสียแล้ว

             แผนการ… จากคนที่ทำตามใจตัวเองและไม่เคยมี ‘แผน’ มาก่อน

ปลดล็อกสกิล [ควบคุมน้ำ]

HEROES [วีรบุรุษผู้โปรดปราน] โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+25

Bright BELIEVER

◇◆ 83 ◇◆

หลังบริจาคของที่โรงหลอมเหล็กไบร์ทรู้สึกเลยว่ากระเป๋าอย่างเบาอ่ะครับพี่ชาย ฉะนั้นจึงกลับมายังบ้านพักหมายเลข 3 

เพราะออกจากค่ายไปร่วมครึ่งเดือน เมื่อได้กลับค่ายมาจึงมีอะไรหลายอย่างให้ทำเยอะแยะซะเหลือเกิน รวมไปถึงการปลดล็อกสกิล

ฉันคิดมาเสมอพลังของตัวเองมีแต่กายภาพ ด้านพละกำลังล้วน ๆ แต่มาคราวนี้ ฉันอยากขอพลังจากพ่อสักหน่อย อย่างน้อยก็ให้มีปล่อยน้ำจากฝ่ามือได้ก็ยังดี 

รูปปั้นเทพแห่งท้องสมุทรตั้งเบื้องหน้า มองกี่ทีก็รู้สึกขนลุก ถึงแม้เป็นเพียงรูปปั้นหินอ่อน ทว่ารู้สึก…..คล้ายกับพ่อจ้องมองตลอดเวลา

เรื่องสยองสองบรรทัดหรือไม่ 

วางฝ่ามือทับฝ่าพระหัตถ์ก่อนมีไอน้ำรอบตัว เปล่งแสงบนมือของไบร์ท ฉันชักมือกลับออกมา 

"ได้รับพลังแล้วสินะ" เป็นพลังแบบไหนกัน สงสัยต้องทดสอบสักหน่อย เป็นพลังที่ต้องมีระดับใจความสนิทเกินครึ่ง

Level 50 มีความโปรดปรานเทพหัวใจ 6 ดวง 

ปลดล็อกสกิล GPSทะเล 

Level 70 มีความโปรดปรานเทพหัวใจ 6 ดวง 

ปลดล็อกอาวุธ [ตรีศูลน้อย] 

HEROES [วีรบุรุษผู้โปรดปราน] โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+25

Bright BELIEVER

◇◆ 96 ◇◆

ไบร์ทอยู่ในช่วงระหว่างกำลังเตรียมตัวสำหรับภารกิจเดินทางตามคำพยากรณ์ที่แม่หมอเรเชลเป็นคนทำนายให้

แน่นอนว่า เมื่อได้เลือกระดับยากสุด ความบันเทิงจึงมาเยือน ทำเอาฉันสติแทบหลุดออกจากร่าง ดีหน่อยที่ไครอนให้คำปรึกษาได้ดี เซนทอร์ผู้นั้นช่วยตีความในหลาย ๆ ส่วนของคำพยากรณ์ 

เพื่อการนั้นตัวฉันจึงจำเป็นต้องขอพลังใหม่จากพ่อ 

ขายาวก้าวเดินฉับไวตรงมายังด้านหน้ารูปปั้นสลักลายหินอ่อน มหาเทพสมุทรโพไซดอน ทุกครั้งที่เห็นก็ให้ความรู้สึกน่าเกรงขามเช่นเดิม ตั้งอยู่ในห้องโถงใหญ่ของบ้านหมายเลข 3 

มือข้างขวาประสานวางทับลงบนฝ่ามือที่เป็นรูปปั้น “เฮ้ พ่อ”

“ฉันได้รับคำพยากรณ์ที่เกี่ยวข้องกับโครนัส ซึ่งเป็นพ่อของพ่อใช่ไหมล่ะ” พูดไปพูดมาช่างจะสับสนมึนงงในสรรพนาม “ดังนั้น ฉันอยากจะได้พลังควบคุมน้ำ เอาไว้ใช้ต่อสู้กับ…..อืม ศัตรูที่จะต้องเผชิญหน้า”

ไบร์ทเคยเห็นดีนใช้พลังควบคุมน้ำ บอกเลย เจ๋งมากกกกก !!! เป็นเหตุทำให้ฉันอยากมีพลังนั้นใช้สร้างเป็นเกราะน้ำป้องกัน ถึงจะเป็นพวกสายลุยเต็มสูบ ก็ย่อมต้องมีลูกเล่นซะบ้าง

เพียงชั่วครู่ ไบร์ทสัมผัสได้ถึงพลังอันเอ่อล้นที่ออกมาจากฝ่ามือนั้น ใบหน้าของฉันยิ้มอย่างเป็นสุข 

ที่เหลือต่อจากนี้ก็อาจจะเก็บตัวอีกสักพัก จะได้มีแรงลุยงานเต็มที่ เพราะไม่รู้ว่าภายภาคหน้าอุปสรรครูปแบบไหนกำลังรอฉันอยู่ ?

Level 50 มีความโปรดปรานเทพหัวใจ 4 ดวง - 

ปลดล็อกสกิล ควบคุมน้ำ 

BELIEVER (ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ) โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15

Dean HEROES

194

พรที่เหลือ

               นานแล้วที่ไม่ได้กลับมาที่กระท่อมหมายเลขสามเลย เห็นทีว่าครั้งล่าสุดที่กลับกระท่อมของตัวเองคือก่อนไปทำภารกิจที่ยูเครน ซึ่งหมายถึงผ่านมาหนึ่งเดือนได้แล้ว ดีนเตรียมใจว่าเมื่อเปิดประตูเข้าไปเขาจะพบกับความอับชื้นหรือเม็ดฝุ่นที่จับตามเฟอร์นิเจอร์ แต่อาจไม่เป็นแบบนั้นก็ได้เพราะว่ามีไบร์ทอยู่ แม้ว่าเธอจะไม่ค่อยอยู่บ้านพอกัน

               ทว่าผิดคาด ทุกอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยและสะอาดสะอ้านมากกว่าที่คิด ขนาดว่าใบไม้ที่ควรจะปรกเต็มทางเดินหน้าบ้านยังไม่ผลัดใบมาเกลื่อนกลาด คงเพราะยังไม่ถึงฤดูกาลก็ได้ แต่เขารู้สึกว่ามันเป็นระเบียบเกินไป เผลอ ๆ อาจจะสะอาดมากกว่าก่อนเขาจะออกไปทำธุระอีก

               ‘ไบร์ทคงเก็บกวาดแหล่ะ’

               เขาคิดเช่นนั้น อย่างไรเสียสายเลือดโพไซดอนที่อยู่ในค่ายนี้ก็ไม่ได้มีแค่ดีนกับรีชาเสียหน่อยนึง

               ชายหนุ่มเดินตรงไปสุดระเบียงทางเดินแล้วหยุดยืนอยู่ตรงหน้ารูปปั้นเทพโพไซดอนทรงฮิปโปแคมปัส วางมือประสานบนพระหัตถ์ที่กุมตรีศูลเอาไว้เพื่อเชื่อมจิต เขาสัมผัสได้ถึงความเย็นเฉียบจากรูปปั้นคล้ายกับสายน้ำชุ่มฉ่ำแม้จะอยู่กลางฤดูร้อน นอกจากไม่ได้กลับบ้านมาเดือนนึง เขายังไม่ได้สื่อสารกับพ่อเลยตั้งแต่กลับจากแอตแลนติส

               “สวัสดีครับพ่อ ถ้าผมมารายงานตัวว่ากลับมาถึงค่ายนานแล้วจะสายไปไหม” เขาหัวเราะแผ่วเบาแล้วจึงพูดกับรูปปั้นต่อ “ไม่รู้ว่าพ่อรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นที่ค่าย ผมไม่รู้ว่าพ่อจะโมโหอีกหรือเปล่าเลยไม่อยากจะพูดเรื่องนั้นอีก คือ.. ถ้าพ่อรู้ก็คงรู้แล้วล่ะ แต่ถ้าไม่รู้ก็ลองถามลูกพ่อคนอื่นเอา”

               จู่ ๆ ก็โบ้ยไปให้พี่น้องรับหน้าแทนเสียอย่างนั้น

               “เรื่องนั้นช่างมัน มาพูดถึงเรื่องดี ๆ กันดีกว่า ตอนนี้ผมมีแฟนแล้ว ถ้าผมจะไปนอนบ้านแฟนบ่อยหน่อยพ่อคงไม่ว่ากัน” แต่ถึงเอาช้างมาฉุดก็หยุดคนกำลังมีความรักข้าวใหม่ปลามันไม่ได้แล้วล่ะ “ผมอยากให้พ่ออวยพรให้คู่ของเราด้วยครับ เอาไว้ถ้ามีโอกาสผมจะแนะนำให้พ่อกับคุณน้ารู้จักอย่างเป็นทางการ แต่ความจริงพ่อก็เคยเจอเขาแล้วล่ะ บนเรือยอร์ช..”

               ราวกับสายน้ำที่ส่งผ่านความยินดีเป็นออร่าเย็น ๆ ไหลผ่านร่างกาย เขาอาจจะรู้สึกไปเองก็ได้แต่ขอคิดแบบนั้นไปก่อน

               “ผมกับเขา.. แมคเคนซีกำลังจะรับภารกิจปราบพยศเพกาซัสที่ลอนดอนกับไปถ่ายภาพให้เทพีดีมีเทอร์ที่ประเทศไทย ผมรู้มาว่าที่ไทยไม่ค่อยมีอสุรกายแต่เต็มไปด้วยภูตผีและคนเล่นของ ไม่แน่ใจเลยว่าจะเป็นภารกิจที่ยากกว่าหน้าฉากหรือเปล่า พวกผีเนี่ยต้องใช้อาวุธพิเศษของสายเลือดฮาเดสสินะครับ ว่าแต่พ่อมีอะไรเจ๋ง ๆ ให้ผมบ้างไหม เหมือนจะยังเหลือสกิลเรียกตรีศูลหรือเปล่า ผมเคยเห็นไรอันเรียกออกมาได้”

               เมื่อลูกชายขอมาคุณพ่อที่แสนดี (ดีแค่กับลูกตัวเอง) จึงได้ส่งทักษะความสามารถสุดท้ายมาให้ เมื่อบุตรชายหลับตาลงซึมซับพลังเทพคล้ายกับว่าเขาได้องค์ความรู้เกี่ยวกับมหาสมุทรเข้ามาในหัว เขาสามารถรับรู้ได้ว่าภาพใต้ท้องน้ำที่ไหลผ่านคือห้วงทะเลแห่งใด และเมื่อจิตไหลไปสู่ปลายทางเขาเห็นภาพของพระราชวังใต้น้ำแอตแลนติสโผล่ขึ้นมาในหัว และเขาเห็นภาพตรีศูลน้ำเรืองรองอยู่เบื้องหน้า จากนั้นแตกสลายกลายเป็นฟองคลื่นแล้วไหลซึมเข้าสู่กายา และเมื่อเขาลืมตาขึ้นภาพทั้งหมดก็สลายไปเหลือเพียงแค่ความจริง

               หลังจากได้รับพรจากมหาเทพโพไซดอนดีนก็ปัดกวาดเช็ดถูรูปปั้นพอเป็นพิธีทั้งที่มันสะอาดเอี่ยมอยู่แล้ว และในเวลานั้นเองเขาได้ยินเสียงเหมือนมีใครอยู่หลังบ้านในส่วนที่เป็นสระว่ายน้ำ

               แซ่ก แซ่ก แซ่ก

               เสียงแปรงขัดพื้นดังขึ้นอย่างแข็งขัน หรือจะเป็นไบร์ทที่มาทำความสะอาดสระว่ายน้ำอยู่ แต่ว่าเธอควรจะออกไปทำภารกิจแล้วสิ งั้นถ้าไม่ใช่ไบร์ทแล้วจะเป็นใคร รีชาเหรอ? ไม่มีทาง!

               และเมื่อเขาออกไปที่หลังบ้านก็เห็นชายหนุ่มผิวแทนคนหนึ่งกำลังขัดสระว่ายน้ำอย่างขมีขมัน

               “หืม ใครน่ะ?” ดีนเลิกคิ้วขึ้นถามคนแปลกหน้า ลูกชายพ่อคนใหม่งั้นเหรอมิน่าล่ะบ้านถึงได้ดูสะอาดผิดปกติ “นาย.. เป็นพี่น้องกับฉันใช่ไหม?”

               หนุ่มคนนั้นแหงนหน้าขึ้นมองผู้อยู่เหนือขอบสระก่อนจะตั้งแปรงขัดสระค้ำพื้นเอาไว้

               “นายคงจะเป็นดีนสินะ ฉัน ซันซ์ มาเดิล เคานต์ เป็นน้องชายต่างแม่ของนาย”

               ชายหนุ่มที่ชื่อซันซ์แนะนำตัวด้วยแววตาเปล่งประกายราวกับคนที่มีไฟอยู่ตลอดเวลา ชวนให้ดีนนึกถึงตัวการ์ตูนหนึ่งที่มักจะพูดว่า ‘ฉันจะเป็นราชาโจรสลัดให้ได้เลย!’

               “ใช่ ฉันดีน ว่าแต่นายรู้จักชื่อฉันด้วยเหรอ?”

               “ใครจะไม่รู้จักวีรบุรุษผู้ทวงคืนตรีศูลหยุดยั้งสงครามโอลิมปัสกันเล่า นาย ไบร์ท แล้วก็อีกคนจากบ้านอะโฟร์ไดท์โด่งดังกันจะตาย” ซันซ์กล่าวพลางหัวเราะ ต่อให้ไม่รู้อะไรเลยก็คงต้องรู้มาบ้างแหล่ะว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนที่เข้ามาอยู่ในค่าย ก็งานเลี้ยงฉลองแก่เหล่าผู้กล้าออกจะเอิกเริกขนาดนั้น

               “อืม มันก็จริง” ดีนได้แต่ยิ้มแหย อันที่จริงเขาไม่ได้อยากได้ชื่อเสียงว่าเป็นวีรบุรุษเท่าไร เพราะเมื่อมีฉายานั้นประดับอยู่บนบ่าไม่ว่าใครต่างก็คาดหวังให้เขาทำนั่นทำนี่ที่ไม่อยากทำ เช่น ออกไปสู้รบ ออกไปกู้โลก อะไรทำนองนั้น “ว่าแต่นายมาถึงที่ค่ายตั้งแต่เมื่อไร”

               ดีนเดินไปนั่งยอง ๆ ที่ริมสระเพื่อให้สนทนาใกล้ชิดกันยิ่งขึ้น

               “เกือบสองเดือนแล้วมั้ง” ซันซ์ยักไหล่ “เห็นคุณไครอนบอกว่าบ้านโพไซดอนคนเยอะคึกคัก แต่ตอนที่ฉันมาถึงกลับไม่เจอใครสักคน แถมยังอยู่คนเดียวมาอีกเป็นเดือน ๆ”

               “เกือบสองเดือนเลยเนี่ยนะ?” สีหน้าของดีนเต็มไปด้วยความเหลือเชื่ออย่างไม่ปกปิด ทว่าเขาก็ให้คำตอบของตัวเองได้ในเวลาอันรวดเร็วว่าไม่เห็นจะผิด ก็ในเมื่อเขาชีพจรลงเท้าอย่างหนัก และเมื่อกลับมาพักผ่อนที่ค่ายก็เอาแต่ไปขลุกอยู่กับอดีตเพื่อนจนไม่ได้กลับบ้านกลับช่องเลย “งั้นนายคงต้องอยู่คนเดียวไปอีกพักใหญ่เลยล่ะ”

               ดีนหัวเราะเพราะว่าเขามีภารกิจเดินทางใกล้อีกครั้งในอีกไม่กี่วันนี้ เมื่อพูดจบเขาก็กระโดดลงไปในสระที่ไร้น้ำ

               “เหลืออีกเยอะไหมเดี๋ยวฉันช่วย”

               “เพิ่งจะขัดไปแค่รอบเดียว ล้างแล้วขัดอีกรอบก็เสร็จแล้ว”

               “โอเค๊”

               ดีนกล่าวเพียงเท่านั้นก่อนที่จะช่วยซันส์ น้องชายคนใหม่ทำความสะอาดสระว่ายน้ำจนสะอาดเงาวับ ระหว่างนั้นก็พูดคุยไถ่ถามสารทุกข์สุกดิบจนรู้ได้ว่าอีกฝ่ายเป็นน้องชายที่อายุห่างจากเขาไปสามปี เรียกว่าไล่เลี่ยกันกับเจโรมก็ว่าได้ ในตอนนี้ดีนชักจะเริ่มชินกับความเจ้าชู้ตัวพ่อของเทพโพไซดอนแล้ว

               ‘รู้ว่าไม่ถูกกับซุสแต่ก็ไม่เห็นจะต้องแข่งกันเรื่องนี้เลยนี่หว่า’

               ถึงจะชินขึ้นมานิดหน่อยแต่ก็อดที่จะบ่นพ่อในใจไม่ได้ แต่ก็เอาเถอะ ที่พ่อไม่งอนเขาที่หายหัวอาจจะเป็นเพราะมีลูกรักคนใหม่แล้วก็ได้

ปลดล็อกพลัง [GPS ทะเล] และ [ตรีศูลน้อย]

HEROES [วีรบุรุษผู้โปรดปราน] โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+25