[บ้านพักหมายเลข 11] Internet Cafe

Daemon HEROES

WAR Group LGBT

     เดม่อนเดินมายังบ้านเฮอร์มีส เขาติดต่ออะไรเสร็จเรียบร้อย ก่อนจะเดินไปยังคอมพิวเตอร์เครื่องที่ว่างอยู่ ซึ่งตอนนี้เหลือเครื่องเดียว ก่อนเขาทำท่าจะนั่งลง มีหญิงสาวอีกคนผมบลอนด์สีทองก็จับเก้าอี้ตัวเดียวกับผมอย่างพอดี 

      "ขอโทษนะ พอดีฉันขอก่อนได้ไหม" หญิงสาวผมบลอนด์ตรงหน้าดูจะมีอายุมากกว่าผมนิดหน่อยพูดขึ้น ดวงตาสีเทาเปล่งประกาย 

      "อืม ได้ครับ ผมไม่รีบ เชิญคุณ...." เดม่อนกล่าวตอบอีกฝ่ายก่อนเขาจะผายมือเชิญอีกฝ่ายนั่งและค้างตรงชื่ออีกฝ่าย เขาเลือกแนะนำตัวก่อนและคลี่รอยยิ้ม "ผมเดม่อน เดม่อน แคนเนลท์ บุตรแห่งอะโฟร์ไดท์" 

    "ลิเลียน่า ไทเลอร์ ธิดาแห่งอะธีน่า ยินดีที่รู้จักนะ" ลิเลียน่ามองอีกฝ่ายตรง ๆ ด้วยความที่เธอมีความรอบคอบปัญญามากพอทำให้เธอประคองสติตัวเองได้ตลอด "พอดีต้องรีบส่งงานเขียนน่ะ เกือบเดธไลน์แล้วด้วยสิ" 

      ผมยืนมองใกล้ ๆ ไม่พูดอะไร หญิงสาวตรงหน้าดูน่ารักดีแฮะ แต่เธอเป็นลูกอะธีน่า แน่นอนว่าคงมีความรอบคอบและสติมากพอ ซึ่งเธอนับเป็นหญิงสาวคนเดียวในค่ายที่ไม่เผลอกับความงามของอะโฟร์ไดท์ หญิงสาวคนอื่น ๆ ในค่ายทั้งที่คาเฟ่ดูพวกเธอจะเผลอสักเล็กน้อย

      "คุณเดม่อนเพิ่งมาใหม่สินะ ได้ยินมาเหมือนกันว่าที่ค่ายมีบุตรแห่งอะโฟร์ไดท์คนแรกของรุ่น" ลิเลียน่าพูดขึ้น เธอเสียบแฟลชไคร์ฟในขณะเปิดอีเมล์และโยนไฟล์งานในแฟลชไคร์ฟขึ้นไป เธอพูดฉะฉานแม้ในขณะที่สมองกำลังคิดการส่งงาน 

       "ก็ไม่นานครับ แต่การต่อสู้ของบุตรแห่งอะโฟร์ไดท์ค่อนข้างลำบากพอตัวอยู่แต่ผมก็พอรับมันได้เล็กน้อย" เดม่อนกล่าวตอบลิเลียน่า เธอหันมามองในขณะกดส่ง และส่ายศีรษะเล้กน้อยอมยิ้มนิด ๆ เป็นอย่างที่เธอได้ยินข่าวลือ บุตรแห่งอะโฟร์ไดท์คนนี้ไม่เหมือนใครจริง ๆ เขาชอบการต่อสู้และอยากจะแข็งแกร่งขึ้นผิดจากสายเลือดคนอื่น ๆ ที่รักสวยรักงามและหลีกหนีการต่อสู้

      "เฉียดฉิวเลย..." ลิเลียน่าหลงจากกดส่งเสร็จเธอหันมาทางผม ก่อนจะพูดขึ้น "ขอบคุณนะบุตรแห่งอะโฟร์ไดท์ ไว้เราค่อยเจอกันนะ" หญิงสาวพูดก่อนหยิบหมวกแก๊ปขึ้นสวมวิ่งออกไป

      "เช่นกัน...." เดม่อนพูดเสียงเบาก่อนเขานั่งลงบนเก้าอี้เพื่อเปิดเฟสบุ๊ค ไล่หาโพสต์ข่าวประเทศไทยเกี่ยวกับกระเทยเมื่อวันที่ 4 มีนาคม

      เดม่อนเลื่อนฟีคจากคีย์เวิร์ค #Thailand อยู่พักหนึ่งก่อนเขาจะหาเจอ เดม่อนได้เริ่มคอมเม้นท์ในเชิงให้กำลังใจและขอให้พวกเขาใช้สันติวิธีคุยกันดี ๆ หวังว่าจะไม่เกิดความรุนแรงหรือความแค้นทั้งสองต่อกัน ก่อนเขาแนบสลิปโอนเงิน 30 USD แก่ผู้บาดเจ็บตามเลขบัญชีดังกล่าว

       "เสร็จแล้ว หวังว่าจะไม่มีเหตุความวุ่นวายเกิดหลังจากนี้นะ เขาไม่อยากคิดเลยถ้าเป็นอย่างที่แอรีสต้องการ สองฝั่งมีแววโน้มเปิดสงครามสูงมาก" เดม่อนพูดเปรย ๆ ก่อนจะสั่งปริ้นภาพคอมเม้นท์และโดเนทของเขา และลุกขึ้นไปยังเตาไฟ

Dean HEROES

022

เพื่อพี่กะเทย

          ข้อความในโทรศัพท์มือถือหลั่งไหลเข้ามาทันทีเมื่อเชื่อมต่อไวไฟแต่ก็ยังไม่ดุเดือดเท่าตอนที่ใช้บริการอินเทอร์เน็ตที่กระท่อมเฮอร์มีสในครั้งแรก กระนั้นก็ยังมีข้อความจากมารดาส่งมาทักถามความเป็นอยู่ภายในค่าย เขาคงต้องโทรกลับไปเล่าให้แม่ฟังสักหน่อยว่าเมื่อไม่กี่วันนี้คุณพ่อโพเซดอนได้มาเยี่ยมเขาถึงบ้านพักด้วย

          “หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้..”

          ไม่บ่อยครั้งนักที่คุณนายอัลวาเรซไม่รับสาย แต่ดีนไม่ได้นึกไปถึงเรื่องเลวร้ายเพราะก่อนหน้านี้คุณแม่บอกว่าโทรศัพท์ของตัวเองมีปัญหาเรื่องแบตเตอรี่สักอย่าง เขาเลยเลือกเข้าแอปพลิเคชั่นเฟซบุ๊กเพื่อตอบข้อความจำนวนมากที่ทักเข้ามา แต่ก็เห็นเหตุที่ดีนติดต่อมารดาไม่ได้จนต้องทำปากร้องอ้อไม่ออกเสียง

          ‘ไปให้กำลังใจสาว ๆ ที่บอสตัน✌️’

          ข้อความแคปชั่นขึ้นใต้รูปภาพเช็คอินที่สนามบินซานอันโตนิโอเมื่อราว ๆ หนึ่งชั่วโมงก่อน ฉะนั้นตอนนี้คุณแม่มาเรียนน่าของเขาน่าจะกำลังอยู่บนเครื่องบิน น่าเสียดายที่ยังคุยกันตอนนี้ไม่ได้เขาจึงเลือกส่งข้อความเสียงตอบกลับไปแทน

          “สวัสดีครับคุณแม่ ตอนนี้ผมสบายดีไม่ต้องเป็นห่วงนะ ช่วงนี้ก็รับพาร์ทไทม์ในค่ายหาเงินไปด้วย น่าเบื่อนิดหน่อยตรงที่ออกไปข้างนอกไม่ได้แต่ก็ไม่ต้องคอยระแวงสัตว์ประหลาด คุณไครอนเรียกมันว่าฟิวรี่ส์ แต่จะอะไรก็ช่างเถอะ พออยู่อย่างปลอดภัยก็ทำให้นอนหลับได้อย่างสบายใจหน่อย”

          “แล้วก็ไม่กี่วันก่อนคุณพ่อมาหาที่ค่ายด้วยล่ะครับ ผิดคาดนิดหน่อย ผมนึกว่าพ่อจะหุ่นล่ำกล้ามแน่นเหมือนอาร์โนลด์สมัยเล่นคนเหล็กสอง ไม่รู้ว่าตอนที่พ่อจีบแม่เขามาในลุคนั้นหรือเปล่านะ ฮะ ๆ.. พวกเราคุยอะไรกันนิดหน่อยแล้วท่านก็ให้พรที่ทำให้ผมหายใจใต้น้ำได้ด้วย เห็นว่าพรต่อไปจะเป็นพรที่รักษาแผลในน้ำได้แต่ตอนนี้เลเวลผมยังไม่ถึง.. ไม่รู้ว่าแม่ยังโกรธพ่ออยู่หรือเปล่า ผมไม่ได้ขอให้แม่กลับไปคืนดี แต่คุณพ่อเขาเสียใจกับอดีตที่เคยทำลงไปจริง ๆ นะ”

          “ตอนนี้ผมมีเรื่องที่จะเล่าให้ฟังแค่นี้ ที่บอสตันก็สู้ ๆ นะ รักแม่ครับ บาย”

          ข้อความเสียงทั้งสามถูกส่งไปแต่ยังไร้การกดอ่าน เขาสลับหน้าจอไปตอบข้อความของคนอื่นแล้วก็ไถฟีดเล่น ซึ่งส่วนมากจะเป็นวีดีโอช็อตเพจหมาแมวแสนรัก หากใครก็ตามที่เข้ามาในอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ในช่วงนี้จะเห็นหนุ่มแว่นหนวดครึ้มยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ขณะมองหน้าจอมือถือ..

          กินเวลานานร่วมชั่วโมงทีเดียวกว่าที่ชายหนุ่มจะหลุดจากบ่วงสัตว์โลกน่ารัก แล้วตอนนี้ก็ได้เวลาเริ่มงานที่ต้องสานต่อ ก่อนอื่นก็ต้องหาข้อมูลเทพ LGBTQ เจ้าของแคมเปญบริจาคเงินช่วยค่ารักษาพยาบาลพี่กะเทยก่อน อย่างน้อยเราควรทำความรู้จักคนที่จะเผาของไปให้สักนิดจะได้ไม่เกิดเดดแอร์เวลาสื่อสาร

          เฮอร์มาโฟร์ไดตัส คือ เทพชั้นรองหรือที่เรียกว่า ‘มินิก็อด’ ที่เกิดขึ้นจากเทพีแห่งความงาม ความรัก และกามารมณ์อะโฟร์ไดท์ กับเทพแห่งการสื่อสารเฮอร์มีส เรื่องนี้ทำเอาดีนรู้สึกประหลาดใจขึ้นมากับการจับคู่กินกันเองของเทพคู่นี้ แต่ไม่ว่าจะเป็นจากความรักหรือความใคร่แบบ ‘วันไนท์แสตน’ หรือ ‘เฟรน วิท เบเนฟิต’ เขาก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปวิพากษ์วิจารณ์ความสัมพันธ์ของคนอื่นถ้ามันเป็นด้วยความสมัครใจของทั้งสองและไม่สร้างความแตกแยกกับครอบครัวของใคร ซึ่งในกรณีเทพเขาก็ไม่มั่นใจในข้อหลังนี้เหมือนกัน แต่ว่าก็ช่างมันเถอะ…

          สรุปเร็ว ๆ ก็คือ เฮอร์มาโฟร์ไดตัส เป็นหนุ่มรูปงามสุด ๆ ที่มีนางพรายตกหลุมรัก แต่เทพหนุ่มไม่ได้สนใจนางพรายเลยจนนางไปอธิษฐานต่อทวยเทพองค์อื่น ๆ ว่า ‘ขอให้ได้อยู่กับเขาตลอดไป’ จากนั้นเทพก็จัดให้ เสกให้เทพชายรวมร่างกับนางพรายหญิงจนกลายเป็นคนที่มีสองเพศไปเลย…

          ‘นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า.. จะขอพรจากเทพให้ลงรายละเอียดชัดเจนด้วย’

          ถ้าแบบนี้ดีนชักไม่แน่ใจว่าของบูชาที่จะถวายร่วมกับหลักฐานแจ้งโอนเงินจะทำให้ผู้รับแฮปปี้หรือไม่ เพราะดูทรงแล้วเฮอร์มาโฟร์ไดตัสไม่ได้ยินยอมที่จะมีร่างกายสองเพศตั้งแต่แรก ก็หวังว่าเทพที่ต้องอยู่ในสภาพนั้นมาเป็นร้อย ๆ พัน ๆ ปีจะเอ็นจอยกับร่างกายของตัวเองได้ ไม่งั้นเขาอาจจะถูกสาปที่ซื้อของบรรณาการมาให้ไม่ถูกใจ

          หลังจากเรียนรู้เรื่องเทพสองเพศแล้วชายหนุ่มก็เข้าไปโอนในบัญชีการกุศลเพื่อช่วยค่ารักษาพยาบาลเป็นจำนวนเงิน 30 ดอลลาร์ แล้วก็โพสต์เฟซบุ๊กให้กำลังใจเหล่าสาว ๆ หลังวันกะเทยผ่านศึกมาด้วย โพสต์เสร็จไปไม่นานก็มียอดไลค์ขึ้น ตามมาด้วยคอมเมนต์จำนวนสองโพสต์ไม่รวมลิ้งก์ข่าวในคอมเมนต์แรกของตัวเอง

          ‘โพสต์จริงจังมากกก นายดีนเปี่ยนไป๊!! 😱😱😱’

          เขาอ่านคอมเมนต์แรกจากจอร์จแล้วก็หัวเราะเบา ๆ แล้วกดอีโมจิรูปหัวเราะให้ข้อความของเพื่อน ถ้าไม่ใช่เป็นคำร้องขอของเทพเจ้าดีนอาจจะคิดไม่ถึงว่าเรื่องราวอาจลุกลามใหญ่โตจนกลายเป็นปัญหาระหว่างประเทศได้หลังจากนี้ เขาเวอร์ชั่นคิดน้อยคงมองว่าเป็นเรื่องตลกขำขันแล้วแชร์โพสต์ไปว่า ‘รอดูหนังเรื่องนี้ อยากให้ ไมเคิล เบย์ เป็นผู้กำกับ’ แทนก็ได้

          ชายหนุ่มพิมพ์ตอบพลางขยับริมฝีปากเอ่ยอ่านออกเสียงไปด้วย

          “เห็นงี้ฉันก็เกือบจะได้เป็นผู้ช่วยนักวิจัยนะเว้ย! 🤣🤣🤣”

          มาต่อคอมเมนต์ที่สองจากจูน อดีตหัวหน้าที่เป็นผู้จัดการร้านฟาสต์ฟู้ดคนสวยน่ารักแต่จีบไม่ได้

          ‘มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นด้วยเหรอ หวังว่าพวกเธอจะไม่เป็นอะไรมากนะ ( •̯́ ^ •̯̀)’

          ชายหนุ่มกดอีโมจิห่วงใยตอบกลับไปแล้วก็พิมพ์ตอบข้อความ

          “นั่นสิ หวังว่าเรื่องราวจะไม่ลุกลามใหญ่โตด้วยนะ มาร่วมให้กำลังใจพี่กะเทยทั้งสองประเทศกันเถอะ 🥰”

          ผ่านไปห้านาทียังไม่มีใครคอมเมนต์ต่อ ชายหนุ่มจึงแคปหน้าจอแล้วต่อบลูทูธกับปรินเตอร์แล้วพิมพ์หลักฐานการโพสต์และสลิปโอนเงิน จากแคมเปญคราวก่อนสอนให้รู้ว่าทำดีต้องมีหลักฐานส่งถึงเทพ คราวนี้คุณพ่อไม่ได้บอกว่าเขาต้องทำอะไรบ้างแต่ดีนก็รู้ได้ทันทีว่าต้องมีใบงานไปส่ง..

          ‘เอาล่ะ เท่านี้ก็น่าจะใช้ได้แล้ว’

          พอเสร็จธุระเขาก็ออกจากกระท่อมเฮอร์มีสไปยังที่หมายต่อไปคือกองไฟบูชา

โอนเงินค่ารักษาพยาบาลพี่กะเทยไทยและผินส์ จำนวน 30 ดอลลาร์
(รวมค่าธรรมเนียม = 32 ดอลลาร์)

Johnathan BELIEVER

JUSTΦCΞ

ความเป็นของธรรมชาตินั้น มันก็คือเรื่องที่เหล่าธรรมชาติทั้งหลายควรจะเป็นผู้ที่จะกำหนดความเป็นไปของมันเอง ไม่ควรที่จะมีใครเข้ามาแทรกแซงให้ธรรมชาตินั้นเกิดเสียสมดุลย์ และสิ่งที่จะเกิดขึ้นนั้น มันก็จะไม่แย่ไปกว่า สิ่งที่มนุษย์กำลังทำอยู่ในขณะนี้.. เทพคือผู้ที่อยู่เหนือกฎเกณฑ์ทั้งหลาย พวกเขาไม่ควรจะเข้ามาแทรกแซงให้ธรรมชาติเกิดความเสียหาย ตรรกะของเทพแห่งสงครามนี่มันก็เป็นเช่นนั้นมาตลอด ชายหนุ่มเองก็ไม่เข้าใจ สงครามนั้นย่อมไม่มีใครที่เป็นผู้ชนะ ต่อให้ดูเหมือนจะชนะ แต่สุดท้ายแล้ว มันก็แทบจะไม่ต่างกัน 

เพราะสงครามนั้น ไม่เคยเปลี่ยนแปลงอะไรหรือสิ่งใด..

ชายหนุ่มเดินเข้ามายังบ้านของสายเลือดแห่งเทพแห่งการสื่อสาร ก่อนที่จะนั่งลงบนเก้าอี้ หน้าพีซีเครื่องนึงที่ยังคงว่างอยู่ เพื่อทำการใหญ่ การเลือกฝั่ง เลือกข้าง ซึ่งตัวเขานั้นเองก็เตรียมเอาไว้แล้ว และก็คงจะไม่เสียใจที่จะเลือกแลพร้อมที่จะยอมรับผลที่ตามมา เขาเข้ารหัสที่ติดอยู่ เพื่อเข้าสู่เดกส์ท็อป ก่อนที่จะเปิดเข้าบราวส์เซอร์เพื่อเข้าไปในเว๊ปและตั้งใจที่จะเลือกข้างใด 

เขาเลือกฝั่งเทพสมุทรฯพร้อมกับกรอกข้อมูลของตนเอง รายละเอียดต่างๆ เพื่อสำหรับแคมเปนนี้ หลังจากนั้นจึงปริ้นรายละเอียดของเอกสารนั้นออกมา เพื่อจะนำไปส่งผ่านเตาไฟเพื่อให้เทพสมุทรได้รับรู้รับทราบถึงความตั้งใจของเขาในครั้งนี้..

anne -

Internet Cafe

หลังจากที่เด็กหญิงตัวเล็กๆ อย่างเอลี่เธอได้ทำการเดินก้าวเรียวขาบอบบาง เดินทางออกมาจากตรงบริเวณบ้านใหญ่ ได้เป็นระยะเวลาสักพักหนึ่ง ในที่สุดเธอก็เดินทางมาจนถึงบริเวณห้องอินเตอร์เน็ต คาเฟ่บ้านเฮอร์มีส เป็นที่เรียบร้อยแล้ว เด็กหญิงค่อยๆ ทำการเอ่ยบทสนทนา กับ เจ้า ของ ห้องอินเตอร์เน็ตออกไปในทันทีว่า 

"สวัสดีค่ะ คุณเจ้าของห้องห้องอินเตอร์เน็ต คาเฟ่ เอลี่ขออนุญาตยืมคอมพิวเตอร์ใช้สำหรับทำการโหวตแคมเปญรณรงค์อนุรักษืทะเลหน่อยนะคะ" หลังจากที่สิ้นสุดคำพูด ของ เด็กหญิงตัวเล็กลงไปได้เพียงแค่ไม่นานนัก ก็มีเสียงของเจ้าของห้องตอบกลับมาว่า

"ยืมใช้คอมพิวเตอร์ได้ตามสบายเลยค่ะ รหัสอินเตอร์เน็ตแป๊ะไว้ให้เรียบร้อยแล้วนะคะ" หลังจากที่สิ้นสุดคำพูด ของ เจ้าของห้องลงไปได้เพียงแค่ไม่นานนัก เอลี่ก็ค่อยๆ เริ่มทำการเอื้อมมือเรียวบางข้างขวา ของ ตัวเธอเองไปทำการเปิดคอมพิวเตอร์ หลังจากที่ทำการเปิดคอมพิวเตอร์เสร็จเรัยบร้อยแล้วนั้นเด็กหญิงตัวเล็กก็หันไปอ่านรหัสอินเตอร์เน็ตที่แป๊ะไว้ พร้อมกับเอ่ยบทสนทสนทนาขึ้นมาในทันทีว่า

"รหัส คือ รหัส โอเคได้ ispassword" หลังจากที่เข้าใช้บริการอินเตอร์เน็ตได้เป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้นเอลี่ก็รีบทำการเข้าไปยังหน้าเว็บไซต์ของแคมเปญรณรงค์อนุรักษ์ทะเล ต่อจากนั้นเธอก็เริ่มทำการกรอกข้อมูลชื่อ เลขประจำตัว สัญชาติ ประเทศ อีเมล์ ของ ตัวเธอเองให้เรียบร้อย หลังจากกรอกรายละเอียดทั้งหมดเสร็จสิ้นลงไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้น เธอก็ทำการคลิกเมาส์กดลงไปที่ปุ่มที่เขียนระบุเอาไว้ว่า เห็นด้วย เพราะน้องปลาฉลามถึงจะโหดร้ายแต่ก็ไม่ควรที่จะต้องถูกนำมาฆ่าเพื่อเป็นอาหารมื้อหรูหรา ของ ใคร หลังจากที่โหวตเสร็จสิ้นเรียบร้อยแล้วนั้น เอลี่ก็จัดการปริ้นใบโหวตผลลัพธ์ออกมาเป็นหลักฐาน เพื่อที่จะเอาไปเผาส่งต่อเทพต่อไป หลังจากที่ทุกอย่างในส่วนนี้เรียบร้อยแล้วเธอก็ค่อยๆ เริ่มทำการเดินก้าวเรียวขาบอบบางของตัวเอง เดินทางออกไปจากตรงบริเวณห้องอินเตอร์เน็ต คาเฟ่ และ เดินมุ่งหน้าไปยังตรงบริเวณ โถงอาหารประจำค่าย เตาไฟบูชาเทพ ต่อไป

แคมเปญรณรงค์อนุรักษ์สัตว์ทะเล

Dean HEROES

047

พัสดุจากซานอันโตนิโอ

             นานร่วมสัปดาห์ที่ไม่ได้ไปอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ที่กระท่อมเฮอร์มีส อาจจะจริงอย่างที่โซเฟียเคยพูดเรื่องโซเชียลดีท็อกซ์ แม้ไม่ตรงนักแต่มันก็ทำให้ดีนติดโทรศัพท์มือถือน้อยลง ทว่ายังไม่ทันได้ต่อไวไฟเด็กบ้านเฮอร์มีสคนหนึ่งก็บอกกับเขาว่ามีพัสดุมาส่งเมื่อวาน น่าประหลาดใจที่มีคนส่งของมาได้ แล้วพอเซ็นรับของเขาก็ได้กระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่บรรจุของอยู่เต็ม ร่วม ๆ น่าจะเกินยี่สิบกิโลกรัม เป็นกระเป๋าเดินทางที่คุ้นเคยเพราะว่ามันเป็นของเขาเอง

             ผู้ส่ง

             โดนัลด์ นีล

             252 เอนคานโต้ พ้อยท์, ซาน อันโตนิโอ,

             เท็กซัส 78244

                                                                                          ที่อยู่ผู้รับ

                                                                                          ดีน นีล

                                                                                          ลองไอแลนด์

             ไม่น่าเชื่อเลยแฮะว่าจ่าหน้าที่อยู่ผู้รับแค่นี้ก็ส่งมาถึง... ถึงชื่อผู้ส่งจะเป็นของคุณพ่อ แต่ดีนเชื่อว่าคุณแม่มาเรียนน่าต่างหากที่เป็นคนใช้ให้มาส่งให้ คาดการณ์จากขนาดกระเป๋าและน้ำหนักคงไม่พ้นเสื้อผ้าและข้าวของเครื่องใช้ประจำตัว ดีเลย ตอนนี้เขาใส่เสื้อส้มที่ได้รับแจกจากค่ายวนซ้ำจนสีเริ่มจะซีด พอเดาได้ว่าของคืออะไรก็ไม่จำเป็นต้องเปิดเช็ค พวกเด็กบ้านเฮอร์มีสยิ่งหูตาว่องไวกับสิ่งของมีค่าอยู่ด้วย…

             เขาลากกระเป๋ามาไว้ข้างตัวก่อนจะหามุมนั่งต่อไวไฟเล่นเน็ตตามจุดมุ่งหมาย รอบนี้หายไปตั้งสัปดาห์นึงจะต้องมีข้อความเข้าเยอะแน่ ๆ ซึ่งเป็นจริงอย่างที่คิด แค่เห็นจำนวนข้อความในกล่องแจ้งเตือนก็แอบรู้สึกเหนื่อยแล้ว แล้วเขาก็เบื่อที่จะสร้างภาพว่าตัวเองปกติดีทุกอย่างในไร่แสนสุขของญาติที่ชื่อว่าอะไรก็ไม่รู้ หรือว่าการมาอยู่ค่ายฮาล์ฟบลัดจะทำให้อยากเล่นมือถือน้อยลงจริง ๆ?

             ตอบข้อความของแม่ก่อน..

             ดูเหมือนว่าหลังจากที่กลับมาจากบอสตัน แม่ก็มีงานต่อเนื่องไปเป็นอาสาสมัครของสภากาชาด เพื่อช่วยเหลือผู้ประสบเหตุการณ์จลาจลที่เฮติ เพราะมีสาว ๆ จำนวนไม่น้อยเลยที่ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์นองเลือดดังกล่าว ดีนไม่ได้รู้ข่าวคราวมามากนัก แต่เขารู้ว่าคุณแม่ต้องปลอดภัยอยู่แล้วเพราะไปกับองค์กรต้องมีมือดีให้การช่วยเหลือขนาบซ้ายขวาหน้าหลัง

             ในฐานะลูกก็อดเป็นห่วงไม่ได้ แต่ดีนก็รู้นิสัยของคุณแม่ดีว่าเธอไม่เคยย่อท้อต่อเรื่องแบบนี้ และชายหนุ่มก็ภูมิใจเหลือเกินที่เธอมีความกล้าหาญที่จะทำเพื่อสังคม ไม่เหมือนตัวเขาเองที่ยังเห็นแก่ตัวอยู่

             D.E.A.N.: สวัสดีครับคุณแม่

             D.E.A.N.: เป็นไงบ้าง? ส่วนผมสบายดี

             D.E.A.N.: ช่วงนี้เริ่มฝึกการต่อสู้แล้ว พอเก่งก็จะเอาตัวรอดข้างนอกได้  ผมเบื่อค่ายกักกันนี่เต็มแก่

             D.E.A.N.: ที่เฮติก็เต็มที่นะครับ รักษาสุขภาพด้วย

             จบการตอบแชทแม่ก็ไล่ตอบแชทอื่นต่อจนมาถึงข้อความหนึ่ง

             D.E.A.N.: โทษทีรอบนี้ตอบกลับช้าไปหน่อย

             D.E.A.N.: ไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอก สงสัยว่าธรรมชาติบำบัดจะทำให้ฉันติดมือถือน้อยลง

             D.E.A.N.: มันไม่ได้ลึกลับซับซ้อนอย่างที่นายคิด แล้วไม่ได้ถูกลักพาตัวด้วย

             สงสัยว่าเขาจะทำให้คนแตกตื่นไปเสียแล้ว แต่ว่าดีนก็ทำตัวลึกลับซับซ้อนจริง ๆ นั่นแหล่ะ โกหกเพื่อนในเน็ตไปว่า ‘ช่วยญาติที่บ้านนอกทำไร่สตรอว์เบอร์รี่’ ใครเชื่อบ้างไม่รู้ เพราะมันดูออกจะกระทันหันเกินไปหน่อย แถมยังบอกไม่ได้อีกว่าบ้านญาติอยู่ที่ไหน เพื่อยืนยันหลักฐานว่านี่คือดีนตัวจริงไม่ได้โกหก (แต่ความจริงก็โกหก) ไม่ได้ถูกสวมรอย และไม่ได้ถูกลักพาตัว เลยต้องถ่ายเซลฟี่รูปตัวเองชูสองนิ้วให้ติดฉากหลังเป็นนาฬิกาบอกเวลาปัจจุบัน

             นิ้วพิมพ์ข้อความต่อเนื่อง ‘คิดถึงนายจัง ที่นี่ไม่มีใครให้อ้อนเลย ฉันเหนื่อยแล้วก็อยากรับพลังบวก’ ลังเลใจครู่หนึ่งที่จะกดส่ง ก่อนจะลบทั้งหมดทิ้งเหลือแค่คำว่า ‘คิดถึง’ จากนั้นก็พิมพ์ต่อ

             D.E.A.N.: คิดถึงโอลด์แฟชั่นท์ของนายจัง เคยชงกินเองแล้วไม่ได้เรื่องเลย

             เท่าที่ไล่เช็คดูเหมือนว่าตนจะตอบข้อความครบหมดแล้ว เขาโหลดคลิปสัตว์น่ารักลงมือถือเอาไว้ดูออฟไลน์อีกสี่ห้าคลิป ก่อนที่จะหมดธุระจากการใช้บริการอินเทอร์เน็ตคาเฟ่บ้านเฮอร์มีส

Dean HEROES

075

เช็คข่าว

             ตรู๊ดดด.. ตรู๊ดดด..

             “ฮัลโหล…”

             ได้ยินเสียงปลายสายความรู้สึกหนักอึ้งมาเป็นอาทิตย์ก็ผ่อนคลายลงไปบ้างส่วน แม้ว่าเสียงของนางมาเรียนน่า อัลวาเรซ จะคล้ายรับสายจากคนส่งพัสดุหรือแสกมเมอร์ก็ตามที ถ้าโทรเบอร์ปกติติดแบบนี้แปลว่าเธอคงอยู่ที่อเมริกาแล้ว

             “แม่ โล่งอกไปที” ชายหนุ่มถอนหายใจจนปลายสายได้ยิน

             “ดีนเหรอลูก โอ้.. ให้ตายสิ แม่ไม่ชินกับเบอร์แบบนี้สักที ไม่รู้ว่าเป็นมิจฉาชีพหรือเปล่า” ได้ยินแม่ตอบกลับมาแบบนี้ชายหนุ่มก็หัวเราะ

             “งั้นเอาไงดีครับ หรือว่าคราวหน้าจะให้ผมวีดีโอคอลดี แม่จะได้เห็นหน้าลูกชายผู้หล่อเหลาคนนี้ด้วย”

             “แหม ลูกชายผู้หล่อเหลาเลยนะ” มาเรียนน่าแกล้งดัดเสียงแซะ “ถ้าเป็นลูกยังไงก็ได้ล่ะจ้ะ”

             สงสัยว่าคราวหน้าคงต้องทำอย่างนั้น แต่ปกติในเวลางานแม่จะไม่ค่อยรับสายเขาจึงไม่ค่อยอยากกวนเธอด้วยการวีดีโอคอลเสียเท่าไร แต่หากแม่บอกว่าได้ก็จัดไปไฟเขียว

             “ว่าแต่.. แม่เป็นไงบ้างครับ? ที่เฮติ ข่าวดูไม่ดีเลย” ดีนแกล้งเนียนเรียบ ๆ เคียง ๆ ถาม

             “สถานการณ์จริงเลวร้ายกว่าที่คิดอีกลูก แม่ก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี แต่ตอนนี้แม่กลับมาที่สหรัฐฯ แล้วอยู่ในช่วงพักผ่อน น่าจะเป็นครั้งแรกเลยที่ทีมเราเจอเรื่องร้ายแรงขนาดนั้น เลยมีแพลนว่าจะกลับมาพักตัวพักใจกันสักหนึ่งเดือนค่อยกลับไปทำงานต่อน่ะจ้ะ แต่ดีนไม่ต้องเป็นห่วงนะ เป็นงานที่ทำในอเมริกาเนี่ยแหล่ะ แล้วตอนนี้แม่ก็กำลังอยู่ที่นิวยอร์ก น่าเสียดายจริง ๆ ที่เราอยู่เมืองเดียวกันแต่กลับเจอกันไม่ได้”

             คุณแม่เองก็ดูเหมือนพยายามเลี่ยงไม่อยากเล่ารายละเอียดมากมายคงกลัวว่าเขาจะเป็นห่วง ดีนจึงไม่รู้เรื่องราวในมุมของแม่ แต่หากว่าอีกฝ่ายสบายใจที่จะให้เป็นแบบนั้นเขาก็ไม่คาดคั้นต่อ เพราะว่าดีนเองก็บอกแม่ไม่ได้เหมือนกันว่าเขาไปตามเธอไปที่ปอร์โตแปงซ์อย่างบ้าคลั่ง ทำอะไรหลายอย่างที่บ้าบิ่น เกือบจะได้เจอตัวกันแต่ว่าเขาบาดเจ็บไปก่อนแล้วต้องหลบเข้าที่กำบัง แต่ถ้าเขาไม่ได้ไปก็ไม่รู้ว่าป่านนี้แม่จะออกจากสนามกีฬาที่ใช้เป็นจุดอพยพแห่งหนึ่งได้หรือเปล่า

             “ถ้าแม่ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วครับ น่าเสียดายจริง ๆ แหล่ะที่ไม่ได้เจอกัน” ตอนนี้ภายในหัวของดีนครุ่นคิดว่าภารกิจของเฮอร์มีสว่ายังไงนะ? “เอ่อ.. แล้วแม่พักอยู่แถวไหนเหรอ?”

             “โรงแรมแถว ๆ โบเวอร์รี่น่ะจ้ะ ใกล้กลับอะพาร์ตเมนต์ลูกเลยแหล่ะ”

             น่าเสียดายจริง ๆ ด้วย เพราะโบเวอร์รี่อยู่ถัดจากที่พักนักศึกษาของเขาไปไม่กี่บล็อคเอง ถ้าขี่จักรยานแค่ห้านาทีก็ถึง

             “โอ้.. น่าเสียดายจริง ๆ ด้วยครับ แต่ว่าแม่ยังอยู่อีกนานใช่ไหมครับ แบบว่า.. ตอนอีสเตอร์แม่ก็ทำงาน แล้วที่บอกว่าหยุดเดือนนึงก็น่าจะเพิ่งหยุดใช่ไหม?”

             “ใช่แล้วจ้ะดีน เริ่มงานอีกทีต้นพฤษภาคมเลย แม่กำลังคิดอยู่ว่าจะกลับบ้านดีไหม แต่คิดอีกทีอยู่เที่ยวนิวยอร์กเป็นสาวโสดก็ไม่เลว แล้วก็สุขสันต์วันอีสเตอร์ด้วยนะจ๊ะ ถ้าดีนไม่พูดถึงแม่ก็ลืมไปเลยสงสัยจะทำงานมากเกินไป” ได้ยินเสียงจากปลายสายหัวเราะ แปลว่าแม่น่าจะลืมจริง

             “สุขสันต์วันอีสเตอร์ย้อนหลังครับ ผมอยากกลับบ้านไปฉลองกับคุณแม่แล้วก็คุณพ่อกับลุงไมค์ด้วยเหมือนกัน จะห้าปีแล้วสินะครับที่ผมไม่ได้กลับบ้านเลย”

             คิดแล้วก็ใจหาย เขาไม่ได้กลับไปบ้านหมายเลขสองห้าสอง เอนคานโต้ มาจะห้าปีแล้วเหรอ เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานมากจริง ๆ ยังดีที่มีเทคโนโลยีอย่างวีดีโอคอล ทำให้เขาเฉลิมฉลองช่วงงานเทศกาลกับครอบครัวได้แม้ว่าแต่ละคนจะอยู่คนละสถานที่กัน

             ‘แต่ถ้าฝึกเสร็จแล้วก็น่าจะกลับไปได้แล้ว…’

             ใจนึงก็แอบคิดแต่อีกใจก็หวาดกลัว แม้ว่าเขาจะมีชีวิตรอดมาได้จนถึงป่านนี้แต่ทุกฝีก้าวนับตั้งแต่อายุสิบสองปีเป็นต้นมาโลกนี้ก็มีแต่ความอันตรายรอเขาอยู่ พอได้ห่างจากแสงสีและปาร์ตี้ ครอบครัวคือสิ่งที่ชายหนุ่มโหยหาสุดหัวใจ

             คงเห็นว่าดีนเงียบไปนานมาเรียนน่าจึงเอ่ยขึ้น

             “ไม่เป็นไรนะจ๊ะ ถึงลูกจะเป็นอะไรนะ.. เดมิก็อดเหรอ? แต่ยังไงลูกก็เป็นครอบครัวของเราเสมอ ทั้งแม่ โดนัลด์ และไมค์ต่างก็เป็นครอบครัวของลูกนะจ๊ะ”

             “ขอบคุณครับแม่” ได้ยินแบบนี้ก็ดีใจ เขาอยากจะแชร์เรื่องราวภายในค่ายให้แม่ฟังด้วย แต่แม่จะยอมรับเจโรมได้หรือเปล่านะ ไหนจะเด็กคนอื่น ๆ ที่ไม่ถูกรับรองอีก ไม่รู้ว่าหนึ่งในนั้นจะมีน้องเขาอยู่กี่คน หรืออาจจะไม่ใช่แค่คนเดียวด้วย จนพาลนึกไปถึงเรื่อง ๆ หนึ่ง “เอ่อ.. แม่ครับ ผมขอปรึกษาอะไรหน่อยได้ไหม?”

             “ได้สิจ๊ะ ถึงลูกจะอายุยี่สิบสามเป็นผู้ใหญ่แล้ว แต่เราปรึกษากันได้เสมอทุกเรื่องเลยนั่นแหล่ะ”

             “โธ่ แม่ก็…” ดีนหัวเราะเสียงเบา เขาคิดอยู่นานว่าจะเริ่มเล่าเรื่องนี้อย่างไรดี “คือว่างี้.. ที่ผมเคยบอกแม่ในแชทน่ะครับ ว่าค่ายนี้เป็นค่ายของลูกเทพเจ้ากรีกใช่ไหม แล้วก็คือ.. ในนี้ก็น่าจะมีญาติของผมเต็มไปหมด อย่างเด็กบ้านอะธีน่านั่นก็น่าจะเป็นหลาน? หรืออะไรแบบนี้”

             “จ้ะ แล้วไงเหรอลูก? หรือดีนจะบอกว่าเจอเด็กบ้านโพไซดอนแล้ว ถ้าเป็นเรื่องนั้นแม่ไม่ถือสาอะไรหรอกนะ ยังไงพ่อของลูกก็ขึ้นชื่อเรื่องความเจ้าชู้พอ ๆ กันซุสอยู่แล้ว”

             “แม่รับได้?”

             “แน่นอนสิจ๊ะ”

             ดีนค่อนข้างประหลาดใจ เพราะว่าแม่ของเขารับไม่ได้กับระบบโพลีกามีในระดับที่ถ้ารู้เป็นต้องวีนแตก แต่สำหรับคู่ที่ไม่ได้แต่งงานผูกมัดกันเธอก็มีเหตุผลที่จะไม่ถือว่านั่นเป็นโพลีกามี บางทีแม่อาจจะหมดรักจากเจ้าสมุทรไปจนหมดสิ้นแล้วก็ได้ถึงได้โนสนโนแคร์ว่าพ่อจะไปซบอกหนุ่มเกาหลีที่ไหน

             แต่จุดประสงค์ที่จะปรึกษาไม่ใช่เรื่องนี้

             “นี่เหรอเรื่องที่ลูกไม่สบายใจน่ะ? ถึงว่าล่ะวันนี้ถึงได้น้ำเสียงสลดเชียว” แม่ก็ยังเป็นแม่ จับสังเกตลูกชายได้เสมอ แต่ที่เขาห่อเหี่ยวไม่ใช่แค่เรื่องนี้เพียงเรื่องเดียวหรอก

             “อ๋อ.. เปล่าครับ มันก็เกี่ยวด้วยนิดนึง แบบว่าไงดีล่ะ.. คือ ผมน่ะ บังเอิญเจอเพื่อนคนนึงที่แบบว่า… กิ๊กกันนิดหน่อยที่นี่ แล้วผมก็ไม่รู้ว่าเพื่อนคนนั้นเป็นลูกของเทพเจ้าองค์ไหน ถ้าหากว่าเป็นลูกพ่อเดียวกันขึ้นมาจะทำยังไงน่ะครับ แล้วแบบ.. ที่เคย ๆ กันมาจะทำยังไง บอกเลยว่าผมเข้าหน้าด้วยไม่ติด”

             “กลัวว่าจะเป็นอินเซสสินะจ๊ะ… ถ้าเป็นในมุมของแม่ก็คงจะลดความสัมพันธ์ลงมา ยังไงเลือดชิดก็จะมีปัญหาไม่ว่าลูกจะจริงจังกับเธอคนนั้นแค่ไหน” มาเรียนน่าพูดดักทางลูกชายเอาไว้ ไม่มีทางเสียหรอกที่ลูกชายตัวดีจะกิ๊กกับใครแค่นอนจับมือดูดาว แต่ดีนสิอึ้งพูดไม่ออกตอนได้ยินคำว่า ‘เธอ’

             “เอ่อ.. แม่ครับ คือว่า ‘เขา’ เป็นผู้ชายน่ะ”

             “โอ้…” คุณแม่อุทานเพียงแค่นั้น ถึงไม่เห็นภาพแต่จินตนาการออกเลยว่าแม่ต้องยกมือขึ้นทาบอกแน่ ๆ แต่เธอก็ตั้งสติได้เพราะชายผู้ที่เธอใช้ชีวิตร่วมกันมากว่ายี่สิบปีในฐานะพ่อและแม่ของลูกก็เป็นชายรักชาย “ดีนจะบอกว่าลูกเป็นเกย์สินะจ๊ะ”

             “ไม่! ไม่แม่! ยังไม่เกย์ แค่..เอ่อ ไบฯ เฉย ๆ” ดีนรีบแก้คำ

             “โธ่ดีน ไร้เดียงสาจังเลยลูก!” ปลายสายกลั้วขำ “โดนัลด์เคยบอกแม่ เกย์ ก็เริ่มมาจากการเป็น ไบฯ มาก่อนกันทั้งนั้นแหล่ะ”

             “ไม่ แม่! ผมยังรู้สึกกับผู้หญิงอยู่!!”

             “จ้า ๆ จะยังไงก็ช่าง แม่รับได้ แล้วก็ไม่ต้องมีคำจำกัดความไหนมาผูกมัดลูกไว้ด้วย ความรักไม่มีเชื้อชาติ ไม่เกี่ยงเพศสภาพหรือสีผิว แต่ก็มีอยู่เรื่องเดียว ต่อให้เขาเป็นผู้ชายก็ไม่ควรจะไปตกหลุมรักหากเป็นญาติกัน ไม่ก็รอจนกว่าที่ลูกจะแน่ใจว่าเขาไม่ใช่ญาติใกล้ชิดกับพ่อของลูก เหมือนแม่จะเคยได้ยินคำนานเรื่องเทพเล็ก ๆ ที่ไม่ได้กำเนิดมาจากโครนอสและเรอาอยู่นะจ๊ะ แต่เขาคนนั้นที่ลูกพูดถึงจะใช่บุตรของเทพเล็ก ๆ หรือไม่ลูกก็ต้องภาวนาเอาแล้วล่ะ”

             “ผมก็หวังว่าเขาจะไม่ใช่ ไม่งั้นต้องรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตแน่ ๆ เลย”

             “โอเค งั้นแม่จะช่วยภาวนาอีกแรงแล้วกัน”

             “ฟังดูแปลก ๆ นะครับ” ดีนหัวเราะ เขายังไม่ได้ตกลงปลงใจกับกิ๊กคนที่ว่านั้นเลย แล้วความจริงก็คือไม่เคยตกลงปลงใจกับใครเลยด้วย แต่ดูเหมือนหากเป็นเรื่องของหัวใจแม่ก็อยากให้เขาสมหวัง แบบนี้สินะที่เรียกว่ารักบริสุทธิ์จากคนเป็นพ่อเป็นแม่ ไม่มีตำหนิเขาเลยแม้แต่น้อย “เฮ้อ.. สบายใจขึ้นมานิดนึงแล้ว เหลือแค่เรื่องเดียวที่ไม่ได้เจอแม่สักทีนี่แหล่ะ”

             “ทำอย่างกับว่าลูกออกจากค่ายมาได้อย่างนั้นแหล่ะ แต่แม่เข้าใจนะ ถ้าข้างนอกอันตรายเราเจอกันผ่านวีดีโอคอลก็ได้จ้ะ”

             “คงตั้งอย่างนั้นไปก่อนครับ หรือไม่ผมก็อาจจะหาทางแหกคุกออกมา” ไม่ใช่ว่าไม่คิดเลยว่าตัวเองก็พอจะมีฝีมือที่รอดตายจากเฮติมาได้ แต่ดีนไม่รู้เลยว่าอสุรกายที่นิวยอร์กกับปอร์โตแปงซ์ที่ไหนจะโหดหินกว่ากัน “ล้อเล่นน่า ผมยังอยากมีชีวิตอยู่จนแก่เฒ่า ถ้าไม่คิดว่าปลอดภัยแน่ ๆ ผมไม่ออกมาจากค่ายหรอก”

             “ถ้างั้นก็ดีแล้วล่ะจ้ะ ลูกแม่ฉลาด อย่าคิดทำอะไรโง่ ๆ เลยนะ” พอแม่พูดจบเขาก็ได้ยินเสียงเคาะประตู แล้วก็ได้ยินเสียงประตูเปิดออก จากนั้นก็มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งที่น่าจะเป็นเพื่อนคุณแม่มาตามเรื่องรับประทานอาหารเย็น “โอ้ ดีน เดี๋ยวแม่ต้องออกไปข้างนอกแล้วล่ะจ้ะ ยังไงถ้าคิดถึงลูกก็โทรมาได้เสมอนะ”

             “ครับแม่ รักแม่นะ บายครับ”

             “รักลูกเหมือนกันจ้ะ”

             แล้วสายโทรศัพท์ก็ถูกวางไป การได้คุยเสียงดีกว่าพิมพ์คุยจริง ๆ ด้วย ตอนนี้จากที่รู้สึกเหี่ยว ๆ ก็รู้สึกได้รับพลังบวกมาเศษหนึ่งส่วนสามของแรงใจทั้งหมด ตอนนี้ถ้าได้กอดใครสักคนคงดีมาก แต่ว่าเขาคงได้แต่กอดหมอนข้างไปก่อน

             คุยกับแม่สบายใจไปแล้วก็ได้เวลาเชื่อมต่อไวไฟอัพเดทข่าวสารสักหน่อย ดีนหาเสิร์จข่าวเรื่องเมืองปอร์โตแปงซ์ก่อนเป็นอันดับแรก พยายามหาว่าในข่าวมีกล่าวถึงช่างประปาปริศนาหรือไม่ แต่ก็ไม่มีข่าวของสำนักไหน ๆ พูดถึง ถ้าไม่เป็นว่าเขาได้เวทมนตร์ลวงตาช่วยปกปิดตัวตนเอาไว้ ก็อาจจะเป็นกรณีแบบที่สหรัฐฯ ทำกับแอเรียฟิฟตี้วัน ใช่ว่าเขาจะเชื่อเรื่องเอเลี่ยนมีจริงหรอกนะ ถึงจะชอบฟังพอดแคสต์แนวเรื่องลี้ลับก็เถอะแต่ก็เป็นการศึกษาเพื่อความบันเทิง มันเซ็กซี่ออกจะตายไป

             เอาเป็นว่าดีนไม่ต้องกังวลเรื่องที่จะถูกประกาศล่าค่าหัว แค่นี้ชีวิตก็ลำบากมากพอแล้ว แต่ก็น่าเสียดายที่เมืองแห่งนั้นคงกลับมาเป็นสถานที่ที่สวยงามไม่ได้ง่าย ๆ อีกครั้ง หวังก็เพียงแค่ภาวนาให้เทพีเฮคาทีหายพิโรธโดยไว

             ‘จะว่าไป.. ต้องไปคุยกับเธอสักหน่อยไหมนะ… ไม่เอาอ่ะ ฉันไม่พร้อม น่ากลัว!’

             สรุปเองได้ภายในหนึ่งประโยค คราวนี้คงไม่หาญกล้าปากแจ๋วเหมือนตอนไปดีเบตกับแอรีส เพราะว่างวดนี้เจอขู่ฆ่ามาเลยจริง ๆ เนี่ยสิ

             จากนั้นก็อ่านข่าวในอินเทอร์เน็ตเรื่อย ๆ อย่างเรื่องสงครามที่ยูเครนที่เป็นหนึ่งในภารกิจลูกเทพ เขาไม่รู้ว่ามีใครในค่ายออกไปช่วยสู้รบบ้างแต่ที่แน่ ๆ ก็สถานการณ์ที่ยูเครนเองก็ไม่ได้ดีขึ้นเลยแม้แต่น้อย คงได้แต่ภาวนาให้ทุกคนที่อยู่ที่นั่นปลอดภัย

             แล้วก็มาถึงข่าวดีหนึ่งอย่างที่เกิดขึ้นในประเทศที่เริ่มจะคุ้นหูขึ้นมาบ้างจากที่ตอนแรกเขาไม่มีความสนใจในประเทศเล็ก ๆ ภูมิภาคเอเซียอาคเนย์แห่งนี้เลย

             ‘ร่างกฎหมายสมรสเท่าเทียมผ่านมติของสภาผู้แทนราษฎร์แล้ว!’

             ช่างรู้สึกยินดีแทนกลุ่มเควียร์ชาวไทยเป็นอย่างยิ่ง ดีนอ่านเนื้อความแล้วแม้ว่าในกฎหมายจะยังมีข้อจำกัดหลายอย่างแต่ถือว่าเป็นก้าวแรกที่ดีสำหรับการคุณภาพชีวิตของกลุ่มแอลจีบีทีคิวในไทย บางทีเขาควรจะไปยินดีกับเทพเฮอร์มาโฟรไดตัสด้วย.. แต่ว่าเทพสองเพศใช่ชื่อนี้หรือเปล่านะ? ออกเสียงยากจนลืม…

             เสพข่าวสารทุกอย่างจบก็ถึงเวลาตอบแชทเสียที ครั้งที่แล้วที่เขาเข้ามาตอบแชทน่าจะเกือบสองอาทิตย์ได้มั้ง รู้สึกแปลก ๆ เหมือนกับว่าเหินห่างกับทุกคนมากเลย แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าจะต้องโกหกว่าเป็นคนธรรมดาที่ไปทำไร่กับญาติอีกนานแค่ไหน แล้วจะมีวันไหมที่ได้เฉลยความจริงที่พอจะเล่าได้ หรือว่ามันจะถูกเก็บไว้เป็นความลับตลอดกาล ทุกคนจะไม่ได้เจอเขาอีกแล้วเข้าใจไปว่าดีนกลายเป็นชาวไร่เต็มตัว ลด ละ เลิกโซเชียลมีเดีย ปลีกวิเวก มุ่งมั่นเดินตามทางความสันโดษ แล้วสุดท้ายเขาก็จะถูกลืม อา… เป็นตอนจบที่เศร้าฉิบเป๋ง

             ตอบข้อความจนหมดแล้วจนแชทเลื่อนลงมาถึงคนสุดท้ายที่ไร้การตอบกลับ มันยังคงขึ้นข้อความเดิมกับที่เขาส่งไปให้เมื่อครั้งก่อนนู้น

             D.E.A.N.: คิดถึงโอลด์แฟชั่นท์ของนายจัง เคยชงกินเองแล้วไม่ได้เรื่องเลย

             ‘ไม่ใช่ว่าถูกโกรธไปแล้วนะ?’

             พอเห็นว่าไม่ได้รับข้อความตอบกลับเขาก็เพียงแค่ส่งสติ๊กเกอร์ที่ดูน่าสงสารไปให้ตัวนึง

             D.E.A.N.:

ทราบข่าวสรุปเหตุการณ์ในยูเครน +10 EXP

ทราบข่าวสรุปเหตุการณ์ในเฮติ +10 EXP

Ripley -

White Swan in The Ocean

          ได้กลับมาเยือนบ้านพักหมายเลข 11 รู้สึกดีไม่หยอก ทั้งทั้งที่เพิ่งจะย้ายออกไม่นานแต่กลับรู้สึกเหมือนไม่ได้เจอความครึกครึ้นและอึดอัดในเวลาเดียวกันอยู่นานเชียว

          ก็ที่บ้านตอนนี้มีกันแค่นี้นี่นา…

          เป้าหมายของริปลีย์ในครั้งนี้ไม่ใช่การเข้ามาเพื่อนอนพักแต่อย่างใด สองเท้าก้าวเดินจากโซนหน้าบ้านเข้าไปยังบริเวณอินเตอร์เน็ตคาเฟ่อันอุดมไปด้วยคอมพิวเตอร์มากมาย เธอมองหาเครื่องว่างสักเครื่องแล้วก็เดินไปจับจองทันใด กดเปิดคอมฯ ด้วยความชำนาญตามประสาวัยรุ่นยุคเทคโนโลยี ในระหว่างรอเครื่องเปิดนี้เองคนตัวเล็กก็กระทำการหักนิ้วทั้งสิบ ยืดเหยียดแขนเป็นการอุ่นเครื่องสำหรับการออกกำลังกายนิ้วทั้งสิบของตน

          ได้เวลาทำตัวเป็นเกรียนคีย์บอร์ดคราบนักรณรงค์สาวแล้วหรือเปล่า?

          ใช้เวลาไม่นานคอมพิวเตอร์ตรงหน้าก็เปิดเรียบร้อย มือเล็กคว้าเมาท์สายให้มั่น บรรจงกดเปิดเว็บไซต์ชื่อดังสีดำ ๆ ที่เชื่อมคนทั้งโลกเข้าด้วยกัน

          แหล่งรวมท็อปปิคน่าติดตามชั้นดีเชียว

          คนตัวเล็คจัดการล็อคอินให้เรียบร้อยพร้อมกับจิ้มไปยังเทรนด์ร้อนระอุในประเทศไทยในแฮชแท็กวันสงกรานต์ กดเข้าไปแล้วภาพก็บาดตาบาดใจเสียเหลือเกิน มือของสาวไทยที่ไม่ใช่แค่จับ แต่มันสามารถใช้คำว่า ‘ขยำ’ ได้เลย

          หรือจะใช้คำว่า จก ไม่สิ หยุม—?

          ไม่รอช้านิ้วเรียวบรรจงรัวแป้นพิมพ์ร่ายประโยคยาวเพื่อเรียกร้องความเท่าเทียมให้กับโลกใบนี้

          ริบหรี่เหลือเกิน @RIPleySS_2007
               โอ้พระเจ้า— เรื่องนี้มันเงียบไปหรือเปล่า ดูนั่นสิ แม้ว่าอีกฝ่ายจะเปลือยท่อนบน

          แต่ว่ามันก็ถือว่าเป็นเรือนร่างของเขาไม่ใช่หรอ? จะจับจะทัชตามใจชอบได้ไง ลองเปลี่ยน

          เพศดูสิ เรื่องนี้จะกลับตาลปัตรเพราะจะกลายเป็นข่าวที่พาดว่า “ไอหนุ่มวิตถารขยำนมสาว

          เปลือยอกแบบแสร้งว่า ห ยุ ม” การกระทำไม่ต่างกันเลยใช่ไหมล่ะ? นี่มันสมัยไหนแล้ว

          จะชายจะหญิงก็ต้องเท่าเทียมกันไม่ใช่หรอ? แบบนี้เขาเรียกว่าล่วงละเมิดทางเพศได้เลยนะ

          ฉันขอเรียกร้องให้ผู้หญิงคนนั้นออกมาขอโทษบนโลกออนไลน์ซะ #วันสงกรานต์ 

          ได้รัวแป้นพิมพ์แล้วก็พอใจขึ้นมาโขเลย ริปลีย์ยืดเหยียดกล้ามเนื้อนิ้วมือที่ต้องเกร็งกดแป้นพิมพ์พร้อมกับอ่านทวนสิ่งที่พิมพ์ไปพลางๆ เธอเลือกที่จะโควตพร้อมติดแฮชแท็กให้เรียบบร้อยและกดโพสต์เข้าไปบนโลกออนไลน์

          “อย่างกับเป็นเกรียนคีย์บอร์ดแหนะ—”

          จบภารกิจแล้วก็ขอแวะท่องโลกอินเทอร์เน็ตดูนู่นดูนี่จนพอใจก่อนแล้วจึงปิดคอมพิวเตอร์เดินกลับไปพักที่บ้านพักหมายเลขสามตามเดิม

ร่วมสนับสนุนความเท่าเทียมในทั้งสองเพศ

ภารกิจเสร็จสิ้น

รางวัล: 35 EXP , +6 ดรักม่า 

ความโปรดปรานจากเฮอร์มาโฟร์ไดตัส +35 แต้ม (ขึ้นกับเทพที่ท่านเลือกทำงานให้)

Bright BELIEVER

◇◆ 7 ◇◆

ปลายนิ้วเรียวแตะคีย์บอร์ดดังต๊อกแต๊กเป็นจังหวะ ร่างของไบร์ทนั่งอยู่ในมุมอันเงียบสงบที่สุดของพื้นอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ ล็อกอินบัญชีโซเชียลทุกแพลตฟอร์ม ราวกับขาดการติดต่อเป็นปี ๆ ข้อความไหลเด้งเข้ารัว ๆ ทั้งในแชตกลุ่ม แชตส่วนตัว จดหมายจากอีเมลก็มีหลายฉบับ

ขาดการติดต่อทางโลกออนไลน์ไม่กี่วัน ประดุจผ่านไปนาน ฉันไถฟีดอ่านข่าวในช่วงระยะเวลาที่ไม่ได้ใช้อินเทอร์เน็ต 『 นักวิทยาศาสตร์ตรวจจับแผ่นดินไหวบนดวงจันทร์ภารกิจอพอลโลขององค์การนาซา สหรัฐอเมริกา ในทศวรรษที่ 1970 นักวิทยาศาสตร์ได้ส่งเครื่องวัดแผ่นดินไหวหลายเครื่องไปยังดวงจันทร์เพื่อรวบรวมข้อมูลการสั่นไหวของแผ่นดินบนดวงจันทร์นาน 8 ปี ล่าสุด ทีมนักธรณีฟิสิกส์จากสถาบันเทคโนโลยีแคลิฟอร์เนีย หรือแคลเทค เผยว่า ระบบตรวจจับ ความถี่คลื่นเสียงด้วยออฟติกไฟเบอร์ (DAS) สามารถวัดการสั่นสะเทือนของดวงจันทร์ได้แม่นยำอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ซึ่งการทดสอบในทวีปแอนตาร์กติกาที่แห้งและเยือกแข็งห่างไกลจากกิจกรรมของมนุษย์ 』

นี่ถือเป็นภารกิจครั้งยิ่งใหญ่ของมวลมนุษยชาติ ฉันอ่านข่าวเกี่ยวข้องด้านสายงานตัวเองสลับกับข่าวแวดวงด้านอื่น ๆ เพียงเล็กน้อย 『 นักวิทย์เตือนปรากฏการณ์ ‘ปะการังฟอกขาว’ ครั้งใหญ่ของโลกกำลังเกิดขึ้นในปีนี้ ผลพวงจากปัญหาภาวะโลกร้อน 』

โอ้ ปัญหาภาวะโลกร้อนเป็นเรื่องที่จัดการยาก คนทำลายมีมากกว่าคนปกป้อง ในที่นี้ฉันกำลังหมายถึงพวกเจ้าสัวเงินทุน พวกเศรษฐีที่ใช้ทรัพยากรอย่างไร้ค่า 『 เดวิด โอบูรา นักนิเวศวิทยา ผู้อำนวยการฝ่ายวิจัยและพัฒนาชายฝั่งมหาสมุทรในมหาสมุทรอินเดียด้านแอฟริกาตะวันออก กล่าวว่า "การฟอกขาวก็เหมือนกับการเป็นไข้ในมนุษย์ เรามีไข้เพื่อต้านทานโรค ถ้าโรคไม่มาก เราก็หาย แต่ถ้ามากเกินก็ตาย" 』

อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหดหู่

ฉันส่ายหน้าช้า ๆ "มนุษย์เนี่ยแหละเป็นผู้นำความพินาศมาสู่โลก สิ่งแวดล้อมสวยงามต้องมาตายลงทีละอย่าง"

ก่อนจะเริ่มทำสิ่งที่ตั้งใหม่มาที่นี่ นักวิจัยทางทะเล ไถInstagram มองดูรูปภาพของอาร์มี่และแฟนหนุ่มกำลังเดทกันใน LA อัปเดทรูปภาพเยอะแยะ กลัวคนไม่รู้หรือไงว่าเป็นแฟนกัน มองจากดาวอังคารก็รู้แล้วไหม รัวรูปหวานชื่นปานนี้ ฉันคอมเมนต์ใต้โพสต์ดังกล่าว 

b_7.7.7 ; เลิกหวานกันกี่โมงอ่ะครับ

ตอบกลับกันไปกันมาอย่างสนุกสนาน ฉันอมยิ้มกว้างอย่างอ่อนโยน

เลื่อนเม้าท์คลิกแพลตฟอร์มทวิตเตอร์ ที่เปลี่ยนโลโก้ จากนกฟ้า เป็น X ฉันไล่อ่านประเด็นที่กำลังถูกวิพากษ์วิจารณ์เป็นกระแส ณ ขณะนี้ 

『 หลักฐานมัดตัว แก๊งโจ๋รุมประแป้งสาว ก่อนฉวยโอกาสลวนลาม สาวผู้เสียหายเอาคลิปมาแจ้งความ ตามหาตัวไม่ยาก

นางสาวเอ และ นางสาวบี อายุ 25 ปี สองสาวผู้เสียหาย นำคลิปจากโทรศัพท์มือถือ มาเป็นหลักฐาน เพื่อแจ้งความร้องทุกข์ ที่ สภ.เมืองสมุทรปราการ หลังไปเล่นน้ำสงกรานต์ แล้วถูกกลุ่มวัยรุ่นซึ่งเป็นชายไม่ทราบชื่อ ลวนลามโดยการจับหน้าอก 』

ข่าวจุดเริ่มต้นของกระแส สำหรับไบร์ท ฉันคิด….. ไม่ว่าเพศสภาพใดก็ไม่สมควรได้รับการปฏิบัติเช่นนี้

"อันนี้ข่าวของฝั่งผู้ชายงั้นหรอ โอ้"

『 ไม่ต้องรอสลับเพศ ชาวเน็ตถกฉ่ำ สาวหยุมนมผู้ชาย กลางคนสาดน้ำสงกรานต์ ผู้หญิงโดนจับเป็นดราม่า ผู้ชายโดนจับเป็นเรื่องตลก

อ่านข่าวในคอมเมนต์

#สงกรานต์  #จับหน้าอก #เล่นน้ำสงกรานต์ 』

ฉันที่เห็นรูปถึงกับกะพริบตา อ้าปากค้าง เต็มมือเลยนะเธอ แล้วรีโพสต์คลิปข่าวนั้น ต้องการเป็นกระบอกเสียง ยอดฟอลทวิตเตอร์ฉันมีเกือบ 500k ฉันมีผู้ติดตามเยอะในระดับนึงเชียวล่ะ

𝓑𝓻𝓲𝓰𝓱𝓽 𝓐𝓶𝓮𝓼 @BB_AM.25

สวัสดีค่ะจากกระแสสังคมในโลกออนไลน์ที่กำลังเกิดขึ้นในขณะนี้ เผื่อทุกคนจะสงสัย ฉันแนะนำว่าให้ดูคลิปนี้ให้จบแล้วจะเข้าใจในสิ่งที่ฉันกำลังจะสื่อดังต่อไปนี้ เรื่องเริ่มต้นมาจากเทศกาลสงกรานต์ในประเทศไทย อ่อ ใช่แล้ว ในฐานะฉันที่สนับสนุนชุมชน LGBTQ+ เรื่องความเท่าเทียมในทั้งสองเพศ ฉันเองก็สนับสนุนเหมือนกันค่ะ 

พวกเราคงรู้กันดีอยู่แล้วใช่ไหมผู้ชายห้ามแทะโลมลวนลามผู้หญิง แต่จะเป็นคนอีกประเภทที่คิดต่าง เช่น 'ผู้ชายถูกผู้หญิงลวนลาม ไม่เป็นไร เพราะเป็นผู้ชายจึงไม่เสียหาย' ค่านิยมแบบ ปิตาธิปไตยอย่างหนึ่ง กล่าวคือการละเมิด ไม่ใช่ผู้ชายทุกคนเขาจะชอบให้มาจับโน่นนี่ หรือแม้แต่การไปแซวเชิงชู้สาว

ฉันต้องการใช้สื่อเป็นช่องทาง รณรงค์ให้มีมาตรการลดการคุกคามทางเพศ ไม่ว่าจะเป็นการคุกคามในรูปแบบใดก็ตาม การคุกคามทางเพศไม่ว่าออนไลน์หรือออฟไลน์

สิ่งที่ผู้ถูกกระทำได้รับ ร่องรอยจากบาดแผลนั้น อาจติดอยู่ในจิตใจจนไม่สามารถใช้ชีวิตปกติได้อีกต่อไป ทั้งนี้ ผลกระทบไม่เพียงเกิดขึ้นกับผู้ถูกกระทำอย่างเดียวแต่ยังอาจส่งผลกระทบต่อครอบครัวของผู้ถูกกระทำและคนรอบข้างด้วย

ฉะนั้นหยุดเถอะค่ะ จะเป็นผู้หญิง ผู้ชาย หรือ LGBTQ+ ทุกคนเสมอภาคกันตามกฎหมายและมีสิทธิที่จะได้รับความคุ้มครองของกฎหมายอย่างเท่าเทียมกันโดยปราศจากการเลือกปฏิบัติใด

มาร่วมกันรณรงค์เถอะนะคะเพื่อสังคมที่น่าอยู่ 

#ร่วมสนับสนุนความเท่าเทียม #หยุดคุกคามทางเพศ 

ฉันโพสต์ลงเพียงไม่กี่ถึงชั่วโมง ทุกคนที่เห็นเข้ามาแสดงความคิดเห็นกันอย่างมากมาย ส่วนพวกเกรียนคีย์บอร์ด ฉันไม่ได้ให้ค่ากับกลุ่มคนเซลล์สมองน้อยแบบสัตว์เซลล์เดียวหรอก

veque กำลังตอบกลับถึง @BB_AM.25

คนนี้พวกมันปลาดาวฟองน้ำค่ะพี่สาว

SoMeOneกำลังตอบกลับถึง @BB_AM.25

ขอบคุณที่ช่วยเป็นกระบอกเสียงให้นะครับ ☆ 

ฉันหลุดขำกับหนึ่งในคอมเมนต์ แอครุ่นน้องในสาขานี่เอง เผื่อพวกคุณอาจจะสงสัยมาว่าทำไมฉันถึงขำน่ะหรอ ปลาดาวเป็นสัตว์ที่ไม่มีสมอง ฟองน้ำทะเลเป็นสัตว์ดึกดำบรรพ์ที่สุดกลุ่มหนึ่งของโลก พวกเขาเป็นเพียงสัตว์ชั้นต่ำ

ไบร์ทพอใจกับผลตอบรับกำลังใจล้นหลามให้เดินทางลุยสร้างแคมเปญต่อ การกระทำของฉันมันอาจดูเล่นใหญ่ แต่จริง ๆ แล้วเปล่าเลย ฉันเพียงอยากทำอะไรก็ตามให้มันสุด จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจทีหลัง

ร่วมสนับสนุนความเท่าเทียมในทั้งสองเพศ

รางวัล: 35 EXP , +6 ดรักม่า 

ความโปรดปรานจากเฮอร์มาโฟร์ไดตัส +35 แต้ม 

Dean HEROES

090

ร่วมสนับสนุนความเท่าเทียมในทั้งสองเพศ

             สัญญาเอาไว้ว่าเมื่อเสร็จภารกิจในนิวยอร์กจะรีบติดต่อไปหาแม่ แต่ดีนก็ปล่อยเวลาให้ล่วงผ่านมาในระดับหนึ่งกว่าจะจัดการนั่นนี่นู่นเสร็จ หวังว่าคุณนายอัลวาเรซจะไม่บ่นเขาจนหูฉี่ โทรศัพท์กดหาเบอร์ที่คุ้นเคย เมื่อต่อสายสัญญาณดังไม่เกินสองตรู๊ดคุณแม่ที่รักก็กดรับทันที

             “ฮัลโหล”

             “สวัสดีครับคุณแม่ ดีน นีล มารายงานตัวครับ”

             ชายหนุ่มทำเนียนพูดคุยด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ ไปก่อนหลังจากได้ยินเสียงรับสายจากแม่ คราวนี้เธอคงจำเบอร์ 444–444-4444 ได้แล้วน้ำเสียงตอนรับสายจึงดูไม่มีความลังเลใจว่าเบอร์ปริศนาโทรมาจากไรเดอร์ส่งของหรือว่าสแกมเมอร์

             “โอ้ ดีน ตอนนี้ลูกกลับไปถึงค่ายแล้วสินะ เป็นยังไงบ้างจ๊ะลูก”

             “ครับ ภารกิจก็เสร็จสิ้นไปด้วยดี พอดีว่าผมต้องจัดการนั่นนี่นิดหน่อยเลยโทรหาแม่ช้าไป ขอโทษด้วยนะครับ”

             “แม่เข้าใจจ้ะ ลูกเคยบอกนี่ใช่ไหมว่าที่ค่ายใช้เน็ตกับโทรออกยาก”

             ฟังจากน้ำเสียงคุณแม่ดูโล่งใจ พลอยทำให้ชายหนุ่มโล่งใจไปด้วยที่ไม่โดนบ่น ถ้าไม่มีอุปสรรคเรื่องอินเทอร์เน็ตเขาคงโพสต์สตอรี่ลงไอจีวันละห้ารอบเหมือนเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ไอจีเขากลายเป็นแอคร้างไปแล้ว

             “คือว่างี้นะครับ ผมไปถามคุณไครอนมาแล้ว เขาบอกว่าฝันร้ายที่คุณแม่กับพวกน้านิกกี้เจอมาเป็นฝีมือของปีศาจฝันที่ชื่อว่าอะไรสักอย่างที่ผมลืมไปแล้ว แต่ปีศาจฝันร้ายตอนนี้ถูกปราบไปแล้วครับเพราะงั้นแม่ไม่ต้องเป็นห่วง”

             “อ้อ เรื่องมันเป็นแบบนี้นี่เอง แล้วภารกิจส่งของ ๆ ลูกล่ะจ๊ะ ไม่ได้บาดเจ็บตรงไหนใช่ไหม?”

             เจอคำถามนี้เข้าไปดีนได้แต่เม้มปากแล้วก็กลอกตา เขาครุ่นคิดว่าจะตอบไปตามตรงว่าเจออะไรมาบ้างหรือเลือกที่จะโกหกดี และสุดท้ายเขาก็เลือกอย่างหลัง เวลามีแผลแล้วใครเอ่ยถามเขามักจะเลี่ยงตอบด้วยการโกหกทำให้ดูเป็นเรื่องน้อยนิดทั้งที่เจ็บจนจะเป็นบ้า มันจึงเป็นเรื่องชินชาเหลือเกินที่ดีนเลือกจะกระทำ

             “เรียบร้อยดีครับ แผลที่มีก็แค่ถลอกนิดหน่อยตอนนี้หายดีแล้วแหล่ะ” ใช่ หายหมดแล้ว แต่เพราะว่าเขาได้รับน้ำเยียวยามาต่างหาก “อ้อ จริงด้วย แม่ต้องไม่เชื่อแน่ ๆ ว่าผมได้เจอกับเทพเจ้าเฮอร์มีสตัวจริง ความจริงแล้วเขาเป็นดาราหนังด้วยล่ะครับ เป็นหนึ่งในทีมผู้พิทักษ์จักรวาลในหนังอเวนเจอร์ส”

             “อเวนเจอร์สเหรอจ๊ะ อ๋อ แม่รู้แล้วคนที่สวมหน้ากากใช่ไหม” คำตอบของแม่ทำให้ดีนไม่แน่ใจว่าแม่รู้จักถูกคนเพราะตัวละครในหนังมาร์เวลมีคนที่ใส่หน้ากากเป็นสิบได้มั้ง แต่ถึงอธิบายไปเธอก็คงจะไม่รู้ว่าคือคนไหนอยู่ดี

             “อืม จะว่าไปก็ใช่แหล่ะครับ..” ก็เลยเปลี่ยนเรื่อง “วันนี้ผมว่าจะไปสอบวัดระดับวิชาหอก-โล่ด้วย แม่ให้กำลังใจผมหน่อยสิครับ”

             “ลูกแม่เติบโตขึ้นอีกขั้นแล้วสินะจ๊ะ อีกหน่อยลูกคงได้กลายเป็นวีรบุรุษในยุคใหม่เจริญรอยตามเฮอร์คิวลิสกับเพอร์ซีอุสแน่ ๆ ถ้างั้นแม่ก็ขอให้ดีนทำข้อสอบได้นะจ๊ะ แล้วก็อย่ากดดันตัวเองมากเกินไปล่ะ”

             “ขอบคุณครับแม่ แต่ว่าให้เป็นแบบเฮอร์คิวลิสเนี่ย.. ขอไม่เอาได้ไหม”

             คิดไปถึงตำนานวีรบุรุษเฮอร์คิวลิสที่ได้ศึกษามาอย่างน้อยนิด แม้จะถูกยกย่องว่าเป็นเดมิก็อดที่เก่งกาจที่สุดแต่กลับมีชีวิตที่น่าอดสูจนเกินไป คลั่งจนสังหารลูกเมีย ซ้ำยังมีตอนจบที่ดับอนาถในกองเพลิงแม้ว่าสุดท้ายแล้ววิญญาณจะได้ขึ้นไปอยู่บนโอลิมปัสก็เถอะ แต่เขาคิดว่ารางวัลนั้นไม่เห็นจะคุ้มค่าตรงไหนเลย เทพบนโอลิมปัสแต่ละองค์ก็แบบ… อย่าให้พูด

             เขาได้ยินเสียงปลายสายหัวเราะ

             “งั้นก็เป็นแบบเพอร์ซีอุสก็ได้ ยังไงก็ตามขอให้ลูกโชคดีนะจ๊ะ งี้ลูกจะไปสอบเลยไหม?”

             “แบบนั้นดีกว่าจริง ๆ ครับ แต่ดีที่สุดก็คือให้ผมไม่ต้องไปปราบตัวอะไรเถอะ ขอร้องล่ะ” นี่แหล่ะคำปรารถนาจากใจ ที่ไปเสี่ยงสอบวัดระดับการต่อสู้ก็เพื่ออยากจะออกจากค่ายไปใช้ชีวิตเฉกเช่นพลเมืองธรรมดาตาดำ ๆ ไว ๆ ไม่ได้อยากจะเป็นวีรบุรุษตำนานกรีกเลยสักนิด “อีกแป๊บนึงน่ะครับ ผมแวะมาทำภารกิจของเทพเฮอร์มาโฟรไดตัสด้วย ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง แค่ทำภารกิจง่าย ๆ อย่างการเข้าไปคอมเมนต์แสดงความคิดเห็นความเท่าเทียมทางเพศในโพสต์ที่มีผู้หญิงลวนลามผู้ชายในเทศกาลสาดน้ำที่ประเทศไทยน่ะครับ”

             “เทพสมัยนี้ทันสมัยจังเลยแฮะ แค่โพสต์ข้อความก็ถือเป็นภารกิจแล้วอย่างนั้นเหรอ” น้ำเสียงที่ปลายสายดูจะทึ่งไม่น้อย ซึ่งไม่ต่างจากที่เขารับภารกิจของพ่อเรื่องรณรงค์รักษาพันธุ์ฉลามและวาฬหรอก “แต่ว่ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นด้วยสินะ หวังว่าโดนัลด์กับไมค์จะไม่เจออะไรแบบนั้น ไม่ว่าเป็นผู้หญิงหรือชายก็ไม่ควรที่จะถูกล่วงละเมิดทางเพศกันได้เลยจริง ๆ”

             คิดไม่ผิดที่แม่จะตอบแบบนี้ มาเรียนน่าเป็นเฟมมินิสต์ตัวแม่ที่เรียกร้องสิทธิให้สตรีมาตลอดทั้งชีวิต เธอเพียงแค่เรียกร้องความเท่าเทียมทางเพศไม่ใช่เพื่อที่ผู้หญิงจะมีสิทธิ์เหนือกว่าชายหรือเพศวิถีอื่น ๆ ซึ่งนั่นคือสิ่งที่เฟมมินิสต์ตัวจริงเป็น ไม่ใช่ผู้ที่หลงทิศเรียกร้องสิทธิ์ที่จะละเมิดผู้อื่น เธอไม่เคยสอนให้เขาเป็นสุภาพบุรุษ ยกตัวอย่างเช่น ผู้ชายไม่จำเป็นจะต้องสละที่นั่งให้แก่สตรีตลอดเวลา แต่หากมีน้ำใจในฐานะของเพื่อนมนุษย์แม่ส่งเสริมให้เขาทำได้เลยในทันที

             “ผมก็คิดเหมือนแม่เลยครับ” ดีนยิ้มให้ปลายสายแม้ว่าเธอจะไม่เห็นรอยยิ้มของเขา “จะว่าไปพ่อกับลุงไมค์จะกลับมาจากไทยหรือยังนะ ผมกะว่าจะโทรไปคุยเล่นด้วยหน่อยเหมือนกัน”

             “น่าจะยังนะจ๊ะ เห็นโดนัลด์นางบอกว่าจะไปเที่ยวให้เต็มอิ่มสักเดือนนึง กว่าเขาจะกลับบ้านก็คงกลางเดือนหน้าล่ะมั้ง ลูกลองเข้าเฟซบุ๊กสิ อัพรูปมาแต่ละรูปคงสนุกกันน่าดู”

             “โอเคครับ คงได้แต่โพสต์คอมเมนต์คุยกันเหมือนเดิม งั้นเอาไว้กลางเดือนหน้าผมจะลองโทรหาพ่อดูอีกที ถ้าไงเดี๋ยวผมคงต้องวางสายก่อนแล้วล่ะครับแม่”

             “จ้ะลูกรัก แม่รักลูกนะ”

             “แต่ผมรักแม่มากกว่า บายครับ”

             หลังจากวางสายของแม่ก็ได้ฤกษ์ท่องอินเทอร์เน็ตอัพเดทข่าวสารแล้วก็โพสต์คอมเมนต์ทำภารกิจของเทพเฮอร์มาโฟรไดตัสเสียทีนึง แต่เพื่อไม่ให้โป๊ะขอศึกษาข่าวก่อน ซึ่งเมื่อหาอ่านแล้วมันสั้นพอ ๆ กับข้อความที่เทพเจ้าเขียนในบอร์ด

             ‘ไม่มีเนื้อหาอย่างอื่นนอกจากรูปภาพนี้สินะ’

             แล้วใครก็ช่างรัวชัตเตอร์ทันตอนนั้นน้ออยากรู้จริง ๆ เลย เท่าที่ดูไม่ได้เป็นเรื่องเป็นราวถึงขนาดต้องแจ้งความแต่ก็มีคอมเมนต์จากผู้คนจำนวนไม่น้อยที่ค่อนข้างจะเมคฟันกับรูปภาพดังกล่าว ทั้งมีม Woman ☕☕☕ และการบอกว่าเป็นผู้ชายควรจะชอบที่ถูกทำแบบนี้ ซึ่งหวังว่าเขาจะไม่ได้เข้าใจผิดจากการใช้กูเกิ้ลแปลภาษา

             สำหรับคนที่ใช้ชีวิตแบบเปลืองตัวสุด ๆ และไม่ค่อยถือสากับใครอย่างดีนบอกได้เลยว่าถ้าเขาถูกทำแบบนี้คงตกใจจนไม่อยากเข้าร่วมเทศกาลประเภทนี้อีก

             เอาล่ะในเมื่อโพสต์เกี่ยวกับปัญหาสังคมก็ได้เวลาของแอคหลุมจ๋า เขาทำการโควทประเด็นนั้นสั้น ๆ เพราะว่าเอ็กซ์มันทวีตได้แค่สองร้อยแปดสิบตัวอักษรหากไม่ได้จ่ายรายเดือน อยากจะเขียนให้มันยาวกว่านี้อยู่หรอกแต่ความที่ไม่อยากเสียเงินดันมีมากกว่า

             ‘เสร็จแล้วก็ โพสต์…’

             ผ่านไปเพียงแค่ไม่กี่นาทีก็มีทั้งยอดเฟบ ยอดรี แถมยังมีคนโควทโพสต์ของเขาไปอีก นี่แหล่ะ คือสิ่งที่น่ากลัวของเอ็กซ์ เขาไม่รู้เลยว่าจะถูกโควทเอาไปแขวนหรือเป็นความคิดเห็นที่ตรงกัน จิตใจของเขาบอบบางเกินกว่าจะรับเรื่องดราม่า เพราะงั้นขออนุญาตปิดไปก่อนแล้วกัน

             คราวนี้เทพเฮอร์มาโฟรไดตัสไม่ได้ให้พิมพ์หลักฐานไปแสดงเหมือนเมื่อคราวก่อน แต่เขาเชื่อว่าอีกฝ่ายที่เป็นเทพเจ้าจะต้องรับรู้ ใจตอนนี้เหมือนได้รับความเอ็นดูขึ้นมาอีกระดับ

             เสร็จภารกิจก็เข้าแชทตอบคอมเมนต์ต่าง ๆ ที่ดองไว้ร่วมสัปดาห์ บางคนก็ยังคุยต่อแต่ก็มีหลายคนที่คล้ายจะไม่ได้คุยต่อแล้ว โลกมันก็เป็นแบบนี้ ‘คนที่เราเคยสนิทสนม สักวันอาจเป็นเพียงแค่คนแปลกหน้า’ สัจจะธรรมที่ชวนให้ใจเจ็บจี๊ดแต่ดีนพยายามไม่คิดมาก ใครที่ยังถือว่าเขาเป็นคนสำคัญในชีวิตเขาก็เลือกที่จะเก็บคนเหล่านั้นไว้ก็พอแล้ว

             ดีนไล่ดูอัลบั้มรูปถ่ายของคุณพ่อกับลุงไมค์ มีทั้งภาพงานสงกรานต์ ทั้งคู่ใส่ชุดลายดอกและถือปืนฉีดน้ำ ภาพรองเท้าแตะกินขา มีภาพใส่ชุดไทย อาหารไทย อาคารบ้านเรือนร่วมสมัย และส่วนที่เจ๋งที่สุดคือภาพทั้งสองนั่งอยู่บนหลังช้าง

             “น่าอิจฉาจังเลยน้า..”

             ชายหนุ่มอมยิ้มมุมปาก เพียงแค่ทั้งสองมีความสุขเขาก็รู้สึกมีความสุขไปด้วยแล้ว

สำเร็จภารกิจ: ร่วมสนับสนุนความเท่าเทียมในทั้งสองเพศ
รางวัล: 35 EXP , +6 ดรักม่า ความโปรดปรานจากเฮอร์มาโฟร์ไดตัส +35 แต้ม
HEROES (วีรบุรุษผู้โปรดปราน) โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+25

Eloise HEROES

อินเทอร์เน็ตคาเฟ่

ทำไมบ้านเฮอร์มีสถึงต้องเป็นบ้านที่มีอินเทอร์เน็ตอยู่บ้านเดียวด้วยนะ ขี้โกงชะมัด! ไม่เห็นจะยุติธรรมเลย เอโลอิสอยากให้บ้านเฮเฟตัสมีอินเทอร์เน็ตเข้าถึงบ้าง ทุกวันนี้แทบจะไม่รู้ข่าวสารของโลกใบนี้แล้ว ชีวิตที่ขาด wifi ช่างเป็นชีวิตที่เหมือนคนจะลงแดงน้ำลายฟูมปาก นี่มันยุคที่เทคโนโลยีเฟื่องฟูมากเลยนะ ทำไมถึงมีบ้านเดียวที่รับสัญญาณได้กันด้วย ถึงจะไม่ค่อยเห็นด้วยสักเท่าไหร่แต่มันก็เป็นหนทางเดียวที่เธอจะติดต่อหาแม่ได้เพราะมันมีสัญญาณโทรศัพท์ ก็เลยจำเป็นต้องเดินทางมายังบ้านเฮอร์มีสในโซนที่เป็น Internet Cafe เอโลอีสเลือกนั่งลงบริเวณเครื่องที่ว่าง ในระหว่างที่กดเปิดคอมรอให้มันรันเข้าหน้าหลักเธอก็จิ้มมือถือโทรหาแม่เป็นอันดับแรก ถือสายรอไม่นานอีกฝ่ายก็รับสาย “ฮัลโหลนี่ใครคะ แก๊งค์คอลเซ็นเตอร์หรือเปล่าเนี่ยทำไมเบอร์มีแต่เลข 4” “แม่หนูเอง” “อ้าวเอโลอิสเองเหรอ หายไปตั้งนานไม่ติดต่อหาแม่เลย นี่เป็นห่วงนะ” “ที่ค่ายไม่มีสัญญาณเลยแม่ นี่เพิ่งหาที่ที่มีสัญญาณเจอ จะโทรมาบอกว่าถึงค่ายแล้ว และปลอดภัยดีอยู่ดีมีสุข แล้วก็…พ่อรับหนูเป็นลูกแล้วนะ” “ลูกได้เจอพ่อแล้วเหรอ?” เสียงปลายสายฟังดูตื่นเต้นมาก “เปล่ายังไม่เจอเลย แต่ก็มีไปคุยหน้าเตาไฟบ้าง แล้วก็บอกไปแล้วว่าแม่คิดถึง” “เตาไฟเหรอ แปลกจังเป็นวิธีสื่อสารของที่ค่ายเหรอลูก” “ก็ประมาณนั้นค่ะ” “แล้วเป็นยังไงบ้างอาหารถูกปากไหม ที่หลับที่นอน ไม่ใครรังแกลูกหรือเปล่า? แล้วอยู่ค่ายทำอะไรบ้าง?” ฟิโอน่ารัวคำถามมาเป็นชุด อาจเป็นเพราะความเป็นห่วงลูกสาวเพียงคนเดียวที่ต้องจากการนานกว่าที่เคย “อาหารอร่อยดี เอ้อ!แม่รู้มั้ยที่นี่น่ะฮาร์ปี้เป็นคนทำอาหารแหละ แล้วก็ที่พักดูดีมากเลยไม่เคยนอนเตียงสบายขนาดนี้มาก่อน ส่วนกิจกรรมก็ไม่มีอะไรมาก ก็มีไปซ้อมดาบ แล้ววันนี้หนูมีเรียนยิงปืนด้วยแหละ” “ตายจริง คนอย่างลูกเนี่ยนะเรียนต่อสู้ ปกติเห็นแต่ทำงานบ้าน ทำงานช่างไม่น่าเชื่อเลยจริง ๆ…ไปเดี๋ยวนี้ค่ะ(เสียงตะโกนจากปลายสาย) เอ่อ ลูกแม่ต้องวางสายแล้วพอดีมีเคสด่วนเข้าไว้คุยกันใหม่นะ รักลูกจ้ะ” “หนูก็รักแม่ค่ะ” ไม่อยากวางสายเลยจริง ๆ แต่สุดท้ายก็ต้องวางจนได้ พอได้ยินเสียงของแม่แล้วเอโลอิสก็รู้สึกหายคิดถึงแม่ไปได้บ้าง เธอหันมาให้ความสนใจกับคอมตรงหน้าต่อ เธอกรอกรหัสที่ติดอยู่ลงไปเพื่อเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตเป็นครั้งแรกในรอบหลายวันหลังจากเดินทางมาถึงที่นี่ “ไหนดูซิมีข่าวอะไรอัปเดตบ้าง…” เอโลอิสเปิดโซเชียลมีเดียของตัวเองและข่าวแรกที่ปรากฎขึ้นคือข่าวเกี่ยวกับเทศกาลสงกรานต์ในประเทศไทย มีผู้หญิงลวนลามจับนมผู้ชายตอนเล่นน้ำโดยที่ผู้ชายไม่ยินยอม เอโลอิสอ่านแล้วก็ได้แต่ขมวดคิ้ว สังคมมันชักจะบิดเบี้ยวไปกันใหญ่แล้ว จู่ ๆ เธอก็นึกขึ้นได้ว่าภารกิจในบอร์ดที่เพิ่งไปดูมันจะต้องเป็นเรื่องนี้แน่ ๆ เลยทำการโพสต์สเตตัสในพื้นที่ของตนเองแต่เปิดสาธารณะเพื่อช่วยเรียกร้องสิทธิ์ผู้ชายที่โดนลวนลาม การคุกคามทางเพศไม่ใช่เรื่องตลก ไม่ว่าเพศใดหรือว่าใครหน้าไหนก็ไม่สมควรจะได้รับการปฏิบัติแย่ ๆ แบบนั้น ลองเอาใจเขามาใส่ใจเรา สิทธิมนุษยชนมันไม่ได้รับรองแค่เพศใดเพศหนึ่งเท่านั้น ฉะนั้นควรให้เกียรติซึ่งกันและกัน และคิดให้มากกว่านี้ก่อนที่จะลงมือทำอะไรไป เพราะสุดท้ายการกระทำของคุณเองอาจนำมาซึ่งความเดือดร้อนและกระแสต่อต้านในภายภาคหน้าได้เหมือนกัน นี่มันยุคสมัยใหม่แล้วเลิกคิดว่าผู้ชายต้องให้เกียรติผู้หญิงฝ่ายเดียว ผู้หญิงก็ต้องให้เกียรติผู้ชายด้วยค่ะสาว! พิมเสร็จก็กดโพสต์ออกไป ไม่นานนักก็มีแจ้งเตือนเด้งขึ้นรัว ๆ ทั้งยอดไลก์และยอดแชร์ ดูเหมือนว่ามีหลายคนที่เห็นด้วยกับความคิดเห็นของเธอ จนเข้ามาคอมเม้นต์กันใต้โพสต์ เธอไม่สนใจหรอกว่าจะมีพวกที่ไม่เห็นด้วยหรือเปล่า สุดท้ายเธอได้พูดในสิ่งที่ตัวเองคิดไปหมดแล้ว หวังว่าเทพเฮอร์มาโฟร์ไดตัสจะรับรู้ได้ถึงสิ่งที่เธอได้ช่วยเรียกร้องในครั้งนี้ เอโลอิสทำการล็อกเอ้าท์ออกจากโซเชียลจากนั้นก็ทำการปิดคอมเพื่อให้คนอื่นได้ใช้ต่อ เธอเดินออกจากบ้านเฮอร์มีสไป วันนี้รู้สึกเหมือนตัวเองเท่ยังไงก็ไม่รู้สิ!

ร่วมสนับสนุนความเท่าเทียมในทั้งสองเพศ

รางวัล: 35 EXP , +6 ดรักม่า 

ความโปรดปรานจากเฮอร์มาโฟร์ไดตัส +35 แต้ม