Laurencius Augusto
อัตชีวประวัติ
      ตั้งเเต่ผมจำความได้เเม่บอกกับผมว่าเราต้องย้ายมาหลายที่มาก ถ้าให้นับคงเกือบทั่วทั้งยุโรปเเล้วก็ว่าได้ เเม่ผมเป็นชาวสเปนเเม่บอกว่าเจอกับพ่อที่เอเธนส์ตอนสมัยนั้นเเม่ทำงานเป็นไกด์บนเรือสำราญหรูที่พานักท่องเที่ยวเดินทางไปเเถบเมติเตอร์เรเนียน จากสเปนไปถึงกรีซเขาได้พบกันเเละรักกันเเละมีโอกาสได้เจอกันบ่อยครั้งจนมีผมเเละเเม่ก็คลอดผมที่สเปนราว 1 ขวบพ่อต้องไปทำธุระที่ไหนสักที่เขาบอกจะรีบกลับมาก่อนไปเขามอบชื่อ '' ลอเรนซิอุส '' บอกว่าให้ตั้งชื่อนี้ให้ผมเเล้วสักวันเขาจะรู้ว่าพ่อรักเขามากเเค่ไหน
      ผ่านไป 13 ปีคำถามที่ผมถามเเม่มาตลอดคือ เเม่คับพ่อไปไหนเมื่อไหร่พ่อจะกลับมาหาเรา เเม่ยิ้มเเละร้องไห้เเม่บอกว่าถ้าผมครบ20 เเม่จะอธิบายให้ผมฟังทุกอย่างเเต่ตอนนี้ให้ผมเป็นเด็กดีเเละรีบเข้านอนก่อน ทุกครั้งที่ผมตื่นกลางดึกจากฝันร้ายผมไม่ทราบว่ามันคือตัวอะไรมันมีปีกดำเเละกว้างมีกรงเล็บเเละชอบมองพวกเราจากอีกมุมหนึ่งของตึก ครั้งหนึ่งเเม่กับผมไปงานนิทรรศการศิลปะของเทพปกรนัมกรีกโบราณ ผมถามเเม่ว่าทำไมตาผมมันเหมือนคนที่มองอะไรเเล้วเบลอๆบางอักษรตีลังกาไปมาบ้าง ผมได้เเค่ครุ่นคิดว่าผมคงต้องตัดเเว่นใส่เเล้วเเน่เลย ไม่ซินั้นรูปปั้นขยับได้ บนเพดานมีนกยักษ์กำลังมองมาที่ผมเเละจะบินมาโฉบผม ผมวิ่งไปหลบหลังเเม่ ก่อนคนเเถวนั้นจะหัวเเระเพราะคิดว่าผมผิดปรกติเเน่นอน ป้าเบเทรียข้างบ้านเเนะนำให้เเม่พาผมไปผมจิตเเพทย์เพื่อจะได้รักษาอาการทางจิตนี้เเต่หมอกลับบอกว่าผมปกติ
      18 ปี ผมย้ายไปเรียนที่บาเซโลน่า เพราะดันไปมีเรื่องกับพวกลูกคนมีเงินในหมู่บ้าน ผมอดไม่ได้ที่จะเห็นพวกมันคอยไถ่เงินเด็กน้อยเเละไล่จับเด็กผู้หญิงไปข่มขู่ ผมยังไม่ได้บอกซิว่าผมไปเรียนศิลปะป้องกันตัวมาจากรุ่นพี่คนหนึ่งเขาบอกว่าเมื่อก่อนเขาเป็นเเชมป์ศิลปะป้องกันตัว เขาชอบโพกผ้าไว้บนหัวเหมือนปิดปังอะไรบางอย่างตั้งเเต่ตอนเจอครั้งเเรกๆ จนตอนนี้เขาก็ยังคงโพกไว้เเถมยังมีกล้ามขาที่หนาขึ้นด้วย ผมรับจ้างเเสดงโชว์ศิลปะป้องกันตัวในบาร์เล็กๆในบาเซโลน่าเพื่อเเลกเงินไว้เรียนหนังสือไม่ต้องขอเเม่อยู่บ่อยๆ
     
ครบ 20 ปี ผมย้ายกลับมามาดริกเพราะอาการเดิมกลับมาอีกครั้งเเต่ครั้งนี้มันหนักกว่าเดิมผมเห็นภาพหลอน เห็นยักษ์ตัวสูงค่อยไล่ฆ่าผม มีใครไม่รู้มองผมจากทุกที่เเละจะไล่ทำร้ายผม ทุกคนคิดว่าผมเสพสารเสพติดเเละเกิดภาพหลอนเเต่เเม่ก็เชื่อว่าผมไม่ได้เป็นเเบบนั้น เเม่พาผมไปที่บ้านพี่อิราฟ ครับพี่คนนี้คือคนที่ผมเล่าให้ฟังว่าพี่เขาสอนศิลปะป้องกันตัวผม เเม่รู้มาตลอดว่าผมต้องเจอกับอะไรบ้างเเม่ให้พี่อิราฟคอยสอนผม บอกว่าพ่อส่งพี่อิราฟมาให้ปกป้องผมจากสิ่งไม่ดีสิ่งชั่วร้าย เเละเเม่ก็ร้องไห้ เเม่บอกผมว่าจำได้มั้ย ถ้าผม20ปีเมื่อไหร่เเม่จะบอกความลับเรื่องผมเเละพ่อให้ฟัง เเม่บอกว่าผมเป็นครึ่งเทพ พี่อิราฟก็ด้วย พี่เขาเป็นเซเทอร์ที่คอยปกป้องพวกเราหรือผู้พิทักษ์นั้นเอง เเละเเม่อยากให้ผมไปอยู่ที่ค่ายของพวกครึ่งเทพเช่นผมที่นั้นจะมีคนคอยปกป้องเราเเละสอนการต่อสู้ ความรู้เเละอื่นๆให้เราเเละผมจะได้มีเพื่อนที่เป็นเหมือนกันไม่เเปลกเเยกเเละไม่เหงาอีกต่อไป