Paige Yoo
"แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู พ่อขอให้เพจมีความสุขมาก ๆ โตขึ้นอีกปีแล้วสินะ ลูกรัก” เสียงทุ้มของชายวัยกลางคนกล่าวพร้อมกับถือเค้กเข้ามาให้กับลูกสาวสุดที่รัก “แทจุน” ชายหนุ่มที่ผันตัวมาเป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยวเต็มตัว หลังจากกลับมาพร้อมกับเด็กทารก
ในตอนที่เขาไปสำรวจซากปรักหักพังในประเทศกรีซ แม้จะรู้อยู่ภายในใจว่าใครเป็นผู้ให้กำเนิดเด็กสาว ทว่าเขาไม่อาจะเปิดเผยชาติกำเนิดของลูกของเขาได้เลย ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น การเลี้ยงดูเด็กเล็กไม่ใช่เรื่องง่าย สำหรับชายหนุ่มที่อยู่เพียงลำพัง เขาทุ่มเททั้งกายและใจเลี้ยงดูลูกสาวให้เติบโตมาอย่างมนุษย์ธรรมดา กระทั่งมาถึงวันครบรอบวันเกิดของเพจ
“ขอบคุณค่ะ หนูรักพ่อที่สุดเลย อ่ะ! จริงสิ โนว่าด้วยน้า” เสียงใสกล่าวตอบพร้อมกับเจ้าลูกหมาในอ้อมแขน ออกแรงเป่าเทียนที่ส่องสว่างอยู่ตรงหน้าให้ดับลง
“ปีนี้อายุ 12 แล้วสิ เพจอยากทำอะไรเป็นพิเศษไหมลูก?” เขากล่าวถาม
“หนูยังไม่ได้คิดเลยค่ะ หนูอยากลองไปสำรวจสถานที่ที่พ่อเขียนไว้ในหนังสือบ้าง” เพจตอบพร้อมกับทำตาระยิบระยับพลางปล่อยให้โนว่าเป็นอิสระ
“รอให้หนูโตกว่านี้อีกหน่อย แล้วพ่อจะเป็นคนพาไปเอง โอเคมั้ยคะ?” คนฟังคำตอบพยักหน้าอย่างเข้าใจ เพราะตั้งแต่จำความได้เธอก็มีพ่อเพียงคนเดียวที่อยู่ด้วยกันมา
งานเลี้ยงวันเกิดของพ่อลูกจบลง กระทั่งช่วเค่ำ ขณะที่หญิงสาวกำลังนั่งหาข้อมูลให้กับหนังสือเล่มใหม่ของแทจุนอยู่ เสียงบางอย่างก็ดังขึ้น จนทำให้เพจต้องเงยหน้าขึ้น
“พ่อหรอคะ?”
“…” ไม่มีเสียงตอบกลับใด ๆ
จู่ ๆ ตัวหนังสือในหน้ากระดาษก็เริ่มขยับเคลื่อนไหว ดวงตาของเพจเบิกกว้างเผลอดันหนังสือออกจากตัวจนตกลงสู่พื้น ทันใดนั้น แสงไฟในห้องก็เกิดการกระพริบวูบไหว เงาของวัตถุที่เคยอยู่นิ่งกลับเคลื่อนไหวเอง เพจรู้สึกสับสนกับสิ่งที่เจอ จนทำให้หลุดส่งเสียงร้องออกมา
“กรี๊ดดดดดด!”
ปังง!
เสียงประตูดังขึ้นจากแรงเปิดของชายหนุ่มวัยกลางคน แทจุนเข้ามาแล้วพุ่งมาที่ตัวของลูกสาว เขาโอบกอดเธอแทบจะทันที ร่างเล็กสั่นเทาในอ้อมกอดของผู้เป็นพ่อ
“ฮืออ ๆๆ พ่อขา ฮือออ”
“ไม่เป็นไรนะลูก พ่ออยู่นี่แล้ว”
“เมื่อกี้อะไรก็ไม่รู้ค่ะ ตัวอักษรขยับได้ ไฟกระพริบ แล้วยัง ๆๆ มีเงาเคลื่อนไหวเอง หนูกลัว” เสียงสั่นกล่าวบอกถึงเหตุการณ์เมื่อครู่
แทจุนฟังลูกสาวเล่าอยู่เงียบ ๆ ราวกับคิดอะไรบางอย่าง มือหนาลูบหลังของร่างบางอย่างเบามือเพื่อปลอบประโลม และหวังให้ลูกสาวของเขาจะค่อย ๆ สงบลง
“มันอาจจะถึงเวลาแล้วก็ได้” แทจุนพูดออกมาแล้วดันร่างของลูกสาวออก ใบหน้าของเพจที่เต็มไปด้วยน้ำตามองพ่อของเธออย่างไม่เข้าใจ
“พ่อหมายถึงอะไรคะ?”
“แม่ของลูก...” ประโยคถูกเว้นไปช่วงครู่ เขาเม้มริมฝีปากด้วยความรู้สึกที่เต็มไปด้วยหัวใจหนักอึ้ง ความจริงที่กำลังจะเปิดเผย อาจจะพรากลูกสาวคนเดียวของเขาไปก็เป็นได้ แต่หากยังคงเก็บเอาไว้ก็อาจจะเกิดอันตรายได้เช่นกัน
“พ่ออยากให้ลูกไปสถานที่ที่หนึ่ง มันจะทำให้ลูกได้รู้เรื่องทุกอย่าง ทั้งเรื่องแม่ แล้วก็เรื่องที่เกิดขึ้นกับลูกทั้งหมด”
“แล้วพ่อล่ะคะ? พ่อจะไปกับหนูใช่มั้ย?” เพจเอ่ยถาม
“พ่อไปไม่ได้หรอก มีแต่ลูกเท่านั้น ไม่ต้องห่วงพ่อ พ่อจะอยู่ที่นี่ รอลูกกลับมา” กล่าวจบพ่อลูกก็โผกอดเข้าหากัน
โพสต์ 2025-2-4 11:55:45
โพสต์ 2025-2-7 15:56:33
