วันคริสต์มาสเป็นวันที่ ไบร์ท เอมส์ ลืมตาดูโลก ณ โรงพยาบาลเซนต์เจมส์ เมืองดับลิน ประเทศไอร์แลนด์ แม่ของเธอคิดเสมอว่าการเกิดของไบร์ทนั้นเปรียบเสมือนของขวัญจากพระเจ้าที่ประทานมอบให้ ความหมายของชื่อหมายถึงสว่าง โชติช่วง มีชื่อเสียงโด่งดัง เด็กสาวแห่งแสงสว่าง
ตั้งแต่จำความได้เธอไม่เคยเห็นหน้าบุพการีผู้ให้กำเนิด มีเพียงแม่คนเดียวที่คอยเลี้ยงดู ความทรงจำในเรื่องพ่อนั้นเท่ากับศูนย์ แม้แต่แม่ก็ไม่เคยพูดเอ่ยถึงราวกับเขาคนนั้นหายจากโลกนี้ไปแล้ว เมื่อไบร์ทอายุได้เกือบ 3 ปี 'ไปเปอร์ เอมส์' ได้แต่งงานใหม่กับศัลยแพทย์ชื่อของเมืองดับลิน ดูเหมือนนั่นจะเป็นรักครั้งใหม่และการเริ่มต้นใหม่ 'สกอร์เปียส เลสแตท' เป็นสุภาพบุรุษผู้เพียบพร้อม ทั้งเรื่องหน้าตา ฐานะ การศึกษาที่สูงส่ง และเป็นพ่อเลี้ยงแสนใจดี อบอุ่น อ่อนโยน
หลังจากไบร์ทอายุครบ 5 ปี ไปเปอร์กับสกอร์เปียส ให้กำเนิดน้องชายฝาแฝดต่างพ่อ 'ไวเปอร์ เลสแตท และ เฮคเตอร์ เลสแตท' ชีวิตถูกแต่งแต้มสีสดด้วยน้องชายจอมแสบ ในฐานะพี่สาวไบร์ทบอกได้คำเดียวน้องชายของเธอซนอย่างกับลิง ช่วงเรียนชั้นประถมไบร์ทประสบปัญหาในเรื่องการเรียนเป็นอย่างมากค่อนข้างย่ำแย่ เธอไม่สามารถอยู่นิ่ง ๆ ได้นาน ยุกยิกอยู่ไม่สุข มีภาวะผิดปกติทางด้านการอ่าน และการเรียนรู้ภาษาช้ากว่าเด็กคนอื่น แพทย์วินิจฉัยว่าเธอเป็นโรคสมาธิสั้นกับโรคดิสเล็กเซีย ไบร์ทจำได้เลยวันนั้นแม่ร้องไห้โฮ
เหตุการณ์แปลก ๆ เกิดขึ้นเมื่อเธออายุ 12 ปี เด็กสาวไปทัศนศึกษาที่ Giant's Causeway ไบร์ทเห็นสัตว์ประหลาดโผล่ออกมาจากแท่งหินบะซอลต์ รูปร่างของมันน่าเกลียด น่ากลัว จนเธออาเจียนออกมาและสลบไป แน่นอนว่าพอถามถึงเรื่องนั้นก็ไม่มีใครเห็นสักคนนอกจากไบร์ท จุดนั้นแหละทำให้เธอกลับมาคิดว่าหรือสมองตัวเองไม่ปกติ —? ครั้งที่ 2 เกิดขึ้นตอนเธอไปเที่ยว St. Patrick's Cathedral กับคนในครอบครัว คราวนี้ไม่ได้เห็นอสุรกายตัวเดิมแถมมันพยายามทำร้ายไบร์ท ทว่าเธอก็ยังรอดมาได้ราวกับปาฏิหาริย์
ไบร์ทเรียนต่อปริญญาตรีที่สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ (The Massachusetts Institute of Technology) เป็นสถาบันชั้นนำทางเทคโนโลยีซึ่งมีชื่อเสียงทางด้านสาขาวิศวกรรมศาสตร์สาขาเคมีและสาขาฟิสิกส์ ทุกอย่างดูจะราบรื่นไปด้วยดี ระยะเวลาศึกษาที่สถาบันไบร์ทไม่พบเห็นสิ่งผิดปกติอีกเลย
กระทั่งเข้าสู่ช่วงนักศึกษาฝึกงาน ไบร์ทเข้าออกแล็บตลอดทำงานตำแหน่งนักวิจัยทางทะเล เธอเห็นอสุรกายประหลาดระหว่างเข้าไปเก็บซากสัตว์ที่พึ่งค้นพบ ไบร์ทนำเรื่องนี้ไปเล่าให้เพื่อนสนิทฟัง 'อาร์มี่ อัมบัส' อาร์มี่น่ะไม่เชื่อเรื่องอะไรพวกนี้อยู่แล้ว ขนาดเธอเองก็ไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เห็นด้วยซ้ำ ผลสุดท้ายจบด้วยการที่ไบร์ทเข้าพบจิตแพทย์ปรึกษาอาการ จิตแพทย์วินิจฉัยอาการเธอไม่ได้เป็นโรคจิตเภทแต่อย่างใด อาจเป็นเพราะโหมงานหนัก พักผ่อนน้อย ทำให้เห็นภาพหลอนในจินตนาการ
ไบร์ทเองก็คิดว่ามันสมเหตุสมผล เธอคงจะพักผ่อนน้อยเกินไปจริง ๆ
แล้วใครจะเชื่อล่ะ ว่าเธอเคยเห็นตัวประหลาดรูปร่างคล้ายกับสิ่งเคยเห็นในภาพวาดยุคโบราณ
และแล้ววันที่เปลี่ยนชีวิตไบร์ทก็มาถึง วันนั้นเป็นวันที่ฝนตกหนักจราจรติดขัด เธอกับนักศึกษาฝึกงานอีกคนกำลังเตรียมตัวเดินทางไปยังสถาบันวิจัย ทันใดนั้นร่างของนักศึกษาสาวคนนั้นกลาย….. กลายร่างเป็นมนุษย์ผู้หญิงมีท่อนล่างเป็นนกและมีปีก เพราะอสุรกายตัวนั้นมันแตกต่างจากตัวอื่น ๆ ที่เคยเจอ ครั้งนี้ไบร์ทถูกโจมตีเข้าอย่างจังเลือดอาบแขน
ไบร์ทตะโกนขอความช่วยเหลือแต่ก็ไม่มีใครเข้ามาช่วยสักคน
เธอรู้สึกเหมือนกำลังพ่ายแพ้ ในสิ่งที่ตัวเองไม่เข้าใจ ซึ่งเธอโคตรเกลียดความพ่ายแพ้เลยล่ะ ไปตอนที่จะถูกสัตว์ประหลาดทำร้ายอีกรอบ ไบร์ทได้รับการช่วยเหลือจากคนปริศนา เธอคนนั้นตัวเล็กหน้าตาจิ้มลิ้มยิงลูกธนูอัดใส่อสุรกายราวกับฮีโร่ปรากฏตัวฉากสำคัญเพื่อปราบเหล่าวายร้าย
ฮีโร่ผู้งดงามแนะนำตัวว่าเป็นอดีตรุ่นพี่ของค่าย ถ้าอยากไขปริศนาถึงเหตุผลทำไมเธอถึงถูกอสุรกายเล่นงานให้ไปที่ค่ายฮาล์ฟบลัด สถานที่ตั้งอยู่บริเวณลองไอส์แลนด์ นิวยอร์ก ติดกับถนนฟาร์มโรด 3.141
ก่อนที่เธอคนนั้นจะจากไปอีกฝ่ายพูดทิ้งท้ายไว้ 'เขาเป็นผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิง' ไบร์ทมีรสนิยมชอบเพศเดียวกันเป็นทุนเดิมอยู่แล้วถึงจะรู้สึกแปลก ๆ ที่ถูกใจผู้ชายหน้าสวย แต่แล้วไง แค่น่ารักก็พอแล้วปะ —◇◆
