พอช่วงเวลายามเช้าของรุ่งขึ้นวันใหม่ ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้งหนึ่ง บรรยากาศของอากาศ ในเวลานี้ สำหรับตัวเอลี่เอง ถึงแม้ว่าอากาศจะร้อนแค่ไหนก็ตาม แต่ว่าทุกอย่างก็ยังคงสงบเงียบสำหรับเธอเสมอ วันนี้เป็นวันที่เธอตัดสินใจเด็ดขาดแล้วล่ะว่า จะเดินทางกลับไปหาคุณแม่ เพื่อที่จะทำการบอกลาท่าน ก่อนที่ตัวของเธอจะตัดสินใจเดินทางไปยัง ค่ายฮาร์ฟบลัด กับ อดีตรุ่นพี่ของค่ายฮารฟ์บลัด นามว่า รายัล นั่นเอง ในตอนนี้พี่รายัลได้เป็นอาสาที่จะขับรถและพาเธอมาส่งถึงยังตรงบริเวณบ้านของสกุลปาร์ค อย่างปลอดภัย และก่อนที่ตัวของเอลี่ จะทำการก้าวเรียวขาบางของตัวเอเองเดินทางลงมาจากบริเวณรถยนต์ เธอก็ค่อยๆ หันไปเริ่มต้นเอ่ย บทสนทนา กับ พี่รายัลออกไปในทันทีว่า
" พี่รายัลคะ เอลี่ขอบพระคุณพี่มากจริงๆ นะคะที่พี่ขับรถมาส่งเอลี่ ถึงที่บ้าน" พอสิ้นสุดบทสนทนาของเด็กหญิงตัวน้อยๆ อย่างเอลี่ลงไปได้เพียงแค่ไม่นานนัก รายัลก็ค่อยๆ เริ่มทำการเอ่ยบทสนทนา ของ ตัวเองออกไปในทันทีว่า
"ไม่ต้องขอบพระคุณพี่หรอกนะ เอลี่ แค่เรื่องขับรถมาส่งที่บ้านเอง สำหรับพี่ถือว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยมากๆ"
พอสิ้นสุดบทสนทนาของพี่รายัลลงไปได้แค่เพียงไม่นานนัก เอลี่ก็ค่อยๆ ทำการเอื้อมมือเรียวบางข้างขวาของตัวเธอเอง ไปทำการดึงประตูของรถยนต์เปิดออกกว้าง และก่อนที่เธอจะทำการก้าวเรียวขาบาง เดินทางลงจากรถยนต์ไป เธอก็ทำการเหลียวซ้าย แลขวาไปทำการมองดูรอบๆ ตัวอยู่เป็นระยะเวลาสักพักหนึ่งก่อนที่เอลี่จะค่อยๆ เริ่มทำการเอ่ยบทสนทนาออกไปในทันทีว่า
"โล่งอกไปที ไม่มีพวกสัตว์ประหลาดเหล่านั้นตามเรามาถึงที่นี่สินะ" และหลังจากที่สิ้นสุดคำพูด ของ เด็กน้อยเอลี่ลง เธอก็ค่อยๆ เริ่มทำการก้าวเรียวขาบางเดินทางลงมาจากตรงบริเวณรถยนต์ ก่อนที่เธอจะเดินมาทำการหยุดอยู่ที่ตรงบริเวณประตู ทางเข้าบ้านสกุลปาร์ค หลังจากนั้นเพียงแค่ไม่นานนัก เอลี่เด็กหญิงตัวน้อยก็ค่อยๆ ทำการเอื้อมมือเรียวบางข้างขวาของตัวเอง ไปทำการบิดลูกบิด ของ ประตูบ้านสกุลปาร์คเปิดออกกว้าง หลังจากนั้นเอลี่ก็ค่อยๆ เริ่มทำการก้าวเรียวขาบาง ของ ตัวเธอเอง เดินทางเข้าไปยังตรงบริเวณภายในด้านในของบ้านสกุลปาร์ค หลังจากนั้นเธอก็ค่อยๆ ทำการเอื้อมมือเรียวบางข้างซ้าย ของ ตัวเธอเองไปทำการดึงประตู ของ บ้านสกุลปาร์คให้ปิดสนิทลงตามเดิม พอหลังจากที่เอลี่ได้ทำการปิดประตูบ้านสนิทลงเรียบร้อยแล้ว เธอก็ค่อยๆ ก้าวเรียวขาบางเดินเข้าไปภายในบริเวณห้องนั่งเล่น ของ บ้านสกุลปาร์คหลังจากนั้นเพียงแค่ไม่นานนัก เธอก็ได้ยินเสียงและบทสนาที่แสนคุ้นเคย ในทันทีว่า "เอลี่ ลูกเดินทางกลับมาบ้านจริงๆ แล้ว" หลังจากที่บทสนทนาดังกล่าว ของ ผู้เป็นมารดา จบสิ้นลง เธอก็ค่อยๆ ทำการโผล่กอดลูกสาวซึ่งเป็นดุจดั่งแก้วตา ดวงใจเอาไว้แน่น ตัวเอลี่เองก็ค่อยๆ ทำการกอดตอบผู้เป็นมารดาอย่างคิมแชยองเอาไว้แน่นเช่นเดียวกัน แต่ทว่าดวงตาทั้งสองข้างในตอนนี้ของเธอ มันดังเห็นสัตว์ประหลาดเหล่านั้นกำลังบินตรงดิ่งมาที่บ้านของเธอ เธอรีบผละกอดจากผู้เป็นแม่ทันที พร้อม กับ ค่อยๆ เอ่ยบทสนทนา ออกมาว่า
"แม่ค่ะ แม่ฟังหนูให้ดีๆ นะคะ หนูมาที่นี่ก็เพื่อที่จะเก็บของทั้งหมด ของ หนู ต่อจากนี้ไปหนูจะอยู่กับแม่ที่บ้านหลังนี้อีกไม่ได้แล้วนะคะ หนูรักแม่มากนะคะ"
หลังจากที่สิ้นสุดบทสนทนา ของ เด็กหญิงตัวน้อยๆ อย่างเอลี่ลงไปได้เพียงแค่ไม่นานนัก ก่อนที่เธอจะค่อยๆ ทำการก้าวเรียวขาบางเดินเข้าไปภายในบริเวณห้องนอน ของ ตัวเธอเอง หลังจากนั้นเอลี่ก็จัดการเก็บข้าวของเครื่องใช้ ของ ตัวเธอเอง ทั้งหมดใส่ลงไปภายในกระเป๋าเดินทางให้เรียบร้อย ก่อนที่เธอจะหันใบหน้าสวยหวานไปโบกมืออำลาแม่ ของ เธอ และค่อยๆ ทำการเดินก้าวเรียวขาบาง ของตัวเอง เดินทางลากกระเป๋าสัมภาระ ของ ตัวเองเดินทางออกไปจากตรงบริเวณด้านใน ของ บ้านสกุลปาร์ค ก่อนที่เธอจะค่อยๆ ขึ้นไปนั่งบนรถยนต์ให้เรียบร้อย หลังจากนั้นรายัลก็ค่อยๆ ทำการขับเคลื่อนรถยนต์ออกไปจากตรงบริเวณบ้านสกุลปาร์ด เพื่อเดินทางไปยังบริเวณสนามบินต่อไป
โพสต์ 2024-3-6 08:22:55
โพสต์ 2024-3-6 11:12:02
