[กระดานบอร์ดหินงานเล็กน้อยจากเหล่าเทพ] - บ้านใหญ่ - Percy Jackson and the Olympians Thailand

Daemon โพสต์ 2024-3-5 18:46:26

Johnathan โพสต์ 2024-3-13 02:01:13

Johnathan โพสต์ 2024-3-14 02:01:27

anne โพสต์ 2024-3-15 21:29:42

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Ally เมื่อ 2024-3-15 21:31 <br /><br /><div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#boxroleplay01 {
border-radius: 30px;
border: 6px double #11a263;
padding: 3px;
box-shadow: #11a263 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/eSxrf3H.png");}
</style>

<style>
#boxroleplay02 {
width: 800px;
border-radius: 20px;
padding: 3px;
box-shadow: #11a263 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/0TV8LxS.png");}
</style>

<div id="boxroleplay01"><font color="#a0522d" face="Sarabun" size="5">กระดานบอร์ดหินงานเล็กน้อยจากเหล่าเทพ</font><br><br>

<div id="boxroleplay02">
<p>

<font face="Kanit"><font size="3"><font color="#fff">
<br></font></font></font><img src="https://i.imgur.com/1m1S7YU.png" width="490" _height="500" border="0"></p><p><font style=""><font style=""><span style="font-size: 12px;"><br></span></font></font></p><p></p><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" face="Sarabun" size="4">หลังจากที่เด็กหญิงตัวเล็กๆ อย่าง เอลี่ เธอได้ทำการก้าวเรียวขาบอบบาง เดินทางออกมาจากตรงบริเวณสนามฝึกซ้อม ได้เป็นระยะเวลาสักพักหนึ่ง ในตอนนี้เธอก็เดินมาหยุดอยู่ที่ตรงบริเวณบ้านใหญ่เป็นที่เรียบร้อย เด็กหญิงตัวน้อยรีบก้าวเรียวขาบอบบางเดินเข้ามาภายในบริเวณด้านใน ของ บ้านใหญ่ ก่อนที่เธอจะเดินมาหยุดอยู่ที่ตรงบริเวณ กระดานบอรด์หินงานเล็กน้อยจากเหล่าเทพ หลังจากนั้นดวงตาคู่สวยของเด็กน้อยก็ค่อยๆ เริ่มต้นกวาดส่ายสายตาเพื่อทำการอ่านรายละเอียดของงานทั้งหมดที่ถูกเขียนไว้ภายในกระดานบอร์ดหินงานเล็กน้อยจากเหล่าเทพ ทุกงานอย่างละเอียด หลังจากที่เธอได้ทำการอ่านรายละเอียดของงานทุกงานจบสิ้นลงไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้น จู่ๆ กระดานบอรด์หินงานเล็กน้อยจากเหล่าเทพบรรทัดสุดท้าย ก็ปรากฎตัวอักษรสีทองเป็นข้อความของเทพโพไซดอน เขียนระบุไว้ว่า</font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" face="Sarabun" size="4"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="4"><i style="color: rgb(255, 255, 0);">"ข้าในนามโพไซดอน เทพแห่งจ้าวสมุทร มีงานให้เหล่าลูก ๆ ของข้าทำ หรือคนอื่นจะทำด้วยก็ได้ " </i><font color="#ffffff">ส่วนอีกข้อความหนึ่งที่ปรากฎก็มีตัวอักษรเป็นสีทองเช่นเดียวกัน แต่ข้อความนี้เป็นข้อความจากเทพแอรีส เขียนระบุไว้ว่า</font></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="4"><font color="#ffffff"><br></font></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="4"><i style="color: rgb(255, 255, 0);">"เหล่าเด็ก ๆ แห่งแอรีส และเด็กผสมทั้งหลาย ที่ชอบการผจญภัย การต่อสู้กับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง ฉลามไม่ควรจะเป็นสัตว์สงวน เพราะพวกมันมีนิสัยดุร้าย พวกเจ้าอยากจะโดนกัดเป็นอาหารพวกมันโดยไม่โต้ตอบงั้นเหรอ ไปช่วยข้าเข้าแคมเปญรณรงค์สัตว์ทะเลแล้วโหวตไม่เห็นด้วยซะ " </i><font color="#ffffff">หลังจากที่เด็กน้อยเอลี่ได้ทำการอ่านข้อความจากทั้งท่านเทพโพไซดอน และ ก็ท่านเทพแอรีสจบลงไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้นเธอเองเคยสอบถามพ่อซุสไปแล้วครั้งหนึ่ง เกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ท่านพอซุสไม่ได้ให้คำตอบใดตอบกลับเด็กน้อยอย่างเธอมา ฉะนั้นเด็กน้อยอย่างเธอจึงจะเลือกตัดสินใจแบบเงียบๆ แล้วเอ่ยบทสนทนาออกไปในทันทีว่า</font></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="4"><font color="#ffffff"><br></font></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="4" color="#f5deb3">"เอลี่ ขอตัวเดินทางไปที่ห้องอินเตอร์เน็ตคาเฟ่ บ้านเฮอร์มีสก่อนนะคะ" </font><font face="Sarabun" size="4" color="#ffffff">หลังจากที่สิ้นสุดบทสนทนาของเด็กหญิงตัวเล็กลงไปได้เพียงแค่ไม่นานนัก เธอก็ค่อยๆ ทำการเดินก้าวเรียวขาบอบบาง ของ ตัวเธอเองเดินทางออกไปจากบริเวณบ้านใหญ่ และ เดินทางมุ่งหน้าไปยังบริเวณบ้านเลขที่ 11 เฮอร์มีสทันที</font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffff00" face="Sarabun" size="4"><i><br></i></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffff00" face="Sarabun" size="4"><i><br></i></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="4"><font color="#ffff00"><i><br></i></font></font></div><font style=""><font style=""><br>

</font></font>

<p></p>

</div>
<br>แคมเปญรณรงค์อนุรักษ์สัตว์ทะเล
</div></div>

Johnathan โพสต์ 2024-3-17 01:39:53

Feria โพสต์ 2024-3-17 16:03:04

<div class="btpsta-1" style="outline-color:#CD7F63"><div class="btpsta-1flower"><div class="btpsta-1ic"><i class="cp cp-flower-o" style="color:#CD7F63"></i></div></div><div class="btpsta-1title"><b style="color:#CD7F63">Play it cool</b><span>Feria<i class="cp cp-chevron-right" style="color:#CD7F63"></i>Hayes<i class="cp cp-chevron-right" style="color:#CD7F63"></i> time</span></div>
<div class="btpsta-1post">
วันนี้เป็นวันหนึ่งที่เฟเรียรู้สึกว่าค่ายมันคึกคักผิดปกติโดยเฉพาะที่กระดานบอร์ดหินงานเล็กน้อยจากเหล่าเทพที่ดูท่าทางจะมีงานใหม่ยกแถบเลยด้วยสินะ งานใหม่เป็นพวกงานสายต่อสู้ทั้งหมดเลยนี่นา มีงานที่ต้องออกไปทำนอกค่ายหลายวันด้วยนี่นา แต่สำหรับเธอที่ต้องดูแลไข่ก็อบลินอยู่คงออกไปค่ายนาน ๆ ไม่ได้ งั้นคงไว้ที่หลังก่อนดีกว่า ไว้กาเอลโตสักหน่อยแล้วค่อยไปน่าจะดีกว่า ในตอนที่คิดแบบนั้นเธอก็เลื่อนสายตาลงมายังงานอีกงาน ดูท่าท่านเทพแอรีสจะปลดฝูงหมาป่าที่หิวโหยออกมาจากคุกส่วนตัวแล้วมาปล่อยไว้ในป่า มาทดสอบความกล้าหาญแถมมีการบอกด้วยว่าถ้าปอดแหกก็ให้สู้กับหมาป่าหลงฝูงตัวเดียว สำหรับเธอแล้วมันไม่ได้ขึ้นกับปอดแหกรึเปล่าหรอกนะ แต่มันขึ้นกับว่าเราจะต้องสู้อยู่กับใครแล้วตัวเองสามารถสู้ได้รึเปล่าด้วยนี่แหละ สำหรับเธอที่ยังไม่แข็งแกร่งมากก็ยังไม่อย่กเสี่ยงสู้กับหมาป่าเป็นฝูงหรอกนะมันอันตรายเกินไป จะว่าไปป่าต้องห้ามสินะงั้นแวะไปหาเด็กน้อยกาเอลสักหน่อยก่อนไปดีกว่า<br><br>
<div align="center"><font color="Blue">รับภารกิจพิสูจน์ความกล้าหาญแห่งแอรีส #1</font></div>
</div></div>
<a href="https://bettyleg.tumblr.com/" class="bta-cr">bettyleg</a>
<link rel="stylesheet" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Roboto+Condensed&display=swap" rel="stylesheet">
<style>@font-face {font-family: 'Hugiller'; src: url('https://dl.dropbox.com/s/n8sgc1u4ywaqkv5/Hugiller%20DEMO.otf?dl=0');src: url('https://dl.dropbox.com/s/n8sgc1u4ywaqkv5/Hugiller%20DEMO.otf?dl=0') format('truetype'); font-weight: normal;font-style: normal;}.btpsta-1{width:380px; border:1px solid #ddd; background:#fefefe; border:15px solid #fafafa; margin:10px auto; outline:1px solid #58ADB9; outline-offset:-15px;} .btpsta-1title{margin:0px 20px 20px; text-align:center;}.btpsta-1title b{font-family: 'Hugiller'; font-size:30px; color:#58ADB9; display:block; line-height:18px;}.bta-cr{width:380px; margin:-5px auto 20px; text-align:center; font-size:8px; text-transform:uppercase; text-decoration:none; color:#888; background:#fff; border:1px solid #ddd; height:18px; display:flex; align-items:center; justify-content:center;}.btpsta-1post{margin:10px 30px 40px; font-size:12px; text-align:justify; color:#888; line-height:18px;font-family: 'Roboto Condensed', sans-serif;}.btpsta-1title > span{font-size:10px; color:#888;font-family: 'Roboto Condensed', sans-serif;} .btpsta-1title > span > i{font-size:6px; padding:0px 5px; color:#58ADB9;}.btpsta-1flower{display:flex; align-items:center; justify-content:center; height:100px; position:relative; padding:30px 0px 10px;} .btpsta-1flower > div {position:absolute; width:70px; height:70px; border-radius:100px; display:flex; align-items:Center; justify-content:center; border:1px solid #ddd; overflow:hidden; background:#fbfbfb} .btpsta-1flower>div>i{position:relative; font-size:20px;animation: btpsta-1flower 8s infinite; color:#58ADB9;} @keyframes btpsta-1flower{0%{font-size:18px;}50%{transform:rotate(-250deg);font-size:28px;}100%{font-size:18px;}}.btpsta-1flower>div>i{-webkit-animation: btpsta-1flower 8s infinite;-moz-animation:btpsta-1flower 8s infinite; -o-animation:btpsta-1flower 8s infinite;}@-moz-keyframes btpsta-1flower{0%{font-size:18px;}50%{transform:rotate(-250deg);font-size:28px;}100%{font-size:18px;}}@-webkit-keyframes btpsta-1flower{0%{font-size:18px;}50%{transform:rotate(-250deg);font-size:28px;}100%{font-size:18px;}}@-o-keyframes btpsta-1flower{0%{font-size:18px;}50%{transform:rotate(-250deg);font-size:28px;}100%{font-size:18px;}}</style>

<div><br></div><div><br></div>

Daemon โพสต์ 2024-3-17 16:13:59

Daemon โพสต์ 2024-3-19 14:45:47

Daemon โพสต์ 2024-3-24 22:36:21

Dean โพสต์ 2024-3-27 12:24:44

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Dean เมื่อ 2024-4-21 00:11

https://lh7-us.googleusercontent.com/bgONVLt8qNGZFAO_41Kkl4LdqFfIscvemqwrZZTbtY8oj5cu4bvDWHPSBn46YESkE9J91Uy7jijJnx0KhdN8bZXFQqYA3JiO2LOsX0mCXHI4bOZPun35orxl3Ft8BVtRfiCiTCLEmoGfV57t3C0o6fo053https://lh7-us.googleusercontent.com/vxXH14zxzMWTY55Z7lYRCe1OSbpgI5p1zQDPUp40CA0tumr9K49TdVu07tcObA-1lCS1zWGbMrlSUTQ9CPXZgfAd_oJI9USspA0kzdzxkIq5zCZ0Jj4FCFR5RtxrI4xffrRTCHujcu9HAAB90TvxcAkตรวจสอบงานประจำค่าย
         ไปเยี่ยมแมคเคนซีที่สถานพยาบาลตั้งแต่เช้าหลังจากวิ่งจ๊อกกิ้งเสร็จ แต่คงมาเช้าเกินไปอีกฝ่ายจึงยังไม่ตื่น แต่เท่าที่ดูอีกฝ่ายไม่มีสายน้ำเกลือระโยงระยางแปลว่าคงไม่ได้เป็นอะไรมาก ถ้าจำไม่ผิดเหมือนเมื่อวานจะเป็นวันทำงานของบาร์เทนเดอร์ ถ้างี้หลับยาวก็คงไม่แปลก อย่างน้อยก็ให้รอยคล้ำใต้ตาของอีกฝ่ายได้พักผ่อนเสียบ้าง
         ดีนอยู่ที่ห้องพยาบาลเพียงไม่กี่นาทีก็ออกมา ไหน ๆ ก็มาอยู่ที่บ้านใหญ่แล้วเลยแวะดูงานที่บอร์ดเสียหน่อย เห็นเด็ก ๆ บอกว่ามีงานใหม่เข้ามาเยอะแต่เป็นงานที่เน้นสู้รบ ดีนไม่สนใจงานเหล่านั้นอยู่แล้ว และยิ่งเพิ่งผ่านประสบการณ์เฉียดตายมาหมาด ๆ เขาก็ไม่เอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงรนหาที่ตายหรอก แต่ก็อยากจะดูสักหน่อยว่าให้ทำอะไรบ้าง เขาหยิบสมาร์ทโฟนออกมาถ่ายภาพบอร์ดหินหนึ่งแชะเก็บรายละเอียดเอาไว้ดูภายหลัง จากนั้นก็เริ่มอ่านประกาศแต่ละแผ่นโดยออกเสียง
         “ทหารรับจ้างผู้เสียสละ.. แค่ชื่อก็ไม่น่าทำแล้วแฮะ” ชายหนุ่มเบ้หน้า แต่ไหน ๆ ตั้งใจอยากรู้อยู่แล้วจึงอ่านต่อ “ข้าอะธีน่ามีเรื่องจะมาแจ้งแก่ผู้ที่อยากพิสูจน์ความกล้าหาญ.. จงใช้เกียรติยศนี้เพื่อช่วยชาวยูเครน.. โอ้ ไม่นะ.. อย่าบอกนะว่า”
         เทพเจ้าคงไม่คิดที่จะส่งเด็กตัวเล็ก ๆ ไปรบในสงครามที่แสนอันตรายนั่นหรอกนะ… แล้วก็จริงอย่างที่คิด รายละเอียดด้านล่างระบุให้ผู้รับภารกิจต้องต่อสู้ร่วมกันเพื่อช่วยเหลือชาวยูเครน เพราะว่า..
         “มีบุตรแห่งเทพเปรุน กึ่งเทพรัสเชียเข้าร่วมสงคราม.. เปรุน เป็นเทพแห่งสายฟ้า ท้องนภา บลา ๆ เทพองค์นั้นมีพลังเทียบเท่ามหาเทพของเรา.. ขนาดนั้นเชียว?”
         แบบนี้ก็ยังไม่ควรไปเข้าไปใหญ่ หากอีกฝ่ายมีพลังเทียบเท่าฝั่งบิดา และบุตรยังเชี่ยวชาญการรบอีก ถ้าไปล่ะก็มือใหม่อย่างเขาคงซี้แหงแก๋
         ‘..ซี้แหงแก๋?’
         เหงื่อเม็ดโตผุดขึ้นข้างขมับ เรื่องราวหลาย ๆ อย่างปะติดปะต่อกันขึ้นมาได้อย่างกระทันหัน กลุ่มเด็กที่ยังไม่ถูกการรับรองออกไปทำภารกิจ แม้ยังอยู่ในระยะเวลาแต่ก็เนิ่นนานไม่ได้รับการติดต่อ คงไม่ใช่ว่าพวกเขาจะ…
         ดีนไม่กล้าคิดต่อ เขาเลื่อนสายตาอ่านประกาศแผ่นต่อไป
         “พิสูจน์ความกล้าหาญแห่งแอรีส ครั้งที่ หนึ่ง” จู่ ๆ ก็หลุดหัวเราะออกมา คงเป็นเพราะนามเทพเจ้าของภารกิจนี้กระมัง อดคิดไม่ได้เลยว่าลูกพี่ลูกน้องเทพของเขาจะก่อเรื่องอะไรอีก “ข้าแอรีสได้ปลดพันธนาการฝูงหมาป่าที่หิวโหยออกมาจากคุกส่วนตัวเขาปล่อยไว้ในป่า และข้าจะมอบบททดสอบความกล้าหาญนี้แก่ผู้ที่คิดว่ากล้าหาญพอ หรือใครปอดแหกสามารถเผชิญหน้ากับหมาป่าหลงฝูงเพียงตัวเดียวได้ แต่หากเจ้าคิดว่าเป็นคนกล้า ก็จงไปเผชิญหน้ากับฝูงหมาป่าที่หิวโหยฝูงนี้ซะถ้าเจ้าแน่จริง..”
         อ่านประกาศจบก็ต้องเลิกคิ้ว
         “ประสาท ปล่อยหมาที่ตัวเองเลี้ยงไว้ให้คนอื่นฆ่าเนี่ยนะ ต้องเป็นคนแบบไหนกัน..” แอบด่าเทพแห่งสงครามโดยไม่มองหน้ามองหลัง แต่ยังดีที่เอลลิสน่าจะยังไม่ตื่น เพราะหากอีกฝ่ายได้ยินเขาน่าจะถูกสั่งสอนจนต้องไปนอนเป็นเพื่อนแมคเคนซีอีกคน “แบบนี้ป่าต้องห้ามก็ยิ่งอันตรายขึ้นสินะ สงสารพวกมันจัง..”
         ถึงหมาป่าจะดุร้ายแต่ถ้ามันอยู่เป็นที่ของมันไม่ยุ่มย่ามเข้ามาในพื้นที่ค่ายก็ไม่จำเป็นจะต้องจัดการหรอก เพราะงั้นภารกิจนี้ขอผ่าน!
         มาถึงตอนนี้เหลืออีกแค่สองภารกิจบนกระดานหิน ดีนชักรู้สึกว่าเขาน่าจะรับไม่ได้เลยสักงาน การมาจ้องกระดานอยู่แบบนี้อาจจะเสียเวลาโดยใช่เหตุ แต่อะไรดลใจไม่ทราบทำให้ชายหนุ่มตัดสินใจทนอ่านภารกิจที่สาม
         “เฮติ เมืองต้องคำสาป.. หืม?” ตอนแรกไม่ได้เอะใจ แต่คำว่าเฮติช่างคุ้นหูเสียเหลือเกินในช่วงนี้ “เดี๋ยวนะ…”
         ดีนหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเปิดแชทของมารดา แม้ว่าที่ตรงนี้จะไม่มีอินเตอร์เน็ต ทว่ายังคงอ่านข้อความที่ค้างไว้ได้อยู่
         MOM: จบจากบอสตันแม่ก็ไปเฮติต่อเลย ที่นั่นเกิดเหตุจลาจล มีสาว ๆ และผู้บาดเจ็บคนอื่นต้องการความช่วยเหลือ          MOM: งานนี้ทางองค์กรประสานงานกับสภากาชาดสหรัฐ หาอาสาสมัครช่วยบรรเทาทุกข์ แม่ก็ว่าจะไปจ้ะ          MOM: แต่ดีนไม่ต้องเป็นห่วงนะ มีเจ้าหน้าที่จากยูเอ็นคอยซัพพอร์ต
         “จบจากบอสตันแม่ก็ไป 'เฮติ' ต่อเลย..”
         จู่ ๆ ชายหนุ่มก็รู้สึกวิ้งภายในหู เลือดลมสูบฉีดจนร้อนใบหน้าทว่าแข้งขาอ่อนแรงจนแทบจะยืนไม่อยู่ เขาเท้าแขนกับกระดานพยุงตัวเองเอาไว้ไม่ให้ล้ม
         “เดี๋ยวนะ.. ยังไง?” ได้สติขึ้นมาบ้างเล็กน้อยเขาก็เลื่อนสายตาอ่านประกาศใหม่อีกครั้ง “สถานการณ์ความตึงเครียดในเฮติ นับวันยิ่งรุนแรงขึ้น เหตุเพราะชาวเมืองเฮติกว่าแปดสิบเปอร์เซ็นต์ ได้เผลอลบหลู่เทพีเฮคาทีโดยไม่รู้ตัว ทำให้เฮคาทีพิโรธอย่างหนัก สาปเมืองเฮติให้กลายเป็นเมืองที่มืดมน… …. ….. ….กระตุ้นให้พวกเขาดึงความมืดในใจออกมา… … … …ฆ่าทุกคนที่ขวางหน้า โอ้ ไม่ ๆๆๆ ไม่!!”
         สติแทบจะขาดเดี๋ยวนั้นจนไม่มีกะจิตกะใจจะอ่านถ้อยความที่เหลือต่อ งานนี้คุณแม่ของเขากำลังตกอยู่ในอันตรายขั้นร้ายแรงที่สุด และยิ่งไปกว่านั้น นี่เป็นฝีมือของเทพฝั่งมืดที่เขาไม่รู้จักดลบันดาลให้เกิดขึ้น หากเป็นความขัดแย้งของมนุษย์เทพีอะธีน่าคงไม่เข้ามาแทรกแซง หรืออาจจะเป็นแค่แคมเปญบริจาคเงินช่วยเหลือ แต่หากเป็นเรื่องในหมู่เทพเขาสังหรณ์ใจว่าต่อให้มียูเอ็นเป็นสิบหน่วยก็ยับยั้งภัยครั้งนี้ไม่ได้
         ใจตอนนี้บินไปไกลถึงเฮติ ดีนต้องทำอะไรสักอย่างที่ทำให้คุณแม่ของเขาปลอดภัย แต่ว่าจะทำยังไงดี!?                      นึกออกอยู่คนนึงที่น่าจะพอให้คำแนะนำด้วยได้ ร่างสูงจึงหุนหันออกจากหน้ากระดานข่าวสารไปยังห้องทำงานของไครอนโดยไม่อ่านประกาศที่เหลือต่อ
https://lh7-us.googleusercontent.com/IbB35soIJ_MKw_l4qBllC_6t831bzPWGnQGuc3XG8mXpbHdz7PxyvPUb_4ALmBg6y_lv36Z2_EqJpsmjqUQUMWk4IyVBGQFjlUb_qtO_FgE_REnLRd3HyzOHWPDtXqRr7138B7Kx9YzizbJePqiY3e8รับทราบภารกิจ: ทหารรับจ้างผู้เสียสละ, พิสูจน์ความกล้าหาญแห่งแอรีส #1, เฮติ เมืองต้องคำสาปและตามหาพัสดุที่หายไปของเฮอร์มีส (ถ่ายรูปเก็บไว้แล้ว เดี๋ยวเปิดอ่านที่อื่นเอาภายหลัง)

หน้า: 1 [2] 3 4 5 6

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver