[บันทึกการเดินทาง] - มหาภารตะ ศึกชิงตรีศูล
<title>ประวัติตัวละคร</title><div style="max-width:1000px; margin:50px auto; background:rgba(126, 186, 181); padding:30px; border-radius:16px; box-shadow:0 0 20px rgba(96, 147, 172,0.1);">
<!-- คอลัมน์ซ้าย-ขวา -->
<div style="display:flex; flex-wrap:wrap; gap:30px; margin-bottom:40px;">
<!-- คอลัมน์ซ้าย -->
<div style="flex:2; min-width:280px; padding:20px; border:1px solid #F5DEB3; border-radius:12px; background:#fff;"><h2 style="text-align: center; border-bottom: 2px solid rgb(170, 170, 170); padding-bottom: 8px;"><font color="#2f4f4f" face="Comic Sans MS" size="6">🔱มหาภารตะ ศึกชิงตรีศูล🔱</font></h2><div><br></div><div><div><font color="#2f4f4f"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#2f4f4f" size="4" face="Comic Sans MS">สายเลือดแห่งเทพ จงมุ่งหน้า สู่แดนภารตะ</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#2f4f4f" size="4" face="Comic Sans MS"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#2f4f4f" size="4" face="Comic Sans MS">ที่ซึ่ง ตรีศูลศักดิ์สิทธิ์ ถูกพราก จากบัลลังก์แห่งท้องสมุทร</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#2f4f4f" size="4" face="Comic Sans MS"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#2f4f4f" size="4" face="Comic Sans MS">จ้าวแห่งท้องทะเลเจ็ดคาบสมุทร พิโรธ คลื่นโหมกระหน่ำ</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#2f4f4f" size="4" face="Comic Sans MS"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#2f4f4f" size="4" face="Comic Sans MS">ผู้ทรยศ ซ่อนเร้น ในเงามืด</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#2f4f4f" size="4" face="Comic Sans MS"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#2f4f4f" size="4" face="Comic Sans MS">ร่วมมือ กับ ธิดาแห่งท้องสมุทร</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#2f4f4f" size="4" face="Comic Sans MS"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#2f4f4f" size="4" face="Comic Sans MS">ผู้กล้าหาญ แห่งค่ายฟิชบลัด</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#2f4f4f" size="4" face="Comic Sans MS"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#2f4f4f" size="4" face="Comic Sans MS">ไขปริศนา แห่ง มหาสมุทร และผืนดิน</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#2f4f4f" size="4" face="Comic Sans MS"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#2f4f4f" size="4" face="Comic Sans MS">ก่อน เจ็ดคาบสมุทร จะ ล่มสลาย</font></div></div><div style="text-align: center;"><font face="Comic Sans MS"><br></font></div><div><div style="text-align: center;"><font color="#2f4f4f" face="Comic Sans MS"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Comic Sans MS" size="2"><a href="https://percyjackson.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&goto=findpost&ptid=34&pid=6053"><font color="#2f4f4f">เอกสารอนุมัติการออกเดินทาง</font></a><font color="#2f4f4f"><b> 🌊</b></font><b style="color: rgb(47, 79, 79);"> พล็อตภารกิจ</b></font></div></div><div style="text-align: center;"><font face="Comic Sans MS" size="2"><b style="color: rgb(47, 79, 79);"><br></b></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Comic Sans MS" size="2"><span style="color: rgb(47, 79, 79);"><i style="">เริ่มออกเดินทาง 15-06-2025</i></span></font></div>
</div>
<!-- คอลัมน์ขวา (ภาพเดียว) -->
<div style="flex:1; min-width:200px; text-align:center;">
<img src="https://i.pinimg.com/736x/c9/f8/ae/c9f8ae66ad3b0a9a0eef33927eda38d8.jpg" alt="หลิวหรูเหมย" style="width:160px; height:160px; border-radius:50%; object-fit:cover; border:4px solid #fff;">
<p style="margin-top:12px; font-weight:bold; color:#476b6b;"><font face="Comic Sans MS" size="4">ลอร์ร่า แทนเนอร์ - ไดโอนีซุส</font></p><p style="margin-top:12px; font-weight:bold; color:#476b6b;"><font face="Comic Sans MS" size="4"><br></font></p><p style="margin-top:12px; font-weight:bold; color:#476b6b;"><font face="Comic Sans MS" size="4"><img src="https://i.imgur.com/eke1YU2.png" alt="หลิวหรูเหมย" style="color: rgb(0, 0, 0); font-weight: 400; width: 160px; height: 160px; border-radius: 50%; object-fit: cover; border: 4px solid rgb(255, 255, 255);"></font></p><p style="margin-top: 12px;"><font color="#476b6b" face="Comic Sans MS" size="4"><b>สุมิตร ข่าน - เฮเฟตัส</b></font></p><p style="margin-top: 12px;"><font color="#476b6b" face="Comic Sans MS" size="4"><b><br></b></font></p><p style="margin-top: 12px; font-weight: bold; color: rgb(255, 255, 255);"><font face="Comic Sans MS" size="4"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/.d903369aa18088d5.png" alt="https://img2.pic.in.th/pic/.d903369aa18088d5.png" style="color: rgb(0, 0, 0); font-weight: 400; width: 160px; height: 160px; border-radius: 50%; object-fit: cover; border: 4px solid rgb(255, 255, 255);"></font></p><p style="margin-top: 12px;"><font color="#476b6b" face="Comic Sans MS" size="4"><b>ดิว อีเวนสัน - ค่ายฟิชบลัด</b></font></p>
</div>
</div>
</div>
<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Example Box with Image and Text</title>
<style>
.blx-box {
margin: 0 auto;
max-width: 650px;
border-radius: 10px;
background: #fff;
color: #000;
box-shadow: 0 4px 8px rgba(0, 0, 0, 0.1);
}
.blx-box-text {
padding: 20px;
font-family: Arial, sans-serif;
}
.blx-box-image-box {
background: rgba(255, 255, 255, 0.5);
width: fit-content;
padding: 8px 20px;
border-radius: 100px;
}
.blx-box-image {
height: 150px;
padding: 20px;
border-radius: 10px 10px 0 0;
font-weight: bold;
font-size: 14px;
color: rgb(51, 51, 51);
}
.blx-box-image-avatar {
width: 40px;
height: 40px;
border-radius: 50%;
display: inline-block;
vertical-align: middle;
margin-right: 12px;
}
.blx-box-image-container {
position: relative;
height: 250px;
background: url('https://i.imgur.com/qEmgk6F.png') center/cover no-repeat;
border-radius: 10px 10px 0 0;
-webkit-mask-image: -webkit-gradient(linear, center 30%, center 100%, from(rgba(0, 0, 0, 1)), to(rgba(0, 0, 0, 0.0)));
box-shadow: inset 0 0 10px rgba(0, 0, 0, 0.3);
}
.blx-box-image-container .blx-box-image-avatar {
position: absolute;
bottom: 10px;
left: 20px;
z-index: 10;
}
</style>
<div class="blx-box">
<div class="blx-box-image-container">
<div class="blx-box-image-avatar"><br></div>
</div>
<div class="blx-box-text">
<h2 style="text-align: right;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">มหาภารตะ ศึกชิงตรีศูล ตอน 1 - ออกเดินทาง</font></h2><div style="text-align: right;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><i>เวลา 15.15 น. - 15 กค 68</i></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เมื่อถึงเวานัดหมาย ลอร์ร่าออกมาเจอกับสุมิตร ที่มารอก่อน เเน่นอนว่า บอกลาจัดกระเป๋ากันไปเรียบร้อยแล้วหนะสิ </font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เธอนั้นวางกระเป่ษลงที่หน้าประตูค่าย พยักหน้าให้อีกฝ่ายเบาๆ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc"> สวัสดีนะคะ ขอบคุณที่มากับร่านะ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธอยิ้มรับ สีหน้าของเธอคือพร้อมแล้ว เเม้จะมีความกังวลในใจลึกๆก็ตาม</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">ครับ ไม่เป้นไรครับ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เขาตอบเสียงเรียบ ลอร์ร่าก็พยักหน้าเออๆ ตามไป</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">ไปกันเลยไหมคะ เดี๋ยวจะไม่ทันรอบรถไฟ พอดีร่าเช็คมาแล้วว่ามันจะออกประมาณบ่าย 5 โมเย็น </font></b><font color="#2f4f4f">" เธอพูด มือยกประเป๋าขึ้น พร้อมเดินทาง</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">อีกฝ่ายไม่ได้ว่าอะไรเขาเองก็ได้แต่พยักหน้าเห็นด้วย เพราะนี้ก็บ่ายแล้ว ควรจะไปให้มันถึงก่อนเวลาถึงจะดี</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ท่าทางเขาดูอบอุ่นและดูสามารถพึ่งพาได้มากเลยทีเดียว เธอเองก็ยิ้มๆ เดินออกไปโบกบัสเดินทางไปยังสถานีรถไฟ เพื่อจะได้เดินทางเสียที เธอเสียเวลามาแรมเดือนแล้ว</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ในที่สุดทั้งคู่ก็มาถึง ระหว่างทาง เธอมีคุยกันเเบบทำความรู้จักคราวๆกันไปบ้าง นอกจากชื่อหนะ พวกความชอบ หรืออื่นๆ ก็ว่ากันไป</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc"> รถไฟ....</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธอมองๆ ตามหา ที่เขาว่ากันมีแบบสายประหยัด ด้วยเเถมมันยังไปถึงด้วยนะ</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">นั้นครับ น่าจะอยู่ท้ายสุดเลย </font></b><font color="#2f4f4f">" ทางชายหนุ่มที่สูงกว่าเขาชี้ไปทางนั้น สองเท้าของทั้งคู่สาวเท้าเร็วๆ เพราะต้องปซื้อตั๋วกัน</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">.....</font></b><font color="#2f4f4f"> " เสียงวิ่งฝีเท้าของทั้งคู่ออกเเรงสุดกำลัง เมื่อถึงด้านหน้าลอร์ร่าก็เดินไปหยุดหน้าห้องซื้อตั๋วโดยสาร " </font><b style=""><font color="#9932cc" style="">ซื้อตั๋วไป... ไป...เอ๋ออ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธออำๆ อึ่งๆ ไปสักพักแบบกำลังนึกชื่ออยู่หนะ</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">พวกเราจะไป สถานีเดลี จังก์ชัน, กรุงนิวเดลี ครับ </font></b><font color="#2f4f4f">" เหมือนจะมีคนพูดเเทนเเเล้ว แน่นอนลอร์ณ่พยักหน้าใหญ่ๆ เเบบใช่ๆ นั้นหละไปนั้นเลย</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">แล้วเธอก็หยิบของออกจากกระเป๋า ส่งให้อีกฝ่าย " </font><b style=""><font color="#9932cc">อ่อ ซื้อ 1 ใบได้ไหมคะ พอดีหนูมีอันนี้ รวมเป็นเดินทาง 2 คนนะคะ</font></b><font color="#2f4f4f"> " มันคือตั๋วฟรีตลอดปีของเธอนั้นหละ ได้มาก็ใช้หน่อย แม้จะพูดงงงงก็ตามหนะนะ</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">แต่ร่าขออนุญาติเลี้ยงพี่นะคะ </font></b><font color="#2f4f4f">" เธอที่ไม่ยอมให้อีกฝ่ายจ่ายแน่นอน เพราะคนชวนก็เธอนั้นหละ</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">เอาแบบนั้นก็ได้ครับ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เขาพนักหน้าเบาๆ </font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ก่อนทางเจ้าหน้าที่จะจ่ายตั๋วโดยสาร 2 คนให้เธอ เด็กสาวยิ้มรับก่อนจะเดินไปนั่งรอที่ชาาลาเพื่อขึ้นรถไฟขบวนของเธอ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เมื่อได้เวลารถไฟมาจอดเทียบ เด็กสาวเองก็เดินไปรอ ส่งตั๋วให้ตรวจก่อนจะเดินขึ้นไป</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">มันดูเป็นที่นั่งประหยัดแบบหระหยักจริงด้วย</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">อารมย์มนัจคล้ายๆ รถไฟชั้น 3 สุดๆ แม้จะมีเลขที่นั่งระบุก็เถอะ แต่มันไม่สามารถเอนอะไรได้มากมาย หลังชนหลังเลย</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">'" </font><b style=""><font color="#9932cc">โห่...นี้หอสภาพเถอะนะ!!! </font></b><font color="#2f4f4f">" เธอมองแบบยิ้มเเห้งๆ</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#ff0000"> ไม่เป็นไรหรอกครับ ยังดีกว่าต้องไปหลายๆ ต่อ</font> </b><font color="#2f4f4f">" เขาพูดท่าทางเหมือนเป็นการปลอบใจไปในตัวนั้นหละ แต่จะว่าไปเขาก็เป็นคนที่มีความคิดเป็น บวกสุดๆ มองโลกในเเง่ดีมากเลยทีเดียว</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เธอพยักหน้า ก่อนจะลงไปนั่ง กระเป๋าสัมภาระถูกเก็บที่ที่นั่งเหลือศีรษะ บอกได้เลยว่าเส้นทางยังอีกยาวไกล</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">แต่รถไฟนี้ค่อนข้างตรงเวลา สัญญาณบอกเลามาถึงก็มีเสีนงระฆังตี พร้อมรถที่ค่อยๆ เคลื่อนตัวออกไป</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">เซฟเเรงไว้ก่อนนะคะ ยังไงร่าต้องขอโทษด้วย มาลำบาคเลย </font></b><font color="#2f4f4f">" เธอเห็นสภาพนี้แล้วด็แอบรู้สึกผิดไปเบาๆ อีกฝ่ายเองก็ยกมือโบกเบาๆ แบบไม่เป็นไร เขาเองก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากมาย</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เขาเอนหลังพิงพยักพิง มีหมอนรองคอมาด้วย ส่วนลอร์ณ่ก็ไม่น้อยหน้าหรอก เอาตุ๊กตามากอด หันๆ บิดๆ ตัวดีๆ เตรียมเข้านอนก่อน เพราะดูการเดินทางยาวนานมากนะ นั่งกันจนก้นนี้เป็นเหน็บไปเลย</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ไม่ต้องถามเลยว่าแบบยังไง คือนอกจนตื่นอีกรอบนังไม่น่าถึงเลย</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">รถเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ แต่ด้วยระยะทางที่ค่อนข้างไกลมาก มันทำให้เด็กสาวนั้นหาววอดๆ ดูวิวบ้าง เล่นบ้าง กินบ้าง ก่อนจะเตรียเม้ขานอน</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">ราตรีสวัสดิ์นะคะ </font></b><font color="#2f4f4f">" เธอกล่าว ยิ้มๆ แล้วหามุมเข้าสู่โหมดนิทรา</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ทางหนุ่มอินเดียที่มาด้วยอกจะสายหน้าไปด้วยไม่ได้ และก็หับตาลงช้าๆ พักสายตากันทั้งคู่</font></div><div><font size="5"> </font></div><hr class="l"><div style="text-align: center;"><font size="5"><br></font></div><div style="text-align: center;"><b><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">จ่ายเงินแล้ว (จากรอบก่อน) ของสิทธิ์ลอร์ร่าฟรี</font></b></div><div style="text-align: center;"><b><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เดินทางไป สถานีเดลี จังก์ชัน, กรุงนิวเดลี (New Delhi, India) - สายประหยัด</font></b></div><div style="text-align: center;"><b><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></b></div><div style="text-align: center;"><b><font face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" size="3">หมายเหตุ ใช้การโอนเงินรอบก่อน</font></b></div><div><br></div>
</div>
</div> แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Laura เมื่อ 2025-7-17 15:07 <br /><br />
<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Example Box with Image and Text</title>
<style>
.blx-box {
margin: 0 auto;
max-width: 650px;
border-radius: 10px;
background: #fff;
color: #000;
box-shadow: 0 4px 8px rgba(0, 0, 0, 0.1);
}
.blx-box-text {
padding: 20px;
font-family: Arial, sans-serif;
}
.blx-box-image-box {
background: rgba(255, 255, 255, 0.5);
width: fit-content;
padding: 8px 20px;
border-radius: 100px;
}
.blx-box-image {
height: 150px;
padding: 20px;
border-radius: 10px 10px 0 0;
font-weight: bold;
font-size: 14px;
color: rgb(51, 51, 51);
}
.blx-box-image-avatar {
width: 40px;
height: 40px;
border-radius: 50%;
display: inline-block;
vertical-align: middle;
margin-right: 12px;
}
.blx-box-image-container {
position: relative;
height: 250px;
background: url('https://i.imgur.com/qEmgk6F.png') center/cover no-repeat;
border-radius: 10px 10px 0 0;
-webkit-mask-image: -webkit-gradient(linear, center 30%, center 100%, from(rgba(0, 0, 0, 1)), to(rgba(0, 0, 0, 0.0)));
box-shadow: inset 0 0 10px rgba(0, 0, 0, 0.3);
}
.blx-box-image-container .blx-box-image-avatar {
position: absolute;
bottom: 10px;
left: 20px;
z-index: 10;
}
</style>
<div class="blx-box">
<div class="blx-box-image-container">
<div class="blx-box-image-avatar"><br></div>
</div>
<div class="blx-box-text">
<h2 style="text-align: right;"><font face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" size="6">มหาภารตะ ศึกชิงตรีศูล ตอน 2 - ช่วงการเดินทาง</font></h2><div style="text-align: right;"><font face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" size="4"><b>15 กค. 68 - 22.30 น.</b></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เสียงกึกกักเบาๆของรางเหล็กดังสม่ำเสมอเป็นจังหวะ คล้ายเสียงเพลงกล่อมในยามค่ำคืน รถไฟความเร็วสูงค่อยๆ เร่งสปีดไปเรื่อยๆจนรู้สึกได้ว่าทิวทัศน์ภายนอกกลายเป็นเส้นแสงวิ่งถอยหลังอย่างรวดเร็ว</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ป้ายเล็กๆข้างประตูขบวนกระพริบสีฟ้าแสดงตัวเลขความเร็ว <i>872… 890… 900 กม./ชม.</i> เหมือนระยะจะขึ้นไปสูงสุดแล้วเพราะมันคงที่แล้วหละ<br><br>ลอร์ร่าที่แบบว่าหลับไปไม่รู้เลย ตื่นมาอีกที คือฟ้ามันก็มืดแล้ว เธอปิดหน้าต่างลง ท่าทางจะหลับต่อ เเต่ก็พูดขึ้นเบาๆ</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#9932cc">"<b style=""> เราถึงไหนแล้วนะ</b> </font><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">" เธอตาปรือมองออกไปด้านนอก มันดูมืดๆหน่อย</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">สุมิตรที่นั่งข้างๆ หลับไปพักหนึ่งแล้วก็ลืมตาขึ้นพอดี เขาหันมามองเธอเล็กน้อย ยิ้มบางๆแบบคนไม่ค่อยพูดมาก</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“</font><font color="#ff0000"><b style=""> เอ๋อ...ยังครับ… อีกประมาณอีกแปดชั่วโมง</b> </font><font color="#2f4f4f">”</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ลอร์ร่าเงียบไปชั่วครู่ ก่อนจะถอนหายใจออกมา อีกนานเลยสินะ เธอบ่นเบาๆพลางเอนหลังพิงเบาะ ทอดสายตาออกไปนอกหน้าต่าง รถไฟยังคงวิ่งด้วยความเร็วสูง ทิวทัศน์ด้านนอก มีแค่ไฟทางและแสงไฟบ้านเรือนที่เป็นเส้นๆพุ่งถอยหลังไปเร็วจี๋</font></div></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">แล้วในจังหวะนั้นเอง เสียงกริ๊งๆ ของรถเข็นขายของก็ดังมาอีกครั้ง คราวนี้พนักงานชายสวมหมวกกับผ้ากันเปื้อนสีกรมท่าเดินมาเรื่อยๆ พลางร้องเสียงดัง</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“</font><font color="#008080"> </font><b style=""><font color="#008080">ของว่างครับ~ เครื่องดื่ม~ ผลไม้สด ขนมปังร้อนๆครับ~</font><font color="#9932cc"> </font></b><font color="#2f4f4f">”</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">กลิ่นหอมของขนมปังอบใหม่กับโกโก้ร้อนลอยแตะจมูกทันที “ </font><b style=""><font color="#9932cc">โอ้! มีขายอีกแล้วค่ะ~ </font></b><font color="#2f4f4f">”</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">เธอหันมามองสุมิตรแล้วเอียงคอนิดๆ "</font><b style=""><font color="#008080"> รับ ชากาแฟ หรืออะไรไหมคะ </font></b><font color="#2f4f4f">" เธอถามอีกฝ่าย</font></font></div></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">ไม่เป็นไรครับ </font></b><font color="#2f4f4f">" เขาตอบ</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ลอร์ร่าพยักหน้ารับเบาๆ แต่ก็ไม่วายสั่งให้อีกฝ่ายติดไว้ด้วย</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#9932cc">เอาโกโก้ร้อนหนึ่งค่ะ… แล้วก็ขนมปังแฮมชีส 1 ชิ้น.... อ๋อ ขอน้ำเปล่า 2 ขวดด้วยนะคะ</font></b><font color="#2f4f4f">” เธอสั่งของ</font><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">พนักงานแพ็คทุกอย่างอย่างรวดเร็ว ลอร์ร่ารับถาดกลับมาพร้อมยิ้มรับ เธอวางน้ำเปล่าไว้ข้างมือเขาอย่างถือวิสาสะแล้วพูดเบาๆ</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">อันนี้หนูให้ </font></b><font color="#2f4f4f">" </font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">อีกฝ่ายหัวเราะในลำคอเบาๆ “ </font><b style=""><font color="#ff0000">ครับ… ขอบคุณ</font></b><font color="#2f4f4f"> ”</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เมื่อทุกอย่างสงบลง เด็กสาวก็คือมองวิว เหลือเวลาอีกนาน กินหมดไปเข้าห้องน้ำแล้วกลับมานั่งที่ ก่อนจะเดินกลับมานั่งที่เดิม</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เมื่อเวาลค่อยๆพาไป เด็กสาวเองก็นั่งๆ นอนๆไปเรื่อยๆเธอก็แบบนะ คอพับคออ่อนหัวโยกไปโยกมาก่อนจะไปี่ไหล่คนข้างๆ </font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc"> ......</font></b><font color="#2f4f4f"> " แน่นอนว่าพอลอร์ร่าได้มุมดีๆ แล้ว ก็คือหลับไปเลย เมื่อคนข้างๆไม่ได้ว่าอะไรก็ยิ่งแล้วใหญ่กันไปอีก นอนเป็นหมอนไปเลยแล้วกัน ยึดแล้ว!</font></font></div>
</div>
</div>
<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Example Box with Image and Text</title>
<style>
.blx-box {
margin: 0 auto;
max-width: 650px;
border-radius: 10px;
background: #fff;
color: #000;
box-shadow: 0 4px 8px rgba(0, 0, 0, 0.1);
}
.blx-box-text {
padding: 20px;
font-family: Arial, sans-serif;
}
.blx-box-image-box {
background: rgba(255, 255, 255, 0.5);
width: fit-content;
padding: 8px 20px;
border-radius: 100px;
}
.blx-box-image {
height: 150px;
padding: 20px;
border-radius: 10px 10px 0 0;
font-weight: bold;
font-size: 14px;
color: rgb(51, 51, 51);
}
.blx-box-image-avatar {
width: 40px;
height: 40px;
border-radius: 50%;
display: inline-block;
vertical-align: middle;
margin-right: 12px;
}
.blx-box-image-container {
position: relative;
height: 250px;
background: url('https://i.imgur.com/qEmgk6F.png') center/cover no-repeat;
border-radius: 10px 10px 0 0;
-webkit-mask-image: -webkit-gradient(linear, center 30%, center 100%, from(rgba(0, 0, 0, 1)), to(rgba(0, 0, 0, 0.0)));
box-shadow: inset 0 0 10px rgba(0, 0, 0, 0.3);
}
.blx-box-image-container .blx-box-image-avatar {
position: absolute;
bottom: 10px;
left: 20px;
z-index: 10;
}
</style>
<div class="blx-box">
<div class="blx-box-image-container">
<div class="blx-box-image-avatar"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div>
</div>
<div class="blx-box-text">
<h2 style="text-align: right;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">มหาภารตะ ศึกชิงตรีศูล ตอน 3 - ช่วงการเดินทางบนรถไฟ</font></h2><h2 style="text-align: right;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">16 กค. 68 - 02.30 น. (สมมุติว่าหลังจากเจโรมส่งข้อความไอริสมา)</font></h2><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">การเดินทางเข้าสู่ช่วงเวลาดึกเต็มที่แล้ว ท้องฟ้าข้างนอกมืดสนิท มองไปก็มีแค่เส้นไฟทางลางๆ ที่วิ่งถอยหลังไปอย่างไร้เสียง ข้างในขบวนถูกปิดไฟหลักไปแล้ว เหลือเพียงแสงสลัวๆ จากหลอดไฟซ่อนเพดาน พอให้พอเดินไหว</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เด็กสาวร่างบางยังคงนั่งนิ่งอยู่ตรงเดิม ศีรษะของเธอพิงไปบนไหล่ของสุมิตรโดยไม่รู้ตัว จนกระทั่งลมหายใจของเขาขยับน้อยๆ ร่างบางถึงได้รู้สึกตัว ลืมตาตื่น ดวงตาคมยังพร่ามัวเพราะความง่วง เมื่อเห็นว่าตัวเองซบเขาอยู่จริงๆ เธอก็ผงะเล็กน้อย</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#9932cc">ขอโทษค่ะ… </font></b><font color="#2f4f4f">”</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เสียงของเธอเบา ราวกับกลัวรบกวนคนอื่นในขบวนที่ต่างก็หลับกันไปหมดแล้ว เธอขยับตัวนั่งตรง ก้มหน้าหลบตา เขาเองก็รู้สึกตัวแล้วเช่นกัน ลืมตาขึ้นช้าๆ แต่ไม่ได้พูดอะไร ตาแค่มองเธอนิ่งๆ เหมือนจะบอกว่า ไม่เป็นไร</font></div></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เเละเขาก็แบบหลับตาลงแบบนอนต่อกันเถอะ เด็กสาวเองก็ไม่ได้พูดอะไรต่อเธอนอนต่ออีกเล็กน้อย เพราะยังสะลืมสะลืออยู่หนะ</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">.....</font></b><font color="#2f4f4f"> " ไม่นานลอร์ร่าก็หัวโยกไปมาเพราะนั่งหนะนะ มันก็ไม่แปลกเท่าไร ที่จะเอนไปมา กับความเร็วของรถขนาดนั้น</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ทางสุรมิตรที่เห็นแบบนั้นแล้ว ความพี่คนโตด้วย จะดูเป็นคุณพ่อ และอบอุ่นๆหน่อย มือประคองหน้าเล็กๆ ของลอร์ร่าให้นอนดีๆ ไม่โยกไปโยกมา ให้ลอร์ร่านอนตักเเบบเงียบๆ</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">และแน่นอนว่าเจ้าตัวก็ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราว ไม่หน่ำซ้ำลอร์ร่ายังคงขยับตัวตามสบายแล้วพลักเอามือเขามาจับอีกต่างหาก</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">จนฟ้าเริ่มส่าง ถึงเวลารู้สึกตัวเพราะเริ่มได้ยินเสียงคนรอบๆ และเสียงรถไฟยังคงกึกกัก… แต่เช้านี้เริ่มมีแสงแดดลอดเข้ามาในขบวนแล้ว อากาศเย็นๆ ปนกลิ่นไข่เนยกับกาแฟลอยคลุ้งในบรรยากาศ ลอร์ร่าพลิกตัวตื่นมาพร้อมเสียงงึมงำเล็กๆ</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">งือออ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เสียของเด็กพึ่งตื่นนอนหันมองๆ เหมือเนขาจะพบว่าตนเองนอนบนตักอีกอีกฝ่ายทั้งคืนเลย</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">ร่า... </font></b><font color="#2f4f4f">" ดวงตาเบิกตา ด้วยความตกใจ ทำคนที่เป็นหมอนให้ลอร์ร่าทั้งคืนตื่นไปด้วย</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc"> ร่าไม่ได้ตั้งใจทำพี่ตื่นนะ แตร่า... </font></b><font color="#2f4f4f">" เธอเเบบเลิ่กลั่กใหญ่เลย</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">อีกฝ่ายยิ้มๆแต่ไม่ได้ว่าอะไรเด็กสาวเลย " </font><b style=""><font color="#ff0000">พี่ให้ร่านอนเอง ไม่เป็นไร</font></b><font color="#2f4f4f"> " เขาบอกกับเด็กสาวที่ตอนนี้แบบท่าทางดูตลกมาก</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">ขะ ขอบ คุณนะคะ </font></b><font color="#2f4f4f">" เด็กสาวพูดติดๆ จัดๆหน่อย และยิ่งแบบนั้นแล้ว เหมือนว่าจะได้เวลาอาหารเช้าแล้วด้วย</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#ff8c00"> รับอะไรดีคะ มีชุดปลา กับไข่ออมเล็ตค่ะ </font></b><font color="#2f4f4f">" ทางพนักทางเข็นรถเข็นมาเสริฟอาหาร</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">เด็กสาวหันมองทางสุรมิตร เขาก็ยิ้มๆ " </font><b style=""><font color="#ff0000">ผมเอาเป็นชุดไข่ครับ</font></b><font color="#2f4f4f"> "</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">ลอร์ร่ายกมือ 2 นิ้ว " </font><b style=""><font color="#9932cc">เอาด้วยค่ะ </font></b><font color="#2f4f4f">" เธอพยักหน้าเบาๆ รอได้สักครู่พนักงานยกอาหารมาเสิร์ฟเป็นถาด มีไข่ออมเล็ตหอมกรุ่น ขนมปังปิ้งเนย ผลไม้สไลซ์บางๆ พร้อมชาร้อนและกาแฟหนึ่งเหยือก เด็กสาวรับมาด้วยรอยยิ้มสดใส วางลงตรงหน้าเบาะ</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f"><br></font></font></div>
<p data-start="1200" data-end="1332"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เสียงส้อมกระทบจานเบาๆ ทั้งคู่กินกันไปเงียบๆเป็นพักๆ ลอร์ร่าแอบขยับผ้าปูบนตักให้เนียนเหมือนกลัวเลอะ แล้วกัดขนมปังคำเล็กๆ</font></p><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#9932cc" style="">รู้สึกตื่นเต็มๆ สักที พอได้ได้กลิ่นอาหารก็…</font></b><font color="#2f4f4f">”</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#ff0000">ดีแล้วครับ</font></b><font color="#2f4f4f"> ”</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">บรรยากาศตรงหน้าเต็มไปด้วยไอน้ำจากชากับกลิ่นหอมอุ่นๆ พนักงานเดินผ่านมาวางตะกร้าขนมปังเพิ่มกับเติมชา ลอร์ร่าใช้มือบางๆหยิบมาอีกแผ่น กัดคำใหญ่จนแก้มป่อง สุมิตรแค่ยิ้มขำเบาๆไม่พูดอะไร</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">แต่ทันใดนั้น สายตาของเธอก็เผลอเหลือบไปเห็นบางอย่างตรงกระจกด้านข้างขบวน</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เงาดำของ เจโรม หรือลอร์ร่าอาจจะคิดมากไปเอง เขาจะมาได้่ยังไงกันเล่า</font></div></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ก่อนจะหันมองอีกที ทำเอาลอร์ณ่าสะดุ้งตัวลอย ลอร์ร่ากับสุรมิตรหันมองหน้ากันแบบต่างคนต่างตกใจ ฟิวแบบว่าเหมือนหนีมากับชู้รักแล้วผัวจับได้เลยอะไรแบยบนั้น</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#9932cc">ผะ..พี่…เจ…เจโรม? นั้นพี่หรอ</font></b><font color="#2f4f4f"> " </font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">สุมิตรหันขวับมองตามสายตาเธอ แต่ก็ไม่เห็นอะไรนอกจากกระจกใส เขาขมวดคิ้วเล็กๆ เอ่ยเบาๆ</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#ff0000">มีอะไรเหรอครับ?</font></b><font color="#2f4f4f"> ”</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เธอรีบส่ายหัว ยกมือไหว้ปัดๆ แบบพยายามกลบเกลื่อน เพราะคนรอบๆในขบวนก็ยังจ้องมาอย่างอยากรู้ ก็นะ ยัยร่ามันเล่นเสียงดังขนาดนั้น จิตใจจะให้มองทั้งขบวนไปเลยมั้ง</font></div></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">ไหว ใช่ไหมครับ โอเคหรือเปล่า</font></b><font color="#2f4f4f"> " เขาถามเด็กสาว ลอร์ร่กา็พยักหน้าเบาๆ แบบไหวค่ะไหว เธอยังอยู่โอเค</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">และใช่แล้วเมื่อกี้ลอร์ร่าไม่ได้ตาฟาดนะ มาชัดเลย ทีนี้มาเเบบยิ้มอยู่ข้างๆ "</font><b style=""><font color="#4169e1"> ผลว่า คุณควรปล่อยมือก่อนมั้ย </font></b><font color="#2f4f4f">" เจโรมพูดขึ้น จากทีไม่มีอะไร ตอนนี้ทั้งขบวนหันมามอง เหล่าเด็กๆ 3 คนชัดเลย</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">สุรมิตรเองก็งง ก่อนจะลอร์ร่ขยับตัวหันไปยิ้มแห้งๆ นี้เขาเข้าใจผิดหมดแล้วมั้งว่าหนีผัวมากับชู้รักอะ</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc"> พี่เจ..ระ ...โรม</font></b><font color="#2f4f4f"> " ลอร์ร่ากลื่อนน้ำลายลงคอ แบบมาได้ยังไงก่อน เขามาได้ยังไง</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><span style="background-color: white;"><font color="#4169e1">" <b style="">ครับ พี่เอง</b> </font></span><font color="#2f4f4f">" สายตาของเขามองลอร์ร่าด้วยความอ่อนโยน แต่หันไปมองสุรมิตรด้วยสายตาที่ไม่ค่อยเป็นมิตร นี้เขาหึงหรอ</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">แต่ลอร์ร่าก็สังเกตได้ทันทีว่าสายตาที่เขามองสุมิตรนั้นไม่เหมือนสายตาที่มองเธอเลย เย็นเฉียบ ปนความหึงหวงไปด้วย</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">รอบๆเงียบไปสักพักเหมือนทุกคนลุ้นอยู่ เด็กสาวได้สติ รีบหันไปพยักหน้าให้สุรมิตรเบาๆ แบบส่งสัญญาณ ไม่เป็นไรนะคะ มือบางค่อยๆปล่อยมืออีกฝ่าย แล้วเงยหน้ามองเจโรมกระซิบเสียงสั่นๆ</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#9932cc"> พี่มาได้ยังไง… แล้ว…ทำไมมองแบบนั้น… เดี๋ยวนะนี้พี่หึงหรอ</font></b><font color="#2f4f4f"> ”</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ประโยคนั้นเรียกเสียงฮือเบาๆจากคนในขบวน บางคนหัวเราะคิก บางคนทำหน้าเหมือนกำลังดูละครหลังข่าว ืเจโรมไม่ได้ตอบแค่เลิกคิ้วน้อยๆ มุมปากกระตุกเป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์นิดๆ เขาเอียงตัวช้าๆ แต่ยังจ้องเธอด้วยสายตาที่แบบว่ามีอะไรตลอด</font></div></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#9932cc"> พี่สุรมิตรไม่ต้องห่วงแต่</font></b><b style=""><font color="#9932cc">…เดี๋ยวร่าไปเข้าห้องน้ำนะคะ…</font></b><font color="#2f4f4f">”</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">แล้วเด็กสาวก็ลุกขึ้นทันที ก้าวเร็วๆไปตามทางเดินโดยไม่หันกลับไปมองหลัง ทุกคนในขบวนมองตามเธอเป็นตาเดียว เสียงกระซิบกระซาบดังตามหลัง ไปตลอดทางเลย</font></div></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เธอก้มหน้า เดินเร็วๆจนถึงห้องน้ำ ปิดประตูดัง แกร๊ก ล็อกแน่นหนา เสียงน้ำก๊อกดังขึ้นทันที เด็กสาววักน้ำล้างหน้าด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ยกมือเอาน้ำสาดหน้าตัวเองเร็วๆ หลายๆรอบ เพื่อหใ่ตัวเองสงบสติลงบ้าง</font></div></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">แต่เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นเต็มๆอีกครั้ง เงาในกระจกกลับไม่ใช่แค่เธอคนเดียว เจโรมยืนอยู่ในนั้นอีกครั้ง ร่างสูงในเงา ก้มลงเล็กน้อยมองเธอด้วยแววตาเดิม อ่อนโยนแต่กดดันแต่ก็หงุดหงิดกับสิ่งที่เห็นเมื่อกี้อยู่</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">พี่..</font></b><font color="#2f4f4f"> " ลอร์ร่าที่แบบว่ากำลังจะพูดก็โดนสวนกลับทันที</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#4169e1">ถามจริงๆ … ทำไมต้องซบคนอื่นด้วย</font></b><font color="#2f4f4f"> ”</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">น้ำเสียงเขายังคงเรียบนิ่ง แต่แฝงความขุ่นใจแผ่วๆในนั้น </font></div></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc"> ร่าหลับเฉยๆนะ แต่นั้น นั้นพี่ ....พี่หึงใช่มั้ย</font></b><font color="#2f4f4f"> " ก็ดูก็รู้ว่าเขารู้ทัน</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เจโรมรีบตัดบททันที " </font><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#4169e1"><b>พี่.... </b></font><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" เขาเลิ่กลักยกใหญ่ สายตามองไปมองมา "</font><b style=""><font color="#4169e1"> แล้วเป็นยังไงบ้าง ตอบพี่บ้างสิ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เขาที่เปลี่ยนเรื่องคุยทันที</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">ร่าก็สบายดี กินอื่มนอนหลับ แล้วทางพี่หละ เบาๆหน่อย </font></b><font color="#2f4f4f">" เธอปรามๆเขาเบาๆ</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc"> หึงให้น้อยๆหน่อย เข้าใจมั้ย</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธอยกมือชี้ๆ อีกฝ่าย</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#4169e1">ใครหึง พี่แค่อยากได้ยินความจริง แต่รีบกลับได้มั้ย</font></b><font color="#2f4f4f"> " เจโรมถาม ลอร์ร่าที่ไปยังไม่ทันครบ 24 ชั่วโมงเลยนะ มีคนกรีดร้องเสียแล้ว เด็กสาวส่ายหน้าไปมาเบาๆ แบบบางมุมเขาก็เหมือนเด็กน้อยยังไงไม่รู้เลยนะเนี้ย</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc"> เห้อออ... ความจริงอะไร มันไม่มีอะไรเลยน้าเอาเป็นว่าหนูจะรีบกลับ แต่พี่ต้องเป็นเด็กดีนะคะ </font></b><font color="#2f4f4f">" เธอพูดเเบบเสียงหวานเลยทีเดียว</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ตอนนี้คนด้านนอกคือเเบบมันน่าจะมีคนเอาหูติดประตูห้องน้ำแล้ว แอบฟังประดุจว่าเป็นเรื่องของตัวเอง</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#4169e1">คิดถึง</font></b><font color="#2f4f4f">" เขาพูดขึ้นแล้วก็ยิ้มๆ ตอนนี้เมืท่อมีเเค่ลอร์ร่าคนเดียวก็เลยพยักหน้ารับด้วย</font><br><br><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">เช่นกันค่ะ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธอยิ้มเขินๆ </font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#4169e1">รักนะครับ เด็กดี</font></b><font color="#2f4f4f"> " นั้นหละ ตัวลอยติดเพดานรถไฟไปเลย คเสียงแผ่วๆจากด้านนอกแว่วมาเหมือนมีเสียงกรี๊ดกร๊าด ลอร์ร่าชะงักเงยหน้ามองไปทางประตู แอบฟัง? จริงสิ…รู้สึกเหมือนมีคนอยู่ด้านนอกตั้งแต่แรกแล้วนี่นา…</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เจโรมเพียงพยักหน้าเบาๆเหมือนเข้าใจ เธอยิ้มมุมปากนิดๆแบบ ไปเถอะเดี๋ยวร่าลุยต่อ</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc"> งันไว้ก่อนกันนะ </font></b><font color="#2f4f4f">" เธอโบกมือแล้วก็ล้างมือใดๆ เเกล้งๆ พูดลอยๆอีกหน่อย</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เธอโบกมือนิดๆให้เงาในกระจกที่ค่อยๆจางหายไป ล้างมือตัวเองช้าๆ พูดลอยๆเสียงหวาน</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f" style="font-size: x-large;">“ </font><b style=""><font color="#9932cc" style="" size="7">หนูคิดถึงพี่จังเลย…อยากกอดพี่เร็วๆ…</font></b><font color="#2f4f4f" style="font-size: x-large;"> ”</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">พอพูดจบ มือเรียวก็หมุนลูกบิดกระชากประตูห้องน้ำออกทันที</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#483d8b"><b style=""><i style="">โครม! โป๊ก! ปั่ก! </i></b></font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;">เสียงคนล้มระเนระนาดเต็มทางเดินข้างนอก มีทั้งเด็กผู้หญิง เด็กผู้ชาย พี่ๆในขบวนบางคนที่ยืนพิงฟัง แทบจะกองซ้อนกันเหมือนโซ่ลูกโซ่</span></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ลอร์ร่าชะงักไปครู่หนึ่ง…ก่อนจะยิ้มหวานแบบคุณหนูยกมือทาบอกแล้วพูดเสียงใส</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" style="background-color: white;" color="#9932cc">“<b style="">อุ้ยตาย~ ขอโทษทีนะคะ…ขอโทษๆ…หลบทางหน่อยค่ะ~</b>”</font></div></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" style="background-color: white;" color="#9932cc"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" style="background-color: white;" color="#9932cc"><b>" อาจจะเปิดแรงไป ยังไงก็วันหลัง อย่าพิงประตูนะคะ มันอันตราย "</b></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เธอก้าวเดินอย่างสง่างาม ฝ่าแถวคนที่ยังนอนกองอยู่กับพื้น ใบหน้าเล็กๆประดับด้วยรอยยิ้มมุมปากนิดๆแบบ สะใจเบาๆ…นี่แหละบทเรียนของคนแอบฟังค่ะ</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">พวกเด็กๆบางคนหน้าแดงเถือก บางคนมองเธอด้วยสายตาอึ้งๆ แต่ไม่มีใครกล้าพูดอะไร</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ลอร์ร่าเดินกลับไปนั่งที่เดิมอย่างใจเย็น วางตัวตุ๊กตาไว้บนตัก จัดผมตัวเองเล็กน้อยแล้วนั่งไขว่ห้างเล็กๆ สายตาคมเหลือบมองประตูห้องน้ำทางเดิมแล้วยิ้มบาง</font></div></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ทางสุมริมตรเองก็หันมาถามวง่าเป็นยังไงบ้าง</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">ไม่มีอะไรค่ะ ร่าเครียแล้ว เมื่อกี้ต้องขอโทษด้วยนะคะ </font></b><font color="#2f4f4f">" ลอร์ร่าพยักหน้าเบาๆ เเบบทำอีกฝ่ายเข้าใจผิดเลย สุรมิตรเองก็ไม่ได้ว่าอะไร เขาหัวเราะเบาๆ ด้วยซ้ำไป </font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">พี่เจโรม หึงหรอ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เขาเหมือนจะถามถูกจุดเลย เธอก็เเบบพยักหน้าเบาๆ สาวเจ้าก็เขินไปเลยหนะสิ</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">ก็นิดหน่อย เขาเเค่เข้าใจผิด เห็นว่าเฮอร์มีสเอาเราไปเขียนข่าวหนะ ใส่สีตีไข่ด้วย "</font></b><font color="#2f4f4f"> เธอขยี้เล็กๆ ทำเอาอีกคนหัวเราะเบาๆ</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#ff0000"> แล้วไป ผมก็คิดว่าอะไร</font></b><font color="#2f4f4f"> " เขายิ้มๆ</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ทำเอาแม่เด็กน้อยโบกมือไปมา แบบสบายใจได้ เพราะเธอนั้นเครียให้เป็นนี่เรียบร้อยหนะสิ</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"> </font></div><hr class="l"><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div style="text-align: center;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><b>เจโรม ปาร์ค ซึงยอน</b></font></div><div style="text-align: center;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ทุกครั้งที่ปฏิสัมพันธ์กับ NPC Lares SP TGC รับโบนัสความสนิทสนมเพิ่มขึ้น +10 (ผ้าคลุม)</font></div><div style="text-align: center;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ทุกครั้งที่โรลเพลย์ลงท้ายด้วยเลขไบต์ 2 / 4 / 6 / 8 จะได้รับโบนัสพิเศษ +10 แต้ม (น้ำหอม)</font></div><div style="text-align: center;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เดมี่ก็อตจะได้รับโบนัสความสัมพันธ์ +5</font></div></div><div><br></div>
</div>
</div> แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Laura เมื่อ 2025-7-19 18:47 <br /><br />
<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Example Box with Image and Text</title>
<style>
.blx-box {
margin: 0 auto;
max-width: 650px;
border-radius: 10px;
background: #fff;
color: #000;
box-shadow: 0 4px 8px rgba(0, 0, 0, 0.1);
}
.blx-box-text {
padding: 20px;
font-family: Arial, sans-serif;
}
.blx-box-image-box {
background: rgba(255, 255, 255, 0.5);
width: fit-content;
padding: 8px 20px;
border-radius: 100px;
}
.blx-box-image {
height: 150px;
padding: 20px;
border-radius: 10px 10px 0 0;
font-weight: bold;
font-size: 14px;
color: rgb(51, 51, 51);
}
.blx-box-image-avatar {
width: 40px;
height: 40px;
border-radius: 50%;
display: inline-block;
vertical-align: middle;
margin-right: 12px;
}
.blx-box-image-container {
position: relative;
height: 250px;
background: url('https://i.imgur.com/qEmgk6F.png') center/cover no-repeat;
border-radius: 10px 10px 0 0;
-webkit-mask-image: -webkit-gradient(linear, center 30%, center 100%, from(rgba(0, 0, 0, 1)), to(rgba(0, 0, 0, 0.0)));
box-shadow: inset 0 0 10px rgba(0, 0, 0, 0.3);
}
.blx-box-image-container .blx-box-image-avatar {
position: absolute;
bottom: 10px;
left: 20px;
z-index: 10;
}
</style>
<div class="blx-box">
<div class="blx-box-image-container">
<div class="blx-box-image-avatar"><br></div>
</div>
<div class="blx-box-text">
<h2 style="text-align: right;"> <font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">มหาภารตะ ศึกชิงตรีศูล ตอน 4 - ช่วงการเดินทางบนรถไฟ - ใต้น้ำ</font></h2><h2 style="text-align: right;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">16 กค. 68 - 9.00 น.</font></h2><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">หลังจากเหตุการณ์แสบๆเล็กน้อยกับพวกแอบฟังผ่านไป ลอร์ร่ากลับมาที่เดินเรื่อยๆ อเรียวหยิบขนมปังอีกแผ่นมากัดเงียบๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สุมิตรเองก็ยังมองเธออยู่บ้างเป็นระยะ แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรมาก เขาก็เหมือนจะนั่งทำอะไรเล่นของเขา พอๆกับลอร์ร่าที่ แบบต่างคนต่างพักกันไป เพราะก็เหนื่อยๆ และเดินทางไกลด้วยหละ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">รถไฟวิ่งต่อไปเรื่อยๆ ความเร็วสูงคงที่ ไฟในขบวนสลัวลงอีกนิดเมื่อเข้าสู่ช่วงหนึ่ง ขอใต้น้ำ ทีแรกลอร์ร่าก็ม่ได้คิดอะไร เพราะมันอาจจะเป็นปได้ ข้างนอกหน้าต่างเป็นเงาสีน้ำเงินเข้ม มีเงาคลื่นน้ำสะท้อนเข้ามาล้อเล่นกับแสงไฟภายใน เสียงกึกกักของล้อเหล็กสะท้อนก้องฟังแปลกหูไปเล็กน้อย</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="TH SarabunPSK" size="6" color="#8b0000"><b style=""><i style="">กึก…กึกกึก…กึก…กกกก…!!!</i></b></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ทันใดนั้นเอง เสียงโลหะเสียดสีก็ดังแหลมขึ้นกว่าปกติอย่างน่าประหลาด ลอร์ร่าเงยหน้าขึ้นทันที</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">เธอหันไปมองหน้าสุรมิตรทันที “</font><b style=""><font color="#9932cc"> เอ๊ะ…เสียงอะไร พี่ได้ยินใช่มั้ย </font></b><font color="#2f4f4f">”</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">จากนั้นไม่นานเสียงประกาศจากลำโพงแทรกขึ้นมา เสียงแตกพร่าหน่อยๆ แต่ฟังรู้เรื่องพอ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#008000"> ประกาศให้ทราบ… รถไฟเกิดเหตุขัดข้องระบบเบรกฉุกเฉินทำงาน ขอผู้โดยสารทุกท่านนั่งอยู่กับที่… เราจะพยายามแก้ไขให้เร็วที่สุด ขออภัยในความไม่สะดวก</font></b><font color="#2f4f4f"> ”</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f" style="font-size: x-large;">และจกานั้นเสียงเบรก </font><b style=""><font color="#8b0000" style=""><font size="6">ครืดดดดด…</font> </font></b><font color="#2f4f4f" style="font-size: x-large;">ดังลากยาวขึ้นเรื่อยๆ ตัวรถสั่นสะเทือนอย่างแรง พื้นเอียงเล็กน้อยจนผู้โดยสารบางคนเผลอร้องกรี๊ด มือเกาะเบาะกันจ้าละหวั่น</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เด็กสาวร่างเล็กเบิกตาโพล่ง ลมหายใจสะดุด ก่อนจะรีบกดตัวเองแนบกับเบาะ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">มันเกิดอะไรขึ้นคะ</font> </b><font color="#2f4f4f">" เธอหันไปมองหน้าอีกฝ่าย หลังทุกอย่างอยู่ในความสงบ ใต้ท้องทะเล ตอนนี้สุรมิตร บุตรของเฮเฟตัสสายหน้าเบาๆ</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">ผมก็ไม่แน่ใจ </font></b><font color="#2f4f4f">" เขาพูดขึ้น ก่อนจะมองรอบๆ ตอนนี้ทุกอย่างก็ดูจะปกติ ก่อนลอร์ร่าจะเห็นอะไรมันเคลื่นตัวเข้ามาด้วยความเร็ว</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">ถ้าผมเดา อาจจะเพราะความร้อน เที่ยวนี้เป็นเที่ยวแรกใช่มั้ยครับ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เขาถามลอร์ร่า เธอเองก็พยักหน้าเบาๆ เห็นเขาว่าแบบนั้นนะ</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc"> แล้วมัน... </font></b><font color="#2f4f4f">" สีหน้าของลอร์ร่าถามอย่างไม่แน่ใจเท่าไร</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#9932cc">รถไฟความเร็วสูง วิ่งระยะยาวใต้น้ำแบบนี้… ช่วงล้อกับระบบช่วงล่างอาจร้อนเกินไป… มันน่าจะเป็นน.. เรื่องล้อ ที่อาจจะมีัญหาหนะครับ</font></b><font color="#2f4f4f"> ”</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เด็กสาวฟังแล้วพยักหน้าตาม แม้จะยังรู้สึกใจไม่ค่อยดีเท่าไหร่</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">สุมิตรหันไปมองทางเดินท้ายขบวน สายตาคมกว่าที่เคยเห็นก่อนหน้านี้ มือหนึ่งลูบไปตามด้ามไขควงที่เหน็บอยู่ข้างกางเกงเงียบๆ แล้วถอนหายใจเบาๆ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#9932cc"> </font><font color="#ff0000">เดี๋ยวผมไปช่วยดูระบบให้เขาหน่อย… อยู่เฉยๆ ตรงนี้นะครับ </font></b><font color="#ff0000"> ”</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ลอร์ร่าชะงัก ตากลมโตเบิกกว้าง รีบเงยหน้ามองเขา</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><b style=""><font color="#9932cc" style="">“ ระ…ร่าจะไปด้วยค่ะ! </font></b><font color="#2f4f4f">” ทางสุรมิตรหัวเราะนิดๆ ส่ายหัวอย่างใจดี</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#ff0000">ไม่ต้องหรอกครับ… มันแค่ระบบเครื่องยนต์… ไม่น่ามีอะไรน่าดูหรอก… รออยู่ตรงนี้ เดี๋ยวผมกลับมา</font></b><font color="#2f4f4f"> ”</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เขาลุกขึ้นเต็มความสูง ก่อนก้มลงมาสบตาเธอ สายตานั้นนิ่งๆ กอนจะเดินตรงไปที่ช่วงท้ายขบวน</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">และเมื่อเขาเดินไปได้พักใหญ่ๆ เธอเหลือบมองนาฬิกาอีกครั้ง แล้วขยับตัวลุกขึ้นยืน มือเล็กกำชายเสื้อแน่น เธอก้าวไปตามทางเดินเงียบๆ เพื่อไปดูสักหน่อย</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">แสงไฟสลัวตลอดทางยิ่งทำให้บรรยากาศตอนนี้ดูม่ค่อยดีเท่าไรนัก เดินเรื่อยๆจนใกล้ช่วงท้ายขบวน</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">แล้วจู่ๆ เงาสีเข้มใหญ่โตบางอย่างก็วูบผ่านนอกหน้าต่างไป!</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ลอร์ร่าหยุดกึกทันที หันขวับไปมองนอกกระจก ดวงตาเบิกกว้าง เงาดำนั้นไม่ได้หายไปแต่มันกลับเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้ขึ้น… เร็วมาก… และ… ใหญ่มาก…</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">น้ำในอุโมงค์ข้างนอกสั่นระริกเป็นวงคลื่น เธอถอยหลังไปหนึ่งก้าว มือทาบปากแน่น</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“</font><font color="#9932cc"><b style="">…มะ…มัน…อะไร…</b>”</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">แล้วมันก็โผล่พ้นเงามืด เงาสีเข้มขนาดมหึมาที่กลืนกินแสงไฟรอบๆ เสียงครืนๆ ของน้ำรอบอุโมงค์สั่นสะเทือนจนลอร์ร่ารู้สึกเหมือนพื้นใต้เท้ากำลังเต้นแรง เงาดำขนาดมหึมาด้านนอกหน้าต่างเคลื่อนตัวใกล้ขึ้นเรื่อยๆ จนเธอเห็นมันชัดเต็มตา หนวดนับสิบสะบัดไปมา แววตาเรืองแสงสีเขียวขุ่น ราวกับสวรรค์กับนรกในสายตาของมันเป็นเพียงของเล่น</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ทันใดนั้น เสียงตะโกนจากทางด้านท้ายขบวนก็ดังก้องขึ้นมา เสียงทุ้มของสุรมิตรลอดมาตามเสียงลมในอุโมงค์</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#ff0000">ทุกคนรีบหาที่เกาะ!! เร็วเข้า!! !</font></b><font color="#2f4f4f">”</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ลอร์ร่าสะดุ้งเฮือก เธอเงยหน้ามองไปทางเสียง เห็นเงาร่างสูงๆ ของสุรมิตรโผล่ขึ้นมาจากท่อซ่อม ร่างเขาเปื้อนฝุ่นกับน้ำมันเต็มตัว มือข้างหนึ่งชี้ไปที่ด้านข้าง</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK"><font size="5" style="color: rgb(47, 79, 79);">“ </font><b style=""><font size="6" style="" color="#ff0000">มันกำลังจะชนท่อ!!! หาที่เกาะให้แน่น!!!</font></b><font size="5" style="color: rgb(47, 79, 79);"> ”</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เสียงเขาย้ำหนักแน่น แววตาเอาจริงเต็มที่ราวกับรู้ดีว่าแรงกระแทกจากมันอาจจะทำให้ขบวนตกรางได้</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ลอร์ร่ารีบตะเกียกตะกายเข้าหาเสาด้านข้าง จับราวเหล็กไว้แน่น ใจเต้นรัว เสียงผู้โดยสารรอบๆ ก็กรีดร้องโกลาหล คว้ากันเองหาที่ยึดเหนี่ยว</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เสียงครืนครางของอุโมงค์ดังก้อง หนวดของมันตวัดวนรอบกระจกอีกครั้งอย่างคุกคาม คลื่นกระแทกตัวอุโมงค์จนแผ่นกระจกสั่นเป็นริ้ว ลอร์ร่ากัดฟันแน่น ตะโกนตอบกลับไป</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#9932cc">พี่!! รีบขึ้นมาเร็ว!!! </font></b><font color="#2f4f4f">” เสียงของเด็กสาวตะโกน เขาเองก็ปล่อยมือออกจากการซ่อม และปีนขึ้น มาหลบ</font></font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ลอร์ร่าวิ่งไปหาที่นั่ง เพื่อเตรียมรับเเรงกระเเทก เสียงหนวดของคราเดนตวัดกระแทกกระจกจนเกิดเสียงกรี๊ดแหลมของกระจกขูดกับโครงเหล็ก รถไฟทั้งขบวนสั่นสะเทือนเหมือนจะหลุดจากรางอยู่รอมร่อ ลอร์ร่ากัดฟันแน่น รีบตะกายไปยังเบาะที่นั่งข้างหน้าสุดแรง แล้วทรุดตัวลงนั่งแน่น กอดราวโลหะไว้เต็มแรง</font><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ไม่นาน สุรมิตรก็ปีนกลับขึ้นมาจากช่องซ่อมที่เปิดอยู่ เขาไถลตัวพรวดมานั่งข้างๆ ลมหายใจหอบถี่ เสื้อผ้าเลอะน้ำมันกับฝุ่นเต็มไปหมด แต่ดวงตายังคงนิ่งอยู่</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">เขาหันมามองลอร์ร่าด้วยสีหน้าเครียด ก่อนพูดเสียงหนัก “ </font><b style=""><font color="#ff0000">ถ้าปล่อยไปแบบนี้ มันชนแตกแน่… อุโมงค์พัง รถไฟนี้จะจมแน่ๆ</font></b><font color="#2f4f4f">”</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ลอร์ร่าเบิกตาโพล่ง หันไปมองเงายักษ์นอกหน้าต่าง หนวดมหึมาเคลื่อนตัววนรอบอุโมงค์เป็นวงใหญ่แล้วเกร็งตัวเหมือนจะโจมตีเต็มแรง</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เสียงผู้โดยสารรอบๆ ยังคงร้องไห้ กรีดร้อง โกลาหล ไฟในขบวนกะพริบๆ ติดๆ ดับๆ บรรยากาศเต็มไปด้วยแรงสั่นและเสียงลมทะเลที่ลอดมาเข้าหูอย่างหนาวเยือก</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เด็กสาวเม้มปากแน่น เงยหน้ามองสุรมิตร แล้วถามเสียงสั่นๆ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#9932cc"> แล้ว...เราควรทำยังไงดี</font></b><font color="#2f4f4f"> ”</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">เงียบไปชั่วขณะ ราวกับเวลาหยุดหมุน และทันใดนั้นเอง เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นในหัวเธอ " </font><b style=""><font color="#800080">สู้มัน "</font></b><font color="#2f4f4f"> นั้นคือเสียงของผู้เป็นพ่อนั้นหละ และมันก็ดูจะเป็นเพียงทางรอดเดียวจากคราเดนนี้ได้แล้ว</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">" </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#9932cc"><b>ร่า หรอ ร่าจะสู้ยังไง ตัวก็ใหญ่โต</b></font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"> " ลอร์ร่าน้ำตาคลอ สุรมิตรหันมาพยักหน้า แบบใช่นั้นหละคพตอบ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc"> งันระหว่างนี้ พี่ซ่อมรถไฟนะ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธอทำการตกลงกัน โชคเข้าข้างขนาดไหนหละ มากับบ้านนี้เขายังมีความสามารถให้การซ่อมแซมอยู่</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">ครับ งันตามนั้นนะครับ "</font></b><font color="#2f4f4f"> เขาพูดกับลอร์ร่า เด็กสาวก็พยักหน้าเบาๆ </font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc" style="">งันร่าจะล่อความสนใจมัน ถ้ายังไงพี่ก็เร็วเข้านะคะ "</font></b><font color="#2f4f4f"> เธอพูดขึ้น</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">สุรมิตรเพียงพึมพำรับสั้นๆ ก่อนจะหาจังหวะวิ่งลงไปตรงแผงควบคุม ลอร์ร่ายืดหลังเต็มความสูง แล้วไปทำส่วนของเธอ เธอก้าวออกมายืนกลางทางเดิน หน้าต่างด้านข้างฉายเงายักษ์ของคราเดนที่ตวัดหนวดฟาดใส่อุโมงค์เป็นระยะ เธอยกมือเล็กๆ ขึ้นช้าๆ หลับตานิ่ง สูดลมหายใจ </font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">หลังจากนั้นร่างบางหลับตาลง พลังจากลึกในตัวเริ่มก่อคลื่นสีม่วงจางๆ แผ่รอบตัว ไอน้ำเริ่มม้วนวนรอบขบวนรถไฟ แสงไฟกะพริบแรงขึ้นในจังหวะเดียวกัน ความเย็นของน้ำรอบอุโมงค์ค่อยๆ เปลี่ยนไปทีละนิด กลิ่นซ่าจางๆแบบโคล่าเริ่มลอยคลุ้งในอากาศ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เธอกัดฟันแน่น ดวงตาสั่นระริก มือสั่นมากขึ้น เหงื่อผุดเต็มหน้าผาก พลังของเธอดึงน้ำทะเลรอบๆ มวนตัวเหมือนพายุเล็กๆ กลายเป็นสีเข้มขุ่น คล้ายกับของเหลวสีโคล่าที่ปนฟองค่อยๆ ขยายไปทีละเมตร…สองเมตร…ห้าเมตร…</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เสียงคลื่นในน้ำเริ่มดังแปร่ง คราเดนสะบัดหนวดแรงขึ้น คล้ายสับสนเมื่อกลิ่นและรสสัมผัสของทะเลเปลี่ยนไป พลังชีวิตของมันเหมือนชะงักลงชั่วครู่ สายตามันวูบวาบอย่างขัดใจ</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">แต่แรงเธอก็ถูกดูดไปกับการคงสภาพน้ำ ม่านตาเริ่มพร่า มือเริ่มสั่นควบคุมไม่ได้ ขาแทบทรุดนั่ง สุรมิตรเงยหน้ามอง เห็นเธอกำลังหมดแรง เขารีบตะโกน</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#ff0000">พอแล้วลอร์ร่า!! หยุดมันได้แล้ว</font></b><font color="#2f4f4f"> " </font></font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เสียงนั้นของสุรมิตร เรียกสติให้เธอนิดหนึ่งแต่มันก็ไม่ใช่จะง่ายที่จะหยุดมันได้ เด็กสาวหันไปยิ้มๆก่อนจะหยุดมือ ในสภาพที่เจ้าหมึกยักษ์นั้นกำลังงง กับการโดนกรดอ่อนๆ กัดอย่างแรง และยิ่งไปกว่านั้น เหล่าเถาองุ่นสีม่วงเข้มที่ไม่รู้ผุดขึ้นมาจากไหน ค่อย ๆ โผล่จากผนังอุโมงค์และราวเหล็ก แผ่เลื้อยไปรอบ ๆ ร่างของมันอย่างเชื่องช้าแต่แน่นหนา เถาองุ่นรัดรอบหนวดและลำตัวมหึมาของมันเป็นเครือเถา ราวกับคุมจังหวะของมันไว้</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">แต่มันยังไม่จบ…ยังไม่พอหรอก ถ้าพอที่ทำมาก็พังหนะสิ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เธอเงยหน้ามองเงาสัตว์ยักษ์ในน้ำอีกครั้ง ลมหายใจหนัก ๆ เฮือกหนึ่ง ก่อนที่มือเล็ก ๆ จะกางออกอีกครั้ง ร่างบางฝืนแรงเฮือกสุดท้าย สูดหายใจจนสุดอก ดวงตาคู่นั้นกลับมาคมวาวเป็นประกายอยากบอกไม่ถูก</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">มาได้แล้ว มาเร็วๆ สิ</font></b><font color="#2f4f4f"> " การสื่อสารกับเหล่าสัตว์น้ำที่ได้พรมา มันเหือนจะช่วยชีวิตเธออย่างมาก เสียงเธอแผ่วเบาแต่ดังก้องไปในห้วงน้ำรอบ ๆ เหมือนสายลมเรียกฝูงปลามหาศาล ใต้ท้องทะเลรอบอุโมงค์เกิดแรงสั่นไหวแปลก ๆ กระแสน้ำค่อย ๆ ก่อตัว เสียงฟองปุด ๆ ดังจากเงามืด</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ฝูงปลาเงิน ฝูงฉลาม ฉลามครีบดำ เต่าทะเล กระเบนราหู… และแม้แต่ปลาหมึกเล็ก ๆ ฝูงหนึ่ง ล้วนแหวกว่ายออกมาจากมุมมืดของมหาสมุทร วนรอบร่างของคราเดนเป็นเกลียววารี ฝูงสัตว์น้ำเหมือนตอบรับคำสั่งของเธออย่างพร้อมเพรียง</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เสียงกระพือครีบดังอื้ออึง เสียงลมหายใจของฝูงปลาก้องรอบอุโมงค์ เถาองุ่นยังคงกระชับหนวดของคราเดนไว้ในขณะที่สัตว์ทะเลเหล่านั้นล้อมรอบมันไว้ไม่ให้มันเข้าใกล้อีก</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">คราเดนยังคงดิ้นสับสน พยายามจะหลุดหนีจากเถาองุ่นและฝูงสัตว์น้ำที่ล้อมมันอยู่ ขณะที่รอบ ๆ ขบวนรถไฟกลับมาเงียบลงอย่างประหลาด ผู้โดยสารเงียบมองเธออย่างตะลึง</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">ร่างบางของเธอเอนพิงราว เหงื่อซึมเต็มขมับ แววตาอ่อนแรง แต่แฝงไว้ด้วยความพอใจ ริมฝีปากพึมพำแผ่วราวกับเสียงกระซิบ " </font><i style=""><font color="#9932cc">ร่า... </font></i><font color="#2f4f4f">" แล้วเปลือกตาก็ปิดลง ร่างเล็กทรุดลงไปนอนนิ่งกับพื้น ขณะที่ข้างนอก หนวดของคราเดนค่อย ๆ หลุดออกไปเช่นกัน มันดูจะโดนโจมตีในทุกทิศทางเลย </font></font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เพียงไม่น่ากลิ่นคาวเลือดแผ่ซ่านไปทั่วใต้ทะเล เงาดำขนาดยักษ์ของคราเดนที่เคยโหมกระหน่ำอุโมงค์อย่างดุร้าย บัดนี้กลับนิ่งสงบลง หนวดขาดเป็นเส้นๆ ลำตัวเต็มไปด้วยรอยกัดและรอยเถาองุ่นรัดแน่น มันพยายามดิ้นครั้งสุดท้าย ก่อนจะทรุดตัวลงช้าๆ จมสู่เงาคลื่นลึก ฝูงสัตว์น้ำมากมายที่เธอเรียกออกมา ไม่รอช้า กระโจนเข้ารุมกินเนื้ออสูรยักษ์อย่างหิวกระหายเช่นกัน</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เสียงกระพือครีบ เสียงน้ำแตกดังรอบอุโมงค์ สะท้อนมาจนทั้งขบวนรถไฟเงียบกริบ ไม่มีใครกล้าส่งเสียง มีเพียงแววตาตะลึงกับภาพเด็กสาวตัวเล็กๆ ที่ร่างซบอยู่กับพื้นเบาะตรงกลาง</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">สุรมิตรที่ซ่อมระบบจนทุกอย่างกลับมาเดินเครื่องตามปกติแล้ว รีบพุ่งกลับมาทันที ร่างสูงมาถึงตัวเธอในเวลาไม่กี่ก้าว เขาทรุดตัวลงข้างๆ ร่างบางของเด็กสาวที่นอนนิ่ง เหงื่อชุ่มหน้า เส้นผมแนบแก้มขาวซีด ดวงตาปิดสนิทแต่ริมฝีปากยังมีรอยยิ้มจางๆ เหลืออยู่</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#ff0000">ลอร์ร่า…</font></b><font color="#2f4f4f">”</font></font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">สุรมิตรส่ายหน้าน้อยๆ ก่อนยิ้มบางๆ มองเธอด้วยสายตาเอ็นดูปนเป็นห่วง มือแข็งแรงค่อยๆ สอดเข้าไปใต้ร่างบาง อุ้มเธอขึ้นมาในวงแขนอย่างง่ายดาย</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ร่างเล็กๆ ของลอร์ร่าพิงซบกับอกเขา ขณะที่เขาลุกขึ้นยืนเต็มความสูง หันหลังกลับไปมองกระจกด้านข้าง เห็นเงาฝูงปลาและคราเดนที่จมหายไป เช่นเดียวกับ โค้กที่ค่อยๆละลายออกไป เมื่อไร้คนควบคุม</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#ff0000"> เห้อ เธอนี้ก็ดื้อจริงๆ </font></b><font color="#2f4f4f">”</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เขาพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะก้มมองเด็กสาวในอ้อมแขน แล้วเดินกลับไปทางแถวที่นั่งอย่างมั่นคง ร่างสูงก้าวไปเรื่อยๆ ท่ามกลางสายตาคนทั้งขบวนที่มองตามเงียบๆ บางคนกระซิบกันเสียงเบา บ้างก็ยกมือป้องปากเหมือนไม่เชื่อสายตา</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เขาก้าวไปถึงแถวหน้าสุด วางร่างบางของเธอลงบนเบาะอย่างเบามือ เสียงปรบมือบนรถ ทำให้สุรมิตรโค้งตัวเบาๆ ส่วนลอร์ร่าตอนนี้ก็หลับไปก่อนเพราะมันเหนื่อยเหลือเกิน เหมือนเธอจะใช้พลังเกินตัวไปหน่อย</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">สุรมิตรนั่งลงข้างๆ เฝ้าดูร่างเล็กในความเงียบ ขบวนรถไฟยังคงวิ่งต่อไปในเงาอุโมงค์ที่ตอนนี้กลับมาเงียบสงบอีกครั้ง มันค่อยๆ ไล่ระดับความเร็วขึ้นเรื่อยๆ มุ่งหน้าไปยังจุดหมายต่อ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">โดยมีเสียงประกาศไว้ว่า อาจจะถึงล่าช้ากว่ากำหนดเสียหน่อย</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><hr class="l"></div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><b><br></b></font></div><div style="text-align: center;"><a href="https://percyjackson.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=1021"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><b>ตีกับ คราเดน</b></font></a> </div><div style="text-align: center;"><b style="color: rgb(47, 79, 79); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;">สินสงคราม:</b></div><div><div style="text-align: center;"><ul><li><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><b>หนวดแห่งดราเคน (เลขไบต์หลักสุดท้าย 0/9)</b></font></li><li><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><b>เนื้อดราเคน (เลขไบต์หลักสุดท้ายที่เหลือ)</b></font></li></ul></div></div><div style="text-align: center;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><b>+ 2 ตื่นรู้ (ครั้งแรก)</b></font></div><div style="text-align: center;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><b><br></b></font></div><div style="text-align: center;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/image6121acf0e1c4558a.png" width="250" _height="100" border="0"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><b></b></font></div>
</div>
</div>
<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Example Box with Image and Text</title>
<style>
.blx-box {
margin: 0 auto;
max-width: 650px;
border-radius: 10px;
background: #fff;
color: #000;
box-shadow: 0 4px 8px rgba(0, 0, 0, 0.1);
}
.blx-box-text {
padding: 20px;
font-family: Arial, sans-serif;
}
.blx-box-image-box {
background: rgba(255, 255, 255, 0.5);
width: fit-content;
padding: 8px 20px;
border-radius: 100px;
}
.blx-box-image {
height: 150px;
padding: 20px;
border-radius: 10px 10px 0 0;
font-weight: bold;
font-size: 14px;
color: rgb(51, 51, 51);
}
.blx-box-image-avatar {
width: 40px;
height: 40px;
border-radius: 50%;
display: inline-block;
vertical-align: middle;
margin-right: 12px;
}
.blx-box-image-container {
position: relative;
height: 250px;
background: url('https://i.imgur.com/qEmgk6F.png') center/cover no-repeat;
border-radius: 10px 10px 0 0;
-webkit-mask-image: -webkit-gradient(linear, center 30%, center 100%, from(rgba(0, 0, 0, 1)), to(rgba(0, 0, 0, 0.0)));
box-shadow: inset 0 0 10px rgba(0, 0, 0, 0.3);
}
.blx-box-image-container .blx-box-image-avatar {
position: absolute;
bottom: 10px;
left: 20px;
z-index: 10;
}
</style>
<div class="blx-box">
<div class="blx-box-image-container">
<div class="blx-box-image-avatar"><br></div>
</div>
<div class="blx-box-text">
<h2 style="text-align: right;"> <font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">มหาภารตะ ศึกชิงตรีศูล ตอน 5 - เดินทาง ถึงได้ยัง </font></h2><div style="text-align: right;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">16 กค 68 - เวลาประมาณ 14.30</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><b>บันทึกหน้าที่ 5</b> หน้านี้บอกเล่าเรื่องราวที่เหลือบนรถไฟ เเม้มันจะเลทๆ ไปหน่อย เพราะมันต้องหยุดซ่อม แม้ก่อนหน้านี้จะทุรักทุเลไปบ้างแต่โดยรวมคือ ลอร์ร่าน๊อกไปแล้ว เจโรมน่าจะเป็นห่วงหรือเปล่านะ </font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เเต่สุรมิตรดูแลดีมาก ใครจะคิดว่าตื่นมาหน้าจะสวยอะ เขาดูแลดีสุดๆ ฟิน~~ </font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">อันนี้จากคำเล่าของสุรมิตรที่ เล่าแบบสรุปให้ลอร์ร่าไป มันจะออกทะเลๆหน่อยนะ อันนี้หละ คิ๊ก</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><hr class="l"></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เสียงปรบมือค่อยๆ ซาลง เหล่าผู้โดยสารบางคนยังคงมองตามด้วยสายตาชื่นชมและประหลาดใจ บางคนพยักหน้า บ้างก็ถอนหายใจโล่งอก ขบวนรถค่อยๆ เร่งความเร็วอย่างมั่นคงอีกครั้ง ท่ามกลางเงาคลื่นสีน้ำเงินเข้มด้านนอกที่กลับมาสงบเงียบ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">สุรมิตรยังคงนั่งนิ่งอยู่ข้างๆ ลอร์ร่า มองเธอที่นอนสงบอยู่บนเบาะ ร่างเล็กห่มด้วยเสื้อคลุมของเขา แก้มซีด เหงื่อยังเกาะเต็มขมับแต่ริมฝีปากยังมีรอยยิ้มเล็กๆ ราวกับกำลังฝันดี มือหนาค่อยๆ เข็ดหน้าและตัวบางส่วน นอกร่มผ้าให้เบาๆ อย่างระวังไม่ให้ยัยคนหลับตื่น ให้เธอได้พักก่อน เพราะน่าจะเหนื่อยแล้ว</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ตอนนี้ตัวรถไฟเองก็เร่งเเอร์ขึ้นอีก เพราะมันเเบบร้อนอยู่ และเสียงประกาศจากลำโพงดังขึ้นมาอีกครั้ง</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#2e8b57">ขออภัยในความล่าช้า รถไฟจะถึงจุดหมายช้ากว่ากำหนดประมาณครึ่งชั่วโมง…ขอบคุณผู้โดยสารทุกท่าน เวลาที่ถึงโดยประมาณคือ 17.00 น. ขออภัยทุกท่านไว้ ณ ที่นี้ด้วย</font></b><font color="#2f4f4f"> ”</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">สุรมิตรไม่ได้สนใจเสียงประกาศ เขายังคงเฝ้ามองเธออยู่เงียบๆ ร่างสูงนั่งพิงพนัก ดวงตายังจับจ้องเด็กสาวร่างบางข้างๆ เป็นห้วงๆ ยกมือขึ้นลูบท้ายทอยเบาๆ เมื่อมั่นใจว่าเธอยังคงหลับลึกอยู่ เขาก็หยิบขวดน้ำเย็นออกมา วางไว้ที่เบาะข้างเธอ พร้อมกับผ้าขนหนูอีกผืน ก่อนจะเอนหลังหลับตาลงช้าๆ ท่ามกลางเสียงกึกกักของรถไฟที่วิ่งสม่ำเสมอ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เงาน้ำด้านนอกอุโมงค์นิ่งสงบเหมือนเดิม เหล่าผู้โดยสารเริ่มกลับไปนั่งประจำที่ ค่อยๆ คลี่คลายความตึงเครียด สายตาบางคู่ยังคงเหลือบมองมาทางเด็กสาวเล็กๆ ที่นอนนิ่งอยู่บนเบาะหน้าแถวสุด</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เสียงกึกกักสม่ำเสมอของรางเหล็กกับแรงสั่นเบา ๆ ของขบวนรถไฟยังคงอยู่ ท้องฟ้านอกหน้าต่างเริ่มสว่างเป็นสีฟ้าหม่น ๆ ของรุ่งอรุณ ลอร์ร่าเริ่มขยับตัวน้อย ๆ เปลือกตาหนักอึ้งค่อย ๆ ลืมขึ้นทีละนิด</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ร่างเล็กกระพริบตาถี่ ๆ รับแสงไฟสลัวในขบวนก่อนจะค่อย ๆ ยันตัวขึ้นนั่งช้า ๆ รู้สึกถึงตุ๊กตาที่กอดแน่นอยู่ในมือกับเสื้อคลุมอุ่น ๆ ที่คลุมตัวเธออยู่</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#9932cc">…อือออออ</font></b><font color="#2f4f4f"> ”</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เสียงแผ่ว ๆ ของตัวเองดังลอดออกมา เธอกวาดสายตามองรอบ ๆ เห็นผู้โดยสารกลับไปนั่งสงบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอหันขวับไปข้าง ๆ ก็เห็นสุรมิตรนั่งเอนพิงพนัก หลับตาอยู่ ร่างสูงดูเหนื่อยล้าเต็มทีแม้สีหน้าจะยังสงบ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ลอร์ร่าเงียบไปครู่หนึ่ง ดวงตาคู่คมค่อย ๆ อ่อนลง ริมฝีปากเล็ก ๆ ยกเป็นรอยยิ้มบาง ๆ อย่างนึกขอบคุณเงียบ ๆ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เธอยกมือเล็ก ๆ ขึ้นแตะเสื้อคลุมบนตัว ดึงเข้าหาตัวนิดหนึ่ง แล้วสายตาก็เหลือบไปเห็นเส้นฝุ่นเล็ก ๆ ติดอยู่บนผมด้านข้างของสุรมิตร</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ร่างเล็กโน้มตัวเข้าไปช้า ๆ ใช้ปลายนิ้วเรียวค่อย ๆ สะบัดเศษฝุ่นออกจากปอยผมเขาเบา ๆ กลัวจะรบกวนการนอนของเขา</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#9932cc">ขอบคุณนะคะ </font></b><font color="#2f4f4f">” เธออมยิ้มออกมาก่อนจะค่อยๆ เดินไปที่ห้องน้ำตามเดิม ขอเเวะไปดูหน้าตาตัวเองหน่อยแล้วกันนะ</font></font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#4169e1"> ถึงหรือยังครับ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เสียงคนคุ้นเคยดังขึ้น พร้อมกับกระจกที่เปลี่ยนไป เป็นเจโรม</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc"> อุ้ย พี่เจโรมอย่าออกมาแบบนี้ได้มั้ย</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธอร้องออกมาเพราะตกอกตกใจพอตัว มือยกลูบๆอกตัวเองเพราะเจโรมที่โผล่มาแบบไม่ให้ตั้งตัว</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เจโรมหัวเราะเบา ๆ ยกมุมปากน้อย ๆ สายตาจับจ้องเธอเหมือนเดิม</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#4169e1">พี่ขอโทษ แต่ถึงหรือยัง</font></b><font color="#2f4f4f"> ”</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เด็กสาวเม้มริมฝีปากแน่นนิดหนึ่ง ส่ายหน้าเบา ๆ เเต่ก็ม่อยกาเล่าอะไรให้เขารู้เพราะกลัวจะเป็นห่วงไปมากกว่านี้</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#4169e1">ร่า.. ลอร์ร่าเป็นอะไรหรือเปล่า</font></b><font color="#2f4f4f"> " เขามองเด็กสาวด้วยสีหน้ากังวล เด็กสาวยกมือโฐกเบาๆ เเบบไม่เป็นอะไรจริงๆ </font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">เปล่าค่ะ ไม่มีอะไรหรอก เเต่จะถึงแล้ว อีกน่าจะ 1-2 ชั่วโมงนี้หละ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธอมองนาฬิกาแล้วบอกเขา</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#4169e1">ดีแล้ว…เก่งมาก</font></b><font color="#2f4f4f"> ” สีหน้าเขายิ้มออกมา</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">ลอร์ร่าก็ยิ้มตามและก็พยักหน้าเบาๆให้ "</font><b style=""><font color="#9932cc"> ร่าไปก่อนนะ พี่ก็ดูแลตัวเองด้วยหละ </font></b><font color="#2f4f4f">" เธอยิ้มออกมาเล่ตามองๆ </font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><b style=""><font color="#4169e1">" บอกตัวเองเถอะ ยัยเด็กดื้อ </font><font color="#2f4f4f">"</font></b><font color="#2f4f4f"> เขาพูด คำนี้ทำเอายัยสาวเจ้ายิ้มเเป้นก่อนจะโบกมือให้เขา</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">เเหนะ... ใครดื้อเดี๋ยวเถอะ!!..เรื่องสาวๆที่หมกๆไว้หนะ อย่าให้รู้นะ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธอแกล้งพูดลอยๆ แล้วเดินออกไป ให้เจโรมสายหน้าเบาๆ กับท่าทางกวนๆของยัยลอร์ร่า ก่อนเขาจะหายไป</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><hr class="l"></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><b><br></b></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><b><div style="text-align: center;">เจโรม ปาร์ค ซึงยอน</div><div style="text-align: center;">ทุกครั้งที่ปฏิสัมพันธ์กับ NPC Lares SP TGC รับโบนัสความสนิทสนมเพิ่มขึ้น +10 (ผ้าคลุม)</div><div style="text-align: center;">ทุกครั้งที่โรลเพลย์ลงท้ายด้วยเลขไบต์ 2 / 4 / 6 / 8 จะได้รับโบนัสพิเศษ +10 แต้ม (น้ำหอม)</div><div style="text-align: center;">เดมี่ก็อตจะได้รับโบนัสความสัมพันธ์ +5</div></b></font></div><div></div>
</div>
</div>
<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Example Box with Image and Text</title>
<style>
.blx-box {
margin: 0 auto;
max-width: 650px;
border-radius: 10px;
background: #fff;
color: #000;
box-shadow: 0 4px 8px rgba(0, 0, 0, 0.1);
}
.blx-box-text {
padding: 20px;
font-family: Arial, sans-serif;
}
.blx-box-image-box {
background: rgba(255, 255, 255, 0.5);
width: fit-content;
padding: 8px 20px;
border-radius: 100px;
}
.blx-box-image {
height: 150px;
padding: 20px;
border-radius: 10px 10px 0 0;
font-weight: bold;
font-size: 14px;
color: rgb(51, 51, 51);
}
.blx-box-image-avatar {
width: 40px;
height: 40px;
border-radius: 50%;
display: inline-block;
vertical-align: middle;
margin-right: 12px;
}
.blx-box-image-container {
position: relative;
height: 250px;
background: url('https://i.imgur.com/qEmgk6F.png') center/cover no-repeat;
border-radius: 10px 10px 0 0;
-webkit-mask-image: -webkit-gradient(linear, center 30%, center 100%, from(rgba(0, 0, 0, 1)), to(rgba(0, 0, 0, 0.0)));
box-shadow: inset 0 0 10px rgba(0, 0, 0, 0.3);
}
.blx-box-image-container .blx-box-image-avatar {
position: absolute;
bottom: 10px;
left: 20px;
z-index: 10;
}
</style>
<div class="blx-box">
<div class="blx-box-image-container">
<div class="blx-box-image-avatar"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div>
</div>
<div class="blx-box-text">
<h2 style="text-align: right;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"> มหาภารตะ ศึกชิงตรีศูล ตอน 5 - ถึงแล้ว</font></h2><h2 style="text-align: right;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">16 กค 68 - เวลาประมาณ 16.00 น.</font></h2><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ลอร์ร่านั่งประจำที่เงียบ ๆ ฝ่ามือเล็กยังคงกุมชายเสื้อคลุมไว้เบา ๆ ร่างบางขยับตัวนิดหน่อย เอนหลังพิงพนักอย่างช้า ๆ ปล่อยลมหายใจยาว ๆ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">บรรยากาศในขบวนกลับมาเงียบสงบอีกครั้ง มีเพียงเสียงล้อเหล็กเสียดสีกับรางที่ตอนนี้เบาลงเพราะรถไฟค่อย ๆ ลดความเร็ว พร้อมกับเงาสีทองของแสงเช้าที่ทอดยาวเข้ามาในขบวน </font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ตอนนี้ตัวรถไฟค่อยๆ กลับขึ้นมาบนดินอีกคราวแล้ว เด็กสาวที่แบบเคลิ้มๆ กำลังจะหลับไป แน่นอนว่ามันคือการนอนหลับอีกเฮืกสุกท้ายของเธอและทางสุมิตรด้วยเช่นกัน</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ไม่นานเสียงประกาศก็ค่อยๆ ดังขึ้น</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#008000"><b style="">“เรียนผู้โดยสารทุกท่าน… ขบวนนี้กำลังจะเข้าสู่สถานีในอีกประมาณ 20 นาที ขอให้ทุกท่านนั่งประจำที่… ตรวจสอบสัมภาระของท่านให้เรียบร้อย…”</b></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เสียงดังอยู่ 2 ครั้งก่อนทุกคนจะค่อยๆตื่น และไฟก็ติด ลอร์ร่าเอาหัวพิงกระจกมองออกไป มันจะถึงแล้วสินะ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">เธอหันไปมองทางสุรมิตร " </font><b style=""><font color="#9932cc">พี่ โอเคหรือเปล่าคะ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธอถามเพราะเเบบนะ มันไม่มทางแล้วหนิ</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">ครับ ไหวครับ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เขาตอบรับ เอาพิงกับพนักผิงก่อนจะหลับไปเงียบๆ กันอีกคนละตื่น</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">และเสียงประกาศดังขึ้นเป็นครั้งสุดท้าย “ ข</font><b style=""><font color="#008000">บวนนี้ถึงสถานีปลายทางแล้วค่ะ กรุณาตรวจสอบสัมภาระและทยอยลงจากขบวน ขอบคุณทุกท่านที่ใช้บริการ และหวังว่าจะได้ตอนรับทุกท่านอีกครั้ง”</font></b></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">แรงกระตุกเบา ๆ ของล้อเมื่อรถไฟชะลอจนสนิททำให้ร่างบางของลอร์ร่าขยับตื่น เธอลืมตาอย่างเชื่องช้า กระพริบมองไปรอบ ๆ ด้วยแววตาที่เริ่มกลับมาเป็นตัวเอง</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เธอยันตัวขึ้นนั่งพิงพนัก มองไปทางสุรมิตรที่ยังนั่งหลับอยู่ข้าง ๆ ร่างสูงเอนหลังสงบ ขยับตัวเล็กน้อยเหมือนรู้สึกตัว แต่ก็ไม่ได้รีบตื่น</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">รอบ ๆ ขบวนเต็มไปด้วยเสียงโกลาหลเบา ๆ ของผู้โดยสาร คนอื่น ๆ พากันรีบหยิบกระเป๋า ลุกขึ้นต่อคิวกันยาว บางคนบ่น บางคนแทรกแถว ราวกับต้องการจะออกไปก่อนให้ได้</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#ff0000"> ให้พวกเขารีบกันไปเถอะ</font></b><font color="#2f4f4f">” สุรมิตรบอก ก่อนเปลือกตาของเขาจะค่อยๆ ลืมขึ้นมา</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">แต่แล้วลอร์ร่าก็ขมวดคิ้วน้อย ๆ เงยหน้าขึ้น ดวงตาคมวาวมองรอบขบวน เหมือนรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง…</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">กลิ่นบางอย่าง…แปลก ๆ …มันลอยมาตามลมเบา ๆ ในขบวนรถ กลิ่นเหม็นคาวผสมกับกลิ่นกำมะถันจาง ๆ แฝงความขมปร่าที่แทงจมูก</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เธอสูดลมหายใจเบา ๆ จับสังเกตทิศทาง สายตาเหลือบไปทางบานประตูด้านหน้า รถไฟยังไม่เปิดประตูรับผู้โดยสารลง ทำไมกลิ่นอะไร มันฉุนมากเลย</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">"</font><i style=""><b style=""><font color="#9932cc"> ฮัดชิ้ววว</font></b></i><font color="#2f4f4f"> " เธอจามออกมาอย่างแรง คนที่ไม่โอเคตอนนี้ดูจะเป็นทางลอร์ร่านะ</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"> สีหน้าไม่ค่อยสบอารมณ์นัก ร่างบางเอนพิงเบาะอีกครั้งแต่ยังเหลือบตามองไปทางต้นตอของกลิ่นเป็นพักๆ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">สุรมิตรที่นั่งอยู่ข้างๆ ลืมตาขึ้นเต็มที พาดแขนข้างหนึ่งกับพนักพิง หันมามองเธอนิ่งๆ ราวกับเพิ่งรู้ตัวว่าเธอรู้สึกถึงมันแล้ว</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ริมฝีปากเขายกมุมเล็กน้อย ขยับตัวนั่งตัวตรงขึ้นพลางหัวเราะหึเบาๆ แบบอารมณ์ดีเกินเหตุ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#ff0000">ฮะ… เดี๋ยวก็ชินน่ะครับ</font></b><font color="#2f4f4f"> ”</font></font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#9932cc"> กลิ่นแบบนี้…จะให้ชินได้ยังไงกันก่อน </font></b><font color="#2f4f4f">”</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เธอบ่นอุบเบาๆ แล้วเบือนหน้ากลับมาเอนหลัง สายตายังเหลือบประตูไว้ตลอดเหมือนรอโอกาสต่อไป ขณะที่สุรมิตรเพียงหัวเราะ</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เธอที่นั่งทำใจกับกลิ่นไปพักใหญ่ๆ ก่อนที่ลอร์ร่านั่งนิ่งมองคนอื่นๆ ทยอยหายออกไปจนแทบหมด ร่างบางขยับจัดเสื้อคลุมให้เข้าที่ เรียกแรงเฮือกสุดท้ายลุกขึ้นยืน</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#9932cc">ไปกันเถอะค่ะ คนเริ่มน้อยแล้ว ”</font></b></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">สุรมิตรพยักหน้าเพียงครั้ง ลุกตามเธอ หยิบกระเป๋าเล็กของตัวเองขึ้นพาดบ่า </font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เมื่อเดินลงไปกลิ่นแรงที่ปะทะ ลอร์ร่าจะล้มตึงไปเลย มันเเบบบอกไม่ถูก ทางร่างสูงที่อยู่ด้านหลังต้องประคองไว้เล็กๆ ไม่ให้ล้มไปก่อน</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#ff0000">ลอร์ร่า! โอเคหรือเปล่า</font></b><font color="#2f4f4f"> ” เขาถามเด็กสาวเบาๆ</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">หนูไม่โอเคได้มั้ย</font></b><font color="#2f4f4f"> " มือเล็กๆ ยกบีบจมูก</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เสียงรองเท้าบู๊ทกระแทกพื้นดัง กึก…กึก… ทำให้เธอสะดุ้งเฮือก เงยหน้าขึ้นเห็นชายเจ้าหน้าที่คนหนึ่งตัวสูงใหญ่ สวมเครื่องแบบสีน้ำตาลอมเขียว กระบองในมือสีดำเงาวับ ดูเคร่งขรึม ดวงตาใต้หมวกจ้องเธอกับสุรมิตรเขม็งราวกับจับผิด</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ลอร์ร่าเผลอกลืนน้ำลาย รีบยืดหลังให้ตรง ร่างเล็กตั้งตัวดี ๆ มือเลื่อนไปคว้ามือสุรมิตรไว้แน่นแบบไม่ทันคิด ร่างสูงเหลือบมองเธอแวบหนึ่งก่อนพยักหน้าให้เบา ๆ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เสียงลำโพงบนหัวดังขึ้นพอดี เป็นสำเนียงภาษาอังกฤษปนภาษาท้องถิ่นแผ่ว ๆ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#008000"><b>“Immigration & Customs ... please proceed to the designated lane… have your documents ready…”</b></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เสียงภาษาอังกฤษที่ฟังออกตามด้วยประโยคภาษาท้องถิ่นที่ลอร์ร่าเดาได้แค่ว่า <b>“เร็วเข้า”</b> หรือ <b>“ต่อแถว”</b> ดังแทรกมา</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">แถวข้างหน้าเคลื่อนทีละก้าว ผู้โดยสารในเสื้อส่าหรีสีฉูดฉาดและผ้าพันหัวเดินก้มหน้าเงียบ ๆ ยื่นเอกสาร เจ้าหน้าที่ประทับตราเสียง <i>แปะ…แปะ…</i></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">สุรมิตรแค่มองหน้าเธอ ยกมุมปากน้อย ๆ แบบคนไม่คิดจะปลอบอะไร นอกจากพึมพำแผ่ว ๆ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#ff0000">ก็แบบนี้แหละ อินเดียหนิเนอะ</font></b><font color="#2f4f4f">” เขาพยักหน้าเเบบ เอาเถอะนะ</font></font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">แต่ตอนนี้คือลอร์ร่าหนะมีปัญหาเพราะเธอหนะ ไม่สามารถเข้าอินเดียได้ แต่สุริมติรความที่เขานั้นเป็นชาวอินเดียวอยู่ เลยสบายๆ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">พี่ต่อเเถวก่อนเลยค่ะ เดี๋ยวร่า..</font></b><font color="#2f4f4f">. " เธอสีหน้าเเบบถอดสี ทำเอาอีกฝ่ายถามขึ้น</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เมื่ออีกฝ่ายมองหน้าลอร์ร่า ก็พอจะเข้าใจได้อยู่ เขาโน้มหน้ามาพร้อมกับกระซิบเบาๆ “</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#ff0000"> <b style="">งั้นก็ปลอมมันซะสิ </b>”</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ลอร์ร่าก็เงยหน้าขึ้น มองสบตาเขาเพียงเสี้ยววินาที ริมฝีปากเล็กเม้มแน่น ก่อนจะผ่อนลมหายใจแผ่ว ๆ พยักหน้าเบา ๆ </font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ลอร์ร่าเดินนำสุรมิตรไปตรงมุมเงียบ ๆ ของโถงสถานี พวกเขาเบี่ยงหลบสายตาผู้โดยสารและเจ้าหน้าที่ไปทางประตูไม้ที่เขียนป้าย <i>ผู้พิการ</i> แขวนอยู่แผ่ว ๆ เธอเหลือบมองซ้ายขวาอย่างรวดเร็ว ก่อนผลักประตูเข้าไปข้างใน</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ห้องน้ำคนพิการกว้างขวางกว่า แสงไฟสลัวกว่าข้างนอก ล็อกประตู <i>แกร๊ก </i>แล้วทั้งคู่ก็ยืนอยู่ในความเงียบสักพัก</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ลอร์ร่าหันมองรอบๆ เอายังไงดีก่อนจะหยิบของออกจากกระเป๋ามาควักซองเอกสารปลอมกับสติกเกอร์ตราประทับออกมาเตรียมจะเขียนทะเบียนเข้าเมืองว่าเป็น <b>“นักเรียน”</b> ของสถาบันสอนภาษาในเดลี</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">มันจะเนียนหรอร่า เราก็พูดนี้อยู่แล้วนะ จะบอกว่าเรียนภาษาอินเดียก็ไม่เนียนหรอก</font></b><font color="#2f4f4f"> " เขาหัวเราะในลำคออีกที ก่อนขยับตัวยืนตรง</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f"><br></font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">ซึ่งแบบที่เขาพูดมันก็จริงนะ เพราะเเบบใครมันจะเชื่อเล่า ภาษษนี้มันภาษาเเม่เธอหนะ จะมาเรียนทำไม บอกมาเรียนอินเดียวก็ไม่น่านะ ใครจะเรียนก่อน ไม่เนียนสุดๆ อย่างที่เขาว่านั้นหละ แต่จะให้ทำอะไรหละ มาเที่ยวหรอ ไหนวีซ่า คิดไม่ตกแล้วก่อนอีกฝ่ายจะพูดขึ่นข้างๆ เขาย่อตัวลงมาแล้วพูดเบาๆ</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#ff0000"><b style="">“ว่าแต่ ถ้าให้เราปลอมเอกสารว่าแต่งงานกับพี่ล่ะ จะโกรธมั้ย ” </b></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ทางลอร์ร่าชะงักมือที่กำลังเขียน เสียงปากกาหมึกเจลค้างบนกระดาษ เธอค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นสบตาเขา ริมฝีปากเล็ก ๆ เม้มแน่น</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#9932cc">…หึ พูดเหมือนเล่นเลยเถอะ </font></b><font color="#2f4f4f">” สุรมิตรยักคิ้วเล็ก ๆ ยืนมองเธอด้วยสีหน้าเรียบนิ่งๆ </font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#ff0000">…เอ้า พี่จริงจังนะ ที่นี่พี่เป็นคนท้องถิ่น เธอไม่มีสถานะ ไม่มีวีซ่า…แต่ถ้าเธอเป็น ‘ภรรยาคนท้องถิ่น’ มันก็ไม่มีใครถามมากแล้ว”</font></b></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เงียบไปครู่หนึ่ง ลอร์ร่าก้มหน้าลงกลับไปสนใจเอกสาร มือบางยังคงเขียนด้วยความเร็วเท่าเดิม แต่ริมฝีปากขมุบขมิบพึมพำเบา ๆ</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc"> พี่อายุ 20 หนูก็แค่ 18 19 น่าเชื่อมากเลย</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธอบ่นๆ</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#ff0000"> แล้วใครเขาให้ปลอมคนเดียวกันล่ะ…ก็ปลอมทั้งคู่ไปเลยสิ </font></b><font color="#2f4f4f">”</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ลอร์ร่าเงยหน้าขึ้นมามองค้อนน้อย ๆ ขณะที่สุรมิตรยังพูดต่อ ทำไมมันดูงานง่าย เป็นวุ่นวายและยากขึ้นอย่างไงอย่างนั้นเลยหละ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">พี่ก็ร้ายเหมือนกันนะเนี้ย อย่าว่าแต่หนูเลย</font></b><font color="#2f4f4f"> " เด็กสาวแกล้งๆ แซว</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#ff0000">ร่าก็ปลอมเป็นสาวอายุ 23 ส่วนพี่ก็ 27 เนียนกว่าเยอะ ไม่ให้เด็กนักเรียนมาแต่งกับเด็กหนุ่มสิ…ให้มันดูสมวัยเข้าไว้ จะได้ไม่มีใครคาใจ คนอินเดียแต่งงานเร็ว”</font></b></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ลอร์ร่าเบิกตาเล็กน้อยแล้วหรี่ลง ทำหน้าคิด ๆ นิด ๆ ก่อนเบ้ปากแบบไม่เข้าใจ เลยจริงหรอ นี้คือจริงดิ แบบคือแบบคนอินเดียวนี้ก็เเบบแปลกๆนะเอาดี</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#9932cc">กะ ก็ได้ มันได้หละ…แต่ให้หนู 23 เลยเหรอ</font></b><font color="#2f4f4f"> ” </font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">สุรมิตรยักไหล่เบา ๆ เป็นการบอกว่าใช่ ตามนั้นหละ ส่วนเขาหนะ 27 มันก็จะเเบบ 4 ปีมันก็ได้อยู่มั้ง แต่มันดีหรอ ถ้าเรื่องนี้หลุดรอดไปถึงหูเจโรมหละก็ เป็นเรื่องแน่นอน!!!</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><hr class="l"></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">บันทึกหน้านี้ หน้าที่ 5 เข้าไปแล้ว เป็นช่วงนี้คือแบบ ความวุ่นวาย เข้าเมืองยังไง หาทำสุดๆ มีแล้วไม่ศึกษาไงนี้ไงได้เรื่องเลย คืนนี้ไม่ต้องคิดนะว่าจะหาที่พัก นอนมันห้องน้ำผู้พิการนี้หละ น่าจะเข้าท่าสุด เอกสารก็ต้องปลอม ให้ตายสิเอายังไงดี</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font color="#2f4f4f" face="TH SarabunPSK" size="5">ติดตามตอนต่อไป ความวุ่นวายของทั้ง 2 ที่ไว้ว่างๆ จะเข้ามาเล่าสู่กันฟังแล้วให้เป็นการบอกเล่าเรื่องเล่าของตัวเองไปแล้วกันนะ แต่อยากตะโกนดังๆว่าตอนนี้กลิ่นตัวคือเหม็นมาก มากๆเลย แบบติดตัวไปหมด มันเเบบฮึบบ ใครก็ได้ขออากาศบริสุทธิ์ให้หนูด้วย กระดาษยังกลิ่นตุๆ</font></div>
</div>
</div> แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Laura เมื่อ 2025-7-27 21:35 <br /><br /> <meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Activity Form</title>
<style>
body {
font-family: Arial, sans-serif;
}
.form-container {
max-width: 600px;
margin: 0 auto;
padding: 20px;
border: 1px solid #ccc;
border-radius: 10px;
}
label {
font-weight: bold;
margin-top: 10px;
display: block;
}
input, select, textarea {
width: 100%;
padding: 8px;
margin-top: 5px;
margin-bottom: 15px;
border: 1px solid #ccc;
border-radius: 5px;
}
button {
background-color: #007BFF;
color: #fff;
border: none;
padding: 10px 15px;
border-radius: 5px;
cursor: pointer;
}
button:hover {
background-color: #0056b3;
}
</style>
<div class="form-container">
<h1 id="title" style="margin-top: 8px; margin-bottom: 8px; text-align: center;"><p style="text-align: right;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><i>สุมิตร</i></font></p><p style="text-align: right;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"> มหาภารตะ ศึกชิงตรีศูล ตอน 6 - หาทางเข้าประเทศอินเดีย </font></p><p style="text-align: right;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">16 กค 68 - เวลาประมาณ 18.00</font></p><p><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></p><hr class="l"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></h1><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">วันนี้ผมสุรมิตร รับบทคนบันทึกหลังจากเห็นลอร์ร่าน้องผมเขียนไปหลายหน้าแล้ว รอบนี้เป็นคิวของผมบ้างครับ แนะนำตัวอย่างเป็นทางการผมสุรมิตรครับ </font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">หลังจากนี้เป็นบันทึกหน้าที่ 6 ของเรื่องราวรอบนี้ ผมกับลอร์ร่าเอง มันอาจจะบอกไม่ได้ว่าเรื่องราวเป็นอย่างไรแต่ที่แน่ๆ ผมกับน้องเขาแค่พี่น้องจริงๆครับ ทั้งหมดมันเพราะ <b>คอนเท้น</b> ไม่ๆ เพราะเพื่ออำนวยความสะดวกมากกว่าครับ ยังไงก็อย่าหาสาระจากพวกเราเลย</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><hr class="l"></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">หลังทำการตกลงกันได้แล้ว ลอร์ร่าเธอก็ลงมือทำงานทันที ส่วนตัวผม ยืนพิงผนังห้องน้ำคนพิการ แขนยกกอดอก หลุบตาลงมองเด็กสาวร่างบางตรงหน้า ที่กำลังก้มหน้าก้มตาขีดเขียนเอกสารปลอมอยู่ ภาพในหัวนั้นคือ เธอใช้ชักโครกเป็นโต๊ะ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ใครจะคิดว่าคนแบบเธอจะลงมาทำอะไรแบบนี้ ผมที่บอร์นทองที่ไม่ได้มัดมันลงมาปรกหน้าเธอหมดเลย เด็กหนุ่มที่เห็นแบบนั้นด้วยความลืมตัว เขาหยิบเอาหนังยางมาแล้วย่อตัวลงไปผูกผมให้เด็กน้อยตรงหน้า</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#ff0000"> พี่ผูกให้นะ </font></b><font color="#2f4f4f">" ตอนนั้นเขาเองไม่ได้รอคำตอบจากลอร์ร่าว่าได้หรือไม่ เเต่มือมันทำงานเอง ยกผมแล้วผูกให้เธอ แม้จะไม่เรียบร้อยมาก แต่มันก็ไม่ลงมาปิดใบหน้าของเธอ</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เธอหันมามองผมนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาแล้วค่อย ๆ ก้มหน้ากลับไปสนใจเอกสารในมือเหมือนเดิม ปล่อยให้ผมทำงานของตัวเองจนเสร็จเงียบ ๆ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">บางที เด็กคนนี้ก็ไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองเป็นคนที่ให้คนอื่นรู้สึกอยากดูแลไปเรื่อย ๆ แบบนี้ สุรมิตรแอบยิ้มออกมา ขณะที่เขาเองก็ไม่ทัน จะรู้ตัวเช่นกัน</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ผมผูกเสร็จแล้วก็ยกมือเกลี่ยปลายผมเธอเบา ๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูงอีกครั้ง พิงผนังแล้วมองเธอก้มหน้าก้มตาทำงานต่อ ริมฝีปากเผลอโค้งเป็นรอยยิ้มบาง ๆ แบบที่ไม่คิดว่าตัวเองจะเผลอยิ้มออกมาแบบนั้น</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">จนเสียงด้านนอกเหมือนเป็นเสียงเรียก อันที่จริงมันไม่ได้เรียกพวกเขาหรอก มันคือเสียงความวุ่นวายที่ดังเป็นระยะ ทำให้เรียกสติของตัวเขาได้ดีทีเดียว </font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">มาๆ พี่ช่วย จะได้เร็วๆ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เขาเดินไปดู สิ่งที่ลอร์ร่านั่งทำอยู่นานสองนาน</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc"> อันนี้พี่จะใช้ชื่อนี้เลยมั้ย แบบชื่อเราเลยใช่มั้ย</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธอถามผมมา และผมก็พยักหน้า ตาที่ดูใสซื่อและตั้งใจของเธอมันยังไงก็ไม่รู้</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">... </font></b><font color="#2f4f4f">" ความเงียบนั้นนับเป็นคำตอบ ก่อนที่มือที่หยาบของผมเองจะเอื้อมมือไป เพื่อช่วยอีกฝ่าย </font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ผมวางเอกสารลงบนฝาชักโครกอีกครั้ง ก่อนถอดเสื้อนอกพาดไว้บนราว ปักเข่าลงนั่งข้างเธอ มือหยาบ ๆ ของผมเอื้อมหยิบพาสปอร์ตเล่มนั้นขึ้นมา พลิกไปมาอยู่ในมือ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เสียงลมหายใจเธอแผ่ว ๆ ข้างหูเหมือนกำลังมองผมเงียบ ๆ อยู่ ผมเพียงก้มลงอีกครั้ง คว้าแก้วน้ำเล็กที่เธอเตรียมไว้ในมุม จุ่มปลายนิ้วลงในน้ำอุ่น ๆ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ผมลูบแผ่นใสที่เคลือบตัวอักษรเบา ๆ ค่อย ๆ ใช้น้ำละลายดีเทลเก่าตรงวันเกิดกับปีเกิดจนตัวเลขค่อย ๆ ซีดออกทีละเส้น เศษหมึกสีเทาหลุดออกมาเป็นเส้นบาง ๆ</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"> ผมใช้ผ้าเช็ดหน้าสะอาดเช็ดซับเบา ๆ จนแห้ง แล้วคว้าปากกาเฉพาะทางจากกระเป๋า ลากตัวเลขใหม่ลงบนช่องว่างนั้นด้วยลายมือที่มั่นคงและนิ่งสนิท</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><i><b>23 </b></i>นั้นคือตัวเลขอายุของลอร์ร่า ส่วนอีกเล่มทำเหมือนเดิมเเต่เป็น<b><i> 27</i></b> นั้นหมายถึงอายุของผมเอง</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">จากนั้นวางมันลงบนชักโครกที่ตอนนี้มันกลายเป็นโต๊ะทำงานของเขาทั้งคู่ไปแล้ว</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">สายตาที่เผลอไปสบตากับลอร์ร่าอีกรอบ ท่าทางของเธอคือตั้งใจดูมากๆ ทำเอาผมเองถึงกับต้องหลบตาเธอเลยทีเดียว</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#ff0000">ต่อไป…เอกสารแต่งงานเนอะ</font></b><font color="#2f4f4f"> ” สุรมิตรพูดโดยไม่หันไปมองหน้าลอร์ณ่า มือหันไปค้นกระเป๋าหาเอกสารมา กระดาษที่พอจะทำเนียนๆได้</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ยกปากกาเจลขึ้นมาหมุนเล่นในมือ แล้วนั่งย่อลงตรงข้ามเธอ จับมุมกระดาษค่อย ๆ เขียนชื่อกับข้อมูลของตัวเองลงไปทีละช่อง <b><i>สุรมิตร อายุ 27 ปี สัญชาติอินเดีย อาชีพวิศวกร</i></b></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เมื่อกรอกฝั่งของผมเสร็จ ผมยื่นกระดาษให้เธอ ปลายปากกาแตะตรงช่องฝั่ง คู่สมรส แล้วเงยหน้ามองเธอนิ่ง ๆ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เธอเลยแค่ทำตาเขียวใส่ผมแวบหนึ่งแล้วค่อย ๆ ก้มหน้ากลับไปเขียนตาม มือเล็กลากหมึกลงไปทีละบรรทัด <b><i>ลอร์ร่า อายุ 23 ปี สัญชาติสเปน อาชีพว่างงาน</i></b></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ผมพิงผนัง มองแผ่นหลังเล็ก ๆ ของเธอค่อย ๆ เซ็นชื่อใต้คำว่า คู่สมรสหญิง </font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">มันแค่เรื่องสมมุติหนะไม่มีอะไรหรอก</font></b><font color="#2f4f4f"> " เขาบอก และเมื่อทุกอย่างจบลง เอกสารพวกนี้มันก็เอกสารปลอม ไม่มีอะไรจริงสักอย่าง</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f"><br></font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">ขอบคุณนะคะ</font></b><font color="#2f4f4f"> " หลังทุกอย่างเสร็จ ลอร์ร่าพูดกับผมมาแบบนั้นเธอพยักหน้าให้เล็กๆ ราวเป็นการบอกว่าเธอเชื่อว่ามันต้องได้แน่ๆ</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เมื่อทุกอย่างถูกจักเตรียมอย่างเรียบร้อย ทั้งลายน้ำเอกสารปลอมและอื่นๆ เรียงไว้อย่างเป็นระเบียบ ผมค่อย ๆ เก็บเอกสารลงในซองใสอย่างเรียบร้อย ยัดกลับกระเป๋าเสื้อ ก่อนลุกขึ้นยืนเต็มความสูง</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">ไปกันเถอะครับ</font></b><font color="#2f4f4f"> " มือของเขาส่งให้ลอร์ร่าจับเพื่อพยุงตัวเอง</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ทันทีที่ประตูห้องน้ำเปิดออก เสียงในโถงสถานีก็แทรกกลับเข้ามา เสียงคนจอแจ ลมเย็นจากเครื่องปรับอากาศ และกลิ่นเครืองเทศแผ่ว ๆ ที่ลอยมากับลมซึ่งตัวเขาเองคุ้นชินแต่คนตัวเล็กดูจะไม่ค่อยชอบแต่ก็ต้องพยายามปรับตัวให้ชิน</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เธอเดินช้าลงนิด ๆ ผมเลยบีบมือเธอเบา ๆ เพื่อเตือนให้เธอเรียกสติกลับมา</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#ff0000">แค่แป๊ปเดียว</font></b><font color="#2f4f4f"> ” เขาบอกกับลอร์ร่าเพื่อให้ออกไป หลังจากนั้นสถานะนั้นก็จะกลัยมาปกติ</font></font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เธอเหลือบตาเขียวมาให้ผมแวบหนึ่ง แต่ก็ทำตาม เธอยกมืออีกข้างขึ้นมาคล้องแขนผมไว้แน่น เชิดคางขึ้นเหมือนพยายามจะไม่แสดงสีหน้าประหม่า ดวงตาคมหรี่ลงแฝงรอยยิ้มบาง ๆ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เมื่อถึงคิว สุรมิตรหยิบเอกสารส่งให้ทางเจ้าหน้าที่ สีหน้าของเขาตอนนี้เหมือกนับพี่ชายมากกว่าอีก ลอร์ร่ามองตาปริบๆ ไม่ได้มองไปที่เจ้าหน้าที่นะเเต่มองที่สุรมิตรแบบว่าทำได้ใช่ไหมนะ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เสียงพนักงานพูดคุยกันเบา ๆ ลอยมาตามลม กลิ่นหมึก กระดาษ และฝุ่นลอยฟุ้งในโถงสว่างจ้า แถวหน้าช่องตรวจยาวแต่ขยับไปอย่างช้า ๆ เจ้าหน้าที่แต่ละคนในเครื่องแบบสีน้ำตาลนั่งหลังโต๊ะไม้เก่า ๆ ก้มหน้าก้มตาเช็กเอกสารกองโตตรงหน้า</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ไม่มีเครื่องสแกน ไม่มีคอมพิวเตอร์สักเครื่อง มีเพียงสมุดใหญ่ ๆ ปากกา และตรายาง </font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">สิ่งที่รู้ตอนนี้คือลอร์ร่ากังวลมาก มือของเธอบีบผมแน่นมากๆ ผมเองก็เช่นกัน</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ทางเจ้าหน้าที่เงยหน้ามองเราสองคนด้วยสายตาเฉื่อย ๆ ค่อย ๆ เปิดพาสปอร์ตไปทีละหน้า ก่อนสายตาเขาจะขยับมองใบทะเบียนสมรส</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เขาหรี่ตาน้อย ๆ เหลือบมองเราสองคนอีกครั้ง ผมเองตอนนั้นก็ไม่ได้พูดอะไร แค่ยกมุมปากเล็กน้อย สบตาเขานิ่ง ๆ </font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#008000"><b style="">“เรียบร้อย…เชิญต่อไปได้”</b></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ผมพยักหน้าเบา ๆ รับเอกสารคืนมา ดึงมือเธอเบา ๆ พาเดินออกมาอย่างใจเย็น มือที่ยกไปขยี้หัวคนตัวเล็กอย่าหมั่นเขี้ยวเหมือนเป็นการหยอกล้อกัน</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">รอยยิ้มของอีกฝ่ายก็ค่อยๆปรากฎขึ้นบนใบหน้าของเธอด้วยเช่นกัน</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font color="#2f4f4f" face="TH SarabunPSK" size="5">ทันทีที่พ้นประตูด่านออกมา กลิ่นอากาศด้านนอกก็ยิ่งหนักไปด้วยกลิ่นควัน กลิ่นเครื่องเทศแสบจมูก และเสียงจอแจรอบทิศ จะเสียงแตรรถ เสียงผู้คนที่ห่างหายไปนานเหลือเกิน จะบอกคิดถึงก็คงไม่ได้เพราะมันดูวุ่นวายเสียเหลือเกิน</font></div><div><font color="#2f4f4f" face="TH SarabunPSK" size="5"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><div style=""><font color="#a0522d"><b>“มาซาล่า ซาโมซ่าร้อน ๆ จ๊ะนายจ๋าาา!!”</b></font></div><div style=""><font color="#a0522d"><b><br></b></font></div><div style=""><font color="#a0522d"><b>“ข้าวหมกไก่! อร่อย ๆ ถูก ๆ เลยครับนายจ๋าาาา!!”</b></font></div><div style="color: rgb(47, 79, 79);"><br></div><div style="color: rgb(47, 79, 79);">เหล่าพ่อค้าหัวหมอที่เดินเรียงหน้าแถวเข้ามา </div></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK"><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;">มือใหญ่โอบไหล่เธอไว้แน่น ดึงร่างเล็กให้ชิดตัวที่สุด แต่เสียงฝีเท้ากระเงกกระงกและใบหน้าซีดนิด ๆ ของเธอบอกชัดว่าเด็กคนนี้ไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน</div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;"><br></div><div style="font-size: x-large;"><b style=""><font color="#9932cc">“ อะ…อือ หื้อออ ”</font></b></div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;"><br></div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;">เสียงเธอหลุดออกมาเบา ๆ เมื่อฝ่ามือกร้านของพ่อค้าคนหนึ่งยื่นจานซาโมซ่าใส่มือเธอแล้วพูดจ้อใส่</div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;"><br></div><div style="font-size: x-large;"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#a0522d">กินเลยจ๊ะนายจ๋า!! สุดยอดรสชาติ</font></b><font color="#2f4f4f"> ”</font></div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;"><br></div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;">ผมขมวดคิ้วทันที ยกมืออีกข้างขึ้นโบกไปมา ไล่พวกนั้นออกห่างอย่างสุภาพแต่เด็ดขาด</div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;"><br></div><div style="font-size: x-large;"><font color="#2f4f4f">ลอร์ร่าที่แบบหันมองหน้าเป็นระยะๆ " </font><b style=""><font color="#ff0000">หิวหรือเปล่า</font></b><font color="#2f4f4f"> " ผมถามเธอ และเธอก็พยักหน้า แต่ตอนนี้เธอจะกินอะไรดีหละ</font></div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;"><br></div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;">สานตากวาดไปรอบๆ นึกได้ว่ามันน่าจะมีอาหารที่เธอพอจะกินได้บ้าง หากให้เธอกินอาหารพื้นบ้านเข้าไป คาดว่าจะรับไม่ไหวเป็นแน่</div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;"><br></div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;">ผมถอนหายใจเบา ๆ กวาดตามองรอบ ๆ ถนน จนสะดุดเข้ากับแผงเล็ก ๆ ที่มีแฟนชายด์อยู่ ด้านหน้าวางแยกไว้ด้านข้าง กลิ่นไม่ได้แรงนัก มีลูกค้าชาวยุโรปสองสามคนยืนอยู่ด้วย ท่าทางจะรอดแล้ว เพราะร้านนี้เขาเองก็เคยเห็น</div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;"><br></div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;">เมื่อเดินไปถึง เหมือนว่าลอร์ร่าเองก็จะไม่เคยเห็นมันด้วยซ้ำ เขาที่เคยกินบ้างเลือกอะไรที่เป็นมิตรกับทั้งสองมา อย่าง พาราธา เพราะมันเป็นใส้มันฝรั่ง </div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;"><br></div><div style="font-size: x-large;"><font color="#2f4f4f">ทางพ่อค้าหนวดงามเหลือบมองเราสองคนแล้วยิ้มกว้าง “</font><b style=""><font color="#ff8c00">โอ๊ะ โอ๊ะ มาเลย จ๊ะนายจ๋า! พาราธานุ่ม ๆ ใหม่ ๆ เลยนะจ๊ะ!</font></b><font color="#2f4f4f">” </font></div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;"><br></div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;"><div>ผมพยักหน้าแค่ครั้งเดียว เขาจัดจานกระดาษใบตองใส่พาราธากรอบนอกนุ่มใน แยกกับแกงกะทิเบา ๆ ไม่เผ็ดจัด วางตรงหน้าเรา 2 ชุด</div><div><br></div><div>ผมรับมาแล้วส่งให้ลอร์ร่าก่อน ร่างเล็กเงยหน้ามองผมเหมือนยังไม่ไว้ใจนัก แต่ก็ยกขึ้นลองกัดเบา ๆ ท่าทางของลอร์ร่าตอนนี้มันทำผมลุ้นได้วยว่าเธอจะกินมันไหวหรือเปล่า</div></div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;"><br></div><div style="font-size: x-large;"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc"> ก็...ไม่แย่นะ แต่ร่าว่ามันเผ็ด</font></b><font color="#2f4f4f"> " แม้สีหน้าของลอร์ร่าจะไม่ค่อยดีแต่เธอก็พยายามที่จะยัดมันลงไป อาจจะเพราะกลิ่นที่ฉุนด้วยแต่เธอจะดีขึ้นหลังทานอาหารลงไปแล้ว กลิ่นที่บอกว่าเหม็นอาจจะดีขึ้น </font></div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;"><br></div><div style="font-size: x-large;"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">ทนหน่อยนะ </font></b><font color="#2f4f4f">" ผมเองก็กินมัน เพราะเลือกตัวที่เป็นไส้มังมาด้วย เหมือนเป็นการพักทานอะไร รับน้องไปในตัว</font></div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;"><br></div><div style="font-size: x-large;"><b style=""><font color="#ff0000">" แต่ถ้าไม่ไหวก็พอนะ เดี๋ยวพี่หาอะไรอย่างอื่นให้ </font></b><font color="#2f4f4f">" เขาบอกกับน้อง</font></div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;"><br></div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;"><hr class="l"><br></div><div style="color: rgb(47, 79, 79); text-align: right;"><font size="4"><b>ซื้อ อาหารดีๆ จ๊ะนายจ๋า (15 USD) +35 พลังงาน (เหตุการณ์พิเศษแทรกวัน)</b></font></div><div style="color: rgb(47, 79, 79); text-align: right;"><font size="4">@God </font></div><div style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;"><br></div></font></div>
</div> แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Laura เมื่อ 2025-7-27 21:35 <br /><br /> <meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Activity Form</title>
<style>
body {
font-family: Arial, sans-serif;
}
.form-container {
max-width: 600px;
margin: 0 auto;
padding: 20px;
border: 1px solid #ccc;
border-radius: 10px;
}
label {
font-weight: bold;
margin-top: 10px;
display: block;
}
input, select, textarea {
width: 100%;
padding: 8px;
margin-top: 5px;
margin-bottom: 15px;
border: 1px solid #ccc;
border-radius: 5px;
}
button {
background-color: #007BFF;
color: #fff;
border: none;
padding: 10px 15px;
border-radius: 5px;
cursor: pointer;
}
button:hover {
background-color: #0056b3;
}
</style>
<div class="form-container">
<h1 id="title" style="margin-top: 8px; margin-bottom: 8px; text-align: center;"><p style="text-align: right;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><i>สุมิตร</i></font></p><p style="text-align: right;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">มหาภารตะ ศึกชิงตรีศูล ตอน 7 - ของกินฉบับอินเดีย</font></p><p style="text-align: right;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">16 กค 68 - เวลาประมาณ 20.00</font></p><hr class="l"></h1><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">และก็อีกเช่นเดิม หวังว่าทุกคนจะยังไม่เบื่อหน้าผมหรอกนะครับ ตอนนี้เราออกกันมาแล้ว เเต่มันจะเป็นเรื่องตลกๆ ของลอร์ร่านั้นหละ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">สำหรับผมหรอ มันน่าจะเป็นปกติ อาจจะมีบ้างที่คิดถึงบ้านเกิด แต่คนมาด้วยอาจจะไม่ ตั้งเเต่ลมแรก จนอาหาร ท่าทางมันตลกมาก ถือว่าพักสมองเล่นๆ กับหน้านี้ไปก่อนแล้วกัน ถ้าอยากอ่านความไร้สาระหน้านี้อาจจะเป็นคำตอบ แต่ถ้าสาระอาจจะต้องข้ามไปเลยนะครับ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">หวังว่าทุกคนจะรู้จักผมและลอร์ร่าไปเรื่อยๆ เหมือนเราสองคนที่จะเติบโตขึ้นไปช้าๆ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div style="text-align: right;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><b><i>สุรมิตร</i></b></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><hr class="l"></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">แม้ช่วงเย็นแล้วก็ตามแต่สถานีปลายทางของอินเดียยังคงวุ่นวายไม่แพ้ช่วงกลางวัน เสียงล้อรถไฟเสียดสีกับรางดังครืดคราดสลับกับเสียงหวูดโหยหวนก้องไปทั้งโถง รางยาวเรียงกันไปสุดสายตา แสงไฟสีส้มสลัวสะท้อนละอองฝุ่นฟุ้ง ๆ ในอากาศให้ดูขุ่นมัวไปทั่ว</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ผู้โดยสารนับร้อยยังเดินสวนกันวุ่นวาย ทั้งพ่อค้าแม่ค้าในสถานี เด็กแบกของ วิ่งส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวเรียกแขก และนักท่องเที่ยวต่างชาติยืนงุนงงกับกระเป๋าลาก</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">กลิ่นควันจาง ๆ จากรถไฟผสมกับกลิ่นเครื่องเทศฉุน ๆ และกลิ่นกำมะถันบาง ๆ ลอยคลุ้งอยู่รอบตัว สร้างบรรยากาศที่ทั้งคึกคักและอึดอัดไปพร้อมกัน</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">หลังจากพ้นโถงสถานีมาได้ ความวุ่นวายด้านในก็ยังตามมาถึงถนนด้านหน้าอยู่ดี แสงไฟสลัว ๆ จากเสาไฟฟ้าโย้ ๆ ส่องลงบนถนนเต็มไปด้วยฝุ่นและเศษกระดาษปลิว เสียงแตรรถสามล้อดังเป็นระยะ ทั้งหมดนี้ดูจะมากเกินไปสำหรับสาวผมบอร์นที่เดินกุมมือผมอยู่เงียบ ๆ แม้เธอจะไม่ได้พูดอะไรแต่ผมเองก็พอจะเดาเธอได้อยู่ </font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">สายตาของเธอเหลือบตาซ้ายขวาเหมือนจะระแวงอะไรตลอดเวลา มือเล็กยังจับแขนเสื้อผมไว้แน่นไม่ยอมปล่อย</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">งันเราหาที่พักกันก่อนเนอะ ดึกแล้ว "</font></b><font color="#2f4f4f"> ครั้นจะให้นอนกลางถนนก็คงไม่ใช่เรื่องดี วัวเดินสวนกันไปมา ท่าทางจะเป็นเรื่องหน้าแปลกตามากเลยหละ</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เธอเงยหน้ามองผมนิดหน่อย ตาคมสวยฉายแววงุนงงเล็ก ๆ ผมจึงล้วงกระเป๋าเสื้อ หยิบกระดาษพับเล็ก ๆ ออกมาแบให้ดู จดหมายจากเด็กค่ายฟิชบลัดอีกค่าย ที่ส่งมานัดหมายสถานที่ให้เราไปเจอกันพรุ่งนี้ เหมือเป็นการตอบเธอไปในตัวด้วยว่า เราต้องหาที่นอนก่อน </font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ลอร์ณ่าเองก็ไม่ได้ขับอะไร เธอก็พยักหน้าตอบรับ แต่นั้นหละ ลอร์ร่าอ่านอะไรไม่ออกเลยด้วยซ้ำ มือข้างหนึ่งเธอถือกระเป๋าไว้และหลังมีเป้กันคนละใบ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#ff0000"> เดี๋ยวเดินไปตรงนะ...</font></b><font color="#2f4f4f">. " ยังไม่ทันพูดจบ เสียงโหวกเหวกของพ่อค้าที่อยู่แถวนั้นเหมือนเรียกแขกเลย แต่สำหรับตัวเขานั้นไม่ค่อยชอบอะไรพวกนี้เท่าไร </font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">นี้ไม่ต้องถามคนข้างๆเลยนะ เพราะเธอนั้นตาเหลือกแล้ว</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ท่าทางของพ่อค้าสูงวัยยืนตักเครื่องดื่มจากหม้อเหล็กเย็น ๆ ลงแก้วโลหะทรงสูง น้ำสีเนียนขุ่นน้ำตาลทอง ผิวหน้าฟองเนียนละเอียด โรยเครื่องเทศเบา ๆ แล้วบีบมะนาวสดลงไป</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ก่อนเจ้าพ่อค้าหัวหอมมันยัดใส่มือลอร์ร่าไปทันที " ร่ามาพี่.... " ไม่ทันพูดผมก็โดนไปอีกคน</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">" </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#a0522d"><b>เครื่องดื่ม อร่อยๆเลยจ๊ะนายจ๋า</b></font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"> "</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#ff0000"><b style="">“ ไม่ไหวก็ส่งพี่กินแทนมา ”</b> </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ผมยังย้ำคำเดิมกับเธอ เเต่ไม่ทันไร เจ้าตัวเล็กก็หันมองหน้า เธอทำหน้าตาไม่ค่อยดี แล้วกระดกเข้าไป หลังจากกลืนลงไป หน้าค่อย ๆ ซีดลงทีละน้อย </font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><b style=""><font color="#ff0000">" ร่าไหวมั้ย </font></b><font color="#2f4f4f">" ผมวางเเก้วนั้นลง โดยไม่ได้ลองชิมแม้แ่คำเดียวด้วยซ้ำ พร้อมมือหันไปจับเจ้าตัวเล้กข้างๆ มือผมจับเเก้วในมือของเธอหันไปวาง ดังกึก ที่รถเข็น</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ผมยังไม่ทันเอ่ยอะไร เธอก็เบือนหน้าออกไปทางข้างทางทันที แล้วเสียงอาเจียนก็แทรกขึ้นมาท่ามกลางเสียงหัวเราะของพ่อค้าและลูกค้า</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“</font><i style=""><font color="#9932cc"><b>อุ๊บ! แค่ก…! แหวะะะะ ”</b></font></i></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เธอก้มตัวลงกับมุมเสา อ้วกแตกแทบหมดแรง ผมส่ายหน้าช้า ๆ ถอนหายใจเบา ๆ แล้วก้าวเข้าไปโอบไหล่เล็ก ๆ ของเธอประคองไว้แน่น</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#ff0000"> ค่อยๆ ไม่เป็นไรๆ</font></b><font color="#2f4f4f"> " ท่าทางเธอตอนนี้คือไม่ไหวจริงๆ พลางใช้มืออีกข้างลูบหลังเธอเบา ๆ ขณะที่เธอยังหอบตัวสั่นในอ้อมแขนผม</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">พ่อค้ายืนหัวเราะแห้ง ๆ ก่อนหันไปหาลูกค้าคนอื่นต่อ ผมเพียงพยักหน้าให้น้อย ๆ ก่อนพยุงเธอเดินออกจากตรงนั้นไป</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ลอร์ร่าตอนนี้คือเเทบจะกรีดร้องแล้ว ไม่อร่อยไม่เท่าไร เธอว่ามันม่ดีเลยด้วยซ้ำไป</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#9932cc" style=""><b><i>" ร่าไหวๆ อาแหวะ "</i></b></font><font color="#2f4f4f"> </font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ไม่ทันอะไรลอร์ร่าก็หันไปอ้วกอีกรอบ เพราะมันเเบบลงคอ รสแย่เต็มปากไปหมด</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><b style=""><font color="#ff0000">' น้ำร่า น้ำ กินน้ำก่อน "</font></b><font color="#2f4f4f"> มือหนาเอื้อมไปหยิบขวดน้ำเปิดรออีกฝ่ายที่ตอนนี้เหมือนคนเเพ้อาหารเลย</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#9932cc"><i>" แหวะ "</i></font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"> หลังช่วยเธอจัดการตัวเองไปแล้ว ลอร์ร่าก็ร้องออกมา เรียกว่าอย่าหาลองอีกหละลอร์ร่า</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><b style=""><font color="#9932cc">“…ขอบคุณค่ะ ”</font></b><font color="#2f4f4f"> เธอหันมาขอคุณผม แต่หน้าตาเธอตอนนี้ตาแดงไปหมดอาจจะเพราะที่กินเข้าไปนั้นหละ หลังจากนั้นค่อยได้เวลาหาที่พักก่อน ผมกระชับแขนโอบเธอแน่นขึ้น ประคองเธอพาเดินตรงไปที่โรงแรมข้างหน้า</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">มองหาโณงแรม และก็เลือกที่ดีหน่อย มันอาจจะไม่ได้เกรด 5 ดาวแต่ก็พอที่จะทำให้เด็กสาวไม่อ้วกแตกเเบบเมื่อครู่อีกนั้นหละ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ทั้งคู่พากันเดินไปที่หน้าโรงแรมนั้นก่อนจะหยุด แล้วเดินเข้าไปด้านในเสียงจอแจในถนนเริ่มเบาลงเมื่อพาเธอเข้ามาในล็อบบี้เงียบ ๆ พนักงานเงยหน้ามองเราสองคนครู่หนึ่งก่อนยิ้มเจื่อน ๆ แล้วส่งกุญแจห้องมาให้</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><b style=""><font color="#006400">" ต้อขอโทษด้วยนะคะ ทางเราเหลือแต่เตียงเดี่ยวเลยค่ะ " </font></b><font color="#2f4f4f">เขาหันมาแล้วยิ้มๆ นี้มันอะไร </font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#ff0000"><b style="">' แต่ผม.... " </b></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">คุณลูกค้าอยากเปลี่ยนที่ก็ได้นะคะ แต่ช่วงนี้ก็เต็มหมดหละค่ะ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เหมือนเป็นการบังคับกลายๆด้วยซ้ำไป</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><b style=""><font color="#9932cc">" พี่มีอะไรหรือเปล่าคะ "</font> </b><font color="#2f4f4f">ลอร์ร่าที่ไม่รู้เรื่องเดินมาถาม หลังหใ้เธอไปนั่งพักสูดยาดมไปก่อน</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><b style=""><font color="#ff0000">" เปล่าครับ ไปนั่งรอพี่ก่อนนะ </font></b><font color="#2f4f4f">" ผมให้เธอไปนั่งรออีกครั้งแล้วกลับมาเครียกับทางพนักงานอีกรอบ เรื่องการขอเปลี่ยนห้องเป็นเตียงคู่</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font color="#006400"><font size="5" face="TH SarabunPSK"><b style="">" แหม๊ คุณก็คู่สามีภรรยา </b></font><font face="TH SarabunPSK" size="5"><b>ก็ต้องนอนด้วยกันอยู่แล้วคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้งคะ</b></font><b style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> "</b><font style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </font></font><font color="#2f4f4f" style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;">ทางพนักงานกล่าวแซว หลังเปิดพาสปอทของทั้งคู่ ที่เขียนไว้ว่าแต่งงาน ให้ตายสิ เขาลืมเรื่องนี้ไปเลย</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#ff0000"><b>" ครับๆ ห้องไหนครับ </b></font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">" ยอมรับตามตรงว่างบางครั้งผมก็แอบหัวเสียกับเรื่องไม่เป็นเรื่องเท่าไร แต่ก็นั้นหละ ตอนนี้เราไม่ได้มีทางเลือกแล้ว</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc"> ร่าไปกัน </font></b><font color="#2f4f4f">" ผมจำใจต้องเอาห้องนั้น เหมือนโดนบังคับ</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">บรรยากาศในลิฟต์เงียบสนิท มีเพียงเสียงเครื่องกลเบา ๆ ดังอยู่ข้างหูแม้มันจะเบาแต่เขาก็ค่อนข้างรู้ถึงกลไลของมันอย่างดี การหมุนของตัวบิดต่างๆที่ทำงานสัมพันกัน</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#ff0000"> ร่าพี่มีเรื่อวต้องบอก คือห้องนี้…เป็นเตียงเดียว ร่าจะโกรธพี่มั้ย</font></b><font color="#2f4f4f"> ” ตัวเขาเองก็ไม่กล้าสบตาเด็กสาวด้วยเช่นกัน เขายืนจับกระเป๋าให้เธออย่างกังวล</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc"> ถ้าร่าไม่โอเค พี่นอนห้องน้ำก็ได้ </font></b><font color="#2f4f4f">" เขารีบตอบทันที เพราะกลัวว่าเธอจะกังวลเอา</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ดวงตาเธอกะพริบนิดหน่อยก่อนคลี่ยิ้มบาง ๆ ริมฝีปากเล็กขยับตอบเสียงเบา</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><b style=""><font color="#9932cc">“ไม่มีปัญหาหรอกค่ะ มันก็สุวิสัยนี่ </font></b><font color="#2f4f4f">” ท่าทางของเธอตอบแบบไม่ได้สนใจอะไรเท่าไร แถวยังดูสบายๆอีกด้วย พอเป็นแบบนี้ก็ทำให้เขานั้นหายเกร็งไปได้บ้าง</font></font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ขณะลิฟต์เปิดออกสู่ชั้นห้องพัก ผมถือกระเป๋าและค่อยๆเปิดเข้าไปในห้อง เมื่อเปิดไฟ ก็คือห้องดูหรูหราแต่มันเหมือนห้องที่เขามาฮานีมูนกันเลยหนิ ให้ตายสิ ทางพนักงานทำอะไรกับห้องเนี้ย!! ดอกกุหลายที่โรยไว้นั้นคืออะไร</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ตอนนี้ทั้งคู่หันมามองหน้ากัน สลับไปกับมองห้องแบบ ต้องตกใจอะไรก่อนดี นี้มันอะไร คือรู้นะว่าบริการดี แบบเหนื่อนระดับ แต่บางทีก็ไม่ได้อยากได้เลย</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><hr class="l"></div><div><font color="#2f4f4f"><br></font></div><div style="text-align: right;"><font size="4" face="TH SarabunPSK"><b>+35 พลังงาน จากคลิป </b></font></div>
</div>
<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Example Box with Image and Text</title>
<style>
.blx-box {
margin: 0 auto;
max-width: 650px;
border-radius: 10px;
background: #fff;
color: #000;
box-shadow: 0 4px 8px rgba(0, 0, 0, 0.1);
}
.blx-box-text {
padding: 20px;
font-family: Arial, sans-serif;
}
.blx-box-image-box {
background: rgba(255, 255, 255, 0.5);
width: fit-content;
padding: 8px 20px;
border-radius: 100px;
}
.blx-box-image {
height: 150px;
padding: 20px;
border-radius: 10px 10px 0 0;
font-weight: bold;
font-size: 14px;
color: rgb(51, 51, 51);
}
.blx-box-image-avatar {
width: 40px;
height: 40px;
border-radius: 50%;
display: inline-block;
vertical-align: middle;
margin-right: 12px;
}
.blx-box-image-container {
position: relative;
height: 250px;
background: url('https://i.imgur.com/qEmgk6F.png') center/cover no-repeat;
border-radius: 10px 10px 0 0;
-webkit-mask-image: -webkit-gradient(linear, center 30%, center 100%, from(rgba(0, 0, 0, 1)), to(rgba(0, 0, 0, 0.0)));
box-shadow: inset 0 0 10px rgba(0, 0, 0, 0.3);
}
.blx-box-image-container .blx-box-image-avatar {
position: absolute;
bottom: 10px;
left: 20px;
z-index: 10;
}
</style>
<div class="blx-box">
<div class="blx-box-image-container">
<div class="blx-box-image-avatar"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div>
</div>
<div class="blx-box-text">
<h2 style="text-align: right;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">มหาภารตะ ศึกชิงตรีศูล ตอน 8 - ห้องพักหรรษา</font></h2><h2 style="text-align: right;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">16 กค 68 - เวลาประมาณ 21.40</font></h2><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><hr class="l"></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">กลับมาแล้วๆ ลอร์ร่าค้า หนัานี้เ็นของราร่าเอง 555555 สุรมิตรเขียนดีกว่าร่ามั้ย แต่่ไม่เป็นไรหน้านี่ของร่าเอง อย่าที่ทุกคนรู้ โลกรู้ เราช้ากันมากเลย เพราะงัน ช้าต่อไปค่ะ รีบทำไม กำลังสนุกเลย แค๊ก!!</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><hr class="l"></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ประตูห้องถูกเปิดออก ในห้องมันไม่ได้ใหญ่โตมาก และก็เป็นเตียงเดียว กระเป๋าเดินทางถูกวางไว้ ถอดรองเท้า สิ่งที่ลอร์ร่าอยากทำเดี๋ยวนั้นเลยคือ เล็ก เล้กเลยหละ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">“อื้อหือ…” ร่างเล็กพึมพำ พลางหันไปจ้องสุรมิตรแบบ ขนาดห้อง 4*4 นี้คือนอนมองหน้ากันเลยนะ เตียงก็คือควินไซส์ด้วยสิ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เด็กสาววางกระเป๋า ก่อนจะยั้งตัวที่ข้างๆเตียง </font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#ff0000"> อาบน้ำก่อนมั้ย</font></b><font color="#2f4f4f"> " นั้นสินะ 2 วันที่ผ่านมา ลอร์ร่า ยังไม่อาบน้ำเลย สุรมิตรที่หันมอง ลอร์ร่าเองก็พยักหน้าเบาๆ แบบดีเลย</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">เป็นความคิดที่ดีค่ะ</font></b><font color="#2f4f4f"> " หลังเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ก็นับเป็นเรื่องดี </font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ร่างเล็กหยิบของใช้เดินเข้าห้องน้ำไป จัดการตัวเองทันที ก่อนจะเดินออกมา เธอเห็นสุรมิตร นั่งทำนูนนี้ไป เขาเอาของออกมา ลับซ่อมแซมไปเรื่อย</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">พี่อาบจะอาบเลยมั้ยคะ</font></b><font color="#2f4f4f"> " ลอร์ร่าถามต่อ สุรมิตรที่หันมาแล้วพยักหน้าเบาๆ แบบได้หละ</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เมื่ออีกฝ่ายอาบน้ำลอร์ร่าก็หันมองรอบๆ พ้นลมออกมา</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#9932cc">" <b style="">....</b></font><font color="#2f4f4f"> " เธอขยับตัวไปนอนริมเตียง หาวไปวอดโตๆ ด้วยความง่วงนอน " </font><b style=""><font color="#9932cc">เห้ออ</font></b><font color="#2f4f4f"> " ไม่นานก็เข้าสู่ห่วงนินทาไป</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">คือไม่รู้ยังไงแต่พี่สุรมิตร ออกมานานจะมานอนเหมือนกัน นอนท่าไหนไม่รู้หรอกเพราะหลับแล้ว ลองไปถามเขาดูเองนะ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เจ้าของอีกวัน วันนี้ตื่นมา เสียงนกที่ร้อง อยู่นอกหน้าต่าง ทำลอร์ร่าตื่นมา เธอก็พบว่า มันสายแล้ว เกือบ 9 โมง นอนอิ่มเลยทีเดียวหละ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">ไอ้ นกเวร</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธอดูแบบ หงิดหงิดเบาๆ และก็แบบไม่ใช่เเค่เเตรนะ มันเเบบคิดว่ามีแค่ในหนัง ไม่จริงเลยจ้า แต่ยังไม่ทันขาดคำ</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK"><b style=""><font color="#ff8c00" style="" size="6">“แป๊นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!! </font></b><font color="#2f4f4f" style="font-size: x-large;">” เสียงรถก็มา ให้ตายสิ วุ่นวาย มันอะไรนักหนาก่อ เเตรนี้กดทำม</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ตามด้วยเสียงตุ๊กตุ๊กที่เบรกจนล้อแสบพื้น</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f" style="font-size: x-large;">“</font><b style=""><font color="#ff8c00" style="" size="6">แกร๊กกกก!! ปี้นนนน!!!</font></b><font color="#2f4f4f" style="font-size: x-large;">” คุนพระช่วย!!</font></font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ลอร์ร่าที่ตื่นมาหัวฟูๆ หันมองสุรมิตร ที่เดินออกมาจากห้องน้ำ ท่าทางเหมือนพึ่งอาบน้ำเสร็จ </font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">“ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#9932cc"><b>ห๊ะ... เดี๋ยวสิ พี่เพิ่งอาบเสร็จหรอ</b></font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"> ” เธอที่ดูงงงงหน่อย</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">ใช่ๆ อาบตอนเช้า นะร่าคิดไปไหน พี่นอนแล้ว</font></b><font color="#2f4f4f"> " คนตรงข้ามหัวเราะออกมา ในสภาพยังไม่ติดกระดุมเสื้อ ผมเปียกนิด ๆ มือยกผ้าค่อยๆเช็ดไปตามผมตัวเอง</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><b>ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!</b> </font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ไม่ทันไร เสียงเคาะประตูขัดจังหวะทั้งสองทันที ทั้งคู่มองหน้ากันเล็กน้อยก่อนอีกฝ่ายจะเดินไปเปิดให้</font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ปรากฏว่าเป็น สาวพนักงานอินเดีย ที่ยืนอยู่พร้อมรถเข็นอาหารเช้า กลิ่นมาซาล่ากับชาอินเดียโชยขึ้นมาก่อนตัวคนเสียอีก</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">สาวอินเดียมองหน้าสุรมิตร ก่อนจะยิ้มออกมา เล็กๆ " </font><b style=""><font color="#a0522d">ขออภัยค่ะ มาขัดจังหวะหรือเปล่าค่ะ</font></b><font color="#2f4f4f"> " ทั้งคู่หันไปมองหน้ากัน ก่อนจะตะโกนออกไปพร้อมๆกัน</font></font></div></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f" style="font-size: x-large;">"</font><b style=""><font color="#9932cc" style=""> <font size="6">โนวววววววว</font></font></b><font color="#2f4f4f" style="" size="6"> "</font><font color="#2f4f4f" style="font-size: x-large;"> ก่อนที่อีกฝ่ายจะโบกมือแบบไม่เป็นไรๆ แล้วเดินไป</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เหลือแต่กลิ่นอาหารนั้นหละ ให้ตายสิ น่าทุบขนาดไหนพนักงานที่นี้ อาหารนั้นเป็นโรตี ไข่ต้ม และเเบบอินเดียๆ แกงๆ 2 ชุด</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">ร่าอาบน้ำก่อนมั้ย </font></b><font color="#2f4f4f">" เขาถามเด็กสาวก่อนจะเดินเอาอาหารว่างบนโต๊ะ เด็กสาวพยักหน้าเบาๆ แบบก็ดีนะ</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เธอไม่จัดแงตัวเอง อาบน้ำ ให้เรียบร้อย ตัวหอม และสะอาดก็ออกมากินอาหาร ไข่ต้มถูกปลอกไว้แล้วด้วยหละ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">อาหารเป็นแบบมังสวิรัสเลย เพราะร่างสูงเขาไม่กินเนื้อสัตว์์นั้นนับเป็นเรื่องดี เพราะร่าก็คือ เห็นวัวเดินเต็มถนนเช่นกัน คงแบบไม่ใช่พวกนั้นหรอกนะ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เมื่อทุกอย่างพร้อม จดหมายถูกหยิบออกมา อ่านที่นัดหมายอีกรอบ ว่าต้องให้ไปที่ไหน</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ff0000">เก็บของกัน เราจะไปกันแล้ว</font></b><font color="#2f4f4f"> " ร่างสูงบอก ก่อนที่ลอร์ร่าก็ปิดกระเป๋า ยกมันสะพายแล้วเริ่มออกเดินทางอีกครั้ง</font></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เมื่อลงมาข้างล่าง สุรมิตรทำเรื่องเช็คเอ้าว์กับพนักงานที่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ทำเอาลอร์ร่ากรอกตาไปมา แบบอะไรนักหนา ยัยพนักงานคนนี้ มันน่าทุบเสียจริงๆ แต่คิดอีกที ไม่ใช่เทพองค์ไหนมาเล่นอะไรแปลกๆ ใช่ไหม</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เมื่อเรียบร้อย ก็เริ่มออกเดินทางอีกครั้งทันที เพราะมันเเบบสายแล้วหละ</font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><hr class="l"></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">หยุดจ้อจี้เลยนะ พนักงานสาวคือหูไว้ตาไว่มาก ใครส่งชีาเป็นสายลับหรือเปล่า</font></div><div style="text-align: right;"><font size="4" face="TH SarabunPSK">@God </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"></font></div>
</div>
</div>