<!-- ฟอนต์ Kanit -->
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Kanit&display=swap" rel="stylesheet">
<!-- กล่องหลัก -->
<div style="max-width: 820px; margin: 50px auto; padding: 20px; border: 6px solid #014F86; border-radius: 24px; background-color: #381D0A; font-family: 'Kanit', sans-serif; color: #F3E5AB; box-shadow: 0 0 24px rgba(0,0,0,0.5); position: relative;">
<!-- กล่องด้านใน -->
<div style="padding: 40px; border: 4px solid #5A2D0C; border-radius: 20px; background-color: #2C1302; text-align: center;">
<!-- ชื่อเลื่อนอัตโนมัติ -->
<div style="font-size: 30px; font-weight: bold; margin-bottom: 30px; animation: floatName 5s ease-in-out infinite;">
Jimena Fernández
</div>
<!-- รูปภาพในกรอบทองหรู -->
<div style="display: flex; justify-content: center; margin-bottom: 25px;">
<div style="padding: 10px; border: 6px solid gold; border-radius: 20px; background: linear-gradient(135deg, #FFD700, #FFF5B7); box-shadow: 0 0 18px gold;">
<img src="https://img2.pic.in.th/pic/1000064599.md.jpg" alt="Jimena Fernández" style="width: 300px; height: auto; border-radius: 12px;">
</div>
</div>
<!-- วันที่ -->
<div style="font-size: 16px; margin-bottom: 10px;"><br></div><div style="font-size: 16px; margin-bottom: 10px;">
📅 <strong>วันที่:</strong> 2 สิงหาคม พุทธศักราช 2568
</div><div style="font-size: 16px; margin-bottom: 10px;"><br></div>
<!-- หัวข้อ -->
<div style="font-size: 18px; margin-bottom: 10px;">
🌓 <strong>หัวข้อ:</strong> ชื่อกระเป๋า: "ไทเฮ" (Taihe) — ความสงบที่พกพาได้</div><div style="font-size: 18px; margin-bottom: 10px;"><br></div>
<!-- สถานที่ -->
<div style="font-size: 16px; margin-bottom: 30px;">
📍 <strong>สถานที่:</strong> ร้าน 7 Elevln, ค่ายฮาล์ฟบลัด</div><div style="text-align: justify; font-size: 16px; line-height: 1.9; padding: 0 10px;"><p><br></p><p> ภายใต้แสงแดดอ่อน ๆ ในช่วงเวลายามสาย เสียงกระดิ่งที่อยู่ตรงบริเวณหน้าประตูร้าน 7 Elevln ค่อยๆ ดังขึ้นมาอย่างแผ่วเบาเมื่อบานไม้ถูกผลักให้ทำการเปิดออกอย่างช้าๆ ลมฤดูร้อนพัดเอื่อยพอให้ชายเสื้อสะบัดเบา ๆ ในขณะที่เด็กสาวผมเปียเดินเข้ามาด้วยแววตาแน่วแน่ และอ่อนล้าจากบทฝึกฝนที่ผ่านมา หลังจากนั้น ก็เริ่มมีน้ำเสียง ของ คนที่เธอคุ้นเคยมาเสมอ ได้ทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับ เอ่ยคำพูดออกมาประโยคหนึ่งว่า</p><p><br></p><p><br></p><p> "ว่าแล้วเชียวว่าสักวันหนึ่งเธอก็ต้องแวะมาที่ร้าน ของพี่!" น้ำเสียงของการทักทายของ วิคตอเรีย แบร์นาร์ด แว่วดังมาแต่ไกล ในขณะที่เธอกำลังทำการหยิบกระเป๋าเป้ใบใหม่ขึ้นมาจากตรงบริเวณชั้นไม้เก่า ก่อนที่ตัว ของเธอจะค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับเอ่ยคำพูดออกมาอีกหนึ่งประโยคว่า "กระเป๋าเป้ของใหม่พึ่งเดินทางมาลงเอาไว้เพียบเลย จีน่าเธออยากได้ใบไหนดีหล่ะลองเลย!"</p><p><br></p><p><br></p><p><br></p><p> หลังจากนั้นฉัน ก็ลองเดินเข้าไปดูใกล้ๆ พลางกวาดสายตามองไปจนทั่วทั้งบริเวณชั้นวางกระเป๋าเป้หลากสี ก่อนที่เธอจะค่อยๆ เริ่มทำการหยุดลงที่ตรงบริเวณกระเป้าเป้ใบหนึ่ง กระเป๋าเป้ใบนี้มีสีดำสนิท ตัดกับขอบผ้าครีมอ่อน และก็เย็บด้วยด้ายทองอย่างปราณีต ก่อนที่เธอจะค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับ เอ่ยคำพูดออกจากริมฝีปากบาง ของ ตัวเธอเองออกมาเป็นประโยคหนึ่งว่า</p><p><br></p><p><br></p><p> “หนูสนใจใบนี้ค่ะ...” พอหลังจากที่ฉันทำการเอ่ยคำพูดจบลงไปได้เพียงแค่ไม่นานนัก หลังจากนั้นจีน่าก็ค่อยๆ เริ่มทำการเอื้อมมือบาง ของตัวเธอเองไปทำการสัมผัส กับ กระเป๋าเป้ใบดังกล่าวที่เธอได้ทำการเลือกไว้อย่างเบามือ พร้อม กับ ค่อยๆ เริ่มทำการเอ่ยคำพูดออกมาจากริมฝีปากบางของตัวเธอเงต่ออีกประโยคหนึ่งว่า “หนู... อยากตั้งชื่อให้มันว่า ไทเฮ ค่ะ” หลังจากที่จบคำพูด ของจีน่าลงไปได้แค่เพียงไม่นานนัก หลังจากนั้นรุ่นพี่วิคตอเรีย ก็ค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับ เอ่ยคำพูดออกมาประโยคหนึ่งว่า</p><p><br></p><p><br></p><p> "ไทเฮ? ฟังเหมือนชื่อในภาษาตะวันออกเลยนะเนี่ย" พอทำการเอ่ยคำพูดจบลง หลังจากนั้นรุ่นพี่วิคตอเรียก็ค่อยๆ เริ่มทำการยิ้มออกมา พร้อมกับค่อยๆ ทำการยืนกอดอกอย่างสนอกสนใจ ในชื่อของกระเป๋าเป้ที่จีน่าพึ่งทำการตั้งขึ้นมา ก่อนที่เธอจะค่อยๆ เริ่มทำการเอ่ยคำพูดถามสาวน้อยจีน่า ขึ้นมาเป็นประโยคหนึ่งว่า "ชื่อของกระเป๋าเป้นี้มีความหมายพิเศษอะไรเหรอ?" หลังจากที่จบคำพูด ของ รุ่นพี่วิคตอเรียลงไปได้เพียงแค่ไม่นานนัก สาวน้อยจีน่า ก็ค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง และ ทำการเอ่ยคำพูดออกมาจากริมฝีปากบางเพื่อทำการ ตอบคำถาม มา เป็นประโยคที่ว่า</p><p><br></p><p><br></p><p> “ไทเฮะ... มีความหมายในคำแปลว่าสันติอันยิ่งใหญ่ค่ะ หนูหวังว่ามันจะเป็นเครื่องย้อนเตือนความรู้สึกภายในจิตใจของคนเราว่าในทุก ๆ การเดินทาง ต่อให้ภายนอกจะปั่นป่วนมากสักแค่ไหนก็ตาม... แต่ข้างในจิตใจของเรายังคงต้องเงียบสงบอยู่ได้เสมอ ถ้าเรารู้จักแบกเบา และปล่อยวางทุกอย่างลงไปเสียบ้างค่ะ” พอจบคำพูด ของสาวน้อยจีน่าลงไปได้แค่เพียงไม่นานนัก หลังจากนั้นรุ่นพี่วิคตอเรีย ก็ค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียงพร้อม กับ เอ่ยคำพูดขึ้นมาว่า</p><p><br></p><p><br></p><p> “โอ้โห…” พี่วิคตอเรียเธอถึงกับทำการส่งเสียงหัวเราะออกมาเบา ๆ ดวงตาของนางในตอนนี้และก็ในเวลานี้เต็มไปด้วยความรู้สึกที่เปล่งประกายก่อนที่เธอจะค่อยๆ เริ่มทำการเอ่ยคำพูดขึ้นมาอีกประโยคหนึ่งว่า “เป็นชื่อของกระเป๋าเป้ที่ให้ได้ทั้งคุณค่าของความสวยงามและก็ให้ได้ทั้งการใส่สิ่งของได้เป็นจำนวนหลายต่อหลายชิ้นลึกๆ พี่ชอบชื่อนี้ที่เธอตั้งขึ้นมากเลยล่ะนะจีน่า” หลีงจากที่จบคำพูด ของ รุ่นพี่วิคตอเรียลงไปได้แค่เพียงไม่นานนัก หลังจากนั่นฉันก็ค่อยๆ เริ่มทำการควักธนบัตรออกมาเป็นจำนวนเงินทั้งสิ้น 50 ดอลลาร์ และก็ยื่นส่งมันไปให้กับเธอด้วยท่าทางที่ค่อนข้างเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ดูมุ่งมั่นและก็มีความมั่นใจเป็นอย่างมากนั่นเอง หลังจากนั้นเพียงแค่ไม่นานนัก รุ่นพี่วิคตอเรีย ก็ค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับเอ่ยคำพูดออกมา เป็นประโยคที่ว่า</p><p><br></p><p><br></p><p> “การดำเนินการทุกอย่างเสร็จสิ้นเป็นที่เรียบร้อยแล้วจ้า! เจ้าของกระเป๋าเป้ใบแรกของ ไทเฮ อย่างเป็นทางการ ก็คือ สาวน้อยจีน่ากะกุ๊ก กะต้ากเฮกะต้ากตัวน้อยๆ ของพี่ คนนี้นี่เอง!” พอหลังจากที่จบคำพูดของรุ่นพี่วิคตอเรียลงไหได้แค่เพียงไม่นานัก หลังจากนั้นรุ่นพี่วิคตอเรียก็ค่อยๆ เริ่มที่จะทำการสะพายกระเป๋าเป้ใบนี้ให้กับฉันอย่างทะมัดทะแมง พร้อม กับ ที่เธอเริ่มค่อยๆ จะทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อมทั้งเอ่ยคำพูดออกมาอีกประโยคหนึ่งซึ่งมีใจความ ว่าดังนี้ “ขอให้การเดินทางครั้งใหม่นี้ของตัวเธอ…เต็มไปด้วยความสงบ และการเติบโตที่ดียิ่งๆ ขึ้นไปนะเจ้าจีน่าตัวน้อยๆ น้องสาวที่น่ารักยิ่ง ของพี่” หลังจากที่สิ้นสุดคำพูด ของ รุ่นพี่วิคต่อเรียลงไปได้แค่เพียงไม่นานนัก ฉันก็ค่อยๆ เริ่มทำการพยักหน้ารับคำ ของ พี่วิคตอเรียพร้อม กับ ส่งรอยยิ้มตอบรับกลับไปให้ แล้วหลังงจากนั้นเพียงแค่ไม่นานนักสาวน้อยจีน่าก็ค่อยๆ เริ่มที่จะค่อยๆ ทำการเดินก้าวเรียวขาบางของตัวเธอเองเดินทางออกไปจากร้านพร้อมกับทำการสวมใส่และก็สะพายกระเป๋าเป้ใบแรกในชีวิตของเธอพกติดตัวออกไปไหนมาไหนด้วยในทุกๆที่เพราะว่ามันมีน้ำหนักที่ค่อนข้างเบา…แต่ก็พกพาสวมใส่ไว้จะเต็มไปด้วยความมั่นคง ราวกับมีใครสักคนกำลังกระซิบบอกคำพูดและประโยคบทหนึ่ง กับ คุณอยู่ว่า "ออกเดินทางไปกันเถอะ… โลกกว้างรอคอยให้เราเดินทางอยู่นะกะต้ากก"</p><p><br></p><p style="text-align: center;">โอนเงินเรียบร้อยแล้วจ้ะกะต้าก</p><p style="text-align: center;">กระเป๋าเป้ใบใหญ่</p><p><br></p><p><br></p><p> </p><p><br></p><p><br></p><p><br></p><p><br></p><p><br></p><p><br></p>
</div>
</div>
</div>
<!-- CSS Animation -->
<style>
@keyframes floatName {
0% { transform: translateX(0); }
50% { transform: translateX(12px); }
100% { transform: translateX(0); }
}
</style>