[โรงอาหารหลัก] โถงอาหารประจำค่าย - โรงอาหาร - Percy Jackson and the Olympians Thailand

Eloise โพสต์ 2024-5-6 14:54:27

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#Eloise01 {
border-radius: 30px;
border: 6px double #000000;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/rR3KDvy.png");}
</style>

<style>
#Eloise02 {
width: 800px;
border-radius: 20px;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/O01jmYP.png");}
</style>

<style>
#Eloise03 {
width: 520px;
border-radius: 20px;
border: 6px double #000000;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/O01jmYP.png");}
</style>

<div id="Eloise01">
<p>

<br><br></p>

<div id="Eloise02">
<p>

<font face="Kanit"><font size="3"><font color="#fff">
<br></font></font></font></p><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit"><font style="" color="#ff8c00" size="6"><b style="">เวรทำความสะอาด</b></font><br></font></div><div style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/HiVVn9A.gif" border="0"><font face="Kanit"><font size="7" style="" color="#ff8c00"><b style=""><br></b></font></font></div><div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“เงิน เงิน เงินเท่านั้นที่บันดาลทุกอย่าง~”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff">หลังจากนอนหลับมาอย่างเต็มอิ่มก็ถึงเวลาของการออกมาหางานทำเช่นเคย ถึงจะบอกว่าชอบความเป็นส่วนตัวหรืออยู่อย่างสงบอะไรก็ตาม คนเรามันก็ยังต้องกินต้องใช้ เอโลอิสยังต้องใช้เงินในการซื้อขนมจีบกินทุกวันแถมยังต้องใช้ซื้อของจำเป็นอื่น ๆ อีก สุดท้ายเธอก็เลยจบที่การเดินทางมาที่โถงอาหารหนึ่งในสถานที่ที่สามารถทำเงินให้เธอได้</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“สวัสดีคุณฮาร์ปี้จำฉันได้ไหม วันนี้ฉันมาของานทำค่ะ”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#00ff00">“อ้าวเธอนี่เองจำได้สิ มารับงานทำความสะอาดใช่ไหมล่ะ เอาอุปกรณ์ไปเลย”</font><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"> ฮาร์ปี้เอาไม้กวาดกับไม้ถูพื้นจับยัดใส่มือเธออย่างรวดเร็วเหมือนกำลังรอเหยื่อ</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“แล้วงานวันนี้มีอะไรบ้างคะ?”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#00ff00">“งานวันนี้ก็ไม่มีอะไรมาก ครัววันนี้ไม่สกปรกเพราะฉันเพิ่งทำไป เธอทำแค่ล้างจานในอ่าง แล้วก็ปัดกวาดเช็ดถูบริเวณโถงอาหารก็พอแล้ว”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff">เอโลอิสไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง เจ้าฮาร์ปี้เนี่ยนะจะมาทำความสะอาดครัวน่ะ เธอมาทำงานที่ไรครัวนี่ยิ่งกว่าระเบิดลง สภาพเกรอะกรังไม่น่ามองเลยสักนิดเดียว</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“โอเคค่ะ งั้นฉันขอไปเริ่มงานก่อนนะคะ”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff">เอโลอิสเดินเข้าครัวแล้วเริ่มสวมถุงมือทั้งสองข้าง เธอลงมือบีบน้ำยาล้างจานใส่ฟองน้ำแล้วเริ่มจัดการทำความสะอาดจานกองโต เธอขัดจานแต่ละใบอย่างระมัดระวังแล้ววางลงในอีกอ่างที่มีน้ำสะอาดใส่ไว้จนเต็ม เมื่อทำความสะอาดด้วยน้ำยาเสร็จก็หันมาไล่ล้างน้ำและเช็ดจานทุกใบจนแห้งสนิท</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“เสร็จพาร์ทล้างจานเดี๋ยวจะแถมถูพื้นครัวให้ด้วยแล้วกัน”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff">ในส่วนนี้ไม่ใช่คำสั่งจากฮาร์ปี้แต่เอโลอิสก็อดไม่ได้จริง ๆ เมื่อเห็นพื้นครัว ด้วยศักดิ์ศรีคนทำความสะอาดบ้านมือหนึ่งสมัยอยู่ที่กัลเวย์เธอจะยอมเห็นพื้นสกปรกแบบนี้ไม่ได้ เธอทำการผสมน้ำยาถูพื้นกับน้ำสะอาดลงในถังก่อนจะเอาไม้ม็อบจุ่มลงไปบิดหมาดแล้วทำการถูพื้นแบบเน้น ๆ ทำความสะอาดพื้นครัวจุดที่อาจสะสมเชื้อโรค ถ้าเกิดร้ายแรงมันอาจส่งผลให้เด็กทั้งค่ายท้องเสียได้เลยถ้าครัวไม่สะอาดพอ</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ต่อไปก็ทำความสะอาดโถงอาหารต่อ”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff">เอโลอิสเปลี่ยนถุงมือยางอีกครั้งพร้อมนำผ้าชุบน้ำมาไล่เช็ดโต๊ะกินข้าวแต่ละโต๊ะจนเงาวับ จากนั้นก็มาเก็บกวาดเศษอาหารที่ตกอยู่ตามพื้นกวาดลงถังขยะให้เรียบแล้ว ปิดท้ายด้วยการถูพื้นให้สะอาด</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“เหลือแค่เอาขยะไปทิ้งแล้วล่ะ”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff">เธอรวบรวมขยะทั้งหมดใส่ถุงขยะแล้วมัดปากถุงจนแน่นหนาดี จากนั้นก็เอาขยะไปทิ้งให้เรียบร้อยดี เป็นอันเสร็จการทำงานในวันนี้ของเธอ จึงเดินไปแจ้งกับฮาร์ปี้เพื่อรับค่าจ้าง</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“งานทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะจะตรวจดูก็ได้นะ”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#00ff00">“ฉันเชื่อใจเธอเพราะมาทำหลายรอบแล้ว เอาค่าจ้างไป คราวหน้าก็อย่าลืมมารับงานอีก อย่านานนักล่ะเดี๋ยวโถงอาหารเขรอะหมด” </font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ได้เลยค่ะงั้นไว้เจอกันใหม่นะ วันนี้ฉันขอตัวก่อนพอดีว่าจะส่งของให้พ่อนิดหน่อย”</font><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"> เธอกล่าวลาเจ้าฮาร์ปี้ ก่อนจะเดินออกจากบริเวณโถงเพื่อไปยังเตาไฟบูชาเทพ</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" color="#ff0000" size="4"><b style="">เวรทำความสะอาด</b></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" color="#ff0000" size="4"><b style="">รางวัลงาน: +25 พลังใจ, 4 เหรียญครักม่า และ +15 EXP</b></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div></div><p><font face="Kanit"><font size="3"><font color="#fff"><br><br>

</font></font></font>

</p>

</div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black">

<br>

</font></font></font><p></p></div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"><b>

<br><br>

</b></font></font></font></div>

Dean โพสต์ 2024-5-6 20:09:33

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Dean เมื่อ 2024-5-6 21:16

https://lh7-us.googleusercontent.com/9jJUjxjJwG_yBGH6C_jizRPDVI-nifUmyzsevvRFSgLZ47Pdv5NlEq5AGnlt8zxcPkr-2nJ6V4oOQBYiFoMEbJvNSa6Ho6_VbBIte2QusILsZ23z3ElUBSnxIrpdGu5wDGFAapWrD5n9qzS8nxzGyD0123https://lh7-us.googleusercontent.com/QdPYHGej6j3OS8PMPmDwpVWWcjYo_fUvDKnuB3HhuRVkHYEcvwXic66hCjCAti1qpt1WWYur8rUmpEhYOGAHvDRVYFXZqeFBNfXTGxW-KqqucqJ6svLZLnN6u8PRWlBg7NhOlU5KPEvsAYTcXPcq2N0บุตรแห่งอะโฟรไดท์ เข้าร่วมปาร์ตี้
         การจะชวนบุตรแห่งอะโฟรไดท์เข้าร่วมปาร์ตี้ถ้าไม่ใช่บุกไปถึงบ้านก็เป็นที่โต๊ะอาหารของเหล่าคนสวยคนงามแห่งนี้นี่แหล่ะ ดีนรับอาหารเย็นแล้วเดินไปที่โต๊ะบ้านอะโฟรไดท์ สำหรับคนที่เคยนั่งวนมาทุกโต๊ะในค่ายฮาล์ฟบลัดไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาดอะไรเลยแม้แต่น้อย จะมีแค่เสียงซุบซิบเล็ก ๆ น้อย ๆ แหล่ะว่า ‘เดม่อนคือตัวเต็งอีกคนที่ดีนจะชวนออกไปทำภารกิจหรือเปล่า?’ ถ้าคิดแบบนั้นล่ะก็ถูกเผ็ง เขามาเพื่อชวนแล้วยังมีอีกเรื่องที่ต้องถาม แต่วันนี้ดีนมาที่โถงอาหารเลทนิดหน่อย แม้จะยังไม่ถึงเวลาปิดครัวก็หวังว่าจะเจอคนที่รอพบในวันนี้ เขาไม่อยากใช้โทรศัพท์ไอริสอีก มันเปลืองเงิน
         โชคยังเข้าข้าง เขาเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังนั่งทานอาหารอยู่กับเหล่าพี่น้องสายเลือดเดียวกัน โดยไม่มีเด็กสาวจากบ้านอะธีน่าคอยประกบเช่นทุกครั้ง ปากไว ๆ กำลังจะเอ่ยถามแต่สายตาดันไปเห็นลิเลียน่าอยู่ที่โต๊ะบ้านอะธีน่าแล้วกำลังคุยอย่างออกรสกับพี่น้องของเธออยู่
         โอเค.. ทั้งสองกำลังอยู่ในช่วงเวลาของครอบครัว แต่โทษทีนะที่ตัวแถมกำลังจะมา
         “ฮายเดมี่ เจโนวีฟ อลิเซีย ขอนั่งด้วยได้ไหม?” แม้ใจไม่เป็นสุข แต่ดีนยังปั้นหน้ายิ้มได้อยู่แม้จะไม่เป็นธรรมชาติมากเท่าไร
         “สวัสดีค่ะคุณพี่ ยินดีต้อนรับเลยค่า เชิญค่า เชิญ” สาวผิวน้ำผึ้งแห่งบ้านอะโฟรไดท์ยิ้มทักตอบพร้อมกับผายมือให้ที่นั่งที่ว่างอยู่
         “สวัสดีค่ะพี่ดีน เจอกันอีกแล้ว ว่าแต่ไหงเดม่อนมีชื่อเล่นแต่ว่าพวกหนูสองคนไม่มีล่ะ เดม่อนขี้โกง!” สาวน้อยผู้สดใส เจโนวีฟแกล้งงอนเดม่อนแบบหลอก ๆ ท่าทางใหญ่โตเกินเบอร์คนในบ้านอะโฟรไดท์อาจจะชินกันแล้วก็ได้มั้ง
         @Daemon
         “พวกเธอก็อยากมีชื่อเล่นเหรอ” ดีนหัวเราะ “งั้น ต่อจากนี้ฉันเรียกพวกเธอว่า เจวี่ กับ ลิซี่ ดีไหม?”
         “ดีค่ะหนูชอบ เลิกงอนนายแล้วก็ได้เดม่อน ฮี่ฮี่” เจโนวีฟหันไปยิ้มแฉ่งใส่หนุ่มเพียงหนึ่งเดียวของบ้าน
      “ได้ชื่อเล่นแบบนี้แล้วตื้นตันมากค่ะคุณพี่ขา” อลิเซียยกมือขึ้นทาบอก แสดงท่าทางว่าตื้นตันใจจริง ๆ
         @Daemon
         ดีนเห็นว่าจานอาหารของหญิงสาวทั้งสองทานหมดไปแล้วแต่ว่าของเดม่อนจะเต็มจาน อีกฝ่ายไปทำอะไรมานะถึงได้มาทานมื้อเย็นสาย จะว่าไปก็เหมือนเขานี่แหล่ะ ชายหนุ่มนั่งลงยังที่ว่างก่อนจะหันไปทางสองสาวที่ดูเหมือนจะทานอาหารกันเสร็จพอดี
         “ขอเวลาคุยกับเดมี่เป็นส่วนตัวหน่อยได้ไหม หวังว่าเธอจะไม่โกรธนะ”
         ดีนขยิบตาให้สองสาวแห่งความงาม เมื่อได้ยินคำขอนั้นทั้งอลิเซียและเจโนวีฟราวกับรู้ว่าดีนจะคุยกับพี่น้องของเธอด้วยเรื่องอะไร ก็ตอนนี้ยังมีเสียงซุบซิบจากตัวประกอบอดทนกันอยู่เลยว่า ‘ดีนกำลังจะชวนเดม่อนเข้าตี้หาตรีศูลแล้ว!’
         “ได้เลยค่า พวกหนูอิ่มกันพอดี ถ้ายังไงพวกเราสองคนขอตัวกันก่อนนะคะ หนูเป็นกำลังใจให้นะ ทั้งสองคนเลย” เจโนวีฟลุกขึ้นจากโต๊ะอาหารแล้วมาบีบ ๆ นวด ๆ ให้ทั้งดีนและเดม่อน ก่อนจะหยิบถาดอาหารที่ทานหมดแล้วขึ้นมา
         “ฉันก็เหมือนกันค่ะ ถ้ายังไงพวกเราไปกันก่อนนะคะ”
         จากนั้นสองสาวบ้านอะโฟรไดท์ก็จากกันไป เหลือเพียงแค่ชายหนุ่มอักษรย่อ ‘ด’ ที่โต๊ะกันสองคน
         “ไงเดมี่ หายหน้าไปนานเลย ดีนะที่ฉันมาเจอนายที่นี่ไม่งั้นคงต้องใช้โทรศัพท์ไอริสตามนายซะแล้ว” ดีนกล่าวติดตลกก่อนจะเริ่มเปิดบทสนทนาบนโต๊ะอาหาร
         @Daemon
         “โอ้ เข้าคอร์สเก็บตัวเหรอ นายนี่มันขยันเป็นบ้า!”
         แทบจะตรงกันข้ามกับดีน วัน ๆ เขาทำอะไรที่ดูเป็นการฟิตซ้อมร่างกายบ้างนะ? วิ่งจ๊อกกิ้งทุกเช้า (ที่ขยัน) นี่นับหรือเปล่า?
         “คือว่า.. นายพอจะรู้ข่าวลือเรื่องคำทำนายแล้วหรือยัง?” อีกคนไปเข้าป่าเก็บตัวฝึก ไม่รู้ว่าจะตามข่าวสารในค่ายทันไหม วิธีการอธิบายที่ดีที่สุดก็คือแผ่นกระดาษที่ดีนยื่นไปตรงหน้าให้อีกฝ่ายดู
https://i.imgur.com/GpzO8wi.png

         @Daemon
         “ฉันเป็นคนไปขอคำทำนายมาเองแหล่ะ พอดีว่าช่วงนี้สังหรณ์ใจอะไรแปลก ๆ นิดหน่อย ไม่คิดเลยว่าสิ่งที่เกิดจะเป็นเรื่องใหญ่เกินเบอร์ขนาดนี้ แล้วโทสะของพอก็มีลูกชายเนี่ยแหล่ะที่ต้องเข้าไปคลี่คลาย”
         ตลกร้ายเป็นบ้า พ่อโทษลูกคนอื่นหาว่าขโมยสมบัติล้ำค่าไป แต่คนที่ต้องตามสะสางเรื่องทุกอย่างเพื่อกอบกู้โลกใบนี้ไว้ แต่เหมือนว่าแม่หมอเรเชลจะเคยพูดอะไรไว้นะ? ‘ชะตาที่ไม่อาจเลี่ยง…’ อะไรทำนองนั้นหรือเปล่า? หากคำทำนายถูกเสมอคงมีเหตุผลให้บุตรของโพเซดอนไปด้วยคนนึง
         “มันเป็นภารกิจที่อันตรายมาก ๆ ไม่รู้ว่านายจะโอเคไหม แต่ฉันก็นึกหน้าใครไม่ออกแล้วนอกจากนายที่ทำภารกิจเสี่ยงตายที่เฮติมาได้โดยแทบจะไร้บาดแผล ตอนนี้ทีมมีสองคนแล้ว ฉันกับไบร์ทที่เป็นลูกของเทพโพไซดอนเหมือนกัน”
         แม้ไม่อยากบังคับแต่ดีนก็คาดหวังให้อีกฝ่ายตอบตกลง
         @Daemon                   ได้ยินคำตอบก็ใจชื้นขึ้นมาหลายส่วนที่จะได้คนเก่ง ๆ มาร่วมทีม แถมยังเป็นคนที่สนิทกันด้วย
         “ขอบคุณที่สนใจนะเดมี่ ฉันไม่รู้จะขอบคุณนายยังไงดี แต่เอาเป็นว่าฉันจะทำให้นายวางใจได้ระดับหนึ่งจากข้อมูลที่ฉันศึกษามานิดหน่อย” ดีนส่งแผนการเดินทางให้กับเดม่อน รวมถึงการคาดการณ์อสุรกายใต้ทะเลที่อาจจะเจอไปให้ด้วย “ถ้านายอยากได้ไฟล์ดิจิตัลด้วยฉันจะส่งบลูทูธไปให้ อ้อ ฉันไปเบิกอาหารทิพย์กับค่าใช้จ่ายมาแล้ว เอาไว้วันเดินทางเดี๋ยวฉันค่อยแจกอีกที”
         @Daemon
         ทั้งสองคุยเรื่องแผนการและอัพเดทข้อมูลของตัวเองแลกเปลี่ยนกัน ดีนบอกว่าตอนนี้เขาได้รับพลังใหม่คือการควบคุมน้ำ ยังใช้ได้ไม่เก่งยังต้องไปฝึกอีกที คุยกันไปนานสองนานจนรับประทานอาหารกันหมด จากนั้นดีนก็เข้าเรื่องที่สอง..
         “ฉันยังคาใจอยู่อีกเรื่องนึง นายคือบัดเดอร์ของฉันหรือเปล่า?”
         @Daemon
         “อ้าวถูกสินะ งี้ของขวัญที่เตรียมมาก็ไม่เป็นหมันแล้ว”
         จากท่าทีดีนไม่คิดว่าจะเดาถูก ชายหนุ่มหัวเราะปร๋อก่อนจะยื่นแผ่นเกมไปให้อีกฝ่าย ดีนไม่รู้ว่าเดม่อนชอบเล่นเกมไหม แล้วชอบเกมแบบไหน ก็เลยเลือกเกมดี ๆ ไม่ทำให้หัวร้อน (มาก) มาให้เป็นของขวัญขอบคุณบัดเดอร์

https://i.imgur.com/FoYbUmB.png

         “ฉันเดาเอาจากความมีรสนิยมของคนส่งน่ะ เพลงที่เลือก น้ำหอม หมวกแก๊บ เลยคิดว่าน่าจะเป็นเด็กบ้านอะโฟรไดท์มั้ง แล้วจากข้อความที่แนบมาสำนวนการเขียน.. ฉันเลยเดาว่าไม่ใช่ผู้หญิง”
         @Daemon
         “ขอบคุณมากที่นายคอยเทคแคร์ฉันมาตลอดทั้งเดือน ฉันจะไม่ลืมเลยว่าในค่ายฮาล์ฟบลัดมีเพื่อนที่ดีแค่ไหน เดี๋ยวเราหาเวลาว่างไปรับของรางวัลจากคุณดีกันนะ ถ้าหลังจากภารกิจเดินทางจะไม่สายไปใช่ไหม?”
         @Daemon
         “โอเค ถ้างั้นพวกเราอิ่มกันแล้วใช่ไหม? ไปพักผ่อนกันเถอะ ฉันมีหลายเรื่องที่ต้องไปค้นคว้าอีกเยอะ รวมทั้งบันทึกที่มีตัวหนังสือเยอะแยะด้วย”
         คิดแล้วก็ท้อ นี่เขาต้องอ่านหนังสือจริงใช่ไหม? อย่างกับอยู่ในช่วงทำวิทยานิพนธ์ที่ต้องอ่านงานวิจัยมากมายมาอ้างอิงประกอบ ส่วนตอนสอบเหรอ.. ไม่มีหรอกที่จะอ่าน
         “งั้นแยกย้ายนะ ฝันดีล่วงหน้าเดมี่”
         อวยพรไปแบบนั้นทั้งที่เพิ่งเอาเรื่องหนักใจไปให้อีกฝ่ายแท้ ๆ แต่เดม่อนเป็นเด็กกล้าหาญแล้วก็สู้เก่ง คงจะพารานอยด์น้อยกว่าเขาแน่นอน หลังจากเก็บจานแยกย้ายกันที่โรงอาหารดีนก็ตรงกลับไปที่กระท่อมหมายเลขสามทันที
         @Daemon
https://lh7-us.googleusercontent.com/zzgFRonTBgQWKX2mdx634auDRYoIq_PSTpQwMYJeGxbiPrhu4urn2wFSbvzKSoXbYHVr5hIkQV5KUlQi5oyZL56KviI8JjN5zNaOU1R6ky-wOcz3R6LTpUXwU55vfaNZMYTvSRGbK23G3jTTl8CIvS4รับประทานอาหารประจำวัน
+50 แต้มบัดดี้ ทั้งคุณและบัดเดอร์

Adelaide โพสต์ 2024-5-6 21:22:44

<div align="left" style="list-style-type: none;">

<style>
#boxadelaide01 {
border-radius: 20px;
padding: 10px;
background-image: url("https://images.unsplash.com/photo-1604147706283-d7119b5b822c?q=80&w=2959&auto=format&fit=crop&ixlib=rb-4.0.3&ixid=M3wxMjA3fDB8MHxwaG90by1wYWdlfHx8fGVufDB8fHx8fA%3D%3D.jpg");
background-repeat: repeat;
background-size: 100%;
}
</style>

<style>
#boxadelaide02 {
width: 80%;
height: auto;
border-radius: 20px;
padding: 40px;
margin: auto;
background-color: rgba(65, 105, 225, 0.8);
}
</style>

<div id="boxadelaide01">
<br><br><div style="text-align: center;"><i style="font-family: Kanit;"><b><font size="7" color="#4169e1">CANTEEN </font></b></i></div><br>
<div id="boxadelaide02">
<p style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ffffff">- - - - -</font></p>

<p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;">               </span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"> </span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><b>"หิวจะแย่"</b> หญิงสาวเดินพึมพำมาตลอดทางหลังจากที่กลับมาจากสนามฝึกซ้อม กะเพาะของเธอส่งเสียงร้องโหยหวนจนต้องยอมเลิกฝึกเพื่อรีบเดินมาหาอะไรกินต่อที่โรงอาหาร อเดลเลดสังเกตเห็นรอฟีอัสนั่งกินอาหารอยู่ที่โต๊ะของบ้านพักหมายเลข 1 เพียงลำพังจึงเดินเข้าไปทักทาย</span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"></span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;">               </span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"> </span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><b>"ไง"</b> นั่นเป็นคำทักทายที่น่าอึดอัดที่สุด เธอพยายามส่งยิ้มอย่างเป็นมิตรและเก็บอาการเลิ่กลั่กของพวกเข้าสังคมไม่เก่ง แต่ปฏิกิริยาตอบสนองของคนตรงหน้ากลับทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น</span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"></span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;">               </span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"> </span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><b>"ไง ไม่ได้เจอกันเลย"</b> รอฟีอัสว่า</span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><b><br></b></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;">               </span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"> </span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><b>"ไปเอาอาหารมาสิ มานั่งกินด้วยกัน" </b></span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;">ถือว่าเป็นครั้งแรกตั้งแต่มาถึงค่ายแห่งนี้ที่เธอรู้สึกว่าได้อยู่กับคนในครอบครัวจริงๆ ก่อนหน้านี้เธอใช้ชีวิตเพียงลำพัง ไม่ว่าจะกินข้าวหรือซ้อมดาบ แอบไม่ชินเลยแฮะ</span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;">                <b>"ได้สิ"</b> อเดลเลดพยักหน้าก่อนที่จะเดินไปตักอาหารแล้วกลับมานั่งตรงข้ามรอฟีอัส โต๊ะหมายเลข 1 ที่เคยเงียบเหงาสำหรับเธอก็ไม่เงียบเหงาอีกต่อไป</span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;">                <b>"ได้ข่าวเรื่องที่ปารีสไหม"</b> รอฟีอัสถามพร้อมกับเคี้ยวลิ้นวัวย่างอยู่เต็มปาก</span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;">                <b>"ไม่นะ มีอะไรหรอ?"</b> หญิงสาวส่ายหน้าขญะตักสปาเก็ตตี้เข้าปาก</span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;">                <b>"พวกก๊อบลินน่ะ ก่อนหน้านี้ดูเหมือนพวกมันจะบุกไปถล่มปารีสซะยับ อะโฟรไดท์คงกริ้วน่าดู"</b> รอฟีอัสพูดติดตลก <b>"แต่ตอนนี้พวกมันกลับไปลงใต้ดินไปหมดแล้ว"</b></span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;">                <b>"รู้ได้ยังไงว่าไปหมดแล้ว"</b> อเดลเลดถาม เธอไม่เคยเห็นก๊อบลินมาก่อนเพียงแต่เคยอ่านจากหนังสือนิทานเท่านั้นจึงไม่สามารถจินตนาการหน้าตาของพวกมันได้ แต่หากหน้าตาของมันไม่ต่างจากอสุรกายที่เธอเจอก่อนมาค่ายล่ะก็... นึกแล้วขนลุก ถ้าเธอเป็นเทพีอะโฟรไดท์ก็คงจะโมโหเหมือนกันที่มีอสุรกายพวกนั้นมาเดินป้วนเปี้ยนอยู่ในเมืองของเธอ</span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;">                <b>"เห็นจากช่องข่าวของพวกมนุษย์เมื่อเช้าน่ะว่าฝูงหนูกับคนจรจัดที่มาป่วนในเมืองก่อนหน้านี้ถูกกำจัดหมดแล้ว มนต์บังตาคงทำให้พวกเขาเห็นเจ้าก๊อบลินพวกนั้นเป็นหนูกับคนจรจัด"</b></span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;">                <b>"แค่คิดก็ขนลุกแล้ว ชาวเมืองที่ต้องมาเห็นหนูเป็นสิบเป็นร้อยตัวน่ะ"</b> หญิงสาวย่นจมูกเล็กน้อยอย่างไม่ชอบใจ ริมฝีปากบางสูดเส้นสปาเก็ตตี้จนซอสครีมเละมุมปาก</span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;">                <b>"เชื่อเถอะว่าพวกเราที่ต้องมีเห็นร่างจริงของอสุรกายพวกนั้นน่าสยองกว่าเยอะ"</b></span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"><br></span></p><p><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: large;"> </span></p><p style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ffffff">- - - - -</font></p><p style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ffffff"><br></font></p><p style="text-align: center;"><span style="box-sizing: inherit;"><i style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; font-family: Kanit; font-weight: bold;"> รับประทานอาหารประจำวัน + สรุปเหตุการณ์ในปารีส</i></span></p><p style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ffffff"><br></font></p>

</div>
<br><br>
</div></div>

Daemon โพสต์ 2024-5-8 14:27:07

Dean ตอบกลับเมื่อ 2024-5-6 20:09
123บุตรแห่งอะโฟรไดท์ เข้าร่วมปาร์ตี้
การจะชวน ...

<style>
@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Cinzel+Decorative:wght@400;700;900&display=swap')
</style>

<style>
@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Noto+Sans+Thai+Looped:wght@100;200;300;400;500;600;700;800;900&display=swap')
</style>

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#Daemon01 {
border-radius: 30px;
border: 0px double #8e104f;
padding: 3px;
box-shadow: #C0C0C0 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/VA4lYjH.png");}
</style>

<style>
#Daemon02 {
width: 800px;
border-radius: 20px;
padding: 3px;
box-shadow: #C0C0C0 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/SxnV3bS.png");}
</style>

<style>
#Daemon03 {
width: 600px;
border-radius: 20px;
border: 0px double #C0C0C0 ;
padding: 3px;
box-shadow: #C0C0C00px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/SxnV3bS.png");}
</style>

<style>
#Daemon04 {
width: 400px;
border-radius: 20px;
border: 5px double #f5db75;
padding: 3px;
box-shadow: #f5db75 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/gtsf8cb.png");}
</style>

<div id="Daemon01">

<br>
<div id="Daemon03">
<br><font color="#ff0000" face="Cinzel Decorative" size="6"><b>The prophecy</b></font><br>
<br>
</div>
<br>
<div id="Daemon02"><div style="text-align: left;"><p style="text-align: center; text-indent: 4em;"></p><div style="text-align: center; text-indent: 48px;"><br><br></div><p style="text-align: center; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><b>[ดูโพสต์ DEAN]</b></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;">ให้ตายสิ ดีน เล่นทักแบบนี้ เหมือนเอามีดมาฆ่าเขาทางอ้อม เดม่อนหลุบตามองพี่เจโนวีฟ ที่เอ่ยถึงเขา ก่อนหันไปทางดีน</p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;">"ไง ว่าแต่นายมีอะไรเหรอ" เดม่อนพูดถามขึ้น </p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><b>[ดูโพสต์ DEAN]</b><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;">เขามองอีกฝ่ายด้วยท่าทีแปลก ๆ อีกทั้งการขอให้อลิเซียและเจโนวีฟออกไปอีก เขามีเรื่องใหญ่อะไรหรือเปล่า หรือจะเอาคืนเขาเรื่องวันโกหกวันก่อน เดม่อนครุ่นคิดในใจสารพัดเรื่องที่อีกฝ่ายน่าจะมาเอาคืน </p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><b>[ดูโพสต์ DEAN]</b><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;">"พอดีช่วงนี้เก็บตัวฝึกฝนน่ะ ฐานะที่ผมเป็นบุตรอะโฟร์ไดต์ด้านพละกำลังค่อนข้างเสียเปรียบพอสมควร ก็เลยต้องขยันมากกว่าบ้านอื่นสักหน่อย..." เดม่อนพูดแจ้งอีกฝ่าย เขาจะพูดแสดงความยินดีหรืออวยพรอีกฝ่ายยังไงดีนะ ได้ยินว่าอีกฝ่ายได้รับคำพยากรณ์ความกล้าหาญเป็นครั้งแรก และดูจะเป็นภารกิจครั้งใหญ่</p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><b>[ดูโพสต์ DEAN]</b><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;">"ก็พอรู้มาบ้างนะ" เดม่อยพูดพลางยักไหล่ เขายังคงคิดคำพูดที่จะอวยพรอีกฝ่าย</p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><b>[ดูโพสต์ DEAN]</b><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;">เดม่อนได้ฟังอีกฝ่าย อืมม เขาจะเหมาะจริงเหรอ ฐานะบุตรอะโฟร์ไดท์ แต่เขาก็อยากออกสนามจริงสักครั้ง "ตกลงสิ ถ้านายชวน อยากออกไปยืดแข้งยืดขามาสักพักแล้ว บุตรจอมโป้ปดอะไรเดี๋ยวพ่อจะซัดให้หน้าหงาย"</p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><b>[ดูโพสต์ DEAN]</b><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;">"แจ๋ว นี่นับเป็นการเดินทางครึ่งทวีปได้ไหมนะ จากนิวยอร์กสู่ซานฟราน..." เดม่อนคิ้วขมวดคิดตาม ระหว่างทางพวกเขาต้องผ่านเจออสุรกายมากมายแน่ ข้างนอกนี้แทบจะอันตรายสำหรับเขา</p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><b>[ดูโพสต์ DEAN]</b></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;">แต่มสิ่งหนึ่งที่เขาแทบสำสักน้ำที่ดื่ม เมื่ออีกฝ่ายพูดเรื่องบัดเดอร์ โห ไม่คิดว่าจะทายถูกด้วย อุตส่าเนียนแล้วเชียว "เอ่อ...ใช่ นี่ผมไม่เนียนสินะ" เดม่อนพูดตอบอีกฝ่ายก่อนยกมือปาดเหงื่อ</p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><b>[ดูโพสต์ DEAN]</b><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;">"สงสัยคราวหน้าต้องเลี่ยงรสนิยมที่บ้านอะโฟร์ไดต์ชอบกันแล้วสินะ ฮ่ะ ๆ " เดม่อนหัวเราะก่อนจะยกมือตบบ่าอีกฝ่าย </p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;">"เอาไว้เรากลับจากการเดินทางก็ได้ ค่อยไปเจอคุณดี"  เดม่อนพูดขึ้นก่อนลุกขึ้นนำานไปเก็บและร่ำลาดีน เขาคงต้องไปจัดเตรียมกระเป๋าใหม่สักหน่อย </p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large; text-indent: 4em;"><b>[ดูโพสต์ DEAN]</b><br></p></div><div style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/V4JsX5l.png" border="0"></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center; text-indent: 48px;"><br></div><div style="text-align: center; text-indent: 48px;"><div style="text-indent: 0px;"><b style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: Sarabun; font-size: large;">+50 แต้มบัดดี้จากการเจอบัดดี้</b><br></div></div><div style="text-align: center;"><font color="#ffffff" face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></div><div style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/V4JsX5l.png" border="0"><br></div><div style="text-align: center;"><div style=""><br></div></div>
<br>
</div><br></div>
<br>

</div>

Dean โพสต์ 2024-5-9 14:55:28

https://lh7-us.googleusercontent.com/fSS6D3PWmIzPeMnpXv830b42ZRj1qbeQRYuNB4-WvAp3S9NDBYZQzCmY8C9r092R4_kE9mnrKAJCO_sWcenqns6ZVOHuoI_ld2d5ZxCNwRXlamssVZzDoxUlncGttuasZ4YjmCROvbvTGHDfkiZ8Kv8128https://lh7-us.googleusercontent.com/Zr-rh6urMUQag4nuanWlwVp3SfMlXnH7WMDpRpLzHWrSJr98P4E537vL5xv028oN1F6QuaQb6mNT7NKR0h-9ITyYexpG1kaKc6QyqhPQ2uYN9xJnrpiFoTp1GGJn_ADH6iMwdmOL7DzdtJIB8FIYqcwดินเนอร์แห่งการโป้ปด
         เมื่ออ่านบอร์ดภารกิจงานเล็กน้อยของเหล่าเทพดีนก็รู้สึกคลางแคลงใจ
         เพราะว่าโดลอสคือหนึ่งในเทพต้องสงสัยที่อาจมีบุตรสักคนของเขาขโมยตรีศูลของมหาเทพโพไซดอนไป ไม่ว่าเจ้าตัวจะสมรู้ร่วมคิดด้วยหรือไม่แต่เขาอยากจะลองหยั่งเชิงว่าโดลอสเพียงแค่รักสนุกหรืออยากจะเย้ยหยั่นอะไรบางอย่าง
         ดีนนัดมากินข้าวกับแมคเคนซีที่โรงอาหาร เหมือนว่าวันนี้มื้อเย็นจะเป็นสไตล์อังกฤษนะ พวกเขาจึงขอบีฟเวลลิงตันทั้งชิ้นมาหันกินกันเอง
https://i.imgur.com/oM7W1RM.png

         “คิดผิดคิดถูกเนี่ยที่ขอมาทั้งชิ้น นายว่าพวกเราจะกินกันหมดไหมแมคซี่”
         ชายหนุ่มหน้าละตินยิ้มแห้ง ๆ เมื่อมองชิ้นเนื้อห่อขนมปังอบขนาดใหญ่ในถาดที่เพิ่งรับมา
         @Mackenzie
         “ก็ฉันไม่คิดว่ามันจะใหญ่ขนาดนี้นี่นา อย่างตอนนั้นที่เราไปดินเนอร์ด้วยกันมันยังไม่ชิ้นเท่านี้เลย”
         เขาก็ลืมไปว่าชิ้นเนื้อสำหรับเสิร์ฟสองที่ในร้านอาหารเพียงพอสำหรับสองคน แต่เจ๊ฮาร์ปี้ทำงานโรงอาหารจึงต้องใช้ชิ้นเนื้อที่ยาวกว่าเพื่อประหยัดเวลาในการอบ
         “เดี๋ยวค่อยคิด ไปหาที่นั่งกันก่อน”
         ดีนเดินนำไปที่โต๊ะบ้านไทคีซึ่งไร้ผู้คน ตอนนั้นเขาเห็นเด็กที่รู้จักเดินมาทานอาหารพอดีเลยเรียกเด็กพวกนั้นให้มาตัดแบ่งไปครึ่งนึง
         “โอเค เหลือแค่นี้น่าจะกินกันหมดแล้วเนอะ”
         ดีนตัดบีฟเวลลิงตันชิ้นหนึ่งแล้วเสิร์ฟใส่จานของแมคเคนซี ส่วนกรานิชให้อีกฝ่ายหยิบเอาเอง จากนั้นก็ตัดของตัวเองลงจาน เคี้ยวทานแก้มตุ่ย
         “ฮื้ม อร่อย รสชาติอังกริ๊ด อังกฤษ”
         ถึงพูดแบบนั้นแต่ดีนไม่รู้หรอกว่ารสชาติต้นตำหรับแท้ ๆ เป็นอย่างไรกันแน่ เพราะเพิ่งเคยทานเมนูนี้เป็นครั้งที่สอง
         @Mackenzie
         “น่าจะอย่างนั้น ไม่น่าเชื่อเลยว่าอสุรกายจะมีฝีมือแบบนี้”
         หวนคิดไปว่าหากมิโนทอร์ ไซคลอปส์ หรือตัวอื่น ๆ มีสติปัญญาและกลับตัวกลับใจเป็นอสุรกายที่ดีอย่างเจ๊ฮาร์ปี้ได้ก็ดี ไม่แน่ว่าอาจได้เห็นช่างซ่อมเป็นมิโนทอร์ และมีไซคลอปส์เป็นนักดนตรีก็ได้ พูดก็พูดเลยคือ เขาไม่อยากจะตีกับพวกนั้นเท่าไร แต่ก็ต้องทำไปเพื่อรักษาชีวิต
         ดีนสังเกตเห็นเพื่อนดูเงียบกว่าปกติทั้งที่อีกฝ่ายเป็นคนเงียบอยู่แล้วเลยเป็นห่วง
         “เป็นอะไรไปที่รัก หรือพอกินแล้วคิดถึงบ้านขึ้นมา?”
         @Mackenzie
         “ก็แค่พอทำได้ เน้นประทังชีวิตส่วนความอร่อยเป็นแบบแรนดอม”
         โชคดีเหลือเกินที่ค่ายฮาล์ฟบลัดไม่จำเป็นต้องทำอาหารกินเอง ทันใดนั้นดีนก็นึกไปถึงอีกค่ายที่รุ่นพี่ออสตินเล่าให้ฟัง ‘ค่ายโรมัน’ รุ่นพี่บอกว่าที่นั่นเหมือนค่ายทหาร แบบนี้จะมีให้ผลัดเวรกันรับผิดชอบงานครัวหรือเปล่านะ? หรือว่าจะมีหน่วยพลาธิการเหมือนค่ายทหารจริง ๆ
         แต่ว่าออกไปทำภารกิจหลายครั้งยังไม่ค่อยเจอเดมิก็อดด้านนอกค่ายเลย ที่เจอก็มีไรอันแต่ว่าพี่ชายคนนั้นก็มาจากฮาล์ฟบลัด
         มือที่กำลังจิ้มชิ้นเนื้อเขาปากชะงักเมื่อได้ยินแมคเคนซีเล่าว่าจะกลับอังกฤษ มันทำให้ดีนตกใจนิดหน่อยในแว้บแรก แต่เขาก็รู้ว่ามันต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นในสักวันหนึ่ง ไม่มีใครที่จะอยู่ที่ลองไอแลนด์ตลอดไป
         “อือฮึ” ดีนส่งเสียงออกมาเล็กน้อยก่อนจะส่งชิ้นเนื้อที่ค้างไว้ร่วมห้าวินาทีเข้าปาก “แต่คงยังกลับไม่ได้เร็ว ๆ นี้ใช่ไหมล่ะ นายยังต้องฝึกก่อน”
         ถ้ากลับไปตอนนี้แล้วถูกก็อบลินหรืออสุรกายที่เก่งกว่าทำร้ายคงลำบากแย่ ไม่รู้ด้วยสิว่ามีค่ายของอัศวินโต๊ะกลมหรือเปล่า
         @Mackenzie
      “อยากลองลุ้นไหมล่ะ เผื่อวันไหนฉันขโมยครัวเจ๊ฮาร์ปี้แล้วทำให้นายกิน”
         แต่ก่อนจะขโมยครัวได้เขาอาจจะกลายเป็นเนื้อสับในอาหารมื้อนั้นมากกว่า
         “เอาจริงดิ” คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน “นายควรบอกพ่อนะว่าโลกข้างนอกมันอันตรายกว่านั้นมาก นายก็เห็น มีก็อบลินแล้วก็ไซคลอปส์ด้วย ส่วนตั๋วเครื่องบินก็.. ขอเลื่อนไปก่อน”
         ดีนตอบกลับน้ำเสียงเครียด ไม่แน่ว่าเขาอาจจะกลับมาที่ค่ายหลังจากที่แมคเคนซีกลับไปที่อังกฤษแล้วก็ได้ เพราะงั้นเหลือเวลาอีกแค่ไม่กี่วันสำหรับการร่ำลา
         ‘นายไม่ไปได้ไหม?’
         อยากจะอ้อนวอนแบบนั้น แต่เขาก็ไม่ทำเรื่องงี่เง่าอย่างรั้งคนที่ใจอยากกลับบ้านไปแล้วไว้หรอก อีกอย่างพวกเขาไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย ก็แค่เพื่อนเองนี่นา
         @Mackenzie
         “งั้นเหรอ.. ฉันเคยขึ้นเครื่องบินแค่ครั้งเดียวเห็นว่าเลื่อนวันกลับได้ ต้องเป็นบิซิเนสสินะ”
         ดีนพยายามกินอาหารให้เป็นปกติโดยไม่แสดงความหงอยของตัวเองออกมา แต่ตอนนี้เขาไม่มีอารมณ์จะคิดเรื่องโกหกตามภารกิจของโดลอสแล้ว การหยั่งเชิงเทพเจ้าคงหยุดเอาไว้แค่นี้                   “อืม หลังฉันออกจากค่ายเราอาจจะไม่เจอกันแล้วก็ได้”
         เคี้ยวเนื้อไปคิ้วก็ขมวด ไม่ได้เจออาจหมายถึงสองอย่าง อย่างแรกคือเขากลับมาไม่ทันแมคเคนซีออกจากค่ายไป หรืออย่างที่สองคือดีนอาจจะกลับมาที่ค่ายไม่ได้อีก ภาวนาอย่าให้เป็นอย่างที่สองเลยดีกว่า
         “ติดต่อกันคงยาก นายอาจจะต้องตุนเหรียญดรักม่าไว้หากอยากโทรมาหาฉัน หรือไม่ก็รอให้ฉันติดต่อไป แล้วก็ต้องระวังอย่าให้คนธรรมดาเห็นภาพที่พวกเราคุยกัน ไม่งั้นพวกเขาอาจเป็นบ้า และที่สำคัญที่สุดนายคงต้องห้ามให้โซเชียลมีเดียไปตลอดชีวิต เพราะพวกอสุรกายจะตามหาตัวนายเจอ แม้แต่ที่บ้านก็ไม่ปลอดภัย”
         @Mackenzie
         “อ้อ งี้เอง เฮ้อ.. เสียดายชะมัด อยู่รอฉันกลับสักนิดก็ไม่ได้”
         แล้วก็รีบห้ามปรามอีกฝ่ายเรื่องการปิดแอคเคาท์
         “ไม่ได้ แค่เข้าอินเทอร์เน็ตนิดเดียวพวกมันก็รู้ตัวนายแล้ว มีเดมิก็อดบางคนเล่าให้ฉันฟังว่าแค่เผลอเปิดไวไฟทิ้งเอาไว้ก็โดนสัตว์ประหลาดเข้ามารุมโทรม เพราะงั้น.. ก่อนนายไปถึงบอกให้พ่อตัดเน็ตทิ้งไปเลย”
         @Mackenzie
         “แน่นอนสิ ก็นายเป็นเพื่อนสนิทฉันนี่นา อย่างน้อยก็ควรได้ร่ำลากันอย่างเป็นทางการหน่อยไหม?”
         เขาพูดก่อนจะก้มหน้าก้มตาทานอาหารในจานต่อโดยตัดเนื้อชิ้นใหม่ใส่จานมาด้วย แม้จะดูเอร็ดอร่อยกับอาหารในจานแต่อันที่จริงดีนพยายามทำให้ดูเหมือนว่าเขากินได้เยอะทั้งที่ความจริงแล้วยัดไม่ค่อยลง
         “อืม… ฉันไม่รู้ว่าอินเทอร์เน็ตมันเชื่อมอะไรไว้ด้วยสิ กล้องวงจรปิด และต่าง ๆ ฉันก็ไม่รู้นะว่าพวกนี้มันตรวจสอบได้ละเอียดแค่ไหน แต่ที่น่าตกใจคือมันมีแผนกไอทีด้วยเหรอ”
         เป็นเรื่องที่สงสัยมาตลอด อสุรกายพวกนั้นไม่น่าเชี่ยวชาญเทคโนโลยี แต่เรื่องมีเดมิก็อดถูกอสุรกายรุมทำร้ายเพราะลืมปิดไวไฟเป็นเรื่องจริง
         @Mackenzie
         “หายสาปสูญ.. เหมือนว่าจะหายไปจากชีวิตฉันด้วยแฮะ”
         ดีนพึมพำออกมา ถ้ามีเหรียญอยู่สามร้อยหกสิบห้าเหรียญ คุยกันหนึ่งปีถึงจะหมด แต่ตอนนี้ดีนที่ออกไปนั่นมานี่แถมยังเป็นที่ปรึกษาบ้านมีเงินทุนเป็นดรักม่าอยู่เต็มกระเป๋า เขายังมีเงินไม่ถึงสามร้อยหกสิบห้าเหรียญเลย พนันได้เลยว่าแมคเคนซีมีดรักม่าไม่เกินสองร้อยหรอก
         แต่ถ้าพวกเขาเหลือเวลาอีกไม่มาก ให้ลาจากกันไปโดยเหลือแต่ความทรงจำดี ๆ กันไว้ดีกว่า
         ดีนพยายามปั้นหน้ายิ้ม ไม่ให้เศร้า.. ไม่ให้เศร้า…
         @Mackenzie
         “โอเค ฉันโอเค” ได้แต่คิดในใจว่าสีหน้าออกขนาดนั้นเลยเหรอ? “ถ้าเป็นงั้นจริงก็ไม่ยังไง ก็เหมือนกับตอนไฮสคูลมั้ง พอเรียนจบก็แยกย้าย ตอนนี้ฉันยังไม่รู้เลยว่าเพื่อนบางคนเป็นตายร้ายดียังไง”
         ดีนแสร้งทำเป็นขำน้อย ๆ ก่อนจะช้อนสายตาขึ้นมองอีกฝ่าย
         “อย่าเศร้าเองก็แล้วกัน ที่อังกฤษไม่มีคนหน้าตาเหมือนฉันอยู่หรอกนะ”
         จะว่าไปหมั่นไส้หมอนี่ชะมัดเลยแฮะ โกหกสักหน่อยก่อนลาจากกันดีไหม? อืม.. สักนิดก็ได้ เผื่อจะหยั่งเชิงโดลอสได้อีกที

         “ก่อนหน้านี้ฉันคุยกับแม่แล้วแม่ก็เฉลยความจริงอีกอย่าง…”
         @Mackenzie
         “หืม แทนที่ยังไงนะ?”
         ดีนโคลงหัวมองแมคเคนซี ตำแหน่งเพื่อนสนิทที่ไม่มีใครแทนได้เหรอ? หรือว่าอย่างอื่นกันล่ะ เพื่อนที่มีผลประโยชน์ร่วมกัน.. คงไม่ใช่อะไรที่มากไปกว่านั้นหรอก เพราะถ้าใช่อีกฝ่ายคงบอกเขาตั้งนานแล้ว
         คำถามของอีกฝ่ายกระตุ้นให้เขาหันกลับมาโฟกัสกับการโกหกต่อ
         “ความจริงแล้วแม่ของฉันไม่ได้เป็นผู้หญิง แม่เป็นทรานส์วูแมนที่แปลงเพศมา คือว่า.. จะอธิบายยังไงดี อย่างของเจรี่เขาก็เป็นคู่พ่อพ่อ ไม่ใช่คู่พ่อแม่น่ะ เทพสามารถเสกให้เพศไหนท้องก็ได้ถ้าเขาต้องการ แล้วฉันก็กำลังกังวลอยู่ว่าดีเอ็นเอนั้นจะส่งมาถึงฉันด้วยหรือเปล่า ก็แบบว่า ฉันน่ะใช้พลังน้ำได้เหมือนกับที่พ่อทำใช่ไหมล่ะ..”
         @Mackenzie
         “อือฮึ”
         เหลือบมองแมคเคนซีนิด ๆ ก่อนจะหลุบสายตาลงต่อ

         “ของเจรี่เป็นเรื่องจริง ถ้าไม่เชื่อนายถามคนในค่ายดูก็ได้ ถึงฉันจะไม่รู้ก็เถอะว่าใครเป็นฝ่ายท้อง แต่กรณีของฉันแม่เป็นคนท้อง แล้วก็แบบว่า.. ตำนานที่เทพซุสแปลงร่างเป็นฝนตกใส่ผู้หญิงก็ท้องน่ะเป็นเรื่องจริงนะ ฉันกลัวว่าตอนที่เรากำลัง เอ่อ…” เขาละคำพูดไว้ แต่น่าจะเข้าใจตรงกัน “ถึงมันจะไม่ได้ขนาดนั้น แล้วฉันก็ไม่ได้อินโนเซนส์ว่าเด็กเกิดมาได้ยังไง แต่กระบวนการของเทพมันก็ขัดกับหลักวิทยาศาสตร์ตั้งหลายอย่าง จะเป็นไปได้ไหมที่… ไม่ฉันกับนายอาจจะมีใครสักคนที่กำลังท้องอยู่ก็ได้….”
         เงยหน้าขึ้นมาดู แมคเคนซีจะเชื่อคำโกหกโง่ ๆ นี้หรือเปล่านะ? แต่สาบานได้ว่าเรื่องของเจโรมเป็นเรื่องจริงทุกประการ
         @Mackenzie
         “คืองี้ เรื่องนั้นมันเพิ่งผ่านไปแค่สองสัปดาห์ แล้วกว่าจะรู้ว่าท้องไม่ท้องก็น่าจะเข้าสัปดาห์ที่สาม.. แต่ว่าพวกเราไม่มีมดลูกกันด้วยสิ คือ.. ฉันไม่เคยถามแม่ด้วยว่าตอนที่แม่ท้องมีอาการยังไง ตอนนั้นฉันช็อคแล้วมันก็ค่อนข้างน่าอายน่ะ”
         มองท่าทีแมคเคนซีแล้วอ่านไม่ออกว่าอีกฝ่ายเชื่อหรือไม่ แต่จากที่ดูไม่มีอาการเลิกคิ้วสงสัยอาจจะเชื่อไปแล้วก็ได้… มั้ง
         “นี่.. แล้วถ้าพวกเราท้องกันมาจริง ๆ จะทำยังไงล่ะ ฉันที่ออกไปทำภารกิจจะแท้งไหม หรือว่าถ้านายเป็นคนท้องจะทำยังไงที่อังกฤษ?”
         @Mackenzie
         มองท่าทีร้อนรนนั่นก็แอบขำในใจ แต่ก็ต้องรีบซ่อนรอยยิ้มไว้ด้วยการก้มหน้า
         “ทำได้ยังไง ถ้าฉันไม่ไปมีคนตายอีกเป็นล้านเลยนะ แถมยังสงครามของเทพเจ้าอีก ฉันมีโอกาสรอดมากกว่าที่โลกจะล่มสลายอีกนะ”
         ดีนทำทียัดบีฟเวลลิงตันเข้าปาก พลางฟังอีกฝ่ายด้วยว่าจะจัดการยังไงกับตัวเอง
         “แล้วนายจะไม่ให้ลูกได้เจอพ่อของเขาเหรอ?”
         @Mackenzie
         “นายอย่าเพิ่งคิดว่าฉันจะเป็นคนท้องสิ” ดีนหัวเราะน้อย ๆ “กะว่าพอออกไปถึงตัวเมืองจะซื้อที่ตรวจครรภ์มาลองดู เฮ้อ น่าอายชะมัด แต่ยังดีที่คนขายคงไม่รู้ว่าฉันเอาไปใช้เอง”
         “ถ้าตรวจแล้วขึ้นสองขีดฉันสัญญาว่าจะถนอมตัวเองดี ๆ เลยเพื่อน ยังไงฉันก็กะว่าจะไม่ใช่สายบู๊อยู่แล้ว พลังที่ได้มาเนี่ย ฉันกะจะอยู่แนวหลังตลอดแหล่ะ”
         ขอให้ได้อย่างที่พูด.. เวลาสู้ที่ไรก็จำต้องไปอยู่แนวหน้าทุกที ให้ตายสิ!
         “ส่วนลูกของนาย.. แน่นอนว่าต้องรับ ฉันไม่ยอมให้เด็กเกิดมาโดยไม่ได้รับความรักหรอก อืม.. ว่าแต่ถ้าเป็นแบบนั้นจริงนายจะกลับมาที่นิวยอร์กไหม?”
         @Mackenzie
         “ที่คอนวีเนียนอาจจะไม่มี แต่ที่ห้องพยาบาลก็ไม่แน่..”
         ยังไงค่ายนี้ก็เป็นค่ายสำหรับเด็ก แต่เขาก็รู้ว่ามีช่องทางมากมายที่เด็กผู้มีความรักจะไปจู๋จี๋กันอย่างผู้ใหญ่ได้
      “แน่นอนว่าต้องโทรมาทุกวันอยู่แล้ว ถึงจะไม่ท้องก็เถอะ”
         โทรที่ว่าหมายถึงช่องทางการสื่อสารไอริส สัญญาณภาพและเสียงสุดห่วย แต่ก็ต้องจำใจเพราะใช้งานได้แค่อย่างเดียว เขาเกรงว่าโทรไปจะได้งอแงแล้วบ่นอยากกลับบ้านทุกวันให้อีกฝ่ายฟังมากกว่า
         แต่ตอนนี้การโกหกนี่มัน ‘สนุกจังโว๊ย!!!’
      “แล้วนายจะไม่ให้เขาเจอหน้าพ่อเลยเหรอ? ถ้าเป็นฉันอยากให้เจอนะ ฉันจะรีบหอบลูกไปหานายที่กลอสเตอร์เลย หวังว่านายจะไม่ใช่พอใจร้ายเหมือนที่นายใจร้ายกับฉัน…”
         @Mackenzie
         “อืม ได้เลยเพื่อน”
         ตอนแรกจะบอกว่าสักหกวันค่อยไป แต่ก็อยากรู้ว่าถ้าอีกฝ่ายไปตรวจก่อนแล้วรู้ว่าตัวเองยังปกติดีจะเป็นยังไงนะ?
         “ฉันคงบอกให้ลูกรู้ตั้งแต่เด็กว่าโลกแห่งเทพมันเป็นยังไง พอมารู้ตอนโตแล้วปรับตัวยากอยู่ ส่วนที่นายใจร้ายน่ะ.. รู้แบบนี้แล้วยังจะทิ้งฉันกลับไปอังกฤษอีกเหรอ”
         ดีนยกน้ำดื่มเมื่อทานอาหารใรจานจนอิ่ม เอาไงดี แกล้งงอนดีมะ แบบว่าลุกพรวดออกไปเลย
         @Mackenzie
         “ฉันก็ไม่รู้ แต่ว่าพ่อของพวกเขาเป็นเดมิก็อดนี่นา เลือดคงไม่จางลงจนไม่เหลือพลังเลยหรอกมั้ง หรืออาจจะไม่มีพลังแต่ยังถูกตามล่าอยู่ อะไรแบบนี้..”
         ดีนไม่รู้เหมือนกันว่าจะออกมาเป็นแบบไหน แล้วเคยมีกรณีแบบนี้เกิดขึ้นในโลกไหม แต่เขาเชื่อว่ามันต้องมีบ้างแหล่ะ แค่ไม่รู้จะไปศึกษาอย่างไร
      “หืม?”
         เขาเห็นแมคเคนซีเดินไปแล้วกลับมาพร้อมกับนมแก้วใหญ่ อดไม่ได้ที่จะยิ้มมุมปาก แต่ก็ต้องรีบตีสีหน้าคนโดนผัวทิ้ง
         “ขอบคุณ ดูเหมือนนายจะเป็นห่วงเด็กที่ไม่รู้ว่าปฏิสนธิจริงหรือเปล่าเลยนะ.. อยากเป็นพ่อคนแล้วล่ะสิ”
         ดีนยกแก้วนมขึ้นดื่ม.. แล้วถ้าเกิดว่าเล่นใหญ่กว่านี้อีกนิดจะเป็นไรไป
         “แหว่ะ นมเหม็นมาก!” แกล้งทำมือบีบจมูก
         @Mackenzie
         “ก็ฝึกตัวเองให้ดีแล้วกัน ที่อังกฤษไม่มีคุณไครอนมาสอนดาบให้หรอกนะ”
         ดีนยักไหล่ หมั่นไส้หมอนี่จริง ๆ ท่าทางเป็นห่วงเด็กขนาดนั้นยังจะกลับไปอังกฤษอีก ไอ้บ้าเอ๊ย!
         แล้วเขาก็แกล้งทำเป็นยู่หน้าหนีแก้วนม
         “ไม่อ่ะ ฉันเหม็น จะอ้วก.. หรือว่า.. คนที่ท้องจะเป็นฉันอ่ะแมคซี่”
         ยกมือกุมขมับคล้ายจะหน้ามืด แต่เป็นการแสดงระดับออสก้า
         “ฉันมึนหัวยังไงก็ไม่รู้ อยากกลับไปพักแล้วสิ…”
         @Mackenzie
         ‘โอ้โห คุณพ่อดีเด่น’
         ดีนแทบจะปรบมือให้กับท่าทางของอีกฝ่าย เสียแต่ว่าเขาต้องโกหกแบบนี้ต่อไปอีกตั้งห้าวัน อกต้องแตกตายก่อนแน่ ๆ ถ้าไม่ได้พล่ามความรู้สึกของตัวเองออกมาให้ใครฟัง นาทีนี้เขาคิดถึงแนนซี่มาก ซึ่งก่อนหน้านี้เขาคุยเรื่องของแมคเคนซีไว้กับอีกฝ่ายเยอะแยะ ชนิดที่ว่าถ้าแชทหลุดแล้วน่าจะตายหยังเขียด
         แต่ก็อดจะประทับใจไม่ได้ ถึงอีกฝ่ายจะกวนประสาทอยู่บ่อยครั้งแต่ก็ดูแลเอาใจใส่เขาดีเสมอเวลาที่เขารู้สึกแย่จริง ๆ
         น่าเสียดายตรงที่ว่า ‘เราก็เป็นได้แค่เพื่อนกันแหล่ะ’
      “ไหว ๆ ฉันเดินได้น่า แข็งแรงออกขนาดนี้”
         อยากจะเบ่งกล้ามให้ดูว่ามันแน่นขึ้นกว่าตอนอยู่ที่นิวยอร์กอีก แต่บทยังไม่ได้ต้องปล่อยผ่านไปก่อน
         “จะว่าไป ถ้านายได้เป็นพ่อ ฉันคิดว่านายเป็นพ่อที่ดีนะแมคซี่”
         เขายิ้มขณะที่ถูกอีกฝ่ายพากลับไปที่บ้านพักด้วยความถนอมจนเด็กในค่ายแถวนั้นหันมองกันเป็นแถบ
         @Mackenzie
https://lh7-us.googleusercontent.com/1rdnSV1fZ_wg1plEqeJv-VRad0MdOTaQ5gcUzghT-d8vr0PRN0YuM_j0z8ra535pVrDamQdCqepaUBgcCNaJZreXZ9RmQ1k1UOFhuo1aBQCP84w5aiwkssApBBAB1Ww6aA0G0IJ1AvEHsE_dnW55uR4เริ่มการโกหก: การโกหกเป็นสิ่งที่สวยงามรับประทานอาหารประจำวัน

Mackenzie โพสต์ 2024-5-10 00:01:32

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Mackenzie เมื่อ 2024-5-14 20:09

Dean ตอบกลับเมื่อ 2024-5-9 14:55
128ดินเนอร์แห่งการโป้ปด
เมื่ออ่านบอร์ดภารกิจง ...
11. Lie is Beautiful (?)
https://i.imgur.com/ZP7G7iY.png
M
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

"มันใหญ่จนเหมือนจะกินจนอิ่มได้ทั้งวันเลย วันนี้พวกเราคงไม่ต้องกินอย่างอื่นกันแล้ว…”
เมื่อมานั่งที่โต๊ะเขาก็ได้แต่มองอาหารจานใหญ่ตรงหน้าตาปริบ ๆ จะบอกว่าคิดผิดเดี๋ยวอีกฝ่ายจะหงอยเอา
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

"หาวิธีได้เร็วชะมัด”
เขาหัวเราะน้อย ๆ เมื่อบีฟเวลลิงตันหายไปครึ่งนึงอย่างรวดเร็ว ก่อนจะกล่าวขอบคุณเมื่อดีนตัดแบ่งอาหารส่วนของตนมาให้ เห็นท่าทางการทานที่น่าอร่อยเช่นนั้นเขาจึงลองชิมดู
“อืม…ก็อร่อยดีนะ คุณฮาร์ปี้นี่เขาทำอาหารอร่อยทุกอย่างเลยหรือไง”
เรียกว่าเป็นพรสวรรค์หรือว่าเวทมนตร์ติดตัวกันนะ ตั้งแต่เขาทานอาหารที่นี่มาก็ยังไม่เห็นว่ามีอะไรไม่อร่อยเลยสักอย่าง
เหมือนว่าวันนี้แมคเคนซีจะมีบางเรื่องให้ขบคิด การทานอาหารวันนี้จึงค่อนข้างเงียบกว่าที่เคย
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

"แล้วนายล่ะ ฝีมือทำอาหารเป็นไงบ้าง”
เห็นอีกฝ่ายทานเก่งแบบนี้ก็นึกสงสัยขึ้นมาว่าจะทำอาหารเก่งด้วยหรือเปล่า
“หืม…อืม…จะว่าอย่างนั้นก็ใช่”
พอถูกถามแมคเคนซีก็นิ่งไปเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้ารับ
“ที่จริงก็คิดว่านานแล้วเหมือนกันที่มาอยู่นิวยอร์ก ไหน ๆ ตอนนี้ฉันก็ทั้งดรอปเรียนแล้วก็ไม่ได้ทำงาน เลยคิดว่า…จะกลับอังกฤษ”
พูดจบก็เหลือบตาขึ้นมองคนที่นั่งอยู่ตรงข้าม
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

"ถ้าทำให้ใครกินคงลุ้นน่าดูเลยสิ มีแรนดอมด้วย”
ท่าทางที่ดูไม่ค่อยตกใจของดีนทำให้แมคเคนซีไม่รู้สึกกระอักกระอ่วน จึงค่อย ๆ เล่าต่อพลางทานไปด้วย
“ว่าจะกลับช่วงปลายเดือนนี้ ฉันจองตั๋วเครื่องบินไว้แล้ว พ่อเองก็อยากให้รีบกลับด้วย เรื่องฝึกก็คงเอาเท่าที่ได้ก็พอ”
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

"ลุ้นว่านายจะโดนคุณฮาร์ปี้โยนออกมาจากครัวไหมดีกว่านะแบบนั้น”
เมื่อเห็นสีหน้าอีกฝ่ายเขาก็วางส้อมกับมีดลง หยิบน้ำมาดื่มแล้วพูดอย่างจริงจังขึ้น
“ไม่ได้หรอก มันเป็นตั๋วชั้นประหยัดน่ะก็เลยเลื่อนไม่ได้ ฉันบอกพ่อแล้ว แต่พ่อบอกว่ามันคงไม่อันตรายขนาดนั้น ส่วนฉันก็จะใช้เวลาก่อนกลับตั้งใจฝึก น่าจะพอป้องกันตัวเองได้บ้าง”
แมคเคนซีมองใบหน้าคมเข้มของดีนแล้วหลุบตาลง
“ช่วงนั้นนายคงยังไปทำภารกิจอยู่ใช่ไหม ไม่รู้ว่าพอฉันออกไปนอกค่อยแล้วเราจะยังได้ติดต่อกันหรือเปล่า นายก็ดูแลตัวเองดี ๆ ล่ะ”
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

"มันมีหลายราคา มีทั้งที่เลื่อนวันได้แล้วก็ไม่ได้”
พอจะมองออกว่าท่าทีของอีกฝ่ายไม่ร่าเริงเท่าก่อนหน้า แมคเคนซีตั้งใจฟังที่ดีนบอกเรื่องการติดต่อกันระหว่างพวกเขาแล้วพยักหน้าน้อย ๆ
“ฉันพอมีเหรียญดรักม่าอยู่บ้าง ถ้ามีโอกาสจะติดต่อมานะ โซเชียลมีเดียก็ใช้ไม่ได้แล้วงั้นเหรอ…งั้นฉันก็ต้องปิดแอคเคาท์ทั้งหมดเลยน่ะสิ”
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

"นายอยากเจอฉันตอนกลับมาจากภารกิจงั้นเหรอ”
ได้ยินอย่างนั้นก็ตาโตขึ้นมา แต่ก็รีบเก็บอาการดีใจเอาไว้ก่อนแล้วตีหน้าเรียบนิ่งต่อไป
“แต่ก็นะ…ไม่ได้ติดต่อกันนาน ๆ เข้านายก็คงจะลืมฉันไปเอง ส่วนเรื่องอินเทอร์เน็ตคงตัดไม่ได้ ถึงฉันใช้ไม่ได้แต่พ่อฉันก็ยังใช้ได้นี่ ใช่ไหม”
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

"งั้นไว้นายกลับจากค่ายก็ค่อยใช้เหรียญดรักม่าติดต่อมาก็ได้ เราจะได้ร่ำลากันอย่างเป็นทางการไง ดีไหม”
แมคเคนซีมองดีนที่ตั้งใจทานอาหารผิดปกติ แล้วทานบีฟเวลลิงตันในจานตนเองต่อ
“ไม่แน่ว่าเจ้าพวกนั้นอาจจะมีคลื่นตรวจจับอะไรสักอย่างจากทางอินเทอร์เน็ตก็ได้ ถึงได้หาพวกเดมิก็อดเจอจากทางนั้น แต่นายไม่ต้องห่วง ฉันจะไม่ใช้เน็ตเลย จะทำตัวเหมือนเป็นคนหายสาบสูญ สัตว์ประหลาดพวกนั้นจะหาฉันไม่เจอ”
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

"แล้วสมมุติว่าถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ๆ นายจะทำยังไง”
นั่นสินะ ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่เคยหายไปจากชีวิตกันเลยสักหน่อย อย่างตอนที่ดีนเพิ่งมาที่ค่ายนี้พวกเขาก็ไม่ได้เจอกันร่วมเดือนเหมือนกัน
“ดีน…เฮ้ ดีน…นายโอเคไหม”
แมคเคนซีมองดีนที่ยิ้มค้างที่ปากแต่ตาไม่ได้ยิ้มไปด้วยเหมือนกำลังสะกดจิตตัวเองแล้วโบกมือไปมาตรงหน้าอีกฝ่าย
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

"ถึงจะเศร้าแต่ฉันก็ไม่คิดหาใครที่ไหนมาแทนที่นายหรอก”
เขารู้ว่าดีนมีแค่คนเดียว ถ้าเวลานั้นมาถึงจริง ๆ มันก็คงน่าเศร้า ยิ่งกับคนที่ไม่ชอบการจากลาอย่างเขาด้วยแล้ว อาจจะเป็นช่วงเวลาที่ย่ำแย่สำหรับเขาเลยก็ได้
“เรื่องอะไรเหรอ”
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

"ก็…อา…ก็ตามที่พูด”
กลายเป็นตัวเองที่เริ่มอึกอัก สำหรับเรื่องนี้เขาไม่คิดจะโกหกดีน แค่มันยังไม่ถึงเวลา ก่อนที่จะถูกซักไซร้ไปมากกว่านี้เลยบ่ายเบี่ยงไปคุยเรื่องที่อีกฝ่ายเพิ่งเล่าให้ฟังแทน
“ฮะ ? นายพูดจริงเหรอที่ว่าเทพสามารถเสกให้เพศไหนท้องก็ได้ งั้นแม่นายก็…..โอ้…”
แมคเคนซีทำหน้าเหลือเชื่อ ราวกับเพิ่งค้นพบข้อเท็จจริงใหม่ทางวิทยาศาสตร์ที่ว่าผู้ชายก็ท้องได้ แม้จะถูกเทพเสกก็เถอะ
“แล้วที่ว่าดีเอ็นเอนั่นจะส่งมาถึงนาย หมายถึงนายจะเสกให้ผู้ชายท้อง หรือนายจะท้องได้ล่ะ”
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

"……….”
หลังจากที่ฟังทุกอย่างจบแล้วรู้ว่าสิ่งที่ดีนต้องการจะสื่อคืออะไร แมคเคนซีก็เงียบไป ดวงตาสีฮาเซลมองอีกฝ่ายค้างไม่กระพริบ หลายวิทีเดียวกว่าเขาจะหลุบตาลงมองท้องตัวเองแล้วยกมือลูบมันเบา ๆ ผ่านเสื้อ
“ท้อง…? ไม่ฉันก็นายเนี่ยนะ แต่ว่าฉันไม่มีอาการผิดปกติอะไรเลยนะ แบบว่าถ้าท้องก็ต้องมีอาการที่เรียกว่าอะไรนะ…แพ้ท้องใช่ไหม แล้วนายช่วงนี้มีอาการอะไรบ้างหรือเปล่า”
ถึงจะถามแบนั้นแต่ในใจก็แอบสงสัยว่าเวลาท้องนี่พวกเทพมีแพ้ท้องกันไหมนะ แล้วท้องจะโตขึ้นมาเหมือนพวกมนุษย์หรือเปล่า เพราะเท่าที่เคยอ่านหนังสือมา เทพบางองค์ก็เกิดจากอะไรแปลก ๆ ก็มี
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

"ถ้าถึงตอนนั้นกว่าจะรู้ไม่ใช่ว่านายไปทำภารกิจแล้วเหรอ”
เรียวคิ้วเริ่มขมวดขึ้นมา ถ้าเป็นแบบนั้นแล้วดีนเกิดเป็นฝ่ายท้องขึ้นมาจริง ๆ ก็เท่ากับว่าทั้งดีนและเด็กในท้องกำลังตกอยู่ในอันตรายน่ะสิ
“ไม่ได้ ! นายต้องไปยกเลิกเรื่องภารกิจเดี๋ยวนี้ ถ้าเกิดนายท้องขึ้นมาจริง ๆ จะทำยังไง ใครจะดูแลนายตอนไปทำภารกิจ ไม่ ๆๆ ฉันไม่ยอมปล่อยให้นายกับลูกไปเจออันตรายหรอก ส่วนถ้าฉันท้อง…”
แมคเคนซีก้มหน้าลงมองหน้าท้องตนเองที่ยังราบเรียบอยู่ อาจจะป่องนิดหน่อยเพราะเพิ่งทานอาหารไป
“เรื่องนั้น…ฉันก็จะคลอดที่อังกฤษแล้วก็เลี้ยงเขาเอง นายอย่าลืมสิว่าพ่อเลี้ยงฉันมาด้วยตัวคนเดียว ฉันก็ทำแบบนั้นได้เหมือนกัน”
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

"นายไม่ไปก็ยังมีคนในทีมอีกสองคนไม่ใช่เหรอ ถึงนายรอดแล้วลูกล่ะ…นายมั่นใจแค่ไหนว่าลูกในท้องนายจะไม่เป็นไร”
แมคเคนซีเริ่มตีหน้ายุ่ง จนถึงตอนนี้ดีนก็ยังห่วงคนอื่นมากกว่าตัวเอง เขาชักจะโมโหแล้วนะ
“พูดแบบนี้นายจะรับเป็นพ่อเขาเหรอ…”
เขาไม่รู้ว่าดีนที่เห็นเขาเป็นเพื่อนมาตลอดจะคิดยังไง คิดว่ามันเป็นความผิดพลาดไหม…แต่อย่างน้อยก็น่าจะไม่ใช่ความตั้งใจ
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

"งั้นฉันก็ต้องไปซื้อที่ตรวจครรภ์ด้วย ว่าแต่คอนวีเนี่ยนในค่ายนี่มีที่ตรวจครรภ์ขายไหม หรือฉันต้องไปห้องพยาบาล”
เขาเริ่มคิดเป็นจริงเป็นจังขึ้นมา ถ้าไปซื้อมาตรวจเองแล้วเรื่องรู้ไปถึงหูคุณไครอนจะเป็นเรื่องใหญ่ไหมนะ
“งั้นถ้านายท้องต้องโทรมารายงานฉันทุกวัน โอเคไหม”
ไม่ว่ายังไงอีกฝ่ายก็คงยืนยันจะไปให้ได้ ถ้าเป็นไปได้เขาอยากจะไปด้วยให้รู้แล้วรู้รอด แต่ติดที่ว่าจะไปเป็นภาระเปล่า ๆ ว่าแล้วก็พาลหงุดหงิดกับความไม่ได้เรื่องของตัวเองไปด้วย
“ทำไม…ถึงลูกจะมีฉันคนเดียวก็ได้รับความรักเต็มที่เหมือนกัน ฉันไม่ปล่อยให้เขาเป็นเด็กขาดความอบอุ่นหรอก”
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

"โอเค…งั้นอาทิตย์หน้าฉันจะไปตรวจที่ห้องพยาบาล แล้วจะบอกนายอีกที”
ถึงมันจะน่าอายก็เถอะ แต่เขาจะบอกคุณคิมว่าให้เก็บเป็นความลับระหว่างพวกเขาสองคน คุณคิมเองก็ดูเชื่อถือได้ คงไม่ไปบอกใครหรอก
“อืม…ก็ดี ฉันจะรอ”
แมคเคนซีพยักหน้ารับแล้วเงียบไปเล็กน้อย
“ถ้าให้เจอแล้วฉันจะแนะนำนายกับเขาว่ายังไง ลูก…นี่เพื่อนพ่อที่เป็นพ่อของลูกไง เซย์ฮัลโหลพ่อเขาสิ อย่างนี้เหรอ ฉันว่าฉันไม่ได้ใจร้ายอะไรนี่นา นายเองก็เห็นฉันเป็นเพื่อน ฉันเลี้ยงลูกคนเดียว นายเองถ้าอยากมีครอบครัวจะได้ไม่ต้องคิดถึงทางนี้ด้วย”
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

"อา…ถ้าเด็กเกิดมาแล้วก็จะเป็นเดมิก็อดเหมือนกันเหรอ”
แมคเคนซีลืมคิดถึงเรื่องนี้ไปเลย เขาคิดแต่เพียงว่าทั้งเขาและดีนต่างก็เป็นเดมิก็อด ลูกที่เกิดมาก็อาจจะมีสายเลือดเทพที่เจือจางลงไปมากแล้วก็ได้ ถึงแม้จะเกิดจากผู้ชายสองคนก็ตาม
“ก็..ก็..ก็…ก็บอกแล้วไงว่ามันเลื่อนไฟลท์ไม่ได้”
มัวแต่คิดเรื่องลูกจนเกือบลืมเลยว่าก่อนหน้านี้ตัวเองพูดเรื่องอะไรไว้พอดีนรื้อฟื้นขึ้นมาเลยลนลานไปหน่อย เมื่อเห็นอีกฝ่ายดื่มน้ำเสร็จเขาก็รีบลุกเดินไปหาคุณฮาร์ปี้ คุยอะไรกันบางอย่างแล้วก็เดินกลับมาหาดีน
“ดื่มซะ ไม่รู้ว่านายหรือฉันจะท้องแต่ถ้าเป็นนายก็ต้องดูแลสุขภาพให้มาก ๆ นะ”
เขาวางนมแก้วใหญ่ให้ดีนแล้วนั่งลง
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

"ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันก็จะปกป้องเขาเอง”
แมคเคนซีบบอกด้วยสีหน้าแน่วแน่ ถ้าส่งลูกมาที่ค่ายนี้คงไม่พ้นต้องไปอยู่บ้านเฮอร์มีสแน่ ๆไม่ใช่ว่าบ้านเฮอร์มีสไม่ดี แต่ในเมื่อเขาเองก็ดูแลลูกได้สู้ดูแลเองน่าจะดีกว่า
“ก็อยู่ ๆ นายพูดเรื่องนี้ขึ้นมาฉันก็กังวลสิ นายบอกเองนี่ว่าบางทีเกิดจะท้องก็ท้อง ถ้าไม่ได้ท้องก็ถือว่าบำรุงร่างกายก่อนไปทำภารกิจแล้วกัน”
ยังพูดไม่ทันขาดคำดีนก็มีปฏิกิริยากับนมซะแล้ว เขาเลยหยิบแก้วนมมาดมแล้วลองชิมดู
“ก็ปกตินี่ นายลองดื่มดูอีกที”
บอกแล้วก็เลื่อนแก้วนมกลับคืนไปให้
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

"ฉันจะพยายาม แต่ตอนนี้นายห่วงตัวเองก่อนไหม นี่นาย…แพ้ท้องเหรอ”
ถึงกับผงะเมื่อเห็นท่าทางแบบนั้น จะบอกว่าแพ้ท้องแทนกันก็คงไม่ใช่ มันคงไม่เร็วขนาดนั้นหรอก
“โอเค เดี๋ยวฉันพานายไปส่งที่บ้าน รอแป๊บนะ”
บอกแล้วแก้วนมขึ้นมาดื่มรวดเดียวจนหมดแก้วราวกับกระดกวอดก้า ถึงจะจุกนิดหน่อยแต่เขาก็ไม่อยากโดนคุณฮาร์ปี้บ่นเรื่องกินทิ้งกินขว้าง จากนั้นก็นำจานกับแก้วทั้งหมดไปเก็บแล้วกลับมาดูอาการดีนอีกรอบ
“ไหวไหม ต้องให้ช่วยพยุงหรือเปล่า”
[ดูโรลเพลย์ของดีนประกอบ]

ถึงดีนจะบอกว่าไหวแต่แมคเคนซีก็ยังเป็นห่วงอยู่ดี ไม่รู้ว่าถึงวันไปทำภารกิจจะเป็นยังไงบ้าง แถมเขายังโกหกอีกฝ่ายเรื่องที่ว่าจะกลับอังกฤษอีก ถ้าไม่เป็นเพราะรับภารกิจไปแล้วเขาก็คงจะสารภาพไปแล้วว่าก่อนหน้านั้นที่พูดไปเป็นเรื่องโกหกทั้งเพ
“ขอบคุณ ฉันอยากเป็นพ่อที่ดีเหมือนพ่อของฉัน พักผ่อนมาก ๆ ล่ะ”
เขายิ้มให้อีกฝ่ายเล็กน้อย หลังจากส่งดีนที่บ้านพักหมายเลข 3 เรียบร้อยแล้วก็ถอนหายใจบาง ๆ
“ตกลงก็ไม่ต้องไปตรวจที่ห้องพยาบาลแล้วสินะ”
ชายหนุ่มพึมพำ เอานิ้วจิ้ม ๆ ท้องตนเองแล้วเดินกลับบ้านพักหมายเลข 20

https://i.imgur.com/ZP7G7iY.png

รับประทานอาหารประจำวันเริ่มการโกหก: การโกหกเป็นสิ่งที่สวยงามรู้ข่าวลือ [คำพยากรณ์ตรีศูลที่หายไป]

Bright โพสต์ 2024-5-10 17:47:28

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Bright เมื่อ 2024-5-10 17:48 <br /><br /><style>
#system01 {
border: 2px solid #8BD2EC;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
box-shadow: #8BD2EC 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/ca4dTrC.jpeg");
}
</style>

<style>
#bright02 {
width: 960px;
border-radius: 20px;
padding: 10px;
box-shadow: #C0E4F6 10px 10px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/oFokCrj.png");}
</style>

<div id="system01">
<div align="center">

<div id="bright02"><font size="4" face="Noto Sans Thai"><br><font style=""><b style="">◇◆ 61 ◇◆</b><br><div style="text-align: left;"><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-9dfd4528-7fff-4eb3-208e-5e83b0b07dd4"><br id="docs-internal-guid-d82b5344-7fff-dd50-d0a7-d951bed8e08e"></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;" id="docs-internal-guid-74de4c61-7fff-6bde-1c23-60f0ba909745"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ข้อมูลชาวค่ายเป็นเรื่องที่ฉันต้องรู้ ไบร์ทนั่งอยู่ในโรงอาหาร แม่ครัวประจำเป็นอสุรกายฮาร์ปี้ ฝังใจตั้งแต่ก่อนมาค่ายฮาล์ฟบลัด เห็นชื่อแม่ครัวแล้วกระเดือกไม่ลงถึงรสชาติมันจะอร่อย อูมามิ อายิโนะโมโต๊ะ</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"เธอ ๆ รู้จักสองคนนั้นป่ะ" ไบร์ทสะกิดถามหญิงสาวที่ยังไม่ได้รับการรับรองจากเทพพ่อแม่ </span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"โต๊ะนั้นน่ะหรอ"</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"อ่า" </span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"บุตรธิดาแห่งเฮคาที" เสียงเธอตอบกลับ "คนผู้ชายชื่อจูลี่ เดรค แต่ไม่ค่อยมาที่นี่บ่อยหรอก ได้ยินว่าเด็กขี้โรค"</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"แล้วคนผู้หญิงล่ะ" ฉันกอดอกถามด้วยท่าทีสนใจ จูลี่ เดรค คนนั้นก็ดูเป็นเด็กชายหน้าหวานไม่น้อย เหมาะกับคำที่ว่า </span><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แค่น่ารักก็พอแล้วป่ะ</span><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ของพวกเล่นมีมในเกเร</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ชาล็อต ลิลเลียน"</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"มีอะไรเป็นพิเศษไหม ฉันอยากได้ข้อมูลที่มากกว่านี้"</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"สนใจยัยนั่นสินะ" หญิงสาวยิ้มแย้ม "ฉันก็ไม่ได้รู้ข้อมูลอะไรเยอะแยะ ถ้าชาวค่ายที่รู้ข้อมูลของทุกคนน่ะเป็นยกให้ คุณการ์เซีย เธอน่ะตัวแม่ตัวมัมตัวมารดา ไม่มีอะไรในฮาล์ฟบลัดที่คุณการ์เซียไม่รู้"</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"งั้นหรอ ฉันสงสัยอีกอย่าง ทำไมคนที่ชื่อชาล็อตถึงคุยคนเดียวอย่างนั้น" </span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ฉันเลิกคิ้วลงเห็นอาการธิดาแห่งเฮคาที คุยกับธาตุอากาศลำพัง </span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"จริงสิ เด็กสาวคนนั้นเหมือนจะมีสัมผัสที่ 6 มองเห็นสิ่งที่คนอื่นไม่เห็น"</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ร้ายกาจ" ฉันดัดเสียงเลียนแบบรอนวีสลีย์ </span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เริ่มจะนึกแผนโกหกออกซะแล้ว</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ไบร์ทยิ้มกริ่มลุกขึ้นเดินไปทางโต๊ะเด็กทั้งสองคนนั้น "สวัสดี ขอนั่งร่วมโต๊ะด้วยได้มั้ย"</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ตามสบายค่ะ" ชาล็อตยิ้มร่าเริง</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"คุณเป็นธิดาแห่งโพไซดอนใช่ไหม" เด็กชายอีกคนเอียงคอมอง "ผมชื่อจูลี่ เดรค ส่วนคนข้าง ๆ พี่ชาล็อต ลิลเลียน"</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ฉันไบร์ท เอมส์ ยินดีที่ได้รู้จัก" ฉันขยิบตามองชาล็อต "อันที่จริงที่ฉันมาหาก็แค่มีเรื่องอยากคุยกับเธอชาล็อต เธอมีสัมผัสที่ 6 ใช่ไหม"</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ใช่ค่ะ ถามทำไมเหรอ"</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ฉันก็มีเหมือนเธอนะ แต่ของฉันมันเป็น</span><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">สัมผัสที่ 7</span><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"สัมผัสที่ 7 เอ๊ะ มันมีด้วยหรอแบบนั้น"</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"มีอยู่แล้ว ฉันไม่เพียงสัมผัสกับสิ่งลี้ลับได้อย่างเดียว แต่ยังสามารถควบคุมความคิดและสั่งการให้คนทำอะไรก็ได้ตามที่ต้องการเพียงแค่ฉันสัมผัสตัวคนนั้น" ก่อนไบร์ทแสร้งหันหน้าไปอีกทาง พลางพยักหน้าหงึกหงัก "มีวิญญาณบอกฉันว่า ที่ป่าต้องห้ามมีอสุรกายระดับท็อปฟอร์ม ต้องการต่อสู้กับฉัน"</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จูลี่และชาล็อตแสดงสีหน้าประหลาดใจ "งั้นพี่ไบร์ทลองแตะตัวผมหน่อยสิครับ ผมอยากเห็นพี่ใช้พลัง สัมผัสที่ 7"</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ยังก่อนน้องชาย มันเป็นพลังที่สิ้นเปลืองถ้าเอามาใช้ในเรื่อง ถ้าพวกเธอไม่เชื่องั้นตามพี่ไปป่าต้องห้ามมั้ย </span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ป่าต้องห้ามมันอันตรายนะคะ"</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"น่าสนุกดีครับ"</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ถ้าเจออสุรกายเก่ง ๆ พวกเราสองสู้ไม่ไหวหรอกค่ะ"</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"มีฉันอยู่ทั้งคน เอาน่า" ก่อนไบร์ทหันไปถามเดิม "วิญญาณบอกอีกแล้ว ถ้าพวกเธอไปจะมีประโยชน์มาก ๆ ถ้าช่วยฉันฆ่าอสุรกาย"</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"แต่หนูไม่เห็นวิญญาณตรงที่พี่หันไปมองเลย"</span></p><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"สัมผัสเรามันต่างกัน เป็นมิติที่ซ้อนทับมิติที่ 6 อีกทียังไงล่ะ !"</span></p><br><br><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เริ่มภารกิจ</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">โกหกเป็นสิ่งสวยงาม</span></p><br></div></font>

</font></div><font size="4" face="Noto Sans Thai"><br></font>

<br>

</div></div>

Dean โพสต์ 2024-5-11 12:00:53

https://lh7-us.googleusercontent.com/bKuviZUml920s2FU7wnIfIxZ1IaaZPSo6kxPzCU4UE3sTgrvKtawix0tvA_uC5ujtoK04f0PK9lUhYBxnyFdOLO0OFT-2gIN_7Oy5hg4oKEXJfQ-Hktapv9JywAwaXHi8WkA4BETDELb0Hakn0j1LV4132https://lh7-us.googleusercontent.com/i2isR9KeVgBH79T4gc19kuoCYDFK-uKHq4MUTTQqT3R1LULo0GiuheS4zw2NmSE6jNzHXiboStL_VECp9htkRsaR5GC2BsajBmWmdbUFGzZYfcBVFYFnsE4ZyYoG19xMNEEgkXd3jPbB803WqX73Pk8อยากกินแค่ซุปง่าย ๆ
         แทบจะคลานไปกินข้าวเที่ยงที่โรงอาหาร ไม่คิดเลยว่าเพียงแค่อยู่เฉย ๆ แล้วเพ่งสมาธิควบคุมพลังจะสร้างภาระหนักให้แก่ร่างกายจนตัวแทบเหลว ใจนึงก็อยากจะทานอาหารเพื่อเพิ่มพลังเยอะ ๆ แต่ดูเหมือนว่าร่างของเขาในตอนนี้จะรับได้เพียงแค่อาหารเหลว
         “เจ๊ครับ วันนี้ผมขอแค่ซุปง่าย ๆ ได้ไหม”
         ชายหนุ่มผู้มีสีหน้าอิดโรยราวกับถูกดูดพลังชีวิตไปหลายส่วน ถึงจะรีเควสนอกเมนูประจำวันไปแต่เมื่อเห็นสีหน้าของดีน ต่อให้เป็นเจ๊ฮาร์ปี้เธอก็ไม่กล้าด่า
         “ได้ ๆ ไปนั่งรอตรงนู้นก่อนไป เดี๋ยวเจ๊ทำเสร็จแล้วยกเอาไปเสิร์ฟให้”
         “ขอบคุณครับเจ๊”
         ดีนหอบเอาสารร่างของตัวเองไปนั่งแหมะอยู่ที่โต๊ะของเหล่าสายเลือดเทพีฮิบี้ที่ตอนนี้ไร้ผู้คน ชายหนุ่มฟุบหน้าลงกับโต๊ะของีบชาร์จพลังแป๊บนึงระหว่างรออาหารมาเสิร์ฟ ไม่รู้ว่าเขาหลับคาโต๊ะไปนานเท่าไรถึงรู้สึกถึงแรงสะกิดปลุกจากปีกของแม่ครัวประจำโรงอาหาร
         “ซุปมาแล้ว เจ๊ทำของบำรุงให้เป็นพิเศษ ไก่ตุ๋นโสม”
         “โอ้ ขอบคุณมากครับเจ๊” ดีนเงยหน้าขึ้นมาขอบคุณเจ๊ฮาร์ปี้ด้วยความงัวเงีย และเมื่อเห็นซุปง่าย ๆ ที่เขารีเควสไวอยู่ตรงหน้าก็แทบจะตื่นเต็มตา
https://i.imgur.com/hrDNnWM.png

         มีไก่ทั้งตัวอยู่ในถ้วยซุปที่ขนาดเท่าหม้อ เขานึกว่าซุปไก่ที่เจ๊ฮาร์ปี้ทำให้จะมีเพียงแค่น่องไก่กับผักไม่กี่ชิ้นเสียอีก ไก่มาเป็นตัวขนาดนี้ทานซุปแค่ถ้วยเดียวเล่นเอาจุกได้เลย สงสัยว่าแม่ครัวจะอยากบำรุงผู้กล้าที่จะออกไปทำภารกิจกู้โลกทวงคืนตรีศูลที่หายไป ไม่รู้จะกินหมดไหมแต่เอาเป็นว่าเขาซาบซึ้งน้ำใจของเธอมาก
         ดีนเริ่มทาน สิ่งที่อึ้งกว่าไก่ทั้งตัวเป็นข้าวและสมุนไพรที่ถูกยัดไส้ในตัวไก่อย่างเต็มเปี่ยม ถึงว่าล่ะทำไมไก่ต้มถึงได้เป่งสวยงามได้ขนาดนี้
         “จะกินยังไงหมด”
         ชายหนุ่มอมยิ้มพลางพึมพำออกมาเสียงเบา แต่เมื่อเขาตักซุปเข้าปากแล้วราวกับถูกมนตร์สะกดทำให้หยุดกินไม่ได้ รสชาติของซุปไก่ตุ๋นโสมเบาบางมากจนเรียกว่าจืดคงไม่ผิด แต่รสชาติของไก่ที่ตุ๋นมาอย่างดีจนเปื่อยยุ่ยผสมกับกลิ่นของสมุนไพรทางเอเซียให้กลิ่นหอมที่แตกต่างจากซุปตะวันตกอย่างสิ้นเชิง เขารับรู้รสเค็มได้จากเกลือเพียงเล็กน้อย เมนูนี้แทบจะปราศจากการปรุงแต่ง ใช้เพียงแค่รสชาติจากวัตถุดิบชั้นดีที่ซึมออกมาจากการตุ๋น รู้ตัวอีกทีเขาก็ทานซุปถ้วย (หรือเรียกว่าหม้อดี) นี้จนหมด เหลือเพียงแต่เศษกระดูกไก่และสมุนไพรที่เคี้ยวไม่ได้
         ‘ไม่น่าเชื่อ นี่คือเวทมนตร์ของเจ๊ฮาร์ปี้สินะ!’
         เมื่อได้อาหารดีหล่อเลี้ยงร่างกายก็ดูเหมือนว่าเขาเริ่มมีแรงที่ทำธุระอื่นในวันนี้ต่อแล้วสิ..
https://lh7-us.googleusercontent.com/oVDX2sBiNAGzODwkw5VUiuYAut_ooZuRd4KhGz-AhyvGL_qZzYP1o0pRWdA8OikVGE_V38prHgY7wha3pZNWfMrGmnMt2sPyTDuOWRwsrJaE237dQiAID0iiW8uBX3PrYYEWvYENNw37O2D1b-WhiXM
รับประทานอาหารประจำวัน

Bright โพสต์ 2024-5-11 18:48:07

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Bright เมื่อ 2024-5-12 21:23 <br /><br /><style>
#system01 {
border: 2px solid #8BD2EC;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
box-shadow: #8BD2EC 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/ca4dTrC.jpeg");
}
</style>

<style>
#bright02 {
width: 960px;
border-radius: 20px;
padding: 10px;
box-shadow: #C0E4F6 10px 10px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/oFokCrj.png");}
</style>

<div id="system01">
<div align="center">

<div id="bright02"><font size="4" face="Noto Sans Thai"><br><font style=""><b style="">◇◆ 68</b></font><b style=""> ◇◆</b></font></div><div id="bright02"><font size="4" face="Noto Sans Thai"><font style=""><div style="text-align: left;"><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-9dfd4528-7fff-4eb3-208e-5e83b0b07dd4"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;" id="docs-internal-guid-709d1737-7fff-481a-58ab-43cf9fb9b5f9"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"Sundae Ice Cream อร่อยไหม ?"</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;" id="docs-internal-guid-0d722f5c-7fff-162a-87c1-01437da724e2"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ก่อนหน้านี้บุตรธิดาแห่งเฮคาทีช่วยไบร์ทซื้อของที่ร้านป้าเอม ด้วยความที่เจ้าของร้านติดป้ายตัวใหญ่เบ้อเริ่มเทิ่มไม่ต้อนรับ </span><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">#ไม่ต้อนรับลูกโพไซดอนและอะธีน่า</span><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ใครจะหน้าด้านกล้าเข้าไปล่ะ</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จึงเลี้ยงทั้งขนมและไอศกรีมเป็นการตอบแทนน้ำใจ</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"อร่อยครับ" จูลี่ตอบ</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชาล็อตพยักหน้าพร้อมกับรอยยิ้มสดใส "อร่อยค่ะ คราวหน้าพาพวกเราไปซื้ออีกนะ"</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"คงจะต้องคราวหน้าจริง ๆ นั่นแหละ" ฉันนึกอะไรดี ๆ ออกแล้ว เมื่อถึงวันเฉลยเรื่องโกหกเมื่อไหร่ จะพาทั้งสองไปเลี้ยงฉลองกันอีกรอบ "จะว่าไปสายเลือดแห่งเฮคาทีดีจังเลยนะ ใช้พลังเวทมนตร์"</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"สายเลือดพี่เองก็เจ๋งแจ๋วนะครับ"</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ก็จริง แต่บอกตามตรงว่าการเป็นพ่อมดแม่มดนี่มันความฝันสูงสุดของติ่ง Harry Potter" นวนิยายแฟนตาซีจำนวนเจ็ดเล่ม เขียนโดย เจ. เค. โรว์ลิง</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ใครที่เคยดูภาพยนตร์หรือตามอ่านนวนิยาย ก็ต้องมีความคิดเหมือนกันบ้าง อยากไปเรียนโรงเรียนคาถาพ่อมดแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์ฮอกวอตส์ อีกทั้งยังมีไม้กายสิทธิ์สุดเท่ร่ายคาถาทั้งโจมตี ป้องกัน และอีกมากมาย</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">คาถาน้ำก็ร่ายได้ง่าย ๆ ถ้ามีไม้กายสิทธิ์</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"จูลี่ ชาล็อต เดี๋ยวพี่ขอแยกไปทำเวรทำความสะอาดก่อน ไว้เจอกันใหม่" </span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ไบร์ทปลีกตัวออกมาโดยมีฮาร์ปี้ตัวน้อยบินตาม ถ้าเกิดน่ารักกระทั่งโตอย่างนี้ตลอดไปก็คงดี ไม่อยากให้หน้าตาเปลี่ยนไปกลายเป็นอสูรกายน่าเกลียดเหมือนที่เคยเห็น</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"มาทำความสะอาด"</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"กวาดพื้น ถูพื้น เช็คโต๊ะ…..ล้างจ้าน" แม่บ้านฮาร์ปี้ได้ทีสั่งยกใหญ่ </span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ห่ะ"</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ฉันถึงกับตะลึงงานที่ได้รับมอบหมาย เดินไปหยิบไม้กวาด</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">กวาดพื้นที่มีเศษข้าวและสิ่งสกปรก ใส่ลงที่ตักขยะ ทำไปเรื่อย ๆ ไม่รีบร้อนเวลามีอีกเหลือเฟือ ถูพื้นก็สู้ชีวิตไม่แพ้กันต้องบิดน้ำจากไม้ถู </span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"หลบหน่อย ๆ จะถูพื้น ใครกินเสร็จแล้วก็ออกไปสิวะ จะทำความสะอาด" ไบร์ทบอกชาวค่ายที่นั่งแช่กันตรงโต๊ะ </span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">สลับผลัดเปลี่ยนเช็ดโต๊ะต่อ "ใครกินหกเลอะเทอะ" คราบมันเยิ้ม เช็คหลายรอบกว่าจะสะอาด</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เดินไปตากผ้าที่พึ่งเช็คโต๊ะเสร็จ จากนั้นฉันเข้าครัวไปช่วยล้างจาน ยังคงไม่ชินกับการมีฮาร์ปี้เป็นแม่ครัว มันก็เลยทำให้ฉันไม่ได้กินอาหารที่โรงอาหารสักที</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">พอจะชิมฝีมือฮาร์ปี้ก็มีธุระเร่งด่วนมา </span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชีวิตฝากไว้แค่ 7-11 ถ้ามีร้านอาหารมาเปิดเพิ่มฉันคงแวะไปฝากท้องยามหิว</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"เรียบร้อย"</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แม่ครัวฮาร์ปี้บินตรวจงานอย่างละเอียด "โอเค เอาไปซะสิค่าตอบแทน เธอน่ะมีสัตว์เลี้ยงเป็นอสุรกายหรอ"</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"น่ารักใช่ไหม"</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ก็น่ารักดี"</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"แน่นอน ฉันว่าฮาร์ปี้ตัวนี้น่ารักกว่าคุณแม่ครัวตอนเด็กแน่นอน" ไบร์ทพูดกวนโอ๊ยก่อนเดินกลับออกไป</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br><br><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">สำเร็จภารกิจ</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เวรทำความสะอาด</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">รางวัลงาน: +25 พลังใจ, 4 เหรียญครักม่า และ +15 EXP</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br><br></p></div></font>

</font></div><font size="4" face="Noto Sans Thai"><br></font>

<br>

</div></div>

Adelaide โพสต์ 2024-5-12 16:33:44

หน้า: 1 2 3 4 5 6 [7] 8 9 10 11 12 13 14 15 16

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver