[โรงอาหารหลัก] โถงอาหารประจำค่าย - โรงอาหาร - Percy Jackson and the Olympians Thailand

Johnathan โพสต์ 2024-3-4 01:16:38

Feria โพสต์ 2024-3-4 12:25:13

Dean โพสต์ 2024-3-5 07:09:42

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Dean เมื่อ 2024-3-6 05:56

https://lh7-us.googleusercontent.com/W23HcyPs0lOmjc8KhauxKmHaQvVDI8jaqSxGlqYPOJJ3qP1iarX6vSSun-6IRMh2AJL5627O-zP6MT3OMTXwoj2z77Himon8CjLRVYv_GibFWF9At3mILglmXweepw4M2ogjiEvljEu5Dd9fuKWay1c014 https://lh7-us.googleusercontent.com/5dvfQyAeId7svPqrmX3VRniJy0uiTuJAFP_mvIK4Ie2cIeJNh0lTwKx7Tjk_XqDXPDdR410XpWWSXxuRTrkom1DqVc-oTWkK5szwSr9aHiMPrBGXCxXqbjdSJ7dtVWVuyN8JK8It2M0bzxvjqQQkMJoกินอาหารแล้วก็ทำงาน
      กว่าจะทำนั่นทำนี่เสร็จท้องก็ร้องจ๊อก ๆ บอกว่าหิวข้าว! อาหารมื้อนี้จะเป็นอะไรคือสิ่งที่ชายหนุ่มตั้งตารอ อาหารกรีกของแท้ดั้งเดิมที่หาทานได้ยากไม่จำเป็นจะต้องไปถึงกรีซ แม้ครั้งแรกที่เห็นแม่ครัวฮาร์ปี้ชายหนุ่มจะตกใจจนสะดุ้งโหยง ถ้าจำไม่ผิดเหมือนว่าช่วงอายุยี่สิบปีเขาเคยถูกอสุรกายหน้าตาคล้ายคลึงกันนั้นไล่จับเขาทำซอยจุ๊ ไม่มั่นใจว่าปีศาจตนนั้นใช่ฮาร์ปี้หรือไม่ แต่เป็นผู้หญิงมีปีกเหมือนนกท่าทางขี้เหวี่ยงดูดุร้ายเหมือนกัน
      ‘เด็กใหม่เหรอเราน่ะ รับจานไปแล้วก็รีบ ๆ กินซะ!’
      ประโยคแรกที่สนทนาไม่ได้ต่างอะไรกับคาเฟ่ซึนเดะเระ แต่ต่างกันตรงที่รับประทานได้ฟรีไม่ต้องเสียค่าเข้าและเมนูเซ็ตที่โคตรแพง ถ้าถามว่าเคยไปคาเฟ่ซึนเดะเระมาอย่างนั้นหรือก็ต้องส่ายหน้า คาเฟ่ซึนเดะเระไม่ค่อยไป แต่คาเฟ่แมวกับเมดคาเฟ่เคยไปบ่อยอยู่เลยคิดว่าคงไม่ต่างกันเท่าไร แต่ความนุ่มฟูทางใจคงต่างกันบ้าง
      แม้แม่ครัวฮาร์ปี้จะดุร้ายไม่ต่างอะไรกับอสุรกาย แต่ต้องยอมรับเลยว่าฝีมือการทำอาหารของนางยอดเยี่ยมระดับมิชลินสตาร์
      ตัดกลับมาปัจจุบัน.. ดีนมองอาหารที่อยู่ในจาน มันคืออะไรสักอย่างห่อด้วยใบไม้ เขาเคยเห็นรูมเมทชาวจีนกินช่วงเทศกาลอะไรสักอย่างของพวกเขา แต่ว่าอาหารชนิดนี้เป็นอาหารกรีกจริงดิ?
https://i.imgur.com/VsJFD89.png

      “บ๊ะจ่างเหรอ?”
      “ใช่ซะที่ไหนล่ะเจ้าบ้า! นี่น่ะคือโดลมาเดสต่างหาก” เจ๊แม่ครัวฮาร์ปี้ตอบกลับด้วยความหงุดหงิด ท่าทางฉุนเฉียวนั้นไม่ต่างอะไรกับสุภาพสตรีวัยประจำเดือนหมด             “อะไรนะ โดลมาเดส? มันคืออะไรครับเชฟ อธิบายที”
      “หึ!” แม่ครัวฮาร์ปี้หัวเราะหึในลำคอพร้อมยืดอก เหมือนนางจะชอบใจที่ถูกเรียกว่าเชฟไม่ใช่กุ๊กน้ำเสียงเลยฟังดูอ่อนลงรื่นหูขึ้นเยอะ “โดลมาเดสก็คืออาหารที่ทำจากข้าว สมุนไพร เครื่องเทศ และเมล็ดถั่ว นำมาผสมกันแล้วห่อด้วยใบอุ่นจากนั้นนำไปต้ม เวลากินก็กินคู่กับเลม่อนหั่นฝานและโยเกิร์ต”
      “ที่ห่ออยู่คือใบองุ่นงั้นเหรอ.. เพิ่งรู้ด้วยแฮะว่าใบองุ่นกินได้ ...แต่ว่าไม่มีเนื้อสัตว์เลยอ่ะ”
      ถึงจะน่าสนใจแต่ก็มิวายบ่นอิดออด ได้รับโปรตีนจากถั่วเพียงอย่างเดียวกล้ามเนื้อที่อุตส่าห์เข้าฟิตเนสสร้างมามีหวังได้เหี่ยวหมด
      “เออ ๆ มื้อหน้าจะทำกะบับให้ ส่วนตอนนี้รีบ ๆ ไปกินได้แล้ว เกะกะ!”
      เจ๊ฮาร์ปี้กลับมาโวยอีกครั้งทำเอาชายหนุ่มอดที่จะสะดุ้งไม่ได้ รู้สึกได้เลยว่าตัวเองน่าจะไม่เหมาะกับการไปซึนเดะเระคาเฟ่แหงม ๆ ดีนจึงถือจานมาที่โต๊ะอาหาร แล้วไปเนียนนั่งอยู่กับกลุ่มเด็กโตแล้วชวนคุยไปพลาง ไปสืบมาได้ว่าเด็กวัยไฮสคูลที่ไม่ได้เข้าเรียนตามระบบการศึกษาพวกนี้เป็นเด็กที่เทพยังไม่รับรองบุตรอีกแล้ว แล้วพอพวกเขาเหล่านั้นรู้ว่าดีนเป็นบุตรแห่งโพไซดอนก็ตื่นเต้นกันใหญ่ ทั้งที่เขาคิดว่าไม่เห็นจะมีอะไรน่าตื่นเต้นเลย แค่ช็อคไปครึ่งวันเท่านั้นเอง
      ดีที่เด็กพวกนี้ค่อนข้างจะเฟรนลี่เลยคุยกันยาวจนหมดเวลาพักเที่ยง และข้อมูลที่ดีที่สุดที่เขาได้รับมาก็คือ‘สุดสัปดาห์ของเดือนนี้ทั้งเดือนจะมีปาร์ตี้!!’

      พอรับประทานอาหารเสร็จก็นำจานไปเก็บแล้วคุยกับเจ๊แม่ครัวฮาร์ปี้ที่กำลังเก็บล้างถ้วยชามอยู่งก ๆ เพื่อขอทำงาน นางปรายตามองอุปกรณ์พยุงแขนเป็นอย่างแรกแล้วส่งเสียง “เฮอะ!” ออกมา
      “สภาพแบบนี้จะไหวเหรอเรา? ข้าว่าเจ้าไปรักษาที่ห้องพยาบาลให้หายก่อนดีกว่ามั้ง”
      กะแล้วต้องพูดแบบนี้ ยังไม่ต้องเอ่ยปากพูด แค่สายตาท่าทางก็มองออกหมด
      “โธ่ พี่สาวคนสวย อย่าดูถูกกันสิ ถึงจะทำงานได้แค่แขนข้างเดียว แต่เห็นแบบนี้ผมก็เคยทำงานร้านฟาสต์ฟู้ดในย่านใจกลางเมืองสุดจะป็อบมาก่อนเชียวนะ”
      “หยุด!” แม่นางฮาร์ปี้ตะคอกใส่ ทำเอาดีนสะดุ้งโหยงอีกครั้งแล้วคิดในใจว่า ‘ตูทำอะไรผิดวะ..’ จนคุณแม่ครัวยกมือที่เป็นกรงเล็บนกจัดผมขึ้นทัดหู แถมเอ่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงที่นุ่มลงถนัดหู “มะ.. เมื่อกี้เจ้าพูดว่ายังไงนะ?”
      ‘อ้อ.. ชอบให้ชมนี่เอง’
      ชายหนุ่มผู้ซึ่งเคยผ่านโลกมาในระดับหนึ่งยิ้มเผล่ทันทีเมื่อรู้ว่าจะเข้าหาเธออย่างไร
      “พูดว่าพี่สาวคนสวยไงครับ หรือว่าจะไม่พอ พี่สาวคนสวยที่สุดในโลก แถมยังทำอาหารเก่งที่สุดในค่ายฮาล์ฟบลัด แม่ครัวอันดับหนึ่งไม่มีใครเทียบ–”
      “คนบ้า!” ฮาร์ปี้สาวใช้ปีกตีไหล่เขาทีนึง รู้นะว่าหยอกแต่ตบทีหน้าแทบคว่ำ… “จะมาของานทำว่างั้น? ถ้างั้นก็ไปทำซะ แต่ว่าปัดกวาดเช็ดถูให้สะอาด ๆ ล่ะ เห็นว่าแขนเจ็บอยู่ข้าจะหยวน ๆ ให้นิดนึงถ้าเจ้าทำงานออกมาแย่”
      “โอเค ๆ จะไปทำเดี๋ยวนี้ล่ะครับ”
      หลังจากที่นางรับปากดีนก็รีบหยิบอุปกรณ์ทำความสะอาดไปเริ่มงานทันที ไม่ใช่ว่าเพราะขยันอะไรหนักหนา แต่เพราะว่าหากอยู่กับเจ๊แกนานไปนางจะเขินจนใช้ปีกตบเขาจนอะไหล่หลุด
      และแน่นอนว่าคนที่เคยทำงานร้านอาหารมาก่อนจัดการงานโรงอาหารได้ดีไม่แตกต่างกัน เขารู้ว่าจุดไหนที่เป็นมุมอับและมีสิทธิ์ที่จะเลอะคราบอาหารมากที่สุด ไม่เพียงแค่บนโต๊ะแต่ลองก้มดูใต้ด้วยเพราะมักจะมีลูกค้ามักง่ายเอาหมากฝรั่งมาแปะไว้ในจุดลับสายตา ซึ่งที่โต๊ะของโรงอาหารแห่งนี้ก็มีแถมยังเยอะเสียด้วย
      ‘ไอ้เด็กพวกนี้นี่!’
      ได้แต่ก่นด่าในใจไม่อาจออกเสียง เพราะเขาเดาว่าถ้าแม่ครัวรู้เรื่องนางต้องโกรธเป็นฟืนเป็นไฟแน่ ๆ และบทเรียนจากการทำงานมาสี่ปีสอนให้รู้ว่า ‘อย่ามีปัญหากับเชฟ’
      เวลาผ่านไปเพียงหนึ่งชั่วโมงโรงอาหารก็ถูกทำความสะอาดจนเงาวับสมกับที่เคยโม้เอาไว้ก่อนหน้านี้จริง ๆ แม้ดีนจะรู้สึกว่าตัวเองทำเวลาเสร็จช้าไปนิดเพราะมีแค่มือขวาเท่านั้นที่ใช้ได้
      “โฮ่ เก่งนี่เราน่ะ นึกว่าจะดีแต่ปากซะแล้ว”
      แม่ครัวฮาร์ปี้เดินมาตรวจงานหลังจากที่นางเก็บล้างทำความสะอาดจานชามเสร็จ น่าจะพอมีเวลาพักหายใจอยู่บ้างก่อนที่ต้องเตรียมอาหารมื้อถัดไป
      “ผมบอกคุณแล้ว แต่ผมก็ปากดีจริง ๆ แหล่ะ เพราะว่าผมสามารถชมความสวยของพี่สาวได้ทั้งวันทั้งคืน”
      “ฮิ้!” ฮาร์ปี้สาวส่งเสียงแปลก ๆ ออกมา ก่อนที่นางจะรีบยัดซองค่าจ้างใส่มือเขา “นี่ค่าตอบแทน ได้แล้วก็รีบไสหัวไป๊!”
      ยังไม่ได้พูดหรือทำอะไรต่อชายหนุ่มก็ถูกแม่ครัวตีปีกไล่หลังเสียแล้ว
https://lh7-us.googleusercontent.com/ALhGkNyEZ2EfI5zRU7x0v68A0YgQPnMM1gWBcJX1c_l5jm928ZSiuXxbXt7IeLhmm3Db2EPbWptl_scFW9jkcX67b60QnBytOGtrs97BayyS5FZicd2BnvzSCVdJv2IF3AF2P7gjIsoXzNUcmniHaeUรับประทานอาหารฟรีรับรู้เรื่องปาร์ตี้ของคุณดีทำงาน: เวรทำความสะอาดโรงอาหาร (เลือกรับ 3 ดรักม่า)

Daemon โพสต์ 2024-3-5 22:36:20

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Daemon เมื่อ 2024-3-5 23:09 <br /><br /><style>
@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Cinzel+Decorative:wght@400;700;900&display=swap')
</style>

<style>
@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Noto+Sans+Thai+Looped:wght@100;200;300;400;500;600;700;800;900&display=swap')
</style>

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#Daemon01 {
border-radius: 30px;
border: 0px double #8e104f;
padding: 3px;
box-shadow: #C0C0C0 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/VA4lYjH.png");}
</style>

<style>
#Daemon02 {
width: 800px;
border-radius: 20px;
padding: 3px;
box-shadow: #C0C0C0 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/SxnV3bS.png");}
</style>

<style>
#Daemon03 {
width: 600px;
border-radius: 20px;
border: 0px double #C0C0C0 ;
padding: 3px;
box-shadow: #C0C0C00px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/SxnV3bS.png");}
</style>

<style>
#Daemon04 {
width: 400px;
border-radius: 20px;
border: 5px double #eea5fd;
padding: 3px;
box-shadow: #eea5fd 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/RaxKaUO.png");}
</style>

<div id="Daemon01">

<br>
<div id="Daemon03">
<br><font color="#ff0000" face="Cinzel Decorative" size="6"><b>Work &  rest</b></font><br>
<br>
</div>
<br>
<div id="Daemon02">
<p><br></p><p><span style="text-indent: 2.5em; font-size: large; font-family: Noto Sans Thai Looped;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><font size="4"><font color="White"><br></font></font></font></span></p><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style="color: white;">    </font><font style=""><font color="#ffffff"> หลังจากเขาทำการส่งบูชาเทพเฮอร์มาโฟร์ไดตัสเป็นอันเสร็จ เขาก็เดินเข้ามาภายในโถงอาหารเพื่อจะเข้าเวรทำความสะอาดโรงอาหารและหาอะไรกินก่อนจะไปทำอะไรต่อมิอะไรต่อ</font></font></font></span></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff"><br></font></font></font></span></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff">      เดม่อนเดินเข้าไปหาฮาร์ปี้แม่ครัวที่กำลังวุ่นกับการตักอาหารให้ชาวค่าย </font><font color="#ff0000">"ผมขออนุญาตมาทำความสะอาดนะครับ คุณฮาร์ปี้ตักข้าวให้คนอื่น ๆ เดี๋ยวผมไปหยิบของเอง" </font><font color="#ffffff">เดม่อนพูดขึ้นก่อนเขาจะเดินไปที่โรงเก็บอุปกรณ์ทำความสะอาด</font></font></font></span></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff"><br></font></font></font></span></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff">      เดม่อนมองดูชาวค่ายนั่งทานอาหาร ดูเหมือนโต๊ะบางโต๊ะยังไม่ค่อยมีลูก หรือพวกเขาจะไม่รอดจากด่านแรกที่หนีอสุรกายมาจนถึงค่าย </font></font></font></span></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff"><br></font></font></font></span></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff">     เขาเดินไปปัดกวาดเช็คถูบริเวณห้องครัวที่สกปรกก่อนจะไปทำบริเวณทางเดินเท้าข้างหน้า หลังปัดกวาดแล้วเขาไปหยิบไม้ถูพื้นเพื่อมาถูพื้นที่เพิ่งกวาดให้เงางาม</font></font></font></span></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff"><br></font></font></font></span></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff">    เดม่อนทำงานจนเสร็จเขาไปรับเงินรางวัลจากเจ๊ฮาร์ปี้ และ กะว่าจะทานอาหารเย็นด้วยเลย </font></font></font></span></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff"><br></font></font></font></span></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff">  </font><font color="#ff0000">   "เสร็จแล้วครับ เจ๊ไปตรวจได้เลย ส่วนเงินขอเป็นดรักม่า" </font><font color="#ffffff">เดม่อนพูดขึ้นก่อนเขาจะมองกับข้าววันนี้ เขาเลือกเคบับล่ะกัน สามชิ้นเพียงพอแล้ว</font><font color="#ff0000"> "ผมขอเคบับสามชิ้นครับ"</font></font></font></span></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff"><br></font></font></font></span></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff">    </font><font color="#ffff00">  "ได้จ้า รอตักอาหารแปบนะเดี๋ยวให้พร้อมเงินรางวัล"</font><font color="#ffffff"> ฮาร์ปี้พูดขึ้นก่อนเดินไปตักอาหารใส่จานและยื่นให้ผมพร้อมกับรางวัล </font></font></font></span></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff"><br></font></font></font></span></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff">       "ขอบคุณ เดี๋ยวผมมาช่วยงานต่ออีกนะ" เดม่อนพูดก่อนรับจานอาหาร เขาเดินไปนั่งโต๊ะอะโฟร์ไดท์ มีพี่อลิเชียนั่งทานอยู่</font></font></font></span></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff"><br></font></font></font></span></font></div><div style="text-indent: 0px;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff">   </font><font color="#ff0000">    "</font></font></font></span></font><font color="#ff0000"><font face="Noto Sans Thai Looped" size="4">Bonjour พี่อลิเชีย</font><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">"</span></font><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"> เดม่อนทักทายพี่สาวร่วมบ้าน ก่อนเขาวางจานอาหารลงและนั่งลงฝั่งตรงข้ามพี่อลิเซีย</span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped"; color: rgb(255, 255, 255);">       อลิเซียที่กำลังนั่งเขียนไดอารี่ของเธออยู่ ก่อนเงยหน้าขึ้น</span><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><font color="#dda0dd"> "สวัสดีจ้าเดม่อน วันนี้มากินดินเนอร์ด้วยเหรอ พี่นึกว่าเราจะซื้อแต่ของ 7-11 แล้ว"</font></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">    </span><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><font color="#ff0000">  "แฮ่ ๆ ต้องประหยัดเงินหน่อย มากินของฟรีแถมอร่อยด้วยดีกว่าครับ"</font></span><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"> เดม่อนพูดขึ้นเมื่อโดนพี่อลิเซียแทงใจดำ ก็จริงนะปกติผมแทบมาที่นี่น้อยมากยกเว้นทำงาน ผมมักจะหาซื้อกินในร้านสะดวกซื้อมากกว่า</span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">   </span><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><font color="#ff0000">  "ว่าแต่พี่อลิเซียกำลังเขียนไดอารี่อีกแล้วเหรอครับ"</font></span><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"> เดม่อนมองพี่อลิเซียก่อนจะเอ่ยขึ้น</span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">     </span><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><font color="#dda0dd">"จ้า พอดีพี่ว่าง ๆ ชอบจดอะไรเรื่อยเปื่อย แม้จะคล้าย ๆ กันในแต่ละวัน" </font></span><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">อลิเซียตอบผม ก่อนเธอจะก้มหน้าเขียนต่อ </span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">      เดม่อนทานเคบับชิ้นแรกเข้าปาก เขาล่ะรักอาหารที่นี่จริง ๆ กินไม่กี่ครั้งแต่มันก็นยังอร่อยเหาะทุกครั้ง</span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">     </span><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><font color="#ff8c00">"ไง เดม่อน เจอกันอีกแล้วนะ" </font></span><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">ลิเลียน่าที่เพิ่งกินอาหารเสร็จ เธอเดินมาโต๊ะอะโฟร์ไดท์เพราะเห็นผม </span><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><font color="#ff8c00">"เป็นอย่างที่พูดเลยเห็นไหม"</font></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">     อลิเซียแอบเงยหน้าขึ้นมองนิด ๆ ก่อนเธอก้มเขียนต่อรอแซวเดม่อน ผมที่หันไปตามเสียงทักก่อนเห็นธิดาแห่งอะธีน่า หรือเธอจะคำนวณได้ว่าวันนี้ผมจะที่นี่กันนะ </span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><font color="#ff0000"><br></font></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><font color="#ff0000">     "นั่นสินะ ลิเลียน่าทานเสร็จแล้วเหรอครับ" </font></span><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">เดม่อนตอบหญิงสาวตรงหน้า ก่อนจะถามเธอ</span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">      ลิเลียน่าอมยิ้มก่อนเธอที่ยืนพิงโต๊ะอะโฟร์ไดท์ก้มตัวลง ยกแขนเท้าคาง</span><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><font color="#ff8c00"> "ถ้าบอกว่ายังไม่ทาน นายจะแบ่งให้ไหมล่ะ"</font></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">   </span><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><font color="#ff0000">   "ได้นะ ถ้าลิเลียน่าอยากได้" </font></span><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">เดม่อนไม่ปฏิเสธอีกฝ่าย เขายื่นจานให้อีกฝ่ายหยิบไปได้เลย</span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">   </span><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><font color="#ff8c00">   "งั้นหยิบล่ะนะ ไม่เสียใจแน่นะบุตรแห่งอะโฟร์ไดท์"</font></span><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"> ลิเลียน่ายิ้มมุมปาก</span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">      เดม่อนยิ้มตอบกลับ เขาไม่ได้พูดอะไร ลิเลียน่าก็หยิบไปชิ้นนึงก่อนะจแบ่งครั้ง </span><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><font color="#ff8c00">"งั้นเอาแค่นี้พอ ที่เหลือนายกินเถอะ พอดีชั้นแค่นี้ก็อิ่มแล้ว" </font></span><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">เธอพูดเสร็จก็โบกมือลาและทานเคบับครึ่งนึงในมือ</span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">   </span><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><font color="#dda0dd">  "น้องชายไปรู้จักลิเลียน่า ธิดาแห่งอะธีน่าตอนไหนเนี่ย"</font></span><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"> อลิเซียที่เห็นอีกฝ่ายไปแล้วก่อนเธอเงยหน้าขึ้นจากสมุดบันทึกเอ่ยถาม</span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">   </span><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><font color="#ff0000">   "ตอนไปสะสางกิจธุระให้เทพเฮอร์มาโฟร์ไดตัสน่ะครับ เจอเธอที่อินเทอร์เน็ตคาเฟ่ในบ้านเฮอร์มีส"</font></span><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"> เดม่อนเล่าเรื่องที่เจอลิเลียน่าให้พี่อลิเซียฟัง </span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">     </span><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><font color="#dda0dd"> "ระวังลูกบ้านอาธีน่าไว้หน่อยล่ะกันนะเดม่อน พวกเธอฉลาดหัวหมอเกินไป..." </font></span><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";">อลิเซียเตือนผมด้วยความหวังดี ซึ่งผมก็เข้าใจแหละนะ บ้านอาธีน่า... </span><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><font color="#dda0dd">"งั้นพี่กลับบ้านพักก่อนนะ เดม่อนก็รีบกลับล่ะ ดึกแล้ว"</font></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><font color="#ff0000"><br></font></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"><font color="#ff0000">      "ครับ ผมจะระวัง"</font></span><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: large; text-indent: 2.5em; font-family: "Noto Sans Thai Looped";"> เดม่อนกล่าวตอบอลิเซียก่อนเขาโบกมือส่งเธอและกลับมาตั้งใจกินเคบัปอีก 1ชิ้น+ครึ่งชิ้นต่อก่อนจะไปทำอย่างอื่นต่อ</span></div><div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff"><br></font></font></font></span></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff"><br></font></font></font></span></font></div><div style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/INboajg.png" border="0"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff"><br></font></font></font></span></font></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai Looped"; font-size: large;"><br></span></div><div style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/V4JsX5l.png" border="0"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "Noto Sans Thai Looped"; font-size: large;"><br></span></div><div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: center;"><div style=""><font color="#ffffff" face="Noto Sans Thai Looped" size="4">- รางวัลงาน: </font></div><div style=""><font color="#ffffff" face="Noto Sans Thai Looped" size="4">+20 พลังใจ, (เลือกรับ 3 เหรียญครักม่า) และ +15 EXP</font><br></div><div style=""><font color="#ffffff" face="Noto Sans Thai Looped" size="4"><br></font></div><div style=""><font color="#ffffff" face="Noto Sans Thai Looped" size="4">- ทานข้าวฟรี +30 พลังงาน</font></div><div style=""><font color="#ffffff" face="Noto Sans Thai Looped" size="4"><br></font></div><div style=""><img src="https://i.imgur.com/V4JsX5l.png" border="0"></div></div><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai Looped"><span style="text-indent: 2.5em;"><font size="4"><font style=""><font color="#ffffff"><br></font></font></font></span></font></div><p></p>

</div><br></div>
<br>

<style type="text/css" name="editorpostbg">body{background-image:url("static/image/postbg/bg11.png");}</style></div>

Feria โพสต์ 2024-3-5 23:05:06

<div class="btpsta-1" style="outline-color:#CD7F63"><div class="btpsta-1flower"><div class="btpsta-1ic"><i class="cp cp-flower-o" style="color:#CD7F63"></i></div></div><div class="btpsta-1title"><b style="color:#CD7F63">Play it cool</b><span>Feria<i class="cp cp-chevron-right" style="color:#CD7F63"></i>Hayes<i class="cp cp-chevron-right" style="color:#CD7F63"></i> time</span></div>
<div class="btpsta-1post">
หลังจากถวายผลการทำงานให้ท่านเทพแอรีสเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เฟเรียก็ตัดสินใจมายังโรงอาหาร วันนี้เธอไม่ได้จะมากินอาหาร แต่มาที่นี่เพื่อมาทำงานประจำวันที่เธอไม่ได้มาทำอยู่นานหลายนาน นั่นก็คือการมาทำความสะอาดโรงอาหารค่ายนั่นเอง<br>
<font color="DarkOrange"> “สวัสดีค่ะ คุณแม่ครัวฮาร์ปี้”</font><br>

เธอเดินเข้ามาในครัวก็มาทักทายแม่ครัวฮาร์ปี้ที่คอยทำอาหารอร่อย ๆ ให้ชาวค่ายฮาล์ฟบลัดทุกคนที่อาศัยอยู่ที่นี่ ถ้าไม่ได้พวกเธอ เด็กชาวค่ายอย่างเธอคงจะลำบากน่าดูเลยที่จะทำอาหารด้วยฝึกฝนตัวเองไปด้วยล่ะนะ<br>
<font color="Purple"> “อ้าว!ไงแม่หนูสายเลือดฮิปนอส มาเอาอาหารเหรอ มาสิ ๆ กำลังร้อน ๆ เลยนะ"</font><br>
<font color="DarkOrange"> “เปล่าหรอกค่ะ หนูมาช่วยงานโรงอาหารค่ะ"</font><br>
<font color="Purple"> “อ้อ งานบนกระดานประจำวันสินะ มา ๆ มาสิ หยิบไม้กวาด ไม้ถูพื้นมาสิ ฝากเรื่องทำความสะอาดด้วยนะสาวน้อย อย่าพึ่งหลับไปก่อนล่ะ ถ้าทำไม่สะอาดแล้วหลับไปก่อน ระวังจะไม่ได้ตื่นอีกเลยนะ"</font><br>
เฟเรียถึงกับสะดุ้งกับคำพูดของแม่ครัวฮาร์ปี้จนขนลุกตั้งขึ้นอย่างหวาดเสียว ยิ่งพึ่งไปตบกับฮาร์ปี้ในป่าต้องห้ามมา เธอรู้ดีว่าความโหดร้ายของฮาร์ปี้เป็นอย่างดี ถ้าทำไม่ดีความตุยน่าจะมาเยือนในไม่ช้าแน่ <br>
<font color="DarkOrange"> “ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ งั้นขอตัวก่อนนะคะ”</font><br>
หลังจากที่ตอบรับคำสั่งของฮาร์ปี้แม่ครัว เธอก็หยิบไม้กวาดไปกวาดทำความสะอาดโรงอาหารอย่างละเอียดแบบทุกซอกทุกมุมก่อนจะถอดรองเท้าเพื่อไม่ให้มีรอยรองเท้าของเธอไม่งั้นมันจะน่าหงุดหงิดเวลาถูแล้วมันมีรอยเท้าสีน้ำตาล ๆ ติดพื้นแล้วทำความสะอาดลำบากแบบสุด ๆ เธอเลยถอดรองเท้าแล้วถูพื้นแบบผสมน้ำยาถูพื้นให้มันสะอาดเงาวับ ก่อนจะถูด้วยน้ำเปล่าอีกครั้งเพื่อไม่ให้หนืดเท้า แค่นี้ก็เป็นอันเสร็จ<br>
<font color="DarkOrange"> “เสร็จแล้วค่ะ”</font><br>
<font color="Purple"> “โอ้ เร็วดีนี่ ไหนตรวจสิ"</font><br>
สิ้นคำพูดแล้วฮาร์ปี้แม่ครัวก็ไปตรวจสภาพโรงอาหารที่ทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว จึงกลับมาหาเธออีกครั้งพร้อมรอยยิ้ม<br>
<font color="Purple"> “เก่งมากเลยนะคะ ความสะอาดเรียบร้อย สะอาดจนส่องหน้าได้เลย เยี่ยมมากค่ะ นี่ค่าตอบแทนนะคะ” </font><br>
<font color="DarkOrange"> “ขอบคุณค่ะ คุณแม่ครัวฮาร์ปี้”</font><br>
เธอรับค่าตอบแทนของตนมาก่อนจะโค้งขอบคุณให้อีกฝ่าย ก่อนจะออกมาจากโรงอาหารทันที<br><br>
<div align="center"><img src="static/image/hrline/19.gif" border="0" alt="" style="width:50%"></div>
<br>
<div align="center"><font size="4"><b><font color="SeaGreen">ภารกิจ : ทำความสะอาดโรงอาหาร<br>
รางวัล : 3 เหรียญดรักม่า 15 EXP
</font></b></font></div>
</div></div>
<a href="https://bettyleg.tumblr.com/" class="bta-cr">bettyleg</a>
<link rel="stylesheet" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Roboto+Condensed&display=swap" rel="stylesheet">
<style>@font-face {font-family: 'Hugiller'; src: url('https://dl.dropbox.com/s/n8sgc1u4ywaqkv5/Hugiller%20DEMO.otf?dl=0');src: url('https://dl.dropbox.com/s/n8sgc1u4ywaqkv5/Hugiller%20DEMO.otf?dl=0') format('truetype'); font-weight: normal;font-style: normal;}.btpsta-1{width:380px; border:1px solid #ddd; background:#fefefe; border:15px solid #fafafa; margin:10px auto; outline:1px solid #58ADB9; outline-offset:-15px;} .btpsta-1title{margin:0px 20px 20px; text-align:center;}.btpsta-1title b{font-family: 'Hugiller'; font-size:30px; color:#58ADB9; display:block; line-height:18px;}.bta-cr{width:380px; margin:-5px auto 20px; text-align:center; font-size:8px; text-transform:uppercase; text-decoration:none; color:#888; background:#fff; border:1px solid #ddd; height:18px; display:flex; align-items:center; justify-content:center;}.btpsta-1post{margin:10px 30px 40px; font-size:12px; text-align:justify; color:#888; line-height:18px;font-family: 'Roboto Condensed', sans-serif;}.btpsta-1title > span{font-size:10px; color:#888;font-family: 'Roboto Condensed', sans-serif;} .btpsta-1title > span > i{font-size:6px; padding:0px 5px; color:#58ADB9;}.btpsta-1flower{display:flex; align-items:center; justify-content:center; height:100px; position:relative; padding:30px 0px 10px;} .btpsta-1flower > div {position:absolute; width:70px; height:70px; border-radius:100px; display:flex; align-items:Center; justify-content:center; border:1px solid #ddd; overflow:hidden; background:#fbfbfb} .btpsta-1flower>div>i{position:relative; font-size:20px;animation: btpsta-1flower 8s infinite; color:#58ADB9;} @keyframes btpsta-1flower{0%{font-size:18px;}50%{transform:rotate(-250deg);font-size:28px;}100%{font-size:18px;}}.btpsta-1flower>div>i{-webkit-animation: btpsta-1flower 8s infinite;-moz-animation:btpsta-1flower 8s infinite; -o-animation:btpsta-1flower 8s infinite;}@-moz-keyframes btpsta-1flower{0%{font-size:18px;}50%{transform:rotate(-250deg);font-size:28px;}100%{font-size:18px;}}@-webkit-keyframes btpsta-1flower{0%{font-size:18px;}50%{transform:rotate(-250deg);font-size:28px;}100%{font-size:18px;}}@-o-keyframes btpsta-1flower{0%{font-size:18px;}50%{transform:rotate(-250deg);font-size:28px;}100%{font-size:18px;}}</style>

Johnathan โพสต์ 2024-3-6 02:13:32

Dean โพสต์ 2024-3-6 07:04:37

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Dean เมื่อ 2024-3-22 20:27

https://lh7-us.googleusercontent.com/IjemQtPDsu5F5rOfli8Spbqh7OzXjDK_2qxZ3GfJh25fjb0hRamMgPpMoq2Ps4oLUwDzICC1JUroBDZ_t0fkDVVwk3yImSSqDJwMHYxJaakLNwGYTjfZL9fLDuLALa9WcueMYYqYM5W9MSdfuI1A2EQ017 https://lh7-us.googleusercontent.com/2fDUcBgpqIw0c7ALuQKUrfmQA0zlCdw4awBYOatB-ruwTysbun7R6bIoHKjQ3Rb3aK_ZnKSfDI3V4CZaOrAR2oVHrehsGqHawno0ih_tHnpsQ9eTExjt1VAG0U4L_Lh9zeSUY10YFKRop6lCd5ETRzkช่วยเจ๊เข้าครัว
      วันนี้บังเอิญตื่นเช้าแต่ดีนขี้เกียจจ๊อกกิ้งเพราะคิดว่าวันนี้น่าจะมีงานที่ต้องออกแรงรออยู่เลยถนอมกล้ามเนื้อเอาไว้ให้ให้ระบมช้ำ เขาเลยแอบย่องไปด้านหลังโรงอาหารในส่วนของครัว เกาะขอบประตูแล้วทักทายเจ๊แม่ครัวสักหน่อย
      “จ๊ะเอ๋!”
      “ครัวยังไม่เปิด เจ๊ยังไม่ว่างเล่นด้วย กลับบ้านไปนอนไป๊!”
      แม่ครัวจอมโหดหันกลับมามองตาเขียวปั้ด แต่ตอนนี้ดีนไม่กลัวอีกต่อไปเพราะเขาพอจะรู้จุดอ่อนของหญิงสาวผู้นี้
      “โธ่ พี่สาวคนสวย ผมรอได้ วันนี้อยากมารับงานเอาดอลลาร์ด้วย” ชายหนุ่มชะเง้อคอมองเข้าไปในห้องครัวดูว่าเธอกำลังทำอะไร ก็เห็นว่าฮาร์ปี้สาวเพิ่งจะล้างวัตถุดิบ สงสัยว่าวันนี้จะนอนตื่นสาย จะเตรียมอาหารทันมื้อเช้าของวันหรือเปล่าก็ไม่รู้ “ให้ผมช่วยเตรียมวัตถุดิบให้ไหม? ผมเคยทำงานร้านอาหารมาก่อนนะ สำหรับคนสวยผมทำงานให้ฟรีไม่คิดเงินเพิ่มก็ได้”
      “กรู้วววว” จู่ ๆ เจ๊ฮาร์ปี้ก็ส่งเสียงเหมือนนกเขาออกมา นั่นคืออาการเขินจัดใช่หรือไม่? นางดูครุ่นคิด น่าจะรู้แล้วว่าหากไม่ได้ผู้ช่วยสักคนน่าจะเสิร์ฟมื้อเช้าเลท “กะด้ะ งั้นเราหั่นผักเป็นไหม? เช้านี้เจ๊จะทำไข่เจียวกรีกกับสฟะคิอาโนพิต้า”
      “เป็นครับ ๆ”
      ถึงจะมึนชื่อเมนูหลังแต่เขาก็ตอบรับและไม่วายกลั้วหัวเราะกับท่าทีก่อนหน้า ก่อนจะเดินเข้าไปในครัวอย่างเต็มตัว ดูจากผักที่เตรียมไว้น่าจะต้องหั่นผักโขม มะกอก พริกระฆังและมะเขือเทศมากมายเลยทีเดียว คงต้องถอดอุปกรณ์คล้องแขนออกก่อนมิเช่นนั้นน่าจะหั่นผักไม่ถนัด งานไม่ต้องใช้แรงมาก แค่หั่นผักแป๊บเดียวคงไม่เป็นไร
      ด้วยความที่เจ๊ฮาร์ปี้ค่อนข้างละเอียดอ่อนเรื่องอาหาร นางจึงหั่นผักให้ดูเป็นตัวอย่างในครั้งแรก
      “หั่นประมาณนี้ ไม่ขาดไม่เกิน ถ้าทำผิดเจ๊หักเงิน”
      “เอ้า โอเคครับเจ๊ ผมจะหั่นให้เท่ากับตัวอย่างเป๊ะ ๆ เลย”
      หน้าที่ที่เจ๊ฮาร์ปี้มอบหมายให้มีเพียงแค่นี้ นางคงไม่ไว้ใจให้คนนอกทำอย่างอื่นที่เสี่ยงต่อครัวพังนำอาหารออกไปเสิร์ฟไม่ได้ สำหรับดีนแล้วแม้เขาจะไม่ได้ทำงานในส่วนครัวแต่ก็เคยช่วยพ่อครัวจัดเตรียมนั่นนี่อยู่บ้าง ไม่ถือกับว่าเป็นมือโปรแต่ก็จัดการวัตถุดิบได้โดยไม่มีเสีย เขาใช้เวลาสักพักกว่าจะหั่นผักจนหมด ซึ่งหันมาอีกทีเจ๊ฮาร์ปี้ก็เตรียมไข่กับแป้งอาหารชื่อยาก ๆ นั่นเสร็จแล้ว

      “โอ้โห ไวมาก!”
      “หึ! ก็เจ๊เป็นมืออาชีพ” นางฮาร์ปี้ยืดอกอย่างภูมิใจ ในตอนนี้พวกเขาเริ่มได้ยินเสียงเด็ก ๆ กลุ่มแรกมาที่โรงอาหาร “ไม่มีอะไรให้เราทำแล้วไปนั่งรอปะ กินเสร็จแล้วจะได้ทำงานเก็บกวาดต่อ”
      “คร้าบโผม”
      ชายหนุ่มล้างไม้ล้างมือเสร็จก็กลับมาใส่สายคล้องแขนแล้วไปนั่งรออย่างว่าง่าย เรื่องปรุงอาหารเขาแค่ทำเป็นแต่ทำไม่เก่งเลยไม่อยู่เกะกะแม่ครัวที่กำลังรีบ วันนี้เจ๊ฮาร์ปี้ดูไม่ดุเท่ากับเมื่อวาน จะเป็นการดีถ้าเขาไม่กวนน้ำให้ขุ่นทำนางอารมณ์เสีย
      เพียงแค่แป๊บเดียวกลิ่นหอมฉุย ๆ ก็ลอยออกมาจากครัว ฝั่งหนุ่มดีนก็รอลุ้นว่าอาหารชื่อยาก ๆ นั้นคืออะไร ระหว่างนั้นเขาก็มองไปรอบ ๆ โรงอาหาร
      ‘เด็กกลุ่มเมื่อวานไม่อยู่แฮะ’
      แต่เวลานี้ก็ยังเช้ากว่าจะบอกว่าพวกน้อง ๆ ตื่นสาย เขาก็เลยไม่ได้คิดมาก สิ่งสำคัญคืออาหารเช้าแสนอร่อยมากกว่า
      ไม่เกินห้านาทีถาดอาหารก็ถูกยกมาตั้งรอเสิร์ฟ เด็กที่มาก่อนไปตั้งแถวรอตักอาหาร ตัวเขาเองก็เหมือนกัน แล้วเมื่อถึงคิวชายหนุ่มก็ได้เห็นไข่เจียวทรงสี่เหลี่ยมที่เนื้อสัมผัสน่าจะแน่นน่าดู กับอีกอย่างคือสิ่งที่เหมือนแผ่นแป้งย่างกับชีส กลิ่นหอมที่อยู่ตรงหน้าทำเอาเขารีบกลับมานั่งที่โต๊ะแล้วสวาปามมันไปทั้งหมด

https://i.imgur.com/ntch8v0.pnghttps://i.imgur.com/LnJ7PfK.png
      ‘โอ๊ย อร่อยแสงออกปากกกกก’
      ยิ่งตัวเองมีส่วนร่วมในการประกอบอาหารด้วยแล้วจึงยิ่งรู้สึกว่ามื้อนี้อร่อยกว่าปกติด้วยความภาคภูมิใจในตัวเอง

      พอกินอิ่มแล้วก็ได้เวลาเก็บกวาดทำความสะอาดโรงอาหาร ดีนทยอยนำจานในที่เก็บส่งไปหลังร้านเรื่อย ๆ ไม่ให้เกะกะจนล้น เพื่อให้เจ๊ฮาร์ปี้ได้ล้างภาชนะ และเมื่อเด็กคนสุดท้ายออกจากโรงอาหารเขาก็จัดการทำความสะอาดโต๊ะและพื้นโรงอาหารจนสะอาดเอี่ยม
      “เสร็จแล้วครับเจ๊”

      ชายหนุ่มคืนอุปกรณ์ทำความสะอาดแล้วรอรับค่าจ้างจากแม่ครัวคนสวย วันนี้ได้มาเป็นเหรียญดอลลาร์ตามที่ขอแถมยังได้ทิปมาอีกตั้งเท่าตัว
      “ขอบใจที่มาช่วย วันนี้งานเลยเสร็จไว”
      “ขอบคุณครับเจ๊ ผมมีเงินเอาไปโดเนทช่วยพี่กะเทยละ ...ว่าแต่วันนี้เด็ก ๆ ดูน้อยลงนะครับ”
      “อ้อ เรื่องนั้น…” น้ำเสียงของเจ๊ฮาร์ปี้ดูเปลี่ยนไปเล็กน้อย ก่อนที่นางจะเล่าต่อเพราะคิดว่าไม่ใช่ความลับอะไร “มีเด็กโตกลุ่มนึงต้องออกไปทำภารกิจข้างนอกพวกเขาเลยออกไปนอกค่ายตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง”
      ถ้าพูดถึงกลุ่มเด็กโตดีนนึกถึงกลุ่มเด็กที่ยังไม่ถูกทวยเทพรับรองบุตรที่คุยกันเมื่อวาน แต่ถ้าเจ๊ฮาร์ปี้บอกว่าออกไปทำภารกิจนอกค่ายแปลว่าเด็กกลุ่มนั้นน่าจะเก่งพอตัว
      “ภารกิจกำจัดก็อปลินกับฮาร์ปี้นิสัยไม่ดีอะไรนั่นเหรอ.. ต้องไปตั้งแต่ฟ้าสางเชียว?”
      “ไม่ใช่ ๆ ภารกิจที่เจ๊หมายถึงคือภารกิจตามคำทำนาย เรารู้จักภารกิจสิบสองประการของเฮอร์คิวลิสไหมล่ะ? ประมาณนั้นแหล่ะ”
      “มีภารกิจตามคำทำนายด้วย? ฟังดูยากกว่ากำจัดก็อปลินกับฮาร์ปี้นิสัยไม่ดีเยอะเลยแฮะ”
      ตำนานอันโด่งดังของเฮอร์คิวลิสถึงแม้ไม่ได้ฟังพอดแคสต์ก็ต้องเคยรับรู้มาคร่าว ๆ ส่วนรายละเอียดเจาะลึกเขาแทบได้ฟังคลิปนั้นเป็นคลิปแรก ๆ ในเพลย์ลิสต์ตำนานเทพปรนัมกรีก ดูแล้วแต่ละภารกิจนี่เป็นภารกิจฆ่าตัวตายชัด ๆ ง่ายสุดน่าจะเป็นทำความสะอาดคอกม้า แต่ในยุคสมัยนี้แล้วอาจจะไม่ใช่ภารกิจโหดหินเหมือนในตำนานก็ได้ อีกไม่นานเด็กพวกนั้นก็ต้องกลับมาที่ค่ายแหล่ะหวังว่าจะกลับมาทันปาร์ตี้วันแรกตามที่สัญญากันไว้
      “ถ้าอยากให้ทวยเทพยอมรับก็ต้องพิสูจน์ตัวเองแหล่ะ เป็นเรื่องปกติธรรมดาของเด็กที่นี่..” แม่ครัวฮาร์ปี้เงียบไปอึดใจหนึ่งก่อนจะใช้ปีกดันหลังดีนให้ออกไปจากโรงอาหาร “ไม่มีอย่างอื่นที่ต้องทำแล้วรึไง ไปไป๊ เจ๊จะพักผ่อน ไม่มีเวลาคุยกับเราทั้งวันหรอกนะ”
      “ฮ่า ๆ โอเคเจ๊ ไว้ร้อนเงินแล้วผมจะมาของานทำใหม่”
      ชายหนุ่มผงกศีรษะให้คุณแม่ครัวคนสวยทีนึงก่อนจะเดินออกมาจากโรงอาหาร

      .
      .       .
      ‘เพื่อให้พ่อแม่ยอมรับงั้นเหรอ… งี้กรณีของฉันก็ถือว่าโชคดีแล้วสินะ?’

https://lh7-us.googleusercontent.com/-czZCp5i3tucR2dfms8UxDCAzrL3YhEpKHoztUtB71pfo2sy4_SOA1UEOOnu783adlZuxoeGXRM1WbBDYpKZIwZJMPjrls1xKS7fD1BM6TMQNbh6oajfGkPfgvv6AVjIYts4HsI3DSRUXZqOkjfZ1Msรับประทานอาหารฟรีทำงาน: เวรทำความสะอาดโรงอาหาร (เลือกรับ 30 ดอลลาร์)

Daemon โพสต์ 2024-3-6 16:02:36

anne โพสต์ 2024-3-6 16:50:01

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#boxroleplay01 {
border-radius: 30px;
border: 6px double #11a263;
padding: 3px;
box-shadow: #11a263 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/eSxrf3H.png");}
</style>

<style>
#boxroleplay02 {
width: 800px;
border-radius: 20px;
padding: 3px;
box-shadow: #11a263 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/0TV8LxS.png");}
</style>

<div id="boxroleplay01">
<font color="#808080">Camp' Food Hall</font><br><br>

<div id="boxroleplay02">
<p>

<font face="Kanit"><font size="3"><font color="#fff">
<br></font></font></font><img src="https://i.imgur.com/c0eqVCK.png" width="490" _height="500" border="0"></p><p><br></p><p><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" style="" size="4">หลังจากที่เด็กหญิงตัวน้อยๆ อย่าง เอลี่ ได้ทำการเก็บข้าวของทั้งหมด เข้าห้องพัก ของ เธอจนเสร็จเรียบร้อยแล้วนั้น หลังจากนั้นเธอก็ค่อยๆ ทำกาเอ่ยบทสนทนาออกไปในทันทีว่า </font><font style="" size="4" color="#ffff00">"หิวจังเลยแฮะ งั้นออกไปหาอะไรรับประทานที่ตรงบริเวณห้องโถงอาหารประจำค่ายเสียหน่อยก็แล้วกัน" </font><font style="" size="4" color="#ffffff">หลังจากที่สิ้นสุดบทสนทนาลงไปได้แค่เพียงไม่นานนัก เอลี่ ก็ค่อยๆ ทำการก้าวเรียวขาบาง เดินทางออกมาจากตรงบริเวณห้องพัก ของตัวเธอเอง เดินมาหยุดอยู่ที่ตรงบริเวณหน้าบ้านพักหมายเลขที่ 11 เฮอร์มีส บริเวณหน้าบ้าน ก่อนที่เธอจะค่อยๆ ทำการก้าวเรียวขาบางเดินทางออกจากตรงบริเวณบ้านพักหมายเลขที่ 11 เฮอร์มีส หน้าบ้านไปทันที และในที่สุดเด็กหญิงตัวน้อยก็เดินทางมาหยุดอยู่ที่ตรงบริเวณหน้าทางเข้า ของ ห้องโถงประจำค่าย หลังจากนั้นเธอก็ค่อยๆ เริ่มทำการก้าวเรียวขาบางเดินทางเข้ามาจนถึงบริเวณภายใน ด้านใน ของ ห้องโถงประจำค่าย ก่อนที่เธอจะเดินไปหาคุณแม่ครัวคนหนึ่งประจำโถงอาหารประจำค่าย พร้อม กับ ค่อยๆ เริ่มที่จะทำการเอ่ยบทสนทนา ออกไปในทันทีว่า </font><font style="" size="4" color="#ffff00">"สวัสดีค่ะ หนูมีชื่อว่าเอลี่ พึ่งเดินทางเข้ามาภายในค่ายฮาร์ฟบลัดแห่งนี้ค่ะ พอดีว่าหนูรู้สึกหิวมากๆ เลยนะคะ เลยแวะมาที่โภงอาหารแห่งนี้ดู เพื่อว่าจะมีอาหารอะไรอร่อยๆ ให้หนูได้รับประทานบ้างนะคะ" </font><font style="" size="4" color="#ffffff">และหลังจากที่บทสนทนา ของ เด็กหญิงตัวเล็กๆ อย่าง เอลี่ ได้ทำการเอ่ยจบลงไปได้เพียงแค่ไม่นานนัก คุณแม่ครัวคนดังกล่าวก็ค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียงและเอ่ยบทสนทนาออกไปในทันทีว่า</font></div><div style="text-align: left;"><font style="" size="4" color="#ffffff"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font style="" size="4" color="#8b0000">"ได้สิจ้ะ แม่หนูเอลี่ เดี๋ยวฉันตักให้นะ" </font><font style="" size="4" color="#ffffff">หลังจากที่จบบทสนทนา ของ คุณแม่ครัวคนดังกล่าวลงไปได้เพียงแค่ไม่นานนัก คุณแม่ครัวก็ค่อยๆ ทำการตักไข่ข้น หรือสแคมป์เบอร์เอ้ก และก็ไส้กรอกจำนวน 3 ชิ้นพร้อมกับสลักผัก ให้เธอจยเต็มจาน หลังจานนั้นเธอก็ค่อยๆ ทำการส่งจานอาหารให้ถึงมือเด็กน้อยตัวเล็กๆ อย่างเอลี่ หลังจากนั้นเอลี่ก็ยื่นมือเล็กๆ ของตัวเธอเองไปรับจานอาหารมาถือไว้ภายในมือให้เรียบร้อย ก่อนที่ธอจะถือจานอาหารภายในมือ ไปหาที่นั่งทานที่โต๊ะอย่างเงียบเชียบและเอร็ดอร่อย </font></div><div style="text-align: left;"><font style="" size="4" color="#ffffff"><br></font></div><font style=""><font style=""><br>

</font></font>

</p>

</div>
<br><br></div><div id="boxroleplay01"><span style="color: rgb(128, 128, 128); font-family: Pridi; font-size: x-large;">+30 พลังงาน</span><br></div><div id="boxroleplay01"><span style="color: rgb(128, 128, 128); font-family: Pridi; font-size: x-large;">รับประทานอาหารฟรี</span></div></div>

Daemon โพสต์ 2024-3-7 14:48:58

หน้า: 1 2 [3] 4 5 6 7 8 9 10 11 12

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver