<center><link href="https://dl.dropbox.com/s/x243kp1jnx2vnoz/woman.css" rel="stylesheet"><div id="rr_woman" style="--width: 800px; --divider-width: 40%; --invert-divider: .3; --bg-color: #dadada; --text-color: #000; --font-style: 13px/180% 'Gentium Book Plus', serif;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtitle">SEBASTIAN</div><div class="rsub">In every whispered secret and every untold truth, Hermes listens.</div><img class="rdivider" src="https://imgur.com/iLntR9E.png"><div class="rtxt"><font size="5"><font face="TH Niramit AS">
หลังจากที่ก้าวออกมาจากบ้านพักเฮอร์มีส อากาศยามสายวันอาทิตย์ยังคงสดชื่น ลมอ่อน ๆ พัดมาสัมผัสผิวกาย เซบาสเตียนหายใจเข้าลึก ๆ สูดความสงบที่แผ่ซ่านไปทั่วบริเวณรอบ ๆ ค่าย สายตาของเขามองไปยังเส้นทางที่ทอดยาวไปสู่โรงอาหาร เส้นทางนั้นเรียงรายด้วยต้นไม้สูงใหญ่ที่ให้ร่มเงา เสียงนกร้องแว่วเบา ๆ เป็นเหมือนดนตรีประกอบการเดินทาง
<br><br>
เมื่อมาถึงโรงอาหาร กลิ่นหอมของอาหารหลากหลายเมนูอบอวลในอากาศ ดึงดูดให้ท้องเขารู้สึกหิวขึ้นมาอีกครั้ง แม้ว่ามื้อเช้าที่ทานไปจะเพียงพอแล้ว แต่เมื่อได้เห็นอาหารตรงหน้า เซบาสเตียนก็อดไม่ได้ที่จะหยิบถาดอาหารขึ้นมาพร้อมเลือกเมนูโปรด ข้าวอบไก่ราดซอสและผลไม้สดเป็นตัวเลือกที่เขาเลือกในวันนี้ ถึงแม้จะยังไม่เที่ยงเต็มที่ แต่โรงอาหารก็เริ่มมีผู้คนมาใช้บริการบ้างประปราย
<br><br>
เขามองไปรอบ ๆ เพื่อหาที่นั่ง สายตาของเขาสะดุดเข้ากับร่างของเซเลสติโน่ที่นั่งอยู่เพียงลำพังตรงมุมหนึ่ง เซบาสเตียนยิ้มเล็ก ๆ ก่อนจะเดินตรงไปหา
<br><br>
" <b><font color="#008000">ไง เซเลสติโน่ ขอฉันนั่งด้วยได้ไหม</font></b> " เซบาสเตียนเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้ม
<br><br>
เซเลสติโน่เงยหน้าขึ้นจากสมุดโน้ตในมือ เขายิ้มตอบพลางพยักหน้า
" <b><font color="#000080">นั่งเลย กำลังตั้งใจทำการบ้านวิชาอสุรกายอยู่พอดี ว่าแต่นายเถอะ ทำเสร็จหรือยัง</font></b> "
<br><br>
เซบาสเตียนหัวเราะเบา ๆ ขณะวางถาดอาหารลง
" <b><font color="#008000">ยังไม่ได้ทำเหมือนกันเลย ฉันตั้งใจจะเริ่มหลังทานมื้อนี้แหละ</font></b> "
<br><br>
เซเลสติโน่พยักหน้ารับ ก่อนจะหันกลับไปตั้งใจเขียนต่อ ส่วนเซบาสเตียนก็นั่งลงและเริ่มทานอาหารอย่างตั้งใจ
<br><br>
" <b><font color="#008000">แล้วนายถึงไหนแล้วล่ะ</font></b> " เซบาสเตียนถามขึ้นหลังจากดื่มน้ำผลไม้ไปอึกหนึ่ง
<br><br>
เซเลสติโน่เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะยกสมุดโน้ตขึ้นมาให้ดู
" <b><font color="#000080">ยังไม่ถึงไหนหรอก กำลังจำแนกความแตกต่างระหว่างกูลกับอัลกูลอยู่ มันมีรายละเอียดเยอะกว่าที่คิด</font></b> "
<br><br>
เซบาสเตียนพยักหน้าด้วยความเข้าใจ
" <b><font color="#008000">ใช่ ฉันเองก็คิดว่ามันน่าจะง่ายกว่านี้ แต่พออ่านรายละเอียดจริง ๆ ก็ซับซ้อนเหมือนกัน ทั้งนิสัย สถานที่อยู่ หรือแม้แต่พลังที่พวกมันมี</font></b> "
<br><br>
เซเลสติโน่หัวเราะเล็กน้อย
" <b><font color="#000080">อย่างน้อยเราก็มีเวลาเหลืออีกหลายวัน ถ้าไม่เสร็จตอนนี้ ค่อยไปต่อที่บ้านพักก็ได้</font></b> "
<br><br>
" <b><font color="#008000">จริง ฉันก็คิดแบบนั้น เดี๋ยวถ้าทานเสร็จแล้วจะเริ่มทำเลย จะได้ไม่ค้างคาไปถึงเย็น</font></b> " เซบาสเตียนพูดพลางยิ้ม
<br><br>
ทั้งสองนั่งพูดคุยไปเรื่อย ๆ ขณะทานอาหาร บรรยากาศระหว่างพวกเขาเต็มไปด้วยความสบายใจและเป็นกันเอง หลังจากที่เซบาสเตียนทานเสร็จ เขาเก็บถาดอาหารก่อนจะกลับมานั่งลงที่เดิมพร้อมกับหยิบสมุดโน้ตและตำราเรียนออกมา
<br><br>
เซบาสเตียนเปิดตำราวิชาอสุรกาย พลางจดหัวข้อการบ้านไว้ในสมุด <i>จำแนกความแตกต่างระหว่างกูลและอัลกูล</i> เขาเริ่มต้นเขียนข้อมูลเบื้องต้นเกี่ยวกับกูลที่เคยเรียนในชั้นเรียน
<br><br>
ในขณะที่จดบันทึก เซบาสเตียนหันไปหาเซเลสติโน่ที่กำลังเขียนอย่างมุ่งมั่น
" <b><font color="#000080">ถ้าติดอะไร นายบอกฉันได้นะ บางทีเราช่วยกันอาจจะเร็วขึ้น</font></b> "
<br><br>
เซเลสติโน่พยักหน้า
" <b><font color="#008000">โอเค ถ้าฉันงงตรงไหนจะถามนายแน่นอน</font></b> "
<br><br>
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เซบาสเตียนและเซเลสติโน่ต่างมุ่งมั่นกับการบ้านของตัวเอง เสียงปากกาที่ขีดเขียนลงบนกระดาษเป็นเสียงเดียวที่ดังขึ้นในมุมสงบของโรงอาหาร ทั้งสองรู้สึกได้ว่าการได้ร่วมมือกันทำงานแบบนี้ทำให้งานยากดูง่ายขึ้น และบรรยากาศของวันหยุดก็ยิ่งผ่อนคลายมากขึ้นกว่าเดิม
</font><br><br>
<font face="TH KoHo" color="#008000"><b>#008000</b></font></font><font size="5"><font face="TH Niramit AS"> - เซบาสเตียน เซบ แลงฟอร์ด</font><br>
<font face="TH KoHo" color="#000080"><b>#000080</b></font></font><font face="TH Niramit AS" size="5"> - NPC " เซเลสติโน่ เซล เรดฟิลด์ "<hr>
<b><div align="right">หมายเหตุ: กินอาหารฟรี [ พลังงาน +30 ]</div></b>
</font></div></div></div></center>
<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Roleplay Box</title>
<style>
html {
background-color: #333; /* สีพื้นหลังเว็บ */
color: #fff; /* สีตัวอักษร */
font-family: Arial, sans-serif;
margin: 0;
height: 100%; /* ให้เต็มความสูงหน้าจอ */
}
.main-content {
display: flex;
justify-content: center;
align-items: center;
min-height: 100vh;
padding: 0 15px;
}
.roleplay-box {
border: 2px solid red;
background-color: black;
padding: 15px;
margin: 10px;
border-radius: 10px;
max-width: 500px;
box-shadow: 0 0 10px rgba(255, 0, 0, 0.7);
}
.character-name {
font-size: 1.2em;
font-weight: bold;
color: #ff6666;
margin-bottom: 8px;
}
.roleplay-content {
font-size: 1em;
color: #fff;
}
</style>
<container>
<!-- แทนที่การจัดการ body ด้วย div -->
<div class="main-content">
<div class="roleplay-box">
<div class="character-name"><br></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/QjBAJqg.jpeg" width="300" _height="500" border="0"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4">ชื่อ: Rita Chanakarnwarukpinit</font></div>
<div class="roleplay-content">
<font face="Kanit" size="4"><br>โรลเพลย์: นิยาย: ค่ายฮาล์ฟบลัด</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>ในที่สุด สาวน้อยริต้าก็มาถึงโรงอาหารของค่ายฮาล์ฟบลัด ท้องฟ้าเหนือศีรษะสดใส แต่ลมหนาวพัดผ่านจนเธอรู้สึกเย็นเล็กน้อย ริต้าหายใจลึกก่อนจะเดินเข้าไปในโรงอาหาร ที่ตอนนี้ยังไม่มีคนพลุกพล่านมากนัก กลิ่นหอมของขนมปังอบใหม่ลอยมาจากครัวหลังโรงอาหาร</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>เธอเดินตรงไปหาแม่ครัวฮาร์ปี้ ซึ่งเป็นฮาร์ปี้วัยกลางคนที่กำลังจัดการหม้อซุปขนาดใหญ่ หางยาวของแม่ครัวสะบัดเบา ๆ ขณะกำลังชิมรส</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br> <b>“สวัสดีค่ะ แม่ครัวฮาร์ปี้” </b> ริต้ากล่าวพร้อมรอยยิ้มกว้าง<b>“หนูคืออาสาสมัครที่จะมาช่วยเวรทำความสะอาดโรงอาหารวันนี้ค่ะ”</b></font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><b><br></b>แม่ครัวฮาร์ปี้หันมามองเธอผ่านแว่นตากลม ๆ ของตัวเอง <b> “โอ้ ใช่สิ เจ้าคือริต้าสินะ ฉันเพิ่งได้ยินเรื่องนี้</b></font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><b style="">เมื่อเช้านี้เอง ดีเลย โรงอาหารนี่ต้องการการดูแลอย่างหนักทีเดียว!"</b><br></font></div><div class="roleplay-content"><b style=""><font face="Kanit" size="4"><br></font></b></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"> ริต้ายิ้มอย่างมั่นใจ <b> “หนูจัดการได้ค่ะ!”</b></font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><b><br></b>หลังจากพูดคุยกับแม่ครัวฮาร์ปี้เสร็จ เธอเดินไปหยิบไม้กวาด ไม้ถูพื้น และผ้าชุบน้ำสะอาด ก่อนจะเริ่มทำความสะอาดอย่างจริงจัง</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>ทุกซอกทุกมุมของโรงอาหารไม่พ้นสายตาเธอ แม้แต่ใต้โต๊ะยาวหรือมุมที่ถูกลืม ริต้าก็ไม่ยอมปล่อยให้มีเศษฝุ่นตกค้าง เธอกวาดพื้นจนสะอาดเอี่ยม ก่อนจะถูพื้นด้วยน้ำยาที่มีกลิ่นหอมสดชื่น
<br> จากนั้น ริต้าเดินไปที่โต๊ะอาหารแต่ละตัวด้วยผ้าชุบน้ำ เธอเช็ดโต๊ะทุกตัวอย่างตั้งใจ มือของเธอขยับไปตามรอยเปื้อนและคราบอาหารจนมันหายเกลี้ยง แม้แต่บริเวณขาโต๊ะและใต้โต๊ะ เธอก็ไม่ละเลย
<br> เมื่อเช็ดโต๊ะเสร็จ เธอก็เดินตรงไปยังอ่างล้างจานที่เต็มไปด้วยจานชามที่ยังไม่ได้ล้าง ริต้าใส่ผ้ากันเปื้อน ยืนหน้าจริงจังอยู่หน้ากองจาน เธอเปิดน้ำ ใช้น้ำยาล้างจานที่มีกลิ่นมะนาวหอมสดชื่น และเริ่มลงมือล้างจานชามทีละใบ</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>ฟองสบู่ลอยขึ้นพร้อมเสียงจานกระทบกันเบา ๆ ริต้าขัดถูจานจนสะอาดเอี่ยม ก่อนจะวางบนชั้นตากจานอย่างเป็นระเบียบ เธอใช้เวลาพอสมควรจนจานชามทุกใบสะอาดเงาวับเหมือนใหม่</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br> <b>“เจ้ายังล้างจานจนหมดอีกงั้นเหรอ? ฉันไม่คิดว่าจะมีใครทำได้หมดในวันเดียว” </b> แม่ครัวฮาร์ปี้พูดด้วยน้ำเสียงชื่นชม</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>ริต้าถอนหายใจพร้อมยิ้มกว้าง<b> “โรงอาหารต้องสะอาดทุกจุดค่ะ หนูอยากให้ที่นี่น่าอยู่ที่สุดเท่าที่จะทำได้”</b></font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><b><br></b>เมื่อเธอทำทุกอย่างเสร็จ โรงอาหารดูสดใสราวกับใหม่อีกครั้ง พื้นสะอาดจนสะท้อนแสงอาทิตย์ที่ลอดผ่านหน้าต่าง โต๊ะทุกตัวเงาวับ และจานชามทั้งหมดก็ถูกจัดเรียงอย่างเรียบร้อย</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>แม่ครัวฮาร์ปี้เดินเข้ามาตบหลังเธอเบา ๆ <b> “ยอดเยี่ยมมาก เจ้าทำได้ดีกว่าที่ฉันคาดไว้มากทีเดียว ขอบใจมากนะ ริต้า”</b></font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><b><br></b>ริต้ายิ้มด้วยความภูมิใจ <b> “ยินดีค่ะ! หนูอยากช่วยให้ค่ายนี้ดูน่าอยู่ที่สุดค่ะ”</b></font></div><div class="roleplay-content">
<font face="Kanit" size="4"><b><br></b> แม่ครัวฮาร์ปี้หัวเราะก่อนจะยื่นชามซุปอุ่น ๆ ให้เธอ <b>“ถือว่านี่เป็นรางวัลสำหรับงานหนักของเจ้า ดื่มเสียสิ แล้วพักผ่อนให้สบาย!”</b></font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><b><br></b>ริต้ารับชามซุปพร้อมขอบคุณ จากนั้นเธอนั่งลงที่มุมหนึ่งของโรงอาหาร ดื่มด่ำซุปแสนอร่อยอย่างช้า ๆ พลางมองดูผลงานที่เธอทำด้วยความสุขในใจ</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>เมื่อเธอทานซุปจนหมด เธอวางชามลงบนโต๊ะก่อนจะหันไปยิ้มให้แม่ครัวฮาร์ปี้ <b> “วันนี้ขอบคุณมากค่ะ หนูสนุกมากเลย!”</b></font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><b><br></b> <b>“ฉันต้องขอบใจเจ้าต่างหาก ริต้า” </b> แม่ครัวฮาร์ปี้ตอบด้วยน้ำเสียงอบอุ่น</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>ริต้ายกมือไหว้ลาฮาร์ปี้อย่างนอบน้อม “หนูขอตัวก่อนนะคะ ไว้โอกาสหน้าหนูจะมาช่วยอีก”</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>จากนั้น เธอเดินออกจากโรงอาหาร ทิ้งไว้เพียงบรรยากาศสดใสและความประทับใจในความตั้งใจของเธอ ที่ทำให้โรงอาหารดูสะอาดสดชื่นเหมือนใหม่อีกครั้ง.
</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><div class="roleplay-content" style="text-align: right;"><font face="Kanit" size="4">หมายเหตุ: ทำควาสะอาดโรงอาหาร + 25 พลังใจ (เลือกรับ 4 เหรียญครักม่า ) และ + 15 Exp และกินอาหารประจำวัน + 30 พลังงาน</font></div>
</div>
</div>
</container>
<center><link href="https://dl.dropbox.com/s/x243kp1jnx2vnoz/woman.css" rel="stylesheet"><div id="rr_woman" style="--width: 800px; --divider-width: 40%; --invert-divider: .3; --bg-color: #dadada; --text-color: #000; --font-style: 13px/180% 'Gentium Book Plus', serif;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtitle">SEBASTIAN</div><div class="rsub">In every whispered secret and every untold truth, Hermes listens.</div><img class="rdivider" src="https://imgur.com/iLntR9E.png"><div class="rtxt"><font size="5"><font face="TH Niramit AS">
ใช้เวลาไม่นานเซบาสเตียนก็เดินเท้ามาถึงยังโรงอาหาร แสงแดดยามเช้าที่สาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างของโรงอาหาร ทำให้สถานที่แห่งนี้ดูสดใสและเต็มไปด้วยชีวิตชีวา เซบาสเตียนเดินเข้ามาในโรงอาหารด้วยท่าทางสบาย ๆ เขาพ่นลมหายใจเบา ๆ พร้อมกับมองไปรอบ ๆ เพื่อสำรวจบรรยากาศโดยรวม กลิ่นหอมของอาหารที่หลากหลายลอยมาเตะจมูกทันทีที่เขาก้าวผ่านประตูเข้าไป เสียงพูดคุยของเหล่าผู้คนที่มานั่งทานอาหารร่วมกันดังเคล้ากับเสียงจานชามกระทบกัน ทำให้ที่นี่ดูครึกครื้นอย่างน่าประหลาด
<br><br>
เซบาสเตียนมุ่งหน้าไปยังสายอาหารที่จัดวางเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ มีตัวเลือกมากมายไม่ว่าจะเป็นอาหารเช้าสไตล์อเมริกันแบบไข่คน เบคอน และแพนเค้ก หรือจะเป็นสไตล์อังกฤษอย่างขนมปังปิ้ง ถั่วอบ และไส้กรอก แต่ในที่สุด เขาเลือกอาหารเช้าที่ครบถ้วนทั้งสารอาหารและความอร่อยอย่างชุดไข่ดาว ขนมปังปิ้ง และผลไม้สดอีกเล็กน้อย รวมถึงน้ำผลไม้สดหนึ่งแก้วที่ดูน่าดื่มเป็นพิเศษ
<br><br>
หลังจากได้อาหารมาเรียบร้อย เซบาสเตียนก็เริ่มมองหาที่นั่ง เขามองไปทางมุมต่าง ๆ ของโรงอาหาร จนสายตาไปสะดุดกับร่างของเซเลสติโน่ที่นั่งอยู่ไม่ไกลอีกครั้ง ชายหนุ่มคุ้นเคยกับเพื่อนคนนี้ดี เนื่องจากพวกเขาได้มีโอกาสเจอกันหลายครั้งในช่วงที่ผ่านมา และดูเหมือนว่าเซเลสติโน่จะกำลังนั่งทานอาหารเช้าไปพร้อม ๆ กับอ่านหนังสือเล่มหนึ่งอย่างตั้งใจ
<br><br>
รอยยิ้มบาง ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเซบาสเตียนก่อนที่เขาจะเดินตรงไปยังโต๊ะที่เซเลสติโน่นั่งอยู่ เมื่อเข้าไปใกล้ เขาก็เอ่ยทักทายด้วยน้ำเสียงที่ติดจะขี้เล่นเล็กน้อย
<br><br>" <b><font color="#008000">ไง อยู่นี่เอง ตื่นเช้าเชียวนะ ไม่ปลุกกันเลย</font></b> " เซบาสเตียนพูดพร้อมกับวางถาดอาหารลงบนโต๊ะอย่างเบามือ
<br><br>
เซเลสติโน่เงยหน้าขึ้นจากหนังสือที่กำลังอ่าน เขายิ้มกว้างให้เพื่อนใหม่ของเขา พลางเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงที่มีความเป็นมิตรตามแบบฉบับของเขา " <b><font color="#000080">โทษที ๆ ฉันเป็นพวกชอบวิ่งออกกำลังกายตอนเช้าน่ะ เห็นนายกำลังนอนอร่อย ๆ ฉันก็ไม่อยากกวน</font></b> " เซเลสติโน่ยักไหล่เล็กน้อยเป็นท่าทีประกอบ
<br><br>" <b><font color="#008000">เข้าใจล่ะ แต่ว่าตื่นเช้าขนาดนี้ นายทำอะไรเสร็จไปบ้างแล้วเนี่ย</font></b> " เซบาสเตียนถามต่อพลางนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม
<br><br>" <b><font color="#000080">ก็ไม่ได้มากมายหรอก แค่วิ่งออกกำลังกายรอบค่ายแล้วก็มาทานอาหารนี่แหละ อ้อ แล้วก็อ่านทบทวนเกี่ยวกับเพกาซัสนิดหน่อย เตรียมตัวเข้าเรียนวิชาฝึกขี่เพกาซัสไง</font></b> " เซเลสติโน่ตอบพร้อมกับยกแก้วน้ำขึ้นจิบ
<br><br>" <b><font color="#008000">แล้วนี่ นายไปเข้าเรียนวิชาฝึกขี่เพกาซัสหรือยัง</font></b> " เซบาสเตียนเอ่ยถามอย่างสนใจ
<br><br>" <b><font color="#000080">ยังเลย แต่หลังจากทานอาหารเสร็จนี้แหละ นายล่ะ</font></b> " เซเลสติโน่ย้อนถามกลับ
<br><br>" <b><font color="#008000">เหมือนกัน งั้นทานให้เสร็จกันเถอะ จะได้ไปเข้าเรียนกัน</font></b> " เซบาสเตียนตอบพร้อมรอยยิ้ม
<br><br>
หลังจากบทสนทนาเล็ก ๆ น้อย ๆ จบลง ทั้งสองก็หันมาตั้งหน้าตั้งตาทานอาหารเช้าของตนเอง เซบาสเตียนใช้ส้อมตักไข่ดาวเข้าปาก พลางมองไปยังหนังสือที่เซเลสติโน่วางอยู่ข้างตัว ความตั้งใจของเพื่อนคนนี้ทำให้เขารู้สึกได้ถึงความมุ่งมั่นที่ชัดเจน
<br><br>
บรรยากาศในโรงอาหารยังคงคึกคัก แต่ทั้งคู่ก็ไม่ได้สนใจเสียงรอบข้างมากนัก ต่างคนต่างโฟกัสกับมื้อเช้าของตัวเอง เซบาสเตียนรู้สึกว่าวันนี้เป็นวันที่เริ่มต้นได้ดี เขามีเป้าหมายที่ชัดเจน และการได้พูดคุยกับเซเลสติโน่ก็ช่วยเพิ่มความกระตือรือร้นให้กับเขามากขึ้น
<br><br>
เมื่อมื้อเช้าใกล้จะจบลง เซบาสเตียนก็เริ่มนึกถึงวิชาฝึกขี่เพกาซัสที่กำลังจะได้เข้าเรียน เขาอยากรู้ว่าการขี่เพกาซัสจะเป็นอย่างไร และเขาจะสามารถควบคุมมันได้ดีแค่ไหน แน่นอนว่าเขาต้องทุ่มเทเต็มที่ เพื่อเรียนรู้และเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับภารกิจต่าง ๆ ที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคต
</font><br><br>
<font face="TH KoHo" color="#008000"><b>#008000</b></font></font><font size="5"><font face="TH Niramit AS"> - เซบาสเตียน เซบ แลงฟอร์ด</font><br>
<font face="TH KoHo" color="#000080"><b>#000080</b></font></font><font face="TH Niramit AS" size="5"> - NPC " เซเลสติโน่ เซล เรดฟิลด์ "<hr>
<b><div align="right">หมายเหตุ: กินอาหารฟรี [ พลังงาน +30 ]</div></b>
</font></div></div></div></center>
<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Example Box with Image and Text</title>
<style>
.blx-box {
margin: 0 auto;
max-width: 650px;
border-radius: 10px;
background: #fff;
color: #000;
box-shadow: 0 4px 8px rgba(0, 0, 0, 0.1);
}
.blx-box-text {
padding: 20px;
font-family: Arial, sans-serif;
}
.blx-box-image-box {
background: rgba(255, 255, 255, 0.5);
width: fit-content;
padding: 8px 20px;
border-radius: 100px;
}
.blx-box-image {
height: 150px;
padding: 20px;
border-radius: 10px 10px 0 0;
font-weight: bold;
font-size: 14px;
color: rgb(51, 51, 51);
}
.blx-box-image-avatar {
width: 40px;
height: 40px;
border-radius: 50%;
display: inline-block;
vertical-align: middle;
margin-right: 12px;
}
.blx-box-image-container {
position: relative;
height: 250px;
background: url('https://i.imgur.com/qEmgk6F.png') center/cover no-repeat;
border-radius: 10px 10px 0 0;
-webkit-mask-image: -webkit-gradient(linear, center 30%, center 100%, from(rgba(0, 0, 0, 1)), to(rgba(0, 0, 0, 0.0)));
box-shadow: inset 0 0 10px rgba(0, 0, 0, 0.3);
}
.blx-box-image-container .blx-box-image-avatar {
position: absolute;
bottom: 10px;
left: 20px;
z-index: 10;
}
</style>
<div class="blx-box">
<div class="blx-box-image-container">
<div class="blx-box-image-avatar"><br></div>
</div>
<div class="blx-box-text">
<h2 style="text-align: right;"><font size="4" color="#696969">โรงอาหาร , ค่ายฮาล์ฟบลัด</font></h2><div><br></div><div><font size="3">หลังจากจัดการตนเองเสร็จไปแล้ว วันนี้ก็นะ.... อาบน้ำแต่งตัวเปิดตารางเรียนมาใหม่ก่อนแล้วด้วย</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">วันนีเปิดเรียนวันจันทร์ (อีกแล้ว) หลังเมื่อวานหยุดไปแล้วแต่วันนี้เอาใหม่เพราะว่ามันตัดรอบไปแล้ว ตามที่ตกลงกันเอาไว้ เธอเเวะกินข้าวเติมพลังใหร่างกายก่อนน่าจะดี ร่างเล็กที่เดินเข้ามารอบๆ ก็คือเงียบเหมือนเดิมนะ เด็กสาวถอนหายใจออกมาเมื่อไร วันก่อนมีจัดงานวันเกิดแต่ดูเหมือนวันนี้งานเลี้ยงจะเลิกราไปแล้ว </font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">ยัยเด็กสาวเดินไปตักอาหารพร้อมทั้งมองดู อาหารมันร้อนอยู่นะแต่อีกเรื่องนึงคือ... เเม้จะร้อนเเต่อาหารมันจืด ชืดๆ ดูไร้รสชาติพอตัว เด็กสาวยิ้มเเห๊ะๆ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <font color="#ff8c00"><b>ว่ายังไง เอาอะไรเพิ่มมั้ย</b></font> " เสียงผู้ดูแลคนเดิมเรียกว่าปราบเซียนสุดๆ ทำเอาลอร์ร่าที่มองๆ ยืนๆ เซงๆ บอกไม่ถูกว่าอะไรถึงกับไปไม่เป็นเลยทีเดียว</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <b><font color="#9932cc">เอ๋ออ... คือ ... เปล่าค่ะ เปล่า .... ไม่มีอะไร</font></b> " เธอพูดเเบบติดๆ ขัดๆ มืออีกข้างที่ไม่ได้เถืออะไร โบกไปมา ท่าทางโครตจะพิรุจสุดๆ ไปเลย ร่างเล็กยิ้มๆ แบบยิ้มเเห้งๆ ให้ก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะบ้านตัวเอง เงียบๆ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <b><font color="#9932cc">ดุชะมัด!! </font></b>" เธอพูดเบาๆบ่นออกมา</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">พร้อมกับมือที่ตักอาหารเข้าปากแบบท่าทางก็คือเหนื่อยๆ แต่เมื่อได้ลิ้มรสอาหารก็ถือว่าไม่เลวเลย ปรุงสักหน่อยก็คือดูดีเลยทีเดียว</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <b><font color="#9932cc">อืมมม .... ถือว่าอร่อยเลยนะ</font></b> " เธอพูดเบาๆ แบบถือว่าได้เลยทเดียว เด็กสาวยิ้มๆ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <b><font color="#ffa500">อ้าวๆ กินเร็วเข้าได้เวลาเข้าห้องเรียนกันเเล้ว อย่าชักชา </font></b>" เสียงคนดูแลดังขึ้นเป็นระยะๆ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">เเน่อนว่ามันคือการกดดันเธอกรายๆ นั้นหละ เพราะที่นี้มันมีเธอยู่คนเดียวหนะสิ ให้พูดกับใครกัะน นอกจากเธอก็ผีเเน่นนอน หึ มันต้องลอร์ร่าอยู่แล้ว </font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">' <i><b><font color="#9932cc">เร่งชะมัด</font></b></i> ' เธอนึกในใจ แบบน่าเบื่อเสียจริง คงกำลังอารมย์ดีอยู่เชียว</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <font color="#ffa500"><b>ถ้ากินเสร็จแล้ว เก็บจานด้วยหละ</b></font> "</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">ไม่นานเสียงคนเดิม ก็ดังขึ้นมาอีก เป็นระยะๆ มันเป็นการกัดดันผู้กินข้าวเเบบเธอยังไงหละ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">ให้ตายจะให้กินข้าวอย่างสงบสุขไม่ได้เลยหรือยังไงกัน ยัยเด็กสาวตอนนี้ที่หัวเสียสุดๆ ไปเลย แต่ถามว่าทำตามมั้ย และคิดว่าทำแบบนี้จะทำให้เธอกินเร็วขึ้นอย่างนั้นหรอ ไม่มีทางหรอก เพราะยังเท่าเดิม ดีไม่ดีเเกล้งด้วย จะกินให้นานกว่าเดิมอีกคอยดูสิ!! </font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">เพราะนี้ถือว่าไม่ใช้ครั้งแรกแล้วนะ กับการกดดันเรื่องอาหารเเบบนี้ เเต่ว่าวันไหนที่เธอจะหยุดนะ วันจัดงานเลี้ยงหรอ เพราะรอบก่อนมายังไม่เจอเลยนะ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">แต่ถึงแบบนั้นแล้ว มือก็คือตักเข้าปากต่อเรื่อยๆ ไม่รีบร้อนด้วย เพราะหูทวนลมสุดๆ เผลอเเป๊ปเดียวก็หมดจานเเล้ว เรียกว่าอร่อยสุดๆ เธอกินเพลินสุดๆ </font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">เพียงครู่เดียวลอร์ร่าก็กินหมดจานเเล้ว เธอรวมเเยกกากอาหาร เอาที่ทิ้งเทใส่ตัวรวมที่จะทิ้งลงในถัง เหมือนถังเเบบโรงเรียนมัธยมของรัฐในไทยแบบนั้นเลย มุมโต๊ะเองก็เหมือนโรงอาหารที่มีโดมกันเเดด ปล่อยลมเข้าตีเข้ามา เเบบง่ายๆ คนนั่งโชคดีจะได้หลบแดดบ้าง ถ้าช่วงไหนเเดดแรงๆ ก็คือร้อนเอาเรื่องเอาราวอยู่นะ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">เด็กสาวที่เก็บจานเสร็จก็หันมา กดน้ำดื่ม น้ำเปล่าเเบบเย็นๆที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้เพื่อบริการเด็กๆไม่ขาด เธอเองก็เช่นกัน เอาเเก้วน้ำใหม่ไปกดดื่มเอาเเก้วคว่ำเก็บเข้าที่ ก่อนจะเตรียมตัวหยิบของ เอาผลไม้ติดไปด้วยเพราะวิชาในวันนี้คือวิชา...<i>ฝึกขี่เพกาซัส</i> นั้นเอง</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">วันนี้หวังว่าจะไม่ได้ทำอะไรแปลกๆในห้องอีกนะ แบบว่าขี่ไปเลย หรือม้าบิน ขอเเค่ง่ายๆแบบวันก่อนก็พอใจเเล้วหละ ลอร์ร่านึกแล้วก็คือเเอบกังวล ที่แปลว่าแอบระแวงเบาๆ นิดหน่อยนั้นหละ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">ไม่ทันไร ยัยเด็กสาวก็เดินออกไปจากโณงอหาร เเละเดินตรงไปยังห้องเรียนทันที เพราะนี้เองก็ได้เวลาในการเข้าเรียนเเล้วด้วย เดียวเข้าสาย </font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <font color="#9932cc"><b>สาธุ ขอให้วันนี้มีคนเรียนด้วยนะ</b></font> " เธอขอเป่ามือ ฟู้วๆ เพราะเเบบว่าอยากให้มีคนเรียนด้วยเยอะ คนเดียวมันทั้งเหงาทั้งกดดันเลยทีเดียว</font></div><div><br><br><div style="text-align: right;"><font color="#9932cc"><i style="font-size: medium;"><b>ลอร์ร่า แทนเนอร์ - </b></i><font size="3"><b><i>#9932cc</i></b></font></font></div><div style="text-align: right;"><font color="#ffa500"><i style="font-size: medium;"><b>NPC - #</b></i><font size="3"><b><i>ff8c00</i></b></font></font></div><br><div style="text-align: center;"><img src="static/image/hrline/30.png" border="0" alt=""></div><br><br></div><div style="text-align: right;"><font size="3" style="background-color: pink;" color="#800080"><b> หมายเหตุ: กินอาหารฟรี [ พลังงาน +30 ] </b></font></div>
</div>
</div>
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Rita เมื่อ 2024-11-18 13:22 <br /><br />
<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Roleplay Box</title>
<style>
html {
background-color: #333; /* สีพื้นหลังเว็บ */
color: #fff; /* สีตัวอักษร */
font-family: Arial, sans-serif;
margin: 0;
height: 100%; /* ให้เต็มความสูงหน้าจอ */
}
.main-content {
display: flex;
justify-content: center;
align-items: center;
min-height: 100vh;
padding: 0 15px;
}
.roleplay-box {
border: 2px solid red;
background-color: black;
padding: 15px;
margin: 10px;
border-radius: 10px;
max-width: 500px;
box-shadow: 0 0 10px rgba(255, 0, 0, 0.7);
}
.character-name {
font-size: 1.2em;
font-weight: bold;
color: #ff6666;
margin-bottom: 8px;
}
.roleplay-content {
font-size: 1em;
color: #fff;
}
</style>
<container>
<!-- แทนที่การจัดการ body ด้วย div -->
<div class="main-content">
<div class="roleplay-box">
<div class="character-name" style="text-align: center;"><br></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/QjBAJqg.jpeg" width="300" _height="500" border="0"><br></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4">ชื่อ: Rita Chanakarnwarukpinit</font></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div>
<div class="roleplay-content">
<br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"> แสงแดดยามเช้าส่องผ่านหน้าต่างกระทบลงบนเตียงของริต้า สาวน้อยค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับความสดใส หลังจากอ้าปากหาวเล็กน้อย เธอก็ยืดตัวบิดขี้เกียจเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงอย่างระมัดระวัง</font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"><br> <b>“เฮ้อ... อีกวันแล้วสินะ” </b> ริต้าพึมพำกับตัวเองพร้อมรอยยิ้มเล็กๆ</font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"><br>เธอเดินไปยังห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตาและจัดการอาบน้ำให้สดชื่น ก่อนจะหยิบเสื้อยืดสีส้มของค่ายฮาล์ฟบลัดมาใส่ คู่กับกางเกงยีนส์ขายาวตัวโปรด เมื่อแต่งตัวเสร็จ เธอหวีผมเรียบร้อย ก่อนจะใช้เครื่องดัดผมไฟฟ้าสร้างลอนเบาๆ แล้วรวบผมขึ้นเป็นหางม้าอย่างคล่องแคล่ว</font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"><br> <b>“โอเค! วันนี้ต้องเต็มที่!” </b> เธอกระซิบบอกตัวเองในกระจก</font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"><br>หลังจากใส่รองเท้าผ้าใบสีขาวคู่เก่ง ริต้าก็เปิดประตูห้องพักออกมา เธอมองไปรอบๆ โถงทางเดินของบ้านพักหมายเลข 17 ก่อนจะก้าวเดินไปยังเป้าหมายแรกของวัน </font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"><br></font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"> โรงอาหารของค่าย
<br> เสียงนกร้องดังเจื้อยแจ้วและกลิ่นหอมของต้นไม้ในค่ายทำให้เธอรู้สึกสดชื่นยิ่งขึ้น เมื่อเดินมาถึงโรงอาหารที่เปิดโล่ง ริต้าเห็นแม่ครัวฮาร์ปี้กำลังจัดเตรียมอาหารกลางวันอยู่</font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"><br> <b>“อรุณสวัสดิ์ค่ะ แม่ครัวฮาร์ปี้” </b> ริต้าทักทายด้วยน้ำเสียงสดใส</font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"><br>แม่ครัวฮาร์ปี้เงยหน้าขึ้นมาจากกระทะใบใหญ่ พร้อมรอยยิ้มที่เผยให้เห็นเขี้ยวเล็กๆ ของเธอ
<b> “อรุณสวัสดิ์จ้ะริต้า วันนี้อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม?”</b></font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4">
<b><br></b> ริต้ายิ้มก่อนจะตอบ</font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"><br> <b>“ไม่ต้องพิเศษค่ะ แค่จัดอาหารกลางวันแบบเต็มพลังมาให้หนูก็พอ!”</b></font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"><b><br></b>แม่ครัวหัวเราะเบาๆ <b> “ได้เลย! รอแป๊บนะ เดี๋ยวจัดให้เต็มที่เลย”</b></font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"><b><br></b>ริต้านั่งลงที่โต๊ะใกล้ๆ พลางคิดแผนการสำหรับวันนี้อย่างตั้งใจ ขณะที่กลิ่นหอมของอาหารเริ่มลอยมาทำให้ท้องร้องเบาๆ</font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"><br>ไม่นานนัก แม่ครัวฮาร์ปี้ก็นำจานอาหารมาเสิร์ฟตรงหน้า บนจานมีแซนวิชเนื้ออบชุ่มฉ่ำ สลัดผักสดใส และผลไม้ที่หั่นพอดีคำ ริต้าตาโตทันทีที่เห็น</font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"><br> <b>“ว้าว! น่าทานจังเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ”</b></font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"><b><br></b> <b>“ทานให้อร่อยล่ะ” </b> แม่ครัวฮาร์ปี้พูดพร้อมยิ้ม</font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"><br>ริต้าจับช้อนและส้อมขึ้นมา ก่อนจะเริ่มลิ้มรสอาหาร เธอเคี้ยวแซนวิชอย่างเอร็ดอร่อย พร้อมกับจิบน้ำผลไม้เย็นๆ เพื่อเพิ่มความสดชื่น</font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"><br> <b>“อืม... อร่อยที่สุดเลยค่ะ” </b> ริต้าชมไม่หยุดปาก</font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"><br>แม่ครัวฮาร์ปี้ที่แอบมองอยู่จากเคาน์เตอร์ยิ้มกว้าง <b> “ถ้าอร่อยก็กินให้หมดเลยนะจ๊ะ เดี๋ยวจะได้มีแรงทำกิจกรรมต่อ”</b></font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"><b><br></b>ริต้าพยักหน้า หยิบสลัดขึ้นมากินต่อ เธอเพลิดเพลินกับอาหารจนแทบลืมเวลาที่ต้องเริ่มแผนการผจญภัยของวันใหม่ไปเลย!
</font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4"><br></font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div><div class="roleplay-content" style="text-align: right;"><br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด <br=""><font face="Kanit" size="4">หมายเหตุ: บริการทานอาหารฟรีวันละครั้ง +30 พลังงาน</font></br[เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด></div>
</div>
</div>
</container>
<style>
@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Cinzel+Decorative:wght@400;700;900&display=swap')
</style>
<style>
@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Noto+Sans+Thai+Looped:wght@100;200;300;400;500;600;700;800;900&display=swap')
</style>
<div align="center" style="list-style-type: none;">
<style>
#Daemon01 {
border-radius: 30px;
border: 0px double #8e104f;
padding: 3px;
box-shadow: #C0C0C0 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/VA4lYjH.png");}
</style>
<style>
#Daemon02 {
width: 900px;
border-radius: 20px;
padding: 3px;
box-shadow: #C0C0C0 0px 0px 1em;
background-color: #ffff;}
</style>
<style>
#Daemon03 {
width: 900px;
border-radius: 20px;
border: 0px double #C0C0C0 ;
padding: 3px;
box-shadow: #C0C0C00px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/SxnV3bS.png");}
</style>
<style>
#Daemon04 {
width: 400px;
border-radius: 20px;
border: 5px double #f5db75;
padding: 3px;
box-shadow: #f5db75 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/gtsf8cb.png");}
</style>
<div id="Daemon01">
<br>
<div id="Daemon03">
<br><font color="#ff0000" face="Cinzel Decorative" size="6"><b>ร่วมอวยพรวันเกิดพี่อลิเซีย</b></font><br>
<br>
</div>
<br>
<div id="Daemon02"><p><br></p><p><br></p><div style="text-align: left;"><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">เดม่อนและลิเลียน่าเดินเข้ามาในโรงอาหาร เสียงพูดคุย เสียงหัวเราะ และเสียงดนตรีดังระงมไปทั่ว กลิ่นอาหารหอมกรุ่นโชยมาเตะจมูก ยังคงคึกครื้นไม่ต่างกับเมื่อวาน</font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><font color="#ff0000">"พี่อลิเซียอยู่ไหนนะ" </font>เดม่อนพูดพลางมองไปรอบ ๆ</font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><font color="#ff8c00">"นั่นไง"</font> ลิเลียน่าชี้ไปที่โต๊ะริมหน้าต่าง</font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">เดม่อนเห็นเอลลิสเดินออกไปโต๊ะรวมหัวกับลูก ๆ แอรีสคนอื่นแล้ว เขาจึงชวนลิเลียน่าไปก่อนเอลลิสจะกลับมา </font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4" color="#ff0000">"ไปหาพี่อลิเซียกันเถอะ"</font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><font color="#ff0000">"พี่อลิเซีย สุขสันต์วันเกิดครับ" </font>เดม่อนกล่าวพร้อมกับยื่นพุดดิ้งให้</font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><font color="#ff00ff">"ขอบคุณนะเดม่อน"</font> อลิเซียรับพุดดิ้งด้วยรอยยิ้ม <font color="#ff00ff">"แล้วนี่ ลิเลียน่าไม่มีของขวัญให้ชั้นเหรอ หรือว่าจะให้...." </font>อลิเซียยิ้มอย่างมีเลศนัยและกะจะหยอกทั้งสอง</font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">ลิเลียน่ายิ้ม ก่อนจะยื่นหน้ากระซิบอีกฝ่าย <font color="#ff8c00">"มีสิคะแต่ไว้ให้ทีหลัง"</font></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">อลิเซียแซวน้องชาย <font color="#ff00ff">"ว่าแต่เมื่อไหร่เธอสองคนจะประกาศข่าวดีให้คนทั้งค่ายรู้สักที มัวกุ๊กกิ๊กอยู่นั่นแหละ"</font></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">ลิเลียน่าหน้าแดงแต่ไม่พูดอะไร เธอยังคงวางท่าทีอย่างมีชั้นเชิงสมเป็นธิดาแห่งอะธีน่า</font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">เดม่อนรีบปฏิเสธทันควัน <font color="#ff0000">"พี่อลิเซียพูดอะไรเนี่ย เราแค่เพื่อนกัน" </font>เขายื่นของขวัญให้พี่สาว </font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4" color="#ff0000">"สุขสันต์วันเกิดครับ พี่อลิเซีย"</font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><font color="#ff00ff">"ขอบคุณจ้ะเดม่อน" </font> อลิเซียยิ้มมองน้องชายใสชื่อ เธอไม่คิดเลยจรง ๆ ว่าในบรรดาพี่น้องร่วมบ้านหมายเลขสิบจะมีคนอย่างเดม่อนด้วย แต่เขาก็น่ารักดี ถ้าไม่ติดว่าเป็นพี่น้องล่ะก็นะ คงจะแกล้งยัยลิเลียน่าเล่นสักหน่อยแล้ว ก่อนจะพูดตอบเดม่อน <font color="#ff00ff">"ขอให้มีความสุขนะน้องชาย และเธอด้วยนะแม่ตัวแสบ" </font>อลิเซียอวยพรทั้งสองก่อนจะกอดลิเลียน่าฉันท์เพื่อนสาวที่สนิทกันพอสมควร เธอสองคนมาถึงค่ายพร้อมกันย่อมไม่แปลกที่จะมีความสนิทกัน</font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">เดม่อนรีบลากลิเลียน่าออกมาหาอะไรกินก่อนจะโดนพี่อลิเซียเล่นไปมากกว่านี้ <font color="#ff0000">"ไปกันเถอะ ลิเลียน่า ฉันหิวแล้ว"</font></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-align: center; text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><b>ให้ของขวัญวันเกิดพี่อลิเซียเป็นพุดดิ้ง</b></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-align: center; text-indent: 4em;"><img src="https://percyjackson.mooorp.com/static/image/hrline/30.png" border="0" alt="" style="text-indent: 0px;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"></font></p><p style="text-align: center; text-indent: 4em;"><br></p><div align="center" style="outline-style: none; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: -webkit-center;"><font face="Sarabun"><font size="4"><span style="font-weight: 700;">รางวัลสำหรับผู้เข้าร่วมอวยพรและให้ของขวัญ</span></font></font></div><div align="center" style="outline-style: none; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: -webkit-center;"><font face="Sarabun"><font size="4"><span style="font-weight: 700;"><u>ของขวัญสุดพิเศษ</u></span> +50 พลังใจ , +15 EXP , +40 พลังงาน</font></font></div></div><div style="text-align: center;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></div><div style="text-align: center;"><img src="https://percyjackson.mooorp.com/static/image/hrline/30.png" border="0" alt=""><br></div><div style="text-align: center;"><div style=""><br></div></div>
<br>
</div><br></div>
<br>
</div>
<center><link href="https://dl.dropbox.com/s/x243kp1jnx2vnoz/woman.css" rel="stylesheet"><div id="rr_woman" style="--width: 800px; --divider-width: 40%; --invert-divider: .3; --bg-color: #dadada; --text-color: #000; --font-style: 13px/180% 'Gentium Book Plus', serif;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtitle">SEBASTIAN</div><div class="rsub">In every whispered secret and every untold truth, Hermes listens.</div><img class="rdivider" src="https://imgur.com/iLntR9E.png"><div class="rtxt"><font size="5"><font face="TH Niramit AS">
แสงแดดอ่อน ๆ ที่ลอดผ่านเรือนยอดไม้ในค่ายสะท้อนบนใบหน้าของเซบาสเตียน เขาเดินทอดน่องไปตามทางเดินที่ทอดยาว ระหว่างนั้นสายตาสีฟ้าสดใสของเขาก็กวาดมองผู้คนรอบข้างที่กำลังใช้ชีวิตในช่วงเช้าของพวกเขา บ้างก็เป็นกลุ่มเด็กฝึกที่ถืออาวุธซ้อมเดินไปยังลานฝึกซ้อม บ้างก็เป็นกลุ่มเด็กเล็กที่วิ่งเล่นหยอกล้อกันพร้อมเสียงหัวเราะสดใส
<br><br>
บรรยากาศของค่ายฮาล์ฟบลัดล้วนเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา แต่เซบาสเตียนกลับรู้สึกสงบในความเรียบง่ายนี้ เขาเดินเรื่อยเปื่อยไปตามทาง โดยไม่ได้เร่งรีบปลายทางใด
<br><br>
ไม่นานนัก ร่างสูงก็เดินมาถึงโรงอาหารขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ใจกลางค่าย กลิ่นอาหารหอมกรุ่นลอยมาแตะจมูกของเขาทันทีที่ก้าวเข้ามา เสียงพูดคุยเจื้อยแจ้วของเหล่าเพื่อน ๆ ในค่ายดังระงมในบรรยากาศ แต่ไม่ถึงกับน่ารำคาญ
<br><br>
เซบาสเตียนเดินตรงไปยังเคาน์เตอร์อาหารอย่างมั่นใจ วันนี้เขาเลือกที่จะทานอาหารสไตล์อังกฤษบ้านเกิดที่แสนคิดถึง เขาเลือกไข่ดาวสุกพอดี ไส้กรอกเนื้อแน่น เบคอนกรอบหอมกรุ่น มะเขือเทศย่าง และขนมปังปิ้งสีทองที่ทาเนยบาง ๆ จัดลงในถาดอย่างประณีต
<br><br>
เมื่อได้อาหารครบแล้ว เซบาสเตียนก็กวาดสายตามองหาโต๊ะว่าง ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องยากนักในช่วงสายแบบนี้ เพราะผู้คนส่วนใหญ่เริ่มทยอยออกไปทำกิจกรรมของตัวเอง เขาเดินไปยังโต๊ะว่างใกล้มุมหน้าต่างซึ่งมองออกไปเห็นต้นไม้ใหญ่และลำธารเล็ก ๆ ไหลผ่าน
<br><br>
เซบาสเตียนวางถาดอาหารลงบนโต๊ะเบา ๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งอย่างสบาย ๆ เขาเริ่มต้นมื้ออาหารด้วยการตัดไข่ดาวคำแรกเข้าปาก ความกรอบนอกนุ่มในของไข่เข้ากันได้ดีกับรสชาติเข้มข้นของไส้กรอกและความหอมของเบคอน
<br><br>
ในระหว่างที่เขากำลังทานอาหารอย่างเพลิดเพลิน เซบาสเตียนก็นึกขึ้นได้ถึงการบ้านวิชาฝึกขี่เพกาซัสที่ยังไม่ได้ลงมือทำ " <b><font color="#008000">โอ้ จริงสิ การบ้าน...เกือบลืมไปเลย</font></b> " เขาพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบสมุดจดเล่มเล็ก ๆ และปากกาจากกระเป๋าสะพายที่วางอยู่ข้างตัว
<br><br>
เขาเปิดสมุดไปยังหน้าที่เขียนหัวข้อการบ้านไว้เมื่อวันก่อน <i>บอกเล่าความแตกต่างและอธิบายระหว่างเพกาซัสและยูนิคอร์น</i> เป็นหัวข้อที่ฟังดูเรียบง่าย แต่ต้องการความใส่ใจในรายละเอียด เขาจรดปากกาลงบนกระดาษอย่างตั้งอกตั้งใจ ความเงียบสงบของมุมนี้ช่วยให้เขามีสมาธิอย่างไม่น่าเชื่อ</font><br><br>
<font face="TH KoHo" color="#008000"><b>#008000</b></font></font><font size="5"><font face="TH Niramit AS"> - เซบาสเตียน เซบ แลงฟอร์ด</font><br>
<font face="TH KoHo"><b style="">#...</b></font></font><font face="TH Niramit AS" size="5"> - ...<hr>
<b><div align="right">หมายเหตุ: กินอาหารฟรี [ พลังงาน +30 ]</div></b>
</font></div></div></div></center>
<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Roleplay Box</title>
<style>
html {
background-color: #333; /* สีพื้นหลังเว็บ */
color: #fff; /* สีตัวอักษร */
font-family: Arial, sans-serif;
margin: 0;
height: 100%; /* ให้เต็มความสูงหน้าจอ */
}
.main-content {
display: flex;
justify-content: center;
align-items: center;
min-height: 100vh;
padding: 0 15px;
}
.roleplay-box {
border: 2px solid red;
background-color: black;
padding: 15px;
margin: 10px;
border-radius: 10px;
max-width: 500px;
box-shadow: 0 0 10px rgba(255, 0, 0, 0.7);
}
.character-name {
font-size: 1.2em;
font-weight: bold;
color: #ff6666;
margin-bottom: 8px;
}
.roleplay-content {
font-size: 1em;
color: #fff;
}
</style>
<container>
<!-- แทนที่การจัดการ body ด้วย div -->
<div class="main-content">
<div class="roleplay-box">
<div class="character-name"><br></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/QjBAJqg.jpeg" width="300" _height="500" border="0"><br></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><br></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4">ชื่อ: Rita Chanakarnwarukpinit</font></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div>
<div class="roleplay-content">
<font face="Kanit" size="4"><br> เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>แสงแดดแรกของวันลอดผ่านผ้าม่านสีขาวบาง ริต้าลืมตาขึ้นจากภวังค์ของการหลับใหล เธอนอนมองเพดานอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะรีบลุกขึ้นจากเตียง</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><br> <b>"อืม…เช้าแล้วสินะ วันนี้ต้องรีบหน่อย" </b> ริต้าพูดกับตัวเองเบาๆ พลางขยี้ตา</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>ไม่นานเธอก็เดินเข้าห้องน้ำ จัดการล้างหน้าแปรงฟันอย่างคล่องแคล่ว ก่อนจะเปลี่ยนมาใส่เสื้อค่ายฮาล์ฟบลัดสีส้มคู่กับกระโปรงกางเกงสีดำที่คล่องตัว จากนั้นจึงหวีผมยาวของเธอให้เรียบร้อยและสวมผ้าคาดผมสีขาวคู่ใจ</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>ริต้าหยิบรองเท้าผ้าใบสีขาวคู่โปรดมาสวม และพอทุกอย่างพร้อม เธอก็ออกจากห้องพักส่วนตัวในบ้านพักหมายเลข 17 อย่างมั่นใจ</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>บ้านพักเงียบสงบในยามเช้า มีเพียงเสียงนกร้องแว่วดังจากต้นไม้ ริต้าก้าวผ่านโถงกลางของบ้านไปอย่างช้าๆ สายลมอ่อนๆ พัดผ่านเธอขณะเดินไปยังโถงอาหาร
<br> ในโถงอาหาร กลิ่นหอมของอาหารลอยมาแตะจมูก ทำให้ริต้าเผลอยิ้ม <b>"อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณฮาร์ปี้!"</b></font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><b><br></b>คุณฮาร์ปี้ แม่ครัวครึ่งนกครึ่งมนุษย์ ผู้มีท่าทางคล่องแคล่วและดวงตาแหลมคม ยิ้มรับคำทักทาย<b> "อรุณสวัสดิ์จ้ะริต้า วันนี้มีสตูว์เนื้อกับขนมปังอบใหม่ ลองสิ ร้อนๆ เลยนะ"</b></font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><b><br></b> <b>"ขอบคุณค่ะ!" </b> ริต้ารับจานอาหารมาด้วยความตื่นเต้น ก่อนจะนั่งที่โต๊ะใกล้หน้าต่าง เธอตักสตูว์ขึ้นมาชิมคำแรก</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br> <b>"อื้ม…อร่อยมากเลยค่ะ! คุณฮาร์ปี้ทำอาหารเก่งที่สุดในค่ายเลย!"</b></font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><b><br></b>เสียงหัวเราะเบาๆ ของคุณฮาร์ปี้ดังขึ้น <b> "ขอบใจจ้ะ ทานให้อิ่มล่ะ"</b></font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><b><br></b>ริต้าทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อยจนหมดจาน เธอลุกขึ้นนำจานไปเก็บยังจุดที่จัดไว้</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">และกล่าวขอบคุณอีกครั้ง
<b> "ขอบคุณสำหรับมื้อกลางวันนะคะ อร่อยมากเลย"</b></font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><b><br></b> <b>"ด้วยความยินดีจ้ะ เจอกันมื้อเย็นนะ"</b></font></div><div class="roleplay-content">
<font face="Kanit" size="4"><b><br></b> ริต้ายิ้มกว้าง ก่อนจะเดินออกจากโถงอาหารของค่ายฮาล์ฟบลัด ท้องฟ้าสีครามสดใสและบรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยพลัง ริต้ารู้ว่าช่วงเวลาต่อไปต้องเป็นการผจญภัยที่สนุกสนานอย่างแน่นอน
</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><div class="roleplay-content" style="text-align: right;"><font face="Kanit" size="4">หมายเหตุ: บริการทานอาหารฟรีวันละครั้ง +30 พลังงาน</font></div>
</div>
</div>
</container>
<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Roleplay Box</title>
<style>
html {
background-color: #333; /* สีพื้นหลังเว็บ */
color: #fff; /* สีตัวอักษร */
font-family: Arial, sans-serif;
margin: 0;
height: 100%; /* ให้เต็มความสูงหน้าจอ */
}
.main-content {
display: flex;
justify-content: center;
align-items: center;
min-height: 100vh;
padding: 0 15px;
}
.roleplay-box {
border: 2px solid red;
background-color: black;
padding: 15px;
margin: 10px;
border-radius: 10px;
max-width: 500px;
box-shadow: 0 0 10px rgba(255, 0, 0, 0.7);
}
.character-name {
font-size: 1.2em;
font-weight: bold;
color: #ff6666;
margin-bottom: 8px;
}
.roleplay-content {
font-size: 1em;
color: #fff;
}
</style>
<container>
<!-- แทนที่การจัดการ body ด้วย div -->
<div class="main-content">
<div class="roleplay-box">
<div class="character-name" style="text-align: center;"><br></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/QjBAJqg.jpeg" width="300" _height="500" border="0"><br></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4">ชื่อ: Rita Chanakarnwarukpinit</font></div>
<div class="roleplay-content">
<font face="Kanit" size="4"><br> เช้าวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>แสงแรกของวันส่องลอดม่านบางเบาเข้ามาในห้องพัก ริต้าขยับตัวเล็กน้อยใต้ผ้าห่มหนานุ่ม ก่อนจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นพร้อมสูดลมหายใจลึก</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br> <b>"อีกวันแล้วสินะ..." </b> เธอพึมพำกับตัวเองพลางนั่งพิงหัวเตียง สายตาจับจ้องนาฬิกาปลุกที่ส่งเสียงเบาๆ จนเธอตัดสินใจลุกขึ้นจากเตียง</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>หลังจากจัดการอาบน้ำเสร็จ ริต้าหยิบเสื้อค่ายฮาล์ฟบลัดสีส้มสดขึ้นมาสวมคู่กับกระโปรงกางเกงสีขาวสะอาดตา เธอหวีผมอย่างเรียบร้อยก่อนรวบไว้ในทรงหางม้าคู่ประจำตัว</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br> <b>"ต้องพร้อมสำหรับวันนี้" </b> ริต้าพูดเบาๆ กับตัวเองพลางผูกเชือกรองเท้าผ้าใบสีขาวคู่โปรดแน่นหนา เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย เธอก้าวออกจากห้องพักส่วนตัว และเดินมาหยุดอยู่ที่ห้องโถงกลางของบ้านพักหมายเลข 17</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>เสียงกระซิบเบาๆ ของเหล่าผู้พักอาศัยในบ้านดังอยู่ลางๆ บางคนกำลังจะออกไปฝึกซ้อม บางคนเพิ่งลุกขึ้นมาเตรียมตัวเหมือนเธอ ริต้าอมยิ้มเล็กน้อยก่อนตัดสินใจมุ่งหน้าไปยังโรงอาหารของค่าย
<br> เมื่อมาถึงโรงอาหาร กลิ่นหอมหวานของแพนเค้กเนยน้ำผึ้งลอยมาแตะจมูก ริต้าอดไม่ได้ที่จะเร่งฝีเท้าเข้าไป</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br> <b>"อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณแม่ครัว" </b> เธอทักแม่ครัวฮาร์ปี้ที่กำลังตักอาหารให้เหล่าสมาชิกค่าย</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br> <b>"อรุณสวัสดิ์จ้ะริต้า วันนี้มีแพนเค้กน้ำผึ้งสดใหม่ รีบตักเลยนะ" </b> แม่ครัวพูดยิ้มๆ พลางส่งจานให้
<br> ริต้าเลือกที่นั่งมุมโปรด หยิบช้อนส้อมขึ้นมาแล้วเริ่มลิ้มรสอาหารเช้าอย่างเอร็ดอร่อย</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br> <b>"อืม...คุณแม่ครัวทำอร่อยเหมือนเดิมเลยค่ะ" </b> เธอพึมพำกับตัวเองขณะจิบชานมที่แถมมาด้วย</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>หลังจากทานอาหารจนหมดจาน ริต้าลุกขึ้นนำจานไปเก็บที่ชั้นอย่างเรียบร้อย เธอหันไปยิ้มให้แม่ครัวที่ยังยุ่งอยู่กับการตักอาหารให้คนอื่น</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br> <b>"ขอบคุณนะคะ อาหารเช้าสุดยอดมาก!"</b></font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><b><br></b> <b>"ไม่เป็นไรจ้ะ มีแรงซ้อมเยอะๆ นะ" </b> แม่ครัวตอบกลับพร้อมรอยยิ้ม</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>ริต้าเดินออกจากโรงอาหารด้วยความสดชื่นและพร้อมรับกิจกรรมในค่ายต่อไปของวันใหม่
</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><div class="roleplay-content" style="text-align: right;"><font face="Kanit" size="4">หมายเหตุ: บริการทานอาหารฟรีวันละครั้ง +30 พลังงาน</font></div>
</div>
</div>
</container>
<center><link href="https://dl.dropbox.com/s/x243kp1jnx2vnoz/woman.css" rel="stylesheet"><div id="rr_woman" style="--width: 800px; --divider-width: 40%; --invert-divider: .3; --bg-color: #dadada; --text-color: #000; --font-style: 13px/180% 'Gentium Book Plus', serif;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtitle">SEBASTIAN</div><div class="rsub">In every whispered secret and every untold truth, Hermes listens.</div><img class="rdivider" src="https://imgur.com/iLntR9E.png"><div class="rtxt"><font size="5"><font face="TH Niramit AS">
เซบาสเตียนนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นของบ้านพักเฮอร์มีส รู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่เงียบสงบจากการที่ไม่ต้องไปเรียนในวันนี้ หลังจากที่เขานั่งเล่นและฟังเสียงของนักเรียนคนอื่นๆ ที่มารวมตัวกันอย่างครึกครื้นในห้องพัก ก็เริ่มรู้สึกถึงความหิวที่ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นในท้องของเขา ความรู้สึกนั้นไม่ได้รุนแรงนัก แต่ก็เริ่มกระตุ้นให้เขาตัดสินใจออกจากห้องนั่งเล่นเพื่อไปหาอะไรทานบ้าง
<br><br>
ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นจากโซฟา เซบาสเตียนหยิบหนังสือเรียนที่เขาเตรียมไว้ก่อนหน้านี้ขึ้นมาอย่างตั้งใจ อาจจะไม่ใช่วันเรียนที่ต้องเตรียมตัวอย่างจริงจัง แต่การทบทวนเนื้อหาที่เรียนมาตลอดสัปดาห์ก็ยังคงเป็นสิ่งที่เขารู้สึกว่าควรทำ เพราะการเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ มันทำให้เขารู้สึกมีความสุขในแบบของตัวเอง ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงแค่การอ่านทบทวน แต่ในใจของเขาก็คิดว่าอาจจะได้อะไรบางอย่างจากมัน
<br><br>
เซบาสเตียนลุกขึ้นจากโซฟาและเดินออกจากห้องนั่งเล่นอย่างเงียบ ๆ เขารู้สึกเหมือนตัวเองกำลังเดินผ่านโลกที่เงียบสงบ ภายในบ้านพักมีแสงอาทิตย์อ่อน ๆ สาดส่องเข้ามาผ่านหน้าต่างบานใหญ่ ทำให้บรรยากาศดูอบอุ่นขึ้นเล็กน้อย และเส้นสายของแสงนั้นก็ทำให้เขารู้สึกสบายใจขึ้นนิดหน่อย ขณะที่เขาก้าวเดินไปยังทางเดินเล็ก ๆ ที่เชื่อมต่อไปยังโรงอาหาร
<br><br>
ทางเดินนี้ค่อนข้างเงียบ เหมือนมันถูกออกแบบมาให้สะท้อนถึงความสงบในช่วงเวลานี้ ไม่มีเสียงโหวกเหวกของเพื่อน ๆ หรือแม้แต่เสียงเพลงจากห้องใกล้เคียง เสียงฝีเท้าของเขาดังขึ้นบ้างเมื่อเดินผ่านพื้นที่ที่มีพื้นไม้ แต่มันก็ไม่ได้ดังจนเกินไป ความรู้สึกตอนนี้เหมือนเขาอยู่ในโลกที่ต่างออกไปจากทุกสิ่งที่เขาเคยรู้จัก ก่อนที่เสียงท้องของเขาจะดังขึ้นอีกครั้ง เซบาสเตียนรู้ตัวว่าเริ่มหิวมากขึ้นแล้ว
<br><br>
ไม่นานเขาก็เดินมาถึงประตูที่เปิดออกไปสู่โรงอาหาร กลิ่นหอมของอาหารอบสดใหม่พัดเข้ามาทักทายเขาทันที ขณะเดินผ่านทางเดินที่เปิดออกไปยังพื้นที่รับประทานอาหาร เซบาสเตียนไม่เห็นใครที่เขาคุ้นเคยมากนัก แต่สามารถได้ยินเสียงพูดคุยของกลุ่มเพื่อน ๆ ที่รวมตัวกันอยู่ตามโต๊ะต่าง ๆ เขารู้สึกว่าไม่นานคงจะมีใครสักคนมานั่งทักทายเขา
<br><br>
เซบาสเตียนเดินตรงไปยังจุดที่มีการจัดอาหารไว้ เขาหยุดอยู่หน้าชั้นวางที่มีขนมปังอบใหม่หลายชนิดวางอยู่ กายของเขาคลายความเกร็งลงเมื่อได้กลิ่นหอมของอาหารอบสด ๆ มันเหมือนกับรางวัลเล็ก ๆ ที่เขามอบให้กับตัวเองหลังจากที่นั่งทำการบ้านมาหลายวันแล้ว ความคิดเรื่องการอ่านหนังสือเรียนก็ถูกชะลอไปด้วยความหิวที่เขาไม่สามารถเพิกเฉยได้ เขาหยิบขนมปังหนึ่งชิ้นและหยิบผลไม้สด ๆ ขึ้นมาใส่ลงในถาดอาหาร ก่อนจะเดินไปหาที่นั่ง
<br><br>
เขามองไปรอบ ๆ โรงอาหารก่อนที่จะเลือกโต๊ะมุมหนึ่งที่ตั้งอยู่ใกล้หน้าต่างที่ให้แสงธรรมชาติส่องเข้ามา เขาวางถาดอาหารลงบนโต๊ะและเริ่มเปิดหนังสือเรียนที่เขาหยิบมาทบทวนเมื่อสักครู่ขึ้นอ่านอีกครั้ง คำบรรยายต่าง ๆ ในหนังสือเกี่ยวกับการฝึกฝนวิชาอสุรกายยังคงทำให้เขาสนใจอยู่เสมอ แต่ก็รู้สึกว่าท้องของเขามีความสำคัญมากกว่าในตอนนี้
<br><br>
มือขวาของเซบาสเตียนหยิบขนมปังขึ้นมากัดเบา ๆ ขณะที่มือซ้ายยังคงถือหนังสือและพลิกหน้ากระดาษไปเรื่อย ๆ เขามองไปที่ตัวอักษรที่เรียงกันเป็นบรรทัดๆ และก็เกิดความรู้สึกเหมือนว่าโลกในนั้นกำลังหมุนไปอย่างช้า ๆ ไม่เร็วเท่าที่เขาคาดหวัง มันทำให้เขาสามารถผ่อนคลายได้ แม้จะมีคำถามที่ยังค้างคาอยู่ในใจเกี่ยวกับเมืองเฮติที่เขาได้ยินมาเมื่อสักครู่
<br><br>
เซบาสเตียนขมวดคิ้วน้อย ๆ เมื่อความคิดเหล่านั้นหลุดลอยเข้ามาในหัว เขาพยายามหักเหความสนใจไปจากมัน ด้วยการจดจ่ออยู่กับหน้าหนังสืออีกครั้ง แต่มันก็ไม่ช่วยให้ความสงบของใจเขากลับมา เขาจึงตัดสินใจหยุดการอ่านชั่วคราวและมองไปยังกลุ่มนักเรียนที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ พวกเขากำลังพูดคุยเรื่องราวที่ดูสนุกสนาน และไม่มีใครสนใจเซบาสเตียนในตอนนี้เลย
<br><br>
ขณะเดียวกันเสียงฝีเท้าที่ดังขึ้นและการเคลื่อนไหวของคนในโรงอาหารก็ทำให้เขารู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของโลกที่กว้างใหญ่ตรงหน้า อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะมีเสียงรอบตัว เขาก็ยังคงรู้สึกเหมือนถูกดึงกลับไปยังคำถามที่ไม่สามารถหาคำตอบได้ นั่นคือคำพูดเกี่ยวกับเมืองเฮติและคำสาปแห่งเฮคาที
<br><br>
" <b><font color="#008000">อะไรที่ทำให้เกิดความกลัวขนาดนั้นนะ...</font></b> " เซบาสเตียนพึมพำเบา ๆ ท่ามกลางเสียงคนที่พูดคุยกันสนุกสนาน
<br><br>
เขาลอบมองไปที่ห้องข้างๆ ที่มีการตั้งโต๊ะอ่านหนังสือและการศึกษากลุ่มเล็ก ๆ ความคิดเกี่ยวกับวันพรุ่งนี้และการเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ก็วนเวียนอยู่ในหัว จนสุดท้ายเขาก็ต้องยิ้มออกมานิดหน่อย ท้องอิ่มแล้ว ก่อนจะทิ้งตัวนั่งเล่นอยู่โรงอาหารต่ออีกสักพักใหญ่ ๆ</font><br><br>
<font face="TH KoHo" color="#008000"><b>#008000</b></font></font><font size="5"><font face="TH Niramit AS"> - เซบาสเตียน เซบ แลงฟอร์ด</font><br>
<font face="TH KoHo"><b style="">#...</b></font></font><font face="TH Niramit AS" size="5"> - ...<hr>
<b><div align="right">หมายเหตุ: กินอาหารฟรี [ พลังงาน +30 ]</div></b>
</font></div></div></div></center>