<style>
#container {
margin: 20px auto;
padding: 50px;
max-width: 100%;
background-image: url('https://imgur.com/UMAddBj.png');
background-position: center;
background-size: cover;
background-attachment: fixed;
background-blend-mode: screen;
}
#overlay {
background-color: rgba(0, 0, 0, 0.65);
padding: 100px;
border: 3px solid #ffffff;
font-size: 18px;
font-family: Arial, sans-serif;
color: #ffffff;
text-align: justify;
-webkit-backdrop-filter: blur(10px);
backdrop-filter: blur(10px);
}
#centered-text {
text-align: center;
}
</style>
<div id="container">
<div id="overlay">
<div id="centered-text">
<p>
</p><div align="center"><img width="500" _height="250" src="https://i.imgur.com/nAvmUFA.png" border="0" alt=""></div>
<p></p><font face="TH Niramit AS"><i><b><font size="5">Sebastian "Seb" Langford</font></b></i></font></div><br>
<font face="TH Niramit AS"><font size="5">
เซบาสเตียนนั่งนิ่งเพลิดเพลินอยู่กับบรรยากาศโดยรอบ พลางมองดูชาวค่ายที่ต่างรวมกลุ่มกันพูดคุยและหัวเราะอย่างสนุกสนาน บรรยากาศอบอุ่นสบายใจเช่นนี้ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน หลังจากวันที่ยาวนานและเต็มไปด้วยสิ่งใหม่ ๆ เขารู้สึกยินดีที่ได้มีเวลานั่งเงียบ ๆ เพื่อชมและซึมซับสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัว แต่แล้วท่ามกลางความสงบนี้เอง จู่ ๆ เขาก็สังเกตเห็นว่าชาวค่ายหลายคนเริ่มหยุดกิจกรรมที่ทำอยู่ แล้วมองมาทางเขาด้วยสีหน้าประหลาดใจ บ้างก็ตื่นเต้น บ้างก็ยิ้มกว้างเหมือนกำลังเห็นสิ่งที่น่ายินดีอย่างมาก
<br><br>
เซบาสเตียนทำหน้าฉงนเล็กน้อย เขาไม่เข้าใจเหตุผลที่ทุกคนเริ่มให้ความสนใจในตัวเขา แต่ก่อนที่เขาจะทันได้ตั้งคำถาม ชายหนุ่มคนหนึ่งในกลุ่มชาวค่ายก็ตะโกนออกมาด้วยเสียงดังก้อง “ <b><font color="#c0c0c0">เด็กใหม่ ! เป็นลูกของเทพเฮอร์มีส !</font></b> ”
<br><br>
คำพูดนั้นดังกระจายไปทั่วโรงอาหาร ราวกับเป็นประกาศที่ทำให้ทุกคนได้ยิน ในวินาทีต่อมา เสียงเชียร์ เสียงตะโกนแสดงความยินดี และเสียงปรบมือก็ดังขึ้นทั่วบริเวณ ชาวค่ายหลายคนแสดงออกถึงความยินดีอย่างไม่ปิดบัง บางคนปรบมือให้เขาอย่างกระตือรือร้น บ้างก็เป่าปากเป็นเสียงเชียร์ บางคนยกนิ้วโป้งให้เขาด้วยท่าทีเป็นมิตร ทั่วทั้งโรงอาหารเต็มไปด้วยบรรยากาศอบอุ่นและเสียงยินดี ซึ่งทำให้เซบาสเตียนรู้สึกตื่นเต้นและประหลาดใจไปพร้อม ๆ กัน
<br><br>
เขาสัมผัสได้ว่ามีแสงบางอย่างแผ่กระจายวิบวับอยู่เหนือศีรษะของเขา แม้จะมองไม่เห็นด้วยตนเอง แต่เขาสามารถรู้สึกได้ว่ามันเป็นแสงที่บ่งบอกบางอย่างซึ่งคนรอบข้างกำลังเห็นและให้ความสนใจ มันต้องมีความหมายอย่างแน่นอน แต่เขายังไม่เข้าใจในขณะนี้ เขามองไปรอบ ๆ และเห็นสีหน้าของเพื่อน ๆ ชาวค่ายที่ยิ้มกว้าง ราวกับกำลังต้อนรับเขาเข้าสู่ครอบครัวใหม่อย่างอบอุ่น
<br><br>
เซบาสเตียนรู้สึกยินดีที่ได้รับการต้อนรับอย่างดีเช่นนี้ เขายิ้มออกมาเบา ๆ พยายามตอบรับความรู้สึกยินดีของทุกคนที่เดินผ่าน ขณะที่เดินแทรกตัวออกจากกลุ่มเพื่อนที่ล้อมรอบอยู่ เขารู้สึกถึงความผูกพันบางอย่างที่เริ่มก่อตัวขึ้นกับสถานที่และผู้คนที่นี่ แต่ในขณะเดียวกัน ความรู้สึกสงสัยในใจของเขาก็ยังคงดำรงอยู่
<br><br><i>เทพเฮอร์มีส...</i> เขาพึมพำกับตัวเองเบา ๆ พยายามเก็บความรู้สึกประหลาดใจและยินดีที่เกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน แม้ว่าเขาจะยังไม่แน่ใจว่าความหมายของสิ่งนี้คืออะไร แต่ความรู้สึกที่มีพ่อเป็นเทพเจ้าตามคำบอกเล่าของคนรอบข้าง ทำให้เขารู้สึกถึงสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าตัวเอง และความรับผิดชอบที่อาจจะตามมาในไม่ช้า
<br><br>
เซบาสเตียนจึงตัดสินใจที่จะออกจากโรงอาหาร เพื่อไปพบคุณไครอนที่บ้านใหญ่ ซึ่งน่าจะให้คำตอบแก่เขาได้ เขารู้สึกว่าการค้นหาคำตอบนี้เป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับเขาในตอนนี้ ระหว่างทางที่เขาเดินออกจากโรงอาหาร เขาส่งยิ้มและพยักหน้าให้กับทุกคนที่แสดงความยินดีและโบกมือให้เขา บรรยากาศเต็มไปด้วยความอบอุ่นและมิตรภาพที่เขาไม่เคยพบเจอมาก่อน เซบาสเตียนรู้สึกว่าการได้รับการยอมรับจากเพื่อนชาวค่ายนี้ ทำให้หัวใจเขาอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก</font></font><br><br>
<div id="centered-text" style="text-align: left;"><font size="5"><font face="TH KoHo"><b><font color="#98fb98">#98fb98</font></b> - </font><font face="TH Niramit AS">เซบาสเตียน เซบ แลงฟอร์ด</font></font></div><div id="centered-text" style="text-align: left;"><font size="5"><font face="TH KoHo"><b><font color="#c0c0c0">#c0c0c0</font></b> - </font><font face="TH Niramit AS">NPC</font></font></div><hr><div id="centered-text" style="text-align: right;"><font face="TH Niramit AS" color="#ff0000" size="5"><b>หมายเหตุ : ตอบสนอง</b></font><span style="text-align: justify;"><font color="#ff0000" face="TH Niramit AS" size="5"><b>สัญลักษณ์เทพเรืองแสงปรากฎบนหัว</b></font></span></div></div></div>
<style>
#container {
margin: 20px auto;
padding: 50px;
max-width: 100%;
background-image: url('https://imgur.com/UMAddBj.png');
background-position: center;
background-size: cover;
background-attachment: fixed;
background-blend-mode: screen;
}
#overlay {
background-color: rgba(0, 0, 0, 0.65);
padding: 100px;
border: 3px solid #ffffff;
font-size: 18px;
font-family: Arial, sans-serif;
color: #ffffff;
text-align: justify;
-webkit-backdrop-filter: blur(10px);
backdrop-filter: blur(10px);
}
#centered-text {
text-align: center;
}
</style>
<div id="container">
<div id="overlay">
<div id="centered-text">
<p>
</p><div align="center"><img width="500" _height="250" src="https://i.imgur.com/nAvmUFA.png" border="0" alt=""></div>
<p></p><font face="TH Niramit AS"><i><b><font size="5">Sebastian "Seb" Langford</font></b></i></font></div><br>
<font face="TH Niramit AS"><font size="5">
ในยามสายของวันที่อากาศสดใส โจนาธานเดินไปยังโรงอาหาร ซึ่งเป็นสถานที่แรกที่เขาเลือกจะไปในวันนี้ เขารู้สึกได้ถึงกลิ่นหอมของอาหารที่อบอวลอยู่ในอากาศ โรงอาหารดูไม่แออัดมากนักในช่วงเวลานี้ ทำให้บรรยากาศดูผ่อนคลายและเงียบสงบ เขามองสำรวจโต๊ะที่มีอาหารหลากหลายวางเรียงราย มีตั้งแต่อาหารเช้าเบา ๆ อย่างผลไม้สด ขนมปังอบใหม่ ไปจนถึงอาหารที่ดูอิ่มท้องมากขึ้น อย่างไข่คนและไส้กรอกที่ถูกจัดเรียงอย่างสวยงาม
<br><br>
โจนาธานเลือกหยิบถาดมาใส่อาหารที่เหมาะกับมื้อเช้า เขาหยิบขนมปังที่มีกลิ่นหอมจากเตา พร้อมผลไม้สดสีสันสดใสอย่างองุ่นและสตรอว์เบอร์รี่ นอกจากนี้ยังมีไข่คนที่นุ่มละมุนและแผ่นเบคอนกรอบ ๆ ที่เขาวางข้าง ๆ อย่างลงตัว เมื่อจัดเตรียมอาหารทุกอย่างในถาดเรียบร้อยแล้ว เขาก็เริ่มมองหาที่นั่งที่เงียบสงบ
<br><br>
ไม่นานนักโจนาธานก็เจอโต๊ะทานที่ต้องการนั่ง แสงแดดอ่อน ๆ ส่องลอดเข้ามาภายในโรงอาหารทำให้บรรยากาศที่นั่งนั้นดูอบอุ่นและน่าอภิรมย์ เขาเดินไปนั่งลงที่โต๊ะนั้นอย่างเงียบ ๆ วางถาดอาหารของเขาอย่างเป็นระเบียบ ก่อนจะหยิบหนังสือที่ได้รับมาเปิดอ่านขณะที่เริ่มต้นทานอาหารเช้าไปด้วย
<br><br>
ในขณะที่เขากำลังอ่านหนังสือ โจนาธานรู้สึกได้ถึงความสงบที่เขาโหยหา ทุกคำในหนังสือค่อย ๆ เปิดเผยเรื่องราวที่น่าทึ่ง ชวนให้เขาตั้งใจอ่านอย่างลึกซึ้ง แม้รอบตัวเขาจะมีเสียงพูดคุยแว่ว ๆ ของคนที่เข้ามาในโรงอาหารเป็นระยะ แต่สำหรับเขา เสียงเหล่านั้นกลายเป็นเพียงเสียงพื้นหลังที่ช่วยเพิ่มความรู้สึกผ่อนคลาย ขณะที่เขาจดจ่อกับข้อความในหนังสือ ความคิดและสมาธิของเขาจดจ่ออยู่กับบทต่าง ๆ ที่เผยความรู้ใหม่ ๆ ให้แก่เขาเรื่อย ๆ</font></font><br><br>
<div id="centered-text" style="text-align: left;"><font size="5"><font face="TH KoHo"><b><font color="#98fb98">#98fb98</font></b> - </font><font face="TH Niramit AS">เซบาสเตียน เซบ แลงฟอร์ด</font></font></div><div id="centered-text" style="text-align: left;"><font size="5"><font face="TH KoHo"><b><font color="#ffffff">#...</font></b> - </font><font face="TH Niramit AS">...</font></font></div><hr><div id="centered-text" style="text-align: right;"><font face="TH Niramit AS" color="#ff0000" size="5"><b>หมายเหตุ : </b></font><span style="text-align: justify;"><font color="#ff0000" face="TH Niramit AS" size="5"><b>กินอาหารฟรี [ พลังงาน +30 ]</b></font></span></div></div></div>
<link rel="stylesheet" href="https://www.w3schools.com/w3css/4/w3.css">
<style>
#boxProfilebg {
border: 7px solid #FF6666;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
box-shadow: #FF6666 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/rR3KDvy.png");
}
</style>
<div id="boxProfilebg">
<div align="center"><br></div><div align="center"><br></div><div align="center">
<br>
<div class="w3-card-4 w3-black" style="width:80%">
<div class="w3-black w3-hover-shadow w3-center"><br></div><div class="w3-black w3-hover-shadow w3-center"><font face="Kanit"><br></font></div><div class="w3-black w3-hover-shadow w3-center"><div class="w3-black w3-hover-shadow w3-center"><div class="w3-black w3-hover-shadow w3-center"><div class="w3-black w3-hover-shadow w3-center"><font face="Kanit" size="4" color="#ff8c00"><b>วันที่ 10 พฤศจิกายน 2024</b></font></div><div class="w3-black w3-hover-shadow w3-center"><font face="Kanit" size="4" color="#ff8c00"><b>เวลา 12.00 น.</b></font></div></div></div></div><div class="w3-black w3-hover-shadow w3-center"><font face="Kanit"><font size="4" color="#ff8c00"><b style=""><img src="https://i.imgur.com/HiVVn9A.gif" width="380" _height="15" border="0"></b></font><font size="7"><br></font></font></div>
<div class="w3-container w3-center">
<font face="Kanit"><br></font><div style="text-align: left;"><div style="text-align: center;"><div style="text-align: left;"><div><div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“สวัสดีค่ะพี่โซเฟียเจอกันอีกแล้ว”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#dda0dd">“อ้าวเธอคนนั้นที่เคยเอาสมุดบันทึกมาให้ดู”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">เอโลอิสเดินมาที่โรงอาหารวันนี้เป็นวันอาทิตย์เธอจึงสามารถที่จะนั่งร่วมโต๊ะกับบ้านไหนก็ได้ที่ต้องการ พอเห็นว่ารุ่นพี่โซเฟียก็อยู่จึงไม่รอช้าไปหยิบอาหารมาหนึ่งจานแล้วตรงปรี่ไปร่วมนั่งที่โต๊ะบ้านอะธีน่า แน่นอนว่าถ้าไม่ใช่เรื่องจำเป็นเธอก็ไม่คิดจะใจกล้ามานั่งกับบ้านอื่นหรอก</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ที่มาวันนี้เพราะว่าฉันได้เริ่มบันทึกเพิ่มอีกหนึ่งหน้าแล้วค่ะ เป็นวัวโคลคีส”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">ไม่พูดเปล่าเธอยังยื่นสมุดบันทึกที่ตั้งใจหาข้อมูลมาทั้งคืนส่งให้กับรุ่นพี่ดู รุ่นพี่โซเฟียรับไปอ่านไม่ได้พูดอะไรมากนัก ดูจากสีหน้าแล้วก็น่าจะพอใจไม่น้อยกับผลงานที่เธอได้เขียนบันทึกเอาไว้</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#dda0dd">“ทำได้ดีทีเดียว”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">แค่คำพูดชมเพียงเล็กน้อยก็ทำให้สาวน้อยผมสีเพลิงมีกำลังใจในการเขียนบันทึกต่อไปยิ่งกว่าเดิมเสียอีก ขณะที่กำลังนั่งคุยกับรุ่นพี่โซเฟียอยู่สายตาของเอโลอิสก็ได้พบว่าตรงโต๊ะบ้านเฮอร์มาโฟร์ไดตัสมีคนกำลังถือถาดอาหารมานั่ง คำพูดของอีธานเด็กบ้านเฮอร์มีสก็พลันแล่นเข้ามาในหัวของเธอ ถ้าชวนเด็กบ้านนี้มาต้องบันเทิงมากแน่ ๆ พวกตัวแม่แบบใหม่แบบสับ</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“เอ่อรุ่นพี่คะ พอดีฉันมีธุระกับเด็กบ้านเฮอร์มาโฟร์ไดตัสนิดหน่อยขอตัวก่อนนะคะ”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#dda0dd">“ได้สิ ไว้เจอกันใหม่เมื่อเธอบันทึกเพิ่มนะ”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“แน่นอนค่ะ”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">พูดจบเธอก็ยกถาดอาหารเดินตรงปรี่ไปยังโต๊ะบ้านเฮอร์มาโฟร์ไดตัสและนั่งลงฝั่งตรงข้ามเจ้าตัวแบบไม่ขออนุญาตใด ๆ </font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><font color="#ffff00">“คุณเอโลอิสต้องขออนุญาตก่อนสิขอรับทำแบบนี้มันเสียมารยาทนะขอรับ” </font>เคอร์ติสรีบสั่งสอนสาวน้อยผมสีเพลิงแทนท่านเทพ</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ก็ได้ ๆ…ขออนุญาตค่ะ”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">อีกฝ่ายที่จู่ ๆ มีเด็กบ้านอื่นมานั่งด้วยได้แต่ทำตาปริบ ๆ เพราะยังไม่เข้าใจสถานการณ์สักเท่าไหร่ จะว่าไปแล้วหญิงสาวตรงหน้า หน้าตาจิ้มลิ้มน่ารักมากแถมยังดูเหมือนว่าจะเป็นคนที่ชอบถ่ายภาพเสียด้วยดูจากกระเป๋ากล้องที่ติดตัวของพวกนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffc0cb">“พวกเธอมีธุระอะไรหรือเปล่า?”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“...”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">เอโลอิสกับเคอร์ติสหันหน้ามามองกัน เหมือนเรดาร์ของเธอจะพังเสียแล้ว หน้าตาน่ารักมากแต่เสียงถึงแม้จะมีกลิ่นอายแบ๊วเหมือนสาวน้อยใส ๆ แต่เนื้อเสียงก็ยังพอฟังออกว่าเป็นเสียงผู้ชายที่เทคฮอร์โมนหญิงมาเยอะ </font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><font color="#ffc0cb">“รู้นะว่าคิดอะไรอยู่ ผ่ามาแล้วค่ะสาว”</font> หญิงสาวคนนั้นตอบเมื่อเห็นท่าทีของบุคคนเบื้องหน้า</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“อะ…อ๋อ ขอโทษทีค่ะ ไม่ได้คิดอะไรเลยจริงจริ๊งงงงง”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><font color="#ffc0cb">“จะบอกได้หรือยังที่มานั่งตรงนี้มีธุระอะไร?” </font>สาวน้อยผู้นั้นกลับเข้าเรื่อง</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“เอ่อใช่ เกือบลืมเลย ฉันชื่อเอโลอิสเพจ ส่วนนี่เคอร์ติส พอดีพวกเรากำลังหาคนร่วมภารกิจที่จะออกเดินทางเร็ว ๆ นี้น่ะ”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><font color="#ffc0cb">“ฉันชื่อการ์เซีย อาร์เมลลินี” </font>เธอแนะนำตัวกลับ<font color="#ffc0cb"> “ภารกิจงั้นเหรอ?...ของใคร?”</font></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“เทพีอะโฟร์ไดท์น่ะ ต้องไปช่วยเรื่องรัก ๆ ใคร่ของคนที่ถูกกีดกันความรักเพราะชนชั้นประมาณนั้น”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffc0cb">“ฟังดูแล้วก็น่าสนใจปกติฉันก็เป็นช่างภาพเกี่ยวกับความแตกต่างทางวัฒนธรรมและชนชั้นน่ะ”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><font color="#ff8c00">“งั้นก็โป๊ะเช๊ะเลยนะ ตกลงแล้วใช่ไหม?”</font> เอโลอิสทำตาปิ๊ง ๆ </font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffc0cb"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffc0cb">“ก็ยังไม่ได้ตัดสินใจ ขอคิดก่อนได้ไหม”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><font color="#ff8c00">“โธ่ ไม่ต้องคิดแล้วเวลาไม่คอยท่านะ ทุกคนได้ประโยชน์…ท่านเทพพอใจ ฉันก็หลุดพ้นภารกิจ สองคนนั้นได้รักกัน และเธอก็ได้ไปถ่ายภาพ วินวินกันทุกฝ่ายไม่เห็นเหรอ?” </font>เอโลอิสพยายามโน้มน้าวอีกฝ่ายเต็มที่ เพราะเธอไม่อยากเสียเวลาไปมากกว่านี้แล้ว</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><font color="#ffc0cb">“งั้นก็ได้ช่วงนี้ที่บ้านก็เหงา ๆ ออกไปทำภารกิจกันหมด ฉันออกไปบ้างก็ดี…ถามหน่อยรู้จักศัพท์กะเทยไหม?”</font> จู่ ๆ การ์เซียก็ถามขึ้น</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ก็…พอได้”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><font color="#ffc0cb">“นกอยู่ข้าง___นะคะ” </font>การ์เซียเริ่มทดสอบเล็กน้อย</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“พี่ตา”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffc0cb">“พูดได้มั้ย___”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“พี่จี้”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ffc0cb">“นี่น่ะหรือ___”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“นพนภา”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><font color="#ffc0cb">“โอเคจบค่ะสาว ไปโลด” </font>ดูเหมือนว่าเอโลอิสจะผ่านการทดสอบแล้วอีกฝ่ายจึงตกลงทันที</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“เยี่ยมเลยขอบคุณนะ! เรามีเพื่อนร่วมทีมเป็นเด็กบ้านเฮอร์มีสอีกคนไว้นัดเจออีกที ฉันกินข้าวเสร็จแล้วไปล่ะ ต้องไปเผาของให้พ่อต่อ ยินดีที่ได้ร่วมงานนะคุณการ์เซีย บายยยย”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">ทุกอย่างเป็นไปด้วยความรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อแต่ก็ดีแล้วล่ะ ที่เหลือตอนนี้ก็แค่เตรียมยื่นเรื่องขอออกเดินทางและเก็บกระเป๋า การผจญภัยครั้งใหม่ใกล้จะเริ่มขึ้นอีกครั้งแล้ว!</font></div><div><font color="#ffff00" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#ffff00" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#ffff00" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b style="">การ์เซีย อาร์เมลลินี ตอบรับภารกิจ</b></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b><br></b></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b><br></b></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b>ศึกษาเกี่ยวกับอสุรกายในเทวตำนาน</b></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b><br></b></font></div><div style="text-align: center;"><div><font face="Kanit" size="4" color="#ffc0cb"><b style=""><a href="https://percyjackson.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&goto=findpost&ptid=348&pid=2255" style="">✿ Eloise's Monsters Book ✿</a></b></font></div><div><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><br></font></div><div><a href="https://percyjackson.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&goto=findpost&ptid=348&pid=2255"></a></div></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b>รางวัลงาน: +20 ความกล้าหาญ , +50 พลังใจ, (+5 ดรักม่า หรือ +70 ดอลลาร์) และ +25 EXP</b></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b>+15 ความสัมพันธ์กับรุ่นพี่โซเฟียในความขยันหมั่นเพียร</b></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b><br></b></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b style="">ทานอาหารประจำวัน +30 พลังงาน</b></font></div></div><div><br></div><div style="text-align: center;"><br></div></div><div style="text-align: center;"><br></div></div></div><div><font face="Kanit"><br></font></div></div>
</div><font face="Kanit"><br>
</font></div><font face="Kanit"><br>
<br>
</font></div><div align="center"><br></div></div>
<style>
#system {
border-radius: 50px;
border: 6px double #000080;
padding: 3px;
box-shadow: #F5F5F5 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/EL5flL7.jpeg");}
}
</style>
<style>
#123456 {
width: 600px;
border-radius: 20px;
padding: 3px;
box-shadow: #330000 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/AEgOCjy.png");}
</style>
<div id="system">
<div align="center">
<div id="123456"><font size="4" face="Noto Sans Thai"><br><font style=""><b>◇◆ ◇◆</b></font></font></div><div id="123456"><font size="4" face="Noto Sans Thai"><font style=""><b><br></b></font></font></div><div id="123456"><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5"> มาริน่ามุ่งเดินตรงมายังโรงอาหาร พร้อมกับเริ่มคิดเมนูที่อยากทานอยู่ เมื่อมาถึงยังที่นั่ง ตัวเธอเริ่มคิดอีกครั้งกับอาหารที่จะทาน</font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5"><br></font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5">"<font color="#008000">คิดออกแล้วนั้นไง</font>"</font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5"><br></font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5">สีหน้าและแววตาอันเปร่งประกาย คิดถึงสิ่งที่มีขนอีกขาวแสนนุ่มฟู</font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5"><br></font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5">มาริน่าเดินตรงไปหาคุณฮาร์ปี้ ก่อนจะเริ่มสั่งอาหาร</font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5"><br></font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5">"<font color="#008000">วันนี้ขอซี่โครงกระต่ายย่าง สตูว์เนื้อกระต่าย แล้วก็ขนมปังสองแผ่น</font>"</font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5"><br></font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5">มาริน่าไปนั่งรอยังโต๊ะด้วยความใจจดจ่อ ไม่นานนักเสียงจากห้องครัวก็ได้ดังขึ้น</font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5"><br></font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5">"<font color="#008080">เจ้าหนูอาหารของเธอเสร็จแล้วหวังว่าจะทานให้หมดนะ</font>"</font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5"><br></font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5">มาริน่าพยักหน้าตอบรับก่อนจะรีบรับอาหารไปนั่งทาน</font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5"><br></font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5">"<font color="#008000">เนื้อเจ้านี้ก็ไม่เลวนะจริงๆน่าจะล่าทั้งป่าเอามาย่างทั้งตัวแล้วแบ่งเพื่อนในค่ายน่าจะดีแต่จะว่าไป เพื่อนหรอ</font>"</font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5"><br></font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5">มาริน่ารีบทานอาหารจนหมดก่อนจะนำจานไปเก็บแล้วจากไป</font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5"><br></font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5"> </font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5"><br></font></b></div><div style="text-align: center;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5" color="#ff0000">ทานอาหารประจำวัน</font></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5"><br></font></b></div><div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: "Noto Sans Thai";"><font size="5"><br></font></b></div><div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><br></div><font face="Noto Sans Thai"><font style=""><p style="font-size: large;"></p>
</font></font></div><div style="text-align: left;"><br></div><font style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: large;"><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black">
</font></font></font><p></p></font></div><font size="4" face="Noto Sans Thai"><font style=""><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"><b>
<br><br>
</b></font></font></font></font></font></div><font size="4" face="Noto Sans Thai"><font style="">
</font></font>
<center><link href="https://dl.dropbox.com/s/x243kp1jnx2vnoz/woman.css" rel="stylesheet"><div id="rr_woman" style="--width: 800px; --divider-width: 40%; --invert-divider: .3; --bg-color: #dadada; --text-color: #000; --font-style: 13px/180% 'Gentium Book Plus', serif;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtitle">SEBASTIAN</div><div class="rsub">In every whispered secret and every untold truth, Hermes listens.</div><img class="rdivider" src="https://imgur.com/iLntR9E.png"><div class="rtxt"><font size="5"><font face="TH Niramit AS">
เซบาสเตียนเดินทางมายังโรงอาหารในช่วงสายของวัน รู้สึกได้ถึงบรรยากาศอันคึกคักที่เริ่มต้นขึ้นรอบตัว กลิ่นอาหารเช้าที่ลอยมาเตะจมูกทำให้เขารู้สึกหิวขึ้นมาได้อย่างรวดเร็ว เขาจัดการเลือกอาหารเช้าแบบง่าย ๆ เป็นขนมปังปิ้งไข่ดาวกับผลไม้สดในจานเล็ก ๆ เติมน้ำผลไม้แก้วหนึ่ง ก่อนจะมองหามุมสงบเพื่อทานอาหาร
<br><br>
ขณะที่เขานั่งลงและกำลังจะเริ่มทานอาหาร เสียงทักทายที่คุ้นเคยดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้เซบาสเตียนเงยหน้าขึ้นมอง " <b>ไงเด็กใหม่ เซบาสเตียนใช่ไหมนะ สวัสดีอีกครั้ง</b> " ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลเข้มและใบหน้ามีรอยยิ้มอบอุ่นอย่าง เซซิล มาร์โควิทซ์ ก้าวเข้ามาพร้อมกับถาดอาหารของเขา
<br><br>" <b><font color="#008000">สวัสดีครับคุณเซซิล นั่งด้วยกันไหมครับ</font></b> " </font></font><span style="font-family: "TH Niramit AS"; font-size: x-large;">เซบาสเตียนยิ้มตอบ</span><font size="5"><font face="TH Niramit AS"><br><br>
" <b>แน่นอน</b> " เซซิลพูดพร้อมนั่งลงฝั่งตรงข้าม พลางเริ่มพูดคุยทักทายกันอีกครั้ง ทั้งสองคุยกันอย่างเป็นธรรมชาติ ความเป็นมิตรของเซซิลทำให้บรรยากาศรอบตัวรู้สึกผ่อนคลาย
<br><br>
" <b>นายดูตื่นสายไปนะ วันนี้เป็นยังไงบ้าง</b> " เซซิลเอ่ยถาม ขณะที่เขาเริ่มตักอาหารเช้าของตัวเองทาน
<br><br>
" <b><font color="#008000">ก็ดีนะครับ…ผมพยายามปรับตัวอยู่ - ว่าแต่คุณเซซิลอยู่ที่นี่มานานหรือยัง</font></b> " เซบาสเตียนตอบ ก่อนจะถามกลับด้วยความสนใจ<br><br>
" <b>ก็นานเอาเรื่องนะ หลายปีจนนับไม่ได้ </b></font></font><span style="font-family: "TH Niramit AS"; font-size: x-large; color: var(--text-color);"><b>ค่ายนี้กลายเป็นบ้านที่สองของฉันไปแล้ว บางครั้งมันก็น่าตื่นเต้น มีอะไรให้เรียนรู้ตลอด แต่ที่สำคัญคือ…ก็ได้เจอเพื่อนดี ๆ นี่แหละ</b></span><span style="font-family: "TH Niramit AS"; font-size: x-large; color: var(--text-color);"> " เซซิลยิ้มบาง ๆ</span></div><div class="rtxt"><font size="5"><font face="TH Niramit AS"><br>
เซบาสเตียนยิ้มรับฟัง และความสงสัยในตัวเซซิลทำให้เขาถามขึ้นมา " <b><font color="#008000">อ้อ แล้วคุณเซซิลอายุเท่าไหร่ ผมจะได้แบบว่าทำตัวถูก ส่วนผมอายุสิบห้าปีน่ะครับ</font></b> "
<br><br>
เซซิลหัวเราะเล็กน้อย " <b>สิบเก้าแล้วล่ะ ไม่ต้องสุภาพมากก็ได้นะ เป็นกันเอง ๆ ฉันไม่ถือ อ้อ…ว่าแต่นายล่ะ มาจากที่ไหน</b> ”
<br><br>
" <b><font color="#008000">ลอนดอนน่ะครับ นับว่าเป็นครั้งแรกของผมเลยที่เดินทางข้ามทวีปมาถึงนี้</font></b> " เซบาสเตียนพูดพร้อมกับรอยยิ้มเล็ก ๆ " <b><font color="#008000">มีหลายอย่างให้ปรับตัว โดยเฉพาะการยอมรับว่าตัวเองไม่ใช่แค่เด็กธรรมดา ๆ นี่แหละ</font></b> "
<br><br>
" <b>เข้าใจเลย เป็นเรื่องใหญ่นะที่ต้องทำความเข้าใจว่าเรามีสายเลือดพิเศษ แต่ก็คงได้ประสบการณ์ใหม่ ๆ กลับไปเพียบ</b> " เซซิลพยักหน้าและเอ่ยให้กำลังใจ
<br><br>
ทั้งสองพูดคุยกันต่อด้วยความสนิทสนมมากขึ้น บทสนทนาไหลลื่น พวกเขาแลกเปลี่ยนความคิดและมุมมองเกี่ยวกับชีวิตในค่าย ที่ทั้งน่าสนใจและท้าทาย ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนใหม่ทั้งสองค่อย ๆ เติบโตขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ เซซิลดูเป็นพี่ชายที่คอยช่วยแนะนำ ทำให้เซบาสเตียนเริ่มรู้สึกมั่นใจมากขึ้นกับการใช้ชีวิตในค่ายฮาล์ฟบลัดที่ยังมีอะไรอีกมากให้เขาได้ค้นหา
</font><br><br>
<font face="TH KoHo" color="#008000"><b>#008000</b></font></font><font size="5"><font face="TH Niramit AS"> - เซบาสเตียน เซบ แลงฟอร์ด</font><br>
<font face="TH KoHo"><b>#000000</b></font></font><font face="TH Niramit AS" size="5"> - NPC " เซซิล มาร์โควิทซ์ "<hr>
<b><div align="right">หมายเหตุ: กินอาหารฟรี [ พลังงาน +30 ]</div></b>
</font></div></div></div></center>
<center><link href="https://dl.dropbox.com/s/x243kp1jnx2vnoz/woman.css" rel="stylesheet"><div id="rr_woman" style="--width: 800px; --divider-width: 40%; --invert-divider: .3; --bg-color: #dadada; --text-color: #000; --font-style: 13px/180% 'Gentium Book Plus', serif;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtitle">SEBASTIAN</div><div class="rsub">In every whispered secret and every untold truth, Hermes listens.</div><img class="rdivider" src="https://imgur.com/iLntR9E.png"><div class="rtxt"><font size="5"><font face="TH Niramit AS">
ใช้เวลาไม่นาน เซบาสเตียนและเซซิลก็มาถึงโรงอาหาร กลิ่นอาหารหอมอบอวลและบรรยากาศเช้าสายที่คึกคักเต็มไปด้วยเหล่าชาวค่ายที่นั่งรวมกลุ่มกันพูดคุยและทานอาหาร เซบาสเตียนเลือกอาหารง่าย ๆ เหมาะกับมื้อสาย เช่น ขนมปังปิ้งไข่คน ผลไม้สด และน้ำผลไม้แก้วใหญ่ พวกเขาหาที่นั่งมุมหนึ่งที่สงบและไม่ค่อยมีคน เพื่อให้คุยกันได้สะดวก
<br><br>
เมื่อทิ้งตัวลงนั่ง เซซิลยิ้มให้พร้อมดึงกระดาษแผ่นหนึ่งออกจากกระเป๋า ส่งให้เซบาสเตียนอย่างระมัดระวัง " <b>อันนี้คือตารางเรียนของนาย ที่จะมีทั้งวิชา ฝึกฝน และกิจกรรมเสริม นายดูในนี้แล้วจะเห็นว่าแต่ละวันจะเรียนวิชาไหน และในช่วงเวลาไหนบ้าง</b> "
<br><br>
เซบาสเตียนรับตารางเรียนมาดู สายตาพลางไล่ตามตัวอักษรอย่างสนใจ ขณะฟังคำอธิบายจากเซซิล
<br><br>
" <b>แต่ใช่ว่าตอนนี้นายจะเข้าเรียนได้ทุกวิชาเลยนะ บางวิชาต้องใช้อาวุธในการฝึกฝน ถ้านายมี ‘ดรักม่า’ เพียงพอก็สามารถไปแลกอาวุธได้จากคลังของค่ายได้ แต่พอเริ่มแรกนี่ คงให้เวลานายปรับตัวกับที่นี่สักหน่อย เมื่อไหร่ที่พร้อม ค่อยเริ่มฝึกแบบเต็มที่ ไม่มีคำว่าสายไปสำหรับการเรียนรู้</b> " เซซิลอธิบายอย่างใจเย็น พร้อมกับยิ้มให้กำลังใจ
<br><br>" <b><font color="#008000">เข้าใจครับ ขอบคุณมากนะที่บอก</font></b> " </font></font><span style="font-family: "TH Niramit AS"; font-size: x-large;">เซบาสเตียนพยักหน้า</span><font size="5"><font face="TH Niramit AS"><br><br>
" <b>อ้อ แล้วก็ในตารางเรียน ฉันเขียนอธิบายไว้ชัดเจนว่าต้องเตรียมตัวอะไรบ้าง แต่ละวิชาต้องใช้อุปกรณ์อะไรและอยู่ที่ไหน ถ้ามีอะไรสงสัยก็ถามฉันได้เลย</b> " เซซิลเสริมอีกที เพื่อให้เซบาสเตียนเข้าใจมากขึ้น
<br><br>
" <b><font color="#008000">ดีเลยครับ แบบนี้ผมจะได้ไม่พลาดอะไร</font></b> " เซบาสเตียนยิ้มกว้าง เอ่ยขอบคุณอย่างจริงใจ
<br><br>
เซซิลยิ้มกลับ " <b>ดีแล้ว แล้วอีกอย่างที่นายควรรู้ไว้ก็คือภารกิจที่ค่ายจัดทุกเดือน จะมีภารกิจหรือกิจกรรมใหม่ ๆ ให้ทำเต็มไปหมด มีทั้งภารกิจในค่ายและนอกค่าย ว่าง ๆ นายลองแวะไปดูกระดานหินที่บ้านใหญ่ บางทีจะเจออะไรที่น่าสนใจ เผื่อจะเจอภารกิจที่อยากทำเพื่อเก็บประสบการณ์บ้าง</b> "
<br><br>" <b><font color="#008000">ได้เลยครับ ไว้ผมจะแวะไปดู เผื่อมีอะไรที่ผมอยากลองทำ</font></b> " </font></font><span style="font-family: "TH Niramit AS"; font-size: x-large;">เซบาสเตียนพยักหน้ารับคำ</span><font size="5"><font face="TH Niramit AS"><br><br>
เซซิลมองดูเซบาสเตียนที่ตั้งใจฟังและสนใจ เขาก็รู้สึกดีที่ได้เป็นส่วนหนึ่งในการช่วยเหลือ " <b>ถ้างั้น เรามาทานข้าวกันดีกว่า เดี๋ยวเย็นหมด</b> "
<br><br>
เมื่อบทสนทนาจบลง ทั้งคู่เริ่มทานอาหาร เซบาสเตียนทานอาหารไปด้วยความเพลิดเพลิน ขณะนั่งฟังเซซิลเล่าประสบการณ์สนุก ๆ ในค่ายจากมุมมองของรุ่นพี่ มีเรื่องเล่าที่ชวนให้เขาตื่นเต้น รวมถึงการแนะนำเคล็ดลับเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการปรับตัวให้เข้ากับชีวิตในค่ายฮาล์ฟบลัดอย่างรวดเร็ว บรรยากาศที่อบอุ่นทำให้เซบาสเตียนรู้สึกยินดีที่ได้พบเพื่อนใหม่ที่พร้อมให้คำแนะนำในทุกเรื่อง
</font><br><br>
<font face="TH KoHo" color="#008000"><b>#008000</b></font></font><font size="5"><font face="TH Niramit AS"> - เซบาสเตียน เซบ แลงฟอร์ด</font><br>
<font face="TH KoHo"><b>#000000</b></font></font><font face="TH Niramit AS" size="5"> - NPC " เซซิล มาร์โควิทซ์ "<hr>
<b><div align="right">หมายเหตุ: กินอาหารฟรี [ พลังงาน +30 ]</div></b>
</font></div></div></div></center>
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Laura เมื่อ 2024-11-14 21:35 <br /><br />
<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Example Box with Image and Text</title>
<style>
.blx-box {
margin: 0 auto;
max-width: 650px;
border-radius: 10px;
background: #fff;
color: #000;
box-shadow: 0 4px 8px rgba(0, 0, 0, 0.1);
}
.blx-box-text {
padding: 20px;
font-family: Arial, sans-serif;
}
.blx-box-image-box {
background: rgba(255, 255, 255, 0.5);
width: fit-content;
padding: 8px 20px;
border-radius: 100px;
}
.blx-box-image {
height: 150px;
padding: 20px;
border-radius: 10px 10px 0 0;
font-weight: bold;
font-size: 14px;
color: rgb(51, 51, 51);
}
.blx-box-image-avatar {
width: 40px;
height: 40px;
border-radius: 50%;
display: inline-block;
vertical-align: middle;
margin-right: 12px;
}
.blx-box-image-container {
position: relative;
height: 250px;
background: url('https://i.imgur.com/qEmgk6F.png') center/cover no-repeat;
border-radius: 10px 10px 0 0;
-webkit-mask-image: -webkit-gradient(linear, center 30%, center 100%, from(rgba(0, 0, 0, 1)), to(rgba(0, 0, 0, 0.0)));
box-shadow: inset 0 0 10px rgba(0, 0, 0, 0.3);
}
.blx-box-image-container .blx-box-image-avatar {
position: absolute;
bottom: 10px;
left: 20px;
z-index: 10;
}
</style>
<div class="blx-box">
<div class="blx-box-image-container">
<div class="blx-box-image-avatar"><br></div>
</div>
<div class="blx-box-text">
<h2 style="text-align: right;"><font size="4" color="#696969">โรงอาหาร <i>(ย้อนเวลา 18.00 น.)</i></font></h2><div><font size="4" color="#696969"><i><br></i></font></div><div><br></div><div><font size="3">หลังจากตื่นนอนลอร์ร่าก็ทำการจัดเเจงตนเอง และพบว่าตอนนี้ที่พักของเธอนั้นขนมที่ตุนๆ เเอบเอาไปเก็บไว้มรทีเเรกที่รอบก่อนเเอบมาที่นี้นั้นมันจะหมดแล้ว เอาเป็นว่าช่วงว่างๆแบบนี้ก็ควรจะออกมากินเองไม่ต้องกินของตุน ในส่วนของที่ตุนมันก็คือส่วนตุน และในส่วนของพวกนี้ก็คือ ..... มีโอกาสออกมากินของสดๆ เเบบทำใหม่ๆ เลยมันก็น่าจะดีกว่าอยู่แล้วนะ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">เธอคิดได้เเบบนั้นก็จัดเเจงอาบน้ำเเต่งตัวเเบบง่ายๆ รองเท้าคู่เดิม เครื่องประดับไม่ต้องอะไรมาก เสื้อยืดง่ายๆ กับเกงยีนต์ตัวเก่ง ใส่ให้เน่าไปข้างเลยก็ว่าได้นะ เเล้วค่อนคิดว่าจะเอาไปซัก เเต่ซักที่ไหนยังไง ก็ว่ากัน เขามีร้านซักอบรีดหรือเปล่าเถอะ หรือต้องซักมือกัน!!</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">สำหรับช่วงเวลานี้ ลอร์ร่าที่เดินร่อนไปร่อนมา เรียกว่าหิวก็น่าจะไม่ผิดหรอก เธอเดินออกจากบ้านพักของตัวเองออกมาหาอะไรทานเล่นที่โรงอาหาร ที่ไม่อาจคาดว่าจะเงียบเเละโล่งได้ขนาดนี้เพราะนี้มันเวลามื้อเย็นด้วยซ้ำ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">เงียบจนเเบบคิดว่า เธอก็คิดว่าจริงๆ คนที่นี้เขากินเเค่ 2 มื้อหรือเปล่าที่เเปลกว่างดมื้อเย็นด้วยหนะ กินเเบบ IF รักหุ่น จากเท่าที่อยู่ๆมาคนที่เจอๆ ก็จะผอมๆ สูงๆ หุ่นดีๆ มีกล้อามๆกันด้วย เเต่เน่าจะเป็นไปได้ แต่นี้เธอเป็นตัวประหลาดไปหรือเปล่า แบบตื่นผิดที่ผิดเวลาด้วยอะไรเเบบนั้น ยังไงกันนนะ หุ่นก็ไม่เหมือน การกินอยู่ก็เเปลกออกไป ให้ได้เเบบนี้สิลอร์ร่า</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <b><font color="#800080">ไหนๆๆ ดูซิ วันนี้มีอะไรให้ทานบ้างนะ</font></b> " เธอพูดกับตัวเอง มองดูอาหารที่เรียงๆกันตรงหน้า สีหน้าบ่งบอกว่าไม่ค่อยถูกใจเท่าไร พวกไส้กรอก เเฮม และไข่ดาว เเอบมีมันบดนิดหน่อย เรียกว่าเหมือนของเหลือๆ เลยด้วยซ้ำไป แต่ถึงเเบบนั้นแล้วมันก็ยังเยอะกว่าการกินของลอร์ร่าอยู่ดีนะ เพราะเธกอ้กินไม่มากเท่าไรเพียงเเค่ชอบเลือกๆ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <b><font color="#800080">มีเเค่นีหรอคะ</font></b> " เธอถามเจ้าหน้าที่ที่ดูแลโซนอาหารนี้ เพราะเก็นว่าไม่มีพวกผักเลย มีเเต่เนื้อๆ กินเนื้อๆหมดนี้ก็อาจจะจุกกันพอดี</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">"<font color="#ff8c00"><b> ใช่ แล้วเธอจะกินอะไรเยอะแยะตัวก็เเค่นี้</b></font> "</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">อีกฝ่ายพูดเสียงนิ่ง ทำเอาลอร์ร่าที่ยืนอยู่ตรงหน้าไม่พูดอะไรต่อ ทุกอย่างเงียบสนิท ไม่เเปลกใจเท่าไรที่คนสวยมากจะไม่เข้ามาที่นี้ก็ผู้ดูแลดุอย่างกับอะไรดีเลยหนิ เธอยิ้มๆ ก่อนจะตักไข่ดาว เเฮม และไส้กรอก ตามลำดับใส่จานของตัวเอง ไข่ดาวเเบบไม่สุกที่ไข่เเดง ตามด้วยเเฮม 3 ชิ้น และไส้กรอกต้ม 2 อัน ขนาดไม่ยาวมาก เดินไปเอาซอสมะเขือใส่ด้วย เเบบใส่นิดหน่อยตัดเลี้ยนก็ยังดี จบท้ายด้วยมันบด ที่อุ่นร้อนๆ 2 ทัพพี ก็นี้น่าจะหนักและทำให้อยู่ท้องมากที่สุดแล้วนะ เธอนึกก่อนจะเเอบถอนหายใจเบาๆ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">พูดไปก็ได้เเต่คิดถึงอาหารที่บ้านเลยนะเนี้ย เด็กสาวที่มองออกไปก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบช้อน - ซ้อมมา เเล้วเดินไปนั้งที่โต๊ะของบ้านตัวเอง ที่มีป้ายชื่อเทพองค์นั้นๆ เเขวนอยู่หัวโต๊ะแบบเด่นๆเลยด้วย</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">บอกได้เลยว่าบรรยากาศโดยรอบนั้นค่อนข้างเงียบมาก เเม้ตอนนี้จะเย็นเเล้วก็ตามที ไม่มีคนออกมาหาอะไรทานเท่าไรนักเลยเธอก็นั่งกินเงียบๆ รสชาติที่นี้จะไม่ค่อยหรูหราอะไร ตัวมันบดทำออกมาได้ค่อนข้างดีเลยทีเดียว</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <font color="#800080"><b>โรงอาหาร ที่นี้ เงียบเหงาชะมัด คนหายไปไหนกันหมด็ไม่รู้ ทั้งโณงอาหารนี้มีกันอยู่ คนทำ 1 คนกิน 1 สุดยอด มาผิดเวลาปะเนี้ย หรือเขาจะปิดแล้ว ยังไงกันนะ</b></font> " เธอบ่นออกมาก่อนจะ มองรอบๆ เงียบสนิท นี้ค่ายอะไรคนน้อยจังเลย เธอบ่นกับตัวเองแบบนี้มาหลายวันเเล้วตั้งเเต่เข้ามา เเทบไม่เจอคนด้วยซ้ำ เธอว่าจะกลับปที่บ้านพักหลังเเรกที่เข้าไปอยู่สักหน่อย อย่างน้อยๆที่นั้นก็พอจะมีคนอยู่บ้านนะ เธอนึก</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">มือตักอาหารในจานของตัวเองแล้วรีบๆ ทานให้หมดๆ ยัดๆหน่อยเพราะตอนนี้เหมือนจะมีสายตาคู่หนึ่งจ้องมา แบบจ้องตาเป็นมันเลยก็ว่าได้ น่ากลัวชะมัดเลยด้วยหละ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">เธอเลยรีบๆกินเข้าไป แล้วจะได้รีบเอาจานไปเก็บๆ เเล้วออกไปจากสถานะการณ์ที่เงียบเเละน่าอึดอัดขนาดนี้ เธอว่าเขาอาจจะงงว่ายัยนี้ใครเเน่นๆ เเต่เอาเถอะจะไปแล้ว กินหมดเเล้วไม่กล้าเหลือเลย เพราะกลัวโดนพี่เเกดุอีก</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">จริงๆ ก็ไม่ค่อยเกี่ยวด้วยหรอแต่ว่ามัน .... เวลากินแล้วมีคนมาจ้องๆแบบนี้มันก็ออกจะอึดอัดอยู่ไม่ใช่น้อยเลยนะ ลอร์ร่าที่เเบบ เดินไปตักน้ำดื่มสะอาด ใส่เเก้วกระดกเข้าปาก เพราะมันก็เเห้งคออยู่นะ กินข้าวเเล้วจะไม่ให้ดื่มน้ำกันเลยก็จะเก่งเกินไปเเล้ว </font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">เธอกระดกน้ำสะอาดนั้นที่กดมาหมดแก้วก็เดินกลับออกไปจากห้องอาหารรวมในส่วนนี้โดยทันที</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <b style=""><font color="#800080">ขอบคุณสำหรับอาหารมือ้นี้ด้วยค่</font></b><font color="#800080">ะ</font> " เธอกล่าวก่อนจะเดินออกไป เเล้วเมื่อถึงระยะหนึ่งก็เเอบหันมามองสักหน่อยว่าอีกฝ่ายไปไหนแล้ว จริงๆ เธอไม่มีอะไรเลย เมื่อเดินออกมาเธอก็เก็บจานชาม ล้างตามปกติ หรือเเค่เสียงและใบหน้าของอีกฝ่ายมันดูไม่เป็นมิตรเฉยๆ หรือไม่งันลอร์ร่าอาจจะคิดเรื่องทั้งหมดนี้ไปเองก็เป็นได้นะ ยิ่งชอบจินตนการล้ำเลิศ บ้าๆ บอๆ อยู่ด้วยหนะสิ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">พูดไปแล้ววันนี้ยังไม่ได้เเวะไปหาพ่อเลย เธอยิ้มก่อนจะหาเรื่องเอาอะไรไปเยี่ยมเยือนผู้เป็นพ่อสักหน่อย เรื่องหาทำนี้ของหใ้บอกเถอะชอบเลย ยิ่งการก่อกวนผู้เป็นพ่อของตนนั้นบอกได้เลยว่าสนุกสุดๆเลยหละ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3"><i><u>หลังเธอพึ่งรู้จักคำว่าพ่อเเท้ๆ การมีพ่อนี้มันดีเเบบนี้นี้เอง ไม่ทันไรเธอก็รู้สึกว่าอยากให้ครอบครัว พ่อ - แม่ - ลูก นั้นได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาจริงๆเเค่กินอาหารสักมื้อก็พอใจเเล้วหละ</u></i></font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">เธอที่เดินไปฝันไป แม้จะรู้ว่าไม่สามารถทำได้เเน่นอน เเต่เรื่องนึงที่อยากรู้ของลอร์ณ่าคือ พ่อไปเจอเเม่ได้ยังไงกัน อย่าบอกนะไปเที่ยวบาร์กันหนะ เธอที่เดินไปเรื่อยๆ ก็สายหัวไปมา ให้มันได้เเบบนี้สิ เพราะที่เเน่ๆ เเม่ของตนนั้น เท่าที่ลอร์ร่าเห็นเธอเป็นผู้หญิงเข้าสังคมเลยทีเดียวหละ เเบบชอบเข้าสังคมสังสรรค์กับกลุ่มเพื่อนฝูง อาจจะเจอกันในงานหรือบาร์ สถานที่ต่าๆง ที่พวกเขาไป ใดๆ ไปเเอบถามดีกว่า</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">เห็นลอร์ร่าเเบบนี้จริงๆ เธอก็นะ ขี้เหงาและมโนเก่งเหลือเกิน เเล้วก็คือคนรับจบตอนนี้น่าจะเป็นพ่อเธอนั้นหละ เพราะก่อนหน้านี้ที่โลกปกติ ก็เป็นใครไปไม่ได้คือพี่น้อง ที่เป็นลูกเเบบติดของพ่อบุญธรรมเธอเช่นกันนั้นหละ ยังดีที่เขาทนยัยลอร์ร่ามาได้นานหลายปี ไม่ยักกับรำคานแต่หลัง .... อย่างที่รู้คือ พอลอร์ร่าเริ่มมีสัญชาติญาณเเปลกๆ ที่เเสดงออกมาตามอายุเมื่อครบแล้ว มันก็จะเห็นนูนเห็นนี้ แต่ทุกคนก็บอกเพราะเธอบ้าด้วย หรืออาจจะเพราะคิดไปเองดูหนังใดๆ มากไป ถึงขั้นจะส่งเธอไปหาหมอด้วยซ้ำ ยังดีหนีออกมาก่อน ไม่งันไปนอนโณงพยายบาลเเน่นๆ เป็นผู้ป่วยจิตเวชไปเเน่นอน</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">หลังจากนั้นเธอก็เริ่มถอยห่างผู้คน พูดให้น้อยลง มองเยอะๆ เเละชอบปนั่งล้อมวงสุรา หรือเเอบชิมเครื่องดื่มต่างๆ (ตอนนี้ได้คำตอบยัง) เสียมากกว่า เเต่ดูๆ แล้วในตอนนี้เธอเองก็จะได้คำตอบพวกนั้นละ ว่าทำไมกัน </font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">ก่อนเด็กสาจะหยุดนั้นที่มุมหนึ่งเเถวๆ โซนของโณงอาหารนี้หละ เพื่อนั่งคิดทบทวนเงียบๆ คนเดียวในหัวสักหน่อย เเบบว่ามีคนจ้องในโรงอาหาร คุณป้าโรงอาหารก็น่ารักเกิน ดูแลดีเเบบกดดันเบาๆ มันก็นะ เธอไม่ชอบการโดนมองเท่าไรเลย</font></div><div><br></div><div style="text-align: right;"><br></div><div style="text-align: right;"><b><font color="#800080" size="3"><i>Laura Tanner - #800080</i></font></b></div><div style="text-align: right;"><font color="#ff8c00" size="3"><b><i>NPC โรงอาหาร - #ff8c00</i></b></font></div><div style="text-align: right;"><font color="#ff8c00" size="3"><b><i><br></i></b></font></div><div style="text-align: center;"><font size="3" color="#800080"><i style=""><b style="background-color: pink;">หมายเหตุ: กินอาหารฟรี [ พลังงาน +30 ]</b></i></font></div>
</div>
</div>
<center><link href="https://dl.dropbox.com/s/x243kp1jnx2vnoz/woman.css" rel="stylesheet"><div id="rr_woman" style="--width: 800px; --divider-width: 40%; --invert-divider: .3; --bg-color: #dadada; --text-color: #000; --font-style: 13px/180% 'Gentium Book Plus', serif;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtitle">SEBASTIAN</div><div class="rsub">In every whispered secret and every untold truth, Hermes listens.</div><img class="rdivider" src="https://imgur.com/iLntR9E.png"><div class="rtxt"><font size="5"><font face="TH Niramit AS">
หลังจากที่เซบาสเตียนจัดการตรงเองเสร็จ เดินหนุ่มก็ออกจากบ้านพักเฮอร์มีสมุ่งตรงเข้ามาในโรงอาหารของค่าย ด้วยความรู้สึกกระตือรือร้นที่จะเติมพลังสำหรับการเรียนที่จะมาถึงในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า เขากวาดสายตามองไปยังไลน์อาหารต่าง ๆ ก่อนที่จะแวะหยิบอาหารมื้อเช้าสไตล์อังกฤษที่ทำให้เขาหวนนึกถึงบ้านเกิด ประกอบด้วยไข่ดาวที่ทอดได้พอดี ขนมปังปิ้งกรอบ ๆ ไส้กรอก และถั่วอบในซอสมะเขือเทศ
<br><br>
เมื่อได้อาหารเรียบร้อยแล้ว เซบาสเตียนก็มองหาโต๊ะว่าง ๆ และตัดสินใจทิ้งตัวนั่งลงที่มุมหนึ่งของโรงอาหารซึ่งเงียบสงบพอให้เขาได้พักผ่อนและเตรียมตัวสำหรับชั้นเรียนในบรรยากาศสบาย ๆ เขาเพลิดเพลินกับมื้อเช้าอย่างเงียบ ๆ จนกระทั่งเสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้นจากอีกฝั่งของโต๊ะ
<br><br>
" <b><font color="#000080">สวัสดี ฉันนั่งด้วยได้ไหม</font></b> " ชายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงสดใส เซบาสเตียนเงยหน้าขึ้นแล้วพบกับชายหนุ่มที่ยืนยิ้มอยู่ตรงหน้า อีกฝ่ายดูเป็นมิตรและมีออร่าอบอุ่นที่แผ่กระจายออกมา
<br><br>
" <b><font color="#008000">แน่นอนครับ</font></b> " เซบาสเตียนตอบพลางยิ้มต้อนรับ
<br><br>" <b><font color="#000080">ฉันชื่อเซเลสติโน่ อายุเท่ากับนาย เพราะงั้นไม่ต้องสุภาพมาก ฉันมาอยู่ที่ค่ายนี้มาหลายปีแล้ว</font></b> " </font></font><span style="font-family: "TH Niramit AS"; font-size: x-large;">ชายหนุ่มนั่งลงและเริ่มแนะนำตัวเอง</span><font size="5"><font face="TH Niramit AS"><br><br>" <b><font color="#008000">ยินดีที่ได้รู้จักนะ เซเลสติโน่ ฉันชื่อเซบาสเตียน พึ่งมาไม่นานนี่เอง</font></b> " </font></font><span style="font-family: "TH Niramit AS"; font-size: x-large;">เซบาสเตียนยิ้มก่อนจะยื่นมือออกไป</span><font size="5"><font face="TH Niramit AS"><br><br>
" <b><font color="#000080">แน่นอนว่าฉันรู้ และยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกัน นายอาจจะไม่ค่อยเห็นหน้าคราตาฉันเท่าไหร่ แต่ฉันเป็นลูกของเทพเฮอร์มีสเช่นกัน</font></b> " เซเลสติโน่ตอบพลางจับมือกับเซบาสเตียน " <b><font color="#000080">ที่จริงฉันเห็นนายนั่งคนเดียวหลายครั้ง ก็เลยคิดว่านายอาจจะยังไม่ค่อยมีเพื่อน เลยอยากจะเข้ามาทักทายดู เผื่อเราจะได้เป็นเพื่อนกัน</font></b> "
<br><br>
เซบาสเตียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะยิ้ม " <b><font color="#008000">ก็ดีนะ ฉันเองก็ยังใหม่กับที่นี่อยู่เลย มีเพื่อนอย่างนายคงจะช่วยได้มากทีเดียว ตอนนี้ฉันเองก็รู้จักไม่กี่คน คุณไทสันและรุ่นพี่เซซิล</font></b> "
<br><br>
" <b><font color="#000080">เยี่ยมเลย</font></b> " เซเลสติโน่พูดพร้อมกับยิ้มกว้าง " <b><font color="#000080">ถ้างั้นเราก็นั่งทานข้าวด้วยกันนะ เดี๋ยวฉันจะเล่าอะไรเกี่ยวกับค่ายนี้ให้ฟังสักหน่อย</font></b> "
<br><br>
เซบาสเตียนพยักหน้า ก่อนที่ทั้งสองจะหันกลับมาทานอาหารของตัวเอง และเริ่มพูดคุยกันอย่างเป็นกันเอง เซเลสติโน่เล่าประสบการณ์และเรื่องราวที่เขาได้พบเจอในค่ายตลอดหลายปีที่ผ่านมา รวมถึงบางคลาสที่เขาแนะนำให้โจนาธานตั้งใจเรียน เพราะจะช่วยให้เข้าใจเกี่ยวกับทักษะเฉพาะที่จำเป็นสำหรับการอยู่ที่นี่
<br><br>
หลังจากจบคำอธิบายไปพักหนึ่ง เซเลสติโน่ถามขึ้น " <b><font color="#000080">แล้ววันนี้นายมีคลาสอะไรบ้าง</font></b> "
<br><br>
เซบาสเตียนหยิบตารางเรียนขึ้นมาดูแล้วตอบ " <b><font color="#008000">วันนี้มีสองคลาสช่วงบ่าย วิชาอสุรกายศึกษาและ</font></b></font></font><b><font color="#008000"><font face="TH Niramit AS" size="5">วิชามีดสั้น</font><span style="font-family: "TH Niramit AS"; font-size: x-large;"> </span></font></b><font face="TH Niramit AS" size="5"><b><font color="#008000">ทั้งคู่เกี่ยวกับทักษะพื้นฐาน ซึ่งฉันว่าก็น่าจะเข้ากับคนที่พึ่งมาอย่างฉันดี</font></b> </font><span style="color: var(--text-color); font-family: "TH Niramit AS"; font-size: x-large;">"</span></div><div class="rtxt"><font size="5"><font face="TH Niramit AS"><br>" <b><font color="#000080">นั่นแหละถูกแล้ว</font></b> " เซเลสติโน่พยักหน้าอย่างเห็นด้วย " <b><font color="#000080">อื้มค่อย ๆ เรียนรู้ไป อย่ารีบเกินไปล่ะ ส่วนใหญ่พวกเราที่อยู่มานานแล้วก็ยังต้องฝึกทักษะพวกนี้เรื่อย ๆ ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบไปเสียทุกอย่างหรอก</font></b> "
<br><br>
เซบาสเตียนยิ้มอย่างรู้สึกสบายใจเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ “ <b><font color="#008000">ฟังดูน่าท้าทาย แต่ก็ดี ฉันจะตั้งใจเรียนและลองดูว่าฉันจะไปได้ไกลแค่ไหน</font></b> ”
<br><br>
ทั้งสองนั่งทานอาหารต่อและพูดคุยเกี่ยวกับคลาสเรียน รวมถึงแลกเปลี่ยนความเห็นกันเรื่องอาจารย์ผู้สอนและหัวข้อการเรียนที่น่าจะต้องเจอในอีกไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้า การสนทนาทำให้เซบาสเตียนรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น และรู้สึกยินดีที่ได้เจอเพื่อนใหม่ที่ดูเป็นกันเองอย่างเซเลสติโน่
</font><br><br>
<font face="TH KoHo" color="#008000"><b>#008000</b></font></font><font size="5"><font face="TH Niramit AS"> - เซบาสเตียน เซบ แลงฟอร์ด</font><br>
<font face="TH KoHo" color="#000080"><b>#000080</b></font></font><font face="TH Niramit AS" size="5"> - NPC " เซเลสติโน่ เซล เรดฟิลด์ "<hr>
<b><div align="right">หมายเหตุ: กินอาหารฟรี [ พลังงาน +30 ]</div></b>
</font></div></div></div></center>
<style>
@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Cinzel+Decorative:wght@400;700;900&display=swap')
</style>
<style>
@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Noto+Sans+Thai+Looped:wght@100;200;300;400;500;600;700;800;900&display=swap')
</style>
<div align="center" style="list-style-type: none;">
<style>
#Daemon01 {
border-radius: 30px;
border: 0px double #8e104f;
padding: 3px;
box-shadow: #C0C0C0 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/VA4lYjH.png");}
</style>
<style>
#Daemon02 {
width: 900px;
border-radius: 20px;
padding: 3px;
box-shadow: #C0C0C0 0px 0px 1em;
background-color: #ffff;}
</style>
<style>
#Daemon03 {
width: 900px;
border-radius: 20px;
border: 0px double #C0C0C0 ;
padding: 3px;
box-shadow: #C0C0C00px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/SxnV3bS.png");}
</style>
<style>
#Daemon04 {
width: 400px;
border-radius: 20px;
border: 5px double #f5db75;
padding: 3px;
box-shadow: #f5db75 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/gtsf8cb.png");}
</style>
<div id="Daemon01">
<br>
<div id="Daemon03">
<br><font color="#ff0000" face="Cinzel Decorative" size="6"><b>ร่วมอวยพรวันเกิดทิปตา</b></font><br>
<br>
</div>
<br>
<div id="Daemon02"><p><br></p><p><br></p><div style="text-align: left;"><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">เดม่อนเดินไปยังโรงอาหารของค่าย แต่เขาก็ไม่รู้สึกเย็นเลยแม้จะมองเห็นดวงอาทิตย์บนท้องฟ้า </font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-align: left; text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><font color="#ff0000">"มันเกิดอะไรขึ้นกับนิกซ์กันแน่นะ" </font>เดม่อนครุ่นคิด เขามองดูป้ายหน้าโรงอาหาร ดูเหมือนวันนี้จะมีงานวันเกิด เพราะด้านหน้าแขวนป้าย</font></p><p style="text-align: center; text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><i><font color="#0000ff"> 'สุขสันต์วันเกิดคุณทิปตา'</font></i></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">ถ้าเขาจำไม่ผิด ทิปตาคงเป็นเด็กบ้านอะพอลโลที่คุณดีนแนะนำให้รู้จักในวันปาร์ตี้กองไฟคราวก่อน เดม่อนเดินเข้าไปร่วมงานวันเกิด คุณดีจัดงานได้ยิ่งใหญ่มากเหมือนเดิมเลย สมเป็นเจ้าพ่อปาร์ตี้! </font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">เขาเดินไปทักทายลิเลียน่า เพื่อนสนิทที่สุดของเขาในค่าย <font color="#ff0000">"ว่าไง ยัยฉลาด เธอทำอะไรอยู่น่ะ"</font></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><font color="#ff8c00">"เราไปหาอะไรกินกันก่อนเถอะ ตาทึ่ม ชั้นหิวจะแยแล้ว" </font> ลิเลียน่าตอบ <font color="#ff8c00">"วันนี้เป็นอีกวันที่เราไม่ต้องนั่งโต๊ะตามบ้าน อยากนั่งตรงไหนก็ได้"</font></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">ผมกับลิเลียน่าไปนั่งโต๊ะที่ว่างอยู่คุยสัพเพเหระกันราวชั่วโมง ส่วนของขวัญวันเกิดของทิปตา ผมพอมีแผ่นเสียง Motley Crue - Greatest Hits Double LP 12" Vinyl ติดกระเป๋า ไม่ทราบว่าได้มาตอนไหนหรืออาจจะหยิบติดมือมาตอนไปทำภารกิจเดินทางเมื่อครั้งก่อน</font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">ลิเลียน่าเอนตัวไปข้างหน้าก่อนจะเลิกคิ้ว พร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์ <font color="#ff8c00">"นี่ ตาทึ่ม ได้ข่าวว่านายไปเจอเรื่องใหญ่มาเหรอ? ภารกิจตามหาตรีศูลโพไซดอนน่ะ"</font></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">เดม่อนขมวดคิ้วทำหน้าไม่สบอารมณ์ <font color="#ff0000">"ก็... ก็อย่างที่ได้ยินมานั่นแหละ ยัยฉลาด แล้วนี่เธอมาสนใจเรื่องของฉันทำไมเนี่ย?"</font></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><font color="#ff8c00">"แหม ก็เป็นห่วงนายนี่นา" </font>ลิเลียน่าตอบ เสียงของเธอเจือไปด้วยความกังวล<font color="#ff8c00"> "ฉันได้ยินมาว่านายไม่ยอมกลับมาพร้อมกับคนอื่น ๆ ด้วย เกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้นเหรอ?"</font></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">เดม่อนพยายามเบี่ยงประเด็น <font color="#ff0000"> "เออ จริงสิ วันนี้วันเกิดทิปตานี่น่า ว่าแต่... เธอรู้จักทิปตาได้ยังไง?"</font></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">ลิเลียน่าทำหน้าสงสัย<font color="#ff8c00"> "ก็... รู้จักตอนปาร์ตี้กองไฟไง จำไม่ได้เหรอ? แล้วนี่นายจะเลี่ยงตอบคำถามฉันไปถึงไหนเนี่ย? แล้วก็เหตุการณ์ที่เกิดที่ดีทรอยต์ นายไปทำอะไรที่นั่นกันแน่"</font></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">เดม่อนเริ่มแกล้งทำทีหงุดหงิด เขาไม่รู้จะพูดยังไงดีเรื่องเสียงประหลาดที่เขาได้ยิน หากเขาพูดไปเธอจะยิ่งกังวลอีก <font color="#ff0000">"ยัยฉลาดเธออยากรู้อะไรนักหนาเนี่ย? เรื่องมันผ่านไปแล้ว ฉันไม่อยากพูดถึงมันแล้ว โอเคนะ"</font></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">ลิเลียน่ามองเดม่อนด้วยแววตาเป็นห่วง <font color="#ff8c00">"ตาทึ่ม นายรู้ไหมว่านายทำตัวแปลกไปนะ ฉันเป็นเพื่อนของนายนะ ถ้ามีอะไรไม่สบายใจ ก็บอกฉันได้ทุกเมื่อ"</font></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">เดม่อนเงียบไปครู่หนึ่ง เขามองไปรอบ ๆ โรงอาหาร เสียงพูดคุย เสียงหัวเราะ และเสียงดนตรีดังประสานกันจนฟังแทบไม่ได้ศัพท์ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเบา ๆ <font color="#ff0000">"ขอบใจนะ ลิเลียน่า แต่... ฉันยังไม่พร้อมที่จะพูดถึงเรื่องนี้"</font></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">ลิเลียน่าพยักหน้า <font color="#ff8c00">"โอเค ฉันเข้าใจ แต่ถ้านายอยากระบาย ก็บอกฉันได้นะ"</font></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">ก่อนเราทั้งคู่จะลุกขึ้นไปร่วมอวยพรเจ้าของวันเกิด <font color="#ff0000">"สุขสันต์วันเกิดนะ ทิปตา"</font> ผมยื่นของขวัญให้พร้อมกับรอยยิ้ม หลังจากผมคุยกับทิปตานิดหน่อย ผมก็ขอตัวแยกจากลิเลียน่าก่อนเพื่อกลับไปบ้านพักหมายเลข 10 </font></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-align: center; text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">ส่งแผ่นเสียงวง </font><span style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai" size="4">Motley Crue - Greatest Hits Double LP 12" Vinyl ให้ทิปตาเป็นของขวัญวันเกิด</font></span></p><p style="text-indent: 4em;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></p><p style="text-align: center; text-indent: 4em;"><img src="https://percyjackson.mooorp.com/static/image/hrline/30.png" border="0" alt="" style="text-indent: 0px;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"></font></p><p style="text-align: center; text-indent: 4em;"><br></p><div align="center" style="outline-style: none; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: -webkit-center;"><font face="Sarabun"><font size="4"><span style="font-weight: 700;">รางวัลสำหรับผู้เข้าร่วมอวยพรและให้ของขวัญ</span></font></font></div><div align="center" style="outline-style: none; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: -webkit-center;"><font face="Sarabun"><font size="4"><span style="font-weight: 700;"><u>ของขวัญสุดพิเศษ</u></span> +50 พลังใจ , +15 EXP , +40 พลังงาน</font></font></div></div><div style="text-align: center;"><font face="Noto Sans Thai" size="4"><br></font></div><div style="text-align: center;"><img src="https://percyjackson.mooorp.com/static/image/hrline/30.png" border="0" alt=""><br></div><div style="text-align: center;"><div style=""><br></div></div>
<br>
</div><br></div>
<br>
</div>
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Laura เมื่อ 2024-11-16 23:44 <br /><br />
<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Example Box with Image and Text</title>
<style>
.blx-box {
margin: 0 auto;
max-width: 650px;
border-radius: 10px;
background: #fff;
color: #000;
box-shadow: 0 4px 8px rgba(0, 0, 0, 0.1);
}
.blx-box-text {
padding: 20px;
font-family: Arial, sans-serif;
}
.blx-box-image-box {
background: rgba(255, 255, 255, 0.5);
width: fit-content;
padding: 8px 20px;
border-radius: 100px;
}
.blx-box-image {
height: 150px;
padding: 20px;
border-radius: 10px 10px 0 0;
font-weight: bold;
font-size: 14px;
color: rgb(51, 51, 51);
}
.blx-box-image-avatar {
width: 40px;
height: 40px;
border-radius: 50%;
display: inline-block;
vertical-align: middle;
margin-right: 12px;
}
.blx-box-image-container {
position: relative;
height: 250px;
background: url('https://i.imgur.com/qEmgk6F.png') center/cover no-repeat;
border-radius: 10px 10px 0 0;
-webkit-mask-image: -webkit-gradient(linear, center 30%, center 100%, from(rgba(0, 0, 0, 1)), to(rgba(0, 0, 0, 0.0)));
box-shadow: inset 0 0 10px rgba(0, 0, 0, 0.3);
}
.blx-box-image-container .blx-box-image-avatar {
position: absolute;
bottom: 10px;
left: 20px;
z-index: 10;
}
</style>
<div class="blx-box">
<div class="blx-box-image-container">
<div class="blx-box-image-avatar"><br></div>
</div>
<div class="blx-box-text">
<h2 style="text-align: right;"><font size="5" style=""> <font color="#696969"> โรงอาหารรวม</font></font></h2><div><br></div><div><font size="3">และวันนี้ก็เช่นเดิม เเม้ว่าเด็กสาวจะมาเวลาไหนๆ ที่นี้ก็ดูจะเงียบเหงาไปหน่อย เเต่เหมือนว่ามันจะเงียบเพียงเเค่ด้านนอกเท่านั้นนะ เด็กสาวที่เดินเข้ามาแล้ว</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <i><b><font color="#800080">มีงานวันเกิดหรอ</font></b></i> " เธอพูดขึ้น ก่อนจะอมยิ้มขึ้นมา ก็ไม่คิดว่าที่นี้เขาจะมีการฉลองวันเกิดให้กันด้วยนะ เด็กสาวที่คิดว่าวันนี้จะมาหาอะไรกินเท่าไร เเบบว่าหาของกิน กินข้าวอะไรราวๆนั้นหนะ </font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <b><font color="#800080">สวัสดีค่ะ</font></b> " เธอกล่าวก่อนยิ้มให้ </font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <font color="#800080"><b>คุณน่าจะเป็นเจ้าของวันเกิดใช่ไหมคะ</b></font> " เธอที่ไม่แน่ใจเเต่เธอก็ทักไปแล้ว สมาชิกใหม่ของค่ายเเห่งนี้ไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไรหรอก เเต่ก็เเวะมาร่วมยินดี เเละฉลองวันเกิดกับอีกฝ่ายด้วย เเม้มันจะบังเอิญก็เถอะ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <font color="#ffa500"><b>ครับ วันนี้วันเกิดผมเอง</b></font> " เขาตอบกลับด้วยสีหน้าเขินๆ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <b><font color="#800080">ยังไงก็สุขสันวันเกิดนะคะ ขอให้เป็นปีที่ดีนะคะ</font></b> " เธออวยพร แน่นอนว่าลูกคุณดีนั้นชอบงานพวกนี้อยู่แล้ว เธอที่ยิ้มมให้อีกฝ่าย มองเพลงที่เปิดเอาไว้</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <b><font color="#800080">ขอให้ทุกๆ วันมีเเต่ความสดใสนะคะ</font></b> " เธออวยพรต่ออีกสักหน่อย ก่อนจะหยิบของออกมา มันคือผ้าพันคอที่เรียกว่าพึ่งซื้อมาเพราะเห็นว่าช่วงนี้อากาศตอนนี้</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <b><font color="#800080">หวังว่าคุณจะได้ใช้มันนะคะ</font></b> " เธอส่งเครื่องดนตรีชิ้นเล็กๆ ที่มันติดกระเป๋ามาด้วยให้ " <font color="#800080"><b>ลอร์ร่าค่ะ พอดีร่าไม่มีอะไรมาเลย </b></font>" เธอสารภาพออกไป ไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะเจอใคร </font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">แต่ก่อนจะส่งไปให้เฉยๆจะธรรมดาไปนิดนึงต้องเล่นเพลงก่อนนะ ติดตรงเพี้ยนนี้หละหวังว่าอีกฝ่ายจะไม่ว่าอะไร เธอก็เล่นเครื่องดนตรีนั้น เป็นเพลงง่ายๆ แฮปปี้เบิดเดย์ พร้อมร้องให้ฟังด้วย</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><b style=""><div style="font-size: medium; text-align: center;"><font color="#800080">แฮบปี้เบิร์ด เดย์ ทู ยู</font></div><div style="font-size: medium; text-align: center;"><font color="#800080">แฮบปี้เบิร์ด เดย์ ทู ยู</font></div><div style="font-size: medium; text-align: center;"><font color="#800080">แฮบปี้เบิร์ด เดย์</font></div><div style="font-size: medium; text-align: center;"><font color="#800080">แฮบปี้เบิร์ด เดย์</font></div><div style="font-size: medium; text-align: center;"><font color="#800080">แฮบปี้เบิร์ด เดย์ ทู ยู</font></div><div style="font-size: medium; text-align: center;"><font color="#800080">.</font></div><div style="text-align: center;"><font size="4" style="" color="#800080">แฮบปี้เบิร์ด เดย์ ค้าา</font></div><div style="color: rgb(153, 50, 204); text-align: center;"><br></div><div style="color: rgb(153, 50, 204); text-align: center;"><br></div></b></div><div><font size="3">ไม่นานเด็กสาวก็ร้องจบเเบบเขินเล็กๆ นะเพราะว่าร้องเพี้ยนๆหน่อยก่อนจะส่ของขวันนั้นให้อีกฝ่าย เล่นก็ไม่ค่อนจะเป็นเเถมร้องยังเพี้ยนอีก</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <font color="#ffa500"><b>ขอบคุณมากนะครับ น่ารักมากๆ เลย</b></font> " อีกฝ่ายชมทำเอาเธอเองก็ถึงกับม้วนตัวไปมา เพราะเธอว่ามันเพี้ยนหนะสิ คนรอบๆก็ปรบมือให้เธอเช่นกัน</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><span style="font-size: medium;">ทีแรกเธอคิดว่าโซนโรงอาหารนี้จะเงียบเหงาเหมือนเดิมนั้นหละ เเต่พอมันมีงานทุกอย่างก็ดูคึกคักอย่างมาก เธอเอาลูกโป่งออกมา (จากไหนไม่รู้ สมมุติว่าหามาได้แล้วนะ)</span></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <b><font color="#800080">ยังไงร่าขอช่วยตกเเต่งงานวันเกิดนี้นะคะ </font></b>" เธอขออีกฝ่ายเเต่ไม่ได้รอคำตอบ เพราะเห็นท่าทางของเขาก็ดูจะเขินๆ เอาเรื่องอยู่</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <b><font color="#ffa500">ครับๆ ขอบคุณมากครับ</font></b> " อีกฝ่ายบอก ก่อนจะหันมองรอบๆ วันนี้น่าจะเจอคนเยอะสุดแล้วก็ว่าได้นะ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <b><font color="#008000">มาฉันช่วย เเล้วเธอคือใครมาจากไหนกัน</font></b> " คนอื่นๆ เริ่มชวนลอร์ร่าคุยระหว่างที่กำลังตกแต่งงานเล็กๆ ให้น่ารักขึ้น จากป้ายงาน ที่เขียนให้เจ้าของวันเกิดทำเป็นมุมเล็กๆ ไว้ให้เขาได้บันทึกความทรงจำเอาไว้</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">"<b><font color="#800080"> อ่อ ขอบคุณค่ะ </font></b>" เธอหันไปขอบคุณอีกฝ่ายทันที</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">ลูกโป่ง 3 - 4 ลูกตกแต่งรอบๆ งานให้โต๊ะเจ้าของงาน แถมยังมีมงกุฎดอกไม้ ที่สร้างจากกิ่งไม้ดอกไม้ระเเวกนั้น เรียกว่าเดินลงไปเก็บๆ เเล้วเอามาสานเป็นมงกุดเเบบชั่วคราวเล่นๆ ก่อน</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <font color="#800080"><b>มันอาจจะไม่สวยมากนะคะ เเต่สำหรับเจ้าของวันเกิดค่ะ</b></font> " เธอส่งให้เจ้าของวันเกิดสวม มงกุฎดอกหญ้าสีทองดูเข้ากับเขาสุดๆ </font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">"<font color="#ffa500"><b> ไม่เลยครับ มันน่ารักมากเลย</b></font> "</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">อีกฝ่ายตอบรับเเบบว่านะ เขาดูพูดน้อยสุดๆ เลย เธอยิ้มออกมากับความพูดน้อยเเละดูความขี้เขินของอีกฝ่ายเเล้วน่าเอ็นดูสุดๆ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">เมื่องานถูกจัดเรียบร้อยเธอรับของมาเเบ่งเอาไว้ ก่อนจะเดินจากไป </font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <b><font color="#800080">ยังไงร่าขอตัวก่อนนะคะ ไว้ว่างๆ เเวะไปเล่นที่บ้านร่านะ ร่าอยู่บ้านหลังที่ 12 หนะ</font></b> " เธอกล่าวเเบบว่าบอกทุกคนรวมๆนั้นหละ อยากรู้จักทุกคนเลยเเต่สำหรับตอนนี้ไม่มีเวลามากขนาดนั้นเพราะตอนนี้จะต้องไปเรียนต่อเเล้ว มันเวลาจำกัดหนะสิ เธอนึกก่อนจะเดินจากไป</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <b><font color="#008000">ได้สิ</font></b> "</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">" <font color="#0000ff"><b>ไว้เเวะไปนะ </b></font>"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">"<b><font color="#ffa500"> โชคดีครับ</font></b> "</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">เสียงตอบรับคนอื่นๆ ในระเเวกนั้นที่ส่งกลับมา เธอเดินหันหลัง พร้อมโบกมือไปมาลาทุกคนในบริเวณนั้นไปด้วยเลย</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3">วันนี้เรียกว่าเปิดเรื่องมาวันเเรกก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกเลยก็ได้นะ นานๆจะได้เจอแบบนี้ เเต่ถ้านานๆ เธอน่าจะได้ทำมากกว่า มากกว่าการจัดงานหนะ เด็กสาวบอกตัวเอง เช่นการเฉลิมฉลอง จัดงานอื่นๆ เเน่นอนยิ่งใหญ่เเน่นอน!!</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font size="3" color="#800080"><b><i style="background-color: pink;"> หมายเหตุ : </i></b></font></div><div style="text-align: center;"><font size="3" color="#800080"><b style=""><i style="background-color: pink;"> ส่งมอบ คาลิมบาพร้อมการเล่นเพลง แฮปปี้เบิดเดย์ ให้เจ้าของวันเกิด (ทิปตา) </i></b></font></div><div style="text-align: center;"><font size="3" color="#800080"><b style=""><i style="background-color: pink;"> รับ +50 พลังใจ , +15 EXP , +40 พลังงาน </i></b></font></div>
</div>
</div>