Denista โพสต์ 2025-7-16 03:58:46

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Denista เมื่อ 2025-7-16 04:02 <br /><br />

<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Gentium+Book+Plus&family=Roboto+Slab:wght@400&display=swap" rel="stylesheet">
<style>
#boxba {
    border: 5px solid;
    border-radius: 2px;
    padding: 10px;
    box-shadow: #817772 0px 0px 0em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/KOOYkPP.gif");
}

/* Custom Styling */
#custom-container {
    max-width: 600px;
    font-family: 'Times New Roman', serif;
    text-align: center;
    color: white;
    background: linear-gradient(180deg, #111 55%, #000eb4 180%);
    padding: 40px;
    border-radius: 0px;
}

#custom-container h1 {
    font-size: 70px;
    color: #000976;
    margin-bottom: 15px;
}

#custom-container h2 {
    font-size: 14px;
    font-weight: normal;
    margin-bottom: 20px;
}

#custom-container img {
    border-radius: 50%;
    margin-top: 20px;
}

#custom-container p {
    font-size: 15px;
    line-height: 1.5;
    margin: 20px 0;
}

#custom-container .btn {
    padding: 10px 20px;
    background-color: #000976;
    color: #fff;
    border: none;
    border-radius: 25px;
    text-decoration: none;
    font-size: 14px;
    font-weight: bold;
    transition: all 0.3s ease;
}

#custom-container .btn:hover {
    background-color: #c69768;
    color: white;
}
</style>

<div align="center">
<div id="boxba">
    <br>

      <div id="custom-container">
      <h1>10.</h1>
      <h2><font face="Kanit">TL | 02/02/2025 - 16:20</font></h2>

      <p><div align="left"><font face="Sarabun">
          <p style="text-indent: 2.5em;">
ความสามารถของหงส์เพลิงนับว่าสมแล้วกับการได้รับขนานนามว่าเป็นสัตว์เทพ ดวงตาของเดนิสต้าจับจ้องที่ใต้ร่างของมันราวกับว่ามันเป็นนกทองคำไม่ใช่นกเพลิง หอกฮาลต้าตวัดผ่าขนนกที่ลุกโชนด้วยไฟ ตามด้วยโล่กลมที่กระแทกลงซ้ำเพื่อดับเปลวเสียงรองเท้าเดินทัพย่ำลงกับพื้นหลงเหลือไว้เพียงรอยเท้าสีเข้ม เดนิสต้าหรี่ตาลงในระหว่างที่ยกเท้าถีบยันกับต้นไม้เพื่อผลักร่างกายไปข้างหน้า
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
อันที่จริงเธอรู้สึกเหมือนกำลังถูกเอาเปรียบ
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
แสงหลากสีที่พุ่งผ่านเหนือศีรษะปะทะกับลูกไฟของหงส์เพลิงบ่งบอกได้ถึงความสามารถที่ควรเรียกได้ว่าเป็นระดับแนวหน้า เดนิสต้าหลุบตาลงก่อนจะส่ายหัว ชอนย่ามีของวิเศษมากมายที่ช่วยให้สามารถเคลื่อนตัวไปข้างหน้า แต่เธอ เธอ! เป็นแค่เดนิสต้า นอร์ทาร่า สมาชิกโดยทั่วไปของค่ายจูปิเตอร์ที่ประสบการณ์แน่นเอี้ยดแต่ยังต้องอาศัยสองเท้าในการขยับ
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79">“ก็ดูจะรับมือเองได้นี่”</font> เดนิสต้างึมงำตามลำพังขณะเหยียบสะเก็ดไฟบนพื้นให้ดับลง
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
สายลมแปรผันฟากฟ้าแปรเปลี่ยน เสียงร้องกังวานของหงส์เพลิงฉีกแผ่นฟ้าจนแยกออกเป็นสองแผ่น(เปรียบเปรย) สัตว์เทพในตำนานที่ตกอยู่ในภาวะคุ้มคลั่งเริ่มสยายปีกเพลิงขนาดยักษ์พาดฟ้าพื้นเบื้องล่างเปลี่ยนเป็นผืนเถ้าถ่าน ร้อนจนตัวคนที่อยู่ด้านล่างยังไม่สามารถอยู่ได้ <font color="#b76e79">“โมโหแล้ว โมโหแล้ว..”</font> เดนิสต้าเหลือบตาขึ้นมองแสงไฟสีทองที่แผดเผาได้แม้กระทั่งเมฆาก่อนจะยกยิ้มมุมปาก
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79">“ฉันคาดหวังนะชอนย่า..”</font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
กลางเวหา ใต้ฟ้า หลังสัตว์แห่งแดนวิญญาณ ชอนย่า ลู่ บุตรีแห่งเทพีหนี่วา ดวงตาสีน้ำผึ้งเปล่งประกาย เครื่องแต่งกายของนางปลิวพลิ้วด้วยพลังอาคมจากธาตุทั้งห้าที่สะท้อนอำนาจของคทาที่ถูกกำแน่นอยู่ในมือซ้าย <font color="#cd7217">“你已经迷失得太深了……火之异界的凤凰。(ท่านถล้ำลึกเกินไปแล้ว.. หงส์แห่งมิติเพลิง)”</font> ผู้ได้รับการอวยพรจากหนี่วาขมวดคิ้วพลางประสานมุทรา หงส์กรีดนภาสะบัดปีกมุ่งเข้าหาจนเปลวไฟทะลักเข้าชนม่านอาคมของชอนย่า กลายเป็นหมอกสีประหลาดกระจายทั่วอากาศเป็นระลอก
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
พรึ่บบบ
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
บนฟ้าหนักหน่วง บนดินก็แทบแหลก อานุภาพเพลิงของพญาหงส์ถือว่าเกินความสามารถของเดนิสต้าที่จะเยียวยาและรับมือ ธิดาวีนัสปักปลายหอกที่แหลมคมลงกับดินที่ไหม้เกรียม ก่อนจะยกร่างขึ้นปีนเกาะปลายด้ามเพื่อหลบความร้อน
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79">“เร็วหน่อยได้ไหม ฉันจะตายแล้ววววววว” </font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
เสียงคร่ำครวญของเดนิสต้าไม่ถึงกับว่ารบกวนสมาธิของชอนย่า ขณะที่คทาห้าธาตุวาดไปมาปะทะกับกรงเล็บร้อนผาว ผู้เป็นตัวแทนแห่งหนี่วาก็ละสายตาจากร่างทองอร่ามไปยังพื้นพสุธาที่มีสหายร่วมรบหลบอยู่ เดนิสต้า— สหายที่พึ่งได้พบกำลังเกาะปลายหอกที่ปักเหนือพื้นไหม้ ๆ คล้ายหมีโคอาล่าที่ถูกทิ้งไว้กลายโศกนาฏกรรมอันน่าเศร้า
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
ชอนย่าเอียงคอช้า ๆ ริมฝีปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มก่อนจะดึงสายตากลับไปยังร่างของปักษามงคล <font color="#cd7217">“你正在破坏这个世界,而这并非你们所坚守的信念。(ท่านกำลังทำลายโลกใบนี้ และนั่นมิใช่สิ่งที่พวกท่านศรัทธายึดมั่น)”</font> ตัวแทนของหนี่วาพลิกคทาเกิดเป็นเสียงหวานกล่อมสะกดแก่นจิตที่สั่นคลอน
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
บัดนี้หงส์เพลิงเริ่มเชื่องช้า เปลวเพลิงบนปีกหนาแผ่วลงหลายระดับ จิตวิญญาณแห่งไฟที่ถูกบิดเบือนด้วยความมืดเริ่มกลับมาโอบกอดแสงสว่าง เปิดโอกาสให้ชอนย่าหลับตา ความปรารถนาของเธอสื่อกับคทา อักขระทั้งห้าพุ่งทะลุฟ้าเป็นเส้นคดเคี้ยวสร้างรูปของประตูวิญญาณขึ้นกลางเวหา วงแหวนแห่งธาตุโบราณปรากฏขึ้นรองเป็นฐาน ประกายแสงแผ่ซ่านไปทั่วฟ้าราวพายุกระจก
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#cd7217">“以女娲之名,我开启灵门,将你这迷失之魂,送回轮回的起点……回去吧,太阳之炎的凤凰。(ด้วยนามแห่งหนี่วา ข้าขอกางเขตอาคมส่งท่านผู้หลงทาง กลับคืนสู่จุดเริ่มต้นของการเวียนว่าย... กลับไปเถิด หงส์เพลิงแห่งเปลวตะวัน)”</font> เสียงสุดท้ายของทายาทแห่งหนี่วาก้องกังวานเหนือเมฆา คทาห้าธาตุแทงลงกลางจุดประสานของธาตุทั้งห้าที่ลอยอยู่กลางอากาศจนอักขระที่ถูกวาดไว้หลอมรวมเป็นหนึ่งและระเบิดออกเป็นแสงทองโอบล้อมรอบร่างนางพญา
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
นางหงส์ที่ได้รับการชำละล้างม้วนตัวอยู่กลางอากาศ ตลอดทั้งร่างโผบินเพื่อลากประกายแสงอันอบอุ่นให้ปกคลุมผืนฟ้าก่อนจะกลับร่างกลายมาเป็นหญิงงามที่สวมใส่อาภรณ์สีอ่อนหวานยืนย่ำอยู่เหนือเมฆาราวกับว่าเป็นนางเซียน <font color="#994D7B">“珊雅·陆,我来到这里并引发混乱,是因为有第三方在破坏灵界。众神兽与上古之灵都不得安宁,而我也曾一时不慎,被黑暗之力侵蚀,才将混乱带入人间。珊雅,请你多加小心。(ชอนย่าลู่ เหตุที่ข้ามายังที่แห่งนี่นั้นเป็นเพราะความต้องการของคนปริศนาที่คืบคลานเข้ามาก่อกวนมิติวิญญาณ เหล่าสัตว์เทพและสัตว์บรรพกาลล้วนถูกรบกวนจากความมืด ถึงขนาดที่แม้แต่ข้า.. ก็ยังพลั้งพลาดถูกครอบงำ ดังนั้น.. ชอนย่า เจ้าจงระวังตัวด้วย)”</font>
<br>

<img src="https://i.postimg.cc/qRKw9qNk/image-2025-07-16-034816324.png" width="350" border="0"><br><br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79">‘พี่สาวคนนี้สวยสุดยอด’ </font>เดนิสต้าที่ไม่มีหน้าจะเอ่ยแทรกบทสนทนาได้แต่แหงนหน้ามองฟ้าจนคอแทบเคล็ด ด้านหนึ่งก็เป็นชอนย่าที่สวยสะอาดตาเหมือนสาววัยทำงานตรงตามขนบของคนสมัยใหม่ อีกด้านก็เป็นคนสวยหลงยุคที่ดูนิ่มนุ่มเหมือนก้อนโมจิ — <font color="#b76e79">“ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อ สาวสวยสองคนพึ่งจะตีกันจนฟ้าแทบถล่ม”</font> เดนิสต้าพึมพำกับตัวเองอีกครั้งก่อนจะค่อย ๆ หย่อนเท้าลงแตะพื้น
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
มีเพียงฟ้าเท่านั้นที่รู้ว่าเหตุใดหงส์เพลิงจึงได้หลุดหัวเราะราวกับล่วงรู้ในความหมายของภาษาต่างแดน นางพญาหงส์หลุบตาลงมองร่างของสาวน้อยแปลกตาก่อนจะหยักยิ้มบาง <font color="#994D7B">“Thank you, Sonya. And you too, little one. (ขอบคุณ ชอนย่า และเธอด้วย หนูน้อย)” </font>ปีกแห่งเปลวไฟสยายด้วยความยินดีเป็นการทิ้งท้ายก่อนที่ทั้งร่างจะสลายกลายเป็นเกล็ดแสงลอยเข้าสู่ประตูกลับมิติทิ้งให้เดนิสต้ายืนอ้าปากค้างขณะชี้นิ้วไปบนฟ้า
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79">“นกจีน— นางนกจีนพูดภาษาอังกฤษได้!”</font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
ชอนย่าที่ค่อยทรุดตัวกลับลงมาที่พื้น เลิกคิ้วขึ้นช้า ๆ <font color="#cd7217">“เมื่อครู่นี้คือเว่ยหวงโฮ่วในประวัติศาสตร์ที่ถูกบันทึกว่าเป็นชายาของฮั่นอู่ตี้.. แต่น้อยคนที่จะรู้ว่านอกจากการเป็นหวงโฮ่ว พระนางยังเป็นสตรีเพียงผู้เดียวในประวัติศาสตร์ที่เข้าถึงจิตวิญญาณแห่งเฟิ่งหวงและหลอมรวมตัวเองจนได้กลายมาเป็นนางพญาแห่งปวงหงส์” </font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
ราวกับว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง ประตูมิติเรืองแสงทองขึ้นอีกครั้งจนชอนย่าต้องหัวเราะ <font color="#cd7217">“พระนางไม่ชอบนามที่ถูกบิดเบือนภายใต้ความเหลื่อมล้ำของกาลเวลา ในโลกตำนานที่ปราศจากหมอกบังตา นางมีพระนามว่า ลู่หวงโฮ่ว”</font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79">“ลู่?”</font> เดนิสต้าทวนคำที่นำหน้าตำแหน่งไปพร้อมกับการมองประตูที่ดับแสงลง<font color="#b76e79"> “ลู่เดียวกับคุณ?”</font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#cd7217">“ถ้านับตามตัวอักษรอาจใช่ ไม่รู้สิ ลูกหลานของพระนางควรเป็นเชื้อพระวงศ์มากกว่าที่จะเป็นสามัญชน” </font> ชอนย่าส่ายหัว ปลายคทาห้าธาตุของเธอปักลงกับดินที่ไหม้เกรียมเพื่อช่วยฟื้นฟูสภาพแวดล้อมให้กลับมาถูกต้องตามเดิม สาวสวยจากจีนแผ่นดินใหญ่พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะหันกลับไปพูดกับคนร่วมชะตากรรม
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#cd7217">“ขอโทษที่ทำให้เธอลำบาก ตอนนี้คง.. ไม่มีอะไรแล้—”</font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79">“นกจีนพูดภาษาอังกฤษ.. นกจีนพูดภาษาอังกฤษ”</font> เดนิสต้าสองมือกอดหอกฮาลต้าแน่น ดวงตาของเธอหมุนราวกับฟันเฟืองที่ทำงานขัดข้องภายใต้สาเหตุเดียวคือ ‘นกจีนพูดภาษาอังกฤษ’ แถมนกจีนที่ว่านั่นยังสวยมาก สวยพอจะทำให้ศักดิ์ศรีของธิดาเทพีแห่งความงามเหือดหายเมื่อเห็นอีกฝ่ายยิ้มให้ด้วยความเอ็นดู
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
ยอมแล้ว แม่จ๋า เหยียบฉันเล—
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#cd7217">“กลับมา!”</font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79">“เฮือก”</font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
มือข้างหนึ่งของชอนย่าจับอยู่ที่ไหล่ของเดนิสต้า ส่วนอีกข้างก็คอยประคองแก้มบางอย่างระมัดระวัง บุตรีแห่งวีนัสกะพริบตาช้า ๆ เมื่อเห็นคนตรงหน้าดูมีท่าทางหนักใจ <font color="#cd7217">“เธอโอเคไหม?” </font>ชอนย่าถามพร้อมกับมุ่นคิ้ว และอาจเป็นเพราะอะไรบางอย่างที่ค้างอยู่ในใจของเดนิสต้า —- ไม่ว่าจะประสบการณ์รถไฟเหาะหรรษากับเหล่าเทพีพาร์เซ หรือแม้แต่การวิ่งไล่กวดหางของนกเพลิง และการต้องเผชิญหน้ากับคนสวยมากเกินไปในหนึ่งวัน
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
เดนิสต้ารับไม่ไหวแล้วจริง ๆ
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79">“ฉันโอเคมาก”</font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
แหมะ
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
เลือดหยดหนึ่งร่วงลงจากโพรงจมูก ก่อนที่ภาพทั้งหมดจะดับวูบไปด้วยความเปรมปรีดิ์
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
วันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดในชีวิตของฉันเลย (ประชด)

<br><br> <font face="Sarabun"><font size="3">
<img src="https://i.imgur.com/49tMyjG.png" width="600" border="0"><br><br>
ความคืบหน้า : ให้ผมได้ไปแนชวิลล์สักทีเถอะ<br>



</div></font></p>

         <a href=" " class="btn">DENISTA</a>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;
         <img src="https://i.imgur.com/5Mgvw0h.png" alt="Profile Picture" width="100">
         &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;<a href=" " class="btn">NORTARA</a>

      </div></main>

    <link rel="stylesheet" href="https://kit-pro.fontawesome.com/releases/v6.0.0-beta3/css/pro.min.css" />
    <link rel="stylesheet" href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Dancing+Script|Montserrat|Caveat">
</div>
</div>

<style type="text/css">
@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Cardo');
Cardo {
    font-family: 'Cardo';
}
</style>

<style type="text/css">
@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Times New Roman');
Times New Roman {
    font-family: 'Times New Roman';
}
</style>





Denista โพสต์ 2025-9-1 17:56:23




<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Gentium+Book+Plus&family=Roboto+Slab:wght@400&display=swap" rel="stylesheet">
<style>
#boxba {
    border: 5px solid;
    border-radius: 2px;
    padding: 10px;
    box-shadow: #817772 0px 0px 0em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/KOOYkPP.gif");
}

/* Custom Styling */
#custom-container {
    max-width: 600px;
    font-family: 'Times New Roman', serif;
    text-align: center;
    color: white;
    background: linear-gradient(180deg, #111 55%, #000eb4 180%);
    padding: 40px;
    border-radius: 0px;
}

#custom-container h1 {
    font-size: 70px;
    color: #000976;
    margin-bottom: 15px;
}

#custom-container h2 {
    font-size: 14px;
    font-weight: normal;
    margin-bottom: 20px;
}

#custom-container img {
    border-radius: 50%;
    margin-top: 20px;
}

#custom-container p {
    font-size: 15px;
    line-height: 1.5;
    margin: 20px 0;
}

#custom-container .btn {
    padding: 10px 20px;
    background-color: #000976;
    color: #fff;
    border: none;
    border-radius: 25px;
    text-decoration: none;
    font-size: 14px;
    font-weight: bold;
    transition: all 0.3s ease;
}

#custom-container .btn:hover {
    background-color: #c69768;
    color: white;
}
</style>

<div align="center">
<div id="boxba">
    <br>

      <div id="custom-container">
      <h1>11.</h1>
      <h2><font face="Kanit">TL | 03/02/2025 - 8:40</font></h2>

      <p><div align="left"><font face="Sarabun">
          <p style="text-indent: 2.5em;">
สิบสี่ชั่วโมง , นั่นคือจำนวนชั่วโมงที่เดนิสต้าเสียไปกับการหมดสติที่ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น <font color="#cd7217">“เราต้องไปไหนต่อ?”</font> ไม่มีทางที่คำถามนั้นจะหลุดออกมาจากปากของเดนิสต้า ดวงตาของธิดาวีนัสเหลือบขึ้นมองหญิงสาวที่ยืนประสานมืออย่างสุภาพ —- ชอนย่าเป็นสาวเอเชียร่างสูงที่ต่อให้ผอมบางแต่ก็ไม่ได้ดูขัดตากลับกันดูเหมือนจะแข็งแรงและสุขภาพดียิ่งกว่าเธอที่ฝึกฝนอย่างทรหดมาจากบ้านหมาป่าเสียด้วยซ้ำ
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79">“ฉันตั้งใจจะไปวอชิงตัน ดีซี คุณมี.. ของวิเศษที่ช่วยเรื่องการเดินทางไหม?” </font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
ด้านได้อายอด
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
ชอนย่ากะพริบตาช้า ๆ ก่อนจะยกมุมปากขึ้นเป็นรอยยิ้มขบขัน <font color="#cd7217">“น่านฟ้าอเมริกาไม่เหมาะใช้น่ะ” </font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79">“ไม่ยักรู้ว่ามีใครสนใจเรื่องนี้ด้วย” </font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
เสียงหัวเราะของสาวจากแดนมังกรดังขึ้นเป็นการตอบกลับ ร่างระหงส์ของผู้นำค่ายหนี่วาเอนพิงกับกำแพงห้องพักในโมเทลประหนึ่งว่าเป็นนางแบบมืออาชีพที่หลุดออกมาจากนิตยสาร ในขณะที่ธิดาของเทพีแห่งความงามกำลังหน้าดำคร่ำเครียดอยู่กับการยัดสัมภาระลงกระเป๋า เดิมทีตื่นมาเจอสาวสวยอย่างชอนย่าก็พิลึกพอแล้ว เดนิสต้าเหลือบตาขึ้นมองคนตรงหน้าก่อนจะหลุบตาลงมองบันทึกที่เปิดอ้าอยู่บนเตียง
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
เห็นแบบนี้อีกฝ่ายก็ยังใจดีช่วยเขียนบันทึกให้ในตอนที่เธอหมดสติ
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
สวัสดีคุณผู้อ่านทุกท่าน เผอิญว่าเจ้าของบันทึกได้หมดสติไปหลังจากการต่อสู้ ดิฉันชอนย่า เลยขออนุญาตเขียนแทนในส่วนที่อาจตกหล่นไปเพื่อไม่ให้เนื้อหาส่วนนี้กลายเป็นภาระของผู้มีสภาพร่างกายที่ไม่พร้อม —- เมื่อคุณเดนิสต้าออกมาจากโรงงานร้าง สิ่งที่เธอพบคือเปลวไฟที่ร่วงลงมาจากฟ้า โดยเปลวไฟนั้นมาจากร่างของหงส์เพลิงที่สมควรอาศัยอยู่ในมิติวิญญาณ ทว่าด้วยความผิดพลาดหรือที่มาทราบในภายหลังว่ามีการเข้าแทรกแซงจากมือที่สาม ทำให้หงส์เพลิงนั้นเกิดอาการคลุ้มคลั่งและลักลอบหนีออกจากมิติวิญญาณจนนำมาสู่ความวุ่นวายที่เกิดขึ้น
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
คุณเดนิสต้าได้ให้การช่วยเหลือดิฉันในการรับมือกับหงส์เพลิงอย่างเต็มที่จนดิฉันสามารถดึงหงส์เพลิงออกจากความมืดได้สำเร็จ ลู่ฮองเฮา.. หรือที่สมควรเรียกว่าหงส์เพลิงได้มอบคำอธิบายถึงสาเหตุแก่พวกเรา และเตือนถึงภัยร้ายที่กำลังคืบคลานเข้ามา โดยหลังจากที่ส่งหงส์เพลิงกลับเข้ามิติวิญญาณ ด้านคุณเดนิสต้าก็หมดสติลงเนื่องจากการหักโหมใช้พลังงานทั้งที่ร่างกายขาดการพักผ่อนที่เพียงพอมาเป็นเวลานาน
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79">“เรื่องที่ฉันพักผ่อนน้อยในช่วงนี้นี่เห็นได้ชัดเลยเหรอคะ?”</font> เสียงในหัวลอดผ่านริมฝีปาก เดนิสต้าเงยหน้าขึ้นจากบันทึกทั้งที่สองมือจะกำลังรูดซิปกระเป๋าเป้ใบใหญ่อย่างยากลำบากในระหว่างที่สุภาพสตรีจากแดนมังกรผลักตัวออกจากผนังเพื่อหยิบของชิ้นสุดท้ายที่วางอยู่บนเตียงราวกับเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#cd7217">“พอเดาได้ค่ะ ฉันอ่านโน๊ตตารางการเดินทางที่คุณแปะไว้หลังบันทึกด้วย… หักโหมอยู่พอสมควรเลยนะ”</font> ชอนย่าโคลงศีรษะไปมา ราวกับอยู่ตรงกลางระหว่างความเป็นห่วงและความอ่อนใจ <font color="#cd7217">“หนังสือเล่มนี้น่าสนใจมาก ขอโทษที่เสียมารยาทอ่านไปหลายหน้าแต่ว่าตราบใดที่คุณยังมีหนังสือเล่มนี้อยู่ในมือ ฉันว่าคุณรอดได้แน่”</font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
คัมภีร์เอาชีวิตรอดฉบับเอลล่า.. ก็ไม่แปลกที่มันจะมีประโยค
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
คิ้วเรียวบนใบหน้าของธิดาวีนัสเลิกขึ้นช้า ๆ ก่อนจะกลับคืนมายังตำแหน่งเดิมตามอย่างที่ควรเป็น <font color="#b76e79">“ฉันเป็นโรคสมาธิสั้นและยังเป็นดิสเล็กเซีย ไม่ถนัดอ่านอะไรยาว ๆ เท่าไหร่”</font> แต่ก็ไม่ใช่ว่าเธออ่านมันไม่จบ —- เดนิสต้ารับคัมภีร์เอาชีวิตรอดฉบับเอลล่าจากมือของชอนย่าก่อนจะสอดมันเข้าไปในช่องว่างของกระเป๋าที่คับแคบ
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79">“ฉันจะไปที่สถานีรถบัส คุณ..?”</font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#cd7217">“ฉันไปด้วย” </font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
ราวกับมีความห่วงใยแสดงออกผ่านแววตา ชอนย่าเป็นคนประเภทที่ไม่ปิดบังความรู้สึกที่เวียนว่ายอยู่ในใจไม่ว่าจะคิดแบบไหนใบหน้างามนั้นก็จะแสดงออกความสงบนิ่งที่แปรเปลี่ยนไปตามความรู้สึกและก็ด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้ธิดาวีนัสเริ่มรู้สึกน้ำท่วมปาก เดนิสต้าถอนหายใจก่อนจะผงกศีรษช้า ๆ อันที่จริงก็นับว่าเป็นเรื่องดีที่ได้มีเพื่อนร่วมทาง เพราะที่ผ่านมา เธอรู้สึกว่าตัวเองเริ่มเข้าข่ายผู้มีแนวโน้มที่จะเป็นโรคไบโพล่าร์มากขึ้นทุกที
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79">“ถ้างั้นก็.. ไปกัน”</font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">

<br><p style="text-indent: 2.5em;">
ถ้าถามว่าการมีเพื่อนร่วมทางต่างไปจากเดิมแค่ไหน เดนิสต้าขอตอบว่าเปลี่ยนไปไม่มากแต่ก็เปลี่ยน ไม่รู้ว่าเป็นเพราะชอนย่าวาดภาพอเมริกาไว้ยังไง แต่หนึ่งสิ่งที่เดนิสต้าแน่ใจอีกฝ่ายไม่ได้มองไว้ในแบบที่มันเป็นแน่นอน <font color="#b76e79">“อเมริกาฝั่งนี้ไม่ได้เต็มไปด้วยแสงสีเท่าฝั่งแอลเอหรอก”</font> รถเดินทางสาธารณะขับเคลื่อนไปข้างหน้า เดนิสต้าเท้าคางกับหน้าต่างพลางมองคนข้าง ๆ ที่แม้จะไม่ขยับใบหน้าแต่ก็กวาดสายตามองไปทั่ว
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79">“ถัดไปข้างหน้าเป็นฝั่งวอชิงตัน ที่นั่นก็เจริญแต่เป็นเจริญแบบสุภาพชน”</font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#cd7217">“ก็คงจะคล้ายปนะเทศของฉันที่แต่ละเมืองมีเอกลักษณ์ต่างกันไป ฉันแค่ไม่ได้นึกเลยว่าเมืองรองของที่นี่จะดูเป็นธรรมชาติ.. กึ่ง ๆ เงียบเหงากว่าที่คิด”</font> ชอนย่าส่ายหน้า แผ่นหลังบางพิงลงกับผนังพิงเก้าอี้จนตัวเอนไปข้างหลังเล็กน้อย สองแขนเรียวยาวที่ประดับด้วยกำไลหลายวงขดเข้ากอดอก
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79">“แล้ว.. คุณมาทำอะไรที่นี่?”</font> ทีแรกไม่คิดว่าจะได้อยู่ด้วยกันนานแต่ไหน ๆ อีกฝ่ายก็เสนอตัวมาร่วมทางงั้นทำความรู้จักไว้สักหน่อยก็คงไม่แย่ ธิดาวีนัสเอียงศีรษะแนบไปกับหน้าต่างรถโดยสารบานใหญ่ขณะที่ปล่อยให้คนตอบเหลือบตามองกลับมา
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#cd7217">“เชื่อมสัมพันธ์น่ะ”</font> ตัวแทนจากค่ายหนี่วายิ้มออกมาพร้อมหมุนข้อมือจนกำไลที่สวมอยู่ส่งเสียงดังกระทบกันเบา ๆ <font color="#cd7217">“แต่กลับมีเรื่องวุ่นวายโผล่มาก่อน..ฉันก็ไม่แน่ใจว่าตอนนี้พวกเรากำลังเผชิญกับอะไรอยู่กันแน่ ตั้งแต่พระอาทิตย์ที่ฉายแสงตลอดวันไปจนถึงปรากฏการณ์อีกมากมาย”</font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79">“แต่ฝั่งจีนแทบไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลยนี่ ยกเว้นเรื่องพระอาทิตย์”</font> เดนิสต้าถามกลับแทนที่จะแค่รับคำ ธิดาวีนัสเหยียดกายอย่างเกียจคร้าน ดวงตางามหรี่ลงอย่างพิจารณาแม้ว่าคนตรงหน้าจะเริ่มขมวดคิ้วแล้วก็ตาม “เคยได้ยินอยู่ว่างประเทศจีนเป็นจุดบอดของเดมิก็อดทั้งกรีกและโรมัน เมื่อเข้าไปที่นั่นจะมีแค่พลังบางขนิดเท่านั้นที่สามารถใช้ได้ ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะพวกคุณมีหลักความเชื่อของตัวเองที่ต่างไปจากพวกเรา”
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
ที่ตัวแทนของฝั่งจูปิเตอร์กล่าวออกมาก็ถูก ชอนย่าถอนหายใจพร้อมหลับตา <font color="#cd7217">“เรื่องมันยาวนะ”</font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79">“เราต้องนั่งบัสไปอีกเก้าชั่วโมง คุณคิดว่ายาวพอไหมล่ะ?”</font>
<br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#cd7217">“งั้นฉันจะเล่าให้ฟังก็แล้วกัน”</font>


<br><br> <font face="Sarabun"><font size="3">
<img src="https://i.imgur.com/49tMyjG.png" width="600" border="0"><br><br>
ความคืบหน้า : เดินทางไปวอชิงตันดีซี (สมองตันมากผมขอโทษ)<br>
หอมเย้ายวน : +10 ความสัมพันธ์กับรุ่นพี่ | ชอนย่า ลู่<br>
เสน่ห์อันเลิศล้ำ : +5 ความสัมพันธ์รุ่นพี่ | ชอนย่า ลู่<br>
สนทนาประจำวัน : +5 ความสัมพันธ์ | ชอนย่า ลู่<br>



</div></font></p>

         <a href=" " class="btn">DENISTA</a>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;
         <img src="https://i.imgur.com/5Mgvw0h.png" alt="Profile Picture" width="100">
         &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;<a href=" " class="btn">NORTARA</a>

      </div></main>

    <link rel="stylesheet" href="https://kit-pro.fontawesome.com/releases/v6.0.0-beta3/css/pro.min.css" />
    <link rel="stylesheet" href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Dancing+Script|Montserrat|Caveat">
</div>
</div>

<style type="text/css">
@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Cardo');
Cardo {
    font-family: 'Cardo';
}
</style>

<style type="text/css">
@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Times New Roman');
Times New Roman {
    font-family: 'Times New Roman';
}
</style>





หน้า: 1 [2]
ดูในรูปแบบกติ: [บันทึกการเดินทาง] The Lost Cursed Diamond