The Bacchus Ballroom ⋘ บอลรูมแบคคัส ⋙

God โพสต์ 2025-2-4 11:54:26

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#boxsystems01 {
border-radius: 0px;
border: 5px double #cdc696;
padding: 3px;
box-shadow: #cdc696 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/TcPJhKy.png");}
</style>

<style>
#boxsystems02 {
width: 800px;
border-radius: 0px;
padding: 50px;
box-shadow: #cdc696 0px 0px 10px;
background-color: #f3f6f5;}
</style>


<style>
#boxsystems03 {
width: 520px;
border-radius: 20px;
border: 6px double #cdc696;
padding: 3px;
box-shadow: #96c0cd 0px 0px 3em;
background-image: url(" ");}
</style>

<style>
.shadow {
 text-shadow: 1px 1px 5px #cdc696;
}
</style>


<div id="boxsystems01">
 




<div id="boxsystems02">
 
The Bacchus Ballroom
 ⋘ บอลรูมแบคคัส ⋙
 
<img src="https://i.imgur.com/PYKMWfp.png" width="300" border="0"> 
 
<img src="https://i.imgur.com/x1vSioi.png" width="512" _height="512" border="0">
<iframe width="512" height="5" src="https://www.youtube.com/embed/yxemhu_cBNk?autoplay=1&loop=1&playlist=yxemhu_cBNk" frameborder="0" allow="autoplay; encrypted-media" allowfullscreen=""></iframe>
 

 
บอลรูมแบคคัส สถานที่จัดเลี้ยงและโถงใหญ่ของมหาวิทยาลัยนิวโรม ตั้งอยู่ใจกลางมหาวิทยาลัย เป็นสถาปัตยกรรมอันสง่างามที่ผสมผสานความคลาสสิกและความร่วมสมัยได้อย่างลงตัว ด้วยการตกแต่งภายในที่หรูหราและโอ่อ่า เพดานสูงประดับด้วยโคมไฟระย้าแชนเดอเลียร์ขนาดใหญ่ พื้นขัดเงาอย่างสวยงาม และเวทีขนาดใหญ่ที่สามารถรองรับการแสดงและการกล่าวสุนทรพจน์ได้อย่างลงตัว

บอลรูมแบคคัสเป็นสถานที่ที่เหมาะสำหรับการจัดงานเลี้ยงสังสรรค์ งานแต่งงาน งานประชุม งานสัมมนา และกิจกรรมอื่น ๆ ของมหาวิทยาลัยและบุคคลภายนอก ด้วยพื้นที่กว้างขวางที่สามารถรองรับแขกได้จำนวนมาก พร้อมสิ่งอำนวยความสะดวกที่ครบครัน อาทิ ระบบเสียง ระบบไฟ แสงสี และอุปกรณ์สำหรับการนำเสนอ
นอกจากนี้บอลรูมแบคคัสยังเป็นสถานที่ที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ของมหาวิทยาลัยนิวโรม เคยใช้เป็นสถานที่ในการจัดงานสำคัญต่างๆ ของมหาวิทยาลัย เช่น พิธีรับปริญญา งานเลี้ยงแสดงความยินดี และงานเฉลิมฉลองต่าง ๆ ฉะนั้นบอลรูมแบคคัสจึงไม่ได้เป็นเพียงสถานที่จัดงาน แต่ยังเป็นสัญลักษณ์ของความภาคภูมิใจของมหาวิทยาลัยนิวโรม เป็นสถานที่ที่นักศึกษา บุคลากร และศิษย์เก่าของมหาวิทยาลัยได้มารวมตัวกันเพื่อสร้างความทรงจำดี ๆ ร่วมกัน 

<img src="https://i.imgur.com/NgJsJXE.png" width="500" height="300" border="0" alt="">

 คุณสมบัติเด่นของบอลรูมแบคคัส
ความจุ : สามารถรองรับแขกได้จำนวนมาก
การตกแต่ง : หรูหราและโอ่อ่า
สิ่งอำนวยความสะดวก : ครบครันและทันสมัย
ความสำคัญทางประวัติศาสตร์ : เป็นสถานที่จัดงานสำคัญของมหาวิทยาลัย
สัญลักษณ์ : ความภาคภูมิใจของมหาวิทยาลัย
สามารถยื่นเรื่องขอใช้งานสถานที่ในพิธี : เลี้ยงสังสรรค์, แต่งงาน, ประชุม, สัมมนา
และกิจกรรมอื่น ๆ ของมหาวิทยาลัย รวมไปถึงบุคคลภายนอกในบางโอกาส 
 <img src="https://i.imgur.com/wFLRJfd.png" width="350" _height="300" border="0">










</div> </div></div>

<style type="text/css">BODY{background:url("https://i.imgur.com/p9WiNiL.png"); background-attachment:fixed; }</style><style type="text/css">.head1 {background-color:none ;}.head2 {background-color:none ;}</style>


<style name="captain" type="text/css">
img:hover{
-webkit-transform:scale(1.1);
transform:scale(1.1);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}
</style>


<style type="text/css">
::-webkit-scrollbar {width: 5px; height: 0px;}
::-webkit-scrollbar-track-piece {background: #137d84;}
::-webkit-scrollbar-thumb { background-color: #137d84; border-radius:0px; }</style>
<style type="text/css">
::-webkit-scrollbar{width:5px;}
::-webkit-scrollbar-track-piece:decrement{ background:#137d84!important; }
::-webkit-scrollbar-track-piece:increment { background:#137d84!important; }
::-webkit-scrollbar-button{ background:#137d84!important; height: 00px!important; }
::-webkit-scrollbar-thumb{ background: #cdc696!important; border-top:5px solid #cdc696; border-bottom:5px solid #cdc696; }
::-webkit-scrollbar-thumb:hover{ background:#68938c!important; border-top:5px solid #68938c;border-radius:0px; border-bottom:5px solid #68938c;border-radius:0px; }</style>


<style name="captain" type="text/css">
a.navvi{
-webkit-transition: 1.0s;
-moz-transition: 1.0s;
margin:1px;
display:inline-block;
text-align:center;
background: #fff;
color:#7c6652;
width:75px;
padding:2px;
overflow: hidden; }
a.navvi:hover{
color: #fff;
background: #fff;
border-radius: 0px 0px 0px 0px;
-moz-border-radius: 0px 0px 0px 0px;
-webkit-border-radius: 0px 0px 0px 0px;}
#h1{padding:2px;background: #fff;width:380px; position:fixed;}</style>

Moneka โพสต์ 2025-11-19 02:57:51

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Moneka เมื่อ 2025-12-14 00:05 

<style>
/* โหลดฟอนต์ใช้เฉพาะในบล็อกนี้ */
@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Playpen+Sans+Thai&display=swap');

/* กล่องใหญ่สุด – ใช้ Playpen Sans Thai ทั้งบล็อก */
.leaf-quote-scope{
position:relative;
width:100%;
padding:60px 0;
background:transparent;
isolation:isolate;
font-family:'Playpen Sans Thai', cursive;
display:flex;
justify-content:center;
overflow:hidden;
border-radius:30px;
}

/* พื้นหลังด้านหลังกล่อง – โทนชมพูแดงฟินาเล่ โปร่ง ๆ ยังเห็นภาพ */
.leaf-quote-scope::before{
content:"";
position:absolute; inset:0; z-index:-1;
background:
var(--bg) center/cover no-repeat,
linear-gradient(
 180deg,
 rgba(255,236,241,.75) 0%, /* ชมพูขาวโปร่ง */
 rgba(252,210,220,.60) 45%,/* ชมพูโรสซอฟต์ */
 rgba(245,188,203,.50) 100%/* ชมพูแดงอ่อน ๆ ท้ายฉาก */
);
opacity:.9;
}

/* กล่องแก้ว – โทนครีมชมพูแดงอุ่น ๆ */
.glass-card{
width:90%;
max-width:760px;
background:rgba(255,249,248,.92);
backdrop-filter:blur(14px);
-webkit-backdrop-filter:blur(14px);
border-radius:28px;
padding:32px 30px;
border:1px solid rgba(255,255,255,.96);
box-shadow:
0 14px 34px rgba(178,74,90,.35),
0 0 0 1px rgba(255,255,255,.7);
transition:.35s;
}
.glass-card:hover{
background:rgba(255,253,252,.98);
border-color:rgba(252,210,220,.95);
box-shadow:
0 0 22px rgba(255,180,195,.85),
0 20px 60px rgba(150,60,80,.45);
}

/* ตัวอักษร – โทนแดงไวน์ / น้ำตาลชมพู */
.hero{
margin:0 0 14px;
text-align:center;
font-size:clamp(28px,4.4vw,40px);
color:#7b1230; /* แดงไวน์เด่น ๆ */
letter-spacing:.08em;
}
.kicker{
text-align:center;
color:#b33c4f; /* แดงชมพูอ่อนกว่า */
margin-bottom:16px;
font-size:14px;
}
.content{
color:#4a2830; /* น้ำตาลอมแดง อ่านง่าย */
line-height:1.9;
text-align:left;
margin-bottom:20px;
font-size:16px;
}

/* รูปด้านล่าง */
.place{
margin:14px auto 0;
width:100%;
text-align:center;
}
.place img{
width:100%;
border-radius:18px;
box-shadow:0 12px 30px rgba(150,60,80,.40);
}
.place figcaption{
font-size:12px;
opacity:.85;
color:#7b1230;
}

/* กันไม่ให้สไตล์ลามไปโพสต์อื่น */
.leaf-quote-scope *{ box-sizing:border-box; }
</style>

<div class="leaf-quote-scope" style="--bg:url('https://img2.pic.in.th/pic/-91d5d49de78f4d092.jpg');">

<div class="glass-card">
<h2 class="hero"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/Untitled-design-11-1.png" border="0" alt="" style="max-width:400px"> The Feast of Immortals (งานเลี้ยงแห่งอมตะชน)
</h2>


 In Brumaliis saltamus donec cadamus 🍾 vinum regnat, et cor incenditur.
(In Brumalia we dance until we fall🥂wine reigns, and the heart burns with fire.)

<div class="content">            บอลรูมแบคคัส ณ มหาวิทยาลัยนิวโรมถูกเนรมิตให้กลายเป็นวิมานแห่งความหรูหรา โถงขนาดใหญ่อันโอ่อ่านี้ส่องสว่างด้วยโคมไฟระย้าคริสตัลนับสิบดวง ภาพวาดสีน้ำมันบนเพดานที่เล่าเรื่องราวของเทพเจ้าโรมันและกรีกฉายแสงประกายทอง สะท้อนลงมายังพื้นหินอ่อนขัดมันที่สลักคำว่า Bacchus Ballhum ผ้าม่านกำมะหยี่สีเขียวมรกตห้อยระย้าจากเพดาน ขณะที่เสาหินอ่อนสูงตระหง่านถูกประดับด้วยพวงมาลัยเถาองุ่นและดอกไม้สีแดงตามธีม Brumalia อย่างหนาแน่น <div style="text-align: center;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/Gemini_Generated_Image_7314147314147314.png" alt="ภาพประกอบโซนพักผ่อน" style="width: 600px; border-radius: 18px; box-shadow: rgba(150, 60, 80, 0.4) 0px 12px 30px; color: rgb(0, 0, 0); font-size: 12px;"></div>             วันนี้ เหล่าเดมิกอตและพลเมืองทุกคนละทิ้งชุดฝึกและเสื้อยืดธรรมดา ทุกคนมาในชุดราตรีที่งดงามและทักซิโด้หรือสูทที่ถูกตัดเย็บอย่างดี สีสันของชุดที่หลากหลายตัดกับโทนสีทองและเขียวของห้องโถงอย่างมีชีวิตชีวา เดมิกอตบางคนจากค่ายฮาล์ฟบลัดแต่งกายด้วยสไตล์ที่ทันสมัยกว่า ในขณะที่สมาชิกค่ายจูปิเตอร์หลายคนยังคงเน้นความสง่างามตามธรรมเนียมโรมันแต่บางคนก็แหวกแนวไปเลยก็มี             งานเลี้ยงมื้อค่ำ ถูกจัดขึ้นอย่างเต็มรูปแบบ โต๊ะกลมจำนวนมากเรียงรายอยู่สองฝั่งของโถง มีอาหารคาวหวานเลิศรสวางไว้อย่างไม่ขาดสาย ตั้งแต่เนื้อย่างที่ปรุงอย่างพิถีพิถัน, อาหารทะเลนานาชนิด, สลัดสดใหม่จากไร่ของเซเรส, ไปจนถึงขนมหวานและเค้กที่ตกแต่งอย่างวิจิตร เหล้าองุ่นชั้นดีถูกรินลงในแก้วอย่างต่อเนื่อง (หรือน้ำองุ่นสำหรับผู้ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ) ทำให้บรรยากาศเต็มไปด้วยความรื่นเริงอย่างรวดเร็ว             สายตาที่จับจ้องและเสียงกระซิบดังอยู่ทั่วห้อง คู่รักหลายคู่ถือโอกาสนี้จีบกันอย่างเปิดเผย บ้างก็กำลังเต้นรำอย่างนุ่มนวล บ้างก็แลกเปลี่ยนถ้วยไวน์ท่ามกลางเสียงเพลง  บางกลุ่มก็เริ่มเมามาย เล็กน้อย หัวเราะเสียงดังและเล่าเรื่องวีรกรรมในสนามรบอย่างสนุกสนานตามประสาเดมิกอดที่โดนโขกสับใช้งานตลอดปี<div style="text-align: center;"> </div>            ทว่าท่ามกลางความวุ่นวาย ก็ยังมีเหล่าลูกครึ่งเทพที่อยู่เงียบๆ มืดมน เฝ้าสังเกตการณ์ฝูงชน พวกเขาคือสายเลือดกรีกและโรมันที่มารวมตัวกันเป็นครั้งแรกในงานเฉลิมฉลอง บางคนจากค่ายที่ต่างกันก็เริ่มพูดคุยและสร้างความสัมพันธ์ใหม่ๆ ขึ้นมาอย่างเป็นกันเอง <div style="text-align: center;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/Gemini_Generated_Image_i5ggdzi5ggdzi5gg.png" alt="ภาพประกอบโซนพักผ่อน" style="width: 500px; border-radius: 18px; box-shadow: rgba(150, 60, 80, 0.4) 0px 12px 30px; color: rgb(0, 0, 0); font-size: 12px; background-color: rgba(255, 253, 252, 0.98);"></div>             จุดศูนย์กลางของงานคือกองของขวัญที่ถูกนำมาจากกิจกรรม The Saturnalia Deposit ซึ่งกองสูงอยู่กลางห้องโถง นี่คือช่วงเวลาแห่งความตื่นเต้นที่ทุกคนได้แลกเปลี่ยนของขวัญ ผู้คนต่างค้นหากล่องที่มีชื่อของตนเองกำกับไว้ และเปิดเผยความลับที่ถูกซ่อนไว้ในฟอรัมเมื่อหลายวันก่อน             เมื่อถึงช่วงดึก การเฉลิมฉลองก็เริ่มเข้าสู่ช่วงสุดท้าย โต๊ะอาหารเริ่มถูกเคลื่อนย้ายออกไปอย่างรวดเร็ว วงออร์เคสตราดนตรีคลาสสิกเริ่มเปลี่ยนเป็นจังหวะที่ เร้าใจขึ้นและรวดเร็วขึ้น บรรยากาศของ Bacchus Ballroom เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง กลายเป็นอาฟเตอร์ปาร์ตี้หรือเปิดผับ ชั่วคราว! เหล่าเดมิกอตที่เต็มไปด้วยพลังเริ่มเต้นรำคัฟเวอร์แดนซ์กันอย่างสุดเหวี่ยง เพื่อใช้พลังแห่งไวน์และความสุขส่งท้ายเทศกาลอย่างเต็มที่ ก่อนที่ความหนาวเย็นของฤดูหนาวและภารกิจอันหนักอึ้งจะกลับมาอีกครั้ง ชนแก้ว!!  <a href="https://percyjackson.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&goto=findpost&ptid=1310&pid=10373">[ใบรายชื่อเฉลยการสุ่ม]</a> ✅ วิธีเข้าร่วม : ➡️โรลเพลย์เข้าร่วม: เดินทางมายังบอลรูมแบคคัส แล้ว เข้าร่วมงานเลี้ยง ➡️โชว์ชุด: บอกด้วยว่าคุณแต่งตัวยังไงมางาน (แปะรูปชุดราตรี/สูทที่เข้ากับงานเลี้ยงด้วยก็ได้นะ!) ➡️รับ/ส่งมอบของขวัญ: ผู้จัดจะประกาศในโพสเริ่มกิจกรรมว่าใครได้ของขวัญจากใครบ้าง! คุณก็โรลเพลย์รับ/ส่งมอบของขวัญที่ได้รับ/ที่ต้องให้ ได้เลย! (ถ้าเป็นผู้เล่นมา โพสตามหลังหรือโคกันได้เลยนะ!) รางวัลกิจกรรมทุกคนจะได้รับ : +35 EXP (ถ้า Lv Max รับ หินตีบวก 1 ก้อน แทน), +50 พลังน้ำใจ, +50 ศรัทธา, 50 เกียรติยศ และ ไดเอทเป๊บซี 1 กระป๋อง ไปเพิ่มความสดชื่น! 📌ขอแจ้งให้ทราบว่า ถ้าคุณได้ของขวัญจาก NPC: NPC จะมอบของจากร้าน สารพัดเร็วไว 1 ชิ้นให้คุณ และคุณจะได้รับโบนัสพิเศษจากกิจกรรมนี้เป็น +20 ความสนิทสนมจาก NPC คนนั้น</div>

<figure class="place"><figcaption><a href="https://percyjackson.mooorp.com/forum.php?mod=viewthread&tid=1310#lastpost">Vives annos [ลิงค์กิจกรรมหลัก]</a></figcaption>
</figure>
</div>
</div>

Clementis โพสต์ 2025-12-15 00:35:23

Moneka โพสต์ 2025-12-15 10:09:57

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Moneka เมื่อ 2025-12-15 12:30 <h1 dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://iili.io/fYisC0v.png" border="0"></h1><h1 dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 13 เดือน ธันวาคม ปี 2025</h1><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เวลาเย็น เวลา 17.00 น. เป็นต้นไป ณ ห้องบอลรูมแบคคัส มหาวิทยาลัยนิวโรม <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เสียงเปิดประตูโถงดังก้องท่ามกลางบรรยากาศอันโอ่อ่าแห่งห้องบอลรูมแบคคัส กลิ่นไวน์หอมผสมกับกลิ่นขนมหวานลอยคลุ้งในอากาศ แสงจากโคมไฟระย้าคริสตัลสะท้อนกับชุดราตรีหลากสีที่เคลื่อนไหวไปตามจังหวะเสียงดนตรีของวงออเคสตรา เมื่อเลสเตอร์ก้าวเข้ามาในงานพร้อมกับหญิงสาวผมแดงเพลิงในชุดเดรสผ่าข้างสุดร้อนแรง หลายสายตาในห้องก็หันมามองพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย เอสต้าในคราบโมนีก้ายิ้มมุมปากอย่างไม่สะทกสะท้าน เธอสวมชุดราตรีคัตเอาท์สีแดงเข้มที่เผยแผ่นหลังขาวนวลและช่วงขาเรียวยาวอย่างจงใจ ผ้าซาตินเนื้อเนียนแนบไปกับสัดส่วนพอดีทุกโค้ง เธอแต่งหน้าโทนแดงไวน์ดึงเสน่ห์ให้ยิ่งโดดเด่น ดวงตาเทาเงินกวาดมองรอบห้องด้วยแววขี้เล่นก่อนจะกระซิบกับคนข้างกาย “ทุกคนมองฉันเหมือนฉันเผลอเดินเข้ามาในโบสถ์พร้อมชุดซีทรูแหนะ” <div style="text-align: center;"><img src="https://iili.io/faxSOwx.jpg" width="500" _height="685" border="0"></div><div style="font-size: x-large; text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เลสเตอร์หัวเราะเบา ๆ พลางยกมือวางที่เอวเธอแน่นขึ้นอีกนิด “ใครจะมองยังไงก็ช่างเถอะ มิวส์ของผมจะใส่อะไรก็ได้ทั้งนั้น” เขาโน้มศีรษะลงใกล้พอให้เสียงทุ้มกระซิบชิดหู “เพราะสุดท้ายคุณก็เป็นแฟนของผมอยู่ดี” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “โอ้ พระเจ้า... ชุดราตรีนี้มันร้อนจนแทบละลายอยู่แล้วนะคะ แล้วคุณยังกล้าเติมไฟอีกเหรอคะ” เอสต้าหัวเราะคิก ยกมือแตะอกเขาอย่างเบา ๆ แต่แววตาเจิดจ้าไปด้วยความสนุกสนาน <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ทั้งคู่เดินฝ่าฝูงชนเข้าไปในห้องโถงกลาง เสียงพูดคุยคละคลุ้งราวกับคลื่นกระทบฝั่ง ด้านข้างมีเหล่าเดมิก็อดจากทั้งสองค่าย ค่ายจูปิเตอร์ในชุดทางการและค่ายฮาล์ฟบลัดในสไตล์แฟชั่นสมัยใหม่หันมามองพวกเขาด้วยความสงสัยปนความรู้สึกบางอย่างเพราะปกติแล้วโมนีก้าจะไม่ได้สวมเสื้อผ้าแบบนี้ด้วยซ้ำยิ่งกับคนขี้หนาวในหน้าหนาวชุดแบบนี้มันเปิดเกินที่จะคิดว่าโมนีก้าจะสวมใส่มากกว่า แต่เอสต้ากลับแค่ยักไหล่ เดินเยื้องย่างอย่างมั่นใจ ข้างเธอเลสเตอร์ในชุดสูทสีดำเข้มกับผ้าเช็ดกระเป๋าไวน์แดงเข้ากับชุดของเธออย่างพอดิบพอดี เขาดูทั้งอบอุ่นและอันตรายในเวลาเดียวกัน และยิ่งเมื่อเขายกมือโอบเอวเธออย่างแสดงความเป็นเจ้าของ ชาวค่ายจูปิเตอร์หลายคนถึงกับนิ่งไป <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “โมนีก้าตัวจริงคงไม่กล้าแต่งขนาดนี้แน่” เขากระซิบข้างหู<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “นั่นเพราะโมนีก้าชอบความสุภาพเรียบร้อย ส่วนฉันชอบความร้อนแรงเอาแบบทะลุจุดศูนย์ไปเลยค่ะ” เอสต้าตอบ พลางยิ้มหวานอย่างผู้หญิงที่รู้ว่าตัวเองอันตราย “แต่ไม่ต้องห่วงนะ ฉันยังอยู่ในร่างที่คุณรักนั่นแหละ” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เลสเตอร์หัวเราะในลำคอกับคำนั้น “ไม่ว่าร่างไหนก็ใช่ทั้งนั้น เพราะสุดท้าย... ผมก็แพ้คุณอยู่ดี” คำพูดนั้นเรียกเสียงหัวเราะเบา ๆ จากเธอ ก่อนที่ทั้งคู่จะก้าวเข้าสู่ใจกลางของงาน ใกล้กองของขวัญจากกิจกรรม Saturnalia Deposit ที่สูงเด่นอยู่กลางห้อง สายตาหลายคู่ยังคงมองตามพวกเขาไม่วาง แต่เอสต้ากลับเพียงหมุนตัวเล็กน้อยให้กระโปรงเดรสสยาย แสงไฟสะท้อนบนผิวเธอเหมือนเปลวไฟเต้นระบำ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “คุณว่าฉันจะโดนโมนีก้าด่าทีหลังไหมคะ ถ้าเธอตื่นมาแล้วเห็นรูปคืนนี้?”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เลสเตอร์ยิ้มเจ้าเล่ห์ “คงด่าผมก่อน แล้วค่อยด่าคุณทีหลัง”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “ดีค่ะ อย่างน้อยฉันก็ไม่ต้องโดนก่อน” เอสต้าว่าพลางหัวเราะ หันไปหยิบแก้วไวน์ (?) จากพนักงานเสิร์ฟ “คืนนี้คุณจะเต้นกับฉันไหมคะ หรือจะยืนเป็นรางวัลชมเชยให้คนอื่นมองแทน?”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “ถ้าผมเต้นกับคุณ คงไม่มีใครกล้าเข้าใกล้แน่”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “งั้นดีเลยค่ะ” เธอยื่นมือให้เขา “เพราะฉันไม่ชอบให้ใครเข้าใกล้ของเล่นฉันเหมือนกัน” รอยยิ้มของทั้งคู่ตัดกับแสงไฟในห้องราวกับเปลวเพลิงสองสายที่เต้นรำบนหินอ่อน เมื่อเสียงไวโอลินเริ่มบรรเลง เพลงแรกของงานบรูมาเลียดังขึ้นด้วยความรู้สึกว่าคืนนี้คงอีกยาวไกลแน่ ๆ  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เสียงดนตรีหวานลึกในห้องบอลรูมค่อย ๆ เบาลงเมื่อถึงช่วงแลกของขวัญ Saturnalia Gift Exchange เดมิก็อดหลายสิบคนเริ่มทยอยเดินไปยังจุดวางกล่องของขวัญตรงกลางห้อง เอสต้าในคราบของโมนีก้า ถือกล่องเล็ก ๆ สีทองในมือ พลางหมุนตัวเล็กน้อยอย่างขี้เล่น “ฉันต้องไปให้ของขวัญคนอื่น ๆ แล้วล่ะค่ะ” เธอหันไปบอกเลสเตอร์ด้วยน้ำเสียงชวนล้อ เขาพยักหน้าพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น แต่ดวงตานั้นยังคงติดอยู่บนเธออย่างไม่ละสายตา <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ขณะเอสต้าเดินผ่านฝูงชนในชุดเดรสผ่าข้างสีแดงสด เสียงเรียกใสซื่อก็ดังขึ้นจากด้านหลัง “คุณโมนีก้าใช่ไหมคะ!” เธอหันกลับไปมองแล้วก็พบเข้ากับเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ผมสีน้ำผึ้ง ดวงตาเป็นสีเขียวอ่อนราวกับใบไม้แรกผลิ เด็กคนนั้นยืนถือกล่องของขวัญไว้แน่นในมือสองข้าง รอยยิ้มเล็ก ๆ บนใบหน้ามีทั้งความเคอะเขินและความกระตือรือร้น “ใช่ค่ะ ฉันเอง” เอสต้าตอบพร้อมรอยยิ้มสุภาพที่พยายามเลียนแบบโมนีก้าอย่างแนบเนียน “หนูน้อย มีอะไรให้ฉันหรือเปล่าเอ่ย?” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “หนูน้อยหรอคะ? ฮ่ะ ๆ โอเค ๆ ฉันชื่อมิแรนด้า การ์ดิเนอร์ จากค่ายฮาล์ฟบลัดค่ะ” เธอพูดเสียงใสแต่ไม่ได้บอกว่าเธอไม่ได้อายุแค่ 10 ขวบหรอก ยื่นกล่องของขวัญสีเขียวพาสเทลประดับริบบิ้นสีทองให้ “ฉันจับฉลากของขวัญมอบให้คุณค่ะ นี้ค่ะ ได้ยินว่าคุณเป็นธิดาของเซเรส เป็นกระถางต้นไม้น้อย ฉันทำเองจากพลังของดีมิเทอร์” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เอสต้ารับกล่องนั้นอย่างแผ่วเบา พลางยิ้มบาง “ขอบคุณมากเลยนะคะ มิแรนด้า ฉันชอบของแบบนี้มาก” หญิงสาวในร่างเด็กหญิงยิ้มสดใสขึ้น “ตอนรู้ว่าต้องให้คุณรู้สึกบังเอิญจังเลยค่ะ ฉันก็เป็นธิดาของดีมิเทอร์เหมือนกัน! พูดให้ถูกคืออีกภาคหนึ่งของท่านเซเรส... เราเหมือนเป็นญาติกันเลยนะคะ!” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “อืม…” เอสต้ากระพริบตา ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงเรียบแต่แฝงความเจ้าเล่ห์ “อย่างนั้นก็คงใช่ค่ะ ญาติคนสวยต่างค่ายของฉัน” แต่ก่อนที่เธอจะพูดอะไรต่อ เสียงทุ้มอบอุ่นคุ้นเคยก็ดังขึ้นจากด้านหลัง “โมนีก้า” มือใหญ่ของเลสเตอร์แตะเบา ๆ ที่เอวเธอ ก่อนจะโอบเข้ามาอย่างอ่อนโยนแต่ชัดเจนพอให้ทุกคนในรัศมีนั้นเห็นชัด เขายิ้มขี้เล่นลงมาพร้อมเอ่ยทัก “อ้าว มิแรนด้า... ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอกันในร่างนี้… ไปทำอะไรมาล่ะเนี้ย? โดนเซอร์แมนดูดพลังชีวิตเพราะโวยวายเยอะเกินไปหรอ?” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> มิแรนด้าเงยหน้าขึ้น ดวงตาเบิกกว้าง “เลสเตอร์... คือ—ไม่สิ คุณอะพอลโล่?! พระเจ้า คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ แล้ว... หล่อขึ้นเยอะเลยนะ! สมัยก่อนคุณยังมีห่วงยางรอบเอวอยู่เลย”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เลสเตอร์หัวเราะในลำคอหน้าเจื่อนเล็กน้อย “อย่าไปเอาภาพจำแบบนั้นของผมมาสิคตรับ แต่ก็ขอบคุณครับ ช่วงนี้พยายามดูแลตัวเองหน่อย หลังจากเคยถูกเรียกว่าคนเฉิมหน้าตกกระ แถมไม่มีซิกแพก 8 ก้อน มันก็สะเทือนใจอยู่เหมือนกัน”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> หญิงสาวในร่างเด็กหญิงหัวเราะขำเบา ๆ ก่อนจะกะพริบตาอย่างอยากรู้อยากเห็น “แล้ว...คุณโมนีก้านี้คือ?” เธอหันไปมองเอสต้า สายตากึ่งซนกึ่งสงสัย เลสเตอร์ตอบทันทีโดยไม่ลังเล “แฟนของผมเองครับ” เพราะคำตอบนั้นบรรยากาศเลยนิ่งไปหนึ่งอึดใจ มิแรนด้าถึงกับอ้าปากค้าง มือที่ถือกระถางต้นไม้สั่นเล็กน้อย “แฟน...? ของคุณ...เลสเตอร์...อะพอลโล่?” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “ฟังไม่ผิดหรอกค่ะ” เอสต้าพูดเสริมขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่มีแววขี้เล่น “และเขาพูดถูกทุกคำเลยค่ะ”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เลสเตอร์หัวเราะพรืด มองหน้าเอสต้าอย่างหมั่นไส้ปนเอ็นดู “คุณเล่นตามผมได้เร็วขึ้นทุกวันเลยนะ มิวส์ของผม”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “ฉันก็แค่ทำหน้าที่ของแฟน (ตัวปลอม) ให้เหมือนจริงค่ะ” เอสต้าตอบพลางหรี่ตา แต่รอยยิ้มมุมปากนั้นกลับมีแววท้าทายระยิบระยับ “แค่หวังว่าคุณจะไม่ติดใจเวอร์ชันนี้ก็พอ” มิแรนด้ายืนมองสองคนนั้นพลางเอามือปิดปากกลั้นหัวเราะ “พระแม่ดีมิเทอร์... ฉันไม่รู้จะตกใจหรืออิจฉา(?)แล้วค่ะ” เธอพูดแซวอย่างอารมณ์ดี “ไม่คิดเลยว่าคุณจะมีแฟนแบบนี้” “โชคดีของผมแหละครับ” เลสเตอร์ตอบเสียงเรียบแต่สายตาเต็มไปด้วยประกายขี้เล่น “ไม่งั้นชีวิตผมคงจืดชืดเกินไป” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “หรือไม่ก็วุ่นวายเกินไป” เอสต้าว่าต่อทันที<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “นั่นแหละ เสน่ห์ของคุณ” เขาตอบกลับเอสต้ากัดกันแบบไม่พลาดเลยสักนิด <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เสียงพูดคุยรอบข้างยังคงคละคลุ้งอยู่ในงานเลี้ยงที่ส่องแสงระยิบระยับราวกับอาณาจักรแห่งเทพ เอสต้าในคราบของโมนีก้าเอนตัวพิงเลสเตอร์เล็กน้อย มือถือแก้วไวน์ (?) ชูขึ้นพอเป็นพิธี “คุณสองคนดูเหมือนรู้จักกันมานานนะคะ” เธอพูดเสียงเรียบแต่มีแววซุกซนชัดเจน ดวงตาเทาเงินวาวแสงสะท้อนจากโคมไฟเหนือหัว เลสเตอร์หัวเราะในลำคอ พลางมองเธออย่างรู้ทัน “คุณไม่ได้อ่านชีวประวัติผมตอนอยู่ในร่างเลสเตอร์เลยเหรอครับ มันมีบอกอยู่นะว่าผมเคยช่วยมิแรนด้าไว้จากไฟในป่าโดโดนา” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “หืม? ฉันไม่อ่านหรอก เสียเวลา” เอสต้าตอบทันทีโดยไม่มองหน้าเขา “ฉันชอบของจริงมากกว่าของเขียนเองใส่สีตีไข่แบบที่คุณชอบทำ” เธอหมุนแก้วในมือเบา ๆ ก่อนจะหันไปยิ้มกับมิแรนด้า “ยินดีที่ได้พบอีกครั้งนะคะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วย” มิแรนด้ายิ้มกลับอย่างสุภาพ “ฉันก็เหมือนกันค่ะ โม—เอ่อ คุณโมนีก้า ยินดีจริง ๆ” เอสต้าทำตาโตเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยถามต่อ “ไม่ทราบว่าคุณรู้จักคนชื่อออสติน อ๋าว หรือเปล่าคะ? ฉันต้องเอาของขวัญไปให้เขาเพราะจับฉลากได้ชื่อเขา” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “แน่นอนสิ ฉันรู้จักค่ะ!” มิแรนด้ารีบตอบพร้อมยกมือชี้ไปทางมุมหนึ่งของห้องที่มีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังคุยอยู่กับกลุ่มเดมิก็อด “นั่นไง ออสตินคนนั้นเลย” สายตาของเอสต้าหันตามไปทันที ชายหนุ่มคนนั้นมีผิวขาวนวล ดวงตาเรียวคมสีอำพัน ผมดำสนิทตัดกับเสื้อเชิ้ตสีครีมคอสูงที่ดูเรียบแต่แฝงกลิ่นอายศิลปะอย่างชัดเจน เขากำลังถือพวงเชอร์รี่ผลเล็ก ๆ สีแดงสดในมือกำลังลิ้มรสชาติของผลผลิตของโรมันอยู่… พระเจ้า <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “โคตรน่ารักเลย” เสียงของเอสต้าหลุดออกมาโดยไม่รู้ตัว  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เลสเตอร์ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ได้ยินเต็มสองหู สีหน้าของเทพพระอาทิตย์แข็งขึ้นในเสี้ยววินาที มือที่โอบเอวเธออยู่ก็รัดแน่นขึ้นจนเอสต้าต้องกลั้นหัวเราะ “แล้วผมล่ะ?” เสียงเขาเรียบเย็นแต่แฝงแรงหึงจนชัดเจน ดวงตาสีฟ้าของเลสเตอร์สะท้อนแสงโคมคริสตัลจนวูบเหมือนเปลวไฟ เอสต้าหันมามองหน้าเขา ดวงตาเป็นประกายราวกับเด็กได้ของเล่นใหม่ “โชคดีนะคะที่คนชื่อออสตินไม่ใช่คนจากค่ายจูปิเตอร์ ไม่งั้นฉันคงจีบไปแล้ว” คิ้วของเลสเตอร์ขมวดแน่นขึ้นอย่างหงุดหงิด แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไร เอสต้าก็ยกคางขึ้นเล็กน้อยแล้วจ้องเขากลับเต็มตาอย่างจงใจ “หรือคุณอยากให้ฉันจีบคุณแทนล่ะคะ?” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “อย่าท้าครับ” เขาพูดเสียงต่ำ ริมฝีปากคลี่ยิ้มแต่ดวงตากลับไม่ขำ “เพราะผมเอาจริง” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เอสต้าหัวเราะพรืดอย่างกลั้นไม่อยู่ เธอชอบเวลาที่เลสเตอร์หลุดมาดแบบนี้ มันทำให้เทพพระอาทิตย์ผู้ยิ่งใหญ่ดูเหมือนมนุษย์ธรรมดาที่หวงของเล่นตัวเองเกินเหตุ มิแรนด้าที่มองอยู่เงียบ ๆ ถึงกับยิ้มเจื่อน “เอ่อ... งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ เหมือนจะมีคนกำลังจะ... ลุกเป็นไฟ” มิแรนด้ายิ้มพลางถอยหลังไปอย่างรวดเร็วเหมือนกลัวถูกลูกหลง ก่อนจะหายลับไปในฝูงชน <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เลสเตอร์ถอนหายใจเบา ๆ แต่ยังไม่ยอมปล่อยเอวเธอ “คุณนี่มันตัวป่วนจริง ๆ เอสต้า”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “ฉันรู้ค่ะ” เธอตอบพลางยิ้มร้าย ยกมือแตะอกเขาเบา ๆ “แต่คุณก็ยังไม่หนีไปไหนนี่นา คุณชายพระอาทิตย์”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เขาส่ายหัวพลางหัวเราะในลำคอ “เพราะดูเหมือนผมจะติดไฟที่คุณจุดขึ้นนี่แหละ”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “ดีค่ะ” เธอตอบกลับเสียงหวาน “งั้นฉันจะจุดเพิ่มให้อีก เผื่อคุณยังไม่ร้อนพอ”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เลสเตอร์สบตาเธออยู่นานจากคำนั้นก่อนจะยิ้มบาง ๆ และกระซิบข้างหู “คืนนี้คุณจะได้รู้ ว่าพระอาทิตย์เวลาไหม้จริง ๆ มันร้อนขนาดไหน”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “งั้นคืนนี้ค่อยไหม้ได้ไหมล่ะคะ” เอสต้าเอ่ยเสียงเบาแต่น้ำเสียงเต็มไปด้วยแววท้าทาย นิ้วเรียวยกขึ้นแตะที่ปกเสื้อของเลสเตอร์เบา ๆ ทำทีเหมือนจัดให้เข้าที่ แต่การเคลื่อนไหวนั้นกลับเต็มไปด้วยจงใจจนเขาสูดลมหายใจหนักผ่านจมูก สายตาคมของเขาฉายแววข่มกลั้นอย่างชัดเจน “คุณ...” เสียงของเขาขาดห้วงราวกับต้องใช้ความพยายามทั้งหมดในการไม่เผลอทำอะไรบ้า ๆ กลับไป “อย่าเพิ่งเผาฉันสิ เดี๋ยวฉันต้องไปส่งของขวัญให้ออสติน อ๋าว ก่อนนะคะ” เธอยิ้มบาง ๆ ริมฝีปากโค้งนิด ๆ แบบที่รู้ว่ากำลังฆ่าเขาช้า ๆ เลสเตอร์ก็เลยขยับตามเอสต้าไปด้วย “ผมไปด้วย” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “ไม่ต้องเลยค่ะ” เอสต้าหันมาหรี่ตาใส่เขา “คุณน่ะหาเรื่องคนอื่นเก่งจะตาย เดี๋ยวฉันยังไม่ได้ให้ของขวัญก็ต้องดับไฟไปก่อน” เธอยกนิ้วขึ้นแตะริมฝีปากของเขาเบา ๆ ปลายเล็บเฉียดริมฝีปากร้อน “รอก่อนนะ เดี๋ยวฉันจะกลับมาเต้นรำกับคนที่ฉันอยากเต้นด้วยที่สุดในตอนนี้” เท่านั้นเอง แสงในดวงตาของเลสเตอร์ก็เปลี่ยนเป็นประกายแห่งความมั่นใจที่คุ้นเคย ใบหน้าคมโน้มลงเล็กน้อยราวกับจะพูดอะไร แต่ก็เพียงยิ้มมุมปาก “ผมรู้อยู่แล้ว ว่าคุณหมายถึงผม” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “อย่าเพิ่งมั่นใจนักสิคะ” เอสต้าทิ้งท้ายอีกฝ่าย พร้อมส่งสายตากวนประสาทให้ ก่อนจะหมุนตัวเดินไปทางอีกฟากของห้อง เธอไม่ทันได้เดินพ้นสามก้าวก็ถึงแล้วล่ะเพราะออสตินบังเอิญเดินมาตรงนี้พอดี “สวัสดีค่ะ ขออภัยนะคะ คุณออสติน อ๋าว ใช่ไหมคะ?” ออสตินชะงัก หันกลับไปตามเสียงนั้น ก่อนจะเห็นหญิงสาวผมแดงในชุดราตรีสีเดียวกับไวน์ชั้นดีเดินเข้ามาในแสงไฟคริสตัลที่สาดลงจากเพดาน เธอยิ้มบางอย่างที่เต็มไปด้วยความมั่นใจและความซนในคราวเดียวกัน ดวงตาสีเทาเงินจับจ้องมาที่เขาราวกับกำลังมองเหยื่อที่น่าสนใจมากกว่าสหายในงานเลี้ยง  “ฉันมีของจะมอบให้น่ะค่ะ” เอสต้าพูด น้ำเสียงฟังดูสุภาพแต่แฝงรอยขี้เล่น เธอยกกล่องของขวัญเล็ก ๆ ที่ห่ออย่างตั้งใจด้วยกระดาษหนังสือพิมพ์โง่ ๆ ส่งให้ “จับฉลากได้ชื่อคุณพอดี” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ออสตินเลิกคิ้ว ยิ้มมุมปาก “ของผมเหรอครับ? แบบนี้ผมคงโชคดีสินะ”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “แน่นอนสิคะ” เอสต้าตอบอย่างรวดเร็ว “คุณได้ของขวัญจากคนที่จัดงานนี้ขึ้นเลยนะคะ” ออสตินหัวเราะในลำคอ เสียงของเขาเบาและนุ่มพอจะกลืนไปกับเสียงไวโอลินในพื้นหลัง “ผมไม่สงสัยเลยว่าคุณจะเป็นใคร... เดรสสีแดง ผมแดง แล้วก็สายตาที่ดูเหมือนจะรู้ทุกอย่างในห้องนี้น่ะเซนจูเรี่ยนบลอสซัมใช่ไหมครับ?” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เอสต้าหรี่ตานิด ๆ อย่างมีเลศนัย “คุณพูดเหมือนเคยเห็นฉันในหนังสือพิมพ์เมอร์คิวรี่อย่างงั้นแหละค่ะ”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “ไม่ถึงขนาดนั้นครับ น่าจะไม่มีใครกล้าทำข่าวของคุณมากนัก” เขาตอบพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น “แต่ชื่อของคุณดังพอที่คนค่ายฮาล์ฟบลัดจะเคยได้ยินอยู่บ้าง”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เธอหัวเราะเบา ๆ “ฟังดูเหมือนคำชม แต่ฉันจะถือว่าคุณตั้งใจชมก็แล้วกัน” แล้วเธอก็ยื่นกล่องของขวัญให้ในที่สุด นิ้วเรียวขาวซีดสัมผัสหลังมือของเขาแผ่วเบาอย่างจงใจ “ข้างในไม่มีระเบิดนะคะ อย่ากลัวนะ” ออสตินรับไว้ด้วยรอยยิ้มที่ผสมระหว่างเขินและขำ “ผมจะจำไว้นะครับ... แล้วผมควรเปิดเลยไหม?”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เอสต้าหัวเราะเบา ๆ ดวงตาเทาเงินระยับ “พูดเก่งเหมือนคนสายเลือดไดโอนีซุสไปเลยค่ะ”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “ก็พ่อผมเป็นเทพแห่งไวน์นี่ครับ ถ้าไม่พูดให้คนฟังหัวเราะได้ เขาคงไม่เรียกผมว่าลูกแท้ ๆ”  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ขณะที่ทั้งสองสบตากันอยู่นั้น เสียงไอเบา ๆ ดังขึ้นข้างหลังอย่างจงใจ “ขอโทษที่ขัดจังหวะครับ” เลสเตอร์ที่ยืนอยู่ตรงนั้นใกล้ ๆ มีใบหน้ายังคงมีรอยยิ้มสุภาพ แต่ดวงตาสีฟ้านั่นกลับนิ่งเรียบจนเหมือนจะจับอุณหภูมิของห้องลดลงไปสององศา “ออสติน อ๋าวใช่ไหมครับ?” น้ำเสียงของเลสเตอร์นุ่มแต่ฟังแล้วรู้สึกถึงแรงกดดันบางอย่าง “ผมเคยได้ยินชื่อ นักแสดงชื่อดังจากฮาล์ฟบลัดนี่เอง” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ออสตินหันมาทางเขา ยิ้มสุภาพ “ครับ ผมเอง ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ... ถ้าจำไม่ผิด คุณเป็นคนจากค่ายจูปิเตอร์ใช่ไหม?”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “ใช่ครับ” เลสเตอร์พยักหน้าช้า ๆ ดวงตาไม่ละไปจากเขาแม้แต่น้อย “นาน ๆ จะได้เห็นคนจากค่ายฮาล์ฟบลัดมาในนิวโรม”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “ก็ถือว่าเป็นโอกาสดีครับ ได้มาเจอหลายคนที่ไม่เคยเห็นมาก่อน...” ออสตินหันไปยิ้มให้เอสต้าที่ในตอนนี้ยืนอมยิ้มอยู่ตรงกลางระหว่างทั้งคู่  บรรยากาศคล้ายมีไฟฟ้าแล่นผ่านระหว่างสายตาสองชายหนุ่ม หนึ่งคือพระอาทิตย์ในร่างมนุษย์ที่กำลังหึงจนแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่ อีกหนึ่งคือบุตรแห่งไดโอนีซุสที่ไม่รู้เลยว่ากำลังยั่วเทพเจ้าโดยบังเอิญ แน่นอนว่าสำหรับออสตินแล้วเขาไม่ได้คิดอะไรกับเซนจูเรี่ยนบลอสซัมเลยแม้แต่น้อย แค่เป็นคนอารมณ์ดีเท่านั้น <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เอสต้ามองทั้งสองสลับกันอย่างขบขัน “โอเคค่ะ สุภาพบุรุษทั้งสอง... หนึ่งคนฉันพึ่งของขวัญให้ อีกคนหวงของขวัญอยู่ ฉันว่ามันเริ่มจะร้อนเกินไปสำหรับช่วงแลกของแล้วนะ” เลสเตอร์เลิกคิ้วทันควัน “ร้อนเพราะใครกันล่ะครับ?” “แน่นอนก็เพราะคุณสิคะ” เอสต้าตอบพลางยกมุมปากขึ้นอย่างท้าทาย ก่อนจะหันไปทางออสตินเพื่อขอบคุณ “ขอบคุณอีกครั้งนะคะ” เป็นจังหวะเดียวกันที่เลสเตอร์ขยับเข้ามาข้างเธอเหมือนจะกั้นระยะกับชายอีกคน มือของเขาวางบนแผ่นหลังเธอเบา ๆ แต่แรงพอให้รู้ว่าไม่อยากให้ใครแตะต้อง “ขอตัวก่อนนะครับ” เขาพูดเสียงเรียบ “เธอติดคิวเต้นรำไว้แล้ว” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เอสต้าหัวเราะคิกคักกับสิ่งที่เลสเตอร์ทำ “อ๋อ ใช่สิคะ กับคนที่ฉันอยากเต้นด้วยที่สุดในตอนนี้ แล้วพบกันนะคะคุณออสติน ยินดีที่ได้รู้จัก” ออสตินยกแก้วไวน์ขึ้นเล็กน้อย รอยยิ้มเขานิ่งแต่เปี่ยมเสน่ห์ประมาณว่าเชิญตามสบายเลยนะครับ ประมาณนั้น เลสเตอร์ถึงหันกลับมาส่งยิ้มให้ออสตินเป็นยิ้มที่ดูสุภาพแต่แฝงแรงอวดดีตามสไตล์ของเขา ก่อนจะโอบเอวเอสต้าแน่นขึ้นแล้วพาเธอเดินกลับไปยังกลางฟลอร์ เต็มไปด้วยสายตานับสิบคู่ที่แอบมองอยู่ และหลังจากนั้นเห็นว่า... ช่วงท้ายของกิจกรรมเซนจูเรี่ยนกองร้อยที่สองมันส์เกินเบอร์จนเต้นบนโต๊ะมันไปเลย... เมาหัวทิ่มท่ามกลางแฟนหนุ่มที่ไม่มีการหยุดอะไรทั้งนั้น-- (เห่อ เขียนแล้วทะลุ 100K แน่เลย เอาไป 2 บรรทัด) <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">รางวัลกิจกรรมทุกคนจะได้รับ : หินตีบวก 1 ก้อน แทน, +50 พลังน้ำใจ, +50 ศรัทธา, 50 เกียรติยศ และ ไดเอทเป๊บซี 1 กระป๋อง<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <div style="outline-style: none; text-align: center; color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> เลสเตอร์ ปาปาโดปูลอส</div><div style="outline-style: none; text-align: center; color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;">พูดคุยกับ NPC ความสนิทสนม +5</div><div style="outline-style: none; text-align: center; color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;">โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ รุ่นพี่ +20</div><div style="outline-style: none; text-align: center; color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;">กลิ่นหอมจาก น้ำหอมเฮคาที - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ +10</div><div style="outline-style: none; font-size: 5px; text-align: center; color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK";">(ทุกครั้งที่โรลเพลย์ลงท้ายด้วยเลขไบต์ 0 5 7 9 ทำให้ได้รับความโปรดปรานจาก NPC TGC SP Lares Satyr ได้รับความโปรดปราน+10)</div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><div style="outline-style: none; text-align: center; color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;">สรุปรวมค่าความสัมพันธ์ หาร 2 = โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ +17.5</div><div style="outline-style: none; text-align: center; color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </div><div style="outline-style: none; text-align: center; color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"><div style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: "Microsoft Yahei", Simsun; font-size: 12px; outline-style: none;"> ออสติน อ๋าว</div><div style="outline-style: none;">พูดคุยกับ NPC ความสนิทสนม +5</div><div style="outline-style: none;">โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ รุ่นพี่ +20</div><div style="outline-style: none;">โบนัสจากกิจกรรม มอบของขวัญให้ NPC - เพิ่มความสัมพันธ์ NPC +20</div><div style="outline-style: none;">กลิ่นหอมจาก น้ำหอมเฮคาที - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ +10</div><div style="font-size: 5px; outline-style: none;">(ทุกครั้งที่โรลเพลย์ลงท้ายด้วยเลขไบต์ 0 5 7 9 ทำให้ได้รับความโปรดปรานจาก NPC TGC SP Lares Satyr ได้รับความโปรดปราน+10)</div></div><div style="outline-style: none; text-align: center;"><div style="color: rgb(105, 105, 105); outline-style: none;"> </div><div style="outline-style: none;"><div style="color: rgb(0, 0, 0); outline-style: none;"><div style="outline-style: none;"> มิแรนด้า การ์ดิเนอร์</div><div style="color: rgb(105, 105, 105); outline-style: none;">พูดคุยกับ NPC ความสนิทสนม +5</div><div style="font-size: x-large; font-family: "TH SarabunPSK"; color: rgb(105, 105, 105); outline-style: none;">โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ รุ่นพี่ +20</div><div style="font-size: x-large; font-family: "TH SarabunPSK"; color: rgb(105, 105, 105); outline-style: none;">โบนัสจากกิจกรรม รับของขวัญจาก NPC - เพิ่มความสัมพันธ์ NPC +20</div><div style="font-size: x-large; font-family: "TH SarabunPSK"; color: rgb(105, 105, 105); outline-style: none;">กลิ่นหอมจาก น้ำหอมเฮคาที - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ +10</div><div style="font-size: 5px; font-family: "TH SarabunPSK"; color: rgb(105, 105, 105); outline-style: none;">(ทุกครั้งที่โรลเพลย์ลงท้ายด้วยเลขไบต์ 0 5 7 9 ทำให้ได้รับความโปรดปรานจาก NPC TGC SP Lares Satyr ได้รับความโปรดปราน+10)</div></div></div></div>

Eloise โพสต์ 2025-12-15 23:21:44

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#Eloise01 {
border-radius: 30px;
border: 6px double #000000;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/rR3KDvy.png");}
</style>

<style>
#Eloise02 {
width: 800px;
border-radius: 20px;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/O01jmYP.png");}
</style>

<style>
#Eloise03 {
width: 520px;
border-radius: 20px;
border: 6px double #000000;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/O01jmYP.png");}
</style>

<div id="Eloise01">


 

<div id="Eloise02">



 <div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;">วันที่ 13 ธันวาคม 2025 เวลา 19.00 น. เป็นต้นไป</div><div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/HiVVn9A.gif" border="0"> </div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><div style="text-align: left;"><div style=""><div><div> </div><div><div>วันนี้เป็นหนึ่งในวันที่เอโลอิสรู้สึกว่าอยู่ผิดที่ผิดทางที่สุดในชีวิตเดมิก็อด บอลรูมแบคคัส ณ มหาวิทยาลัยนิวโรมถูกเนรมิตให้กลายเป็นวิมานแห่งความหรูหราอลังการ โถงขนาดใหญ่อันโอ่อ่านี้ส่องสว่างด้วย โคมไฟระย้าคริสตัลนับสิบดวง สะท้อนประกายทองจากภาพวาดสีน้ำมันบนเพดานที่เล่าเรื่องราวของเทพเจ้าโรมันและกรีก ผ้าม่านกำมะหยี่สีเขียวมรกตห้อยระย้าตัดกับเสาหินอ่อนสูงตระหง่านที่ถูกประดับด้วยพวงมาลัยเถาองุ่นและดอกไม้สีแดงอย่างหนาแน่น</div><div> </div><div>เอโลอิสสวมชุดราตรีเปิดไหล่สีเบอร์กันดีซึ่งเป็นชุดที่ดูเป็นทางการและหรูหราที่สุดเท่าที่เธอจะหาได้ในตู้เสื้อผ้าของตัวเอง (อันที่จริงต้องตัดเองที่ห้องเวิร์คช็อปมาเพื่อการนี้เลยแหละเพราะปกติไม่มี) เธอเดินเข้าสู่ห้องโถงด้วยความประหม่า</div><div> </div><div>เธอกวาดสายตามองไปรอบ ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีพวกบุตรธิดาเฮเฟตัสที่เป็นพี่ ๆ น้อง ๆ ของเธอ เข้าร่วมงานนี้ ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงได้หัวเราะกันเกรียวกราวแน่ ถ้าเห็นเธอในชุดทางการแบบนี้ เพราะปกติแล้วชุดที่เธอใส่มีแต่เสื้อค่ายหรือเสื้อเปื้อนน้ำมันเครื่อง</div><div> </div><div> </div><div style="text-align: center;"><img src="https://iili.io/faSC5R2.png" border="0"></div><div> </div><div>เหล่าเดมิก็อดและพลเมืองทุกคนละทิ้งชุดฝึกและเสื้อยืดธรรมดา ทุกคนมาในชุดราตรีที่งดงามและทักซิโด้ที่ถูกตัดเย็บอย่างดี เอโลอิสแค่อยากจะเข้ามาดูบรรยากาศว่างานเลี้ยงแบบชาวค่ายจูปิเตอร์มันเป็นอย่างไร แต่ต้องยอมรับว่าเธอ เกร็งมากพอสมควร เพราะไม่ค่อยรู้จักใคร และไม่กล้าที่จะเข้าไปทักทายใครก่อน</div><div> </div><div>“ฉันมาทำอะไรที่นี่…” เธอพึมพำขณะที่มองคู่รักหลายคู่ที่กำลังเต้นรำอย่างนุ่มนวลหรือจีบกันอย่างเปิดเผย</div><div> </div><div>เอโลอิสพยายามทำตัวให้ลีบที่สุด เธอมองหาโซนพักผ่อนแล้วไปคว้าน้ำผลไม้ในงานมาดื่มเงียบ ๆ ขณะที่รอให้ถึงเวลาสำคัญของค่ำคืนนี้คือ การจับของขวัญ</div><div> </div><div>จุดศูนย์กลางของงาน คือกองของขวัญที่ถูกนำมาจากกิจกรรม The Saturnalia Deposit ซึ่งกองสูงอยู่กลางห้องโถง และแล้วก็มาถึงช่วงที่ทุกคนรอคอย ดูเหมือนว่าจะมีคนจับได้ชื่อเธอ เอโลอิสไม่รอช้า เธอรีบหยิบกล่องของขวัญของตัวเองที่มาพร้อมลายพิมพ์เฟืองเพื่อนำไปให้อีกฝ่าย</div><div> </div><div>คนที่เดินมารับของขวัญคือ คลีเมนทิส เมฟ ราทิแกน ซึ่งสวมชุดราตรีชุดราตรียาวเมทัลลิกสีเงินเหลือบม่วงลาเวนเดอร์</div><div> </div><div>“สวัสดีค่ะ” เอโลอิสแนะนำตัวพร้อมยื่นกล่องให้ “ฉันชื่อเอโลอิส เพจ นะคะ ธิดาแห่งเฮเฟตัส มาจากค่ายฮาล์ฟบลัด…ฉันเห็นว่าที่นิวโรมมีของเจ๋ง ๆ เยอะเลย ก็เลยไม่แน่ใจว่าจะชอบไหม แต่ก็หวังว่าคุณจะชอบนะคะ”</div><div> </div><div>คลีเมนทิสรับกล่องไปพร้อมรอยยิ้มที่สุภาพ เอโลอิสรู้สึก โล่งใจเป็นอย่างมาก เมื่อภารกิจการมอบของขวัญเสร็จสิ้นลงไป</div><div> </div><div>และแล้วก็มาถึงนาทีลุ้นระทึกของเอโลอิส เธอตัดสินใจเดินไปที่กองของขวัญแล้วลองจับสลากดูบ้าง เธอเปิดอ่านชื่อที่ติดอยู่บนกล่องของขวัญด้วยความตื่นเต้น แล้วก็พบคำที่คุ้นเคย 'ออสติน อ๋าว'</div><div> </div><div>เอโลอิสทำหน้าเหม่อเล็กน้อย ขนาดมาไกลถึงนิวโรมแล้วก็ยังไม่พ้นของขวัญจากชาวค่ายฮาล์ฟบลัดสินะ เธอส่ายหัวอย่างขบขัน</div><div> </div><div>“ไง คุณที่ปรึกษาบ้านเฮเฟตัส”</div><div> </div><div>เสียงทักทายที่เต็มไปด้วยความเฮฮาดังมาจากด้านหลัง ออสติน อ๋าว ซึ่งเป็นบุตรแห่งไดโอนีซุสเดินเข้ามาหาในชุดสูทที่ดูดีแต่ก็ยังคงความผ่อนคลายในแบบของคนดัง</div><div> </div><div>“สวัสดีค่ะรุ่นพี่” เอโลอิสหัวเราะเล็กน้อย “ไม่คิดเลยว่ามาไกลถึงนี้แต่ก็ยังได้ของจากคนค่ายเดียวกันจนได้…แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันไม่ยินดีนะคะอย่าเข้าใจผิด ไม่ว่าใครให้ก็ยินดีทั้งนั้น เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับของขวัญจากนักแสดงชื่อดัง”</div><div> </div><div>ออสตินหัวเราะร่วน เมื่อได้ยินการเรียกขานอย่างเป็นทางการนั้น</div><div> </div><div>“นึกว่าจะพูดว่าชาวไร่เสียอีก” เขาพูดติดตลก “ขอบคุณที่ยังจำได้ว่าผมเป็นนักแสดง นี่ของขวัญนะ”</div><div> </div><div>เขาหยิบกล่องของขวัญที่ถูกห่ออย่างเรียบง่ายแต่ดูดี ยื่นให้เธอ เอโลอิสรับกล่องมาแต่ยังไม่เปิดดูตอนนี้</div><div> </div><div>“ไม่ว่าข้างในจะเป็นอะไรจะใช้อย่างดีเลยค่ะ” เธอตอบด้วยรอยยิ้ม</div><div> </div><div>“ถ้าอย่างนั้นก็ขอให้สนุกกับงานเลี้ยงต่อเลยนะ” ออสตินกล่าวทิ้งท้ายก่อนจะเดินกลับไปรวมกลุ่มกับเพื่อน ๆ</div><div> </div><div>ความเฮฮาสนุกสนานและไม่ถือตัวของรุ่นพี่ออสติน ทำให้เอโลอิสผ่อนคลายความเกร็งลงไปเยอะ สมกับเป็นลูกคุณดีที่สามารถสร้างบรรยากาศที่ดีให้กับทุกคน</div><div> </div><div>เอโลอิสเดินกลับไปที่โซนพักผ่อนอีกครั้ง กอดกล่องของขวัญไว้ในอ้อมแขน พลางมองบรรยากาศในห้องโถงที่เริ่มเปลี่ยนไป โต๊ะอาหารเริ่มถูกเคลื่อนย้ายออกไปอย่างรวดเร็ว วงออร์เคสตราดนตรีคลาสสิกเริ่มเปลี่ยนเป็นจังหวะที่ เร้าใจและรวดเร็วขึ้น บรรยากาศของ Bacchus Ballroom เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง กลายเป็นอาฟเตอร์ปาร์ตี้  เหล่าเดมิก็อดที่เต็มไปด้วยพลังเริ่มเต้นรำกันอย่างสุดเหวี่ยงเพื่อใช้พลังแห่งไวน์และความสุขส่งท้ายเทศกาล</div><div> </div><div>เอโลอิสจิบน้ำผลไม้ในแก้ว แล้วยิ้มให้กับภาพความรื่นเริงรอบตัว เธอรู้สึกว่าตัวเองได้เป็นส่วนหนึ่งของงานรื่นเริงนี้ก็ไม่เลวนัก แม้จะเกร็งในตอนแรกแต่พออยู่ไปสักพักก็เริ่มคิดว่ามันสนุกแล้วล่ะ…</div></div></div><div> </div><div> </div></div></div><div style="text-align: center;"><div> </div><div>กิจกรรมที่ 7 The Feast of Immortals (งานเลี้ยงแห่งอมตะชน)</div><div><div>รับ หินตีบวก 1 ก้อน, +50 พลังน้ำใจ, +50 ศรัทธา และ เกียรติยศ</div><div>ไดเอทเป๊บซี 1 กระป๋อง </div></div><div> </div><div> ออสติน อ๋าว</div><div>พูดคุยกับ NPC ความสนิทสนม +5</div><div>ได้ของจาก NPC โบนัสพิเศษ +20 ความสนิทสนม</div><div> </div><div>@God </div><div> </div></div></div>

</div>

 

</div>

 

</div>

Xolotl โพสต์ 2025-12-18 09:17:46

<h1 dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/Gemini_Generated_Image_dowc57dowc57dowc__1_-removebg-preview-1.md.png" border="0"></h1><h1 dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 13-14 เดือน ธันวาคม ปี 2025</h1><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เวลาเย็น เวลา 18.00 น. เป็นต้นไป ณ บอลรูมแบคคัส มหาวิทยาลัยนิวโรม<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">◀️┃▶️ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ภายใต้แสงทองของโคมระย้าที่ระยิบระยับเหนือเพดานวาดภาพเทพเจ้ากรีกโรมัน บอลรูมแบคคัสของมหาวิทยาลัยนิวโรมงดงามราวกับอาณาจักรแห่งอมตะ เสาหินอ่อนสีงาช้างเรียงรายตลอดโถงสูงตระหง่าน ผ้าม่านกำมะหยี่สีมรกตพาดลงมารับกับพื้นหินขัดสะท้อนแสงวิบวับจากเหล้าองุ่นในถ้วยแก้ว และเสียงหัวเราะปนเสียงไวโอลินที่บรรเลงทำนองฤดูหนาวแผ่วเบาให้บรรยากาศดูทั้งศักดิ์สิทธิ์และอบอุ่นไปพร้อมกัน <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> คีอาร์ปรากฏตัวขึ้นในงานอย่างเงียบงามราวกับสายลมเหนือที่แผ่วพาดเหนือยอดเขา เธอสวมชุดกระโปรงผ้าทูลล์สีเขียวมะกอกอ่อน ช่วงอกคอดรับทรวดทรงและปักลายดอกไม้เล็ก ๆ สีพาสเทลอย่างละเอียดราวกับกลีบดอกไม้ลอยอยู่บนผืนหิมะ ใต้แสงเทียนนับร้อยที่สะท้อนผ่านเนื้อผ้าบางนั้น ดูคล้ายหมอกเย็นที่เคลื่อนไหวในป่าเงียบ เธอรวบผมบลอนด์ทองแดงสตรอว์เบอร์รีไว้หลวม ๆ ปลายผมสะท้อนประกายแดงอบอุ่นเมื่อแสงตกกระทบ แว่นกลมบางกรอบสีทองวางอยู่บนสันจมูกเรียว เสริมให้ใบหน้าขาวซีดอมชมพูดูละมุนละไมยิ่งขึ้น<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <div style="font-size: x-large; text-align: center;"><img src="https://iili.io/fcbiIoJ.png" width="300" _height="525" border="0"></div><div style="text-align: center;">(ผู้หญิงในสเป็ค ผปค. อิจฉาใครจะได้น้องไปครอง)</div><div style="font-size: x-large; text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> คีอาร์ไม่คุ้นกับงานเลี้ยงลักษณะนี้ แม้แม่ของเธอจะเคยพาเข้าร่วมมาหลายครั้งในวัยเด็กก็ตาม เสียงพูดคุยและกลิ่นเหล้าองุ่นลอยคลุ้งรบกวนประสาทสัมผัสจนเธออยากหนีออกไปสูดอากาศเย็นข้างนอก แต่ด้วยมารยาท เธอเลือกจะเดินหลบไปตามมุมห้องอย่างสง่างาม รักษาระยะห่างจากฝูงชนที่สุดเท่าที่จะทำได้ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ใจกลางโถงคือกองของขวัญจากกิจกรรม The Saturnalia Deposit ที่จัดขึ้นก่อนหน้านี้ กล่องสีสดใสและหรูหราเรียงสูงราวภูเขาเล็ก ๆ ทุกคนต่างตื่นเต้นกับช่วงเวลาการแลกเปลี่ยน คีอาร์เดินเข้าไปเงียบ ๆ ท่ามกลางความอึกทึก หยิบกล่องของตนขึ้นมา กล่องสีขาวเงินขนาดพอดีมือที่เธอห่อเองอย่างเรียบง่าย และผู้ที่เธอต้องมอบให้...คือชายคนหนึ่งจากค่ายจูปิเตอร์ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ชเว มินจุน เดมิก็อดเชื้อสายวีนัส ผู้มีรูปร่างสูงโปร่ง ผมสีทองซีดตัดกับตาสีน้ำตาลอ่อนที่สะท้อนแสงเทียนราวน้ำผึ้ง เขาแต่งสูทสีกลางคืนขับผิวขาวเนียนให้โดดเด่น ใบหน้าเรียบแต่แฝงรอยยิ้มบาง ๆ ของคนที่รู้จักใช้เสน่ห์อย่างไม่ตั้งใจ เป็นบุคลิกที่เต็มไปด้วยพลังแห่งความมั่นใจและความเป็นมิตรในเวลาเดียวกัน <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> คีอาร์หยุดอยู่ตรงหน้าเขา สูดหายใจเบา ๆ แล้วเอ่ยเสียงนุ่ม “ฉันจับฉลากได้ส่งมอบมันคุณค่ะ” เธอยื่นกล่องของขวัญออกไปด้วยท่าทางเรียบสงบ สายตาไม่สบตรง ๆ นัก เหมือนกลัวว่าแค่สัมผัสทางสายตาจะทำให้ความเงียบในใจเธอแตกสลาย <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">มินจุนรับกล่องไว้ด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน “ขอบคุณครับ” เสียงของเขานุ่ม ละมุนราวกับบทเพลงหนึ่งที่กล่อมสายลมให้นิ่ง คีอาร์เพียงพยักหน้า รับคำขอบคุณด้วยท่าทีเรียบเฉยอย่างที่ควร เธอถอยหลังเล็กน้อย เตรียมจะหลบออกจากวงคน แต่ชายหนุ่มกลับขมวดคิ้วนิด ๆ เมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้แนะนำตัว เขาก้มมองกล่องในมือ เห็นชื่อที่เขียนไว้ตรงโน้ตเล็ก ๆ <span style="color: rgb(105, 105, 105); background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Ki’ar Xolotl “ขอบคุณนะครับ...คุณคีอาร์” เขาเอ่ยเรียกชื่อเธอขึ้นอย่างชัดถ้อย น้ำเสียงนั้นไม่ได้ดังมาก แต่พอให้คนใกล้ ๆ ได้ยิน <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> หญิงสาวชะงักเล็กน้อยก่อนจะเงยหน้าขึ้น ดวงตาสีเทาอมเขียวมองเขาชั่วครู่ เหมือนสายลมที่พัดผ่านหน้าผาแล้วจางหายไปในพริบตา เธอยิ้มบางตามมารยาทอันสมบูรณ์แบบตามแบบฉบับคนที่ไม่รู้สึกอะไรเลย <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “ค่ะ ยินดีค่ะ” เธอตอบสั้น ๆ ก่อนจะหมุนตัวเดินหลบฝูงชนออกไปทางมุมที่เงียบกว่า เสียงรองเท้าส้นบางกระทบพื้นหินเป็นจังหวะนุ่ม ๆ จนแทบกลืนไปกับเสียงไวโอลินในห้อง <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> คีอาร์ยืนฟังเสียงดนตรีในงานเลี้ยงยังคงบรรเลงแผ่วอยู่ท่ามกลางโคมไฟระย้าที่ทอประกายทองสะท้อนพื้นหินอ่อน ราวกับแสงจากสรวงสวรรค์กำลังโปรยลงมาเหนือเหล่าบุตรแห่งเทพทั้งหลาย เธอยืนอยู่บริเวณด้านข้างของโถงใหญ่ ลมหายใจเย็นเฉียบของเธอสอดประสานเข้ากับบรรยากาศอบอุ่นในห้องราวกับลมหวนที่หลงเข้ามาในฤดูรื่นเริง ใบหน้าของเธอเรียบเฉยไม่ต่างจากน้ำแข็งในแก้วไวน์ จนกระทั่งใครบางคนเดินเข้ามาใกล้ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> #ดีน @Dean  <span style="color: rgb(105, 105, 105); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชายหนุ่มร่างสูงในชุดสูทสีดำสนิทปรากฏตรงหน้า เขาดูสง่างามและเรียบหรูในเวลาเดียวกัน เส้นผมสีเข้มถูกจัดอย่างเรียบร้อย ผิวขาวอมทองสะท้อนแสงไฟที่ส่องลงมาเหนือม่านหลัง เขายิ้มอย่างอ่อนโยนเป็นรอยยิ้มที่มีมารยาทแบบชายหนุ่มจากตะวันตก แต่อบอุ่นจนทำให้บรรยากาศรอบตัวดูผ่อนคลายลงอย่างประหลาด ภายในมือของเขามีกล่องของขวัญ กล่องนั้นห่อด้วยกระดาษลายทางสีขาวสลับส้ม ผูกริบบิ้นสีส้มสดใสไว้ด้านบน พร้อมโน้ตเล็ก ๆ ที่เขียนด้วยลายมือหวัด ๆ ว่า <span style="background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ระวังของแตก — Dean <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> #ดีน @Dean  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> คีอาร์รับกล่องไว้ด้วยสองมืออย่างระมัดระวัง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นสบตาเขา ดวงตาสีเทาอมเขียวของเธอส่องประกายเย็นเฉียบปนระแวดระวังในทีแรก แต่เมื่อเธอวิเคราะห์เสี้ยววินาทีของแววตาชายคนนั้นก็พบเพียงความจริงใจตรงไปตรงมา ไม่มีการวางแผนหรือความเสแสร้ง... มีเพียงความอบอุ่นของลูกชายแห่งท้องทะเลที่สื่อออกมาอย่างบริสุทธิ์ เธอพยักหน้าเบา ๆ และตอบด้วยเสียงนุ่มนวลที่เปี่ยมมารยาท  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้พบและยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน ฉันชื่อคีอาร์ โซล็อตล์ เชื้อสายบอเรอัส... พึ่งเข้าค่ายฮาล์ฟบลัดไม่นานค่ะ” รอยยิ้มบางคลี่ขึ้นบนริมฝีปากของเธอ มันเป็นรอยยิ้มที่ดูอ่อนโยนแต่ผ่านการคำนวณอย่างละเอียดในใจ เธอรู้ดีว่าการสร้างสายสัมพันธ์กับบุตรแห่งมหาเทพทั้งสามคือการวางหมากที่ปลอดภัยที่สุดในโลกที่เทพและลูกครึ่งเทพมีชีวิตอยู่ด้วยอำนาจและสมดุล <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> #ดีน @Dean  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “หวังว่าจะได้พบกันในค่ายนะคะ ขอบคุณค่ะ ฉันขอตัวก่อน” คีอาร์ตอบสั้น ๆ ราวกับลมเหนือที่พัดผ่านผิวน้ำเพียงครู่เดียวก่อนจะจางหาย เธอถอยหลังอย่างสุภาพ ย่อศีรษะเล็กน้อยเพื่อบอกลา แล้วหมุนตัวกลับเข้าไปในกลุ่มผู้คนอีกครั้ง เงาของเธอละลายหายไปในแสงสีทองของบอลรูม เหลือไว้เพียงกลิ่นหอมจาง ๆ ของลูกอมแตงโมและเมนทอลที่ล่องลอยปะปนในอากาศ<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="static/image/hrline/1.gif" border="0" alt=""> <div style="text-align: center;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><div style="outline-style: none;">รางวัลกิจกรรมทุกคนจะได้รับ : 35 EXP, +50 พลังน้ำใจ, +50 ศรัทธา, 50 เกียรติยศ และ ไดเอทเป๊บซี 1 กระป๋อง</div><div style="outline-style: none;"> </div><div style="outline-style: none;"> ชเว มินจุน</div><div style="white-space-collapse: collapse; outline-style: none; color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;">พูดคุยกับ NPC ความสนิทสนม +5</div><div style="white-space-collapse: collapse; outline-style: none; color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;">โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ รุ่นพี่ +20</div><div style="white-space-collapse: collapse; outline-style: none; color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;">โบนัสจากกิจกรรม มอบของขวัญให้ NPC - เพิ่มความสัมพันธ์ NPC +20</div><div style="white-space-collapse: collapse; outline-style: none; color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; color: rgb(0, 0, 0); font-size: 5px; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; line-height: 1.38;">กลิ่นหอมจาก น้ำหอม Unisex  - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ +5<p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; color: rgb(0, 0, 0); font-size: 5px; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; line-height: 1.38;"><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; color: rgb(0, 0, 0); font-size: 5px; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; color: rgb(0, 0, 0); font-size: 5px; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; color: rgb(0, 0, 0); font-size: 5px; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; color: rgb(0, 0, 0); font-size: 5px; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; color: rgb(0, 0, 0); font-size: 5px; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; color: rgb(0, 0, 0); font-size: 5px; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; color: rgb(0, 0, 0); font-size: 5px; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; line-height: 1.38;">(โรลเพลย์ที่ลงท้ายด้วย 0 2 4 6 8 - ใช้ได้กับรุ่นพี่และเพื่อนร่วมรุ่นเท่านั้น)</div></div>

Dean โพสต์ 4 วันที่แล้ว

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Dean เมื่อ 2025-12-27 14:33

https://i.imgur.com/ZmPLSo3.png370https://i.imgur.com/ZmPLSo3.pngงานเลี้ยงจับฉลาก
            (SAT) 13/12/2025 เวลา 18.00 น.

            เมื่อก้าวเท้าแรกผ่านซุ้มประตูสูงตระหง่านเข้าไป กลิ่นหอมอ่อนของเทียนไขและดอกไม้สดลอยมาแตะปลายจมูก แสงทองจากโคมระย้าคริสตัลนับสิบส่องลงมาราวกับแสงอาทิตย์ยามอัสดง ทำให้พื้นหินอ่อนขัดเงาใต้เท้าสะท้อนประกายระยิบระยับ ทุกย่างก้าวให้ความรู้สึกราวกับกำลังเดินเข้าสู่อีกโลกหนึ่ง
         “แมคซี่… นายเคยออกงานเลี้ยงที่หรูหราหมาเห่าขนาดนี้มาก่อนไหม?” ดีนกระซิบถามคนรักที่เดินเข้างานมาพร้อมกัน
            เบื้องหน้าคือ ‘บอลรูมแบคคัส แห่งมหาวิทยาลัยนิวโรม’ ห้องโถงยาวสุดสายตา โอบล้อมด้วยเสาหินอ่อนสีงาช้างเรียงรายอย่างมีจังหวะ ผ้าม่านกำมะหยี่สีเขียวเข้มถูกจับจีบอย่างประณีต แกว่งไหวเบา ๆ ตามกระแสอากาศราวกับกำลังต้อนรับผู้มาเยือน เพดานสูงเหนือศีรษะถูกแต่งแต้มด้วยภาพเฟรสโกอันวิจิตร เหล่าเทพและวิญญาณในท่าร่ายรำ ท่ามกลางหมู่ดาวและเมฆสีคราม มองลงมาด้วยสายตานิ่งสงบ ราวกับเป็นพยานของงานเลี้ยงนี้
            เสียงดนตรีลอยมาเป็นระลอก นุ่มลึกและสง่างาม ผสมกับเสียงสนทนาและเสียงหัวเราะของแขกผู้ร่วมงานที่แต่งกายในชุดราตรีและสูทหรูหรา สีสันของผ้าไหมและผ้าซาตินไหลเคลื่อนไปบนฟลอร์เต้นรำ ผู้คนจับมือหมุนตัวอย่างอ่อนช้อย ท่วงท่าทั้งหมดสอดประสานกับแสงเทียนที่เรียงรายบนโต๊ะอาหารราวกับทะเลดาวบนพื้นดิน
            “ไม่… ไม่เคย”
            แมคเคนซีตอบกลับด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก เห็นได้ชัดเลยว่าอีกฝ่ายก็ดูล่กไม่แพ้กัน ดีที่พวกเขาได้รับบรีฟจากซันซ์มาก่อนว่างานเลี้ยงในบอลรูมแบคคัสต้องใส่ทักซิโดเลยมีเวลาไปเช่าหามาทัน ไม่อย่างนั้นทั้งสองได้แต่งตัวเหมือนบ้านนอกกเข้ากรุง (โรมใหม่) แน่ ๆ
https://img2.pic.in.th/pic/image3810c85d017af460.png
            “แล้วพวกเราควรเริ่มจากอะไรก่อนดีล่ะ–..”
            พูดไม่ทันจบประโยคดีบริกรชาวลาร์ก็เข้ามาเสิร์ฟเครื่องดื่มทั้งสอง แชมเปญที่หมักบ่มอย่างพิถีพิถันด้วยกรรมวิธิพิเศษของเทพแบคคัสถูกเสิร์ฟลงตรงหน้า ของเหลวสีเหลืองทองใสสะอาดระยิบระยับในแก้วคริสตัล ฟองละเอียดผุดขึ้นช้า ๆ ราวกับมีชีวิต ส่งกลิ่นหอมอ่อนของผลไม้สุกและยีสต์หวานละมุน เพียงแสงไฟสะท้อนผ่านก็เหมือนจับแสงอาทิตย์ยามรุ่งอรุณเอาไว้ในแก้วเดียว รอให้ริมฝีปากแตะต้องเพื่อปลุกฤทธิ์แห่งความรื่นรมย์และความลุ่มหลงให้ตื่นขึ้นอีกครั้ง
            “เริ่มต้นได้ดี เยี่ยม!”
            ดีนคว้าแก้วทรงสูงขึ้นมาค่อย ๆ ละเลียดจิบรสชาติอันเลอค่านั่นทีละนิด เขาไม่อยากเมาเร็วไป เพราะวันนี้เป็นวันพิเศษเกินกว่าที่จะทำให้ตนเองฟุบหลับไปก่อนที่จะถึงห้องนอน หลังจากที่แอลกอฮอล์เข้าปากก็คล้ายว่าสวิตซ์ความประหม่าถูกปิดดับ เปิดแทนทับด้วยความใจกล้าที่จะเดินเข้าไปสนุกสนานกับงานเลี้ยงได้โดยไม่ลังเล
            ขณะที่ทั้งสองกำลังเพลิดเพลินไปกับรสชาติของอาหารชั้นเลิศที่ถูกปรุงจากวัตถุดิบสดใหม่อย่างพิถีพิถันด้วยเชฟฝีมือดี การประกาศผลการจับสลากก็เริ่มขึ้น
            “แมคซี่ นายรอฉันอยู่ตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวมา”
            ดีนบอกกับคนรักก่อนที่เขาจะเดินไปหยิบของขวัญที่ลงทะเบียนทิ้งไว้ (โดยซันซ์) ขึ้นมา มันหาง่ายจริงอย่างที่น้องชายว่า กล่องของขวัญสีส้มเด่นสะดุดตามาแต่ไกล ดีนไม่รู้ว่าทำไมผู้จัดงานต้องเก็บกล่องของขวัญที่เข้าร่วมไปก่อนหนึ่งคืน พวกเขาเอาไปตรวจสอบระเบิดหรือไงนะ? แต่เท่าที่ดู กล่องของขวัญจับฉลากไม่น่าถูกแตะต้องนอกจากเคลื่อนย้าย เพราะโพสต์อิทคำว่า ‘ระวังของแตก’ ยังไม่ออกไปจากหน้ากล่อง มันถูกติดไว้บนตำแหน่งเดิมอย่างไม่ผิดเพี้ยน ซึ่งปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปแหล่ะดีแล้ว ดูเด่นแถมตลกดีเป็นบ้า
            “สวัสดี ปีใหม่กำลังจะดีขึ้นแล้วนะ” ชายคนหนึ่งในทักซิโดสีดำสนิทดูเรียบหรูเข้ามาทัก เขาพูดเสียงเบาแต่เจือความขี้เล่น “เพราะคนที่ฉันจับได้…”
            ปลายนิ้วจิ้มลงตรงชื่อบนหน้ากล่องที่เขียนด้วยลายมือบุตรแห่งท้องทะเลอีกคน
         “หือ?” ดีนเลิกคิ้วอย่างไม่ค่อยเข้าใจเจตนาอันมีลูกล่อลูกชนอย่างแพรวพราวของคนตรงหน้าสักเท่าไร แต่มั่นใจได้ว่าแอลกอฮอล์อันน้อยนิดไม่น่าจะทำให้ชายหนุ่มอยู่ในอาการมึนเมาได้ จะว่าไงดี.. คนตรงหน้ามาแบบแปลกจนเขามึน
            “ใช่ นายเลย ‘ดีน’ โชคดีหรือโชคร้ายก็ไม่รู้ แต่เป็นฉันเองที่จับชื่อนายได้ ซึ่งฉัน.. คอนเนอร์ สโตล บุตรแห่งเฮอร์มีส ยินดีที่ได้รู้จัก” คอนเนอร์ขยับเสื้อสูทหยิบกล่องของขวัญที่ห่อด้วยกระดาษสีเข้มเรียบหรูผูกริบบิ้นทองบาง ๆ ไม่ฉูดฉาดแต่ดูตั้งใจออกมา “ของขวัญปีใหม่” เขายื่นมันให้ พร้อมเอียงศีรษะเล็กน้อย “ไม่ใช่ระเบิด ไม่ใช่กับดัก… ครั้งนี้ฉันสาบาน” มุมปากยกขึ้นอีกนิด แววตาฉายความซุกซน
            “โอ้ ยินดีที่ได้รู้จักคุณคอนเนอร์ ผมดีน.. ใช่อย่างที่คุณรู้ชื่อผมจากหน้ากล่อง” ดีนยื่นมือไปจับกับคอนเนอร์ที่เพิ่งรู้จักเป็นเพื่อนใหม่ “กำลังสงสัยเลยว่าที่ทีมงานเอาของขวัญไปเก็บก่อนหนึ่งคืนเพราะว่าตรวจระเบิดหรือเปล่า แปลว่าก่อนหน้านี้เคยมีคนทำแบบนั้นจริง ๆ ด้วยสินะ”
            ถึงจะพูดแบบนั้นแต่ใครมันจะกล้ายัดระเบิดลงกล่องจริง ๆ กันล่ะ เหตุการณ์แบบนั้นน่าจะมีแค่ในหนังเรื่องแบทแมน แต่หวังว่าเขาจะไม่ได้ป๊ะเข้ากับ ‘โจ๊กเกอร์’ อยู่หรอกนะ
            “นายก็ลองเดาดูสิดีน” คอนเนอร์หัวเราะในลำคอ “ถ้าอยากรู้ว่าอะไรอยู่ข้างใน นายจะเปิดกล่องของขวัญออกก่อน หรือจะเต้นรำกันสักเพลงก่อนจะเปิดมันกันล่ะ”
            มาถึงตรงนี้ดีนอ้าปากค้างกับความหมาหยอกไก่ของคอนเนอร์ ‘อะไรนะ!? เอาจริงดิ หมอนี่กำลังชวนฉันเต็นรำ?’ ความคิดในหัวตีกันจนมึน ใบหน้านั้นสร้างความขบขันแก่คอนเนอร์เป็นอย่างมาก

         “ล้อเล่นหรอกน่า หากขอนายเต้นรำด้วยจริง สุภาพบุรุษที่ยืนอยู่ตรงนั้นคงเอาเรื่องตาย” บุตรเฮอร์มีสเพยิดหน้าไปทางแมคเคนซีที่ตอนนี้กำลังคุยกับใครสักคนที่ดีนไม่รู้จักอยู่ “เพราะงั้นนายจะเปิดตอนไหนก็แล้วแต่เถอะ ขอให้มีความสุขในงานเทศกาล” กล่าวจบคอนเนอร์ก็ปลีกตัวเดินจากไปโดยที่ดีนยังไม่ทันได้ขอบคุณอีกฝ่ายสักคำ ราวกับเรื่องที่ถูกเต๊าะเมื่อครู่นี้เพียงแค่หลับใน
         “อะไรของเขาวะ ประหลาดฉิบเป๋ง”
            บุตรแห่งโพไซดอนพึมพำ ตอนนี้ในมือของเขามีกล่องของขวัญสองใบแล้วสิ เพราะงั้นรับเอาของตัวเองไปให้ผู้ที่มีรายชื่อตรงกันดีกว่า ดีนรับกระดาษที่ถูกจัดสรรมาแล้วเปิดดู ‘คีอาร์ โซล็อตล์’
         ‘ใครล่ะเนี่ย ไม่คุ้นชื่อเลย เด็กค่ายจูปิเตอร์งั้นเหรอ?’
            ถามจริง นี่แปลว่าเขาต้องถามคนทั้งงานใช่ไหมว่าใครชื่ออะไรบ้าง? แต่มันต้องมีวิธีที่ง่ายกว่านั้นสิ เช่นถามใครสักคนในนี้ที่เขารู้จัก แล้วต้องเป็นคนที่คุ้นเคยกับทั้งฮาล์ฟบลัดและนิวโรมจนพอจะทราบได้ว่าใครเป็นใคร และแล้วเขาก็พบเหยื่อที่ยืนอยู่กับกลุ่มเพื่อนตำแหน่งแปดนาฬิกา ‘คริสเตียน ปาร์โร’ บุตรแห่งไดโอนิซุสเคยเรียนที่นิวโรมอาจพอคุ้นหน้าคนเมืองนี้ และด้วยความกว้างขวางทางด้านมิตรไมตรีจึงทำให้ดีนเชื่อใจใช้บริการ
            “ฮาย คริสต์”
            “อ้าว หวัดดีดีน ไม่เห็นลงชื่อไว้ คุณมาร่วมงานเลี้ยงด้วยเหรอ”
         “ใช่ ฉันเพิ่งมาร่วมงานเมื่อสองวันก่อนน่ะ จะว่าไปนาย…”
            สายตาของหนุ่มเจ้าเสน่ห์มองมาที่กล่องของขวัญสีส้มแสบตาแสบใจ คริสเตียนพาดรอยยิ้มขึ้นมุมปากทันที
         “คุณจับได้ชื่อผมสินะ แต๊งกิ้—.. อ้าว” คริสเตียนแบมือขยับมารับของไว้แต่ว่าดีนยกหนี
         “ฉันจับได้นายซะที่ไหน คนที่ฉันได้คือ ‘คีอาร์ โซล็อตล์’ นายรู้จักเขาป่ะ ไม่สิ จากชื่ออาจจะเป็นผู้หญิงก็ได้”
         “โธ่เอ๊ย อยากให้ช่วยก็ไม่บอกตั้งแต่ทีแรก รู้จักสิ คีอาร์น่ะเด็กใหม่บ้านบอเรอัส”
            เห็นไหมว่าคริสเตียนไม่ทำให้ผิดหวัง แต่...
            “ห๊ะ! บอเรอัส? เทพองค์ไหนอีกล่ะเนี่ย”
            ดีนทำหน้างง เขาไม่อยู่ค่ายแค่ไม่กี่เดือนไหงถึงมีกระท่อมหลังใหม่ผุดขึ้นมาได้ แต่เอาเข้าจริงเขาก็ไม่ค่อยแน่ใจว่ากระท่อมถูกปลูกขึ้นมาใหม่เพื่อรองรับสายเลือดจากไมเนอร์ก็อด หรือความจริงมันมีอยู่แล้วแค่เขายังไม่รู้สึกถึงมันก็เท่านั้นเอง
         “ขี้เกียจอธิบาย ไว้คุณไปหาข้อมูลเองแล้วกัน ส่วนคีอาร์น่ะอยู่นู่น เด็กผู้หญิงผมแดงใส่แว่น สวมเดรสสีเขียวมะกอกอ่อน”
            ไม่พูดเปล่ายังชี้ให้เห็นสาวน้อยคนหนึ่งรูปร่างลักษณะตามที่บอก ยืนอยู่เพียงลำพังข้างโถงบอลรูม
            “โอเค ขอบใจมากนะเพื่อน ฉันเอาของขวัญไปให้คีอาร์ก่อน”
            หลังเสร็จธุระกับหนุ่มสายเลือดไดโอนิซุส ดีนก็ผละออกมาแล้วเดินไปหาสาวน้อยในชุดสีเขียวทันทีพร้อมด้วยรอยยิ้มร่าเริงบนใบหน้า
         “ฮาย เธอคีอาร์ใช่ไหม ฉันดีนนะ อยู่ค่ายฮาล์ฟบลัดเหมือนกัน พอดีว่าฉันจับฉลากได้ชื่อเธอน่ะ ส่วนนี่ของขวัญ”
            ดีนยื่นกล่องของขวัญสีส้มที่มีโพสต์อิทแปะไว้อย่างเด่นสะดุดตาให้อีกฝ่าย เธอมองเขาด้วยสายตาประเมินท่าที ดูแล้วเด็กคนนี้น่าจะไม่ใช่คนพูดเก่ง หรืออาจจะถึงขั้นขี้อายเลยด้วยซ้ำ (?) พอเข้าใจไปเองแบบนั้นดีนก็ยิ่งยิ้มกว้างอย่างจริงใจเพื่อแสดงตนว่าไม่มีพิษมีภัย จนกระทั่งเธอยอมรับของขวัญปีใหม่จากเขาไปแล้วเริ่มแนะนำตัวออกมา
            “สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้พบและยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน ฉันชื่อคีอาร์ โซล็อตล์ เชื้อสายบอเรอัส... พึ่งเข้าค่ายฮาล์ฟบลัดไม่นานค่ะ”
         “อื้อ ฉันรู้จากคริสต์มาคร่าว ๆ แล้วน่ะ” ดีนชี้ไปทางคริสเตียนที่ตอนนี้กำลังจับกลุ่มพูดคุยกับเพื่อน ๆ ที่เรียนจบรุ่นเดียวกันอย่างออกรส โดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่ากำลังถูกจับจ้องอยู่ “โลกแห่งทวยเทพมันโหดร้ายนิดหน่อย ที่…ความจริงก็ไม่หน่อย แต่ถ้าเธออยากได้คำช่วยเหลือหรือขอคำปรึกษาก็สะกิดฉันได้เลยนะ ถึงฉันจะไม่ค่อยรู้อะไรเหมือนกันก็เถอะแต่ว่ายินดีช่วยเหลือ ยินดีต้อนรับเข้าสู้ค่ายนะเด็กใหม่”
            “หวังว่าจะได้พบกันในค่ายนะคะ ขอบคุณค่ะ ฉันขอตัวก่อน”
            คีอาร์พูดน้อยกว่าที่คิด ท่าทางของเธอราวกับมีเรื่องอะไรในใจซุกซ่อนอยู่ตลอดเวลา เสมือนว่าที่ผ่านมาเจอมาหนัก (แหงมล่ะ คนที่ไม่เจอมาหนักคือคนที่โชคดีไง) สาวน้อยขอตัวจากไปเหลือทิ้งไว้แค่กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ของพืชตระกูลแตง ดีนหวังว่าสักวันเธอจะยอมเปิดใจให้ใครสักคน เพราะว่าในโลกที่โหดร้ายใบนี้ไม่สามารถมีชีวิตได้ด้วยตัวคนเดียว หรืออย่างน้อย… ของขวัญปีใหม่ของเขาอาจช่วยบรรเทาความเหงาให้เธอได้บ้าง
            หลังจากจบธุระเรื่องแลกของขวัญดีนก็เดินกลับไปหาแมคเคนซีที่กำลังคุยอยู่กับชายหนุ่มอีกคนที่เขารู้จัก รุ่นพี่ที่รวย ๆ คนนั้น… ‘แลร์รี่ (ไม่ทราบนามสกุล)’
         “ฮาย แมคซี่ ฉันกลับมาแล้ว” ดีนกลับมาด้วยรอยยิ้มร่าเริง เมื่อยืนเคียงกันมือซนก็บีบที่บั้นท้ายงาม ๆ อย่างลืมตัว
https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/5cce7557-9832-450a-bec9-3ec38e377d99.gif
            “สวัสดีครับ คุณ… รุ่นพี่แลร์รี่ใช่ไหมถ้าผมจำไม่ผิด”
         “ใช่แล้วครับ สวัสดี นายคงเป็นดีนสินะ คนที่โพสต์เน็คทาร์บ่อย ๆ แล้วก็ชอบอวดแฟนน่ะ”
            นอกจากเป็นคนรวยแล้วแลร์รี่ยังอัธยาศัยดีอย่างน่าเหลือเชื่อ แล้วตอนนี้ภาพจำของเขากับเพื่อนในอินเทอร์เน็ตกลายเป็นคนที่ชอบอวดแฟนไปแล้วสินะ แต่ก็ช่วยไม่ได้เพราะว่าแฟนหนุ่มของเขามีดีให้อวดนี่นา เพราะงั้นอวดตลอดไปคงไม่เป็นไรหรอกเนอะ
            [ต่อครึ่งหลังที่โรลเพลย์ของ @Mackenzie]
https://i.imgur.com/KH6drOM.pngรางวัลกิจกรรม:
Lv Max รับ หินตีบวก 1 ก้อน, +50 พลังน้ำใจ, +50 ศรัทธา, 50 เกียรติยศ
และ ไดเอทเป๊บซี 1 กระป๋อง

ส่งของขวัญให้ @Xolotl เรียบร้อยแล้ว
static/image/hrline/line3.png

ปฏิสัมพันธ์กับ คอนเนอร์ สโตล+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย
+5 ความสนิทสนมจาก [ดอกกุหลาบน้ำเงินทอง]+10 ความสนิทสนมจาก [มาลาแห่งอัสสัมชัญ]
+20 ความสนิทสนมจากโบนัสกิจกรรม
[รวม +40 ความสนิทสนม]

static/image/hrline/line3.png
ปฏิสัมพันธ์กับ คริสเตียน ปาร์โร
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย
+5 ความสนิทสนมจาก [ดอกกุหลาบน้ำเงินทอง]+10 ความสนิทสนมจาก [มาลาแห่งอัสสัมชัญ]
[รวม +20 ความสนิทสนม]
static/image/hrline/line3.png

ปฏิสัมพันธ์กับ แลร์รี่
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย
+5 ความสนิทสนมจาก [ดอกกุหลาบน้ำเงินทอง]+10 ความสนิทสนมจาก [มาลาแห่งอัสสัมชัญ]
[รวม +20 ความสนิทสนม]
@Moneka

Mackenzie โพสต์ 4 วันที่แล้ว

หน้า: [1]

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver

The Bacchus Ballroom ⋘ บอลรูมแบคคัส ⋙