[บ้านพักหมายเลข 10] ห้องใต้หลังคา - บ้านหมายเลข 10 - บ้านอะโฟรไดท์ - Percy Jackson and the Olympians Thailand

Denista โพสต์ 2024-3-18 00:39:38

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Nereza เมื่อ 2024-11-30 15:19 <style>

#boxcorecenter {
border: 0px solid #152cd5;
padding: 15px;
box-shadow: #6F1D3D 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/0C7ZnDN.png");
}
</style>

<style>
#boxR0LE {
width: 650px;
border: 0px solid #cbb989;
padding: 35px;
box-shadow: #504C4E 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/1VhFLiD.png");}
</style>

<div id="boxcorecenter">
<div align="center">

 

<div id="boxR0LE">

 <img width="550" src="https://i.imgur.com/TLUy7eN.png" border="0" alt="">
 <img src="https://i.imgur.com/XZ2xsJp.png" width="450" border="0">
 

SALUTE MAMAN 
 
<div align="left">


เป็นเวลาพักใหญ่แล้วที่เธอไม่ได้ปรากฏตัวเป็นหลักเป็นแหล่งให้ผู้คนพบเห็น เจ้าของเรือนผมสีทองอร่ามก้าวขาเข้ามาภายในห้องใต้หลังคา หลังจากที่เธอมัวแต่สำเริงสำราญอยู่กับแสงสีของปาร์ตี้ที่ถูกจัดขึ้นอย่างเต็มรูปแบบในทุกคืนวันเสาร์อาทิตย์ตลอดทั้งเดือน
 
เธอคิดว่าตัวเองกรึ่มนิดหน่อย สาวปารีเซียงจิบเบียร์ไปไม่น้อยเพื่อที่จะปลุกเร้าให้ร่างกายเคลื่อนไหวไปตามเสียงเพลงได้อย่างสนุกสนาน ดังนั้นมันคงไม่แปลกอะไร หากว่าใบหน้าของเธอจะเจือสีแดงก่ำ พร้อมด้วยดวงตาหวานหยาดเยิ้มที่ง่ายต่อการล่อลวงให้ผู้คนหลงใหลภายใต้มนเสน่ห์
 
ทว่าในคืนนี้มีสิ่งที่แปลกตาอยู่อย่าง
 
เนเรซ่าทราบนิสัยของชาวบ้านอะโฟรไดท์ดี ดึกดื่นปานนี้หลายคนคงกำลังสนุกสนานกับแสงสีที่เธอพึ่งจากมา หรือไม่ก็กำลังใช้เวลาเสพสุขร่วมกับหนุ่มสาวสักรายที่คาดว่าพร้อมจะเสนอตัวมาให้ทายาทอะโฟรไดท์ได้เชยชม ดังนั้นการมีเรือนร่างงามนั่งถอนหายใจอยู่ภายใต้แสงจันทร์ที่สาดส่องจึงถือเป็นเรื่องประหลาดที่ค่อนข้างจะ.. ‘ น่าสนใจ ’
 
 “ ปาร์ตี้ไม่สนุกเหรอคะ ”
 
หากเป็นปกติเธอคงจะมองข้ามสถานการณ์แบบนี้ไปได้ง่าย ๆ แต่ด้วยฤทธิ์ของน้ำเมา รวมไปถึงความจริงที่เธอคิดว่าสมควรจะผูกมิตรกับคนภายในบ้าน ทำให้เจ้าของใบหน้าเจ้าเล่ห์ราวอสรพิษเปล่งเสียงขึ้นทักทายผู้ที่ร่วมบริเวณเดียวกันเบา ๆ
 
เธอคนนั้นนิ่งไปเล็กน้อย ก่อนจะค่อย ๆ หันหน้ามา ชั่วพริบตาที่สองนัยน์สบกัน เจ้าของเนตรสีครามเยี่ยงบุตรสาวแห่งอะโฟรไดท์ก็ทราบได้โดยทันทีว่าความงามที่แท้จริงนั้นเป็นอย่างไร – หญิงสาวปริศนาผู้นี้มีผิวกายเรียบขาวราวเปลือกไข่ ท่วงท่าของเธอสงบนิ่งและเต็มไปด้วยความมั่นใจ พร้อมกันนั้นดวงตาสีเฮเซลที่ลุ่มลึกก็ร่ายมนต์ให้ผู้ได้พบเจอต้องนิ่งงันเข้าอย่างจัง
 
 “ ปาร์ตี้เหรอ ? ” เธอเอ่ยถาม
 
 “ ใช่.. ค่ะ ปาร์ตี้ที่ คุณดีจัด ” น้ำเสียงของเนเรซ่าเบาหวิวอย่างน่าประหลาด เธอดูประหม่าอย่างเห็นได้ชัด และนั่นทำให้กระแสอารมณ์ในดวงตาของหญิงปริศนาสั่นไหวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
 
 “ ขยับมาใกล้ ๆ ฉันทีสิ ”
 
เนเรซ่าเข้าใจแล้วว่าทำไมเด็กบ้านอื่นถึงพร้อมจะทำตามทุกคำสั่งที่พวกเธอเคยกล่าว ความรู้สึกที่ไม่อยากแม้แต่จะขัดใจคนงามให้ต้องขมวดคิ้ว หรือหมองหม่นมันเป็นแบบนี้นี่เอง ? ธิดาอะโฟรไดท์สะบัดศีรษะไล่ความคิดไร้สาระออกจากหัว ก่อนจะกลืนน้ำลายและเริ่มขยับขาก้าวเข้าหาอีกฝ่ายไปทีล่ะก้าว
 
จนหยุดลงที่ข้างกายของอีกฝ่าย
 
 “ ดูซิว่าเจ้าคนรักสนุกนั่นทำอะไรกับเด็ก ๆ ของฉัน เฮ้อ แม้แต่กับวัยเรียนก็ยังจัดปาร์ตี้ ไร้สาระจริง ๆ ” 
 
คำพูดของหล่อนทำให้เนเรซ่าเลิกคิ้วขึ้นได้ไม่ยาก สมองอันปราดเปรื่องของเธอกำลังทำงานอย่างเร่งด่วนเพื่อที่จะหาคำตอบจากรูปประโยคที่ดูแปลกหูนี้ จนกระทั่งตกตะกอนได้คำตอบมาหนึ่งแบบ
 
 “ แม่ ? ”
 
 “ ว่าไง.. เนเรซ่า ” อะโฟรไดท์คลี่ยิ้มเบาบาง “ ฉันยังจำลูกสาวที่ได้รับชื่อจากฉันได้เป็นอย่างดี เด็กน้อยของแม่ อีริคเขาทิ้งลูกสินะ ? ”
 
 “ แม่คะ ! ” การที่อยู่ ๆ ก็ถูกสาวสวยที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่จี้เข้าปมหัวใจที่เก็บเอาไว้ทำเอาเนเรซ่าแทบจะสร่างจากฤทธิ์ของสิ่งอบายมุขแทบจะทันที เนเรซ่าทิ้งตัวลงนั่งกับพื้น เธอสูดหายใจเข้าก่อนจะถือวิสาสะเอนศีรษะซบเข้ากับข้างท่อนขาเรียวของมารดา และอีกฝ่ายก็ไม่ได้รังเกียจ กลับกัน เทพีแห่งความรักยังวางมือลงบนกลุ่มผมสีอ่อนของลูกสาวอย่างยินดี
 
 “ เนเรซ่า ลูกคิดว่าแม่ควรจะทำยังไงดี ถ้าจะต้องพยายามติดต่อกับผู้ชายคนหนึ่งที่ตอนนี้พยายามหนีหน้าแม่ถึงขนาดตัดการติดต่อทุกช่องทาง ”
 
 “ มีคนโง่พอที่จะทำแบบนั้นด้วยเหรอคะ ? ”
 
 “ แอรีสน่ะ ”
 
อ๋อ โอเค
 
ริมฝีปากสีสดของบุตรสาวแห่งอะโฟรไดท์เม้มเข้าหากันภายในทันที เธอกะพริบตาปริบ พลางเบือนใบหน้าไปอีกทางเพื่อหลบซ่อนความจริงที่ฉายชัดอยู่บนใบหน้าเธอ
 
 ‘ เขาอีกแล้ว ! เป็นเขาตลอดเลย !! ’
 
 “ ทำไมล่ะคะ ท่านติดต่อเขาไม่ได้เลยเหรอ ” สาวน้อยวัยยี่สิบยังคงทำตัวใจดีสู้เสือ เธอเงยหน้าขึ้นมองมารดาพลางถามตาใสด้วยความใส่ใจ
 
 “ ไลน์ Facebook x instagram เขาก็บล็อกแม่หมดเลย ”
 
อื้อหือ .. วัยรุ่นโอลิมปัสอินเทรนด์แท้
 
 “ ทำไมแม่ไม่ลองใช้วิธีพื้นฐานเมื่อสมัยก่อนอย่างพวก จดหมายดูล่ะ ? ” เพราะไม่อย่างให้เจ้าของใบหน้างามต้องหมองหม่น เนเรซ่าพยายามสรรหาวิธีมาช่วยทำให้ผู้เป็นมารดาสบายใจ แต่กลายเป็นว่าอีกฝ่ายกลับถอนหายใจ และช้อนตาขึ้นมองรูปปั้นของตัวเองด้วยสายตาเลื่อนลอย
 
 “ เขาไม่ยอมรับเลย แม่ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ลำพังแค่ต้องเป็นคนกลางระหว่างเขากับเฮอร์มาโฟร์ไดตัสแม่ก็ทุกข์ใจมากเกินไป ” เทพีแห่งความรักและความงามมีสีหน้าทุกข์ระทมชวนให้คนมองนึกปวดใจตามไปทั้ง ๆ ที่ยังไม่เข้าใจเหตุผล “ แอรีสอยากให้แม่เข้าข้างเขาอีกครั้งในตอนที่มีการร่วมโหวตเกี่ยวกับสาว ๆ ประเภทสองที่สร้างสงครามขนาดย่อมกันกลางเมือง แต่แม่ทำไม่ได้ เฮอร์มาโฟร์ไดตัสเองก็เป็นลูกแม่ และที่สำคัญสิ่งที่เขาเลือกนั้นก็ไม่ได้แย่ ”
 
 แม่รู้ตัวใช่ไหมคะ ว่าการที่เขางอนเพราะเรื่องแบบนี้มันงี่เง่ามาก
 
เนเรซ่าอยากจะพูดออกไปให้รู้แล้วรู้รอดแต่เธอก็ทำไม่ได้ เพราะยังไม่ทันให้เธอได้ปริปาก มารดาก็โน้มตัวลงมาสบตาพร้อมกับโน้มน้าวด้วยประโยคที่ว่า “ เด็กดี แม่รู้ว่าเรามีความสามารถ ถ้าไม่เป็นการยากจนเกินไป แม่รบกวนให้ลูกช่วยเขียนจดหมายส่งหาแอรีสแทนแม่ที เขียนให้เขามาพบกับลูก ด้วยสายตาที่กว้างไกล และพรสวรรค์ที่ได้จากแม่ แม่รู้ว่าเราจะเรียกตัวเขามาได้ ”
 
นอกจากจะเป็นเทพีแห่งความรักและความงาม อะโฟรไดท์ยังขึ้นชื่อเรื่องการล่อลวงและเป่าหู โฉมสะคราญตลอดกาลอย่างองค์เทพีแฝงแววพึงพอใจไว้ในดวงตาซึ่งวาวโรจน์ขึ้นยามเห็นว่าบุตรสาวคล้อยตามเธอโดยง่าย
 
 “ เรียกเขามาพบลูก แล้วถึงตอนนั้นค่อยนึกถึงแม่ โอเคไหม ? แม่สัญญาว่าจะรีบจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย และไม่รบกวนลูกมากจนเกินไป ” เมื่อพูดจบ ริมฝีปากอิ่มสีสดก็ทาบลงกับหน้าผากของบุตรสาวอันเป็นที่รักยิ่งราวกับมอบการอำนวยพรให้อีกฝ่ายทำงานได้สำเร็จลุล่วง “ แม่หวังพึ่งลูกอยู่นะเนเรซ่า — อย่าทำให้แม่ผิดหวังล่ะ ”
 
โอเค เธอเจองานหนักเข้าให้จนได้ เนเรซ่า
 
 “ ก็ได้ หนูทำก็ได้ ” หลังความเงียบหลายอึดใจ บุตรสาวของเทพีแห่งความรักตอบรับคำร้องที่ได้รับมาเป็นการส่วนตัว พลางหยิบบางสิ่งออกมาจากกระเป๋าอันแสนพิศวงของเธอ
 
 “ แลกกับคุณจะต้องรับดอกไม้ช่อนี้ของหนูเป็นของขวัญพบหน้า เป็นหลักประกันที่ว่าหนูจะทำให้ได้ และแน่นอน เป็นของปลอบใจที่ผู้ชายคนนั้นทำให้แม่ต้องช้ำใจ ” 
 
สมกับที่เป็นบุตรสาวแห่งอะโฟรไดท์ แม้จะจนแต้มจนต้องคล้อยตามแต่ก็ไม่วายหาทางหนีทีไล่ทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการได้อย่างที่น่าภาคภูมิใจ ผู้เป็นมารดาเมื่อเห็นเช่นนี้ก็เพียงแค่รำพันเบา ๆ ถึงความเสียดายที่ไม่อาจสั่งสอนเด็กมากพรสวรรค์เช่นนี้ได้ด้วยตัวเอง ก่อนจะจำยอมรับดอกไม้มาเป็นกรณีพิเศษ
 
 “ ถ้างั้นแม่ก็รอได้เลยค่ะ หนูสัญญาว่าจะพาเขามายืนต่อหน้าแม่ให้ได้ ”

 
 

<div align="center">
<img src="https://i.imgur.com/XZ2xsJp.png" width="450" border="0"> 
ให้ช่อดอกไม้กับ เทพีอะโฟรไดท์

 

</div></div> </div> 

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Cardo'); Cardo {font-family: 'Cardo';}

</style>

Denista โพสต์ 2024-3-22 15:42:55

Denista โพสต์ 2024-4-13 18:19:27

Denista โพสต์ 2024-5-2 05:32:50

Nanette โพสต์ 2024-5-18 18:22:20

<div class="datosmi-b1"><div class="port-dtsmib1">Nanette Leblanc</div><div class="img-dtsmib1" style="border-color:#ddd"><img src="https://i.imgur.com/YTSa3a6.jpeg"></div><div class="content-dtsmib1"><div class="imagenes-mib1"><img src="https://i.imgur.com/ph3yxZw.jpeg"><img src="https://i.imgur.com/WvvUJWo.jpeg"><img src="https://i.imgur.com/peGo8kA.jpeg"></div><div class="seccion-mib1" style="color:#DFA9A9;">บ้านพักหมายเลข 10 - ห้องใต้หลังคา</div><div class="texto-mib1"> ไครอนและนาแนตต์เดินมาถึงหน้าบ้านหมายเลข 10 บ้านของสายเลือดแห่งอะโฟร์ไดท์ นาแนตต์เงยหน้ามองการตกแต่งของบ้านอย่างถูกใจ สีฟ้า ขาว และชมพูที่เธอชื่นชอบผสมกลมกลืนกันอย่างลงตัว “ถึงแล้วล่ะ บ้านหมายเลข 10 อะโฟร์ไดท์” นาแนตต์หันมายิ้มกว้างให้ผู้อำนวยการค่าย ก่อนจะถามด้วยน้ำเสียงที่ปิดความตื่นเต้นเอาไว้ไม่มิด “หนูต้องทำยังไงต่อเหรอคะ” “จากนี้สิ่งที่เธอต้องทำคือการปลดล็อกพลังของสายเลือดแห่งอะโฟร์ไดท์ ตามหารูปปั้นเทพี คารวะคำนับเทพีมารดา จากนั้นวางฝ่ามือทาบกับฝ่ามือของเทพีมารดา แล้วพวกเขาจะตอบรับเธอ” เด็กสาวจากบลัวส์พยักหน้า ก่อนที่ไครอนจะปล่อยให้เธอเดินเข้าไปด้านใน εїз ทันทีที่เข้ามาภายในบ้านพัก นาแนตต์ก็แทบจะกรีดร้องออกมา เพราะที่นี่ทั้งหอมทั้งสะอาด กว่าบ้านพักเฮอร์มีสที่มีคนมากมายรวมกันอยู่เป็นไหน ๆ ดวงตากลมกวาดมองไปรอบ ๆ เพื่อหารูปปั้นเทพีตามที่ไครอนว่า “สวัสดี” เสียงทักทายอย่างร่าเริงดังขึ้นด้านหลังทำให้นาแนตต์ละความสนใจจากโปสเตอร์นักแสดงฮอลลิวู้ดชื่อดังกลับไปมอง เด็กสาวผมบลอนด์คนหนึ่งกำลังยืนฉีกยิ้มกว้างมาให้เธออยู่ “เด็กใหม่เหรอ ฉันเจโนวีฟ อีเมอร์สัน บ้านพักหมายเลข 10 ยินดีต้อนรับ” ไม่มีเหตุผลอะไรให้นาแนตต์ต้องปฏิเสธการแนะนำตัวอันแสนร่าเริงเกินเหตุนี่ เพราะหากคนตรงหน้าอยู่ในบ้านพักนี้เหมือนกัน ก็หมายความว่าพวกเราทั้งคู่เป็นพี่น้องร่วมแม่กัน ก็ไม่ได้จะอยากยอมรับหรอกนะ เพราะเธอน่ะชอบการเป็นลูกคนเดียวมาก แต่ยังไงเธอก็ยังเป็นที่หนึ่งของคุณพ่ออยู่ด “ฉันนาแนตต์ เลอบลังก์” คุณหนูตระกูลเลอบลังก์แนะนำตัวกลับทันที “ฉันกำลังหารูปปั้นเทพีมารดาน่ะ เธอพอจะรู้มั้ยว่ามันอยู่ที่ไหน” “อ๋อ ห้องใต้หลังคา” “ห้องใต้หลังคาเหรอ จะน่ากลัวมั้ย” “มันไม่ใช่ห้องใต้หลังคาแบบที่เธอจินตนาการหรอก ไปถึงเดี๋ยวก็รู้เอง” นาแนตต์พยักหน้าหงึกหงัก แล้วเดินไปยังห้องใต้หลังคาตามการบอกทางของเจโนวีฟ และเมื่อเปิดประตูเข้าไป เธอก็พบว่ามันไม่ใช่ห้องใต้หลังคาแบบที่เธอจินตนาการจริง ๆ เพราะมัน… “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” มันตกแต่งด้วยสีชมพูแบบที่คนตัวเล็กต้องกรีดร้องออกมาด้วยความถูกใจ นาแนตต์รีบวิ่งไปทิ้ตัวลงบนโซฟาสีชมพูหวานในทันที ฉีกยิ้มกว้างจนรู้สึกปวดแก้มไปหมด ก่อนที่เธอจะสังเกตเห็นรูปปั้นของเทพีอะโฟร์ไดท์คล้ายกับกำลังจ้องมองเธออยู่ เด็กสาวกระแอมไอ จัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ก่อนจะเดินไปหยุดอยู่หน้ารูปปั้นนั้น นาแนตต์ไม่รู้ว่าเธอควรจะรู้สึกอย่างไร อันที่จริงเธอก็ไม่ได้มีความรู้สึกอะไรเป็นพิเศษกับเทพีผู้เป็นต้นแบบของรูปปั้นนี้เสียด้วยซ้ำ เด็กสาวจ้องมองใบหน้าของรูปปั้นเนิ่นนานอยู่หลายนาที ได้แต่สงสัยว่าเทพีอะโฟร์ไดท์จะมีใบหน้าเช่นนี้จริง ๆ หรือเปล่า ก่อนจะก้าวเข้าไปใกล้รูปปั้นอีกนิด “สวัสดีค่ะแม่” แล้วทาบวางฝ่ามือทาบกับฝ่ามือของเทพีมารดาเป็นการคารวะ ปลดล็อกพลัง: งามเป็นหนึ่ง
ระดับ: 1
ใช้แต้มตื่นรู้ 1 หน่วย</div></div></div><div class="cred"><a href="http://bettyleg.tumblr.com">bettyleg</a></div>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Play&display=swap" rel="stylesheet">
<style>.datosmi-b1{width:800px; padding:0px; background:#fff; border:1px solid #ddd; margin:10px auto; font-family: 'Play', sans-serif;} .port-dtsmib1{height:100px; width:800px; border-bottom:1px solid #ddd;} .img-dtsmib1{width:100px; height:100px; border:1px solid #ddd; background:#fff; padding:6px; border-radius:180px; position:absolute; margin-top:-60px; margin-left:40px;} .content-dtsmib1{padding:70px 20px 20px;} .img-dtsmib1 img{width:100px; height:100px; border-radius:180px;} .port-dtsmib1 b{display:block; position:relative; top:87px; float:right; right:20px; background:#ccc; color:#fff; padding:5px 15px; border-radius:10px; font-size:13px;} .imagenes-mib1{display:flex; align-items:center; justify-content:center; margin:10px 0px 20px;} .imagenes-mib1 img{width:100px; height:100px; margin:0px 4px; border:1px solid #ddd; padding:4px;} .seccion-mib1{ text-align:right; border-top:1px solid #ddd; border-bottom:1px solid #ddd; padding:10px 15px; font-size:12px; text-transform:uppercase; font-weight:800;} .texto-mib1{ padding:35px 40px 30px; text-align:justify; font-size:12px; color:#555; line-height:18px;}.cred{margin:0px auto; margin-top:-5px; width:280px; text-align:center;background:#fff;border:1px solid #eee;} .cred a{text-decoration:none; color:#888; text-transform:uppercase; font-size:8px; font-family:arial; letter-spacing:2px;}</style>

Nanette โพสต์ 2024-5-27 20:02:00

Denista โพสต์ 2024-8-10 00:54:44

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Nereza เมื่อ 2024-11-12 00:58 <div class="amn-body" style="--color:#D49EB6">
<div class="amn-wrap"><div class="amn-img">
<img src="https://i.imgur.com/EwZOvSY.png"></div>
<div class="amn-imc"><img src="https://i.imgur.com/viEc8Wc.png"></div>
<div class="amn-title">Aphrodite</div><div class="amn-lyric">Lovers of Pleasure</div>

<div class="amn-quote">i am not perfect. i say stupid things sometimes. i have scars left by people who did me wrong. i'm a little crazy, and probably won't change. —- NEREZA HENLADYS
</div>

<div class="amn-texto">

3 2 1STATUS LOCK OUT IS GOING — OFFLINE : GOOD BYE NEREZA..
 
เสียงชัตดาวน์ของแว่น VR ราคาแพงดังขึ้นเหนือศีรษะของสาวสวยผมบลอนด์อย่าง ‘ เนเรซ่า เฮนลาดิส ’ ที่เลือกฝังตัวอยู่ในโลกของเกมออนไลน์นับตั้งแต่เจอทรอม่าคุณแม่ยังสาวปับป๊าบกับชู้ต่อหน้าต่อตา
 
‘ เนเรซ่า !! เธอจะใช้ชีวิตอยู่ในเกมตลอดกาลหรือยังไง 
ล็อคเอาท์ไปสูดอากาศบ้างได้แล้วยัยเบื๊อก 
ฉันอยู่เล่นกับเธอไม่ไหวแล้ว 
ปล. ถ้าฉันไม่เห็นเธอออฟไลน์สักวีคล่ะก็ ฉันจะระเบิดแคลนทิ้ง!!! ’
 
นั่นคือจดหมายสุดท้ายที่เธอได้จากหัวหน้าแคลนผู้เล่นเกมด้วยกันมาอย่างทรหดอดทนตลอดหนึ่งเดือน สาวปารีเซียงผู้มีความหลงใหลในชีวิตใต้ภาพสังเคราะห์ไม่พอใจกับการไล่ครั้งนี้เท่าไหร่ ถึงจะรู้ว่านี่มันค่อนข้างเกินลิมิตของการใช้ชีวิตปกติไปมากก็ตาม “ ... ปวดหัวเป็นบ้า ” โลกความเป็นจริงยังคงโหดร้ายกับเหล่ามนุษย์ หลังจากที่เนเรซ่าลืมตาขึ้นรับแสงแรกที่ไม่ได้เจอมาตลอดหลายเดือนอาการปวดหัวอย่างรุนแรงก็แล่นเข้าจู่โจม
 
นี่มัน.. ดูคล้ายกับอาการตามคำเตือนที่เธอเคยอ่านผ่านคู่มือการใช้งานเครื่อง VR ตอนนั้นมันเขียนไว้ว่ายังไงนะ.. อ้อ หากเล่นติดต่อกันนานเกินไปมีสิทธิ์สุขภาพย่ำแย่ลงได้ อะไรจำพวกนี้ล่ะมั้ง?
 
เครื่องสวมศีรษะถูกโยนไปแถวหัวเตียง มือขาวราวหิมะยกขึ้นเสยเส้นผมสีอ่อนที่ช่วงโคนเริ่มขึ้นเหลือบสีเข้มตามธรรมชาติ ผู้ที่กลับมาใช้ชีวิตในเวลาปัจจุบันอีกครั้งคือเจ้าของร่างสะโอดสะองพร้อมด้วยดวงหน้ามากเสน่ห์เช่นจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ที่คมคายเหลือร้าย ‘ ที่ปรึกษาประจำเคบินที่ 10 — บ้านแห่งสายเลือดอะโฟรไดท์ เนเรซ่า เฮนลาดิส ’ สาวสวยสัญชาติอเมริกา-เกาหลี ผู้ที่เรียกว่า.. อายุมากเป็นอันดับกลาง ๆ ของชาวคนงามทั้งหลาย
 
‘ เนเรซ่า มีจดหมายถึงคุณ ’
 
ดวงตาเรียวตวัดมองข้อความประโยคหนึ่งที่เขียนอยู่ในกระดานแขวนตรงปลายเตียงสายตาเกียจคร้าน เธอเดาว่าเจ้าของตัวอักษรยึกยือนั้นคงเป็นเพื่อนร่วมห้องสักคนที่ยอมแพ้กับการปลุกเธอแล้ว ว่าแต่ใครมันสรรหาโหวตฉันเป็นที่ปรึกษาเนี่ย..
 
แอ๊ด..
 
“ โว้ว สวัสดีครั—- พรวดดด !! ”
 
จากเสียงทักด้วยความสดใสกลายมาเป็นเสียงพ่นน้ำดังสะนั่นไปทั่วห้องใต้หลังคา เมื่อเด็กหนุ่มอัธยาศัยไม่เลวทั้งยังหน้าตาดีผู้นั้นเหลือบตาขึ้นมาพบกับร่างสูงเพรียวราวกับเหล่านางฟ้าวิคตอเรียนที่สวมกางเกงผ้ายืดเข้ารูปที่ช่วงปลายบานออกคล้ายทรงขาม้า เหนือขึ้นมาก็เป็นช่วงเอวบางอ้อนแอนที่ขาวผุดผาด ก่อนจะจบลงที่สปอร์ตบราสีดำที่ทำให้แว่บแรกเขาเข้าใจผิดเป็นว่าเธอสวมบราชั้นในออกมา
 
พูดตามตรง เนเรซ่าไม่ได้คิดว่าดึกดื่นขนาดนี้จะยังมีคนอยู่
 
ที่ปรึกษาสาวเลิกคิ้วขึ้นพร้อมสายตาขบขันส่งให้ใบหน้าเย่อหยิ่งนั้นดูแพรวพราวขึ้นหลายระดับ “ ว่าไงเด็กน้อย สวัสดียามดึก ” มันเป็นภาษาฝรั่งเศส เด็กหนุ่มคนนั้นนิ่งอึ้งด้วยความตื่นตระหนก เขาเคยเจออลิเซีย เคอร์เนอตี้ เคยเจอเจโนวีฟ อีเมอร์สัน ทั้งยังเคยเจอนางฟ้าตัวเป้งอย่างพี่ไพเพอร์ที่ให้ความรู้สึกสวยในฉบับสาวอเมริกัน แต่ก็ยังไม่เคยเจอเอเชี่ยนลุคที่ให้ความรู้สึกใจกล้าและทรงเสน่ห์เท่านี้มาก่อน
 
“ ค ครับ ”
 
ราวกับว่าเขาเป็นแอเรียลที่ถูกช่วงชิงเสียงไป เด็กหนุ่มคนนั้นก้มหน้างุดพร้อมตอบเสียงเบาหวิวในขณะที่เธอเดินไปยังชั้นวางเครื่องดื่มของห้องใต้หลังคาและหยิบน้ำแร่มาขวดหนึ่ง
 
“ คนอื่นล่ะ ”
 
เนเรซ่าทิ้งสะโพกพิงกับชั้นวางของ ส่วนสองมือก็ขยับเปิดขวดน้ำและยกขึ้นกระดกช้า ๆ ระหว่างรอฟังคำตอบ
 
“ เอ่อ ส่วนมากหลับกันหมดแล้ว คุณ ผ ผมหมายถึง พี่น่าจะเห็น ”
 
ทำไมเขาจะไม่รู้จักเธอ? สาวเอเชียนผมบลอนด์ ภาพลักษณ์เป็นผู้ใหญ่ที่ดูแสบซนผสมเซ็กซี่ คนที่ถูกกล่าวถึงแบบนี้ในทั้งบ้านอะโฟรไดท์ดูเหมือนจะมีแค่ที่ปรึกษาประจำบ้านที่นอนติดเตียงอยู่ในห้องพักฝ่ายหญิงตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา
 
“ อ้อ ”เสียงหวานที่พึ่งหายแหบพร่าหลังจากขาดน้ำมานานดังขึ้นตอบกลับเบา ๆ
 
“ ดึกแล้ว นายควรพักนะ ” ขวดน้ำที่ว่างเปล่าถูกโยนลงถังขยะอย่างแม่นยำราวกับจับวาง เนเรซ่าเสยผมที่ปรกหน้าขึ้นอีกครั้งในระหว่างที่สาวเท้าเข้าไปหาน้องชายร่วมมารดาที่ยังดูขัดเขินอยู่มาก “ นอนไม่หลับเหรอ ให้พี่สาวช่วยกล่อมให้ดีไหม? ”
 
ประโยคหยอกล้อทีเล่นทีจริงนี้ค่อนข้างส่งผลร้ายแรงทีเดียว..
 
เด็กหนุ่มหน้าตาดีคนนั้นผุดกายขึ้นจนคนที่กำลังเดินเข้าหาถึงกับสะดุ้ง “ ผ ผมจะไปนอนแล้วครับ!! ฝันดีครับคุณเนเรซ่า ” ว่าจบเขาก็รีบวิ่งแล่นหายเข้าไปหลังประตูห้องนอนฝ่ายชายพร้อมด้วยใบหน้าแดงก่ำทั้งที่ในใจกำลังโอดครวญ
 
‘ คุณแม่ครับ ถ้าคุณแม่จะส่งผมมาอยู่กลางคนที่สวยอย่างกับนางฟ้าเยอะขนาดนี้ ทำไมถึงต้องให้ผมเป็นน้องชายด้วยนะครับ!!! (?) ’
 
“ น่าเสียดายจัง.. ” 
 
สาวเฮนลาดิสในเคบินที่สิบพึมพัมพลางทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาสีชมพูแปร๊นมพลางช้อนตาขึ้นมองรูปปั้นสาวงามตลอดหลายพันหลายหมื่นปีตามตำนานและความเชื่อของกรีก.. “ สวัสดีค่ะแม่ ” ผิดกับความรู้สึกหวานละมุนในตอนที่พูดกับพี่น้อง น้ำเสียงของเนเรซ่ายามนี้แทรกมาด้วยความถือตัวพร้อมกับ.. เจ้าเล่ห์อีกเล็กน้อย
 
“ หนูกลับมาแล้ว ”
 
จิ้งจอกที่อีกฝ่ายปั้นมากับมือกลับมาแล้ว 
อีกทั้งยังดูคล้ายว่ากลับมาพร้อมความเบื่อหน่ายครั้งใหญ่เชียวล่ะ

 
 

<div align="center">
<img src="https://i.imgur.com/XZ2xsJp.png" width="300" border="0"> 
I'M BACK BUT โรลถัดไปเจอกันปีหน้าค่ะ ( เอ้า ) </div>

</div>

<div class="amn-tags">
Nareza Henladys
all star
and
me!
<div class="amn-tt">CABIN10</div></div>
</div><a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="hr-credt">@Hye Ri</a></div>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Kanit'); Kanit {font-family: 'Kanit';} </style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Poppins:200,300,400,500,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Hind:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Abril+Fatface&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Rajdhani:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css"/>
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="https://dl.dropbox.com/s/3vono8lj48a6cp8/birds.css?dl=0"/>

Denista โพสต์ 2024-11-19 02:20:38

<div class="amn-body" style="--color:#D49EB6">
<div class="amn-wrap"><div class="amn-img">
<img src="https://i.imgur.com/EwZOvSY.png"></div>
<div class="amn-imc"><img src="https://i.imgur.com/viEc8Wc.png"></div>
<div class="amn-title">Aphrodite</div><div class="amn-lyric">Lovers of Pleasure</div>


<div class="amn-quote">i am not perfect. i say stupid things sometimes. i have scars left by people who did me wrong. i'm a little crazy, and probably won't change. —- NEREZA HENLADYS
</div>
<div class="amn-texto">
ต้องยอมรับจริง ๆ ว่าโดยส่วนมาก สมาชิกของเคบินที่สิบเป็นพวกเข้าถึงยากและเอาแน่เอานอนไม่ได้ เหมือนอย่างตอนนี้ที่สองเกือบจะตีสาม ๆ แต่ผู้คนก็ยังเนืองแน่นที่ห้องใต้หลังคาสีชมพูหวานแวว เนเรซ่าเหลือบมองนาฬิกาบนผนังด้วยสายตาอธิบายยาก เธอยกมือขึ้นเสยเส้นผมสีบลอนด์ไปด้านหลัง พ่นลมหายใจออกผ่านริมฝีปาก “ ปกติพวกเธอทำตัวเป็นนกฮูกไม่ยอมนอนแบบนี้ตลอดเลยเหรอ ” 
 
ไม่มีคำตอบกลับมา แม้ว่าตรงข้ามเธอจะมีร่างของเจโนวีฟที่กำลังเท้าคางมองตาปริบ ๆ ตามมาด้วยอลิเซียที่ดูสนใจเกี่ยวกับหัวข้อการบ้านที่เธอกำลัง ยังไม่พอ.. นอกจากสองสาวนี้แล้วยังมีเมเรซที่นั่งชันเข่าข้างหนึ่งอยู่บนโซฟาพร้อมกับวิโอล่าที่ประคองแก้วชาขึ้นจิบอยู่ข้าง ๆ
 
“ ไม่ ” คนตอบคือเมเรซ หนุ่มหน้าสวยผมชมพูหรี่ตาด้วยท่าทางพิจารณา เขาไม่ได้มองพี่น้องร่วมบ้านแต่กลับมองข้อมูลบนกระดาษที่เธอกำลังเขียน “ เพราะการบ้านนั่นน่าสนใจ ”
 
คิ้วของเนเรซ่ากระตุกเล็กน้อยหลังได้ยินคำตอบ เธอหันกลับไปมองการบ้านของตัวเองอีกครั้ง “ พวกเธอค่อยมาอ่านตอนมันเสร็จก็ได้ ” เสียงปากกาขีดลงกับกระดาษดังแทรกขึ้นมาเป็นทำนองเสริมในขณะที่เธอพูด ที่ปรึกษาประจำเคบินสิบกำลังทำอย่างเต็มที่เพื่อให้ได้เป็นผู้มีผลงานการเรียนในระดับน่าพึงพอใจเหมือนอย่างที่เธอเป็นมาตลอด
 
“ไม่เอาหรอก” เจโนวีฟดันตัวออกจากโต๊ะ เด็กสาวผมสีแพลตตินั่มบลอนด์ส่ายหน้าไปมาอย่างแรง ดวงตาสีน้ำข้าวนั้นเต็มไปด้วยแววออดอ้อนและลังเล ราวกับรู้ว่าสิ่งที่พูดอาจจะส่งผลบางอย่างแต่ก็ยังตัดสินใจกล่าวออกมา “ฉันกลัวว่าถ้าเลิกมอง เธอจะกลับไปนอนแบบเดิ—- ”
 
“ แค่ก ” 
 
เนเรซ่าไอจนตัวโยก เธอยกมือขึ้นป้องปากขณะที่ช้อนตาขึ้นมองเจโนวีฟ ครั้งนี้แม่หนูตาใสนี่ตีเธอแรงมาก .. แรงมากจริง ๆ มือของเนเรซ่ายันอยู่กับขอบโต๊ะ อลิเซียผู้แสนดีโน้มเข้ามาลูบหลังอย่างปลอบโยนพร้อมเสียงหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ “ ก็นะ.. พอเธอกลับมากระตือรือร้นแบบนี้ เด็ก ๆ ในบ้านอะโฟรไดท์แพ้พนันกันหมดเลยล่ะ ” สาวผิวน้ำผึ้งพูดเสียงหวาน รอยยิ้มอ่อนโยนที่มีประกายความสดใสถือเป็นเอกลักษณ์ของอลิเซียที่ไม่ว่าใครก็ลบล้างไม่ได้
 
“ เจโนวี่เสียไปเยอะพอควรเลย ”
 
พูดถึงเรื่องนั้น สีหน้าของเจโนวีฟเปลี่ยนไปจนเหมือนโลกล่มสลาย สาวฝรั่งตาน้ำข้าวก้มลงเอาหน้าผากแนบกับโต๊ะ อวดครวญด้วยเสียงคำรามเล็ก ๆ เหมือนสัตว์จำพวกฟันแทะที่กำลังอารมณ์เสียจนเนเรซ่าต้องหรี่ตาขณะที่ฟังความคิดเห็นของเจ้าตัว “ ใครจะคิดว่าที่ปรึกษาของพวกเราจะกลับมาขยับก่อนปีใหม่ ”
 
“ ไม่มีใครชนะพนันเลยเหรอ ” น้ำเสียงของเนเรซ่าเปี่ยมไปด้วยความใคร่รู้ เธอชำเลืองตาไปมองอลิเซียราวกับว่าสาวผิวน้ำผึ้งคนนั้นเป็นเพียงคนเดียวที่จะช่วยไขข้อสงสัยให้เธอได้ในเวลานี้และมันก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ สาวละตินเพียงคนเดียวในบริเวณนี้ถอนหายใจ
 
“ ที่ชนะมีแค่คนเดียว ” 
 
แทนที่การเฉลยด้วยคำพูดสายตาของอลิเซียนำทางให้เธอมองไปยังเจ้าหญิงกระต่ายแสนหวานที่อยู่ในชุดนอนสีขาวฟูฟ่อง ดวงตาของเนเรซ่าสำรวจรูปลักษณ์ของเทพธิดาน้อยอย่างวิโอล่า.. เป็นผู้หญิงน่ารักที่สมบูรณ์แบบมาก สมบูรณ์แบบจนประหลาดใจ “ หืม? ” เจ้าของนามสกุลสวยหรูอย่างเลโนเวนเซียเลื่อนตามองทั้งสองพร้อมยกแก้วชาขึ้นจิบ “ มีอะไรกันเหรอคะ? ”
 
“ เธอพนันว่าฉันจะกลับมา? ” ระดับเสียงของเนเรซ่าเปลี่ยนไปเป็นเบาบางและอ่อนโยนในแบบที่เธอไม่นึกว่าจะทำได้ ที่ปรึกษาคนสวยจากเคบินสิบชะงักไปชั่วอึดใจหนึ่ง นึกไม่ถึงว่าท้ายที่สุดเธอก็ยัง.. แพ้ต่อคนจำพวกที่น่ารักเป็นพิเศษ เนเรซ่าคิดว่าบางทีเธอคงเอ็นดูองค์หญิงน้อยคนนี้มากขึ้น หากไม่ใช่ว่าคำตอบของวิโอล่านั้นบาดใจจนเธอพูดไม่ออก
 
“ ฉัน.. ตั้งใจจะแพ้พนันน่ะค่ะ ”
 
แม้แต่เมเรซที่หน้าตายอยู่เสมอยังหลุดขำ โลกของเธอล่มสลายแล้วจริง ๆ ไม่มีใครเชื่อมั่นในตัวที่ปรึกษาของพวกเขาเลยสักคน เนเรซ่าถอนหายใจเฮือก เลิกสนใจเด็กพวกนี้แล้วหันไปเขียนการบ้านที่มีกองเป็นตั้งของเธอ ถึงเธอจะไม่ใช่สายเลือดอะธีน่าแต่เนเรซ่าก็เป็นคนกระหายในความรู้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง— กับสิ่งที่เธอชอบ
 
เวลาผ่านไปจากนาทีเป็นสิบนาที จากสิบนาทีเป็นชั่วโมง ผู้คนในห้องใต้หลังคาเริ่มบางตาลง เจโนวีฟผลอยหลับฟุบกับโต๊ะอยู่ตรงข้ามเธอ อลิเซียขอตัวกลับไปนอนพร้อมวิโอล่า เมเรซเองก็แยกตัวไปทำในสิ่งที่เขาอยากทำ สมาธิและความสนใจของเธอมุ่งไปที่การเขียนความแตกต่างระหว่างกูลและอัลกูลตามหัวข้อที่ได้รับมอบหมายมาจากไทสันจนไม่ทันสังเกตการเคลื่อนไหวจากด้านหลัง
 
“ ไทสันให้งานยากไม่น้อยเลยนี่ ” 
 
เสียงเรียบ ๆ ของสาวผิวแทนแสนสวยที่อาวุโสกว่าหลายคนในเคบินนี้ดังขึ้น การทักทายของเธอคนนั้นมาพร้อมกับกลิ่นหอมเบาบางอันเป็นเอกลักษณ์ ปากกาในมือของเนเรซ่าชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะกลับมาขยับต่อ ที่ปรึกษาคนปัจจุบันของเคบินสิบไม่ได้รีบร้อนหันไปมองผู้มาใหม่เธอแค่ระบายยิ้มอ่อนโยนอยู่เพียงลำพัง “ ฉันเองก็ตั้งคำถามที่ยากสำหรับเขา ”
 
ดวงตาสีมูนสโตนเรืองขึ้นในความมืดเมื่อคิดถึงบทสนทนาที่น่าสนใจของเธอกับเขาก่อนหน้านี้ แต่ไม่นานนักท่าทางพึงพอใจนั้นก็เปลี่ยนมาเป็นการถอนหายใจ เธอปล่อยปากกา วางมือสองข้างไว้ที่โต๊ะแล้วเอนหลังเพื่อเหยียดกาย จากองศาที่เธอขยับตัวเมื่อเงยหน้าไปก็จะสามารถเห็นไพเพอร์ แม็กลีนได้พอดี
 
“ นอนไม่หลับเหรอคะ? ”
 
“ มาหยิบน้ำน่ะ ”
 
ไพเพอร์พยักหน้าเล็กน้อย สายตาของรุ่นพี่ที่กลับมารับหน้าที่ฝึกสอนเด็ก ๆ เคลื่อนไปมองสาวผมแพลตตินั่มบลอนด์ที่เคลิ้มหลับไปแล้วด้วยสายตาไม่เข้าใจ “ หลับแบบนั้นคงปวดหลังแย่ ” แทนที่จะแค่ทักทายและจากไป ลูกสาวของดาราดังค่อย ๆ ย่อตัวลงนั่งข้างกายเนเรซ่า
 
“ ดูเหมือนเธอยังต้องการผู้ช่วยเรื่องประสบการณ์จริง ถามมาสิ ฉันจะช่วยเอง ” สองแขนของไพเพอร์ขยับมากอดอก สายตาของรุ่นพี่สาวจับจ้องไปยังหน้ากระดาษที่มีข้อมูลเขียนเอาไว้อย่างเป็นระเบียบจนได้แต่ยอมรับในความสามารถอันหลากหลายของที่ปรึกษาประจำบ้านคนใหม่
 
หลายชั่วโมงผ่านไป.. จนเกือบเช้า เนเรซ่ายกมือป้องปากเมื่อเธอเผลอหาวออกมา เธอง่วงมากจริง ๆ กับการเตรียมข้อมูลตลอดหลายวันและนำมันมากลั่นเขียนลงบนกระดาษภายในคืนเดียว สาวสวยจากปารีสเอนหลังลงกับพื้น เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่พร้อมกับชำเลืองมองไปที่กระดาษบนโต๊ะ นั่นเป็นการบ้านฉบับสมบูรณ์ที่ผ่านการตรวจสอบอย่างครบถ้วน
 
เนเรซ่าบิดขี้เกียจ เธอค่อย ๆ ยันตัวลุกขึ้น ก้มลงพับการบ้านมาไว้ในมือ อันที่จริงเธอคิดจะเดินกลับห้องนอนรวมไปเลยถ้าไม่ใช่ว่าหางตาพลันไปสะดุดกับรูปปั้นของเทพีผู้เป็นแม่ของเธอ เท้าที่ตั้งใจจะก้าวออกไปของเธอหยุดชะงัก เนเรซ่าหลุบตาลงหวนคิดถึงคำพูดของไพเพอร์ก่อนที่จะแยกตัวไปพักผ่อนก่อนหน้านี้ไม่นานนัก
 
‘ความสามารถขอเธอมากพอจะปลดขีดจำกัดต่อไปแล้ว’
 
ขีดจำกัดต่อไปเหรอ.. ดวงตาของเนเรซ่าหลอมรวมไว้ด้วยความไม่เข้าใจ เธอใช้เวลาครุ่นคิดสักพักก่อนจะเดินไปด้านหน้ารูปปั้นแม่ของเธอดวงตาของเธอกวาดมองรูปปั้นที่สลักสลวย “ มันถึงเวลาแล้วหรือยังคะ? ” เธอถามเสียงเบา มือของเธอค่อย ๆ วางลงกับมือของรูปปั้น
 
“ คิดถึงแม่จัง ” เนเรซ่าหลับตาลง สูดหายใจรับเอากลิ่นหอมหวานของน้ำหอมที่คละคลุ้งภายในห้องใต้หลังคาในขณะที่เธอสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยที่เกิดขึ้นกับเธอ ความรู้สึกร้อนวาบที่แล่นผ่านร่างกาย เหมือนกับครั้งแรกที่เธอสัมผัสถึงพลังของสายเลือด “ ขีดจำกัด.. ขีดจำกัดสินะ ”
 
“ ฝันดีค่ะแม่.. อ้อ หมายถึง อรุณสวัสดิ์ ” เนเรซ่ายิ้มบาง ๆ ก่อนจะถอยหลังจากไปทีละก้าว และเดินหายลับออกไปจากห้องใต้หลังคาในท้ายที่สุด

 
 

<div align="center">
<img src="https://i.imgur.com/XZ2xsJp.png" width="300" border="0"> 
ปลดล็อกพลัง : หอมเย้ายวน 
ระดับ : 5 
ใช้ตื่นรู้ 1 หน่วย </div>

</div>

<div class="amn-tags">
Nareza Henladys
all star
and
me!
<div class="amn-tt">CABIN10</div></div>
</div><a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="hr-credt">@Hye Ri</a></div>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Kanit'); Kanit {font-family: 'Kanit';} </style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Poppins:200,300,400,500,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Hind:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Abril+Fatface&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Rajdhani:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css"/>
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="https://dl.dropbox.com/s/3vono8lj48a6cp8/birds.css?dl=0"/>

Denista โพสต์ 2024-11-27 00:54:39

Denista โพสต์ 2024-12-8 16:39:59

หน้า: 1 [2] 3

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver