Library of New Rome ⋘ หอสมุดแห่งกรุงโรมใหม่ ⋙

God โพสต์ 2025-1-4 09:07:56

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#boxsystems01 {
border-radius: 0px;
border: 5px double #513400;
padding: 3px;
box-shadow: #513400 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/bcmZ5XM.png");}
</style>

<style>
#boxsystems02 {
width: 800px;
border-radius: 0px;
padding: 50px;
box-shadow: #513400 0px 0px 10px;
background-color: #f3efe8;}
</style>


<style>
#boxsystems03 {
width: 520px;
border-radius: 20px;
border: 6px double #513400;
padding: 3px;
box-shadow: #bbe9ff 0px 0px 3em;
background-image: url(" ");}
</style>

<style>
.shadow {
 text-shadow: 1px 1px 5px #785922;
}
</style>


<div id="boxsystems01">
 




<div id="boxsystems02">
 
Library of New Rome
⋘ หอสมุดแห่งกรุงโรมใหม่ ⋙
 
 
<img src="https://i.imgur.com/TYDPrEC.png" width="450" border="0"> 
<img src="https://i.imgur.com/FgZUSUb.png" width="512" _height="512" border="0">
 
<img src="https://i.imgur.com/TYDPrEC.png" width="320" _height="14" border="0"> 
 
หอสมุดแห่งนี้ งดงามราวกับวิหารแห่งปัญญา โอ่อ่า กว้างใหญ่ ไม่ต่างจากห้องสมุดในวิหารศักดิ์สิทธิ์ โดมสีทองอร่าม ส่องประกาย รับแสงอาทิตย์ที่สาดส่องผ่านช่องแสงทรงกลม ลงมายังห้องอ่านหนังสือหลัก สว่างไสวราวกับสรวงสวรรค์เบื้องบน

ผนังโดยรอบ ประดับประดาด้วยกระเบื้องโมเสก สีสันสดใส บรรจงเรียงร้อยเป็นภาพเทพเจ้าโรมัน วีรบุรุษ และสัตว์ในตำนาน ราวกับมีชีวิตชีวา

ทางเดินสลัว ทอดยาว นำไปสู่ชั้นหนังสือสูงจรดเพดาน อัดแน่นไปด้วยหนังสือและม้วนกระดาษมากมาย ที่บรรจุเรื่องราวความรู้แห่งอดีตกาล รอคอยการมาเยือนของผู้ใฝ่รู้

พื้นปูด้วยแผ่นหินสลักชื่อวีรบุรุษผู้พลีชีพ หินบางก้อนเก่าแก่ จารึกชื่อเลือนรางแทบอ่านไม่ออก ในขณะที่บางก้อนดูใหม่เอี่ยมราวกับเพิ่งสลักเสร็จเมื่อวาน แต่ละก้าวที่ย่างไปบนทางเดินแห่งนี้ คือการย้อนรอยประวัติศาสตร์และรำลึกถึงวีรชนผู้กล้าหาญ

หอสมุดแห่งนี้ จึงเป็นมากกว่าที่เก็บรวบรวมหนังสือ แต่เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่เชื่อมโยงอดีตเข้ากับปัจจุบัน เป็นแหล่งกำเนิดปัญญาและแรงบันดาลใจ ที่รอคอยการค้นพบจากคนรุ่นหลัง 

<img src="https://i.imgur.com/kvCt8Nm.png" width="300" _height="300" border="0">










</div> </div></div>

<style type="text/css">BODY{background:url("https://i.imgur.com/Pu4b9jU.png"); background-attachment:fixed; }</style><style type="text/css">.head1 {background-color:none ;}.head2 {background-color:none ;}</style>


<style name="captain" type="text/css">
img:hover{
-webkit-transform:scale(1.1);
transform:scale(1.1);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}
</style>


<style type="text/css">
::-webkit-scrollbar {width: 5px; height: 0px;}
::-webkit-scrollbar-track-piece {background: #8b6754;}
::-webkit-scrollbar-thumb { background-color: #8b6754; border-radius:0px; }</style>
<style type="text/css">
::-webkit-scrollbar{width:5px;}
::-webkit-scrollbar-track-piece:decrement{ background:#8b6754!important; }
::-webkit-scrollbar-track-piece:increment { background:#8b6754!important; }
::-webkit-scrollbar-button{ background:#8b6754!important; height: 00px!important; }
::-webkit-scrollbar-thumb{ background: #f6aa61!important; border-top:5px solid #fbe09e; border-bottom:5px solid #fbe09e; }
::-webkit-scrollbar-thumb:hover{ background:#fbe09e!important; border-top:5px solid #f6aa61;border-radius:0px; border-bottom:5px solid #f6aa61;border-radius:0px; }</style>


<style name="captain" type="text/css">
a.navvi{
-webkit-transition: 1.0s;
-moz-transition: 1.0s;
margin:1px;
display:inline-block;
text-align:center;
background: #fff;
color:#7c6652;
width:75px;
padding:2px;
overflow: hidden; }
a.navvi:hover{
color: #fff;
background: #fff;
border-radius: 0px 0px 0px 0px;
-moz-border-radius: 0px 0px 0px 0px;
-webkit-border-radius: 0px 0px 0px 0px;}
#h1{padding:2px;background: #fff;width:380px; position:fixed;}</style>

Nereza โพสต์ 2025-1-7 05:02:07

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Nereza เมื่อ 2025-1-7 05:10 <style>
 /* Response Container */
 .response-container {
 max-width: 900px;
 margin: 30px auto;
 background: #fff;
 border-radius: 15px;
 box-shadow: 0 6px 15px rgba(0, 0, 0, 0.1);
 padding: 30px;
 border-left: 8px solid #b76e79; /* Soft pastel pink */
 border-top: 4px solid #b76e79; /* Soft pastel blue */
 }

 /* Character Info Section */
 .character-info {
 display: flex;
 align-items: center;
 margin-bottom: 20px;
 }

 .character-info img {
 width: 120px;
 height: 120px;
 border-radius: 50%;
 margin-right: 20px;
 border: 4px solid #b76e79;
 }

 .character-info .name {
 font-size: 4em;
 font-weight: bold;
 color: #b76e79; /* Pastel pink */
 }

 .character-info .status {
 font-size: 3em;
 color: #777;
 font-style: Kanit;
 }

 /* Dialogue Box */
 .dialogue-box {
 background: #f5eced; /* Very light pastel blue */
 border-radius: 12px;
 padding: 80px;
 font-size: 3.2em;
 line-height: 1.7;
 border: 1px solid #b76e79;
 box-shadow: inset 0 2px 5px rgba(0, 0, 0, 0.05);
 }

 .dialogue-box p {
 margin: 0;
 color: #555;
 }

 /* Quote Section */
 .quotee {
 margin: 25px 0;
 padding: 20px;
 font-style: italic;
 color: #a09f9f;
 background: #f7f7f7;
 border-left: 6px solid #b76e79;
 border-radius: 8px;
 }

 /* Footer */
 .footer {
 text-align: right;
 font-size: 3em;
 color: #888;
 }

 /* Hover effects */
 .response-container:hover {
 box-shadow: 0 12px 20px rgba(0, 0, 0, 0.15);
 }

 .dialogue-box:hover {
 background: #f9f9f9;
 }
</style>

<style>
 .profile-card {
 width: 400px;
 background: #fff;
 border: 2px solid #f3d6df;
 border-radius: 15px;
 box-shadow: 0 4px 8px rgba(0, 0, 0, 0.1);
 padding: 20px;
 text-align: center;
 }

 .profile-card img {
 width: 100px;
 height: 100px;
 border-radius: 50%;
 border: 5px solid #f3d6df;
 }

 .profile-card h1 {
 font-size: 28px;
 color: #d37a8c;
 margin: 15px 0;
 }

 .profile-card p {
 font-size: 14px;
 color: #888;
 line-height: 1.6;
 margin: 20px 0;
 }

 .profile-card p span {
 font-weight: bold;
 color: #d37a8c;
 }

 .button-group {
 display: flex;
 justify-content: space-around;
 margin-top: 20px;
 }

 .button-group a {
 display: inline-block;
 padding: 5px 10px;
 background: #f3d6df;
 color: #d37a8c;
 font-size: 14px;
 border-radius: 5px;
 text-decoration: none;
 box-shadow: 0 2px 4px rgba(0, 0, 0, 0.1);
 transition: background-color 0.3s, box-shadow 0.3s;
 }

 .button-group a:hover {
 background: #d37a8c;
 color: #fff;
 box-shadow: 0 4px 6px rgba(0, 0, 0, 0.2);
 }
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Cardo'); Cardo {font-family: 'Cardo';} </style>

<div class="response-container">
 
 <div class="character-info">
 <img src="https://i.imgur.com/lGHC0Ur.png" alt="Character Avatar">
 <div>
 <div class="name">DENISTA NORTARA</div>
 <div class="status">Lovers of Pleasure From First Cohort</div>
 </div>
 </div>

 
 <div class="dialogue-box">
 
 เดนิสต้าไม่แน่ใจนักว่าใครมันเป็นจัดตารางเรียน จากในค่ายที่ไกลออกจากตัวเมือง เหล่านักเรียนที่ยังอยู่ในวัยเรียนรู้จำเป็นต้องนั่งรถม้าเพื่อเดินทางแบบหัวสั่นหัวคลอนตามถนนสายขรุขระเพื่อไปยังมหาวิทยาลัยนิวโรม .. ไม่ใช่ว่าเดนิสต้าได้รับสิทธิพิเศษในการเข้ามหาวิทยาลัยนิวโรม เปล่าเลย , แม้จะเรียนด้วยตนเองจนจบหลักสูตรมัธยมพร้อมขึ้นระดับมหาวิทยาลัยแต่การไปเยือนโรมครั้งนี้ก็ไม่ใช่เพื่อไปสมัครเข้าเรียนทำตัวเป็นสาวติดแกลมมีมหาลัย แต่เป็นเพราะต้องไปเข้าเรียนวิชาประวัติศาสตร์โรมันที่เธอลงทะเบียนไว้ต่างหาก
 
 ถือซะว่าเป็นการชิมลางเพราะหอสมุดเพียงหนึ่งเดียวของกรุงโรมใหม่ดันมาตั้งอยู่ในตัวมหาวิทยาลัย นัยน์ตาสีน้ำข้าวราวมณีแห่งดวงจันทร์เหลือบมองตัวอาคารทรงโรมันที่ถูกสร้างขึ้นเลือนแบบลักษณะอาคารโบราณสุดอลังกาลกระจัดกระจายกันไปตามมุมต่าง ๆ ของวิทยาลัย ‘ กรุงโรมใหม่ก็สมกับเป็นกรุงโรมใหม่จริง ๆ ’ เสียงความคิดของเธอดังขึ้นท่ามกลางความเงียบงัน แม้จะกล่าวว่าทั้งหมดนี้ถูกสร้างขึ้นในยุคสมัยที่มีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกมากมายเพื่อการก่อสร้าง แต่ที่นี่ก็ยังมีกลิ่นอายของคำว่าแตกต่างเหนือจริงอยู่หลายระดับ
 
 เดนิสต้าคิดไว้แต่แรกแล้วว่าการมาเยือนมหาลัยนิวโรมครั้งนี้ของเธออาจจบลงด้วยการไล่ถ่ายรูปหรือไม่ก็เดินเล่นเผื่อเจอใครน่าสนใจ(?) ดังนั้นหญิงสาวจึงเปลี่ยนมาสวมชุดที่ไม่ได้ซ้ำซากหรือน่าเบื่อเท่าเสื้อค่ายและกางเกงยีนส์ ท่อนบนของเธอสวมไว้ด้วยเสื้อยืดสีม่วงเด่นของค่าย ท่อนล่างเป็นกระโปรงเทนนิสสีขาวจับคู่กับถุงเท้ายาวเหนือเข่าและรองเท้าเซฟตี้ที่ดูทะมัดทะแมงแต่ก็สวยงาม ยังไม่รวมเครื่องประดับอีกหลายชิ้นที่ถูกคัดมาอย่างพิถีพิถัน หลอมรวมภาพลักษณ์ของธิดาเทพีวีนัสให้เปล่งประกายงดงามในฉบับที่ยากจะมีคนเทียบเคียง
 
 “ สาวน้อย ถึงแล้ว ” เสียงของสารถีวัยกลางคนที่รับจ้างขับรถม้าไปมาระหว่างค่ายจูปิเตอร์และภายในเมืองดังขึ้นจากนอกตัวรถม้า ทำให้เดนิสต้าละสายตาจากหน้าจอสมาร์ทโฟนที่เปิดไว้เพื่อไถโซเชี่ยลฆ่าเวลา หญิงสาวเก็บของที่อยู่ในมือกลับลงไปในกระเป๋า เธอลุกขึ้นเดินลงจากรถม้าก่อนจะยกแขนเหยียดขึ้นสุดทางเพื่อยืดเส้นยืดสายจนสารถีที่ชำเลืองมองหลุดหัวเราะ “ ขอให้มีวันที่ดี !”
 
 “ ขอให้มีวันที่ดีเช่นกันค่ะ ” เมื่อสิ้นคำอวยพรของทั้งสองฝ่าย เสียงสะบัดบังเหียนม้าก็ดังขึ้นและตามด้วยเสียงกีบเท้าม้าที่ขยับเคลื่อนไปข้างหน้าโดยมีเสียงฝีเท้าเบาหวิวที่มุ่งหน้าไปคนละทิศทางดังตามไปพลาง ๆ ท่ามกลางนักศึกษาของมหาวิทยาลัยนิวโรมที่อยู่ในช่วงปิดเทอม เดนิสต้าเดินผ่านกลุ่มคนเหล่านั้นเพื่อไปยังหอสมุดขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ตรงหน้า เนื่องจากมีนักศึกษาหลายคนอาศัยอยู่ในหอพัก ดังนั้นภายในวิทยาลัยจึงยังคึกคักและมีชีวิตชีวาแม้ว่าจะไม่เท่าช่วงเปิดเรียนก็ตาม
 
 สิ่งแรกที่เข้าปะทะกับร่างของหญิงสาวเมื่อเธอผลักประตูบานใหญ่ของหอสมุดให้เปิดออกคืออากาศอันอบอุ่นกำลังพอดีพร้อมด้วยกลิ่นของหนังสือและเสียงพลิกหน้ากระดาษครั้งแล้วครั้งเล่า ‘ หอสมุดหลวงของกรุงโรมใหม่ ’ สถานที่แห่งการเรียนรู้และการเก็บบันทึกที่เก่าแก่เป็นอันดับต้น ๆ ถูกจัดให้เป็นหนึ่งในสถานที่สำคัญของเมืองที่ยังมีวัยรุ่นแวะมาใช้บริการกันอย่างสม่ำเสมอ และเพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนเหล่าผู้ที่ใช้บริการหอสมุด ฝีเท้าของเดนิสต้าเบาลงเมื่อเธอเดินอยู่ด้านในอาคารโรมันโบราณนี้
 
 “ สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าพื้นที่เรียนวิชาประวัติศาสตร์โรมันของสมาชิกค่ายจูปิเตอร์อยู่ทางไหนคะ ” 
 
 เสียงหวานราวกับสายไหมในช่วงเทศกาลของบุตรสาวเทพีวีนัสดังขึ้นเรียกความสนใจของบรรณารักษ์ที่ประจำการอยู่ตรงเคาน์เตอร์ทางเข้าให้เงยหน้าขึ้นมองจนพบกับหญิงสาวที่เอียงคอรอคำตอบอย่างสงบเสงี่ยม “ นักเรียนที่คุณเฟเบียสแจ้งไว้ว่าจะมาสินะคะ เดินเข้าไปด้านแล้วมองหาป้ายหนังสือหมวดประวัติศาสตร์จากนั้นเลี้ยวขวาจะเจอโซนการเรียนอยู่ทางซ้ายมือ ” บรรณารักษ์สาวให้คำแนะนำพลางกดมุมปากลึกจนเป็นรอยยิ้ม “ ขอให้สนุกกับคลาสเรียนนะคะ ”
 
 ริมฝีปากบางของหญิงสาวยกขึ้นเป็นรอยยิ้มงามพาให้ใจคนมองพลันเคลิบเคลิ้มพลางผงกศีรษะรับเพียงหนึ่งครั้ง “ ขอบคุณมากค่ะ ” เมื่อพูดจบร่างบางก็ก้าวเดินออกไปตามทางที่บรรณารักษ์แจ้งมาโดยทันที ก่อนที่จะถึงพื้นที่เรียน มือของเธอลดลงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาตรวจสอบเวลาเป็นครั้งสุดท้ายเพื่อดูให้แน่ใจว่าตัวเองไม่ได้มาสายจนสร้างความประทับใจที่ไม่ดีให้กับอาจารย์ประจำวิชาประวัติศาสตร์ตั้งแต่คลาสเรียนแรก
 
 “ ขอบคุณพระเจ้าที่ยังทั—- ” เพราะมัวแต่รีบจนไม่ทันได้ระวัง ไหล่ของเธอเผอิญไปชนเข้ากับใครบางคนที่เดินสวนมาจนโทรศัพท์ปลิวออกจากมือพร้อมกับตัวของเดนิสต้าที่ถลาไปข้างหน้า แต่ด้วยสัญชาตญาณแสนฉับไวของคู่กรณี แทนที่เธอจะหน้าทิ่มลงพื้นจนต้องมีแบดเดย์ก็กลายเป็นว่า ท่อนแขนหนาของเขาดันขยับมารองประคองเอวเธอไว้เสียก่อน พร้อมกับเพื่อนของอีกฝ่ายที่รีบคว้าโทรศัพท์ของเธอไปไว้ในมือเพื่อไม่ให้มันกระแทกพื้นจนเสียหาย(แม้ว่าโทรศัพท์นี่จะถูกเคลมว่าแข็งแรงพอจะปาหัวหมาแตกก็เถอะ)
 
 “ โว้ว ไม่เป็นไรนะ ” เสียงของคนแปลกหน้าดังขึ้นเหนือศีรษะโดยที่เดนิสต้าไม่ได้หันไปมอง
 
 “ ม ไม่เป็นไร ขอโทษนะคะ ฉันไม่ทันได้ดูทางเอง ”
 
 และเธอก็กำลังรีบด้วยเช่นกัน มือบางยกขึ้นเสยเส้นผมสีน้ำตาลขึ้นพลางกลับมายืนด้วยสองเท้าผ่านการช่วยเหลือของคนแปลกหน้า ‘ ฉันก็อยากจะแสดงไมตรีตอนนี้อยู่หรอก แต่จะไม่ทันแล้ว ’ เดนิสต้ามีเวลาพอให้เดินไปเข้าเรียนแต่ไม่มีเวลาพอสำหรับคุยกับคนระหว่างทาง ฉะนั้นแล้วด้วยการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วราวกับแมว ร่างเล็ก ๆ ของเธอเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์คืนจากเพื่อนของอีกฝ่ายก่อนจะหันกลับมาโค้งลงขอโทษแล้วรีบหันหลังเดินเร็วจากออกไปโดยไม่ลืมที่จะกล่าวขอโทษอีกครั้ง “ ขอโทษจริง ๆ ค่ะแต่ตอนนี้ฉันกำลังรีบ ”
 
 ไวเท่าสายเลือดเมอร์คิวรี่ไหมไม่รู้ แต่ที่แน่ ๆ คือเธอขยับไวกว่าที่พวกเขาจะคว้าทันแน่นอน
 
 ด้วยความพยายาม(เกือบ)สุดตัว ในที่สุดเธอก็มาถึงพื้นที่เรียนได้ทันเวลา เสียงถอนหายใจเบา ๆ ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบที่น่าสะพรึงกลัวของหอสมุด ตลอดทั้งสี่ฝั่งรอบร่างกายของเธอไร้ซึ่งเงาของผู้ร่วมเรียน และเดนิสต้าก็ไม่ได้แปลกใจกับเรื่องนั้น ไม่ใช่ทุกคนที่จะสนใจวิชาประวัติศาสตร์ และไม่ใช่ทุกคนที่จะเตรียมใจพร้อมกับการมาเรียนทฤษฎีในค่ายที่สมควรจะเป็นการฝึกแบบปฏิบัติ
 
 “ จะไม่มีคำถามโง่ ๆ หรือความมักง่ายที่เกิดขึ้นในคาบเรียนนี้ ” เสียงทุ้มกังวานน่าเกรงขามที่ดังขึ้นจากข้างหลังทำให้หญิงสาวสะดุ้งเฮือก เดนิสต้าผินหน้ากลับไปมองเล็กน้อยจนพบเข้ากับร่างโปร่งแสงสีม่วงของนายพลที่เสียชีวิตมาหลายพันปีแต่ก็ยังคงไว้ซึ่งแรงอาฆาตจนเห็นได้ชัดถึงอาวุธสังหารที่ยังคงปักอยู่กลางศีรษะ
 
 ‘ นี่ค่ายจูปิเตอร์หรือฮอก*ตี๊ด*เนี่ย?? ’ ใบหน้าหวานเหยเกด้วยความรู้สึกเสียวศีรษะที่แล่นพล่านไปจนถึงกระดูกสันหลัง เธอกลืนน้ำลายลงช้า ๆ กระแอมเบา ๆ หนึ่งครั้งพร้อมกับขยับตัวไปมาบนเก้าอี้เพื่อปรับท่าทางให้ผ่อนคลายที่สุด “ ขอโทษทีค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะมาสาย ”
 
 “ หากรู้แต่แรกว่าตนเองนั้นอ่อนด้อย เจ้าก็ควรเตรียมตัวให้พร้อมกว่านี้ ”
 
 Dah , ก่อนเปิดหนังสือขอเปิดหน้าคนสอนก่อนเลยได้ปะวะ
 
 บนใบหน้าของธิดาวีนัสยังคงประดับไว้ซึ่งรอยยิ้มที่สมบูรณ์แบบในเชิงมารยาททุกประการทว่าความอ่อนหวานนุ่มนวลในรอยยิ้มนั้นกลับส่งไปไม่ถึงนัยน์ตาสีหม่นที่ผนึกคลื่นลมไว้ภายใน เดนิสต้าพยายามทำใจให้สงบ เธอสูดหายใจเข้าจนเต็มปอด สองมือวางลงทับกับสมุดที่นำมาจดบันทึกการเรียน “ ครั้งหน้าฉันจะระวังค่ะ ”
 
 เฟเบียส รูฟัส ลาร์เรสผู้สอนวิชาประวัติศาสตร์โรมันปรายตามองนักเรียนสาวเป็นครั้งสุดท้ายด้วยสายตาที่เปิดเผยอย่างชัดเจนว่ากำลังประเมิน และเมื่อเขาใช้เวลามองจนพอใจ อดีตนายพลผู้เคร่งขรึมก็ได้ทำการเริ่มต้นถามคำถาม “ เจ้ารู้มากแค่ไหนเกี่ยวกับโรมัน ”
 
 การทดสอบที่มาแบบไม่ให้มีเวลาได้ตั้งตัววนกลับมาอีกแล้ว.. ถึงบนใบหน้าของเดนิต้าจะไม่มีอาการใด ๆ แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยคำประท้วงอย่างอ่อนล้าต่อลาร์เรสทั้งสองตนที่เธอเจอในวันนี้ ‘ คนนึงถามว่ากลยุทธ์กับยุทธวิธีต่างกันยังไง อีกคนถามรู้มากแค่ไหน นี่พวกคุณไม่มีหลักสูตรพื้นฐานสอนนิวบี้เตรียมกันไว้เลยเหรอ ’ สมาชิกใหม่ของกองร้อยที่หนึ่งขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอโน้มตัวลงเท้าคางกับโต๊ะโดยมีร่างโปร่งแสงของเฟเบียสเป็นเป้าสายตา
 
 “ กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จในหนึ่งเดียวมั้งคะ ”
 
 คำตอบของเธอทำให้แววตาดุดันของเฟเบียส รูฟัสเต็มไปด้วยความว่างเปล่าจนน่าหัวเราะ หน้าของเขาซื่อตรงมากจนเดนิสต้าแทบจะได้ยินคำว่า ‘ ทำไมเด็กสมัยนี้ถึงได้โง่เขลานัก ’ ลอยออกมาจากหน้าเขาทั้งที่เขายังไม่ทันได้เปิดปากพูดด้วยซ้ำ และเพื่อไม่ให้อาจารย์ผู้สอนท้อแท้ไร้กำลังใจ เดนิสต้าสูดหายใจเข้าอีกครั้ง ขยับตัวเพื่อเปลี่ยนท่าทางก่อนจะพูดพลางอมยิ้ม “ ล้อเล่นค่ะ เท่าที่ฉันรู้ก็.. โรมันมีการเปลี่ยนผ่านมากมาย เริ่มต้นจากการรวมเมือง ตั้งตนเป็นราชอาณาจักรแล้วก็ก้าวเข้าสู่สาธารณะรัฐแล้วจบลงที่จักรวรรดิ ”
 
 ด้วยคำตอบที่ดูมีภูมิปัญญามากขึ้นรวมไปถึงน้ำเสียงเรียบลื่นชวนฟังทำให้เฟเบียสส่งเสียงหึด้วยความพึงพอใจพร้อมกับพยักหน้าแม้จะไม่อยากยอมรับนักก็ตาม “ หลังจากก้าวขึ้นเป็นจักรวรรดิแล้วก็ยังมีแบ่งฝั่งออกเป็นจักรวรรดิตะวันตกและตะวันออก ฝั่งตะวันตกเป็นฝ่ายที่ล่มสลายก่อน ตรงข้ามกับฝั่งตะวันออกที่ยังอยู่ไปได้อีกราว ๆ พันปี ” 
 
 คลาสเรียนวิชาประวัติศาสตร์ไม่ได้น่าเบื่ออย่างที่เธอคิด ด้วยการสอนในแบบเล่าข้อเท็จจริงผสมกับประสบการณ์สุดโชกโชนของเฟเบียสทำให้เนื้อหามีความน่าสนใจ ทีละน้อย.. มุมปากของเดนิสต้าค่อย ๆ ยกขึ้น แทนที่จะพยายามต่อสู้กับดิสเล็กเซียและบังคับให้ตัวเองจดสรุปตามลงไปในสมุด ตอนนี้เดนิสต้าเปลี่ยนมาใช้โทรศัพท์ช่วยบันทึกเสียงคลาสเรียนเก็บไว้สำหรับเอาไปใช้เปิดฟังย้อนหลังให้เหมือนพอดแคสต์ที่นิยมกันในช่วงนี้
 
 คราวหลังถ้าสนิทกันมากกว่านี้คงต้องลองถามคุณเฟเบียสสักหน่อยแล้วว่าสนใจทำช่องพอดแคสต์จริงจังดูบ้างไหม บางทีนั่นอาจจะเป็นหนทางรวย(?)ของฉัน

 </div>

 
 <div class="quotee">
 รางวัลเข้าชั้นเรียน : +10 EXP , +20 ความกล้า | เข้าเรียนวิชาประวัติศาสตร์โรมันครั้งที่ 1 
 +10 ความสัมพันธ์กับเฟเบียส รูฟัส จากสกิลหอมเย้ายวน 
 ขออนุญาตไม่รับอีเว้นท์เสริมใด ๆ ทั้งสิ้น ดิฉันจะเรียนค่ะ

 </div>

 
 <div class="footer">
 Timeline at [ 11:10 | 06/01/2025 ]
 </div>
</div>

Nereza โพสต์ 2025-1-7 22:34:37

Nereza โพสต์ 2025-1-9 07:01:23

หน้า: [1]

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver

Library of New Rome ⋘ หอสมุดแห่งกรุงโรมใหม่ ⋙