{ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ } มหานครดูไบ - ทวีปเอเชีย - Percy Jackson and the Olympians Thailand - Powered by Discuz! Archiver

Enter Camp › ทวีปเอเชีย › { สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ } มหานครดูไบ

God โพสต์ 2024-12-28 19:40:45

{ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ } มหานครดูไบ

<style type="text/css">BODY{background:url("https://i.imgur.com/i9aXyBx.png"); background-attachment:fixed; }</style>
<style type="text/css">.head1 {background-color:none ;}.head2 {background-color:none ;}</style>

<style>

#boxba {
border: 0px outset #d47d3a;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
box-shadow: #817772 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/rVvBnCX.png");
}

</style>

<style>
#boxOO {
width: 850px;
border: 0px outset #cbb989;
border-radius: 30px;
padding: 35px;
box-shadow: #504C4E 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/Rde147C.png");}
</style>

<div id="boxba">
<div align="center" style="margin: 0px; padding: 0px; overflow-wrap: break-word; list-style-type: none;"><br>
<br><br>

<div id="boxOO" style="">
<br>

<div style="color: rgb(68, 68, 68); font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px; text-align: center;">
<font face="Browallia New" style="font-family: " browallia="" new";="" color:="" rgb(127,="" 57,="" 1);="" font-size:="" 12px;="" text-align:="" start;="" margin:="" 0px;="" padding:="" overflow-wrap:="" break-word;"=""><font size="5" style="margin: 0px; padding: 0px; word-wrap: break-word;"><div style="text-align: center;">
<br>
<img src=" " border="0" alt=""> <br><br></div></font></font>

<span style="text-shadow: rgb(126, 86, 7) 0px 0px 1px, rgb(32, 7, 126) 0px 0px 5px, rgb(126, 86, 7) 0px 0px 10px, rgb(126, 86, 7) 0px 0px 30px;">
<font face="Browallia New" style="" size="7"><pat style=""></pat>
<font color="#ffffff"><pat>มหานครดูไบ</pat></font></font></span></div>

<br>

<div style="color: rgb(68, 68, 68); font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;" browallia="" new";="" text-align:="" center;"="">
<font face="Browallia New" ;="" margin:="" 0px;="" padding:="" 0px;"="" <span="" style="text-shadow: #7e5607 0px 0px 0.5em;" color="#ffffff" size="4">
<i style=""><font face="Kanit" size="4">{ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ }</font></i></font></div>

<br><div style="color: rgb(68, 68, 68); font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px; text-align: center;">
<img src="https://i.imgur.com/p8BzEut.gif" width="450" border="0"> <br></div>

<br> <center style="color: rgb(68, 68, 68); font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">
<iframe width="700" height="390" src="https://www.youtube.com/embed/gLdwXEuMQUo?autoplay=1&loop=1&playlist=gLdwXEuMQUo" frameborder="0" allow="autoplay; encrypted-media" allowfullscreen=""></iframe>
</center>

<br><br>

<center style="">

<center style="color: rgb(68, 68, 68); font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">
<style>
#boxEw {
width: 550px;
border: 0px solid;
border-radius: 20px;
padding: 50px;
box-shadow: #817772 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/tQCIqX6.png");}
</style>
</center>

<center style="">
<div id="boxEw" style="">

<div align="center" style="color: rgb(68, 68, 68); font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px; list-style-type: none;">
<font size="7" color="#ffffff">
<span style="text-shadow: rgb(126, 86, 7) 1px 4px 3px;"><br><pat>มหานครดูไบ</pat></span></font>
<br><br><font color=" #000000" face="Kanit" size="4">『<i> ไข่มุกแห่งตะวันออกกลาง</i> 』</font></div><br>

<div style=""><div style="">

<font color="#000000" face="Kanit" size="4" style="color: rgb(68, 68, 68); font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">
มหานครดูไบ นครใหญ่สุดของสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์มีพื้นที่ประมาณ 4,000 ตารางกิโลเมตร และมีประชากรประมาณ 2 ล้านคน เมืองดูไบถือได้ว่าเป็นเมืองท่าที่สำคัญแห่งหนึ่งบนโลก และมีอัตราการเจริญเติบโตของเมืองสูง มหานครดูไบตั้งอยู่บนชายฝั่งอ่าวเปอร์เซีย ทางตอนเหนือของสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ อย่างไรก็ตาม ลักษณะทางภูมิศาสตร์ของดูไบก็แตกต่างจากส่วนอื่น ๆ ทางใต้ของประเทศ เนื่องจากมีภูมิทัศน์เป็นทะเลทรายสวยงามมีลวดลาย ในขณะที่ทางตอนใต้ของประเทศเป็นทะเลทรายกรวด ทรายประกอบด้วยเศษเปลือกหอย และเศษปะการัง สีขาวเรียบเนียน ทางตะวันออกของเมืองมีพื้นที่ราบเกลือ</font><br><br>

<style>
#boxsystem03 {
width: 450px;
border-radius: 20px;
border: 2px dashed #fbe4b8;
padding: 3px;
box-shadow: #fbe4b8 0px 0px 0em;
background-color: #a88457;}
</style>

<div id="boxsystem03" style="">
<p style="color: rgb(68, 68, 68); font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">


<br><font face="Pridi" style="" size="4" color="#54331d"><b style="">จุดเชื่อมต่อรถไฟเฮเฟตัส:</b></font></p><p style=""><font face="Pridi" size="3" style="color: rgb(68, 68, 68); font-size: 14px;"><font color="#fffacd" style="">ชานชาลาที่ 9 </font><font color="#febe85" style="">สถานีรถไฟ</font></font><font color="#febe85" face="Pridi" size="3">ยูเนี่ยน</font><font face="Pridi" size="3" style="color: rgb(68, 68, 68); font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;"><br></font></p><p style="color: rgb(68, 68, 68); font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;"><font face="Pridi" size="3" color="#fffacd"><br></font></p><p style="color: rgb(68, 68, 68); font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;"><font color="#fffacd"><img src="https://i.imgur.com/JLvFVV8.png" border="0"><font face="Pridi" size="3"><br></font></font></p><p style="color: rgb(68, 68, 68); font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;"><font face="Pridi" size="3" color="#fffacd"><br></font></p><p dir="ltr" style="color: rgb(68, 68, 68); font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; line-height: 1.38;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Pridi" size="3" color="#54331d"><b style="">สำหรับท่านไม่มีตั๋วโปรดซื้อตั่วที่เคาน์เตอร์</b></font></span></p><p dir="ltr" style="color: rgb(68, 68, 68); font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; line-height: 1.38;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Pridi" size="3" color="#f8aaa0"><i style="">* ก่อนชำระเงินอย่าลืมบวกภาษีทุกครั้ง *</i></font></span></p><p dir="ltr" style="color: rgb(68, 68, 68); font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; line-height: 1.38;"><span style="white-space-collapse: preserve;"><font face="Pridi" size="3"><b style=""><font color="#54331d">ตั๋ว 1 ที่นั่ง ราคา:</font><font color="#fffacd"> </font></b><font color="#fffacd">20 ดรักม่า</font></font></span></p><p dir="ltr" style="color: rgb(68, 68, 68); font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; line-height: 1.38;"><span style="white-space-collapse: preserve;"><font face="Pridi" style="" size="3"><b style=""><font color="#54331d">ตั๋วห้องวีไอพี (4-5 คน):</font><font color="#f3b377"> </font></b><font color="#fffacd">100 ดรักม่า</font></font></span></p><p style="color: rgb(68, 68, 68); font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;"><br></p></div></div><font color="#fff" style="color: rgb(68, 68, 68); font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;"><p></p></font></div>

</div></center></center></div></div>
<br><br><br><p></p></div>

<br><br><br>


<style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}</style><style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}

img { filter: alpha
(opacity=100); opacity:1.0;}img:hover { filter: alpha(opacity=70);
opacity:.7 } img {-webkit-transition:0.7s; -moz-transition:0.7s;
-o-transition:0.7s;}

img:hover{
-webkit-transform:scale(0.9);
transform:scale(0.9);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transform:scale(1.0);
transform:scale(1.0);
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}</style><p></p>

<style id="Gather Codes." type="text/css"> img{ -webkit-transition: all 0.4s linear; -moz-transition: all 0.4s linear; transition: all 0.4s linear;} img:hover { -webkit-transition:1s; -webkit-filter: invert(1); -moz-filter: invert(1);}</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Sriracha'); Pat {font-family : 'Sriracha';}</style>

Nymeria โพสต์ 2024-12-31 21:40:23

<style>
.chaos {
width: 700px;
margin: 10px auto;
background: #111;
outline: #0d0d0d 1px solid;
padding: 10px;
color: #999;
line-height: 1;
}

.chaos im {
width: 660px;
height: 140px;
overflow: hidden;
display: block;
position: relative;
background: var(--color);
}

.chaos im img {
width: 660px;
filter: grayscale(100%);
mix-blend-mode: multiply;
outline: #5f3c8a 1px solid;
}

.chaos>div {
outline: #0d0d0d 1px solid;
padding: 10px;
background: #222;
}

.chaos imagen {
position: relative;
border-radius: 100%;
display: block;
overflow: hidden;
width: 100px;
height: 100px;
padding: 0px;
border-top: #999 2px solid;
border-left: #999 2px solid;
border-bottom: var(--color) 2px solid;
border-right: var(--color) 2px solid;
top: -50px;
left: 105px;
position: relative;
z-index: 15;
}

.chaos imagen img {
width: 100px;
height: 100px;
border-radius: 50%;
}

.chaos dato {
background: var(--color);
font: 11px 'Inconsolata';
text-transform: uppercase;
padding: 5px;
display: block;
width: 85px;
border-radius: 25px;
margin-bottom: 5px;
position: relative;
top: -110px;
left: 10px;
text-align: center;
}

.chaos h2 {
position: relative;
margin-top: -225px;
padding: 20px;
text-align: right;
text-transform: uppercase;
}

.chaos h2 n {
display: block;
font: 21px Raleway;
font-weight: 100;
letter-spacing: -1px;
line-height: 15px;
}

.chaos h2 m {
display: block;
}

.chaos h2 x {
display: block;
font: 26px Oswald;
letter-spacing: 0px;
line-height: 20px;
letter-spacing: 3px;
font-weight: 200;
}

.chaos h2 l {
display: block;
font: bold 29px Montserrat;
line-height: 23px;
letter-spacing: -1px;
color: var(--color);
animation: glow 2s ease-in-out infinite alternate;
}

@-webkit-keyframes glow {
from {
text-shadow: 0 0 5px #ccc, 0 0 15px #ccc, 0 0 25px #ccc, 0 0 35px #ccc
}

to {
text-shadow: 0 0 20px #111, 0 0 30px #111, 0 0 40px #111
}
}

.chaos texto {
display: block;
text-align: justify;
padding: 80px 30px 30px;
background: #e0e0e0;
font-size: 11px;
outline: #0d0d0d 1px solid;
margin-top: -65px;
color: #444;
}

.chaos h2:after {
content: " ";
width: 150px;
height: 1px;
background: #333;
display: block;
position: relative;
left: 240px;
top: 20px;
}

.chaos frase {
outline: #0d0d0d 1px solid;
margin-top: 1px;
display: block;
padding: 10px;
background: #0f0f0f;
text-transform: uppercase;
font: 9px calibri;
color: #666;
text-align: right;
line-height: 15px;
}

.chaos .Creds {
outline: #0d0d0d 1px solid;
margin-top: 1px;
display: block;
padding: 10px;
background: #0f0f0f;
text-transform: uppercase;
font: 8px calibri;
color: #666;
text-align: center;
width: 80px;
margin-top: -35px;
line-height: 15px;
background: rgba(255, 255, 255, 0.1);
text-decoration: none;
}

.chaos br {
display: none;
}

.chaos texto br {
display: block;
}
</style>

<div class="chaos">
<div>
<im><img src="https://i.imgur.com/EGURcM2.png"></im>
<imagen><img src="https://i.imgur.com/kR6reOS.png"></imagen>
<dato>25-12-2024</dato>
<dato>9.00 AM</dato>
<h2>
<n>I want to be your</n>
<l>everything</l>
<x>little darling</x>
</h2>
<texto><br><span id="docs-internal-guid-62b4d144-7fff-7074-2880-4fa3688f8a32"><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Arsenal SC" style="" size="3">AROUND THE WORLD TRIP WHITE KIM - 11</font></span></p><br><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="font-size: 11pt; font-family: Sarabun, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> </span><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" style="" size="3">              เมื่อรุ่งสางมาเยือนท้องฟ้าดูไบด้วยแสงแรกของวัน เมืองนี้ยังคงอวลไปด้วยอากาศเย็นสบาย ไนมีเรียกับคิมเบอร์ลีย์เริ่มต้นวันของพวกเธอในย่าน อัล ฟาฮิดี ย่านประวัติศาสตร์ที่เงียบสงบ แม้ว่าความวุ่นวายในใจกลางเมืองจะเริ่มคืบคลานเข้ามา หญิงสาวสองคนเดินไปตามตรอกแคบ ๆ ที่ประดับด้วยอาคารดินโบราณ หอระบายอากาศสูงเด่นเป็นเอกลักษณ์ แสงอาทิตย์สาดกระทบบ้านเรือนเหล่านี้ ทำให้เห็นเงาตัดอ่อนโยนของสถาปัตยกรรมท้องถิ่น</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">               ไนมีเรียจับจ้องหอระบายอากาศด้วยความสนใจ เธอเอ่ยกับคิมเบอร์ลีย์ด้วยเสียงราบเรียบแต่แฝงด้วยความชื่นชม</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">         </font><font color="#9932cc">      “นี่คือวิศวกรรมที่เรียบง่าย แต่มีประสิทธิภาพ พวกเขาใช้มันระบายความร้อนในฤดูร้อน...”</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">               คิมเบอร์ลีย์ยิ้มและหัวเราะเบา ๆ</font><font color="#008080"> “น่าทึ่งจริง ๆ พวกเขาสร้างสิ่งนี้ขึ้นมาก่อนที่เราจะมีแอร์คอนดิชันเสียอีก”</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">               หลังจากเดินชมอาคารบ้านเรือน พวกเธอก็หยุดพักในร้านกาแฟเล็ก ๆ กลิ่นกาแฟอาหรับหอมกรุ่นอบอวลในอากาศ ขนมบักลาวาเสิร์ฟพร้อมถ้วยชาเล็ก ๆ เติมเต็มช่วงเวลานี้ให้สมบูรณ์แบบ ไนมีเรียยกแก้วชาขึ้นจิบ รสขมละมุนที่ตัดกับความหวานของขนม ทำให้เธอเผลอยิ้มบางออกมา</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">               เมื่อเข็มนาฬิกาเดินมาถึง 11 โมง พวกเธอก็เดินทางไปยัง ดูไบครีก น้ำใสสะท้อนเงาฟากฟ้าและอาคารสองฝั่งเป็นภาพที่ชวนหลงใหล ไนมีเรียและคิมเบอร์ลีย์เลือกนั่งท้ายเรืออับรา เรือไม้เก่าแก่ที่แล่นข้ามครีกเป็นเวลาหลายร้อยปี</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">               ลมเย็นพัดโชยปลิวผ่านเส้นผมบลอนด์ยาวของไนมีเรีย เธอหันไปมองคิมเบอร์ลีย์ที่กำลังเพลิดเพลินกับวิวตลาดน้ำที่ตัดกับตึกระฟ้า</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">              </font><font color="#9932cc"> “ดูเหมือนเราจะอยู่ระหว่างสองโลก โลกเก่าและโลกใหม่” </font><font color="#000000">เด็กสาวกล่าว สายตาจับจ้องไปที่ขอบฟ้า</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">             </font><font color="#008080">  “ใช่แล้ว”</font><font color="#000000"> คิมเบอร์ลีย์ตอบ พลางหยิบกล้องขึ้นถ่ายรูป </font><font color="#008080">“แต่ทั้งสองอย่างนี้ทำให้ดูไบมีเสน่ห์”</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">               บ่ายวันนั้นทั้งคู่มุ่งหน้าสู่ ตลาดทองคำและเครื่องเทศ เสียงจอแจของผู้คนและกลิ่นเครื่องเทศที่อบอวลเป็นสิ่งที่ต้อนรับพวกเธอเข้าสู่ดินแดนการค้าโบราณ แสงจากร้านทองส่องประกายระยิบระยับสะท้อนกับกำแพง คิมเบอร์ลีย์แทบจะหยุดที่หน้าร้านทุกแห่ง ไนมีเรียเดินตามเธอไปอย่างอดทน แต่ในใจกำลังเพลิดเพลินกับบรรยากาศที่มีชีวิตชีวานี้</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">               ไนมีเรียเลือกซื้ออินทผลัมหวานฉ่ำติดมือไว้เธอตั้งใจจะเอาไปฝากคุณดีและคนในค่าย พร้อมแซฟฟรอนถุงเล็ก ๆ ที่แม่ค้ากำลังชั่งน้ำหนักด้วยความประณีต คิมเบอร์ลีย์หันมายิ้มให้เธอและยื่นชาให้ชิม</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">               </font><font color="#008080">“รสนี้น่าสนใจใช่ไหม?”</font><font color="#000000"> คิมเบอร์ลีย์ถาม</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">             </font><font color="#9932cc">  “เหมือนดื่มโอเอซิสในทะเลทราย...” </font><font color="#000000">ไนมีเรียตอบพร้อมหัวเราะร่า</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">               หลังเดินเที่ยวในตลาด พวกเธอแวะรับประทานอาหารที่ Al Fanar Restaurant & Café บรรยากาศย้อนยุคของร้านนี้ชวนให้รู้สึกเหมือนย้อนกลับไปในดูไบยุคแรกเริ่ม กลิ่นเครื่องเทศหอมอบอวลอยู่ในอากาศ ไนมีเรียนั่งลงและลองชิมมาชบุส ข้าวหุงหอมกรุ่นพร้อมเนื้อปรุงรสเผ็ดกลมกล่อม ในขณะที่คิมเบอร์ลีย์เพลิดเพลินกับขนมหวานลุกัยมัต ลูกกลมสีทองที่กรอบนอกนุ่มในและเคลือบน้ำผึ้งจนวาว</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">               ช่วงบ่ายพวกเธอเดินทางต่อไปยัง พิพิธภัณฑ์ดูไบ และ ป้อมอัล ฟาฮิดี อาคารดินสีทรายแห่งนี้เล่าถึงอดีตของเมืองที่เต็มไปด้วยเรื่องราวการดำน้ำหาไข่มุกและการค้าขายข้ามทะเลทราย ไนมีเรียเดินสำรวจห้องนิทรรศการ ดวงตาสีเฮเซลจับจ้องโมเดลเรือดำน้ำแบบโบราณ</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">              </font><font color="#9932cc"> “ลองจินตนาการดูสิ ต้องใช้ความกล้าขนาดไหนในการดำลงไปในทะเลลึก” </font><font color="#000000">เธอพูดขึ้นเบา ๆ</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">               คิมเบอร์ลีย์พยักหน้า </font><font color="#008080">“หลายคนกลัวที่แคบต้องใช้มากกว่าความกล้าและต้องพึ่งโชคด้วย”</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">               ช่วงเย็น พวกเธอจบวันด้วยการล่องเรือยอร์ชที่ ดูไบ มารีนา ท้องฟ้าค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีส้มระยิบระยับเมื่อดวงอาทิตย์ตกดิน ความสงบสุขโรแมนติกนี้ทำให้ทั้งคู่ปล่อยใจไปกับบรรยากาศ ร่างของธิดาแห่งเฮคาทียืนพิงราวเรือ มองเส้นขอบฟ้าที่ตัดกับเส้นแสงไฟของเมือง คิมเบอร์ลีย์เดินเข้ามาหยุดข้าง ๆ และบอกเล่าความรู้สึกตลอดทั้งวัน</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">             </font><font color="#008080">  “วันนี้เหมือนฝันเลย ถ้าไม่มีเธอฉันคงทำคนเดียวไม่ได้”</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">               </font><font color="#9932cc">“บางครั้งความฝันก็เกิดขึ้นได้จริงถ้าเรากล้าที่จะสร้างมันขึ้นมา”</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">               ค่ำคืนของพวกเธอจบลงที่ Arabian Tea House ซึ่งประดับด้วยไฟสลัวอันอบอุ่น ไนมีเรียลองชิมซุปโชรวาและข้าวปลาย่างที่เสิร์ฟอย่างประณีต ในขณะที่คิมเบอร์ลีย์หลงใหลกับชาอาหรับที่มีกลิ่นหอมเฉพาะตัว ทั้งคู่ใช้เวลาพูดคุยถึงการผจญภัยในวันนี้และแลกเปลี่ยนภาพในกล้องของแต่ละคน ท่ามกลางเสียงกระซิบของลมยามค่ำคืนดูไบได้ฝากความทรงจำอันล้ำค่าไว้ในหัวใจของทั้งสอง</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">            ไนมีเรียเดินเคียงข้างคิมเบอร์ลีย์ไปตามทางเดินของสนามบินดูไบ เสียงล้อกระเป๋าเดินทางลากผ่านพื้นเรียบเงาสะท้อนของไฟนีออน ทุกย่างก้าวสะท้อนถึงเวลาที่กำลังนับถอยหลังสู่การจากลา เจ้าของดวงตาสีเฮเซลเหลือบมองหญิงวัยกลางคนที่อยู่ข้างกาย หญิงสาวผู้ที่ครั้งหนึ่งเคยจมดิ่งอยู่ในความทุกข์เศร้า ตอนนี้กลับยืนหยัดด้วยใบหน้าที่เปี่ยมด้วยพลัง แม้ร่องรอยความเศร้าจะยังหลงเหลืออยู่แต่ก็มีประกายแห่งความหวังที่ส่องแสงเจิดจ้า</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">          </font><font color="#008080">  “ฉันยังจำไม่ได้เลยว่าเคยยิ้มได้ขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่” </font><font color="#000000">คิมเบอร์ลีย์พูดขึ้นเบา ๆ แต่กลับดังชัดในความเงียบของไนมีเรีย หญิงสาวยิ้มตอบ ไม่เอ่ยคำใดแต่เพียงพยักหน้าอย่างเห็นด้วย</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">            บริเวณโถงผู้โดยสารขาออก ไนมีเรียและคิมเบอร์ลีย์เลือกนั่งรอเวลาบอร์ดดิ้งที่ม้านั่งใกล้หน้าต่างกระจกบานใหญ่ ทิวทัศน์ของสนามบินดูไบที่แสงไฟระยิบระยับในยามค่ำคืนมอบบรรยากาศอบอุ่นและสงบ</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">            คิมเบอร์ลีย์หันมองไนมีเรียอย่างจริงจัง </font><font color="#008080">“ไนมีเรีย ขอบคุณสำหรับทุกสิ่ง”</font><font color="#000000"> เสียงของเธอสั่นไหวเล็กน้อย ดวงตาของแม่หม้ายฉายแววซาบซึ้ง เธอยกมือขึ้นจับแขนร่างบางเบา ๆ ความอบอุ่นผ่านสัมผัสนั้นบอกแทนคำพูดอีกมากมาย</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">          </font><font color="#9932cc">  “คุณไม่ต้องขอบคุณฉัน ฉันแค่ทำในสิ่งที่ควรทำ”</font><font color="#000000"> ไนมีเรียตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ แต่แฝงไปด้วยความอ่อนโยน</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">          </font><font color="#008080">  “ไม่ใช่แค่สิ่งที่ควรทำ คุณช่วยให้ฉันมองเห็นว่า...แม้ชีวิตจะไม่เหมือนเดิม แต่ฉันก็ยังมีโอกาสที่จะเริ่มต้นใหม่ คุณช่วยมอบความกล้าให้กับฉัน”</font><font color="#000000"> คิมเบอร์ลีย์พูดขณะก้มมองภาพถ่ายในมือ ภาพที่ทั้งคู่ถ่ายไว้ร่วมกันตลอดการเดินทาง</font></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">            เสียงประกาศเรียกผู้โดยสารดังก้องไปทั่วสนามบิน คิมเบอร์ลีย์ลุกขึ้นยืน ไนมีเรียหยิบกระเป๋าของเธอช่วยถือส่งไปที่ประตูทางออก พวกเธอหยุดยืนตรงหน้าแถวตรวจบัตรผ่านขึ้นเครื่อง เสียงรอบข้างคล้ายเลือนหาย ทิ้งไว้เพียงเสียงหัวใจที่เต้นชัดในความเงียบ</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">         </font><font color="#9932cc">   “ฉันหวังว่าคุณจะได้พบสิ่งที่คุณกำลังมองหา ไม่ว่าจะเป็นความสงบหรือความหมายใหม่ในชีวิต” </font><font color="#000000">ไนมีเรียกล่าวด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล แต่แฝงไปด้วยความจริงใจ</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">            คิมเบอร์ลีย์ยิ้มพร้อมหยาดน้ำตาแห่งความปิติที่กลั้นไว้ไม่อยู่ เธอโอบกอดเด็กสาวแน่น สัมผัสนั้นอบอุ่นและเป็นความจริงใจที่ไม่ต้องการคำอธิบาย</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">      </font><font color="#008080">      “ฉันจะคิดถึงคุณ ไว้มาเที่ยวด้วยกันอีกนะ”</font><font color="#000000"> คิมเบอร์ลีย์เอ่ยพร้อมปล่อยมือออกช้า ๆ ก่อนหันเดินเข้าไปยังประตูทางออก</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">            เด็กสาวมองตามจนร่างของแม่หม้ายวัยกลางคนเลือนหายไปในฝูงชน ใจของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ผสมผสาน ทั้งโล่งใจและเศร้าเล็กน้อยเมื่อการเดินทางร่วมกันมาถึงจุดสิ้นสุด หลังจากส่งคิมเบอร์ลีย์ขึ้นเครื่อง ไนมีเรียเดินกลับมายังที่พักของตนเองที่โรงแรมในตัวเมือง เธอนั่งลงบนเตียง เปิดสมุดบันทึกเล่มเล็กในมือ ร่างบางค่อย ๆ เขียนบันทึกเกี่ยวกับการเดินทางครั้งนี้ ทุกสถานที่ ทุกบทสนทนา และทุกความรู้สึกถูกจรดลงด้วยลายมือที่ประณีต</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">            เธอจ้องมองเหรียญทองเล็ก ๆ ที่เหลือจากการเผาส่งวิญญาณใต้ดินในอิสตันบูล มันเป็นเครื่องเตือนใจถึงการเผชิญหน้ากับโฉมหน้าของอดีตและคำสาปที่เธอยังไม่อาจลืมได้ </font><font color="#9932cc">“บางทีนี่อาจเป็นจุดเริ่มต้นของเส้นทางใหม่ๆ สำหรับฉันด้วย” </font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">            หลังส่งคิมเบอร์ลีย์ขึ้นเครื่องกลับโปรตุเกสไปแล้ว ไนมีเรียยังคงเดินเล่นสำรวจเมืองด้วยความคิดที่ล่องลอย เด็กสาวตั้งใจจะกลับไปที่สถานีรถไฟเฮเฟสตัสในอีกไม่กี่ชั่วโมง แต่เสียงกระซิบของวิญญาณในแหวนจันทราทมิฬที่สวมอยู่บนมือเรียวนั้นทำให้เธอหยุดฝีเท้า</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">          </font><font color="#808080">  “ดูเหมือนมีบางอย่างผิดปกติใกล้ๆ กับสุสานนั่น ลองไปดูหน่อยไหม” </font><font color="#000000">คลาริสซ่าเตือน ร่างบางขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอเหลือบมองไปยังเส้นทางข้างหน้า ที่ทอดยาวไปสู่ย่านสุสานของนครดูไบ</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">            บรรยากาศในย่านสุสานนั้นเต็มไปด้วยความสงบเงียบที่ผิดธรรมชาติ แม้จะเป็นยามบ่ายที่แสงอาทิตย์ยังคงส่องประกายอ่อน ๆ แต่ความรู้สึกวังเวงกลับปกคลุมทุกพื้นที่ เสียงนกร้องหายไป มีเพียงสายลมที่พัดผ่านพุ่มไม้แห้งกรอบให้ได้ยิน</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">            ดวงตาสีเฮเซลของไนมีเรียจับจ้องไปยังมุมหนึ่งของสุสานที่ดินยังใหม่และหลวม มีบางสิ่งกำลังเคลื่อนไหวอยู่ตรงนั้น เธอหยุดชั่วขณะ สูดลมหายใจลึกก่อนก้าวเท้าเข้าไปช้า ๆ</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">           </font><font color="#9932cc"> “เจ้าตัวน่าแขยงนั่นคืออะไร” </font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">            เด็กสาวกระซิบกับวิญญาณในแหวน คลาริสซ่าตอบกลับทันทีด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเคร่งเครียด </font><font color="#808080">“อัลกูล อสุรกายที่ชอบกินซากศพ…มันกำลังขุดหลุมศพของคนที่เพิ่งเสียชีวิตไปไม่นาน”</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">            ภาพเบื้องหน้าคือร่างสูงใหญ่ของอัลกูล มันมีรูปลักษณ์น่าสยดสยอง ผิวหนังสีคล้ำเหมือนดินตะกอนที่ขุดขึ้นมาจากหลุมลึก ดวงตาของมันเรืองแสงสีเหลืองหม่น ขณะที่กรงเล็บยาวแหลมกำลังขุดดินเพื่อคว้าซากศพขึ้นมา</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">          </font><font color="#9932cc">  “อี๋ นั่นมัน.. เป็นกิจกรรมที่ไม่ชวนอภิรมย์เอาเสียเลย” </font><font color="#000000">ไนมีเรียเอ่ยเสียงหนักแน่น เธอดึงหอกสัมฤทธิ์ออกจากที่สะพายหลัง พร้อมกับปืนที่เหน็บอยู่ที่สะโพก มือเรียวกำด้ามหอกแน่นจนเส้นเลือดปูดขึ้นเป็นริ้วเล็ก ๆ</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">            อัลกูลหันขวับเมื่อรับรู้ถึงการปรากฏตัวของเธอ เสียงคำรามต่ำดังขึ้นจากลำคอของมัน มันหันหลังออกจากหลุมศพและพุ่งเข้าหาเด็กสาวในทันที การเคลื่อนไหวของมันรวดเร็วเกินกว่าที่ขนาดร่างกายมหึมาจะบอกเป็นนัย ไนมีเรียกระโดดถอยหลัง หลบกรงเล็บแหลมคมที่หวิดจะเฉือนเข้าที่ใบหน้า เธอหมุนตัวตั้งท่า มือหนึ่งชูหอกอีกมือจับปืนมั่น</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">          </font><font color="#808080">  “ระวังด้วยกรงเล็บของอัลกูลมีพิษจากศพ โดนเข้าคงยุ่งยากแน่” </font><font color="#000000">คลาริสซ่ากล่าวเตือน ร่างบางขยับเท้าเปลี่ยนมุม ดวงตาคู่ลึกลับจับจ้องอัลกูลอย่างพิจารณา</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">            เธอเริ่มโจมตีด้วยปืน กระสุนสัมฤทธิ์พุ่งตรงไปยังร่างของอสุรกาย แต่เจ้าสัตว์ร้ายกลับหลบได้อย่างคล่องตัว เสียงหัวเราะเย้ยหยันต่ำ ๆ ดังขึ้นจากลำคอของมัน</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">            </font><font color="#9932cc">“โอเค…อยากเล่นใกล้ ๆ ก็ได้”</font><font color="#000000"> ไนมีเรียพูดเบา ๆ กับตัวเอง เธอสลับมาถือหอกเต็มมือและพุ่งเข้าใส่อัลกูล การปะทะระยะประชิดนั้นเสี่ยงเกินไปสำหรับมนุษย์ทั่วไป แต่สำหรับเดมิก็อดที่ฝึกฝนมาจากค่ายฮาล์ฟบลัด เธอไม่มีทางปล่อยให้ตัวเองเสียเปรียบ</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">            หอกของเธอปะทะกับกรงเล็บของมันเสียงโลหะกระทบกันดังสะท้าน มือที่จับหอกอัดแน่นด้วยแรงทั้งหมดหมุนตัวพลิ้วไหวราวกับสายลม พยายามโจมตีส่วนอ่อนแอของมันที่หน้าอก แต่เจ้าสัตว์ร้ายตอบโต้ด้วยแรงที่มากกว่า เธอหมุนหอกในมือ พลิกเปลี่ยนตำแหน่งร่างกายเพื่อดึงมันไปยังตำแหน่งที่เธอวางแผนไว้</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">            อัลกูลคำรามอีกครั้ง มันพุ่งเข้าใส่เธออย่างบ้าคลั่ง คราวนี้เธอหลบหลีกได้อย่างแม่นยำ เธอกระโดดไปข้างหลัง แอ่นตัวขึ้น และเล็งหอกตรงไปยังร่างของมันหอกสัมฤทธิ์ปักเข้าที่หน้าอกของอัลกูล เสียงคำรามแหลมสูงดังสะท้านไปทั่วบริเวณ ไนมีเรียไม่ปล่อยให้มันมีโอกาสฟื้นตัว เธอหยิบปืนขึ้นมาอีกครั้งและยิงกระสุนสัมฤทธิ์เข้าไปที่หัวของมัน</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">            เสียงของมันเงียบลงพร้อมกับร่างที่ทรุดตัวลงพื้น ไนมีเรียหอบหายใจอย่างแรง เหงื่อไหลลงมาตามกรอบหน้าแต่ดวงตาสีเฮเซลยังคงเฉียบคม เธอเก็บสินสงครามจากมันแล้วหันไปมองสภาพรอบตัว เด็กสาวเดินกลับไปยังหลุมศพที่อัลกูลขุดขึ้น เธอคุกเข่าลง กลบดินที่ถูกขุดด้วยมือเปล่า ท่ามกลางสายลมที่พัดแผ่วผ่าน</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">           </font><b style=""><font color="#9932cc"> “ไม่ว่าพวกเขาจะเคยเป็นใคร ในชีวิตหลังความตายทุกสิ่งควรได้รับการพักผ่อนอย่างสงบ” </font></b><font color="#000000">เธอเอ่ยเบา ๆ กับตัวเองและคลาริสซ่า</font></font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: left;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">            เมื่อหลุมศพถูกกลบเรียบร้อย ไนมีเรียยืนขึ้น ปาดฝุ่นออกจากมือและเดินออกจากสุสานร่างอรชรลากกระเป๋าเดินทางไปยังสถานีรถไฟเฮเฟสตัสในดูไบ เส้นทางที่เธอจะใช้กลับอเมริกา เธอแหงนมองท้องฟ้าสีครามที่เริ่มจางเป็นสีส้มเมื่อแสงอาทิตย์แรกฉายผ่านตัวเมือง ตั๋วรถไฟหนึ่งเที่ยวหนึ่งที่นั่ง แต่มีเสียงของสองคนพูดคุยกันไปตลอดเส้นทาง</font></span></p><font face="Kanit" size="3"><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="border:none;display:inline-block;overflow:hidden;width:385px;height:291px;"><font face="Kanit" size="3"><img src="https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXfv7jF8mZp6A6VZbcM1PVKd2SIFEdN-qlTBeHCqrsk9YCOtC74MXIJAedLltnHH2raab3W2qQhW-QyhdRXasd5w8wWddBtbFo2Q_AqHM2449jMitp1FFWocN29s8zjmAp4yWhhC1A?key=DYeCatt5os3BJ7zAvVp5gA" width="385" height="291"></font></span></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#ff0000">พิชิตครั้งแรก</font><font color="#000000"> อัลกูล +2 ตื่นรู้</font></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#ff0000">สินสงคราม:</font><font color="#000000"> - ไขกระดูก เลขไบต์ 0-4 </font></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">- เขี้ยวอัลกูล เลขไบต์ 5-9 </font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">- หาก LUK 30 และได้เลขไบต์ 2 , 6 , 9 จะดรอปทั้งสองอย่าง</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3">แยกกับคิมเดินทางกลับนิวยอร์คด้วยรถไฟใต้ดินเฮเฟตัส</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#ff0000">ค่าตั๋ว </font><font color="#000000">20 กรักม่า 1 ที่
</font></font>@God <font face="Kanit" size="3" style=""><font color="#000000">
</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><br></div></span></texto>
<frase>i'll melt your heart into two </frase>
<a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="Creds">@HyeRi Codes</a>
</div>
</div>

<style>
.chaos {
--color: #5f3c8a;
}
</style>

<link rel="preconnect" href="https://fonts.gstatic.com">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Inconsolata:wght@200;400;600&family=Montserrat:wght@100;400;600&family=Raleway:wght@100;400;700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Oswald:wght@200;400;600&display=swap" rel="stylesheet">

หน้า: [1]

ดูในรูปแบบกติ: { สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ } มหานครดูไบ