Odessa Loid | โอเดสซา ลอยด์
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย OdessaL. เมื่อ 2024-12-27 21:33 <br /><br /><link href="https://dl.dropboxusercontent.com/scl/fi/khrym7qwdoopgp7zwl1nw/idea.css?rlkey=em3jnvkd204zakd35brlgbp19&st=cs9pedqq" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:wght@400;700&family=Ubuntu:wght@400;700&display=swap" rel="stylesheet"><div class="bbbg"><div class="hb"><div class="icoo">𓃭</div><div class="nnh">Odessa Loid</div><div class="icoo">𓆩𓆪</div></div>
<style>
#ii {
margin: 25px auto;
width: 300px;
height: 300px;
background-image: url("https://i.imgur.com/o49NQkm.png");
border-radius: 20px;
background-size: cover;
}
</style>
<div id="ii"></div>
<div class="desc"><b>
ชื่อ:</b> Odessa Loid / โอเดสซา ลอยด์ <br><b>
ชื่อเล่น:</b> Loid / ลอยด์ <br><b>
วันเกิด:</b> 14 March 1997 <br><b>
สถานที่เกิด:</b> Intermountain Health Utah Valley Hospital <br><b>
สัญชาติ: </b> อเมริกัน <br>
<div style="margin: 20px auto; width: 150px; height: 3px; background-color: rgb(105, 105, 105);"></div><b>
ฐานะ:</b> ลูกหลานโรม <br><b><i>
ครอบครัว</i></b><br><b>
ต้นตระกูล:</b> Odessa Lynn <br><b>
มารดา:</b> Odessa Rhea <br>
<div style="margin: 20px auto; width: 150px; height: 3px; background-color: rgb(105, 105, 105);"></div><b>
สิ่งที่ชอบ:</b> โกโก้คาราเมล, เมลอน, ตัวต่อเลโก้, วอลเลย์บอล, กีฬามวย, ดนตรีและเสียงเพลง <br><b>
สิ่งที่ไม่ชอบ: </b>ฝน, ความชื้น, สีชมพู, ความวุ่นวาย, สัตว์เลื้อยคลาน <br><b>
สิ่งที่ทำให้มีความสุข:</b> แมว สุนัข และเตียง <br><b>
ความกลัว: </b>สัตว์เลื้อนคลาน และความสูง <br><b>
จุดแข็ง:</b> ใจเย็น มีเหตุผล และเป็นผู้ฟังที่ดี <br><b>
จุดอ่อน:</b> แมวและความร้อน <br>
<div style="margin: 20px auto; width: 150px; height: 3px; background-color: rgb(105, 105, 105);"></div>
</div>
<div class="fdes">
<style>
#fdes-box1 {
width: 40%;
height: 200px;
background-image: url("https://i.imgur.com/zSx1KUz.png");
background-size: cover;
}
</style>
<div id="fdes-box1"></div>
<div class="fdes-box" style="background: transparent; text-align: center; overflow-y: scroll; scrollbar-width: none;">
<b>ลักษณะกายภาพและนิสัย</b><br><br>
ลอยด์เป็นหญิงสาวที่มีหน้าตาคมเข้มชัดเจนดังเชื้อสายของเธอเอง คิ้วของเธอเป็นเอกลักษณ์เด่นที่สุดบนใบหน้า รองลงมาคือดวงตาเฉี่ยวคม และจมูกสวยรับกับริมฝีปากอิ่มนุ่ม ผิวของเธอเป็นผิวสองสี ดวงตาสีเทาอมเขียวสวยสะดุดตา <br><br>
ลักษณะนิสัยของเธอค่อนข้างเข้าใจง่าย เธอเหมือนกับผู้หญิงทั่วไปที่มีความร่าเริงและค่อนข้างคุยเก่ง ถึงอย่างนั้นเธอก็มีเส้นแบ่งระหว่างคนอื่น ๆ และตัวเองพอสมควรเช่นกัน หากให้เข้าใจได้ง่ายเธอมี MBTI คือ INTP 5w6
</div></div></div> แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย OdessaL. เมื่อ 2024-12-27 21:34 <br /><br /><link href="https://dl.dropboxusercontent.com/scl/fi/khrym7qwdoopgp7zwl1nw/idea.css?rlkey=em3jnvkd204zakd35brlgbp19&st=cs9pedqq" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:wght@400;700&family=Ubuntu:wght@400;700&display=swap" rel="stylesheet">
<div class="bbbg"><div class="hb"><div class="icoo">𓃭</div><div class="nnh">Odessa Loid</div><div class="icoo">𓆩𓆪</div></div>
<style>
.ii {
margin: 25px auto;
width: 300px;
height: 300px;
border-radius: 20px;
background-image: url("https://i.pinimg.com/736x/c7/2e/51/c72e51494689877fce8772d803b44e15.jpg");
background-size: cover;
filter: grayscale(80%);
}
</style>
<div class="ii"></div>
<div class="desc" style="text-align: justify;"><div style="text-align: center;"><b><font size="5"><font color="#ffa500">Odessa's</font> Background</font></b></div>
<div style="text-indent: 40px;">Odessa Lynn เกิดในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 ในเมืองเล็ก ๆ ใกล้กรุงโรมันใหม่ (New Rome) เธอเป็นลูกครึ่งเทพเจ้าที่เกิดจากมิเนอร์วา เทพีแห่งปัญญาและยุทธศาสตร์และทหารคนหนึ่ง ตั้งแต่วัยเด็ก ลินน์แสดงให้เห็นถึงความเฉลียวฉลาดและไหวพริบที่เหนือกว่าเด็กทั่วไป เธอใช้เวลาส่วนใหญ่ในห้องสมุดของ New Rome อ่านตำราเกี่ยวกับยุทธศาสตร์ การออกแบบเชิงวิศวกรรม และศิลปะการเจรจา เมื่ออายุได้ 12 ปี เรื่องราวประหลาดก็เกิดกับเธอ บิดาเพียงคนเดียวบอกเล่าเรื่องราวของมารดาให้ฟัง พร้อมด้วยขับไล่เธอออกจากบ้านเพื่อให้เธอไปอยู่ที่ค่ายจูปิเตอร์สำหรับความปลอดภัยของเธอ หากแต่เธอไม่เข้าใจและนึกว่าบิดาละทิ้ง จึงเลือกออกจากบ้านด้วยความรุ้สึกผิดหวังในตัวของบิดา หญิงสาวเดินทางไปยังซานฟรานซิสโกใช้เวลาร่วมหกเดือนเพียงลำพัง ในวินาทีของความเป็นความตายจากการอดอาหาร เธอได้พบกับหมาป่าตัวใหญ่สีขาวที่ช่วยนำทางให้เธอไปสู่บ้านหมาป่า หญิงสาวถูกรับเลี้ยงและได้ฝึกฝนความสามารถของตัวเองจนโดดเด่นมากกว่าเดิมตลอดระยะเวลา 12 ปีเต็ม ยามเธออายุเข้าสู่ช่วงเพญจเพศ เธอถูกส่งเข้าร่วม Camp Jupiter และถูกจัดให้อยู่ในกองร้อยที่ 3 ซึ่งเป็นสถานที่ที่เหมาะสมกับความสามารถของเธอในการแก้ปัญหาและทำงานร่วมกับผู้อื่น</div><div style="text-indent: 40px;"><br></div>
<div style="text-indent: 40px;">ลักษณะนิสัยของลินน์เป็นไปตามลักษณะของเด็กเรียนทั่วไป สุขุม รอบคอบ และมีความมั่นคงทางอารมณ์สูงมาก ทั้งยังมีทักษะในการมองภาพรวมและประเมินสถานการณ์ได้อย่างแม่นยำ นอกจากนี้เธอยังเก่งกาจในการพูดจาโน้มน้าวและสร้างความไว้วางใจในหมู่เพื่อนร่วมทีมได้อย่างง่ายดาย</div><div style="text-indent: 40px;"><br></div>
<div style="text-indent: 40px;">หน้าที่ที่สำคัญของเธอในค่ายมีอยู่ 2 อย่างหลัก ๆ อย่างแรกคือผู้ช่วยสร้างสรรค์อาวุธและเป็นผู้ประสานงานรวมไปถึงนักเจรจาในค่ายที่มีชื่อเสียง เธอค่อนข้างชำนาญในด้านการพูดเจรจาเพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายที่จะเกิดขึ้นเมื่ออยู่ในสถานการณ์เป็นรอง</div><div style="text-indent: 40px;"><br></div>
<div style="text-indent: 40px;">ผลงานที่เด่นชัดของเธออย่างเช่น ยุทธการแห่งเนินคาสเทลลา โดยเธอได้ออกแบบกลยุทธ์ในการล่อหลอกและตั้งป้อมค่ายจำลองที่เธอเป็นคนออกแบบและวางแผนเองเพื่อต่อสู้กับเผ่าก็อบลินจนชนะมาได้ในปีค.ศ. 1978 ยิ่งไปกว่านั้นเธอได้เป็นผู้นำในการสร้างกลุ่มนักประดิษฐ์ในกองร้อยที่ 3 เพื่อคิดค้นเทคโนโลยีและอาวุธใหม่ ๆ ทั้งทางบกและทางทะเลด้วยเช่นกัน</div><div style="text-indent: 40px;"><br></div>
<div style="text-indent: 40px;">ทั้งหมดนี้ประวัติศาสตร์อันเป็นที่ประจักษ์ของเธอถูกยุติลงเมื่อเธออายุได้ทั้งหมด 35 ปี ก่อนจะขอออกมาจากค่ายเพื่อมาใช้ชีวิตของตนเองอยู่ที่ยูทาห์และสร้างครอบครัวที่เธอใฝ่ฝันอยากมีกับคนที่รัก โดยชีวิตหลังจากออกมานอกค่ายค่อนข้างอันตรายและเต็มไปด้วยความยุ่งยาก เธอถูกรบกวนโดยพวกสัตว์ประหลาดที่ต้องการมาตามล่าเหล่าลูกหลานของโรมและเดมี่ก็อด ทำให้เธอต้องคอยหลบซ่อนอยู่ตลอด จนเมื่อเธอมีลูกสาวตอนอายุ 36 ปี จึงย้ายออกไปอยู่ที่นิวยอร์กเพื่อให้กลิ่นของมนุษย์ช่วยลบกลิ่นของเธอ หากแต่เมื่อเธออายุได้ 60 ปี ก็พบว่าลูกสาวของเธอไม่ได้มีเชื้อสายจากเทพอีก ลินน์จึงเลือกที่จะทิ้งจดหมายฉบับหนึ่งเอาไว้พร้อมด้วยบอกเล่าเรื่องราวให้แก่ลูกหลานของเธอเพื่อให้สามารถบอกเล่าต่อไปกันรุ่นสู่รุ่น โดยคาดหวังว่าวันใดวันหนึ่งจะมีบุตรที่มีตราประทับแห่งลูปามากำเนิดในตระกูลโอเดสซ่าอีกครั้ง แล้วเธอก็จากโลกใบนี้ไปเมื่ออายุได้ 78 ปีอย่างสงบ ลูกหลานของเธอย้ายกลับไปอยู่ที่ยูทาห์เพื่อเอาศพของเธอไปฝังในสถานที่ที่เธอเลือกมาอยู่เป็นที่แรก แล้วหลังจากนั้นตระกูลโอเดสซาก็ตั้งถิ่นฐานอยู่ที่ยูทาห์เสมอมา</div>
</div></div>
<link href="https://dl.dropboxusercontent.com/scl/fi/khrym7qwdoopgp7zwl1nw/idea.css?rlkey=em3jnvkd204zakd35brlgbp19&st=cs9pedqq" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:wght@400;700&family=Ubuntu:wght@400;700&display=swap" rel="stylesheet">
<div class="bbbg"><div class="hb"><div class="icoo">𓃭</div><div class="nnh">Odessa Loid</div><div class="icoo">𓆩𓆪</div></div>
<style>
.iii {
margin: 25px auto;
width: 300px;
height: 300px;
border-radius: 20px;
background-image: url("https://i.pinimg.com/736x/03/3a/e4/033ae4dc53f0bec429dd044bc3e223f1.jpg");
background-size: cover;
filter: grayscale(80%);
}
</style>
<div class="iii"></div>
<div class="desc" style="text-align: justify;"><div style="text-align: center;"><b><font size="5"><font color="#ffa500">Loid's</font> Background</font></b></div>
<div style="text-indent: 40px;">โอเดสซา ลอยด์ หญิงสาวที่เกิดมาในครอบครัวโอเดสซา แม่ของนางคือ รีอา และคุณยาย เลย์ลาครอบครัวของนางทำธุรกิจขนาดเล็กนั่นคือ การเปิดสำนักงานทนายความ ฐานะทางบ้านของตระกูลค่อนข้างดี นางได้เข้าเรียนโรงเรียนที่ดีและได้ร่ำเรียนภาษาหรือสิ่งที่สนใจได้ทั้งหมด เมื่ออายุได้ 19 ปี เธอก็เข้าเรียนที่ Utah Vallay University โดยเรียนสายเทคโนโลยีการบิน แม้ว่าจะไม่ใช่มหาวิทยาลัยที่โด่งดังที่สุดในรัฐ หากแต่ก็สามารถมอบโอกาสมากมายให้แก่เธอได้ หญิงสาวร่ำเรียนจนจบภายในระยะเวลาเพียง 4 ปี จากนั้นจึงร่อนใบสมัครเพื่อทำงาน ในช่วงเวลาที่ทุกอย่างกำลังไปได้ดี ความวุ่นวายก็เกิดขึ้น </div><div style="text-indent: 40px;"><br></div>
<div style="text-indent: 40px;">เธอได้ยินเสียงแปลกประหลาดตลอดเวลา ทั้งยังเห็นสัตว์ประหลาดที่เรียกชื่อของเธอพร้อมด้วยพูดถึงเทพเจ้า หญิงสาวพยายามพูดคุยกับแม่และยาย ก่อนจะเข้าไปปรึกษาจิตแพทย์เรื่องที่เธอเจอ และผลการวินิจฉัยก็บอกว่าเธอเป็นบุคคลปกติ ไม่ได้มีอาการทางจิตแพทย์ แต่อาจเพราะนอนน้อยและความเครียดสะสมเยอะ หลังจากนั้นอุบัติเหตุร้ายแรงก็เกิดขึ้น ในช่วงที่เพิ่งได้ใบขับขี่มาใหม่ หญิงสาวขับรถของแม่เล่นในเมือง แต่แล้วก็มีตัวประหลาดบินโฉบมาที่รถของเธอพร้อมกับทำให้รถของเธอพลิกคว่ำกระทันหัน หญิงสาวได้รับบาดเจ็บไม่มาก หนีออกจากรถแล้ววิ่งหนีไปทั่ว ก่อนจะพบกับหมาป่าสีขาวตัวใหญ่ ที่บอกใบ้หนทางในการเอาตัวรอดให้แก่เธอ กว่าเธอจะเอาตัวรอดมาได้ก็มืดค่ำ หญิงสาวกลับมายังบ้านของตัวเองในสภาพสะบักสะบอม ก่อนจะเล่าเรื่องทุกอย่างให้แก่ครอบครัวฟัง ก่อนเลย์ลา ยายของเธอจะรีบลุกแล้วไปหยิบกระเป๋าสะพายของเธอออกมา เก็บข้าวของให้เธออย่างวุ่นวาย ก่อนจะยัดจดหมายฉบับหนึ่งใส่มือของเธอ พร้อมคำพูดว่า</div><div style="text-indent: 40px;"><br></div>
<div style="text-indent: 40px;"><b><i>“เราเป็นโรม ลูกคือคนพิเศษ จงเดินทางไปยังค่ายจูปิเตอร์ ตามลูปาไป”</i></b></div><div style="text-indent: 40px;"><b><i><br></i></b></div>
<div style="text-indent: 40px;">ถ้อยคำประหลาดพร้อมกับถูกดันให้ออกเดินทาง หญิงสาวไม่เข้าใจอะไรมากนัก หากแต่เจ้าสัตว์ประหลาดก็ตามมาถึงบ้าน เธอเป็นห่วงคนที่บ้านมากไม่อยากจากไป แต่เพราะทั้งมารดาและยายกลับผลักให้รีบออกไป ท้ายที่สุดเธอก็ต้องจากไป วิ่งหนีหัวซุกหัวซุนจนได้พบกับหมาป่าสีขาวตัวนั้นอีกครั้ง เธอเดินทางตามมันไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะพบกับประตูทางเข้ารูปลักษณ์โบราณ และนั่นก็คือจุดเริ่มต้นของการเข้ามาใช้ชีวิตในค่ายจูปิเตอร์ของเธอ</div>
</div></div>
หน้า:
[1]