แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Juliet เมื่อ 2025-7-20 18:33 <br /><br /><div style="background: url('https://media3.giphy.com/media/v1.Y2lkPTc5MGI3NjExZ3JpeGMwZmw3NHJ5N3ZzOXRocjZicG1wbTh2ZzRwZ3R4azV5MjI1YiZlcD12MV9pbnRlcm5hbF9naWZfYnlfaWQmY3Q9Zw/Quyiqd41UdRSiaRe55/giphy.gif') no-repeat center center fixed; background-size: cover; padding: 40px; font-family: 'Georgia', serif;">
<div style="max-width: 900px; margin: auto; background-color: rgba(10,20,60,0.85); border: 2px solid #1a2a5e; border-radius: 20px; padding: 40px; color: #ffffff; box-shadow: 0 0 20px rgba(0,0,0,0.5); text-align: center;">
<!-- โปรไฟล์ภาพ -->
<img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/1000064237.jpg" style="width: 180px; height: 180px; object-fit: cover; border-radius: 50%; border: 4px solid #ffffff; margin-bottom: 20px; box-shadow: 0 0 20px rgba(255,255,255,0.3);" alt="profile"></div><div style="max-width: 900px; margin: auto; background-color: rgba(10, 20, 60, 0.85); border: 2px solid rgb(26, 42, 94); border-radius: 20px; padding: 40px; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.5) 0px 0px 20px; text-align: center;"><br>
<!-- หัวข้อ -->
<h2 style="color: rgb(224, 232, 255); font-size: 30px; margin-bottom: 10px; text-shadow: rgb(0, 0, 0) 1px 1px 2px;">บทที่ 11: ภายใต้แสงแดดอันแสนอบอุ่น บนสนามหญ้า ภารกิจฝึกฝนจิตใจให้แข็งแกร่งกว่าเหล็กกล้า</h2><div style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></div>
<p style="color: rgb(201, 212, 255); font-style: italic; font-size: 14px; margin-bottom: 30px;">วันที่ 19 กรกฎาคม ค.ศ. 2025 <br>ทิศตะวันออก ของ เขตบ้านพัก, สนามฝึกซ้อม</p><p style="color: rgb(201, 212, 255); font-style: italic; font-size: 14px; margin-bottom: 30px;"><br></p>
<!-- เนื้อเรื่อง -->
<div style="text-align: left; line-height: 1.8; font-size: 16px;">
<p style="color: rgb(255, 255, 255);"> หลังจากที่จูเลียตได้ทำการลงชื่อเข้าร่วมภารกิจที่มีชื่อว่า "การพัฒนาตนเอง" ที่ตรงบริเวณกระดานประกาศงานสำหรับชาวค่าว ที่ตรงบริเวณบ้านใหญ่เสร็จสิ้นลงไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้น หลังจากนั้นเด็กสาวตัวน้อยๆ ก็ไม่รอช้า เธอค่อยๆ เริ่มทำการก้าวเรียวขาบางของเธอพาเดินทางตรงดิ่ง ออกมาจากตรงบริเวณนั้นอย่างมั่นคง</p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"> เพื่อที่จะทำการก้าวเรียวขาบาง ของ ตัวเธอเองเดินทางมาถึง ยังตรงบริเวณ จุดหมายถัดไปของเธอ ซึ่งสถานที่นั้นก็คือ สนามฝึกของค่ายฮาล์ฟบลัด ดินแดนที่เต็มไปด้วยเสียงเหล็กกระทบเหล็ก เสียงธนูแหวกอากาศ และก็เสียงตะโกนปลุกใจจากเหล่าครูและผู้ฝึกสอนทั้งหลาย</p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"> ในตอนนี้บรรยากาศรอบ ๆ สนามฝึกซ้อมยังคงมีความคึกคักอยู่เสมอ ถึงแม้ว่าในเวลานี้จะเริ่มมีลมโชยเบา ๆ พัดผ่านหญ้าเขียวขจีที่ปกคลุมทั่วพื้นที่ แสงแดดอบอุ่นส่องลงมายังลานฝึกที่ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนชัดเจน คือ ลานฝึกดาบและหอก ทางหนึ่ง และ ลานยิงธนู อีกทางหนึ่ง เสียงฝึกฝนจากเพื่อนร่วมค่ายฮาล์ฟบลัด ก็เริ่มทยอยดังขึ้นมาเป็นระยะๆ</p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"> ถึงแม้ว่าเสียงเหล่านั้นจะชวนน่าดึงดูดใจอยู่บ้าง แต่จูเลียตรู้ดีว่าวันนี้เธอไม่ได้มาที่นี่เพื่อจับอาวุธใด ๆ แต่ทว่าวันนี้เธอมาที่นี่... เพื่อฝึกจิตใจ และถึงแม้ว่าที่แห่งนี้จะเป็นกลางลานฝึก ท่ามกลางเงาไม้ใหญ่ เธอก็สามารถมองเห็นรุ่นพี่คนหนึ่ง ที่เขากำลังยืนรออยู่แล้ว ได้อย่างชัดเจน รุ่นพี่คนนั้นที่เธอได้ทำการเอ่ย และ พูดถึงก็คือ </p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"> รุ่นพี่เซอร์แมน หยาง รุ่นพี่หนุ่มจากกระท่อมหมายเลข 5 ลูกของแอรีส เขาเป็นบุคคลที่มีพละกำลังและบารมีรอบตัวเขาแผ่พุ่งราวกับผู้นำกองทัพ เขายืนกอดอกอยู่กลางลานฝึก สายตาสงบนิ่งแต่แฝงแววตาที่เต็มไปด้วยความท้าทาย หลังจากนั้นเธอก็ได้ยินเขาค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง และ เอ่ยคำพูดว่า</p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"> "เธอเดินทางมาถึงแล้วสินะ จูเลียต" พี่เซอร์แมนเอ่ยขึ้นด้วยเสียงเข้มแต่ไม่แข็งกร้าว "ดี... วันนี้เธอจะได้เรียนรู้เรื่องที่หลายคนอาจจะมองข้ามไป เรื่องราว ของพลังที่มาจากข้างใน"</p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p>
<br>
<h3 style="color: rgb(224, 232, 255);">เนื้อหาการฝึกสอน</h3><div style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></div>
<p style="color: rgb(255, 255, 255);"> ควบคุมสมาธิขั้นเทพ: "โลกภายนอกมันจะวุ่นแค่ไหน ถ้าใจนิ่งก็เอาตัวรอดได้"</p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"> ควบคุมจิตใจให้หนักแน่น: "ความกลัว ความลังเล... มันเกิดขึ้นในใจเราเอง ถ้าเอาชนะตรงนั้นได้ จะไม่มีอะไรที่ทำลายเราได้ง่าย ๆ"</p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"> นี่ คือเนื้อหาทั้งหมดที่จูเลียต จะได้ทำการเรียนรู้ในวันนี้ หลังจากที่เธอได้ทำการอ่านรายละเอียด ของ เนื้อหาการเรียนการสอน ในวันนี้จบลง หลังจากนั้นเพียงแค่ไม่นานนัก รุ่นพี่เซอร์แมน ก็ค่อยๆ เริ่มทำการเปล้งน้ำเสียง และเอ่ยคำพูดขึ้นมาในทันทีว่า</p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"> "จูเลียตเธอนั่งลง" พี่เซอร์แมนออกคำสั่งเป็นแค่เพียงประโยคสั้น ๆ ก่อนที่เขาจะเริ่มทำการอธิบายหลักการขั้นพื้นฐานอย่างเรียบง่าย แต่ทรงพลัง จูเลียตค่อยๆ เริ่มทำการนั่งลง ตรงบริเวณ พื้นหญ้าอ่อน พร้อมกับค่อยๆ เริ่มทำการเงยใบหน้า ขึ้นมาทำการรับฟังคำสอนของเขาในทุกๆ ประโยคอย่างตั้งอก ตั้งใจ</p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"> "สิ่งที่ฉันจะทำการสอนเธอในวันนี้ไม่ใช่ท่าดาบ ไม่ใช่เรื่องราว ของ เวทมนตร์... แต่เป็นในเรื่องราว ของ การจัดระเบียบตัวเองจากภายใน สู่ภายนอก"</p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"> หลังจากที่คำพูด ของ รุ่นพี่เซอร์แมน ได้ทำการเอ่ยจบลงไปได้เป็นระยะเวลาแค่เพียงไม่นานนัก หลังจากนั้นการฝึกฝนก็ค่อยๆ เริ่มต้นขึ้น รุ่นพี่เซอร์แมนได้ทำการออกคำสั่งให้เธอหลับตาลง และ ทำการหายใจเข้า-ออกให้เป็นจังหวะ และให้เธอพยายามตั้งอกตั้งใจ ‘ฟัง’ เสียงจากภายในร่างกาย และ จิตใจ ของตัวเธอเอง ท่ามกลางเสียงฝึกฝนรอบด้าน เธอต้อง "เลือก" ที่จะนิ่ง และโฟกัสที่เรื่องนี้เพียงแค่เองเดียวเท่านั้น</p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);">ในตอนนี้เสียงหัวใจ ของ จูเลียต กำลังเต้นอยู่เบา ๆ โดยที่มี เสียง ของ สายลมที่ไหลผ่าน และ เสียง ของใบไม้ที่ตกลงมากระทบกัน ทุกอย่างดูชัดเจนกว่าที่เคยเป็นมาก่อนหน้านี้ หลังจากนั้นเธอก็เริ่มได้ยินเสียง ของ รุ่นพี่เชอร์แมน กล่าวคำพูดขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งว่า</p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);">"ร่างกายเธอทำได้สารพัด ขอแค่เธอ... ดึงมันออกมาใช้!" เสียงของรุ่นพี่หนุ่มในเวลานี้ เหมือนเป็นแรงผลักดัน และ กระตุ้นจูเลียต ขึ้นมาในตอนช่วงสุดท้ายของการฝึกฝน</p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"> ในตอนนี้ และ เวลานี้ จูเลียตก็ยังคงหลับตาสนิทและ ยืนอยู่นิ่ง ๆ เธอค่อยๆ ทำการกำมือแน่นเบา ๆ ราวกับว่าพลังภายใน ของ ร่างกาย ของ เธอในตอนนี้เริ่มจะถูกแตะต้อง เธอเริ่มคิดถึงสิ่งที่ตัวเองต้องการ… เธอต้องการที่จะเก่งกาจขึ้น เธอต้องการที่จะควบคุมโชคชะตาตัวเอง… และสุดท้ายเธอต้องการจะเป็น มากกว่าที่เธอเป็นอยู่ในตอนนี้</p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"> ลมหายใจเข้าออกที่ลึกที่สุด เริ่มถูกพ่นออกมาอย่างช้าๆ ในการฝึกฝน ของ ช่วงสุดท้าย หลังจากนั้น เธอก็ค่อยๆ เริ่มทำการลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ แววตาของเธอในตอนนี้เต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกแน่วแน่และมั่นคงกว่าในตอนที่เธอเดินเข้ามาอย่างชัดเจน</p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"> หลังจากนั้นรุ่นพี่เซอร์แมนก็ค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้ พร้อม กับ มองสบสายตา ของ เธอ แล้วเอ่ยถามคำถามขึ้นมาในทันทีว่า</p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);">"รู้สึกว่ามีอะไรเปลี่ยนไปบ้างยัง?"</p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"> หลังจากนั้นเด็กสาวตัวน้อยๆ ก็ค่อยๆ เริ่มทำการพยักหน้าเบา ๆ เธอ ไม่ได้ทำการตอบคำถาม ของ รุ่นพี่เซอร์แมน ออกมาเป็นคำพูด แต่ทว่าแววตา ของ เด็กหญิงสาวในตอนนี้ และ เวลานี้นั้น ก็สามารถระบุบอกชัดได้เลยว่า ใช่… มีบางอย่างในตัว ของ เด็กน้อยที่กำลังยืนอยู่ตรงบริเวณหน้าเขาในตอนนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มจะมีการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นมากกว่าเดิมแล้ว</p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"> "ดี … ฉันขอจบการเรียนการสอนพัฒนาตนเองในวันนี้ เพียงแค่นี้" หลังจากที่รุ่นพี่เซอร์แมนได้ทำการกล่าวคำพูดจบลง เขาก็ค่อยๆ เริ่มทำการพยักหน้าให้ จูเลียต อย่างช้าๆ หลังจากนั้นเด็กหญิงสาว ก็ค่อยๆ เริ่มลุกขึ้นมาจากตรงบริเวณพื้น พร้อม กับ ค่อยๆ เริ่มทำการโค้งศีรษะให้ กับ รุ่นพี่หนุ่มแค่เพียงเล็กน้อย หลังจากนั้นเธอก็เริ่มค่อยๆ ทำการเปล่งน้ำเสียง และ เอ่ยคำพูดขึ้นมาในทันทีว่า</p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"> "ขอบคุณมากค่ะ รุ่นพี่เซอร์แมน" น้ำเสียง และ คำพูดของเธอ ในตอนนี้เต็มไปด้วยความนุ่มนวล แต่ก็แฝงไปด้วยความรู้สึกที่หนักแน่น และ ชัดเจนกว่าแต่เดิมเป็นอย่างมาก ก่อนที่ในเวลาต่อมาจูเลียตจะเริ่มค่อยๆ ทำการเดินก้าวเรียวขาบางของเธอ เดินทางออกจากตรงบริเวณสนามฝึกซ้อมไปอย่างเงียบ ๆ แต่ทว่าภายในใจ ของ เด็กหญิงตัวน้อยๆ ในตอนนี้กลับรู้สึกได้เลยว่าเธอกำลัง เริ่มต้นที่จะเข้าสู่การเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้วจริง ๆ </p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="text-align: right;"><font color="#48d1cc">ทำการฝึกฝน และ พัฒนาตนเองเสร็จสิ้น</font></p><p style="text-align: right;"><font color="#48d1cc"><br></font></p><p style="text-align: right;"><font color="#48d1cc">ได้รับรางวัล: +15 พลังน้ำใจ,+10 EXP, +3 Point</font></p><p style="text-align: right;"><font color="#48d1cc"><br></font></p><p style="text-align: right;"><font color="#48d1cc">ได้รับค่าความสนิทสนม: +15 ความสนิทสนม </font></p><p style="text-align: right;"><font color="#48d1cc">กับ รุ่นพี่</font><span style="color: rgb(72, 209, 204);">เซอร์แมน หยาง</span></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></p>
<br>
</div><font color="#ffffff"><span style="box-shadow: rgba(255, 255, 255, 0.2) 0px 0px 15px;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/1000064208.md.jpg" style="margin-top: 40px; max-width: 100%; border-radius: 10px; box-shadow: 0 0 15px rgba(255,255,255,0.2);" alt="bottom-image"></span></font>
</div>
</div>
<!-- ฟอนต์ Kanit -->
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Kanit&display=swap" rel="stylesheet">
<!-- กล่องหลัก -->
<div style="max-width: 820px; margin: 50px auto; padding: 20px; border: 6px solid rgb(1, 79, 134); border-radius: 24px; background-color: rgb(56, 29, 10); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.5) 0px 0px 24px; position: relative;">
<!-- กล่องด้านใน -->
<div style="padding: 40px; border: 4px solid rgb(90, 45, 12); border-radius: 20px; background-color: rgb(44, 19, 2); text-align: center;">
<!-- ชื่อเลื่อนอัตโนมัติ -->
<div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; font-size: 30px; font-weight: bold; margin-bottom: 30px; animation: 5s ease-in-out 0s infinite normal none running floatName;">
Jimena Fernández
</div>
<!-- รูปภาพในกรอบทองหรู -->
<div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; display: flex; justify-content: center; margin-bottom: 25px;">
<div style="padding: 10px; border: 6px solid gold; border-radius: 20px; background: linear-gradient(135deg, #FFD700, #FFF5B7); box-shadow: 0 0 18px gold;">
<img src="https://img2.pic.in.th/pic/1000064599.md.jpg" alt="Jimena Fernández" style="width: 300px; height: auto; border-radius: 12px;">
</div>
</div>
<!-- วันที่ -->
<div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 10px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 10px;">
📅 <strong>วันที่:</strong> 31 กรกฎาคม พุทธศักราช 2568
</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 10px;"><br></div>
<!-- หัวข้อ -->
<div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; font-size: 18px; margin-bottom: 10px;">
🌓 <strong>หัวข้อ:</strong> ณ สนามฝึกกลางค่าย — ใต้แสงอาทิตย์แห่งปณิธาน</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; font-size: 18px; margin-bottom: 10px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; font-size: 18px; margin-bottom: 10px;"><br></div>
<!-- สถานที่ -->
<div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;">
📍 <strong>สถานที่:</strong> สนามฝึกซ้อม</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> แสงแดดในช่วงเวลา ของ ยามบ่ายระยิบระยับลอดผ่านมาทางบริเวณช่องว่างของเรือนยอดไม้ กระทบกับผิวโลกจนสนามฝึกดูราวกับถูกคลุมด้วยผืนผ้าใบสีทองอ่อน เสียงฝีเท้าของเหล่าลูกครึ่งเทพที่กำลังซุ่มทำการฝึกซ้อมการต่อสู้ด้วยไม้ดาบและโล่ไม้ดังกำลังดังกึกก้องเบา ๆ ผสานเสียงลมพัดไหวของใบไม้ที่ไหวเอนตามแรงลม ของ ธรรมชาติ สาวน้อยตัวเล็กๆ นามว่า ฮิเมนา เฟร์นันเดช กำลังทำการยืนสงบนิ่งอยู่ที่ตรงบริเวณปากทางเข้า ของ สนามฝึกซ้อม ดวงตาแน่วแน่ประสานเข้ากับเวทีที่กำลังทอดตัวอยู่ตรงบริเวณเบื้องหน้าของเธอ หลังจากนั้นรุ่นพี่เซอร์แมน หยาง ก็ค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับเอ่ยคำพูด ออกมาประโยคหนึ่งว่า</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> "โอ้ นั่นไง เจ้าเด็กตัวน้อยสมาชิกคนใหม่ ของ ค่ายฮาล์ฟบลัด คนนั้นที่มาลงชื่อฝึกฝนและเรียนคอร์สนี้กับฉัน!" น้ำเสียง ของ รุ่นพี่เซอร์แมน หยาง ฟังดูมีความทุ้มกร้าวแฝงความยินดีดังขึ้นจากชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ที่กำลังเหวี่ยงท่าฝึกดาบอยู่ตรงบริเวณกลางสนามฝึกซ้อม เซอร์แมน หยาง ลูกชายแห่งแอรีส แผงอกแน่นของเขาเปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ สายตากล้าแข็งราวคนที่เคยสบตากับสงครามมานับร้อย ก็เห็นจะเป็นไปได้ หลังจากนั้นเขาก็ค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับเอ่ยคำพูดออกมา อีกหนึ่งประโยคว่า</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> "เธอนะชื่อ...ฮิเมนา หรือว่า จีน่า ใช่ไหม?" หลังจากที่ทำการเอ่ยคำพูดจบลงเขาก็ค่อยๆ เริ่มทำการวางดาบซ้อมลงกับพื้น เสียงกระทบไม้กระหึ่มก่อนที่ในเวลาต่อมาเขาจะค่อยๆ ทำการเดินเข้ามาใกล้เธอ พร้อม กับ เอ่ยคำพูดต่ออีกประโยคหนึ่งว่า "ฉันจำชื่อพวกหน้าใหม่ได้หมดแหละ โดยเฉพาะคนที่กล้าเดินเข้ามาเรียนอะไรยาก ๆ แบบนี้โดยไม่ลังเล" หลังจากที่จบคำพูด ของ รุ่นพี่เซอร์แมนหยางลงไปได้เพียงแค่ไม่นานนัก หลังจากนั้นสาวน้อยจีน่า ก็ค่อยๆ เริ่มมำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับ เอ่ยคำพูดออกมาจากริมฝีปากบาง เป็นประโยคที่ว่า</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> "ใช่ค่ะ..." เธอตอบด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูค่อนข้างนิ่งแต่หนักแน่น ถึงแม้ว่าข้างในหัวใจดวงน้อยๆ ของ เธอจะเต้นแรงราวกลองรบไปแล้วก็ตาม แต่เธอก็ยังคงเลือกที่จะเอ่ยคำพูดต่ออีกหนึ่งประโยคว่า "ฉันอยากรู้ว่าตัวเอง... มีพลังอะไรซ่อนอยู่ภายในตัวจริง ๆ หรือเปล่า"</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> หลังจากที่คำพูด ของสาวน้อยจีน่า ได้ทำการเอ่ยจบลงไปได้แค่เพียงไม่นานนัก หลังจากนั้นรุ่นพี่เซอร์แมนก็ค่อยๆ เริ่มทำการยิ้มออกมาตรงบริเวณมุมปากก่อนที่เขาจะค่อนๆ เริ่มทำการ ยกมือขึ้นมาทำการขยี้ผมของเธอเบา ๆ อย่างคนเป็นพี่ชายที่รักและเอ็นดูน้องสาวตัวน้อยๆ คนนี้เป็นอย่างมาก ก่อนที่เขาจะค่อยๆ เริ่มทำการเอ่ยคำพูด ต่ออีกประโยคว่า “งั้นมาเริ่มกันเถอะ เด็กน้อย เราจะมาเริ่มค้นหากันว่าข้างในตัว ของ เธอนั้น...เธอคืออะไรกันแน่”</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;">ขั้นตอนที่หนึ่ง: นิ่งเป็นศิลา คมเป็นเพลิง</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> “หลับตา แล้วหายใจลึก ๆ ไม่ใช่หายใจแบบคนกำลังจะร้องไห้นะ…แต่ให้ทำการหายใจแบบคนที่กำลังจะปลดปล่อยโลกออกจากบ่า”</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> หลังจากที่จบคำพูด ของ รุ่นพี่เซอร์แมน หยางลงไปได้แค่เพียงไม่นานนัก หลังจากนั้นสาวน้อย อย่าง ฮิเมนาก็เริ่มทำตามจั้นตอนการฝึกฝนตามที่รุ่นพี่หนุ่มได้บอกไว้ เสียงรอบข้างค่อย ๆ เริ่มจะจางหายไป เหลือก็แต่เพียงเสียง ของ ลมหายใจของเธอที่ไหลลึกอยู่ในห้วงทรวงอก หลังจากนั้นรุ่นพี่เซอร์แมน หยาง ก็ค่อยๆ เริ่มทำการเอ่ยคำพูดในประโยคต่อไปออกมาว่า</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> "ให้ใจของเธอ...เหมือน กับ น้ำในบึงที่ไม่มีลม ไม่มีคลื่น" น้ำเสียง ของรุ่นพี่เซอร์แมน ค่อยๆ เริ่มทำการผ่อนลงเบาๆ หลังจากนั้นเขาก็ค่อยๆ เริ่มทำการย่อตัวลงมานั่งตรงบริเวณหน้า ของ เธอ พร้อมกับค่อยๆ เริ่มทำการ วางมือเบา ๆ บนพื้นดิน แล้วเอ่ยคำพูดต่อมาอีกประโยคหนึ่งว่า</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> "โลกใบนี้มันจะพยายามโยนหินใส่เธอเสมอ... แต่เธอจะต้องเลือกว่าจะปล่อยให้มันทำให้น้ำในใจ ของ เธอปั่นป่วน หรือจะปล่อยมันจมลงไปในก้นบึ้ง แล้วกลับมาเงียบสงบอีกครั้งหนึ่ง" หลังจากนี้ก็จบขั้นตอน ของ การฝึกฝนขั้นตอนที่หนึ่งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็เริ่มเข้าสู่ขั้นตอน ของ การฝึกฝนขั้นตอนที่ 2 ในทันที</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;">ขั้นที่สอง: ดวงจิตยืนหยัดไม่ไหวเอน</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> "นึกถึงสิ่งที่เธอรู้สึกหวาดกลัวมากที่สุดในตอนนี้สิ" น้ำเสียงของเขาเข้มขึ้น พร้อม กับเอ่ยคำพูดต่ออีกประโยคหนึ่งว่า “อาจจะเป็นอดีต หรือความรู้สึกว่าตัวเองไม่ดีพอ อะไรก็ตามที่เคยกัดกินอยู่ข้างในจิตใจของเธอ”</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> ในห้วงมโนสำนึก เธอเห็นภาพของพ่อที่ร่ำลาพร้อม กับ รอยยิ้มที่แสนเจ็บปวด เห็นอสุรกายที่แทบจะเอาชีวิตไม่รอด เห็นดวงตาของตัวเองที่มองกระจกแล้วถามเอ่ยประโยคหนึ่งขึ้นมาว่า “ฉันเป็นใครกันแน่”</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> แต่เธอก็ยังคงทำการหายใจต่อไป และเลือกที่จะหยุดนิ่ง และสงบแน่นลึกก่อนที่รุ่นพี่เซอร์แมน หยาง จะค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับ เแยคำพูด ต่ออีกประโยคหนึ่งว่า</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> "ดีมากสาวน้อยจีน่า...ในตอนนี้ เธอคือดาบที่อยู่ในฝัก ไม่จำเป็นต้องชักออก...แต่ถ้าพร้อมเมื่อไหร่ ก็แหลมคมได้เสมอ" รุ่นพี่เซอร์แมนเอ่ยพลางยืนขึ้น ดวงตาเขาเปล่งประกายไปด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจ หลังจากนั้นก็จบขั้นตอน ของการฝึกฝน ขั้นตอนที่ 2 และเข้าสู่ขั้นตอน ของ การฝึกฝนขั้นตอนที่ 3 ต่อไป</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;">ขั้นที่สาม: ปลดล็อกศักยภาพด้วยศรัทธาในตนเอง</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> "ตอนนี้ ฟังในสิ่งที่ฉันกำลังจะพูดให้ดี...ยืนให้มั่น แล้วหลับตาลงอีกครั้งหนึ่ง"</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> หลังจากที่คำพูด ของ รุ่นพี่เซอร์แมน หยาง ได้ทำการเอ่ยจบลงไปได้แค่เพียงไม่นานนัก สาวน้อยฮิเมนาก็เริ่มทำตามที่เขาบอกทันที ขาของเธอค่อยๆ เริ่มทำการแยกออกจากกัน พอประมาณ ฝ่าเท้าแนบสนิทลงกับพื้น ก่อนที่รุ่นพี่เซอร์แมน หยาง จะเอ่ยคำพูดต่ออีก ประโยคหนึ่งว่า</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> “นึกถึงสิ่งเดียวที่เธออยากจะทำการดึงออกมาจากตัวตน ของ ตัวเธอเอง จะเป็นพลังเวท หรือความกล้า หรือแม้แต่ความรัก เธออยากได้อะไรก็ดึงออกมาจากหัวใจของเธอเองเถิด?”</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> หลังจากที่คำพูด ของ รุ่นพี่เซอร์แมนได้ทำการเอ่ยจบลงไปได้เพียงแค่ไม่นานนัก สาวน้อยฮิเมนานิ่ง เธอเห็นภาพ ของ ตัวเธอเองกำลังยืนอยู่ตรงบริเวณท่ามกลางพายุ แต่ยังยิ้มและเดินก้าวต่อไปอย่างไม่หวั่นไหว เธออยากได้...ความกล้าที่จะเดินไปข้างหน้าโดยไม่ต้องให้ใครมาบอกว่าแท้ที่จริงแล้วเธอเป็นใครกันแน่ และก็จบขั้นตอน ของ การฝึกฝนขั้นตอนที่ 3 และเข้าสู่ขั้นตอน ของ การฝึกฝนขั้นตอนที่ 4 ต่อทันที</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;">ขั้นที่สี่: ลืมตา แล้วรายงานผล</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> เมื่อเธอค่อยๆ เริ่มทำการลืมตาขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง ดวงตาสีเทาเจือแสงเงินของเธอก็ดูที่จะมีความมั่นคงขึ้นอย่างประหลาด ร่างกายที่เคยรู้สึกอ่อนล้า กลับแน่นหนา แข็งแรงขึ้นราวกับได้รับพลังจากผืนแผ่นดิน ก่อนที่รุ่นพี่เซอร์แมน หยาง จะค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับ เอ่ยคำพูด ออกมาประโยคหนึ่งว่า</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> "รู้สึกเป็นยังไงบ้าง?" รุ่นพี่เซอร์แมนเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเรียบ ๆ ก่อนที่สาวน้อยจีน่า จะค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับเอ่ยคำพูดออกมาจากริมฝีปากบาง ของ เธอ เป็นประโยคที่ว่า</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> "เหมือน...ฉันไม่รู้สึกถึงความหวาดกลัว ของ ตัวเองอีกต่อไปแล้วค่ะ" เธอตอบกลับรุ่นพี่เซอร์แมนขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูค่อนข้างมีความรู้สึกฉะฉาน ก่อนจะเอ่ยคำพูดต่ออีกประโยคหนึ่งว่า "เหมือนฉันยอมรับทุกอย่างแล้ว...รวมถึงอดีต ของ ตัวฉันเองด้วยค่ะ"</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"> หลังจากที่จบคำพูด ของ หญิงสาวตัวน้อย อย่างจีน่าลงไปได้แค่เพียงไม่นานนัก หลังจากนั้นชายหนุ่มรุ่นพี่ก็เริ่มค่อยๆ ทำการส่งเสียงหัวเราะออกมาเบา ๆ อย่างพอใจ พร้อม กับ เอ่ยคำพูดออกมาเป็นประโยคหนึ่งว่า “คำตอบของเธอดีมากเลยนะ น้องใหม่ ของ ค่ายฮาล์ฟบลัด...นั่นแหละคือจุดเริ่มต้นของพลังที่แท้จริง ๆ”</div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="text-align: right; margin-bottom: 30px;"><font color="#f3e5ab" face="Kanit, sans-serif"><span style="font-size: 16px;"><br></span></font></div><div style="text-align: right; margin-bottom: 30px;"><font face="Kanit, sans-serif" color="#f5deb3"><span style="font-size: 16px;">สิ้นสุดการทำภารกิจ : พัฒนาตัวเอง</span></font></div><div style="text-align: right; margin-bottom: 30px;"><font face="Kanit, sans-serif" color="#f5deb3"><span style="font-size: 16px;">ทำภารกิจสำเร็จเมื่อวันที่ : 1 /08/68</span></font></div><div style="text-align: right; margin-bottom: 30px;"><font face="Kanit, sans-serif" color="#f5deb3"><span style="font-size: 16px;"><br></span></font></div><div style="text-align: right; margin-bottom: 30px;"><font face="Kanit, sans-serif" color="#f5deb3"><span style="font-size: 16px;">ได้รับรางวัลจากการทำภารกิจ : ดังต่อไปนี้ คือ </span></font></div><div style="text-align: right; margin-bottom: 30px;"><font face="Kanit, sans-serif" color="#f5deb3"><span style="font-size: 16px;">เครดิต: + 15 พลังน้ำใจ</span></font></div><div style="text-align: right; margin-bottom: 30px;"><font face="Kanit, sans-serif" color="#f5deb3"><span style="font-size: 16px;">+ 10 EXP</span></font></div><div style="text-align: right; margin-bottom: 30px;"><font face="Kanit, sans-serif" color="#f5deb3"><span style="font-size: 16px;">+ 3 point</span></font></div><div style="text-align: right; margin-bottom: 30px;"><font face="Kanit, sans-serif" color="#f5deb3"><span style="font-size: 16px;">ความสนิทสนม: + 15 ความสนิทสนม กับ รุ่นพี่เซอร์แมน หยาง</span></font></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: left; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div><div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 30px;"><br></div>
<!-- เนื้อหาโรลเพลย์ -->
<div style="color: rgb(243, 229, 171); font-family: Kanit, sans-serif; text-align: justify; font-size: 16px; line-height: 1.9; padding: 0px 10px;">
<p> </p>
</div>
</div>
</div>
<!-- CSS Animation -->
<style>
@keyframes floatName {
0% { transform: translateX(0); }
50% { transform: translateX(12px); }
100% { transform: translateX(0); }
}
</style>
<!-- หนังสือพิมพ์เวทมนตร์สไตล์คลาสสิก -->
<div style="
font-family: 'Sarabun', sans-serif;
background-color: #FAF0E6;
border: 6px solid #4B2E2E;
border-radius: 10px;
padding: 30px;
width: 90%;
max-width: 1000px;
margin: 50px auto;
box-shadow: 0 0 20px #8B4513 inset;
position: relative;
overflow: hidden;
">
<!-- หัวข้อ -->
<div class="draggable" style="
font-size: 36px;
font-weight: bold;
text-align: center;
color: #3B3B3B;
margin-bottom: 10px;
cursor: move;
">ค่ายฮาล์ฟบลัด</div>
<!-- วันที่ -->
<div class="draggable" style="
font-size: 16px;
color: #3B3B3B;
text-align: right;
margin-bottom: 10px;
cursor: move;
">วันที่: 1 กันยายน 2025</div>
<!-- บันทึกลึกลับ -->
<div class="draggable" style="
font-size: 22px;
font-weight: bold;
color: #3B3B3B;
text-align: center;
margin-bottom: 20px;
cursor: move;
">บันทึกลึกลับ ของ บุตรีเฮคาที ฉบับที่ 08</div>
<!-- คอลัมน์รูปภาพ + ข้อความ พร้อม scroll ทั้งกล่อง -->
<div style="display: flex; gap: 20px; align-items: flex-start; max-height: 600px; overflow-y: auto; padding-right: 10px;">
<!-- รูปภาพ -->
<div class="draggable floating-image" style="flex: 0 0 280px; cursor: move;">
<img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/1000065558.md.jpg" alt="ภาพลึกลับ" style="width: 100%; border: 4px solid #5D3A66; border-radius: 10px; box-shadow: 0 0 15px #B497BD;">
</div>
<!-- เส้นคั่น -->
<div style="width: 2px; background-color: #4B2E2E;"></div>
<!-- ข้อความเนื้อหา -->
<div class="draggable floating-text" style="flex: 1 1 0%; font-size: 18px; line-height: 1.8; cursor: move;">
<p style="color: rgb(59, 59, 59);">เนื้อหาโรลเพลย์: </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> หลังจากรายงานภารกิจเสร็จสิ้น ภริดา อารยภักดีเทวราช หรือ ริดา โค้งคำนับเบา ๆ ให้กับคุณไครอน ก่อนจะก้าวออกจากบ้านใหญ่ สายลมยามบ่ายพัดโชยอ่อน แสงแดดอุ่นลอดผ่านใบไม้ลงมาบนทางเดินที่มุ่งหน้าสู่สนามฝึกซ้อม เธอเดินไปอย่างมุ่งมั่น เพราะนี่คือคาบเรียนแรกของวิชามีดสั้น ภายใต้การนำของรุ่นพี่ ไพเพอร์ แม็กลีน</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> เมื่อถึงเวลา 15.00 น. เสียงเรียกและท่าทีสง่างามของไพเพอร์ทำให้เหล่าผู้ฝึกหยุดนิ่ง เธอหยิบมีด คาทอปตริส อันงดงามขึ้นมา สายตาเปี่ยมด้วยความมั่นใจแล้วเอ่ยขึ้นว่า</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> “มีดทุกเล่มคือกระจกเงา มันสะท้อนความตั้งใจ ความกลัว และความมั่นใจของพวกเธอ”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">. คำพูดนั้นสะกดทุกคนให้เงียบ ริดารู้สึกว่าคำกล่าวนี้ลึกซึ้งกว่าเรื่องการต่อสู้ เพราะมันคือการควบคุมจิตใจให้มั่นคง ไพเพอร์ก้าวเข้ามาอีกก้าว ยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อ</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> “ใช่ ฉันคือลูกสาวของอะโฟรไดท์ และฉันจะสอนพวกเธอสู้… ด้วยความงาม, ความสมดุล, การควบคุม… และการทำให้คนอื่นทำในสิ่งที่เราต้องการ”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">ริดาสูดหายใจลึก ซึมซับทุกคำสอน ก่อนที่ไพเพอร์จะอธิบายต่อถึงการเลือกมีดที่ “ใช่” ซึ่งต้องรู้สึกราวกับว่ามันเป็น “ส่วนหนึ่งของตัวเอง”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">กิจกรรมภาคปฏิบัติแรกคือ “ฝึกเงาสะท้อน” (Mirror Drill) ผู้เรียนจับคู่กันโดยยังไม่ใช้อาวุธ คนหนึ่งเคลื่อนไหวช้า ๆ และอีกคนต้องเลียนแบบให้เหมือนภาพสะท้อนมากที่สุด ริดาจับคู่กับลูกครึ่งเทพอีกคน เธอตั้งสมาธิ ขยับแขนช้า ๆ สังเกตคู่ฝึกที่เคลื่อนไหวตามราวกับเงาในกระจก ความรู้สึกประหลาดใจผสมความตื่นเต้นก่อตัวขึ้นในใจ นี่ไม่ใช่แค่การฝึกร่างกาย แต่เป็นการฝึกจิตใจให้ละเอียดอ่อนและมั่นคง</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> ;เมื่อกิจกรรมดำเนินไปสักพัก ไพเพอร์ปรบมือเรียกทุกคนรวมตัวอีกครั้ง</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">“ดีมาก พวกเธอเริ่มเข้าใจแล้วว่าการเคลื่อนไหวไม่ได้เกิดจากแรงอย่างเดียว แต่มาจากสังเกตและการควบคุม”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> ริดามองลงไปยังมือของตนเองที่ตอนนี้กำลังถือ มีดสั้นสัมฤทธิ์ ใบมีดแวววาวสะท้อนแสงอาทิตย์ยามบ่าย มันให้ความรู้สึกแตกต่างจากอาวุธอื่นที่เธอเคยสัมผัส ราวกับว่าโลหะนี้ตอบสนองกับสายเลือดกึ่งเทพของเธอโดยตรง</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> ไพเพอร์เดินเข้ามาใกล้ เหลือบมองมีดในมือของริดาเล็กน้อยก่อนจะยิ้มบาง ๆ “ดีแล้ว ริดา… มีดสั้นสัมฤทธิ์นั่นเข้ากับเธอ ฉันบอกแล้วใช่ไหม ว่าอาวุธที่ใช่ต้องรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของตัวเรา”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> ริดากำมีดแน่นขึ้น ความมั่นใจค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นในใจ ไพเพอร์เงื้อมีดคาทอปตริสขึ้น หมุนเล่นด้วยท่วงท่าสง่างามแล้วกล่าวกับทุกคนว่า “จำไว้นะ มีดไม่ใช่เพื่อการทำลาย แต่เพื่อการปกป้อง และเพื่อแสดงความแข็งแกร่งของหัวใจเธอ”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> กิจกรรมต่อไปคือการเคลื่อนไหวพร้อมอาวุธจริง ริดายกมีดสัมฤทธิ์ขึ้น ขยับตามจังหวะการสอนของไพเพอร์ ทั้งการก้าวเท้าอย่างมั่นคงและการเหวี่ยงแขนที่ประสานกับลมหายใจ เมื่อมีดของเธอสะท้อนแสงอยู่ตรงข้ามกับคาทอปตริสของไพเพอร์ มันช่างเหมือนภาพในกระจกตามชื่อคาบเรียนเสียจริง</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="text-align: right;"><font color="#8b0000">เข้าเรียนวิชามีดสั้น คาบเรียนที่ 1 ตั้งแต่ช่วงเวลา 15.00 - 16.00 นาฬิกา</font></p><p style="text-align: right;"><font color="#8b0000"><br></font></p><p style="text-align: right;"><font color="#8b0000">รางวัล: + 10 EXP +5ความกล้า</font></p>
<p style="color: rgb(59, 59, 59); text-align: center; margin-top: 30px;"><br></p>
<p style="color: rgb(59, 59, 59); text-align: center; margin-top: 15px;"><br></p>
</div>
</div>
<!-- คำคมเวทมนตร์ -->
<div class="draggable floating-text" style="
font-size: 20px;
font-style: italic;
text-align: center;
margin-top: 30px;
color: #4B2E2E;
border-top: 2px solid #4B2E2E;
padding-top: 10px;
cursor: move;
">
"ในความมืดมิดยังมีแสงนำทางผู้กล้าแห่งเฮคาที"
</div>
<!-- สถานที่และหัวข้อเพิ่มเติม -->
<div class="draggable" style="font-size: 16px; margin-top: 15px; cursor: move;">
<strong>สถานที่:</strong> สนามฝึกซ้อม | <strong>หัวข้อ:</strong> คมมีดสะท้อนเงา: บทเรียนแรกของริดา</div>
</div>
<!-- CSS สำหรับ Floating Effect และ Scrollbar -->
<style>
@keyframes floatText {
0% { transform: translateY(0px); }
50% { transform: translateY(-3px); }
100% { transform: translateY(0px); }
}
.floating-text {
animation: floatText 4s ease-in-out infinite;
}
@keyframes floatImage {
0% { transform: translateY(0px); }
50% { transform: translateY(-5px); }
100% { transform: translateY(0px); }
}
.floating-image img {
animation: floatImage 5s ease-in-out infinite;
}
/* Scrollbar กล่องหลัก */
div::-webkit-scrollbar {
width: 10px;
}
div::-webkit-scrollbar-track {
background: #FAF0E6;
}
div::-webkit-scrollbar-thumb {
background-color: #4B2E2E;
border-radius: 10px;
border: 2px solid #FAF0E6;
}
</style>
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Parida เมื่อ 2025-9-2 23:18 <br /><br /><!-- หนังสือพิมพ์เวทมนตร์สไตล์คลาสสิก -->
<div style="
font-family: 'Sarabun', sans-serif;
background-color: #FAF0E6;
border: 6px solid #4B2E2E;
border-radius: 10px;
padding: 30px;
width: 90%;
max-width: 1000px;
margin: 50px auto;
box-shadow: 0 0 20px #8B4513 inset;
position: relative;
overflow: hidden;
">
<!-- หัวข้อ -->
<div class="draggable" style="
font-size: 36px;
font-weight: bold;
text-align: center;
color: #3B3B3B;
margin-bottom: 10px;
cursor: move;
">ค่ายฮาล์ฟบลัด</div>
<!-- วันที่ -->
<div class="draggable" style="
font-size: 16px;
color: #3B3B3B;
text-align: right;
margin-bottom: 10px;
cursor: move;
">วันที่: 2 กันยายน 2025 เวลา: 13.00 ถึง 15.00 นาฬิกา</div>
<!-- บันทึกลึกลับ -->
<div class="draggable" style="
font-size: 22px;
font-weight: bold;
color: #3B3B3B;
text-align: center;
margin-bottom: 20px;
cursor: move;
">บันทึกลึกลับ ของ บุตรีเฮคาที ฉบับที่ 18</div>
<!-- คอลัมน์รูปภาพ + ข้อความ พร้อม scroll ทั้งกล่อง -->
<div style="display: flex; gap: 20px; align-items: flex-start; max-height: 600px; overflow-y: auto; padding-right: 10px;">
<!-- รูปภาพ -->
<div class="draggable floating-image" style="flex: 0 0 280px; cursor: move;">
<img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/1000065558.md.jpg" alt="ภาพลึกลับ" style="width: 100%; border: 4px solid #5D3A66; border-radius: 10px; box-shadow: 0 0 15px #B497BD;">
</div>
<!-- เส้นคั่น -->
<div style="width: 2px; background-color: #4B2E2E;"></div>
<!-- ข้อความเนื้อหา -->
<div class="draggable floating-text" style="flex: 1 1 0%; font-size: 18px; line-height: 1.8; cursor: move;">
<p style="color: rgb(59, 59, 59);">เนื้อหาโรลเพลย์: </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> ช่วงบ่ายของวันนั้น ภริดา อารยภักดีเทวราช หรือ ริดา ตรวจตราเขตแดนเวทมนตร์เสร็จสิ้นแล้ว เธอก้าวออกจากเงาของ ต้นสนธาเลีย แสงแดดยามบ่ายสาดส่องลงมาราวกับประกายแก้วที่แตะต้องพื้นดิน</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">เมื่อเข็มนาฬิกาชี้ไปที่เลขหนึ่ง เสียงกระดิ่งดังขึ้นจากลานฝึกกลางแจ้ง นั่นเป็นสัญญาณบอกถึงคาบเรียนที่ 2 ของวิชา มีดสั้น หรือที่เรียกกันว่า “ระบำแห่งการต่อสู้”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">ลานฝึก</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">. ลานทรายกว้างขวางถูกขีดวงกลมไว้สำหรับการฝึก นักเรียนครึ่งเทพยืนรายล้อมอย่างใจจ่อ สายลมพัดกลิ่นหญ้าและกลิ่นสนอ่อน ๆ ปะปนกับกลิ่นเหงื่อจากการฝึกซ้อม</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">. ไพเพอร์ แม็คคลีน ยืนอยู่กลางวง ผมสีน้ำตาลเข้มถักเปียสะท้อนแสงอาทิตย์ เธอกรีดกรายมีดสั้นในมือ ก่อนจะกล่าวด้วยเสียงที่ชัดเจนและกังวานว่า</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">. “การต่อสู้ด้วยมีดไม่ใช่แค่การปะทะกัน แต่เป็นการ เต้นรำ ใครคุมจังหวะได้ คนนั้นคือผู้กำหนดชัยชนะ”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">. ไพเพอร์ก้าวไปข้างหน้า ดวงตาแน่วแน่ “จำไว้... ฟุตเวิร์ค คือหัวใจ ถ้าเสียสมดุล ต่อให้มีมีดคมแค่ไหนก็ไร้ค่า และเมื่อศัตรูพุ่งเข้ามา—อย่ารับตรง ๆ ใช้แรงของเขาให้เป็นจุดอ่อนแทน”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> นักเรียนพยักหน้า หลายคนพึมพำกับตัวเองขณะซึมซับคำสอน สายตาของไพเพอร์หยุดอยู่ที่ริดา</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> “ภริดา... วันนี้เธอจะเป็น มาทาดอร์ ของเรา ลงมาเถอะ”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">เสียงฮือฮาดังขึ้น หลายคนหันมามองริดาด้วยความตื่นเต้นและอยากลองท้าทาย ชายหนุ่มร่างใหญ่ถูกเรียกออกมา เขาจะรับบทเป็น กระทิง เขาเดินเข้ามาอย่างมั่นคง กล้ามเนื้อแข็งเกร็ง สายตาพร้อมที่จะพุ่งเข้าใส่ทุกเมื่อ</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">ไพเพอร์ผายมือไปที่วงกลม</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> “กติกาง่าย ๆ ... กระทิง จะพุ่งเข้าหาเธอ ส่วนเธอ—ต้องหลบด้วยฟุตเวิร์คเท่านั้น ห้ามถูกแตะตัว ห้ามใช้เวทมนตร์ มีเพียงก้าวเท้าและจังหวะที่จะปกป้องเธอ”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> เสียงรอบข้างเงียบสงัดลง ทุกสายตาจับจ้องไปที่ริดา ผู้ซึ่งกำลังจะก้าวเข้าสู่บททดสอบในฐานะ มาทาดอร์</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">. </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> </p><p style="text-align: right; color: rgb(59, 59, 59);"> <span style="color: rgb(139, 0, 0); text-align: right;">เข้าเรียนวิชามีดสั้น คาบเรียนที่ 2 ตั้งแต่ช่วงเวลา 13.00 - 15.00 นาฬิกา</span></p><p style="text-align: right;"><font color="#8b0000"><br></font></p><p style="text-align: right;"><font color="#8b0000">รางวัล: + 10 EXP +5ความกล้า</font></p>
<p style="color: rgb(59, 59, 59); text-align: center; margin-top: 30px;"><br></p>
<p style="color: rgb(59, 59, 59); text-align: center; margin-top: 15px;"><br></p>
</div>
</div>
<!-- คำคมเวทมนตร์ -->
<div class="draggable floating-text" style="
font-size: 20px;
font-style: italic;
text-align: center;
margin-top: 30px;
color: #4B2E2E;
border-top: 2px solid #4B2E2E;
padding-top: 10px;
cursor: move;
">
"ในความมืดมิดยังมีแสงนำทางผู้กล้าแห่งเฮคาที"
</div>
<!-- สถานที่และหัวข้อเพิ่มเติม -->
<div class="draggable" style="font-size: 16px; margin-top: 15px; cursor: move;">
<strong>สถานที่:</strong> สนามฝึกซ้อม | <strong>หัวข้อ:</strong> บททดสอบมาทาดอร์</div>
</div>
<!-- CSS สำหรับ Floating Effect และ Scrollbar -->
<style>
@keyframes floatText {
0% { transform: translateY(0px); }
50% { transform: translateY(-3px); }
100% { transform: translateY(0px); }
}
.floating-text {
animation: floatText 4s ease-in-out infinite;
}
@keyframes floatImage {
0% { transform: translateY(0px); }
50% { transform: translateY(-5px); }
100% { transform: translateY(0px); }
}
.floating-image img {
animation: floatImage 5s ease-in-out infinite;
}
/* Scrollbar กล่องหลัก */
div::-webkit-scrollbar {
width: 10px;
}
div::-webkit-scrollbar-track {
background: #FAF0E6;
}
div::-webkit-scrollbar-thumb {
background-color: #4B2E2E;
border-radius: 10px;
border: 2px solid #FAF0E6;
}
</style>
<!-- หนังสือพิมพ์เวทมนตร์สไตล์คลาสสิก -->
<div style="
font-family: 'Sarabun', sans-serif;
background-color: #FAF0E6;
border: 6px solid #4B2E2E;
border-radius: 10px;
padding: 30px;
width: 90%;
max-width: 1000px;
margin: 50px auto;
box-shadow: 0 0 20px #8B4513 inset;
position: relative;
overflow: hidden;
">
<!-- หัวข้อ -->
<div class="draggable" style="
font-size: 36px;
font-weight: bold;
text-align: center;
color: #3B3B3B;
margin-bottom: 10px;
cursor: move;
">ค่ายฮาล์ฟบลัด</div>
<!-- วันที่ -->
<div class="draggable" style="
font-size: 16px;
color: #3B3B3B;
text-align: right;
margin-bottom: 10px;
cursor: move;
">วันที่: 3 กันยายน 2025 </div>
<!-- บันทึกลึกลับ -->
<div class="draggable" style="
font-size: 22px;
font-weight: bold;
color: #3B3B3B;
text-align: center;
margin-bottom: 20px;
cursor: move;
">บันทึกลึกลับ ของ บุตรีเฮคาที ฉบับที่ 30</div>
<!-- คอลัมน์รูปภาพ + ข้อความ พร้อม scroll ทั้งกล่อง -->
<div style="display: flex; gap: 20px; align-items: flex-start; max-height: 600px; overflow-y: auto; padding-right: 10px;">
<!-- รูปภาพ -->
<div class="draggable floating-image" style="flex: 0 0 280px; cursor: move;">
<img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/1000065558.md.jpg" alt="ภาพลึกลับ" style="width: 100%; border: 4px solid #5D3A66; border-radius: 10px; box-shadow: 0 0 15px #B497BD;">
</div>
<!-- เส้นคั่น -->
<div style="width: 2px; background-color: #4B2E2E;"></div>
<!-- ข้อความเนื้อหา -->
<div class="draggable floating-text" style="flex: 1 1 0%; font-size: 18px; line-height: 1.8; cursor: move;">
<p style="color: rgb(59, 59, 59);">เนื้อหาโรลเพลย์: </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> หลังจากที่ทีน่า แซนโดวาลพาภริดา อารยภักดีเทวราช หรือที่ทุกคนในค่ายเรียกกันว่า ริดา ขึ้นไปยัง ผาลาวา และเดินชมจนเสร็จสิ้น ทั้งสองก็ยืนทอดสายตาชื่นชมวิวสุดท้ายของหน้าผาสูงที่มีสายลมพัดกระหน่ำ ก่อนที่ทีน่าจะก้าวถอยหลังอย่างสง่างามและหันมามองริดาด้วยรอยยิ้มอบอุ่นในแววตาที่เปี่ยมด้วยความเมตตา</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> “ริดา… ต่อไปเราจะไปยัง สนามฝึกซ้อม กัน” ทีน่าเอ่ยเสียงนุ่มนวล แต่แฝงไว้ด้วยความจริงจังที่ทำให้ริดาสัมผัสได้ถึงพลังบางอย่างที่กำลังรอคอยอยู่ข้างหน้า “ที่นั่นเป็นหัวใจของค่ายฮาล์ฟบลัด เป็นสถานที่ที่ลูกครึ่งเทพทุกคนต้องฝึกฝน เพื่อให้ตนเองแข็งแกร่งพอจะเอาตัวรอดจากโลกภายนอก… และเพื่อปกป้องพวกพ้องในค่ายแห่งนี้”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">. ริดาเงยหน้าขึ้นสบตากับทีน่าอย่างตั้งใจ ความตื่นเต้นและความประหม่าแฝงอยู่ในแววตาใสสว่าง “สนามฝึกซ้อม… จะเป็นยังไงคะ? มีการต่อสู้จริง ๆ เลยหรือเปล่า?”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="text-align: right;"><font color="#ff0000">รับรางวัล : +15 EXP</font></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"></p><p style="text-align: right;"><font color="#8b0000"><br></font></p><p style="text-align: right;"><br></p>
<p style="color: rgb(59, 59, 59); text-align: center; margin-top: 30px;"><br></p>
<p style="color: rgb(59, 59, 59); text-align: center; margin-top: 15px;"><br></p>
</div>
</div>
<!-- คำคมเวทมนตร์ -->
<div class="draggable floating-text" style="
font-size: 20px;
font-style: italic;
text-align: center;
margin-top: 30px;
color: #4B2E2E;
border-top: 2px solid #4B2E2E;
padding-top: 10px;
cursor: move;
">
"ในความมืดมิดยังมีแสงนำทางผู้กล้าแห่งเฮคาที"
</div>
<!-- สถานที่และหัวข้อเพิ่มเติม -->
<div class="draggable" style="font-size: 16px; margin-top: 15px; cursor: move;">
<strong>สถานที่:</strong> สนามฝึกซ้อม | <strong>หัวข้อ:</strong> สถานที่แห่งต่อไป: สนามฝึกซ้อม</div>
</div>
<!-- CSS สำหรับ Floating Effect และ Scrollbar -->
<style>
@keyframes floatText {
0% { transform: translateY(0px); }
50% { transform: translateY(-3px); }
100% { transform: translateY(0px); }
}
.floating-text {
animation: floatText 4s ease-in-out infinite;
}
@keyframes floatImage {
0% { transform: translateY(0px); }
50% { transform: translateY(-5px); }
100% { transform: translateY(0px); }
}
.floating-image img {
animation: floatImage 5s ease-in-out infinite;
}
/* Scrollbar กล่องหลัก */
div::-webkit-scrollbar {
width: 10px;
}
div::-webkit-scrollbar-track {
background: #FAF0E6;
}
div::-webkit-scrollbar-thumb {
background-color: #4B2E2E;
border-radius: 10px;
border: 2px solid #FAF0E6;
}
</style>
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Parida เมื่อ 2025-9-5 18:34 <br /><br /><!-- หนังสือพิมพ์เวทมนตร์สไตล์คลาสสิก -->
<div style="
font-family: 'Sarabun', sans-serif;
background-color: #FAF0E6;
border: 6px solid #4B2E2E;
border-radius: 10px;
padding: 30px;
width: 90%;
max-width: 1000px;
margin: 50px auto;
box-shadow: 0 0 20px #8B4513 inset;
position: relative;
overflow: hidden;
">
<!-- หัวข้อ -->
<div class="draggable" style="
font-size: 36px;
font-weight: bold;
text-align: center;
color: #3B3B3B;
margin-bottom: 10px;
cursor: move;
">ค่ายฮาล์ฟบลัด</div>
<!-- วันที่ -->
<div class="draggable" style="
font-size: 16px;
color: #3B3B3B;
text-align: right;
margin-bottom: 10px;
cursor: move;
">วันที่: 5 กันยายน 2025 เวลา: 15.00 ถึง 16.00 นาฬิกา</div>
<!-- บันทึกลึกลับ -->
<div class="draggable" style="
font-size: 22px;
font-weight: bold;
color: #3B3B3B;
text-align: center;
margin-bottom: 20px;
cursor: move;
">บันทึกลึกลับ ของ บุตรีเฮคาที ฉบับที่ 59</div>
<!-- คอลัมน์รูปภาพ + ข้อความ พร้อม scroll ทั้งกล่อง -->
<div style="display: flex; gap: 20px; align-items: flex-start; max-height: 600px; overflow-y: auto; padding-right: 10px;">
<!-- รูปภาพ -->
<div class="draggable floating-image" style="flex: 0 0 280px; cursor: move;">
<img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/1000065558.md.jpg" alt="ภาพลึกลับ" style="width: 100%; border: 4px solid #5D3A66; border-radius: 10px; box-shadow: 0 0 15px #B497BD;">
</div>
<!-- เส้นคั่น -->
<div style="width: 2px; background-color: #4B2E2E;"></div>
<!-- ข้อความเนื้อหา -->
<div class="draggable floating-text" style="flex: 1 1 0%; font-size: 18px; line-height: 1.8; cursor: move;">
<p style="color: rgb(59, 59, 59);">เนื้อหาโรลเพลย์: </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> หลังจากที่ ริดา ทำหน้าที่ดูแลและตรวจสอบเขตเวทมนตร์เรียบร้อยแล้ว เธอก็ค่อยๆ ก้าวออกจากเนินฮาล์ฟบลัดและ ต้นสนธาเลีย ฝีเท้าสงบนิ่งแต่มั่นคง เดินผ่านทุ่งหญ้าที่โอบล้อมด้วยเงาไม้สนสูงใหญ่ กลิ่นของดินชื้นและใบสนผสมกับลมเย็นที่พัดมาอย่างอ่อนโยน เธอเดินเข้าสู่สนามฝึกซ้อมที่ตั้งอยู่ใจกลางค่าย เวลานี้คือช่วงบ่ายแก่ๆ ระหว่าง 15.00 – 16.00 น. แสงแดดที่ลอดผ่านกิ่งไม้ลงมาทำให้พื้นสนามมีลวดลายแสงเงาเหมือนจิตรกรรมที่กำลังเคลื่อนไหว</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> ริดาเตรียมตัวสำหรับคาบที่สามของวัน: “บทสนทนาแห่งคมดาบ” – การรุกและรับ ซึ่งเป็นบทเรียนที่เธอรอคอย เพราะไม่เพียงแต่เป็นการฝึกฝนร่างกาย แต่ยังเป็นการเรียนรู้การสื่อสารผ่านการเคลื่อนไหวและจังหวะการต่อสู้</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> ไพเพอร์ ครูฝึกผู้เปี่ยมด้วยความอดทนและปราดเปรียว ยืนรออยู่กลางสนาม เธอยกมือทักทายพร้อมรอยยิ้มที่แฝงความท้าทาย “วันนี้เราจะฝึกการโจมตีและป้องกันด้วยมีดสั้น จำไว้ว่าเป้าหมายไม่ใช่การทำร้าย แต่เพื่อจบการต่อสู้ให้เร็วที่สุด” ไพเพอร์พูดพลางยกมีดฝึกหัดขึ้น เธอสาธิตท่ารุกพื้นฐานให้ริดาดู ทั้งการ ฟัน (Slash) และ แทง (Thrust) โดยเน้นการโจมตีไปที่แขนหรือขา เพื่อ “ปลดอาวุธ” หรือหยุดการเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> “ทุกครั้งที่คุณโจมตี ต้องมีจุดประสงค์ และมองคู่ต่อสู้เหมือนเขากำลังมอบโอกาสให้เรา” ไพเพอร์อธิบายด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลแต่เต็มไปด้วยพลัง</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">. ต่อมาเป็นการสอนการป้องกัน ไพเพอร์ยกมีดขึ้นและเริ่มแสดงท่าบล็อกแบบเบี่ยง “การปัดป้องไม่ใช่การปิดกั้น แต่มันคือการเชื้อเชิญ การโจมตีทุกครั้งที่เข้ามา เราจะเบี่ยงมันให้เกิดเป็นช่องว่าง แล้วสวนกลับทันที จงเห็นทุกการโจมตีเหมือนของขวัญที่เขามอบให้เรา”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">ริดาเริ่มฝึกซ้อมกับมีดฝึกหัด เธอเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวัง แต่มีจังหวะไหลลื่นเหมือนน้ำ ท่ารำแต่ละท่าผสานกับจังหวะลมหายใจ เธอพยายามจดจำทุกการเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อ จังหวะสั้นๆ ของข้อมือ และแรงจากการเคลื่อนตัวไปข้างหน้าและถอยหลัง</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> ไพเพอร์เดินเข้ามาใกล้ คอยปรับท่าของริดาให้ถูกต้อง “ดีมาก ริดา รู้สึกไหมว่าการเคลื่อนไหวแต่ละครั้งเหมือนการสนทนา? เราไม่ต้องพูด แต่ร่างกายเราพูดให้คู่ต่อสู้ฟัง” ริดาพยักหน้า ยกมีดขึ้นอีกครั้ง จังหวะของเธอมั่นคงขึ้นเรื่อยๆ ร่างกายเริ่มจดจำท่าต่างๆ ได้โดยไม่ต้องคิด</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> คาบฝึกผ่านไปอย่างช้าๆ แต่เต็มไปด้วยความเข้มข้น แสงแดดเริ่มอ่อนลง ส่องผ่านใบไม้เป็นลำแสงสีทอง ริดายืนอยู่กลางสนาม มีดฝึกหัดยังอยู่ในมือ เธอหายใจเข้าลึกๆ รู้สึกได้ถึงพลังที่แผ่ซ่านในตัวเอง ไม่ใช่เพียงแค่พลังกาย แต่เป็นพลังแห่งการรับรู้ การตอบสนอง และความเข้าใจในบทสนทนาแห่งคมดาบอย่างแท้จริง</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">. </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">. </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> </p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"> </p><p style="text-align: right; color: rgb(59, 59, 59);"> <span style="color: rgb(139, 0, 0); text-align: right;">เข้าเรียนวิชามีดสั้น คาบเรียนที่ 3 ตั้งแต่ช่วงเวลา 15.00 - 16.00 นาฬิกา</span></p><p style="text-align: right;"><font color="#8b0000"><br></font></p><p style="text-align: right;"><font color="#8b0000">รางวัล: + 10 EXP +5ความกล้า</font></p>
<p style="color: rgb(59, 59, 59); text-align: center; margin-top: 30px;"><br></p>
<p style="color: rgb(59, 59, 59); text-align: center; margin-top: 15px;"><br></p>
</div>
</div>
<!-- คำคมเวทมนตร์ -->
<div class="draggable floating-text" style="
font-size: 20px;
font-style: italic;
text-align: center;
margin-top: 30px;
color: #4B2E2E;
border-top: 2px solid #4B2E2E;
padding-top: 10px;
cursor: move;
">
"ในความมืดมิดยังมีแสงนำทางผู้กล้าแห่งเฮคาที"
</div>
<!-- สถานที่และหัวข้อเพิ่มเติม -->
<div class="draggable" style="font-size: 16px; margin-top: 15px; cursor: move;">
<strong>สถานที่:</strong> สนามฝึกซ้อม | <strong>หัวข้อ:</strong> การรุกรับในเงาไม้: ภารกิจใหม่ของริดาในฐานะนักรบ</div>
</div>
<!-- CSS สำหรับ Floating Effect และ Scrollbar -->
<style>
@keyframes floatText {
0% { transform: translateY(0px); }
50% { transform: translateY(-3px); }
100% { transform: translateY(0px); }
}
.floating-text {
animation: floatText 4s ease-in-out infinite;
}
@keyframes floatImage {
0% { transform: translateY(0px); }
50% { transform: translateY(-5px); }
100% { transform: translateY(0px); }
}
.floating-image img {
animation: floatImage 5s ease-in-out infinite;
}
/* Scrollbar กล่องหลัก */
div::-webkit-scrollbar {
width: 10px;
}
div::-webkit-scrollbar-track {
background: #FAF0E6;
}
div::-webkit-scrollbar-thumb {
background-color: #4B2E2E;
border-radius: 10px;
border: 2px solid #FAF0E6;
}
</style>
<div style="position: relative; font-family: 'Kanit', sans-serif; background: linear-gradient(135deg, #0a0a0a 0%, #1a0033 50%, #2d1b69 100%); min-height: 100vh; display: flex; flex-direction: column; justify-content: flex-start; align-items: center; padding: 20px; overflow-x: hidden;">
<!-- Magical floating particles -->
<div style="position: fixed; top:0; left:0; width:100%; height:100%; pointer-events:none; z-index:1;">
<div style="position:absolute;width:4px;height:4px;background:radial-gradient(circle,#fff 0%,transparent 70%);border-radius:50%;top:10%;left:10%;animation:floatParticle 8s infinite linear;opacity:0.7;"></div>
<div style="position:absolute;width:4px;height:4px;background:radial-gradient(circle,#fff 0%,transparent 70%);border-radius:50%;top:20%;left:30%;animation:floatParticle 10s infinite linear;opacity:0.7;"></div>
<div style="position:absolute;width:4px;height:4px;background:radial-gradient(circle,#fff 0%,transparent 70%);border-radius:50%;top:50%;left:70%;animation:floatParticle 12s infinite linear;opacity:0.7;"></div>
<style>
@keyframes floatParticle {
0% { transform: translateY(100vh) rotate(0deg); opacity:0; }
10% { opacity:0.7; }
90% { opacity:0.7; }
100% { transform: translateY(-100px) rotate(360deg); opacity:0; }
}
</style>
</div>
<!-- Main newspaper container -->
<div style="position: relative; z-index: 10; max-width: 1400px; width: 100%; border-radius: 25px; padding: 10px; background: linear-gradient(145deg, #2a2a2a 0%, #1c1c1c 100%); border: 3px solid transparent; box-shadow: 0 0 50px rgba(106,13,173,0.7), inset 0 0 30px rgba(255,255,255,0.1); background-clip: padding-box; display:flex; flex-direction:column;">
<!-- Inner frame with glow -->
<div style="position: relative; border-radius: 20px; padding: 30px; background: radial-gradient(at center top, rgb(61, 26, 120) 0%, rgb(46, 0, 62) 50%, rgb(26, 0, 31) 100%); border: 4px solid rgb(106, 13, 173); overflow: hidden; box-shadow: rgba(177, 156, 217, 0.4) 0px 0px 30px inset; display: flex; flex-direction: column;">
<!-- Header -->
<div style="color: rgb(255, 255, 255); position: absolute; top: 25px; left: 50%; transform: translateX(-50%); font-size: 36px; font-weight: 700; text-shadow: rgb(177, 156, 217) 0px 0px 25px, rgb(106, 13, 173) 0px 0px 50px, rgba(0, 0, 0, 0.8) 2px 2px 6px; letter-spacing: 2px;">ค่ายฮาล์ฟบลัด</div>
<div style="color: rgb(209, 196, 233); position: absolute; top: 30px; right: 35px; font-size: 20px; font-weight: 500; background: rgba(255, 255, 255, 0.1); padding: 8px 15px; border-radius: 15px; backdrop-filter: blur(10px); border: 1px solid rgba(177, 156, 217, 0.3);">วันที่: 15/09/2025</div>
<!-- Main title -->
<div style="color: rgb(224, 215, 248); text-align: center; font-size: 32px; margin-top: 80px; font-weight: 600; text-shadow: rgb(177, 156, 217) 0px 0px 20px, rgb(106, 13, 173) 0px 0px 40px; letter-spacing: 1px; position: relative;">
บันรูปภาพทึกลึกลับ ของ บุตรีเฮคาที ฉบับที่ 107<div style="position:absolute;bottom:-10px;left:50%;transform:translateX(-50%);width:250px;height:2px;background:linear-gradient(90deg,transparent,#b19cd9,transparent);box-shadow:0 0 10px #b19cd9,0 0 20px #e0d7f8;"></div>
</div>
<!-- Content area scrollable -->
<div style="display: flex; margin-top: 40px; gap: 30px; align-items: flex-start; flex-wrap: wrap;">
<!-- Character image -->
<div style="color: rgb(255, 255, 255); flex: 1 1 0%; min-width: 250px; display: flex; justify-content: center; align-items: flex-start;">
<div style="width:100%;max-width:350px;border:5px solid transparent;border-radius:20px;background:linear-gradient(145deg,#b19cd9,#6a0dad);padding:3px;transition:all 0.3s ease;box-shadow:0 0 25px rgba(177,156,217,0.7);">
<img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/1000065673.md.jpg" alt="บุตรีเฮคาที" style="width:100%;border-radius:15px;display:block;transition:transform 0.3s ease;">
</div>
</div>
<!-- Story content scrollable -->
<div style="flex: 2.5 1 0%; background: rgba(255, 255, 255, 0.08); border: 2px solid rgb(106, 13, 173); border-radius: 15px; padding: 25px; line-height: 2; font-size: 19px; font-family: Sarabun, sans-serif; box-shadow: rgba(177, 156, 217, 0.3) 0px 0px 30px inset, rgba(106, 13, 173, 0.3) 0px 0px 25px; max-height: 400px; overflow-y: auto; backdrop-filter: blur(6px); position: relative;">
<p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;">แสงแดดส่องกระทบผืนหญ้าในสนามฝึกซ้อมของ ค่ายฮาล์ฟบลัด อาบไล้ไปด้วยเสียงหายใจและเสียงโลหะกระทบกันของผู้ฝึกหลายคน แต่ ณ มุมหนึ่งของสนาม เสียงทุ้มพร่างพรายของ ไพเพอร์ ผู้ฝึกสอนทักษะการต่อสู้ที่เฉียบคม ก็ดึงทุกสายตาให้จดจ่อ</p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;">คาบที่ 4: ศิลปะแห่งการพลิกสถานการณ์</p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;">วัตถุประสงค์: การนำจิตวิทยาและเสน่ห์วาจา (Charmspeak) มาประยุกต์ใช้กับการต่อสู้เพื่อเอาชนะตั้งแต่ในความคิด</p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;">ไพเพอร์ยืนอยู่กลางวงผู้เรียน มือข้างหนึ่งถือมีดสั้นคู่หนึ่ง คมเหล็กสะท้อนแสงแวววาว เขาพูดด้วยน้ำเสียงมั่นคงแต่เรียบง่ายว่า “การต่อสู้ที่เก่งที่สุดไม่จำเป็นต้องใช้กำลังเสมอไป เธอต้องทำให้ศัตรูต่อสู้กับภาพที่เธอให้เขาเห็น ไม่ใช่กับความเป็นจริงของเธอ”</p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;">บททฤษฎี: ศิลปะแห่งการหลอกล่อ (Feints)</p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;">ไพเพอร์อธิบายการโจมตีหลอกเป็นขั้นตอน: ยั่วยุคู่ต่อสู้ให้ตอบสนองไปทิศทางหนึ่งเพื่อสร้างช่องว่าง จากนั้นจึงโจมตีจริงในจุดที่เปิดออก กระบวนท่าต้องเป็นธรรมชาติ ไม่ซ้ำซ้อน และมีจังหวะ</p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;">บททฤษฎี: การใช้เสน่ห์ (The Use of Charm)</p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;">“เสน่ห์ไม่ใช่การหลอกลวงเสมอไป” ไพเพอร์เสริม “มันคือการใช้สายตา ภาษากาย และคำพูดเพื่อดึงความสนใจของคู่ต่อสู้ออกจากจุดอันตราย ทำให้เขาประเมินเธอต่ำไป หรือทิ้งช่องว่างไว้” เขาสาธิตสั้นๆ ด้วยคำพูดและสายตาเพื่อชะลอการตอบสนองของผู้ฝึกคนหนึ่ง ทำให้เห็นถึงพลังของมัน</p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;">กิจกรรมภาคปฏิบัติ</p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;">ริดา ยืนตรงแถว เตรียมมีดสั้นในท่าพัก เธอรู้สึกว่าจังหวะหัวใจนิ่งขึ้นหลังจากพิธีเช้าที่ผ่านมา ไพเพอร์จับคู่เธอเข้ากับเพื่อนร่วมค่ายที่รูปร่างสูงและท่ายืนมั่นคง</p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;">การฝึกเริ่มจากการหลอกขั้นพื้นฐาน ริดายกมีดขึ้นเหมือนจะฟันด้านขวา เมื่อคู่ต่อสู้ยกแขนป้อง เธอก็พลิกข้อมือเบี่ยงมีดเข้าด้านซ้ายแทน จุดหลอกนี้ทำให้คู่ต่อสู้เปิดช่อง และริดาก็ใช้ข้อได้เปรียบเพียงเสี้ยววินาทีนั้นเข้าแตะเป้าหมาย</p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;">ต่อมาคือการใช้ Charmspeak ริดาพยายามนำแนวคิดนี้มาผสมผสาน เธอสบตาคู่ต่อสู้ในวินาทีหนึ่งแล้วยิ้มมุมปากเล็กน้อย พร้อมพูดเสียงต่ำว่า “เธอคงไม่ทันหรอก” คำพูดนั้นไม่จำเป็นต้องดัง แต่เพียงพอให้คู่ต่อสู้แสดงอาการลังเลและชะงักไป และนั่นคือช่วงที่ริดาปลดล็อกการโจมตีจริง เธอใช้เทคนิคหลอกล่อและโจมตีไปยังช่องว่างที่เปิดออก ผลการประลองจบลงด้วยการชนะแบบควบคุม เธอไม่ได้ใช้แรงฟาดเกินเหตุ แต่ชนะได้ด้วยจิตวิทยาและชั้นเชิง</p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;">หลังการฝึก ไพเพอร์พยักหน้าให้ริดา “ดีแล้ว เจ้าผนวกการหลอกล่อเข้ากับคำพูดได้อย่างเป็นธรรมชาติ จำไว้—เสน่ห์และการหลอกล่อต้องฝึกให้เป็นนิสัย ไม่ใช่การแสดงเพียงครั้งเดียว”</p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;">ริดายืนหายใจสั้นๆ เหงื่อซึมตามกรอบหน้า แต่ภายในกลับรู้สึกมั่นใจมากขึ้น เธอจดจำทั้งเทคนิคและความรู้สึกขณะใช้ Charmspeak และรู้แล้วว่าการเอาชนะตั้งแต่ในความคิดเป็นการเปลี่ยนเกมที่ทรงพลังที่สุด</p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;">เมื่อเสียงระฆังยุติการฝึกก้องขึ้น ริดาก้าวออกจากวง ประคับประคองทั้งมีดและบทเรียนในใจ พร้อมที่จะใช้ศิลปะที่เพิ่งเรียนรู้ไปพลิกสถานการณ์ในการเผชิญหน้าจริง</p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"><br></p><p style="text-align: right; text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"><font color="#9acd32">เข้าเรียนวิชามีดสั้น คาบเรียนที่ 4 ตั้งแต่ช่วงเวลา 09.00 - 11.00 นาฬิกา</font></p><p style="text-align: right; text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"><font color="#9acd32"><br></font></p><p style="text-align: right; text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"><font color="#9acd32">รางวัล: + 10 EXP +5ความกล้า</font></p><p style="text-align: right; text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"><font color="#9acd32"><br></font></p><p style="text-align: right; text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"><font color="#9acd32"><br></font></p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"><br></p><p style="text-align: right; color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"><br></p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"></p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"></p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"><br></p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"><br></p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"></p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"><br></p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"><br></p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"><br></p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"><br></p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"><br></p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"><br></p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"><br></p><p style="text-align: right; text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"><br></p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"></p><p style="color: rgb(240, 240, 240); text-indent: 40px; margin-bottom: 20px;"><br></p>
<!-- Magical scrollbar -->
<style>
::-webkit-scrollbar { width:12px; }
::-webkit-scrollbar-track { background: rgba(46,0,62,0.3); border-radius:10px; }
::-webkit-scrollbar-thumb { background: linear-gradient(180deg,#b19cd9,#ffd700); border-radius:10px; box-shadow:0 0 10px #ffd700,0 0 20px #b19cd9; }
::-webkit-scrollbar-thumb:hover { background: linear-gradient(180deg,#ffd700,#e0d7f8); box-shadow:0 0 20px #ffd700,0 0 40px #b19cd9; }
</style>
</div>
</div>
</div>
<!-- Footer fixed at bottom of page for items & skills -->
<div style="position: sticky; bottom: 0px; width: 100%; display: flex; justify-content: space-around; align-items: center; background: linear-gradient(145deg, rgb(106, 13, 173), rgb(177, 156, 217)); padding: 15px 20px; border-top: 3px solid rgb(255, 215, 0); border-radius: 0px 0px 25px 25px; box-shadow: rgba(177, 156, 217, 0.5) 0px -5px 20px; font-weight: 600; font-size: 18px;">
<div><font color="#ffffff">สถานที่: </font>สนามฝึกซ้อม</div>
<div><span style="color: #ffffff;">หัวข้อ: </span>ศิลปะแห่งการพลิกสถานการณ์</div>
</div>
</div>
</div>
<div align="center"><br>
<div class="waves">
<div class="wvtop">
<svg xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" viewBox="0 0 1440 320"><path fill="var(--accent4-25)" fill-opacity="1" d="M0,96L80,96C160,96,320,96,480,85.3C640,75,800,53,960,64C1120,75,1280,117,1360,138.7L1440,160L1440,0L1360,0C1280,0,1120,0,960,0C800,0,640,0,480,0C320,0,160,0,80,0L0,0Z"></path><path fill="var(--accent3-25)" fill-opacity="1" d="M0,160L80,138.7C160,117,320,75,480,58.7C640,43,800,53,960,48C1120,43,1280,21,1360,10.7L1440,0L1440,0L1360,0C1280,0,1120,0,960,0C800,0,640,0,480,0C320,0,160,0,80,0L0,0Z"></path><path fill="var(--accent2-25)" fill-opacity="1" d="M0,288L80,277.3C160,267,320,245,480,250.7C640,256,800,288,960,277.3C1120,267,1280,213,1360,186.7L1440,160L1440,0L1360,0C1280,0,1120,0,960,0C800,0,640,0,480,0C320,0,160,0,80,0L0,0Z"></path><path fill="var(--accent1-25)" fill-opacity="1" d="M0,128L80,144C160,160,320,192,480,192C640,192,800,160,960,149.3C1120,139,1280,149,1360,154.7L1440,160L1440,0L1360,0C1280,0,1120,0,960,0C800,0,640,0,480,0C320,0,160,0,80,0L0,0Z"></path></svg>
</div>
<div class="wvicon"><img src="https://i.imgur.com/Uyj2Bee.gif/100"></div>
<div class="wvhead">
<strong><br></strong><strong><br></strong><strong><br></strong><strong><br></strong><strong><br></strong>
<em><br></em>
</div>
<div class="wvtext"><div class="wvtext"><div style="text-align: center;"><span style="color: transparent; font-size: 30px; font-style: italic; font-weight: 900; letter-spacing: -1.5px; -webkit-text-stroke: 1px var(--accent); text-align: start; font-family: Poppins;">Daemon Kannel</span></div><span style="font-family: Kanit; font-size: large; font-weight: 700; text-align: start; text-transform: uppercase; color: var(--text);"><div style="text-align: center;"><span style="color: var(--text);"><br>31 · ตุลาคม </span><span style="color: var(--text);">·</span><span style="color: var(--text);"> 2025</span><span style="color: var(--text);"> </span><span style="color: var(--text);">· 14.00</span><span style="color: var(--text);"> (โดยประมาณ)</span></div></span></div><div class="wvtext"><div class="wvtext"><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font face="Sarabun" size="3" style=""><font color="#000000"> </font></font><font color="#000000" face="Sarabun" size="3">บ่ายคล้อยของวันที่ 31 ตุลาคม ผมกำลังนั่งขัดดาบเธซีอุสอยู่ที่ระเบียงกระท่อมที่สิบ สายลมเย็นๆ พัดผ่านต้นสนส่งเสียงหวีดหวิวราวกับจะบอกว่าคืนนี้ไม่ธรรมดา ผมเงยหน้ามองท้องฟ้า... แสงส้มอ่อนๆ ของ "Eternal Sunshine" ยังคงฉาบทั่วผืนฟ้า แต่ก็ให้ความรู้สึกที่แปลกออกไปในวันนี้ มันเหมือนกับแสงของตะวันที่กำลังจะลับขอบฟ้าตลอดไป...</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font face="Sarabun" size="3" color="#8b0000">“เดม่อน!”</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font color="#000000" face="Sarabun" size="3">เสียงเรียกสดใสทำให้ผมหันไปมอง รูบี้ ยืนยิ้มอยู่ตรงหน้ากระท่อมของผม ผมรู้สึกใจเต้นแรงขึ้นมาเล็กน้อย เธอสวมชุดที่ดูทะมัดทะแมงตามสไตล์ของเธอ พร้อมกับรอยยิ้มซุกซนบนใบหน้า</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font face="Sarabun" size="3" color="#8b0000">“คืนนี้ฮาโลวีนนะ” </font><font color="#000000" face="Sarabun" size="3">เธอพูดพร้อมกับยื่นสิ่งที่อยู่ในมือให้ผม มันคือหัวนกปีศาจ! หน้ากากนั้นทำจากวัสดุสีดำเข้ม มีจะงอยปากแหลมคม ดวงตาสีแดงฉานดูน่ากลัวและขนนกสีดำที่ซ้อนกันเป็นชั้นๆ ดูสมจริงอย่างน่าขนลุก</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font face="Sarabun" size="3" color="#8b0000">“นายใส่นี่สิ” </font><font color="#000000" face="Sarabun" size="3">รูบี้พูดต่อ </font><font face="Sarabun" size="3" color="#8b0000">“ส่วนชุดฉันคิดว่านายคงไม่ต้องเปลี่ยนมั้ง เพราะรอยสักพ่อของฉัน...”</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font color="#000000" face="Sarabun" size="3">ผมมองไปที่ตัวเอง ผมยังคงสวมกางเกงยีนส์ตัวโปรด และเสื้อผ้าที่ขาดวิ่นจากการต่อสู้ครั้งล่าสุด ซึ่งเผยให้เห็นรอยสักแอรีสที่ครอบคลุมไปทั่วลำตัว ผมหยิบหัวนกปีศาจขึ้นมาสวม มันพอดีกับศีรษะของผมราวกับถูกสร้างมาเพื่อผมโดยเฉพาะ ทันใดนั้น... ผมรู้สึกเหมือนตัวเองกลายเป็นสิ่งมีชีวิตในตำนานจริงๆ </font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font face="Sarabun" size="3" color="#8b0000">“ว้าว!” </font><font color="#000000" face="Sarabun" size="3">รูบี้ตาเป็นประกาย </font><font face="Sarabun" size="3" color="#8b0000">“นายดูเหมือนปีศาจนกในตำนานเลย!”</font><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"> เธอเดินวนรอบตัวผมพลางพยักหน้าอย่างพึงพอใจ </font><font face="Sarabun" size="3" color="#8b0000">“เยี่ยม! คืนนี้ นายต้องเป็นที่จับตามองแน่นอน”</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font face="Sarabun" size="3" color="#ff0000">“แล้วเราจะไปไหนกันล่ะ”</font><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"> ผมถามภายใต้หน้ากาก เสียงของผมฟังดูทุ้มและแหบพร่ากว่าปกติเล็กน้อย</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font face="Sarabun" size="3" color="#8b0000">“ไปสนามฝึกซ้อมกันก่อนสิ”</font><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"> รูบี้ตอบพร้อมกับรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความท้าทาย </font><font face="Sarabun" size="3" color="#8b0000">“ฉันอยากจะลองดูว่าปีศาจนกอย่างนายจะสู้กับฉันได้ดีแค่ไหน”</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font color="#000000" face="Sarabun" size="3">ผมพยักหน้า เราทั้งคู่เดินไปยังสนามฝึกซ้อมที่ตอนนี้ค่อนข้างเงียบเหงา อาจเพราะลูกครึ่งส่วนใหญ่กำลังวุ่นอยู่กับการเตรียมตัวสำหรับงานคืนนี้ เมื่อไปถึง รูบี้หยิบดาบไม้ของเธอออกมา ส่วนผมก็ชักดาบเธซีอุสออกมาเช่นกัน (ถึงแม้จะรู้ว่ามันเป็นการฝึกซ้อม แต่ผมก็ยังอยากใช้ของจริงอยู่ดี)</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font face="Sarabun" size="3" color="#8b0000"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font face="Sarabun" size="3" color="#8b0000">“พร้อมนะ เจ้าปีศาจนก”</font><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"> รูบี้หัวเราะพร้อมกับตั้งท่าเตรียมพร้อม</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font color="#000000" face="Sarabun" size="3">ผมพุ่งเข้าใส่เธอทันที! เสียงดาบไม้ของรูบี้ปะทะกับดาบเธซีอุสของผมดัง <i>“เคร้ง!”</i> ผมสัมผัสได้ถึงแรงปะทะที่คุ้นเคย! รูบี้เก่งขึ้นมากจริงๆ เธอรับการโจมตีของผมได้อย่างรวดเร็วและตอบโต้กลับมาอย่างรุนแรง เราทั้งคู่ผลัดกันรุกผลัดกันรับราวกับกำลังเต้นรำ! เหงื่อของผมไหลท่วมตัว! ผมรู้สึกตื่นเต้น! ผมรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังมีชีวิตชีวาอีกครั้ง!</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font color="#000000" face="Sarabun" size="3">ระหว่างการฝึกซ้อม รูบี้หยุดแล้วพูดขึ้น</font><font face="Sarabun" size="3" color="#ff0000"> </font><font face="Sarabun" size="3" color="#8b0000">“นายดูเหมือนคนที่มีพลังซ่อนอยู่เยอะมากเลยนะเดม่อน แต่บางครั้งนายก็ดูเหมือนยังกลัวที่จะปลดปล่อยมันออกมา”</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font color="#000000" face="Sarabun" size="3">ผมมองไปที่เธอภายใต้หน้ากากปีศาจนก คำพูดของเธอแทงใจดำ ผมรู้ว่าเธอกำลังพูดถึงเรื่องอะไร </font><font face="Sarabun" size="3" color="#ff0000">“บางที...ฉันอาจจะยังไม่พร้อมที่จะรับมือกับมันมั้ง”</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font face="Sarabun" size="3" color="#8b0000">“ไม่เป็นไรหรอก” </font><font color="#000000" face="Sarabun" size="3">รูบี้ยิ้ม </font><font face="Sarabun" size="3" color="#8b0000">“ค่อยๆ เรียนรู้ไป เราทุกคนก็เป็นแบบนั้นแหละ”</font><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"> เธอยื่นมือมาจับที่ไหล่ของผม </font><font face="Sarabun" size="3" color="#8b0000">“แต่นายรู้ไหม...นายเก่งกว่าที่นายคิดนะ”</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font color="#000000" face="Sarabun" size="3">คำพูดของเธอทำให้หัวใจของผมอบอุ่นขึ้นมาอย่างประหลาด ผมรู้สึกเหมือนมีพลังบางอย่างกำลังก่อตัวขึ้นภายในตัว ผมพยักหน้าให้เธอ เราฝึกซ้อมกันต่อ แต่คราวนี้ผมรู้สึกมั่นใจมากขึ้น ผมปลดปล่อยพลังออกมามากขึ้น และการเคลื่อนไหวของผมก็รวดเร็วและทรงพลังยิ่งขึ้น! เราฝึกซ้อมกันจนกระทั่งแสงสีส้มอ่อนๆ เริ่มจางลงเล็กน้อย บอกเวลาว่าใกล้ค่ำเต็มที</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: center; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><b>ฝึกประจำวัน: </b>+15 EXP / +5 พลังน้ำใจ</font></div></div></div></div></div><div class="wvtext"><br></div>
<div class="wvbot">
<svg xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" viewBox="0 0 1440 320"><path fill="var(--accent4-25)" fill-opacity="1" d="M0,96L80,96C160,96,320,96,480,122.7C640,149,800,203,960,202.7C1120,203,1280,149,1360,122.7L1440,96L1440,320L1360,320C1280,320,1120,320,960,320C800,320,640,320,480,320C320,320,160,320,80,320L0,320Z"></path><path fill="var(--accent3-25)" fill-opacity="1" d="M0,96L80,128C160,160,320,224,480,245.3C640,267,800,245,960,202.7C1120,160,1280,96,1360,64L1440,32L1440,320L1360,320C1280,320,1120,320,960,320C800,320,640,320,480,320C320,320,160,320,80,320L0,320Z"></path><path fill="var(--accent2-25)" fill-opacity="1" d="M0,32L80,53.3C160,75,320,117,480,133.3C640,149,800,139,960,149.3C1120,160,1280,192,1360,208L1440,224L1440,320L1360,320C1280,320,1120,320,960,320C800,320,640,320,480,320C320,320,160,320,80,320L0,320Z"></path><path fill="var(--accent1-25)" fill-opacity="1" d="M0,160L80,138.7C160,117,320,75,480,85.3C640,96,800,160,960,197.3C1120,235,1280,245,1360,250.7L1440,256L1440,320L1360,320C1280,320,1120,320,960,320C800,320,640,320,480,320C320,320,160,320,80,320L0,320Z"></path></svg>
</div>
</div>
<a href="https://necromancercoding.tumblr.com/" class="ncredit"></a><a href="https://necromancercoding.tumblr.com/" class="ncredit" style="display: inline !important;">NC</a>
<style>.waves { --accent: #b7011f; --accent1-25: #b7011f; --accent2-25: #fdc4e2; --accent3-25: #b7011f; --accent4-25: #b7011f; --text:#666; --bckg:#fff; }</style><link rel="stylesheet" href="https://dl.dropboxusercontent.com/scl/fi/50ognhvddbgrdql71m9ys/waves.css?rlkey=zzfy7ubvad00156x4dydsxjv6&st=r13bibt5&dl=0"></div>
<span id="docs-internal-guid-9f3f20b1-7fff-75d5-7150-69b5bba0289f"><h1 dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/Gemini_Generated_Image_dowc57dowc57dowc__1_-removebg-preview-1.md.png" border="0"><font face="TH SarabunPSK" style="" size="5" color="#696969"></font></span></h1><h1 dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" style="" size="5" color="#696969">วันที่ 06 เดือน พฤศจิกายน ปี 2025</font></span></h1><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><b>เวลาบ่าย เวลา 14.00 น. ณ สนามฝึกซ้อม</b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" color="#696969" size="3"><b style="">◀️┃▶️</b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">ลมยามบ่ายพัดยอดหญ้าบริเวณสนามฝึกให้เอนไหวเป็นระลอก เสียงโลหะกระทบกันดังเป็นจังหวะจากโซนดาบและหอก ขณะที่แถบธนูด้านโน้นมีเสียงสายคันธูเคลือบแว็กซ์ครืดคราดอยู่เป็นพัก ๆ คีอาร์ก้าวเข้ามาด้วยฝีเท้าเงียบเรียบ ดันกรอบแว่นกลมให้ตรงตำแหน่ง กลิ่นแตงโม-เมนทอลอ่อน ๆ ลอยคลี่อยู่รอบตัวเหมือนริมฝีปากที่เพิ่งสัมผัสลมหนาว เธอหยุดหน้าชายร่างกำยำผมสั้นสีดำ ผู้มีรอยแผลเป็นซิกแซกสีแดงคาดผ่านใบหน้าราวฟ้าผ่าที่ทิ้งรอยไว้</font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><b style=""><font color="#4169e1">“สวัสดีค่ะ คีอาร์ โซล็อตล์ เดมิก็อดสายเลือดบอเรอัสค่ะ” </font></b><font color="#696969">เสียงของเธอสุภาพ อ่อนน้อมตามมารยาทชนชั้นสูง แววตาใสซื่อพอเหมาะ แม้ความเงียบแข็งภายในจะเย็นกว่าก้อนน้ำแข็งในทะเลเหนือหลายเท่า</font></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">ชายคนนั้นยักคิ้วรับ </font><font color="#a0522d"><b>“เซอร์แมน หยาง ลูกแอรีส หัวหน้าและตัวท๊อปที่นี่” </b></font><font color="#696969">เขากำด้ามขวานสเลเยอร์พาดบ่าราวของเล่น ก่อนปรายตาพวกเด็กฝึกที่ยืนเรียงแถวครึ่งวง</font><b style=""><font color="#a0522d"> “ตั้งแถว ฟังให้ดี พื้นฐานคือทุกอย่าง ยืนให้ถูกหายใจให้ถูกใจไม่สั่นแม้มีอะไรพุ่งมาหัวก็ยังยืนอยู่ตรงนี้ได้”</font></b><font color="#696969"> น้ำเสียงของเขาดุแต่ชัดเจน ก่อนจะเดินตรวจท่ายืนทีละคน ใช้ปลายขวานเคาะส้นเท้าให้ถอยครึ่งก้าว บิดไหล่ให้ปิดช่องว่าง กดศอกลงให้ป้องกันซี่โครง </font></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">พอถึงคีอาร์ เขาชะงักเสี้ยววินาทีเมื่อเห็นท่าตั้งการ์ดนิ่งราวรูปสลักน้ำแข็ง</font><b style=""><font color="#a0522d"> “ดี นิ่งเกินไปนิด แต่ก็ดี”</font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">เซอร์แมนยืนกลางวงของพวกเด็กใหม่</font><b style=""><font color="#a0522d"> “จำไว้ ร่างกายนายทำได้สารพัด ขอแค่พวกนายรู้วิธีดึงมันออกมา!”</font></b><font color="#696969"> เขาวางขวาน หงายฝ่ามือบอกให้ทุกคนผ่อนคลาย</font><b style=""><font color="#a0522d"> “หลับตา ยืนให้สมดุล แล้วนึกถึงสิ่งที่อยากดึงศักยภาพออกมา ไม่ใช่ความฝันเพ้อ ๆ แต่เป็นภาพคมชัดแบบที่ร่างกายเข้าใจได้ หยุดพูดกับตัวเองแล้วฟังกล้ามเนื้อของนายแทน” </font></b></font></span><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;">คีอาร์หลับตาลงอย่างว่างเปล่า ปล่อยไหล่ให้ร่วงต่ำครึ่งนิ้ว หัวใจเธอเดินเป็นเมโทรนอมคงที่ ภายในสมองไม่นึกถึงคำว่ากล้าหาญ พลังหรือยิ่งใหญ่เลยสักนิด มีเพียงภาพเรขาคณิตสามมิติที่เธอสร้างขึ้น กริดสี่สิบห้าองศาวางทับพื้น ลมเหนือไหลตามเส้นเวกเตอร์เข้ากระดูกสันหลัง ก่อนแตกแขนงออกสู่ข้อศอกและฝ่ามือเป็นเส้นโค้งคำนวณแรงเฉือน </span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;">เมื่อสมการสมดุลอุณหภูมิรอบผิวกายก็ลดลงครึ่งช่วงองศา ละอองน้ำแข็งบางเบาจับชายเสื้อเหมือนฝุ่นเงิน เธอไม่ตื่นเต้นเพียงบันทึกค่าตอบสนองเร็วขึ้นใส่ลิ้นชักในใจของตนเองเงียบ ๆ </span><b style=""><font color="#a0522d">“ลืมตาได้เลย เป็นไง?”</font></b><font color="#696969"> เสียงเซอร์แมนเอ่ยถามเหล่าเด็กใหม่</font></font></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"> <br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">ดวงตาเทาอมเขียวเปิดขึ้นโดยไร้ประกายฟุ้งซ่าน เธอพูดช้าแต่นิ่ง </font><b style=""><font color="#4169e1">“การทรงตัวดีขึ้นค่ะ อุณหภูมิพื้นผิวลดลงเล็กน้อย รู้สึกว่าลมตอบสนองเร็วขึ้น”</font></b></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">เซอร์แมนหัวเราะหึ ๆ อย่างพอใจในคำตอบนั้น</font><b style=""><font color="#8b0000"> </font><font color="#a0522d">“นั่นแหละที่อยากได้ เธอจับได้เร็วดีนยะ แต่จำไว้ ต่อให้สนามจริงจะโกลาหลแค่ไหน ถ้าพวกนายคุมใจได้ ร่างกายจะตามมาเอง”</font><font color="#8b0000"> </font></b><font color="#696969">เขายกมือเคาะอกตัวเองหนึ่งที </font><b style=""><font color="#a0522d">“ซ้ำอีกสิบรอบ สั้นชัด หนัก”</font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:12pt;margin-bottom:12pt;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;">คีอาร์ทำตามทุกคำสั่งอย่างประณีต ภายนอกเป็นเด็กสาวอ่อนน้อมที่ตอบค่ะอย่างนิ่มนวล ภายในกลับกำลังเก็บสถิติความแม่นของแรง กระจายตัวของน้ำหนัก และช่วงเวลาตอบสนองทีละเฟรม เธอแทบไม่รู้สึกถึงเหงื่อ มีเพียงกลิ่นเมนทอลที่คมขึ้นเล็กน้อยเมื่อลมหายใจลึกกว่าเดิม </span><font color="#696969">พักท้ายคลาส เซอร์แมนถามไล่จากซ้ายไปขวา พอมาถึงเธอเขาเอียงคอ </font><b style=""><font color="#a0522d">“รู้สึกมีอะไรเปลี่ยนไปบ้างยัง?”</font></b></font></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">คีอาร์ก้มหัวเล็กน้อยเพื่อตอบรับ</font><b style=""><font color="#4169e1"> “รู้สึกดีค่ะ ขอบคุณสำหรับบทเรียน” </font></b><font color="#696969">น้ำเสียงเธอเรียบรอยยิ้มสุภาพพอดีมือ ไม่มีคำสัญญาหรือความฝันส่วนเกิน </font></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">เซอร์แมนผงกหน้า</font><b style=""><font color="#a0522d"> “ดี ไปต่อให้เป็นนิสัย แล้วค่อยมาคุยเรื่องอาวุธที่เข้ามือเธอแล้วกันถ้าเธอสนใจนะ”</font></b><font color="#696969"> เขาเก็บขวานขึ้นบ่า หันไปตะโกนไล่พวกที่ยังยืนคุยให้ไปยืดกล้ามเนื้อ</font></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">คีอาร์ถอยออกจากวงฝึกอย่างมีมารยาท ปรับสายสะพายกระเป๋าแตงโมให้สมมาตร ก้าวผ่านแสงแดดเฉียงเย็นจัด เธอไม่เหลียวหลัง ไม่ผูกความทรงจำอุ่น ๆ ไว้กับผู้สอนหรือสนามฝึก มีเพียงข้อมูลที่เพิ่มขึ้นในคลัง และบันทึกสั้น ๆ ในใจว่า วิธีเซอร์แมน หยาง ใช้ได้ จากนั้นเธอก็ละลายหายไปในทางเดินกรวดของค่ายเหมือนริ้วลมเหนือที่ไม่ทิ้งร่องรอย นอกจากกลิ่นแตงโมเมนทอลอ่อน ๆ ที่ยังลอยอยู่ครู่หนึ่ง </font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><b style="">รางวัลภารกิจ : +15 พลังน้ำใจ +10 EXP +3 Point</b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><span style="text-align: start;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font></span></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><span style="text-align: start;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><b> เซอร์แมน หยาง</b></font></span></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">พูดคุยกับ NPC ความสนิทสนม +5</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font color="#696969"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><font face="TH SarabunPSK" size="5">โบนัสจากภารกิจ -</font></span><font face="TH SarabunPSK" size="5"> ความสนิทสนมกับเซอร์แมน หยาง +15</font></font></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ รุ่นพี่ +20</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">กลิ่นหอมจาก น้ำหอม Unisex - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ +5</font></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><span id="docs-internal-guid-ab757bf5-7fff-3975-cf07-fffb5d7f6d6f"></span></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><font face="TH SarabunPSK" color="#696969" size="3">(โรลเพลย์ที่ลงท้ายด้วย 0 2 4 6 8 - ใช้ได้กับรุ่นพี่และเพื่อนร่วมรุ่นเท่านั้น)</font></span></p><div><span style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></div></span><p></p>
<span id="docs-internal-guid-d96c215d-7fff-20d2-a886-d24cb758a412"><h1 dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/Gemini_Generated_Image_dowc57dowc57dowc__1_-removebg-preview-1.md.png" border="0"><font face="TH SarabunPSK" style="" size="5" color="#696969"></font></span></h1><h1 dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" style="" size="5" color="#696969">วันที่ 20 เดือน พฤศจิกายน ปี 2025</font></span></h1><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">เวลาบ่าย เวลา 13.00 - 15.00 น. ณ สนามฝึกซ้อม</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" color="#696969" size="3">◀️┃▶️</font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"> ลมอ่อนของบ่ายพัดผ่านสนามฝึก กวาดกลิ่นหญ้าเขียวสดให้ลอยวนไปทั่วอากาศ แสงแดดเดือนพฤศจิกายนโปรยอุ่นอย่างพอดี คล้ายจะช่วยกลบความเหนื่อยล้าจากคลาสตอนเช้า แต่คีอาร์กลับไม่รู้สึกอะไรนอกจากความเงียบสงบในแบบที่เธอชอบ เธอเดินช้า ๆ มุ่งหน้าเข้าสู่สนามฝึกซ้อมของค่าย ที่ตรงลานทรายสีอ่อนมีเงาของนักเรียนหลายคนกระจายตัว เตรียมเรียนคลาสมีดสั้นที่รุ่นพี่ไพเพอร์เป็นผู้สอน และทันทีที่คีอาร์ก้าวเข้าใกล้ เธอก็รับรู้ได้ทันทีว่าคนมันเยอะกว่าปกติอย่างเห็นได้ชัด</font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสียงพูดคุยกระซิบกระซาบดังรอบด้าน มีเดมิก็อดหลายคนยืนเรียงกันแบบสวยงามเหมือนตั้งใจมา </span><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชม</span><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> มากกว่าจะมา </span><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เรียน</span><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เธอเห็นสายตาหลายคู่มองไปยังผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงกลางสนาม รูปร่างสูงโปร่งท่วงท่างามสง่า ผมสีน้ำตาลช็อกโกแลตสะท้อนแดด ดวงตาแวววาวเปลี่ยนสีเล็กน้อยตามแสงเหมือนอัญมณีมีชีวิต นั่นคือรุ่นพี่ไพเพอร์ แม็กลีน ผู้ซึ่งความสง่างามตามธรรมชาติทำให้ทั้งสนามฝึกเหมือนถูกดึงเข้าไปอยู่ในแรงโน้มถ่วงของเธอ</span></font></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">คีอาร์ถอนหายใจในใจนิดเดียว ไม่ได้รู้สึกหงุดหงิด แต่ไม่ชอบความวุ่นวายที่เกิดจากเสน่ห์ของคนสอนเท่านั้นเอง เธอเลื่อนแว่นขึ้นเล็กน้อย ขยับสายสะพายกระเป๋าในท่าหมดจด แล้วก้าวไปยืนหลังสุดในกลุ่มให้ไกลผู้คนที่สุดเท่าที่จะทำได้ เธอไม่ได้หลบ แต่แค่ต้องการพื้นที่วิเคราะห์อย่างสงบ</font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">เมื่อเข้าคลาสเรียนไพเพอร์ยกมือเรียกทุกคนให้ตั้งแถว เสียงพูดของเธอไม่ดังมาก ทว่าอบอุ่นและมั่นคงพอที่จะทำให้ทั้งสนามเงียบลงแทบทันที </font><b style=""><font color="#a0522d">“ยินดีต้อนรับทุกคนนะ วันนี้เราจะเริ่มจากสิ่งสำคัญที่สุดของมีด… ความเข้าใจ”</font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">ไพเพอร์หยิบมีดคาทอปตริสขึ้นมา ปลายใบมีดสะท้อนแสงราวกับน้ำใส</font><b style=""><font color="#a0522d"> “มีดทุกเล่มคือกระจกเงา มันสะท้อนความตั้งใจ ความกลัว และความมั่นใจของเธอ” </font></b><font color="#696969">เสียงเธอนุ่มแต่หนักแน่น </font><b style=""><font color="#a0522d">“การควบคุมตนเองคือบทเรียนแรก ถ้าใจไม่นิ่ง มือก็ไม่เคยนิ่ง”</font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">คีอาร์กะพริบตาช้า ๆ รับฟังโดยไม่มีอารมณ์ร่วมใด ๆ แต่ก็ประมวลทุกคำอย่างไม่พลาด เธอพิจารณาโครงสร้างมีดที่วางเรียงกันให้เลือกใช้อย่างใจเย็น มีดเป็นอาวุธที่เธอคิดว่า </font><i style=""><font color="#4169e1">ใช้ได้ </font></i><font color="#696969">แต่ไม่ใช่สิ่งที่เธอรู้สึกเข้ามือเหมือนทวนหรือธนู ทว่าก็อาจเป็นอาวุธเสริมที่ดี เผื่อสถานการณ์จำเป็น เธอเลือกมีดเล่มหนึ่งที่น้ำหนักเบาและบาลานซ์ดีเป็นพิเศษเพราะเหมาะกับแรงแขนที่ไม่มากของเธอ ปลายนิ้วเรียวพลิกดูเล็กน้อยแล้วเก็บไว้เงียบ ๆ</font></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">เมื่อไพเพอร์เริ่มส่วนปฏิบัติ เธอยิ้มเล็กน้อยให้กลุ่มนักเรียน </font><b style=""><font color="#a0522d">“ต่อไปคือแบบฝึกหัดกระจกนะ เลือกคู่มาหนึ่งคน คนหนึ่งขยับช้า ๆ อีกคนต้องขยับตามให้เหมือนที่สุด ดูการเคลื่อนไหวของเขาให้ละเอียดที่สุด”</font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">คีอาร์จับคู่กับเดมิก็อดหญิงคนหนึ่งที่ดูท่าทางสุภาพและคงหวังว่าจะได้ครูดี ๆ ทว่าเมื่อการฝึกเริ่มขึ้น เธอกลับหน้าเสียไปแทบทันที เพราะคีอาร์นั้น… สังเกตการณ์ได้ละเอียดเกินมนุษย์ธรรมดา เธอมองทุกการเคลื่อนไหวของคู่ฝึกแบบไม่กะพริบ ไม่มีความลังเล ไม่มีความเขินอาย ไม่มีความเกรงใจ มีเพียงการคำนวณและความเฉียบคมของสายลมเย็นที่หลอมรวมเข้ากับประสาทสัมผัสของเธอ</font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">ไม่ว่าอีกฝ่ายจะขยับมือช้าเพียงไหน คีอาร์ก็ทำตามอย่างสมบูรณ์แบบ เหมือนเก็บข้อมูลทุกจุด ทุกองศา ทุกกระดูกที่เคลื่อนที่</font><b style=""><font color="#556b2f"> “โอ้…”</font></b><font color="#696969"> นักเรียนคนนั้นกลืนน้ำลาย </font><b style=""><font color="#556b2f">“เธอ…เก่งจังเลยนะ”</font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font color="#696969">คีอาร์ยิ้มสุภาพตามมารยาอ่อนหวานที่เธอสร้างขึ้นเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง</font><b style=""><font color="#4169e1"> “พอได้ค่ะ พอดีว่าฉันแค่ชอบสังเกต”</font></b><font color="#696969"> แต่ในใจกลับคิดอย่างเย็นชา</font><font color="#4169e1"> </font></span><span style="background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font color="#4169e1">เธอขยับช้าเกินไป 0.42 วินาที ทำให้ตำแหน่งนิ้วผิดจากรูปแบบการสู้จริงอย่างเห็นได้ชัด… ถ้าเป็นศัตรูคงโดนแทงไปแล้ว... จุดตาย ตายได้เลย</font></span></font></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">ไพเพอร์เดินตรวจแต่ละคู่ก่อนจะหยุดใกล้ ๆ พวกเธอ เธอเห็นการเคลื่อนไหวของคีอาร์ก็ยิ้มบาง ๆ เหมือนจะพอใจ </font><b style=""><font color="#a0522d">“ดีมากเลยนะคีอาร์ การสังเกตของเธอแหลมคมมาก เธอมีสายตาแบบนักต่อสู้จริง ๆ” </font></b><font color="#696969">ดวงตาไพเพอร์เปลี่ยนเป็นสีฟ้าอ่อนระหว่างพูด เป็นสัญญาณของอารมณ์ดีอย่างหนึ่ง</font></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">คีอาร์ยืนนิ่ง ยิ้มสุภาพแต่หลบสายตาไพเพอร์เล็กน้อย </font><b style=""><font color="#4169e1">“ขอบคุณค่ะ รุ่นพี่ไพเพอร์”</font></b></font></span></p><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แต่ในหัวกลับคิดแบบเรียบไร้อารมณ์</span><font color="#4169e1"><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> </span><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; font-style: italic; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ถ้าใช้มีด…อาจเหมาะสำหรับการปิดระยะเร็วในพื้นที่แคบ แต่ทวนยังคงมีประสิทธิภาพกว่าในภาพรวม ฉันควรฝึกทั้งสองแบบให้สมดุล</span></font><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"><br></span><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">เมื่อคลาสใกล้จบ ไพเพอร์รวบรวมทุกคนอีกครั้ง</font><b style=""><font color="#a0522d"> “มีดไม่ใช่อาวุธของคนใจร้อนนะ มันคือของคนที่รู้จักจังหวะของตัวเอง จำไว้… การเคลื่อนไหวของเธอคือคำสั่งสุดท้ายที่ศัตรูจะได้เห็น”</font></b><font color="#696969"> เสียงลมพัดเบา ๆ ผ่านเส้นผมของคีอาร์ เธอยืนนิ่ง มองปลายมีดในมือตัวเองแล้วคิดว่า… มันอาจไม่ใช่อาวุธโปรด แต่ก็เป็นชิ้นส่วนใหม่ของคลังข้อมูลที่เธอกำลังรวบรวมเพื่อเอาตัวรอดในโลกใบนี้</font></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" style="" size="5" color="#696969">และในสายตาที่เย็นเฉียบหลังแว่นกลม คีอาร์รู้ดีว่าเธอกำลังก้าวเข้าใกล้สิ่งที่เรียกว่าการอยู่รอดอย่างสมบูรณ์แบบอีกหนึ่งก้าวแล้วล่ะ…</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" style="" size="5" color="#696969"><br></font></span></p><div style="outline-style: none; text-align: center;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><font color="#696969" face="TH SarabunPSK" size="5"><span style="white-space-collapse: preserve;"><b>วิชามีดสั้น I</b></span></font><span style="font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><b> - 01</b></font></span></span></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"></span></p><div style="outline-style: none; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center;"><font color="#696969" face="TH SarabunPSK" size="5"><span style="white-space-collapse: preserve;"><b>รางวัล : </b>+10 EXP และ +5 ความกล้า</span></font></div><div style="outline-style: none; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center;"><font color="#696969" face="TH SarabunPSK" size="5"><span style="white-space-collapse: preserve;"><br></span></font></div><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><font color="#696969" face="TH SarabunPSK" size="5"><b> ไพเพอร์ แม็กลีน</b></font></p><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">พูดคุยกับ NPC ความสนิทสนม +5</font></span></p><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ รุ่นพี่ +20</font></span></p><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">กลิ่นหอมจาก น้ำหอม Unisex - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ +5</font></p><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><span id="docs-internal-guid-ab757bf5-7fff-3975-cf07-fffb5d7f6d6f"></span></font></span></p><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"></span></p><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"></span></p><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"></span></p><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><font face="TH SarabunPSK" color="#696969" size="3">(โรลเพลย์ที่ลงท้ายด้วย 0 2 4 6 8 - ใช้ได้กับรุ่นพี่และเพื่อนร่วมรุ่นเท่านั้น)</font></span></p><div><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><font face="TH SarabunPSK" color="#696969" size="3"><br></font></span></div><br></span><p></p>