[รอบนอกบ้านหมาป่า] ป่าเรดวู้ด

God โพสต์ 2024-12-19 19:32:50

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#boxsystems01 {
border-radius: 0px;
border: 5px double #3a4d35;
padding: 3px;
box-shadow: #b8bdbb 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.pinimg.com/736x/59/64/ea/5964ea592e85adb7cdb1b7961cfdae17.jpg");}
</style>

<style>
#boxsystems02 {
width: 800px;
border-radius: 0px;
padding: 50px;
box-shadow: #b8bdbb 0px 0px 10px;
background-color: #b8bdbb;}
</style>


<style>
#boxsystems03 {
width: 520px;
border-radius: 20px;
border: 6px double #3a4d35;
padding: 3px;
box-shadow: #bbe9ff 0px 0px 3em;
background-image: url(" ");}
</style>

<style>
.shadow {
   text-shadow: 1px 1px 5px #3a4d35;
}
</style>


<div id="boxsystems01">
<p><br></p><p><br></p><p><br></p>




<div id="boxsystems02">
<p><span style="font-family: Georgia;"><font style="" color="#303d38" size="2"><br></font></span></p><p><font face="Georgia"><span class="shadow" style=""><font style="" color="#525d56" size="7"><b style="">ʀᴇᴅᴡᴏᴏᴅ ꜰᴏʀᴇꜱᴛ</b></font></span></font></p>
<br>
<p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font size="2" face="Sarabun" color="#525d56">⋘ ป่าเรดวู้ด ⋙</font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><br></p>

<p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><br>

<img src="static/image/hrline/15.png" width="500" _height="20" border="0"><br>

<font face="Sarabun" size="3"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;">

<img src="https://i.imgur.com/1RBhp9h.png" width="512" _height="512" border="0"></p>

<p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><br>
<img src="static/image/hrline/15.png" width="500" _height="20" border="0"></font>

<font face="Sarabun" size="3"><br><br><br></font></p><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><span style="white-space-collapse: preserve;"><b style=""><font color="#6c945b">             " ป่าเรดวู้ด " </font></b><font color="#5f744e">อันกว้างใหญ่มีเสียงกระซิบของแม่มดเฒ่าลอยละล่องอยู่ในอากาศ เสียงกระซิบนั้นชวนให้หลงใหลและน่ากลัวในเวลาเดียวกัน มันล่อลวงผู้คนให้เข้าไปสู่ความลึกลับของป่า...และนำพวกเขาไปสู่ความหายนะ</font></span></font></p>

<p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font color="#000080" style="white-space-collapse: preserve;" face="Sarabun" size="3"><br></font></p><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><b style="white-space-collapse: preserve;"><font color="#4169e1">             </font></b><font color="#5f744e" style="white-space-collapse: preserve;">╰┈➤ มีเรื่องเล่าว่า <i><b>แม่มดเฒ่า</b></i>เป็นผู้พิทักษ์ป่าเรดวู้ด เธอคอยปกป้องป่าจากผู้บุกรุกและผู้ทำลาย แต่เธอก็มีด้านมืดเช่นกัน เธอจะล่อลวงผู้ที่ไม่เคารพธรรมชาติให้เข้าไปในป่า และทำให้พวกเขาหลงทางจนตาย</font></font></p>

<p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font color="#000080" style="white-space-collapse: preserve;" face="Sarabun" size="3"><br></font></p><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><b style="white-space-collapse: preserve;"><font color="#4169e1">             </font></b><font color="#5f744e" style="white-space-collapse: preserve;">╰┈➤ ผู้ที่ได้ยินเสียงกระซิบของแม่มดเฒ่ามักจะรู้สึกเหมือนถูกสะกดจิต พวกเขาจะเดินตามเสียงกระซิบไปโดยไม่รู้ตัว จนกระทั่งพวกเขาพบตัวเองอยู่ในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยและไม่สามารถกลับออกไปได้...</font></font></p>

<p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font color="#000080" style="white-space-collapse: preserve;" face="Sarabun" size="3"><br></font></p><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><b style="white-space-collapse: preserve;"><font color="#4169e1">             </font></b><font color="#5f744e" style="white-space-collapse: preserve;">╰┈➤ มีผู้คนมากมายที่หายตัวไปในป่าเรดวู้ดหลังจากได้ยินเสียงกระซิบของแม่มดเฒ่า บางคนเชื่อว่าพวกเขาถูกแม่มดเฒ่าล่อลวงไปแล้ว ในขณะที่คนอื่นๆ เชื่อว่าพวกเขาหลงทางไปเอง</font></font></p>

<p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font color="#000080" style="white-space-collapse: preserve;" face="Sarabun" size="3"><br></font></p><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><b style="white-space-collapse: preserve;"><font color="#4169e1">             </font></b><font color="#5f744e" style="white-space-collapse: preserve;">╰┈➤ ไม่ว่าความจริงจะเป็นอย่างไร เสียงกระซิบของแม่มดเฒ่าก็ยังคงเป็นปริศนาที่ยังไม่มีใครสามารถไขได้ และป่าเรดวู้ดยังคงเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยความลึกลับและความน่ากลัว</font></font></p>

<p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font color="#000080" style="white-space-collapse: preserve;" face="Sarabun" size="3"><br></font></p><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><b style="white-space-collapse: preserve;"><font color="#4169e1">             </font></b><font color="#5f744e" style="white-space-collapse: preserve;">╰┈➤ ผู้ที่ได้มาเยือนป่าเรดวู้ดในหุบเขาโซโนมา จะรู้สึกได้ถึงพลังงานอันลึกลับที่แผ่ออกมาจากธรรมชาติ บางคนอาจจะได้ยินเสียงกระซิบของลมที่เหมือนกับเสียงร้องเพลงของนางไม้ หรืออาจจะเห็นแสงระยิบระยับที่ลอยอยู่กลางอากาศ ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นแสงไฟของเหล่าเอลฟ์ที่กำลังเต้นรำอยู่ใต้เงาของต้นเรดวู้ด</font></font></p>
<br>
<p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><br><br>

<img src="https://i.pinimg.com/originals/e6/79/24/e6792476855d5ca2dcc9ad6d7ff5dd58.gif" width="500" _height="120" border="0"><br><br><br>



</p><font color="#fff" style="">


</font></div><font color="#fff" style=""><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"><br><br><br></font></font></font></font></div></div><font color="#fff" style="">

<style type="text/css">BODY{background:url("https://i.pinimg.com/736x/59/64/ea/5964ea592e85adb7cdb1b7961cfdae17.jpg"); background-attachment:fixed; }</style><style type="text/css">.head1 {background-color:none ;}.head2 {background-color:none ;}</style>


<style name="captain" type="text/css">
img:hover{
-webkit-transform:scale(1.1);
transform:scale(1.1);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}
</style>


<style type="text/css">
::-webkit-scrollbar {width: 5px; height: 0px;}
::-webkit-scrollbar-track-piece {background: #000;}
::-webkit-scrollbar-thumb { background-color #000; border-radius:0px; }</style>
<style type="text/css">
::-webkit-scrollbar{width:5px;}
::-webkit-scrollbar-track-piece:decrement{ background:#000!important; }
::-webkit-scrollbar-track-piece:increment { background:#000!important; }
::-webkit-scrollbar-button{ background:#000!important; height: 00px!important; }
::-webkit-scrollbar-thumb{ background:#fff!important; border-top:5px solid #ddd; border-bottom:5px solid #ddd; }
::-webkit-scrollbar-thumb:hover{ background:#ddd!important; border-top:5px solid #fff;border-radius:0px; border-bottom:5px solid #fff;border-radius:0px; }</style>


<style name="captain" type="text/css">
a.navvi{
-webkit-transition: 1.0s;
-moz-transition: 1.0s;
margin:1px;
display:inline-block;
text-align:center;
background: #fff;
color:#7c6652;
width:75px;
padding:2px;
overflow: hidden; }
a.navvi:hover{
color: #fff;
background: #fff;
border-radius: 0px 0px 0px 0px;
-moz-border-radius: 0px 0px 0px 0px;
-webkit-border-radius: 0px 0px 0px 0px;}
#h1{padding:2px;background: #fff;width:380px; position:fixed;}</style>

</font>

Euphemia โพสต์ 2024-12-23 15:16:06

Euphemia โพสต์ 2024-12-24 21:23:41

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Euphemia เมื่อ 2024-12-24 21:55 <br /><br /><style>
#boxEU01 {
border: 3px double;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://i.pinimg.com/564x/db/ac/80/dbac808fca87e62d4321977cf7f16614.jpg");}
</style>

<div id="boxEU01">
<br><br>

<style>
.at01, .at01-enc { display: flex; flex-wrap: wrap; align-content: baseline; }
.at01-enc { align-items: center; }
.at01{ width: 700px; padding: 15px 20px; background: var(--color-one); border: 15px solid var(--color-two); outline: 1px solid var(--color-three); margin: 35px auto 0; }
.at01-img { margin-right: 1px; outline: 1px solid var(--color-three); border: 5px solid var(--color-one); background-size: cover; background-position: center; width: 87px; height: 87px; }
.at01-tt { width: 600px; color: var(--color-sb); border-bottom: 1px solid var(--color-three); padding-bottom: 5px; margin-bottom: 10px; letter-spacing: 1px; font: 900 35px 'Playfair Display'; text-transform: uppercase; }
.at01-linea { background-color: var(--color-three); width: 1px; height: auto; margin: 0 45px; }
.at01-desc { font: 15px 'Chakra Petch'; color: var(--color-txt); line-height: 1.3em; width: 570px; margin: 10px; }
a.anitacredits { text-transform: uppercase; letter-spacing: 1px; font: 800 8px 'Roboto'; margin: 5px auto; display: block; text-align: right; width: 470px; }
</style>

<div class="at01"><div class="at01-enc"><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/63/a3/6f/63a36f1300e16bde0e4b2885f98a4a1b.jpg');"></div>
<div class="at01-tt" style="text-align: right;">𝕰𝖚𝖕𝖍𝖊𝖒𝖎𝖆 𝕸. 𝕷𝖊𝖓𝖓𝖔𝖝</div></div><div class="at01-linea"></div><div class="at01-desc">
<i>- 13.12.24 10:24 -</i>
<br>
𝘍𝘳𝘢𝘨𝘮𝘦𝘯𝘵𝘦𝘥 𝘏𝘦𝘢𝘳𝘵 - <i>หัวใจฉันกำลังแตกสลาย</i>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">

ลูปัสไม่มา—
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียนั่งแกร่วคอยเขาอยู่ในป่าแม่มด 1 ชั่วโมง 24 นาที เต็ม ลำแสงตะวันอ่อนบางลอดผ่านใบไม้หนากระทบผิวขาวเนียนของหญิงสาว มองผ่านๆ คล้ายนางไม้ที่ซุ่มซ่อนอยู่ในป่าลึก ติดที่ว่าใบหน้าหวานหยดตามมาตรฐานความงามของสาวเอเชียกำลังบึ้งตึงถึงขีดสุด ต้นหญ้ารอบๆ กายถูกเธอถอนฆ่าเวลาจนเหี้ยนเตียน ยูเฟเมียโยนเศษหญ้าที่ถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ในมือ ปากพูดสาดเสียเทเสีย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#dda0dd">
“ ถึงจะบอกว่า ‘เลทสักหน่อย’ แต่ไอ้เจ้าหมาบ้านั่น (ลูปัส) ควรไปเรียนวินัยทหารโรมันกับเฟอร์รัสสักรอบจริงๆ เผื่อจะมีสามัญสำนึกเรื่องการรักษาเวลามากขึ้น ”
</font><br>
<font color="#dda0dd"><br>
</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#dda0dd">
“ ไอ้--- ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ก่อนจะได้สบถไปมากกว่านี้เสียงแกร๊กในพุ่มไม้ใกล้ๆ ก็ดังขึ้น ยูเฟเมียรีบอุดปากให้ไว กลัวลูปัสจะบังเอิญได้ยินอะไรก็ตามที่เธอพ่นออกมา ดวงตากลมเรียวหรี่เล็กลง ขณะผุดลุกจากขอนไม้ ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะต้องแขวะครูสอนพิเศษสปีชีส์หมาพูดได้สักครั้งให้แสบไปถึงขั้วหัวใจ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
แต่ยังไม่ทันจะได้อ้าปากพูดอะไร ยูเฟเมียก็ยกมือปิดปาก ดวงตาสั่นไหวขณะที่ขาก้าวถอยหลัง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
แซ่ก! แซ่ก! แซ่ก!
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
บางสิ่งคลานสี่เท้ามุ่งเข้าหายูเฟเมียอย่างรวดเร็ว ร่างกายใหญ่โตเหมือนหมาป่าที่ถูกกลอนขนจนเกลี้ยงเต็มไปด้วยแผ่นหนังผุพองที่มีรอยแผลเน่าเปื่อย กลิ่นเหม็นสาบโชยออกมา
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#dda0dd">
‘ ทำเป็นมองไม่เห็นซะสิ! ’
<br>
<br>
</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#dda0dd">
‘ ไม่ทันแล้ว! ’
<br>
<br>
</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#dda0dd">
“ กรี๊ด!!! ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียเบี่ยงตัวหลบการโจมตีแรกของเจ้าตัวน่าขยะแขยง แล้วคุณเชื่อเรื่องความบังเอิญไหม กวาดสายตาไปด้านซ้ายมือ เธอเห็นดาบกราดิอุสไม้แบบที่เคยเรียนในคาบของลูปัสวางแหมะอยู่บนพื้น ยูเฟเมียรีบวิ่งไปหยิบมันด้วยความคิดแค่ว่า ฉันต้องรอด!
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
แล้วรอดไหมล่ะ ไอ้เจ้ากราดิอุสไม้นั่นดันหนักอย่างกับทำมาจากไอรอนวู้ด!
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยกไม่ขึ้น! แกว่งไม่ได้เลยค่ะ!!! 😭
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
นี่มองเห็นฉันเป็นผู้กล้าที่อยากท้าทายดาบเอ็กซ์คาลิเบอร์รึไงห๊า
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
(กราดิอุสไม้ที่ฉันใช้ไม่ได้เอามาวางไว้ทำไมคะ! ตอบมาค่ะ ตอบฉันมา คุณลูปัส! .เขย่า.)
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
จากที่คิดว่าเจอไอเทมช่วยชีวิตกลายเป็นถ่วงฉิบหาย ก่อนชีวิตจะล่มจบบัดซบไปมากกว่านี้ยูเฟเมียรีบปล่อยมือจากดาบแล้วกลิ้งหลบดาวมฤตยู (อัลกูล) ที่พุ่งเข้ามา เคราะห์ซ้ำกรรมซวยของเจ้าซากศพบ้านั่นที่วิ่งชนดาบไม้เข้าพอดี ก่อนมันจะหักตัวด้วย INT และ STR ที่สูงกว่ายูเฟเมียและกัดเธอเขาอย่างจัง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
หญิงสาวกระชากหัวเจ้าบ้านั่น พลางเหวี่ยงมันกระแทกเข้ากับต้นไม้
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
อาศัยจังหวะเล็กๆ ยูเฟเมียสับเท้าออกวิ่งอย่างรวดเร็ว สำหรับเด็กสาวร่าเริงที่กระโดดโลดเต้นมาตั้งแต่เด็ก เธอมั่นใจในฝีเท้าของตัวเองพอสมควร
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
แต่ไม่ใช่ต่อหน้าไอ้อัลกูลบัดซบนี่อะ!
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ฝีเท้าของยูเฟเมียเหยียบลงบนหินพลางกระโดดไปอีกทางใช้โคนต้นไม้เป็นฐาน ส่งร่างตัวเองปีนขึ้นที่สูง ทันใดนั้นความรู้สึกเจ็บจี๊ดก็พุ่งขึ้นมาจากน่องขวา อัลกูลฝังคมเล็บของมันลากเป็นทางยาว เธอกัดฟันข่มความเจ็บปวด มือคว้าจับเถาวัลย์เพื่อกันไม่ให้ตนเองตกจากหน้าผา ขณะที่เท้าอีกข้างถีบหน้าอัลกูลเต็มแรงเพื่อสลัดมันให้หลุด
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
สองมือของยูเฟเมียสาวเครือไม้ส่งตัวเองขึ้นไปบนโขดหิน
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
วิ่งป่ายังไม่ทันราบ เสียงสวบสาบของเจ้าสัตว์ประหลาดซากศพก็ตามเธอมาติดๆ มันอาศัยแรงที่มากกว่าซัดยูเฟเมียจนชนโครมเข้ากับต้นเรดวู้ด ความเจ็บปวดไล่ย้อนขึ้นมาตามกระดูกสันหลัง ยูเฟเมียคว้าหินก้อนใหญ่ทุ่มใส่เจ้าสัตว์ประหลาดบ้านั่น
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียทุ่มหินสุดแรงเกิด ถ้าเป็นคนก็คงหัวแบะไปแล้ว แต่ไอ้เจ้าเวรนี่เหมือนไม่รู้จักเจ็บไม่รู้จักตายทุ่มหินใส่ไปเท่าไหร่ก็ไม่รู้สึกอะไรเลย ท้ายสุดเธอกลับถูกมันบีบคออย่างแรง หญิงสาวยกมือทุบแขนของเจ้าซากเน่าอย่างเอาเป็นเอาตาย ขณะที่สองเท้ายันลำตัวของอัลกูลเพื่อสร้างระยะห่าง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#dda0dd">
‘ อึก- ’
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
แรงบีบที่คอทำเอากระดูกแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ดวงตาของยูเฟเมียเบิกโพลงแต่กลับเลื่อนลอยและไร้จุดโฟกัส หยาดน้ำตาไหลเป็นทาง และในวินาทีที่คิดว่าคงจะไม่รอดแล้วแน่ๆ ปลายสายตากลับเห็น...เงาร่างสีน้ำตาลเคลื่อนผ่านอย่างรวดเร็ว ฉีกเจ้าซากเน่าจนขาดเป็นสองท่อน
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
...เป็นลูปัส
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
น่าจะใช่...ตาเธอพร่าเกินจะชี้ชัด สมองก็แทบไม่สั่งการ ทำได้แค่เหยียดยิ้มเผล่มองเงาสุนัขป่าตนนั้นอย่างคลั่งแค้น
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ก็บอกแล้วว่าชีวิตเธอน่ะ โชคร้ายสุดๆ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
จะช่วยกันทั้งทีจำเป็นต้องรอให้สะบักสะบอมขนาดนี้ด้วยหรือไง!?
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ดวงตาคมกริบของหมาป่าซึ่งยืนผงาดอยู่ตรงหน้าชวนให้รู้สึกปลอดภัยเกินจะคาด ยูเฟเมียใช้แรงเฮือกสุดท้ายยกมือขึ้นมา...ชูนิ้วกลางให้ลูปัส
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#dda0dd">
‘ ฟ ว ย เ อ๊ ย ’
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เพราะเขาผิดนัด เธอถึงได้อยู่ในสภาพนี้
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
และนั่นคือสิ่งสุดท้ายที่เห็นก่อนภาพจะตัดไป

</p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><p style="text-align: center; text-indent: 1.5em;"><img src="https://i.imgur.com/pnULbkV.png" width="200" border="0"></p><div class="quote"><blockquote>นั่งกดจน HP เหลือ 0 เพื่อคุณเลยครับ 💔</blockquote></div></div>

<div class="at01-enc"><div class="at01-tt" style="text-align: left;">𝔎𝔲𝔡𝔞𝔪 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔑𝔞𝔩 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔥𝔶𝔲𝔫𝔤</div><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/14/6b/2b/146b2b4a1e07645251a2528ce3aaddbc.jpg');"></div></div></div>
<a href="https://anita-codes.tumblr.com/" class="anitacredits">Anita Codes</a>

<style>.at01{ --color-one: #000000; --color-two: #000000; --color-three: #330000; --color-sb: #CC0000; --color-txt: #bdbdbd; }</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Playfair+Display:ital,wght@0,400;0,500;0,600;0,700;0,800;0,900;1,400;1,500;1,600;1,700;1,800;1,900&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Open+Sans:wght@300;400&display=swap" rel="stylesheet">
<br>
<br>
</div>

OdessaL. โพสต์ 2024-12-28 18:52:40

<div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">หลังจากขอต่อสู้กับหนึ่งในป่าผู้แข็งแกร่งของลูปา เธอไม่ได้มั่นใจว่าจะชนะ แต่เธออยากจะเรียนรู้การต่อสู้ด้วยการลงมือทำจริง การต่อสู้เกิดที่ป่าเรดวู้ด อยู่ไม่ห่างจากสนามหญ้าที่ใช้ในการฝึกซ้อมเท่าไหร่ หากแต่น่าตื่นเต้นพอสมควร หญิงสาวตั้งท่าเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">ตรงหน้าของเธอคือหมาป่าตัวสีเทาที่กำลังส่งเสียงข่มขู่ ดวงตาสองคู่จดจ้องกันไม่ละไปไหน ก่อนจะเป็นหมาป่าที่กระโดดเข้าใส่ ร่างของสตรีกระโดดหลบได้หวุดหวิดกลิ้งไปกับพื้น แล้วรีบลุกขึ้นเพื่อจะได้พาตัวเองออกจากจุดอันตราย เธอตั้งท่าแล้วพุ่งเข้าใส่เพื่อโจมตีกลับ หากแต่สัญชาตญาณของหมาป่ากลับไวกว่า มันเองก็หลบเลี่ยงได้อย่างรวดเร็ว หญิงสาวยกมือเตรียมรับการโจมตี หากแต่กรงเล็บที่ตะปบลงมารุนแรงจนเธอเซถอยไปด้วยกลิ่นคาวเลือดคลุ้งเมื่อได้รับบาดแผล</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><i><b>แรงเยอะชะมัด</b></i></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เธอไม่คิดเลยว่าตัวเองที่ยืนสองขาแล้วดูตัวใหญ่กว่ากลับเสียท่าได้อย่างง่ายดาย แต่ถึงอย่างนั้นเธอเองก็ไม่ได้หวั่นไหวที่จะต่อสู้ต่อไป</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">.....</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">การต่อสู้กินเวลาไม่นาน เพราะหญิงสาวได้รับบาดแผลมาพอสมควร แม้ว่าหมาป่าจะยอมออมแรงในการกัดและใช้กรงเล็บลงบ้าง แต่เธอเองก็ไม่ได้มีเรี่ยวแรงในการต่อสู้ขนาดนั้น แม้จะอ่านการโจมตีออกทั้งหมด แต่การโจมตีกลับก็ไม่ได้ผลกับร่างกายที่ปกคลุมด้วยขนหนาและกระโดดได้ไว ดังนั้นผลของการต่อสู้จึงออกมาในเวลาอันรวดเร็ว เธอแพ้ยับและได้รับบาดแผลมาเป็นบทเรียนในวันนี้</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" size="1"><b>หากแพ้แต่ความมุ่งมั่นเต็มร้อย: +10 ความโปรดปรานลูปา</b></font></div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/" style="text-align: center;"><br></a><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/" style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/EhY2BXA.png" width="500" _height="127" border="0"></a>

<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&family=Prata&family=Source+Sans+Pro&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet">

Euphemia โพสต์ 2024-12-31 18:34:01

Euphemia โพสต์ 2024-12-31 20:44:03

Rael โพสต์ 2025-1-16 11:14:22

<center><link href="https://dl.dropbox.com/scl/fi/5lgsdrqw7ogqqccdgf9gr/antifragile.css?rlkey=g7qv1ca4t1zxymsnoeemwctp6&dl=0" rel="stylesheet"><div id="rr_anti-fragile" style="--width: 420px; --img-size: 50px; --accent: #AE445A; --bg-color: #282828; --title-color: #fff; --text-color: #dadada;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtxt"><div class="rheader">
<div class="rtitle">นัดของลูปัส</div></div>
16 มกรา 68 18:30 น.<br><br>
ย้อนไปหลังจากฝึกการใช้ดาบกาดิอุสกับลูปัสเสร็จเล็กน้อย <br><br>
หลังจากที่วันนี้ราเอลฝึกการต่อสู้ด้วยดาบกาดิอุสที่ฝึกมาโดยลูปัส ด้วยการฝึกการต่อสู้กับอีธานหมาป่าเพื่อนร่วมการฝึกของเขาอย่างหนักหน่วงจนถึงขั้นนอนแผ่ไปกับลานฝึก ในตอนนั้นเองที่เขากำลังพักจากการฝึกอยู่ก็มองเห็นลูปัสเดินเข้ามาหาตัวเขาก่อนจะเอ่ยกับเขาว่า <br><br>
“ไปเจอข้าที่ป่ามืดสลัว“ <br><br>
“ป่ามืดสลัวเหรอครับ“ <br><br>
“แถวนี้ก็มีอยู่ป่าเดียว ทางนู่นไงล่ะ ป่าเรดวู้ด ไปรอข้าที่นั้นแล้วกัน“ <br><br>
“ครับลูปัส“ <br><br>
เขาตอบรับก่อนจะพยายามพักให้ร่างกายตัวเองฟื้นตัวให้มากที่สุด ก่อนจะยันร่างตัวเองให้ลุกขึ้นจากพื้นแล้วเดินทางจากลานฝึกไปป่าเรดวู้ดทันที <br><br>
ร่างของเด็กหนุ่มวัย 12 ปีเจ้าของดวงตาสีอำพันได้มาถึงยังหน้าทางเข้าป่าเรดวู้ดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ดวงตาสีอำพันมองเข้าไปในป่าก็พบว่ามันเป็นป่าทึบที่มืดสลัว แต่เขาก็ไม่ได้กลัวเพราะตอนนี้ความตื่นเต้นที่จะได้เจออะไรใหม่ ๆ นอกจากการฝึกมันดันมีมากกว่าความกลัวนี่นา เขาเดินเข้าไปข้างในป่าอย่างนึกสนุก พลางมองสำรวจรอบ ๆ ก็พบว่าขนาดเป็นช่วงนี้ที่เป็นกลางวันอยู่ตลอดแต่ป่านี้กลับมืดสลัวได้ถึงขนาดนี้ น่าพิศวงจริง ๆ เขาคิดก่อนที่จะเดินเข้ามาถึงในจุดที่ดูเหมือนเป็นลานกว้างที่ดูจากระยะสายตาของเขาแล้วมันดูเหมือนจุดพักผ่อนเขาจึงเอ่ยออกไปว่า <br><br>
“ลูปัสครับ ผมมาแล้วครับ“ <br><br>
เขาตะโกนออกไปทั้ง ๆ ที่อยู่ในป่าแบบนี้ เพื่อร้องเรียกหาหมาป่าผู้เป็นคนที่นัดเขาเข้ามาในที่แบบนี้ ถึงจะสงสัยว่าทำไมถึงนัดเขาที่นี่ แต่อีกใจหนึ่งก็อยากรู้อยากเห็นด้วยว่าลูปัสจะมีอะไรใหม่ ๆ ให้เขาทำกันนะ เขาคิดพลางมองรอบ ๆ มือของเขาจับดาบกาดิอุสไม้ที่หยิบมาจากลานฝึกไว้แน่น เพราะเขามีอาวุธแค่เพียงเท่านี้เท่านั้น จะว่าไปในนี้อากาศหนาวเหมือนกันนะนี่ ดีนะที่สวมแจ็ตเก็ตกันหนาวมาด้วยเลยไม่หนาวมากนัก อีกอย่างเขาก็ดันชอบการอยู่ข้างนอกแบบนี้อยู่แล้วด้วย เลยสบาย ๆ ตอนนี้เขาก็กำลังกวาดสายตามองหาลูปัสอยู่ว่าอีกฝ่ายนั้นอยู่ที่ไหนกันแน่ <br><br>
มาตามนัดกับลูปัส
<div class="rfooter"><img src="https://i.imgur.com/My4fuDl.png"></div></div></div></div></center>

Rael โพสต์ 2025-1-16 19:46:44

<center><link href="https://dl.dropbox.com/scl/fi/5lgsdrqw7ogqqccdgf9gr/antifragile.css?rlkey=g7qv1ca4t1zxymsnoeemwctp6&dl=0" rel="stylesheet"><div id="rr_anti-fragile" style="--width: 420px; --img-size: 50px; --accent: #AE445A; --bg-color: #282828; --title-color: #fff; --text-color: #dadada;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtxt"><div class="rheader">
<div class="rtitle">สู้กับไซคลอปส์</div></div>
ไม่กี่วินาทีต่อมาที่ราเอลมาถึงในป่าเรดวู้ดตามนัดหมายที่ลูปัสนัดเขาเอาไว้ในป่าแห่งนี้เอาไว้ ในตอนนี้นั่นเขาก็ได้พบกับไซคลอปส์ตัวพี่เบิ้มเดินมาทางเขา นี่มันอะไรกันนี่ แล้วเขาก็มองเห็นลูปัสเป็นคนที่ต้อนมันมาหาเขา แต่ไม่ได้มาช่วยอะไร เขาเลยจำเป็นต้องใช้ดาบกาดิอุสไม้ในมือและมีดสั้นที่เขาเคยแอบแวะซื้อในระหว่างที่เขาไปวิ่งออกกำลังไปขึ้นเขาคราวก่อนมาใช้ช่วยในการต่อสู้ด้วย งานนี้ถ้าหนีคงไม่ใช่เรื่องสนุกแน่นอนเลย อย่างเขามันต้องสู้หลังชนฝาอยู่แล้วนี่<br><br>
<font color="DeepSkyBlue"> “เข้ามาเลย“</font> <br><br>
มันไม่เหมือนกับที่เขาฝึกเป็นประจำในบ้านหมาป่า ไม่มีแม้แต่สัญญาณการเริ่มการต่อสู้ ไซคลอปส์ตัวนั้นมันก็ฟาดใส่เขาเต็ม ๆ นี่ขนาดว่าเขาฝึกฝนร่างกายมาขนาดนี้แล้วนะนี่ แต่ว่ามันก็โจมตีใส่เขาได้รุนแรงพอสมควรเลย แต่เขาก็ไม่หลบ และทำการปัดป้องและหลอกล่อไซคลอปส์ตนนั่นให้ติดกับดักซึ่งก็คือถูกขัดขวางด้วยต้นไม้และเถาวัลย์ในป่านี้ให้ไม่สามารถโจมตีได้เต็มที่เท่าที่ควร และเขาก็ค่อย ๆ เข้าหาจังหวะโจมตีอีกฝ่าย แม้จะเข้าแบบเหมือนมดกัดนิด ๆ คือเขาโจมตีได้เบาพอสมควร สุดแรงของเขาเท่ากับโจมตีปกติของไซคลอปส์เลย เขาก็พยายามหลอกล่อไปเรื่อย ๆ เช่นเดิมแต่ก็ยังคงโดนฟาดอยู่เรื่อย ๆ เช่นกัน มันโจมตีเขาไม่หยุดหย่อน ราวกับต้องการให้เขาสิ้นชีวิตไปอย่างนั่นแหละ แต่เขาก็ไม่เห็นว่าลูปัสจะมาช่วยอะไร หรือว่านี่จะเป็นการทดสอบของเขากันแน่นะ แต้เจ้าไซคลอปส์นี่ขนาดล่อไปถึงขนาดนั้นแล้วนะ ยังรุนแรงอยู่ดีเลย เขาใช้ดาบรับปัดการโจมตีไปอีกทางตามแบบที่ลูปัสเคยสอนเอาเขา เรียกได้ว่าเขางัดทุกอย่างที่เรียนมา มาใช้กับการต่อสู้ครั้งนี้เลย <br><br>
<font color="DeepSkyBlue"> “โทสะแห่งสงคราม“</font> <br><br>
เมื่อถึงคราวเข้าตาจน เขาจึงคิดว่ามันถึงเวลาจำเป็นจริง ๆ ที่จะใช้พลังของตน เขาเริ่มร่ายพลังสายเลือดของตนพลางพุ่งเข้าต่อสู้กับไซคลอปส์ตัวนั้นอย่างดุดันและรุนแรงมากขึ้นกว่าเก่าถึงจะโดนโจมตีกลับมายังไงเขาก็ยังคงลุกขึ้นมาโจมตีใส่มันไปเรื่อย ๆ อยู่ดี แต่เพราะความอ่อนแอของเขา แม้จะทุ่มสุดตัวแล้วก็ตามเขาก็โดนโจมตีอย่างหนักหน่วงจนบาดเจ็บสาหัส ความเหนื่อยล้าเข้ามา แต่สติของเขายังสู้อยู่ <br><br>
<font color="DeepSkyBlue"> “ยังไม่ยอมหรอก ผมจะสู้ไหว…..“</font> <br><br>
เขาเอ่ยในตอนที่กำลังใช้ดาบยันร่างตัวเองให้สู้ต่อ แต่ว่าแม้พลังใจมันไหว แต่พลังกายมันเจ็บปวดสาหัสเกินกว่าจะเคลื่อนไหวต่อได้ส่งผลให้ ในจังหวะที่กำลังจะก้าวไปเตรียมจะพุ่งตัวแทงดาบเขาก็หมดสติล้มลงไปกับพื้นดังตึงไปเสียซะแล้ว <br><br>
<div align="right"> <font style="background-color:White"><a href="https://percyjackson.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=786" target="_blank">ต่อสู้กับไซคลอส์</a></font></div>
<div class="rfooter"><img src="https://i.imgur.com/My4fuDl.png"></div></div></div></div></center>

หน้า: [1]

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver

[รอบนอกบ้านหมาป่า] ป่าเรดวู้ด