Camp Jupiter Stables ⋘ คอกม้าของค่ายจูปิเตอร์ ⋙

บางครั้งฉันก็รู้สึกว่าตัวเองมี.. เดจาวูแปลก ๆ

ในวันนี้นอกจากการจะเป็นการเรียนวิชากลยุทธ์การรบแล้ว ยังมีอีกสองวิชาซึ่งประกอบไปด้วยเพกาซัสศึกษา และยูนิคอร์นศึกษา เดิมทีเดนิสต้าคิดว่าตัวเองคงทำอะไรไม่ถูกเมื่ออยู่กับสิ่งมีชีวิตในตำนานแต่ไม่เลย นอกจากจะไม่ประหม่า เธอยังพบว่าตัวเองมีบันทึกเล็ก ๆ เกี่ยวกับการดูแลเพกาซัสอยู่ก่อนแล้ว และมันยิ่งแปลกขึ้นไปอีกเมื่อเธอสามารถปล่อยตัวตามสัญชาติญาณในแบบที่ไม่ต้องคิดอะไร

“ เธอมีพรสวรรค์นะ ” หลังจากการอธิบายหลักสูตรดูแลเพกาซัสฉบับเบื้องต้นจบลง เสียงของแม่ทัพประจำกองพันที่สิบสองอย่างยาสมินดังขึ้นผลักหญิงสาวให้ตื่นจากภวังค์ ดวงตาของเดนิสต้าเหลือบไปมองธิดาเนปจูนที่ย่างเข้ามาใกล้เล็กน้อยก่อนจะเบี่ยงสายตามองกลับไปยังเพกาซัสที่ก้มหน้าลงรับการลูบคลำจากเด็กใหม่ของกองร้อยที่หนึ่ง

“ แค่รู้สึกเหมือนว่า.. เคยทำมาก่อนน่ะค่ะ ” ผู้สืบสายเลือดของเทพีวีนัสก้มลงมองใบหน้าเคลิบเคลิ้มของม้ามีปีกในตำนานด้วยสายตาอธิบายยาก ในหัวของเธอยังคงหวนนึกถึงบันทึกปริศนาที่เก็บไว้ในกระเป๋า ภาพติดตาแปลก ๆ ของการเฝ้าดูแลสิ่งที่ไม่สมควรจะมีอยู่ในความทรงจำตลอด 4 วันผุดขึ้นเป็นฉาก ๆ ในหัวจนทำให้เธอรู้สึกกระอักกระอ่วน ‘ เริ่มอยากอ้วกขึ้นมาแล้วแฮะ ’

“ นั่นแหละที่เรียกว่าพรสวรรค์ ” ยาสมินที่ไม่ได้รู้ถึงความเปลี่ยนแปลงภายในหัวของนักเรียนตรงหน้าเผยรอยยิ้มอันแสนสงบออกมาเพื่อช่วยปัดเป่าความไม่แน่นอนในใจของสาวน้อยผู้งดงามให้เลือนหาย แม้ว่ามันจะได้ผลแค่เพียงเล็กน้อยแต่เดนิสต้าก็ไม่คิดจะประกาศกร้าวหรือทำเป็นซาบซึ้งในเวลาแบบนี้ บุตรสาวของเทพีวีนัสสูดหายใจเข้าจนเต็มปอดก่อนจะฝืนยิ้มตอบอย่างแนบเนียน

“ ได้รับคำชมจากคุณถือเป็นเกียรติมากจริง ๆ ”

คำตอบของเธอทำให้แม่ทัพสาวพยักหน้า แต่ก่อนที่อีกฝ่ายจะก้าวเดินออกไปเดนิสต้าก็ตัดสินใจรั้งเพื่อส่งมอบสิ่งที่อาจจะมีประโยชน์ต่อการเรียนในอนาคตของเธอ “ เผอิญว่าที่บ้านหมาป่าเคยมีโอกาสต้อนรับเพกาซัสอยู่ครั้งหนึ่ง ตอนนั้นลูปาให้ฉันช่วยดูแล ฉันเลยมีบันทึกเก่าตอนเรียนจากลูปา ” ถึงสกิลภาษาละตินจะย่ำแย่เข้าขั้นวิบัติแต่อย่างน้อยก็มีวิชาเพกาซัสที่พอเชิดหน้าชูตาได้ ยาสมินเลิกคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นสมุดที่ยื่นมาจากมือขาว อาจารย์ฝึกสอนวิชาเพกาซัสพ่วงด้วยฐานะแม่ทัพประจำค่ายรับสมุดมาพลิกอ่านพักหนึ่ง

“ ฉันเชื่อว่าเรย์นาคงชอบบันทึกนี้ ” ธิดาเนปจูนกล่าวพลางปิดสมุดลง ดวงตาสีเข้มของสายเลือดหนึ่งในสามมหาเทพเลื่อนขึ้นสบมองอย่างใคร่รู้ “ คุณมักมีในสิ่งที่เราคาดไม่ถึงเสมอ..ฉันสัญญาว่าครั้งหน้าจะเตรียมบทเรียนที่เหมาะกับคุณมาให้ คาดหวังไว้ได้เลย คุณนอร์ทาร่า ”