[หุบเขาโซโนมา]
<div align="center" style="list-style-type: none;">
<style>
#boxsystem01 { border-radius: 30px; border: 6px double #A5DD9B; padding: 3px; box-shadow: #A5DD9B 0px 0px 3em; background-image: url("https://i.imgur.com/c7ij5bO.jpeg");} </style>
<style>
#boxsystem02 { width: 600px; border-radius: 20px; padding: 3px; box-shadow: #A5DD9B 0px 0px 1em; background-image: url("https://i.imgur.com/VTlLRiK.jpeg");} </style> <style> #boxsystem03 { width: 520px; border-radius: 20px; border: 6px double #A5DD9B; padding: 3px; box-shadow: #A5DD9B 0px 0px 3em; background-image: url("https://i.imgur.com/UtFwcWD.png");} </style>
<div id="boxsystem01"> <p> <br> <font face="Kanit"><font size="7" color="#ffffff"><span style="text-shadow: #fff 1px 3px 5px;"><b style=""><mit style=""> <font color="#9B4444">หุบเขาโซโนมา</font></mit></b></span></font></font></p>
<br><br>
<center> <div class="jedi0"> <style> .jedi0 { border-radius: 20px; background: url("https://i.imgur.com/d31fBjq.png") no-repeat; box-shadow: 1px 1px 2px #11a263, 0 0 25px #11a263, 0 0 5px #11a263; -moz-border-radius:25px; -webkit-border-radius:25px; border-radius:25px; height: 720px; width: 800px; image-size:cover; background-repeat: no-repeat; background-size:cover; background-position: center center; .tengah { position: absolute; } </style> </div> </center>
<br><br>
<div id="boxsystem02"> <p><font face="Kanit"><font size="3"><font color="#000"><br></font></font></font></p><p><font face="Kanit" size="3">หุบเขาโซโนมา (Sonoma Valley) ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของเขตโซโนมา ในรัฐแคลิฟอร์เนีย ทอดตัวอยู่ระหว่างเทือกเขามายาคามาสและเทือกเขาโซโนมา </font></p><p><font face="Kanit" size="3">หุบเขาแห่งนี้เปรียบเสมือนสรวงสวรรค์แห่งธรรมชาติ </font></p><p><font face="Kanit" size="3">ที่ซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางความวุ่นวายของโลกภายนอก </font></p><p><font face="Kanit" size="3">ด้วยทิวทัศน์อันงดงามของไร่องุ่นที่เรียงราย สลับกับเนินเขาที่เขียวขจี </font></p><p><font face="Kanit" size="3">ต้นโอ๊กโบราณที่แผ่กิ่งก้านสาขาให้ร่มเงา และลำธารโซโนมาที่ไหลคดเคี้ยวผ่านหุบเขาลงสู่</font></p><p><font face="Kanit" size="3">อ่าวซานปาโบล อากาศบริสุทธิ์เย็นสบาย แสงแดดอ่อน ๆ ที่ส่องลงมากระทบกับใบไม้สีเขียวมรกต และเสียงนกร้องที่ดังก้องไปทั่วหุบเขา ทั้งหมดนี้หลอมรวมกันเป็นภาพที่งดงาม</font></p><p><font face="Kanit" size="3">ราวกับภาพวาด ภายในหุบเขามีทั้งเมือง และชุมชนที่น่าสนใจ เช่น เมืองโซโนมา เมืองเล็ก ๆ </font></p><p><font face="Kanit" size="3">ที่มีเสน่ห์แบบชนบท มีชื่อเสียงด้านไวน์และประวัติศาสตร์ เมืองซานตาโรซา เมืองที่ใหญ่ที่สุดในเขต มีชื่อเสียงด้านดอกกุหลาบและพิพิธภัณฑ์ Charles M. Schulz Museum </font></p><p><font face="Kanit" size="3">และยังรวมถึงชุมชนอื่น ๆ เช่น El Verano (แปลว่า "ฤดูร้อน" ในภาษาสเปน) </font></p><p><font face="Kanit" size="3">Boyes Hot Springs, Fetters Hot Springs และ </font></p><p><font face="Kanit" size="3">Agua Caliente (แปลว่า "น้ำร้อน" ในภาษาสเปน)</font></p><p><font face="Kanit"><font size="3"><font color="#fff"><br></font></font></font></p> </div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"> <br> </font></font></font><p></p></div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"><b> <br><br> </b></font></font></font></div> แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Euphemia เมื่อ 2024-12-28 08:37 <br /><br /><style>
#boxEU01 {
border: 3px double;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://i.pinimg.com/564x/db/ac/80/dbac808fca87e62d4321977cf7f16614.jpg");}
</style>
<div id="boxEU01">
<br><br>
<style>
.at01, .at01-enc { display: flex; flex-wrap: wrap; align-content: baseline; }
.at01-enc { align-items: center; }
.at01{ width: 700px; padding: 15px 20px; background: var(--color-one); border: 15px solid var(--color-two); outline: 1px solid var(--color-three); margin: 35px auto 0; }
.at01-img { margin-right: 1px; outline: 1px solid var(--color-three); border: 5px solid var(--color-one); background-size: cover; background-position: center; width: 87px; height: 87px; }
.at01-tt { width: 600px; color: var(--color-sb); border-bottom: 1px solid var(--color-three); padding-bottom: 5px; margin-bottom: 10px; letter-spacing: 1px; font: 900 35px 'Playfair Display'; text-transform: uppercase; }
.at01-linea { background-color: var(--color-three); width: 1px; height: auto; margin: 0 45px; }
.at01-desc { font: 15px 'Chakra Petch'; color: var(--color-txt); line-height: 1.3em; width: 570px; margin: 10px; }
a.anitacredits { text-transform: uppercase; letter-spacing: 1px; font: 800 8px 'Roboto'; margin: 5px auto; display: block; text-align: right; width: 470px; }
</style>
<div class="at01"><div class="at01-enc"><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/63/a3/6f/63a36f1300e16bde0e4b2885f98a4a1b.jpg');"></div>
<div class="at01-tt" style="text-align: right;">𝕰𝖚𝖕𝖍𝖊𝖒𝖎𝖆 𝕸. 𝕷𝖊𝖓𝖓𝖔𝖝</div></div><div class="at01-linea"></div><div class="at01-desc">
<i>- 28.12.24 06:00 -</i>
<br>
𝘍𝘳𝘢𝘨𝘮𝘦𝘯𝘵𝘦𝘥 𝘏𝘦𝘢𝘳𝘵 - <i>หัวใจฉันกำลังแตกสลาย</i>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">
</p><center><font color="#ffffff">- ฝึกการออกกำลังกาย -</font></center>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;"><b style=""><font color="#2f4f4f">
“ วิ่งต่อไป! ”
</font></b><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เสียงเข้มงวดดังจากด้านหน้าขบวน ร่างสีเทาขมุกขมัวของหมาป่านาม ‘เวล็อกซ์’ ควบทะยานนำฝูงสายเลือดแห่งโรมหลายสิบชีวิตมุ่งหน้าขึ้นสู่เส้นทางที่ชันที่สุดบนหุบเขาโซโนมา<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียอยากจะเป็นลมให้รู้แล้วรู้รอด!
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#2f4f4f"><b>
“ นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น อย่าเพิ่งถอดใจยอมแพ้! อย่าพอใจกับความทะเยอทะยานเพียงเล็กน้อย ก้าวขาออกมาแล้ววิ่งขึ้นเนินไปเลย! ”
</b></font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียหอบหายใจ เธอวิ่งรั้งท้ายฝูงด้วยเหตุผลง่ายๆ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ต่อให้เป็นครึ่งเทพ เธอก็ยังเป็นมนุษย์ และมนุษย์ปกติจะวิ่งเร็วกว่าหมาไปได้ยังไง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ โธ่เอ๊ย… ” </font>ฝีเท้าของยูเฟเมียเปลี่ยนจากวิ่งเหยาะเป็นเดินตามฝูง อาจเพราะหมาป่าเร่าร้อนมากและมีฝีเท้าว่องไวเกินไป ตัวของยูเฟเมียจากที่รั้งท้ายก็กลายเป็นคลาดกับฝูงไปโดยปริยาย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เวล็อกซ์ที่สังเกตเห็นเบนฝีเท้ากลับมาหายูเฟเมีย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#2f4f4f">
“ เจ้าทำได้ดีกว่านี้ มิสเลนน็อกซ์ ” </font>มันเอ่ยอย่างเคร่งขรึม<font color="#2f4f4f"> <b style="">“ วิ่ง! ”
</b></font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียถอนหายใจก่อนจะออกวิ่งอีกรอบ<font color="#ffc0cb"> “ มันชันเกินไปนะคะ ” </font>เธอวิจารณ์การเลือกสถานที่ของเขา
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เวล็อกซ์เชิดหน้าสูง ดูพอใจที่หญิงสาวออกวิ่งอย่างขยันขันแข็งแม้แรงจะตกไปบ้าง<font color="#2f4f4f"> “ มันคือการท้าทายที่ไม่สูญเปล่า ครึ่งเทพไม่ค่อยจะได้วิ่งหนีอสูรกายในพื้นที่ราบ บางทีข้าอยากให้พวกเจ้าฝึกการวิ่งบนหน้าผาสูงหมื่นฟุตเสียด้วยซ้ำ ที่นั่นดูเหมาะกับสถานการณ์จริงมากกว่า ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#2f4f4f">
“ และใช่ อย่าหยุดมิสเลนน็อกซ์ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#2f4f4f">
“ เอาวิ่ง! วิ่งต่อไป! ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ขอสารภาพเลยว่านี่เป็นครั้งแรกที่ยูเฟเมียตื่นเช้าขึ้นมาวิ่ง แต่มองจากสภาพการฝึกแล้ว เธอไม่แน่ใจเลยว่าจะมีครั้งที่สอง ยูเฟเมียได้แต่ออกวิ่งไปข้างหน้าด้วยความรู้สึกประมาณว่า <font color="#ffc0cb">‘ บ้านหมาป่าที่เป็นเส้นชัย โผล่มาสักทีเถอะ! ’
<br><br></font></p><div class="quote"><blockquote>ที่ไอเชลบอกจะออกจากบ้านหมาป่าก่อนปีใหม่นี่พูดจริงนะ .ปั่นยิ๊กๆเลย.<br>รางวัล: +15 EXP/ +5 คะแนน</blockquote></div></div>
<div class="at01-enc"><div class="at01-tt" style="text-align: left;">𝔎𝔲𝔡𝔞𝔪 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔑𝔞𝔩 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔥𝔶𝔲𝔫𝔤</div><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/14/6b/2b/146b2b4a1e07645251a2528ce3aaddbc.jpg');"></div></div></div>
<a href="https://anita-codes.tumblr.com/" class="anitacredits">Anita Codes</a>
<style>.at01{ --color-one: #fff; --color-two: #fff; --color-three: #330000; --color-sb: #CC0000; --color-txt: #000; }</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Playfair+Display:ital,wght@0,400;0,500;0,600;0,700;0,800;0,900;1,400;1,500;1,600;1,700;1,800;1,900&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Open+Sans:wght@300;400&display=swap" rel="stylesheet">
<br>
<br>
</div>
<div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">หลังจากก้าวตามการเดินของหมาป่าสีขาวตัวใหญ่ที่เธอคาดเดาว่าคงจะชื่อลูปามาเรื่อย ๆ ใช้เวลาพักหนึ่งกว่าจะออกจากป่ามาได้ แล้วมาโผล่ยังสถานที่แห่งใหม่ แสงสว่างของแดดในยามบ่ายทำให้พื้นที่ตรงหน้าสวยงามราวกับภาพฝัน พื้นที่สีเขียวขจีช่วยดึงเอาความเหนื่อยล้าและความหวาดกลัวออกจากจิตใจของเธอได้ทั้งหมด</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">ฉัน.. เหมือน.. อยากพัก</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เธอราวกับเพิ่งจะรู้ตัวว่าไม่เหลือแรงในการเดินต่อไปอีกแล้ว ตาเริ่มพร่าเลือนมาพร้อมร่างกายแสนหนักอึ้ง หากแต่ใจที่อยากมองและคำถามเต็มหัวทำให้ต้องการจะไปต่อ มือของเธอไขว่คว้าออกไปหมายอยากหาที่จับถือเพื่อใช้ในการพยุง คล้ายไม่มีใครเข้าใจ เพราะเธอทำได้เพียงแค่ยืนนิ่งเพื่อพักสายตา ก่อนลืมตามองทุกอย่าง</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><i><b>ความสงบสุขที่เธอเองก็เคยมี</b></i></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">ความอิจฉาฉายชัดในดวงตาเฉดเทานั้นชัดเจนก่อนจางหายไป สองเท้าก้าวสะเปะสะปะเดินตามลูปาต่อไปเรื่อย ๆ</div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&family=Prata&family=Source+Sans+Pro&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet">
<div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เสร็จสิ้นการฝึกระเบียบวินัย เวลานี้เธอก็มาออกกำลังกายตามแบบที่ชอบทำด้วยการมาวิ่งที่หุบเขา เธอมาวิ่งเพื่อรับลมเย็นไปเรื่อย ๆ ดวงตากวาดสายตามองดูวิวทิวทัศน์ไปด้วย ลมหายใจของเธอเร็วขึ้นเมื่อการวิ่งใช้เวลามากขึ้น</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">หากแต่ทุกฝีก้าวที่วิ่งไปข้างหน้ากลับทำให้หัวสมองโล่งมากขึ้น เธอไม่แน่ใจว่าที่นี่พอจะมีงานกีฬาให้เล่นบ้างหรือไม่ มันคงจะดีกับการได้รู้จักคนอื่น ๆ บ้างมากกว่าการออกกำลังกายอยู่คนเดียวแบบนี้ เธอกำลังคิดว่าตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่จะได้เจอเพื่อนที่ดีสักคนบ้างหรือเปล่าน้อ</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" size="1"><b style="">รางวัล: +15 EXP / +5 คะแนน</b></font></div></div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&family=Prata&family=Source+Sans+Pro&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet"> <div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เสร็จสิ้นจากการฝึกซ้อมที่ลานฝึกแล้ว หญิงสาวก็มายังหุบเขา เธอยืดเส้นร่างกายจนทั้งร่างมันยืดหยุ่นไปหมดแล้ว การมาวิ่งในครั้งนี้ก็ไม่ต่างจากการวิ่งมาราธอนเท่าไหร่นัก ดวงตาเฉดเทาจ้องมองวิวทิวทัศน์สวยงามเบื้องหน้า พร้อมด้วยหมาป่าสีเทาที่ยืนเคียงข้างอยู่</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#c0c0c0">คนแพ้ต้องวิ่งรอบค่ายสามรอบ</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">นั่นคือกติกาของการฝึกวิ่งในวันนี้ ต้องวิ่งไปกลับในระยะทาง 300 เมตร จำนวน 4 รอบ หากใครครบระยะทางก่อนก็จะชนะและผู้แพ้ก็จะได้รับบทลงโทษนั้นไป การฝึกแบบนี้ทำให้ไม่รู้สึกเบื่อ ทั้งยังช่วยผลักดันความอยากเอาชนะของตัวเองออกมาจนร่างกายพร้อมสำหรับการแข่งขันแล้ว สัญชาตญาณของนักแข่งช่วยทำให้การฝึกดูสนุกขึ้น</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#c0c0c0">สาม สอง หนึ่ง ไป!</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">หนึ่งคน หนึ่งหมาป่าพุ่งตัวออกจากจุดเริ่มต้น หากแต่เธอก็ไม่ได้วิ่งเร็วเท่าหมาป่าขนสีเทาเท่าไหร่ หากแต่ไม่ย่อท้อเด็ดขาด เธอวิ่งไปข้างหน้า เมื่อถึงจุดมาร์กก็รีบหันหลังวิ่งหลับมาอีกครั้ง การวิ่งเป็นไปอย่างดุเดือด เพราะรอบที่สามและสี่พวกเขาเหนื่อยล้าพอสมควร</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#c0c0c0">เธอแพ้แล้ว</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เสียงทุ้มต่ำมาพร้อมกับเสียงหอบหายใจของทั้งสอง หากแต่หญฺิงสาวรู้สึกเหมือนจะตายเลย หายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่แล้วส่ายหน้า</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">คุณโกงนี่ คุณไม่ได้วิ่ง แต่กระโดด!</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เธอแย้งออกมา หากแต่เสียงหัวเราะในลำคอจากเวล็อกซ์ก็ดังขึ้น</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#c0c0c0">เธอไม่ได้บอกว่าห้ามกระโดดนี่</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">เอ้า!!</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00"><br></font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00"><br></font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00"><br></font></b></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font style=""><font color="#ffff00" face="Bai Jamjuree" size="1"><b>รางวัล: +15 EXP / +5 คะแนน</b></font></font></div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&family=Prata&family=Source+Sans+Pro&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet">
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Euphemia เมื่อ 2024-12-29 15:09 <br /><br /><style>
#boxEU01 {
border: 3px double;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://i.pinimg.com/564x/db/ac/80/dbac808fca87e62d4321977cf7f16614.jpg");}
</style>
<div id="boxEU01">
<br><br>
<style>
.at01, .at01-enc { display: flex; flex-wrap: wrap; align-content: baseline; }
.at01-enc { align-items: center; }
.at01{ width: 700px; padding: 15px 20px; background: var(--color-one); border: 15px solid var(--color-two); outline: 1px solid var(--color-three); margin: 35px auto 0; }
.at01-img { margin-right: 1px; outline: 1px solid var(--color-three); border: 5px solid var(--color-one); background-size: cover; background-position: center; width: 87px; height: 87px; }
.at01-tt { width: 600px; color: var(--color-sb); border-bottom: 1px solid var(--color-three); padding-bottom: 5px; margin-bottom: 10px; letter-spacing: 1px; font: 900 35px 'Playfair Display'; text-transform: uppercase; }
.at01-linea { background-color: var(--color-three); width: 1px; height: auto; margin: 0 45px; }
.at01-desc { font: 15px 'Chakra Petch'; color: var(--color-txt); line-height: 1.3em; width: 570px; margin: 10px; }
a.anitacredits { text-transform: uppercase; letter-spacing: 1px; font: 800 8px 'Roboto'; margin: 5px auto; display: block; text-align: right; width: 470px; }
</style>
<div class="at01"><div class="at01-enc"><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/63/a3/6f/63a36f1300e16bde0e4b2885f98a4a1b.jpg');"></div>
<div class="at01-tt" style="text-align: right;">𝕰𝖚𝖕𝖍𝖊𝖒𝖎𝖆 𝕸. 𝕷𝖊𝖓𝖓𝖔𝖝</div></div><div class="at01-linea"></div><div class="at01-desc">
<i>- 29.12.2024 05:00 -</i>
<br>
𝘍𝘳𝘢𝘨𝘮𝘦𝘯𝘵𝘦𝘥 𝘏𝘦𝘢𝘳𝘵 - <i>หัวใจฉันกำลังแตกสลาย</i>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">
</p><center><font color="#ffffff">- ออกกำลังกายกับเวล็อกซ์ -</font></center>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">
สิ่งที่ยากที่สุดในการดำรงชีวิตในบ้านหมาป่าไม่ใช่การฝึกวิชาทหาร
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
แต่เป็นการดัดขนตาให้งอนเด้งเหมือนเพิ่งออกจากร้านต่อขนตาหมาดๆ ต่างหาก หลังอดตาหลับขับตานอนทำการบ้านของลูปาในคาบที่แล้วจนดึกดื่น ยูเฟเมียยังอุตส่าห์ตื่นก่อนเวลามาจัดแต่งขนตาและขนคิ้วให้เข้าที่เข้าทาง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ก็อย่างสุภาษิตที่ว่า ไม่มีผู้หญิงที่ขี้เหร่ มีแต่ผู้หญิงที่ขี้เกียจ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ขนนกที่ดีทำให้นกดูสวย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เพิ่มเติมคือรอยคล้ำใต้ตาที่ดูจะเพิ่มขึ้นอีกหน่อย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียเก็บแท่งไม้เล็กๆ ที่ได้รับไอร้อนจากการรนไฟเข้าที่ นี่เป็นเทคนิคเล็กๆ สำหรับการดัดขนตาในวันที่อุปกรณ์แต่งหน้ากว่าครึ่งไถลตัวออกจากกระเป๋าไปหมดและเรายังไม่มีโอกาสไปซื้อใหม่ อุปกรณ์แต่งหน้ารอซื้อใหม่ได้ แต่ความสวยรอไม่ได้
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
สภาพเธอทุกวันนี้เลยอนาถานิดหน่อย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ก็ยังดีที่พื้นฐานหน้าจัดว่า SSR แม่สุ่มกาชาได้เยี่ยม
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียปรากฏตัวภาพลักษณ์อ่อนหวานสมบูรณ์แบบอย่างทุกวัน ก่อนจะรวมตัวกับบรรดาหมาป่ารุ่นเยาว์ของลูปาที่หน้าบ้านพัก เธอเหยียดเส้นเหยียดสายตามคำสั่งของเวล็อกซ์ จากนั้นก็เริ่มออกวิ่งผ่านเนินต่างๆ มุ่งหน้าลงสู่หุบเขาอย่างเมื่อวาน
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
และเวล็อกซ์เป็นต้องเลือกเส้นทางที่ขรุขระที่สุด
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
โชคดีที่บ้านของลูปามีอุปกรณ์เครื่องแต่งกายของมนุษย์มากมายให้ยืมใช้ ยูเฟเมียถึงได้รองเท้าเซฟตี้รุ่นทนทานชะมัดมาสวมที่เท้า ขอบคุณรองเท้าคู่นี้ที่ช่วยให้ยูเฟเมียไม่ลื่นหินที่เปียกหิมะละลายล้มหน้าทิ่มในทุกเช้า
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
“ เร็วเข้า! เร่งฝีเท้าขึ้นอีก ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียแทบจะถลึงตามอง เธอยังรู้สึกว่ามันเหนือบ่ากว่าแรงทุกครั้งที่ต้องวิ่งให้ทันบรรดาหมาป่า แถมขาที่ไม่ค่อยได้ออกกำลังกายแบบนี้ก็เริ่มจะได้รับผลข้างเคียงขึ้นมาแล้ว ที่น่องปวดตุบๆ เหมือนกล้ามเนื้อกำลังฉีกตลอดเวลาเลย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เวลาผ่านไปสักพัก ยูเฟเมียก็เลิกแล้วต่อการวิ่ง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เธอบอกกับเวล็อกซ์ที่เคี่ยวเข็ญให้วิ่งต่ออย่างไม่ยอมลง <font color="#ffc0cb">“ หนู เป็น มนุษย์ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ ถึงจะเป็นครึ่งเทพแต่หนูไม่ได้มีปอดสี่ข้าง ไม่ได้มีขาแปดคู่ ไม่ได้วิ่งมาก่อน ม นุ ษ ย์ ต้ อ ง ก า ร เ ว ล า พั ก เ พื่ อ ป รั บ ตั ว ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ ร่างกายหนูบอกให้หนูพักก่อน ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ คุณพาฝูงวิ่งต่อได้เลยค่ะ บ้านอยู่ใกล้ๆ ” </font>ใกล้ที่แปลว่าขึ้นเขาลูกนี้ไปก็ถึงแล้วอะนะ <font color="#ffc0cb">“ เดี๋ยวหนูตามไปทีหลัง ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
“ มิสเลนน็อกซ์ ครึ่งเทพที่เปราะบางอย่างเจ้าอาจถูกอสูรกายคาบไปกินหากอยู่เพียงลำพัง ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียยกรอยยิ้ม คิ้วขมวดบางๆ <font color="#ffc0cb">“ อย่าล้อกันเล่นเลยค่ะ ไม่มีหรอกน่า ” </font>เมื่อเห็นสายตาไม่ยอมลงของเวล็อกซ์เธอก็หันไปทางหนึ่ง เหมือนว่าวันนี้ไลราที่แสนดีเองก็วิ่งมาด้วยกัน <font color="#ffc0cb">“ ไลรา อยู่เป็นเพื่อนฉันได้ไหมจ๊ะ? ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ไลราไม่มีปัญหาจึงตอบ<font color="#f5deb3"> “ ตกลง ” </font>พลางก้าวออกจากฝูงมาหายูเฟเมีย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เธอเป็นหนึ่งในยุวชนหมาป่าที่มีความสามารถเป็นที่ยอมรับ ดังนั้นทุกคนจึงไม่เป็นห่วงอะไร และออกวิ่งกันต่อ การออกกำลังกายแบบนี้คงเป็นเหตุผลหลักที่ทำให้หุ่นของหมาป่าในฝูงของลูปาดูดีกว่าหมาป่าปกติ เหมือนจะ…กินถึง ออกแรงบ่อย กล้ามเนื้อขาชัดมาก อกผ่าย ไหล่ผึ่ง ก้นกลมทันทุกตัว
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
และสุดท้าย บั้นท้ายแห่งชาติเหล่านั้นก็ลับสายตาไป
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#f5deb3">
“ ที่จริงแถวนี้มีฮาร์ปี้อยู่ด้วยน่ะจ้ะ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ ฮาร์ปี้!? ” </font>ยูเฟเมียเบิกตากว้าง เธอเคยอ่านก่อนหน้านี้ <font color="#ffc0cb">“ สุนัขล่าเนื้อของซุสน่ะเหรอ? ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#f5deb3">
“ ของจูปิเตอร์จ้ะ ”</font> ไลราช่วยแก้คำให้ <font color="#f5deb3">“ แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมด ตัวที่อยู่แถวนี้อาจเป็นอสูรกาย อย่างที่เจ้ารู้ว่าว่าหากอยู่ใต้อาณัติของทวยเทพพวกเขาจะไม่โจมตีโดยไร้คำสั่ง ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ แต่หากอยู่ในอาณัติของทวยเทพ พวกเขาจะบอกไหมว่า ได้รับคำสั่งให้มาโจมตี ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#f5deb3">
“ …. ” </font>ไลราไม่ได้ตอบคำถามของยูเฟเมีย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
และไม่นานนักเสียงกระพือปีกก็ดังผ่านน่านฟ้า ไลราคงท่าทางสุขุมดังเดิม เธอมองฮาร์ปี้ตนนั้นอย่างเยือกเย็น <font color="#f5deb3">“ เจ้าสามารถต่อกรกับมันได้… เพียงเจ้ามีความกล้ามากพอ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ ฉันเชื่อการประเมินของเธอได้จริงๆ นะ ”</font> ยูเฟเมียหัวเราะเบาๆ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เธอค่อนข้างเข็ดหลังจากตบตีกับอัลกูลพวกนั้น
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#f5deb3">
“ อย่างน้อยข้าก็อยู่ข้างกายใจ เจ้าจะปลอดภัยอย่างแน่นอน เพราะเจ้าเลือกข้า ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียหัวเราะคิกคัก <font color="#ffc0cb">“ ฮึฮึ นั่นสินะ ถ้าอย่างนั้นลองดูก็น่าสนุกดีนะ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เธอเอ่ยพลางเงยหน้ามองฟ้า ฮาร์ปี้ตัวนั้นคล้ายเห็นมนุษย์กึ่งเทพเป็นบางสิ่งที่พวกมันล่าได้ ในแววตาคู่นั้นเห็นยูเฟเมียเป็น ‘ เหยื่อ ’ หรือเปล่านะ ความเป็น gangster ของยูเฟเมียความจริงแล้วก็ไม่ได้อยู่ลึกเท่าไหร่ หญิงสาวก้มลงบนพื้นพลางหยิบก้อนหินปาใส่ฮาร์ปี้ที่โผบินบนท้องฟ้า
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เสียงกรีดร้องของมันแผดดังลั่น
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
พลางพุ่งลงมาโจมตียูเฟเมีย
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
.
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
.
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
.
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ฮาร์ปี้ไม่ได้แข็งแกร่งอะไร ยูเฟเมียวิ่งวนรอบมันจากบนพื้นดินอย่างสนุกสนาน จะงอยปากของฮาร์ปี้จิกค่อนข้างเจ็บ บางครั้งเธอปล่อยให้เจ้านกจิกกัดเธอเล่นเสียด้วยซ้ำ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#f5deb3">
“ ยูเฟเมีย เจ้าควรรีบกำจัดมันนะ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เป็นไลราที่ดูมานานแล้ว และถูกห้ามทุกครั้งที่คิดจะเข้ามาช่วยจนเป็นกังวล
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ ไม่เป็นไร… แผลแค่นิดเดียว… ” </font>ยูเฟเมียพูดพลางหอบ น่าแปลกที่เธอยังหัวเราะได้อยู่
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ไลรามองหญิงสาวอย่างกังวลใจ <font color="#f5deb3">“ เจ้าดูเหมือนเบอร์เซอร์เกอร์ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ แต่มันก็โอเค! ” </font>ยูเฟเมียยิ้มร่า เธอพิชิตเจ้าฮาร์ปี้ที่ว่าได้แล้ว
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><p style="text-align: center; text-indent: 1.5em;"><img src="https://i.imgur.com/3cMw8ze.jpeg" width="200" _height="1280" border="0"></p><p style="text-align: center; text-indent: 1.5em;"><br></p><div class="quote"><blockquote>ชนะแบบเลือดเหลือ 7 ชนะแบบใจตุ้มๆ ต่อมๆ<br>รางวัล: +15 EXP / +5 คะแนน ออกกำลังกายกับคุณเวล็อกซ์ > <<br>+30 EXP, + 4 Point เมื่อชนะอสุรกายขณะเลือดเหลือหลักหน่วย (BRAVE)<br>สินสงคราม: ขนฮาร์ปี้ 2 เส้น<br>+2 ตื่นรู้เมื่อปราบอสูรกายชนิดนั้นครั้งแรก</blockquote></div><p style="text-align: center; text-indent: 1.5em;"><br></p></div>
<div class="at01-enc"><div class="at01-tt" style="text-align: left;">𝔎𝔲𝔡𝔞𝔪 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔑𝔞𝔩 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔥𝔶𝔲𝔫𝔤</div><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/14/6b/2b/146b2b4a1e07645251a2528ce3aaddbc.jpg');"></div></div></div>
<a href="https://anita-codes.tumblr.com/" class="anitacredits">Anita Codes</a>
<style>.at01{ --color-one: #000000; --color-two: #000000; --color-three: #330000; --color-sb: #CC0000; --color-txt: #bdbdbd; }</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Playfair+Display:ital,wght@0,400;0,500;0,600;0,700;0,800;0,900;1,400;1,500;1,600;1,700;1,800;1,900&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Open+Sans:wght@300;400&display=swap" rel="stylesheet">
<br>
<br>
</div>
<div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">แน่นอนว่ามาฝึกเพื่อรับกรรม สตรีตัวสูงสวมเสื้อผ้ายืดหยุ่นสำหรับการออกกำลังกาย เธอสวมเสื้อคลุมด้วยเพื่อป้องกันแสงแดดเผาผิวของเธอ ความร้อนทำให้เหงื่อไคลย้อยลงตามกรอบหน้าอย่างรวดเร็วแม้ว่าจะวิ่งได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง และนอกจากจะต้องวิ่งไปเรื่อย ๆ โดยไม่ได้มีจุดหมายสิ้นสุดหญิงสาวก็รู้สึกเหมือนเธอขาของเธอกำลังจะหมดแรงเสียแล้ว การเป็นนักกีฬาก็มีเวลาของการฝึกซ้อมและวิ่งอยู่บ้าง แต่ไม่ได้วิ่งยาวนานขนาดนี้ เพราะต้องเอาเวลาส่วนใหญ่ไปใช้ในการฝึกฝนทักษะของกีฬาแต่ละชนิดแทน</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เธอวิ่งไปเรื่อย ๆ ก็นึกถึงเรื่องราวตอนอยู่ในวิทยาลัย เพราะมีเรื่องสนุกหลายอย่างให้ได้เข้าร่วม เธอชอบเวลาที่วิทยาลัยมีงานกีฬาและงานเทศกาล เพราะบรรยากาศครึกครื้นมากจริง ๆ แม้ว่าในช่วงเวลานั้นเธอจะเหนื่อยจนแทบน็อกคาสนามก็ตามที เธอถูกรู้จักในวิทยาลัยว่าเป็นผู้ที่เรียนหนักและเข้าร่วมกิจกรรมหนักเช่นกัน อาจารย์หลายคนชอบเธอ หากแต่หลายคนก็ไม่ชอบเช่นกัน แต่เธอไม่ได้สนใจขนาดนั้น การใช้ชีวิตของเธอไม่ได้ขึ้นอยู่กับคนอื่น เธอชอบแบบไหนเธอก็ทำแบบนั้น</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">ลอยด์หยุดวิ่งแล้วยืนหอบอยู่ครู่หนึ่ง เธอยืนพิงต้นไม้ใหญ่เพื่อจะได้พักจากการวิ่ง แต่เพราะเห็นหมาป่าสีเทาวิ่งแต่ไกล จึงเริ่มออกฝีเท้าวิ่งให้ห่างอีกหน่อย เพราะไม่อยากได้ยินเสียงบ่นหรือแม้กระทั่งเสียงแห่งความเคร่งครัดน่ะสิ</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b>ชักช้าขนาดนี้จะฝึกเสร็จเมื่อไหร่กัน?</b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">นั่น คิดปุ๊บมาปั๊บ อันนี้หมาป่าหรือว่าไก่กันแน่ ร่างสมส่วนไม่ได้สนใจ เธอวิ่งต่อไปพยายามทำหูทวนลม เป็นการฝึกที่เต็มไปด้วยการกวนและเสียงแห่งความรำคาญจากเวล็อกซ์</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" size="1" color="#ffff00"><b>รางวัล: +15 EXP / +5 คะแนน</b></font></div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&family=Prata&family=Source+Sans+Pro&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet"> <style>
#boxEU01 {
border: 3px double;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://i.pinimg.com/564x/db/ac/80/dbac808fca87e62d4321977cf7f16614.jpg");}
</style>
<div id="boxEU01">
<br><br>
<style>
.at01, .at01-enc { display: flex; flex-wrap: wrap; align-content: baseline; }
.at01-enc { align-items: center; }
.at01{ width: 700px; padding: 15px 20px; background: var(--color-one); border: 15px solid var(--color-two); outline: 1px solid var(--color-three); margin: 35px auto 0; }
.at01-img { margin-right: 1px; outline: 1px solid var(--color-three); border: 5px solid var(--color-one); background-size: cover; background-position: center; width: 87px; height: 87px; }
.at01-tt { width: 600px; color: var(--color-sb); border-bottom: 1px solid var(--color-three); padding-bottom: 5px; margin-bottom: 10px; letter-spacing: 1px; font: 900 35px 'Playfair Display'; text-transform: uppercase; }
.at01-linea { background-color: var(--color-three); width: 1px; height: auto; margin: 0 45px; }
.at01-desc { font: 15px 'Chakra Petch'; color: var(--color-txt); line-height: 1.3em; width: 570px; margin: 10px; }
a.anitacredits { text-transform: uppercase; letter-spacing: 1px; font: 800 8px 'Roboto'; margin: 5px auto; display: block; text-align: right; width: 470px; }
</style>
<div class="at01"><div class="at01-enc"><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/63/a3/6f/63a36f1300e16bde0e4b2885f98a4a1b.jpg');"></div>
<div class="at01-tt" style="text-align: right;">𝕰𝖚𝖕𝖍𝖊𝖒𝖎𝖆 𝕸. 𝕷𝖊𝖓𝖓𝖔𝖝</div></div><div class="at01-linea"></div><div class="at01-desc">
<i>- 30. 12. 24 05:00 -</i>
<br>
𝘍𝘳𝘢𝘨𝘮𝘦𝘯𝘵𝘦𝘥 𝘏𝘦𝘢𝘳𝘵 - <i>หัวใจฉันกำลังแตกสลาย</i>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">
</p><center><b><font color="#ffffff">- ออกกำลังกายกับเวล็อกซ์ -</font></b></center>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">
<font color="#ffffff"><b><i>คิวมูลัส</i></b> </font>ลอยคว้างอยู่เหนือน่านฟ้าทางทิศใต้
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ราวกับปุยก้อนสำลีหล่นกระจายทั่วท้องฟ้าสีความ เปล่งประกายระยิบระยับราวกับอัญมณีในเดือนสิงหาคม– ท่ามกลางหุบเขาที่มีไร่องุ่นกระจายไกลสุดลูกหูลูกตา บรรยากาศแบบนี้งดงามเกินจะบรรยาย เพียงแต่ไม่รู้ว่าสภาพอากาศที่เป็นปกติแบบนี้จะคงอยู่ในตอนตีห้าไปอีกนานเท่าไหร่
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เธอคิดถึงภาพวิวตอนพระอาทิตย์ขึ้นและตกชะมัด
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
สายลมหนาวพัดผ่านเส้นผมสีดำขณะวิ่งไปตามเส้นทางของหุบเขาโซนามา ความหนาวยะเยือกที่มาพร้อมแสงอบอุ่นของดวงอาทิตย์ทำให้อากาศปีนี้ไม่หนาวอย่างที่เคย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
นี่มันปีวินาศสันตะโรอะไรนะ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
“ คุณเลนน็อกซ์ ยังไวได้มากกว่านี้ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ ค่ะ เวล็อกซ์ ” </font>ยูเฟเมียขานรับพลางเพิ่มความเร็วจากการวิ่งเหยาะให้เร็วขึ้น แม้จะยังไล่ตามหมาป่าในฝูงไม่ทันแต่ความเร็วและความอึดของยูเฟเมียก็เพิ่มจากวันแรกมาก อย่างไรก็ตามยูเฟเมียยังพยายามยืดเหยียดกล้ามเนื้ออย่างสม่ำเสมอและระวังเรื่องการกินสุดชีวิตเพื่อไม่ให้กล้ามเนื้อขาปูดเป็นลูกกลมๆ ก่อนหน้านี้เธอถึงกับหยุดใส่ส้นสูงเป็นครึ่งปี เพื่อให้ขาเรียวสวยเชียวนะ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
กลิ่นหอมละมุนของร่างกายชวนให้สดชื่น
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ปนกับอากาศแบบนี้ทำให้เรี่ยวแรงเพิ่มขึ้นอย่างช่วยไม่ได้
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
“ รักษาระดับการวิ่งแบบนี้ไว้! ” </font>เวล็อกซ์ตะโกนบอกทุกคน พลางวิ่งนำไปทางด้านหน้า วันนี้เขาพาวิ่งมากกว่าเดิมสองรอบในทิศทางไม่ซ้ำกัน
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียวิ่งผ่านสายทางที่สอง ลัดเลาะไปตามลำน้ำ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
หินเจ็ดก้อนเรียงกันตามลำธาร หมาป่าแต่ละตัวกระโดดเหยียบมันเพื่อข้ามไปอีกฟาก
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
บางตัวซุ่มซ่ามก็ลื่นไถลตกน้ำไป
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียกระโดดตามไป ขาที่ปวดชาได้รับการบรรเทาลงบ้างเมื่อกระโดดโลดเต้น เธอก้าวขายาวๆ ไปจนถึงอีกฟาก ก่อนจะพบว่าหมาป่าร่วมฝูงที่ออกมาวิ่งในเช้าวันนี้หยุดยืนนิ่ง มองไปทางทิศเหนือ หญิงสาวผ่อนความเร็วเป็นวิ่งเหยาะๆ เดินไปถามเพื่อนร่วมชั้นเรียนอย่างไลรา
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ มีอะไรเหรอ? ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เธอ… เพิ่งเคยเห็นหมาป่ามุงเป็นครั้งแรก
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
“ ตรงนั้นมีไซคลอปส์ระดับล่างเพ่นพ่านอยู่น่ะจ้ะ ครูฝึกบอกให้พวกเราคอย… ”
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ คอย? ” </font>ยูเฟเมียเลิกคิ้วสูง เธอคาดว่าอีกฝ่ายคงจะเป็นไซคลอปส์รักสงบที่อยู่ร่วมกับหมาป่ามานานละมั้ง ถึงคอยให้พวกเขาเดินผ่านอย่างสงบจะได้ไม่ต้องปะทะ หรือบาดหมางใจกันทีหลัง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ คอยเธอมาถึงจ้ะ ” </font>ไลราเอ่ยด้วยเสียงนุ่มนวล
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><b><font color="#ffc0cb">
‘ เอ๊ะ? ’ </font></b>ยูเฟเมียเอียงศีรษะทำมุมสิบองศา ท่าทางแบบนี้ของการันตีอีกทีได้ไหมคะ? “ รอฉันทำไมเหรอ? ”
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ เวล็อกซ์รู้ว่าเธอฆ่าฮาร์ปี้ได้ เขาคิดว่าเธอใกล้จะมีทักษะมากพอท้าทายบททดสอบของลูปาแล้ว ฉะนั้นจึงคอยให้เธอมา…มาทดลองต่อสู้กับมัน ”</font> เอ่ยจบก็ขยับเปิดทางให้ยูเฟเมีย พลางเอ่ยกับเวล็อกซ์
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ เวล็อกซ์คะ มิสเลนน็อกซ์มาถึงแล้ว ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เสียงของไลราคล้ายเสียงร้องของหมาป่า (ก็เธอเป็นหมานี่นะ)
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
“ มิสเลนน็อกซ์ มาทางนี้ ” </font>เวล็อกซ์ย่ำเท้าพลางบุ้ยปากไปทางอสูรกายตาเดียว แวบแรกยูเฟเมียคล้ายเป็นเป็นคนหนุ่มสติเหม่อลอยคล้ายกำลังเมายาอย่างหนัก แต่ครู่เดียวก็เปลี่ยนเป็นไซคลอปส์หน้าเอ๋อ มันคล้ายสัมผัสได้ถึงสายเลือดศักดิ์สิทธิ์ที่ไหลเวียนในร่างกาย จึงชะงักและหันมาทางยูเฟเมีย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เวล็อกซ์เป็นหมาที่ดีมาก
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
“ พวกเราจะอยู่กับเจ้า ไม่ต้องกังวล แสดงทักษะของเจ้าออกมาให้เต็มที่ ”
</font><br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
.
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
.
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
.
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
การโจมตีของไซคลอปส์รุนแรงมากก็จริง แต่ยูเฟเมียกลับรู้สึกว่าความสามารถของเจ้านี่ด้อยกว่าอัลกูล กำปั้นเหวี่ยงกระแทกอย่างน่ากวาดเสียว เพียงแต่ไร้สมอง ไร้สติสัมปชัญญะ ขอเพียงยูเฟเมียไม่ลนลานหวาดกลัวจนขาดสติ การจะหลบให้พ้นก็พอเป็นไปได้บ้าง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ทักษะการฝึกกราดิอุสตลอดหลายวันสำแดงฤทธิ์
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ดาบไม้ที่ไร้คมกลายเป็นยอดอาวุธในชั่วพริบตา ไม่อยากจะเชื่อว่าจู่ๆ มันก็สามารถกรีดผ่านร่างหนา เต็มไปด้วยมัดกล้ามของไซคลอปส์ได้
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียจับกราดิอุสในมือ ก้าวขาไปด้านหน้า ถ่ายน้ำหนักเทลงขาด้านหนึ่ง แล้วแทงกราดิอุสเข้าปักจุดตายของไซคลอปส์
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#a0522d"><i><b>
‘ การแทงเพียงหนึ่งหรือสองนิ้วก็ทำให้อีกฝ่ายตายได้แล้ว ’
</b></i></font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
คำนั้นดังวนอยู่ในหัว
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ไม่มีแม้เลือด เศษซากของไซคลอปส์ปลิวกระจาย เหลือเพียงลูกตาของมันที่ถูกทิ้งไว้เป็นของดูต่างหน้า เมื่อหันมองกลับมาก็พบว่าเวล็อกซ์กำลัง (เหมือนจะ) ยิ้มให้เธอ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
“ ยอดเยี่ยมมาก มิสเลนน็อกซ์ ”
</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><p style="text-align: center; text-indent: 1.5em;"><img src="https://i.imgur.com/LSJnlT1.png" width="200" _height="826" border="0"></p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><div class="quote"><blockquote>สินสงคราม: ตาไซคลอปส์<br>+15 EXP/ +5 คะแนน จากการออกกำลังกายกับเวล็อกซ์<br>+10 EXP เมื่อพิชิตอสูรกายปกติ<br>+2 ตื่นรู้เมื่อพิชิตอสูรกายครั้งแรก</blockquote></div><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p></div>
<div class="at01-enc"><div class="at01-tt" style="text-align: left;">𝔎𝔲𝔡𝔞𝔪 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔑𝔞𝔩 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔥𝔶𝔲𝔫𝔤</div><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/14/6b/2b/146b2b4a1e07645251a2528ce3aaddbc.jpg');"></div></div></div>
<a href="https://anita-codes.tumblr.com/" class="anitacredits">Anita Codes</a>
<style>.at01{ --color-one: #000000; --color-two: #000000; --color-three: #330000; --color-sb: #CC0000; --color-txt: #bdbdbd; }</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Playfair+Display:ital,wght@0,400;0,500;0,600;0,700;0,800;0,900;1,400;1,500;1,600;1,700;1,800;1,900&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Open+Sans:wght@300;400&display=swap" rel="stylesheet">
<br>
<br>
</div>
<div class="hoja-b1"><div class="izq" style="border-color:#e6b17c"><img src="https://i.pinimg.com/736x/56/fc/e0/56fce0cddf52e296ef291e2762ffd599.jpg"><img src="https://i.pinimg.com/736x/9d/6a/7c/9d6a7cdc07e0f0dfd4f596513b79299e.jpg"><img src="https://i.pinimg.com/736x/d4/3b/b4/d43bb489cce18e61df322dafa5feb553.jpg"></div><div class="content-b1"><div class="tit"><div><span class="title"><font color="#e6b17c">Odessa Loid</font></span><br><span class="subtitle">fox off, lying on the floor</span></div></div><div class="texto">
สตรีตัวสูงพักอยู่ที่ลานฝึกสิบนาทีก่อนเธอจะร่ำลากับลูปัสเพื่อมายังหุบเขา เพราะเธอต้องมีวิ่งและอีกอย่างคิดเอาไว้ว่าอยากจะซื้อของมาให้แก่ลูปาด้วยเช่นกัน ดังนั้นยามนี้หญิงสาวจึงแอบออกไปเพื่อซื้อของด้วยเช่นกัน เธอใช้เวลาไม่นานก็กลับมาที่หุบเขาพร้อมด้วยเอาถุงที่ซื้อของฝากมาใส่ไว้ในถุงเสื้อ เพราะเธอไปเจอร้านดี ๆ เข้า ทำให้รู้สึกชื่นใจกับการมีของฝากให้แก่ลูปา หญิงสาวเดินไปยังจุดเริ่มต้น เธอเห็นเวล็อกซ์กำลังดูการวิ่งของคนอื่น ๆ อยู่ จึงเริ่มอ อกตัววิ่งเหมือนที่คนอื่นเขาทำกัน หญิงสาววิ่งออกไปข้างเรื่อย ๆ เธอกำลังนึกจินตนาการว่า หากไม่ได้มาอยู่ที่บ้านหมาป่า หากว่าไม่ได้มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น เวลานี้เธอจะทำอะไรอยู่นะ ในช่วงเวลานี้ของปีเธอคงจะได้ไปที่โบสถ์เพื่อคอยช่วยเตรียมข้าวของแจกแก่เด็ก ๆ แล้วออกมาก่อนจะมีการร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้า แล้วรอคอยอีกไม่กี่วันก็จะเป็นวันเด็กจริง ๆ ร่างสูงเคลื่อนไหวด้วยสองขาที่ความเร็วคงที่ ลมโบกพัดผ่านหน้าหากแต่ไม่ได้เย็นดังเช่นที่ควรเป็น เนื่องด้วยแสงเจิดจ้าของตะวันรุกไล่ใบหน้าของเธอจนต้องก้มหน้าลงแล้ววิ่งต่อไปเรื่อย ๆ หญิงสาวพยายามหาต้นไม้เพื่อจะได้วิ่งผ่านแล้วได้หลบแสงแดดไปด้วย ในหุบเขาแห่งนี้มีหลายอย่างที่เธอชอบ นอกจากอากาศแจ่มใสแล้วยังมีพื้นที่มากมายให้ได้ใช้ เธอกำลังคิดว่าหากเธอมีอุปกรณ์กีฬาสักหน่อยคงเอามาเล่นที่นี่ได้เป็นแน่ แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ง่ายดายนัก เพราะลูกบอลของแต่ละประเภทกีฬาล้วนต้องการพื้นเรียบและแข็งเพื่อการเด้งตัวของลูกบอลทั้งสิ้น มีเพียงลูกบอลล่ะมั้งที่สามารถกลิ้งไปตามพื้นหญ้าได้ หากแต่แรงเสียดทานมากขนาดนี้ก็คงไม่สนุกกับการเล่นเช่นกัน<br><b><font color="#ff8c00"><br>ร้อนอะไรขนาดนี้นะ</font></b><br><br>หญิงสาวหยุดวิ่งแล้วยืนพักอยู่ใต้ร่มไม้ เธอเอนหลังพิงกับลำต้นใหญ่ ปล่อยให้เสียงลมพัดผ่านกิ่งไม้และใบจนเกิดเสียงแซกซากรื่นหู มันช่วยทำให้จิตใจเย็นแต่ไม่ใช่ร่างกาย เหงื่อท่วมตัวไปหมด ทั้งยังรู้สึกเจ็บไปทั้งตัวด้วยเช่นกัน เพราะการฝึกต่อสู้ก่อนหน้า และเธอเกือบจะลืมไปว่ายังมีการฝึกแปรแถวและระเบียบวินัยในกองทำกับเฟอร์รัสอีก ดังนั้นความร้อนพวกนี้เลี่ยงไม่ได้จริง ๆ แต่ก็คิดเอาไว้ว่า อาจจะเอามันไปทำตอนเย็นแทน แต่ก็กลัวตัวเองจะลืมจนไม่ได้ทำจริง ๆ<br><br>ลอยด์ก้าวเดินออกจากร่มของต้นไม้ใหญ่ เธอเงยหน้าขึ้นมองดวงตะวันที่ทำหน้าที่ดีเกินไป แบบนี้พวกสัตว์กลางคืนจะทำตัวกันยังไงกันนะ พวกมันจะต้องปรับตัวครั้งใหญ่เพื่อจะได้ออกมาหากินหรือเปล่า.. หากแต่ค้างคาวตาบอดในเวลาแสงจ้า พวกมันคงจะเสี่ยงที่อดตายหรือเปล่า คิดไปเรื่อยเปื่อยสองเท้าก็วิ่งออกไปข้างหน้าอย่างไม่รีรอ เธออยู่ไม่ห่างจากจุดสุดท้ายของการวิ่งแล้ว การวิ่งในวันนี้เพลินมากเนื่องด้วยสมองคิดไปทั่ว คิดเรื่องไม่เป็นเรื่อง แต่ถึงอย่างนั้นเธอเองก็ไม่ได้อยากอยู่วิ่งท่ามกลางแสงสว่างมากเท่าไหร่นัก เธอคงต้องเอาเรื่องของการฝึกกลางแจ้งไปทำตอนเย็นและค่ำแล้วล่ะมั้ง...<br><br>เอ๊ะ.. บ้าจริง คิดไม่หยุดเลยว่าจะมีตอนเย็น! มันจะมีกี่โมงเธอคิดบ้าอะไรอยู่ ไม่ว่าจะทำตอนนี้หรือตอนเที่ยงคืน ตะวันก็อยู่กลางหัวเหมือนเดิม หญิงสาวถอนหายใจออกมา ทำได้เพียงแค่ต้องฝึกต่อไป และภาวนาให้พระจันทร์กลับมาโดยเร็ว หรือมีผู้กล้าสักคนเข้ามาช่วยโลกเหมือนเหล่ามนุษย์ครึ่งเทพที่แสนใจดี<br><br><br><br><div style="text-align: center;"><b><font color="#0000ff">รางวัล: +15 EXP / +5 คะแนน</font></b></div></div></div></div><div class="cred"><a href="http://bettyleg.tumblr.com">bettyleg</a></div>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Lora:wght@500&family=Playfair+Display:ital,wght@0,500;1,600&display=swap" rel="stylesheet">
<style>
.hoja-b1{width:900px; outline:1px solid #ddd; margin:20px auto; display:flex; align-items:center; justify-content:center; padding:5px; background:#fff;}
.izq{border-left:120px solid #ddd; height:530px; width:80px;}
.izq img{width:130px; height:130px; margin:20px 0px 0px; margin-left:-80px; border:5px solid #fff; outline:1px solid #ddd;}
.content-b1{width:660px; height:520px; padding:5px;}
.texto{width: 650px; height:385px; margin-top:20px; padding:5px; overflow:auto; font-size:12px; font-family: 'Bai Jamjuree'; scrollbar-width: none; text-align:justify; line-height:18px;}
.tit{height:100px; display:flex; align-items:center; justify-content:center; text-align:center; line-height:20px;}
.content-b1 .title{font-family: 'Playfair Display', serif; font-weight:600; font-size:30px; color:#DDCCAA;}
.content-b1 .subtitle{font-size:10px; font-family: 'Lora', serif; text-transform:uppercase; letter-spacing:1px;}
.content-b1 .tit {border:1px solid #eee; border-top:0px; border-left:0px;}
.cred{margin:0px auto; margin-top:-5px; width:280px; text-align:center;background:#fff;border:1px solid #eee;}
.cred a{text-decoration:none; color:#888; text-transform:uppercase; font-size:8px; font-family:arial; letter-spacing:2px;}
</style> <center><link href="https://dl.dropbox.com/scl/fi/5lgsdrqw7ogqqccdgf9gr/antifragile.css?rlkey=g7qv1ca4t1zxymsnoeemwctp6&dl=0" rel="stylesheet"><div id="rr_anti-fragile" style="--width: 420px; --img-size: 50px; --accent: #AE445A; --bg-color: #282828; --title-color: #fff; --text-color: #dadada;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtxt"><div class="rheader">
<div class="rtitle">วิ่งออกกำลังกายครั้งแรก </div></div>
วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ราเอลตื่นมาพร้อมสภาพหัวฟูแบบยุ่งเหยินแบบสุด ๆ ส่วนหนึ่งคือเขาไม่อยากหวีผมนั่นแหละปล่อยเซอร์แบบนี้ไปมันดูเท่กว่านี่นา อีกอย่างถ้าไม่ใช่ว่าต้องไปทำอะไรที่เป็นทางการมากเกินไปเขาก็ไม่ค่อยชอบจัดทรงผมเท่าไรหรอกนะ มันรู้สึกค่อยข้างยุ่งยากเกินไปนี่นา แต่วันนี้ราเอลไม่ได้ไปหาลูปัสที่ลานฝึกตามปกติ แต่วันนี้เขามาหาหมาป่าสีเทาตัวหนึ่งนามว่า เวล็อกซ์ แทนเพื่อที่จะมาฝึกวิ่งออกกำลังกายด้วยกัน <br><br>
“มาแล้วสินะ เจ้าคนใหม่ ข้ามีนามว่าเวล็อกซ์จะมาควบคุมการฝึกวิ่งของเจ้า งั้นเริ่มจากอบอุ่นร่างกายก่อนเลย ทำตามข้านะ“ <br><br>
“เวล็อกซ์สินะครับ ผมราเอลครับ ฝากตัวด้วยนะครับ“ <br><br>
หลังจากการแนะนำตัวเสร็จกันไปราเอลก็มายืดร่างกายเพื่อที่จะเป็นการอบอุ่นร่างกายให้เตรียมพร้อมก่อนออกกำลังกาย เขาก็พอรู้เรื่องนี้อยู่ว่าต้องวอร์นอัพร่างกายก่อนจะได้ไม่เกิดอาการกล้ามเนื้อฉีกขาดระหว่างวิ่ง เขาพอรู้อยู่ว่ามันทรมานขนาดไหนที่ต้องนอนซมบนเตียงในช่วงที่ต้องฟื้นฟูร่างกายจากอาการกล้ามเนื้อฉีกขาดนี่ เขาเลยต้องทำแบบนี้ตามเวล็อกซ์ไปก่อน เวลาผ่านไปสัก 30 นาทีได้มั้ง ในที่สุดก็ถึงเวลาที่จะได้วิ่งกันสักที <br><br>
“ดีล่ะข้าจะดูความเร็วฝีเท้าเจ้าสักหน่อย งั้นวิ่งเต็มแรงขึ้นหุบเขาโซโนมาแล้วไปเจอข้าบนยอดเขาซะ“ <br><br>
“ได้ครับ“ <br><br>
ราเอลก้มตัวตั้งท่าเตรียมออกตัววิ่งแบบปกติทั่วไป ก่อนที่เวล็อกซ์จะส่งสัญญาณ เตรียม ระวัง ไป! แล้วเขาก็ออกวิ่งอย่างสุดฝีเท้าโดยไมาคิดที่จะลดความเร็วลงสักนิด บวกรวมกับระยะทางที่ทั้งชันทั้งสูงเลยทำให้พอขึ้นไปถึงบนยอดเขาก็ถึงกับหอบแฮ่กจนแทบจะยืนไม่ไหว <br><br>
“ไม่ไหว ๆ เจ้ามีพลังกายและพลังใจล้นแค่ไหนแต่เจ้าทั้งซื่อทั้งไม่รู้จักออมแรง ข้าบอกให้วิ่งสุดแรงเจ้าก็สุดแรงจนหมดสภาพ แล้วนี่ข้าไม่แบกกลับด้วยนะ วิ่งมาได้เจ้าก็วิ่งกลับเองล่ะ ข้าจะไปรอที่บ้านหมาป่า“ <br><br>
ว่าแล้วเวล็อกซ์ก็วิ่งนำเขาลงหุบเขาไปแบบไม่เห็นฝุ่น ทำเอาเด็กหนุ่มแก้มป่องอารมณ์เสียที่โดนบ่นซะยาวแล้วทิ้งกันซะงั้น ก่อนจะพยายามยันตัวเองขึ้น หายใจให้เต็มปอดพอหายเหนื่อยเล็กน้อยแล้วจะเริ่มออกวิ่งตามเวล็อกซ์ลงหุบเขาไปที่บ้านหมาป่าอย่างรวดเร็วที่ยังไงก็ยังไม่ทันเวล็อกซ์อยู่ดี <br><br>
รางวัล: +15 EXP/ +5 คะแนน
<div class="rfooter"><img src="https://i.imgur.com/My4fuDl.png"></div></div></div></div></center>