OdessaL. โพสต์ 2024-12-28 17:59:41

<div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">หญิงสาวยืดเส้นยืดสายด้วยการฝึกใช้ดาบไม้แล้ว เธอก็เดินมายังสนามหญ้าที่อยู่ห่างออกไป เพื่อใช้ในการฝึกระเบียบวินัยของกองทหารโรม เธอเห็นหมาป่าตัวใหญ่สีดำอยู่ห่างออกไป</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">ลอยด์ ฝากตัวด้วยนะ</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เธอไม่รู้จะพูดอย่างไรดี เพียงแค่แนะนำตัวออกไป ก่อนจะเริ่มเรียนรู้วินัยของทหารโรม ในระยะเวลาที่เหลืออยู่ก่อนจะไปกินมื้อเย็น เธอคาดการณ์เอาไว้ว่าอยากไปจะห้องสมุดเพื่อหาประวัติของสถานที่แห่งนี้ และค้นคว้าสิ่งที่ยายและมารดาบอกเล่าเพียงเบื้องต้นว่ามีความเป็นมาเป็นไปอย่างไรกันแน่</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">ความคิดของลอยด์ล่องลอยไปไกล กำลังจันตนาการว่าหากตอนนี้เธอกำลังอยู่ที่บ้านคงจะได้นั่งเล่นดูหนังแล้วล่ะ อีกอย่างที่นี่มีหมาป่าเยอะจนเธอเองก็อยากจะนอนลูบขนอยู่บ้าง แต่ทำแบบนั้นอาจจะกลายเป็นการถูกหมิ่นแทน โอเดสซาก้าวเท้าตามคนอื่น ๆ ที่ฝึกอยู่ไปด้วย อะไรที่เธอไม่เข้าใจก็พยายามเรียนรู้</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">.....</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" size="1"><b style="">เลือกรับ: +20 EXP หรือ +2 Point</b></font></div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a>

<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&amp;family=Prata&amp;family=Source+Sans+Pro&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet">

Euphemia โพสต์ 2024-12-28 22:31:35

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Euphemia เมื่อ 2024-12-28 22:39 <br /><br /><style>
#boxEU01 {
border: 3px double;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://i.pinimg.com/564x/db/ac/80/dbac808fca87e62d4321977cf7f16614.jpg");}
</style>

<div id="boxEU01">
<br><br>

<style>
.at01, .at01-enc { display: flex; flex-wrap: wrap; align-content: baseline; }
.at01-enc { align-items: center; }
.at01{ width: 700px; padding: 15px 20px; background: var(--color-one); border: 15px solid var(--color-two); outline: 1px solid var(--color-three); margin: 35px auto 0; }
.at01-img { margin-right: 1px; outline: 1px solid var(--color-three); border: 5px solid var(--color-one); background-size: cover; background-position: center; width: 87px; height: 87px; }
.at01-tt { width: 600px; color: var(--color-sb); border-bottom: 1px solid var(--color-three); padding-bottom: 5px; margin-bottom: 10px; letter-spacing: 1px; font: 900 35px 'Playfair Display'; text-transform: uppercase; }
.at01-linea { background-color: var(--color-three); width: 1px; height: auto; margin: 0 45px; }
.at01-desc { font: 15px 'Chakra Petch'; color: var(--color-txt); line-height: 1.3em; width: 570px; margin: 10px; }
a.anitacredits { text-transform: uppercase; letter-spacing: 1px; font: 800 8px 'Roboto'; margin: 5px auto; display: block; text-align: right; width: 470px; }
</style>

<div class="at01"><div class="at01-enc"><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/63/a3/6f/63a36f1300e16bde0e4b2885f98a4a1b.jpg');"></div>
<div class="at01-tt" style="text-align: right;">𝕰𝖚𝖕𝖍𝖊𝖒𝖎𝖆 𝕸. 𝕷𝖊𝖓𝖓𝖔𝖝</div></div><div class="at01-linea"></div><div class="at01-desc">
<i>- 28.12.2024 13:00 -</i>
<br>
𝘍𝘳𝘢𝘨𝘮𝘦𝘯𝘵𝘦𝘥 𝘏𝘦𝘢𝘳𝘵 - <i>หัวใจฉันกำลังแตกสลาย</i>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">
        </p><center><font color="#ffffff">- ฝึกระเบียบวินัยกองทหารโรมัน -</font></center>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">
        หลังจบคาบเรียนวิชาภาษาละติน ยูเฟเมียก็ได้ยินจากเพื่อนที่เข้าเรียนพร้อมกันว่า <font color="#98fb98">“ หากเจ้าคิดว่าตัวเองพร้อมจะทดสอบภาษาละตินแล้ว เธอสามารถไปขอเข้ารับการทดสอบกับลูปาได้นะ หากสอบผ่านจะไม่เข้าเรียนอีกก็ได้ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        โอเค— เธออาจสอบตกในครั้งนี้ แต่ลองดูก็ไม่เสียหาย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        เพราะงั้นหลังจบวิชาระเบียบวินัยกองทัพ (และทำการบ้านเสร็จ) เธอจะลองขอรับการทดสอบดู
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090"><i>
        เฟอร์รัส</i></font> - สุนัขป่าเจ้าของเส้นขนสีเทาปนดำมาตรงเวลาในทุกครั้ง ท่าทางของเขาอาจไม่ได้ดุร้ายเท่ากับลูปัสแต่กลับตึงมือยิ่งกว่า ในบรรดาครูฝึกหมาป่าในวิชากลางแจ้งทั้งสาม ยูเฟเมียยกให้เฟอร์รัสดูรับมือยากที่สุด
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        การลงโทษในแบบโรมันมีหลายแบบ เฟอร์รัสไม่ได้ลงโทษรุนแรงอย่างการทุบตีร่างกายนักเรียน แต่มอบบททดสอบให้แก่นักเรียนที่ผิดกฎ อย่าง การวิ่งรอบสนาม ทำหน้าที่อื่นๆ / งานอาสาเพิ่มเติ่ม เช่น ขัดส้วม พรวนดินในแปลงดอกไม้ หรือทำความสะอาดบ้านหมาป่า
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ จัดระเบียบแถวแล้วฟัง ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        หมาป่าหนุ่มกวาดสายตามองนักเรียนให้ชั้นเรียน เสียงขานรับ <font color="#ffc0cb">“ครับ/ค่ะ”</font> ดังอย่างพร้อมเพรียง เขาพยักหน้าหนักๆ พลางเอ่ยต่อ <font color="#708090">“ ในชั้นเรียนวันนี้พวกเราจะเรียน 3 วิธีจัดขบวนทัพของกองทัพโรมัน ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ การจัดกระบวนทัพแบบโรมันนับเป็นศิลปะยุทธวิถีการรบที่มีประสิทธิภาพซึ่งตกทอดเป็นมรดกจนถึงปัจจุบัน ในวันนี้ข้าจะยก 3 กระบวนทัพที่มีประโยชน์ในการสู้รบและประยุทต์ใช้ได้ง่ายมาฝึกซ้อม เพื่อเป็นพื้นฐานแก่พวกเจ้าในกาลข้างหน้า ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ กระบวนทัพที่หนึ่ง คือการจัดทัพรูปกระดองเต่า (Testudo Formation) ”</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><p style="text-indent: 1.5em;"></p><div style="text-align: center;"><span style="text-indent: 1.5em; color: var(--color-txt);">&nbsp;&nbsp;</span><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzr1Y7-0cW_2Yn0jLghuQqI5OqMiXgOEBe7ayyBbL0KLEXrHcYjAuqUZgeUVSIoZb1ueldj1GE1xKofrkAHiy6gzwHOy41554v3usJ1rEBML4-arWY5t0-qRb3EKfGYE30uTnCL6CnRc5G/s1600/50037-roman-soldiers-in-testudo-formation-illustration.jpg" border="0" alt="" style="text-indent: 1.5em; color: var(--color-txt);"></div>
<br>
<p></p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ ทัพรูปกระดองเต่าจะใช้บ่อยครั้งในการสู้รบโดยเฉพาะในระหว่างการถูกปิดล้อม ตั้งทัพโดยการใช้โล่ขนาดใหญ่สไตล์โรมันสร้างเป็นกำแพงรอบทิศทาง จัดการบวนทัพโดย ทหารแนวหน้า จะคุกเข่าอยู่ด้านหลังโล่ที่เรียงชิดติดกัน จากนั้น ทหารแนวที่สอง จะถือโล่ไว้เหนือศีรษะของทหารแนวหน้า และล็อกโล่เข้าไว้ด้วยกัน ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ เมื่อจะโจมตีจะเตรียมอาวุธที่แหลมคมแทงออกมาจากช่องว่างของโล่ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ แม้การจัดกระบวนทัพนี้จะมีข้อดีที่สามารถป้องกันการโจมตีรอบด้านได้ แต่การเคลื่อนที่ก็ช้าเหมือนกับชื่อของมัน ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        เฟอร์รัสกวาดสายตามองสายเลือดแห่งโรมสลับกับหมาป่า <font color="#708090">“ กระบวนทัพนี้เราจะเรียนกันเฉพาะทฤษฎีเท่านั้น ส่วนการปฏิบัติจริงจะได้เรียนรู้ในค่ายจูปิเตอร์ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ เอาล่ะ เรามาที่ขบวนทัพแบบที่สอง ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ยูเฟเมียนั่งฟังเฟอร์รัสบรรยายให้ฟังพลางถามคนที่นั่งข้างๆ <font color="#ffc0cb">“ ค่ายจูปิเตอร์คือค่ายที่พวกครึ่งเทพจะได้ไปหลังจากได้รับการยอมรับจากหมาป่า (ผ่านการทดสอบ) เหรอ? แล้วพวกนายล่ะ? ได้รับการยอมรับแล้วยังไงต่อ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        โชคร้ายที่พ่อหนุ่ม (หมาป่า) ข้างๆ เธอคือเอเดรียนซึ่งเป็นนักเรียนดีเด่นตลอดมา
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        นอกจากจะไม่ตอบยังมองกันตาเขียวปั๊ด
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ยูเฟเมียเลยหันไปถามหมาป่าด้านขวาแทน <font color="#9acd32">“ ใช่— หลังจากผ่านการทดสอบมนุษย์อย่างพวกเจ้าจะไปที่ค่ายจูปิเตอร์ ส่วนพวกเราก็อยู่ที่ฝูงต่อไป ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"></p><div style="text-align: left;"><span style="text-indent: 1.5em; color: var(--color-txt);">เธอพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะถูกเฟอร์รัสชี้เป้า </span><span style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">“ ยูเฟเมีย สรุปการจัดกระบวนทัพแบบสามแถว (Triple Line Formation) ที่อธิบายไปเมื่อสักครู่มาหน่อยซิ๊ ”</font></span></div><div style="text-align: left;"><span style="text-indent: 1.5em; color: var(--color-txt);"><br></span></div><div style="text-align: center;"><img src="https://blog.travian.com/wp-content/uploads/2018/01/9586716123_7b5e16c089_b.jpg" width="400" _height="683" border="0"><span style="text-indent: 1.5em; color: var(--color-txt);"></span></div>
<br>
<p></p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
        “ การจัดกระบวนทัพแบบสามแถว เป็นการจัดลำดับการยืนโดยใช้ความอาวุโสเป็นเกณฑ์ค่ะ ดังนั้นระบบอาวุโสจะสำคัญมาก แบ่งเป็น ทหารราบที่มีประสบการณ์น้อย (Hastati : ฮาสตาติ) ที่จะยืนในแนวหน้า ครูฝึกหรืออาจารย์ทหาร (ไดอารี่) จะยืนในแนวถัดมา ส่วนแถวสุดท้ายคือ ทหารชั้นผู้ใหญ่ (Triarii : ทริอารี่) หรือทหารที่ผ่านศึกมาอย่างโชกโชน ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ ดีมาก ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        เกือบไม่รอดแต่ยังไม่ตาย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ และการจัดทัพรูปแบบสุดท้ายคือ การจัดขบวนทัพเป็นรูปลิ่ม (Wedge Formation) ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ คือการโจมตีโดยจัดทัพโดยใช้ทหารกลุ่มที่มีฝีมือดีที่สุดในทัพหน้าโดยพุ่งเข้าหาศัตรูในลักษณะลิ่มแหลมที่พุ่งลึกเข้าไปในกระบวนทัพของศัตรู ในขณะที่กองหลังซึ่งเป็นส่วนที่หนากว่าจะขยายตัวออก โอบโจมตีขนาบศัตรู”&nbsp;</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><p style="text-indent: 1.5em;"></p><div style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/xa7A6TB.png" width="400" _height="620" border="0"></div>
<br>
<p></p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ นี่คือรูปแบบการจัดทัพทั้งสามของโรมัน ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ มีใครรู้บ้างว่ากุญแจสำคัญที่ทำให้กองทัพโรมันเกรียงไกรคืออะไร ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        คำตอบของคำถามนี้เอเดรียนเป็นคนตอบ <font color="#00bfff">“ มาตรฐานของอาวุธ การเรียนรู้คำสั่งแบบสั้นๆ การฝึกอบรมครับ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ ตอบได้ดี ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ โครงสร้างกองทัพทหารโรมันใช้ความจงรักภักดีสูงมาก การปฏิบัติตามคำสั่งโดยไร้ข้อโต้แย้งนั้นสำคัญที่สุด ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ และนั่นเป็นสิ่งที่นายทหารควรมี ” </font>เฟอร์รัสมองนักเรียนทั่วชั้นเรียนอีกครั้ง ก่อนจะออกคำสั่ง <font color="#708090">“ วันนี้เราจะเรียนการแปรแถวอย่างง่าย ฟังคำสั่งและเริ่มกระบวนทัพ! ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        การฝึกซ้อมกระบวนทัพกินเวลาทั้งช่วงบ่าย กว่าจะจบทุกคนก็พร้อมสลบเหมือดกันแล้ว


</p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><div class="quote"><blockquote>ฝึกระเบียบวินัยกองทหารโรมัน ณ สนามหญ้า (ประจำวัน)<br>รางวัล: +2 Point / +5 คะแนน</blockquote></div></div>

<div class="at01-enc"><div class="at01-tt" style="text-align: left;">𝔎𝔲𝔡𝔞𝔪 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔑𝔞𝔩 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔥𝔶𝔲𝔫𝔤</div><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/14/6b/2b/146b2b4a1e07645251a2528ce3aaddbc.jpg');"></div></div></div>
<a href="https://anita-codes.tumblr.com/" class="anitacredits">Anita Codes</a>

<style>.at01{ --color-one: #000000; --color-two: #000000; --color-three: #330000; --color-sb: #CC0000; --color-txt: #bdbdbd; }</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Playfair+Display:ital,wght@0,400;0,500;0,600;0,700;0,800;0,900;1,400;1,500;1,600;1,700;1,800;1,900&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Open+Sans:wght@300;400&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<br>
<br>
</div>


Shirin โพสต์ 2024-12-28 23:24:33


<div class="amn-body" style="--color:#B1F0F7">
<div class="amn-wrap">
    <!-- ภาพประกอบ -->
    <div class="amn-img">
      <font face="Pridi" size="4"><img src="https://i.imgur.com/aLYt9DB.jpeg" alt="Main Image">
    </font></div>
    <div class="amn-imc">
      <font face="Pridi" size="4"><img src="https://i.imgur.com/QWrFsBz.jpeg" alt="Second Image">
    </font></div>

    <!-- หัวเรื่อง -->
    <div class="amn-title"><font face="Pridi" size="4">Shirin</font></div>
    <div class="amn-lyric"><font face="Pridi" size="4">Wakamura</font></div>

    <!-- คำพูด -->
    <div class="amn-quote"><font face="Pridi" size="4">
      "The pursuit of wisdom is not merely the acquisition of knowledge, but the ability to understand, reflect, and apply it in ways that elevate both oneself and the world."
    </font></div>

    <!-- เนื้อเรื่อง -->
    <div class="amn-texto">
      <p><font face="Sriracha" size="4">หลังจากการฝึกวิ่งอันหนักหน่วงผ่านพ้นไป ชิริน วากามุระ ทิ้งตัวลงนั่งบนพื้นหญ้าริมหุบเขาโซโนมา ร่างกายของเธอชุ่มเหงื่อ แต่หัวใจกลับเต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกถึงความสำเร็จ แม้จะเหนื่อยจนแทบหมดแรง แต่แสงแดดยามบ่ายที่ทอดผ่านใบไม้กลับให้ความอบอุ่นราวกับกำลังปลอบประโลม</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">เธอยืนขึ้น ปัดเศษหญ้าออกจากกระโปรงก่อนจะเดินลัดเลาะไปตามทางเดินที่ทอดยาว เสียงนกเริ่มขับขานอีกครั้ง บรรยากาศรอบตัวชวนให้ใจสงบ แต่ชิรินรู้ดีว่าเวลาพักผ่อนยังมาไม่ถึง</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">เมื่อเดินมาถึงสนามหญ้ากว้างที่อยู่ใจกลางป่าลึก สถานที่นี้ถูกใช้เป็นลานฝึกของเธอมาเป็นเวลาหลายเดือนแล้ว และที่นั่น คุณเฟอร์รัส หมาป่าสีเทาปนดำเข้ม ผู้มีสายตาคมกริบและท่วงท่าที่สง่างาม กำลังรอคอยเธออยู่</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">“เจ้ามาสาย” </font></b>น้ำเสียงของเฟอร์รัสเข้มขรึม ทันทีที่เขาเห็นชิรินเดินเข้ามา</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">“ก็พึ่งเสร็จจากการฝึกวิ่งกับคุณเวล็อกซ์...” </font></b>ชิรินตอบพร้อมถอนหายใจ <b><font face="Sriracha" size="4">“เขาทำให้ฉันวิ่งจนแทบล้มทั้งยืน”</font></b></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">“ข้ออ้างอีกแล้ว”</font></b> เฟอร์รัสเอ่ยพลางก้าวเข้ามาใกล้ ดวงตาสีเงินของเขาจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของเธอ <b><font face="Sriracha" size="4">“เจ้าคิดว่าทหารโรมันสมัยก่อนเขามีเวลาพักผ่อนหรือไง?”</font></b></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">ชิรินกลืนน้ำลาย เธอรู้ว่าไม่มีทางเถียงเขาได้<b><font face="Sriracha" size="4"> “งั้นเริ่มกันเลยเถอะค่ะ คุณเฟอร์รัส”</font></b></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">หมาป่าสีเทาปนดำพยักหน้า <b><font face="Sriracha" size="4">“ดี งั้นเราจะเริ่มจากการฝึกระเบียบวินัยแบบกองทหารโรมัน เตรียมตัวให้พร้อม!”</font></b></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">บทสนทนาและการฝึกเริ่มต้น</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">เฟอร์รัสเดินวนรอบชิริน พลางให้คำสั่งด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด<b><font face="Sriracha" size="4"> “ยืนตรง! แยกเท้าออกให้กว้างเท่าช่วงไหล่ มือแนบลำตัว อย่าขยับจนกว่าข้าจะสั่ง”</font></b></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">ชิรินทำตามอย่างเคร่งครัด แม้กล้ามเนื้อของเธอจะประท้วงด้วยความเมื่อยล้า เฟอร์รัสจ้องเธอด้วยสายตาเหมือนนักรบผู้เฝ้าสนามรบ</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font face="Sriracha" size="4"><font face="Sriracha"><b>“จำไว้ ระเบียบวินัยคือหัวใจของความสำเร็จ หากเจ้าไม่มีความอดทน เจ้าไม่มีวันชนะ”</b> </font>เขากล่าวเสียงหนักแน่น</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">“แล้วฉันจะต้องฝึกอะไรก่อนคะ?” </font></b>ชิรินถามเสียงแผ่ว</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">“เริ่มจากการตั้งขบวนแบบ ‘Testudo’ หรือ ‘รูปเต่า’ นี่คือกลยุทธ์ป้องกันของกองทหารโรมัน”</font></b> เฟอร์รัสอธิบาย พลางใช้เท้าเขียนรูปทรงบนพื้น <b><font face="Sriracha" size="4">“เจ้าจะต้องเรียนรู้การยืนในแถว การถือโล่ และการก้าวเท้าพร้อมกัน”</font></b></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">“แต่ฉันไม่มีโล่...” </font></b>ชิรินพูดขึ้นอย่างลังเล</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">“เจ้ามีแขนสองข้าง นั่นก็เพียงพอแล้ว” </font></b>เฟอร์รัสตัดบท <b><font face="Sriracha" size="4">“ยกมือขึ้นเหมือนถือโล่ ปิดใบหน้าของเจ้า และจงรักษาท่าทางนั้นไว้!”</font></b></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">ชิรินพยายามทำตาม แม้แขนจะเริ่มสั่น แต่เธอก็กัดฟันไม่ยอมปล่อยมือ</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">“ดีมาก! ตอนนี้ก้าวเท้าขวาไปข้างหน้า แล้วตามด้วยซ้าย ให้ช้าและมั่นคง”</font></b> เฟอร์รัสให้คำแนะนำ พร้อมเดินเคียงข้างเธอ</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">“คุณเฟอร์รัส...”</font></b> ชิรินพูดพลางหอบหายใจ <b><font face="Sriracha" size="4">“ฉันไม่เข้าใจเลย ทำไมต้องฝึกแบบนี้ด้วย?”</font></b></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">เฟอร์รัสหยุดเดินและมองเธออย่างลึกซึ้ง <b><font face="Sriracha" size="4">“เพราะเจ้าจะต้องเผชิญกับสิ่งที่ยากกว่านี้ในอนาคต หากเจ้าไม่พร้อม เจ้าจะถูกทำลาย”</font></b></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">คำพูดนั้นทำให้ชิรินนิ่งไป เธอรู้ดีว่าเฟอร์รัสไม่ได้พูดเกินจริง โลกที่เธออยู่กำลังเปลี่ยนแปลง และการเตรียมพร้อมคือสิ่งเดียวที่จะช่วยเธอได้</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">“ฉันเข้าใจแล้วค่ะ”</font></b> ชิรินตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น <b><font face="Sriracha" size="4">“เรามาฝึกต่อกันเถอะ”</font></b></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">เฟอร์รัสยิ้มเพียงเล็กน้อย <b><font face="Sriracha" size="4">“ดี จำไว้ว่าเจ้าคือผู้ที่ถูกเลือก และข้าจะทำให้เจ้ากลายเป็นนักรบที่คู่ควร”</font></b></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">เสียงลมพัดผ่านสนามหญ้า ขณะที่ชิรินก้าวเข้าสู่บทเรียนใหม่ หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น และร่างกายของเธอเริ่มคุ้นชินกับการฝึกอันแสนหนักหน่วง นี่คือจุดเริ่มต้นของการเดินทางที่จะหล่อหลอมให้เธอแข็งแกร่งเกินกว่าใครจะจินตนาการได้</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p style="text-align: right;"><font face="Sriracha" size="4">รางวัล: (เลือกรับ: +20 EXP)/ +5 คะแนน</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p style="text-align: right;"><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p>
    </div>

    <!-- แท็ก -->
    <div class="amn-tags">
      <font face="Pridi" size="4"><font color="#b1f0f7"><em class="amn-tag" style="">หนังสือและการศึกษา</em>
      <em class="amn-tag" style="">การทดสอบทางปัญญา</em>
      <em class="amn-tag" style="">อุปกรณ์การเขียน</em>l      <em class="amn-tag" style="">การศึกษาใน ด้านศิลปะและดนตรี!</em></font>
      </font><div class="amn-tt"><font face="Pridi" size="4">Shirin</font></div>
    </div>
</div>

<!-- เครดิต -->
<a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="hr-credt"><font face="Pridi" size="4">@Hye Ri</font></a>
</div>

<!-- ฟอนต์ -->
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Poppins:200,300,400,500,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Hind:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Abril+Fatface&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Rajdhani:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css">
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="https://dl.dropbox.com/s/3vono8lj48a6cp8/birds.css?dl=0">

OdessaL. โพสต์ 2024-12-29 11:56:33

<div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">พักให้ตัวเองหายเหนื่อยไม่เท่าไหร่ หญิงสาวก็เดินมายังสนามหญ้าที่อยู่ไม่ไกล เนื่องด้วยเธอต้องมาฝึกระเบียบวินัยของกองทัพโรม การจัดเตรียมทัพและตั้งทัพจำเป็นต้องมีการฝึกเพื่อให้ทุกคนเข้าใจคำสั่งและรูปแบบของกองทัพอย่างถ่องแท้&nbsp;</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">หญิงสาวเองก็ศึกษาเรื่องนี้มาพอสมควร รับรู้อยู่บ้างว่าต้องเรียนรู้สิ่งใดบ้าง การรบล้วนต้องมีการวางแผนและแบบแผนที่ดี ไม่อย่างนั้นทัพอาจจะแตกได้ง่าย ผู้ชนะคือผู้ที่ยืนบนสนามรบได้นานที่สุด นัยน์ตาสีอ่อนเคลื่อนมองพระอาทิตย์เหนือศีรษะ ความร้อนทำให้เธอหิวน้ำ เธอไม่ชอบความร้อนเท่าไหร่ แต่ในเมื่อเลี่ยงไม่ได้ก็ทำได้เพียงแค่กัดฟันแล้วเรียบรุ็ต่อไปเรื่อย ๆ&nbsp;</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">หมาป่าตัวสีดำกำลังยืนวนรอบ ๆ เพื่อดูว่ากองทัพไม่ได้มีใครแตกแถวออกมา</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">การฝึกจบลงในระยะเวลาไม่ถึงชั่วโมง อาจเพราะคนที่ฝึกเริ่มเข้าใจแล้ว ทำให้รู้ว่าต้องวางตัวอย่างไร ต้องกระตือรือร้นมากแค่ไหน โอเดสซาจะได้กลับไปอาบน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าสำหรับการไปเรียนภาษาต่อ</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" size="1" color="#ffff00"><b style="">รางวัล:&nbsp; +20 EXP / +5 คะแนน</b></font></div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a>

<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&amp;family=Prata&amp;family=Source+Sans+Pro&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet">

Euphemia โพสต์ 2024-12-29 21:54:27

<style>
#boxEU01 {
border: 3px double;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://i.pinimg.com/564x/db/ac/80/dbac808fca87e62d4321977cf7f16614.jpg");}
</style>

<div id="boxEU01">
<br><br>

<style>
.at01, .at01-enc { display: flex; flex-wrap: wrap; align-content: baseline; }
.at01-enc { align-items: center; }
.at01{ width: 700px; padding: 15px 20px; background: var(--color-one); border: 15px solid var(--color-two); outline: 1px solid var(--color-three); margin: 35px auto 0; }
.at01-img { margin-right: 1px; outline: 1px solid var(--color-three); border: 5px solid var(--color-one); background-size: cover; background-position: center; width: 87px; height: 87px; }
.at01-tt { width: 600px; color: var(--color-sb); border-bottom: 1px solid var(--color-three); padding-bottom: 5px; margin-bottom: 10px; letter-spacing: 1px; font: 900 35px 'Playfair Display'; text-transform: uppercase; }
.at01-linea { background-color: var(--color-three); width: 1px; height: auto; margin: 0 45px; }
.at01-desc { font: 15px 'Chakra Petch'; color: var(--color-txt); line-height: 1.3em; width: 570px; margin: 10px; }
a.anitacredits { text-transform: uppercase; letter-spacing: 1px; font: 800 8px 'Roboto'; margin: 5px auto; display: block; text-align: right; width: 470px; }
</style>

<div class="at01"><div class="at01-enc"><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/63/a3/6f/63a36f1300e16bde0e4b2885f98a4a1b.jpg');"></div>
<div class="at01-tt" style="text-align: right;">𝕰𝖚𝖕𝖍𝖊𝖒𝖎𝖆 𝕸. 𝕷𝖊𝖓𝖓𝖔𝖝</div></div><div class="at01-linea"></div><div class="at01-desc">
<i>- 29.12.2024 13:00 -</i>
<br>
𝘍𝘳𝘢𝘨𝘮𝘦𝘯𝘵𝘦𝘥 𝘏𝘦𝘢𝘳𝘵 - <i>หัวใจฉันกำลังแตกสลาย</i>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">
        </p><center><font color="#ffffff">- ฝึกวินัยทหารกับเฟอร์รัส - </font></center>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">
        <b><i><font color="#ffffff">ยูเฟเมีย เลนน็อกซ์</font></i></b> ยังคงขะมักเขม้นผิดธรรมชาติ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ใครจะรู้ว่าแรงฮึดตลอดสองสามวันที่ผ่านมาเกิดขึ้นเพียงเพราะคำท้าทายของลูปัส ยากจะเชื่อก็ต้องเชื่อที่คนอย่างแม่สาวเลนน็อกซ์หวั่นไหวกับคำท้าทายเสมอ การถูกดูแคลนมักจะทิ้งร่องรอยจางๆ ไว้ภายในหัวใจเสมอ เหมือนกับตอนที่เจ้าของดวงตาสีครามแดงราวกับอาทิตย์อัสดงตีสีหน้านิ่งเรียบ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#4169e1">
        ‘ พอใจแล้วใช่ไหมครับ ’
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        เขาเอ่ยราวกับนั่นเป็นเพียงการเดินสวนทางบนถนน กลิ่นหอมของมักส์คล้ายค้างเติ่งที่ปลายจมูก ที่หวนนึกถึงกี่ครั้งก็แทบจะหายใจไม่ออก แม้ภาพลักษณ์ <font color="#ffffff">‘ ตัวจริง ’ </font>ของดาราหนุ่มที่เธอปลื้มใจจะแตกต่างจากหน้าจอ จะเยือกเย็นจนน่าอึดอัด
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        แต่ยูเฟเมียกลับหัวใจเต้นระรัวทุกครั้งที่นึกถึงเขา
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
        ‘ ชอบคุณ ’
<br>
</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
        ‘ ฉันชอบคุณ ’
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ถ้อยคำโง่เงาดังก้องอยู่ตรงนั้น— แต่ดวงตาเขากลับว่างเปล่าจนราวกับมืดมิด ไม่มีทั้งความรักและความเกลียดชัง ราวกับเธอเป็นเพียงธาตุอากาศ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ยูเฟเมียเข้าใจ…
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ชีวิตของศิลปินอย่างเขาเต็มไปด้วยคนลุ่มหลง คำฝากรักมากมายก็คงจะได้ยินมาจนชินแล้ว… คำว่า ‘รัก’ ของเธอก็แค่ลมพัดผ่าน ไม่มีน้ำหนักใดในหัวใจเขาเสียด้วยซ้ำ โลกทั้งใบของเธอมันก็แค่…เศษเสี้ยวหนึ่งสำหรับเขา
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        แย่จริงๆ ทั้งที่พอมองดวงตาคู่นั้นก็พอจะเข้าใจแล้วยอมรับได้แล้วแท้ๆ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#4169e1">
        ‘ ก็อยากจะรู้นะ ว่าคุณจะ ‘รักผม’ ต่อไปได้นานเท่าไหร่ ’
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        <b>เขา</b>โน้มตัวลงจนปลายขนตาคล้ายลูบผ่านผิว สีครามสดสวยในดวงตาคู่นั้นมีใบหน้าของเธอสะท้อนอยู่จางๆ ความสงสัยและหยามเหยียดในความรู้สึกสะท้อนผ่านแววตาเขาชัดเจน เขาที่บอกรักแฟนคลับทั่วโลกอยู่บนจอด้วยท่าทางอบอุ่นคนนั้น ที่จริงแล้ว <b><font color="#ffffff">‘ไม่เชื่อ’</font></b> คำว่ารักของเธอเลยสักนิด
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ทั้งที่เป็นแบบนั้นยูเฟเมียก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงโอบกอดเขาแน่นกว่าเดิม
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
‘ ท็อกซิกชะมัด ’
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียกลอกตามองฟ้า มันเป็นการอกหักครั้งเดียวที่บาดลึกอยู่ข้างในใจ เธอในตอนนี้ก็กำลังเฝ้ารอเหมือนกัน รอว่าเธอจะเฝ้ามองเขาต่อไปได้อีกนานเท่าไหร่ โดยปราศจากการรับรู้จากเขา การจะแสดงตัวต่อหน้าเขาท่ามกลางแฟนคลับหลายสิบล้านคน ช่างยากเย็นจริงๆ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
และนี่ก็ผ่านมาสองอาทิตย์แล้วที่เธอติดแหง็กอยู่ในนี้โดยไร้มือถือ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
มันแย่ชะมัด
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
หวังว่าเขาจะยังพอมีพื้นที่ในสมองเหลือให้เธอนะ</p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><p style="text-indent: 1.5em;">---------------&nbsp;&nbsp;<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
คาบเรียนของเฟอร์รัสในวันนี้ก็เป็นการฝึกระเบียบในกองทัพอย่างทุกครั้ง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ดวงตาคู่คมหรี่ลงอย่างขัดเคือง ยูเฟเมียฟังการบรรยายเรื่อง <b><font color="#ffffff">“ การปฏิบัติตามคำสั่ง ” </font></b>ของกองทัพโรมันด้วยความหน่ายใจเล็กน้อย ในยุคสมัยที่เต็มไปด้วยการให้ค่าสิทธิเสรีภาพที่ทุกคนลุกฮือต่อสิ่งที่ตนเห็นว่าไม่ควรได้ทุกเมื่อ การฝึกทำตามคำสั่งโดยไม่คิดอะไรฟังดู…<i><font color="#ffc0cb">ยากนิดหน่อย</font></i>
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ก็…จะแน่ใจได้ยังไงล่ะ ว่าในสถานการณ์จริง เขาจะไม่สั่งให้เราไปตาย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
แต่สถานการณ์ในตอนนี้ไม่ขนาดนั้นละนะ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><b><font color="#708090">
“ เริ่มการจัดการบวนทัพ ทดลองตอบสนองคำสั่งเคลื่อนที่! ”
</font></b><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
หมาป่าเฟอร์รัสจะเอ่ย <b><font color="#708090">‘คีย์เวิร์ด’ </font></b>กระบวนทัพแต่ละแบบสั้นๆ และให้หมาป่า เดมิก็อด ลูกหลานโรม เคลื่อนที่ตามรูปขบวนคีย์เวิร์ดต่างๆ ในตอนแรกก็จำไม่ค่อยได้ แต่เห็นลักษณะการแปรแถวของทุกคนก็เริ่มคุ้นชินขึ้นเรื่อยๆ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
จากที่ตอนแรกทุกคนวิ่งพล่านหาจุดประจำอย่าสับสนวุ่นวายเหมือนไส้เดือนหนีฝน ซ้อมคีย์เวิร์ดเดิมๆ สลับกันราวสองชั่วโมงร่างกายของแต่ละคนก็เริ่มขยับไปตามเสียงสั่งการของเฟอร์รัส
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียขยับออกจากแถวตอนหนึ่ง หลังต้องรับบทเป็นทหารแนวหน้าที่แทงหอกใส่ศัตรูในอากาศ เธอออกวิ่งวนไปทางด้านข้างแล้วแทรกตัวในแถวชั้นที่สอง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
“ จงรู้ไว้เสมอว่าในกระบวนทัพสามชั้น การที่ศัตรูฝ่าแนวกำแพงจู่โจมมาถึงชั้นที่สามได้ คือความพ่ายแพ้! ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
“ ต่อไปจะเป็นการแปรทัพโดยเน้นความเร็ว ประจำที่! ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ครับ/ค่ะ!”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        เสียงสั่งการของเฟอร์รัสดังอย่างต่อเนื่อง การถูกนับถอยหลังระหว่าหาที่ทางของตัวเองในแถวค่อนข้างกดดัน ระหว่างที่นักเรียนในชั้นกำลังวิ่งพล่ายอย่างเป็นระเบียบ เฟอร์รัสก็ชี้แจง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ ความรวดเร็วในสนามรบเป็นสิ่งสำคัญ เวลาทุกนาทีคือชีวิต ความล่าช้าคือการเสียเปรียบ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ยูเฟเมียลอบกลอกตา เธอคิดไม่ออกจริงๆ ว่าเธอมาสมัครเป็นรั้วของชาติหรือไงกัน ถึงต้องทำเรื่องพวกนี้ หรือ…โอเค ด้วยชีวิตที่ค่อนข้างเป็นมิจที่ผ่านมา
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><b><font color="#ffc0cb">
        เ ธ อ ต้ อ ง เ ป็ น ท ห า ร ข อ ง โ ร ม เ ห ร อ
</font></b><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        แล้วพวกเขาฝึกทหารไว้เพื่ออะไร…ออกรบกับสัตว์ประหลาดพวกนั้นรึไง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        แบบนี้ไม่ได้แปลว่าชีวิตของเธอ อันตรายกว่าเดิมหรอกเหรอ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ เตรียมพร้อม! XXXX ” </font>เสียงสั่งการขบวนทัพถัดไปเริ่มขึ้นพร้อมเสียงตบเท้าที่พร้อมเพรียงกัน เฟอร์รัสเริ่มวิจารณ์<font color="#708090"> “ จัดแถวให้สมดุลมากกว่านี้ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ ในการรบ ศัตรูไม่ได้รบกับเราในขณะที่สภาพจิตใจเราพร้อมสู้และร่างกายสมบูรณ์ ในตอนที่พวกเจ้าอ่อนแอ คือโอกาสทองสำหรับศัตรู ฉะนั้นจงหมั่นท้าทายขีดจำกัดของตนเองอย่างสม่ำเสมอ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ วันนี้การฝึกของพวกเจ้าจบลงแล้ว แยกย้ายได้! ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ยูเฟเมียอยากจะส่งเสียง<font color="#ffc0cb"> ‘ เฮ้ ’</font> แต่ร่างกายกลับปวดหนึบจนคำพูดผ่านลำคอออกมาไม่ได้ เธอเดินกลับเข้าบ้านหมาป่าเพื่ออาบน้ำชำระร่างกาย…เตรียมพร้อมสำหรับการทดสอบภาษาละติน


</p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><div class="quote"><blockquote>ฝึกระเบียบวินัยกองทหารโรมัน ณ สนามหญ้า (ประจำวัน)<br>รางวัล: +2 Point / +5 คะแนน</blockquote></div><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p></div>

<div class="at01-enc"><div class="at01-tt" style="text-align: left;">𝔎𝔲𝔡𝔞𝔪 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔑𝔞𝔩 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔥𝔶𝔲𝔫𝔤</div><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/14/6b/2b/146b2b4a1e07645251a2528ce3aaddbc.jpg');"></div></div></div>
<a href="https://anita-codes.tumblr.com/" class="anitacredits">Anita Codes</a>

<style>.at01{ --color-one: #000000; --color-two: #000000; --color-three: #330000; --color-sb: #CC0000; --color-txt: #bdbdbd; }</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Playfair+Display:ital,wght@0,400;0,500;0,600;0,700;0,800;0,900;1,400;1,500;1,600;1,700;1,800;1,900&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Open+Sans:wght@300;400&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<br>
<br>
</div>

OdessaL. โพสต์ 2024-12-30 11:01:54

<div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">หมาป่าขนสีเทาปนดำทำให้อีกฝ่ายดูโดดเด่นในสนามหญ้าที่เต็มไปด้วยสีเขียวและสีเงินสะท้อนแสง นั่นเลยทำให้เธอจ้องมองเขาที่พยายามเดินซ้ายเดินขวาเพื่อจะได้ตรวจสอบดูแถวโดยรอบ หญิงสาวเองก็ไม่ได้คิดมากกับการตรวจตราที่เข้มงวดแบบนี้เท่าไหร่ เนื่องด้วยการฝึกสองอย่างก่อนหน้าเองก็ไม่ได้มีอะไรที่เรียกว่าง่ายเท่าไหร่ ยามนี้เธอกำลังยกโล่ขึ้นเหนือหัวเพื่อตั้งขบวนทัพตามที่คนอื่น ๆ กำลังทำ ก่อนจะวางมันลงแล้วใช้มือพัดเอาลมเข้าหน้า ความร้อนจากแสงตะวันยิ่งดูดเอาพลังงานจากร่างกายของเธอออกไป</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">ร้อนชะมัด!</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เธอสูดอากาศเข้าปอดลึก สายตาพักหยุดอยู่ที่บ้านพักซึ่งอยู่ไกลออกไป ใจของเธออยู่ที่นั่นเรียบร้อยแล้ว แต่การฝึกฝนต้องใช้เวลา และยังเหลือเวลาที่ต้องใช้อีกหลายสิบนาที เธอกำลังนึกอยู่ว่าคนในโรมสมัยก่อนเขาทนต่ออากาศร้อนขนาดนี้ได้ยังไง เธออยากให้มีหิมะตกหรือไม่ก็มีลมเย็นพัดมาเยอะๆ แต่เมื่อมานึกอีกทีถ้าฝึกกลางหิมะคงทรมานกว่าการฝึกท่ามกลางความร้อนเป็นแน่</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" color="#ffff00" size="1"><b style="">รางวัล:&nbsp;+20 EXP&nbsp;&nbsp;/ +5 คะแนน</b></font></div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a>

<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&amp;family=Prata&amp;family=Source+Sans+Pro&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet">

Euphemia โพสต์ 2024-12-30 22:38:34

<style>
#boxEU01 {
border: 3px double;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://i.pinimg.com/564x/db/ac/80/dbac808fca87e62d4321977cf7f16614.jpg");}
</style>

<div id="boxEU01">
<br><br>

<style>
.at01, .at01-enc { display: flex; flex-wrap: wrap; align-content: baseline; }
.at01-enc { align-items: center; }
.at01{ width: 700px; padding: 15px 20px; background: var(--color-one); border: 15px solid var(--color-two); outline: 1px solid var(--color-three); margin: 35px auto 0; }
.at01-img { margin-right: 1px; outline: 1px solid var(--color-three); border: 5px solid var(--color-one); background-size: cover; background-position: center; width: 87px; height: 87px; }
.at01-tt { width: 600px; color: var(--color-sb); border-bottom: 1px solid var(--color-three); padding-bottom: 5px; margin-bottom: 10px; letter-spacing: 1px; font: 900 35px 'Playfair Display'; text-transform: uppercase; }
.at01-linea { background-color: var(--color-three); width: 1px; height: auto; margin: 0 45px; }
.at01-desc { font: 15px 'Chakra Petch'; color: var(--color-txt); line-height: 1.3em; width: 570px; margin: 10px; }
a.anitacredits { text-transform: uppercase; letter-spacing: 1px; font: 800 8px 'Roboto'; margin: 5px auto; display: block; text-align: right; width: 470px; }
</style>

<div class="at01"><div class="at01-enc"><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/63/a3/6f/63a36f1300e16bde0e4b2885f98a4a1b.jpg');"></div>
<div class="at01-tt" style="text-align: right;">𝕰𝖚𝖕𝖍𝖊𝖒𝖎𝖆 𝕸. 𝕷𝖊𝖓𝖓𝖔𝖝</div></div><div class="at01-linea"></div><div class="at01-desc">
<i>- 30. 12. 24   09:00 -</i>
<br>
𝘍𝘳𝘢𝘨𝘮𝘦𝘯𝘵𝘦𝘥 𝘏𝘦𝘢𝘳𝘵 - <i>หัวใจฉันกำลังแตกสลาย</i>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">
        </p><center><font color="#ffffff"><b>- ฝึกระเบียบวินัยกองทหารโรมันกับเฟอร์รัส -</b></font></center><p style="text-indent: 1.5em;">
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb"><i>
        “ พอไซคลอปส์ตายก็มีลูกตาของมันตกอยู่ที่พื้นด้วยล่ะ ”
</i></font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ยูเฟเมียกระซิบเพื่อนหมาป่า <font color="#ffc0cb">“ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันมีสมองเท่าเม็ดถั่วน่ะ ตัวใหญ่เทอะทะ แต่แกว่งแขนที่อย่างกับตบแมลงหวี่แมลงวัน แย่ชะมัดเลย ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
        “ แต่ไม่รู้ว่าทำไม— ฉันถึงรู้สึกว่าเจ้าอัลกูลนั่นแข็งแกร่งกว่า ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#98fb98">
        “ อัลกูลเป็นพวกตัวป่วน แต่ก็ใช่พวกมันรับมือได้ยากกว่าไซคลอปส์ แม้จะเป็นเจ้าอัลกูลตัวจิ๋วก็ตาม แต่ถ้ารับมือกับมันได้ก็ไม่มีอะไรน่ากังวลแล้วล่ะ ”</font> หมาป่าน้อยพูดชี้แจงด้วยเสียงร่าเริง <font color="#98fb98">“ จะว่าไป…นอกจากปราบสัตว์ประหลาดหรืออสูรกายแล้ว ยังมีการประลองระหว่างหมาป่าด้วยนะ ไม่ว่าจะได้สู้กับใคร รับประกันได้ว่าพวกเราไม่พาเธอไปคุยกับรากมะม่วงแน่นอน ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#98fb98">
        “ ถ้าผ่านการทดสอบนี้ไปได้ล่ะก็ การทดสอบก่อนออกจากบ้านหมาป่าก็ผ่านฉลุย! ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
        “ โอ๊ะ— ” </font>ยูเฟเมียปิดปากที่อ้าหวอด้วยความเซอร์ไพรส์ปนดีใจ มีสนามทดลองข้อสอบอยู่ตรงหน้าก็คงจะปล่อยไปไม่ได้ละนะ<font color="#ffc0cb"> “ ฟังดูน่าสนใจนะ แล้วฉันจะขอรับการทดสอบนั้นได้ยังไงเหรอ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#98fb98">
        “ เหมือนเธอจะสนิทกับลูปัสใช่ไหม? พอถึงคาบกราดิอุสก็บอกเขาดูสิ ครูฝึกของพวกเราชอบเวลาเห็นนักเรียนในคลาสประลองกันนะ มันตื่นเต้นดี! ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
        “ ก็นะ… ” </font>ยูเฟเมียขัดเคืองเล็กน้อยเมื่อพูดถึงเรื่องที่ว่าเธอสนิทกับลูปัส<i><font color="#ffc0cb"> มัน…ดูเป็นแบบนั้นได้ยังไงกันคะ?</font></i>&nbsp;</p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">“ ถ้างั้นคาบต่อไปฉันจะลองดู ขอเตือนไว้ก่อนนะว่าให้พนันข้างฉัน เพราะฉันจะชนะแน่นอน! ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ยูเฟเมียยกรอยยิ้ม หมาป่าน้อยกระเซ้า
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#98fb98">
        “ พวกเราหมาป่าในฝูงของลูปาก็แข็งแกร่งมากเหมือนกัน เธออย่าเผลอประมาทเชียวล่ะ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#afeeee">
        “ อ๊ะ! นั่น คุณเฟอร์รัสมากแล้ว ” </font>หมาป่าอีกตัวกระซิบบอก พลางยักคิ้วหลิ่วตาเรียกพวกเธอไปที่สนามหญ้าก่อนขายาวๆ ของเฟอร์รัสจะมาถึง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        นักเรียนที่นอนบ้าง นั่งบ้าง วิ่งเล่นหยอกล้อกันตามประสาสุนัขบ้าง พอได้กลิ่นเฟอร์รัสเหยียบเข้ามาก็ชะงักจากกิจกรรม วิ่งตรงมาที่สนามแล้วกระจายตัวประจำตำแหน่งของตนเองอย่างรวดเร็ว ยูเฟเมียแทรกตัวอยู่ในแถวหน้ากระดานที่สอง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        แต่เพราะเธอเป็นเด็กมนุษย์เพียงคนเดียวในช่วงเวลานี้ของเซคชั่น ร่างจึงสูงโดดขึ้นมาและไม่เข้าพวกอย่างน่าประหลาดเหมือนทุกครั้ง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ <b>สวัสดี—</b> ก่อนหน้านี้พวกเราเรียนเรื่องการแปรขบวนทัพและเริ่มฝึกซ้อมการแปรทัพตามเสียงสัญญาณไปบ้างแล้ว ในสนามรบการทำตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชาอย่างเคร่งครัดและรวดเร็วที่สุดถือเป็นสิ่งสำคัญ และไม่มีวิธีใดบับอัดมันให้ฝังแน่นในสมองของพวกเราได้ดีไปกว่า การฝึกซ้ำๆ ฉะนั้นในคาบเรียนวันนี้เราจะฝึกการแปรทัพตามเสียงสัญญาณอีกครั้ง ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ กติกาเหมือนเดิม ข้าจะส่งเสียงสัญญาณ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ ส่วนพวกเจ้าแปรแถวให้เร็วที่สุด เกณฑ์สำหรับวันนี้คือเร็วกว่าเมื่อวาน เอ๊า! เริ่มได้! ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffffff">
        ‘ คีย์เวิร์ด ’ </font>ที่เป็นคำสั่งของวันนี้เหมือนเดิมทุกประการ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        อาจเพราะในความเป็นจริงคำสั่งทางการทหารไม่เน้นความซับซ้อน และอาศัยความชัดเจนเข้าว่าจึงมีคำสั่งไม่กี่คำ เพียงแต่การเปลี่ยนคำสั่งหรือสับคำสั่งแปรแถวเพียงไม่กี่คำก็ทำให้รูปแบบการจัดทัพไม่เหมือนเดิมแล้ว
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ยูเฟเมียกำลังขยับร่างกายทำตามคำสั่งที่บอกให้เธอวิ่งไปที่แถวหน้าสุดในฐานะพลทหารราบ และทำการโจมตี เสียง <b><font color="#ffffff">“ ย๊าก! ” </font></b>ดังพร้อมเพรียงในจังหวะที่สมาชิกในแถวแรกจู่โจม ก่อนจะรีบทำตามคำสั่งโดยวิ่งไปประจำในแถวที่สอง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ ทำดีมาก! เร่งเวลาให้เร็วขึ้นอีก อย่าลังเล เจ้าทำได้ไวกว่านั้น ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ กระจายตัวจากตรงกลาง มองภาพรวมให้ชัด ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#708090">
        “ ดี! ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        เสียงชมปนตวาดวิจารณ์ของเฟอร์รัสดังต่อเนื่องไปกว่าสามชั่วโมง และเวลารับประทานอาหารเที่ยงก็มาถึงในที่สุด ยูเฟเมียแทบจะขาแหลกสลายไปพร้อมกับคำว่า <font color="#708090">“ วันนี้พอแค่นี้ ”</font> ของเฟอร์รัส แต่เธอจะนอนแผ่หลากลางสนามหญ้าในตอนนี้ไม่ได้
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        เฟอร์รัสเคยลงโทษทั้งคลาสเพราะเข้าแถวเลิกคลาสช้าไปยี่สิบสองวินาที
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        นักเรียนทุกคนสลายตัวจากการแปรแถวแล้วเข้าแถวตามเดิม เพิ่มเติมคือหมาหอบแฮ่ก และคนเหงื่อโทรมกาย หลังจากเฟอร์รัสให้สัญญาณแยกยากที่แปลว่าเขาออกเดินไปแล้ว นักเรียนถึงพากันแยกย้าย ยูเฟเมียหลับตาลงร่ายมนตร์แห่งวีนัสเพื่อร้องขอให้ร่างกายกลับมาสดชื่น
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        และสิ่งนั้นก็เกิดขึ้นแทบจะทันที
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        เหงื่อไคลและคราบสกปรกหายไป ทิ้งไว้เพียงกลิ่นหอมจางๆ
       
       
       
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><div class="quote"><blockquote>ฝึกวินัยทหารกับเฟอร์รัส<br>รางวัล:+2 Point / +5 คะแนน</blockquote></div></div>

<div class="at01-enc"><div class="at01-tt" style="text-align: left;">𝔎𝔲𝔡𝔞𝔪 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔑𝔞𝔩 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔥𝔶𝔲𝔫𝔤</div><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/14/6b/2b/146b2b4a1e07645251a2528ce3aaddbc.jpg');"></div></div></div>
<a href="https://anita-codes.tumblr.com/" class="anitacredits"><font color="#708090">Anita Codes</font></a>

<style>.at01{ --color-one: #000000; --color-two: #000000; --color-three: #330000; --color-sb: #CC0000; --color-txt: #bdbdbd; }</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Playfair+Display:ital,wght@0,400;0,500;0,600;0,700;0,800;0,900;1,400;1,500;1,600;1,700;1,800;1,900&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Open+Sans:wght@300;400&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<br>
<br>
</div>

OdessaL. โพสต์ 2024-12-31 12:59:46

<div class="hoja-b1"><div class="izq" style="border-color:#e6b17c"><img src="https://i.pinimg.com/736x/56/fc/e0/56fce0cddf52e296ef291e2762ffd599.jpg"><img src="https://i.pinimg.com/736x/9d/6a/7c/9d6a7cdc07e0f0dfd4f596513b79299e.jpg"><img src="https://i.pinimg.com/736x/d4/3b/b4/d43bb489cce18e61df322dafa5feb553.jpg"></div><div class="content-b1"><div class="tit"><div><span class="title"><font color="#e6b17c">Odessa Loid</font></span><br><span class="subtitle">fox off, lying on the floor</span></div></div><div class="texto">ลอยด์ก้าวเดินมาจากหุบเขาหลังจากเสร็จสิ้นการฝึกกับเวล็อกซ์ นัยน์เนตรเฉดเทาอมเขียวพร่าเบลอเล็กน้อยเมื่อเห็นโล่สีเงินสะท้อนแสงแดด เธอหรี่ตาลงจนเกือบจะกลายเป็นคนตาบอด ความรู้สึกเหนื่อยล้าและร้อนระอุพาดผ่านนัยน์ตาของเธออย่างชัดเจน แต่เห็นคนฝึกที่อยู่ตรงหน้ากลุ่มใหญ่แล้วเธอเลยไม่อยากจะบ่นออกมา ทำได้เพียงแค่ก้าวเดินเข้าไปใกล้ แล้วเข้าร่วมกับกลุ่มคนจำนวนมากนัก เธอยืนตรงตามพวกเขา เมื่อพวกเขาขยับตัวไปซ้ายเธอเองก็ไปซ้ายเช่นกัน พวกเขาตะโกนเธอก็พร้อมตะโกน เมื่อพวกเขาออกวิ่งเธอเองก็วิ่ง เป็นการกระทำที่เป็นผู้ตามที่ดีอย่างแท้จริง โอเดสซาไม่ได้ปริปากพูดอะไรออกมา แม้ว่าเหงื่อจะไหลย้อยตามกรอบหน้าเหมือนเขือนแตกก็ตามที เธอรู้สึกว่าเหงื่อของเธอเต็มหลังไปหมด ความร้อนทำให้หายใจยากลำบากมากขึ้น แต่เพราะไม่ได้อ่อนแอและห้ามอ่อนแอเธอจึงฝึกต่อไป<br><br>เมื่ออากาศร้อนมากเข้า หญิงสาวก็เริ่มจินตนาการถึงฤดูหนาวที่เต็มไปด้วยหิมะและความเย็นยะเยือก หรือการฝึกในอากาศเย็นจะดีกว่านี้นะ ... เฮ้อ.. คิดไปก็เท่านั้น ร่างสมส่วนก้าวขาตามคนอื่น ๆ หูฟังสิ่งที่ผู้นำสอน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของความแข็งแกร่งและพยายามอย่าให้มีช่องว่างในระหว่างที่มีการเคลื่อนพล เมื่อเกราะอยู่ในมือ สิ่งที่ต้องทำคือการปกป้องสิ่งที่อยู่หลังเกราะอันนั้น แน่นอนว่าคือชีวิตของตัวเองและคนด้านหลัง การต่อสู้แบบโรมคือต้องไม่หันหลังให้พวกพ้อง พวกเขาต้องพร้อมใจที่จะสู้และไม่ย่อท้อ ยิ่งไปกว่านั้นการหันหลังเข้าหากันเป็นการปกป้องกันโดยปิดช่องโหว่ทางด้านหลังได้ดี หญิงสาวได้กลิ่นของเหงื่อและความร้อนในอากาศอย่างชัดเจน ยิ่งไปกว่านั้นเธอยังรับรู้ได้ว่าสนามหญ้าเองก็ร้อนเอามาก ๆ รองเท้าผ้าใบที่ย่ำอยู่ไม่ถูกถอดเพราะเกรงว่าจะเดินเหยียบอะไรเข้าแล้วเกิดบาดแผล<br><br><b><font color="#8b0000">อย่าประมาท!</font></b><br><br>เสียงตะโกนของผู้นำดังขึ้น เกราะในมือแม้จะหนักมากหากแต่ต้องถือให้ไหว เหล่าคนโรมแม้จะเป็นผู้ที่มีสมองอันชาญฉลาดหากแต่เรื่องการจับดาบและเกราะไม่สามารถละเลยได้เลย ต้องเรียนรู้ทุกอย่างให้เข้าใจอย่างถ่องแท้ทั้งยังต้องคล่องแคล่วพอ ไม่อย่างนั้นเธอจะไม่สามารถเอาชีวิตรอดได้เมื่ออยู่ในสนามรบ นั่นคือความเป็นโรม เธอเรียนรู้มันทั้งหมดด้วยขาที่สั่นเทา เนื่องจากการวิ่งและการฝึกซ้อมต่อสู้ก่อนหน้านี้ รอยยิ้มแห้งปรากฎออกมาเมื่อเธอรู้สึกเจ็บเท้าเพราะใช้พลังงานเยอะมากทีเดียว แขนของเธอเริ่มประท้วงเมื่อมันอ่อนแรงจนเกือบทำเกราะเหล็กร่วงลงพื้น<br><br><b><font color="#8b0000">ตั้งใจ!!</font></b><br><br>เสียงตะโกนดังอีกครั้งทำเอาสะดุ้งโหยง ลอยด์สูดหายใจเข้าพร้อมกับฝึกต่อไปอย่างขยันขันแข็ง หลังจากนี้เธอจะได้พักอาบน้ำแล้วไปอ่านหนังสือกับลูปาแล้ว หญิงสาวนึกคิดว่าถ้าได้กลับไปอาบน้ำเย็นฉ่ำมันจะฟินขนาดไหน ยิ่งไปกว่านั้นเธออยากสระผมแล้วเช็ดผมให้แห้ง บำรุงอีกนิดหน่อยก่อนจะหอบเอาหนังสือไปที่ห้องสมุด แล้วขลุกตัวอยู่ในนั้นทั้งวัน ให้เสื้อผ้ามีกลิ่นหนังสือติดกลับห้องนอนมาด้วย สำหรับคนที่ชอบอ่านหนังสือและเรียนรู้ไม่มีอะไรดีไปกว่าการได้เรียนรู้สิ่งใหม่จากหน้ากระดาษแล้วเอาไปเรียบเรียงใส่สมุดของตัวเอง ในวันนี้ไม่ได้มีสิ่งใดให้ทำมากมายเช่นทุกวัน เธอทำทุกอย่างเสร็จเร็วกว่าที่คิด<br><br><b><i>อดทนเอาไว้!</i></b><br><br><br><div style="text-align: center;"><b><font color="#0000ff">รางวัล: +20 EXP / +5 คะแนน</font></b></div><br></div></div></div><div class="cred"><a href="http://bettyleg.tumblr.com">bettyleg</a></div>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Lora:wght@500&amp;family=Playfair+Display:ital,wght@0,500;1,600&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<style>
.hoja-b1{width:900px; outline:1px solid #ddd; margin:20px auto; display:flex; align-items:center; justify-content:center; padding:5px; background:#fff;}
.izq{border-left:120px solid #ddd; height:530px; width:80px;}
.izq img{width:130px; height:130px; margin:20px 0px 0px; margin-left:-80px; border:5px solid #fff; outline:1px solid #ddd;}
.content-b1{width:660px; height:520px; padding:5px;}
.texto{width: 650px; height:385px; margin-top:20px; padding:5px; overflow:auto; font-size:12px; font-family: 'Bai Jamjuree'; scrollbar-width: none; text-align:justify; line-height:18px;}
.tit{height:100px; display:flex; align-items:center; justify-content:center; text-align:center; line-height:20px;}
.content-b1 .title{font-family: 'Playfair Display', serif; font-weight:600; font-size:30px; color:#DDCCAA;}
.content-b1 .subtitle{font-size:10px; font-family: 'Lora', serif; text-transform:uppercase; letter-spacing:1px;}
.content-b1 .tit {border:1px solid #eee; border-top:0px; border-left:0px;}
.cred{margin:0px auto; margin-top:-5px; width:280px; text-align:center;background:#fff;border:1px solid #eee;}
.cred a{text-decoration:none; color:#888; text-transform:uppercase; font-size:8px; font-family:arial; letter-spacing:2px;}
</style>

Rael โพสต์ 2025-1-4 03:24:05

<center><link href="https://dl.dropbox.com/scl/fi/5lgsdrqw7ogqqccdgf9gr/antifragile.css?rlkey=g7qv1ca4t1zxymsnoeemwctp6&amp;dl=0" rel="stylesheet"><div id="rr_anti-fragile" style="--width: 420px; --img-size: 50px; --accent: #AE445A; --bg-color: #282828; --title-color: #fff; --text-color: #dadada;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtxt"><div class="rheader">
<div class="rtitle">ฝึกฝนระเบียบวินัยกองทหารโรมัน</div></div>
วันที่ 3 มกรา 68 ยามเช้า<br><br>
วันนี้ราเอลตื่นมาพร้อมที่จะร่วมการฝึกฝนระเบียบวินัยกองทหารโรมันที่สนามหญ้าของบ้านหมาป่า ในตอนนั้นเองที่เขารู้สึกที่อะไรบางอย่างร้อน ๆ และเจ็บปวดอยู่ที่แขนข้างซ้ายของเขา พอหันไปมองดูก็พบว่ามีไฟลุกที่แขนข้างซ้ายของเขา ก่อนจะมีรอยสักรูปทวนคู่ไขว้กันปรากฎขึ้นมาบนแขนเขา ซึ่งเขาเคยได้ยินมาก่อนแล้วว่าเด็กทุกคนที่มาฝึกที่นี่จะมีรอยสักรับรองสายเลือดจากเทพโรมันคนไหน แต่เขาดันไม่รู้ว่านี้เป็นรอยสักของเทพองค์ไหนนี่นา ในตอนนั้นเองที่เฟอร์รัสหมาป่าสีเทาปนดำเข้มก็เดินเข้ามาดูรอยสักเขาทันที <br><br>
<font color="Orange"> “อือ…รอยสักแห่งเทพมาร์ส แสดงว่าเจ้าเป็นเดมิก็อตหรือไม่ก็มีต้นตระกูลเป็นเดมิก็อตแห่งมาร์ส หรือไม่ก็ทั้งคู่ ขึ้นอยู่กับว่าเจ้ารู้สึกถึงการถูกกระตุ้นพลังได้รึเปล่าน่ะ“</font> <br><br>
<font color="DeepSkyBlue"> “กระตุ้นพลังเหรอครับ ผมก็รู้สึกนิด ๆ เหมือนกันนะครับ“</font> <br><br>
<font color="Orange"> “งั้นก็แสดงว่าเจ้าเป็นบุตรแห่งมาร์ส มาร์สน่ะเป็นเทพแห่งสงครามผู้พิทักษ์แห่งโรมแถมยังเป็นบิดาแห่งโรมันอีก จงภูมิใจไว้ซะเถอะที่เจ้ามีสายเลือดของท่านหมุนเวียนอยู่ในร่างน่ะ“</font> <br><br>
<font color="DeepSkyBlue"> “พ่อของผมเป็นเทพที่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอนี่ ยอดไปเลย แล้วคนที่มีต้นตระกูลเป็นเดมิก็อตล่ะครับเขาจะรู้ได้ไงเหรอครับ“</font> <br><br>
<font color="Orange"> “ข้ารู้มาว่าพวกที่เป็นทายาทเทพน่ะจะไม่ถูกกระตุ้นพลัง แต่จะมีจดหมายจากต้นตระกูลของตนแทนนะ“</font> <br><br>
<font color="DeepSkyBlue"> “อือ…แต่ว่าผมมีนะครับ จดหมายจากทวดผมน่ะ แม่ให้ผมก่อนมาที่นี่บอกว่าเมื่อถึงเวลาผมจะรู้เองน่ะครับ“</font> <br><br>
เฟอร์รัสถึงกับหันขวับใส่เขาด้วยความตกใจละคนแปลกใจที่เขานั่นเป็นทั้งเดมิก็อตและมีต้นตระกูลเป็นเทพอีก <br><br>
<font color="Orange"> “ก็แสดงว่าเจ้าก็เป็นทั้งกึ่งเทพและทายาทสายเลือดเทพด้วยสินะ ส่วนว่าต้นตระกูลเจ้าเป็นใครนั่นคงต้องรอเมื่อถึงเวลาเท่านั้นแหละ“</font> <br><br>
<font color="DeepSkyBlue"> “อีกแล้วเหรอครับแล้วเมื่อไรถึงจะถึงเวลาล่ะครับ“</font> <br><br>
<font color="Orange"> “เมื่อไรก็เมื่อนั้นแหละ ได้เวลาฝึกแล้วตามข้ามา“</font> <br><br>
ราเอลเดินตามเฟอร์รัสมาจนได้พบกับหมาป่าอีกสองตัวที่ยืนเป็นระเบียงรออยู่แล้ว <br><br>
<font color="Orange"> “เจ้าตัวสีเทาเข้มผสมขาวนั่นชื่ออีธาน ส่วนตัวสีน้ำตาลเข้มผสมขาวนั่นชื่อเอเดรียน เจ้าพวกนี้จะเป็นเพื่อนร่วมการฝึกของเจ้า“</font> <br><br>
<font color="DeepSkyBlue"> “ยินดีที่ได้รู้จักนะครับทั้งคู่ ผมราเอล เบวูฟท์ ฝากตัวด้วยนะครับ“</font> <br><br>
ไร้เสียงตอบกลับแต่อีธานกับเอเดรียนก็เข้ามาดม ๆ เขาอย่างสนอกสนใจ ซึ่งเขาก็รู้อยู่แล้วว่าอีกฝ่ายกำลังทำความรู้จักเขาอยู่จึงอยู่นิ่ง ๆ อย่างไม่ตกใจอะไร<br><br>
<font color="Orange"> “ดูไม่ตกใจเลยนะเจ้านี่“</font> <br><br>
<font color="DeepSkyBlue"> “บ้านผมเลี้ยงหมาป่าไว้เยอะน่ะครับ จะเรียกว่าชินแล้วก็ได้นะครับ“</font> <br><br>
<font color="Orange"> “โอ้งี้นี่เอง เอาล่ะ! จัดแถว!“</font> <br><br>
เฟอร์รัสพยักหน้ารับรู้และเข้าใจสถานการณ์ทั้งหมด ก่อนจะสั่งจัดแถวออกมา แต่ด้วยความที่ราเอลไม่รู้ว่าต้องทำไงเขาก็สะดุ้งตกใจก่อนจะมองอีธานกับเอเดรียนที่เอาขาขวากระทบกับขาซ้ายแล้วทำท่ายืนตรงสี่ขา เขาจึงทำการก้าวเอาขาขวากระทบขาซ้ายแล้วยืนตรงแบบอกผ่ายไหล่ผึงดูขึงขัง <br><br>
<font color="Orange"> “อือ…ดีมาก นี่สิถึงเป็นว่าที่ทหารโรมันคนต่อไป เอาล่ะ ซ้ายหัน! เจ้าต้องก้าวให้ขึงขังพร้อมนับ 1 2 ทุกจังหวะที่ก้าวด้วยล่ะ ทำแบบนี้ 1! 2!“</font> <br><br>
<font color="DeepSkyBlue"> “ครับ! 1! 2!“</font> <br><br>
เขาตอบรับก่อนจะก้าวเท้าตามที่เฟอร์รัสบอกอย่างแข็งขัง ก่อนจะฝึกทั้งหันซ้าย หันขวา หันหน้า หันหลัง ระเบียงแถวและตามระเบียงพักตามลำดับไปเรื่อย ๆ จนจบการฝึกของวันนี้ไป <br><br>
<div align="right"> รางวัล : +20 EXP และ 5 คะแนน <br>
รับรอยสักสายเลือดเทพ +1 ตื่นรู้<br>
</div>
<div class="rfooter"><img src="https://i.imgur.com/My4fuDl.png"></div></div></div></div></center>

Carlotta โพสต์ 2025-2-9 22:58:43

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Carlotta เมื่อ 2025-2-9 23:07 <br /><br /><link href="https://dl.dropbox.com/scl/fi/0atkysns4509rgfbil5gq/52-hlvn.css?rlkey=2bvzrllch1hvu8uuhdrx0unmb&amp;st=j4yowucf&amp;dl=0" rel="stylesheet"><main id="IPY-bg-00" style="width:800px;--IPY-clr1:DarkRed;--IPY-clr2:#aaa;--IPY-bl-w:Tomato;"><div class="IPY-ctn-01"><header><icns>
    <ac><i class="fa-solid fa-wheat"></i></ac>
    <bc><i class="game-icon game-icon-bleeding-heart"></i></bc>
    <cc><i class="fa-solid fa-wheat"></i></cc>
    </icns><th2><qu>born with no shackles</qu><tt>CARLOTTA</tt></th2></header><section style="font-size:13px;"><br><div style="text-align: center;"><b style="font-family: Sarabun;"><i>ระเบียบแรกของกองทหารโรมันคือการใช้ฉันมานั่งขัดเกราะ</i></b></div><font face="Sarabun"><br>
<br>
<d>

"สวัสดีมนุษย์กึ่งเทพตัวน้อย ข้าคือเฟอร์รัส หน้าที่ของข้าคือการอบรมเจ้าให้เตรียมพร้อมสำหรับการเป็นนักรบ" <br><br><span style="font-style: normal;">

นั่นเป็นประโยคแรกที่เขาเปิดปากเอื้อนใส่นับจากที่คาร์ล็อตต้ามาถึงหน้าสนาม ย้ำว่าหน้าสนาม และเฟอร์รัสก็ตะโกนมาจากสุดขอบสนาม เขากำลังทำตัวเหมือนผู้บังคับบัญชาสุดโหด ท่าทางองอาจถูกห่อหุ้มด้วยขนสีเปาเหลือบดำเข้ม กระทั่งจังหวะการเยื้องย่างเข้าหาก็ยังเหมือนกำลังเดินสวนสนามอยู่ <br><br>

และคาร์ล็อตต้าคิดว่าเรื่องแรกที่เธอจำเป็นต้องเรียนรู้คือการเดิน แต่- </span><br><br><br>

"เอ้า นี่" <br><br><br><span style="font-style: normal;">

เฟอร์รัสมาพร้อมกับชุดเกราะทหารโรมัน มันดูหนักอึ้งจากเหล็กทั้งยังเทอะทะ คาร์ล็อตต้าจินตนาการไม่ออกว่าเธอจะสวมมันโดยไม่รู้สึกอึดอัดได้อย่างไร ท่ามกลางความฉงน หมาป่าตัวใหญ่เบี่ยงไปด้านข้าง เป็นสัญญาณให้เธอมองตาม ตรงนั้นมีอุปกรณ์สำหรับดูแลชุดเกราะอยู่ เขาไม่กล่าวอะไรยืดยาว และยังรวบรัดเสร็จสรรพมากอีกด้วย </span><br><br>

"หยิบอุปกรณ์ตรงนั้นมาซะ ข้าจะสอนเจ้าให้รู้จักกับวิธีการดูแลชุดเกราะ นี่คืออุปกรณ์สวมใส่อันสำคัญอย่างยิ่งยวดของนักรบ แน่นอนว่าหากทำมันเสียหายหรือใช้การไม่ได้ขึ้นมา เจ้าต้องออกค่าใช้จ่ายเอง" <br><br><span style="font-style: normal;">

มีหนึ่งคนที่อึ้งกึมกี่เสมอ นงคาญนางนี้งงเป็นไก่ตาแตกอย่างไม่ต้องสงสัย กระทั่งหยิบอุปกรณ์ทำความสะอาดชุดเกราะมาก็ยังคงปรากฏความเหม่อลอยบนใบหน้าเล็กน้อย เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าต้องมาทำอะไรแบบนี้ </span><br><br><br><br><span style="font-style: normal;"><b>

"คือ..ไม่ใช่ว่านี่เป็นบทเป็นระเบียบวินัยทหารโรมัน?" </b></span><br><br><br><span style="font-style: normal;">

คาร์ล็อตต้ารู้สึกได้ว่าหากเฟอร์รัสมีร่างมนุษย์ เขาคงเลิกคิ้วกับคำถามเปิ่น ๆ ของเธอ </span><br><br><br>

"ก็ใช่น่ะซี่" <span style="font-style: normal;">และยังยืนยันซ้ำ</span> "การดูแลชุดเกราะก็เป็นหนึ่งในระเบียบวินัยของกองทัพ! เหล่านักรบแห่งโรมไม่ได้ฝึกแค่การต่อสู้หรือพละกำลังหรอกนะ แต่ต้องเรียนรู้วิธีจิปาถะอื่น ๆ ด้วย มีตั้งแต่ดูแลชุด อุปกรณ์การรบ การเอาตัวรอดระหว่างการเดินทาง และอีกมากมายที่สามารถเกิดขึ้นได้ระหว่างการเคลื่อนกองทัพ" <br><br><span style="font-style: normal;">

คาร์ล็อตต้าปั้นหน้ายากขึ้นมา เธอเข้าใจเรื่องพวกนั้น แต่ใจความที่ต้องการสื่อในตอนแรกคือเธอนึกว่าเขาจะพาเธอฝึกพวกหันซ้ายขวาหน้าหลังเหมือนทหารสมัยนี้เสียอีก </span><br><br><b>

"คุณไม่ได้จะ.. เอ่อ- สอนเดินสวนสนามอะไรเทือกนี้หรือคะ?" </b><br><br>

"แน่นอนว่าต้องมีการฝึกแบบนั้น นั่นคือหัวใจหลักของเหล่าทหาร การเดินทัพ ระเบียบต่าง ๆ มีหลายสิ่งที่ข้าจะสอนให้เจ้า แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ สาวน้อย, เจ้าเพิ่งผ่านการฝึกวิ่งมาใช่ไหม?" <br><br><span style="font-style: normal;">

ออ, เขาคงหมายถึงการออกกำลังกายที่เกือบได้ไปสวรรค์ไม่รู้ตัว เวล็อกซ์เป็นผู้ฝึกให้เธอ นั่นเป็นกิจกรรมแรกที่เธอเริ่มต้นทำในบ้านหมาป่าด้วย คาร์ล็อตต้าผงกหัว แต่เขาเรียงลำดับผิดนิดหน่อยเธอจึงต้องช่วยแก้ <br></span><br><br><span style="font-style: normal;"><b>

"ฉันออกกำลังกายโดยการวิ่งกับคุณเวล็อกซ์จริง ๆ ค่ะ แต่นั่นเป็นช่วงเช้า และก่อนมาที่นี่ฉันเพิ่งไปฝึกดาบกับคุณลูปัสมา" </b></span><br><br><br><span style="font-style: normal;">

กล่าวจบยังแบมือสองข้างที่เต็มไปด้วยฝุ่นเขรอะ แผลถลอกและคราบเลือดแห้งกรังประปราย มันมาจากการฝืนใช้ดาบไม้ทั้งที่ไม่เคยชินเป็นเวลานานและเกินกำลัง เฟอร์รัสครางในลำคอด้วยโทนของสิงคาล เขาเปลี่ยนจากท่านั่งเป็นหมอบนอน ดูสบายจนน่าอิจฉา <br></span><br>

"ถ้าอย่างนั้นก็มีเหตุผลเพิ่มอีกข้อแล้ว" <br><br>

"เวล็อกซ์รับผิดชอบเรื่องการออกกำลังกาย แน่นอนว่าเป็นการวิ่ง และการฝึกระเบียบวินัยทหาร สิ่งสำคัญแรกสำหรับเหล่ากองทัพโรมันคือการเดิน เพื่อที่จะเดินทัพได้อย่างมีประสิทธิภาพและไม่เหน็ดเหนื่อย โดยปรกติต้องฝึกเดินเท้าไกลถึง 35 กิโลเมตรเป็นพื้นฐาน" <br><br><br><b>...35 ? กิโล ? พื้นฐาน ??? </b><br><br><br>

"เจ้าต้องฝึกวิ่งกับเวล็อกซ์ทุกวันอยู่แล้ว และหลังจากออกกำลังกายจบคือการเดินให้ได้ระยะทางขั้นต่ำ วันนี้คงยังไม่ได้ทำสินะ อีกเดี๋ยวเขาคงสอนเจ้าเอง" หลังจบประโยคนี้เขายังจ้องไปที่สองมือของเธอชนิดไม่วางตา <br><br>

"เรียบสำคัญของกองทัพที่เจ้าจำเป็นต้องเรียนรู้มีอยู่สามอย่างหลัก ๆ นั่นคือการฝึกเดินทัพ การฝึกอาวุธและโล่ และการฝึกความพร้อมเพรียง สามัคคี รวมไปถึงการฟังคำสั่งผู้บังคับบัญชาอย่างเคร่งครัด, การเดินทัพ เรื่องเดินน่ะเจ้าจะได้ฝึกกับเวล็อกซ์ด้วย ที่ต้องมาฝึกฝนเสริมที่นี่ต่อคือการเดินแบบสวนสนาม การจัดขบวน ความพร้อมเพรียงในการเดินทัพและความรู้เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ ส่วนเรื่องฝึกใช้อาวุธนั่นลูปัสก็รับหน้าที่ไปแล้ว ถึงเขาจะสอนแค่ดาบก็เถอะ แต่เรื่องโล่ หอกแบบขว้างและอื่น ๆ ข้าจะช่วยแนะนำให้เอง" <br><br><br>

"ส่วนอย่างอื่น ข้าจะสอนเจ้าภายหลัง แต่วันนี้เจ้าต้องเรียนรู้การดูแลชุดเกราะ วิธีใส่และถอดที่ถูกต้อง รวมไปถึงการเก็บรักษาและข้อควรรู้อื่น ๆ" <br><br><span style="font-style: normal;">

เธอได้ยินเสียงถอนใจแว่ว ๆ และไม่คิดว่าหมาป่าจะทำเสียงแบบนี้เป็น มันรู้สึกประหลาด ใบหูของเขากระดิกถี่ช่วงหนึ่ง น้ำเสียงดุดันผ่อนลง </span><br><br>

"เจ้าฝืนร่างกายตัวเองมากเกินไป หากทำมากกว่านี้มันจะเป็นผลเสียอย่างแน่นอน ดังนั้นการฝึกฝนในสนามของข้าจึงเลือกให้เหลือเพียงแค่เรื่องชุดเกราะ" <br><br><br><span style="font-style: normal;">

มือที่กำลังหยิบนั่นสำรวจนี่ชะงักไป การจี้ใจดำครั้งนี้คาร์ล็อตต้าเลือกจะนิ่งเงียบมากกว่าโต้เถียง และไร้สิ่งใดจะมารับรองการดื้อรั้นของเธอเหมือนอย่างเคย คงเพราะรู้อยู่แก่ใจว่าครั้งนี้ฝืนเกินไปจริง ๆ ขาของเธอยังอ่อนล้าไม่หายและสองหัตถานี่ก็ระริกเป็นระยะไม่ยอมคลายเช่นเดียวกัน ทั่วร่างเริ่มรู้สึกปวดเมื่อยกล้ามเนื้อและระบมขึ้นเรื่อย ๆ คาดว่าหลังจบบทเรียนทั้งหมดที่ต้องทำเธอคงหลับเป็นตายไปอีกวัน <br></span><br><span style="font-style: normal;"><br>

เฟอร์รัสแค่เหลือบมองเงียบ ๆ เห็นหนึ่งคนพยายามคิดใคร่ครวญต่อความผิดของตัวเองจึงเลิกซักไซ้ให้ระทมใจเล่น เขาหลับตาลง </span><br><br><br>

"เอาล่ะ หยิบทุกอย่างแล้วมานั่งทำข้าง ๆ ข้านี่ ถึงดูจะเป็นเรื่องที่ง่ายที่สุด แต่สำหรับมือใหม่อย่างเจ้าน่ะต้องใช้เวลาทำความเข้าใจอีกเยอะ" <br><br><span style="font-style: normal;">

สรุปว่าการเรียนเรื่องระเบียบวินัยในวันนี้ของคาร์ล็อตต้า จบลงด้วยการขัดชุดเกราะและฟังหมาป่าตัวเขื่องสาธยายความรู้ให้เป็นชั่วโมง</span><br>

<br><br><br><div style="text-align: center;"><span style="font-style: normal; color: var(--IPY-clr1);"><b>หมายเหตุรางวัล : เลือกรับ: +2 Point / +5 คะแนน</b></span></div></d></font></section><footer><dt>• CARLOTTA •</dt><dt>• HAMAL •</dt><dt>• YUECHAN •</dt></footer></div><a href="https://ciaransoul.tumblr.com"></a></main><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Inconsolata:wght@200..900&amp;family=Open+Sans:ital,wght@0,300..800;1,300..800&amp;family=Oswald:wght@200..700&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link rel="stylesheet" href="https://kit-pro.fontawesome.com/releases/v6.0.0-beta3/css/pro.min.css"><link href="https://dl.dropbox.com/s/thpzqkqhf1pzqnx/game-icons.css" rel="stylesheet">
หน้า: 1 [2]
ดูในรูปแบบกติ: [รอบนอกบ้านหมาป่า] สนามหญ้า