Brooklyn Technical High School [โรงเรียนเทคนิคบรุกลิน]
<style type="text/css">BODY{background:url("https://i.imgur.com/5MEzyqR.png"); background-attachment:fixed; }</style>
<style type="text/css">.head1 {background-color:none ;}.head2 {background-color:none ;}</style>
<style>
#boxba {
border: 0px outset #d47d3a;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
box-shadow: #817772 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/rjndD5m.png");
}
</style>
<style>
#boxOO {
width: 850px;
border: 0px outset #cbb989;
border-radius: 30px;
padding: 35px;
box-shadow: #504C4E 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/Sk0bzuf.png");}
</style>
<div id="boxba">
<div align="center" style="margin: 0px; padding: 0px; word-wrap: break-word; color: #444444; font-size: 14px; list-style-type: none; font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif;"><br>
<br><br>
<div id="boxOO">
<br>
<div style="text-align: center;">
<font face="Browallia New" style="font-family: " browallia="" new";="" color:="" rgb(127,="" 57,="" 1);="" font-size:="" 12px;="" text-align:="" start;="" margin:="" 0px;="" padding:="" overflow-wrap:="" break-word;"=""><font size="5" style="margin: 0px; padding: 0px; word-wrap: break-word;"><div style="text-align: center;">
<br>
<img src=" " border="0" alt=""> <br><br></div></font></font>
<span style="text-shadow: rgb(121, 103, 79) 0px 0px 1px, rgb(121, 103, 79) 0px 0px 5px, rgb(121, 103, 79) 0px 0px 10px, rgb(121, 103, 79) 0px 0px 30px;">
<font face="Browallia New" style="" size="7"><pat style=""></pat>
<font color="#ffffff"><pat>Brooklyn Technical High School</pat></font></font></span></div>
<br>
<div style="font-family: " browallia="" new";="" text-align:="" center;"="">
<font face="Browallia New" ;="" margin:="" 0px;="" padding:="" 0px;"="" <span="" style="text-shadow: #79674f 0px 0px 0.5em;" color="#ffffff" size="4">
<i style=""><font face="Kanit" size="4">{ นิวยอร์ก - บรู๊คลิน }</font></i></font></div>
<br><div style="text-align: center;">
<img src="https://i.imgur.com/AGZ8b2I.gif" width="450" border="0"><br><br></div>
<img src="https://i.imgur.com/lXiyeAb.png" width="600" border="0">
<br><br><br>
<center>
<center>
<style>
#boxEw {
width: 600px;
border: 0px solid;
border-radius: 20px;
padding: 50px;
box-shadow: #817772 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/4QKoVtc.png");}
</style>
</center>
<center>
<div id="boxEw">
<div align="center" style="list-style-type: none;">
<font size="7" color="#79674f">
<img src=" " width="250" border="0">
<span style="text-shadow: rgb(188, 172, 151) 1px 4px 3px;"><br><pat>Brooklyn Tech</pat></span></font><br>
<br><font color=" #000000" face="Kanit" size="4">『<i> สถาบันผลิตอัจฉริยะแห่งบรูคลิน</i> 』</font></div><br>
<div><div>
<font color="#000000" face="Kanit" size="4">
Brooklyn Technical High School หรือที่เรียกกันอย่างแพร่หลายว่า Brooklyn Tech ได้รับการยกย่องให้เป็นโรงเรียนมัธยมปลายที่เชี่ยวชาญด้านวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี วิศวกรรมศาสตร์ และคณิตศาสตร์ภายในนิวยอร์ก ทั้งยังเป็นหนึ่งในสามโรงเรียนมัธยมปลายเฉพาะทางที่ก่อตั้งและมีมาตราฐานกำหนดโดยกรมศึกษาธิการประจำรัฐนิวยอร์ก เป็นที่ทราบกันดีว่า Brooklyn Tech มีศิษย์เก่าที่โด่งดังมากมายไม่ว่าจะนักวิทยาศาสตร์ นักประดิษฐ์ ผู้สร้างนวัตกรรม ซีอีโอ ผู้ก่อตั้งบริษัทในกลุ่ม Fortune 500 นักการทูตระดับสูง นักวิชาการ บุคคลสำคัญในวงการวรรณกรรมและสื่อ นักกีฬาอาชีพ ผู้รับรางวัลเหรียญแห่งชาติ ผู้ได้รับรางวัลโนเบล และผู้ได้รับรางวัลเหรียญโอลิมปิก
</font><br>
<br>
</div></div></div>
<br><br><br><p></p></center></center></div>
<br><br><br></div>
</div>
<style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}</style><style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}
img { filter: alpha
(opacity=100); opacity:1.0;}img:hover { filter: alpha(opacity=70);
opacity:.7 } img {-webkit-transition:0.7s; -moz-transition:0.7s;
-o-transition:0.7s;}
img:hover{
-webkit-transform:scale(0.9);
transform:scale(0.9);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transform:scale(1.0);
transform:scale(1.0);
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}</style><p></p>
<style id="Gather Codes." type="text/css"> img{ -webkit-transition: all 0.4s linear; -moz-transition: all 0.4s linear; transition: all 0.4s linear;} img:hover { -webkit-transition:1s; -webkit-filter: invert(1); -moz-filter: invert(1);}</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Sriracha'); Pat {font-family : 'Sriracha';}</style>
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Nereza เมื่อ 2024-12-11 02:38 <br /><br /> <style>
/* Response Container */
.response-container {
max-width: 900px;
margin: 30px auto;
background: #fff;
border-radius: 15px;
box-shadow: 0 6px 15px rgba(0, 0, 0, 0.1);
padding: 30px;
border-left: 8px solid #e4bfd7; /* Soft pastel pink */
border-top: 4px solid #e4bfd7; /* Soft pastel blue */
}
/* Character Info Section */
.character-info {
display: flex;
align-items: center;
margin-bottom: 20px;
}
.character-info img {
width: 130px;
height: 130px;
border-radius: 50%;
margin-right: 20px;
border: 4px solid #e4bfd7;
}
.character-info .name {
font-size: 4em;
font-weight: bold;
color: #e4bfd7; /* Pastel pink */
}
.character-info .status {
font-size: 3em;
color: #777;
font-style: Kanit;
}
/* Dialogue Box */
.dialogue-box {
background: #efe6ec; /* Very light pastel blue */
border-radius: 12px;
padding: 80px;
font-size: 3.2em;
line-height: 1.7;
border: 1px solid #e4bfd7;
box-shadow: inset 0 2px 5px rgba(0, 0, 0, 0.05);
}
.dialogue-box p {
margin: 0;
color: #555;
}
/* Quote Section */
.quotee {
margin: 25px 0;
padding: 20px;
font-style: italic;
color: #a09f9f;
background: #f7f7f7;
border-left: 6px solid #e4bfd7;
border-radius: 8px;
}
/* Footer */
.footer {
text-align: right;
font-size: 3em;
color: #888;
}
/* Hover effects */
.response-container:hover {
box-shadow: 0 12px 20px rgba(0, 0, 0, 0.15);
}
.dialogue-box:hover {
background: #f9f9f9;
}
</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Cardo'); Cardo {font-family: 'Cardo';} </style>
<div class="response-container">
<!-- Character Info -->
<div class="character-info">
<img src="https://i.imgur.com/4cNUq3b.gif" alt="Character Avatar">
<div>
<div class="name"><font face="Cardo"><font size="5">NEREZA HENLADYS</font></font></div>
<div class="status"><font face="Kanit"><font size="3">Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10</font></font></div>
</div>
</div>
<!-- Dialogue -->
<div class="dialogue-box"><font face="Kanit"><font size="3">
<p><p style="text-indent: 2.5em;">ในวันถัดมาหลังได้รับคำไว้วานจากเทพบอเรอัส เนเรซ่าเลือกมาเยือนสถานที่ทำงานของอดีตคนรักเทพสายลม.. หลังจากใช้ชีวิตที่ปารีสมาเป็นเวลานาน เนเรซ่าไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมีโอกาสได้กลับมาเยือนโรงเรียนมัธยมปลายภายในนิวยอร์ก โดยเฉพาะกับโรงเรียนเฉพาะทางที่ไม่ใช่แนวทางของเลยอย่าง Brooklyn Technical High Schoolโรงเรียนมัธยมปลายชื่อดังที่ผลิตบุคลากรชั้นยอดให้กับหลายวงการเด่นดังในเรื่องมาตราฐานที่ติดยอดดอยพร้อมทั้งคุณภาพคับคั่งทั้งของตัวบุคลากรฝึกสอนและนักเรียน
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ถึงจะเป็นการไว้วานที่ไม่ได้ทางการแต่เนเรซ่าก็ให้เกียรติในงานของตัวเอง<font size="2">(อันที่จริงก็ไม่ แค่อยากแต่งตัวเฉย ๆ)</font> เธอถอดเสื้อค่ายสีส้มจี๊ดออก เปลี่ยนมาสวมเดรสลูกไม้สีอ่อนสวยหวานพร้อมกับรองเท้าส้นสูงสีดำที่มีลูกเล่นหรูหราไม่ธรรมดาจากแบรนด์ Cesare Paciotti ที่ให้กลิ่นอายความลึกลับมีเสน่ห์เหมือนสาวไทป์ไซเรนที่กำลังโด่งดัง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงวัน เนเรซ่าชำเลืองตามองนาฬิกาบนผนังของโถงทางเดินที่กว้างและทอดยาว เธอเลือกเข้ามาในช่วงคนพลุกพล่านด้วยวิธีง่าย ๆ อย่างแสร้งทำเป็นเพื่อนกับเด็กนักเรียนสักกลุ่มแล้วตามเข้ามาข้างใน แม้ว่านั่นจะทำให้เธอต้องสละเบอร์ส่วนตัวให้กับผู้ชายบางคนแต่มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ยังไงช่วงนี้เธอก็ไม่ได้ใช้โทรศัพท์หรือรับสายใครอยู่แล้ว
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864"><i>‘ เอาล่ะ ฉันต้องตามหาชาร์ล็อต สมิธ ’</i></font> เนเรซ่าจะไม่เสี่ยงไปหาบุคลากรในโรงเรียนพร้อมกับกล่าวเสียงดังว่า <i>สวัสดีค่ะ ฉันมาหาชาร์ล็อต .. บ้าหรือเปล่า?</i> เธอไม่สามารถบอกได้ด้วยซ้ำว่ามาหาเพราะอะไร หรือมาหาทำไม เพราะทุกอย่างจะดูประหลาดทันที่ถ้าเธอบอกว่า<i> อ้อ อดีตคุณส่งฉันมา</i> หรือ <i>เขาวานให้ฉันมาปลอบ</i> ถึงความรักครั้งนี้มันจะแหลกไปแล้วแต่เชื่อเถอะ เนเรซ่าไม่อยากเป็นคนที่เข้าไปทำให้ความเชื่อมั่นของชาร์ล็อตที่มีต่อบอเรอัสพังทลายไปมากกว่านี้
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เพราะงั้นเธอต้องหาคนที่พอจะโน้มน้าวได้มาเป็นลูกมือ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
นัยน์ตาสีฟ้าซีดราวกับมณีสีหม่นกวาดมองรอบตัว ท่ามกลางเด็กเนิร์ดก็เหมือนจะมีพวกภาพลักษณ์ฮอต ๆ อยู่บ้าง <font color="#8C3864"><i>‘ ฉันควรใช้ไม้ไหนดีนะ.. เด็กเนิร์ด? หรือหนุ่มฮอต? พรอมควีนคงจัดการยากเกินไป ฉันไม่อยากได้เรื่องวุ่นวายในขณะที่อาจจะเจอไซคลอปส์แถวนี้ ’</font></i> เธอมีตัวเลือกมากมายนับร้อยนับพันแต่บางครั้ง ตัวเลือกที่ใช่ก็มักจะวิ่งพุ่งเข้ามาเองโดยที่ไม่จำเป็นต้องทำอะไร
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#88aece">“ เฮ้ คนสวย ไม่เคยเห็นเธอมาก่อนเลย นักเรียนใหม่เหรอ? ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เสียงทุ้มทรงเสน่ห์ของชายคนหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง ผลักให้เนเรซ่าหันไปมองจนได้พบกับร่างสูงโปร่งในชุดตามฉบับของพวกเด็กทองคำ (Golden boy) สุดฮอตของโรงเรียน เขามีใบหน้าที่ไม่ว่าใครเห็นก็คงต้องชะงัก รอยยิ้มสดใส ดวงตาซุกซน เส้นผมยุ่งเหยิงแต่กลับลงตัว ผสมมากับผิวที่ค่อนข้างแทนสำหรับคนสีขาว มองผ่าน ๆ เหมือนพวกนักกีฬาที่ร่าเริงและเป็นกันเอง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864"><i>‘ เอาล่ะ เนเรซ่า.. เธอจะทำยังไงกับหนุ่มน้อยทองคำคนนี้ยังไงดี? ’</i></font> ดวงตาของหญิงสาวหลุบลงอย่างพิจารณา แต่แล้วครู่ต่อมาเธอก็ช้อนตาขึ้นสบกับเขา มุมปากยกอย่างพอดี <font color="#8C3864">“ อนาคตนักเรียนใหม่ต่างหากล่ะ ”</font> สองแขนของเธอยกขึ้นกอดอก แผ่นหลังทิ้งลงพิงกับตู้ล็อคเกอร์ที่เธอก็ไม่รู้ว่าเป็นของใคร
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ นายดูไม่เหมือนคนที่จะเข้ามาทักนักเรียนใหม่ทันที่เห็นครั้งแรกนะ? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#88aece">“ ก็ขึ้นอยู่กับว่านักเรียนใหม่คนนั้นน่าสนใจมากแค่ไหน ”</font> เสียงผิวปากดังจากกลุ่มเพื่อนด้านหลังที่อยู่ห่างออกไปหลายก้าว เนเรซ่าโน้มตัวเล็กน้อยเพื่อชะเง้อไปดูคนกลุ่มนั้น จากการประเมินคร่าว ๆ ..<i> เทสดี แต่งตัวหรู ใจกล้า มีเพื่อนคอยซัพพอร์ต ว้าว.. ไข่ทองคำที่ผู้หญิงอยากคว้าให้ได้สักครั้ง</i> ตัวเลือกอันสมบูรณ์แบบของสาว ๆ วัยมัธยมที่อยากจะพากลับบ้านไปให้พ่อแม่ดูว่านี่คือลูกเขย
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เมื่อเขาเห็นท่าทางพิจารณาของเธอ ชายหนุ่มคนนั้นก็รีบกระแอม <font color="#88aece">“ แล้ว อะไรคืออนาคตนักเรียนใหม่? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ทำไมเราต้องมาลุ้นว่าโรงเรียนเป็นยังไงในตอนที่เราย้ายเข้ามาแล้ว เรามาดูก่อนไม่ได้เหรอ? ”</font> เธอถามพร้อมรอยยิ้มเชิงขบขัน บางครั้งการสนทนากับคนที่แสดงออกว่าสนใจเราอย่างชัดเจนก็ค่อนข้างสนุก น่าเสียดายที่ครั้งนี้เธอไม่ได้มีเป้าหมายในการบริหารเสน่ห์หรือชู้สาว
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#88aece">“ ฉันคิดว่ามันก็คงได้— ถ้าเธอบอกว่ามันได้น่ะนะ ”</font> เขาขยิบตา <font color="#88aece">“ ให้ฉันพาเธอทัวร์ดีไหม? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ไม่ดีกว่า เพื่อน ๆ ของนายรอนายอยู่ ”</font> บุตรสาวของเทพีแห่งความงามปรายตามองกลุ่มคนด้านหลังเขา เธอยิ้มบาง ๆ หมุนตัวตั้งท่าจะเดินจากไป แต่ไม่ทันได้ก้าวเท้าแรก มือหนาของเขาก็วางลงที่ไหล่ของเธอพร้อมกับการเคลื่อนไหวที่ขยับมายืนขนาบข้าง ห่างกันราว ๆ ครึ่งช่วงแขน
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#88aece">“ ฉันเจอพวกเขาได้ทุกวันแต่ไม่ใช่กับเธอ ”</font> สีหน้าของเขาดูจริงจัง แม้แต่เสียงที่ใช้ก็ยังทุ้มขึ้น
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#88aece">“ ให้ฉันพาเธอชมว่าโรงเรียนนี้มีอะไรดี ฉันมั่นใจว่าเธอต้องตัดสินใจเลือกที่นี่ทันทีหลังจากที่ทัวร์จบลง ” </font>
</p>
</font></font></div>
<!-- Optional Quote -->
<div class="quotee"><font face="Kanit"><font size="3">
อีเว้นท์ : ปลอบใจแฟนเก่าเทพบอเรอัส ( ตามหาชาร์ลอตครั้งที่ 1 )
</font></font></div>
<!-- Footer -->
<div class="footer">
<p>Timeline at [ 12:02 | 10/12/2024 ]</p>
</div>
</div>
<style>
/* Response Container */
.response-container {
max-width: 900px;
margin: 30px auto;
background: #fff;
border-radius: 15px;
box-shadow: 0 6px 15px rgba(0, 0, 0, 0.1);
padding: 30px;
border-left: 8px solid #e4bfd7; /* Soft pastel pink */
border-top: 4px solid #e4bfd7; /* Soft pastel blue */
}
/* Character Info Section */
.character-info {
display: flex;
align-items: center;
margin-bottom: 20px;
}
.character-info img {
width: 120px;
height: 120px;
border-radius: 50%;
margin-right: 20px;
border: 4px solid #e4bfd7;
}
.character-info .name {
font-size: 4em;
font-weight: bold;
color: #e4bfd7; /* Pastel pink */
}
.character-info .status {
font-size: 3em;
color: #777;
font-style: Kanit;
}
/* Dialogue Box */
.dialogue-box {
background: #efe6ec; /* Very light pastel blue */
border-radius: 12px;
padding: 80px;
font-size: 3.2em;
line-height: 1.7;
border: 1px solid #e4bfd7;
box-shadow: inset 0 2px 5px rgba(0, 0, 0, 0.05);
}
.dialogue-box p {
margin: 0;
color: #555;
}
/* Quote Section */
.quotee {
margin: 25px 0;
padding: 20px;
font-style: italic;
color: #a09f9f;
background: #f7f7f7;
border-left: 6px solid #e4bfd7;
border-radius: 8px;
}
/* Footer */
.footer {
text-align: right;
font-size: 3em;
color: #888;
}
/* Hover effects */
.response-container:hover {
box-shadow: 0 12px 20px rgba(0, 0, 0, 0.15);
}
.dialogue-box:hover {
background: #f9f9f9;
}
</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Cardo'); Cardo {font-family: 'Cardo';} </style>
<div class="response-container">
<!-- Character Info -->
<div class="character-info">
<img src="https://i.imgur.com/4cNUq3b.gif" alt="Character Avatar">
<div>
<div class="name"><font face="Cardo"><font size="5">NEREZA HENLADYS</font></font></div>
<div class="status"><font face="Kanit"><font size="3">Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10</font></font></div>
</div>
</div>
<!-- Dialogue -->
<div class="dialogue-box"><font face="Kanit"><font size="3">
<p><p style="text-indent: 2.5em;">ผู้คนแหวกทางราวกับฝูงปลาเจอฉลาม เสียงฝีเท้าของพวกเขาดังควบคู่กับเสียงกระซิบกระซาบของนักเรียนหลายคน ดวงตาของเนเรซ่าในชุดเดรสลูกไม้กวาดมองรอบด้าน ผิดกับดวงตาของ ‘ รูเพิร์ต เลอวีน ’ ที่จับจ้องอยู่กับเสี้ยวหน้าด้านข้างของสาวสวยที่ดึงดูดพอจะทำให้เขาเสนอตัวมาเป็นคนนำทางชมโรงเรียน <font color="#88aece">“ ปกติแล้วเธอชอบอะไร ”</font> สองมือของเขาล้วงกระเป๋ากางเกง แผ่นหลังเอนไปด้านหลังแต่ไหล่กลับโน้มเข้าหาคนที่เดินอยู่ข้าง ๆ มุมปากยกขึ้นอย่างแพรวพราวเหมาะกับประโยคถัดมาที่เขากำลังพูด
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#88aece">“ วิชา.. กีฬา.. ชมรมหรือ.. ชอบคนแบบไหน? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ อืม.. ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เสียงรับคำในลำคอดังขึ้นช้า ๆ ปลายคางของเธอเชิดขึ้นสวนทางกับเปลือกตาที่หรี่ลง <font color="#8C3864">“ ฉันชอบวิชาภาษาฝรั่งเศส ชอบเทนนิส ชอบชมรมถ่ายภาพ ส่วนสเปค? นั่นไม่สำคัญหรอก แค่เลือกที่ดีที่สุดก็พอแล้ว ”</font> เนเรซ่า เฮนลาดิสเป็นผู้หญิงประเภทที่ไม่เคยขาดคนเข้าหา คนเหล่านั้นล้วนมาเพื่อเรียกร้องความสนใจจากเธอราวกับนกยูงเพศผู้ที่เลี้ยงขนหางจนงดงาม
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#88aece">“ ภาษาฝรั่งเศส.. เทนนิส.. ว้าว ”</font> รูเพิร์ตยกมือขึ้นลูบใบหน้าคมคายของตัวเอง เสียงของเขามีทั้งความประหลาดใจและบางอย่างที่ซับซ้อนกว่านั้น รูเพิร์ตชำเลืองตามองเธอเป็นระยะ ประโยคถัดมาถูกกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เบากว่าเดิมมาก <font color="#88aece">“ นั่นฮอตเป็นบ้า ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ขอบคุณ ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ถึงเธอจะไม่ได้ชอบเพราะมันดูฮอตแต่ก็นะ— การได้รับคำชมก็ต้องเป็นสิ่งที่ดีอยู่แล้ว ธิดาแห่งอะโฟรไดท์ร่วมเดินชมโรงเรียนไปกับเขาผ่านแต่ละชั้นในตอนพักเที่ยงโดยมีรูเพิร์ตกระตือรือร้นในการแนะนำสถานที่ ไม่ว่าจะห้องสมุด ห้องดนตรี แล็ปวิทยาศาสตร์ หรือแม้แต่ชั้นชมรมยาวเหยียดที่มีตั้งแต่ชมรมยิบย่อยไร้สาระไปจนถึงชมรมเฉพาะทางชั้นยอด
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
หลังจากเอ้อระเหยมาหลายนาที เนเรซ่าคิดว่ามันถึงเวลาที่จะเริ่มเกริ่นเหตุผลที่ทำให้เธอมาที่นี่แล้ว <font color="#8C3864">“ รู้ไหม อันที่จริงฉันมีอีกสาเหตุที่มาที่นี่ ”</font> เสียงของเนเรซ่าดังขึ้นต่อจากการแนะนำห้องเรียนวิชาเคมีของรูเพิร์ต หนุ่มหล่อข้างกายเธอหยุดชะงักไปเสี้ยววิก่อนจะกลับมายิ้มหน้าระรื่นพร้อมกับถามด้วยความสนใจถึงความปรารถนาที่ทำให้เธอมาที่นี่
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#88aece">“ ถ้างั้นอะไรคืออีกสาเหตุกันล่ะ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ คุณสมิธ, ชาล็อต สมิธ ”</font> เธอหันหน้าไปมองเขา เลิกคิ้วขึ้นเชิงถามไถ่ <font color="#8C3864">“ ฉันเชื่อว่านายรู้จัก ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ใบหน้าของรูเพิร์ตนิ่งค้างไปครู่หนึ่ง เขายกมือขึ้นสางผมก่อนจะพ่นลมหายใจออกจากริมฝีปาก <font color="#88aece">“ อ่า ใช่ ฉันรู้จักเธอ ”</font> เขาดูสับสนผสมกับไม่พอใจเล็กน้อยเมื่อพูดถึงชาล็อต สมิธ ดวงตาของสาวจิ้งจอกหรี่ลง <font color="#8C3864"><i>‘ เขาอาจจะเป็นนักเรียนที่ไม่ถูกกับครู.. หรือจะมีอะไรมากกว่านั้น? ’</i></font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#88aece">“ ช่วงนี้เธอดูแปลกไป ”</font> รูเพิร์ตกล่าวต่อทั้งที่เธอไม่ได้ถาม เนเรซ่าผันตัวจากสาวสวยเงียบขรึมไปเป็นผู้ฟังที่แสนดีด้วยการพยักหน้าในหลายจังหวะประหนึ่งว่าตั้งใจรับฟังเขาเป็นอย่างดี <font color="#88aece">“ เหมือนขาดชีวิตชีวา ไม่สนใจอะไร สอนก็ไม่รู้เรื่อง ให้ตายสิ ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าเธอมาทำงานทำไม ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ก็มันเป็นหน้าที่ของครู ”</font> เธอตอบกลับพร้อมกับไหวไหล่ เนเรซ่าเอียงคอเล็กน้อย <font color="#8C3864">“ ไม่ดีเหรอ? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#88aece">“ ใช่ ใช่ ฉันรู้ แต่..”</font> เขาตอบทันทีโดยไม่ต้องคิด ชั่วขณะหนึ่งเหมือนความหุนหันและรีบร้อนที่ทำให้คนฟังประหลาดใจ คิ้วของสาวจิ้งจอกเริ่มขมวดเข้าหากันแต่ครั้งนี้รูเพิร์ตกลับไม่สังเกตเห็น เขาเหมือนจมอยู่ในม่านหมอกของความคิด <font color="#88aece">“ เปลี่ยนไปแบบนี้มันไม่แฟร์ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
โดยที่รูเพิร์ตไม่รู้ตัว .. นัยน์ตาสีฟ้าหม่นราวกับมูนสโตนของหญิงสาวที่ข้างกายเขาเรืองขึ้นผิดจากมนุษย์ทั่วไป คำพูดและท่าทางของรูเพิร์ตประหลาดมาก มันดูซับซ้อนกว่าความสัมพันธ์ครูและนักเรียน ทั้งสีหน้า คำพูด น้ำเสียง ไม่เว้นแม้แต่สายตา ทั้งหมดสื่อถึงบางอย่างที่สะกิดให้เนเรซ่าเลือกใช้ความสามารถเพื่อยืนยันข้อสงสัยของเธอเองจนพบกับข้อเท็จจริง <font color="#8C3864"><i>‘ ตายแล้วรูเพิร์ต.. ’</i></font> ดวงตาของเธอเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย เนเรซ่าค่อย ๆ หันหน้ากลับไปมองทางเดินพร้อมกับยกมือขึ้นป้องริมฝีปาก
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
คิ้วของเธอเลิกขึ้นพร้อมกับแววตาเหลือเชื่อ <font color="#8C3864"><i>‘ เขาตกหลุมรักชาล็อต? เป็นความรักที่ลึกซึ้งทีเดียว.. เล่นของสูงเหมือนกันนะเด็กนี่ ’</i></font> ความสัมพันธ์ที่ไม่มีทางถูกยอมรับในสังคมแต่อีกฝ่ายก็ยังคาดหวังที่จะได้ลองเสี่ยง เนเรซ่าหลุบตาลง จากการใช้สัญชาตญาณแห่งรักทำให้เธอรู้ว่าเขาแค่ต้องการใช้เธอเป็นสิ่งเบี่ยงเบนความสนใจ <font color="#8C3864"><i>‘ นี่สินะที่เขาบอกว่าบางครั้งสัญชาตญาณแห่งรักก็เป็นดาบสองคม ’</i></font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ฉันมาหาเธอเพราะเรื่องนั้น ”</font> ปลายนิ้วของเนเรซ่าเลื่อนขึ้นม้วนปลายผมของตัวเองอย่างขี้เล่น <font color="#8C3864">“ ให้ช่วยไหม? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#88aece">“ พอเถอะ ”</font> รูเพิร์ตผ่อนลมหายใจออกจากริมฝีปาก เขาหลับตาลงอย่างอ่อนล้า <font color="#88aece">“ ไม่มีใครช่วยเธอได้ทั้งนั้น ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ แต่ฉันไม่คิดแบบนั้นนะ ”</font> เนเรซ่าเลื่อนมือไปเหนือบ่ากว้าง ทันทีที่ปลายนิ้วของเธอจรดที่แนวไหล่ของเขาฝีเท้าของรูเพิร์ตก็ชะงักไปโดยทันที เขาหันมาสบตาเธอด้วยแววตาประหลาดใจตรงข้ามกับความเจ้าเล่ห์ของผู้สืบทอดสายเลือดแห่งความรัก <font color="#8C3864">“ พนันกันไหม? ” </font>
</p>
</font></font></div>
<!-- Optional Quote -->
<div class="quotee"><font face="Kanit"><font size="3">
อีเว้นท์ : ปลอบใจแฟนเก่าบอเรอัส (ตามหาชาล็อตครั้งที่ 2)
</font></font></div>
<!-- Footer -->
<div class="footer">
<p>Timeline at [ 12:24 | 10/12/2024 ]</p>
</div>
</div>
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Nereza เมื่อ 2024-12-11 16:05 <br /><br /> <style>
/* Response Container */
.response-container {
max-width: 900px;
margin: 30px auto;
background: #fff;
border-radius: 15px;
box-shadow: 0 6px 15px rgba(0, 0, 0, 0.1);
padding: 30px;
border-left: 8px solid #e4bfd7; /* Soft pastel pink */
border-top: 4px solid #e4bfd7; /* Soft pastel blue */
}
/* Character Info Section */
.character-info {
display: flex;
align-items: center;
margin-bottom: 20px;
}
.character-info img {
width: 120px;
height: 120px;
border-radius: 50%;
margin-right: 20px;
border: 4px solid #e4bfd7;
}
.character-info .name {
font-size: 4em;
font-weight: bold;
color: #e4bfd7; /* Pastel pink */
}
.character-info .status {
font-size: 3em;
color: #777;
font-style: Kanit;
}
/* Dialogue Box */
.dialogue-box {
background: #efe6ec; /* Very light pastel blue */
border-radius: 12px;
padding: 80px;
font-size: 3.2em;
line-height: 1.7;
border: 1px solid #e4bfd7;
box-shadow: inset 0 2px 5px rgba(0, 0, 0, 0.05);
}
.dialogue-box p {
margin: 0;
color: #555;
}
/* Quote Section */
.quotee {
margin: 25px 0;
padding: 20px;
font-style: italic;
color: #a09f9f;
background: #f7f7f7;
border-left: 6px solid #e4bfd7;
border-radius: 8px;
}
/* Footer */
.footer {
text-align: right;
font-size: 3em;
color: #888;
}
/* Hover effects */
.response-container:hover {
box-shadow: 0 12px 20px rgba(0, 0, 0, 0.15);
}
.dialogue-box:hover {
background: #f9f9f9;
}
</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Cardo'); Cardo {font-family: 'Cardo';} </style>
<div class="response-container">
<!-- Character Info -->
<div class="character-info">
<img src="https://i.imgur.com/4cNUq3b.gif" alt="Character Avatar">
<div>
<div class="name"><font face="Cardo"><font size="5">NEREZA HENLADYS</font></font></div>
<div class="status"><font face="Kanit"><font size="3">Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10</font></font></div>
</div>
</div>
<!-- Dialogue -->
<div class="dialogue-box"><font face="Kanit"><font size="3">
<p><p style="text-indent: 2.5em;">รูเพิร์ต เลอวีนเป็นพวกปากไม่ตรงกับใจ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เขาเป็นหนุ่มหล่อ มีคลาส เทสดี ส่วนนิสัยเป็นยังไง เรื่องนั้นเนเรซ่าไม่ทราบ แต่สองสิ่งที่เธอมั่นใจเกี่ยวกับเขาคือ <i>‘ ปากไม่ตรงกับใจ ’</i> และ <i>‘ โหยหาสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ’</i> ไม่งั้นเขาคงไม่พาเธอมาส่งถึงมือชาล็อต สมิธ.. อดีตคนรักของเทพบอเรอัส แม่ของเดมิก็อดที่โชคร้าย และคนที่ทำให้เธอต้องดั้นด้นเดินทางมาจนถึงบรุกลินเพื่อตามหา
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ชาล็อตเป็นผู้หญิงร่างเล็กผิวขาวไว้ผมสั้นสีน้ำตาลและมีใบหน้าที่ดูอ่อนโยน ใจดี เธอสวมเสื้อผ้าคล้ายชาวยิปซี สวมแว่นทรงกลมไร้กรอบที่ขัดแย้งกับสไตล์การแต่งกายแต่ก็ดันลงตัวจนรู้สึกประหลาดใจ เนเรซ่าไม่แปลกใจว่าทำไมเธอคนนี้ถึงสามารถครองใจเทพบอเรอัสได้ในระยะเวลาหนึ่งและในขณะเดียวกันเธอก็ไม่แปลกใจว่าทำไมรูเพิร์ตถึงสนใจในตัวเองจนถึงขั้นตกหลุมรัก
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เสน่ห์ธรรมชาติโดยไม่ต้องพยายาม ไม่จำเป็นต้องใช้สัญชาตญาณแห่งรักเนเรซ่าก็รับรู้ถึงความรู้สึกของอีกฝ่ายได้ ความโศกเศร้า อาวรณ์ และผิดหวัง.. การออกมาจากบ้านในสภาวะที่ย่ำแย่ถึงขนาดนี้ก็ถือว่าเก่งมากแล้ว ไม่ต้องพูดภาระความตึงเครียดจากการทำงาน เพื่อนร่วมงานหรือนักเรียนที่อยู่ในช่วงวัยสร้างปัญหา คิ้วของบุตรสาวเทพีแห่งความรักค่อย ๆ ขมวดเข้าหากัน เนเรซ่าคิดอย่างชื่นชม <font color="#8C3864"><i>‘ ถ้าเป็นฉัน ฉันคงทนไม่ได้ ’</i> </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#88aece">“ ครูสมิธ เธอคนนี้บอกว่ามาหาคุณ ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
บนดาดฟ้าที่ไร้ผู้คน รูเพิร์ตยืนค่อนไปด้านหลังของเนเรซ่า เขากอดอกขมวดคิ้วเล็กน้อยดูกังวลแต่ก็อยากรู้อยากเห็น ส่วนตรงหน้าของเธอคือครูสาวที่เปราะบางยิ่งกว่าตุ๊กตาแก้ว ชาล็อต สมิธไม่ตอบสนอง เธอไม่รู้สึกตัวเลยซ้ำว่าด้านหลังมีเด็กถึงสองคนแวะมาทักทาย
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เสียงกำหมัด.. เนเรซ่าเบี่ยงใบหน้าไปมองทางรูเพิร์ต เขากำลังทำสีหน้าไม่พอใจพร้อมกับกัดฟันแน่นราวกับพยายามอดกลั้นอารมณ์ของตัวเอง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่ากำมือเป็นกำปั้นและเคาะมันลงกับราวรั้วเหล็ก <font color="#8C3864">“ อยากไปนั่งรถเล่นกันไหมคะ? รับลม ชมทิวทัศน์ ”</font> ชาล็อตยังไม่รู้สึกตัวและเนเรซ่าก็ไม่ได้รีบร้อน เธอมีสารพัดวิธีการที่คิดเอาไว้ ดวงตาของทายาทเทพีแห่งความรักหลุบลงมองปลายเท้าของตัวเธอเอง ริมฝีปากที่ถูกแต้มด้วยสีกุหลาบเหยียดออกเป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ <font color="#8C3864">“ บน Indian 440 สีดำสวย ๆ สักคัน? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#88aece">“ Indian 440? ”</font> เด็กหนุ่มที่เกิดปีสองพันกว่า ๆ ไม่มีทางรู้จักมอเตอร์ไซค์รุ่นเก่านี้แน่นอน ใบหน้าของรูเพิร์ตฉายความสับสนขึ้นมาทันทีที่ได้ยิน เขาไม่ได้มีรสนิยมชอบของวินเทจหรือสนใจอะไรจำพวกนี้ ยังไม่รวมไปถึงความหมายแฝงที่อยู่ในประโยคนั้น ราวกับมีฟันเฟืองหมุนทำงานอย่างหนักในหัวของเขา รูเพิร์ตคิดว่าตัวเองควรต้องพูดอะไรสักอย่าง ถาม— หรือ อะไรก็ได้ที่ทำให้เขาไม่รู้สึกว่าตัวเองถูกทิ้งไว้ด้านหลัง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
แต่ก่อนที่เขาจะได้อ้าปากพูดเสียงเคร้งเบา ๆ ที่ดังขึ้นพร้อมกับใบหน้าตกตะลึงของชาล็อตที่หันกลับมาก็ทำให้ริมฝีปากของรูเพิร์ตกลับมาปิดสนิทดังเดิม คอของเขาแห้งผาก ใกล้เคียงกับความรู้สึกที่ลำคอตีบลงจนยากจะควานหาเสียงของตัวเองเจอ <font color="#88aece"><i>‘ นั่นอะไร ทำไมครูถึงทำสีหน้าแบบนั้น ’</i></font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#a39d7f">“ เธอ.. ”</font> ดวงตาคู่งามของชาล็อตสั่นระริกเช่นเดียวกับริมฝีปากบนและล่างที่แยกออกจากกัน <font color="#a39d7f">“ เธอ.. เธอรู้อะไรมา .. ด ได้ยังไง ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
คนแปลกหน้าที่มาเยือนโดยไม่นัดหมายหรือบอกกล่าวอย่างเนเรซ่ามองท่าทางของชาล็อตด้วยความสนใจ เธอขยับตัวช้า ๆ ทิ้งสะโพกพิงกับราวรั้วดูเป็นท่าทางเกียจคร้านสบาย ๆ มากกว่าเป็นทางการ <font color="#8C3864">“ รสนิยมส่วนตัวน่ะค่ะ ”</font> รอยยิ้มมีเลศนัยยังประดับอยู่บนใบหน้างาม เนเรซ่าเอียงคอของตัวเองเล็กน้อย แววตามีประกายจริงจังขึ้นหลายระดับ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ไม่ทราบว่าตอนนี้เราพอจะคุยกันได้หรือยังคะ? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ดวงตาสีน้ำตาลราวกับสีตาของลูกกวางที่บริสุทธิ์สบกับนัยน์ตาสีฟ้าซีดหม่นแสงที่เต็มไปด้วยความลึกลับ ชาล็อตกัดริมฝีปากด้วยความชั่งใจ เดี๋ยวขมวดคิ้ว เดี๋ยวคล้าย เดี๋ยวจ้องมองเดี๋ยวหลบตา ทว่าในทุกขั้นตอนนั้นสิ่งที่ชาล็อตเห็นล้วนมีแต่รอยยิ้มที่สงบนิ่งไม่สั่นคลอนของหญิงสาวที่สวยจนติดตา ด้วยการตัดสินใจครั้งสุดท้าย ชาล็อตสูดหายใจก่อนจะพูดขึ้น <font color="#a39d7f">“ เลอวีน นายออกไปก่อน ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#88aece">“ แต่ครูครั— ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#a39d7f">“ ไป ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
รูเพิร์ตเม้มปากแน่น เขาไม่เคยถูกครูสอนวิชาภาษาอังกฤษพูดเสียงแข็งใส่ขนาดนี้มาก่อน นายน้อยเลอวีนไม่แน่ใจว่าเขาควรน้อยใจหรือโวยวาย มันเป็นเรื่องดีที่เห็นชาล็อตตอบสนองต่อใครสักคน แต่บางอย่างในตัวของคนที่เขาคิดว่าเป็นนักเรียนใหม่ก็ดู.. ดึงดูดจนอันตราย ดวงตาสีเขียวของเด็กทองคำประจำโรงเรียนมองชาล็อตสลับกับเนเรซ่าอยู่พักหนึ่งด้วยสายตาลำบากใจ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เสียงถอนหายใจดังขึ้นท่ามกลางดาดฟ้าที่มีเพียงสายลมเป็นพยาน เขายกมือขึ้นสางเส้นผมของตัวเองก่อนจะตอบรับอย่างไม่เต็มใจ <font color="#88aece">“ ก็ได้ ผมจะรอหน้าประตู ”</font> รูเพิร์ตสบตากับชาล็อตด้วยความห่วงใยที่ลึกซึ้งแต่สิ่งที่ครูประจำภาควิชาภาษาอังกฤษทำกลับเป็นการเบือนหน้าหนี หัวใจของเขาบีบรัดจนเจ็บปวดเพราะความผิดหวัง เสียงกัดฟันกรอดดังขึ้นเบา ๆ ก่อนที่เขาจะก้าวเดินจากไป
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ทันทีที่ประตูดาดฟ้าปิด เหลือแค่หนึ่งครึ่งเทพและหนึ่งมนุษยที่เคยให้กำเนิดครึ่งเทพ แทนที่จะหารือหรือสาดสิ่งที่ติดค้างในใจใส่กันกลับกลายเป็นว่าต่างฝ่ายต่างก็เงียบ ไม่มีใครพูดสิ่งที่สงสัยหรือต้องการ พวกเธอแค่สบตากันเป็นเวลานาน.. นานพอที่เข็มนาทีขยับตำแหน่งราว ๆ ห้าถึงหกครั้ง <font color="#8C3864">“ เธอชื่ออะไรคะ ”</font> เสียงนุ่มจากสายเลือดแห่งความงามถูกเปล่งออกมาเป็นรายแรก มันไม่ใช่เกมใบ้ที่แข่งขันหาผู้ชนะดังนั้นเนเรซ่าจึงเลือกที่จะถอยกลับไปหนึ่งก้าว ดวงตาสีฟ้าซีดหม่นแสงกวาดมองอารมณ์บนใบหน้าของคู่สนทนาอย่างระมัดระวัง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#a39d7f">“ เดโบห์รา ” </font>รอยยิ้มอันขมขื่นของผู้เป็นแม่วาดผ่านใบหน้าที่อ่อนล้า <font color="#a39d7f">“ เดโบห์รา สมิธ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ เป็นชื่อที่ดี ”</font> เนเรซ่าพยักหน้า เธอผลักตัวออกจากรั้วเหล็กเดินไปยืนอยู่ข้าง ๆ ชาล็อต ปล่อยให้ดวงตามองดูทิวทัศน์กลางวันไร้ที่สิ้นสุดจากบนดาดฟ้า <font color="#8C3864">“ คุณอาจจะคิดว่าการเสียเธอไปนั้นเป็นคำสาปที่ยิ่งใหญ่ที่สุด แต่รู้อะไรไหม? บางครั้งนั่นก็เป็นพรสำหรับคนบางจำพวก ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ชาล็อตขมวดคิ้วด้วยความไม่เข้าใจ <font color="#a39d7f">“ มันจะเป็นพรได้ยังไง .. มันคือ.. มันคือการสูญเสีย ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ชาล็อต คุณดูโลกเดี๋ยวนี้สิ ความขัดแย้ง ภัยพิบัติ ความกดดัน— มีลูกก็เหมือนได้รับสิ่งที่ประทานมาจากฟ้า แต่สุดท้ายแล้วโลกนี้คู่ควรกับตัวตนแบบนั้นจริงเหรอ? ”</font> สองมือของเนเรซ่าไขว่กันอยู่ที่ช่วงอก เธอมองตรงไปข้างหน้าโดยมีคนข้างกายหันมองอยู่เสมอ <font color="#8C3864">“ ทุกอย่างมันไม่ง่ายแบบนั้นหรอก มันอาจทรมานใจก็ตรงที่เธออายุยังน้อย เธอยังมีความฝัน ความปรารถนาที่จะมีชีวิตแต่สิ่งนั้นอาจเป็นแรงผลักดันและแรงขับเคลื่อนให้เธอต้องแหลกสลายในอนาคตก็ได้ ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ฉันไม่ได้บอกว่าการสูญเสียเดโบห์ราเป็นสิ่งที่ดีแล้ว ”</font> ดวงตาของเนเรซ่าหรี่ลงเมื่อเธอหันมามองแม่ที่สูญเสียลูก ครั้งหนึ่งเธอก็เคยคิดอยากจะมีทายาท เด็กตัวเล็ก ๆ ที่เรียกเธอว่าแม่และจะได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ผ่านการสอนหรือบอกของเธอ แต่เมื่อเติบโตมาได้ในช่วงอายุหนึ่ง เนเรซ่าก็ตระหนักได้ในทันทีว่าโลกนี้ไม่ได้น่าอยู่เท่าแต่ก่อนแล้ว <font color="#8C3864">“ แค่จะบอกว่าทั้งหมดนี้ไม่ใช่ความผิดของคุณ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ การเป็นแม่ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเสียสละเพื่อลูกเสมอไป ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะต้องอยู่ในสายตาเราเสมอ พวกเด็ก ๆ ต้องการอิสระ พวกเขาดื้อรั้น ซุกซน เจ้าปัญหา นั่นเป็นธรรมชาติของพวกเขา ”</font> สายเลือดเทพีแห่งความรักย่อมเชี่ยวชาญด้านอารมณ์ความรู้สึกหรือสัญชาตญาณของมนุษย์ดังนั้นสิ่งที่เนเรซ่าพูดจึงตรงประเด็น ฟังง่ายและชวนให้คล้อยตาม
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ คุณไม่ควรเอาเรื่องนี้มาโทษตัวเอง ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ถ้ามันทำให้คุณเดินหน้าและมีชีวิตรอดต่อไปได้ จะโทษใครก็โทษไปเถอะ เดโบห์ราตัวน้อยคงไม่อยากให้การจากไปของเธอต้องมาทำให้คุณแม่คนเก่งของตัวเองติดอยู่กับหล่มที่ขึ้นไม่ได้ ”</font> ริมฝีปากของเธอเหยียดออกเป็นรอยยิ้มบาง ๆ เมื่อหันไปมองคนฟังและต้องพบกับน้ำตาที่ไร้เสียงสะอื้น <font color="#8C3864">“ นั่นแหละชาล็อต ร้องออกมา ตะโกนออกมาว่ามันเป็นความผิดของสิ่งที่พรากเธอไปจากคุณ แม้แต่พระเจ้า ถ้าคุณอยากจะเชื่อแบบนั้น ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#a39d7f">“ มัน มันไม่ใช่รถชน พวกเขาเอาแต่พูดแบบนั้นแต่ พระเจ้า.. ฉันรู้ ฉันรู้ว่ามันไม่ใช่ ”</font> ครูสาวประจำวิชาภาษาอังกฤษร้องไห้จนตัวโยก เธอพยายามกลั้นเสียงสะอื้น แต่ใบหน้าและดวงตากลับแดงก่ำจนน่าสงสาร มือของเนเรซ่าวางลงที่ไหล่ของชาล็อตก่อนจะดึงตัวของแม่ที่เสียลูกสาวไปเข้ามากอด
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ อืม ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
บางครั้งแม้แต่คำว่า รู้ หรือ เข้าใจ ก็ไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้ เนเรซ่าปล่อยให้คนที่เธอต้องมาปลอบใจได้ร้องไห้และพร่ำพรรณนาถึงความโหดร้ายที่เกิดขึ้นกับลูกสาวและผลลัพธ์ที่ตกมาสู่ตัวเธอเอง <font color="#8C3864"><i>‘ ฝันร้ายของคนที่เลือกจะมีทายาทกับทวยเทพ.. ’</i></font> ดวงตาของธิดาแห่งอะโฟรไดท์ชำเลืองมองท้องฟ้าที่แผ่ขยายกว้างไกลไร้จุดจบ เธอเห็นสายลมโชยพัดไปมาคล้ายพยายามห้อมล้อมพวกเธอเอาไว้
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
สำหรับเทพการสูญเสียนี้เกิดขึ้นได้นับครั้งไม่ถ้วนในชีวิต บางครั้งอาจเจ็บมาก บางครั้งอาจรู้สึกด้านชา แต่พวกเขาก็ยังมีโอกาสซ้ำแล้วซ้ำเล่าที่จะได้พบรักครั้งใหม่หรือสร้างทายาทคนใหม่— แต่สำหรับมนุษย์ล่ะ? ผู้ที่ตกหลุมรักสุดขั้วหัวใจและแหลกสลายลงด้วยการจากลาที่ต้องเกิดขึ้นทั้งกับคนรักรวมไปถึงลูก
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
บางทีมันอาจเป็นความทรมาณที่กัดกินตลอดทั้งชีวิตของคน ๆ นั้น ซึ่งนั่นไม่แฟร์เลย
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ความรักไม่ควรเป็นสิ่งที่ทำให้เราเจ็บปวด มันควรเป็นสิ่งบริสุทธิ์ที่โอบล้อมหัวใจของสิ่งมีชีวิตแต่เมื่อมนุษย์เรามีปัญญา ความรู้สึก ชั่วขณะหนึ่งความรักที่ซื่อตรงก็ถูกบิดให้กลายเป็นอาวุธร้ายที่แม้แต่เทพีแห่งความรักก็ยังควบคุมไม่ได้ <font color="#8C3864"><i>‘ ยิ่งเป็นคนที่เข้าใจความรู้สึกได้ดีแค่ไหน.. เรื่องนี้ก็ยิ่งเด่นชัด ’</i></font> ดังนั้นบางครั้งบุตรและธิดาของเทพีอะโฟรไดท์จึงดูเหมือนไร้หัวใจ สำหรับบางคนอาจจะเพราะยังไม่เจอความรักที่ตามหา , ส่วนบางคนก็อาจจะเป็นเพราะรู้ดีในความอันตรายของสิ่งที่เรียกว่าความรัก
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864"><i>‘ ฉันเชื่อในความรัก ’</i> </font> เนเรซ่าคิด <font color="#8C3864"><i>‘ แต่ไม่เชื่อในคนที่มาร่วมสร้างสิ่งที่เรียกว่ารัก.. ไม่เว้นแม้แต่ตัวฉันเอง ’</i> </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ บอกฉันชาล็อต ”</font> ดวงตาของเนเรซ่าเรืองขึ้นภายใต้การนำทางของพลังที่ขับเคลื่อนในตัว <font color="#8C3864">“ คุณต้องการอะไร ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#a39d7f">“ ฉัน.. ฉันต้องแก้แค้นให้ลูกสาวฉัน ” </font> ชาล็อตสะอึกสะอื้น เธอพยายามปาดน้ำตาออกจากใบหน้า ปฏิเสธที่จะพังทลายอย่างสมบูรณ์ภายในอ้อมแขนของเด็กสาวที่อายุน้อยกว่าเธอราว ๆ หนึ่งรอบนักษัตร <font color="#a39d7f">“ จัดการอะไรก็ตามที่ทำร้ายลูกสาวฉัน เพื่อ.. เพื่อที่จะได้ไม่เกิดเรื่องแบบนี้กับใครอีก ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ได้สิ ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ตามที่คุณต้องการ ” </font>
</p>
</font></font></div>
<!-- Optional Quote -->
<div class="quotee"><font face="Kanit"><font size="3">
อีเว้นท์ : ปลอบใจแฟนเก่าเทพบอเรอัส
</font></font></div>
<!-- Footer -->
<div class="footer">
<p>Timeline at [ 12:44 | 10/12/2024 ]</p>
</div>
</div>
<style>
/* Response Container */
.response-container {
max-width: 900px;
margin: 30px auto;
background: #fff;
border-radius: 15px;
box-shadow: 0 6px 15px rgba(0, 0, 0, 0.1);
padding: 30px;
border-left: 8px solid #e4bfd7; /* Soft pastel pink */
border-top: 4px solid #e4bfd7; /* Soft pastel blue */
}
/* Character Info Section */
.character-info {
display: flex;
align-items: center;
margin-bottom: 20px;
}
.character-info img {
width: 120px;
height: 120px;
border-radius: 50%;
margin-right: 20px;
border: 4px solid #e4bfd7;
}
.character-info .name {
font-size: 4em;
font-weight: bold;
color: #e4bfd7; /* Pastel pink */
}
.character-info .status {
font-size: 3em;
color: #777;
font-style: Kanit;
}
/* Dialogue Box */
.dialogue-box {
background: #efe6ec; /* Very light pastel blue */
border-radius: 12px;
padding: 80px;
font-size: 3.2em;
line-height: 1.7;
border: 1px solid #e4bfd7;
box-shadow: inset 0 2px 5px rgba(0, 0, 0, 0.05);
}
.dialogue-box p {
margin: 0;
color: #555;
}
/* Quote Section */
.quotee {
margin: 25px 0;
padding: 20px;
font-style: italic;
color: #a09f9f;
background: #f7f7f7;
border-left: 6px solid #e4bfd7;
border-radius: 8px;
}
/* Footer */
.footer {
text-align: right;
font-size: 3em;
color: #888;
}
/* Hover effects */
.response-container:hover {
box-shadow: 0 12px 20px rgba(0, 0, 0, 0.15);
}
.dialogue-box:hover {
background: #f9f9f9;
}
</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Cardo'); Cardo {font-family: 'Cardo';} </style>
<div class="response-container">
<!-- Character Info -->
<div class="character-info">
<img src="https://i.imgur.com/4cNUq3b.gif" alt="Character Avatar">
<div>
<div class="name"><font face="Cardo"><font size="5">NEREZA HENLADYS</font></font></div>
<div class="status"><font face="Kanit"><font size="3">Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10</font></font></div>
</div>
</div>
<!-- Dialogue -->
<div class="dialogue-box"><font face="Kanit"><font size="3">
<p><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#a39d7f">“ อย่ามาตลกหน่อยเลย ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ในน้ำเสียงของชาล็อตมีความไม่เชื่อผสมมากับการถอนหายใจ อีกฝ่ายไม่ใช่ตำรวจ ไม่ใช่แม้แต่ผู้หญิงที่เติบโตเต็มที่ด้วยซ้ำ ปลายนิ้วของชาล็อตที่ถือว่าเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวยกขึ้นปาดหยดน้ำซึ่งเอ่อล้นตรงหางตา <font color="#a39d7f">“ ขอบคุณนะ ไม่จำเป็นต้องลำบาก ฉันซาบซึ้งใจมากที่เธออยากช่วย ” </font>รอยยิ้มของชาล็อตเหือดแห้ง แววตาของเธอมีความจำนนต่อโชคชะตา สิ่งนั้นปกติสำหรับคนทั่วไปที่ไม่สามารถควานหาแรงบันดาลใจหรือพลังงานให้สู้ต่อ แต่ไม่ใช่กับเนเรซ่า บุตรสาวของเทพีแห่งความรักยิ้มอีกครั้งโดยเพิ่มระดับความเจ้าเล่ห์ให้ปรากฏออกมาชัดขึ้น
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ เราเคยรู้จักกันมาก่อนไหม? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#a39d7f">“ …? ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ชาล็อตไม่เข้าใจว่าเด็กสาวแปลกหน้าคนนี้กำลังถามถึงอะไร ดังนั้นเธอจึงขมวดคิ้ว
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ เราอยู่ในแวดวงสังคมเดียวกัน? ฉันดูเหมือนคนที่จะรู้เรื่องความสัมพันธ์ของคุณกับเจ้าของช็อปเปอร์คันนั้นหรือการเสียลูกสาวของคุณ? ”</font> รอยยิ้มของเนเรซ่ากดลึกจนคนฟังชะงัก <font color="#8C3864">“ ถ้าคุณไม่แน่ใจ ฉันจะตอบให้ว่า— ไม่ ฉันกับคุณไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกันเลย ฉันเด็กเกินกว่าจะเป็นคนของฝ่ายประกัน เด็กเกินกว่าจะทำงานให้ตำรวจโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ฉันดูไม่เหมือนคนที่ญาติ ๆ ของคุณอาจจะส่งมา ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เสียงหัวเราะเฉียบเย็นของคนที่อายุน้อยกว่าดังขึ้นกลางความเงียบสงบของดาดฟ้าที่ตอกย้ำให้รู้ถึงความผิดปกตินี้ <font color="#8C3864">“ คุณไม่จำเป็นต้องเชื่อว่าฉันจะทำได้ คุณสมิธ ”</font> เนเรซ่าบิดตัวคล้ายจะเดินจากไป<font color="#8C3864"> “ แค่รับรู้ว่าความปรารถนาของคุณมีคนสานต่อก็พอแล้ว ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ อ้อ.. อย่าสิ้นหวังกับเขาจนเกินไป เจ้าของช็อปเปอร์คันนั้นน่ะ ”</font> ธิดาแห่งอะโฟรไดท์หันกลับมาขยิบตาอย่างซุกซนก่อนจะขยับขาก้าวเดินออกไปพร้อมแผนการที่อัดแน่นอยู่เต็มสมอง <font color="#8C3864"><i>‘ ฉันจำเป็นต้องล่าอสูรกาย ’</i></font> ผู้สื่อสารกับความรักและห้วงอารมณ์ชำเลืองตาขึ้นมองท้องฟ้าที่อัดแน่นด้วยสายลมก่อนจะพูดเสียงเบา <font color="#8C3864">“ งานของฉันจบแล้ว ที่เหลือคือของแถม ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
คุณหนูเฮนลาดิสดึงประตูดาดฟ้าให้เปิดออกจนร่างหนาของชายที่พยายามเอาตัวแนบกับประตูเพื่อแอบฟังบทสนทนาของสาว ๆ เซถลาตามองศาของประตูที่เคลื่อนออกห่าง ดวงตาของรูเพิร์ตเบิกกว้างด้วยความตกใจ เขาร้องเสียงหลงเกือบจะล้มแต่กลับถูกมือเล็ก ๆ ของสาวสวยแปลกหน้าคว้ากำเข้าที่คอเสื้อด้านหลังจนเขาค้างกลางอากาศด้วยสภาวะที่เกือบจะหายใจไม่ออก
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ มีหนูน้อยขี้สงสัยด้วยแฮะ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#88aece">“ เฮ้ ฉันไม่ใช่หนูนะ ! ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ท่าทางเย่อหยิ่งของเนเรซ่ากับเสียงโวยวายพร้อมใบหน้าแดงก่ำของรูเพิร์ตแตกต่างแต่ก็ลงตัวจนทำให้มุมปากของคนเป็นครูยกขึ้นเล็กน้อย เนเรซ่าทันสังเกตการเปลี่ยนแปลงนั้น ผิดกับรูเพิร์ตที่มัวแต่เสยผมอย่างหัวเสีย หลังจากคิดเรื่องเล็กเรื่องน้อยในหัว ธิดาอะโฟรไดท์ชำเลืองตาขึ้นไปมองหนุ่มน้อยทองคำที่มีความรักอันแสนบริสุทธิ์ <font color="#8C3864">“ ไปคุยกับเธอสิ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#88aece">“ ห ห๊า? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
มือของเนเรซ่าวางลงบนไหล่เขาบีบเบา ๆ คล้ายให้กำลังใจ ก่อนจะเดินลงไปตามบันไดทิ้งให้พื้นที่ดาดฟ้ามีหนุ่มน้อยที่ตกอยู่ในห้วงรัก และสาวใหญ่ที่บอบสลายจากความสูญเสีย <font color="#8C3864"><i>‘ บางทีมันอาจเป็นการเริ่มต้นเรื่องใหม่ หรือไม่ก็ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาชัดเจน ’ </i></font>
</p>
</font></font></div>
<!-- Optional Quote -->
<div class="quotee"><font face="Kanit"><font size="3">
อีเว้นท์ : ปลอบใจแฟนเก่าเทพบอเรอัส
</font></font></div>
<!-- Footer -->
<div class="footer">
<p>Timeline at [ 12:56 | 10/12/2024 ]</p>
</div>
</div>
<style>
/* Response Container */
.response-container {
max-width: 900px;
margin: 30px auto;
background: #fff;
border-radius: 15px;
box-shadow: 0 6px 15px rgba(0, 0, 0, 0.1);
padding: 30px;
border-left: 8px solid #e4bfd7; /* Soft pastel pink */
border-top: 4px solid #e4bfd7; /* Soft pastel blue */
}
/* Character Info Section */
.character-info {
display: flex;
align-items: center;
margin-bottom: 20px;
}
.character-info img {
width: 120px;
height: 120px;
border-radius: 50%;
margin-right: 20px;
border: 4px solid #e4bfd7;
}
.character-info .name {
font-size: 4em;
font-weight: bold;
color: #e4bfd7; /* Pastel pink */
}
.character-info .status {
font-size: 3em;
color: #777;
font-style: Kanit;
}
/* Dialogue Box */
.dialogue-box {
background: #efe6ec; /* Very light pastel blue */
border-radius: 12px;
padding: 80px;
font-size: 3.2em;
line-height: 1.7;
border: 1px solid #e4bfd7;
box-shadow: inset 0 2px 5px rgba(0, 0, 0, 0.05);
}
.dialogue-box p {
margin: 0;
color: #555;
}
/* Quote Section */
.quotee {
margin: 25px 0;
padding: 20px;
font-style: italic;
color: #a09f9f;
background: #f7f7f7;
border-left: 6px solid #e4bfd7;
border-radius: 8px;
}
/* Footer */
.footer {
text-align: right;
font-size: 3em;
color: #888;
}
/* Hover effects */
.response-container:hover {
box-shadow: 0 12px 20px rgba(0, 0, 0, 0.15);
}
.dialogue-box:hover {
background: #f9f9f9;
}
</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Cardo'); Cardo {font-family: 'Cardo';} </style>
<div class="response-container">
<!-- Character Info -->
<div class="character-info">
<img src="https://i.imgur.com/4cNUq3b.gif" alt="Character Avatar">
<div>
<div class="name"><font face="Cardo"><font size="5">NEREZA HENLADYS</font></font></div>
<div class="status"><font face="Kanit"><font size="3">Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10</font></font></div>
</div>
</div>
<!-- Dialogue -->
<div class="dialogue-box"><font face="Kanit"><font size="3">
<p><p style="text-indent: 2.5em;">เนเรซ่ากำลังเดินอยู่ในโถงทางเดินโล่ง ๆ ของโรงเรียน เธอใช้เวลาตลอดทั้งบ่ายในการตามหาสิ่งผิดปกติแต่ก็ยังไม่เจอ <font color="#8C3864"><i>‘ หรือฉันควรรอตอนกลางคื— ไม่สิ ตอนนี้ไม่มีเวลากลางคืนด้วยซ้ำ ’</font></i> บุตรสาวของเทพีแห่งความรักยกมือขึ้นนวดขมับ เธอถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย <font color="#8C3864"><i>‘ ยอมแพ้ตอนนี้ได้ที่ไหน ’</font></i> ดวงตาของเธอกวาดมองไปรอบกาย ความว่างเปล่าที่เงียบงันเป็นสิ่งปกติสำหรับสายเลือดครึ่งเทพ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เพราะไอพวกตัวประหลาดไม่เคยทำตัวแบบ เฮ้ ฉันอยู่นี่ ! มาตั้งแต่ต้นแล้ว
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#9b7fa3">“ คุณสมิธ ผมต้องขอโทษจริง ๆ ที่ช่วยคุณไม่ได้ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เสียงพูดแปลกหูของชายคนหนึ่งแว่วตามสายลมมาจากที่ไกล ๆ เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย <font color="#8C3864"><i>‘ คุณสมิธในโรงเรียนนี้ก็เหมือนจะมีอยู่คนเดียว ฉันควรไปดูหน่อย ’</font></i> เธอก้าวไปตามเสียงพยายามเคลื่อนไหวให้เงียบเพื่อที่จะไม่รบกวนช่วงเวลาที่อาจจะเป็นส่วนตัว แม้ว่าเนเรซ่าจะค่อนข้างมั่นใจว่าคุณสมิธคงไม่คิดอยากมีความสัมพันธ์ใหม่ในช่วงนี้ ปลายทางของเสียงที่เธอได้ยินคือห้องเรียนวิชาภาษาอังกฤษ.. เนเรซ่าหลุบตาลง เธอขยับแผ่นหลังพิงกำแพงนอกห้องเรียนโดยไม่คิดจะแสดงตัว
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#a39d7f">“ ไม่เป็นไรค่ะจอร์จ ฉันผิดเองที่ไม่ทันระวังทำกุญแจหายจนได้ .. ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
กุญแจ หาย ลิ้นชัก.. อะไรสักอย่างที่บ่งบอกให้รู้ว่าชาล็อต สมิธมีเหตุผลในการจะเรียกตัวภารโรงมาช่วยงัดแงะลิ้นชักในโต๊ะทำงานเพื่อเอาข้าวของหรือไม่ก็เอกสารการบ้านสำคัญเพื่อกลับไปตรวจสอบที่บ้าน นิ้วของเนเรซ่าเคาะลงเบา ๆ ที่ต้นแขนของตัวเองอย่างพิจารณา <font color="#8C3864"><i>‘ ดูเหมือนจะปกติดี ’</i></font> ในระหว่างที่กำลังคิดว่าควรปล่อยผ่านหรือเฝ้าระวังอีกสักนิด ความผิดปกติที่ตามหาก็เริ่มเผยตัว
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#9b7fa3">“ ช่วงนี้แถวโรงเรียนมีคนหายบ่อย ๆ ”</font> จอร์จคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร <font color="#9b7fa3">“ ให้ผมไปส่งดีไหมครับ? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#a39d7f">“ ไม่เป็นไรค่ะ ฉันกลับเองได้ ” </font>ชาล็อตดูประหลาดใจ เนเรซ่าสัมผัสได้จากน้ำเสียงของเธอ เสียงกุกกักจากการเก็บข้าวของ บุตรสาวของเทพีแห่งความรักกะพริบตาปริบ ๆ ครึ่งหนึ่งในใจรู้สึกเฉยชากับการจะถูกจับได้ว่าแอบฟังแต่อีกใจก็มีความเกรงใจ สาวสวยลูกครึ่งเอเชียอเมริกาถอนหายใจเฮือกพร้อมกับยกมือขึ้นขยี้เส้นผมของตัวเอง เธอเกลียดช่วงเวลาที่ตัวเองสับสน ความลังเลประดังประเดเข้ามาจนเธอจบลงด้วยทางเลือกที่โง่ที่สุด
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#9b7fa3">“ น่าเสียดายจัง ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
หางตาของเนเรซ่ากระตุกเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงที่เหมือนจะเปลี่ยนระดับของจอร์จ มันหยาบกร้านกว่าก่อนหน้านี้และดู.. คล้ายการคำราม <font color="#8C3864"><i>‘ โอ้ เวร.. ’</i></font> เนเรซ่าหันขวับเพื่อกระชากประตูห้องเรียนให้เปิดออก <font color="#8C3864">“ ชาล็อต หมอบ ! ”</font> เธอกล่าวเสียงดังกว่าปกติทำให้ครูสาวประจำภาควิชาภาษาอังกฤษสะดุ้งเฮือกและหมอบตามคำพูดของเธอไปโดยไม่รู้ตัวจนกำปั้นของจอร์จที่เหวี่ยงออกมาพลาดเป้า
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#a39d7f">“ จ จอร์จ? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
สำหรับชาล็อตมันคือการถูกภารโรงโจมตี แต่สำหรับเนเรซ่า .. <font color="#8C3864"><i>‘ ไซคลอปส์ตัวเป็น ๆ เลยโว้ยไอเ*ี้ย ’</i></font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
สาวสวยจากเคบินสิบกรอกตา ตอนอยากเจอไม่มา ตอนไม่อยากเจอดันมา เป็นแบบนี้เหมือนกับทุกครั้ง เนเรซ่าสูดหายใจเข้า เธอก้าวมาด้านในห้องอย่างเคร่งขรึมผิดกับท่าทางกระหายเลือดของไซคลอปส์ตรงหน้า ความทรงสนใจของมันถูกเบี่ยงจากมนุษย์ไร้พิษสงมาเป็นสายเลือดครึ่งเทพที่หอมหวาน <font color="#8C3864">“ ไอหน้าตูดหมึก ปล่อยเธอไป ” </font>บุตรสาวเทพีแห่งความรักพูดเสียงต่ำ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#9b7fa3">“ โอ้.. เด็กน้อยที่แสนมั่นใจ ”</font> เสียงของจอร์จบิดเบี้ยวจนชาล็อตขวัญผวา เธอไม่เห็นร่างแท้จริงของเขาแต่ยังสัมผัสได้ถึงความคุ้มคลั่งที่ผสานมากับแรงกดดัน ดวงตาของจอร์จจ้องมองไปที่เด็กสาวแปลกหน้า เขาแลบลิ้นเลียริมฝีปากก่อนจะระเบิดหัวเราะ <font color="#9b7fa3">“ ฉันจะจัดการเธอ.. ก่อนจะส่งชาล็อตยอดรักตามลูกสาวของเธอไป เหมือนกับตอนที่เด็กคนนั้นขอร้องว่าไม่อยากถูกพรากจากแม่ !! ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#a39d7f">“ จ จอร์จ .. น นี่คุณ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ใบหน้าของชาล็อตซีดเผือก เธอเขยิบถอยหนีทั้งที่ยังนั่งอยู่บนพื้นด้วยความตื่นตระหนก
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ เป็นแกนี่เอง ”</font> เนเรซ่าหักนิ้วตัวเองจนได้ยินเสียงกระดูกดังกึก เธอค่อย ๆ หยิบมีดสั้นออกมา
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ กำลังตามหาพอดี ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่าแสยะยิ้ม ใบหน้าของเธอเอียงไปด้านข้างอย่างเย่อหยิ่งและถือดี <font color="#8C3864">“ ฉันให้โอกาสนายขอโทษเธอตอนนี้ ไม่งั้นฉันจะเตะตูดให้นายต้องกราบกรานไปจนตาย ”</font> <font size="2">(< สาบานว่าเป็นลูกอะโฟรไดท์จริง ๆ)</font> ถ้อยคำของเนเรซ่าเด็ดขาด มั่นใจ ท่าทางของเธอบ่งบอกให้รู้ว่าเธอสามารถทำได้ตามที่พูด
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#9b7fa3">“ ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมต้องขอโทษ? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
โอ้โห ตรรกะป่วยซะด้วย
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
คิ้วของเนเรซ่ากระตุกอย่างเหลืออด เธอกัดฟันกรอกก่อนจะเค้นหัวเราเหอะ <font color="#8C3864">“ ได้ ถ้างั้นก็อย่ามาร้องไห้คร่ำครวญแล้วกัน ”</font> สองร่างของอสูรและครึ่งเทพทะยานเข้าหากัน ในสายตาของพวกเขามันคือการต่อสู้ที่เดิมพันด้วยชีวิต กำปั้นหนักแน่นและเรี่ยวแรงเหนือมนุษย์ของไซคลอปส์ ปะทะกับอาวุธสัมฤทธิ์ที่ถูกสร้างมาเพื่อสังหารชีวิตอสูรกาย มันเป็นการต่อสู้ที่มีความเสี่ยงเนื่องจากห่างออกไปก็ยังมีคนนอก
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
แต่ในสายตาคนนอก…
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ชาล็อตกะพริบตาปริบ ๆ กับสิ่งที่เธอเห็น สาวสวยในเดรสลูกไม้และรองเท้าส้นสูงกับชายฉกรรจ์วัยกลางคนกำลังอยู่ประชิดกัน คนหนึ่งออกหมัดอย่างชำนาญ อีกคนก็หลบอย่างว่องไว แต่สิ่งที่อยู่ในมือคนหลบกลับเป็นไม้ตียุงสีส้มจี๊ด สาวสวยที่สมควรจะนั่งอย่างสงบเหมือนกับแมวของลูกคนรวยตอนนี้กลับใช้ไม้ตียุงฟาดหน้าฟาดตัวชายแก่คนนั้นอย่างต่อเนื่อง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ครูสาวประจำภาควิชาภาษาอังกฤษเอียงคอ <font color="#a39d7f"><i>‘ เขาทำร้าย..ลูกสาวฉัน..แต่เขา..เขากำลังถูกเด็กคนหนึ่งไล่ตี?? ’</i></font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#9b7fa3">“ ยัยเด็กสารเลว ! ”</font> ไซคลอปส์ที่ใช้นามว่าจอร์จคำรามลั่น เขารวบรวมพละกำลังโผเข้าโอบเอวของบุตรสาวแห่งเทพีความรักและผลักให้แผ่นหลังของเธอกระแทกกับกระจกห้องเรียนจนแตกกระจาย แลกมากับการที่มีดสั้นสัมฤทธิ์ถูกปักลงที่ไหล่เขาอย่างแรงพร้อมกับเฉือนลงมาตัดเส้นเอ็นที่ไหล่ซ้ายให้เขาไม่สามารถใช้การแขนได้อีก <font color="#9b7fa3">“ อ๊ากก ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ตาแก่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ! ”</font> ขาเรียว ๆ ของเนเรซ่ายกขึ้นเตะสีข้างของไซคลอปส์ตัวนั้นก่อนจะตามด้วยการใช้เข่าผลักท้องของมันให้ถอยห่างออกไป ส่วนหนึ่งเป็นเพราะชุดที่ไม่ได้คล่องตัวทำให้เธอเชื่องช้า แต่ผู้หญิงที่ผ่านคลาสเรียนมีดสั้นของไพเพอร์ แม็กลีนไม่มีทางพ่ายแพ้อย่างหมดรูป <font color="#8C3864"><i>‘ ถึงฉันจะตาย ไอหมอนี่ก็ต้องพิการ ! ’</i></font> หลังจากโรมรันฟันแทงกันไปพักใหญ่จนสภาพห้องเรียนใกล้เคียงกับคำว่าเละเทะ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เธอและไซคลอปส์ยืนตรงข้ามกันอยู่คนละฝั่งของห้อง ต่างคนต่างหอบหายใจ ฝ่ายที่หนักที่สุดคงต้องบอกว่าเป็นเนเรซ่า .. เธอเป็นบุตรสาวเทพีแห่งความงามไม่ใช่เทพแห่งสงครามหรือการต่อสู้ ขอบเขตพลังก็ยังไม่ได้พัฒนาไปจนถึงขั้นที่เอื้อต่อการประลอง ทั้งหมดที่แสดงออกจึงเป็นขีดจำกัดทางร่างกายที่มาจากการฝึกฝน
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864"><i>‘ จะทำยังไงดี.. ควรทำยังไงดี ’</i></font> ความคิด แผนการ เล่ห์กลทั้งหมดถูกนำออกมากางในหัวเพื่อหาตัวเลือกที่ดีที่สุด เนเรซ่ายั่วยุเขาจนถูกครอบงำไปด้วยความโกรธแล้ว แต่สิ่งที่แย่ที่สุดคือ เธอหาจังหวะปิดฉากไม่ได้และอีกฝ่ายก็เริ่มรู้ตัวว่าล้มเธอไม่ได้เช่นกัน
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เสี้ยววินาทีที่เธอลังเล.. ทีละน้อยดวงตาของเนเรซาค่อย ๆ เบิกกว้างเมื่อรู้สึกถึงร่างหนาที่พุ่งเฉียดไหล่ของเธอไป
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เป้าหมายของมันไม่ใช่เธออีกต่อไป
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
มือหยาบกร้านของไซคลอปส์กางออกหมายจะคว้าตัวของชาล็อตที่ผงะถอยหลัง แต่เมื่อระยะห่างระหว่างมือของมันและเป้าหมายเหลือไม่ถึงคืบ เจ้าชายขี่ม้าขาวในสภาพเหงื่อโชกก็ปรากฏตัว เท้าของเจ้าชายคนนั้นเตะปัดแขนของอสูรกายอย่างแรง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#88aece">“ จอร์จ คุณทำบ้าอะไรของคุณ !! ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864"><i>‘ จังหวะสวยมากไอหนูรูเพิร์ต ’</i></font> เนเรซ่าลอบแสดงความยินดีอยู่ลึก ๆ ในใจ แม้จะเริ่มมองว่านี่เป็นเรื่องยุ่งยากขึ้นทุกที คิ้วของเธอเลิกขึ้นเล็กน้อยเมื่อเห็นวิธีการที่นายน้อยเลอวีนโอบประคองครูสาวเอาไว้ในอ้อมแขนอย่างปกป้องแต่ก็ทะนุถนอม <font color="#8C3864"><i>‘ เอาซะอิจฉาเลยแฮะ ’</i></font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่ายกมือขึ้นปาดคราบเลือดที่มุมปากของเธอเองก่อนจะส่งเสียง <font color="#8C3864">“ หน้าด้านจริง ๆ จอร์จ สู้ไม่ได้ก็เล่นทีเผลอ? เหอะ.. ไร้ยางอางชะมัด ”</font> คำยั่วยุของสายเลือดอะโฟรไดท์ได้ผลอย่างร้ายกาจพอ ๆ กับสายเลือดอะธีน่า เนเรซ่ากระตุกยิ้มมุมปาก เธอโน้มตัวลงคล้ายกับกำลังรอการพุ่งชนของกระทิง<font color="#8C3864"> “ มาเลย ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
จอร์จคำรามในลำคอ เขาหันกลับมาหาเธอ พุ่งเข้ามาหมายจะคว้าตัวสายเลือดแห่งความรัก ทว่าเนเรซ่ากลับพลิกตัว เธอมีสิ่งหนึ่งที่ต้องทำให้เรียบร้อย นั่นคือการมุ่งไปใช้สันมือสับหลังคอทั้งของรูเพิร์ตและชาล็อต– พวกเขาเป็นมนุษย์ ความรุนแรง ความตาย หรือปีศาจ ทั้งหมดนี้ให้พวกเขาคิดว่าเป็นความฝันคงจะดีกว่า
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ เอาล่ะ.. หนนี้แกตายจริง ๆ แน่ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
การต่อสู้ของพวกเขาดำเนินต่ออีกไม่นานและในที่สุด เนเรซ่าก็ปราบไซคลอปส์ตัวใหญ่ได้สำเร็จ เธอเหยียบไหล่เขาให้แนบกับพื้น <font color="#8C3864">“ ถ้านายทำตามคำสั่งฉัน บางทีฉันอาจจะปล่อยให้นายรอด ”</font> เนเรซ่าย้ำเสียงเรียบในขณะที่กดน้ำหนักเท้ามากขึ้นจนอสูรกายที่ถูกเหยียบร้องโอดโอย
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#9b7fa3">“ ได้ ได้ ฉันทำทุกอย่าง ! ”</font> จอร์จตะโกนตอบรับอย่างสิ้นหวัง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ดี ถ้างั้นเริ่มจากเก็บโต๊ะกับจัดเก้าอี้ให้เรียบร้อย ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เธอเตะเขาไปทางกองข้าวของที่กระจัดกระจาย ด้วยความกลัวที่จะถูกมีดสัมฤทธิ์คม ๆ นั้นฝากบาดแผลลึกเพิ่ม แม้จะใช้การแขนได้แค่แขนเดียวแต่จอร์จก็ยังพยายามจัดการภายในห้องเรียนให้เรียบร้อยตามความเคยชินจากการเป็นภารโรงของเขา<font color="#8C3864"> “ ต่อไปก็ขอโทษเธอซะ ”</font> ปลายนิ้วของเธอชี้ไปที่ร่างของชาล็อตซึ่งกำลังหมดสติ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#9b7fa3">“ ท ทำไมฉันต้อง—- ”</font> เสียงของเขาขาดหายทันทีที่เห็นแววตาเย็นเฉียบราวกับมีดที่ทิ่มแทง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#9b7fa3">“ ได้ ๆ ฉันขอโทษ !! ฉันขอโทษที่ฆ่าลูกสาวเธอ ฉัน ”</font> เขาลนลานกล่าวขอโทษออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าพร้อมกับก้มหัวลง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่าเอียงคอ เธอชำเลืองมองชาล็อตที่หลับตาพริ้มก่อนจะหลุบตาลง เท่านี้เธออาจจะพึงพอใจขึ้นบ้าง แม้ว่าจะไม่ได้ยินกับตัวก็ตาม <font color="#8C3864"><i>‘ ถ้างั้นก็ไม่จำเป็นต้องเก็บเขาไว้แล้ว ’</i></font> เธอไม่เคยสัญญาว่าจะปล่อยเขา เธอแค่พูดว่าอาจจะ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังเมตตาด้วยการใช้วิธีไปที่เร็วที่สุดด้วยการใช้หอกแทงทะลุอกในคราวเดียว ดวงตาสีฟ้าหม่นแสงมองดูร่างของอสูรกายที่สลายหายไปเป็นแสงระเรื่อสีทอง เธอถอนหายใจ.. หันมองรูเพิร์ตและชาล็อตที่สลบอิงกันโดยใช้แผ่นหลังพิงกับโต๊ะทำงานด้วยสายตาที่อ่อนลงหลายระดับ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ไม่มีความจำเป็นต้องอยู่ต่อแล้ว
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ธิดาแห่งอะโฟรไดท์เก็บอาวุธของตัวเองลง เธอหันหลังหมายจะจากไปแต่ฝีเท้าก็กลับชะงัก
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
…
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
หลายชั่วโมงต่อมาเมื่อพวกเขาตื่นขึ้น รูเพิร์ตยังคงสับสนและจดจำเรื่องใด ๆ ไม่ได้เลย ส่วนชาล็อต.. เดิมทีเธอคิดว่าตัวเองพึ่งจะเผชิญหน้ากับฝันร้ายที่ยากจะลืม แต่เมื่อเธอกำมือ สัมผัสหยาบ ๆ ของกระดาษก็ทำให้เธอก้มหน้าลงมอง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<i>‘ เขาขอโทษแล้ว ’</i>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
บนกระดาษนั้นมีตัวอักษรหวัด ๆ เขียนเอาไว้อย่างสวยงาม ดวงตาของเธอสั่นระริกก่อนจะยกมือขึ้นปิดใบหน้าพร้อมถอนหายใจด้วยความโล่งอก คนร้าย.. สิ่งที่พรากบุคคลที่เธอรักที่สุดในโลกนี้ไป ในที่สุดก็..ถูกจัดการอย่างที่ควรแล้ว
</p>
</font></font></div>
<!-- Optional Quote -->
<div class="quotee"><font face="Kanit"><font size="3">
จบอีเว้นท์ปลอบใจแฟนเก่าบอเรอัส<br>
ประลองไซคลอปส์ Level 35 - ชนะ<br>
สินสงคราม : ?
</font></font></div>
<!-- Footer -->
<div class="footer">
<p>Timeline at [ 18:39 | 10/12/2024 ]</p>
</div>
</div>
หน้า:
[1]