[ประเทศโปรตุเกส, ลิสบอน] Kimberly Walker House
<style type="text/css">BODY{background:url("https://i.imgur.com/ds1YD9N.png"); background-attachment:fixed; }</style>
<style type="text/css">.head1 {background-color:none ;}.head2 {background-color:none ;}</style>
<style>
#boxba {
border: 0px outset #d47d3a;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
box-shadow: #817772 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/GzZzkAb.png");
}
</style>
<style>
#boxOO {
width: 850px;
border: 0px outset #cbb989;
border-radius: 30px;
padding: 35px;
box-shadow: #504C4E 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/3bMNtWQ.png");}
</style>
<div id="boxba">
<div align="center" style="margin: 0px; padding: 0px; word-wrap: break-word; color: #444444; font-size: 14px; list-style-type: none; font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif;"><br>
<br><br>
<div id="boxOO">
<br>
<div style="text-align: center;">
<font face="Browallia New" style="font-family: " browallia="" new";="" color:="" rgb(127,="" 57,="" 1);="" font-size:="" 12px;="" text-align:="" start;="" margin:="" 0px;="" padding:="" overflow-wrap:="" break-word;"=""><font size="5" style="margin: 0px; padding: 0px; word-wrap: break-word;"><div style="text-align: center;">
<br>
<img src=" " border="0" alt=""> <br><br></div></font></font>
<span style="text-shadow: rgb(207, 180, 209) 0px 0px 1px, rgb(207, 180, 209) 0px 0px 5px, rgb(207, 180, 209) 0px 0px 10px, rgb(207, 180, 209) 0px 0px 30px;">
<font face="Browallia New" style="" size="7"><pat style=""></pat>
<font color="#ffffff"><pat>Kimberly Walker House</pat></font></font></span></div>
<br>
<div style="font-family: " browallia="" new";="" text-align:="" center;"="">
<font face="Browallia New" ;="" margin:="" 0px;="" padding:="" 0px;"="" <span="" style="text-shadow: #cfb4d1 0px 0px 0.5em;" color="#ffffff" size="4">
<i style=""><font face="Kanit" size="4">{ ลิสบอน - โปรตุเกส }</font></i></font></div>
<br><div style="text-align: center;">
<img src="https://i.imgur.com/0tE6L8k.png" width="450" border="0"> <br></div>
<br> <center>
<link href="https://dl.dropbox.com/s/r8loa4wmld39juk/nevada.css" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Damion" rel="stylesheet">
<div id="rnevada">
<div class="rcontainer" style="border-color: #000; outline-color: #000;">
<div class="rbg"><img src="https://hips.hearstapps.com/hmg-prod.s3.amazonaws.com/images/living-room-ideas1-1524243825.jpg">
<img src="https://i.imgur.com/q8DDusc.png"></div>
<div class="rdesc">
<div style="font: 37px/23px Damion;color: #000;text-transform: lowercase;margin-top: -10px;">Kimberly</div>
<div style="width: 30px; height: 1px; background: #000; margin: 0 auto; margin-bottom: 10px; margin-top: 13px;"></div>
<div style="height: 400px; overflow: auto; text-align: justify; font: 12px/13px Calibri; color: #000; padding-right: 5px;"><font color=" #000000" face="Kanit" size="2">พื้นที่ซึ่งเคยเต็มไปด้วยความรักและความอบอุ่นของคิมเบอร์รี่ วอล์กเกอร์ สุภาพสตรีแสนมหัศจรรย์ที่มีโอกาสได้พบรักกับชายคนหนึ่งจนมีโซ่ทองคล้องใจน้อย ๆ .. โดยไม่รู้เลยว่าชายที่เธอรักจนสุดหัวใจจะเป็นหนึ่งในตัวตนที่ไม่อาจอยู่เคียงข้างเธอได้ตลอดกาล ความรักหวานชื่นตลอดหลายปีทำให้คิมเบอร์รี่ต้องละทิ้งความชื่นชอบของตัวเอง ผันตัวมาเป็นแม่บ้านภายในบ้านเล็ก ๆ แสนอบอุ่น จนกระทั่งโศกนาฏกรรมได้พรากทุกอย่างไปจากชีวิตของเธอ<br><br>ความอบอุ่นเปลี่ยนมาเป็นหนาวเหน็บ ความเงียบสงบกลายมาเป็นเสียงที่ปะทุและกรีดร้องซ้ำ ๆ ว่าข้างกายเธอไม่เหลือใครอีก คิมเบอร์รี่ตกอยู่ในความโศกเศร้าและไม่สามารถลืมได้ ท่ามกลางบ้านที่อัดแน่นไปด้วยความทรงจำของพวกเขา</font></div>
</div>
</div>
</div>
</center>
<br><br><br>
<center>
<center>
<style>
#boxEw {
width: 630px;
border: 0px solid;
border-radius: 20px;
padding: 50px;
box-shadow: #817772 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/iYYOtvJ.png");}
</style>
</center>
<center>
<div id="boxEw">
<div align="center" style="list-style-type: none;">
<font size="7" color="#ffffff">
<img src=" " width="250" border="0">
<span style="text-shadow: rgb(207, 180, 209) 1px 4px 3px;"><br><pat>Kimberly House</pat></span></font>
<br><font color=" #ffffff" face="Kanit" size="4">『<i> บ้านแสนสุข.. ความทรงจำ.. และความคิดถึง</i> 』</font></div><br>
<div><div>
<font color="#ffffff" face="Kanit" size="4">
ภายในลิสบอนประเทศโปรตุเกสแถวบริเวณเขตชานเมืองมีบ้านหลังเล็ก ๆ สีเหลืองแทรกตัวอยู่กลางตึกคอนกรีตมากมาย เบื้องหน้าเป็นสวนหย่อมที่เต็มไปด้วยดอกไม้พันธุ์เล็กเช่นเดซี่ ไลแลค หรือฟอร์เก็ตมีนอท ทางเดินปูลาดด้วยหินจนส่งเสียงกรอบแกรบทุกครั้งที่ก้าวเท้าไปยังประตู ' ยินดีต้อนรับเข้าสู่ครอบครัววอล์กเกอร์ ' ป้ายไม้สลักสีซีดถูกแขวนไว้เหนือประตูอย่างอบอุ่น เพื่อต้อนรับผู้มาเยือนเข้าสู่บ้านพักของคิมเบอร์รี่ วอล์กเกอร์
</font><br>
<br>
</div></div></div>
<br><br><br><p></p></center></center></div>
<br><br><br></div>
</div>
<style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}</style><style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}
img { filter: alpha
(opacity=100); opacity:1.0;}img:hover { filter: alpha(opacity=70);
opacity:.7 } img {-webkit-transition:0.7s; -moz-transition:0.7s;
-o-transition:0.7s;}
img:hover{
-webkit-transform:scale(0.9);
transform:scale(0.9);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transform:scale(1.0);
transform:scale(1.0);
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}</style><p></p>
<style id="Gather Codes." type="text/css"> img{ -webkit-transition: all 0.4s linear; -moz-transition: all 0.4s linear; transition: all 0.4s linear;} img:hover { -webkit-transition:1s; -webkit-filter: invert(1); -moz-filter: invert(1);}</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Sriracha'); Pat {font-family : 'Sriracha';}</style>
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Nymeria เมื่อ 2024-12-28 21:34 <br /><br /><style>
.chaos {
width: 700px;
margin: 10px auto;
background: #111;
outline: #0d0d0d 1px solid;
padding: 10px;
color: #999;
line-height: 1;
}
.chaos im {
width: 660px;
height: 140px;
overflow: hidden;
display: block;
position: relative;
background: var(--color);
}
.chaos im img {
width: 660px;
filter: grayscale(100%);
mix-blend-mode: multiply;
outline: #5f3c8a 1px solid;
}
.chaos>div {
outline: #0d0d0d 1px solid;
padding: 10px;
background: #222;
}
.chaos imagen {
position: relative;
border-radius: 100%;
display: block;
overflow: hidden;
width: 100px;
height: 100px;
padding: 0px;
border-top: #999 2px solid;
border-left: #999 2px solid;
border-bottom: var(--color) 2px solid;
border-right: var(--color) 2px solid;
top: -50px;
left: 105px;
position: relative;
z-index: 15;
}
.chaos imagen img {
width: 100px;
height: 100px;
border-radius: 50%;
}
.chaos dato {
background: var(--color);
font: 11px 'Inconsolata';
text-transform: uppercase;
padding: 5px;
display: block;
width: 85px;
border-radius: 25px;
margin-bottom: 5px;
position: relative;
top: -110px;
left: 10px;
text-align: center;
}
.chaos h2 {
position: relative;
margin-top: -225px;
padding: 20px;
text-align: right;
text-transform: uppercase;
}
.chaos h2 n {
display: block;
font: 21px Raleway;
font-weight: 100;
letter-spacing: -1px;
line-height: 15px;
}
.chaos h2 m {
display: block;
}
.chaos h2 x {
display: block;
font: 26px Oswald;
letter-spacing: 0px;
line-height: 20px;
letter-spacing: 3px;
font-weight: 200;
}
.chaos h2 l {
display: block;
font: bold 29px Montserrat;
line-height: 23px;
letter-spacing: -1px;
color: var(--color);
animation: glow 2s ease-in-out infinite alternate;
}
@-webkit-keyframes glow {
from {
text-shadow: 0 0 5px #ccc, 0 0 15px #ccc, 0 0 25px #ccc, 0 0 35px #ccc
}
to {
text-shadow: 0 0 20px #111, 0 0 30px #111, 0 0 40px #111
}
}
.chaos texto {
display: block;
text-align: justify;
padding: 80px 30px 30px;
background: #e0e0e0;
font-size: 11px;
outline: #0d0d0d 1px solid;
margin-top: -65px;
color: #444;
}
.chaos h2:after {
content: " ";
width: 150px;
height: 1px;
background: #333;
display: block;
position: relative;
left: 240px;
top: 20px;
}
.chaos frase {
outline: #0d0d0d 1px solid;
margin-top: 1px;
display: block;
padding: 10px;
background: #0f0f0f;
text-transform: uppercase;
font: 9px calibri;
color: #666;
text-align: right;
line-height: 15px;
}
.chaos .Creds {
outline: #0d0d0d 1px solid;
margin-top: 1px;
display: block;
padding: 10px;
background: #0f0f0f;
text-transform: uppercase;
font: 8px calibri;
color: #666;
text-align: center;
width: 80px;
margin-top: -35px;
line-height: 15px;
background: rgba(255, 255, 255, 0.1);
text-decoration: none;
}
.chaos br {
display: none;
}
.chaos texto br {
display: block;
}
</style>
<div class="chaos">
<div>
<im><img src="https://i.imgur.com/EGURcM2.png"></im>
<imagen><img src="https://i.imgur.com/kR6reOS.png"></imagen>
<dato>22-12-2024</dato>
<dato>06.45 AM</dato>
<h2>
<n>I want to be your</n>
<l>everything</l>
<x>little darling</x>
</h2>
<texto><br><span id="docs-internal-guid-8df57c80-7fff-0cf4-35aa-5732f2d6aa1d"><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" style=""><font color="#696969" style=""><font face="Kanit">
</font></font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font size="3" style=""><font color="#696969" style=""><span style="background-color: transparent; color: rgb(0, 0, 0); font-size: 11pt;"><b style=""><font face="Arsenal SC">AROUND THE WORLD TRIP WHITE KIM - 1<br><br></font></b><font face="Sarabun, sans-serif">
</font></span></font></font></div><font size="3" style="" face="Kanit"><font color="#696969"> การเดินทางลัดทวีปด้วยพลังของเทพเจ้าทำให้ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วจนเกินกว่ามนุษย์ธรรมดาจะตั้งตัวได้ทัน ร่างบางของไนมีเรียปรากฏตัวขึ้นที่ลานหน้าบ้านหลังหนึ่งในลิสบอน ประเทศโปรตุเกส ท่ามกลางเสียงลมพัดแผ่วเบาและกลิ่นไอทะเลที่ลอยมาจากระยะไกล คลื่นอากาศรอบตัวเธอยังหมุนวนเล็กน้อยจากแรงของการวาร์ปข้ามเขตแดน มือเรียวยกมือแตะขมับ สูดลมหายใจลึกเพื่อปรับตัวให้เข้ากับความรู้สึกที่ยังเวียนศีรษะเล็กน้อย</font></font></span><p></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> </font><font size="3" face="Kanit" color="#9932cc">“นี่แหละสินะ ผลข้างเคียงของการดีดนิ้วแบบไม่เตือนล่วงหน้า”</font><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> เธอบ่นกับตัวเองเบา ๆ</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> ข้างเธอคือคลาริสซ่า วิญญาณแม่มดผู้เป็นเพื่อนร่วมทางปรากฏตัวขึ้นในลักษณะโปร่งแสง ร่างโปร่งแสงของเธอดูสั่นไหวเล็กน้อยเหมือนเปลวเทียนในสายลมพร้อมบ่นอุบ</font><font size="3" face="Kanit"><i style=""><font color="#4b0082"> </font><font color="#2f4f4f">"นานๆ ทีได้ไหม ฉันก็ไม่ได้ชอบวิธีการเดินทางแบบนี้เท่าไหร่หรอก" </font></i></font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> เมื่อปรับสภาพได้แล้ว ไนมีเรียก็กวาดสายตามองบ้านที่ตั้งอยู่เบื้องหน้า บ้านสีขาวขนาดกลาง มีสวนหน้าบ้านที่ถูกปล่อยให้รกเล็กน้อยเหมือนเจ้าของบ้านไม่ได้ดูแลมันเท่าไรในช่วงที่ผ่านมา หน้าต่างถูกปิดสนิท บรรยากาศรอบตัวชวนให้รู้สึกถึงความเงียบเหงาและความว่างเปล่าที่แทรกซึมอยู่ในอากาศ</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> </font><font size="3" face="Kanit" color="#9932cc"><b><i>"บ้านวอล์กเกอร์"</i></b></font><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> ชื่อที่คุณดีบอกกับเธอก่อนจะดีดนิ้วส่งมา ร่างบางพยายามประเมินสถานการณ์ในหัว ก่อนจะนึกถึงคำร้องขอที่ได้รับมอบหมาย—ช่วยปลอบโยนคิมเบอร์ลีย์ วอล์กเกอร์ อดีตคนรักของคุณดี ผู้กำลังจมอยู่ในความโศกเศร้าจากการสูญเสียสามีที่รัก ตามมาด้วยลูกสาวตัวน้อย</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> </font><font size="3" face="Kanit" color="#9932cc">“คิมเบอร์ลีย์...” </font><font size="3" face="Kanit" color="#696969">ไนมีเรียพึมพำออกมาเบา ๆ เสียงของเธอแฝงไว้ด้วยความตั้งใจปนระแวดระวัง แม้เธอจะมีความมั่นใจในตัวเองมาก แต่การต้องแสดงตัวเป็นญาติของใครบางคนที่เธอไม่เคยพบเจอมาก่อนเลยก็ยังทำให้เธอรู้สึกกดดัน</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> </font><font size="3" face="Kanit" color="#2f4f4f"> “ทำไมทำหน้าแบบนั้นแน่ใจหรือว่าเตรียมตัวมาดีแล้ว?” </font><font size="3" face="Kanit" color="#696969">คลาริสซ่าถาม ดวงตาสีแดงเรืองแสงจับจ้องเด็กสาวอย่างพินิจพิเคราะห์</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> </font><font color="#9932cc"><font size="3" face="Kanit"> </font><font size="3" face="Kanit">“พร้อมไม่พร้อมตอนนี้ก็ไม่มีทางเลือกอื่น ขาก้าวขึ้นเวทีมาแล้วข้างหนึ่งให้ทำยังไง..”</font></font><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> ไนมีเรียตอบพร้อมกับยักไหล่ ก่อนจะเดินไปหยุดที่หน้าประตูบ้าน เธอยกมือขึ้นเคาะประตูสองครั้งก่อนจะกดกริ่ง เสียงกริ่งเบา ๆ ดังขึ้นสะท้อนในความเงียบรอบตัว เธอกระชับเสื้อคลุมให้เข้าที่ พยายามซ่อนความประหม่าไว้ใต้ใบหน้าที่สงบนิ่ง</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> ไม่นานนัก ประตูไม้สีขาวค่อย ๆ เปิดออก เผยให้เห็นร่างของคิมเบอร์ลีย์ วอล์กเกอร์ หญิงวัยกลางคนที่มีใบหน้าอ่อนโยนแต่ดูโรยรา เสื้อคาร์ดิแกนสีหม่นที่เธอสวมอยู่ยิ่งขับให้เธอดูเศร้าสร้อยมากขึ้น ดวงตาของคิมเบอร์ลีย์สบกับไนมีเรียอย่างสงสัย</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> </font><font size="3" face="Kanit" color="#9932cc">“คุณนายวอล์กเกอร์?” </font><font size="3" face="Kanit" color="#696969">ไนมีเรียถามน้ำเสียงสุภาพที่ตั้งใจจะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกสบายใจ</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> </font><font size="3" face="Kanit" color="#008080">“ใช่ค่ะ” </font><font size="3" face="Kanit" color="#696969">คิมเบอร์ลีย์ตอบเบา ๆ เสียงของเธอแผ่วเหมือนคนที่ไม่ได้พูดคุยกับใครมานาน </font><font size="3" face="Kanit" color="#008080">“คุณเป็นใคร?”</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> </font><font size="3" face="Kanit" color="#9932cc"> “ฉันชื่อไนมีเรียค่ะ เป็นญาติของมาร์ค” </font><font size="3" face="Kanit" color="#696969">เปลี่ยนตัวเองมาเป็นมุมเด็กสาวกล่าวด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนที่สุดเท่าที่จะทำได้</font><font size="3" face="Kanit" color="#9932cc"> “หากว่าพอมีเวลา.. ฉันมีเรื่องอยากพูดคุยกับคุณสักเล็กน้อย”</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> เพียงแค่ได้ยินชื่อของมาร์ค ดวงตาของคิมเบอร์ลีย์ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย ความเศร้าหมองที่ล้นปรี่กลับถูกแทนที่ด้วยแววตาแห่งความทรงจำ เธอเปิดประตูออกกว้างขึ้น </font><font size="3" face="Kanit" color="#008080">“เข้ามาสิคะ”</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> ผู้เป็นแขกเดินตามคิมเบอร์ลีย์เข้าไปในบ้าน ขณะที่คลาริสซ่าล่องลอยติดตามอยู่ห่าง ๆ แม้ร่างโปร่งแสงของเธอจะไร้เสียงฝีเท้า แต่เธอก็ไม่ละสายตาจากบรรยากาศที่แสนเงียบงันรอบตัว บรรยากาศภายในบ้านอบอวลด้วยกลิ่นอายของความทรงจำ โต๊ะไม้กลางห้องยังวางแจกันดอกไม้แห้งที่คงเคยสดใสในวันที่ดีกว่านี้ กรอบรูปครอบครัวที่จัดวางไว้รอบห้องดูเหมือนจะพูดคุยเรื่องราวที่ไม่ต้องการคำอธิบายใด ๆ</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> จังหวะปรายสายตาสังเกตร้อมห้องโถงธิดาเฮคาทีก็ชะงักและหยุดยืนตรงนั้น สายตาของเธอกวาดมองไปยังภาพถ่ายของเด็กหญิงตัวน้อยที่กำลังยิ้มกว้างในอ้อมแขนของชายคนหนึ่ง ใบหน้าของมาร์ค—หรือที่เธอรู้จักในนามคุณดี—ปรากฏอยู่ในภาพถ่ายเหล่านั้น แต่เป็นใบหน้าที่ดูเรียบง่ายและธรรมดาอย่างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> </font><font size="3" face="Kanit" color="#9932cc"> “พวกเขาดูมีความสุขนะคะ”</font><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> ไนมีเรียเอ่ยขึ้น พลางชี้ไปที่ภาพถ่าย คิมเบอร์ลีย์ที่กำลังจัดเก้าอี้ให้เธอนั่งเงยหน้ามองไปที่ภาพถ่ายนั้นเช่นกัน</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> </font><font size="3" face="Kanit" color="#008080"> “ใช่ค่ะ...เขาเคยทำให้ทุกอย่างในชีวิตฉันดูสว่างไสว เราเคยมีความสุขกันในทุกวัน” </font><font size="3" face="Kanit" color="#696969">คิมเบอร์ลีย์ตอบเบา ๆ รอยยิ้มบาง ๆ ที่ปนไปด้วยความเศร้าผุดขึ้นบนใบหน้าของเธอ</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> ไนมีเรียสูดลมหายใจลึก ก่อนจะยื่นมือเข้าไปในกระเป๋าแล้วหยิบเครื่องรางโอมาโมริออกมา</font><font size="3" face="Kanit" color="#9932cc"> “ฉันมาเพื่อส่งมอบสิ่งนี้ค่ะ มาร์คฝากฉันไว้นานแล้ว เขาบอกว่าคุณควรเก็บมันไว้”</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> เมื่อได้ยินเช่นนั้น คิมเบอร์ลีย์ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะยื่นมือมารับเครื่องรางนั้นไว้ในมือ ดวงตาของเธอสั่นไหว น้ำตาคลอขึ้นมาทันที</font><font size="3" face="Kanit" color="#008080"> “ผ่านไปนานขนาดนี้ที่แท้เขายัง...คิดถึงฉันอยู่หรือ?”</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> ไนมีเรียสบตากับอีกฝ่าย เธอรู้ว่าคำพูดต่อจากนี้จะต้องเปี่ยมไปด้วยความจริงใจ</font><font size="3" face="Kanit" color="#9932cc"> “ค่ะ ฉันเชื่อว่าเขายังคิดถึงคุณแม้เขาอาจไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้ว แต่ความรักและห่วงใยของเขายังคงอยู่รอบตัวคุณเสมอ”</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> คำพูดของเธอเหมือนกับคลื่นที่ซัดเข้าหาฝั่ง คิมเบอร์ลีย์ก้มหน้าลง น้ำตาของเธอกลั่นเป็นเม็ดใสพรุ่งพรูอย่างเงียบงัน ขณะที่มือนั้นกำเครื่องรางไว้แน่น ไนมีเรียมองภาพนั้นด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ทั้งสงสาร เห็นใจ และภาคภูมิใจในความตั้งใจของตัวเองที่มีความกล้าพอจะช่วยเหลือผู้หญิงคนนี้</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> <b><i> คิมเบอร์ลีย์คือมารดาที่สูญเสียลูกสาว และเธอเองก็คือเด็กสาวผู้ไม่เคยมีแม่ </i></b></font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> ความเข้าอกเข้าใจจากจุดเล็กๆ กลายเป็นความปรารถนาที่จะให้คุณผู้หญิงตรงหน้าได้พบกับความสุขสงบอย่างแท้จริง ในหัวใจของเธอ ไนมีเรียรู้ดีว่าการปลอบโยนความเศร้าไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เธอเลือกที่จะเริ่มต้นทีละน้อย ทีละคำ และทีละความหวังใหม่ ๆ ที่จะทำให้ชีวิตของคิมเบอร์ลีย์กลับมามีแสงสว่างอีกครั้ง</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> ห้องนั่งเล่นที่เงียบสงบอาบไล้ด้วยแสงแดดยามสาย กลายเป็นที่พึ่งพิงแห่งใหม่ของคิมเบอร์ลีย์ วอล์กเกอร์ หญิงผู้มีรอยแผลลึกในหัวใจจากความสูญเสียที่ยากจะเยียวยา ไนมีเรียมองอีกฝ่ายที่นั่งอยู่ตรงข้าม แววตาของคิมเบอร์ลีย์เปล่งประกายเล็กน้อย ราวกับเศษเสี้ยวของความสุขในวันวานได้กลับคืนมาแม้เพียงชั่วขณะ</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> คิมเบอร์ลีย์เลื่อนนิ้วสัมผัสเครื่องรางโอมาโมริในมือเบา ๆ เนื้อนุ่มของผ้าสีเขียวประดับลวดลายสีทองด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย เธอเงยหน้าขึ้นสบตากับไนมีเรีย </font><font size="3" face="Kanit" color="#008080">"ฉันไม่รู้จะพูดคำขอบคุณยังไงให้เพียงพอ" </font><font size="3" face="Kanit" color="#696969">น้ำเสียงของเธอสั่นเครือ แต่ก็แฝงด้วยความอบอุ่น</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> ไนมีเรียคลี่ยิ้มจาง ๆ </font><font size="3" face="Kanit" color="#9932cc">“มันคือสิ่งที่มาร์คอยากทำให้คุณค่ะ ฉันแค่เป็นตัวแทนส่งมันให้ถึงมือคุณ”</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> คิมเบอร์ลีย์หัวเราะเบา ๆ พร้อมกับน้ำตาที่กลบอยู่ในดวงตา</font><font size="3" face="Kanit" color="#008080"> “มาร์ค...เขามักจะมีอะไรมาเซอร์ไพรส์ฉันเสมอ แม้แต่ตอนนี้...” </font><font size="3" face="Kanit" color="#696969">เธอสูดลมหายใจลึกและปล่อยให้หยดน้ำใสไหลลงมาตามแก้ม</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> </font><font size="3" face="Kanit" color="#9932cc"> “คุณคิดถึงเขามากใช่ไหม..สามีของคุณ” </font><font size="3" face="Kanit" color="#696969">คนที่รู้เรื่องราวแต่พูดมากไม่ได้เอ่ยถามน้ำเสียงของเธออ่อนโยนราวกับกลัวว่าคำถามจะไปแตะต้องบาดแผลในหัวใจของอีกฝ่าย</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> </font><font size="3" face="Kanit" color="#008080"> “มากจนเหมือนเขายังอยู่” </font><font size="3" face="Kanit" color="#696969">คิมเบอร์ลีย์ตอบพลางยิ้มเศร้า ๆ</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> </font><font size="3" face="Kanit" color="#008080"> “ทุกครั้งที่ฉันจองทัวร์ท่องเที่ยว ฉันจองไว้สองที่เสมอ แม้ว่าที่นั่งอีกที่หนึ่งจะว่างเปล่า แต่ฉันรู้สึกว่ามาร์คยังไปกับฉันทุกที่ เขาอยู่ข้าง ๆ ฉันในทุกการเดินทาง”</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> คำพูดนั้นทำให้หัวใจของผู้ฟังไหววูบ เธอเก็บคำเงียบลงชั่วครู่เพื่อให้พื้นที่แก่คิมเบอร์ลีย์ได้พูดต่อ </font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> </font><font size="3" face="Kanit" color="#008080"> “แต่ในตอนนี้ ฉันรู้สึกว่าว่างเปล่าเหลือเกิน ฉันพยายามก้าวต่อไป แต่...มันยากเหลือเกินที่จะอยู่เพียงลำพัง”</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> ไนมีเรียเฝ้ามองใบหน้าอ่อนล้าของคิมเบอร์ลีย์ เธอสัมผัสได้ถึงความโดดเดี่ยวและความโศกเศร้าที่กรีดลึกในจิตใจของหญิงตรงหน้า</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> </font><font size="3" face="Kanit" color="#008080"> “ถ้าฉันมีใครสักคนเดินทางไปด้วยกัน มันอาจจะช่วยให้ฉันรู้สึกดีขึ้น” </font><font size="3" face="Kanit" color="#696969">คิมเบอร์ลีย์พูดขึ้น พลางมองตรงมายังไนมีเรีย</font><font size="3" face="Kanit" color="#008080"> “ทริปครั้งนี้เป็นเพราะต้องการเปลี่ยนบรรยากาศ การอยู่ในบ้านที่เคยมีแต่ภาพของพวกเขาทำให้ฉันข่มตาไม่หลับ.. อันที่จริง ฉันอยากชวนเธอไปด้วย เธอเป็นญาติของมาร์ค เธอเข้าใจเขา เข้าใจฉัน... และบางที ฉันอาจไม่รู้สึกว้าเหว่เท่านี้”</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> ข้อเสนอที่ตรงไปตรงมาและเปี่ยมด้วยความจริงใจทำให้ไนมีเรียประหลาดใจ แต่เธอไม่แสดงออกมาให้เห็น </font><font size="3" face="Kanit" color="#9932cc">“ฉันยินดีค่ะ คิดเสียว่าเป็นช่วงวันหยุดพักผ่อน” </font><font size="3" face="Kanit" color="#696969">เธอตอบด้วยรอยยิ้ม</font><font size="3" face="Kanit" color="#9932cc"> “ฉันจะไปเป็นเพื่อนคุณ ให้คุณได้มีคนคอยถ่ายรูป.. และช่วยชิมของอร่อย”</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> คิมเบอร์ลีย์หลุดหัวเราะเบา ๆ รอยยิ้มนั้นทำให้ใบหน้าที่เคยหม่นหมองของเธอเปล่งประกายขึ้นเล็กน้อย </font><font size="3" face="Kanit" color="#008080">“ความร่าเริงของเธอทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นจริง ๆ สาวน้อย”</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"> เมื่อการตัดสินใจสิ้นสุดลง ทั้งสองเริ่มต้นเตรียมตัวสำหรับการเดินทาง คิมเบอร์ลีย์นำเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเดินทาง ในขณะที่ไนมีเรียช่วยเหลือเล็ก ๆ น้อย ๆ โดยไม่มีคำบ่น พวกเขาใช้เวลาไม่นานก่อนจะพร้อมออกเดินทาง</font></span></p><div style="text-align: left;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><br></font></div><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><b><i>มอบเครื่องรางโอมาโมริ ให้ คิมเบอร์ลี่ ในนามของมาร์ค (คุณดี)</i></b></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3" face="Kanit" color="#696969"><b><i>สีเขียว : สัญลักษณ์แห่งความปลอดภัยด้านการเดินทาง</i></b></font></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: 11pt; font-family: Sarabun, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">
@God <br></span></div></texto>
<frase>i'll melt your heart into two </frase>
<a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="Creds">@HyeRi Codes</a>
</div>
</div>
<style>
.chaos {
--color: #5f3c8a;
}
</style>
<link rel="preconnect" href="https://fonts.gstatic.com">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Inconsolata:wght@200;400;600&family=Montserrat:wght@100;400;600&family=Raleway:wght@100;400;700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Oswald:wght@200;400;600&display=swap" rel="stylesheet">
หน้า:
[1]