<link rel="stylesheet" href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Dosis|Kanit|Nunito"><link rel="stylesheet" href="https://dl.dropboxusercontent.com/scl/fi/kcc2pj6yszom9jlpnt07z/ScarletCross.css?rlkey=n0ufi5cjy05mnxf7iuag0044t&dl=0">
<style>#ELLI {--GR-bg:#629584;--GR-clr-text: #FFF4B7;--GR-clr: #000B58;--GR-title-size: 60px;}</style>
<main class="GR-container" id="ELLI"><header class="GR-top"><div class="GR-header-img"><img src="https://i.imgur.com/QYXS02w.gif"></div><div class="GR-name"><tx>Elina Letania</tx><quote>Stay with me, I'm afraid of my soul
"Life flows like water; to live is to adapt and transform."</quote></div></header><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4">ยามสายในบ้านหมาป่า เสียงลมอ่อนๆ ที่พัดผ่านหน้าต่างห้องครัวเปิดโล่งนำพากลิ่นอายของป่าสดชื่นเข้ามาปะทะจมูก เสียงฝีเท้าเบาๆ ของเด็กหญิงตัวน้อย เอลิน่า เลทาเนีย ดังสะท้อนเล็กน้อยขณะเธอก้าวเข้ามาในบริเวณห้องครัวอันกว้างขวาง ตรงกลางมีโต๊ะไม้ยาวเรียบง่าย วางชามและจานดินเผาเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ</font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><br></font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><b>"อรุณสวัสดิ์ค่ะ ลูปา"</b> เสียงใสของเอลิน่าทักทายเมื่อเห็นหมาป่าสีขาวผู้สง่างาม ลูปา นั่งอยู่ใกล้เตาผิงซึ่งยังอุ่นจากไฟเมื่อคืน</font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><br></font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><b>"อรุณสวัสดิ์ เอลิน่า" </b>ลูปาตอบกลับด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลแต่ทรงพลัง "วันนี้ฉันให้เอเดรียนไปจัดหาวัตถุดิบมาให้เธอแล้ว หวังว่าจะถูกใจนะ"</font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><br></font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4">เอลิน่ายิ้มเล็กน้อยก่อนจะหันมองไปที่โต๊ะไม้ใกล้ประตู ครู่ต่อมา หมาป่าสีน้ำตาลเข้ม เอเดรียน ก็ก้าวเข้ามาพร้อมตะกร้าใบใหญ่ที่เต็มไปด้วยวัตถุดิบจากป่า ทั้งเห็ดสด มะเขือเทศป่า พริกสีแดงฉ่ำ และสมุนไพรที่ยังมีน้ำค้างเกาะ</font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><br></font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><b>"นี่สำหรับเธอ เอลิน่า"</b> เอเดรียนกล่าวพร้อมกับวางตะกร้าลงอย่างระมัดระวัง</font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><br></font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><b>"ขอบคุณมากค่ะ เอเดรียน" </b>เอลิน่ายิ้มกว้างก่อนจะหยิบวัตถุดิบออกมาเรียงบนโต๊ะด้วยความตื่นเต้น</font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><br></font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4">เธอหยิบมีดเล็กๆ และเขียงไม้ออกมา เริ่มล้างและหั่นวัตถุดิบอย่างคล่องแคล่ว ราวกับมือเล็กๆ นั้นถูกฝึกฝนมานับครั้งไม่ถ้วน เธอเริ่มผสมส่วนผสมต่างๆ ตามสูตรอาหารที่แม่ของเธอ แคทธารีน ได้สอนไว้ กลิ่นหอมของแป้งตอร์ติญาและพริกย่างเริ่มฟุ้งกระจายทั่วห้องครัว เมื่อเธอทำการประกอบอาหารสไตล์อเมริกันผสมเม็กซิกันจานโปรด</font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><br></font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4">ไม่นานนัก อาหารที่เธอทำเสร็จก็ถูกจัดเรียงบนจานดินเผาอย่างประณีต <b>"ทุกคน มาทานอาหารด้วยกันเถอะค่ะ"</b> เอลิน่าหันไปเชิญลูปา เอเดรียน และหมาป่าตัวอื่นๆ มาร่วมโต๊ะ</font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><br></font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4">ลูปานั่งลงอย่างสง่างามพร้อมรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความเอ็นดู ส่วนเอเดรียนก็นั่งอยู่ไม่ไกลจากเอลิน่า สายตาของหมาป่าสีน้ำตาลมองอาหารด้วยความสนใจ ขณะที่หมาป่าตัวอื่นๆ รวมตัวกันอย่างมีระเบียบ</font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><br></font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><b>"รสชาติยอดเยี่ยมเหมือนเคย" </b>ลูปากล่าวชื่นชมหลังจากลองชิมจานแรก<b> "แคทธารีนต้องภูมิใจในตัวเธอแน่ๆ"</b></font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><br></font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4">เอลิน่ายิ้มรับอย่างอ่อนหวาน<b> "ขอบคุณค่ะ ลูปา ฉันพยายามทำให้ดีที่สุดตามที่แม่สอนมา"</b></font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><br></font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4">เมื่ออาหารหมดลงและทุกคนต่างอิ่มเอม เอลิน่าก็ลุกขึ้นพร้อมกับหันไปมอง อีธาน หมาป่าสีเทาเข้มผสมขาวผู้เงียบขรึม และ เซลิน่า หมาป่าสีขาวบริสุทธิ์ที่มีปลายขนแซมสีเทาอ่อน</font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><br></font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><b>"อีธาน เซลิน่า เราไปสนามหญ้าด้วยกันไหมคะ?" </b>เธอเอ่ยชวนด้วยน้ำเสียงสดใส</font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><br></font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4">อีธานหันมาสบตาก่อนจะพยักหน้าช้าๆ<b> "ไปสิ" </b>เขาตอบสั้นๆ ด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แต่แฝงไปด้วยความอบอุ่น</font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><br></font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><b>"ฉันก็อยากไปด้วยเหมือนกัน" </b>เซลิน่าตอบพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน</font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4"><br></font></div><div class="GR-post"><font face="Pridi" size="4">ทั้งสามออกเดินทางจากห้องครัว เสียงรองเท้าของเอลิน่าและฝีเท้าของหมาป่าทั้งสองดังแผ่วเบาไปตามพื้นไม้ ขณะที่แสงแดดยามสายส่องลอดหน้าต่าง ท่ามกลางความสงบของบ้านหมาป่าและป่าลึกที่รอพวกเขาอยู่เบื้องหน้า</font></div><div class="GR-post" style="text-align: right;"><font face="Pridi" size="4" color="#000b58">#หมายเหตุ:เด็กหญิงเอลิน่า เลทาเนีย ทำการรับประทานอาหารได้รับรางวัล+30 พลังงาน</font></div><div class="GR-post"><br></div><div class="GR-post">.
</div><footer class="GR-footer"><div class="GR-quote"><quote>"Every wave tells a story, and every drop contains a universe."
the world will stain us with a scarlet cross</quote></div><div class="GR-border-img"><img src="https://i.imgur.com/FwQVXc9.gif"></div></footer></main><center><a href="https://hakrabi.tumblr.com" class="credi citos">✿ Elli</a></center>
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย OdessaL. เมื่อ 2024-12-28 16:17 <br /><br /><div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">แม้ตาจะปิดและร่างกายต้องการนอน หากแต่ยามนี้เธอกลับหิวข้าวขึ้นมา เมื่อสมองผ่อนคลายความหิวก็ตีตื้นขึ้นมา น้ำย่อยพุ่งจากกระเพาะมายังคอหอย ความแสบร้อนทำให้เธอต้องหาอะไรกิน และขอบคุณที่พอจะทำอาหารได้อยู่บ้าง อย่างการย่างเนื้อกินด้วยตนเอง เธอแทบจะหมดแรงอยู่แล้ว เนื้อชิ้นโตไม่ได้ถูกหมักโดยใช้เวลานานนัก มันถูกใช้เพียงแค่เอาเกลือโรยแล้วย่างด้วยไฟก็เท่านั้น จากนั้นก็รอสักหน่อยให้มันสุก หญิงสาวกรีดเนื้อให้มีช่องเยอะเพื่อให้เนื้อสุกได้ไวขึ้น ความหิวทำให้เธอเริ่มตาลาย และท้องร้องเสียงดัง</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><i>หมาป่าเยอะจัง..</i></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">อาจเพราะด้วยชื่อของสถานที่ด้วย ทำให้ตอนนี้เธอเห็นหมาป่าตัวใหญ่เดินขวักไขว่ไปหมด กลิ่นจากการย่างเนื้อโชยหอมไปทั่วทั้งห้องครัว ก่อนเธอจะลงมือกินเนื้ออย่างเอร็ดอร่อยเมื่อมันสุกแล้ว</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" size="1">เควสประจำวัน</font></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" size="1">กินอาหารประวัน ณ ห้องครัว</font></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" size="1">รางวัล: +30 พลังงาน</font></div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&family=Prata&family=Source+Sans+Pro&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet">
<div class="amn-body" style="--color:#B1F0F7">
<div class="amn-wrap">
<!-- ภาพประกอบ -->
<div class="amn-img">
<font face="Pridi" size="4"><img src="https://i.imgur.com/aLYt9DB.jpeg" alt="Main Image">
</font></div>
<div class="amn-imc">
<font face="Pridi" size="4"><img src="https://i.imgur.com/QWrFsBz.jpeg" alt="Second Image">
</font></div>
<!-- หัวเรื่อง -->
<div class="amn-title"><font face="Pridi" size="4">Shirin</font></div>
<div class="amn-lyric"><font face="Pridi" size="4">Wakamura</font></div>
<!-- คำพูด -->
<div class="amn-quote"><font face="Pridi" size="4">
"The pursuit of wisdom is not merely the acquisition of knowledge, but the ability to understand, reflect, and apply it in ways that elevate both oneself and the world."
</font></div>
<!-- เนื้อเรื่อง -->
<div class="amn-texto">
<p><font face="Sriracha" size="4">เสียงฝีเท้าของชิริน วากามุระ ดังแผ่วเบาไปตามทางเดินไม้ของบ้านหมาป่า กลิ่นหอมกรุ่นของขนมปังที่อบใหม่ลอยอบอวลไปทั่วบริเวณ เธอเปิดประตูห้องครัวเข้าไป เผยให้เห็นห้องกว้างขวางที่ประดับด้วยไม้สนขัดมัน โต๊ะยาวกลางห้องเต็มไปด้วยหม้อและจานชามดินเผา</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">ในมุมหนึ่ง หมาป่าสีขาวงามสง่า ลูปา หัวหน้าฝูงหมาป่า นั่งเฝ้าดูหมาป่าตัวเล็กสีเงินนวลชื่อเซเลน่า ขณะลากตะกร้าสานใบใหญ่ที่เต็มไปด้วยวัตถุดิบสดใหม่จากป่า</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">"อรุณสวัสดิ์ค่ะ ลูปา เซเลน่า" </font></b>ชิรินเอ่ยทักพร้อมรอยยิ้ม น้ำเสียงอ่อนโยนของเธอทำให้ห้องครัวอบอุ่นขึ้นไปอีก</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">ลูปาเงยหน้าขึ้นจากที่นั่ง ดวงตาสีฟ้าสว่างของมันสะท้อนแสงแดดอ่อน <b><font face="Sriracha" size="4">"อรุณสวัสดิ์ ชิริน วันนี้เซเลน่าออกไปหาเห็ดและสมุนไพรมาให้ เจ้าใช้มันทำอาหารตามใจชอบเลย"</font></b></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">เซเลน่าวางตะกร้าลงตรงหน้า และหันมามองชิรินพร้อมพยักหน้าเล็กๆ คล้ายบอกว่า <b><font face="Sriracha" size="4">"ข้าฝากเจ้าจัดการต่อด้วย"</font></b></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">"ขอบคุณนะ เซเลน่า เจ้าเก่งมากเลย!"</font></b> ชิรินลูบหัวหมาป่าน้อยด้วยความเอ็นดู</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">เธอหันไปจัดวัตถุดิบในตะกร้า มีเห็ดป่า หอมกลิ่นดินสดใหม่ ใบโหระพา มะเขือเทศลูกเล็กสีแดงสด และถั่วหลากชนิด ชิรินหยิบสมุดสูตรอาหารเล่มเก่าที่เคนจิ วากามุระ บิดาของเธอเคยให้ไว้ จากนั้นก็เริ่มลงมือปรุงอาหารด้วยความชำนาญ</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">"วันนี้เราจะทำซุปเห็ดป่าและขนมปังโฮมเมดกันนะคะ"</font></b> เธอพึมพำเบาๆ ราวกับพูดคุยกับตัวเอง</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">หมาป่าลูปามองการเคลื่อนไหวของเธอด้วยความสนใจ มันเดินเข้ามาใกล้โต๊ะ ขณะชิรินล้างเห็ดอย่างระมัดระวัง หั่นมะเขือเทศเป็นชิ้นเล็กๆ แล้วนำทั้งหมดใส่ลงในหม้อทองแดง</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font size="4"><b style=""><font face="Sriracha" size="4">"กลิ่นดีมากเลย เจ้ามนุษย์น้อย"</font></b><font face="Sriracha"> ลูปาพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้มที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น</font></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><font color="#b1f0f7">"ขอบคุณค่ะ ลูปา คุณพ่อเคนจิสอนฉันไว้ว่า ซุปที่ดีต้องใส่ใจตั้งแต่ขั้นตอนแรก"</font> ชิรินตอบด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะค่อยๆ คนซุปในหม้อที่เริ่มส่งกลิ่นหอม</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">เมื่อซุปใกล้เสร็จ เธอหันไปจัดขนมปังบนจานดินเผา และนำซุปแบ่งใส่ชามเล็กๆ แจกจ่ายให้หมาป่าตัวอื่นๆ ที่มารออยู่รอบๆ ห้องครัวอย่างเป็นระเบียบ</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">"เอาล่ะ ทุกคน มาลองชิมดูนะ!" </font></b>ชิรินยิ้มอย่างภูมิใจ</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">หมาป่าทั้งหลายเริ่มกินอาหารตรงหน้า พร้อมเสียงหอนเบาๆ ที่แสดงถึงความพึงพอใจ ลูปาเองก็ก้มลงจิบซุปในชามของมัน ดวงตาสีฟ้าสว่างของมันเปล่งประกาย</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">"เจ้าทำได้ดีมาก ชิริน รสชาติของเจ้าทำให้ข้ารู้สึกเหมือนได้กลับไปในวัยเยาว์" </font></b>ลูปากล่าว พร้อมแย้มรอยยิ้มเล็กๆ ที่หาดูได้ยาก</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">"ขอบคุณค่ะ ฉันดีใจที่ทุกคนชอบ"</font></b> ชิรินยิ้มกว้าง น้ำเสียงสดใสของเธอทำให้บรรยากาศในห้องครัวเต็มไปด้วยความสุข</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">เมื่อมื้อเช้าสิ้นสุดลง หมาป่าทั้งหลายพากันขอบคุณเธอด้วยการหอนประสานเสียง ชิรินยืนมองภาพนั้นด้วยหัวใจที่อบอุ่น นี่ไม่ใช่เพียงบ้าน แต่เป็นครอบครัวที่เธอรักอย่างแท้จริง</font></p><p><font face="Pridi" size="4"><br></font></p><p style="text-align: right;"><font face="Pridi" size="4">รางวัล: +30 พลังงาน </font></p><p><font face="Pridi" size="4"><br></font></p>
</div>
<!-- แท็ก -->
<div class="amn-tags">
<font face="Pridi" size="4"><font color="#b1f0f7"><em class="amn-tag" style="">หนังสือและการศึกษา</em>
<em class="amn-tag" style="">การทดสอบทางปัญญา</em>
<em class="amn-tag" style="">อุปกรณ์การเขียน</em>l <em class="amn-tag" style="">การศึกษาใน ด้านศิลปะและดนตรี!</em></font>
</font><div class="amn-tt"><font face="Pridi" size="4">Shirin</font></div>
</div>
</div>
<!-- เครดิต -->
<a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="hr-credt"><font face="Pridi" size="4">@Hye Ri</font></a>
</div>
<!-- ฟอนต์ -->
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Poppins:200,300,400,500,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Hind:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Abril+Fatface&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Rajdhani:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css">
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="https://dl.dropbox.com/s/3vono8lj48a6cp8/birds.css?dl=0">
<div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">มื้อเช้าสำหรับการจะใช้ชีวิตในวันนี้ไม่พ้นต้องเป็นโปรตีนจำนวนมากเพื่อให้เธอสามารถใช้พลังงานได้มากเพียงพอจนกว่าจะถึงเวลาเที่ยง แต่ยามนี้เนื่องด้วยหลับ ๆ ตื่น ๆ ทั้งคืน เธอเองก็ไม่ค่อยสดชื่นเท่าไหร่ ทำให้เวลาเช้าค่อนข้างปวดหัว หญิงสาวจึงต้องนอนต่ออีกหน่อย กว่าจะรู้ตัวว่าสายแล้วก็เพราะไม่มีใครอยู่ในบ้านพักแล้ว อีกทั้งตะวันที่ไม่ยอมตก แต่กระจ่างสว่างอยู่ตลอด ทำให้ตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนไม่มีเวลากลางคืนให้พักผ่อนเลย อีกทั้งเธอยังจำได้ด้วยว่าเมื่อคืนฝันร้ายมากแค่ไหน</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#a0522d">ดูเหมือนว่า เธอจะนอนอยู่บ้างนะ ลอยด์</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เสียงทุ้มต่ำดังขึ้น เธอหันซ้ายหันขวาก่อนจะเจอกับร่างของหมาป่าขนสีน้ำตาลตัวใหญ่ เสียงถอนใจของเธอเป็นคำตอบ</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">จะเรียกว่านอนได้ไหม ฉันหลับตาได้ไม่เท่าไหร่ก็ต้องตื่นแม้จะง่วงก็ตาม</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">ลูปัสหมาป่าตัวนั้นก้าวเดินมาอยู่ข้างโต๊ะสำหรับนั่งกินอาหาร เขาเพียงจ้องมองเธอกินอาหารแล้วชวนคุยไปเรื่อย ๆ ก็เท่านั้น</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#a0522d">เอาน่า เด็ก ๆ ที่มาใหม่ก็เป็นแบบนี้ทั้งนั้น แต่ต้องขอบคุณที่เธอเป็นลูกหลานโรม ทำให้เธอมีจิตใจที่แข็งแกร่งพอจะไม่งอแงออกมา</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">โอเดสซาได้ยินก็หัวเราะออกมาเบา ๆ เธอไม่ได้จะบอกว่าตัวเองแข็งแกร่ง แต่การร้องไห้ไม่ใช่ทางออก และหญิงสาวที่ผ่านโลกนี้มาแล้วเกือบสามสิบปี เธอก็พอจะรู้อยู่บ้างอะไรที่ทำแล้วแก้ปัญหา กับอะไรที่ทำแล้วไม่ช่วยอะไร</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">เอาเถอะ หลังจากที่ฉันทานมื้อเช้าหมดแล้ว ฉันจะไปฝึกกับคุณต่อ ฝากตัวด้วย คุณลูปัส</font></b> </div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center; font-family: "Bai Jamjuree";"><b><font size="1" color="#ffff00">รางวัล: +30 พลังงาน
</font></b></div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&family=Prata&family=Source+Sans+Pro&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet">
<div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">หลังเสร็จสิ้นการอ่านหนังสือและเรียนรู้ภาษาละตินเพิ่มเติมแล้ว ลอยด์ก็ก้าวเดินออกมาจากบ้านพักเพื่อมายังห้องครับ เพราะเธออยากได้อาหารยามบ่ายกินแก้หิวก่อนจะถึงเวลาเย็นสักหน่อย คาดการณ์ว่าจะทำแซนวิชกิน ดวงแก้วเฉดเทาอมเขียวกวาดสายตามองไปทั่วสำหรับข้าวของที่มีให้ใช้สำหรับทำอาหารมื้อกลางวัน และโชคดีเหลือเกินที่มีแฮมอยู่และมีขนมปังด้วย ส่วนเรื่องของผักเธอสามารถข้ามมันไปก่อนได้เช่นกัน มือเรียวสวยเอื้อมออกไปหยิบเอาเขียงออกมาเพื่อหั่นแฮมให้เป็นชิ้นบาง จากนั้นจึงเอาขนมปังมาวางลงในจาน เธอเอาแฮมลงไปวางสองสามชั้น ก่อนจะเดินไปหยิบเอาซอสมายองเนสและมะเขือเทศมาเทใส่ เพียงเท่านี้ก็ได้แซนวิชแบบง่ายสำหรับการกินในอิ่มและรองท้องสำหรับภาคบ่ายแล้วล่ะ</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><i><b>อือ...</b></i></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">หญิงสาวนั่งกินแซนวิชอยู่ในห้องครัว กำลังคิดว่าเธอจะทำอะไรต่อไปดี อาจจะไปห้องสมุด หรือว่าไปนอนพักดีนะ แต่พระอาทิตย์ไม่ตกดิน ทำให้นอนตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับการนอนตอนสองทุ่มเลย งั้นเธอจะนับเวลาสองทุ่มเป็นการนอนตอนบ่ายแล้วกัน</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">หญิงสาวอยากจะรู้จริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น อะไรทำให้พระอาทิตย์ไม่ยอมตกดิน เอ๊ะ.. หรือว่าเธออ่านข่าวไม่หมดกันนะ คิดไปก็เท่านั้น ยามนี้เธอยังไม่สามารถทำอะไรได้มากไปกว่าการนั่งมองดวงอาทิตย์ที่ตั้งตรงอยู่บนหัว ท้องฟ้าสว่างไร้ซึ่งความมืด มันสร้างให้ความวุ่นวายของวิถีชีวิตตื่นตัวขึ้นมา แม้กระทั่งสัตว์ในป่าก็วุ่นวายด้วยความไม่เข้าใจว่าต้องนอนเวลาไหน แม้ร่างกายจะเหนื่อยล้าหากแต่ตะวันไม่ยอมเคลื่อนลงไปปล่อยให้จันทราได้สาดแสงบ้าง</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&family=Prata&family=Source+Sans+Pro&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet">
<div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เช้าวันใหม่กับกิจวัตรคล้ายเดิม วันนี้คือวันที่สามที่เธอได้มาอยู่ที่บ้านหมาป่าแห่งนี้ ร่างกายของเธอปรับตัวกับเวลากลางวันตลอดจนตอนนี้เรียนได้ว่าหลับได้ไม่เกินสองชั่วโมงก็งัวเงียตื่นก่อนจะทิ้งตัวลงนอนอีกครั้ง ทำแบบนี้วนไปสามถึงสี่รอบ ก่อนจะลุกจากเตียงเพื่อจะได้มาหาข้าวกินในเวลา..เช้า... มันเช้าตลอดนี่หวา</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">ลอยด์เป็นเพียงหญิงสาวที่ค่อนข้างมีตารางเวลาอยู่ในหัวตลอด นั่นทำให้เธอต้องกะเวลาในการกินข้าว แล้วแบ่งเวลาส่วนที่เหลือเป็นส่วน</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#c0c0c0">วิ่งรอบบ้านพักแล้วหรือยัง?</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เสียงทุ้มต่ำจากในลำคอดังถามออกมา นั่นคือเสียงของเวล็อกซ์ หมาป่าสีเทาผู้วิ่งแข็งกับเธอเมื่อวานนี้ หญิงสาวหั่นสเต็กที่ย่างแล้วขึ้นมาเข้าปากเคี้ยวราวกับไม่ได้ยิน</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">สวัสดี อากาศวันนี้ก็ดีเหมือนเดิมเลยเนาะ</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เธอพาเปลี่ยนเรื่องทันที ก่อนจะหั่นชิ้นเนื้อแล้วยื่นไปให้เวล็อกซ์เผื่อว่าอีกฝ่ายอยากกินบ้าง แต่ปฏิกิริยาเบือนหน้าหนีทำให้เธอเข้าใจทันที ลอยด์ดึงมือกลับมาส่งเนื้อชิ้นนั้นเข้าปากของตัวเอง เคี้ยวให้ละเอียดแล้วกลืนลงท้อง </div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b>งั้นการฝึกวันนี้ก็วิ่งเพิ่มมากขึ้น ชดเชยกับสิ่งที่เธอไม่ยอมทำ</b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เวล็อกซ์ไม่ยอมปล่อยไปจริง ๆ หรือว่าเธอควรจะโดดการฝึกวิ่งดีไหมนะ ไปฝึกอีกทีตอนที่มีกลางคืนอีกครั้ง</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b>หน้าเธอบอกว่ากำลังคิดจะทำอะไร อย่าเลย ไม่ว่าจะวิ่งวันนี้หรือวันอื่นที่เธอมา ท้ายที่สุดก็ต้องวิ่งอยู่ดี ฉะนั้นอย่าหาทางทำให้มันนานกว่านี้เลย</b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">ใบหน้าของเธอบึ้งตึงก่อนจะถอนหายใจออกมา ยัดเนื้อเข้าปากแล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนจะนำจานไปล้างแล้วเตรียมไปวิ่ง</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree"><font size="1" color="#ffff00"><b>รางวัล: +30 พลังงาน</b></font><span style="font-size: 14.2px;"> </span></font></div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006"><br></div><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&family=Prata&family=Source+Sans+Pro&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet"> <div class="hoja-b1"><div class="izq" style="border-color:#e6b17c"><img src="https://i.pinimg.com/736x/56/fc/e0/56fce0cddf52e296ef291e2762ffd599.jpg"><img src="https://i.pinimg.com/736x/9d/6a/7c/9d6a7cdc07e0f0dfd4f596513b79299e.jpg"><img src="https://i.pinimg.com/736x/d4/3b/b4/d43bb489cce18e61df322dafa5feb553.jpg"></div><div class="content-b1"><div class="tit"><div><span class="title"><font color="#e6b17c">Odessa Loid</font></span><br><span class="subtitle">fox off, lying on the floor</span></div></div><div class="texto" style="">
สตรีตัวสูงก้าวเข้ามาในห้องครัว เธอจ้องมองวัตถุดิบที่วางอยู่บนเคาน์เตอร์ครัวด้วยสายตาอ่านยาก เพราะวันนี้เธอนึกไม่ออกว่าควรกินอะไรดี ถึงอย่างนั้นก็ได้ยินเสียงฝีเท้าแผ่วเบาหากแต่หนักแน่นมั่นคงดังมาจากด้านหลัง แก้วใสเฉดเทาอมเขียวเคลื่อนเหลือบมอง พบกับปลายหางสีน้ำตาลพวงใหญ่ เธอรับรู้ได้ทันทีว่าเป็นใคร<br><br><b><font color="#ff8c00">ที่นี่พอจะมีเนยถั่วบ้างหรือไม่?</font></b><br><br>เธอลองสอบถามกับลูปัส หมาป่าตัวใหญ่ขนสีน้ำตาลนุ่มฟูผู้เป็นอาจารย์ฝึกต่อสู้ เสียงถอนหายใจดังแทนคำตอบ ลอยด์จึงทำได้เพียงเปิดตู้ดูวัตถุดิบที่เหลืออยู่ว่ามันเพียงพอจะเอามาทำอาหารอะไรได้บ้าง เธอไม่ได้เป็นหมาป่าที่กินเนื้อทุกวันหรอกนะ แบบนั้นมีอาการท้องอืดแน่นอน หญิงสาวพบใบชาแห้งในขวดโหลที่เหลืออยู่ไม่กี่ใบ เธอจึงต้มน้ำแล้วดื่มชาเป็นการล้างปากล้างคอก่อนกินอาหารมื้อหลัก
<br><br><b><font color="#a0522d">นึกว่ามีแค่กระต่ายที่กินพืช</font></b><br><br>เป็นคำพูดที่ทำเอาคนที่อยู่ในห้องครัวด้วยกันถึงกับชะงักแก้วที่กำลังวางบนโต๊ะ ในแก้วใสใบนั้นมีใบชาที่เริ่มอ่อนตัวด้วยน้ำร้อนไปแล้ว ควันสีขาวลอยขึ้นจากขอบปาก ลอยด์ถึงกับสูดลมหายใจเข้าลึกไม่ได้พูดอะไรออกไป<br><br><b><font color="#ff8c00">โชคดีที่ไม่ใช่กระต่าย</font></b><br><br>เธอไหวไหล่ก่อนลงมือทำมื้อเช้าง่าย ๆ อย่างสลัดทูน่าและขนมปังปิ้ง เธอไม่รู้ว่าวันนี้จะต้องกินแรงมากแค่ไหน แต่เพราะวันนี้ไม่ใช่วันแรกที่เธอเข้ามา ดังนั้นพูดได้เต็มปากเลยว่าเธอไม่ได้อ่อนแอเหมือนวันแรก... วันแรกเธอก็ไม่ได้อ่อนแอนี่ แค่ไม่ได้กินข้าว ดวงหน้าสวยคมผินกลับมาที่โต๊ะ เธอวางมื้อเช้าของตัวเองลง ก่อนทิ้งตัวลงนั่งกินอย่างเชื่องช้า ส่วนตาจ้องมองก้อนขนสีน้ำตาลที่จับจ้องอยู่<br><br><b><font color="#ff8c00">จ้องขนาดนี้... คาบคอเสื้อออกไปเลยไหม?</font></b><br><br>เป็นคำที่พูดแซว แต่เหมือนว่าจะถูกคาบคอเสื้อจริง ๆ หญิงสาวรีบตะครุบคอเสื้อของตัวเองเอาไว้เมื่อลูปัสลุกขึ้นเดินเข้ามา<br><br><b><font color="#a0522d">รีบกิน สายมากแล้ว</font></b><br><br>เธอกรอกตาเป็นเลขแปดแนวนอน อ้าปากงับส้อมที่จิ้มเอาเนื้อทูน่าเข้าปากเคี้ยว ไม่ได้สนใจหรอกนะ แต่เพราะรู้ว่ามีอะไรรออยู่และรออยู่ใกล้ตัวแบบนี้ อาหารก็ไร้รสชาติขึ้นมาเลยล่ะ<br><br><br><div style="text-align: center;"><div><b><font color="#0000ff">รางวัล: +30 พลังงาน </font></b></div><div><br></div></div></div></div></div><div class="cred"><a href="http://bettyleg.tumblr.com">bettyleg</a></div><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Lora:wght@500&family=Playfair+Display:ital,wght@0,500;1,600&display=swap" rel="stylesheet">
<style>
.hoja-b1{width:900px; outline:1px solid #ddd; margin:20px auto; display:flex; align-items:center; justify-content:center; padding:5px; background:#fff;}
.izq{border-left:120px solid #ddd; height:530px; width:80px;}
.izq img{width:130px; height:130px; margin:20px 0px 0px; margin-left:-80px; border:5px solid #fff; outline:1px solid #ddd;}
.content-b1{width:660px; height:520px; padding:5px;}
.texto{width: 650px; height:385px; margin-top:20px; padding:5px; overflow:auto; font-size:12px; font-family: 'Bai Jamjuree'; scrollbar-width: none; text-align:justify; line-height:18px;}
.tit{height:100px; display:flex; align-items:center; justify-content:center; text-align:center; line-height:20px;}
.content-b1 .title{font-family: 'Playfair Display', serif; font-weight:600; font-size:30px; color:#DDCCAA;}
.content-b1 .subtitle{font-size:10px; font-family: 'Lora', serif; text-transform:uppercase; letter-spacing:1px;}
.content-b1 .tit {border:1px solid #eee; border-top:0px; border-left:0px;}
.cred{margin:0px auto; margin-top:-5px; width:280px; text-align:center;background:#fff;border:1px solid #eee;}
.cred a{text-decoration:none; color:#888; text-transform:uppercase; font-size:8px; font-family:arial; letter-spacing:2px;}
</style> <div class="hoja-b1"><div class="izq" style="border-color:#e6b17c"><img src="https://i.pinimg.com/736x/56/fc/e0/56fce0cddf52e296ef291e2762ffd599.jpg"><img src="https://i.pinimg.com/736x/9d/6a/7c/9d6a7cdc07e0f0dfd4f596513b79299e.jpg"><img src="https://i.pinimg.com/736x/d4/3b/b4/d43bb489cce18e61df322dafa5feb553.jpg"></div><div class="content-b1"><div class="tit"><div><span class="title"><font color="#e6b17c">Odessa Loid</font></span><br><span class="subtitle">fox off, lying on the floor</span></div></div><div class="texto">หญิงสาวก้าวเข้ามาที่ห้องครัว เนื่องด้วยเธอนอนอยู่บนเตียงยาวนานกว่าวันไหน ๆ เนื่องด้วยปฏิทินบอกว่าวันนี้คือวันแรกของปี เธอเลยค่อนข้างอืดอาดไม่อยากทำอะไรเลยทีเดียว หากแต่มีเสียงวุ่นวายดังให้ได้ยินอยู่ตลอด ทำให้ต้องพาตัวเองลุกออกจากเตียงจนได้<br><br><b><font color="#a0522d">เธอจะนอนไปถึงกี่โมง? ตอนนี้เวลาบ่ายแก่แล้วนะ!</font></b><br><br>เสียงทุ้มและค่อนข้างดุร้ายของลูปัสดังอยู่ข้างกาย หากแต่หญิงสาวทำหูทวนลม เธอไม่ได้รีบร้อนที่จะฝึกเท่าไหร่นัก วันหยุดอย่างแท้จริงก็ขอให้ได้พักหน่อยได้ไหมล่ะ?<br><br><b><font color="#ff8c00">นึกว่ามีแค่เด็กที่ส่งเสียงดังเป็น</font></b><br><br>เธอกล่าวขึ้นลอย ๆ ก่อนแรงปะทะจากอุ้งเท้าจะแปะลงที่น่องจนหญิงสาวเกือบเข่าทรุด เธอจึงหันไปมองหมาป่าสีน้ำตาลด้วยความไม่พอใจ<br><br><font color="#ff8c00"><b>คิดว่ามีอุ้งเท้าใหญ่แล้วจะทำอะไรก็ได้หรอ?!</b></font><br><br>เสียงของเธอดังขึ้นเล็กน้อย หากแต่คิ้วขมวดเข้าหากันบ่งบอกอารมณ์ที่ไม่ได้มั่นคงนัก ก่อนเธอจะรับรู้ได้ถึงตัวของหมาป่าตัวใหญ่สูงเท่าเอวที่ตอนนี้ยืนเหยียบเท้าของเธออยู่<br><br><b><font color="#ff8c00">หยุดเหยียบเท้ากันได้ไหม? ตัวเองไม่ได้ตัวเบานะ</font></b><br><br>เธอกรอกตาก่อนจะขยับเท้าออกจากใต้อุ้งเท้าที่มีเล็บยาว มื้อเช้าและมื้อเที่ยงของวันนี้เธออยากกินเนื้อ และแน่นอนว่าก็คงไม่พ้นสเต็กย่าง ลอยด์ใช้เวลาในการทำอาหารไม่นานหากแต่กลิ่นหอมยั่วน้ำลายคลุ้งไปทั่วทั้งห้องครัว ท้องของเธอร้องโครกครากด้วยความหิวกระหาย ดวงตาเฉดเทาจ้องมองเนื้อในกระทะก่อนจัดการตักมันใส่จาน<br><br><b><font color="#a0522d">แล้วน้ำใจไม่มีเลย? ก็เผื่อได้ไหม?</font></b><br><br><b><font color="#ff8c00">เอาใจยากมาก หมาป่าปกติหากินเองหรือเปล่า?</font></b><br><br><b><font color="#a0522d">ก็ต้องหากินเองอยู่แล้ว เพราะเนื้อพวกนี้ข้าก็หามา!</font></b><br><br>คร้านเกินกว่าจะเถียงอีก หญิงสาวจึงแบ่งเนื้อที่ทำให้แก่ลูปัสด้วย ทำให้เสียงรอบตัวเงียบลงพอสมควร หญิงสาวที่นั่งกินเนื้อย่างของตัวเองอยู่เงียบ ๆ เธอกำลังคิดว่าที่บ้านตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง หากเธอยังอยู่กับครอบครัว เวลานี้พวกเขาคงช่วยกันทำความสะอาดและจัดงานเลี้ยงเล็ก ๆ ที่สวนหลังบ้าน พอตกกลางคืนก็ย่างเนื้อและอาหารทะเลกินในครัว แต่ไม่มีเหมือนเดิมทั้งนั้น ทุกอย่างยุ่งยากไปหมด เธอกลับบ้านไม่ได้ พระอาทิตย์ไม่ตกดิน และเธอยังไม่แกร่ง เรื่องเหล่านี้ทั้งหมดโถมเข้ามาในคราเดียวราวกับคลื่นลูกยักษ์ กลายเป็นว่าเธอไม่ต่างลูกเป็ดตัวน้อยที่ไม่ได้ตายเพราะน้ำ แต่ตายเพราะเอาตัวรอดไม่ได้ การอาศัยอยู่ที่นี่ทำให้เธอสบายใจได้เปราะหนึ่ง ยิ่งไปกว่านั้นคือไม่ได้นำพาอันตรายใดใดไปถึงครอบครัว เธออยากกอดมารดาและยาย อยากได้เสียงหัวเราะและพูดคุยของพวกเขา<br><br><b><font color="#a0522d">เหม่อขนาดนี้ จะได้ไปฝึกกี่โมง?</font></b><br><br>อีกแล้ว.. เสียงบ่นดังขึ้นอีกครั้ง หญิงสาวยังกินเนื้อไม่หมด หากแต่ลูปัสกลับเลียปากของตัวเองนั่งรอพร้อมด้วยจ้องมองอย่างเบื่อหน่าย ลอยด์ไม่ได้อยากกวนอีกฝ่าย แต่เพราะเห็นว่าลูปัสใจเย็นพอจะนั่งรอ จึงทำให้เธอค่อย ๆ กิน ค่อย ๆ เคี้ยว ใช้เวลาร่วมสิบนาทีต่อการจิ้มเนื้อหนึ่งครั้ง จนได้ยินเสียงขู่ในลำคอโทนต่ำดังมา<br><br><b><font color="#ff8c00">เอาน่า.. มนุษย์ไม่ได้ท้องที่ย่อยง่าย ต้องค่อย ๆ กิน</font></b><br><br>เสียงนุ่มสุภาพหากติดโทนกวนประสาทตอบออกไป พลางจิ้มเนื้อเข้าปากอีกคำ เหมือนว่าเหลือเนื้ออีกแค่สามสี่ก้อน ก่อนที่จานจะว่างเปล่า อีกสักครึ่งชั่วโมงน่าจะพอดีแหละนะ<br><br><font color="#ff8c00"><b>จะนั่งเฝ้าจนกว่าจะหมดเลยหรอ?</b></font><br><br>เรียกได้ว่ารสชาติในปากไม่ได้ดีมากเมื่อมีสายตารำคาญจ้องมองอยู่ตลอดเวลา ทั้งยังส่งเสียงขู่ไม่หยุด เยี่ยมไปเลย อีกนิดน่าจะกระโดดมากัดหัวเธอแล้วกระชากผมพาไปฝึกแน่ ๆ <br><br><b style="color: rgb(255, 140, 0);">ไปแล้ว หยุดขู่กันสักที</b><br><br><br><br><div style="text-align: center;"><b style=""><font color="#0000ff">รางวัล: +30 พลังงาน </font></b></div></div></div></div><div class="cred"><a href="http://bettyleg.tumblr.com">bettyleg</a></div>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Lora:wght@500&family=Playfair+Display:ital,wght@0,500;1,600&display=swap" rel="stylesheet">
<style>
.hoja-b1{width:900px; outline:1px solid #ddd; margin:20px auto; display:flex; align-items:center; justify-content:center; padding:5px; background:#fff;}
.izq{border-left:120px solid #ddd; height:530px; width:80px;}
.izq img{width:130px; height:130px; margin:20px 0px 0px; margin-left:-80px; border:5px solid #fff; outline:1px solid #ddd;}
.content-b1{width:660px; height:520px; padding:5px;}
.texto{width: 650px; height:385px; margin-top:20px; padding:5px; overflow:auto; font-size:12px; font-family: 'Bai Jamjuree'; scrollbar-width: none; text-align:justify; line-height:18px;}
.tit{height:100px; display:flex; align-items:center; justify-content:center; text-align:center; line-height:20px;}
.content-b1 .title{font-family: 'Playfair Display', serif; font-weight:600; font-size:30px; color:#DDCCAA;}
.content-b1 .subtitle{font-size:10px; font-family: 'Lora', serif; text-transform:uppercase; letter-spacing:1px;}
.content-b1 .tit {border:1px solid #eee; border-top:0px; border-left:0px;}
.cred{margin:0px auto; margin-top:-5px; width:280px; text-align:center;background:#fff;border:1px solid #eee;}
.cred a{text-decoration:none; color:#888; text-transform:uppercase; font-size:8px; font-family:arial; letter-spacing:2px;}
</style>
หน้า:
1
[2]