OdessaL. โพสต์ 2024-12-28 17:50:59

<div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">การนอนพักใช้เวลาเพียงไม่เท่าไหร่ก็สามารถฟื้นฟูพลังกายของเธอได้อยู่บ้าง แน่นอนว่าการนอนไปเรื่อย ๆ ไม่ใช่สิ่งที่เธอชอบเท่าไหร่ เธอมีหลายอย่างที่อยากถามและอยากรู้ หากแต่มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น หญิงสาวเดินไปดูยังคู่มือและภารกิจประจำวัน เธอคาดการณ์เอาไว้ว่าจะไปยืดเส้นยืดสายร่างกายเสียหน่อย แล้วค่ำคืนนี้ก็คงจะหาอะไรทำ ทดแทนความรู้สึกผิดที่ทิ้งครอบครัวไว้ด้านหลัง</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">ร่างสมส่วนเดินไปยังลานนอกบ้านเพื่อจะได้ไปเตรียมตัวยืดเส้นยืดสาย</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">สวัสดี ในคู่มือบอกว่าคุณคือลูปัสและพูดได้</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เสียงนุ่มกล่าวบอก พร้อมด้วยจ้องมองหมายป่าตัวใหญ่สีน้ำตาล เธอพอจะมีทักษะในการต่อสู้อยู่บ้าง ดังนั้นดาบไม้ที่อยู่ในมือจึงค่อนข้างถนัดมือ ดวงตาเฉดเทาอมเขียวจดจ้องอีกฝ่ายด้วยความมั่นคง เธอไม่ได้กลัว แต่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าสู้กำลังของหมาป่าไม่ได้ แต่นี่เป็นการยืดเส้นยืดสายเท่านั้น</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">....</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เวลานับชั่วโมงผ่านไป การยืดเส้นยืดสายจบลงพร้อมด้วยร่างของสตรีตัวสูงทิ้งตัวลงนอนบนพื้น เธอหอบหายใจอย่างเหนื่อยล้า แขนปวดร้าวไปหมด การใช้สมองเป็นอะไรที่เธอชอบมาก แต่การใช้กำลังหากไม่ใช่ในสนามกีฬาเธอล้วนไม่พึงใจทั้งสิ้น</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" size="1"><b style="">รางวัล: +20 EXP / +5 คะแนน</b></font></div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a>

<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&amp;family=Prata&amp;family=Source+Sans+Pro&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet">

OdessaL. โพสต์ 2024-12-28 20:35:23

<div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">หลังจากพักเพื่อรักษาบาดแผลไปแล้ว หญิงสาวก็เลือกที่จะมาฝึกฝนตนเองต่อที่ลานฝึก เพราะเธออยากเก่งให้ไว เพื่อจะได้พูดคุยและสอบถามคนอื่นในเรื่องอื่นได้เร็วมากขึ้น อีกทั้งเธอเองก็อยากเก่งให้ไวขึ้นเพื่อจะได้กลับไปหามารดาและยาย เธอคิดถึงพวกเขามาก อยากสอบถามถึงความเป็นอยู่หลังจากที่โดนโจมตีด้วยสัตว์ประหลาดพวกนั้น แม้ว่าพวกเขาทั้งสองคนจะมองไม่เห็นก็ตาม</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><i>พักแล้วก็เสียเวลาเปล่า</i></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เสียงของฝีเท้าที่ขยับไม่หยุด และเหงื่อโซมกายจากการใช้พลังงานของวันนี้จนกว่าจะหมดไป เธอมีไม่มีกี่อย่างที่เหลืออยู่ในชีวิตตอนนี้ การที่ได้รู้ว่าตัวเองจะเป็นลูกหลานแห่งโรมจริงหรือเปล่า เธอต้องมีสัญลักษณ์ขึ้นบนร่างกายด้วย แต่เธอยังไม่มี เลยทำให้ไม่แน่ใจว่าที่ตัวเองมาที่นี่นั้นมาด้วยเหตุอันใดกันแน่</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" size="1"><b>มุมานะตั้งใจฝึกฝนอย่างหนักหน่วง (ลานฝึก)(ประจำวัน)</b></font></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" size="1"><b>+10 ความโปรดปรานลูปา</b></font></div></div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a>

<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&amp;family=Prata&amp;family=Source+Sans+Pro&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet">

Shirin โพสต์ 2024-12-28 21:40:09

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Shirin เมื่อ 2024-12-28 21:42 <br /><br /><div class="amn-body" style="--color:#B1F0F7">
<div class="amn-wrap">
    <!-- ภาพประกอบ -->
    <div class="amn-img">
      <font face="Pridi" size="4"><img src="https://i.imgur.com/aLYt9DB.jpeg" alt="Main Image">
    </font></div>
    <div class="amn-imc">
      <font face="Pridi" size="4"><img src="https://i.imgur.com/QWrFsBz.jpeg" alt="Second Image">
    </font></div>

    <!-- หัวเรื่อง -->
    <div class="amn-title"><font face="Pridi" size="4">Shirin</font></div>
    <div class="amn-lyric"><font face="Pridi" size="4">Wakamura</font></div>

    <!-- คำพูด -->
    <div class="amn-quote"><font face="Pridi" size="4">
      "The pursuit of wisdom is not merely the acquisition of knowledge, but the ability to understand, reflect, and apply it in ways that elevate both oneself and the world."
    </font></div>

    <!-- เนื้อเรื่อง -->
    <div class="amn-texto">
      <p><font face="Sriracha" size="4">แสงแดดอ่อนยามสายสาดส่องมายังลานฝึกกว้างในบ้านหมาป่า ลานนั้นล้อมรอบด้วยต้นไม้ใหญ่เขียวชอุ่ม และปกคลุมไปด้วยหญ้านุ่มที่เต็มไปด้วยร่องรอยของการฝึกฝน ชิริน วากามุระ เดินมาถึงพื้นที่ดังกล่าว ดวงตากลมโตจับจ้องไปที่อุปกรณ์ต่างๆ ที่จัดเรียงไว้อย่างเป็นระเบียบ</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">"วันนี้ต้องฝึกให้หนักกว่าเดิมอีกนะ"</font></b> เธอกล่าวเบาๆ กับตัวเอง พลางเดินไปหยิบกราดิอุสไม้ที่ถูกแขวนไว้ตรงชั้นเก็บอาวุธ มันเป็นดาบฝึกฝนที่ทำจากไม้เนื้อแข็ง ขนาดพอเหมาะกับมือเล็กของเธอ</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">เสียงฝีเท้าที่หนักแน่นดังขึ้นด้านหลัง เมื่อหมาป่าสีน้ำตาลตัวใหญ่ปรากฏตัวจากพุ่มไม้ คุณลูปัส หนึ่งในผู้ฝึกสอนแห่งบ้านหมาป่า เดินเข้ามาใกล้ ดวงตาสีอำพันของมันเป็นประกายฉลาดปราดเปรื่อง</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">"อรุณสวัสดิ์ ชิริน"</font></b> เสียงของมันกังวานลึกและสง่างาม <b><font face="Sriracha" size="4">"วันนี้เจ้าพร้อมจะเผชิญหน้ากับความท้าทายใหม่หรือยัง?"</font></b></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">"อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณลูปัส ฉันพร้อมเสมอ!"</font></b> ชิรินยิ้ม พลางถือดาบไม้มั่นคงในมือ</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">ลูปัสพยักหน้า ก่อนหมุนตัวไปยังสนามฝึกฝน <b><font face="Sriracha" size="4">"ดีมาก วันนี้เจ้าจะได้ฝึกกับข้าโดยตรง จำไว้ว่า ความเร็วและปฏิกิริยาเป็นสิ่งสำคัญที่สุด อย่าคิดว่าข้าเป็นเพียงหมาป่า จงมองข้าเป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง"</font></b></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">ชิรินสูดลมหายใจลึก พลางยืนประจันหน้ากับลูปัสในท่าพร้อม ดวงตาของเธอจับจ้องไปที่การเคลื่อนไหวของมันอย่างไม่กะพริบ</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">ทันใดนั้น ลูปัสพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว เสียงกรงเล็บที่สัมผัสพื้นดินดังแผ่วเบา ร่างของมันว่องไวราวกับสายลม ชิรินรีบยกกราดิอุสไม้ขึ้นป้องกัน แต่แรงกระแทกจากการโจมตีของลูปัสทำให้เธอต้องถอยหลังไปสองก้าว</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">"เร็วขึ้นอีก! การป้องกันต้องไม่ใช่แค่การยกดาบ แต่ต้องเคลื่อนไหวร่างกายไปพร้อมกัน!"</font></b> ลูปัสตะโกนเตือนขณะกระโดดหลบการโต้กลับของชิริน</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">"เข้าใจแล้วค่ะ!"</font><font face="Sriracha" size="4" color="#ffffff"> </font></b>ชิรินกัดฟันแน่น ก่อนตั้งสมาธิและพยายามก้าวเท้าตามจังหวะที่ลูปัสเปลี่ยนไปมา</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">การฝึกดำเนินต่อไป ลูปัสพุ่งโจมตีด้วยการเคลื่อนไหวที่ดุร้ายและไม่หยุดนิ่ง ขณะที่ชิรินเริ่มปรับตัว เธอใช้กราดิอุสไม้โต้กลับเป็นครั้งคราว และบางครั้งก็หลบหลีกได้อย่างเฉียบพลัน</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">"ดีขึ้นแล้ว! ข้าเห็นความมุ่งมั่นในสายตาของเจ้า"</font></b> ลูปัสกล่าวพร้อมรอยยิ้มเล็กๆ ที่มุมปาก <font color="#b1f0f7">"แต่ยังไม่พอ เจ้ายังต้องเร็วและเด็ดขาดกว่านี้!"</font></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">ชิรินหอบเล็กน้อย แต่เธอไม่ยอมแพ้<b><font face="Sriracha" size="4"> "ฉันจะพยายามมากกว่านี้ค่ะ!"</font></b></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">ลูปัสพุ่งเข้ามาอีกครั้ง คราวนี้เร็วกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา ชิรินย่อเข่าและหมุนตัวหลบ ก่อนฟาดกราดิอุสไม้ในมือไปที่ช่องว่างด้านข้างของมัน</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">เสียงกระแทกดังขึ้นเมื่อดาบไม้ของเธอสัมผัสกับลำตัวลูปัส แม้ว่าจะไม่ได้รุนแรง แต่ก็เพียงพอให้มันหยุดการเคลื่อนไหว</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><b><font face="Sriracha" size="4">"ยอดเยี่ยม!" </font></b>ลูปัสพูดด้วยเสียงกึกก้อง <b><font face="Sriracha" size="4">"เจ้าทำได้ดีมาก ชิริน แต่นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น หากเจ้าต้องการยืนหยัดในโลกที่โหดร้าย เจ้าต้องไม่หยุดพัฒนา"</font></b></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">ชิรินยิ้มกว้าง แม้เหงื่อจะไหลอาบหน้า แต่ดวงตาของเธอกลับเปล่งประกายด้วยความมุ่งมั่น <b><font face="Sriracha" size="4">"ขอบคุณค่ะ คุณลูปัส ฉันจะทำให้ดีที่สุด!"</font></b></font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p><font face="Sriracha" size="4">ในขณะที่แสงแดดเริ่มสาดส่องแรงขึ้น ชิรินและลูปัสยังคงฝึกฝนต่อไป ท่ามกลางเสียงลมที่พัดผ่านต้นไม้ และสายตาของหมาป่าตัวอื่นๆ ที่เฝ้าดูอยู่ห่างๆ ด้วยความชื่นชม</font></p><p><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p style="text-align: right;"><font face="Sriracha" size="4">รางวัล: +20 EXP / +5 คะแนน</font></p><p style="text-align: right;"><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p style="text-align: right;"><font face="Sriracha" size="4">2) มุมานะตั้งใจฝึกฝนอย่างหนักหน่วง (ลานฝึก)(ประจำวัน)</font></p><p style="text-align: right;"><font face="Sriracha" size="4"><br></font></p><p style="text-align: right;"><font face="Sriracha" size="4">+10 ความโปรดปรานลูปา</font></p><p><font size="4" face="Sriracha"><br></font></p><p><font size="4" face="Sriracha"><br></font></p><p><font size="4" face="Sriracha"><br></font></p><p><font face="Pridi" size="4"><br></font></p>
    </div>

    <!-- แท็ก -->
    <div class="amn-tags">
      <font face="Pridi" size="4"><font color="#b1f0f7"><em class="amn-tag" style="">หนังสือและการศึกษา</em>
      <em class="amn-tag" style="">การทดสอบทางปัญญา</em>
      <em class="amn-tag" style="">อุปกรณ์การเขียน</em>l      <em class="amn-tag" style="">การศึกษาใน ด้านศิลปะและดนตรี!</em></font>
      </font><div class="amn-tt"><font face="Pridi" size="4">Shirin</font></div>
    </div>
</div>

<!-- เครดิต -->
<a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="hr-credt"><font face="Pridi" size="4">@Hye Ri</font></a>
</div>

<!-- ฟอนต์ -->
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Poppins:200,300,400,500,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Hind:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Abril+Fatface&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Rajdhani:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css">
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="https://dl.dropbox.com/s/3vono8lj48a6cp8/birds.css?dl=0">

OdessaL. โพสต์ 2024-12-29 11:18:26

<div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">มื้อเช้าจบลง พร้อมด้วยร่างของสตรีตัวสูงที่ก้าวออกมายังลานฝึกนอกบ้าน เพื่อเตรียมตัวสำหรับการฝึกซ้อมประจำวัน&nbsp;</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">คุณพอจะมีแนวทางการฝึกสำหรับฉันบ้างไหม?</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เสียงนุ่มกล่าวถามในระหว่างที่กำลังจัดเตรียมร่างกายให้พร้อม ทั้งยังหยิบเอาดาบกราดิอุสไม้ที่ยืมมาจากชั้นวางในลานฝึกมาถือเอาไว้เพื่อให้ชินมือ</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#a0522d">เธอมีสมดุลร่างกายที่ดี สัญชาตญาณก็ดีเช่นกัน หากแต่เธอช้าเกินไป ฉันได้ยินว่าเธอพอจะมีทักษะอยู่บ้าง แต่ทักษะของเธอติดอยู่กับความคิดของเธอเอง บางครั้งเธอต้องลองเผชิญก่อนตัดสินใจหัว</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เสียงตอบยาวเหยียดแต่เธอฟังทุกคำ การปรับตัวไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเธอ หากแต่มันลำบากมากกับการต้องปรับความคิดและการกระทำที่ติดตัวมานานแล้ว</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">ฉันจะพยายาม มา ฉันพร้อมแล้ว</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">หญิงสาวเดินเข้าไปในเขตการต่อสู้ เธอยกดาบขึ้นเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้แล้ว แต่เธอต้องฝึกกับหุ่นมากกว่าฝึกกับลูปัสจริง ๆ</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เสียงการฝึกดังอย่างต่อเนื่องนับชั่วโมงในสนามฝึก เพราะลูปัสไม่ต่างจากครูฝึกจริง ๆ ร่างกายของเธอประท้วงออกมาเมื่อความเมื่อยมันกัดกินจากต้นแขนลงไปที่ข้อมือ</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">พักได้หรือยัง.. ฉันไม่ไหวแล้ว</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เธออยากไปนั่งพักแล้ว ไม่ว่าเปล่า หญิงสาวก็ทิ้งตัวลงนั่งบนพื้นทันที เธอวางดาบลงยกมือปาดเหงื่อที่ย้อยลงมาตามใบหน้า แผ่นหลังของเธอเปียกโชกไปหมด อากาศยามกลางวันร้อนชะมัด!</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" size="1" color="#ffff00"><b style="">รางวัล: +20 EXP / +5 คะแนน</b></font></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" size="1" color="#ffff00"><b>มุมานะตั้งใจฝึกฝนอย่างหนักหน่วง (ลานฝึก)(ประจำวัน)</b></font></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" size="1" color="#ffff00"><b style="">+10 ความโปรดปรานลูปา</b></font></div></div></div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a>

<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&amp;family=Prata&amp;family=Source+Sans+Pro&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet">


Euphemia โพสต์ 2024-12-29 18:18:52

<style>
#boxEU01 {
border: 3px double;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://i.pinimg.com/564x/db/ac/80/dbac808fca87e62d4321977cf7f16614.jpg");}
</style>

<div id="boxEU01">
<br><br>

<style>
.at01, .at01-enc { display: flex; flex-wrap: wrap; align-content: baseline; }
.at01-enc { align-items: center; }
.at01{ width: 700px; padding: 15px 20px; background: var(--color-one); border: 15px solid var(--color-two); outline: 1px solid var(--color-three); margin: 35px auto 0; }
.at01-img { margin-right: 1px; outline: 1px solid var(--color-three); border: 5px solid var(--color-one); background-size: cover; background-position: center; width: 87px; height: 87px; }
.at01-tt { width: 600px; color: var(--color-sb); border-bottom: 1px solid var(--color-three); padding-bottom: 5px; margin-bottom: 10px; letter-spacing: 1px; font: 900 35px 'Playfair Display'; text-transform: uppercase; }
.at01-linea { background-color: var(--color-three); width: 1px; height: auto; margin: 0 45px; }
.at01-desc { font: 15px 'Chakra Petch'; color: var(--color-txt); line-height: 1.3em; width: 570px; margin: 10px; }
a.anitacredits { text-transform: uppercase; letter-spacing: 1px; font: 800 8px 'Roboto'; margin: 5px auto; display: block; text-align: right; width: 470px; }
</style>

<div class="at01"><div class="at01-enc"><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/63/a3/6f/63a36f1300e16bde0e4b2885f98a4a1b.jpg');"></div>
<div class="at01-tt" style="text-align: right;">𝕰𝖚𝖕𝖍𝖊𝖒𝖎𝖆 𝕸. 𝕷𝖊𝖓𝖓𝖔𝖝</div></div><div class="at01-linea"></div><div class="at01-desc">
<i>- 29.12.2024 09:00 -</i>
<br>
𝘍𝘳𝘢𝘨𝘮𝘦𝘯𝘵𝘦𝘥 𝘏𝘦𝘢𝘳𝘵 - <i>หัวใจฉันกำลังแตกสลาย</i>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">
        </p><center>- ฝึกกราดิอุสกับลูปัส -</center>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">
        ยูเฟเมีย เลนน็อกซ์นั่งพักผ่อนอยู่บนเก้าอี้ไม้ตัวยาวบริเวณใกล้ๆ กับลานฝึกกราดิอุส ละอองหิมะอ่อนเบาที่โปรยปรายในช่วงหน้าหนาวปลิวลงทับถมตามไหล่บางซึ่งคลุมทับด้วยแจ็กเกตสีดำ บางส่วนตกลงบนปอยผม กองหิมะเล็กประปรายราวกับดอกไม้สีขาวที่ผลิบานอยู่รอบตัวยูเฟเมีย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
        “ เอาละ เท่านี้ก็เสร็จเรียบร้อยแล้ว”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ยูเฟเมียมองดรีมแคชเชอร์ในมือ หลังพิชิตฮาร์ปี้เธอพบขนของมันร่วงอยู่บนพื้นเพราะไม่รู้ว่าขนของสิ่งมีชีวิตชนิดนี้สามารถทำอะไรได้บ้าง หญิงสาวจึงใช้มันเป็นวัตถุดิบสำหรับทำบ่วงดักฝัน
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ป่าโซโนมาเต็มไปด้วยต้นไม้มากมายจึงไม่ยากเลยที่จะหากิ่งหลิวสักชิ้น
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ยูเฟเมียเคยทำตาข่ายดักฝันบ่อยๆ ในคาบศิลปกรรม ฉะนั้นการผลิตมันออกมาสักชิ้นจึงไม่ยากเท่าไหร่ แค่…อย่าคาดหวังความสวยงามมากนักละนะ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        แต่ก็นะ…ไม่มีอะไรสวยเท่าหน้าตาเธออีกแล้ว
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#dda0dd">
        “ ลูปัสมาแล้ว! ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        เสียงตะโกนบอกกันและกันของสุนัขป่ารุ่นเยาวน์ดังขึ้น
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ยูเฟเมียรีบเหน็บตาข่ายดักฝันไว้บนเข็มขัดที่เอวพลางเดินกึ่งวิ่งเข้าไปรวมกลุ่มกับบรรดาหมาป่าในคาบเรียนวันนี้ และในสายตาลูปัสเธอคงจะโดดเด่นเสมอ หลังเอ่ยทักทายลูกศิษย์ในชั้นและสอนการวาดดาบสลับกับใช้โล่ป้องกัน ลูปัสก็เดินมาทางเธอ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        เขาเป็นคู่ฝึกซ้อมของเธอ ด้วยเหตุผลราวๆ เธอเป็นมนุษย์เพียงคนเดียวในชั้นเรียน
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        และหมาป่ารุ่นเยาว์อาจประเมินพลังของตนไม่เหมาะสม รวมถึงร่างกายที่อ่อนแอบอบบางยิ่งกว่าเปลือกไข่ของยูเฟเมียจะทำให้หมาป่าเด็กต้องออมแรงจนการฝึกไม่สัมฤทธิ์ผล ฉะนั้นครูฝึกที่รู้หนักรู้เบาอย่างลูปัสจะรับหน้าที่อันมีเกียรตินี้เอง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ยูเฟเมียถือโล่ด้วยมือซ้ายและถือกราดิอุสด้วยมือขวา
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#a0522d">
        “ การฟันแม้จะใช้แรงมากแต่ฆ่าอะไรไม่ค่อยได้ ” </font>ลูปัสวิจารณ์ท่าทางต่อสู้ของหญิงสาว<font color="#a0522d"> “ เจ้าต้องแทงเป็นหลัก การแทงเพียงนิ้วหรือสองนิ้วก็ทำให้อีกฝ่ายบาดเจ็บสาหัสหรือตายได้แล้ว ”
</font><br>
<font color="#a0522d"><br>
</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#a0522d">
        “ แทง! ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียใช้โล่บังกรงเล็บของลูปัส พลางแทงกราดิอุสสวนเข้าไป
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
การเคลื่อนไหวที่สะเปะสะปะของเธอค่อยๆ เข้าที่เข้าทาง และเมื่อมันเข้าที่เข้าทางหมาป่าหนุ่มก็จะเพิ่มแรงหรือไม่ก็ความรวดเร็วขึ้นอีก
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#a0522d">
“ เจ้าจับอาวุธได้มั่นคงแล้ว? ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ มัน… เบา… ขึ้น… น่ะ ”</font> ยูเฟเมียพูดพลางหอบ ก่อนจะเสือกปลายกราดิอุสใส่แผงขนหน้าของครูฝึก แต่ไม่เคยมีเลยสักครั้งที่เธอจะแทงโดนเขา <b><font color="#ffc0cb">เ จ็ บ ใ จ นิ ด ห น่ อ ย แ ฮ ะ
</font></b><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
พอคิดจะกำทรายปาใส่เขาอีกสักรอบ คำว่า<span style="background-color: black;"><b style=""> <font color="#ffffff">‘ไร้เกียรติและต่ำช้า’</font></b><font color="#ffffff"> </font>ก็</span>ยังกระแทกอยู่ในสมอง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ ทำได้ดีมาก ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เสียงเอ่ยชมเรียบๆ ดังขึ้นหลังจบคาบเรียน
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เมื่อหันตามเสียงก็พบมารดาแห่งหมาป่า ยืนอยู่ริมลานฝึกซ้อม แววตาเรียบเฉยคู่นั้นทอประ
กายความภาคภูมิใจอย่างอ่อนโยน บรรดาหมาป่ารุ่นเยาว์รวมถึงยูเฟเมียทำความเคารพลูปาพลางเอ่ยอย่างน้อม<font color="#ffc0cb"> “ สวัสดีค่ะ ลูปา ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ลูปาหันไปทักทายแต่ละคน จนถึงคราวของเธอ<font color="#fffacd"> “ สวัสดี ยูเฟเมีย ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        พอเห็นหน้าลูปาเธอก็นึกถึงเรื่องการสอบภาษาละตินขึ้นมาได้ <font color="#ffc0cb">“ ลูปาคะ หลังจบคาบเรียนของคุณเฟอร์รัสฉันขอทดสอบภาษาละตินได้ไหมคะ ”
<br></font>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
        “ ด้วยความสามารถของเจ้า การฝึกภาษาละตินก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว ยูเฟเมีย ข้าจะตรวจสอบการบ้านในคาบเรียนล่าสุดของเจ้าก่อนจะประเมินว่าเจ้าพร้อมสำหรับการสอบหรือไม่ หกโมงเย็นเจ้าจงไปที่ห้องสมุด รอข้าที่นั่น ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
        “ ขอบคุณค่ะ ” </font>ยูเฟเมียเอ่ยเสียงหวานพลางปลดดรีมแคชเชอร์ออกจากเข็มขัด <font color="#ffc0cb">“ เมื่อเช้าตอนไปวิ่งที่หุบเขาฉันบังเอิญเจออสูรกายฮาร์ปี้ พอจัดการมันได้จู่ๆ ก็มีขนสองเส้นตกอยู่ที่พื้นฉันรู้สึกว่ามันสวยมาก สีเหมาะกับลูปาที่สุด ก็เลยทำเป็นดรีมแคชเชอร์มาให้ค่ะ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
        “ เอาไว้ดักฝันร้าย ”</font> ยูเฟเมียเอ่ยอย่างภูมิใจนำเสมอ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
        “ ขอบใจมาก เด็กน้อย ” </font>แม่หมาป่าเอ่ยเสียงเรียบพลางรับมันไป




</p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><div class="quote"><blockquote>.ไหว้ละครับลูปา อย่าเพิ่งปิดห้อง. ในโรลหกโมงเย็น ในเรียลน่าจะห้าทุ่ม 😭😭😭<br>รางวัล: +20 EXP / +5 คะแนน<br>+10 ความโปรดปรานลูปา มุมานะตั้งใจฝึกฝนอย่างหนักหน่วง (ลานฝึก)<br>+10 ความโปรดปรานลูปา มอบดรีมแคชเชอร์ (ทำจากขนฮาร์ปี้)</blockquote></div></div>

<div class="at01-enc"><div class="at01-tt" style="text-align: left;">𝔎𝔲𝔡𝔞𝔪 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔑𝔞𝔩 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔥𝔶𝔲𝔫𝔤</div><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/14/6b/2b/146b2b4a1e07645251a2528ce3aaddbc.jpg');"></div></div></div>
<a href="https://anita-codes.tumblr.com/" class="anitacredits">Anita Codes</a>

<style>.at01{ --color-one: #000000; --color-two: #000000; --color-three: #330000; --color-sb: #CC0000; --color-txt: #bdbdbd; }</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Playfair+Display:ital,wght@0,400;0,500;0,600;0,700;0,800;0,900;1,400;1,500;1,600;1,700;1,800;1,900&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Open+Sans:wght@300;400&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<br>
<br>
</div>

OdessaL. โพสต์ 2024-12-30 10:46:41

<div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เสร็จสิ้นจากการฝึกวิ่งหญิงสาวก็แทบหมดแรง เธอถอนหายใจออกมาเมื่อสามารถพาตัวเองออกจากหุบเขาเพื่อมายังลานฝึกได้ในที่สุด ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยเหงื่อ หญิงสาวหยิบเอาผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ด เธออยากอาบน้ำเต็มแก่ หากแต่ต้องฝึกใช้ดาบและการต่อสู้ต่ออีก ดังนั้นถ้ากลับไปอาบตอนนี้ก็ต้องกลับไปอาบอีกครั้งหลังจากการฝึกต่อสู้อีก ร่างกายของเธอเหนียวเหนอะ</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#a0522d">ถือให้มันดี ๆ หน่อย</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เสียงแข็งของลูปัสดังขึ้นเมื่อเธอทำดาบหลุดมืออีกครั้ง การต่อสู้กับหุ่นไม่ได้ยากเพราะฝ่ายตรงข้ามไมไ่ด้มีปฏิกิริยาตอบสนอง หากแต่เห็นได้ชัดว่าเธอเองมือไม้อ่อนไปหมด ดังนั้นจึงโดนดุซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลก ลอยด์กระพริบตาเชื่องช้า พยายามดึงสติ แล้วหยิบเอาดาบไม้ขึ้นมาอีกหน จากนั้นจึงใช้มันตั้งท่าแล้วฝึกกับหุ่นต่อไป</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><font color="#ff8c00"><b>อีกนิดแขนจะหลุดแล้วนะ</b></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เธอโอดครวญแต่ไม่ได้หยุดมือ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า แขนข้างที่ถนัดถูกความเมื่อยและอาการเจ็บไหล่กัดกิน จนต้องหยุดมือแล้วใช้มืออีกข้างมานวด</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#a0522d">พักได้แล้วรีบมาฝึกต่อ</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><i><b>เคร่งสุดยอด....</b></i></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style=""><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font size="1" color="#ffff00"><b><font face="Bai Jamjuree" style="">มุมานะตั้งใจฝึกฝนอย่างหนักหน่วง (ลานฝึก)(ประจำวัน)&nbsp;</font></b></font></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font size="1" color="#ffff00"><b><span style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;;">+10 ความโปรดปรานลูปา</span></b></font></div></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" size="1" color="#ffff00"><b>รางวัล: +20 EXP / +5 คะแนน</b></font></div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a>

<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&amp;family=Prata&amp;family=Source+Sans+Pro&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet">

OdessaL. โพสต์ 2024-12-31 11:52:04

<div class="hoja-b1"><div class="izq" style="border-color:#e6b17c"><img src="https://i.pinimg.com/736x/56/fc/e0/56fce0cddf52e296ef291e2762ffd599.jpg"><img src="https://i.pinimg.com/736x/9d/6a/7c/9d6a7cdc07e0f0dfd4f596513b79299e.jpg"><img src="https://i.pinimg.com/736x/d4/3b/b4/d43bb489cce18e61df322dafa5feb553.jpg"></div><div class="content-b1"><div class="tit"><div><span class="title"><font color="#e6b17c">Odessa Loid</font></span><br><span class="subtitle">fox off, lying on the floor</span></div></div><div class="texto">เสร็จสิ้นมื้อเช้าไปได้ไม่เท่าไหร่ ยามนี้เธอก็มายืดตัวที่สนามฝึกแล้ว ในวันนี้หญิงสาวสวมกางเกงขายาวสีเทาและเสื้อคลุมผ้าร่มสีขาวเพื่อป้องกันแสงแดดแผดเผาผิวเนื้อของเธอ หญิงสาวยังไม่พร้อมที่จะเป็นมะเร็งผิวหนังในเวลานี้ ดังนั้นเธอจึงต้องปกป้องร่างกายของตัวเองเท่าที่จะทำได้ ในเวลาปกติ ยามฤดูร้อนพระอาทิตย์อยู่นานกว่าพระจันทร์ก็สร้างความโกลาหลให้แก่สภาพอากาศพอสมควรอยู่แล้ว แต่ในช่วงเวลานี้ ช่วงเวลาไร้ซึ่งกลางคืน กลางวันครอบครองเวลาทุกส่วนของเข็มเวลา นั่นยิ่งสร้างความวุ่นวายให้กันมากขึ้น ลอยด์ถอดหายใจออกมาก่อนจะลุกขึ้นจากพื้นแล้วหยิบเอาดาบไม้มาถือเอาไว้อย่างมั่นคง เธอตั้งท่าย่อเข่าเล็กน้อย<br><br><b><font color="#a0522d">เอาล่ะ บทเรียนในวันนี้คือการตั้งรับ เธอต้องตั้งรับให้ได้ตลอดสิบนาที พยายามหาช่องโหว่ของศัตรูให้ได้</font></b><br><br>เสียงของลูปัสดังขึ้นพร้อมด้วยคู่ต่อสู้ของเธอเป็นชายร่างสูงใหญ่ เขาเองก็ถือดาบไม้เช่นกัน แต่ทำไมมันดูเหมือนเพชรฆาตยังไงยังงั้นเลยล่ะ เธอตัวสูงเท่าหัวไหล่ของเขาเอง หากแต่หญิงสาวกลับเบะปากออกมา สิบนาทีก็เหลือแหล่สำหรับการฆ่าเธอให้ตายทั้งเป็น เพราะการตั้งรับแปลว่าเธอต้องได้รับแรงกระแทกลงมาจากข้างบนเต็มแรงแน่นอน ร่างสูงของสตรีตัวบางพยายามมองหาพื้นที่สำหรับกระโดดหลบไปด้วย<br><br><b><font color="#a0522d">บางครั้งการหลบอาจจช้าเกินไปและเสี่ยงที่จะได้รับบาดเจ็บ</font></b><br><br>ลูปัสกล่าวอีกครั้ง เธอต้องตัดสินใจด้วยตัวเองว่าเมื่อไหร่จะหลบ เมื่อไหร่จะรับ และนั่นก็ยากมากพอกับการคิดว่าวันนี้จะกินเนื้อหรือกินผัก ลอยด์เริ่มฝึกเมื่อคู่ฝึกเริ่มเหวี่ยงดาบไม้แล้วปะทะกัน เสียงของท่อนไม้กระทบกันดังอย่างต่อเนื่อง เพราะคู่ฝึกของเธอไม่พลาดโอกาสที่จะทุ่มดาบไม้ใส่เธอไม่หยุด หญิงสาวก้าวถอยเมื่อถูกรุกไล่อย่างรวดเร็ว แรงมหาศาลจากบุรุษตัวโตกว่าทำให้แขนของเธอปวดขึ้นมากระทันหัน ด้วยสมองของเธอมันแล่นอย่างรวดเร็วเพื่อหาทางออกที่ปลอดภัยให้แก่ตัวเอง<br><br><i><b>ฟึบ!</b></i><br><br>ร่างเล็กเอี้ยวตัวหลบดาบที่วาดผ่าอากาศมาอย่างคล่องแคล่ว ก่อนจะมุดเข้าไปใต้แขนของเขาพลางกระทุ้งด้ามดาบใส่สีข้างของคู่ฝึก หากแต่เขากล้ามเนื้อเยอะจนรู้สึกเพียงสะดุ้งเท่านั้น หญิงสาวขยับตัวเร็วขึ้น เธออ้อมไปด้านหลังของเขาก่อนจะกระโดดขึ้นขี่หลังแล้วใช้ดาบไม้ล็อกคอของคู่ฝึกทันที ด้วยร่างกายใหญ่ของเขาทำให้เขาพยายามที่จะสะบัดเธอออกจากหลังให้หลุด หญิงสาวลงศอกแหลมของตัวเองที่ก้านไหล่ของอีกฝ่ายเพื่อให้เขารู้สึกเจ็บและเคลื่อนไหวได้ช้าลง ก่อนดีดตัวเองลงมาจากหลังของอีกฝ่าย เสียงหอบหายใจดังไปทั่วเมื่อเธอได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้มาบ้าง ขาของเธอสั่นเล็กน้อยหากแต่ดวงตากลับมั่นคง<br><br>การต่อสู้ดำเนินต่อไปหลายสิบนาทีเพราะลูปัสไม่บอกให้หยุดเสียที หญิงสาวรู้สึกเหมือนทั้งชีวิตของเธอเลยทีเดียว จนท้ายที่สุดการฝึกจบลงเมื่อได้ยินเสียงทุ้มให้สัญญาณว่าพอได้ ร่างของหญิงสาวเละเอาเรื่อง เธอมีรอยฟกช้ำที่มุมปากเพราะการปะทะกัน ก่อนทั้งสองคนจะโค้งให้กันเป็นการให้เกียรติซึ่งกันและกันในระหว่างการฝึก<br><br><b style="font-style: italic;">นี่เรียกว่ากระโดดลงขุมนรกหรือเปล่านะ...</b><br><br><br><br><div style="text-align: center;"><font color="#0000ff"><b>รางวัล: +20 EXP / +5 คะแนน</b><br></font><div style=""><b><font color="#0000ff">มุมานะตั้งใจฝึกฝนอย่างหนักหน่วง (ลานฝึก)(ประจำวัน)</font></b></div><div style=""><b><font color="#0000ff">+10 ความโปรดปรานลูปา</font></b></div></div></div></div></div><div class="cred"><a href="http://bettyleg.tumblr.com">bettyleg</a></div>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Lora:wght@500&amp;family=Playfair+Display:ital,wght@0,500;1,600&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<style>
.hoja-b1{width:900px; outline:1px solid #ddd; margin:20px auto; display:flex; align-items:center; justify-content:center; padding:5px; background:#fff;}
.izq{border-left:120px solid #ddd; height:530px; width:80px;}
.izq img{width:130px; height:130px; margin:20px 0px 0px; margin-left:-80px; border:5px solid #fff; outline:1px solid #ddd;}
.content-b1{width:660px; height:520px; padding:5px;}
.texto{width: 650px; height:385px; margin-top:20px; padding:5px; overflow:auto; font-size:12px; font-family: 'Bai Jamjuree'; scrollbar-width: none; text-align:justify; line-height:18px;}
.tit{height:100px; display:flex; align-items:center; justify-content:center; text-align:center; line-height:20px;}
.content-b1 .title{font-family: 'Playfair Display', serif; font-weight:600; font-size:30px; color:#DDCCAA;}
.content-b1 .subtitle{font-size:10px; font-family: 'Lora', serif; text-transform:uppercase; letter-spacing:1px;}
.content-b1 .tit {border:1px solid #eee; border-top:0px; border-left:0px;}
.cred{margin:0px auto; margin-top:-5px; width:280px; text-align:center;background:#fff;border:1px solid #eee;}
.cred a{text-decoration:none; color:#888; text-transform:uppercase; font-size:8px; font-family:arial; letter-spacing:2px;}
</style>

Euphemia โพสต์ 2024-12-31 14:52:06

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Euphemia เมื่อ 2024-12-31 14:59 <br /><br /><style>
#boxEU01 {
border: 3px double;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://i.pinimg.com/564x/db/ac/80/dbac808fca87e62d4321977cf7f16614.jpg");}
</style>

<div id="boxEU01">
<br><br>

<style>
.at01, .at01-enc { display: flex; flex-wrap: wrap; align-content: baseline; }
.at01-enc { align-items: center; }
.at01{ width: 700px; padding: 15px 20px; background: var(--color-one); border: 15px solid var(--color-two); outline: 1px solid var(--color-three); margin: 35px auto 0; }
.at01-img { margin-right: 1px; outline: 1px solid var(--color-three); border: 5px solid var(--color-one); background-size: cover; background-position: center; width: 87px; height: 87px; }
.at01-tt { width: 600px; color: var(--color-sb); border-bottom: 1px solid var(--color-three); padding-bottom: 5px; margin-bottom: 10px; letter-spacing: 1px; font: 900 35px 'Playfair Display'; text-transform: uppercase; }
.at01-linea { background-color: var(--color-three); width: 1px; height: auto; margin: 0 45px; }
.at01-desc { font: 15px 'Chakra Petch'; color: var(--color-txt); line-height: 1.3em; width: 570px; margin: 10px; }
a.anitacredits { text-transform: uppercase; letter-spacing: 1px; font: 800 8px 'Roboto'; margin: 5px auto; display: block; text-align: right; width: 470px; }
</style>

<div class="at01"><div class="at01-enc"><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/63/a3/6f/63a36f1300e16bde0e4b2885f98a4a1b.jpg');"></div>
<div class="at01-tt" style="text-align: right;">𝕰𝖚𝖕𝖍𝖊𝖒𝖎𝖆 𝕸. 𝕷𝖊𝖓𝖓𝖔𝖝</div></div><div class="at01-linea"></div><div class="at01-desc">
<i>- 30. 12. 24   13:00 -</i>
<br>
𝘍𝘳𝘢𝘨𝘮𝘦𝘯𝘵𝘦𝘥 𝘏𝘦𝘢𝘳𝘵 - <i>หัวใจฉันกำลังแตกสลาย</i>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">
        </p><center><b><font color="#ffffff">- ฝึกกราดิอุสกับลูปัส -</font></b>
</center>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">

        <b><i><font color="#ffffff">ยูเฟเมีย เลนน็อกซ์</font></i></b>ประทังชีวิตด้วยอาหารจากร้านสะดวกซื้อของหมู่บ้านบนหุบเขา
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        เพราะเธอทำอาหารไม่เป็น… และโชคดีที่มีสวนองุ่นอยู่ใกล้บ้านหมาป่า ถึงร้านสะดวกซื้อจะปิดเราก็ไม่หิ้วท้องเปล่าแต่อย่างใด
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        หลังรับประทานอาหารเสริมเพิ่มพลังร่างกาย ยูเฟเมียก็ออกจากบ้านหมาป่ามาที่ลานบ้านเพื่อฝึกกราดิอุสอีกครั้ง เธอประจำที่ตรงหุ่นฝึกซ้อมหมายเลขสาม พลางคิดถึงเรื่องการประลองกับหมาป่ารุ่นเยาว์ที่ได้ยินมา เธอกะรอจนลูปัสสอนการใช้ทักษะใหม่จนเสร็จ แต่ท่าทางกระตือรือร้นออกนอกหน้าของยูเฟเมียดูจะสร้างความรำคาญใจแก่ลูปัสไม่น้อย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        นัยน์ตาคมของหมาป่าขนสีน้ำตาลหรี่ลง<font color="#a0522d"> “ ยูฟี่—เจ้าดู…<b><i>กระตือรือร้น</i></b>ผิดสังเกต เพียงสังหารไซคลอปส์ได้ก็คิดจะทำตัวเหลาแหละแล้วหรือ? ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
        “ ไม่เลยค่ะ ไม่เลยสักนิด ” </font>ยูเฟเมียโบกมือพัลวัล <i><font color="#ffffff">เธอ…ต้องทำตัวให้ดีเข้าไว้ </font></i><font color="#ffc0cb">“ ถ้าไม่ใช่เพราะตั้งใจฝึกซ้อมกราดิอุสฉันจะชนะไซคลอปส์ได้ยังไงกันละคะ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ ฉันรู้มาว่าที่บ้านหมาป่ามีธรรมเนียมประลองกันระหว่างรุ่นเยาว์ด้วยน่ะสิคะ เลยอยากประลองดูสักครั้งค่ะ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#a0522d">
        “ มีสิ ก่อนหน้าก็เพิ่งมีรุกกี้ (หน้าใหม่) ท้าทายไป หากเจ้าอยากลอง—- ”</font> หมาป่าหนุ่มส่งเสียง <i><font color="#a0522d">‘ หึ้ม… ’&nbsp;&nbsp;</font></i>เบาๆ พลางกวาดตามองหมาป่าเด็กใต้สังกัด ประเมินอยู่ครู่ใหญ่ก็คำราม <b><font color="#a0522d">“ เจ้า ”</font></b>
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#a0522d">
        “ ฝีมือพอฟัดพอเหวี่ยง หน่วยก้านไม่เลว ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        หมาป่าน้อยถูกเคี่ยวกรำมากับการขย้ำกันเล่น (เลี้ยงด้วยTEEN) มันค่อนข้างร่าเริงและกระตือรือร้นที่ตนถูกเลือกในการประลอง ดวงตาของเจ้าหนูมองสำรวจยูเฟเมียหนึ่งรอบ <font color="#48d1cc">“ ระดับต่างกันเกินไปไหมครับ คุณลูปัส สายเลือดของเทพีวีนัสไม่ถนัดการต่อสู้ เธอเป็นหน้าใหม่ที่เพิ่งฝึกวิชากราดิอุส แบบนี้จะเป็นการรังแกกันเกินไปหรือเปล่าครับ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        แม้จะฟังหยามหมิ่นจนยูเฟเมียเริ่มยัวะขึ้นมา แต่ก็สัมผัสได้ว่าคำพูดนั้นเกิดจากความห่วงใย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#a0522d">
        “ อย่าประมาทนางเกินไป ”
<br></font>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ลูปัสตำหนิอย่างไม่จริงจัง พลางส่งเท้า [ ถีบ ] ผลักเจ้าหนูออกมาในสนาม หมาป่าน้อยหัวเราะ <font color="#48d1cc">‘ แหะ แหะ ’ </font>พลันสายตาเปลี่ยนเป็นมุ่งมั่นจริงจัง <font color="#48d1cc">“ มาเริ่มกันเถอะครับ! ”&nbsp;</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><p style="text-align: center; text-indent: 1.5em;"><img src="https://i.imgur.com/2wPhngg.png" width="200" _height="765" border="0"></p><p style="text-indent: 1.5em;"><b><font color="#ffffff">&nbsp;ฉัวะ!
</font></b><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        กราดิอุสไม้ตวัดผ่านอากาศอย่างรุนแรงเพื่อปัดป้องการโจมตี ฉับพลันที่เจ้าหนูน้อยเผยช่องว่าง ยูเฟเมียก็พลิกด้ามจับพลิกเข้าที่ข้างขมับของมัน ดาบไม้ถูกโยนขึ้นฟ้าในจังหวะถัดมา มือข้างซ้ายที่ควรจะถือโล่คว้าจับมันได้อย่างพอดี ก่อนยูเฟเมียจะแทงปลายของมันตรงกล้ามเนื้ออกของเจ้าลูกหมาอย่างพอดิบพอดี
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#48d1cc">
        “ โอ๊ย! ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        เจ้าหมาน้อยกลิ้งล้มคะมำคล้ายแว่วเสียง <font color="#48d1cc">‘ หงิง ’</font> ดังออกจากปากเล็กๆ<font color="#48d1cc"> “ ใจร้ายจังเลยครับ! แทงมาแบบนั้นได้ยังไงกันน่ะ น่ากลัวที่สุดเลย ” </font>สังเกตดีๆ จะเห็นน้ำตาหยาดเล็กๆ คลออยู่ที่หางตา
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ยูเฟเมียยิ้มแห้ง ในหัวตอนนี้มีคำอธิบายสองอย่าง หนึ่ง <i><font color="#ffc0cb">‘ เชิญโทษลูปัสเลยค่ะ เขาสอนฉันมาแบบนี้ ’ </font></i>กับสอง <font color="#ffc0cb">“ โอ— ขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจน่ะ เจ็บมากไหม ยืนไหวหรือเปล่า ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        แสดงสปิริตนักกีฬา
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
        ไม่ได้แกล้งมั่วนิ่มนะ! ลูปัสชอบให้เธอใช้กราดิอุสที่มีน้ำหนักมากในการฝึก เธอถึงได้ยกมันไม่ขึ้น แต่คราวให้สู้เข้าจริงๆ กลับมอบดาบไม้ซึ่งเบากว่าให้ พอออกแรงเทียบเท่ากับตอนที่ใช้ดาบหนักมันก็เลยรุนแรงกว่าปกติ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
        ‘ เฮอะ ’ </font>ถึงจะทำตัวน่าหมั่นไส้อยู่เรื่อย แต่ก็ต้องยอมรับฝีมือการฝึกละนะ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#a0522d">
        “ เลือกทิ้งโล่เพื่อให้เคลื่อนไหวได้อย่างคล่องตัว บ้าบิ่นเกินไปหรือเปล่า…ยูฟี่– ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
        “ บ้าบิ่นเหรอ? ”&nbsp;</font>ยูเฟเมียยิ้มย่อง แววตาปรากฏริ้วความเหนือกว่า<font color="#ffc0cb"> “ แต่ผลลัพธ์ออกมาดีนะคะ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#a0522d">
“ ดี…ดี ” </font> ลูปัสครางเบาๆ พลางเตะโล่กระดอนมาตกต่อหน้ายูเฟเมีย <font color="#a0522d">“ หยิบกราดิอุสขึ้นมา ดูว่าความภาคภูมิใจนั้นจะพาเจ้าพิชิตข้าได้หรือไม่ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><b><font color="#ffc0cb">
ว่า…ไง…นะ
</font></b><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#a0522d">
“ ขอแนะนำว่า…จงถือโล่ไว้ให้มั่น บางทีมันอาจเป็นสิ่งเดียวที่ต้านทานกรงเล็บของข้าได้ ”</font> คล้ายลูปัสจะสังเกตเห็นสติยูเฟเมียที่หลุดไป รอยยิ้ม smirk 😏 ปรากฏบนมุมปากข้างหนึ่งของสุนัขหนุ่ม <font color="#a0522d">“ เป็นอะไรไป กลัวงั้นหรือ? ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ เฮอะ… ก็แค่ตื่นเต้น— ฉันกำลังรอดูอยู่ต่างหากละคะ ”&nbsp;</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><i><br></i></p><p style="text-indent: 1.5em;"><i><font color="#ffc0cb">ว่าคุณจะมาไม้ไหน</font></i>
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
การประลองระหว่างยูเฟเมียและหมาป่าน้อยอาจพอเรียกได้ว่าเป็นการประมือของรุ่นเดียวกัน แต่กับลูปัสที่ฝีมือห่างกันกว่าห้าเท่าไม่ต่างอะไรกับการถูกรุกไล่อยู่ฝ่ายเดียว ริ้วความตึงเครียดพาดผ่านใบหน้าของยูเฟเมีย เธอยกโล่กันกรงเล็บอันแหลมคมซึ่งไม่เปิดช่องว่างให้โจมตีสวนกลับเลยสักนิด
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb"><b>
“ ลู - ปั - ส ”
</b></font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
บรรยากาศรอบตัวยูเฟเมียราวกับกำบังด้วยเมฆหมอก เสียงอ่อนหวานฟังดูล่อลองเย้ายวนกว่าความจริง ความรู้สึกซาบซ่านอันไร้ที่มาที่ไปคล้ายจะแผ่ขยายราวกับกลิ่นอายพิสดาร เป็นอาคมเสน่ห์สะกดสายตาของสายเลือดวีนัส
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ดวงตายั่วเย้าราวกับทอแสงอร่ามเข้ากันดีกับมุมปากสีสดที่เหยียดกว้าง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ภาพนั้นสะท้อนในดวงตาคมกริบของหมาป่าหนุ่ม
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#a0522d">
“ หึ— ยั่วยุกันแบบนี้จะให้ข้าตอบโต้ยังไงดีละ จะบอกว่ามีความพยายามหรือฉลาดน้อยกว่าที่ข้าคาดไว้ละนั่น ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
<i><b><font color="#ffffff">อาคมเสน่ห์ไม่มีผลกับหมาป่าฝูงลูปา</font></b></i>
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียแค่นยิ้มแม้จะยิ้มไม่ออก <font color="#ffc0cb">“ โอเค…โอเคเลย ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#a0522d">
“ กราดิอุสไม่เหมาะกับการฟันหรอกนะยูฟี่— แทงให้แรงกว่านี้และเล็งที่จุดตายเท่านั้น ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#a0522d">
“ โล่ไม่ได้มีไว้ถ่วงน้ำหนัก ยกมันขึ้นมาป้องกันเสีย ”
<br></font>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#a0522d">
“ ความพยายามของเจ้ามีแค่นี้เองเหรอ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียถูกไล่ต้อนจนท้ายที่สุดเธอก็ถูกพิชิต กราดิอุสหลุดจากมือกระเด็นไปไกล หญิงสาวหอบหายใจพลางหลับตาลงเพื่อคุมสติตัวเองให้อยู่ <font color="#ffc0cb">“ ไม่…ไหว…. พอแล้ว… ”</font> ยูเฟเมียยกมือยอมแพ้ หลังฟังลูปัสพล่ามอะไรมากมายให้ฟังระหว่างประลองกัน
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
( ถ้าเธอถามกันสักนิดว่าฉันจำอะไรได้บ้าง😒 )&nbsp;</p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><p style="text-indent: 1.5em;"></p><div style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/2upXra5.png" width="200" _height="810" border="0"></div>
<br>
<p></p><p style="text-indent: 1.5em;">
แววเสียงย่ำหิมะแผ่วเบา เป็นลูปาที่กำลังตรงมาทางด้านนี้ เธอมาชื่นชมการฝึกเหมือนอย่างทุกที เทพีแห่งหมาป่าวาดรอยยิ้มนุ่มลึก เธอมองยูเฟเมียอย่างอ่อนโยน
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ ยูเฟเมีย คืนนี้พบกันที่ห้องสมุด ”

       
       
       
</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><div class="quote"><blockquote>รางวัล: +20 EXP / +5 คะแนน<br>+10 ความโปรดปรานลูปา มุมานะตั้งใจฝึกฝนอย่างหนักหน่วง (ลานฝึก)<br>+35 ความโปรดปรานลูปา ชนะหมาป่าเวล 20<br>+10 EXP เพิ่มเติมหลังจบโรลเพลย์การต่อสู้ ทุกครั้งที่ต่อสู้กับอสุรกายปกติทั่วไปและพิชิตได้ ( ไม่รู้ได้ไหม ใส่มาก่อน )</blockquote></div></div>

<div class="at01-enc"><div class="at01-tt" style="text-align: left;">𝔎𝔲𝔡𝔞𝔪 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔑𝔞𝔩 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔥𝔶𝔲𝔫𝔤</div><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/14/6b/2b/146b2b4a1e07645251a2528ce3aaddbc.jpg');"></div></div></div>
<a href="https://anita-codes.tumblr.com/" class="anitacredits">Anita Codes</a>

<style>.at01{ --color-one: #000000; --color-two: #000000; --color-three: #330000; --color-sb: #CC0000; --color-txt: #bdbdbd; }</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Playfair+Display:ital,wght@0,400;0,500;0,600;0,700;0,800;0,900;1,400;1,500;1,600;1,700;1,800;1,900&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Open+Sans:wght@300;400&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<br>
<br>
</div>

OdessaL. โพสต์ 2025-1-1 16:04:09


<div class="hoja-b1"><div class="izq" style="border-color:#e6b17c"><img src="https://i.pinimg.com/736x/56/fc/e0/56fce0cddf52e296ef291e2762ffd599.jpg"><img src="https://i.pinimg.com/736x/9d/6a/7c/9d6a7cdc07e0f0dfd4f596513b79299e.jpg"><img src="https://i.pinimg.com/736x/d4/3b/b4/d43bb489cce18e61df322dafa5feb553.jpg"></div><div class="content-b1"><div class="tit"><div><span class="title"><font color="#e6b17c">Odessa Loid</font></span><br><span class="subtitle">fox off, lying on the floor</span></div></div><div class="texto">

<b><font color="#a0522d">สำหรับวันนี้ สิ่งที่เจ้าต้องเรียนรู้ไม่ได้ยากเพราะเจ้าก็เรียนมาเยอะแล้ว การสู้มีท้้งการรุกเข้าใส่และถอยเพื่อตั้งรับ อย่าลืมว่าคิดให้ดี ศัตรูมีเพียงหนึ่งก็ไม่อาจประมาทได้</font></b><br><br>เสียงต่ำในลำคอของหมาป่าสีน้ำตาลดังอยู่ในลานฝึก มีผู้เข้าฝึกกับลูปัสหลายคน<br><br><b><font color="#a0522d">จับคู่ แล้วก็ระวังดาบจากคู่อื่นกระทบหลังด้วย</font></b><br><br>หญิงสาวเลือกจับคู่กับชายที่ตัวสูงใกล้เคียงกัน เธอเริ่มเข้าจู่โจมก่อน ดาบไม้ถูกยกขึ้นด้านซ้ายสูงเท่าใบหน้า พร้อมด้วยวิ่งพุ่งเข้าใส่ จากนั้นการปะทะกันของดาบไม้ทั้งสองก็เกิดขึ้น เสียงดังแกรกกรากดังเป็นระยะ หญิงสาวพยายามดึงสมาธิมาที่คู่ต่อสู้เพราะเธอเองก็หวาดเสียวว่าคู่อื่นจะเผลอฟาดดาบใส่หลังของเธอเช่นกัน ก่อนชายหนุ่มตัวใหญ่จะพุ่งเข้ามาใส่เธอ เขาไม่ได้ใช้ดาบหากแต่ใช้มือจับแขนของเธอก่อนจะเหวี่ยงเธอ หญิงสาวยื้อหยุดเอาไว้แล้วพยายามตั้งตัวให้มั่นคง แล้วทิ้งตัวลงต่ำถีบเท้าใส่ท้องของเขาจนได้เสียงดังอุกอย่างจุกท้อง แล้วจึงรีบลุกขึ้น เธอใช้ดาบจี้ที่คอของเขา<br><br><b><font color="#ff8c00">1 - 0 ไหวหรือเปล่า?</font></b><br><br>เสียงนุ่มสุภาพสอบถามพลางสูดหายใจเข้าลึก ความเหนื่อยจากการฝึกเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อต้องใช้กำลังมากขึ้น มือเรียวเอื้อมออกไปเพื่อให้ช่วยลุกขึ้นจากพื้น อีกฝ่ายเพียงแค่ส่ายหน้าพร้อมด้วยยกมือกุมบริเวณที่ถูกถีบ<br><br><b><font color="#4169e1">เท้าหนักใช้ได้เลยนะ</font></b><br><br>เสียงของเขาตอบกลับมาพร้อมด้วยรอยยิ้ม ลอยด์หัวเราะเบา ๆ ก่อนจะตั้งท่าเตรียมต่อสู้อีกครั้ง เธอพร้อมเข้าโจมตีเมื่อมีโอกาส หากแต่เพราะมันเป็นการฝึกจึงต้องระวังอาการบาดเจ็บที่จะขึ้นกับตัวเองและคู่ต่อสู้ด้วยเช่นกัน หากรุนแรงเกินไปคงได้มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้เข้าห้องพยาบาลจริง ๆ<br><br><b><font color="#ff8c00">ระวัง!</font></b><br><br>เธอเอ่ยบอกก่อนจะเขวี้ยงดาบไม้ออกไปเพื่อป้องกันไม่ให้คู่อื่นที่อยู่ใกล้พวกเขาซึ่งกำลังเหวี่ยงดาบมั่วซั่วจนมันกำลังจะฟาดเข้าที่หลังของอีกฝ่าย แรงปะทะกันทำให้ดาบไม้กระเด็นออกไป หญิงสาวรีบวิ่งไปเก็บดาบขึ้นมา ก่อนจะกวักมือเรียกให้เขาขยับออกมาฝึกห่างจากคนอื่น ๆ อีกหน่อย ไม่อย่างนั้นคงโดนฟาดจนน่วมแน่<br><br><b><font color="#a0522d">ปฏิกริยาไวมาก หากแต่ไม่คิดหรอว่าถ้ามีคนหลบดาบไม้นั้นได้ คนอื่นอาจจะได้รับบาดเจ็บอีก</font></b><br><br>เสียงของลูปัสดังขึ้นข้างหลังของเธอ หญิงสาวหันไปมองก่อนยิ้มแห้ง มือมันขว้างออกไปเอง ช่วยไม่ได้นี่นา หากไม่กันเอาไว้คู่ต่อสู้ของเธอคงโดนน็อกเอาท์เลยน่ะสิ<br><br><b><font color="#ff8c00">คุณต้องไปบอกให้คนอื่นระมัดระวังหน่อยสิ</font></b><br><br><b><font color="#ff8c00">ในสนามรบไม่ได้มีใครมานั่งสนใจกันขนาดนั้นหรอกนะ แค่รับมือกับคู่ต่อสู้ก็เต็มกลืนแล้ว และหากว่ามีคนจะมาช่วยกำจัดคู่ต่อสู้ให้ก็ไม่มีบ่นเช่นกัน</font></b><br><br>เป็นคำพูดที่ไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ หากแต่ล้วนเป็นความจริง หญิงสาวไม่ได้ตอบอะไรกลับไปเพียงแค่พยักหน้าแล้วตั้งท่าเตรียมพร้อมสำหรับการฝึกอีกครั้ง คู่ต่อสู้ของเธอเมื่อเห็นว่าเธอพร้อมแล้วก็พุ่งเข้ามา การเหวี่ยงดาบและการตั้งรับแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เธอฝึกมาได้ 5 วันแล้ว และรับรู้ได้ว่าตัวเองทำอะไรได้ดีกว่ากัน แต่จุดอ่อนที่มีเธอต้องอุดมันให้ดี หากเผลอแล้วมีช่องโหว่คงตายทันที<br><br>การฝึกกินเวลายาวนานกว่าปกติ เพราะเธอตื่นสายละมาซ้อมสายทำให้ลูปัสไม่ยอมให้พักเสียที จนเธอไม่สามารถยืนได้อีก แทบไม่มีแรงในการจับดาบแล้ว ทั้งยังยกมือยอมแพ้สำหรับวันนี้ไม่อยากจะฝืนพาตัวเองเข้าต่อสู้ทั้งที่หมดแรงเด็ดขาด เธอไม่อยากโดนฟาดจนเจ็บตัวหรอกนะ<br><br><b><font color="#a0522d">วันอื่นก็อย่ามาสายล่ะ</font></b><br><br><br><br><br><div style="text-align: center;"><b><font color="#0000ff">รางวัล: +20 EXP / +5 คะแนน<br></font></b><div><b><font color="#0000ff">มุมานะตั้งใจฝึกฝนอย่างหนักหน่วง (ลานฝึก)(ประจำวัน)</font></b></div><div><b><font color="#0000ff">+10 ความโปรดปรานลูปา</font></b></div></div></div></div></div><div class="cred"><a href="http://bettyleg.tumblr.com">bettyleg</a></div>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&amp;display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Lora:wght@500&amp;family=Playfair+Display:ital,wght@0,500;1,600&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<style>
.hoja-b1{width:900px; outline:1px solid #ddd; margin:20px auto; display:flex; align-items:center; justify-content:center; padding:5px; background:#fff;}
.izq{border-left:120px solid #ddd; height:530px; width:80px;}
.izq img{width:130px; height:130px; margin:20px 0px 0px; margin-left:-80px; border:5px solid #fff; outline:1px solid #ddd;}
.content-b1{width:660px; height:520px; padding:5px;}
.texto{width: 650px; height:385px; margin-top:20px; padding:5px; overflow:auto; font-size:12px; font-family: 'Bai Jamjuree'; scrollbar-width: none; text-align:justify; line-height:18px;}
.tit{height:100px; display:flex; align-items:center; justify-content:center; text-align:center; line-height:20px;}
.content-b1 .title{font-family: 'Playfair Display', serif; font-weight:600; font-size:30px; color:#DDCCAA;}
.content-b1 .subtitle{font-size:10px; font-family: 'Lora', serif; text-transform:uppercase; letter-spacing:1px;}
.content-b1 .tit {border:1px solid #eee; border-top:0px; border-left:0px;}
.cred{margin:0px auto; margin-top:-5px; width:280px; text-align:center;background:#fff;border:1px solid #eee;}
.cred a{text-decoration:none; color:#888; text-transform:uppercase; font-size:8px; font-family:arial; letter-spacing:2px;}
</style>

Rael โพสต์ 2025-1-2 17:15:19

<center><link href="https://dl.dropbox.com/scl/fi/5lgsdrqw7ogqqccdgf9gr/antifragile.css?rlkey=g7qv1ca4t1zxymsnoeemwctp6&amp;dl=0" rel="stylesheet"><div id="rr_anti-fragile" style="--width: 420px; --img-size: 50px; --accent: #AE445A; --bg-color: #282828; --title-color: #fff; --text-color: #dadada;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtxt"><div class="rheader">
<div class="rtitle">ฝึกฝนประจำวัน</div></div>
ช่วงสายของวัน
หลังจากการนอนหลับพักผ่อนจนเต็มอิ่มแล้ว ราเอลก็ตื่นมาพร้อมด้วยผมที่ยุ่งจนฟูตามปกติของเขา เขาตัดสินใจว่าจะฝึกฝนก่อนที่จะไปอาบน้ำ จะได้รู้สึกตื่นตัว เป็นการออกกำลังยามเช้าไปในตัวด้วยไงล่ะ เด็กหนุ่มตัวน้อยวัย 12 ปีก็ออกมาจากบ้านหมาป่า มาที่ลานฝึกนอกบ้านก็พบกับหมาป่าสีน้ำตาลตัวหนึ่งรออยู่<br><br>
<font color="Lime"> “โอ้! เจ้าเด็กใหม่ มา ๆ หยิบกราดิอุสไม้ตรงนั้นมาสิ เราจะเริ่มฝึกกันแล้ว“</font> <br><br>
<font color="DeepSkyBlue"> “เอ๊ะ หมาป่าพูดได้เหรอครับนี่ เท่จังเลย“</font> <br><br>
ราเอลถึงกับตาเป็นประกายถึงเขาจะเจอหมาป่ามาเยอะแต่ก็ไม่เคยเจอหมาป่าที่พูดภาษาคนได้แบบนี้มาก่อนเลย เลยทำเขาตื่นเต่นเป็นอย่างมาก อย่างน้อยมันก็เปิดโลกของเขามากพอสมควรนั่นแหละนะ ก่อนจะไปหยิบดาบกราดิอุสไม้ที่มีให้ยืมใกล้ ๆ มาถือไว้ด้วยมือข้างขวาให้กระชับ <br><br>
<font color="Lime"> “ดูท่าเจ้าจะเคยฝึกใช้ดาบมาก่อนสินะเจ้าหนู ถึงจะดูเหมือนจะคูพักลักจำเอาก็เถอะ“</font> <br><br>
<font color="DeepSkyBlue"> “ผมจำเอาจากท่าทางของแม่น่ะครับ“</font> <br><br>
<b><font color="Lime"> “งั้นก็ดีแล้ว ข้าลูปัสจะฝึกให้เจ้าใช้ดาบกราดิอุสได้เยี่ยงนักรบโรมเอง เตรียมใจไว้เลย“</font></b> <br><br>
<font color="DeepSkyBlue"> “ครับ“</font> <br><br>
<font color="Lime"> “ก่อนอื่นท่ายืนพร้อม วางเท้าข้างถนัดไปข้างหน้าเล็กน้อย เท้าหลังหมุนออกประมาณ 45 องศาเพื่อสร้างสมดุล จับดาบด้วยมือข้างถนัดโดยไม่เกร็งจนเกินไป งอเข่าเล็กน้อย ยืดหลังตรงซะ ปฎิบัติ!“</font> <br><br>
<font color="DeepSkyBlue"> “ครับ!“</font> <br><br>
ราเอลก็ทำตามคำของลูปัสอย่างแข็งขัน โดยวางเท้าขวาไว้ข้างหน้าเล็กน้อย หมุนเท้าซ้ายออก 45 องศา จับดาบด้วยมือขวาโดยไม่เกร็งจนเกินไป แล้วงอเข่าเล็กน้อย พลางยืดหลังตรงอย่างไม่มีผิดพลาดสักนิด <br><br>
<font color="Lime"> “ดูท่าเจ้าจะเป็นพวกเรียนรู้ไวสินะ แต่อย่างพึงได้ใจไปล่ะ ท่าโจมตีของกราดิอุสมีทั้งหมดสามแบบคือ แทงตรง ฟันเฉียง ฟันขวาง เริ่มจากแทงตรง“</font> <br><br>
ราเอลฟังที่ลูปัสพูดก็พอนึกออกว่าหมายถึงอะไร เขาจึงเริ่มจากแทงตรงก่อน โดยย่อตัวแล้วแทงดาบออกไป <br><br>
<font color="Lime"> “เบาไป เจ้าจะต้องยกดาบไว้ระดับอก โดนให้ปลายดาบชี้ไปทางเป้าหมาย ศอกงอเล็กน้อยเพื่อให้เคลื่อนไหวได้สะดวก สังเกตเป้าหมายให้ชัดเจน ใช้สายตาจับจ้องจุดที่จะโจมตี จงฝึกกับหุ่นฟางนี่ซะ“</font> <br><br>
สิ้นเสียงราเอลก็ทำการยกดาบไว้ระดับอกโดยให้ปลายดาบชี้ไปทางหุ่นฟางงอศอกเล็กน้อย นัยต์ตาสีอำพันของเขามองไปยังเป้าที่อยู่บนตัวหุ่นฟาง อย่างไม่ละสายตา <br><br>
<font color="Lime"> “ดี การแทงเป็นท่าโจมตีสำคัญของกราดิอุส ที่เน้นความแม่นยำ รวดเร็วและสมดุลของร่างกาย จงอย่าลืมซะล่ะ ต่อไปจะเริ่มโจมตีล่ะนะ กดน้ำหนักลงขาหลัง และถ่ายน้ำหนักมาข้างหน้าเมื่อแทง ก้าวเท้าไปข้างหน้าเล็กน้อยเพื่อเพิ่มระยะ หมุนสะโพกเล็กน้อยเพื่อเสริมแรงส่งให้การแทงแรงขึ้น รักษาลำตัวตรงเพื่อคงความสมดุล เหยียดแขนออกไปอย่างมั่นคง โดยให้ปลายดาบพุ่งตรงไปที่เป้าหมายรักษาแนวของดาบให้อยู่ในแนวตรง ไม่เหวี่ยงออกด้านข้างดึงดาบกลับทันทีหลังการแทงเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการโจมตีครั้งถัดไปหรือการป้องกัน“ </font> <br><br>
เด็กหนุ่มตัวน้อยทำตามคำสั่งของลูปัสทุกประการ ก่อนจะเหยียดแขนแทงเข้าไปที่เป้าของหุ่นฟางอย่างแม่นยำ <br><br>
<font color="Lime"> “ดีมาก แต่เจ้ายังทำดาบเหวี่ยงอยู่ ดังนั้นจงฝึกจนกว่าจะทำได้สมบูรณ์แบบซะ“</font> <br><br>
<font color="DeepSkyBlue"> “ได้ครับคุณลูปัส“</font> <br><br>
เขารับคำพลางเริ่มการฝึกแทงกับหุ่นฟางไปเรื่อย ๆ อย่างไม่ลดละ แถมในแววตาเขามีเพียงแต่ความมุ่งมั่นละคนกับความตื่นเต้นที่ได้ฝึกฝนอะไรใหม่ ๆ จากที่นี่จนลืมความเหนื่อยจากการฝึกไป แม้จะมีเหงื่อไหลตามร่างก็ตาม <br><br>
<font color="Lime"> “ดีมาก วันนี้พอแค่นี้ได้ เจ้าไปพักเถอะ แล้วอย่าลืมมาฝึกทบทวนให้ดีล่ะ อ้อ! เจ้าอย่าลืมไปเรียนภาษาละตินกับท่านลูปาด้วยล่ะ หากเจ้าไม่เรียนเจ้าจะไม่ได้เป็นวีรบุรุษนะเออ“</font> <br><br>
เอาแล้วไง เรียนภาษาละตินเหรอ ราเอลที่ไม่เคยไปเรียนที่โรงเรียนมาก่อนแถมไม่ชอบเรียนหนังสือเพราะเขาเป็นดิสเล็กเซียก็รู้สึกเหนื่อยใจ แต่ก็ต้องทำนี่นา งั้นไปเรียนสักหน่อยแล้วกัน แต่ขอไปอาบน้ำก่อนแล้วกันเหม็นเหงื่อแย่แล้วนี่ <br><br>
<font color="DeepSkyBlue"> “คร้าบ“</font> <br><br>
<div align="center"> รางวัล: +20 EXP / +5 คะแนน <br> มุมานะตั้งใจฝึกฝนอย่างหนักหน่วง (ลานฝึก)(ประจำวัน)
+10 ความโปรดปรานลูปา
</div>
<div class="rfooter"><img src="https://i.imgur.com/My4fuDl.png"></div></div></div></div></center>
หน้า: 1 [2] 3
ดูในรูปแบบกติ: [บ้านหมาป่า] ลานฝึกนอกบ้าน