[บ้านหมาป่า] ห้องสมุด
<div align="center"><style>
#boxsystem01 { border-radius: 30px; border: 6px double #A5DD9B; padding: 3px; box-shadow: #A5DD9B 0px 0px 3em; background-image: url("https://i.imgur.com/yIJZPPD.jpeg");} </style>
<style>
#boxsystem02 { width: 600px; border-radius: 20px; padding: 3px; box-shadow: #A5DD9B 0px 0px 1em; background-image: url("https://i.imgur.com/VTlLRiK.jpeg");} </style> <style> #boxsystem03 { width: 520px; border-radius: 20px; border: 6px double #A5DD9B; padding: 3px; box-shadow: #A5DD9B 0px 0px 3em; background-image: url("https://i.imgur.com/UtFwcWD.png");} </style>
<div id="boxsystem01"> <p> <br></p><div style="text-align: center;"><b style="color: rgb(255, 255, 255); font-size: xxx-large; font-family: Kanit;"><mit><font color="#9B4444">ห้องสมุดบ้านหมาป่า</font></mit></b></div><p></p>
<br><br>
<center> <div class="jedi0"> <style> .jedi0 { border-radius: 20px; background: url("https://i.imgur.com/Nf5gGyW.png") no-repeat; box-shadow: 1px 1px 2px #11a263, 0 0 25px #11a263, 0 0 5px #11a263; -moz-border-radius:25px; -webkit-border-radius:25px; border-radius:25px; height: 539px; width: 800px; image-size:cover; background-repeat: no-repeat; background-size:cover; background-position: center center; .tengah { position: absolute; } </style> </div> </center>
<br><br>
<div id="boxsystem02"> <p style="text-align: center;"><font face="Kanit"><font size="3"><font color="#000"><br></font></font></font></p><p data-sourcepos="1:1-1:90"><font face="TH SarabunPSK" size="5">ห้องสมุดภายในบ้านหมาป่า คือ ขุมทรัพย์แห่งปัญญา </font></p><p data-sourcepos="1:1-1:90"><font face="TH SarabunPSK" size="5">ที่ซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางความเงียบสงบของป่าลึก</font></p><p data-sourcepos="3:1-3:122"><font face="TH SarabunPSK" size="5">ก้าวผ่านซุ้มประตูโค้งที่สลักจากหินอ่อนสีขาวสะอาดตา เข้าไปในห้องสมุด</font></p><p data-sourcepos="3:1-3:122"><font face="TH SarabunPSK" size="5">คุณจะพบกับบรรยากาศที่แตกต่างจากโลกภายนอกอย่างสิ้นเชิง</font></p><p data-sourcepos="5:1-5:96"><font face="TH SarabunPSK" size="5">ผนังห้องสูงโปร่ง ตกแต่งด้วยภาพวาดฝาผนังสไตล์โรมัน</font></p><p data-sourcepos="5:1-5:96"><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;">ที่บอกเล่าเรื่องราวของเทพเจ้าและวีรบุรุษในอดีต</span></p><p data-sourcepos="7:1-7:163"><font face="TH SarabunPSK" size="5">ชั้นวางหนังสือไม้สีเข้ม เรียงรายอย่างเป็นระเบียบ เต็มไปด้วยหนังสือและตำรามากมายนับไม่ถ้วน ตั้งแต่วรรณกรรมคลาสสิก ไปจนถึงตำราเวทมนตร์ และบันทึกประวัติศาสตร์ที่หายาก</font></p><p data-sourcepos="9:1-9:99"><font face="TH SarabunPSK" size="5">แสงแดดอ่อนๆ ส่องผ่านหน้าต่างกระจกสีหลากสี </font></p><p data-sourcepos="9:1-9:99"><font face="TH SarabunPSK" size="5">ตกกระทบลงบนหน้าหนังสือ </font><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;">สร้างบรรยากาศที่อบอุ่นและน่าหลงใหล </span></p><p data-sourcepos="9:1-9:99"><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;">โต๊ะไม้โอ๊คขนาดใหญ่วางอยู่กลางห้องพร้อมกับเก้าอี้หนังนุ่ม ๆ เชื้อเชิญให้คุณนั่งอ่านหนังสือ</span></p><p data-sourcepos="9:1-9:99"><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;">และดื่มด่ำไปกับความรู้อันล้ำค่า </span><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;">ที่นั่งริมหน้าต่างเป็นมุมโปรดของใครหลายคน </span></p><p data-sourcepos="9:1-9:99"><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;">คุณสามารถนั่งอ่านหนังสือ พร้อมกับชมวิวทิวทัศน์อันงดงามของป่าที่อยู่ด้านนอก</span></p><p data-sourcepos="15:1-15:119"><font face="TH SarabunPSK" size="5">ห้องสมุดแห่งนี้ ไม่เพียงแต่เป็นแหล่งรวบรวมหนังสือ แต่ยังเป็นสถานที่ที่ช่วยให้คุณได้พักผ่อน และเติมเต็มพลังแห่งจินตนาการ</font></p><p><font face="Kanit"><font size="3"><font color="#fff"><br></font></font></font></p> </div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"> <br> </font></font></font><p></p></div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"><b> <br><br> </b></font></font></font></div> <style>
#boxEU01 {
border: 3px double;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://i.pinimg.com/564x/db/ac/80/dbac808fca87e62d4321977cf7f16614.jpg");}
</style>
<div id="boxEU01">
<br><br>
<style>
.at01, .at01-enc { display: flex; flex-wrap: wrap; align-content: baseline; }
.at01-enc { align-items: center; }
.at01{ width: 700px; padding: 15px 20px; background: var(--color-one); border: 15px solid var(--color-two); outline: 1px solid var(--color-three); margin: 35px auto 0; }
.at01-img { margin-right: 1px; outline: 1px solid var(--color-three); border: 5px solid var(--color-one); background-size: cover; background-position: center; width: 87px; height: 87px; }
.at01-tt { width: 600px; color: var(--color-sb); border-bottom: 1px solid var(--color-three); padding-bottom: 5px; margin-bottom: 10px; letter-spacing: 1px; font: 900 35px 'Playfair Display'; text-transform: uppercase; }
.at01-linea { background-color: var(--color-three); width: 1px; height: auto; margin: 0 45px; }
.at01-desc { font: 15px 'Chakra Petch'; color: var(--color-txt); line-height: 1.3em; width: 570px; margin: 10px; }
a.anitacredits { text-transform: uppercase; letter-spacing: 1px; font: 800 8px 'Roboto'; margin: 5px auto; display: block; text-align: right; width: 470px; }
</style>
<div class="at01"><div class="at01-enc"><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/63/a3/6f/63a36f1300e16bde0e4b2885f98a4a1b.jpg');"></div>
<div class="at01-tt" style="text-align: right;">𝕰𝖚𝖕𝖍𝖊𝖒𝖎𝖆 𝕸. 𝕷𝖊𝖓𝖓𝖔𝖝</div></div><div class="at01-linea"></div><div class="at01-desc">
<i>- 11.12.24 09:00 -</i>
<br>
𝘍𝘳𝘢𝘨𝘮𝘦𝘯𝘵𝘦𝘥 𝘏𝘦𝘢𝘳𝘵 - <i>หัวใจฉันกำลังแตกสลาย</i>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">
เป็นเดมิก็อดก็ต้องเรียน
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียในสภาพที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยผ้าพันแผลเริ่มเช้าวันใหม่ด้วยการเข้าเรียนภาษาละตินแบบเอ็กซ์คลูซีฟ โดยมี ‘แม่หมาป่า’ เป็นครูผู้ฝึกสอน โอ้—คุณไม่ต้องกลัวว่าเธอจะเห่า ‘โฮ่ง โฮ่ง’ ให้คุณฟัง ลูปาพิเศษกว่านั้น เธอเป็นเทพีหมาป่าแห่งโรม เป็นครูฝึกเหล่าลูกหลานโรมและเดมิก็อดเพื่อรับใช้กองทัพแห่งโรม
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ส่วนเรื่องที่ว่าทำไปเพื่ออะไร ยูเฟเมียก็สุดจะรู้
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เอาเป็นว่าที่เธออยู่ที่นี่ก็เพราะลูปาคุ้มครองเธอให้ปลอดภัยจากพวกตัวประหลาดอันตราย แม้สภาพเธอตอนนี้จะบาดเจ็บ<i>เล็กน้อย</i> [ตรงไหนนะ?] ทางหมาป่าในบ้านก็พร้อมใจกันโน้มน้าวว่ารักษาตัวอยู่ที่นี่จะปลอดภัยกว่า อันที่ไม่ต้องโน้มน้าวยูเฟเมียก็ตั้งใจไว้แบบนั้นอยู่แล้ว
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
จนกว่าจะเอาตัวรอดได้อยู่ที่นี่ไปเรื่อยๆ เป็นความคิดที่ดี
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียยกรอยยิ้มหวานสะกดใจ ที่ดูจะ ‘ตรึงจิต’ มากกว่าเดิม อาจเพราะวีนัสอ้างสิทธิ์ในตัวเธอพร้อมประทานพร [เสน่ห์อันล้ำเลิศ] ของพระองค์มาให้ ทุกท่วงท่าของยูเฟเมียในเวลานี้จึงยิ่งดูเจิดจรัส งดงามราวกับพร่างพรายด้วยอาคมเสน่ห์ ชวนให้จับจ้องโดยไม่อาจละสายตา
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เรือนร่างใต้ผ้าพันแผลแลดูเปราะบางน่าทะนุถนอม
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ย้อมบรรยากาศของห้องสมุดให้อ่อนหวานละมุน ราวกับมีดอกไม้ที่หวานจับใจดอกหนึ่งเบ่งบานขึ้นกลางห้อง หลอกล่อให้สิ่งมีชีวิตตกอยู่ในภวังค์—
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
มันควรจะเป็นแบบนั้น—แต่ดันติดที่ว่าหมาป่าในบ้านพักมีพลังจิตที่แข็งแกร่ง จนมนตร์เสน่ห์ของยูเฟเมียแหลกสลายคาตา แต่…รูปโฉมโดยพื้นฐานของยูเฟเมียก็ได้รับอิทธิพลมาจากความงามอันเลื่องลือของมารดาผู้ให้กำเนิดอยู่แล้ว ยังไงก็ต้องมีคนแอบเหลียวหลังบ้างแหละ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ไหม…?
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ลูปาหมุนตัวกลับมาพร้อมรอยยิ้มที่เยือกเย็นและเหินห่างเช่นเคย นัยน์ตาอำพันของเธอใกล้เคียงกับคำว่าศักดิ์สิทธิ์ “ธิดาแห่งวีนัสที่อยู่ภายใต้สายตาของผู้เป็นมารดาตั้งแต่ย่างเหยียบลงบนผืนดินเริ่มต้นของวีรบุรุษแห่งโรม ความคาดหวังที่เจ้ามีต่อตนเองควรยิ่งใหญ่ทัดเทียมกัน”
เรียกความสนใจของยูเฟเมียและหมาป่าภายในห้องสมุด
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“บทเรียนแรกของเจ้าคือภาษาละติน”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
หญิงสาวลอบขมวดคิ้วทั้งที่มุมปากยังมีรอยยิ้ม <font color="#add8e6">“...จะเรียนภาษาที่ตายแล้วไปทำไมคะ?”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ยังไม่สิ้นสูญ เด็กน้อย” </font>ลูปาคลี่ยิ้ม อธิบายอย่างใจเย็น<font color="#fffacd"> “พวกเรา (ทวยเทพ) ใช้มันและในอนาคตมันจะเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเจ้าเช่นกัน”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
หนังสือเล่มหนึ่งถูกวางลงตรงหน้าหญิงสาว เพียงหน้ากระดาษพลิกเปิด ความรู้สึกสับสน วุ่นวาย เข้าใจ และสับสน ก็ไหลหลั่งเข้ามาในสมองของยูเฟเมีย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“เจ้าเคยประสบปัญหาในการเล่าเรียนภาษาหรือไม่?”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ตอนอยู่ที่จีนการเรียนของเธอไม่แย่นัก มีเพียงภาษาอังกฤษที่สับสนวุ่นวายเล็กน้อย ตอนนั้นยังเด็กจึงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร แต่เมื่อย้ายมาที่ลอสแอนเจลิสและต้องเรียนทุกอย่างเป็นภาษาอังกฤษจู่ๆ ยูเฟเมียก็กลายเป็นเด็กมีพัฒนาการช้าและอ่านหนังสือไม่ออก
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
แต่–นั่นไม่ใช่ทุกครั้ง ส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นในคาบวรรณกรรมที่มีภาษาละติน เธออ่านชื่อเฉพาะแทบจะผิดทั้งหมด
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#add8e6">
“อ๋า– ประวัติศาสตร์ วรรณกรรม…ฉันมักจะมีปัญหากับการเรียนภาษาเก่าๆ อยู่บ่อยๆ ค่ะ”
<br></font>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
บางทีเธอก็เรียงไวยากรณ์ภาษาอังกฤษออกมาแปลกชนิดที่…<i>ไม่มีใครเข้าใจ </i>[ชีเรียงไวยากรณ์ภาษาอังกฤษแบบภาษาละตินครับ 5555555555555555555]
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ในโลกของมนุษย์ นั่นอาจเป็นเคราะห์ร้าย ทว่าในสถานที่แห่งนี้มันคือคำอวยพรจากทวยเทพซึ่งยินดีมอบองค์ความรู้อันล้ำเลิศให้แก่สายเลือดของพวกเขา”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“วันนี้เราจะเริ่มกันที่บทเรียนแรก”
<br>
<br>
</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“OLD LATIN”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ลูปาชำเลืองนัยน์ตามองหญิงสาว <font color="#fffacd">“เจ้าดูเหมือนจะรู้จักมัน เอ่ยถึงสิ่งที่เจ้ารู้ เพื่อที่เราจะได้รู้ว่าบทเรียนแรกควรเริ่มต้นที่ตรงไหน”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียเบิกตากว้างไปจังหวะหนึ่ง—
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เธอพอจะรู้จากคาบภาษาละตินมาบ้างว่า ภาษาละตินแบ่งออกเป็นสามยุค คือ old latin, classical latin และ medieval latin ซึ่งเมื่อกี้ลูปาเอ่ยถึง Old Latin นั่นฟังดูนานเกินไปสักหน่อยนึงนะ!
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เธออธิบายพวกคำสื่อเพศ คำที่ทำหน้าที่ประธาน การแสดงความเป็นเจ้าของ การใช้กรรมรอง กรรมตรง ฯลฯ ที่เรียน พูดไปแล้วรูปแบบไวยากรณ์ของภาษาละตินค่อนข้างคล้ายกับจีนอยู่บ้าง และยูเฟเมียก็บังเอิญมีเซนส์กับภาษานี้สุดๆ ถึงเธอจะแปลภาษาละตินเป็นอังกฤษได้แย่มาก แต่การแปลอังกฤษเป็นละตินเธอทำได้เยี่ยมจนน่าตกใจเชียวนะ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
และยูเฟเมียก็ไม่คิดจะเก็บซ่อนพรสวรรค์ของเธอ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ไม่มีคำว่าถ่อมตนซ่อนคมในพจนานุกรมของหญิงสาว ตอนนี้เธอภูมิใจจะชื่นชมตัวเองให้ลูปาฟังมาก
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“พื้นฐานของเจ้าค่อนข้างดีทีเดียว เช่นนั้นข้าจะสอนวรรณกรรมกวีสักประโยค”
<br>
<br>
</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ EXPECTO PATRONUM ”
<br>
<br>
</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ EXPECTO แปลว่าอะไร ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#add8e6">
“ To await เอ่อ…EXPECTO ลงท้ายด้วย O จึงหมายถึง ฉัน…ฉันกำลังรอคอย”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ลูปาพยักหน้า<font color="#fffacd"> “ PATRONUM หมายถึงผู้พิทักษ์”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เธอเรียนภาษาละตินทั้งวัน เนื่องจากร่างกายของยูเฟเมียในตอนนี้บอบช้ำเกินกว่าจะฝึกวิชาทางการทหาร ลูปาจึงใส่เดี่ยวติวภาษาละตินเต็มเหนี่ยวให้เธอเต็มที่ จนถึงการอ่านบทความประโยคสุดท้ายของวันนี้
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#add8e6">
“กลอรีอา ใน เอกเซลซิส เดโอ (Gloria in Excelsis Deo) พระสิริจงมีแด่พระเจ้าในที่สูงสุด”
<br></font>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ยอดเยี่ยม— การเล่าเรียนของเจ้าในวันนี้จบลงแล้ว”
<br>
<br>
</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ร่างกายของเจ้าต้องการการพักผ่อน เปลี่ยนสมุนไพรรักษาแล้วจงเข้านอนแต่หัวค่ำ เพื่อที่ข้าจะแน่ใจว่าวันพรุ่งนี้เจ้าจะพร้อมสำหรับการฝึกฝนร่างกาย”
</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd"><br></font></p><div class="quote"><blockquote>ตัดฉับแบบฉับๆ💔<br><b>ฝึกภาษาละติน</b><br><b>รางวัล: </b>+15 EXP/ +2 คะแนน<br>ครั้งที่ 1 เนื่องจากมีโรคดิสเล็กเซีย ½ ครับ<br><b>+15 ความโปรดปรานลูปา</b> ตั้งใจเรียนภาษาละตินกับลูปา <br>ตั้งใจมากเลยครับ แม่รักผมไหม❤<br>(ผมไม่ชินเซ็ตติ้งจริงๆ ถ้าอะไรแปลมาแนะแนวผมได้เสมอ ฮือออออ)</blockquote></div></div>
<div class="at01-enc"><div class="at01-tt" style="text-align: left;">𝔎𝔲𝔡𝔞𝔪 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔑𝔞𝔩 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔥𝔶𝔲𝔫𝔤</div><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/14/6b/2b/146b2b4a1e07645251a2528ce3aaddbc.jpg');"></div></div></div>
<a href="https://anita-codes.tumblr.com/" class="anitacredits">Anita Codes</a>
<style>.at01{ --color-one: #000000; --color-two: #000000; --color-three: #330000; --color-sb: #CC0000; --color-txt: #bdbdbd; }</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Playfair+Display:ital,wght@0,400;0,500;0,600;0,700;0,800;0,900;1,400;1,500;1,600;1,700;1,800;1,900&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Open+Sans:wght@300;400&display=swap" rel="stylesheet">
<br>
<br>
</div>
<style>
#boxEU01 {
border: 3px double;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://i.pinimg.com/564x/db/ac/80/dbac808fca87e62d4321977cf7f16614.jpg");}
</style>
<div id="boxEU01">
<br><br>
<style>
.at01, .at01-enc { display: flex; flex-wrap: wrap; align-content: baseline; }
.at01-enc { align-items: center; }
.at01{ width: 700px; padding: 15px 20px; background: var(--color-one); border: 15px solid var(--color-two); outline: 1px solid var(--color-three); margin: 35px auto 0; }
.at01-img { margin-right: 1px; outline: 1px solid var(--color-three); border: 5px solid var(--color-one); background-size: cover; background-position: center; width: 87px; height: 87px; }
.at01-tt { width: 600px; color: var(--color-sb); border-bottom: 1px solid var(--color-three); padding-bottom: 5px; margin-bottom: 10px; letter-spacing: 1px; font: 900 35px 'Playfair Display'; text-transform: uppercase; }
.at01-linea { background-color: var(--color-three); width: 1px; height: auto; margin: 0 45px; }
.at01-desc { font: 15px 'Chakra Petch'; color: var(--color-txt); line-height: 1.3em; width: 570px; margin: 10px; }
a.anitacredits { text-transform: uppercase; letter-spacing: 1px; font: 800 8px 'Roboto'; margin: 5px auto; display: block; text-align: right; width: 470px; }
</style>
<div class="at01"><div class="at01-enc"><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/63/a3/6f/63a36f1300e16bde0e4b2885f98a4a1b.jpg');"></div>
<div class="at01-tt" style="text-align: right;">𝕰𝖚𝖕𝖍𝖊𝖒𝖎𝖆 𝕸. 𝕷𝖊𝖓𝖓𝖔𝖝</div></div><div class="at01-linea"></div><div class="at01-desc">
<i>- 28.12.2024 09:00 -</i>
<br>
𝘍𝘳𝘢𝘨𝘮𝘦𝘯𝘵𝘦𝘥 𝘏𝘦𝘢𝘳𝘵 - <i>หัวใจฉันกำลังแตกสลาย</i>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">
</p><center><b><font color="#ffffff">- ฝึกภาษาละติน -</font></b></center>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">
<font color="#ffffff"><b><i>ยูเฟเมีย เลนน็อกซ์</i></b> </font>กลับบ้านหมาป่ามาโดยสวัสดิภาพ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
หลังอาบน้ำชำระเหงื่อไคลและสิ่งสกปรกจากการเผชิญหิมะตกและแสงแดด ยูเฟเมียก็สวมเสื้อโค้ทตัวใหญ่ซึ่งจิ๊ก (ยืม) มาจากหมาป่าตัวอื่นอีกทีคลุมกายเพื่อรักษาความอบอุ่นให้กายเนื้อ แล้วเดินมาที่ห้องสมุดเพื่อเข้าเรียนในคาบภาษาละตินซึ่งสอนโดย <b><font color="#ffffff">ลูปา</font></b>
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ใบหน้าขาวผ่องของยูเฟเมียมีริ้วสีแดงพาดผ่านสองข้างแก้ม
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
อาจเพราะอากาศที่หนาวเกินไป ทำให้เลือดสูบฉีดที่แก้มมากกว่าปกติ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ สวัสดีจ้ะ ไลรา ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#f5deb3">
“ สวัสดีจ้ะ ยูเฟเมีย วันนี้เธอดูสดใสมาก ”</font> หมาป่าสีเทาเหลือบเงินหรี่นัยน์กลมของเธอลงจนดูคล้ายรอยยิ้ม ไลราค่อนข้างมีบุคลิกของสุภาพชนผู้อ่อนโยน ยูเฟเมียจึงเลือกที่จะทักทายเธอเป็นอันดับแรกในเช้าวันนี้
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ คงจะเพราะออกไปวิ่งตอนเช้าพร้อมคุณเวล็อกซ์ เขาวิ่งนำพวกเราขึ้นไปบนเนินชันๆ ของโซโนมา ฉันนึกว่าจะเป็นลมตายไปแล้วเชียว! ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#f5deb3">
“ ฮึฮึฮึ หมาป่าอย่างพวกเราชอบการวิ่ง แต่ดูเหมือนครึ่งเทพอย่างเธอ..จะไม่ชอบนะ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ โอ้— ถ้ามีโอกาสฉันจะพาไปทัวร์ในเมือง เธอจะรู้ว่าพวกเราถูกฝึกให้ใช้เครื่องทุ่นแรงในการเคลื่อนที่ จนขาแทบจะบอกตัวเองว่า ‘ฉันไม่จำเป็นหรอก’ และทำตัวลีบลงลีบลงทุกปี เคยมีการคาดการณ์ด้วยซ้ำว่ามนุษย์ในอนาคตจะเป็นอัมพาตช่วงล่าง แต่นั่นก็ก่อนที่กระแสรักสุขภาพจะโผล่มาละนะ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ตราบใดที่พ่อหนุ่มรูปหล่อหุ่นเพอร์เฟคที่มีกล้ามเนื้อส่วนล่างชัดยังเป็นที่นิยม
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียเชื่อว่าขาจะยังจำเป็น
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ เอาละ เด็กๆ กลับเข้าที่ได้แล้ว ” </font>เสียงของลูปาดังผ่านเข้ามาในห้อง บุคลิกของราชินีหมาป่าดูอบอุ่นอ่อนโยนเสียด้วยซ้ำ แต่เมื่อเธอออกคำสั่งกลับไร้ท่าทีอิดออดจากผู้ใต้บังคับบัญชา หมาป่ารุ่นเยาว์ซึ่งเรียนร่วมชั้นกับยูเฟเมียกระจายตัวเข้าประจำที่อย่างรวดเร็ว
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
แม้ยูเฟเมียจะไม่ใช่เด็กที่มีความเพียรพยายามที่สุดในชั้น แต่เธอก็เลือกนั่งที่โต๊ะแถวหน้าสุดเพื่อให้ลูปาจดจำเธอได้ และตัวเธอไม่ฟุบหลับในคาบเรียนเพราะมึนหนังสือชั่วคราว
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ดวงตาสีอำพันของลูปามองบนโต๊ะประจำของเธอ และเห็นม้วนกระดาษที่มีชื่อของยูเฟเมียวางอยู่ด้านหนึ่ง เนื่องจากยูเฟเมียค่อนข้างเรียนช้ากว่าใครเพื่อน การตรวจการบ้านในคาบเรียนนี้จึงใช้วิธีให้ทุกคนมีส่วนร่วมแทน ลูปายิ้มบางพลางกวาดสายตามองทั่วชั้นเรียน
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
และหยุดลงที่ยูเฟเมีย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ ยูเฟเมีย ลองอ่านการบ้านม้วนนี้ของเธอให้เพื่อนๆ ในชั้นเรียนฟัง เพื่อพวกเขาจะได้ทบทวนบทเรียนเรื่องโรมุลัสและชี้แนะข้อเขียนของเธอ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ ค่ะ– ”</font> ยูเฟเมียลุกขึ้นยืน
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เธอรับม้วนกระดาษจากลูปา พลางคลี่ออกและอ่านที่ละข้อ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ Romulus, a lupa nutritus, fortissimus Romanorum omnium fuit ”
<br>
</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ โรมุลุสซึ่งได้รับการเลี้ยงดูจากแม่หมาป่าคือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่ชาวโรมัน ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เสียงของยูเฟเมียดังเบาๆ พร้อมอธิบายข้อเขียนของเธอ<font color="#ffc0cb"> “ โรมุลุส คือ นาม เป็นชื่อเฉพาะหรือก็คือชื่อคนซึ่งเป็นชาย อาจมีความหมายแฝงว่า ‘เด็กชายตัวน้อยแห่งโรม’ a lupa จงสังเกตว่าลงท้ายด้วย ‘อา’ ที่เป็นคำบ่งชี้เพศหญิงของนาม…. ”</font> (มันยาว เอาเท่านี้แหละ)<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
หลังอ่านบทความของตนเองจบก็มีเสียงจากหมาป่ารุ่นเยาว์เอ่ยแสดงความเห็น <font color="#00bfff">“ โรมุลุสจะเป็นชื่อของเขาจริงหรือไม่ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#9932cc">
“ ก็อาจใช้ บางทีในยุคสมัยอันไกลโพ้น ‘โรม’ อาจมีความหมายอื่นนอกจาก ‘เมืองโรม’ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ทุกสายตาจับจ้องไปทางเทพีแห่งหมาป่า ราวกับรู้ร่วมกันว่าผู้ที่จะชี้แจ้งความหมายที่แท้จริงของคำว่า ‘ ROMA ’ ในชื่อ ‘ Romulus ’ ได้ มีเพียงเธอ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ดวงตาสีอำพันของแม่หมาป่าแฝงความสุขุม <font color="#fffacd">“ เมื่อถ้อยคำมีความหมาย เราเรียก ‘ ROMA ’ ในนิรุกติศาสตร์ของความแข็งแกร่ง… ชื่อของเขาจึงมีความหมายว่า ‘เด็กชายผู้ครอบครองความแข็งแกร่ง’ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ และกรุงโรมก็คือ…เมืองของผู้กล้า ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ อ้อออออออออ ”</font> เสียงดังประสานจากนักเรียนทั้งชั้น
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ลูปาเอ่ยอีกคำ <font color="#fffacd">“ เปิดหนังสือไปที่หน้า 36 เรื่อง ‘ยุคสมัยทั้งห้าของมนุษย์’ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ในคาบเรียนนี้ยังคงใช้การอ่านเพื่อเพิ่มพูนคำศัพท์ตามเดิม เสียงออกเสียงตามลูปาดังขึ้นเบาๆ
<font color="#ffc0cb">“ Ultima Cumaei venit iam carminis aetas; magnus ab integro saeclorum nascitur ordo: iam redit et Virgo, redeunt Saturnia regna; iam nova progenies caelo demittitur alto. ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ บัดนี้ ยุคสุดท้ายที่ขับร้องโดยซิบิลของคูเมเอ (Cumae's Sibyl : ฤดูหนาว) ได้ผ่านพ้นไปแล้ว และม้วนหนังสืออันสง่างามของศตวรรษที่หมุนเวียนก็เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง: แอสตราเอ (Astraea : ฤดูใบไม้ผลิ) กลับมา กลับมาสู่รัชสมัยของแซทเทิร์นโบราณ พร้อมกับมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ที่ถูกส่งลงมาจากสวรรค์ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เสียงอ่านอาขยานตามหนังสือดังเรื่อยๆ ทั้งสำเนียงหมาและสำเนียงมนุษย์ เสียงสูงและต่ำบรรเลงคลอกัน ฟังแล้วราวกับเสียงสวดมนต์ใบโบสถ์อันศักดิ์สิทธิ์
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
และคาบเรียนภาษาละตินก็จบลงหลังลูปามอบการบ้านท้ายคาบ
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><div class="quote"><blockquote><a href="https://percyjackson.mooorp.com/blog/19/30">การบ้านภาษาละตินครั้งที่ 1</a><br>เรียนภาษาละตินครั้งที่ 2/2 (บัพดิสเล็กเซีย)<br>รางวัล: +15 EXP/ +2 คะแนน<br>ตั้งใจเรียนภาษาละตินกับลูปา: +15 ความโปรดปรานลูปา<br></blockquote></div><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p></div>
<div class="at01-enc"><div class="at01-tt" style="text-align: left;">𝔎𝔲𝔡𝔞𝔪 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔑𝔞𝔩 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔥𝔶𝔲𝔫𝔤</div><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/14/6b/2b/146b2b4a1e07645251a2528ce3aaddbc.jpg');"></div></div></div>
<a href="https://anita-codes.tumblr.com/" class="anitacredits">Anita Codes</a>
<style>.at01{ --color-one: #000000; --color-two: #000000; --color-three: #330000; --color-sb: #CC0000; --color-txt: #bdbdbd; }</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Playfair+Display:ital,wght@0,400;0,500;0,600;0,700;0,800;0,900;1,400;1,500;1,600;1,700;1,800;1,900&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Open+Sans:wght@300;400&display=swap" rel="stylesheet">
<br>
<br>
</div>
<div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">ร่างสมส่วนของสตรีแห่งโอเดสซาก้าวเดินเข้ามาในห้องสมุดหลังจากการวิ่งออกกำลังกายและวางแผนสำหรับการเรียนรู้เรื่องราวของค่ายแห่งนี้ หากแต่เมื่อเข้ามาแล้วกลับพบว่ามีการเรียนการสอนภาษาละติน ลอยด์ไม่ได้มีความรู้ในด้านภาษานี้เท่าไหร่ เธอพอจะเคยเรียนอยู่บ้างในคลาสเรียน หากแต่ไม่ได้สนใจเท่ากับการคำนวณ</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">โอเดสซา ลอยด์ เรียกว่าลอยด์ ได้เลย</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เสียงของเธอดังออกไปเมื่อได้เจออาจารย์สำหรับการสอน หากแต่อาจารย์คนนี้เหมือนจะได้ยินคนอื่นเรียกว่าลูปา นั่นเลยทำให้รู้ว่าหมาป่าสีขาวตัวใหญ่ที่เจอ คือสตรีสวมชุดสีขาวสว่างตาขนาดนี้ นัยน์ตาเฉดอ่อนจ้องมองราวกับเจอเทพธิดา ความงดงามและสว่างตาทำให้ไม่สามารถละสายตาได้เลย </div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">การเรียนรู้ในวันนี้มีเพียงหูที่ฟัง ตาจ้องมองผ่านหนังสือ และสมองที่พยายามทำความเข้าใจในทุก ๆ เรื่องที่ได้ยิน เธอเองก็ไม่ได้อยากจะพูดมากในเวลานี้ เพราะไม่ค่อยรู้จักใคร ดังนั้นจึงเพียงเออออไปกับการเรียนเท่านั้น</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center; font-family: "Bai Jamjuree";"><br></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" size="1"><b style="">เรียนภาษาละติน 1/4</b></font></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" size="1"><b style="">รางวัล: +15 EXP / +2 คะแนน</b></font></div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&family=Prata&family=Source+Sans+Pro&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet"> <div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">สิ่งสุดท้ายที่เธออยากจะทำก่อนนอน คือการเรียนรู้ภาษาที่เพิ่งจะได้เข้าเรียนอย่างจริงจังที่หอสมุด หญิงสาวหอบเอาสมุดที่เธอได้มามายังหอสมุดอีกครั้ง กวาดสายตามองหาร่างของสตรีตัวสูงในชุดขาว</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">ท่านลูปา ฉันอยากจะเรียนภาษาละตินเพิ่ม...</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เธอกล่าวบอก พร้อมด้วยทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ วางสมุดบนโต๊ะและเปิดหน้าสมุดที่เรียนค้างเอาไว้จากในคลาสเมื่อสองชั่วโมงก่อน ตามนิ้วและใบหน้าของเธอมีพลาสเตอร์ปิดเอาไว้สำหรับแผลข่วนและเลือดออกที่ได้จากการฝึกต่อสู้กับหมาป่าของลูปาเอง</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ffffff">ลอยด์ เธออ่านประวัติศาสตร์ไปบ้างแล้ว เช่นนั้นพอจะรู้อยู่บ้างใช่ไหมว่าหลายคำอ่านเช่นเดียวกับภาษาละติน</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">สุรเสียงใจดีกล่าวถามอย่างใจเย็น หญิงสาวพยักหน้ารับ ก่อนเธอจะเดินไปหยิบดิกชันารีภาษาละตินมาเปิดด้วย เพราะเธอเองก็พอรู้อยู่บ้างว่าคำที่ใช้ในชีวิตประจำวันมีหลายวันที่ออกเสียงคล้ายกับในภาษาละติน และมีความหมายใกล้เคียงกัน</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ffffff">เช่นนั้นเธอก็อ่านให้มากขึ้นอีก ทบทวนคำศัพท์เพิ่ม เดี๋ยวก็เก่งขึ้นเอง</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">ถ้อยคำอ่อนโยนบอกพร้อมด้วยหยิบเอาหนังสือคำศัพท์พื้นฐานภาษาละตินที่ควรรู้มาวางไว้ตรงหน้า</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ffa500">ขอบคุณมาก ท่านลูปา</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เธอตอบกลับไป ก่อนตั้งหน้าตั้งตาเรียนต่อไป</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" size="1"><b>ตั้งใจเรียนภาษาละตินกับลูปา: +15 ความโปรดปรานลูปา</b></font></div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&family=Prata&family=Source+Sans+Pro&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet"> <div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เมื่อเสร็จสิ้นการฝึกกลางแจ้งหมดแล้ว หญิงสาวก็เดินกลับไปที่บ้านพักเพื่ออาบน้ำแล้วเปลี่ยนชุด จากนั้นจึงหยิบเอาหนังสือภาษาละตินออกมาอ่านเพิ่มเติม ในการเรียนวันนี้คงจะได้ความรู้เพิ่มมากขึ้น หญิงสาวตรวจสอบการบ้านของตัวเองอีีกหน่อยว่าไม่มีอะไรตกหล่นไป ก่อนจะเดินไปยังห้องสมุดเพื่อจะได้เข้าเรียนเสียที ในยามบ่ายเธอมีสิ่งที่อยากทำอยู่ ดังนั้นในเวลานี้ก็แค่ต้องตั้งใจเรียน</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">สวัสดี ท่านลูปา</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เสียงนุ่มของเธอเอ่ยทักทายอาจารย์สำหรับการสอนภาษาละตินในทุก ๆ วัน เธอส่งยิ้มให้พร้อมทั้งหาที่นั่ง ก่อนจะวางหนังสือและสมุดลงบนโต๊ะ</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">ฉันทำการบ้านเสร็จแล้ว ไม่รู้ทำถูกมากน้อยเพียงใด</font></b> </div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เธอบอกพร้อมด้วยเปิดหน้าสมุดออกมา แล้วยื่นมันไปให้สตรีชุดขาวตรวจดู</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ffffff">เก่งมาก เธอทำดีแล้ว</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เสียงชื่นชมมาพร้อมรอยยิ้มใจดี ทำให้เธอเองก็ยิ้มออกเช่นกัน การเรียนรู้ภาษาใหม่ทำให้เธอรู้สึกมีความสุข</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><font color="#ffffff"><b>เอาล่ะ สำหรับวันนี้ฉันจะสอนในเรื่องของการออกเสียงและการอ่านคำให้เธอ</b></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">หญิงสาวตั้งใจเรียนในระยะเวลาการสอนของลูปา เธอจดหลายอย่างที่ต้องจำ และตั้งใจฟังในเรื่องยาก </div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">ขอบคุณสำหรับวันนี้ท่านลูปา ฉันได้เรียนรู้เยอะมากจริง ๆ</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font size="1"><br></font></b></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center; font-family: "Bai Jamjuree";"><a href="https://percyjackson.mooorp.com/blog/58/39"><font color="Yellow" size="1"><b>การบ้านครั้งที่ 1</b></font></a></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" color="#ffff00" size="1"><span style="background-color: black;"><b style="">รางวัล: +15 EXP / +2 คะแนน</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" color="#ffff00" size="1"><span style="background-color: black;"><b style="">ตั้งใจเรียนภาษาละตินกับลูปา: +15 ความโปรดปรานลูปา</b></span></font></div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&family=Prata&family=Source+Sans+Pro&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet">
<div class="flowers-tr001" style="--traccent: #d5730a;--trbck1: #111;--trbck2: #222;--trcolor: #bbb;"><div class="flowers-tr002"><div class="flowers-tr003"><font face="Prata"><span style="font-size: 22px; text-transform: lowercase;"><b>Odessa<br>Loid</b></span></font></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">ท้ายที่สุดการฝึกท่ามกลางแสงตะวันจ้าก็จบลง หญิงสาวรีบพาตัวเองหลบร้อนกลับไปที่บ้านพักทันที เธออาบน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกครั้งก่อนจะออกมายังห้องสมุดพร้อมด้วยสมุดและหนังสือสำหรับเรียนวิชาภาษาละตินเพิ่มเติม ทั้งเธอเองก็จะทำการบ้านที่ได้มาให้เสร็จไวที่สุด เพราะถ้าค้างไว้เดี๋ยวจะลืมเอาน่ะสิ แล้วการเรียนครั้งต่อไปเธอจะได้เอาไปส่งอีกครั้ง ดวงตาเฉดเทาอมเขียวจ้องมองห้องสมุดที่มีหญิงสาวตัวสูงผมสีขาวสวมชุดสีเดียวกันด้วย</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">สวัสดีท่านลูปา ฉันมาเรียนกับคุณอีกแล้ว และวันนี้ฉันมีของมาให้ด้วย</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เธอว่าแล้วก็ส่งขวดสีเข้มบรรจุวิตามินสำหรับบำรุงร่างกายไปให้เธอหนึ่งขวด</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">ฉันคิดว่าอยากให้ท่าน เพราะท่านเองก็ทรงงานหนักมาเหมือนกัน</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เธอยิ้มแฉ่งก่อนจะเดินไปยังโต๊ะเพื่อจะได้เริ่มเรียนเพิ่มเติม หน้าสมุดเปิดออกเพื่อจดสิ่งที่ต้องการ ทั้งบนหน้านั้นมีคำสั่งการบ้านที่ได้มาด้วย เธออ่านมันวนซ้ำ ๆ ก่อนจะเปิดอีกหนึ่งหน้าแล้วเริ่มเขียนสิ่งที่ต้องการเขียนเป็นคำตอบลงไปมากมาย แต่ทั้งหมดมันคือการเอาความคิดทั้งหมดละเลงลงบนหน้ากระดาษโดยไม่ได้เรียบเรียง เธอต้องมานั่งคัดและเรียบเรียงอีกครั้งก่อนจะเอาไปส่ง</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ffffff">ตั้งใจเสียจริง แต่หาเวลาพักผ่อนบ้างเล่า</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เสียงนุ่มจากลูปาทำให้เธอยยิ้มออกมาก่อนจะหันไปมอง</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><b><font color="#ff8c00">ได้เลย!</font></b></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';">เธอรับปากแล้วเริ่มอ่านหนังสือทำการบ้านต่อไป เอาเป็นว่า จนกว่าจะถึงเวลาค่ำเธอก็คงอยู่ที่นี่ไม่ได้ไปไหน</div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="font-family: 'Bai Jamjuree';"><br></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" color="#ffff00" size="1"><b style="">ตั้งใจเรียนภาษาละตินกับลูปา: +15 ความโปรดปรานลูปา</b></font></div><div class="flowers-tr004" style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" color="#ffff00" size="1"><b>มอบอาหารเสริมให้กับลูปา 1 ขวด</b></font></div><div class="flowers-tr005"><div class="flowers-tr006">Roman - ce<br></div><span>i</span></div></div></div><a class="sckbtrol" href="https://bettyleg.tumblr.com/">bettyleg</a>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Fira+Sans:wght@500&family=Prata&family=Source+Sans+Pro&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://bettyleg.github.io/SuckerForYou/SFY_tabrol.css" rel="stylesheet"> แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Euphemia เมื่อ 2024-12-30 15:20 <br /><br /><style>
#boxEU01 {
border: 3px double;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://i.pinimg.com/564x/db/ac/80/dbac808fca87e62d4321977cf7f16614.jpg");}
</style>
<div id="boxEU01">
<br><br>
<style>
.at01, .at01-enc { display: flex; flex-wrap: wrap; align-content: baseline; }
.at01-enc { align-items: center; }
.at01{ width: 700px; padding: 15px 20px; background: var(--color-one); border: 15px solid var(--color-two); outline: 1px solid var(--color-three); margin: 35px auto 0; }
.at01-img { margin-right: 1px; outline: 1px solid var(--color-three); border: 5px solid var(--color-one); background-size: cover; background-position: center; width: 87px; height: 87px; }
.at01-tt { width: 600px; color: var(--color-sb); border-bottom: 1px solid var(--color-three); padding-bottom: 5px; margin-bottom: 10px; letter-spacing: 1px; font: 900 35px 'Playfair Display'; text-transform: uppercase; }
.at01-linea { background-color: var(--color-three); width: 1px; height: auto; margin: 0 45px; }
.at01-desc { font: 15px 'Chakra Petch'; color: var(--color-txt); line-height: 1.3em; width: 570px; margin: 10px; }
a.anitacredits { text-transform: uppercase; letter-spacing: 1px; font: 800 8px 'Roboto'; margin: 5px auto; display: block; text-align: right; width: 470px; }
</style>
<div class="at01"><div class="at01-enc"><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/63/a3/6f/63a36f1300e16bde0e4b2885f98a4a1b.jpg');"></div>
<div class="at01-tt" style="text-align: right;">𝕰𝖚𝖕𝖍𝖊𝖒𝖎𝖆 𝕸. 𝕷𝖊𝖓𝖓𝖔𝖝</div></div><div class="at01-linea"></div><div class="at01-desc">
<i>- 29.12.2024 18:00 -</i>
<br>
𝘍𝘳𝘢𝘨𝘮𝘦𝘯𝘵𝘦𝘥 𝘏𝘦𝘢𝘳𝘵 - <i>หัวใจฉันกำลังแตกสลาย</i>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">
</p><center><b style=""><font color="#ffffff">- ทดสอบภาษาละติน - </font></b></center>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;"><b><i><font color="#ffffff">
ยูเฟเมีย เลนน็อกซ์ </font></i></b>ถือม้วนกระดาษการบ้านสำหรับคาบเรียนที่สองเดินมาที่ห้องสมุดในบ้านหมาป่าหลังจากอาบน้ำเสร็จ ถึงการมาของเธอจะค่อนข้างฉุกละหุกไปสักหน่อย แต่ที่นี่ก็มีการต้อนรับอย่างดี อย่างเช่นชุดนอนสีขาวที่ยูเฟเมียยืมมาสวมตัวนี้ น่าจะมีชีวิตอยู่มาราวๆ สองทศวรษได้
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ห้องสมุดเวลานี้ค่อนข้างเงียบสงบ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
อาจเพราะเป็นเวลารับประทานอาหารเย็น บรรดาหมาป่าจึงไปรวมตัวกันที่ห้องครัว ยูเฟเมียที่ตื่นเสียเช้าเพื่อออกไปวิ่งในคาบเรียนของคุณเวล็อกซ์ปิดปากหาวเบาๆ แม้ว่านาฬิกาชีวิตจะเริ่มรวนไปตามดวงอาทิตย์บนท้องฟ้า แต่ความพยายามที่จะนอนให้ครบแปดชั่วโมงยังคงเดิม
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
การที่โลกนี้จู่ๆ ก็ไร้กลางคืนจะมีผลต่อโกรทฮอร์โมนของเธอไหมนะ?
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ยูเฟเมียทวนการบ้านท้ายคาบอีกครั้ง <b><font color="#ffffff">"Non ignara mali, miseris succurrere disco."</font></b> ฟังเผินๆ ค่อนข้างโรแมนติไซส์ความโชคร้าย— เธอเคยอ่านบทกวีเรื่องอินีอินผ่านๆ เท่านั้นจึงไม่รู้แน่ชัดว่า คิวปิดแผลงศรรักใส่ราชินีแห่งคาร์เธจตอนไหน ก่อนหรือหลังพูดประโยคนั้น
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
การช่วยเหลือของราชินีแห่งคาร์เธจเป็นเพราะถูกใช้เป็นเครื่องมือหรือไม่?
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ผู้หญิงแข็งแกร่งอย่างเธอทอดทิ้งทุกอย่างเพื่อความรักเนี่ยนะ
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><p style="text-indent: 1.5em;">
งี่เง่าชะมัด
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
พล็อตแบบนี้สมบูรณ์แบบได้เพราะมีเทพจอมป่วนละนะ
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
หลังตรวจเช็คการบ้านแล้วยูเฟเมียก็นำไปส่งที่โต๊ะของลูปา ก่อนหลังเวลานัดไม่นานราชินีหมาป่าก็โผล่ร่างมนุษย์เข้ามาด้านในห้องสมุด <font color="#fffacd">“ สวัสดีตอนเย็น ยูเฟเมีย ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ สวัสดีตอนเย็นค่ะ ลูปา ”
<br></font>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ หนูส่งการบ้านไว้ที่โต๊ะแล้วนะคะ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ลูปาหยิบม้วนกระดาษเปิดอ่านช้าๆ <font color="#fffacd">“ <i><b>‘เมื่อพานพบความโชคร้ายแล้ว ข้าพเจ้าจึงเรียนรู้ที่จะช่วยเหลือผู้ระทมทุกข์’ </b></i>แปลความได้ไม่เลว ใช้หลักการอิงความหมายจึงเข้าใจได้ง่าย ครั้งนี้เจ้าลองแปลความแบบตรงตัวให้ข้าฟัง ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เมื่อถูกถามอย่างกะทันยูเฟเมียก็ชะงักเล็กน้อย <font color="#ffc0cb">“ ค่ะ เริ่มจาก <i>‘ Non ignara mali ’</i> Non มีความหมายในเชิงปฏิเสธ ignara เป็นคำที่ถูกผันให้อยู่ในรูปของผู้หญิง มีความหมายว่า แปลก, ไม่คุ้นเคย ส่วน mali สื่อถือเรื่องร้าย โชคร้ายหรือเคราะห์ร้าย ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ ถ้าถอดคำตามตัวจะแปลได้ว่า มิใช่แปลกหน้าต่อความโชคร้าย ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ อืม ” </font>ลูปาพยักหน้า ดวงตาอ่อนโยนทอดมองยูเฟเมีย <font color="#fffacd">“ แปลความหมายโดยมีความเข้าใจในตัวภาษาเป็นพื้นฐาน ถือว่าทำได้อย่างยอดเยี่ยม ความสามารถของเจ้าเพียงพอที่จะรับบททดสอบภาษาละติน ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ลูปาเอ่ยพลางยื่นกระดาษแบบทดสอบชุดหนึ่งให้แก่ยูเฟเมีย
<br>
<font color="#fffacd"><br>
</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ ใช้เวลาเท่าที่เจ้าปรารถนา ”</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><div style="text-align: center;"><br><img src="static/image/hrline/45.gif" border="0" alt=""><br></div><div style="text-align: center;"><span style="text-indent: 1.5em; color: var(--color-txt);"> </span></div><p></p><div class="quote"><blockquote><div style="text-align: center;"><span style="background-color: initial; color: var(--color-txt);"><b>[บททดสอบภาษาละติน]</b></span></div>1) โรมูลัสและเรมัสถูกพบและเลี้ยงดูโดยใคร?<br><font color="#ffc0cb">ก. หมาป่า</font><br><br>2) เหตุผลหลักที่ทำให้โรมูลัสและเรมัสถูกทิ้งคืออะไร?<br><font color="#ffc0cb">ค. เนื่องจากความขัดแย้งในราชวงศ์</font><br><br>3) โรมูลัสและเรมัสตัดสินใจสร้างเมืองบนเนินเขาใด?<br><font color="#ffc0cb">ก. พาลาติน</font><br><br>4) เหตุการณ์ใดที่นำไปสู่การเสียชีวิตของเรมัส?<br><font color="#ffc0cb">ค. การทะเลาะวิวาทกับโรมูลัส</font><br><br>5) โรมูลัสได้ชื่อว่าเป็นผู้ก่อตั้งเมืองอะไร?<br><font color="#ffc0cb">ข. กรุงโรม</font><br><br>6) อธิบายความสำคัญของตำนานโรมูลัสและเรมัสต่อชาวโรมันโบราณ<br><font color="#ffc0cb"> สะท้อนวัฒนธรรมความเป็นอยู่ของกรุงโรมในโบราณกาล และชี้ให้เห็นถึงความยากลำบากของการสร้างเมือง เรื่องของอำนาจทางการเมือง สายเลือด การแย่งชิง ของสังคมในอดีตที่ส่งต่อมาผ่านตำนาน<br> ด้วยตำนานของโรมูลัสและเรมัส ทำให้สามารถคาดการณ์สภาพสังคมในยุคแรกเริ่มได้</font><br>7) เปรียบเทียบและวิเคราะห์บุคลิกของโรมูลัสและเรมัส<br><font color="#ffc0cb">โรมูลัส มีนิสัยที่เฉียบขาดและจริงจัง เพื่อแก้ปัญหาเขาสามารถละทิ้งคุณธรรมได้ (หรือมันอาจไม่เคยมีในตัวเขาแต่แรก) เขามีคนแข็งกระด้างเปี่ยมด้วยอำนาจ จากบทที่เมืองแห่งโรมในแรกเริ่มเป็นถิ่นที่อยู่ของพวกโจรป่าหรือพวกสังคมชายขอบ ชายที่สามารถจัดการคนแบบนั้นได้อยู่หมัด และขึ้นนำเป็นราชา (หัวหน้า) ของพวกเขาจะต้องเป็นคนที่มองเผินๆ มีน้ำใจ แต่เลือดเย็นมากแน่นอน<br>เรมัส ตามตำนาน เขาเหมือนส่วนย่อยที่เข้ามาเติมเต็มเรื่องราวของโรมูลูสให้การสร้างเมืองมีเรื่องของอำนาจและความขัดแย้ง อย่างไรก็ตามขออนุมานว่า เรมัสมีการตอบสนองต่อปัญหาอย่างท้าทาย เขาแสดงออกว่าต่อต้านพี่ชายโดยไม่กลัวเกรง <br>ในส่วนของการเปรียบเทียบ มองว่าเรมัสอาจมีเค้ารางของคุณธรรมมากกว่าโรมูลุส (เพราะอย่างน้อยเขาก็ไม่ได้เป็นคนฆ่าพี่ชาย) ส่วนโรมูลุสนั้นเป็นคนเลือดเย็นที่ไม่มีใครเทียบอย่างชัดเจน</font><br><br>8) หากคุณเป็นโรมูลัส คุณจะแก้ปัญหาความขัดแย้งกับเรมัสอย่างไร?<br><font color="#ffc0cb"> อารมณ์โกรธของโรมูลัสที่มีต่อการคุกคามของเรมัส คล้ายกับนิทานเรื่องกล่องข้าวน้อยฆ่าแม่ บางทีพวกเขาอาจจะทำงานจนเหนื่อยมากเกินไป ทักษะการแก้ปัญหาความขัดแย้งจึงพร่องไปด้วย ถ้าเป็นฉันคงจะรอให้หายเหนื่อยก่อนค่อยว่ากันอีกที</font><br><br>9) คุณคิดว่าตำนานนี้สอนอะไรเราเกี่ยวกับการก่อตั้งเมืองและการสร้างชาติ?<br><font color="#ffc0cb"> ความขัดแย้งเกิดขึ้นเสมอเมื่อมีเมืองและชาติ</font><br><br>10) จงเขียนเรื่องราวสั้นๆ (แฟนฟิคสมมติ) โดยมีโรมูลัสและเรมัสเป็นตัวละครหลัก (ใช้ภาษาละติน และ คำแปลภาษาไทย)<br><font color="#ffc0cb"> ลึกเข้าไป…ลึกเข้าไปในเมืองใหญ่<br>หญิงสาวจากหมู่บ้านแห่งหนึ่งหลงเข้าไป<br>รอยยิ้มเหยียดกว้างประทับบนใบหน้า จนมาถึงราชวังแห่งโรม<br>เข้ามาในพระราชวังที่สว่างไสวด้วยคบเพลิง <br>สถานที่ซึ่งประดับประดาด้วยความรื่นเริงของงานเทศกาล<br>ภายในนั้นเต็มไปด้วยโจรป่า <br>ฉุดคร่าพรหมจรรย์ของหญิงที่มาเที่ยวเทศกาล<br>หญิงสาววิ่งเข้าไปใกล้กษัตริย์แห่งโรม<br>ขณะที่โรมุลัสเผยรอยยิ้มเพรียกหานั้นเอง <br>ความเจ็บปวดก็แผ่ซ่านทั่วทรวงอกที่ถูกย้อมด้วยโลหิตแดงฉาน<br>มีของหญิงสาวปักคาอยู่บนอกเขา<br>หญิงสาวเบื้องหน้าโรมุลัสเผยให้เห็นใบหน้าที่แท้จริง<br>ใบหน้าที่เหมือนกับโรมูลุสราวกับฝาแฝด<br>มันคือ “เรมัส” ที่มาแก้แค้นและชิงบัลลังก์<br>Profunde... profunde in urbe magna<br>Feminam ex oppido quodam lustravit<br>Risus latus in vultu impressus est, donec ad palatium Romae pervenerit<br>Intravit in palatium quod faces illuminabant<br>Locus, qui laetitia festorum ornamentis replebatur<br>Intus, latrones silvani fuerunt<br>Virginitatem mulierum festivitatibus venit violaverunt<br>Femina ad regem Romae cucurrit<br>Dum Romulus risum evocantem ostendit</font><br><font color="#ffc0cb">Dolor per thoracem latens in sanguine rubro effusus est<br>Vestigia mulieris in pectore eius fixa sunt<br>Femina ante Romulum vultum verum ostendit<br>Vultus simile Romulo tamquam gemini<br>Fuit "Remus", qui ulcisci et regnum rapere venit</font><br><br>11) แนะนำตัวเอง สายเลือด และสิ่งที่อยากให้เพื่อนในบ้านรู้จัก (เป็นภาษาละตินพร้อมคำแปล)<br><font color="#ffc0cb">.ขยิบตา. สวัสดีค่ะ ฉันชื่อยูเฟเมีย ยูเฟเมีย เลนน็กซ์ และแน่นอนค่ะ...พวกคุณเดาถูก! ฉันคือสายเลือดของเทพีวีนัส เธอคือแม่อีกคนของฉัน<br>—> .Nutillo. Salve! Ego sum Euphemia, Euphemia Lennox, et certe... vos recte coniectastis! Ego sum sanguis Deae Veneris. Ea est altera mater mea.<br>ฉันคิดว่าตลอดสองสัปดาห์ที่พวกเราอยู่ร่วมกันมาพวกคุณรู้จักฉันดีพอแล้ว ยินดีที่ได้พบค่ะ<br>—> Putavi vos me bene cognovisse per duos hebdomadas quibus simul viximus. Gaudeo quod vos conveni.</font><br></blockquote></div><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><p style="text-indent: 1.5em;"><b><font color="#ffffff">
ประมาณ 20 : 00 น. ในวันเดียวกัน
</font></b><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเศษ หน้ากระดาษเปล่าที่มีเพียงคำถามก็เต็มไปด้วยน้ำหมึกคำตอบ อักษรตัวเล็กอ่านง่ายซึ่งเป็นลายมือของยูเฟเมียเรียงต่อกันเป็นพรืด ก่อนจะจบลงด้วยภาษาละตินตัวสุดท้ายในพาร์ทของคำแนะนำตัวแก่เพื่อนร่วมชั้น
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><i><font color="#ffc0cb">
เสร็จสักที…
</font></i><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ ทำดีมาก…ข้าจะแจ้งผลการทดสอบของเจ้าในคาบเรียนของวันรุ่งขึ้น ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ ขอบคุณค่ะ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
รอยยิ้มของลูปาเย็นชืดลง ราวกับดวงอาทิตย์ที่สว่างไสวเปลี่ยนมุมการทอแสง ฉากมุมบนใบหน้าของลูปาจึงเยือกเย็นราวกับราตรี ร่างสูงสง่าของแม่หมาป่าผู้มีเรือนผมสีขาวสว่างไสวประหนึ่งจันทร์เพ็ญผุดลุกขึ้นต่อหน้ายูเฟเมีย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ พลังแห่งวีนัสขั้นที่สองกำลังผลิบานใบตัวเจ้า ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ลูปาแตะมือลงบนอกของยูเฟเมีย ฝ่ามือเย็นเฉียบอีกข้างสัมผัสข้างแก้มเธออย่างแผ่วเบา <font color="#fffacd">“ ได้เวลาที่จะปลุกมันขึ้นมาแล้ว ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
สิ้นคำ ลมหายใจหมาป่าก็กำจายทั่วใบหน้าของหญิงสาว เย็นเฉียบราวกับลมฤดูหนาว สิ่งสกปรกที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า (อาจจะเป็นขี้ไคลเล็กๆ เซลล์ผิวหนังที่ตายแล้ว ละอองฝุ่น(?)) ปลิดปลิวออกจากร่างแบบบาง คล้ายกับถูกชำระล้างด้วยบางสิ่งที่มองไม่เห็น
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
และอบกลิ่นรำร่างกายของยูเฟเมียใหม่
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
กลิ่นหอมสะอาดโชยเบาบางไปทั่วห้องสมุด
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ff0000">
[ ยูเฟเมียปลดล็อก หอมเย้ายวน ]
<br>
</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ff0000">
[ เสีย 1 แต้มตื่นรู้เพื่อดำเนินการ ]
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ นิมิตหมายอันดี… ” </font>ลูปาเอ่ยอย่างพอใจแล้ว (ไล่) ยูเฟเมียเข้านอน
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><div class="quote"><blockquote><a href="https://percyjackson.mooorp.com/blog/19/41">การบ้านครั้งที่ 2</a><br>ปลดล็อกพลังเทพ: + 35 ความโปรดปรานลูปา<br>ตั้งใจเรียนภาษาละตินกับลูปา: +15 ความโปรดปรานลูปา (มาทดสอบได้ 15exp/2คะแนน ไหมงับ?)<br>+ 2 Point จากการบ้าน<br>รางวัลทดสอบสำเร็จภาษาละติน: +1 Level up / +5 Point และ +15 INT/ +10 คะแนน<br>- 1 ตื่นรู้ แลกสกิล [หอมเย้ายวน] (การปลดพลัง Level 5 เดมี่ก็อต)</blockquote></div><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p></div>
<div class="at01-enc"><div class="at01-tt" style="text-align: left;">𝔎𝔲𝔡𝔞𝔪 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔑𝔞𝔩 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔥𝔶𝔲𝔫𝔤</div><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/14/6b/2b/146b2b4a1e07645251a2528ce3aaddbc.jpg');"></div></div></div>
<a href="https://anita-codes.tumblr.com/" class="anitacredits">Anita Codes</a>
<style>.at01{ --color-one: #000000; --color-two: #000000; --color-three: #330000; --color-sb: #CC0000; --color-txt: #bdbdbd; }</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Playfair+Display:ital,wght@0,400;0,500;0,600;0,700;0,800;0,900;1,400;1,500;1,600;1,700;1,800;1,900&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Open+Sans:wght@300;400&display=swap" rel="stylesheet">
<br>
<br>
</div>
<div class="hoja-b1"><div class="izq" style="border-color:#e6b17c"><img src="https://i.pinimg.com/736x/56/fc/e0/56fce0cddf52e296ef291e2762ffd599.jpg"><img src="https://i.pinimg.com/736x/9d/6a/7c/9d6a7cdc07e0f0dfd4f596513b79299e.jpg"><img src="https://i.pinimg.com/736x/d4/3b/b4/d43bb489cce18e61df322dafa5feb553.jpg"></div><div class="content-b1"><div class="tit"><div><span class="title"><font color="#e6b17c">Odessa Loid</font></span><br><span class="subtitle">fox off, lying on the floor</span></div></div><div class="texto">
ในที่สุด หญิงสาวก็สามารถพาตัวเองกลับมายังบ้านพักเพื่ออาบน้ำสระผมแล้วก็นั่งบำรุงผมของตัวเองได้ในที่สุด เธอแทบจะมีความสุขจนตัวลอย นี่น่าจะเป็นสิ่งเดียวที่เธอชอบหลังจากการฝึกอันยาวนาน ร่างสมส่วนลุกขึ้น เธอจัดเตรียมข้าวของ พร้อมด้วยจ้องมองของที่ซื้อเอาไว้เพื่อจะมอบให้แก่ลูปา เธอได้ฟังคำอธิบายการใช้จากคนขายที่ร้านขายข้างนอกหุบเขามาแล้ว มันเป็นร้านเล็ก ๆ ที่เปิดเอาไว้ขายของจากหลากหลายที่ในโลก มีหลายอย่างที่เธอไม่เคยเห็น หากแต่เมื่อได้ยินคำเคลมเธอเองก็อยากจะซื้อมาเพื่อมอบให้แก่ใครสักคนเพื่อเป็นการอวยพร ยิ่งไปกว่านั้นวันนี้เป็นวันสุดท้ายของปีแล้ว หญิงสาวเริ่มคิดว่าหลังจากเรียนและนั่งอยู่ในห้องสมุดสักสามสี่ชั่วโมงแล้วเธอจะมาทำอะไรต่อดี หรือว่าเธอจะมีนั่งเขียนไดอารี่ดีล่ะ เนื่องด้วยการแพลนเนอร์เป็นสิ่งที่เธอทำทุกวันอยู่แล้ว หากแต่ไดอารี่เธอหยุดเขียนเมื่ออายุได้สิบหกปี เวลานั้นเธอออกกำลังกายเยอะและเล่นกีฬาทุกเย็นทำให้ไม่มีแรงเหลือในการมานั่งเขียนไดอารี่ใดใดได้อีก ทั้งเธอเองก็ไม่รู้จะเขียนอะไรดี เรื่องความสุขเธอพบเจอจากการเล่นกีฬาและเข้าห้องสมุด เรื่องรักใคร่ไม่มี เรื่องเพื่อนเองก็ไม่ได้มีเรื่องน่าตื่นเต้น เธอไม่ได้เที่ยวและไม่ได้ซื้อของใหม่บ่อย ๆ ดังนั้นการเขียนไดอารี่จึงปิดจบไปตั้งแต่ตอนนั้น ตอนนี้เวลาผ่านมานับสิบปีแล้ว หากเธอจะเริ่มเขียนมันก็ดูไม่ได้ยาก หากแต่มันอาจจะไม่ต่อเนื่องในช่วงเวลาแรก แต่สักพักก็คงจะชิน เพราะเธออยากเขียนเล่าเรื่องราวของตัวเองทีไ่ด้ย้ายมาที่ใหม่ ยิ่งไปกว่านั้นมีเรื่องน่าตื่นเต้นมากมายเข้ามาในชีวิต เธอเลยอยากที่จะบอกเล่าให้ตัวเองในอนาคตได้รับรู้ว่าเวลานี้เธอรู้สึกอย่างไรบ้าง<br><br><b><font color="#ff8c00">เอาล่ะ ไปหาลูปากันดีกว่า</font></b><br><br>เมื่อเตรียมหนังสือ สมุด และของเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวก็เดินออกจากบ้านพักมุ่งสู่ห้องสมุด เธอก้าวเข้าไปข้างในพร้อมด้วยฉีกยิ้มทักทายลูปาที่ยืนอยู่หน้าชั้นหนังสือชั้นหนึ่ง<br><br><b><font color="#ff8c00">สวัสดีค่ะ ท่านลูปา ฉันมาอีกแล้ว</font></b><br><br>เธอทักทายอย่างเป็นกันเอง ก่อนจะวางข้าวของลงบนโต๊ะข้างหลัง แล้วหยิบยื่นของที่เพิ่งซื้อมาให้อีกฝ่าย มันอาจจะไม่ใช่ของมีราคา หากแต่เธออยากให้ด้วยความคิดของเธอเอง <br><br><b><font color="#ff8c00">คนขายบอกว่า ถุงสีชมพูนี้ ถ้ามอบให้ใครจะเป็นการอวยพรให้ร่างกายแข็งแรง ฉันเลยอยากมอบให้ท่านน่ะค่ะ</font></b><br><br>เสียงนุ่มสุภาพกล่าวก่อนจะยิ้มกว้างจนเห็นฟันครบทุกซี่ เธอเองไม่ได้มีเพื่อนที่อยู่ในบ้านหมาป่าสักเท่าไหร่ มีเพียงผู้มีพระคุณและหมาป่าอีกจำนวนหนึ่งก็เท่านั้น<br><br><b>ขอบคุณมาก เอาล่ะ วันนี้เธออยากจะเรียนอะไร?</b><br><br>ลูปารับไปด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเดินมายังโต๊ะเรียน แล้วเริ่มเอ่ยถามเข้าบทเรียน<br><br><b><font color="#ff8c00">ฉันอยากเรียนไวยากรณ์น่ะค่ะ จะได้เขียนได้ เพราะว่าเตรียมตัวจะสอบภาษาละตินด้วย</font></b><br><br>เสียงของเธอชัดเจน ดวงตาเป็นประกายเมื่อจะได้เรียนต่อยอดสิ่งที่เธอสนใจ ลูปายิ้มรับพร้อมกับหยิบเอาหนังสือไวยากรณ์ภาษาละตินออกมาวางตรงหน้าของเธอ แล้วเปิดไปที่หน้าที่สิบ ข้ามสารบัญและบทเริ่มต้นไปเล็กน้อย<br><b><br>ไวยากรณ์ไม่ได้มีอะไรมากสำหรับภาษาละติน เพราะมันคล้ายกับภาษาอังกฤษประมาณหนึ่งเลยทีเดียว โดยทั่วไป ภาษาละตินจะมีสองส่วนในรูปประโยค นั่นคือ ประธาน หรือตัวหลักของประโยคและส่วนแสดงที่บ่งบอกถึงสิ่งที่ประธานกระทำ นึกคิด หรือแม้แต่ทำบางสิ่งต่ออีกสิ่งหนึ่ง<br></b><br>ปลายนิ้วเรียวยาวขาวซีดของลูปาชี้ไปตามข้อความในหนังสือ หญิงสาวพยักหน้ารับ สิ่งนี้เหมือนกับภาษาทั่วไปในโลกใบนี้<br><br><b>หากแต่สิ่งที่ยากคือการผันกริยาและประธาน เนื่องด้วยประธานเองก็มีหลายรูปคำเช่นเดียวกับภาษาอังกฤษ ซึ่งส่วนนี้เธอสามารถเรียนเสริมได้ด้วยตัวเอง ฉันเชื่อว่าเธอเข้าใจเมื่ออ่านด้วยตัวเอง ส่วนต่อไปที่ควรจะระลึกเสมอเลย นั่นคือ รูปประโยคของภาษาละตินจะมีการเรียงแตกต่างออกไป ประธาน - กรรม - กริยา ดังนั้นเมื่อเธอเข้าใจแบบนี้โดยพื้นฐานและจำได้ขึ้นใจ เมื่อต้องการเรียงประโยคมันจะง่ายขึ้นมากทีเดียว</b><br><br>ลูปาสอนเพื่อให้เข้าใจได้โดยง่าย หญิงสาวเองก็เข้าใจสิ่งที่อีกฝ่ายสอนอย่างรวดเร็ว ดังนั้นเธอจึงเข้าใจได้เลยว่าประโยคตัวอย่างที่อยู่ในหนังสือมันแปลว่าอะไร ด้วยการเรียงของรูปประโยค หากแต่ยังคำศัพท์ที่เธอยังไม่แม่นมากนัก จึงต้องเรียนเสริมเองด้วยการท่องจำมัน <br><br><br><br><div style="text-align: center;"><b><font color="#0000ff">ตั้งใจเรียนภาษาละตินกับลูปา: +15 ความโปรดปรานลูปา<br>มอบ<u>โอมาโมริ</u>ให้แก่ลูปา</font></b><br><br></div><br></div></div></div><div class="cred"><a href="http://bettyleg.tumblr.com">bettyleg</a></div>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Lora:wght@500&family=Playfair+Display:ital,wght@0,500;1,600&display=swap" rel="stylesheet">
<style>
.hoja-b1{width:900px; outline:1px solid #ddd; margin:20px auto; display:flex; align-items:center; justify-content:center; padding:5px; background:#fff;}
.izq{border-left:120px solid #ddd; height:530px; width:80px;}
.izq img{width:130px; height:130px; margin:20px 0px 0px; margin-left:-80px; border:5px solid #fff; outline:1px solid #ddd;}
.content-b1{width:660px; height:520px; padding:5px;}
.texto{width: 650px; height:385px; margin-top:20px; padding:5px; overflow:auto; font-size:12px; font-family: 'Bai Jamjuree'; scrollbar-width: none; text-align:justify; line-height:18px;}
.tit{height:100px; display:flex; align-items:center; justify-content:center; text-align:center; line-height:20px;}
.content-b1 .title{font-family: 'Playfair Display', serif; font-weight:600; font-size:30px; color:#DDCCAA;}
.content-b1 .subtitle{font-size:10px; font-family: 'Lora', serif; text-transform:uppercase; letter-spacing:1px;}
.content-b1 .tit {border:1px solid #eee; border-top:0px; border-left:0px;}
.cred{margin:0px auto; margin-top:-5px; width:280px; text-align:center;background:#fff;border:1px solid #eee;}
.cred a{text-decoration:none; color:#888; text-transform:uppercase; font-size:8px; font-family:arial; letter-spacing:2px;}
</style>
<style>
#boxEU01 {
border: 3px double;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://i.pinimg.com/564x/db/ac/80/dbac808fca87e62d4321977cf7f16614.jpg");}
</style>
<div id="boxEU01">
<br><br>
<style>
.at01, .at01-enc { display: flex; flex-wrap: wrap; align-content: baseline; }
.at01-enc { align-items: center; }
.at01{ width: 700px; padding: 15px 20px; background: var(--color-one); border: 15px solid var(--color-two); outline: 1px solid var(--color-three); margin: 35px auto 0; }
.at01-img { margin-right: 1px; outline: 1px solid var(--color-three); border: 5px solid var(--color-one); background-size: cover; background-position: center; width: 87px; height: 87px; }
.at01-tt { width: 600px; color: var(--color-sb); border-bottom: 1px solid var(--color-three); padding-bottom: 5px; margin-bottom: 10px; letter-spacing: 1px; font: 900 35px 'Playfair Display'; text-transform: uppercase; }
.at01-linea { background-color: var(--color-three); width: 1px; height: auto; margin: 0 45px; }
.at01-desc { font: 15px 'Chakra Petch'; color: var(--color-txt); line-height: 1.3em; width: 570px; margin: 10px; }
a.anitacredits { text-transform: uppercase; letter-spacing: 1px; font: 800 8px 'Roboto'; margin: 5px auto; display: block; text-align: right; width: 470px; }
</style>
<div class="at01"><div class="at01-enc"><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/63/a3/6f/63a36f1300e16bde0e4b2885f98a4a1b.jpg');"></div>
<div class="at01-tt" style="text-align: right;">𝕰𝖚𝖕𝖍𝖊𝖒𝖎𝖆 𝕸. 𝕷𝖊𝖓𝖓𝖔𝖝</div></div><div class="at01-linea"></div><div class="at01-desc">
<i>- 30. 12. 24 19:00 -</i>
<br>
𝘍𝘳𝘢𝘨𝘮𝘦𝘯𝘵𝘦𝘥 𝘏𝘦𝘢𝘳𝘵 - <i>หัวใจฉันกำลังแตกสลาย</i>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">
</p><center><b><font color="#ffffff">- ปลดล็อกพลังสายเลือดเทพีวีนัส ขั้นที่ 3 -</font></b>
</center>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 1.5em;">
ในช่วงกลางดึกที่ถูกปกคลุมไปด้วยแสงสว่าง
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
มันไม่ใช่ <b><font color="#ffffff">‘แสงสว่าง’ </font></b>ที่เจิดจรัส แต่เป็นแสงสว่างที่พร่ามัวชวนให้อึดอัด ราวกับลางมรณะเดินทางมาถึงโลก แสงสว่างที่วิปริตเกินกว่าขอบเขตที่มันควรกลายเป็น
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ความรู้สึกครั่นคร้ามไล่ตามหลัง ยูเฟเมียอาจทนความรู้สึกสะอิดสะเอียนชวนไม่สบายไม่ไหวจึงรูดม่านหนาต่างปิด ทำให้ห้องสมุดกลับคืนสู่ความมืดมิดอึมครึม อย่างที่เวลา<b><font color="#ffffff"> ‘กลางคืน’</font></b> ควรจะเป็น
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ อ๊ะ— ลูปาคะ สวัสดียามเย็นค่ะ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
พริบตาที่หันมาก็พบเงาร่างของสุนัขป่าขนสีขาวราวกับแสงจันทร์หยุดอยู่ทางด้านหลัง วันนี้เธอพบลูปาในร่างสุนัขป่าสีขาวบริสุทธิ์ ยูเฟเมียโน้มตัวลงเล็กน้อยพลางปลดผ้าพันคอสีขาวแซมฟ้าที่เพิ่งถักมาพันรอบคอของแม่หมาป่า
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ffc0cb">
“ ถึงจะมีแสงสว่างและความร้อน แต่ก็หน้าหนาวแล้วนะคะ ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
เธอเอ่ยพลางยิ้มเขิน อาจเพราะเพิ่งนึกได้ว่าแม่หมาป่าอยู่มานานแล้ว ความหนาวจะทำอะไรเธอได้
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#fffacd">
“ ขอบใจ… ” </font>ยูเฟเมียยิ้มหวานรู้สึกขอบคุณที่ลูปายอมรับน้ำใจ พลางฟังสิ่งที่ลูปาเอ่ยต่อ<font color="#fffacd"> “ ผลการทดสอบของเจ้าเป็นที่น่าพอใจ และพลังของสายเลือดวีนัสในตัวเจ้ากำลังจะตื่นขึ้น มันกำลังส่งเสียงเพรียก ยูเฟเมีย ”
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ลูปาพ่นลมหายใจอย่างแผ่วเบา
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ff0000">
[ ยูเฟเมียปลดล็อก ตาหลากสี ]
<br>
</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><font color="#ff0000">
[ เสีย 1 แต้มตื่นรู้เพื่อดำเนินการ ]
</font><br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ทันใดนั้นดวงตาสีทองของยูเฟเมียเรืองอร่ามราวกับแสงดาวก่อนจะค่อยๆ จางลงและกลายเป็นสีน้ำตาลตามปกติ หญิงสาวลูบคลำร่างกายของตนเองเล็กน้อย ยูเฟเมียได้ยินว่าเมื่อปลดล็อกพลังเทพ ความสามารถของเดมิก็อดจะเข้าสู่ขอบเขตเหนือมนุษย์ด้วยเช่นกัน แต่ตอนนี้เธอปลดล็อกพลังของทวยเทพถึงสามครั้งแล้ว แต่กลับพบว่าตนเองยังดูเหมือน…มนุษย์ธรรมดา…
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
อาจจะ…คล้ายกิ้งก่ากับทานูกิขึ้นมานิดหน่อย
<br>
<br>
</p><p style="text-indent: 1.5em;">
ไม่นานลูปาที่มองหญิงสาวตรงหน้าลูบคลำร่างกายก็เอ่ยต่อ<font color="#fffacd"> “ ใกล้จะถึงเวลาของเจ้าแล้ว ยูเฟเมีย พรุ่งนี้…ถึงเวลาที่เจ้าจะต้องออกเดินทางไปที่ค่ายจูปิเตอร์ ที่นั่นมีชะตากรรมของเจ้าเฝ้ารอ ขอให้เทพีแห่งโชคดี สถิตแก่เจ้า ”
</font></p><p style="text-indent: 1.5em;"><br></p><div class="quote"><blockquote>ปลดล็อกพลังเทพ: + 35 ความโปรดปรานลูปา<br>มอบผ้าพันคอ: +10 ความโปรดปรานลูปา<br>- 1 ตื่นรู้ แลกสกิล [ตาหลากสี ] (การปลดพลัง Level 10 เดมี่ก็อตสายเลือดวีนัส)</blockquote></div><p style="text-align: center; text-indent: 1.5em;"><br></p></div>
<div class="at01-enc"><div class="at01-tt" style="text-align: left;">𝔎𝔲𝔡𝔞𝔪 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔑𝔞𝔩 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔥𝔶𝔲𝔫𝔤</div><div class="at01-img" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/736x/14/6b/2b/146b2b4a1e07645251a2528ce3aaddbc.jpg');"></div></div></div>
<a href="https://anita-codes.tumblr.com/" class="anitacredits">Anita Codes</a>
<style>.at01{ --color-one: #000000; --color-two: #000000; --color-three: #330000; --color-sb: #CC0000; --color-txt: #bdbdbd; }</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Playfair+Display:ital,wght@0,400;0,500;0,600;0,700;0,800;0,900;1,400;1,500;1,600;1,700;1,800;1,900&display=swap" rel="stylesheet"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Open+Sans:wght@300;400&display=swap" rel="stylesheet">
<br>
<br>
</div>