Ripley โพสต์ 2025-8-18 02:02:58

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Ripley เมื่อ 2025-8-18 02:07 <br /><br /><style>
#RIPS01 {
border: 0px double ;
width: 800px;
box-shadow: #FFFFFF 1px 1px 1em;
background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/f25a4e8ff181d79718c5abdd2ed2e4a3c100365011933-ZMDY1F_fw658webp.png");
}
</style>

<style>
#RIPS02 {
    width: 75%;
    border: 0px solid ;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>
<style>
#RIPS03 {
    width: 63%;
    border: 0px solid ;
   padding: 50px;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>



<div align="center">
<div id="RIPS01">

<br><br>
<div id="RIPS02">
<div style="height: 400px; background-image: url('https://i.imgur.com/qCski30.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -250px; margin-right: -150px; text-align: right;">
<img height="500" src="https://i.imgur.com/Kke3enc.png" border="0" alt=""></div>
<br>
<div style="margin-top: -600px; text-align: center;">
<img width="600" src="https://img2.pic.in.th/pic/a8bbb7fc2cffd96a10b216e5f77bbe88.png" border="0" alt=""></div>

<div align="center">

<font face="TH SarabunPSK">
<b>
<span style="text-shadow: #345DA7 0px 0px 0.7px, #345DA7 0px 0px 25px, #345DA7 0px 0px 10px;">
<font color="#ffffff" size="7"> White Swan in The Ocean<br><br> Auray Party </font><br>
<font color="#ffffff" size="5">9th August 2025 12.30 PM - 4.00 PM(UTC–5 : 3.30 - 7.00 PM)</font>
</span>
</b>
</font></div>
<br><br>

<div style="text-align: left; display: block; width: 80%;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

&emsp;&emsp; ด้วยข้อจำกัดอย่างการมานิวโรมด้วยรถไฟซึ่งมันต้องเดินทางตามรอบเวลาที่กำหนดทำให้การเดินทางนี้กินเวลาของช่วงเปิดงานไปราว ๆ หนึ่งชั่วโมงครึ่งได้เพราะว่าต้องการซื้อของเพื่อไปเป็ฯส่วนหนึ่งในการช่วยซัพพอร์ตงานปาร์ตี้ฉลองของพี่ชายคนสำคัญของสายเลือดโพไซดอนสมาชิกบ้านเคบินที่สามมาถึงงานเอาช่วงเวลาราว ๆ เที่ยงครึ่งที่ผู้คนเริ่มกินเลี้ยงยามเที่ยงกัน (พร้อมกับหิ้วถุงอาหารมาคนละสองสามถุงแหนะ—)ดวงตากลมมองรอบตัวอย่างนึกสนใจต้องบอกว่าการเดินทางในครั้งนี้ไม่ใช่แค่เป็นการชวนเอียนมาเปิดโลกคนเดียวเท่านั้น แน่นอนว่าเป็นริปลีย์ด้วยที่รู้สึกเหมือนได้เปิดโลกไม่ต่างกันหากเธอมองรอบตัวแล้วก็จะพบได้ว่าผู้คนที่มางานของไทสันส่วนใหญ่จะเป็นเหล่ารุ่นพี่ผู้โด่งดันและรุ่นพี่ที่อยู่รุ่น ๆ เดียวกันไทสัน
<br><br>
&emsp;&emsp; เช่นพวกรุ่นพี่แอนนาเบธ กับ โกรเวอร์ เป็นต้น
<br><br>
&emsp;&emsp; “อย่าบอกนะว่านี่แก๊งพี่น้องของฉันน่ะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; เสียงไม่คุ้นหูดังขึ้นทันทีที่พวกเธอเหยียบเข้ามาในงานเลี้ยงเป็นไซคลอปส์ตาเดียวไซส์มินิเท่ามนุษย์อย่างเรา ๆ เป็นการยืนยันอย่างดีเลยว่านี่คือพี่ชายของพวกเธอไทสัน
<br><br>
&emsp;&emsp; “ใช่แล้วไทสันพวกเด็ก ๆ ที่ฮาล์ฟบลัดน่ะ”ซันซ์ที่จริง ๆ มางานก่อนหน้าแล้วปลีกตัวออกมารับพวกเธอที่สถานีรถไฟเอ่ยกับไทสันก่อนที่เขาจะหันมาแนะนำตัวทีละคน “ทางนี้เจโรม—no, wait, you probably already know Jerome. This here is Ripley, and Ian, our new little brother.”
<br><br>
&emsp;&emsp; “สวัสดีค่ะริปลีย์ สวอนสัน”
<br><br>
&emsp;&emsp; “เอียน มาร์โลว์ครับ”
<br><br>
&emsp;&emsp; เด็ก ๆ ทั้งสองเอ่ยทักทายไทสันผู้เป็นลูกครึ่งเทพโพไซดอนกับไซคลอปส์บุคคลที่เป็นเบื้องหลังความสำเร็จของเพอร์ซีย์ก็ว่าได้ไทสันเองเมื่อเห็นว่านอกจากเขาจะมีลูกน้อยคนใหม่แล้วตอนนี้เขายังได้รู้จักเด็กคนใหม่ผู้เป็นน้องของเขาอีก
<br><br>
&emsp;&emsp; “เฮ้! สวัสดีทุกคน! ฉัน ไทสัน! ดีใจมากเลยที่พวกนายมางานฉลองของออเร ลูกชายของฉัน! ตอนนี้พวกนายมีหลานใหม่แล้วนะ!” ไทสันเดินมาตบบ่าของริปลีย์และเอียนเบา ๆ “จริงสิเที่ยงนี้ก็หาอะไรกินก่อนบ่ายนี้จะมีกิจกรรมด้วย”
<br><br>
&emsp;&emsp; “นั่นสุดยอดมากเลยไทสัน” ได้ยินว่าอาหารตาของริปลีย์ก็ลุกวาวแล้ว
<br><br>
&emsp;&emsp; แก๊งเด็กฮาล์ฟบลัดเคบินที่ 3 ก็พากันไปนั่งโต๊ะเดียวกันทั้งหมด แน่นอนว่าไทสันไม่ลืมที่จะพูดถึงลูกชายและอุ้มออเรมาแนะนำตัวกับพวกเธอทุกคนผู้ได้อัพเกรดเป็นคุณอากันหมด   
<br><br>
&emsp;&emsp; คุณอาริปลีย์ น่ารักจริง ๆ
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์อาสาหิ้วอาหารไปจัดใส่จานที่เต็นท์สีขาวนอกร้านร่วมกับเอลล่าเรียงให้สวยงามเป็นอาหารเพิ่มเติมจากไส้กรอกย่างนานาชนิด และ สลัดผักพวกมันประกอบไปด้วย พิซซ่า ราตาตูย และ ขาปูอลาสก้า…(อย่างหลังริปลีย์อยากกินเองจนต้องขอร้อง)
<br><br>
&emsp;&emsp; “จริง ๆ แล้วของพวกนี้น่ะส่วนมากเป็นของโปรดไทสันเขาล่ะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “จริงหรอคะ ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; “อื้อ แล้วก็มีหลายอย่างที่ฉันจำได้ว่าเป็นของโปรดคนอื่น ๆ ที่ได้ยินไทสันเขาเคยบอกอ่ะอย่างพิซซ่าของแอนนาเบธชอบ หรืออย่าอาหารมังสวีรัต เป็นของที่โกรเวอร์ชอบล่ะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ขาปูจานนี้หยิบได้เลยไหมครับ ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; ในระหว่างที่ริปลีย์กำลังก้มหน้าก้มตาจัดจานขาปูอลาสก้าอย่างตั้งใจ ริมฝีปากเบะเล็กน้อยขณะพยายามจัดวางให้ก้ามเรียงตัวกันสวยงามเหมือนภาพในโบรชัวร์ร้านซีฟู้ด ก็มีร่างสูงคนหนึ่งพร้อมเสียงฝีเท้านุ่ม ๆ ก็ดังขึ้นเข้ามาประชิด ณ ข้าง ๆ เธอที่ว่างพอดีพร้อมเสียงที่ทุ้มและนิ่งดั่งน้ำแข็งบางที่กำลังแตกตัวลงบนลำธาร ริปลีย์ สวอนสันไม่เคยเห็นเขามาก่อนเลยในค่าย — แต่เธอกลับรู้สึกว่าเหมือนเคยเห็นเขาที่ไหนสักที่มากก่อน
<br><br>
&emsp;&emsp; ผมสีน้ำตาลอ่อนที่ชี้ยุ่งพอให้รู้ว่าเจ้าตัวไม่ได้ใช้เวลาเกินห้านาทีในการเซ็ตทรงนั้น กลับดูดีอย่างน่าโมโห เขามีคิ้วที่เข้มพอดี ดวงตาสีฟ้าเทาใต้แสงไฟที่ดูเหมือนจะมีเลนส์กล้องส่วนตัวซูมตามเขาทุกมุม และรูปหน้า… โครงหน้าคมสันแบบที่แสงจากโคมไฟก็ยังเลือกตกกระทบมุมที่ดีที่สุด
<br><br>
&emsp;&emsp; เขาสวมแจ็กเก็ต varsity สีดำ-น้ำตาล ทับเสื้อลายทางแนว preppy พร้อมการถือการ์ดแบรนด์ดังในมือหนึ่ง ส่วนอีกมือก็ถือโทรศัพท์ขึ้นถ่ายมุมที่รู้ว่าตัวเองหล่อที่สุด… ซึ่งก็จริง เพราะถึงแม้จะเห็นเขาแค่ผ่าน ๆ ก็ยังรู้สึกเหมือนกำลังเห็นใบหน้าบนป้ายโฆษณาตามรถเมล์เมืองนิวยอร์ก
<br><br>
&emsp;&emsp; เธอไม่แน่ใจว่าเขาเป็นลูกของเทพองค์ไหน แต่ถ้าไม่ใช่แอพอลโล ก็คงเป็นลูกครึ่งของเทพีอโฟรไดต์กับนายแบบ Dior รุ่นลิมิเต็ด—มีบางอย่างในตัวเขาที่ดูไม่จริงแต่ก็ดัน มีอยู่ตรงหน้า
<br><br>
&emsp;&emsp; ด้วยการที่โดนดาเมจความหล่อกระแทกตาเนื้อเข้าจัง ๆ จะ ๆ อย่างใกล้ชิดทำให้ริปลีย์เผลอกลืนน้ำลาย —และปากเจ้ากรรมก็หลุดสบถออกมาก่อนอย่างไม่รู้ตัว
<br><br>
&emsp;&emsp; “Oops— handsome…”
<br><br>
&emsp;&emsp; ณ ตอนนั้นเองที่เสียงหวานเล็ก ๆ เผลอหลุดออกมาจากความคิดที่ดูจะเสียงดังใช้ได้ทำให้ Handsome guy ในประโยคนั้นเองก็หลุดขบขันอาการของหญิงสาวที่น่าจะเป็นรุ่นน้องร่วมค่ายฮาล์ฟบลัดของเขาและริปลีย์ก็ได้รู้ได้โดยทันทีว่าเสียงความคิดของเธอมันเผลอหลุดออกมาจนได้ !
<br><br>
&emsp;&emsp; เป็นแบบนี้อีกแล้ว !?
<br><br>
&emsp;&emsp; “ผมจะถือว่านั่นเป็นคำชม... สำหรับขาปูนะครับ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; เขายิ้ม — รอยยิ้มบางแต่มีน้ำหนักเหมือนแสงแดดเฉียงบ่ายที่ลอดม่านหน้าต่างในวันที่อากาศเย็นจัด เป็นรอยยิ้มที่ไม่ได้เรียกร้องความสนใจ แต่ดันไปกระทบหัวใจของคนตรงหน้าอย่างแม่นยำ
<br><br>
&emsp;&emsp; “อ่า— มาเอาขาปูใช่ไหมคะ ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; “Yes, of course. Can I take this one?”
<br><br>
&emsp;&emsp; “Yeah, you can.”
<br><br>
&emsp;&emsp; นี่ไม่ใช่เสียงของริปลีย์แต่อย่างใดเป็นเสียงของเอลล่าที่เอ่ยออกมาเพื่อเห็นว่าน้องสาวของสามีดูจะล่กต่อหน้าหนุ่มหล่อพิกลจึงให้ความช่วยเหลือทางด้านหนุ่มร่างสูงก็หันไปยิ้มให้เอลล่าผู้เป็นหนึ่งในเจ้าของงานนี้อย่างเป็นกันเอง
<br><br>
&emsp;&emsp; “ขอบคุณมากครับ เอลล่านี่น่ะของชอบผมเลย”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ต้องขอบคุณเหล่าเด็กเคบินที่สามที่หิ้วมาให้แล้วล่ะไลแซนเดอร์ใช่ไหม ริปลีย์”
<br><br>
&emsp;&emsp; “อ่า— ใช่ค่ะ” ถึงจริง ๆ จะหิ้วมาเพราะอยากกินเองก็เถอะ
<br><br>
&emsp;&emsp; “ริปลีย์ ? ใช่ริปลีย์ สวอนสันน้องเจ้าเจโรมที่อยู่ในข่าวคู่กับเจ้าซูฮันใช่ไหม ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ก็ใช่— ว่าแต่คุณคือ ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; “อ้อ ใช่ เธอน่าจะยังไม่เคยเจอผมสินะฉัน ไลแซนเดอร์ วิสเปอร์ บุตรแห่งคิโอเน่ เพื่อนร่วมวงของเจโรมน่ะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; โอเค ชัดเจน สิ้นประโยคบอกบ้านที่สังกัด และวงบอยกรุ๊ปคุ้นหูของเขาเธอก็รู้ได้เลยทันทีว่าทำไมเขาถึงจำชื่อเธอได้นั่นก็คงเพราะว่าเขาเป็นถึงศิลปินวง GETS!X ศิลปินวงเดียวกันกับเจโรมและซูฮัน
<br><br>
&emsp;&emsp; ว่าแต่ทำไมต้องจำว่าเธอมีข่าวกับซูฮันด้วยล่ะ !
<br><br>
&emsp;&emsp; “ริปลีย์ สวอนสัน ธิดาแห่งโพไซดอน—จริง ๆ คุณน่าจะพอรู้จักอยู่แล้ว อย่างน้อยก็ชื่อน่ะนะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ก็จริงแต่นับจากนี้ผมคงรู้จักคุณแบบ จริง ๆ แล้วล่ะครับ”
<br><br>
&emsp;&emsp; โอเคนี่ค่ายฮาล์ฟบลัดมีแต่คนมีชื่อเสียงหรือยังไง ? บอยกรุ๊ปชื่อดังอยู่อยู่ที่นี่ ไหนจะลูกสาวดาราฮอลลีวู้ดดังก็อยู่ที่นี่เจ้าของค่ายยี่ห้อมือถือก็ถือว่าสังกัดที่นี่
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์นิ่งค้างเหม่อลอยไปราว ๆ สามวินาทีได้ก่อนที่เธอจะรีบตักชาปูอลาสก้าใส่จานแยกยื่นใส่มือร่างสูงทันที
<br><br>
&emsp;&emsp; “ขาปูอลาสก้าค่ะ ทานให้อร่อยนะคะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ขอบใจนะสวอนสัน”
<br><br>
&emsp;&emsp; ครั้นได้จัดการกับหนุ่มหล่อที่จู่ ๆ ก็ปรากฎอยู่ข้างกายจนเรียบร้อยแล้วเธอก็รีบจัดจานต่อจนครบ เธอให้เอลล่าเดินกลับไปยังโต๊ะของเด็กโพไซดอนพร้อมรถเข็นเครื่องดื่มเพื่อที่จะเริ่มเสิร์ฟน้ำให้ทุกคนร่วมกับไปสนทนากับทางโน้น
<br><br>
&emsp;&emsp; เพราะว่าเจ้าออเรเหมือนจะร้องไห้หาแม่แล้วสิ
<br><br>
&emsp;&emsp; ร่างของหญิงสาวผู้เป็นแม่ออเรตกปากรับคำแลกกับว่าฝากเธอเอาไส้กรอกย่างมาให้ไทสันหน่อยภาพ ณ ที่โต๊ะตรงนั้นจึงเกิดภาพของเอลล่าเดินไปถึงก็อุ้มเจ้าตัวน้อยมากอดหอมจากอ้อมแขนของไทสัน
<br><br>
&emsp;&emsp; เป็นภาพที่ดูอบอุ่นไม่ใช่น้อย ๆ
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์ไม่รอช้าเดินไปหยิบไส้กรอกมาลงเตาย่างให้ผิวเกรียมพอกรอบ ๆ แต่ว่าคนที่ยืนย่างไม่ได้มีแค่เธอคนเดียวนี่สิข้างกายของเธอเป็นร่างสูงของคนที่ผู้คนเรียกเขาว่า เลเวอร์ทำเอาเธอขมวดคิ้วเบา ๆ พร้อมกับนึกได้ว่าไปอ่านเจอแถวไหนกัน
<br><br>
&emsp;&emsp; อ้อ— เลเวอเรทท์ ฟรีมอนท์ รุ่นพี่แอรีสที่พี่สาวคนสวยของเธอไปเรียนต่อสู้ด้วยนี่นา
<br><br>
&emsp;&emsp; ในระหว่างนี้ที่มีคนมาชวนเขาคุยจนเขาเผลอละความสนใจออกจากไส้กรอกริปลีย์ผู้ที่ยืนย่างให้ไทสันก็เบิกตาขึ้นมองไส้กรอกของหนุ่มข้าง ๆ เหมือนเริ่มส่งกลิ่นเหม็นไหม้แล้ว !!
<br><br>
&emsp;&emsp; oh sh*t man
<br><br>
&emsp;&emsp; มือเล็กรีบช่วยพลิกไส้กรอกที่ดูเหมือนว่าจะไม่ทันเสียอย่างนั้น เลเวอร์ที่เหมือนจะไวต่อกลิ่นไหม้หันมาพบกับภาพของหญิงสาวน่าจะเป็นวัยพอ ๆ กับลูกศิษย์สาวบ้านเคบินที่ยี่สิบกำลังยืนคีบชิ้นที่น่าจะเป็นไส้กรอกของเขาและพบว่ามัน…ไหม้เกรียมเรียบร้อย
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์หายใจออกเบา ๆ ก่อนจะหยิบของเธอใส่จานแล้วยื่นให้เขา
<br><br>
&emsp;&emsp; “เอ่อ…รุ่นพี่คะ พอดีว่าของฉันก็เป็ฯไส้กรอกเนื้อเอาของฉันไปก่อนไหมนะคะ ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; เสียงเล็กเอ่ยขึ้นพร้อมกับสะกิดแขนแกร่งที่กล้ามเป็นมัด ๆ จนต้องแอบกลืนน้ำลายอีกรอบทั้งดูดึงดูด น่ากัด แล้วก็ดูเหมือนว่ามันน่าจะเป็นเครื่องหมายการีนตีอย่างดีเลยว่าถ้าเธอทำเขาเหม็นขี้หน้าคงโดนไอกล้ามแขนเบิ้ม ๆ พวกนี้หนีบจนต้องร้องขอชีวิตแน่นอน
<br><br>
&emsp;&emsp; “ได้หรอ ? ขอบใจ”
<br><br>
&emsp;&emsp; เลเวอร์ได้ยินแบบนี้ก็รีบหันกลับมาขอบคุณเธอให้ไวริปลีย์ที่ไม่ได้ติดใจอะไรนักก็บอกเขาว่าตัวเองย่างไว้สองอันพอดีแบ่งเขาสักอันก็ไม่เป็นไรถึงจริง ๆ แล้ววางแผนจะย่างให้ไทสันตั้งสองชิ้นเผื่อเขาจะไม่อิ่มแต่เธอคิดไปคิดมา เช็กขนาดของไส้กรอกแล้วก็…
<br><br>
&emsp;&emsp; อือ ไซส์แบบนี้อันเดียวก็คงจะพอ
<br><br>
&emsp;&emsp; เช่นนั้นแล้วร่างเล็กของสาวน้อยหนึ่งเดียวในบ้านโพไซดอนนะตอนนี้ก็รีบเดินไปทางโต๊ะอาหารเพื่อวางไส้กรอกย่างตรงหน้าไทสัน
<br><br>
&emsp;&emsp; “ถือโอกาสหยิบไส้กรอกย่างมาให้ค่ะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “โอ้ ! ขอบใจมากเลยริปลีย์”
<br><br>
&emsp;&emsp; "You're Welcome”
<br><br>
&emsp;&emsp; จังหวะที่เอลล่าทั้งอุ้มออเรทั้งหันมาเตรียมจะเข็นรถเข็นนี้เองริปลีย์ก็รีบเดินไปทำหน้าที่น้องเขยที่ดีอย่างการช่วยเข็นรถเข็นเครื่องดื่มแทนแถมยังนึกสนุกอยากสวมบทบาทแอร์โฮสเตทท่านหนึ่งในงานเลี้ยงเสียด้วย
<br><br>
&emsp;&emsp; “ไม่เป็นไรริปลีย์”
<br><br>
&emsp;&emsp; “โอ้ โน๊ว โนว โนว พี่สะใภ้ขา เรื่องนี้ให้น้องสาวทำแทนเถอะค่ะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “งั้นถ้าไปถึงโต๊ะของพวกแอนนาเบธกับโกรเวอร์ฝากบอกด้วยนะว่ามีพิซซ่ากับราตาตูยน่ะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ได้เลยค่ะ” ริปลีย์เอ่ยรับคำก่อนจะหันมาทางโต๊ะของเธอเอง “อะแฮ่ม— ไม่ทราบว่าคุณผู้ชายจะรับอะไรดีคะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; น้ำเสียงจีบปากจีบคอนี้เองทำให้พี่ ๆ น้อง ๆ ร่วมโต๊ะต่างขบขันออกมาเบา ๆ อย่างนึกตลกและเอ็นดูร่างเล็กผู้ที่ตอนนี้รับตำแหน่งผู้สาวคนงามเพียงหนึ่งเดียวประจำบ้าน พี่สาวน้องสาวหายเกลี้ยงแบบนี้นึกเหงาตามประสาสาวน้อยที่ต้องนอนในหอพักฝั่งหญิงไม่หยอก
<br><br>
&emsp;&emsp; “ของฉันโคล่า” ซันซ์รีเควสคนแรก
<br><br>
&emsp;&emsp; “น้ำแร่ฮะ” เอียนเอ่ยตอบ
<br><br>
&emsp;&emsp; ซึ่งดูเหมือนว่าทุกคนในโต๊ะที่เหลือก็จะเลือกน้ำแร่กันริปลีย์เดินไปวางน้ำให้ก่อนจะหยุดที่เจโรม
<br><br>
&emsp;&emsp; “พี่ชายเซอร์ไพรส์” ใช่ ริปลีย์หยิบบิบิมบับออกมาจากแหวนดาราจรัสที่พ่อสุดเจ๋งแจ๋วมอบให้เธอก่อนออกไปออกทะเลกับเจโรมในรอบที่ผ่านมาเพื่อสำเร็จวิชาติวเตอร์เดอะเฟสฮาล์ฟบลัด
<br><br>
&emsp;&emsp; “เจ๋งที่สุดเลยริปลีย์”
<br><br>
&emsp;&emsp; “แน่นอน นี่ใครเอ่ย ริปลีย์ไงล่ะ !”
<br><br>
&emsp;&emsp; เมื่อเธอเดินเสิร์ฟครบทุกคนในโต๊ะแล้วก็เริ่มออกสายเดินถามทุกคนในเต๊นท์สีขาวต่อทันที เริ่มจากโต๊ะของแอนนาเบธและโกรเวอร์
<br><br>
&emsp;&emsp; “เอาน้ำอะไรดีคะ ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; “น้ำเปล่าก็แล้วกันโกรเวอร์ก็ด้วย”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์ได้ยินเช่นนี้ก็เทน้ำยื่นให้ทั้งสองคน แน่นอนว่าเธอไม่ลืมที่เอลล่าบอกเธอไว้
<br><br>
&emsp;&emsp; “เอลล่าฝากมาให้บอกว่าที่โต๊ะกลางมีพิซซ่ากับราตาตูยเพิ่งจะวางใหม่ไปหยิบได้นะคะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “โอ้ ขอบใจมากเลย”
<br><br>
&emsp;&emsp; แอนนาเบธเอ่ยขึ้นมาทันทีทำเอาริปลีย์เข้าใจแล้วว่าแอนนาเบธชอบพิซซ่าจริง ๆ ตามที่เอลล่าบอกเมื่อมิชชั่นของโต๊ะนี้คอมพลีตเรียบร้อยเธอก็เดินไปโต๊ะต่อไปเจอเข้ากับลิเลียน่ากำลังนั่งอยู่กับแก๊งสาว ๆ อย่าง ไพเพอร์ เคธี่ รีเบคก้า แล้วก็แคลรีส
<br><br>
&emsp;&emsp; “โอ้สวัสดีค่าท่านผู้โดยสารทุกท่าน สนใจรับกาแฟหรือชาดีคะ ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; “จากผู้เล่นหมายเลข 029 กลายเป็นสาวแอร์โฮสเตสไปแล้วหรอริปลีย์” เป็นไพเพอร์ที่เอ่ยแซวเธอออกมา
<br><br>
&emsp;&emsp; “ขอน้ำส้มค่ะ” ลิเลียน่าหัวเราะชอบใจเรื่องของเธอที่เล่นโรลเพลย์เป็นสาวแอร์
<br><br>
&emsp;&emsp; “ได้เลยค่า”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์ตอบรับพร้อมกับรินน้ำส่งให้ลิเลียน่าและรินชาให้ไพเพอร์ไพเพอร์ที่ยังไม่ได้เอ่ยขออะไรก็ถึงกับเงยหน้ามายิ้มให้รุ่นน้องผู้เป็นดาราหน้าใหม่ในสังกัดของเธอ
<br><br>
&emsp;&emsp; “รู้ใจกันแล้วนะคะริปลีย์”
<br><br>
&emsp;&emsp; “แน่นอนค่ะคุณผู้จัดการ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ทางนี้ขอน้ำแร่” แคลรีสเอ่ย
<br><br>
&emsp;&emsp; “กาแฟหรือชาใช่ไหมขอกาแฟเย็น” รีเบคก้าเอ่ย
<br><br>
&emsp;&emsp; “ฉันขอน้ำเปล่า— ว่าแต่มีโยเกิร์ตไหมนะอยากเอามากินกับไส้กรอกชะมัด”
<br><br>
&emsp;&emsp; “เอ่อ—มีนะคะหมายถึงว่าฉันมีในคลังพร้อมให้รุ่นพี่เลยค่ะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; ถึงจะไม่รู้ว่าโยเกิร์ตกับไส้กรอกย่างมันจะเข้ากันยังไงแต่ว่าเธอก็หยิบโยเกิร์ตออกมาจากแหวนดาราจรัสและหยิบแอปเปิ้ลเขียวมาให้ลิเลียน่าด้วย
<br><br>
&emsp;&emsp; “ให้จ้า”ริปลีย์เอ่ยพลางขยิบตาให้ลิเลียน่าก่อนจะเดินไปทางโต๊ะอื่น
<br><br>
&emsp;&emsp; และโต๊ะต่อไปที่เธอจะไปเดินเสิร์ฟน้ำเป็นโต๊ะของสองหนุ่มหนึ่งคนเป็นชายหนุ่มชาวเอเชียท่านหนึ่ง และ ชายหนุ่มตัวโตคมเข้มเป็นการร่วมโต๊ะที่แตกต่างอย่างสุดขั้วดี…
<br><br>
&emsp;&emsp; “น้ำอะไรดีคะ ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; “โอ้ มีน้ำผลไม้อะไรไหมครับ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; “น้ำส้ม แล้วก็น้ำมิกซ์เบอร์รี่”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ขอน้ำมิกซ์เบอร์รี่”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ทางนี้ขอนมก็พอ”
<br><br>
&emsp;&emsp; ถ้าเธอได้ยินไม่ผิด เหมือนเขาจะคุยกันอยู่ โดยชาวเอเชียคนนี้ชื่อ ออสติน อ๋าว ส่วนรุ่งสูงเข้มคนนี้ชื่อ บ๊อบริปลีย์จัดเสิร์ฟน้ำให้ตามต้องการก่อนที่จะเดินวนให้ครบทุกโต๊ะและเดินกลับไปยังโต๊ะตัวเองเพื่อเริ่มกินไส้กรอกย่างและหยิบสเต็กมิโนทอร์มากินด้วยเลย
<br><br>
&emsp;&emsp; เวลาผ่านเข้ามาถึงช่วงราว ๆ บ่ายถึงบ่ายโมงครึ่งริปลีย์ก็เดินไปเขียนคำอวยพรในสมุดเล่มหนาสวยงามให้ออเรตัวน้อย
<br><br>
&emsp;&emsp; ขอให้ออเรโตมาท่ามกลางความรักและความสุขขอให้แข็งแรงปลอดภัย ไม่มีอะไรให้ต้องปวดหัวนะ
<br>
&emsp;&emsp; —จาก คุณอาริปลีย์
<br><br>
&emsp;&emsp; เขียนเสร็จเรียบร้อยเธอก็เดินออกมาจากโต๊ะวางหนังสืออวยพรมายังสถานที่ที่จัดของทำตุ๊กตาให้ออเรหงส์ขาวตัวน้อยบ้านท้องทะเลไม่รอช้าที่จะเดินไปนั่งเพื่อร่วมเอ็นจอยการทำตุ๊กตาด้วยดวงตากลมไล่มองของมากมายแล้วก็นึกครึ้มอะไรได้
<br><br>
&emsp;&emsp; เป็นหลานพ่อทั้งทีงั้นก็เอาตุ๊กตาคุณปู่โพไซดอนไปก็แล้วกัน
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์เริ่มร่างภาพในหัวว่าโพไซดอนที่เธอเคยเห็นในความทรงจำเป็นอย่างไรบ้างแล้ววาดออกแบบก่อนจะเริ่มเย็บจริงตุ๊กตาคุณปู่โพไซดอนได้เป็นผลงานของริปลีย์มอบให้เจ้าออเรตัวน้อยในบัลดน
<br><br>
&emsp;&emsp; ถือว่าเอาคุณปู่มาอวยพรให้หลานก็แล้วกันนะ
<br><br><img style= "width: 75%;" src="https://img2.pic.in.th/pic/download20250805233055.png" border="0" alt="">
<br><br>
&emsp;&emsp; ต่อไปเป็นแฟชั่นโชว์คุณอริสโตเฟนส์นี่ไม่ได้หวังรางวัลแต่อย่างใดหวังได้เล่นเจ้าแมวส้มแท้ ๆ เลย ริปลีย์หยิบเสื้อผ้าที่มีมา Mix and Match แล้วก็รู้สึกว่าการ Back to Basic น่าจะเป็นอะไรที่เธอชอบที่สุดนี่สิเลยกลายเป็นคุณอริสโตเฟนส์ผ้าคลุมสีฟ้าสื่อถึงบ้านโพไซดอนสุด ๆ
<br><br>
<img style= "width: 75%;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/download20250805233434.png" border="0" alt="">
<br><br>
&emsp;&emsp; ต่อไปเป็นกิจกรรมใส่ผ้าอ้อมให้ตุ๊กตาริปลีย์เดินเข้าไปร่วมแจมทันทีด้วยความรู้สึกสงสัยว่าตัวเธอจะมีความเป็นมัมหมีมากน้อยแค่ไหน
<br><br>
&emsp;&emsp; “โอเค…ก็แค่ผ้าอ้อมกับตุ๊กตาเอง จะไปยากอะไร๊” ริปลีย์สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะปล่อยให้เอลล่าเอาผ้าปิดตาสีดำมาผูกไว้จนมืดสนิท เธอค่อย ๆ ลูบหาตัวตุ๊กตา ท่ามกลางแรงเชียร์ของเหล่าพี่ชายน้องชายที่มายืนดู “จินตนาการว่ามันคือทารกนะ!”
<br><br>
&emsp;&emsp; “อย่าพูดแบบนั้นสิ ฉันจะขวัญเสียมากกว่ามั่นใจอีกนะ…”
<br><br>
&emsp;&emsp; เสียงเธอเล็ดรอดออกมาเบา ๆ ก่อนจะวางตุ๊กตาลงตรงหน้าตัวเอง มือเล็กค่อย ๆ จับผ้าอ้อม พยายามกะทิศทางให้ถูกต้อง หลังจากใช้เวลาพลิกไปพลิกมาอยู่พักหนึ่ง เธอก็ก้มหน้า พยายามรัดสายผ้าอ้อมอย่างมั่นใจ
<br><br>
&emsp;&emsp; “เสร็จแล้ว!”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์เอ่ยพร้อมกับเปิดตามาดูผลลัพธ์ก็พบว่า…ผ้าอ้อมที่เธอตั้งใจใส่อย่างดีมันก็ออกมาสวยงามอยู่หรอก— แต่ว่าด้านในกลับออกมาด้านนอกนี่สิเกือบไปแล้ว !
<br><br>
&emsp;&emsp; “อ—อ้าว…” ริปลีย์อึ้งไปสองวินาที ก่อนจะหัวเราะแห้ง ๆ ยกมือขึ้นเกาหลังศีรษะ “เอ่อ…เด็กคงไม่ร้องไห้ใช่ไหมถ้าใส่แบบนี้…”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์รู้ได้เลยว่า ตอนนี้ยังเด็กเกินกว่าจะคิดเรื่องมีลูกอะไรทำนองนี้จริง ๆ นั่นแหละนะริปลีย์เดินออกมาให้คนอื่นเข้าท้าทายและเดินตรงไปยังสถานที่ที่เดาผลเสี่ยงทายพิธีโทลชาบีของออเรว่าเขาจะคลานไปเลือกอะไรจริง ๆ ถ้าเอาแบบตามสไตล์ลูกพ่อไทสันยังไงก็น่าจะค้อนแต่สไตล์เธอล่ะก็
<br><br>พิน
<br><br>
&emsp;&emsp; เธอเลือกพิน— ก็แค่เพราะว่าเธอชอบมันน่ะนะ
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์หย่อนผลเสี่ยงทายที่เธอเลือกลงใส่กล่องและอยู่จนจบงานเธอนั่งฟังว่าใครกันจะเป็นผู้ชนะในหลาย ๆ กิจกรรมแล้วก็ถึงเวลากลับค่ายเสียที
<br><br>
&emsp;&emsp; “นี่ก็สี่โมงเย็นของทางนี้แล้วได้เวลากลับค่ายกันเถอะ” ริปลีย์เอ่ยบอกกับเอียนก่อนจะจูงมือน้องชายที่เธอไปกู้ชีพมาเองเพื่อเริ่มเดินออกไปทางหน้าร้านขายหนังสือ
<br><br>
&emsp;&emsp; “ขอบใจพวกเธอที่มากันมาก ๆ เลยนะ” ไทสันเอ่ย
<br><br>
&emsp;&emsp; “ต้องมาอยู่แล้วล่ะค่ะก็งานหลานตัวเองเลยนี่นาไว้เจอกันใหม่นะคะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ไว้เจอกันจ้ะ” เอลล่าเอ่ยพร้อมกับชูแขนออเรขึ้นมาโบกน้อย ๆ ให้พวกเธอ
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์โบกไม้โบกมือให้ออเรเล็กน้อยก่อนจะเดินตามพี่ ๆ เพื่อเดินทางกลับค่ายฮาล์ฟบลัดผ่านสถานีรถไฟเช่นเดิม

<br><br><div align="center"><img src="https://i.imgur.com/bH3hmBb.png" width="200" _height="200" border="0"></div><br>



</font>
</div>
<div style="margin-top: -580px; "><div style="height: 800px; background-image: url('https://img2.pic.in.th/pic/2fdb742eac38e9e7ea5730ff1b25b4e4fd521a82fcaac-AzsWKK_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div>
<br><br>
<div id="RIPS03">
<div style="text-align: left;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

<div align="center"><font size="6"><b>เปิดใช้งานเอฟเฟค</b></font></div>
<br><br>
รางวัล<br>
เข้าร่วมงาน (อยู่จนจบงาน): +50 พลังน้ำใจ , +35 เกียรติยศ, +30 EXP (Lv Max +1Point)<br>
เข้าร่วมงานและกินอาหารในงานเลี้ยง (อยู่จนจบงาน): +20 ความสัมพันธ์ไทสัน/เอลล่า +100 พลังงาน<br>
ผู้เข้าร่วมทำกิจกรรม:+5 ความสัมพันธ์ไทสัน/เอลล่า ต่อหนึ่งกิจกรรมที่ทำ (ทำ 5 กิจกรรม)<br>
ผู้ที่ร่วมกิจกรรมมากที่สุด: 10 ดรักม่า + 10 ความสัมพันธ์ไทสัน/เอลล่า +20 EXP (Lv Max +1 Point) หินเพลิงเทพ 1 รางวัลกรณีร่วมกิจกรรมครบ จะได้รับเพิ่มเป็นพุดดิ้งแห่งสายใยสีน้ำเงิน 1 รางวัล
<br><br>
ปฏิสัมพันธ์กับ ไพเพอร์ แม็กลีน<br>
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย<br>
ให้ ชา แก่ ไพเพอร์ แม็กลีนให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ<br>
<br>
ปฏิสัมพันธ์กับ ออสติน อ๋าว<br>
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย<br>
ให้ น้ำเบอร์รี่(น้ำผลไม้) แก่ ออสติน อ๋าวให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ<br>
<br>
ปฏิสัมพันธ์กับ เจโรม ปาร์ค ซึงยอน <br>
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย<br>
ให้ บิบิมบับ แก่ เจโรม ปาร์ค ซึงยอนให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ<br>
<br>
ปฏิสัมพันธ์กับ รีเบคก้า แม็กเคลน<br>
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย<br>
ให้ กาแฟเย็น แก่ รีเบคก้า แม็กเคลนให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ<br>
<br>
ปฏิสัมพันธ์กับ ไทสัน<br>
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย<br>
ให้ ไส้กรอกย่าง แก่ ไทสันให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ<br>
<br>
ปฏิสัมพันธ์กับ เคธี่ เฟย์<br>
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย<br>
ให้ โยเกิร์ต แก่ เคธี่ เฟย์ ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ<br>
<br>
ปฏิสัมพันธ์กับ แอนนาเบ็ธ เชส <br>
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย<br>
ให้ พิซซ่า แก่ แอนนาเบ็ธ เชสให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ<br>
<br>
ปฏิสัมพันธ์กับ เลเวอเรทท์ ฟรีมอนท์ <br>
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย<br>
ให้ ไส้กรอกย่าง แก่ เลเวอเรทท์ ฟรีมอนท์ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ<br>
<br>
ปฏิสัมพันธ์กับ ไลแซนเดอร์ วิสเปอร์<br>
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย<br>
ให้ ขาปูอลาสก้า แก่ ไลแซนเดอร์ วิสเปอร์ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ<br>
<br>
ปฏิสัมพันธ์กับ แคลรีส ลา รู <br>
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย<br>
ให้ น้ำแร่ แก่ แคลรีส ลา รูให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ<br>
<br>
ปฏิสัมพันธ์กับ บ๊อบ (ไอแอพิตัส) <br>
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย<br>
ให้ นมกล่อง แก่ บ๊อบ (ไอแอพิตัส)ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ<br>
<br>
ปฏิสัมพันธ์กับ โกรเวอร์ อันเดอร์วู้ด<br>
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย<br>
ให้ ราตาตูย แก่ โกรเวอร์ อันเดอร์วู้ดให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ<br>
<br>
การปฏิสัมพันธ์กับ ลิเลียน่า ไทเลอร์
การพูดคุย +7 ความสนิทสนม
ให้ แอปเปิ้ล ลิเลียน่า ไทเลอร์ ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ<br>
<br>
การปฏิสัมพันธ์กับ เอียน มาร์โลว์
การพูดคุย +7 ความสนิทสนม
ให้ น้ำแร่ ลิเลียน่า ไทเลอร์ ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ<br>
<br>
การปฏิสัมพันธ์กับTGC อื่น ๆ เพิ่มเติมดังนี้<br>
ให้ โคล่า ซันซ์ มาเดิล เคานต์ ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC<br>
<br>
ใช้ได้ตัวละครผู้หญิงเท่านั้น : ทุกครั้งที่โรลเพลย์ลงท้ายด้วยเลขไบต์ 2 4 6 8 คู่สนทนาจะได้กลิ่นหอมบนตัวคุณ ได้รับโบนัสพิเศษ+2 แต้ม (เฉพาะรุ่นพี่และเพื่อนเท่านั้น)<br><br>
กินสเต็กมิโนทอร์ : ผู้กินอาหารจานนี้ผ่านโรลเพลย์และส่งมาไอดี GOD ได้รับ +3 Point (กินได้สัปดาห์ละครั้ง) ครั้งต่อไปในสัปดาห์ได้ +50 EXP<br><br>

@God
</font></div></div>


<div style="margin-top: -100px; "><div style="height: 200px; background-image: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/5720a3b19bcc91d47431705002cb55aebdda1a8f2df0-jXF7du_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div></div>


หน้า: 1 2 [3]
ดูในรูปแบบกติ: The Cyclops Bookshop of Prophecies and the Orange Cat ⋘ ร้านหนังสือไซคลอปส์และคำทำนายและแมวสีส้ม ⋙