[ประเทศญี่ปุ่น] นครโอซาก้า
<style type="text/css">BODY{background:url("https://i.imgur.com/HVU4so2.png"); background-attachment:fixed; }</style>
<style type="text/css">.head1 {background-color:none ;}.head2 {background-color:none ;}</style>
<style>
#boxba {
border: 0px outset #d47d3a;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
box-shadow: #817772 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/QfXKmsV.png");
}
</style>
<style>
#boxOO {
width: 850px;
border: 0px outset #cbb989;
border-radius: 30px;
padding: 35px;
box-shadow: #504C4E 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/JpUNspU.png");}
</style>
<div id="boxba">
<div align="center" style="margin: 0px; padding: 0px; word-wrap: break-word; color: #444444; font-size: 14px; list-style-type: none; font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif;"><br>
<br><br>
<div id="boxOO">
<br>
<div style="text-align: center;">
<font face="Browallia New" style="font-family: " browallia="" new";="" color:="" rgb(127,="" 57,="" 1);="" font-size:="" 12px;="" text-align:="" start;="" margin:="" 0px;="" padding:="" overflow-wrap:="" break-word;"=""><font size="5" style="margin: 0px; padding: 0px; word-wrap: break-word;"><div style="text-align: center;">
<br>
<img src=" " border="0" alt=""> <br><br></div></font></font>
<span style="text-shadow: rgb(88, 129, 91) 0px 0px 1px, rgb(212, 172, 13) 0px 0px 5px, rgb(88, 129, 91) 0px 0px 10px, rgb(88, 129, 91) 0px 0px 30px;">
<font face="Browallia New" style="" size="7"><pat style=""></pat>
<font color="#ffffff"><pat>นครโอซาก้า</pat></font></font></span></div>
<br>
<div style="font-family: " browallia="" new";="" text-align:="" center;"="">
<font face="Browallia New" ;="" margin:="" 0px;="" padding:="" 0px;"="" <span="" style="text-shadow: #718372 0px 0px 0.5em;" color="#ffffff" size="4">
<i style=""><font face="Kanit" size="4">{ ราชฐานชั้นใน }</font></i></font></div>
<br><div style="text-align: center;">
<img src="https://i.imgur.com/qObrmGA.png" width="450" border="0"> <br></div>
<br><img src="https://i.imgur.com/NmHqSBR.png" width="500" border="0">
<br><br><br>
<center>
<center>
<style>
#boxEw {
width: 630px;
border: 0px solid;
border-radius: 20px;
padding: 50px;
box-shadow: #817772 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/WCG7TbH.png");}
</style>
</center>
<center>
<div id="boxEw">
<div align="center" style="list-style-type: none;">
<font size="7" color="#ffffff">
<img src=" " width="250" border="0">
<span style="text-shadow: rgb(88, 129, 91) 1px 4px 3px;"><br><pat> นครโอซาก้า</pat></span></font>
<br><font color=" #ffffff" face="Kanit" size="4">『<i> ครัวแห่งแดนอาทิตย์อุทัย</i> 』</font></div><br>
<div><div>
<font color="#ffffff" face="Kanit" size="4">
<font size="5"><i><pat><span style="text-shadow: rgb(88, 129, 91) 1px 4px 3px;"><b>โอซาก้า</b></span></pat></i></font>อดีตเมืองหลวงที่กลายมาเป็นเมืองที่มีขนาดเศรษฐกิจใหญ่เป็นอันดับสองของญี่ปุ่น รองจากโตเกียวและเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจของภูมิภาคคันไซที่รองรับการนั่งรถไฟชินคันเซ็นจากเมืองหลวงมุ่งตรงมาสู่โอซาก้า โดยเวลาประมาณ 2-3 ชั่วโมง นครแห่งอาหารนี้ได้ชื่อว่าเป็นเมืองที่มีความสนุกครบรส มีทั้งของอร่อยและแสงสีจัดจ้าน ทั้งยังมีแหล่งช้อปปิ้งและเสน่ห์เชิงประวัติศาสตร์สอดแทรกอยู่ทุกซอกทุกมุม
</font><br>
<br>
</div></div></div>
<br><br><br><p></p></center></center></div>
<br><br><br></div>
</div>
<style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}</style><style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}
img { filter: alpha
(opacity=100); opacity:1.0;}img:hover { filter: alpha(opacity=70);
opacity:.7 } img {-webkit-transition:0.7s; -moz-transition:0.7s;
-o-transition:0.7s;}
img:hover{
-webkit-transform:scale(0.9);
transform:scale(0.9);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transform:scale(1.0);
transform:scale(1.0);
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}</style><p></p>
<style id="Gather Codes." type="text/css"> img{ -webkit-transition: all 0.4s linear; -moz-transition: all 0.4s linear; transition: all 0.4s linear;} img:hover { -webkit-transition:1s; -webkit-filter: invert(1); -moz-filter: invert(1);}</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Sriracha'); Pat {font-family : 'Sriracha';}</style>
<style>
/* Response Container */
.response-container {
max-width: 900px;
margin: 30px auto;
background: #fff;
border-radius: 15px;
box-shadow: 0 6px 15px rgba(0, 0, 0, 0.1);
padding: 30px;
border-left: 8px solid #e4bfd7; /* Soft pastel pink */
border-top: 4px solid #e4bfd7; /* Soft pastel blue */
}
/* Character Info Section */
.character-info {
display: flex;
align-items: center;
margin-bottom: 20px;
}
.character-info img {
width: 120px;
height: 120px;
border-radius: 50%;
margin-right: 20px;
border: 4px solid #e4bfd7;
}
.character-info .name {
font-size: 4em;
font-weight: bold;
color: #e4bfd7; /* Pastel pink */
}
.character-info .status {
font-size: 3em;
color: #777;
font-style: Kanit;
}
/* Dialogue Box */
.dialogue-box {
background: #efe6ec; /* Very light pastel blue */
border-radius: 12px;
padding: 80px;
font-size: 3.2em;
line-height: 1.7;
border: 1px solid #e4bfd7;
box-shadow: inset 0 2px 5px rgba(0, 0, 0, 0.05);
}
.dialogue-box p {
margin: 0;
color: #555;
}
/* Quote Section */
.quotee {
margin: 25px 0;
padding: 20px;
font-style: italic;
color: #a09f9f;
background: #f7f7f7;
border-left: 6px solid #e4bfd7;
border-radius: 8px;
}
/* Footer */
.footer {
text-align: right;
font-size: 3em;
color: #888;
}
/* Hover effects */
.response-container:hover {
box-shadow: 0 12px 20px rgba(0, 0, 0, 0.15);
}
.dialogue-box:hover {
background: #f9f9f9;
}
</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Cardo'); Cardo {font-family: 'Cardo';} </style>
<div class="response-container">
<!-- Character Info -->
<div class="character-info">
<img src="https://i.imgur.com/9qQudvq.png" alt="Character Avatar">
<div>
<div class="name"><font face="Cardo"><font size="5">NEREZA HENLADYS</font></font></div>
<div class="status"><font face="Kanit"><font size="3">Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10</font></font></div>
</div>
</div>
<!-- Dialogue -->
<div class="dialogue-box"><font face="Kanit"><font size="3">
<p><p style="text-indent: 2.5em;">บนรถไฟความเร็วสูงสาวผมบลอนด์ตาสีมูนสโตนเลือกนั่งท้ายขบวนตรงเก้าอี้ที่อยู่ชิดหน้าต่าง ศีรษะของเธอพิงกับหน้าต่างเปลือกตาปิดลงอย่างสงบ เนเรซ่าไม่ได้สวมเสื้อกู้ภัยจาก USA อีกต่อไปแล้ว ครึ่งเทพตัวน้อยที่สืบทอดสายเลือดแห่งความงามหยิบเสื้อแจ็กเก็ตแบบสุ่ม ๆ จากร้านค้าในสถานีรถไฟใต้ดินมาสวมคลุมเสื้อสีส้มสะดุดตา
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่าเอนหลังพิงเก้าอี้ ขาข้างหนึ่งของเธอยกขึ้นไขว่ห้างรับกับการกอดอกพร้อมใช้ปลายนิ้วเคาะลงเบา ๆ ที่ต้นแขน ทุกท่วงท่าสงบผ่อนคลายแลดูงดงามสวนทางกับเสียงหอบหายใจทุ้มต่ำจากด้านหลัง <font color="#8C3864"><i>‘ ให้ตาย.. ’</i></font> คิ้วของเนเรซ่าขมวดเข้าหากันเล็กน้อย มันไม่ใช่เสียงหายใจที่มาจากความเจ็บปวด ป่วยไข้ หรืออะไรในเชิงที่เหมาะสมแต่มันกลับเป็นเสียงหอบหายใจจาก.. บางอย่างที่สมควรถูกเรียกว่าโรคจิต
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
กิตติศัพท์ความโรคจิตของคนญี่ปุ่นเป็นที่เลื่องลืออยู่แล้ว ดังนั้นเธอเลยเตรียมใจมาก่อนแต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะเจอไวขนาดนี้ <font color="#8C3864">“ จะอะไรก็มาเถอะ ”</font> ธิดาอะโฟรไดท์ดัดมือและนิ้วจนได้ยินเสียงกระดูกลั่น ไม่ใช่ในเชิงอ่อนล้าเกียจคร้านแต่เป็นการเตรียมตัว
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
และแล้วเจ้าคนโรคจิตนั่นก็เริ่มแผลงฤทธิ์
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ชายในเสื้อโค้ทยาวสีน้ำตาลเข้มปิดตัวมิดชิดใส่แว่นดำ โรคจิตตามสูตรฉบับในการ์ตูนที่เห็นมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน เนเรซ่าหรี่ตาลงเล็กน้อย เธอเท้าคางมองเขาด้วยสายตาเรียบเฉย <font color="#8C3864"><i>‘ เอาเลยไอหนู เต็มที่ โชว์สิ่งที่นายแล้วรีบไปได้แล้ว ’</font></i> มันกลืนน้ำลาย ลดมือลงจับเข้มขัดของเสื้อโค้ทเตรียมจะเปิดออกเผยเรือนร่า—-
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
โป๊ก !
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
สันมือของเนเรซ่าฟาดลงกลางกระหม่อมของชายคนนั้น เธอแค่คิดจะสั่งสอนเขาแต่สิ่งที่เธอสัมผัสได้กลับแปลกจนต้องขมวดคิ้วมากกว่าเดิม สิ่งที่รับกับสันมือของเธอไม่ใช่เส้นผมธรรมดาแต่เป็นบางอย่างที่เรียบและยืดหยุ่นเหมือน.. ใบไม้? <font color="#c97d7d">“ อ อ๊ะ.. ”</font> เสียงร้องด้วยความตกใจของชายที่สมควรจะเป็นโรคจิตดังขึ้นดึงสติของเนเรซ่าให้กลับมาสู่สถานการณ์ปัจจุบัน ใบหน้าของเขาแดงซ่าน สองแขนรีบกอดตัวเองพร้อมบิดไปมาดูกระมิดกระเมี้ยน
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#c97d7d">“ ข ขอโทษครับ ขอโทษ ! ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
นี่มันแปลกจริง ๆ แทบจะทันทีที่เนเรซ่ามั่นใจว่ามีสิ่งผิดปกติ ปลายหางตาของเธอก็สังเกตเห็นร่างอ้วนทุ้มเตี้ยทั้งยังมีขนฟูกำลังพยายามลอดผ่านใต้ที่นั่ง <font color="#8C3864">“ ไม่เป็นไรค่ะ ฉันว่า.. คุณไปพักก่อนดีกว่า ”</font> ด้วยกำแพงภาษาที่แตกต่าง เขาคงไม่เข้าใจคำพูดของเธอแต่ด้วยภาษาร่างกายแค่ปัดมือก็เพียงพอต่อการไล่ชายที่กำลังอับอาย
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ จะไปไหน ตัวแสบ? ”</font> เมื่อมนุษย์ที่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้วิ่งจากไป เนเรซ่าก็ก้มลงจับข้อเท้าเจ้าตัวมีคนและดึงมันออกมาอย่างง่ายดาย เธอยืดหลังกลับมายืนตัวตรงอีกครั้ง ดวงตาหรี่ลงพิจารณาสิ่งมีชีวิตที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ทานูกิ?” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ราวกับการเดาสุ่มของเธอทำให้อสูรตัวน้อยไม่พึงพอใจ มันดิ้นไปมาพยายามต่อต้านพร้อมกับพูดบางอย่างที่เธอไม่เข้าใจ อีกแล้ว..กำแพงภาษาที่เธอกังวล เนเรซ่าไม่ได้รีบร้อนทำให้มันเงียบ เธอปล่อยให้อสูรน้อยนั้นโวยวายจนกว่าจะพอใจ แต่เมื่อผ่านไปได้สิบนาทีก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะเงียบดังนั้นเนเรซ่าจึงตัดสินใจใช้วิธีพื้นฐานที่เห็นผล เธอฟาดมันเข้ากับหน้าต่าง เสียงดังสะนั่นพอจะทำให้คนที่นั่งร่วมขบวนสะดุ้งแล้วหันขวับมามอง สิ่งที่พวกเขาเห็นคือสาวสวยคนหนึ่งยืนขึ้นและฟาด.. ตุ๊กตากับหน้าต่าง?
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ มีแมลงไต่น่ะ ”</font> ทั้งที่รู้ว่าคงไม่มีใครเข้าใจแต่เนเรซ่าก็แก้ตัวตามความเคยชิน เธอสะบัดตุ๊กตาหรือก็คืออสูรกายรูปลักษณ์คล้ายทานูกิในมือจนดวงตาของมันกรอกไปมา สาวสวยก้มลงมองมันด้วยสายตาลังเล<font color="#8C3864"><i> ‘ เจ้าเด็กนี่ก็ดูน่ารัก ปล่อยไปดีไหมนะ.. ’</font></i>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<b>บทเรียนที่สำคัญที่สุดลำดับ 1 : อย่าคิดจะปล่อยอสูรกายไปโดยง่าย</b>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ชั่วพริบตาที่เธอประมาท เนเรซ่าก็รู้สึกเหมือนถูกค้อนฟาดเข้าที่หัวอย่างแรงจนเธอมึนงง เจ้าตัวจ้อยนี่กำลังทำบางอย่างกับเธอ ซึ่งไม่น่าจะเป็นเรื่องดี <font color="#8C3864">“ อึก.. แกคิดจะ..ทำอะไร ”</font> เนเรซ่าปล่อยมือออกจากตัวมัน เธอโน้มกายไปข้างหน้ารู้สึกว่าวิสัยทัศน์เริ่มพร่ามัวลง ถ้าให้เธอพิจารณาจากสิ่งที่มันกำลังทำหลังจากเห็นอาการของผู้ชายคนนั้นมันก็พอจะเดาได้ว่านี่คือการสิงหรือไม่ก็บังคับร่างเป้าหมาย
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
จะใช้ร่างฉัน? ฝันไปเถอะ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่ากัดฟันฝืนต่อต้านขณะที่สองหูได้ยินเสียงพร่ำพูดของเจ้าหนูนั่น มันลดความระวังลงเพราะไม่คิดว่าเธอจะสามารถต่อต้านได้ ซึ่งผิดไปจากความจริง.. ธิดาอะโฟรไดท์หยิบมีดสั้นออกมาและปาดอย่างแม่นยำที่คอของมันจนเป็นแผลบาดลึก เสียงไหสุราตกลงกระทบกับพื้น เสียงวิพากษ์วิจารย์เชิงหลงตัวเองของสิ่งมีชีวิตที่คล้ายคลึงกับทานูกิขาดช่วง มันทำตาเหลือกใส่เธอด้วยความเจ็บปวดจนคนต้นเหตุจำต้องเบือนหน้าหนี
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
สาวสวยประหนึ่งจิ้งจอกหลับตาลงเธอเลือกที่จะเมินเฉยต่อความโหดร้ายนี้จวบจนน้ำหนักของสิ่งในมือเริ่มจางหาย แต่แทนที่เธอจะได้พักเสียงกู่ร้องโหยหวนปานใจจะขาดก็ดังขึ้น <font color="#7dc999">“ やめて!! (หยุดนะ) ”</font> เนเรซ่าลืมตาขึ้นทันควันและสิ่งที่เห็นก็ทำให้เธออ้าปากค้าง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
สิ่งมีชีวิตจำพวกเดียวกันกับตัวที่เธอพึ่งสังหารโผล่เพิ่มมาอีกสองตัว
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ … ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
หนึ่งครึ่งเทพและสองอสูรกายจ้องตากัน ฝ่ายหนึ่งดูเหม่อลอยส่วนอีกฝ่ายดูคับแค้นจนใจแทบขาด หนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่ถือขวดสาเกกู่ร้องก่อนจะวิ่งเตาะแตะโดยตั้งใจจะโจมตีเธอ ภาพที่มันมุ่งเข้ามาเพื่อหาเรื่องทำให้เนเรซ่าถอนหายใจ เธอพลิกมือที่จับมีดและใช้มันป้องกัน กรงเล็บของตัวมีขนนี้แหลมคมแต่ไม่ได้อันตรายเท่าฟันของพวกก็อบลิน เนเรซ่าจงใจเคลื่อนไหวช้ากว่าปกติ เธอลังเลว่าควรลงดาบให้ชัดเจนหรือปล่อยให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ต่อไป
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
แต่เมื่อสังเกตเห็นว่าเจ้าตัวขนอีกตัวที่ดูเหมือนเป็นพี่ใหญ่กำลังตั้งใจจะทำบางอย่างกับมนุษย์ที่นั่งห่างออกไปจากเธออีกราว ๆ ห้าแถว เนเรซ่าจึงจำเป็นต้องตัดสินใจ สาวสวยจากเคบินที่สิบสูดหายใจเข้า เธอใช้มืออีกข้างจับศีรษะของตัวที่คล้ายทานูกิแล้วใช้มีดทิ่มลงที่อกของมัน เสียงกรีดร้องของน้องคงทำให้เจ้าตัวใหญ่นั่นชะงัก
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
มันหันขวับกลับมามองเธอด้วยแววตาสิ้นหวัง<font color="#b1c97d"> “ おとうと! (น้องชาย) ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#7dc999">“ あに.. (พี่ชาย) ”</font> เสียงของอสูรน้อยที่อยู่ในมือเธอแผ่วเบา
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
โอเค ฉันพึ่งพรากพี่น้องออกจากกัน
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่าชำเลืองตาตัวที่ถูกเรียกว่าพี่ชายด้วยสายตาอธิบายยาก <font color="#8C3864">“ นี่คือผลลัพธ์ของการที่แกพยายามล่อลวงชาวบ้าน ”</font> ใบหน้าของเธอไม่บ่งบอกว่ารู้สึกสงสารหรือยินดีที่เห็นว่าอสูรการตัวพี่ยอมวางมือและวิ่งหนีออกไปไกล การที่เธอไม่ตามไปก็ถือว่าเธอใจดีมากแล้ว
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เวลาผ่านมาได้อีกเกือบชั่วโมงในตอนที่รถไฟความเร็วสูงจอดที่สถานีหลักของโอซาก้า เนเรซ่านึกว่าเรื่องปัญญาอ่อนทั้งหมดได้จบลงไปแล้ว .. จนกระทั่งตรงหน้าเธอมีผู้ชายแปลกหน้าคนหนึ่งยืนกระมิดกระเมี้ยนบิดขาจนเธอเริ่มรู้สึกตึง ๆ ที่ขมับ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#253681">“ おねえさん (พี่สาว) ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ หืม? ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ริมฝีปากของสาวสวยคลี่ออกเป็นรอยยิ้มบางพร้อมด้วยการเอียงคอยิ่งขับส่งให้รูปลักษณ์น่ามอง ใบหน้าของชายที่เฝ้ามองแดงก่ำ คนแปลกหน้าคนนั้นขยับเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ และกำลังจะอ้าปากเชิญชวนบางอย่าง แต่ครั้งนี้เธอไม่จำเป็นต้องรอให้ทุกอย่างพิลึกจนยากจะกู้คืน รองเท้าส้นสูงของเนเรซ่ายันเข้าที่ท้องของชายคนนั้นจนเขาล้มลงเสียงดัง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ทำให้มนุษย์ทั่วทั้งชานชะลาหันมามองจนได้พบกับภาพที่ชายประหลาด ๆ คนหนึ่งนอนแผ่หราบนพื้น ช่วงเสื้อหลุดออกเผยให้เห็นผิว พร้อมกับมีสาวสวยอีกคนยืนอยู่ปลายเท้าชายคนนั้น โน้มตัวลงเล็กน้อยเพื่อใช้ด้ามร่ม(?)เกี่ยวตุ๊กตาตัวหนึ่งขึ้นมา <font color="#8C3864">“ ซ่อนอยู่ตั้งนาน.. วนกลับมาหาเรื่องอีกจนได้ ”</font> เนเรซ่ายิ้มเย็นในขณะที่ยื่นมือไปกำรอบคอของบาเกะดานูกิตัวสุดท้ายในขบวนรถไฟ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เธอกำรอบคอของมันแน่นก่อนจะเดินฉับ ๆ ไปยังตรอกเล็ก ๆ และเหวี่ยงเจ้าตัวแสบให้กลับไปยืนบนพื้น <font color="#8C3864">“ ฉันว่าจะปล่อยนายแล้ว แต่นายกลับมาเองนะ ”</font> เนเรซ่าดึงหอกของเธอออกมาสะบัดมันช้า ๆ ดูแล้วน่าเกรงขามไม่น้อยสำหรับคนสวยที่มีพิษสง - ก่อนที่จะได้มีใครพูดอะไรเจ้าดานูกินั้นก็กระโดดเข้ามาใช้ไหสุราตีหน้าเธอจนเนเรซ่าต้องถอยหลังไปหลายก้าว การต่อสู้ที่คนหนึ่งใช้อาวุธจริง ๆ กับอีกคนใช้ไหสุรา.. ดูยังไงก็เหมือนการเล่นละครปาหี่ หากไม่ใช่ว่าท้ายที่สุดแล้ว คนที่ชนะจะใช้หอกตวัดทีเดียวเพื่อทำให้สัญญาณชีพของอสูรกายนั้นเลือนหายโดยไม่ต้องทรมาณก็ตาม
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่าถอนหายใจเฮือก เธอถือหอกที่ถูกพรางตาให้คนมองว่าเป็นร่มไว้อย่างระมัดระวัง มืออีกข้างที่ว่างยกขึ้นเสยเส้นผมของตนเองไปด้านหลังในขณะที่เธอก้าวเดินออกจากตรอกด้วยท่าทางไม่กระโตกกระตาก การเดินทางจากโตเกียวไปยังโอซาก้าครั้งแรกในชีวิตของเนเรซ่าเป็นยังไงนะเหรอ?
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
อ้อ.. ประหลาดสิ้นดี
</p>
</font></font></div>
<!-- Optional Quote -->
<div class="quote"><font face="Kanit"><font size="3">
ประลองบาเกะดานูกิ 3 ตัว : Level 5 / 7 / 9<br>
สินสงคราม : เหล้าสาเก - จำนวน ไม่ทราบ | ตื่นรู้จากการพิชิตครั้งแรก : 2 ตื่นรู้
<div align="center"><img src="https://i.imgur.com/s0D741U.png" width="350" border="0"><img src="https://i.imgur.com/rEnUmAl.png" width="350" border="0"><<img src="https://i.imgur.com/l9BWBKk.png" width="350" border="0"><br><br></div>
</font></font></div>
<!-- Footer -->
<div class="footer">
<p>Timeline at [ 02:10 / 05/12/2024 ]</p>
</div>
</div>
<style>
/* Response Container */
.response-container {
max-width: 900px;
margin: 30px auto;
background: #fff;
border-radius: 15px;
box-shadow: 0 6px 15px rgba(0, 0, 0, 0.1);
padding: 30px;
border-left: 8px solid #e4bfd7; /* Soft pastel pink */
border-top: 4px solid #e4bfd7; /* Soft pastel blue */
}
/* Character Info Section */
.character-info {
display: flex;
align-items: center;
margin-bottom: 20px;
}
.character-info img {
width: 120px;
height: 120px;
border-radius: 50%;
margin-right: 20px;
border: 4px solid #e4bfd7;
}
.character-info .name {
font-size: 4em;
font-weight: bold;
color: #e4bfd7; /* Pastel pink */
}
.character-info .status {
font-size: 3em;
color: #777;
font-style: Kanit;
}
/* Dialogue Box */
.dialogue-box {
background: #efe6ec; /* Very light pastel blue */
border-radius: 12px;
padding: 80px;
font-size: 3.2em;
line-height: 1.7;
border: 1px solid #e4bfd7;
box-shadow: inset 0 2px 5px rgba(0, 0, 0, 0.05);
}
.dialogue-box p {
margin: 0;
color: #555;
}
/* Quote Section */
.quotee {
margin: 25px 0;
padding: 20px;
font-style: italic;
color: #a09f9f;
background: #f7f7f7;
border-left: 6px solid #e4bfd7;
border-radius: 8px;
}
/* Footer */
.footer {
text-align: right;
font-size: 3em;
color: #888;
}
/* Hover effects */
.response-container:hover {
box-shadow: 0 12px 20px rgba(0, 0, 0, 0.15);
}
.dialogue-box:hover {
background: #f9f9f9;
}
</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Cardo'); Cardo {font-family: 'Cardo';} </style>
<div class="response-container">
<!-- Character Info -->
<div class="character-info">
<img src="https://i.imgur.com/9qQudvq.png" alt="Character Avatar">
<div>
<div class="name"><font face="Cardo"><font size="5">NEREZA HENLADYS</font></font></div>
<div class="status"><font face="Kanit"><font size="3">Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10</font></font></div>
</div>
</div>
<!-- Dialogue -->
<div class="dialogue-box"><font face="Kanit"><font size="3">
<p><p style="text-indent: 2.5em;">หลังจากเดินพล่านในโอซาก้าเป็นเวลาพักใหญ่ สิ่งที่เนเรซ่าได้คือเสื้อผ้าและน้ำยาเปลี่ยนสีผม..
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ไม่มีวี่แววของสิ่งที่ทำให้เธอต้องมาถึงโอซาก้า ไม่มีแม้แต่วี่แววของเสียงปริศนาด้วยซ้ำ สาวสวยจากเคบินที่สิบเงยหน้ามองท้องฟ้าที่สว่างโล่อันที่จริงตอนนี้เธออยากเดินเข้าโมเตลสักที่แล้วเปิดห้องนอนพักแต่นั่นก็คงจะเสียเวลาเกินไป <font color="#8C3864"><i>‘ คงไม่ได้เป็นอะไรที่มาเสียเปล่าหรอกใช่ไหม.. ’</font></i> เสียงฝีเท้าของผู้คนที่เดินสวนเธอไปในย่านการค้าที่คลาสสิคและทรงเสน่ห์ที่สุดของโอซาก้าอย่างถนนทงโดบุริค่อย ๆ ทำให้เธอจมลงกับความคิดโดยไม่รู้ตัว
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนื่องจากเธอเลิกใช้มือถือมานานมาแล้ว เนเรซ่าจำเป็นต้องสละดอลล่าห์ที่มีไปกับการซื้อหนังสือนำเที่ยวภาษาอังกฤษสำหรับนักเดินทาง เธอยกหนังสือขึ้นอ่านเป็นระยะ ใช้ปากกามาร์กจุดที่น่าสนใจ <font color="#8C3864"><i>‘ ปราสาทโอซาก้า คลาสสิค แวะไปสักครั้งไม่แย่ หุบเขามิโนะก็สวยดี น่าไปสักครั้ง ตลาดคุโรมงกับสายเจ้าสุมิโยชิ ’</font></i> เธอก้มหน้ามองภาพทิวทัศน์และประโยคมากมายในหนังสือท่องเที่ยวที่กำลังทำหน้าที่นำเสนอจุดเด่นของเมือง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
แต่แล้วเสียงเพรียกหาของบางสิ่งก็ดังขึ้นนำทาง <i><font size="4">“ ซากปรักหักพัง.. บ้านหลังที่… ”</i></font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ฝีเท้าของเธอสะดุด เนเรซ่าขมวดคิ้วเมื่อทวนเสียงที่เธอได้ยินจากในความคิด ซากปรักหักพังในโอซาก้า? ที่ปรึกษาประจำเคบินที่สิบก้มลงมองหนังสือท่องเที่ยว เธอลองพลิกหาข้อมูลเพิ่มเติมแต่ก็ยังไม่เจอคำแนะนำเกี่ยวกับซากปรักหักพังที่น่าจะต้องอยู่ในโอซาก้า <font color="#8C3864">“ นี่ฉันมาถึงโอซาก้าเพื่อตามหาซากปรักหักพังเนี่ยนะ? ”</font> เธอบ่นงึมงัมพร้อมกับเก็บหนังสือลงในถุงพลาสติก
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ต้องถามทาง.. ”</font> นั่นคือตัวเลือกเดียวหากเธอคิดจะตามหาสถานที่ในเสียงกระซิบ ปัญหาคือเธอสื่อสารไม่ได้ .. เนเรซ่ามองซ้ายมองขวาเธอพยายามประเมินหาสักคนที่ดูเหมือนจะสามารถพูดภาษาอังกฤษได้แต่ความหวังนั้นก็ริบหรี่เกินไป เธอยกมือข้างที่ว่างขึ้นขยี้เส้นผมของตัวเองด้วยความหงุดหงิด
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
มันจะปกติไหมถ้าเธอถามทางไปที่รกร้างกับเด็ก? บางทีอาจจะเวิร์คก็ได้ เด็ก ๆ มักตามหาสถานที่ได้ดีเสมอ ดวงตาคู่คมของสาวสวยเคลื่อนมองรอบกายจนกระทั่งเธอพบเด็กชายท่าทางซุกซนคนหนึ่งที่ถือเครื่องบินของเล่นเอาไว้ในมือ เนเรซ่าก้มลงมองตัวเองเล็กน้อย ตรวจสอบให้แน่ใจว่าเธออยู่ในสภาพที่ดูดีไม่ใช่มิจฉาชีพที่จะเข้าไปหลอกเด็ก
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ Hey. ”</font> เธอย่อตัวลงให้อยู่ในระดับเดียวกับเด็กคนนั้น <font color="#8C3864">“ Can I ask something? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เธอยิ้มอย่างใจดีผิดกับนิสัยไม่สนใจใครนอกจากตัวเอง เด็กชายตัวเล็กคนนั้นช้อนตามองเธอด้วยท่าทางสงสัย ริมฝีปากของเขาขยับขมุบขมิบ ดวงตากลมโตจับจ้องอย่างใคร่รู้ <font color="#8C3864">“ Do you know.. about scary area in this city? ”</font> เนเรซ่าพยายามใช้คำศัพท์ง่าย ๆ ผสมผสานกับการออกท่าทางด้วยการยกมือขึ้นงอนิ้วประหนึ่งจะทำกรงเล็บและทำเสียงแฮ่เบา ๆ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เด็กชายคนนั้นตอบบางอย่างกลับมาเป็นภาษาญี่ปุ่น ฟังจากน้ำเสียงแล้วเหมือนการถามกลับมากว่าเข้าใจ เนเรซ่าถอนหายใจช้า ๆ เธอก้มลงหยิบหนังสือนำเที่ยวออกมา อาจจะดูประหลาดแต่เธอก็พยายามเปิดหาหน้าที่อาจจะพอใช้สื่อสารกับเขาได้จนกระทั่งเธอเจอหน้าที่พูดเกี่ยวกับคำว่าร้าง เนเรซ่าพลิกหน้าหนังสือไปตรงหน้าเด็กคนนั้น ก่อนจะชี้บนตัวอักษรที่คาดว่าเป็นคำว่าร้างในภาษาญี่ปุ่น
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b5bddf">“廃屋に行くんですか？なぜ？”</font> เด็กชายคนนั้นถามเสียงเบา ๆ เขากะพริบตาปริบ ๆ หลายครั้งก่อนจะชี้ไปตามเส้นถนนที่เธอต้องเดิน สลับกับจิ้มบนแผนที่ในหนังสือว่ามันอาจจะอยู่แถวไหน ด้วยท่าทางและแววตาที่กังวลใจ เขากล่าวเสียงเบา <font color="#b5bddf">“ 外は怖いよ、気をつけてね。”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เธอคิดว่าตัวเองคงได้หมุดสถานที่แล้ว ถ้ามันไม่ถูกก็แค่ถามคนใหม่เมื่ออยู่แล้วนั้น รอยยิ้มของสาวสวยกว้างขึ้น เธอวางมือลงบนผมของเด็กชายตัวน้อยและลูบมันเบา ๆ <font color="#8C3864">“ ขอบคุณมากนะ ดีใจที่ได้เจอเธอ ”</font> นั่นคือการร่ำลา เนเรซ่าลุกขึ้นโดยทิ้งเหรียญห้าร้อยเยนไว้ให้เขาหลายเหรียญก่อนจะเดินทอดน่องไปตามทางที่เขาชี้ผ่านตึกสูง บ้านเรือนและร้านค้ามากมายที่ดูห่างไกลจากคำว่าร้าง จวบจนเห็นซากปรักหักพังที่ดูไม่เหมาะสมอยู่ใจกลางเมืองคอนกรีต
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ มีจริงด้วยแฮะ ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่าพึมพัมเมื่อเธอเห็นโครงเหล็กทรุดโทรม เธอถอนหายใจ ทันทีที่เห็นสถานที่เนเรซ่าก็รู้แล้วว่าการเลือกตามเสียงมาคงไม่ใช่อะไรที่ดี ที่ปรึกษาคนสวยประจำเคบินที่สิบสะบัดไหล่ตัวเองเป็นการยืดเส้นยืดสาย เพื่อเตรียมตัวให้พร้อมในทุกสถานการณ์ทันทีที่อยู่หน้าบ้านร้างหลังนั้นเธอก็หยิบหอกกรีกออกมาถือไว้โดยทันที
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ จะอะไรอีกก็มาเลย ฉันพร้อมแล้ว ”</font>
</p>
</font></font></div>
<!-- Optional Quote -->
<div class="quote"><font face="Kanit"><font size="3">
อีเว้นท์ : เดินทางไปยัง Hanging Ruins - สถานะ : มาถึงแล้ว
</font></font></div>
<!-- Footer -->
<div class="footer">
<p>Timeline at [ 05:25 | 05/12/2024 ]</p>
</div>
</div>
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Nereza เมื่อ 2024-12-6 17:38 <br /><br /> <style>
/* Response Container */
.response-container {
max-width: 900px;
margin: 30px auto;
background: #fff;
border-radius: 15px;
box-shadow: 0 6px 15px rgba(0, 0, 0, 0.1);
padding: 30px;
border-left: 8px solid #e4bfd7; /* Soft pastel pink */
border-top: 4px solid #e4bfd7; /* Soft pastel blue */
}
/* Character Info Section */
.character-info {
display: flex;
align-items: center;
margin-bottom: 20px;
}
.character-info img {
width: 120px;
height: 120px;
border-radius: 50%;
margin-right: 20px;
border: 4px solid #e4bfd7;
}
.character-info .name {
font-size: 4em;
font-weight: bold;
color: #e4bfd7; /* Pastel pink */
}
.character-info .status {
font-size: 3em;
color: #777;
font-style: Kanit;
}
/* Dialogue Box */
.dialogue-box {
background: #efe6ec; /* Very light pastel blue */
border-radius: 12px;
padding: 80px;
font-size: 3.2em;
line-height: 1.7;
border: 1px solid #e4bfd7;
box-shadow: inset 0 2px 5px rgba(0, 0, 0, 0.05);
}
.dialogue-box p {
margin: 0;
color: #555;
}
/* Quote Section */
.quotee {
margin: 25px 0;
padding: 20px;
font-style: italic;
color: #a09f9f;
background: #f7f7f7;
border-left: 6px solid #e4bfd7;
border-radius: 8px;
}
/* Footer */
.footer {
text-align: right;
font-size: 3em;
color: #888;
}
/* Hover effects */
.response-container:hover {
box-shadow: 0 12px 20px rgba(0, 0, 0, 0.15);
}
.dialogue-box:hover {
background: #f9f9f9;
}
</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Cardo'); Cardo {font-family: 'Cardo';} </style>
<div class="response-container">
<!-- Character Info -->
<div class="character-info">
<img src="https://i.imgur.com/9qQudvq.png" alt="Character Avatar">
<div>
<div class="name"><font face="Cardo"><font size="5">NEREZA HENLADYS</font></font></div>
<div class="status"><font face="Kanit"><font size="3">Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10</font></font></div>
</div>
</div>
<!-- Dialogue -->
<div class="dialogue-box"><font face="Kanit"><font size="3">
<p><p style="text-indent: 2.5em;">ภายในบ้านร้างที่ไม่สมควรจะคงอยู่ท่ามกลางเมืองใหญ่ ใบไม้เปล่งเสียงกรีดร้องเพราะสายลมที่พัดจนผ่านจนมันสั่นไหว ดวงตาของเนเรซ่าเคลื่อนมองเหล็กเส้นที่ปกติแล้วควรจะถูกฉาบด้วยคอนกรีต เธอแน่ใจว่าก่อนที่จะก้าวเข้ามาเธอยังได้ยินเสียงฝีเท้าหรือผู้คนบ้าง แต่เมื่ออยู่ภายในอาคารร้างที่บางส่วนไม่เหลือโครงของผนังเธอกลับไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย คิ้วของเนเรซ่าเริ่มขมวดเข้าหากัน สาวสวยหันหน้ามองไปรอบ ๆ หลายครั้ง กระทั่งมีเสียงโครมครามจากชั้นสอง เนเรซ่าหันขวับไปตามเสียงนั้น เธอกระชับหอกในมืออย่างระมัดระวัง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ นั่นใคร! ”</font> เธอตะโกนถามด้วยเสียงที่ไม่ดังและไม่เบาจนเกินไป ทว่ากลับไร้ซึ่งเสียงตอบ ที่ปรึกษาประจำเคบินที่สิบสูดหายใจเข้า เธอกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากและตัดสินใจทำสิ่งที่โง่เขลาอีกครั้งด้วยการค่อย ๆ เดินขึ้นไปด้านบนผ่านบันไดที่ใกล้จะถล่มเต็มที
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ทั้งบ้านมีเพียงเสียงรองเท้าส้นสูงพื้นแดงราคาแพงกระทบกับพื้น ท่าทางของเนเรซ่าเต็มไปด้วยความระมัดระวัง เธอเดินผ่านมุมกำแพง เธอไม่ได้อยากจะทำตัวเป็นฆาตกรเดินตามหาเหยื่อช้า ๆ แต่ในสถานการณ์แบบนี้มันก็ช่วยไม่ได้ มือข้างหนึ่งของเธอถือหอกกรีก มืออีกข้างถือถุงพลาสติกจากร้านสะดวกซื้อ สาวสวยจากค่ายฮาร์ฟบลัดสะบัดหอกหลายครั้งเพื่อผลักประตูที่ปิดให้เปิดออก ทุกห้องเต็มไปด้วยความว่างเปล่า ห้องแล้วห้องเล่า.. แต่เธอกลับยังได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวที่ซ้อนทับกับตัวเธอเอง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864"><i>‘ มีบางคนอยู่ที่นี่ ’</i></font> เธอหรี่ตาลงอย่างพิจารณาเมื่อสังเกตเห็นรอยเลือดที่ลากไปบนพื้น <font color="#8C3864"><i>‘ ยังดูใหม่.. บาดเจ็บ? ’</i></font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เหลือแค่ห้องสุดท้ายแล้ว เนเรซ่าหันไปมองห้องที่อยู่ปลายทางเดิน ประตูของมันปิดสนิทพร้อมแผ่รัศมีไม่ควรเข้าใกล้ ทว่าเนเรซ่ามาไกลเกินกว่าจะย้อนกลับ เจ้าของเส้นผมสีบลอนด์และดวงตาสีมูนสโตนย่างกรายเข้าใกล้ประตูช้า ๆ หนนี้เธอไม่ได้ใช้หอกตีประตูให้เปิดอย่างรุนแรงแต่เธอกลับใช้มือค่อย ๆ บิดลูกบิด ผลักให้มันเปิดออกและเมื่อนั้นเธอก็ได้พบกับเขา
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<b>ชายปริศนา</b>ที่ดูโตกว่าเธอ แผ่นหลังของเขาชิดกับผนังด้านในสุดของห้องพร้อมกับใช้มือกุมไหล่ที่บาดเจ็บ กลิ่นสนิมทะลักออกมาจากห้อง เนเรซ่ายืนนิ่งอยู่ที่หน้าประตูเป็นเวลาหลายลมหายใจ พวกเขาไม่ได้พูดอะไรกัน อันที่จริงชายปริศนาคนนี้ไม่ได้มองเธอด้วยซ้ำ เขากดใบหน้าลงต่ำเห็นก็แต่รอยย่นตรงหน้าผากที่บอกให้รู้ว่าเขากำลังขมวดคิ้ว
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ตรงนั้นอันตรายนะ ”</font> เธอไม่รู้ว่าเขาจะเข้าใจในสิ่งที่เธอพูดไหมแต่เนเรซ่าก็ยังพยายามใช้โทนเสียงที่เป็นมิตร เธอไม่ได้มาที่นี่เพื่อจะทำร้ายใคร และเพื่อแสดงตัวแบบนั้นเธอค่อย ๆ ย่อลง วางหอกกรีกกับพื้น ดวงตาคู่คมของเธอเลื่อนขึ้นไปมองเพดานที่หย่อนลงมาเหนือศีรษะเขาพร้อมจะร่วงลงได้ทุกเมื่อด้วยสายตาพิจารณา <font color="#8C3864"><i>‘ เขาเอาตัวเองไปไว้ตรงนั้นเพื่อที่จะได้มีวิธีรอดหรือไม่ก็ลากคนที่เข้าไปใกล้ลงนรกไปพร้อมกับเขา ’
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
‘ ใจเด็ดไม่น้อยเลย ’</i></font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ฉันไม่ได้มาร้าย โอเคไหม? ไม่รู้ด้วยซ้ำว่านายเป็นใคร ”</font> ธิดาแห่งอะโฟรไดท์เคลื่อนกายเชื่องช้าเสมือนคืบคลาน เธอค่อย ๆ แทรกตัวเข้าไปอยู่ในอาณาเขตเฝ้าระวังของเขาโดยไม่สะท้านต่อม่านตาที่หดลงเสมือนเฝ้าระวังของชายที่กำลังบาดเจ็บ ดวงตาของเธอสำรวจรูปลักษณ์และสภาพของเขา .. ชุดที่ขาดวิ่น เนื้อตัวที่มอมแมมและสะบักสะบอม เพื่อไม่ให้วิตกกังวลจนวิกลจริต เนเรซ่าจงใจใช้ข้อได้เปรียบจากความสามารถเรื่องกลิ่นที่ถือเป็นสิ่งล่อลวงอย่างสำคัญ<font color="#8C3864"> “ ให้ฉันดูหน่อย ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
กลิ่นกุหลาบลี้ลับห้อมล้อมรอบตัวเขา เธอย่อตัวลงนั่งคุกเข่าห่างจากเขาไม่มากกว่าหนึ่งช่วงแขน<font color="#8C3864"> “ คุณเจ็บหนัก ”</font> มือของเธอยื่นออกไป ลอยเหนือไหล่ข้างที่ไม่ได้บาดเจ็บของเขาเล็กน้อยเชิงขออนุญาตก่อนที่จะสัมผัส การช่วยเหลือคนไปทั่วไม่ใช่สิ่งที่ตรงต่อรสนิยมหรือนิสัยของเธอ แต่การเมินเฉยต่อคนที่เลือดท่วมตัวเพราะบาดแผลถูกแทงสามรูตรงไหล่ที่ยังดูสดใหม่ก็คงโหดร้ายเกินไป
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ฉันไม่ได้เก่งเรื่องการรักษาก็จริง ”</font> เธอพึมพัมในขณะที่ถือวิสาสะประคองเขา มือของเธอสกปรกจากการจับบางอย่างในบ้านร้างที่เต็มไปด้วยฝุ่นและสนิม<font color="#8C3864">“แต่ให้ฉันช่วยเถอะ เผื่อว่าเราจะทำอะไรได้บ้าง ”</font> เธอก้มลงมองบาดแผลที่ดูน่ากลัว
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ จะอยู่ตรงนี้ต่อไม่ได้ ไม่ดีต่อแผลของคุณ ฉันจำได้ว่ามีโมเตลแถวนี้ ยังพอขยับตัวไหวไหม? ”</font> เนเรซ่าเห็นว่าเขาขมวดคิ้ว เสียงลมหายใจที่ไม่สม่ำเสมอขยับเข้าใกล้มากขึ้นเมื่อเขากดหน้าผากลงซบที่ไหล่เธอโดยที่ไม่ได้ตอบอะไร <font color="#8C3864"><i>‘บางทีนี่อาจเป็นการตกลง? ’</i></font> สาวสวยจากปารีสรวบรัดการตอบสนองของเขาให้ไปตามเส้นทางที่เธอคิดโดยไม่สนใจข้อเท็จจริงใด ๆ ทั้งสิ้น
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เอาล่ะปัญหาใหญ่.. ฉันจะลากนายคนนี้ไปยังไงดี?
</p>
</font></font></div>
<!-- Optional Quote -->
<div class="quote"><font face="Kanit"><font size="3">
+7 ความสัมพันธ์กับเทพซูซาโนโอะ : จากสกิลหอมเย้ายวน (ฉันรู้ว่านั่นคือนาย!)
</font></font></div>
<!-- Footer -->
<div class="footer">
<p>Timeline at [ 05:31 | 05/12/2024 ]</p>
</div>
</div>
<style>
/* Response Container */
.response-container {
max-width: 900px;
margin: 30px auto;
background: #fff;
border-radius: 15px;
box-shadow: 0 6px 15px rgba(0, 0, 0, 0.1);
padding: 30px;
border-left: 8px solid #e4bfd7; /* Soft pastel pink */
border-top: 4px solid #e4bfd7; /* Soft pastel blue */
}
/* Character Info Section */
.character-info {
display: flex;
align-items: center;
margin-bottom: 20px;
}
.character-info img {
width: 120px;
height: 120px;
border-radius: 50%;
margin-right: 20px;
border: 4px solid #e4bfd7;
}
.character-info .name {
font-size: 4em;
font-weight: bold;
color: #e4bfd7; /* Pastel pink */
}
.character-info .status {
font-size: 3em;
color: #777;
font-style: Kanit;
}
/* Dialogue Box */
.dialogue-box {
background: #efe6ec; /* Very light pastel blue */
border-radius: 12px;
padding: 80px;
font-size: 3.2em;
line-height: 1.7;
border: 1px solid #e4bfd7;
box-shadow: inset 0 2px 5px rgba(0, 0, 0, 0.05);
}
.dialogue-box p {
margin: 0;
color: #555;
}
/* Quote Section */
.quotee {
margin: 25px 0;
padding: 20px;
font-style: italic;
color: #a09f9f;
background: #f7f7f7;
border-left: 6px solid #e4bfd7;
border-radius: 8px;
}
/* Footer */
.footer {
text-align: right;
font-size: 3em;
color: #888;
}
/* Hover effects */
.response-container:hover {
box-shadow: 0 12px 20px rgba(0, 0, 0, 0.15);
}
.dialogue-box:hover {
background: #f9f9f9;
}
</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Cardo'); Cardo {font-family: 'Cardo';} </style>
<div class="response-container">
<!-- Character Info -->
<div class="character-info">
<img src="https://i.imgur.com/9qQudvq.png" alt="Character Avatar">
<div>
<div class="name"><font face="Cardo"><font size="5">NEREZA HENLADYS</font></font></div>
<div class="status"><font face="Kanit"><font size="3">Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10</font></font></div>
</div>
</div>
<!-- Dialogue -->
<div class="dialogue-box"><font face="Kanit"><font size="3">
<p><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#9ab8b5">“ อึก.. ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เสียงที่เปล่งออกมาทุ้มต่ำคล้ายการคำรามทว่ามันกลับแหบพร่า ดวงตาของเขาเลื่อนขึ้นชำเลืองมองคนแปลกหน้า คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันครู่หนึ่งคล้ายแสดงความรังเกียจ <font color="#9ab8b5">“ กลิ่นนี้.. น่าขยะแขยง ”</font> คำพูดของเขาทำให้เธอที่เสนอตัวมาช่วยเหลือนิ่งค้างไปโดยทันที
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
นี่เขา.. พึ่งบอกว่า.. กลิ่นของธิดาอะโฟรไดท์น่าขยะแขยงเนี่ยนะ?
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่าเผลอกำมือแน่นขึ้นจนเขาร้องโอย ใบหน้าของธิดาแห่งอะโฟรไดท์บิดเบี้ยวด้วยโทสะก่อนจะถูกฉาบไว้ด้วยรอยยิ้มจอมปลอม <font color="#8C3864">“ อ๋อ ดูเหมือนฉันคงไม่ใช่คนที่ช่วยคุณได้แล้วล่ะ ”</font> สาวผมบลอนด์ปล่อยมือจากเขาด้วยสีหน้าบอกบุญไม่รับ เธอทำท่าจะลุกขึ้นเพื่อเดินจากไป แต่เสียงทักท้วงของเขากลับรั้งเธอเอาไว้
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#9ab8b5">“ ด เดี๋ยว เกรคัส.. ”</font> ใบหน้าของชายคนนั้นซีดลงเพราะบาดแผลที่สาหัส เขากลืนน้ำลาย สีหน้าไม่เต็มใจที่จะร้องขอความช่วยเหลือแต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเขาจำเป็นต้องมีคนช่วยในครั้งนี้ ลมหายใจของชายที่บาดเจ็บติดขัดก่อนจะกระอักเลือดออกมาคำโต ท่าทางดูเจ็บปวดแต่ก็ไม่ถึงกับทรมาณ <font color="#9ab8b5">“ ช่วยไปตาม..เจ้านั่นให้ข้าที่หอคอย.. หอคอยซึเท็นคาคุ ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
แต่ละคำพูดของเขาล้วนเชื่องช้าจนเธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกเวทนา เนเรซ่าจิ๊ปากเบา ๆ เธอถอดเสื้อแจ็กเก็ตของตัวเองออก วางมันคลุมไหล่ของเขาเพื่อช่วยบดบังรอยแผลก่อนจะฝืนประคองเขาให้ลุกขึ้น น้ำหนักของชายที่บาดเจ็บโถมเข้าหาตัวเธอจนเนเรซ่าเซไปหลายก้าวแต่เธอก็จำเป็นต้องพาเขาไปอยู่ในที่ ๆ สะอาดกว่านี้ <font color="#8C3864">“ ก็ได้ คุณจะให้ฉันตามหาใคร ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เขาไม่ตอบคำถามนั้น ชายที่บาดเจ็บพึมพัมเสียงเบา <font color="#9ab8b5">“ มีเพียงเจ้านั่นที่..ช่วย..เราได้.. มีเพียงเกรคัส..ตัวเหม็นอย่างเจ้า..ที่คุยกับมันได้.. ” </font>ยิ่งเขาพูดเนเรซ่าก็ยิ่งอยากจะโยนเขาลงจากชั้นสองของบ้านร้าง น่าเสียดายที่เธอไม่ได้ใจดำอำมหิต ไม่ทันให้เธอได้ถามเพิ่มหรือโต้แย้ง ชายปริศนาที่ร่างกายสะบักสะบอมก็หมดสติแน่นิ่งไปเสียแล้ว .. พี่สาวคนโตของบ้านเฮนลาดิสกะพริบตาปริบ ๆ เธอใช้นิ้วไปอังจมูกเขา พิสูจน์ให้แน่ใจว่าอีกฝ่ายยังหายใจก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ว้าว การผจญภัย เยี่ยมไปเลย (ประชด) ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เวลาผ่านไป..
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
จากเขตบ้านร้าง ในที่สุดเธอก็มาถึงใต้หอคอยซึเท็นคาคุแล้ว เนเรซ่าโยนชายที่บาดเจ็บคนนั้นเอาไว้ในเลิฟโฮเทลห้องเสือดาว มันคงตลกน่าดูถ้าเกิดว่าเขาตื่นขึ้นมาในทัศนียภาพแปลก ๆ ที่มีแต่ลายเสือดาวรายล้อมเต็มไปหมด ส่วนตอนนี้เธอก็ต้องรับกรรมตามหาคนที่เธอไม่รู้ทั้งชื่อ หน้าตา หรือสถานะ ธิดาอะโฟรไดท์หัวเราะแห้งเธอเงยหน้ามองหอคอยสูงเฉียดฟ้าด้วยสายตาท้อแท้
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ได้ใช้เวลาทั้งวันแน่.. ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
จิ้งจอกสาวบ่นพึมพัมก่อนจะก้าวเดินเข้าไปเพื่อซื้อตั๋วขึ้นหอคอย เธอสละเงินที่เก็บหอมรอมริดมานานรวมไปถึงเรี่ยวแรงและเวลาเพื่อเดินตามหาเจ้านั่นที่คนปริศนาคนนั้นต้องการผ่านการเดินขึ้นบันไดไปทีละชั้น ๆ โดยไม่ปริปากบ่นอีกเลย
</p>
</font></font></div>
<!-- Optional Quote -->
<div class="quote"><font face="Kanit"><font size="3">
อีเว้นท์ปริศนา : ตามหาคนปริศนา
</font></font></div>
<!-- Footer -->
<div class="footer">
<p>Timeline at [ 10:43 | 05/12/2024 ]</p>
</div>
</div>
<style>
/* Response Container */
.response-container {
max-width: 900px;
margin: 30px auto;
background: #fff;
border-radius: 15px;
box-shadow: 0 6px 15px rgba(0, 0, 0, 0.1);
padding: 30px;
border-left: 8px solid #e4bfd7; /* Soft pastel pink */
border-top: 4px solid #e4bfd7; /* Soft pastel blue */
}
/* Character Info Section */
.character-info {
display: flex;
align-items: center;
margin-bottom: 20px;
}
.character-info img {
width: 120px;
height: 120px;
border-radius: 50%;
margin-right: 20px;
border: 4px solid #e4bfd7;
}
.character-info .name {
font-size: 4em;
font-weight: bold;
color: #e4bfd7; /* Pastel pink */
}
.character-info .status {
font-size: 3em;
color: #777;
font-style: Kanit;
}
/* Dialogue Box */
.dialogue-box {
background: #efe6ec; /* Very light pastel blue */
border-radius: 12px;
padding: 80px;
font-size: 3.2em;
line-height: 1.7;
border: 1px solid #e4bfd7;
box-shadow: inset 0 2px 5px rgba(0, 0, 0, 0.05);
}
.dialogue-box p {
margin: 0;
color: #555;
}
/* Quote Section */
.quotee {
margin: 25px 0;
padding: 20px;
font-style: italic;
color: #a09f9f;
background: #f7f7f7;
border-left: 6px solid #e4bfd7;
border-radius: 8px;
}
/* Footer */
.footer {
text-align: right;
font-size: 3em;
color: #888;
}
/* Hover effects */
.response-container:hover {
box-shadow: 0 12px 20px rgba(0, 0, 0, 0.15);
}
.dialogue-box:hover {
background: #f9f9f9;
}
</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Cardo'); Cardo {font-family: 'Cardo';} </style>
<div class="response-container">
<!-- Character Info -->
<div class="character-info">
<img src="https://i.imgur.com/9qQudvq.png" alt="Character Avatar">
<div>
<div class="name"><font face="Cardo"><font size="5">NEREZA HENLADYS</font></font></div>
<div class="status"><font face="Kanit"><font size="3">Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10</font></font></div>
</div>
</div>
<!-- Dialogue -->
<div class="dialogue-box"><font face="Kanit"><font size="3">
<p><p style="text-indent: 2.5em;">บนหอคอยสูงเหนือตึกใด ๆ ในนครโอซาก้าที่คึกคัก ดวงตาของธิดาแห่งอะโฟรไดท์เลื่อนไปมองทิวทัศน์ยามกลางวันที่แปลกตา ปกติแล้วคนมักนิยมขึ้นมาบนหแคอยซึเท็นคาคุช่วงกลางคืนเพื่อชมแสงสีตระการตาของเมืองที่ไม่เคยหลับใหล ทว่าเมื่อรัตติกาลหายไป มนุษย์ก็ยังสรรหาวิธีใหม่ในการชื่นชมความงามได้อยู่ดี รองเท้าส้นสูงของเนเรซ่ากระทบกับพื้นเรียบเปล่งเสียงดังก้องครั้งแล้วครั้งเล่า จากชั้นล่าง ๆ ขึ้นไปสู่ชั้นยอดนิยมที่คนใช้เพื่อมาเดทกับคู่รัก
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864"><i>‘ มาตอนกลางวันแบบนี้แอบร้อนอยู่นะ.. ’</font></i> ดวงตาของเธอชำเลืองมองไอแดดที่ทำให้ภาพบางส่วนดูเหมือนจะระเหยได้ตลอดเวลา โชคดีที่ช่วงนี้ไม่ถือว่าเป็นหน้าร้อนของประเทศญี่ปุ่นแล้วไม่งั้นเธอคงได้ละลายติดพื้นอยู่ในพื้นที่สูงเฉียดฟ้าของประเทศที่พึ่งจะเคยมาเป็นครั้งแรก
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ทว่ากลับมีคู่รักคู่หนึ่งไม่ได้สนใจในเรื่องนี้ ความร้อนไม่ใช่สิ่งสำคัญตราบเท่าที่มีกันและกัน บรรยากาศหวานฉ่ำเต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะแผ่กระจายไปทั่วชั้นยอดนิยมของหอคอยจนเนเรซ่าต้องชะลอฝีเท้า<font color="#8C3864"><i> ‘ แปลกจริง.. ’</font></i> เนเรซ่าเดินสำรวจมาพักใหญ่แล้ว บนหอคอยไม่มีใครเลยยกเว้นสองคนนี้
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เป็นผู้ชายทั้งคู่.. บรรยากาศแบบนี้อาจจะเดท
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
มีคนหนึ่งหันหลังให้เธออยู่ เขาเป็นผู้ชายที่ตัวเล็กกว่า ดูเหมือนจะเขินอายกับคำหยอกล้อของชายที่ยืนหันหน้ามาทางเธอ <font color="#8C3864"><i>‘ เขาหล่อแฮะ ’</font></i> นั่นคือสิ่งแรกที่เนเรซ่าคิดเมื่อเห็นเขา ผิวขาว สูงโปร่ง ไหล่กว้างแต่ไม่แน่นกล้ามเนื้อจนเกินไป ดูเป็นชายรักสุขภาพที่มีบรรยากาศสะอาดตา เส้นผมสีทองของเขาเป็นประกายรับกับแสงอาทิตย์ราวกับเกิดมาเพื่อกัน ดวงตาของเขาเป็นสีฟ้าน้ำทะเลที่สดใสเสียยิ่งกว่าอัญมณี
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
สองแขนของเนเรซ่าขยับขึ้นกอดอก ตัวเธอเอนพิงกับผนัง พยายามพิจารณาและประเมินสถานการณ์ ผู้ชายที่บาดเจ็บคนนั้นต้องการให้เธอมาตามหาใครสักคนบนหอคอยนี้.. บนหอคอยนี้มีแค่คนสองคนนอกจากเธอ.. ต่อให้คนหนึ่งจะดูโดดเด่นแค่ไหน ความเป็นไปได้ของอีกคนก็ไม่สมควรตัดทิ้ง เธอไม่อยากปรากฏตัวแบบเย่อหยิ่งแยกคู่รักและจบลงที่พาตัวไปผิดคน ดังนั้นเนเรซ่าจึงต้องประเมินในสิ่งที่เธอมี สองมือของธิดาแห่งอะโฟรไดท์คลำตัวไปมาก่อนจะพบกับช่อดอกไม้ช่อหนี่ง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864"><i>‘ เยี่ยม ฉันใช้เจ้านี่ได้ ’</font></i> มุมปากของเธอยกขึ้นอย่างพึงพอใจ เนเรซ่าถือช่อดอกไม้ไว้หลวม ๆ ในมือก่อนจะถอดรองเท้าส้นสูงออกเพื่อเดินเท้าเปล่า ความร้อนของพื้นที่แนบพยายามแทรกซึมลงสู่ผิวของเธอทำให้เธอชักสีหน้า <font color="#8C3864"><i>‘ อดทนหน่อยเนเรซ่า ’</font></i>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เธอเดินเข้าไปใกล้คู่รักคู่นั้นเงียบ ๆ จนเทพบุตร(?)คนนั้นสังเกตเห็น เนเรซ่ารู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร ดังนั้นด้วยความไวกว่า ธิดาอะโฟรไดท์เลยทำท่าทำทางเหมือนหยุดสัตว์ร้ายให้เขาขมวดคิ้วเล่น <font color="#8C3864"><i>‘ โอเค นี่สนุกกว่าที่คิด ’</font></i> เธอหัวเราะในใจอย่างอดไม่ได้ ค่อย ๆ ยกมือที่ถือช่อดอกไม้ขึ้นพร้อมกับใช้มืออีกข้างชี้ไปมาราวเพื่อสื่อสารด้วยท่าทาง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เธอชี้ไปยังช่อดอกไม้ <font color="#8C3864"><i>‘ ช่อนี้ ’</font></i> ชี้ไปที่เขา <font color="#8C3864"><i>‘ ให้คุณ ’</font></i> ชี้ไปยังแผ่นหลังชายหนุ่มที่ยังไม่รู้เรื่อง <font color="#8C3864"><i>‘ เอาให้เขา ’</font></i>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เขาขมวดคิ้วราวกับถามว่าทำไปเพื่ออะไร ดังนั้นเนเรซ่าจึงยักไหล่ ยื่นช่อดอกไม้ใส่มือที่กางออกเพื่อรอรับทั้งที่สงสัย <font color="#8C3864"><i>‘ ย้อนแย้งพอตัว เยี่ยมเลย แบบนี้ค่อยง่ายหน่อย ’</font></i> เมื่อส่งต่อสิ่งที่พอส่งเสริมคู่รักได้แล้ว เนเรซ่าก็หยิบหนังสือออกมาเปิดหน้าสุดท้ายที่เขียนเป็นภาษาอังกฤษว่า <font color="#8C3864"><i>‘ เดทเสร็จแล้วขอเวลาพวกคุณสักแป๊ปสิ ’</font></i>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เมื่อแน่ใจว่าหนุ่มตาน้ำข้าวคนนั้นได้อ่าน เนเรซ่าก็รีบหันหลังกลับและวิ่งเตาะแตะไปคว้ารองเท้าหลบมุมทันทีที่เห็นว่าคู่เดทของชายคนนั้นเริ่มตะหงิดใจจนหันมามอง <font color="#8C3864"><i>‘ ฉิวเฉียด.. ถ้าเขาหันมาเห็นฉันนั่นคงกระอักกระอ่วนน่าดู ’</font></i>
</p>
</font></font></div>
<!-- Optional Quote -->
<div class="quote"><font face="Kanit"><font size="3">
ส่งช่อดอกไม้ให้เขา เพื่อเอาให้เขา (ไม่ได้มีเจตนาจะเพิ่มคะแนนความสัมพันธ์กับเขา) (??)
</font></font></div>
<!-- Footer -->
<div class="footer">
<p>Timeline at [ 12:43 | 05/12/2024 ]</p>
</div>
</div>
<style>
/* Response Container */
.response-container {
max-width: 900px;
margin: 30px auto;
background: #fff;
border-radius: 15px;
box-shadow: 0 6px 15px rgba(0, 0, 0, 0.1);
padding: 30px;
border-left: 8px solid #e4bfd7; /* Soft pastel pink */
border-top: 4px solid #e4bfd7; /* Soft pastel blue */
}
/* Character Info Section */
.character-info {
display: flex;
align-items: center;
margin-bottom: 20px;
}
.character-info img {
width: 120px;
height: 120px;
border-radius: 50%;
margin-right: 20px;
border: 4px solid #e4bfd7;
}
.character-info .name {
font-size: 4em;
font-weight: bold;
color: #e4bfd7; /* Pastel pink */
}
.character-info .status {
font-size: 3em;
color: #777;
font-style: Kanit;
}
/* Dialogue Box */
.dialogue-box {
background: #efe6ec; /* Very light pastel blue */
border-radius: 12px;
padding: 80px;
font-size: 3.2em;
line-height: 1.7;
border: 1px solid #e4bfd7;
box-shadow: inset 0 2px 5px rgba(0, 0, 0, 0.05);
}
.dialogue-box p {
margin: 0;
color: #555;
}
/* Quote Section */
.quotee {
margin: 25px 0;
padding: 20px;
font-style: italic;
color: #a09f9f;
background: #f7f7f7;
border-left: 6px solid #e4bfd7;
border-radius: 8px;
}
/* Footer */
.footer {
text-align: right;
font-size: 3em;
color: #888;
}
/* Hover effects */
.response-container:hover {
box-shadow: 0 12px 20px rgba(0, 0, 0, 0.15);
}
.dialogue-box:hover {
background: #f9f9f9;
}
</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Cardo'); Cardo {font-family: 'Cardo';} </style>
<div class="response-container">
<!-- Character Info -->
<div class="character-info">
<img src="https://i.imgur.com/9qQudvq.png" alt="Character Avatar">
<div>
<div class="name"><font face="Cardo"><font size="5">NEREZA HENLADYS</font></font></div>
<div class="status"><font face="Kanit"><font size="3">Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10</font></font></div>
</div>
</div>
<!-- Dialogue -->
<div class="dialogue-box"><font face="Kanit"><font size="3">
<p><br><p style="text-indent: 2.5em;">ก้านนิ้วหนาจรดลงกับกับปลายคางมนของคู่เดทที่น่าเอ็นดู ใบหน้าของชายหนุ่มผมสีเข้มเชิดขึ้นตามการชักนำ ก่อนที่เทพบุตรคนนั้นจะโน้มลงจุมพิตบนกลีบปากนุ่ม เสียงจูบและลมหายใจที่ร้อนรุ่มเล็ดลอดมาจากกำแพง เนเรซ่ากรอกตาในขณะที่เธอก้มลงสวมรองเท้าอีกครั้ง เสียงการขยับตัวของเดมิก็อดไม่มีทางรอดพ้นไปจากการรับรู้ของทวยเทพ ชายรูปงามเหนือกว่าเทพบุตรหยักยิ้มมุมปาก <font color="#dab272">“ ยอดรัก ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เขายื่นช่อดอกไม้ที่ได้จากเด็กสาวปริศนาให้กับแฟนหนุ่มพร้อมวางมือตบบ่าเขาเบา ๆ <font color="#dab272">“ เดี๋ยวฉันมา ”</font> ชายคนนั้นหัวเราะในลำคอเบา ๆ ก่อนจะผละออกจากมนุษย์ที่ไม่รู้ประสีประสา เขาก้าวเท้าอย่างเชื่องช้าไม่รีบร้อนแต่ผลลัพธ์ของมันกลับส่งให้เขามาอยู่เบื้องหน้าของสาวสวยได้ภายในไม่กี่วิ ด้วยความตกใจ เนเรซ่าสะดุ้งเฮือกและก้าวพลาดจนร่างกายเอนไปด้านข้างจวนจะล้ม ‘ เขา ’ ที่ว่องไวเกินมนุษย์จึงยื่นมือเข้าช่วยด้วยการประคองไหล่ของเดมิก็อดตัวน้อยเอาไว้อย่างทะนุถนอม
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#dab272">“ สายเลือดแห่งอะโฟรไดท์ ”</font> เขากล่าวพร้อมรอยยิ้มทรงเสน่ห์ แววตามีความเจ้าชู้ไม่น้อยไปกว่ามารดาของคนในอ้อมแขน เขาเอียงคอเล็กน้อยกึ่งหนึ่งด้วยความใคร่รู้ อีกครึ่งมาจากความชื่นชม <font color="#dab272"><i>‘ เด็ก ๆ ของอะโฟรไดท์มักมีรูปโฉมที่น่าพึงพอใจเสมอ ’</font></i> นั่นคือข้อเท็จจริงที่ทั่วทั้งโอลิมปัสล้วนล่วงรู้ <font color="#dab272">“ น่ารักจริง ร้องขอเวลาจากข้าเช่นนี้ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เขาหรี่ตาลงพิจารณาสีหน้าและท่าทางของลูกครึ่งที่ไม่เคยพบมาก่อน <font color="#dab272">“ หากเรารู้จัก ใจเจ้าจะเปิดรับ ตัวข้าหรือไม่ ”</font> มืออีกข้างของเขายกขึ้นเชยคางสาวสวยอย่างไม่เกรงกลัว เนเรซ่าเชิดหน้าขึ้นตามมือของเขาและตั้งใจขยับเพื่อหันเลยมือของเขาไป ‘ เขา ’ ยกยิ้มมุมปากก่อนจะเค้นหัวเราะในลำคอพร้อมกับปล่อยมือ<font color="#dab272"> “ มีธุระอันใดก็กล่าวมาเถิด.. ไม่เช่นนั้นข้าจะถือว่าเจ้ามีใจอยากเกี้ยวพา ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ไอหมอนี่หลงตัวเองโคตรเลยว่ะ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่ามองเขาด้วยความสิ้นหวัง เธอถอนหายใจก่อนจะเบี่ยงตัวไปจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยเพื่อซื้อเวลา ความคิดของเธอกำลังทำงานอย่างรวดเร็วเพื่อตามหาตัวตนของชายปริศนาผู้นี้ .. รู้ตั้งแต่วินาทีแรกว่าเธอเป็นลูกครึ่ง ใช้คำพูดโบราณ มีพลังและไม่แยแสการปกปิด นี่คือส่วนประกอบของคนที่เหนือกว่าครึ่งเทพโดยทั่วไป นัยน์ตาสีอ่อนเป็นประกายดั่งมูนสโตนชำเลืองมองชายที่ยกยิ้มอย่างรู้ทันอีกครั้ง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เขาหล่อ .. บ้าเอ้ย ส่วนมากเทพก็หล่อกันหมดไม่ใช่หรือไง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ธิดาแห่งอะโฟรไดท์กระแอ่มเบา ๆ เธอสูดหายใจปฏิเสธที่จะแสดงออกว่ากำลังรู้สึกไม่มั่นคงหรือหวาดระแวง <font color="#8C3864">“ ฉันไม่นิยมสานสัมพันธ์กับคนที่ฉันพึ่งช่วยให้มีช่วงเวลาดี ๆ กับแฟนหรอกนะคะ ”</font> เสียงของเนเรซ่าเบากว่าที่ตั้งใจไว้ และนั่นทำให้ ‘ เขา ’ หัวเราะออกมาเบา ๆ ที่ปรึกษาประจำเคบินที่สิบหลับตาลงเรียกความมั่นใจของตัวเองกลับคืนมาด้วยหลักการกล่อมสติง่าย ๆ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ฉันสวย ฉันเก่ง ฉันทำได้
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ มีคนไว้วานให้ฉันตามหาคุณ ”</font> เธอยกมือข้างหนึ่งขึ้นเท้าเอว ในเมื่อเขาไม่ได้เปิดเผยตัวตนด้วยการแนะนำตัวเธอก็คงไม่จำเป็นต้องทำเป็นรู้ไปก่อนว่าเขาเป็นใคร <font color="#8C3864">“ ฉันตอบไม่ได้ว่าเขาเป็นใครเพราะเขาไม่ยอมตอบ แต่เขาบอกว่ามีแค่คุณเท่านั้นที่ช่วยได้ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
‘ เขา ’ ขมวดคิ้วเล็กน้อย ท่าทางกรุ่มกริ่มเปลี่ยนเป็นครุ่นคิดพักหนึ่งจากนั้นก็พยักหน้าเป็นสัญญาณให้เธอพูดต่อ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ เขาบาดเจ็บ มีรอยแผลลึกสามรูตรงไหล่ ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่ายกสามนิ้วมาทาบบนไหล่ข้างเดียวกับที่เธอจำได้ว่าเขาคนนั้นบาดเจ็บ <font color="#8C3864">“ สามรอยนั้นระดับเท่ากัน ดูจากเลือดแล้วคงถูกแทงไปลึกมาก ”</font> เธอขมวดคิ้วเมื่อพึ่งจะนึกได้ว่ารูปแบบของแผลมีอะไรแปลก ๆ แต่การจะคาดเดาสาเหตุก็เกินขอบเขตจินตนาการของเธอไปไกลเช่นกัน
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ เขาเรียกฉันว่าเกรคัส บางทีคงจะไม่ใช่สายเลือดเทพฝั่งกรีก ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#dab272">“ ถ้างั้นนั่นก็คงจะเป็นซูจัง ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เสียงของ ‘ เขา ’ ยานคางคล้ายเกียจคร้านขึ้นมาทันทีที่ตระหนักได้ว่าคนที่ส่งเด็กสาวตรงหน้ามาหาคือใคร ‘ เขา ’ ถอนหายใจก่อนจะหันมองท้องฟ้าจากทางกระจกบานใหญ่ของหอคอย <font color="#dab272">“ ยอมแพ้ตั้งแต่ต้นก็สิ้นเรื่อง ”</font>แววตาของเขาดูเบื่อหน่ายแต่ครู่ถัดมาก็กลับมาเป็นไม่แยแสเหมือนเก่า<font color="#dab272"> “ ตอนนี้ซูจังอยู่ไหนแล้วล่ะ? ”</font> เขาโน้มลงมาถามพร้อมรอยยิ้มกว้าง เนเรซ่าเอนตัวไปด้านหลัง เพิ่มระยะห่างเมื่อเขาโน้มลงมา
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ฉัน.. โยนเขาทิ้งไว้ในเลิฟโฮเทลค่ะ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#dab272">“ อะไรนะ? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ห้องเสือดาว ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#dab272">“ … ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ดูเหมือนยัยหนูนี่จะรสนิยมไม่เลวเลย
</p>
</font></font></div>
<!-- Optional Quote -->
<div class="quote"><font face="Kanit"><font size="3">
อีเว้นท์ : ... พาร์ทที่เท่าไหร่ก็ไม่ทราบ
</font></font></div>
<!-- Footer -->
<div class="footer">
<p>Timeline at [ 12:45 | 05/12/2024 ]</p>
</div>
</div>
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Nereza เมื่อ 2024-12-7 19:30 <br /><br /><style>
/* Response Container */
.response-container {
max-width: 900px;
margin: 30px auto;
background: #fff;
border-radius: 15px;
box-shadow: 0 6px 15px rgba(0, 0, 0, 0.1);
padding: 30px;
border-left: 8px solid #e4bfd7; /* Soft pastel pink */
border-top: 4px solid #e4bfd7; /* Soft pastel blue */
}
/* Character Info Section */
.character-info {
display: flex;
align-items: center;
margin-bottom: 20px;
}
.character-info img {
width: 120px;
height: 120px;
border-radius: 50%;
margin-right: 20px;
border: 4px solid #e4bfd7;
}
.character-info .name {
font-size: 4em;
font-weight: bold;
color: #e4bfd7; /* Pastel pink */
}
.character-info .status {
font-size: 3em;
color: #777;
font-style: Kanit;
}
/* Dialogue Box */
.dialogue-box {
background: #efe6ec; /* Very light pastel blue */
border-radius: 12px;
padding: 80px;
font-size: 3.2em;
line-height: 1.7;
border: 1px solid #e4bfd7;
box-shadow: inset 0 2px 5px rgba(0, 0, 0, 0.05);
}
.dialogue-box p {
margin: 0;
color: #555;
}
/* Quote Section */
.quotee {
margin: 25px 0;
padding: 20px;
font-style: italic;
color: #a09f9f;
background: #f7f7f7;
border-left: 6px solid #e4bfd7;
border-radius: 8px;
}
/* Footer */
.footer {
text-align: right;
font-size: 3em;
color: #888;
}
/* Hover effects */
.response-container:hover {
box-shadow: 0 12px 20px rgba(0, 0, 0, 0.15);
}
.dialogue-box:hover {
background: #f9f9f9;
}
</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Cardo'); Cardo {font-family: 'Cardo';} </style>
<div class="response-container">
<!-- Character Info -->
<div class="character-info">
<img src="https://i.imgur.com/9qQudvq.png" alt="Character Avatar">
<div>
<div class="name"><font face="Cardo"><font size="5">NEREZA HENLADYS</font></font></div>
<div class="status"><font face="Kanit"><font size="3">Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10</font></font></div>
</div>
</div>
<!-- Dialogue -->
<div class="dialogue-box"><font face="Kanit"><font size="3">
<p><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#dab272">“ มาเถอะ ไปหาซูจังกัน ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เขากล่าวอย่างอารมณ์ดีพร้อมกับยิ้มกว้างจนบรรยากาศนสนุกสนานแผ่ซ่านไปทั่วบริเวณ ‘ เขา ’ ยื่นมือมาตรงหน้าของธิดาอะโฟรไดท์ราวกับเชื้อเชิญให้หญิงสาวได้พึ่งพาความช่วยเหลือจากเขา ทว่าเธอตรงหน้ากลับไม่ใช่คนหัวอ่อน<font color="#8C3864"> “ แล้วคู่เดทคนนั้น.. ” </font>เนเรซ่าขมวดคิ้วด้วยความไม่แน่ใจ เธอชะโงกตัวออกไปดูนอกมุมกำแพงก็ยังเห็นว่าชายที่ได้รับช่อดอกไม้ยังคงเขินอายอยู่ตรงนั้น
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#dab272">
“ เจ้าหมายถึงเขา ? โอ้.. ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
นัยน์ตาสีฟ้าใสราวท้องฟ้าไร้เมฆหมอกเรืองขึ้นอย่างทรงอำนาจ ชั่วพริบตาเดียวมนุษย์ที่น่าสงสารก็เหมือนตกอยู่ในมนต์สะกด <font color="#dab272">“ ไม่ต้องห่วง พอดีพ่อของเขาป่วยหนักใกล้ตาย คงต้องรีบกลับแล้วล่ะ ”</font> ผู้ชายเอาแต่ใจที่ไม่สนวิธีการ ก่อนหน้านี้เขาสนุกสนานกับการหยอกเย้าคน ๆ นั้น แต่ตอนนี้เขาพบเจอเรื่องและคนที่น่าสนุกมากกว่าแล้ว ‘ เขา ’ ยกแขนขึ้นกอดอก เอนกายพิงผนังข้าง ๆ เฝ้าดูอารมณ์ที่เปลี่ยนไปมาบนใบหน้าของสาวสวย
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#dab272">
“ สาวน้อย ซูจังต้องการความช่วยเหลือไม่ใช่เหรอ ” </font>เขากลั้วหัวเราะพร้อมกับพูด ชายรูปงามที่โดดเด่นกว่าใครผลักตัวเองออกจากผนังและเดินลงไปตามบันไดวนที่คดเคี้ยว<font color="#dab272"> “ ข้ายังต้องการคนนำทาง พวกมนุษย์มักเรียกว่าอะไรนะ.. อ้อ ตุ๊กตาหน้ารถ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#dab272">
“ ข้าให้สิทธินั้นกับเจ้า อย่าให้ต้องรอนาน ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
‘ เขา ’ พูดแบบนั้นและเดินล้วงกระเป๋ากางเกงจากไปให้ดวงตาคู่คมของสายเลือดแห่งความรักและความงามต้องมองตาม บางอย่างในตัวเขาทำให้เธอรู้สึกไม่ชอบมาพากล เนเรซ่าขมวดคิ้ว เธอหันกลับไปมองมนุษย์ที่หน้าซีดเซียวตรงนั้นสลับกับแผ่นหลังของเขา <font color="#8C3864"><i>‘ ไม่รู้ด้วยแล้ว ฉันมีทางเลือกอื่นที่ไหน ’ </i></font>สาวสวยถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะหันหลังทิ้งคนที่ตกอยู่ในห้วงรักและวิ่งตามแผ่นหลังของเทพบุตรปริศนาคนนั้นไป
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่าพบว่าเขาเร็วมาก เร็วแบบที่ต่อให้เธอวิ่งสุดแรงก็ยังตามไม่ทัน เมื่อลงมาถึงชั้นล่างสุดของหอคอย สาวสวยยกมือขึ้นปาดเหงื่อพร้อมกับถอนหายใจเบา ๆ เธอมัวแต่ก้มหน้าหอบหายใจจึงไม่ได้สังเกตว่าชายที่เธอตามลงมาตอนนี้กำลังยืนพิงรถมาเซราติเปิดประทุนสีแดงราคาแพงแล้วจ้องมองเธออยู่
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#dab272">
“ ข้าให้ทางเลือกกับเจ้าแล้ว หากจับมือข้าแต่แรกคงไม่ต้องเหนื่อยเช่นนี้ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
นี่เขากำลังซ้ำเติม?
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
คิ้วของเนเรซ่ากระตุกอย่างไม่พอใจ เธอถอนหายใจยาว ๆ และยืดหลังขึ้นยืนตัวตรง <font color="#8C3864">“ ได้ออกกำลังกายบ้างก็ไม่แย่ค่ะ ” </font>คำตอบของเธอทำให้มุมปากของ ‘ เขา ’ ยกขึ้น เทพบุตรปริศนายกมือขึ้นใช้นิ้วโป้งชี้กลับมาที่รถด้านหลังของเขา
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#dab272">
“ ขึ้นมาสิ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เขาหล่อ เขาดูดี แต่คำพูดคำจาเลี่ยนมากจริง ๆ .. เนเรซ่ากลืนน้ำลาย สองขาขยับตามความคิดเพื่อเดินไปที่รถของอีกฝ่าย ‘ เขา ’ ไม่ได้ยอมปฏิบัติตนถึงขนาดจะเปิดประตูให้เธอ เจ้าของรถเดินอ้อมไปที่ฝั่งคนขับจงใจเคลื่อนไหวช้ากว่าปกติเพื่อที่จะได้เปิดประตูพร้อมกับเธอ แถมทิ้งตัวลงนั่งในจังหวะเดียวกัน
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#8C8964">
“ สาวน้อยล่ะ ! ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#003864">
“ สวัสดี เอ๊.. ไม่ใช่ว่าเป็นสาวใหม่อีกแล้วเหรอ? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#6C3164">
“ สวยจัง น่ารักด้วย ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#238567">
“ เฮ้ สวัสดี ๆ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ทันทีที่เธอปิดประตูและคาดเข็มขัดนิรภัย เสียงมากมายก็ทยอยกันหลั่งใหลออกมาจากลำโพงจนเธอสะดุ้งและหันขวับไปมองเจ้าของรถ ‘ เขา ’ ขมวดคิ้วเล็กน้อย ใช้กำปั้นทุบเบา ๆ ตรงคอนโซลรถ <font color="#dab272">“ ใจเย็นหน่อยเด็ก ๆ ”</font> เทพบุตรคนนั้นหยิบแว่นกันแดดมาสวม เขายกมือขึ้นเสยเส้นผมไปด้านหลัง วางมือข้างหนึ่งลงบนพวงมาลัยรถ อีกข้างพาดกับที่พักแขนซึ่งคั่นกลางระหว่างพวกเขา
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#dab272">
“ บอกทางไปเลิฟโฮเทลนั่นมาสิ ซูจังคงอดทนได้อีกไม่นาน เพราะล่าสุดที่ข้าขับรถผ่านฟ้า โพไซดอนยังสุขกายสบายใจกับการสร้างสระว่ายน้ำในบ้านพักตากอากาศหลังใหญ่ของเขา ดูท่าการต่อสู้คงผ่านมาพักใหญ่แล้ว ”</font> คน.. หมายถึงเทพปริศนากล่าวอย่างไม่ทุกข์ร้อนโดยมีปัญญาประดิษฐ์อีกสี่ตัวคอยสนับสนุนอย่างกระตือรือร้น
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ผิดกับตุ๊กตาหน้ารถที่หน้าซีดลงไปเรื่อย ๆ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
โพไซดอน ขับรถผ่านฟ้า? นี่เขา?
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#8C3864">
“ เอ่อ.. ไปย่านทงโดบุริก่อนค่ะ.. แล้วเลี้ยวซ้ายตรงสุดถนน จะมีเลิฟโฮเทลชื่อฮิคาริน.. </font>”
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
‘ เขา ’ พยักหน้า ก่อนจะเริ่มออกรถ อันที่จริง ‘ เขา ’ ไม่จำเป็นต้องขับเองแต่เพื่อภาพลักษณ์ ‘ เขา ’ เลยตัดสินใจใช้การเคลื่อนไหวที่เกินความจำเป็นอย่างการขับรถ แต่มันก็ยังไม่สามารถกลบรัศมีหรือความเคยชินที่ต่างไปจากมนุษย์ของเขา เนเรซ่าขยับหลังเบี่ยงพิงไปทางประตู ดวงตาของเธอมองใบหน้าด้านข้างของเทพบุตรที่โดดเด่นเหนือใคร หรือสมควรจะพูดว่า.. เทพหนุ่มที่รูปงามที่ทัดเทียบไดักับเทพีแห่งความรัก
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#8C3864">
“ ขอโทษนะคะ แต่คุณ.. ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เดมิก็อดสายเลือดอะโฟรไดท์หรี่ตาลง <font color="#8C3864">“ อะพอลโล่? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#dab272">
“ ว่าไงนกน้อย ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
…
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><b>
เ*ย</b>
</p>
</font></font></div>
<!-- Optional Quote -->
<div class="quote"><font face="Kanit"><font size="3">
อีเว้นท์ : พาอะพอลโล่ไปหาซูจัง
</font></font></div>
<!-- Footer -->
<div class="footer">
<p>Timeline at [ 12:56 | 05/12/2024 ]</p>
</div>
</div>
<style>
/* Response Container */
.response-container {
max-width: 900px;
margin: 30px auto;
background: #fff;
border-radius: 15px;
box-shadow: 0 6px 15px rgba(0, 0, 0, 0.1);
padding: 30px;
border-left: 8px solid #e4bfd7; /* Soft pastel pink */
border-top: 4px solid #e4bfd7; /* Soft pastel blue */
}
/* Character Info Section */
.character-info {
display: flex;
align-items: center;
margin-bottom: 20px;
}
.character-info img {
width: 120px;
height: 120px;
border-radius: 50%;
margin-right: 20px;
border: 4px solid #e4bfd7;
}
.character-info .name {
font-size: 4em;
font-weight: bold;
color: #e4bfd7; /* Pastel pink */
}
.character-info .status {
font-size: 3em;
color: #777;
font-style: Kanit;
}
/* Dialogue Box */
.dialogue-box {
background: #efe6ec; /* Very light pastel blue */
border-radius: 12px;
padding: 80px;
font-size: 3.2em;
line-height: 1.7;
border: 1px solid #e4bfd7;
box-shadow: inset 0 2px 5px rgba(0, 0, 0, 0.05);
}
.dialogue-box p {
margin: 0;
color: #555;
}
/* Quote Section */
.quotee {
margin: 25px 0;
padding: 20px;
font-style: italic;
color: #a09f9f;
background: #f7f7f7;
border-left: 6px solid #e4bfd7;
border-radius: 8px;
}
/* Footer */
.footer {
text-align: right;
font-size: 3em;
color: #888;
}
/* Hover effects */
.response-container:hover {
box-shadow: 0 12px 20px rgba(0, 0, 0, 0.15);
}
.dialogue-box:hover {
background: #f9f9f9;
}
</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Cardo'); Cardo {font-family: 'Cardo';} </style>
<div class="response-container">
<!-- Character Info -->
<div class="character-info">
<img src="https://i.imgur.com/9qQudvq.png" alt="Character Avatar">
<div>
<div class="name"><font face="Cardo"><font size="5">NEREZA HENLADYS</font></font></div>
<div class="status"><font face="Kanit"><font size="3">Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10</font></font></div>
</div>
</div>
<!-- Dialogue -->
<div class="dialogue-box"><font face="Kanit"><font size="3">
<p><br><p style="text-indent: 2.5em;">ทันทีที่เนเรซ่าตระหนักได้ว่ารถที่เธอนั่งอยู่คือราชรถพระอาทิตย์ เนเรซ่าก็เหมือนจะตัวเกร็งขึ้นมาทันที ธิดาอะโฟรไดท์นั่งแข็งทื่ออ้าปากพะงาบ ๆ บอกทางเหมือนโรบอท ผิดกับอะพอลโล่ที่ดูพอใจขึ้นมากเมื่อเขาสามารถทำลายความเย่อหยิ่งของสาวสวยให้หายไปได้ผ่านการเปิดเผยสถานะที่แท้จริง หลังจากขับขี่ผ่านถนนที่มนุษย์ใช้งาน (อย่างปลอดภัยและถูกต้อง) ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงเลิฟโฮเทลอันเป็นที่ซ่อนของซูจัง..
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#dab272">“ หืม.. ” </font>อะพอลโล่มองดูตึกของเลิฟโฮเทลสลับกับร่างสวย ๆ ของธิดาอะโฟรไดท์ด้วยสายตาประหลาดใจ เขาไม่ได้มีสีหน้ารังเกียจหรือเหยียดหยามแต่ประโยคต่อมากลับแสบสันจนเธออยากโทรเรียกแม่ให้ลงมาตบ <font color="#dab272">“ รสนิยมแย่ไปหน่อยสำหรับบุตรสาวของนาง นึกว่าจะเป็นโรงแรม 5 ดาวเสียอีก ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ขอโทษที่มีปัญญาพาเขามาได้แค่เลิฟโฮเทลก่อนที่เขาจะเลือดไหลจนตายค่ะ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ความอ่อนหวานในน้ำเสียงที่ขาดหายไปทำให้อะพอลโล่ลดระดับแว่นกันแดดลงมองแผ่นหลังบางที่เดินนำเข้าไปด้านในอย่างชื่นชม<font color="#dab272"><i> ‘ ผู้หญิงยิ่งสวยก็ยิ่งใจร้าย นิสัยแบบนี้เหมาะสมกับหน้าตาน่ามองนั่นแล้วจริง ๆ ’ </i></font>เทพดวงอาทิตย์ผู้ยิ่งใหญ่ก้าวตามครึ่งเทพแสนสวยเข้าไปด้านในด้วยรอยยิ้มบานแฉ่งยิ่งกว่าทานตะวันโดยไม่สนใจผู้ใช้บริการคนอื่น ๆ ที่เดินสวนมาตามทางและต่างก็ตกตะลึงในรูปร่างหน้าตาของทั้งสอง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><i>
ติ๊ง ..</i>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เสียงประตูลิฟต์เปิดออก ด้านในมีคู่รักอายุน้อยกอดฟัดกันอย่างถึงพริกถึงขิง อะพอลโล่เลิกคิ้วเล็กน้อย หันมองเด็กสาวข้างกายที่ถึงจะเห็นภาพล่อแหลมก็ยังไม่เปลี่ยนสีหน้า<font color="#dab272"> “ นกน้อย ”</font> เขาโน้มตัวลงกระซิบข้างหูพร้อมกับเลื่อนมือขึ้นใกล้บริเวณแผ่นหลังด้านล่างที่เชื่อมกับสะโพกผายคล้ายจะสัมผัสแต่ก็ไม่แตะต้อง<font color="#dab272"> “ คราวหลังอย่าพาผู้ชายแปลกหน้ามาที่แบบนี้อีกล่ะ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่าไม่สะทกสะท้าน เธอกอดอกและมองไปยังแผ่นคู่รักในลิฟต์จนทั้งคู่สัมผัสได้และเมื่อทั้งคู่หันมาไม่ว่าจะฝ่ายหญิงหรือฝ่ายชายต่างก็อ้าปากค้าง เพราะคนที่อยู่หน้าลิฟต์ถือเป็นพวกหน้าตาดีระดับดารา— ไม่สิ ยิ่งกว่านั้นด้วยซ้ำ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
มนุษย์ที่น่าสงสารสองคนหูตาแดงจนน่าขำ อะพอลโล่หัวเราะเบา ๆ ปลายนิ้วของเขาม้วนและเกี่ยวปอยผมสีบลอดน์ของบุตรสาวอะโฟรไดท์เล่นเพื่อแก้เบื่อระหว่างรอให้คู่รักวัยเยาว์จัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วเดินก้มหน้าก้มตาออกจากลิฟต์เพื่อให้พวกเขาได้เข้าไปแทน
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
อะพอลโล่เดินตามเนเรซ่าเข้าไปช้า ๆ เขาใช้แผ่นหลังพิงผนังลิฟต์ ยังคงรักษาระยะห่างแค่พอประมาณแต่ก็เหมือนจะเจ้าชู้และกรุ่มกริ่มไม่ต่างไปจากเดิมแม้ว่าเริ่มสัมผัสได้ถึงพลังงานของเทพ ‘ อีกตน ’ ที่กำลังบาดเจ็บ โดยที่เนเรซ่าไม่ทันได้สังเกต ใบหน้าของอะพอลโล่พลิกไปเป็นเคร่งขรึมครู่หนึ่ง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#dab272">‘ ไม่ประมานตนเอาเสียเลยซูจัง ’</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เมื่อประตูลิฟต์เปิดออกอีกครั้ง เนเรซ่าเดินนำเขาไปตามโถงทางเดินแคบ ๆ ที่มีเสียง.. ตามประสาเลิฟโฮเทลลอดออกมาตามผนังเป็นระยะจนกระทั่งมาถึงหน้าประตูบานหนึ่ง ธิดาอะโฟรไดท์ล้วงหยิบกุญแจออกมาจากไขประตูและบิดลูกบิด
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ทันทีที่ประตูเปิดออก เสียงคำรามของคนในห้องก็ดังขึ้นมาทันที
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#9ab8b5">“ เกรคัส เจ้ากล้ามาที่พาข้ามายังที่แบบนี้ ! ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
แม้แต่อะพอลโล่ยังชะงักและผิวปากออกมาเบา ๆ เมื่อพบกับห้องที่ทั้งผนัง ของตกแต่ง หรือแม้แต่ผ้าปูที่นอนยังเต็มไปด้วยลายผิวหนังของเสือดาว เนเรซ่าปรายตาไปมองที่คาดผมหูเสือดาวบนโต๊ะใต้ทีวีแล้วก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย<font color="#8C3864"> “ ไม่สวมหน่อยเหรอ ปรับตัวเข้ากับบรรยากาศ สนุกดีออก ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ผิดกับซูจังที่กัดฟันและอดกลั้นไม่ให้ตัวเองขย้ำศีรษะเล็ก ๆ ของเกรคัสตรงหน้า อะพอลโล่กำลังงอตัวหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะถอนหายใจ <font color="#dab272">“ อย่าหงุดหงิดไปเลยน่า อย่างน้อยนางก็ยังพาข้ามาได้สำเร็จ ”</font> ทันทีที่เท้าของเทพแห่งดวงอาทิพย์ข้ามกรอบประตูเข้ามาด้านในบรรยากาศของห้องก็เปลี่ยนไปทันควัน
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
พูดแบบตรง ๆ คือ ดูมีรสนิยมขึ้น (เบ้ปาก)
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#dab272">“ ซูจัง.. ดูไม่ได้เลยนะ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#9ab8b5">“ เงียบซะ อะพอลโล่ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ตาย ตาย.. หรือนี่จะเป็นซีนพระนางที่ไม่ได้เจอกันนาน
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่าเอียงคอด้วยความประหลาดใจ อย่างน้อยตอนนี้เธอก็แน่ใจร้อยเปอร์เซนแล้วว่าตัวตนของชายที่บาดเจ็บคงไม่ธรรมดา เมื่อคำนวนจากสถานการณ์และรอยแผลประหลาดนั้น.. เหมือนถูกแทงด้วยตรีศูลและก่อนหน้านี้อะพอลโล่ก็พูดถึงโพไซดอน ดังนั้นเนเรซ่าจึงสามารถคาดเดาได้ทันทีว่า ซูจัง คนนี้คงจะเป็นเทพซูซาโนโอะที่กำลังมีข้อพิพาทกับโพไซดอน
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#dab272">“ เจ้าให้นางมาตามหาข้าแต่กลับไม่ต้องการฟังที่ข้าพูด? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#9ab8b5">“ ข้าจะฟังเมื่อเจ้าเลิกเรียกนามนั้น ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ธิดาอะโฟรไดท์จับจ้องสถานการณ์ที่น่าสนใจนี้จากบริเวณใกล้ประตู แผ่นหลังของเธอชิดกับประตูที่ปิดเพื่อเว้นระยะจากสองเทพและให้เวลาพวกเขาได้สนทนา อะพอลโล่ถอนหายใจ เทพแห่งสุริยันหันมองนกน้อยที่นำทางเขามาจนถึงที่แห่งนี้แล้วก่อนจะกล่าวเสียงทุ้ม<font color="#dab272"> “ หันหลังเถิด ข้าจะรักษาเขา อีกเดี๋ยวเราสองจะคืนร่างเทพ อะโฟรไดท์คงไม่พอใจหากข้าเผลอทำบุตรสาวของนางกลายเป็นผุยผง ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
พูดไม่ทันจบ ร่างของชายรูปงามก็เปล่งแสงสีทองสว่างวาบ เนเรซ่าเบิกตากว้าง เธอรีบหันหลังให้พวกเขาโดยไม่สนใจหรือสงสัยในขั้นตอนการรักษาเหล่านั้น— เธอไม่เคยอยากเห็นร่างเทพของพวกเขา หรือของใครก็ตาม แค่เป็นครึ่งเทพชีวิตก็วุ่นวายมากเกินพอแล้ว แสงสว่างภายในห้องแคบเพิ่มระดับมากขึ้นจนดวงตาพร่า เนเรซ่าก้มหน้าและหลับตาเพื่อไม่ให้ตัวเองได้รับผลกระทบจากแสง
</p>
</font></font></div>
<!-- Optional Quote -->
<div class="quote"><font face="Kanit"><font size="3">
อีเว้นท์ : อะพอลลี่รักษาซูจัง
</font></font></div>
<!-- Footer -->
<div class="footer">
<p>Timeline at [ 13:45 | 05/12/2024 ]</p>
</div>
</div>
<style>
/* Response Container */
.response-container {
max-width: 900px;
margin: 30px auto;
background: #fff;
border-radius: 15px;
box-shadow: 0 6px 15px rgba(0, 0, 0, 0.1);
padding: 30px;
border-left: 8px solid #e4bfd7; /* Soft pastel pink */
border-top: 4px solid #e4bfd7; /* Soft pastel blue */
}
/* Character Info Section */
.character-info {
display: flex;
align-items: center;
margin-bottom: 20px;
}
.character-info img {
width: 120px;
height: 120px;
border-radius: 50%;
margin-right: 20px;
border: 4px solid #e4bfd7;
}
.character-info .name {
font-size: 4em;
font-weight: bold;
color: #e4bfd7; /* Pastel pink */
}
.character-info .status {
font-size: 3em;
color: #777;
font-style: Kanit;
}
/* Dialogue Box */
.dialogue-box {
background: #efe6ec; /* Very light pastel blue */
border-radius: 12px;
padding: 80px;
font-size: 3.2em;
line-height: 1.7;
border: 1px solid #e4bfd7;
box-shadow: inset 0 2px 5px rgba(0, 0, 0, 0.05);
}
.dialogue-box p {
margin: 0;
color: #555;
}
/* Quote Section */
.quotee {
margin: 25px 0;
padding: 20px;
font-style: italic;
color: #a09f9f;
background: #f7f7f7;
border-left: 6px solid #e4bfd7;
border-radius: 8px;
}
/* Footer */
.footer {
text-align: right;
font-size: 3em;
color: #888;
}
/* Hover effects */
.response-container:hover {
box-shadow: 0 12px 20px rgba(0, 0, 0, 0.15);
}
.dialogue-box:hover {
background: #f9f9f9;
}
</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Cardo'); Cardo {font-family: 'Cardo';} </style>
<div class="response-container">
<!-- Character Info -->
<div class="character-info">
<img src="https://i.imgur.com/9qQudvq.png" alt="Character Avatar">
<div>
<div class="name"><font face="Cardo"><font size="5">NEREZA HENLADYS</font></font></div>
<div class="status"><font face="Kanit"><font size="3">Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10</font></font></div>
</div>
</div>
<!-- Dialogue -->
<div class="dialogue-box"><font face="Kanit"><font size="3">
<p><p style="text-indent: 2.5em;">การรักษากินเวลาไม่ถึงสิบนาที ความร้อนระอุแพร่สะพัดทั่วห้องเล็ก ๆ ไม่มีเสียงผิดปกติหรือการกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เวลาผ่านไปจวบจนแสงในห้องเริ่มสลายกลับสู่สภาวะปกติ<font color="#8C3864"><i> ‘ อย่าห่วงอะไรโง่ ๆ เนเรซ่า.. อะพอลโล่เป็นเทพแห่งการรักษา ’ </i></font>ธิดาอะโฟรไดท์ลืมตาขึ้นช้า ๆ เมื่อได้ยินเสียงขยับตัวผสมผสานกับเสียงจัดเสื้อผ้าจากด้านหลัง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#dab272">“ เรียบร้อยแล้วนกน้อย ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#9ab8b5">“ เหอะ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเสียงไหนเป็นของใคร เนเรซ่าหันหลังกลับไปมองทั้งสองเทพช้า ๆ พวกเขาอยู่ในร่างมนุษย์ที่สมบูรณ์แบบ แม้แต่ซูซาโนโอะที่เคยบาดเจ็บบัดนี้ก็หายเป็นปลิดทิ้ง เนเรซ่าหรี่ตาลงเล็กน้อย เธอผละจากประตูเดินผ่านอะพอลโล่ที่เบี่ยงตัวให้เธอเดินไปดูอาการเทพทะเลแห่งแดนอาทิตย์อุทัย
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ไม่ปวดแล้วใช่ไหม ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เธอถามเสียงเบาพร้อมกับหลุบตามองไหล่ที่เคยมีแผลของเทพญี่ปุ่น ซูซาโนโอะมองการตอบสนองนี้ด้วยความ..ประหลาดใจและเมื่อสายตาของเขาเลยผ่านไหล่ของเด็กสาวไปก็ยังเห็นอะพอลโล่กอดอกพิงตู้เสื้อผ้า พร้อมกับเลิกคิ้วและมองเชิงให้เขาตอบ ซูซาโนโอะถอนหายใจ <font color="#9ab8b5">“ ไม่ปวดแล้ว ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ คุณ— หมายถึง ..ท่านรักษาจนไม่เหลือรอยแผลเป็นเลยหรือ? ”</font> เนเรซ่าหันไปถามอะพอลโล่ด้วยสีหน้าใคร่รู้ เทพดวงอาทิตย์แห่งกรีกเอียงคอเพื่อพิจารณาดูหนึ่งเทพและหนึ่งครึ่งเทพที่หน้าตาค่อนไปทางตะวันออกผิดกับเขาอย่างชัดเจน
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#dab272">“ บาดแผลส่วนใหญ่ก็ใช่ ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
อะพอลโล่พยักหน้าเขาเดินมาใกล้ทั้งสองคนก่อนจะวางมือลงบนไหล่ข้างที่เคยมีแผลของซูซาโนโอะ <font color="#dab272">“ ยกเว้นรอยตรีศูลของโพไซดอน นั่นคือรอยจากอาวุธประจำกายหนึ่งในสามมหาเทพ รักษาได้แต่ลบร่องรอยไม่ได้ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
สีหน้าของเทพสมุทรกลายเป็นไม่พอใจอยู่ชั่วขณะหนึ่ง เนเรซ่าสังเกตห้วงอารมณ์นั้นอย่างระมัดระวังก่อนจะถอนหายใจ เธอไม่บังอาจแตะตัวเทพทั้งสองไม่ว่าจะใครก็ตาม ดังนั้นสิ่งที่เธอทำจึงเป็นการยิ้มบาง ๆ <font color="#8C3864">“ แผลแห่งเกียรติยศ ”</font> ธิดาของเทพีแห่งความรักหลายครั้งอาจอันตราย แต่พวกนางก็รู้วิธีการโน้มน้าวใจในระดับที่ทำให้คนหลงลืมทั้งความเศร้า แค้น หรือเจ็บปวด
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ ครั้งหนึ่งเคยกล้าหาญเพื่อรัก ” </font>มือของเธอยกขึ้นกางออกและลอยอยู่เหนือจุดที่เคยบอบช้ำ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864"> <b>“ นั่นถือเป็นเกียรติยศของนักรบ.. และนักรัก ” </font></b>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่ากล่าวแค่นั้นโดยที่หวังว่าข้อพิพาทระหว่างสองเทพสมุทรจะจบลงในเร็ววัน เดมิก็อดตัวน้อยลดมือลง สูดหายใจเข้าพร้อมกับก้าวออกจากตำแหน่งการเป็นไส้ของแซนวิช(?)มนุษย์ ดวงตาคู่สวยเลื่อนมองเทพทั้งสององค์ก่อนจะเท้าเอว<font color="#8C3864"> “ ในเมื่อไม่มีคนเจ็บแล้ว รักษาก็รักษาแล้ว พวกเรา— ออกไปกันดีไหม? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ซูซาโนโอะและอะพอลโล่ชำเลืองมองกันและกัน คนหนึ่งยกแขนกอดอกหันหน้าไปอีกทางพร้อมเสียงหึ ส่วนอีกคนยิ้มอย่างอ่อนโยนและมีร่องรอยของความพึงพอใจบนใบหน้า<font color="#dab272"> “ ข้าเห็นด้วยกับเจ้า นกน้อย ”</font> ดังนั้น.. หนึ่งเด็กสาวและสองเทพชราในร่างหนุ่มหล่อจึงพากันเดินออกจากห้องพักสุดกลามัวร์ (Glamour) โดยไม่สนใจสายตาตกตะลึงของพนักงานทำความสะอาดที่เข้า ๆ ออก ๆ ห้องอื่นในเลิฟโฮเทล
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#839585"><i>‘ สาวน้อยคนนั้นตัวเล็กนิดเดียวเอง.. นี่เธอ เธอ.. รับมือกับผู้ชายตัวใหญ่สองคนนั้นมาตลอดเลยเหรอ !? ’</font></i> ความคิดในจิตใจอันแสนสัปดนของผู้ที่ทำงานวนเวียนในสังคมธุรกิจทางร่างกายล้วนแตกตื่นจนเผลอเหลียวมองตามกันแทบทุกราย
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
และก็ไม่ใช่ว่าคนที่ถูกมองจะไม่รู้ตัว
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
อะพอลโล่สังเกตเห็นว่าเนเรซ่าเริ่มขมวดคิ้วมากขึ้นเรื่อย ๆ หอกกรีกในมือของเด็กคนนั้นถูกกำแน่นขึ้นทีละนิด <font color="#dab272"><i>‘ ถ้าเผลอฉุนเฉียวเอาตอนนี้คงไม่ดี ’ </font></i>ดังนั้นอะพอลโล่จึงจำเป็นต้องแก้เกม เขาหันกลับไปมองเพื่อนเก่าที่เดินเคียงข้างกันอย่างสงบก่อนจะเริ่มอ้าปากพูด <font color="#dab272">“ พวกเจ้าไม่ต่างกันเลย ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
คำพูดของเขาทำให้ซูซาโนโอะขมวดคิ้วและหันกลับมามอง แต่ถึงอย่างนั้นอะพอลโล่ก็ยังไม่คิดจะหยุด<font color="#dab272"> “ ครองทะเล แถมมีรสนิยมแบบเดียวกัน วัน ๆ เอาแต่สนใจผู้หญิงที่แกร่งพอจะตบพวกนายได้ ” </font>เทพแห่งดวงอาทิตย์ยักไหล่ สายตาของเขาเลื่อนกลับไปยังแผ่นหลังของเนเรซ่า
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#dab272">“ แบบที่ปากร้ายหน่อยก็สนุกเหมือนกันนะ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#9ab8b5">“ หุบปาก ”</font> ซูซาโนโอะเค้นเสียงตอบด้วยความพยายามที่จะไม่ใส่ใจ แต่เสียงหัวเราะในลำคอของอะพอลโล่ก็ยังทำให้เขาขนลุกเกรียว
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#dab272"><b>“ นายเองก็อยู่ในข่ายคนปากร้ายเหมือนกันซูจัง ”</b></font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<i>วิ้ว…</i> เสียงผิวปากจากเด็กสาวด้านหน้าทำให้อะพอลโล่เผลอหัวเราะเสียงดัง นึกไม่ถึงว่าเขาจะมีคนคอยสนับสนุนที่รู้ความและรู้จังหวะถึงขนาดนี้ ส่วนทางซูซาโนโอะที่ได้ยินแบบนั้น แน่นอนว่าด้วยศักดิ์ศรีเทพทะเล เขาก็ต้องโกรธจนควันออกหูเป็นธรรมดา เขากัดฟันก่อนจะตอบเสียงห้วน<font color="#9ab8b5"> “ อย่าเหลวไหล ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ทันทีที่พวกเขาก้าวขาออกจากตึกเลิฟโฮเทล บรรยากาศหนักหน่วงก็เลือนหาย ลมเย็น ๆ ของหน้าหนาวช่วยปัดเป่าทั้งความคุกกรุ่นและไม่พอใจให้สลาย ไม่มีเหตุผลให้ต้องยุ่งกับพวกเขาแล้ว.. เนเรซ่าหยุดเท้าของเธอผิดกับพวกเขาที่ยังเดินหน้าต่อไป ซูซาโนโอะเป็นคนแรกที่รู้สึกตัวก่อน เทพสมุทรของญี่ปุ่นหันหลังกลับมามอง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#9ab8b5">“ เกรคัส? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8C3864">“ คุณหายแล้ว ”</font> ธิดาอะโฟรไดท์พูดเสียงเบา เธอยิ้มอย่างเป็นมิตร <font color="#8C3864">“ หมดหน้าที่ของฉันแล้วนี่คะ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ก็จริง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ซูซาโนโอะและอะพอลโล่ชำเลืองตามองกันและกัน ความเงียบเกาะกินบทสนทนาของพวกเขาคล้ายกับได้ช่วงกลางคืนกลับมาทั้งที่ท้องฟ้ายังสว่าง สายลมโชยเอื่อยพัดพาเส้นผม เสื้อผ้า รวมไปถึงกาลเวลาให้ไหลผ่าน ก่อนที่จะมีใครสับสนหรือคิดมาก อะพอลโล่ที่คุ้นเคยกับการจากลาก็เป็นฝ่ายแก้สถานการณ์
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#dab272">“ นกน้อยยังมีที่ให้นางต้องกลับ ”</font> มุมปากของเขายกขึ้นอย่างรู้ทัน ดวงตาสีฟ้าส่องประกายสีเงินทอระยับท่ามกลางแสงแดด<font color="#dab272"> “ จะเหลือก็แต่พวกเราแล้วซูจัง .. ผ่านมานานพันปีแล้วที่ไม่ได้พบ นั่งรถเล่นกับข้าอีกสักครั้งเมื่อวันนั้นสิ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
หนุ่ม ๆ ก็มีช่วงเวลาของเขา
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่าหรี่ตาลงเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าช่วงผิวบริเวณหูของเทพซูซาโนโอะแดงขึ้นอย่างผิดสังเกต ความสัมพันธ์ของพวกเขาซับซ้อนมากกว่าที่ตาเห็น และอะพอลโล่ก็กำลังแง้มประตูความสงสัยรวมไปถึงโอกาส ซูซาโนโอะกระแอ่มเพื่อแก้ตัว เขาหันมาหาเธอ .. เกรคัสตัวเหม็น— หรือไม่ก็ต้องเรียกว่าเด็กสาวใจดีที่ยอมช่วยเหลือเขา
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#9ab8b5">“ เอานี่ไป ”</font> สิ่งที่ซูซาโนโอะยื่นมาคือภาพพร้อมลายเซ็นแผ่นหนึ่ง แก้มของเขาขึ้นสีแดงระเรื่อที่ไม่น่าจะเป็นเพราะลมหนาว<font color="#9ab8b5"> “ มนุษย์ต่างก็ต้องการสิ่งที่ยืนยันว่าพวกเขาได้พบทวยเทพ ข้าให้มันกับเจ้า เป็นรางวัลที่ช่วยเหลือ นับจากนี้เราไม่ติดค้างกัน ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เทพสมุทรแห่งแดนปลาดิบกล่าวเท่านั้น รอจนกระทั่งเนเรซ่ารับภาพเขาถึงได้สะบัดตัวหันหลังเดินดุ่ม ๆ ขึ้นไปบนราชรถพระอาทิตย์ท่ามกลางการจับจ้องของทั้งอะพอลโล่และเนเรซ่า หนึ่งเทพกรีก หนึ่งลูกครึ่งเทพกรีกต่างก็พากันกะพริบตาปริบ ๆ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#dab272">“ เขาเข้าใจยากไปบ้าง แต่นั่นก็เป็นเอกลักษณ์เทพแห่งทะเล ” </font>อะพอลโล่พูดขึ้น เขาหันมามองเธอด้วยสายตาที่อ่อนลงกว่าตอนแรก มือของผู้บงการดวงอาทิตย์วางลงบนกลุ่มผมสีอ่อนของเทพธิดาแห่งความรักครู่หนึ่งก่อนจะดึงออก <font color="#dab272">“ ไว้พบกันใหม่ สายเลือดแห่งอะโฟรไดท์ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เทพที่นิสัยต่างกันราวฟ้ากับเหวปล่อยเธอทิ้งไว้ตรงนั้น หน้าเลิฟโฮเทล..
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่ากะพริบตาปริบ ๆ เธอก้มลงมองภาพถ่ายในมือ ถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะยกแขนขึ้นยืดตัวบิดขี้เกียจ <font color="#8C3864">“ ต้องกลับโตเกียวก่อนสินะ.. ”</font> ที่ปรึกษาประจำเคบินที่สิบของค่ายฮาร์ฟบลัดบิดตัวไปมาเป็นการยืดเส้นยืดสาย เธอเก็บภาพที่ไม่รู้ว่ามีประโยชน์อะไรลงกระเป๋า ก่อนจะเดินทอดน่องไปตามเส้นถนนตามทางไปที่สถานีรถไฟความเร็วสูงเพื่อที่จะเดินทางกลับโตเกียว
</p>
</font></font></div>
<!-- Optional Quote -->
<div class="quote"><font face="Kanit"><font size="3">
อีเว้นท์ : +35 EXP - ภาพลายเช็นเทพซูจัง - +35 ความโปรดปรานอะพอลโล +5 ความโปรดปรานซูซาโนะโอะ
</font></font></div>
<!-- Footer -->
<div class="footer">
<p>Timeline at [ 14:05 | 05/12/2024 ]</p>
</div>
</div>
หน้า:
[1]