Training Ground ⋘ ลานฝึก ⋙

God โพสต์ 2024-12-5 10:24:18

<div align="center" style="list-style-type: none;">



<style>

#boxsystems01 {

border-radius: 0px;

border: 5px double #992020;

padding: 3px;

box-shadow: #93bea9 0px 0px 3em;

background-image: url("https://i.imgur.com/RGOc0qj.png");}

</style>



<style>

#boxsystems02 {

width: 800px;

border-radius: 0px;

padding: 50px;

box-shadow: #e0e5ce 0px 0px 10px;

background-color: #e0e5ce;}

</style>





<style>

#boxsystems03 {

width: 520px;

border-radius: 20px;

border: 6px double #11a263;

padding: 3px;

box-shadow: #1A1313 0px 0px 3em;

background-image: url(" ");}

</style>



<style>

.shadow {

 text-shadow: 1px 1px 10px #e8646c;

}

</style>





<div id="boxsystems01">

 









<div id="boxsystems02">

 Training Ground ⋘ ลานฝึก ⋙ <img src="static/image/hrline/19.gif" border="0" alt=""> 

<img src="https://i.imgur.com/m3ehSWQ.png" width="512" _height="512" border="0"> <img src="static/image/hrline/19.gif" border="0" alt=""> ลานฝึก พื้นที่กว้างใหญ่ใจกลางค่ายจูปิเตอร์ เปรียบเสมือนเตาหลอมที่หล่อหลอมเหล่าเดมี่ก็อด ให้กลายเป็นนักรบผู้แข็งแกร่งและกล้าหาญ ทุกเช้า ณ ลานฝึกแห่งนี้ จะคลาคล่ำไปด้วยเหล่าทหารแห่งกองพันที่สิบสอง ที่มาฝึกซ้อมร่างกายและทักษะการต่อสู้ เสียงดาบกระทบกันดังกึกก้อง เสียงเท้ากระทืบพื้นเป็นจังหวะ เสียงตะโกนสั่งการของครูฝึกดังสนั่นไปทั่วบริเวณ ฝุ่นควันตลบอบอวล ขณะที่เหล่าทหารฝึกซ้อมการต่อสู้ ด้วยอาวุธนานาชนิด ไม่ว่าจะเป็นดาบ หอก ธนู หรือแม้กระทั่งมือเปล่า เหงื่อไหลรินอาบร่างกาย แต่ไม่มีใครยอมแพ้ ทุกคนต่างมุ่งมั่นและทุ่มเทอย่างเต็มที่ เพื่อฝึกฝนตนเองให้แข็งแกร่งและพร้อมสำหรับการต่อสู้ที่แท้จริงบางครั้ง ลานฝึกแห่งนี้จะถูกใช้เป็นสถานที่สำหรับการระดมพล เหล่าทหารนับร้อยจะยืนเรียงแถวอย่างเป็นระเบียบ ภายใต้แสงแดดที่แผดเผา เพื่อรับฟังคำสั่งจากแม่ทัพ หรือเพื่อร่วมพิธีมอบเกียรติยศให้กับวีรบุรุษผู้สร้างคุณประโยชน์ให้กับค่ายเสียงแตรดังกึกก้อง ประกาศถึงความยิ่งใหญ่ และเกียรติภูมิของกองพันที่สิบสอง ธงประจำกองพันโบกสะบัดตามแรงลม ปลุกเร้าจิตวิญญาณแห่งนักรบโรมันในตัวของทุกคน ลานฝึกแห่งค่ายจูปิเตอร์ จึงไม่เพียงเป็นสถานที่สำหรับการฝึกฝนร่างกาย แต่ยังเป็นสัญลักษณ์แห่งความสามัคคี ความกล้าหาญ และเกียรติยศของเหล่าทหารโรมันอีกด้วย <img src="https://percyjackson.mooorp.com/static/image/hrline/19.gif" border="0" alt="" style="transition-property: all;"> โรลเพลย์ฝึกฝนประจำวัน +5 พลังน้ำใจ +15 EXP















</div> </div></div>



<style type="text/css">BODY{background:url("https://i.imgur.com/RGOc0qj.png"); background-attachment:fixed; }</style><style type="text/css">.head1 {background-color:none ;}.head2 {background-color:none ;}</style>





<style name="captain" type="text/css">

img:hover{

-webkit-transform:scale(1.1);

transform:scale(1.1);

}

img:hover{

overflow:hidden;

}

img{

-webkit-transition: all 1.0s ease;

transition: all 1.0s ease;

}

</style>





<style type="text/css">

::-webkit-scrollbar {width: 5px; height: 0px;}

::-webkit-scrollbar-track-piece {background: #93bea9;}

::-webkit-scrollbar-thumb { background-color #93bea9; border-radius:0px; }</style>

<style type="text/css">

::-webkit-scrollbar{width:5px;}

::-webkit-scrollbar-track-piece:decrement{ background:#93bea9!important; }

::-webkit-scrollbar-track-piece:increment { background:#93bea9!important; }

::-webkit-scrollbar-button{ background:#93bea9!important; height: 00px!important; }

::-webkit-scrollbar-thumb{ background:#992020!important; border-top:5px solid #468271; border-bottom:5px solid #468271; }

::-webkit-scrollbar-thumb:hover{ background:#468271!important; border-top:5px solid #992020;border-radius:0px; border-bottom:5px solid #992020;border-radius:0px; }</style>





<style name="captain" type="text/css">

a.navvi{

-webkit-transition: 1.0s;

-moz-transition: 1.0s;

margin:1px;

display:inline-block;

text-align:center;

background: #fff;

color:#7c6652;

width:75px;

padding:2px;

overflow: hidden; }

a.navvi:hover{

color: #fff;

background: #fff;

border-radius: 0px 0px 0px 0px;

-moz-border-radius: 0px 0px 0px 0px;

-webkit-border-radius: 0px 0px 0px 0px;}

#h1{padding:2px;background: #fff;width:380px; position:fixed;}</style>

Denista โพสต์ 2025-1-6 18:51:34

Denista โพสต์ 2025-1-11 06:03:52

Moneka โพสต์ 2025-9-10 03:00:34

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Moneka เมื่อ 2025-9-10 03:03

https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.pngวันที่ 09 เดือน กันยายน ปี 2025ช่วงเช้ามืด เวลา 04.00 - 05.00 น. ณ ลานฝึก เขตหลังกองพันที่สิบสอง ค่ายจูปิเตอร์ (ขุดคู)
         แดดยามเช้าส่องกระทบลานฝึกขนาดมหึมากลางค่ายจูปิเตอร์ แสงสีทองสว่างเจิดจ้าเหมือนจะทดสอบความอดทนของทุกคนที่อยู่ในพื้นที่นั้น เสียงดาบกระทบโล่ดังเป็นจังหวะผสมกับเสียงเท้าทหารกระแทกพื้นจนฝุ่นคละคลุ้งไปทั่ว บรรยากาศเต็มไปด้วยแรงกดดันและกลิ่นเหงื่อที่อบอวลอยู่ในอากาศ
         โมนีก้าในชุดฝึกผูกผมรวบง่าย ๆ ยืนถือพลั่วในมือ เธอมองคูน้ำที่ถูกขุดไปแล้วครึ่งหนึ่งพร้อมถอนหายใจยาว "โห…จะบอกว่าเป็นการเสริมสร้างวินัยก็ใช่ แต่ทำไมเหมือนโยนงานเด็กใหม่ให้ทำก็ไม่รู้" เธอบ่นงึมงำ พลางจ้วงพลั่วลงในดินแข็ง ๆ ที่แทบไม่ยอมแตกง่าย ๆ แรงสะท้อนทำเอาแขนชาไปเล็กน้อยแต่เธอก็กัดฟันทำต่อไป
         รอบ ๆ มีเดมี่ก็อดรุ่นพี่บางคนแต่จำนวนน้อยกำลังซ้อมรบในช่วงเช้าเป็นการวอร์มร่างกายตัวเอง เสียงพวกเขาคุยกันฝึกตะโกนดังก้อง “เร็วเข้า! พวกเจ้าจะไปฆ่าศัตรูด้วยท่าทางงุ่มง่ามแบบนั้นหรือ!” ทำให้บรรยากาศเข้มข้นขึ้นอีกหลายเท่า แต่โมนีก้ากลับต้องก้มหน้าขุดดิน ร่างเล็ก ๆ ของเธอตะบันพลั่วลงดินอย่างสม่ำเสมอ แม้เหงื่อจะไหลพรากจนเปียกหลังเสื้อ เธอก็ยังไม่หยุด
      “งานนี้แค่ 3 ดีนาเรียส…จะว่าคุ้มก็ไม่คุ้ม แต่ช่างเถอะ เงินก็คือเงิน” เธอพึมพำพลางโยนดินขึ้นไปกองด้านข้าง ความเหนื่อยเริ่มกัดกิน แต่ในอีกมุมหนึ่งเธอก็รู้สึกถึงกล้ามแขนที่ได้ออกแรง ความแข็งแรงที่เพิ่มขึ้น และหัวใจที่เต้นแรงอย่างมีจังหวะสม่ำเสมอ เหมือนลานฝึกแห่งนี้กำลังค่อย ๆ หล่อหลอมเธอให้เป็นส่วนหนึ่งของกองทัพจริง ๆ ในที่สุด หลังจากเหงื่อท่วมและแขนสั่นเล็กน้อย คูน้ำที่ได้รับมอบหมายก็ถูกขุดจนเสร็จสิ้น เธอปาดเหงื่อออกจากหน้าผาก มองผลงานด้วยรอยยิ้มเล็ก ๆ ที่แฝงความเหนื่อยล้า
         "เรียบร้อยซะที…จะลงโทษหรืองานฝึกก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าเสร็จแล้ว"
         โมนีก้าเหวี่ยงพลั่วพาดไหล่ เดินออกจากคูที่เพิ่งเสร็จสมบูรณ์ เสียงแตรกึกก้องจากอีกฝั่งของลานฝึกดังขึ้นพอดีเป็นเวลาปลุก ทำให้เธอหันไปมองด้วยแววตาเปล่งประกาย เหนื่อยก็เหนื่อย แต่ในใจกลับรู้สึกภูมิใจว่าอย่างน้อยวันนี้เธอก็เริ่มต้นได้เหมือนนักรบโรมันคนหนึ่งจริง ๆ
https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.pngรางวัล: +15 EXP / +3 ดีนาเรียส / +1 ป้ายเกียรติยศ{JP}

Moneka โพสต์ 2025-9-10 16:37:41

<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 09 เดือน กันยายน ปี 2025<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ช่วงบ่าย เวลา 14.00 - 15.00 น. ณ ลานฝึก เขตหลังกองพันที่สิบสอง ค่ายจูปิเตอร์ เรียนวิชาฝึกเทสทูโด (TT) (พบ ไคลน์ วูล์ฟกัง) <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> แสงแดดยามบ่ายส่องลงบนลานฝึกกว้างของค่ายจูปิเตอร์ เสียงโลหะกระทบกันเป็นจังหวะดังก้องทั่วพื้นที่ เหล่าเดมิก็อดจากกองร้อยต่าง ๆ กำลังยืนเรียงแถวถือโล่สคูทุมขนาดใหญ่แนบอกอย่างแน่วแน่ ใบหน้าทุกคนมีทั้งความจริงจังและความตื่นเต้น โมนีก้าในชุดฝึกกองร้อยที่ 2 กอดโล่ไว้แน่น แขนเล็ก ๆ ของเธอสั่นเบา ๆ จากน้ำหนักที่มากกว่าที่คิด แต่ดวงตาสีเทาเงินยังเป็นประกายสดใส <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> กลางลานฝึก ร่างโปร่งแสงสีเขียวมะนาวของลาร์เรส ไคลน์ วูล์ฟกัง ปรากฏขึ้นเต็มความสูง ใบหน้าเรียบนิ่งทว่าคมเข้ม สวมชุดเกราะโรมันเต็มยศ แววตาคมกริบกวาดมองเหล่านักเรียนใหม่ “เทสทูโด เป็นรูปขบวนที่ทำให้โรมันยืนหยัดต่อกรกับห่าฝนลูกธนูและห่าหินของศัตรูได้! จำไว้… ความแข็งแกร่งของมันไม่ได้อยู่ที่เกราะหรือโล่แต่อยู่ที่ความสามัคคี” เสียงของเขาดังทุ้ม ก้องไปทั่ว เขายกมือชี้เรียงตามตำแหน่ง “ด้านหน้า โล่ตั้งตรง ปกป้องแถวแรก ด้านบน ประกบโล่กันปิดช่องโหว่ ด้านข้าง กำแพงแข็งแกร่งที่ศัตรูไม่อาจแทรก ด้านหลัง ปิดปีกไม่ให้ใครแทงข้าง” คำสอนสั้นแต่ชัดเจน <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> การฝึกเริ่มขึ้น นักเรียนใหม่รวมถึงโมนีก้าเดินเรียงกันเข้ามาในตำแหน่ง เธอถูกจัดให้อยู่กลางแถว ด้านข้างมีเพื่อนร่วมรุ่นคอยช่วยประกบโล่ด้วย พอได้ยินสัญญาณคำสั่ง “Testudo!” เธอก็รีบยกโล่ขึ้นสูงเหนือศีรษะ มือสั่นเล็กน้อยเพราะโล่หนัก แต่ยังพยายามให้มันเข้ากับแผ่นโล่ของเพื่อน ๆ ข้าง ๆ จนกลายเป็นหลังเต่าสมบูรณ์แบบ เสียงไม้ทดสอบกระหน่ำลงมาจากครูฝึกอีกกลุ่มดัง “ปั้ง ปั้ง ปั้ง!” กระแทกโล่จากด้านบนและด้านข้าง โล่บางแผ่นสั่นสะเทือนแต่ไม่มีช่องโหว่ให้เห็น ไคลน์ยืนพินิจสายตาเย็นเฉียบก่อนพยักหน้า “ดี… พอใช้ได้สำหรับครั้งแรก” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> จากนั้นเป็นการฝึกเคลื่อนที่ ทั้งขบวนเดินไปข้างหน้าอย่างพร้อมเพรียง ฝุ่นทรายฟุ้งขึ้นตามจังหวะก้าว โมนีก้าพยายามรักษาสมดุล จังหวะหายใจดังที่เคยเรียนในวิชาเดินทัพตอนเช้า แม้แขนจะชา หัวไหล่ปวดจนอยากโยนโล่ทิ้ง แต่เธอก็ขบกรามฝืนไว้พลางพึมพำกับตัวเอง “ห้ามอ่อนแอ… เราบอกแม่ว่าไม่เป็นอะไรแล้วพยายามเข้า” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เมื่อการฝึกเสร็จสิ้นขบวนคลายตัวออก เหล่านักเรียนถอนหายใจแรงเหมือนเพิ่งรอดจากสนามรบจริง ๆ ไคลน์ก้าวเข้ามาตรงกลาง “จำไว้ เทสทูโดคือหัวใจของโรม ถ้าเจ้าล้ม… เพื่อนเจ้าก็ตาย ถ้าเจ้ามั่นคง… เพื่อนเจ้าก็รอด” เขาเว้นวรรคแล้วมองนักเรียนทุกคนทีละคนแม้จะเป็นวิญญาณ แต่รังสีของเขาเข้มข้นราวกับแม่ทัพตัวจริง และเมื่อจบคลาสโมนีก้ายกโล่ลง วางพิงกับขา หอบหายใจแรง เหงื่อซึมเต็มหน้าผากจบสักทีกับการเรียนวันนี้<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <div style="text-align: center;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"></div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วิชาฝึกเทสทูโด (1 / 4)<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">รางวัล: พูดคุยกับ NPC ความสนิทสนม +5 ไคลน์ วูล์ฟกัง

Moneka โพสต์ 2025-9-11 02:11:58

<h1 dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"></h1><h1 dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 10 เดือน กันยายน ปี 2025</h1><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ช่วงเช้ามืด เวลา 04.00 - 05.00 น. ณ <span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ลานฝึก เขตหลังกองพันที่สิบสอง ค่ายจูปิเตอร์ (ขุดคู) <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> แดดยามเช้าในค่ายจูปิเตอร์เจิดจ้าเสียจนแทบจะบอกไม่ได้ว่าตอนนี้คือเวลาเช้าหรือบ่าย เพราะท้องฟ้าแห่งที่นี่สว่างไสวราวกับเป็นกลางวันตลอดเวลา ลานฝึกเต็มไปด้วยเสียงจอบกระทบพื้นดินดังเป็นจังหวะ ทหารใหม่หลายคนกำลังหมอบหลังงอ เหงื่อไหลรินจากหน้าผากลงสู่ผืนดินชุ่มเหงื่อ โมนีก้าก็ไม่ต่างกัน มือเล็ก ๆ ของเธอจับด้ามจอบไม้แน่น ก้าวเท้าลงอย่างหนักเพื่อกดแรงลงไปในดินที่แข็งจนรู้สึกได้ว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะขุด <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “โอ๊ย… นี่มันทำโทษชัด ๆ ไม่ใช่แค่ฝึกวินัยหรอก” หญิงสาวบ่นพลางใช้หลังมือเช็ดเหงื่อจากหน้าผาก แววตาสีเทาเงินหงุดหงิดปนตลก เธอเหวี่ยงจอบขึ้นอีกครั้ง ดินก้อนใหญ่กระเด็นกระจัดกระจาย กลิ่นดินชื้นตลบอบอวล <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> รอบ ๆ มีทหารรุ่นพี่เดินตรวจตรา บางคนตะโกนเร่งให้น้องใหม่ขุดเร็วขึ้น “เร็วเข้า! ขุดคูนี้ไม่ใช่เพื่อเล่น แต่เพื่อให้แข็งแกร่งขึ้น!” เสียงนั้นทำให้เด็กใหม่หลายคนตัวเกร็ง แต่โมนีก้ากลับพ่นลมหายใจหงุดหงิดเล็กน้อยแล้วฝังจอบลงไปต่อแบบไม่ยี่หระ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ถึงจะเหนื่อยและเมื่อยแขนจนปวดไปหมด แต่เธอก็ยังทำอย่างต่อเนื่องเพราะรู้ดีว่าหน้าที่นี้คือการสร้างร่างกายและความแข็งแกร่งขึ้นมา เธอหยุดพักสั้น ๆ นั่งยอง ๆ ใช้มือปาดเหงื่อออกแล้วพึมพำกับตัวเองเบา ๆ “แม่จ๋า… ลูกสาวแม่โดนให้มาขุดดินอยู่แบบนี้ล่ะ ใครเขาอยากมาเป็นทหารจริง ๆ กันวะเนี้ย” ก่อนจะหัวเราะหึ ๆ แบบเหนื่อย ๆ กับความคิดของตัวเอง <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> แล้วเธอก็ยืนขึ้นอีกครั้ง ก้าวไปยังร่องคูที่เพิ่งเริ่มเป็นรูปร่าง จอบฟาดลงไปอย่างหนัก เสียงดินแตกกระจายเป็นสัญญาณว่าทหารน้อยผมม่วงครามยังไม่ยอมแพ้ แม้ปากจะบ่น แต่ก็ยังคงขุดต่อไปอย่างดื้อรั้น เพราะโมนีก้ารู้ดีว่าในค่ายแห่งนี้ ไม่มีงานใดไร้ค่า ทุกหยาดเหงื่อคือการทดสอบความอดทน และทุกหลุมคูคือบทเรียนแห่งวินัยแบบโรมัน<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <div style="text-align: center;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"></div>รางวัล: +15 EXP / +3 ดีนาเรียส / +1 ป้ายเกียรติยศ{JP}<div><span style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> </div>

Moneka โพสต์ 2025-9-11 05:00:56

<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 10 เดือน กันยายน ปี 2025<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ช่วงเที่ยง เวลา 11.00 - 12.00 น. ณ ลานฝึก เขตหลังกองพันที่สิบสอง ค่ายจูปิเตอร์ (ฝึกซ่อมการเดินขบวน) <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เสียงกลองไม้ดัง <span style="background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ตุบ ตุบ ตุบ<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ก้องสะท้อนทั่วลานฝึกอันกว้างใหญ่ เหล่าเดมิก็อดนับสิบกำลังยืนเรียงแถวเป็นตอน ๆ ใต้แสงแดดแรงกล้า โล่สคูทุมสะท้อนแสงจนแสบตา เสียงรองเท้าเหล็กกระทบพื้นหินดังเป็นจังหวะพร้อมเพรียง โมทีก้ายืนอยู่แถวหลังสุด ใบหน้ามีรอยย่นระหว่างคิ้วเล็กน้อย ขณะที่มือกำโล่อย่างเสียไม่ได้  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> "โอ้ย…ทำไมต้องเดินเป็นแถวตรงด้วยนะ แค่เดินเฉย ๆ ก็พอแล้วไม่ใช่หรอ" เธอบ่นพึมพำกับตัวเองเบา ๆ แต่ก็ไม่กล้าออกเสียงดังเกินไป <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ตรงกลางลานฝึกลาร์เรสผู้นำการฝึกปรากฏกายด้วยร่างโปร่งแสงสีฟ้าเข้ม ใบหน้าดุดัน แววตาคมกริบ แม้จะไม่มีเลือดเนื้อ แต่พลังอำนาจแห่งโรมันที่แผ่ออกมาทำให้ทุกคนยืดตัวตรงอย่างไม่กล้าฝ่าฝืน “เดินหนึ่งก้าวเท่ากับหนึ่งลมหายใจ!” เสียงเขาดังก้องราวกับพายุ ฟังแล้วแทบจะกดหัวใจให้เต้นเป็นจังหวะเดียวกับเสียงกลอง <span style="color: rgb(105, 105, 105); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">โมนีก้าขยับเท้าเดินตามขบวนอย่างเสียไม่ได้ แขนแกว่งตามคำสั่ง โล่ในมือกระแทกกับของคนข้าง ๆ จนดัง <span style="color: rgb(105, 105, 105); background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">กึก!<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เธอหันไปยิ้มแหย ๆ “ขอโทษค่ะ…” อีกฝ่ายส่ายหน้าอย่างไม่พอใจแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพิ่มเติม การฝึกดำเนินไปเรื่อย ๆ ทั้งการเรียงเป็นแถวตอนเดียว การสลับเป็นแถวกว้าง การรักษาระยะห่างอย่างเคร่งครัด ทุกครั้งที่มีใครก้าวพลาด ลาร์เรสจะส่งเสียงดุทันที โมทีก้าได้แต่กัดฟันพยายามเดินให้ตรงจังหวะที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้ในใจจะอยากเลิกเต็มที <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ในที่สุด เมื่อเสียงกลองหยุดลง ลาร์เรสประกาศว่า “จบการฝึก!” เหล่าเดมิก็อดต่างถอนหายใจพร้อมกันเหมือนปลดพันธนาการที่มองไม่เห็น โมทีก้าถึงกับยกมือเช็ดเหงื่อบนหน้าผากพลางย่นจมูก “บอกแล้วว่ามันน่าเบื่อสุด ๆ …เฮ้อ อย่างน้อยก็จบชั่วโมงแล้ว” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เธอรีบเก็บโล่คืนเข้าที่ก่อนจะก้าวเท้าออกจากลานฝึกอย่างรวดเร็ว เดินตัวปลิวเหมือนคนที่อยากหนีให้พ้นบรรยากาศแข็งทื่อสุด ๆ นี้โดยไว ระหว่างเดินออกเธอถึงกับบ่นกับตัวเองอีกครั้งเบา ๆ “นี่มันไม่ใช่การฝึกของฉันเลย ให้ไปสู้กับมอนสเตอร์ยังง่ายกว่าเดินเป็นระเบียบอีก!” ก่อนจะหันหลังให้ลานฝึกและมุ่งหน้าไปหากิจกรรมถัดไป<div> </div><div style="text-align: center;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"></div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">รางวัล: +50 พลังน้ำใจ / +15 EXP / +30 เกียรติยศ / +1 ป้ายเกียรติยศ{JP}<div><span style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> </div>

Moneka โพสต์ 2025-9-11 19:40:56

<span style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 11 เดือน กันยายน ปี 2025<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ช่วงเช้ามืด เวลา 04.00 - 05.00 น. <span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ณ ลานฝึก เขตหลังกองพันที่สิบสอง ค่ายจูปิเตอร์ (ขุดคู) <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เช้าวันถัดมาที่แสงแดดเจิดจ้าทาบทอไปทั่วสนามฝึกของค่ายจูปิเตอร์ ราวกับว่าท้องฟ้าไม่มีคืนวันอีกต่อไป ดวงอาทิตย์ยังคงส่องสว่างไม่หยุดหย่อนจนกลายเป็นเรื่องชินชาในช่วงนี้ โมนีก้าลากสังขารตัวเองมาที่สนามฝึกอย่างเสียไม่ได้ มือเล็กกำจอบไม้หนัก ๆ พาดบ่าไว้พลางพ่นลมหายใจหงุดหงิด “โอ๊ยย งานกรรมกรอีกแล้วเรอะ ขุดคู ๆ ๆ ทุกวัน…แต่ก็เอาเหอะ อย่างน้อยก็ดีกว่าไปลอกท่อใต้กรุงโรมใหม่แน่ ๆ ให้ตายเถอะ แม่งบ้าบอจริง” เธอบ่นงึมงำกับตัวเองอย่างไม่อายใคร <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> พื้นดินแห้งแข็งจากการโดนแดดส่องตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงเต็ม เสียงจอบกระทบพื้นดังกึก ๆ สะท้อนในอากาศผสมกับเสียงฝึกซ้อมของเหล่าทหารคนอื่น เสียงตะโกนคำสั่ง เสียงฝีเท้ากระแทกพื้นดังก้อง แต่โมนีก้าเลือกปิดหูตัวเองทำหน้าที่ไปเงียบ ๆ มือออกแรงฟาดจอบลงไปทีละครั้ง ขุดดินขึ้นเป็นกอง ร่างกายเมื่อยล้าแต่ก็ยังคงเคลื่อนไหวสม่ำเสมอ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เหงื่อเม็ดเล็ก ๆ ผุดเต็มหน้าผากจนไหลซึมลงมาตามขมับ เส้นผมสีม่วงครามที่ถูกรวบขึ้นสั่นไหวเบา ๆ ทุกครั้งที่เธอขยับหัวไหล่ โมนีก้าสูดหายใจแรง ๆ พลางบ่นเบา ๆ อีก “เฮ้อ…นี่ชีวิตนักรบหรือกรรมกรกันแน่เนี่ย เดี๋ยวคงได้แขนล่ำบึ้กแบบคนโรมันจริง ๆ หรอก” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เวลาผ่านไปทีละน้อย ดินที่ถูกขุดกว้างและลึกขึ้นตามกำหนดการ ถึงแม้จะเหนื่อยและปวดแขนจนอยากโยนจอบทิ้งแต่โมนีก้าก็กัดฟันทำต่อไป ในที่สุดร่องคูตรงหน้าก็เสร็จสมบูรณ์ตามที่ถูกมอบหมาย เธอปักจอบลงกับพื้นอย่างแรง ราวกับประกาศชัยชนะเล็ก ๆ ของตัวเอง ก่อนจะยืนเหยียดหลังตรง บิดขี้เกียจแล้วหอบหายใจแรง ๆ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “เสร็จสักที…แม่งเอ้ย ขุดคูนี่มันโคตรไม่โรแมนติกเลย” เธอพูดพลางหัวเราะแห้ง ๆ ให้กับตัวเอง เดินเช็ดเหงื่อจากหน้าผากด้วยแขนเสื้อ ก่อนจะมุ่งหน้าออกจากสนามฝึกไปหาเรื่องพักหายใจบ้างสักหน่อย<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">รางวัล: +15 EXP / +3 ดีนาเรียส / +1 ป้ายเกียรติยศ{JP}<div><span style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> </div>

Moneka โพสต์ 2025-9-14 16:52:07

<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 12 เดือน กันยายน ปี 2025<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ช่วงเช้ามืด เวลา 04.00 - 05.00 น. ณ <span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ลานฝึก เขตหลังกองพันที่สิบสอง ค่ายจูปิเตอร์ (ขุดคู)<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ยามเช้าที่แสงแดดสว่างไสวต่อเนื่องราวกับไม่รู้จักคำว่ากลางคืน...มันไม่รู้จักมาจะปีแล้ว โมนีก้าลุกขึ้นจากเตียงตั้งแต่ฟ้ายังไม่เปลี่ยนสี เธอคว้าเสื้อกองร้อยสองสวมทับพร้อมรองเท้าบู๊ตประจำค่ายก่อนเดินดิ่งไปยังสนามฝึก เส้นผมสีม่วงครามถูกรวบเป็นมวยสูงเพื่อไม่ให้เกะกะสายตา ลมหายใจแรกที่สูดเอาอากาศเย็นผสมกลิ่นดินและเหล็กเข้าปอดทำให้หัวใจเต้นแรงขึ้นเล็กน้อย <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ในมือของเธอมีจอบประจำตัวที่ผ่านศึกมาแล้วหลายเช้า โมนีก้าวางเท้าลงบนพื้นดินแข็งแน่นก่อนเริ่มจ้วงดินขึ้นตามจังหวะที่คุ้นเคย เสียงเหล็กกระทบดินดังสม่ำเสมอเป็นจังหวะเดียวกับเสียงหัวใจ เธอบ่นงึมงำกับตัวเองเบา ๆ “อีกไม่นานก็จะพ้นงานกรรมกรนี้เสียที” ใบหน้าคมหวานชื้นเหงื่อแต่แววตาเทาเงินยังคงแน่วแน่ แม้ความเหนื่อยจะกัดกินกล้ามแขนและหลังแต่เธอก็ไม่หยุดมือ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> สัปดาห์หน้าคือวันที่ชีวิตจะเปลี่ยน เธอต้องเริ่มเรียนที่อะคาเดเมียเซเนกา โรงเรียนที่เต็มไปด้วยวิชาการและประวัติศาสตร์โรมันซึ่งจะทำให้เช้าแบบนี้กลายเป็นเพียงความทรงจำ การตื่นแต่เช้ามาขุดคู เตรียมสนามฝึก งานที่ดูธรรมดาแต่หล่อหลอมวินัยและร่างกาย จะถูกแทนที่ด้วยห้องเรียน ภาษาละติน และการอภิปรายปรัชญา <span style="color: rgb(105, 105, 105); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสียงจอบปะทะกับดินดัง <span style="color: rgb(105, 105, 105); background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ฉึก ฉึก<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> จนคูน้ำขยายยาวเป็นแนวเรียบสวยตามที่ครูฝึกสั่ง โมนีก้าปาดเหงื่อบนหน้าผาก สูดลมหายใจลึกแล้วหัวเราะในลำคอเบา ๆ “สักทีเถอะ ชีวิตวัยรุ่น” เธอพึมพำอย่างโล่งใจ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เมื่อคูเสร็จสมบูรณ์ เธอปักจอบลงกับพื้น ลุกขึ้นยืนบิดขี้เกียจจนได้ยินเสียงกระดูกลั่นกรอบ ก่อนจะสะบัดฝุ่นดินออกจากเสื้อกองร้อยสองแล้วหมุนตัวเดินออกจากสนามฝึก มุ่งหน้าไปยังอาคารถัดไปเพื่อเริ่มงานและการเรียนของวันใหม่ในค่ายจูปิเตอร์ที่ไม่มีวันหยุดนิ่ง<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">รางวัล: +15 EXP / +3 ดีนาเรียส / +1 ป้ายเกียรติยศ{JP}

Moneka โพสต์ 2025-9-14 19:48:40

<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 12 เดือน กันยายน ปี 2025<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ช่วงสาย เวลา 09.00 - 11.00 น.  ณ ลานฝึก เขตหลังกองพันที่สิบสอง ค่ายจูปิเตอร์ เรียนวิชาฝึกเทสทูโด (TT) (พบ ไคลน์ วูล์ฟกัง) (พบ ซูกิ) <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> แสงเช้าในค่ายจูปิเตอร์ยังคงสว่างเจิดจ้าไร้เงาความมืดเหมือนทุกวัน โมนีก้าก้าวเข้าสู่ลานฝึกที่ปูด้วยหินสีเทาเรียงเป็นแนว ลมอุ่นพัดผ่านใบผมสีม่วงครามที่ถูกรวบอย่างเรียบร้อยหลังการอาบน้ำ กลิ่นเหล็กจากโล่สคูทุมที่เธอถืออยู่ในมือผสมกับกลิ่นหญ้าและฝุ่นค่ายจูปิเตอร์จนเป็นกลิ่นคุ้นเคย เธอกวาดสายตามองรอบลานก่อนจะสะดุดกับใบหน้าที่คุ้นตา ซูกิ เพื่อนสนิทที่ไม่ได้เจอกันราวสองวันยืนอยู่ใกล้ขอบลานฝึกในชุดเกราะเบาแบบเดียวกัน <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “ซูกิ!” โมนีก้าร้องเรียกพร้อมเร่งฝีเท้าเข้าไปหา ดวงตาเทาเงินเปล่งประกายยินดี “หายแล้วเหรอ” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ซูกิหันมายิ้มกว้าง ดวงตาสีน้ำตาลเข้มทอประกายอบอุ่น “ใช่ หายแล้วล่ะ ขอโทษนะที่หายไปสองวัน นึกว่าจะไม่ได้กลับมาฝึกเทสทูโดพร้อมเธอ” โมนีก้าหัวเราะเบา ๆ พลางยกโล่ขึ้นพาดบ่า “ดีแล้วที่หาย ฉันจะได้มีคู่บัดดี้เหมือนเดิม ไม่งั้นต้องเดินขบวนคนเดียวคงเซ็งแย่” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ก่อนที่ทั้งคู่จะพูดอะไรกันต่อ แสงสีเขียวมะนาวพลันส่องวาบกลางลานฝึก ร่างโปร่งใสของลาร์เรสปรากฏขึ้นกลางอากาศ ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งในชุดทหารโรมันโบราณ ใบหน้าคมคายและรอยยิ้มบางบ่งบอกถึงความเป็นครูผู้มีความอดทน “นักรบทั้งหลาย ตั้งแถว!” เสียงทุ้มชัดเจนของเขาดังก้องไปทั่วลาน “วันนี้เราจะฝึกการเคลื่อนที่ในรูปขบวนเทสทูโดภายใต้สถานการณ์จำลองต่าง ๆ และฝึกการเปลี่ยนทิศทางอย่างเป็นระบบ” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เหล่าเดมิก็อดรวมทั้งโมนีก้ากับซูกิรีบเข้าแถวตามคำสั่ง โล่สคูทุมกระทบกันเป็นเสียงแผ่ว ๆ ก้องสะท้อนในลานกว้าง ไคลน์ วูฟล์กังก็กวาดตามองทุกคนก่อนเริ่มอธิบายหลักการ “จำไว้ การเคลื่อนที่ของเทสทูโดต้องสอดคล้องกันทั้งหน่วย การเดินหน้า ถอยหลัง การเลี้ยวซ้ายหรือขวา การหันกลับ ล้วนต้องอาศัยสัญญาณมือและคำสั่งเสียงที่ชัดเจน หากคนหนึ่งผิดพลาด ขบวนทั้งแถวก็พัง" <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เขายกมือสาธิตสัญญาณต่าง ๆ ไล่ตั้งแต่การชี้ไปข้างหน้าเพื่อสั่งเดินหน้า การหมุนข้อมือเพื่อสั่งถอยหลัง จนถึงการกวักมือสั้น ๆ เพื่อให้เลี้ยวซ้ายหรือขวา จากนั้นเสียงทุ้มดังขึ้นอีกครั้ง “เริ่มฝึก เดินหน้า!”  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> โมนีก้ากระชับโล่ให้แน่น ขยับเท้าก้าวไปพร้อมเพื่อน ๆ ซูกิอยู่ด้านขวาของเธอ เคลื่อนตามจังหวะอย่างแม่นยำ โล่ทั้งหมดประกบกันเป็นกำแพงเหล็กแน่นหนา เสียงรองเท้ากระทบพื้นหินเป็นจังหวะสม่ำเสมอ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “ถอยหลัง!” ไคลน์สั่งต่อ เสียงโล่เสียดสีกันขณะทั้งหน่วยถอยพร้อมกัน โมนีก้ากัดริมฝีปากล่างเล็กน้อย พยายามรักษาระยะห่างและไม่ให้โล่เอียง “เลี้ยวซ้าย หมุน!” เสียงคำสั่งดังขึ้นต่อเนื่อง ขบวนทั้งหน่วยหมุนตัวโดยไม่เสียรูป เธอขยับตามสัญญาณมือที่ซูกิส่งต่ออย่างรวดเร็ว สายตาเทาเงินกวาดมองขอบโล่รอบตัวเพื่อให้แน่ใจว่าตำแหน่งยังคงแน่น <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> หลังจากการเคลื่อนที่พื้นฐานเสร็จสิ้น ไคลน์ส่งสัญญาณให้ผู้ช่วยฝึกโยนก้อนทรายใส่แนวโล่เพื่อจำลองการโจมตีเบื้องต้น “รักษาแนว!” เสียงสั่งดังพร้อมกัน โมนีก้ากับซูกิยกโล่ขึ้นรับแรงกระแทก ก้อนทรายกระเด็นกระทบโล่เป็นเสียงดังกราว แต่แนวขบวนยังคงแน่นหนาไม่ขยับ เหงื่อเริ่มผุดตามไรผมสีม่วงครามของโมนีก้า เธอสูดลมหายใจลึก พยายามรักษาจังหวะก้าวและแรงผลักดันโล่ให้มั่นคง ซูกิเหลือบตามองแล้วส่งรอยยิ้มกำลังใจให้ เธอจึงยิ้มตอบแม้ในจังหวะที่ต้องผลักโล่ต้านแรงโจมตีจำลอง <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เมื่อสิ้นเสียงคำสั่งสุดท้าย ไคลน์ปรบมือดังหนึ่งครั้ง “ดีมาก ทุกคน! วันนี้ถือเป็นการเริ่มต้นที่ยอดเยี่ยม จำไว้ว่าความพร้อมเพรียงคือหัวใจของเทสทูโด พลังของพวกคุณอยู่ที่การเป็นหนึ่งเดียว” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> หลังฝึกจบ โมนีก้าปล่อยโล่ลงข้างลำตัว หอบหายใจหนักแต่แววตาเทาเงินส่องประกายตื่นเต้น เธอหันไปมองซูกิที่ยกนิ้วโป้งให้พร้อมรอยยิ้มเหนื่อย ๆ ทั้งคู่หัวเราะเบา ๆ ร่วมกันในขณะที่เหงื่อไหลตามขมับ ความเหนื่อยล้าที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจจากการฝึกที่ทำให้หัวใจเต้นแรงยิ่งกว่าครั้งไหน ๆ<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วิชาฝึกเทสทูโด (2 / 4)<p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">รางวัล: พูดคุยกับ NPC ความสนิทสนม +5 ไคลน์ วูล์ฟกัง<p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"> อัสทริก เดวอน ซูกิ<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;">พูดคุยกับ TGC ความสนิทสนม +7<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;">โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ TGC +5 <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">กลิ่นหอมจาก น้ำหอม Unisex  - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ +5 (โรลเพลย์ที่ลงท้ายด้วย 0 2 4 6 8 - ใช้ได้กับรุ่นพี่และเพื่อนร่วมรุ่นเท่านั้น)

หน้า: [1] 2

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver

Training Ground ⋘ ลานฝึก ⋙