FORUM ⋘ ฟอรัม ⋙
<div align="center" style="list-style-type: none;">
<style>
#boxsystems01 {
border-radius: 0px;
border: 5px double #96A07C;
padding: 3px;
box-shadow: #96A07C 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/YEVlOso.png");}
</style>
<style>
#boxsystems02 {
width: 800px;
border-radius: 0px;
padding: 50px;
box-shadow: #f4f4f4 0px 0px 10px;
background-color: ;}
</style>
<style>
#boxsystems03 {
width: 520px;
border-radius: 20px;
border: 6px double #11a263;
padding: 3px;
box-shadow: #bbe9ff 0px 0px 3em;
background-image: url(" ");}
</style>
<style>
.shadow {
text-shadow: 1px 1px 5px #fff;
}
</style>
<div id="boxsystems01">
<p><br></p><p><br></p><p><br></p>
<div id="boxsystems02">
<p><span style="font-family: Georgia;"><font style="" color="#ceb565" size="2"><br></font></span></p><p><font face="Georgia" size="7" color="#96a07c"><span class="shadow" style="">FORUM</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font size="2" face="Sarabun" color="#bdb3ab">⋘ ฟอรัม ⋙</font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><br><img src="static/image/hrline/15.png" border="0" alt=""><br><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><img src="https://i.imgur.com/tILo212.png" width="700" _height="700" border="0"></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><br><img src="static/image/hrline/15.png" border="0" alt=""><br><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><span style="white-space-collapse: preserve;"><font color="#96a07c"><b style="">ฟอรัม</b> </font><font color="#4e5646">หัวใจแห่งกรุงโรมใหม่ ณ ที่แห่งนี้ คือศูนย์กลางแห่งการพบปะสังสรรค์ ของเหล่าเทพและชาวโรมัน
ยามรุ่งอรุณ แสงแดดสีทองสาดส่องลงมา ต้องกับรูปปั้นเทพเจ้าที่ตั้งตระหง่านอยู่รายรอบฟอรัม เสาโรมันสีขาวสะอาด เรียงรายอย่างเป็นระเบียบ สะท้อนความยิ่งใหญ่แห่งอดีตกาล เสียงน้ำพุที่ดังกระเซ็นเบา ๆ ช่วยเติมเต็มความสดชื่นให้กับบรรยากาศ
เดินลึกเข้าไปอีกหน่อย จะพบกับซุ้มไม้เลื้อยที่ปกคลุมไปด้วยเถาวัลย์องุ่นเขียวขจี ร่มรื่น เย็นสบาย เหมาะแก่การพักผ่อนหย่อนใจเป็นอย่างยิ่ง
เรียกได้ว่าที่นี่คือโอเอซิสแห่งความสงบ ท่ามกลางความวุ่นวายของค่ายจูปิเตอร์ เหล่าเดมิก็อด และพลเมืองโรมัน ต่างแวะเวียนมาพักผ่อนกายาและสงบจิตใจ ณ ฟอรัมแห่งนี้
บางคนนั่งอ่านหนังสือ ใต้ร่มเงาของซุ้มไม้เลื้อย บางคนสนทนาพูดคุยกับเพื่อนฝูงอย่างออกรส บางคนก็เพียงนั่งเหม่อมองท้องฟ้า และสูดอากาศบริสุทธิ์ให้เต็มปอด
ไม่ว่าคุณจะต้องการความผ่อนคลายหรือแรงบันดาลใจ ฟอรัมแห่งกรุงโรมใหม่ พร้อมต้อนรับคุณเสมอ</font></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font face="Noto Serif Thai" color="#696969"><span style="font-size: 14.6667px; white-space-collapse: preserve;"><br></span></font></p><p><font color="#fff" style="">
<font color="#fff" style="">
<iframe width="0" height="0" src="https://www.youtube.com/embed/BfdSQajoQSI?autoplay=1&loop=1&playlist=BfdSQajoQSI" frameborder="0" allow="autoplay; encrypted-media" allowfullscreen=""></iframe>
</font>
</font></p><font color="#fff" style="">
</font></div><font color="#fff" style=""><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"><br><br><br></font></font></font></font></div></div><font color="#fff" style="">
<style type="text/css">BODY{background:url("https://i.imgur.com/ivpDYPP.png"); background-attachment:fixed; }</style><style type="text/css">.head1 {background-color:none ;}.head2 {background-color:none ;}</style>
<style name="captain" type="text/css">
img:hover{
-webkit-transform:scale(1.1);
transform:scale(1.1);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}
</style>
<style type="text/css">
::-webkit-scrollbar {width: 5px; height: 0px;}
::-webkit-scrollbar-track-piece {background: #837c6c;}
::-webkit-scrollbar-thumb { background-color: #837c6c; border-radius:0px; }</style>
<style type="text/css">
::-webkit-scrollbar{width:5px;}
::-webkit-scrollbar-track-piece:decrement{ background:#837c6c!important; }
::-webkit-scrollbar-track-piece:increment { background:#837c6c!important; }
::-webkit-scrollbar-button{ background:#837c6c!important; height: 00px!important; }
::-webkit-scrollbar-thumb{ background: #e6ded7!important; border-top:5px solid #bdb3ab; border-bottom:5px solid #bdb3ab; }
::-webkit-scrollbar-thumb:hover{ background:#bdb3ab!important; border-top:5px solid #e6ded7;border-radius:0px; border-bottom:5px solid #e6ded7;border-radius:0px; }</style>
<style name="captain" type="text/css">
a.navvi{
-webkit-transition: 1.0s;
-moz-transition: 1.0s;
margin:1px;
display:inline-block;
text-align:center;
background: #fff;
color:#7c6652;
width:75px;
padding:2px;
overflow: hidden; }
a.navvi:hover{
color: #fff;
background: #fff;
border-radius: 0px 0px 0px 0px;
-moz-border-radius: 0px 0px 0px 0px;
-webkit-border-radius: 0px 0px 0px 0px;}
#h1{padding:2px;background: #fff;width:380px; position:fixed;}</style>
</font>
<style>
/* Response Container */
.response-container {
max-width: 900px;
margin: 30px auto;
background: #fff;
border-radius: 15px;
box-shadow: 0 6px 15px rgba(0, 0, 0, 0.1);
padding: 30px;
border-left: 8px solid #b76e79; /* Soft pastel pink */
border-top: 4px solid #b76e79; /* Soft pastel blue */
}
/* Character Info Section */
.character-info {
display: flex;
align-items: center;
margin-bottom: 20px;
}
.character-info img {
width: 120px;
height: 120px;
border-radius: 50%;
margin-right: 20px;
border: 4px solid #b76e79;
}
.character-info .name {
font-size: 4em;
font-weight: bold;
color: #b76e79; /* Pastel pink */
}
.character-info .status {
font-size: 3em;
color: #777;
font-style: Kanit;
}
/* Dialogue Box */
.dialogue-box {
background: #f5eced; /* Very light pastel blue */
border-radius: 12px;
padding: 80px;
font-size: 3.2em;
line-height: 1.7;
border: 1px solid #b76e79;
box-shadow: inset 0 2px 5px rgba(0, 0, 0, 0.05);
}
.dialogue-box p {
margin: 0;
color: #555;
}
/* Quote Section */
.quotee {
margin: 25px 0;
padding: 20px;
font-style: italic;
color: #a09f9f;
background: #f7f7f7;
border-left: 6px solid #b76e79;
border-radius: 8px;
}
/* Footer */
.footer {
text-align: right;
font-size: 3em;
color: #888;
}
/* Hover effects */
.response-container:hover {
box-shadow: 0 12px 20px rgba(0, 0, 0, 0.15);
}
.dialogue-box:hover {
background: #f9f9f9;
}
</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Cardo'); Cardo {font-family: 'Cardo';} </style>
<div class="response-container">
<!-- Character Info -->
<div class="character-info">
<img src="https://i.imgur.com/lGHC0Ur.png" alt="Character Avatar">
<div>
<div class="name"><font face="Cardo"><font size="5">DENISTA NORTARA</font></font></div>
<div class="status"><font face="Kanit"><font size="3">Lovers of Pleasure From Wolf House</font></font></div>
</div>
</div>
<!-- Dialogue -->
<div class="dialogue-box"><font face="Kanit"><font size="3">
<p><p style="text-indent: 2.5em;">ผ่านมาได้ราว ๆ 7 วันแล้วหลังจากเธอเข้ามาอยู่ในค่ายจูปิเตอร์ เทศกาลแห่งครอบครัวได้ผ่านไปแล้ว สิ่งที่รออยู่ตอนนี้คือการข้ามปีที่วนกลับมาอีกครั้ง ปีใหม่นี้เดนิสต้าไม่ได้อยู่ที่บ้านเกิด ไม่ได้อยู่ที่บ้านหมาป่า ไม่มีญาติสนิทมิตรสหาย … ใกล้เคียงกับคำว่าไม่มีอะไรเลย จากพื้นที่ของค่ายที่เต็มไปด้วยเด็ก ๆ เปลี่ยนมาเป็นบรรยากาศคึกครื้นของเมืองที่เคยหายไปจากแผนที่ <b>‘กรุงโรมใหม่’</b> สถานที่ร่วมตัวของครึ่งเทพโรมันที่ไม่รู้จะไปที่ไหนในช่วงสิ้นปีที่ถึงแม้จะไม่มีกิจกรรมโดดเด่นหรือกำหนกการพิเศษ แต่ก็ยังมีฝูงชนมากมายพากันเดินทางมาเช่นเดียวกับเธอ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เดนิสต้าไม่ได้ใส่ใจว่ามีใครบ้างที่เธอรู้จักมาร่วมชมบรรยากาศนับถอยหลัง เธอรู้แค่ว่า.. เลทิเซียอยู่กับแฟนสาว อิซิเลียกำลังสวดภาวนาบูชาเทพีที่เกี่ยวข้องกับสายเลือดของเธอ ทาราสก็ออกไปท่องท้องฟ้า ส่วนชายลึกลับแบบดานิโล ไม่รู้สิ เขาคนไหนไปไหนก็ไม่ทราบได้
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ภายในฟอรัม หัวใจแห่งกรุงโรมใหม่ที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของผู้คน เดนิสต้านั่งอยู่บนม้านั่งหินอ่อนปล่อยให้แผ่นหลังพิงกับเสาโรมันต้นหนึ่งที่ทำหน้าที่ค้ำยันศาลาอันแสนจะงดงาม ในมือของเธอมีวรรณกรรมรักโรแมนติกสุดร้อนแรงกางอยู่ทว่าสายตาของเธอกลับไม่ได้จดจ้องที่ตัวอักษรเหล่านั้น , เธอเห็น.. คู่รัก พี่น้อง ครอบครัว สารพัดความสัมพันธ์ที่ผ่านไปมา ชั่วขณะหนึ่งเมื่อมองพวกเขา เธอรู้.. แปลกแยก
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนตรคู่งามที่มีสีราวกับมณีแห่งดวงจันทร์เคลื่อนหลบไปทางอื่น ข้ามรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ รวมไปถึงบทสนทนา สนใจแค่เพียงธรรมชาติและแสงสว่างที่โอบล้อมราวกับประชดประชัน <font color="#b76e79"><i>‘ ฉันไม่ชอบเลย.. ’</font></i> หญิงสาวคร่ำครวญอยู่ในใจเกี่ยวกับโลกที่มีแค่เวลากลางวัน มันทำให้บางสิ่งขาดหาย เสน่ห์ของชีวิตเริ่มเลือนลาง รวมไปถึงเริ่มทำให้คนเราโหยหาสิ่งที่เสียไปโดยไม่รู้ตัว <font color="#b76e79"><i>‘ นับถอยหลังเข้าปีใหม่ทั้งที่ฟ้ายังสว่างเนี่ยนะ ’</font></i>มือข้างหนึ่งของเธอยกขึ้นลูบใบหน้าเสียงขู่ในลำคอราวกับสัตว์กินเนื้อตัวเล็กลอดออกมาจากริมฝีปากบาง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#68927b">“ ใกล้นับถอยหลังแล้ว !! ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เสียงตะโกนประกาศถึงช่วงเวลาสำคัญที่ใกล้เข้ามาดังขึ้นต่อเป็นทอด ๆ เช่นเดียวกับผืนฟ้าที่เริ่มมีใยสีทมิฬถักทอแซมเข้ามา 23:58 นาฬิกา คือช่วงเวลาที่รัตติกาลกลับมาเยือนโลกเล็ก ๆ ของพวกเรา ดวงตาของเดนิสต้าเบิกกว้าง แผ่นหลังของเธอผละออกจากเสาโรมันที่เย็นเฉียบ ริมฝีปากที่เคยปิดสนิทเริ่มเผยอออกจากกันด้วยความตื่นตาตื่นใจที่คิดไม่ถึง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เราเสียรัตติกาลมาเกือบครึ่งปี.. แต่ดันรู้สึกเหมือนเสียมันไปนานเกือบทั้งชีวิต
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
โคมไฟต่าง ๆ ตามพื้นและเสาที่ไม่ได้ทำหน้าที่ของพวกมันมานานเริ่มกลับมาเคลื่อนไหวอีกครั้ง เปลวไฟในโคมเหล่านั้นโชติช่วงเช่นเดียวกับอนาคตที่ผู้คนพากันวาดฝันถึงปีที่กำลังจะมาถึง มุมปากของเธอยกขึ้นช้า ๆ เป็นความพึงพอใจในแบบที่หาได้ยากจากลูกแมวจอมหยิ่ง <font color="#b76e79">“ ปีใหม่.. ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79"><i>‘ ถึงโชคชะตา ’</i></font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#c38b19">“ จะนำถอยหลังแล้ว เร็วเข้า ๆ ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79"><i>‘ ขอให้ปีหน้าเป็นปีที่เราได้กลางคืนกลับมา ’</i></font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#5a9ca0">“ โอ๊ย อย่าเบียดฉัน ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79"><i>‘ ขอให้เป็นปีที่มีความสุข ’</i></font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#ffaef4">“ กรี๊ดดด ผู้ชายคนนั้นของฉันย่ะ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79"><i>‘ ขอให้ช่วงอายุ 20 ไม่ใจร้ายกับฉันจนเกินไป ’</i></font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8ccb9f">“ พี่สาว ปีใหม่ทั้งทีพี่คงไม่ได้จะนั่งเฉย ๆ หรอกใช่ไหม? ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ท่ามกลางความวุ่นวายโอบล้อมอยู่รอบกาย มีเด็กสาวหน้าตาเกลี้ยงเกลาคนหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าเธอพร้อมกับเอียงคอถามด้วยน้ำเสียงสดใส แม้มันจะขัดช่วงเวลาอธิฐานอันแสนสำคัญ แต่ก็ไม่ได้ทำให้เดนิสต้ารู้สึกขุ่นเคือง เธอมองดูรอยยิ้มไร้เดียงสาของเด็กหญิงตัวน้อยก่อนจะตอบเสียงเบา <font color="#b76e79">“ มันก็ไม่ใช่ความคิดที่เลวร้ายอะไรไม่ใช่เหรอ? ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เด็กคนนั้นมีสีหน้าบูดบึ้งขึ้นมาทันตา <font color="#8ccb9f">“ ไม่ได้สิ ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8ccb9f">“ ช่วงข้ามปีแบบนี้สมควรได้จูบกับคนหน้าตาดีสักคนต่างหาก ! ”</font> คำตอบของเด็กน้อยที่ตัวพึ่งจะสูงเลยเอวของเธอได้ไม่เท่าไหร่กำลังทำให้คนที่จะอายุครบ 20 บริบูรณ์ในปีหน้าถึงกับสำลัก เดนิสต้าหัวเราะออกมาโดยไม่คิดจะอดกลั้นเลยสักนิด
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79">“ แก่แดดชะมัด ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#8ccb9f">“ อย่ามาว่าหนูนะ !! ”</font> เด็กคนนั้นก้าวเข้ามาดึงมือของเดนิสต้าให้ลุกขึ้น ด้วยเรี่ยวแรงไม่ธรรมดา หรืออาจจะเป็นเพราะความใจอ่อนของคนที่อายุมากกว่า เดนิสต้าลุกขึ้นตามการชักนำของอีกฝ่าย ก้าวเท้าสั้น ๆ ไปตามทางเดิน ฝ่าเข้าไปท่ามกลางฝูงชนเพื่อให้ได้เป็นส่วนหนึ่งของความปรารถนาอันแรงกล้าที่ทุกคนมีร่วมกัน
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79"><i>‘ แด่ปีใหม่ที่รุ่งโรจน์ ’</i></font>
<div align="center"><img src="https://i.imgur.com/W8OecTP.gif" width="450" border="0"></div>
<p style="text-indent: 2.5em;">
เสียงพลุและประกายไฟวูบวาบแหวกว่ายอยู่บนท้องฟ้า บางอันเป็นรูปทรงธรรมดา บางอันเป็นรูปทวยเทพที่เคลื่อนไหวได้ หรือไม่ก็รูปสถานที่สำคัญ แสงสีมากมายสาดส่องลงกระทบกับผู้คนเกิดเป็นความงดงามที่แตกต่างกันออกไป พร้อมกันกับในช่วงเวลานั้นเสียงตะโกนนับถอยดังขึ้นส่งต่อเป็นทอด ๆ เช่นเดียวกับความคาดหวังที่ลุกโชนในจิตใจของผู้คน
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#000000"><i><b>“ 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 … ”</i></b></font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font size="5"><b><font color="#000000">“ HAPPY NEW YEAR !!!!! ” </b></font></font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
กระดาษสีเรืองแสงสะท้อนวิบวับโปรยลงมาอ่อนโยน นัยน์ตาสีฟ้าอร่ามสะท้อนภาพพลุหลากสีราวกับมีประกายนั้นอยู่ในแววตา เสียงกรีดร้องด้วยความยินดี การกระโดดโผเข้ากอดกันและกันของผู้คนที่ร่วมนับถอยหลัง รวมไปถึงรอยยิ้มสุขสำราญเปื้อนหน้าที่คล้ายว่าวางทุกความหนักใจทิ้งไปด้านหลัง บรรยากาศของค่ำคืนแห่งปีใหม่ที่ไม่เคยมีสิ่งใดมาทดแทนได้
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79"><i>‘ สวัสดีปีใหม่ ’</i></font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
…
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#b76e79"><i>‘ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ เจ้าปี 2025 ’</i></font>
</p>
</font></font></div>
<!-- Optional Quote -->
<div class="quotee"><font face="Kanit"><font size="3">
สวัสดีปีใหม่นะคะสมาชิกทุกคน
</font></font></div>
<!-- Footer -->
<div class="footer">
<p>Timeline at [ 00:00 | 01/01/2025 ]</p>
</div>
</div>
<div align="center"><br>
<div class="waves">
<div class="wvtop">
<svg xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" viewBox="0 0 1440 320"><path fill="var(--accent4-25)" fill-opacity="1" d="M0,96L80,96C160,96,320,96,480,85.3C640,75,800,53,960,64C1120,75,1280,117,1360,138.7L1440,160L1440,0L1360,0C1280,0,1120,0,960,0C800,0,640,0,480,0C320,0,160,0,80,0L0,0Z"></path><path fill="var(--accent3-25)" fill-opacity="1" d="M0,160L80,138.7C160,117,320,75,480,58.7C640,43,800,53,960,48C1120,43,1280,21,1360,10.7L1440,0L1440,0L1360,0C1280,0,1120,0,960,0C800,0,640,0,480,0C320,0,160,0,80,0L0,0Z"></path><path fill="var(--accent2-25)" fill-opacity="1" d="M0,288L80,277.3C160,267,320,245,480,250.7C640,256,800,288,960,277.3C1120,267,1280,213,1360,186.7L1440,160L1440,0L1360,0C1280,0,1120,0,960,0C800,0,640,0,480,0C320,0,160,0,80,0L0,0Z"></path><path fill="var(--accent1-25)" fill-opacity="1" d="M0,128L80,144C160,160,320,192,480,192C640,192,800,160,960,149.3C1120,139,1280,149,1360,154.7L1440,160L1440,0L1360,0C1280,0,1120,0,960,0C800,0,640,0,480,0C320,0,160,0,80,0L0,0Z"></path></svg>
</div>
<div class="wvicon"><img src="https://i.imgur.com/Uyj2Bee.gif/100"></div>
<div class="wvhead">
<strong><br></strong><strong><br></strong><strong><br></strong><strong><br></strong><strong><br></strong>
<em><br></em>
</div>
<div class="wvtext"><div class="wvtext"><div style="text-align: center;"><span style="color: transparent; font-size: 30px; font-style: italic; font-weight: 900; letter-spacing: -1.5px; -webkit-text-stroke: 1px var(--accent); text-align: start; font-family: Poppins;">Daemon Kannel</span></div><span style="font-family: Kanit; font-size: large; font-weight: 700; text-align: start; text-transform: uppercase; color: var(--text);"><div style="text-align: center;"><span style="color: var(--text);"><br>18 · สิงหาคม · 2025</span><span style="color: var(--text);"> </span><span style="color: var(--text);">·</span><span style="color: var(--text);"> 16.45 </span><span style="color: var(--text);">น.</span></div></span></div><div class="wvtext"><div class="wvtext"><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font face="Sarabun" size="3" style=""><font color="#000000"> </font></font><font color="#000000" face="Sarabun" size="3">เดม่อนเดินออกมาจากวิลล่าของแลร์รี่ในย่านวิลล่าของที่พักอาศัย เขารีบเดินไปยังทางแยกที่นำไปสู่ใจกลางค่าย ซึ่งก็คือฟอรัมแห่งกรุงโรมใหม่ แสงแดดสีทองยามบ่ายสาดส่องลงมาต้องกับรูปปั้นเทพเจ้าและเสาโรมันที่ตั้งตระหง่าน บรรยากาศเงียบสงบและร่มรื่นกว่าที่เขาคาดไว้มาก เขาเดินลัดเลาะตามทางเดินที่ปูด้วยหินอ่อนสีขาวนวลจนมาถึงบริเวณที่เต็มไปด้วยซุ้มไม้เลื้อยองุ่นเขียวขจี</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font color="#000000" face="Sarabun" size="3">เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ สัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกไม้ป่าผสมกับกลิ่นดินที่ชื้นจากน้ำพุที่อยู่ไม่ไกล เดม่อนเลือกนั่งลงบนม้านั่งหินอ่อนตัวหนึ่งที่อยู่ใต้ซุ้มไม้เลื้อย มันให้ความรู้สึกเย็นสบายและเป็นส่วนตัวอย่างยิ่ง เขาลองสังเกตผู้คนรอบข้าง เห็นบางคนกำลังนั่งอ่านหนังสือ บ้างก็กำลังพูดคุยกันอย่างออกรส บางคนก็นั่งเหม่อมองท้องฟ้าอย่างใจลอย</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font color="#000000" face="Sarabun" size="3">เมื่อแน่ใจว่าได้ที่ที่เหมาะสมแล้ว เดม่อนก็หยิบแท็บเล็ต 'อิคารัส มิเรอร์' ที่ได้จากแลร์รี่ออกมา มันให้ความรู้สึกมั่นคงและแข็งแรงกว่าที่คิด เขาใช้นิ้วมือปัดหน้าจอเบาๆ เพื่อเปิดเครื่อง โลโก้รูปปีกลาบราสก็ปรากฏขึ้นพร้อมกับเสียงดนตรีที่ไพเราะราวกับมีคนบรรเลงไวโอลินอยู่ใกล้ๆ</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font color="#000000" face="Sarabun" size="3">เดม่อนเริ่มสำรวจแอปพลิเคชันที่มีมาให้ในเครื่อง และพบกับ 'เดดาลัส สโตร์' เขาแตะเข้าไปดูและเริ่มเลื่อนดูรายการแอปที่น่าสนใจ สายตาของเขาไปสะดุดเข้ากับแอปหนึ่งซึ่งเป็นรูปวงกลมสีส้มที่มีรูปผึ้งตัวเล็กๆ อยู่ตรงกลาง มันมีชื่อว่า 'โซเชียล เนคทาร์'</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font color="#000000" face="Sarabun" size="3">ด้วยความสนใจ เดม่อนจึงแตะที่ปุ่มดาวน์โหลด รอเพียงไม่กี่วินาที แอปพลิเคชันก็ถูกติดตั้งลงบนเครื่องเรียบร้อย เมื่อเปิดใช้งาน หน้าจอจะขึ้นมาให้เขาสร้างบัญชีผู้ใช้ใหม่ เดม่อนพิมพ์ชื่อผู้ใช้ว่า "Daemon" และใส่รหัสผ่านตามที่เขาตั้งใจไว้ "****" จากนั้นจึงกดปุ่ม 'สร้างบัญชี'</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font color="#000000" face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: Sarabun; font-size: medium;"> </span><font color="#000000" face="Sarabun" size="3">เพียงไม่นาน ระบบก็แสดงผลว่าสร้างบัญชีสำเร็จ เดม่อนยิ้มเบาๆ ก่อนจะเริ่มสำรวจหน้าไทม์ไลน์ที่ว่างเปล่าของเขา เขารู้สึกว่าโลกใหม่ที่กว้างใหญ่กว่าการเดินทางกำลังรอให้เขาได้ออกไปสำรวจและเรียนรู้ด้วยแท็บเล็ตเครื่องใหม่นี้</font></div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><font face="Sarabun" size="3"><div align="left" style="color: rgb(0, 0, 0); text-align: justify; outline-style: none;"><br></div><div align="left" style="color: rgb(0, 0, 0); text-align: justify; outline-style: none;"><br></div><div align="left" style="text-align: center; outline-style: none;"><font color="#b7011f"><b>สมัครไอดี Social Nectar</b></font></div></font></div></div></div></div></div><div class="wvtext"><br></div>
<div class="wvbot">
<svg xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" viewBox="0 0 1440 320"><path fill="var(--accent4-25)" fill-opacity="1" d="M0,96L80,96C160,96,320,96,480,122.7C640,149,800,203,960,202.7C1120,203,1280,149,1360,122.7L1440,96L1440,320L1360,320C1280,320,1120,320,960,320C800,320,640,320,480,320C320,320,160,320,80,320L0,320Z"></path><path fill="var(--accent3-25)" fill-opacity="1" d="M0,96L80,128C160,160,320,224,480,245.3C640,267,800,245,960,202.7C1120,160,1280,96,1360,64L1440,32L1440,320L1360,320C1280,320,1120,320,960,320C800,320,640,320,480,320C320,320,160,320,80,320L0,320Z"></path><path fill="var(--accent2-25)" fill-opacity="1" d="M0,32L80,53.3C160,75,320,117,480,133.3C640,149,800,139,960,149.3C1120,160,1280,192,1360,208L1440,224L1440,320L1360,320C1280,320,1120,320,960,320C800,320,640,320,480,320C320,320,160,320,80,320L0,320Z"></path><path fill="var(--accent1-25)" fill-opacity="1" d="M0,160L80,138.7C160,117,320,75,480,85.3C640,96,800,160,960,197.3C1120,235,1280,245,1360,250.7L1440,256L1440,320L1360,320C1280,320,1120,320,960,320C800,320,640,320,480,320C320,320,160,320,80,320L0,320Z"></path></svg>
</div>
</div>
<a href="https://necromancercoding.tumblr.com/" class="ncredit"></a><a href="https://necromancercoding.tumblr.com/" class="ncredit" style="display: inline !important;">NC</a>
<style>.waves { --accent: #b7011f; --accent1-25: #b7011f; --accent2-25: #fdc4e2; --accent3-25: #b7011f; --accent4-25: #b7011f; --text:#666; --bckg:#fff; }</style><link rel="stylesheet" href="https://dl.dropboxusercontent.com/scl/fi/50ognhvddbgrdql71m9ys/waves.css?rlkey=zzfy7ubvad00156x4dydsxjv6&st=r13bibt5&dl=0"></div>
<span id="docs-internal-guid-e769acf2-7fff-59a8-651a-706f66c00c2a"><h1 dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"><font face="TH SarabunPSK" style="" size="5" color="#696969"></font></span></h1><h1 dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" style="" size="5" color="#696969">วันที่ 08 เดือน กันยายน ปี 2025</font></span></h1><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><b>ช่วงสายถึงช่วงบ่าย เวลา 13.00 - 14.00 น. ณ ฟอรัม กรุงโรมใหม่ ค่ายจูปิเตอร์ (พบ หยาน)</b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"> บนถนนหินอ่อนหน้าฟอรัม ที่คลาคล่ำด้วยผู้คน โมนีก้าเดินทอดน่องพลางกวาดตามองรอบ ๆ ด้วยความเพลิดเพลิน บ้างเห็นเดมิก็อดวัยรุ่นนั่งอ่านหนังสือใต้ร่มเงาเสาโรมัน บ้างก็เป็นกลุ่มชาวนิวโรมกำลังถกเถียงกันอย่างออกรส บรรยากาศทั้งผ่อนคลายและคึกคักในเวลาเดียวกัน ราวกับเมืองนี้ไม่มีวันหลับใหล ร่างเล็กในชุดกระโปรงพลิ้วหยุดมองกลุ่มนักดนตรีริมถนนที่กำลังบรรเลงพิณด้วยทำนองสดใส จังหวะเสียงหัวเราะเด็ก ๆ ดังแทรกขึ้นมาอย่างสดชื่น แต่ในเสี้ยววินาทีเดียว ลูกบอลหนังลูกหนึ่งถูกเตะออกแรงเกินไป มันพุ่งทะยานอัดเข้ากับศีรษะของชายหนุ่มร่างสูงที่เดินสวนมาทางเธอโดยไม่ทันตั้งตัว</font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font color="#696969">เสียง</font><b style=""><font color="#ff0000"> </font></b></span><span style="background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><b style=""><font color="#ff0000">ปึก!</font></b></span><span style="color: rgb(105, 105, 105); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ดังขึ้น ชายหนุ่มผมดำสะดุ้งเฮือก เซถอยข้างหนึ่งไปทันที ก่อนจะเสียหลักล้มโครมเข้ามาชนโมนีก้าเต็มแรง ร่างสูงโปร่ง 183 เซนติเมตรกระแทกเข้ากับร่างเล็กที่สูงเพียง 162 (นับรวมส้นสูง) อย่างจัง</span></font></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"><font color="#696969"> </font><b style=""><font color="#9932cc"> </font></b></span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><b style=""><font color="#9932cc">“ว๊ายยย!” </font></b><font color="#696969">โมนีก้าร้องเสียงหลง ร่างเล็กแทบจะหงายหลังไปกับแรงชน เธอรีบก้าวถอยหลังสองก้าว แต่ไม่ทัน!! ไหล่ของชายหนุ่มทับลงมาจนเธอต้องยกแขนยันตัวเองไว้กับอกอีกฝ่ายแทน ชั่วครู่เดียว โลกเหมือนหยุดนิ่ง เสียงผู้คนรอบข้างยังคงดังระงม แต่ในสายตาของโมนีก้ากลับเห็นเพียงใบหน้าคมเข้มที่ก้มลงมาใกล้จนลมหายใจปะทะแก้มเธอ</font></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"><font color="#696969"> </font><b style=""><font color="#9932cc"></font></b></span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><b style=""><font color="#9932cc">“โอ๊ยยย ทำไมต้องเป็นฉันทุกทีนะ…</font></b><font color="#696969">” เธอร้องโวยวายพึมพำในลำคอพลางทำหน้าเอ๋อแต่แก้มขึ้นสีแดงจัด</font></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">ชายหนุ่มที่เพิ่งโดนบอลอัดรีบยันตัวลุกขึ้นดวงตาคมกริบยังแฝงความตกใจอยู่ชัด เขาเอ่ยเสียงทุ้มขรึม</font><b style=""><font color="#8b0000"> “ผม…ขอโทษครับ” </font></b><font color="#696969">พร้อมกับยื่นมือมาช่วยพยุงร่างเล็กขึ้นจากพื้น โมนีก้าพยายามจะยืมแต่ก็เซถอยหนึ่งก้าว หัวฟูเล็กน้อยเพราะแรงชน เธอปัดกระโปรงกับแขนเสื้อเบา ๆ แล้วเชิดหน้ามองเขาด้วยแววตาคล้ายดุแต่ก็ซ่อนรอยยิ้มไว้ไม่มิด</font><b style=""><font color="#9932cc"> “โชคดีนะที่ฉันกระดูกยังไม่หักน่ะ”</font></b><font color="#696969"> เธอประชดเล่น ๆ ขำ ๆ แล้วทำมือประมาณว่าไม่เป็นอะไรกับชายคนนั้น</font></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">โมนีก้ากลอกตาเบา ๆ พลางยกมือขึ้นโบกไปทางเด็กน้อยเจ้าของลูกบอลที่จะรีบวิ่งมาขอโทษ </font><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#9932cc"><b>“ไม่เป็นไรจ้ะ ไปเล่นเถอะ ๆ” </b></font><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">จากนั้นเธอจึงหันกลับไปมองชายหนุ่มอีกครั้ง โมนีก้ายังทำหน้าบึ้งปากยื่นเหมือนเด็กโดนแกล้ง เธอพยายามจะสะบัดชายกระโปรงแล้วถอยหลังสองก้าว แต่ด้วยความซุ่มซ่ามของตัวเองปลายส้นสูงกลับไปสะกิดก้อนหินเล็ก ๆ ที่วางเรียงตามขอบถนน ทำให้เธอเสียหลักนิดหน่อยจนต้องเอื้อมมือไปคว้าแขนเสื้อของชายหนุ่มตรงหน้าไว้แน่น</font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">ดวงตาของเขามองลงมาเงียบ ๆ ไม่มีคำพูด ไม่มีรอยยิ้ม มีเพียงความขรึมสงบที่เหมือนสายน้ำลึกที่ไม่มีใครอ่านออก โมนีก้าหงุดหงิดเข้าไปใหญ่แต่ก็ต้องเก็บความรู้สึกของตนเองเอาไว้แม้ในใจอยากโวยวายก็ตามแต่น้ำเสียงติดห่วน ๆ เห็นได้ชัด </font><b style=""><font color="#9932cc">“ขอโทษทีค่ะ”</font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">ชายหนุ่มไม่ตอบ แต่กลับยื่นมือมาช่วยจับข้อศอกเธอไว้ให้ยืนมั่นคงกว่าเดิม ความอบอุ่นจากมือที่ใหญ่กว่ามากทำให้โมนีก้าหยุดชะงักไปชั่วครู่ ดวงตาเทาเงินเงยขึ้นสบกับดวงตาคมลึกของเขา พริบตานั้นเอง ความรู้สึกเหมือนถูกอ่านทะลุเข้าไปถึงข้างในหัวใจแวบขึ้นมาจนเธอเป็นฝ่ายสะบัดหน้าหันไปทางอื่นแทน</font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"><font color="#696969"> </font><b style=""><font color="#9932cc"> </font></b></span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><b style=""><font color="#9932cc">“อะแฮ่ม!” </font></b><font color="#696969">เธอกระแอมเล็ก ๆ แก้เก้อแล้วรีบพูดกลบเกลื่อน </font><b style=""><font color="#9932cc" style="">“ก็ได้…ถือว่าหายกันแล้วกันนะคะ แต่คราวหน้าระวังหน่อยก็ดีค่ะ” </font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">หยานยังคงนิ่งเงียบ สีหน้าสงบเย็นเหมือนไม่ได้ใส่ใจกับเสียงบ่นของเธอ แต่แทนที่จะผละไป เขากลับเหลือบสายตามองไปยังกลุ่มเด็ก ๆ ที่เป็นต้นเหตุ ลูกบอลถูกเด็กชายตัวเล็กรีบวิ่งเข้ามาเก็บอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ราวกับจะขอโทษ แต่หยานเพียงพยักหน้าเบา ๆ ให้เด็กคนนั้น ก่อนจะหันกลับมามองโมนีก้าอีกครั้ง คราวนี้สายตาเขานิ่งลึกขึ้นกว่าเดิม คล้ายจะบอกอะไรบางอย่างโดยไม่ใช้คำพูด โมนีก้าชะงักไปครู่หนึ่ง หัวใจเต้นแรงแบบไม่เข้าใจตัวเอง ก่อนจะหลุดพูดพึมพำออกมา</font><b style=""><font color="#9932cc"> “เอ่อ…อย่ามองแบบนั้นสิคะ…มันน่ากลัวนะคะรู้ตัวหรือเปล่า”</font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">บรรยากาศรอบตัวเหมือนถูกแช่แข็งไปครู่หนึ่ง เสียงผู้คนยังคงคุยกันไปตามปกติ แต่โลกของโมนีก้ากลับเหลือเพียงเธอและชายหนุ่มนิรนามผู้เงียบขรึมที่ยังไม่ได้เอ่ยแม้แต่ชื่อ</font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><span style="color: rgb(105, 105, 105); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">โมนีก้าที่เมื่อครู่ยังยืนเกือบจะเท้าเอวมองเขาอย่างเอาเรื่อง จู่ ๆ ก็รู้สึกเหมือนเส้นผมชูชันไปทั้งแถบ หัวใจเต้นแรงขึ้นมาแบบไม่รู้ตัว ดวงตาของชายคนนั้นมันนิ่งมากเกินไป ราวกับมองทะลุเข้าไปถึงในหัวใจของเธอ และในหัวใจของเธอนั้นก็เต็มไปด้วยเสียงบ่นด่าเขาแบบรัว ๆ </span><span style="background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font color="#9932cc">ล้มใส่ฉัน! ตัวก็ใหญ่กว่า ยังจะมายืนจ้องอีก บ้าเอ๊ย!</font></span></font></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">แต่พอเขาไม่พูดอะไร กลับจ้องเธอเฉย ๆ เหมือนจะจับความคิดได้ โมนีก้าหน้าซีดวาบขึ้นมาทันที เธอหัวเราะแห้ง ๆ เสียงสั่นเล็กน้อย แล้วรีบยกมือขึ้นปัดฝุ่นตามตัวเหมือนพยายามหาทางเบี่ยงประเด็น ก่อนจะรีบเอ่ยเสียงสุภาพจนแทบฟังไม่ออกว่าเป็นคนเดียวกับเมื่อครู่ที่พูดห่วน ๆ</font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#9932cc"><b style="">“ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ! ขอตัวก่อนนะคะ!”</b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ไม่รอให้เขาตอบหรือขยับตัว เธอหันหลังหมุนตัว วิ่งปรู๊ดออกไปจากตรงนั้นทันที ส้นสูงของเธอกระทบพื้นหินอ่อนดัง<b> </b></span><span style="background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><b>ก๊อก ก๊อก ก๊อก</b></span><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><b> </b>เป็นจังหวะลนลานเหมือนหนีผี เส้นผมสีม่วงปลิวสะบัดตามแรงวิ่ง <b><i>ฟิ้วววว!</i></b> ท่ามกลางฝูงชนที่หันมามองอย่างงุนงง หยานยังคงยืนเงียบสงบอยู่ตรงเดิม ไม่ได้วิ่งตาม ไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ขยับสายตาติดตามร่างเล็กที่วิ่งลับหายไปในฝูงชน ใบหน้าของเขายังคงเรียบเฉย แต่ในแววตาแฝงร่องรอยบางอย่างที่ตีความไม่ได้ ราวกับเก็บความลับเล็ก ๆ เอาไว้ในใจ ขณะที่โมนีก้า…คงยังไม่รู้เลยว่า ตัวเองทิ้งความสงสัยเอาไว้ให้เขาเพียงใด</span></font></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">รางวัล: พูดคุยกับ TGC ความสนิทสนม +7 หยาน</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ TGC +5</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">กลิ่นหอมจาก น้ำหอมสตรี - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ +2</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" style="" color="#696969" size="3">(โรลเพลย์ที่ลงท้ายด้วย 2 4 6 8 - ใช้ได้กับรุ่นพี่และเพื่อนร่วมรุ่นเท่านั้น)</font></span></p><div><span style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></div></span><p></p> https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.pngวันที่ 09 เดือน กันยายน ปี 2025ช่วงเที่ยง เวลา 11.00 - 12.00 น. ฟอรัม กรุงโรมใหม่ ค่ายจูปิเตอร์ (พบ อี โดยุน)
แสงแดดยามบ่ายส่องลอดผ่านเถาวัลย์องุ่นที่เลื้อยพันอยู่บนซุ้มไม้ในฟอรั่มของกรุงโรมใหม่ ทำให้เกิดลวดลายแสงเงาอ่อน ๆ ทาบลงบนพื้นหินอ่อนเย็นสบาย เสียงผู้คนที่เดินผ่านไปมาลดทอนลงกลายเป็นเพียงเสียงบรรยากาศรอบข้างที่ไม่รบกวนความสงบที่โมนีก้ากำลังดื่มด่ำ เธอนั่งเอนหลังเล็กน้อยบนม้านั่งไม้ มองคนที่เดินผ่านไปมา พลางปล่อยใจให้ผ่อนคลายระหว่างรอเวลาเรียน ไม่นานนัก สายตาของเธอก็สบเข้ากับใครบางคนที่เดินเข้ามาในบริเวณเดียวกัน ร่างสูงโปร่ง สวมเสื้อผ้าสบาย ๆ แต่ดูมีสไตล์ เขาหยุดชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นเธอแล้วเลิกคิ้วด้วยความแปลกใจ ก่อนจะยิ้มบาง ๆ ให้และเอ่ยทัก "อ้าว…คุณนี่เอง สาวร้านหนังสือ"
โมนีก้าขยับตัวเล็กน้อยก่อนจะส่งรอยยิ้มหวานให้ตอบกลับ “ใช่ค่ะ…ไม่ได้คิดว่าจะมาเจอกันที่นี่อีก” เธอหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะเอียงศีรษะ “คุณก็มานั่งเล่นที่นี่เหรอคะ?” เขาหัวเราะเบา ๆ พลางก้าวเข้ามาใกล้ “ก็เดินผ่านมาพอดีครับตอนนี้กำลังพักเที่ยง เห็นคุณนั่งอยู่เลยแวะมาทัก…ว่าแต่ วันนี้ไม่ทำงานที่ร้านเหรอครับ?”
โมนีก้าส่ายหน้าน้อย ๆ พลางยกยิ้ม “ไม่หรอกค่ะ ฉันทำอาทิตย์ละครั้งเอง เป็นพาร์ททามเล็ก ๆ น้อย ๆ ไว้หาเงินค่าใช้จ่ายเฉย ๆ วันนี้เลยได้พักบ้าง”
โดยุนพยักหน้า ดวงตาสีอ่อนของเขาเต็มไปด้วยความอ่อนโยนที่เป็นธรรมชาติ “อ๋อ อย่างนี้นี่เอง ก็ดีแล้วครับ จะได้ไม่เหนื่อยเกินไป...แต่ก็น่าเสียดายนะครับ ร้านนั้นดูเหมือนคุณเข้ากับบรรยากาศได้ดีเลย” โมนีก้าหัวเราะน้อย ๆ มือเรียวสอดผมสีม่วงครามที่ปลิวมาตามลมไปทัดหู “ขอบคุณที่พูดแบบนั้นนะคะ ถึงจะเป็นงานเล็ก ๆ แต่ก็สนุกดีค่ะได้เจอคนหลากหลาย”
เขามองเธออย่างตั้งใจ รอยยิ้มอบอุ่นปรากฏที่มุมปาก ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงใจ “คุณดูเหมือนจะไปที่ไหนก็สร้างบรรยากาศสดใสได้ตลอดเลยนะครับ”
โมนีก้าชะงักเล็กน้อยแก้มขึ้นสีระเรื่อก่อนจะยิ้มเขิน “โอ๊ย…ชมกันแบบนี้ ฉันก็จะเขินเอานะคะ” ลมอ่อน ๆ พัดผ่าน ทำให้เถาองุ่นขยับไหวส่งกลิ่นหอมอ่อน ๆ เข้ามาในบรรยากาศ เธอหันหน้ามองท้องฟ้าสีอ่อนยามบ่าย ก่อนจะหันกลับมา “อีกสักพักฉันต้องไปเรียนแล้วค่ะ แค่แวะมานั่งพักตรงนี้ก่อน”
โดยุนพยักหน้าเข้าใจ แววตายังคงอ่อนโยนและสงบเหมือนเดิม ราวกับพร้อมจะนั่งอยู่ตรงนี้คุยต่อ แม้จะไม่ได้มีเรื่องมากมายให้พูด แต่ก็เต็มไปด้วยความอบอุ่นและเป็นกันเอง ไม่นานเสียงหัวเราะเบา ๆ สลับกับบทสนทนาที่ไม่เร่งรีบดังขึ้นใต้ซุ้มองุ่นร่มรื่นนั้น โมนีก้าพูดพลางใช้มือแกว่งไปมาเหมือนคนอารมณ์ดี เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ตั้งแต่การทำงานพาร์ททามที่ร้านหนังสือจนถึงความวุ่นวายที่เจอในค่าย โดยุนก็ฟังด้วยสายตานิ่งสงบแต่เต็มไปด้วยความใส่ใจ เขาพยักหน้าเป็นระยะ แทรกประโยคอบอุ่นนุ่มนวลเป็นครั้งคราว ทำให้บรรยากาศดูสบายใจอย่างประหลาด
โมนีก้าหัวเราะคิกเมื่อพูดถึงความเปิ่นของตัวเอง เช่น การโดนกระเป๋าล้มทับ หรือขุดคูจนเลอะไปทั้งตัว โดยุนก็หัวเราะตามอย่างจริงใจ แต่ไม่ใช่หัวเราะเยาะ หากเป็นเสียงหัวเราะที่เหมือนกำลังชื่นชมความสดใสของเธอเสียมากกว่า สายตาของเขาที่ทอดมามองทำให้โมนีก้าแอบรู้สึกเหมือนถูกอ่านทะลุหัวใจ จนต้องเบือนหน้าไปทางอื่นแก้มขึ้นสีจาง ๆ
เวลาค่อย ๆ ล่วงเลยไป โมนีก้ามองนาฬิกาที่ข้อมือแล้วสะดุ้งเบา ๆ “แย่แล้ว… อีกไม่กี่นาทีต้องไปเรียนแล้วนี่นา” เธอหันมาหาโดยุนด้วยรอยยิ้มหวาน ดวงตาสีเทาเงินสะท้อนประกายแสงแดดยามบ่าย “ขอโทษนะคะ ต้องรีบไปก่อนแล้ว ไว้เจอกันใหม่นะคะ”
โดยุนไม่ได้เอ่ยอะไรยืดยาว เพียงยิ้มอบอุ่นพยักหน้าช้า ๆ “ครับ โชคดีกับคลาสเรียนนะ แล้วเจอกันอีก” น้ำเสียงของเขาเรียบง่ายแต่หนักแน่น ราวกับคำพูดสั้น ๆ นั้นมีพลังใจแฝงอยู่ โมนีก้าลุกขึ้นสะพายกระเป๋าแล้วโบกมือน้อย ๆ ให้เขา ก่อนจะหมุนตัววิ่งเหยาะ ๆ ไปตามถนนหินอ่อนที่ทอดสู่คลาสเรียนต่อไป ในขณะที่โดยุนมองตามร่างเล็กที่ค่อย ๆ ลับไปหลังซุ้มองุ่น สีหน้าเขายังคงสงบแต่มีแววบางอย่างอบอุ่นลึก ๆ อยู่ในนั้นhttps://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png
รางวัล : อี โดยุนพูดคุยกับ NPC ความสนิทสนม +5โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ รุ่นพี่ +20
<span id="docs-internal-guid-7323328a-7fff-4348-707d-70cb117140db"><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"><font face="TH SarabunPSK" style="" size="5" color="#696969"><b></b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" style="" size="5" color="#696969"><b>วันที่ 17 เดือน กันยายน ปี 2025</b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><b>ช่วงเย็น เวลา 17.00 - 18.00 น. เจอหยาน</b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"> โมนีก้าก้าวเข้าสู่สวนฟอรัมในยามเย็นที่แสงอาทิตย์ยังเจิดจ้าราวกับเวลาไม่เคยเคลื่อนคล้อย ต้นไซเปรสสูงเรียงรายทอดเงายาวบนทางหินอ่อน เสียงน้ำจากน้ำพุโบราณกลางลานกระซิบเบา ๆ ท่ามกลางอากาศอุ่นของกรุงโรมใหม่ เธอสะพายกระเป๋าเรียนพร้อมสมุดภาษาจีนไว้แนบกาย ดวงตาสีเทาเงินทอดมองไปไกลคล้ายกำลังลอยอยู่ในห้วงคิด</font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">หยานยืนรออยู่ใกล้ระเบียงหินอ่อน เขาในชุดเรียบง่ายแต่ท่าทางมั่นคง ยามเห็นเธอก้าวมา ใบหน้าคมขรึมก็คลายลงเล็กน้อยเป็นรอยยิ้มบาง</font><b style=""><font color="#9932cc"> “มานานหรือยังคะพี่หยาน”</font></b><font color="#696969"> โมนีก้าทักด้วยน้ำเสียงสดใส แต่ดวงตากลับมีแววเหม่อลอยที่ชายหนุ่มจับสังเกตได้ทันที</font></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"><font color="#696969"> </font><b style=""><font color="#8b0000"></font></b></span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><b style=""><font color="#8b0000">“เพิ่งมาถึงครับ” </font></b><font color="#696969">หยานตอบสั้น ๆ สายตาคมส่องผ่านเงาไม้จับอยู่ที่ใบหน้าของเธอ</font><b style=""><font color="#8b0000"> “วันนี้เราจะเริ่มบทแรกของภาษาจีนนะ แต่…” </font></b><font color="#696969">เขาหยุดไปครู่หนึ่ง มองลึกเข้าไปในดวงตาเทาเงินที่มักเป็นประกายท้าทาย ทว่าตอนนี้กลับดูขุ่นหม่น </font><b style=""><font color="#8b0000">“โมนีก้า ดูเหมือนเธอไม่ได้อพร้อมกับบทเรียนเลยนะ” </font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">หญิงสาวกะพริบตาปริบ ๆ สะดุ้งเล็กน้อยก่อนยกมือเกลี่ยผมสีม่วงคราม</font><b style=""><font color="#9932cc"> “ขอโทษค่ะ ฉัน…เผลอคิดถึงคำทำนายที่เพิ่งได้ยินมา ไม่รู้ทำไมถึงสลัดมันออกไปไม่ได้เลย มันเหมือน…ติดอยู่ในหัวตลอด” </font></b><font color="#696969">เสียงของเธอเบาลงเมื่อพูดถึงคำพยากรณ์ ดวงตาเธอวูบไหวคล้ายคลื่นน้ำที่เก็บซ่อนความหวั่นไหวไว้ หยานนิ่งฟังจนลมเย็นจากน้ำพุพัดพาเส้นผมดำของเขาไหวเบา ๆ เขาก้าวเข้ามาใกล้เพียงครึ่งก้าว น้ำเสียงสุขุม </font><b style=""><font color="#8b0000">“คำทำนายมักทำให้ใจไม่สงบ แต่เธอไม่จำเป็นต้องปล่อยให้มันควบคุมความคิดทั้งหมด”</font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">โมนีก้าก้มหน้ามองสมุดในมือที่ยังเปิดค้าง</font><b style=""><font color="#9932cc"> “ฉันพยายามแล้วนะคะ แต่ยิ่งพยายามลืมมันยิ่งชัดเจนขึ้น…อย่างกับมีบางอย่างรออยู่ข้างหน้า”</font></b><font color="#696969"> หยานวางมือเบา ๆ บนสมุดเพื่อเรียกสายตาของเธอขึ้นมา</font><b style=""><font color="#8b0000"> “ถ้ามันสำคัญจริงเราจะเจอหนทางเข้าใจมันเมื่อถึงเวลา ตอนนี้ให้ความสำคัญกับสิ่งที่ทำได้ก่อน เธออยากเรียนภาษาจีนใช่ไหม”</font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">หญิงสาวเงยหน้าขึ้นสบตาเขาจนรอยยิ้มจางปรากฏแม้ยังมีความกังวล </font><b style=""><font color="#9932cc">“ค่ะ…ฉันอยากเรียน”</font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"><font color="#696969"> </font><b style=""><font color="#8b0000"></font></b></span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><b style=""><font color="#8b0000">“งั้นเริ่มจากตรงนี้”</font></b><font color="#696969"> เขาผ่อนลมหายใจยาว พลิกสมุดไปยังบทแรก </font><b style=""><font color="#8b0000">“วันนี้เราจะเริ่มด้วยประโยคทักทายง่าย ๆ ก่อน พยายามออกเสียงตามฉัน”</font></b><font color="#696969"> แสงอาทิตย์ยามเย็นส่องผ่านซุ้มเสาโบราณทาบเงาบนพื้น พวกเขานั่งลงข้างน้ำพุจนเสียงหยดน้ำและเสียงท่องภาษาจีนสลับกันก้องในสวนฟอรัม ราวกับโลกภายนอกจะเงียบหาย เหลือเพียงเสียงบทเรียนและหัวใจสองดวงที่ค่อย ๆ เชื่อมถึงกัน ท่ามกลางคำทำนายที่ยังรอการไขความลับในอนาคต</font></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">แสงในสวนฟอรัมเริ่มนุ่มลง แต่ยังคงทาบสีทองบนระเบียงหินอ่อนเมื่อโมนีก้าเก็บสมุดบทเรียนภาษาจีนลงกระเป๋า เธอยกมือแตะขมับน้อย ๆ พลางพ่นลมหายใจยาว รอยยิ้มประจำตัวกลับมาแทนความเหม่อลอยจากชั่วโมงเรียนที่เพิ่งจบไป หยานยืนพิงเสากำแพงด้านข้าง พลิกสมุดเล็กในมือก่อนเงยหน้ามองหญิงสาวอย่างเงียบ ๆ เขาเห็นชัดว่าเธอแทบไม่ได้ซึมซับคำศัพท์ใหม่ ๆ เลยตลอดหนึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา</font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"><font color="#696969"> </font><b style=""><font color="#8b0000"> </font></b></span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><b style=""><font color="#8b0000">“ดูเหมือนเราต้องเพิ่มเวลาเรียนแล้วล่ะ”</font></b><font color="#696969"> เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบแต่มีแววขบขัน</font><font color="#8b0000"> <b style="">“รอบหน้าลองเรียนให้ยาวกว่านี้ดีไหม คราวนี้ผมจะคิดวิธีสอนให้ไม่น่าเบื่อ”</b></font></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">โมนีก้ายิ้มออกมาทันทีที่เขาบอกแบบนนั้นแม้จะแห้งไปบ้างเพราะตัวเองโง่ก็ตามจนดวงตาเทาเงินเป็นประกาย </font><b style=""><font color="#9932cc">“ได้เลยค่ะ เอาแบบนั้นเลย หนูสู้ตายอยู่แล้ว” </font></b><font color="#696969">เธอขยับเข้ามาใกล้เล็กน้อยแล้วล้วงของออกจากกระเป๋าผ้า </font><b style=""><font color="#9932cc">“จริงสิ…หนูกะว่าเวลาพี่สอน หนูจะต้องมีของให้ เพราะไม่ได้ให้เงินพี่”</font></b><font color="#696969"> หญิงสาวยื่นขวดน้ำแร่เอเวียงขนาดใหญ่ที่มีหยดน้ำเกาะพราวราวกับเพิ่งออกจากตู้เย็น </font><b style=""><font color="#9932cc">“ไปแย่งซื้อมาได้ตอนลดราคาค่ะ ของโปรดพี่แน่ ๆ ใช่ไหมคะ ถ้ารู้ว่าพี่ชอบกินอะไรนะหนูจะขุนพี่ให้อ้วนไปเลย”</font></b><font color="#696969"> เธอพูดพลางยิ้มหวานจนแสงเย็นสะท้อนประกายในดวงตา</font></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">หยานรับขวดน้ำพลางหัวเราะเบา ๆ </font><b style=""><font color="#8b0000">“ถ้าเป็นอย่างนั้น ผมคงต้องวิ่งรอบมหาลัยทุกเช้าแล้วล่ะ” </font></b><font color="#696969">เขาหยุดคิดครู่หนึ่งก่อนเอ่ยต่อ </font><b style=""><font color="#8b0000" style="">“จริง ๆ ผมชอบข้าวบริยานีนะ รสเครื่องเทศมัน…ทำให้คิดถึงบ้าน” </font></b><font color="#696969">น้ำเสียงของเขานุ่มกว่าปกติ เหมือนปล่อยให้ความทรงจำเล็ก ๆ เล็ดลอดออกมา</font></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">โมนีก้าพยักหน้าทันที </font><b style=""><font color="#9932cc">“งั้นไว้หนูเจอร้านอร่อย ๆ จะซื้อมาให้พี่เอง สัญญาเลย”</font></b><font color="#696969"> เธอยกนิ้วก้อยขึ้นเหมือนเด็ก ๆ แล้วหัวเราะคิก หยานมองนิ้วก้อยนั้นครู่หนึ่งก่อนยกนิ้วตัวเองเกี่ยวเบา ๆ </font><b style=""><font color="#8b0000">“ตกลง แต่รอบหน้ามาเรียนให้ตรงเวลาด้วยนะ”</font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"><font color="#696969"> </font><b style=""><font color="#9932cc"></font></b></span><font face="TH SarabunPSK" style="" size="5"><b style=""><font color="#9932cc">“ค่ะพี่ติวเตอร์” </font></b><font color="#696969">โมนีก้าตอบพลางทำหน้าทะเล้น ก่อนก้าวถอยออกไปหนึ่งก้าวเพื่อโบกมืออำลา </font><b style=""><font color="#9932cc">“หนูต้องไปเฝ้าเวรแล้ว เจอกันคาบหน้า พี่หยานเตรียมคำศัพท์ให้เยอะ ๆ เลยนะคะ” </font></b><font color="#696969">เธอหมุนตัวก้าวออกจากสวนฟอรัม แสงเย็นสาดต้องผมสีม่วงครามเป็นประกายเงินอ่อนในยามเย็น ทิ้งให้หยานยืนมองตามพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ ที่ติดอยู่บนใบหน้าอย่างเงียบงาม</font></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" style="" size="5" color="#696969"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"><font face="TH SarabunPSK" style="" size="5" color="#696969"></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></p><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><span style="white-space-collapse: preserve;"> หยาน</span></font></span></p><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><span id="docs-internal-guid-52df18af-7fff-de98-e59b-a4d34a785888"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;">พูดคุยกับ TGC ความสนิทสนม +7</span></span></font></span></p><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span id="docs-internal-guid-7734dc37-7fff-12ad-3193-1349a1a4f61f"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ TGC +5 </font></span></span></span></p><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span id="docs-internal-guid-bc92af6d-7fff-9425-7acd-bca453aa79f3"></span></span></p><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">มอบ น้ำแร่ สิ่งที่ชอบที่สุดของ TGC - เพิ่มความสัมพันธ์ +20</font></span></p><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"></span><span style="background-color: transparent; white-space-collapse: preserve;">กลิ่นหอมจาก น้ำหอม Unisex - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ +5 </span></font></p><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"></span></p><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"></span></p><p dir="ltr" style="margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; font-size: 5px; text-align: center; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" color="#696969" size="3">(โรลเพลย์ที่ลงท้ายด้วย 0 2 4 6 8 - ใช้ได้กับรุ่นพี่และเพื่อนร่วมรุ่นเท่านั้น)</font></span></p><div><span style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></div></span><p></p> แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Moneka เมื่อ 2025-10-11 14:28 <br /><br /><span id="docs-internal-guid-dfd85bd5-7fff-6060-5b5a-113745ef2099"><p data-start="0" data-end="308" style="text-align: center;"><br><img src="static/image/hrline/16.gif" border="0" alt=""><br></p><p data-start="0" data-end="308" style="text-align: center;"><br></p><p data-start="0" data-end="308" style="text-align: center;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/Gemini_Generated_Image_7iz6w47iz6w47iz6.md.png" width="500" _height="500" border="0"></p><p data-start="0" data-end="308" style="text-align: center;"><br></p><p data-start="0" data-end="308"><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5">ยามอรุณแรกแผ่ซ่านทั่วฟอรัมหัวใจของกรุงโรมใหม่ แสงสีทองไล้ผ่านเสาหินอ่อนสีขาวและรูปปั้นเทพเจ้าที่ตั้งสงบรายล้อม น้ำพุสามชั้นกระเซ็นเป็นฝอยระยิบระยับ เติมอากาศเย็นชื่นเหมือนหมอกบาง ๆ ของฤดูใหม่ เหนือศีรษะคือซุ้มไม้เลื้อยที่พาดเถาองุ่นเขียวครึ้มให้ร่มเงา ทอดยาวเป็นเพดานธรรมชาติใกล้โอเอซิสแห่งความสงบกลางนครคึกคัก</font></p><p data-start="310" data-end="699"><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5">ปีนี้ <strong data-start="316" data-end="366">เทศกาลอิเอย์ยูนิอูม เซเรริส (Ieiunium Cereris)</strong> กลับมาอย่างสง่างาม ผู้คนหลั่งไหลตั้งแต่เช้า ทั้งชาวเมืองกรุงโรมใหม่และนักศึกษาจาก<span data-start="494" data-end="515" style="">มหาวิทยาลัยนิวโรม</span>ที่สวมโทก้าขาวคลีน ติดรวงข้าวพวงลอเรล เดินคุยหัวเราะกันข้างราวน้ำพุ บ้างแวะถ่ายรูปกับเพื่อน บ้างนั่งอ่านหนังสือใต้เถาวัลย์องุ่น ขณะเสียงพิณ ขลุ่ยบรรเลงคลอเหมือนพาเวลาช้าลงหนึ่งจังหวะ</font></p><p data-start="701" data-end="724"><i><b><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5">ไฮไลต์งานจัดเต็มสามโซน</font></b></i></p><ul data-start="725" data-end="1264"><li data-start="725" data-end="923"><p data-start="727" data-end="923"><font face="TH SarabunPSK" size="5"><i><strong data-start="727" data-end="765">ซุ้มให้ความรู้ (Knowledge Booths):</strong> นิทรรศการเมล็ดพืช–ธัญญาหาร วงจรเพาะปลูก–เก็บเกี่ยว การอดเพื่อชำระเมืองตามขนบเซเรส มีนักบวชหญิงและอาจารย์จากนิวโรม สาธิตบดเมล็ด–คั่วธัญพืชสด ๆ ให้ชิมกลิ่นหอม</i></font></p>
</li>
<li data-start="924" data-end="1085">
<p data-start="926" data-end="1085"><font face="TH SarabunPSK" size="5"><i><strong data-start="926" data-end="964">ซุ้มเช่าชุดแฟนซี (Costume Attire):</strong> ชุดโทก้า ผ้าคลุม พวงลอเรล เข็มกลัดรวงข้าว มีให้คุณลองสวมแล้วเดินรอบงานฟรี! ใครแต่งตัวก็ได้รับรางวัลกันไปตาม ๆ กัน</i></font></p>
</li>
<li data-start="1086" data-end="1264">
<p data-start="1088" data-end="1264"><font face="TH SarabunPSK" size="5"><i><strong data-start="1088" data-end="1106">ซุ้มเกมเทศกาล:</strong> โยนห่วงลงไหธัญพืช ทายเมล็ดจากกลิ่น ชิง “ขนมปังรวงทอง” และชาเมล็ดคั่วสูตรงานเฉพาะกิจ (โรลเพลย์อิสระ ไม่ได้รับรางวัลจ้า)</i></font></p></li></ul><p data-start="1266" data-end="1577"><font face="TH SarabunPSK" size="5"> ระหว่างซุ้มต่าง ๆ มีโต๊ะถวายทานธัญพืชให้ทุกคนร่วมวางตะกร้าเล็กเป็นสัญญาใจ “ปลูก–เก็บ–แบ่งปัน” นักศึกษากลุ่มหนึ่งยืนบันทึกเสียงสัมภาษณ์ชาวไร่ตัวจริงจากแนวปริมณฑล เมืองกรุงโรมใหม่ก็ยิ้มรับ บางคนยื่นขนมปังร้อน ๆ ให้ลอง บางคนเล่าเรื่องงานอดเพื่อชำระบ้านเมืองในสมัยปู่ย่า บรรยากาศทั้งเรียบง่ายและหรูหราในคราวเดียวกัน </font><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;">มางานนี้คุณจะได้พักสายตาใต้เพดานองุ่น ได้ลองชุดโรมันแบบร่วมสมัย ได้เล่นเกมหัวเราะจนลืมเวลา และได้พกความอุดมสมบูรณ์กลับบ้านหนึ่งกำ ในรูปของความรู้ ธัญพืชเล็ก ๆ และความทรงจำสีทองของเช้าตรู่ที่ฟอรัมกรุงโรมใหม่</span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"><font face="TH SarabunPSK" style="" size="5" color="#696969"><b></b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" style="" size="5" color="#696969"><b>วันที่ 04 เดือน ตุลาคม ปี 2025</b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><b>ช่วงเช้า เวลา 07.00 - 10.00 น. ณ ฟอรัม กรุงโรมใหม่ ค่ายจูปิเตอร์</b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><b>เข้าร่วมงานเทศกาลอิเอย์ยูนิอูม เซเรริส</b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ฟอรัมคึกคักเหมือนตลาดฤดูเก็บเกี่ยว แผงผ้าลินินสีงาช้างพริ้ว เสียงพิณกับท่อไม้ลอยเคล้ากลิ่นขนมปังโฮลวีตอบร้อน ๆ โมนีก้าจูงปลายชุดคลุมเดินตรงไปซุ้ม “🌾✨ Fields & Veils: A Ceres Fast ✨🌾” ที่ตั้งไฟโทนอุ่นสะอาดแบบสตูดิโอ กล่องป้ายไม้เขียนด้วยหมึกทองว่า </span><span style="background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">บริสุทธิ์ เรียบง่าย และเกี่ยวข้องกับพืชผล</span></font></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"><font color="#696969"> </font><b style=""><font color="#556b2f"> </font></b></span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><b style=""><font color="#556b2f">“เช่าชุดได้เลยค่ะ คนค่ายจูปิเตอร์เลือกอิสระได้เลยนะคะ”</font></b><font color="#696969"> นักศึกษายิ้มตาเป็นประกาย ความจริงค่ายไหนก็ฟรีหมดนั้นแหละ โมนีก้าพยักหน้าเธอเดินไปเลือกชุดภายในซุ้มอย่างเงียบ ๆ เมื่อเห็นว่าตอนนี้มีอะไรบางเธอก็พยักหน้าแล้วก็นั่งตีความคำว่า บริสุทธิ์ เรียบง่าย และเกี่ยวข้องกับพืชผลพอสมควรประมาณ 2 วินาทีได้…เธอเลยหยิบชุดหนึ่งเอาเข้าไปยังโซนแต่งตัว</font></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ไม่นาน…ม่านผ้าสีงาช้างก็ขยับออกและโมนีก้าก้าวออกมาใน…ชุด…</span><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชุดเมล็ดข้าว?</span></font></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">รายละเอียดชุดของโมนีก้ามันเป๊ะจนขำ โครงชุดเป็นแคปซูลทรงรียาว ผิวแมตต์สีขาวน้ำนม ไล่เงาเส้นบาง ๆ ตามแนว ซุ้มสันเมล็ด ทำให้เห็นความโค้งธรรมชาติแบบเมล็ดข้าวจริง ๆ ปลายบนสอบแหลมเล็กน้อยเหมือน ปลายปีกเมล็ด รอบใบหน้าตัดเป็นช่องรูปหยดน้ำบุขอบนุ่ม ใส่แล้วแก้มเธอโผล่พอดีมันก็พีคความฮาและความน่ารักพร้อมกัน ตรงกลางลำตัวนูนลาย เส้นด้าน เป็นเส้นใบและรอยเสี้ยนเมล็ดข้าว ตัดเย็บละเอียดพอให้แสงเล่นเงาเป็นชั้น ๆ เวลาขยับ ด้านข้างเว้นช่องแขนเรียว เจาะตะเข็บสติชคู่เรียบกริบมีซิปซ่อนหลังลื่นปรื๊ดเวลาสวมใส่งานตัดเย็บดีเกินคอสตูมกิ๊กก๊อกที่เห็นทั่วไป ปลายล่าง โค้งมน ตัดยาวคลุมถึงเข่า ก้าวเดินได้สะดวกเพราะแยกผ่าด้านในนิดหนึ่ง ข้างในมีการบุสายรัดตาข่าย ช่วยพยุงน้ำหนักไม่ให้ถ่วงไหล่ และมีรูระบายอากาศจิ๋ว ๆ แทรกตามแนวตะเข็บ แน่นอนว่าเธอคิดว่าคนตัดเย็บชุดนี้ไม่อยากให้คนสวมสุกเหมือนข้าวนึ่งห่อแหนมหรอก</font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font color="#696969">เด็ก ๆ แถวนั้นชี้แล้วหัวเราะชอบใจ บางคนโบกมือ </font><b style=""><font color="#808000">“เจ้าเมล็ดข้าววว!”</font></b><font color="#696969"> ช่างภาพนักศึกษาหยิบมือถือเดดาลัสขึ้นมา </font></span><span style="color: rgb(105, 105, 105); background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แชะ</span><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font color="#696969"> ตามมารยาทงานเฟสติวัล แต่คนคุมซุ้มเมื่อกี้มองโมนีก้าตาค้าง </font><b style=""><font color="#556b2f">“เอ่อ…ทำไมเลือกชุดนี้เหรอคะ?”</font></b></span></font></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font color="#696969">โมนีก้าชะงักครึ่งวินาทีแบบงง ๆ ก่อนตอบหน้าใส ๆ </font><b style=""><font color="#9932cc">“ก็…สีขาวเกี่ยวกับพืชผลอ่ะค่ะ แบบโง่ ๆ เลยอ่ะ”</font></b><font color="#696969"> แล้วเธอก็ยักไหล่เพราะไม่คิดมากก่อนที่จะยกชายเมล็ดข้าวนิด ๆ ให้เดินสะดวก</font><b style=""><font color="#9932cc"> “ขอบคุณนะคะ”</font></b><font color="#696969"> พูดจบก็หมุนตัว </font></span><span style="color: rgb(105, 105, 105); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ต๊อกๆ</span><span style="color: rgb(105, 105, 105); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ออกไปอย่างรวดเร็ว เหมือนเมล็ดข้าวกำลังจะไปลงดำนา...ผ่านซุ้มสานตะกร้า ผ่านเวิร์กช็อปผูกรวงข้าว เวลามีเด็กชี้เธอโมนีก้าก็ทำทำเพียงชูนิ้วโป้งตอบเหมือนเวลาถ่ายรูปกับพวกครูในโรงเรียนท่าประจำแบบท่าหากิน กดไลค์… แล้วเดินหน้าต่อ หน้าร้อนนิด ๆ แต่ยิ้มกว้างอย่างลั้ลล้า เพราะในหัวมีแต่เสียงหัวเราะของตัวเองปนภาพใครบางคนที่บอกว่า </span><span style="color: rgb(105, 105, 105); background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แม่สาวดอกไลแลค</span><span style="color: rgb(105, 105, 105); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> …โอเค วันนี้เธออาจไม่ใช่ดอกไม้ แต่เป็นเมล็ดข้าวน่าอร่อยและก็โอเคสุด ๆ</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"></span></font></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"></p><div style="text-align: center;"><font face="TH SarabunPSK" size="6"><b><u>แบบฟอร์ม</u></b></font></div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><span style="box-sizing: border-box;"><div style="text-align: center;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/unnamed-1f1ac84d2750937d9.md.jpg" width="300" _height="543" border="0"></div></span><span style="box-sizing: border-box;"><div style="text-align: center;"><font color="#696969"><b>ชื่อไอดี/ชื่อคาร์แรคเตอร์ :</b> Moneka M. Blossom</font></div></span></font><div style="text-align: center;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><b>บรรยายชุด :</b> โครงชุดเป็นแคปซูลทรงรียาว ผิวแมตต์สีขาวน้ำนม ไล่เงาเส้นบาง ๆ ตามแนว ซุ้มสันเมล็ด ทำให้เห็นความโค้งธรรมชาติแบบเมล็ดข้าวจริง ๆ ปลายบนสอบแหลมเล็กน้อยเหมือน ปลายปีกเมล็ด รอบใบหน้าตัดเป็นช่องรูปหยดน้ำบุขอบนุ่ม ใส่แล้วแก้มเธอโผล่พอดีมันก็พีคความฮาและความน่ารักพร้อมกัน ตรงกลางลำตัวนูนลาย เส้นด้าน เป็นเส้นใบและรอยเสี้ยนเมล็ดข้าว ตัดเย็บละเอียดพอให้แสงเล่นเงาเป็นชั้น ๆ เวลาขยับ ด้านข้างเว้นช่องแขนเรียว เจาะตะเข็บสติชคู่เรียบกริบมีซิปซ่อนหลังลื่นปรื๊ดเวลาสวมใส่งานตัดเย็บดีเกินคอสตูมกิ๊กก๊อกที่เห็นทั่วไป ปลายล่าง โค้งมน ตัดยาวคลุมถึงเข่า ก้าวเดินได้สะดวกเพราะแยกผ่าด้านในนิดหนึ่ง ข้างในมีการบุสายรัดตาข่าย ช่วยพยุงน้ำหนักไม่ให้ถ่วงไหล่และมีรูระบายอากาศจิ๋ว ๆ แทรกตามแนวตะเข็บ แน่นอนว่าเธอคิดว่าคนตัดเย็บชุดนี้ไม่อยากให้คนสวมสุกเหมือนข้าวนึ่งห่อแหนมหรอก</font></div><div style="text-align: center;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><b>อะไรที่ทำให้คุณสวมชุดนี้ : </b>บริสุทธิ์ เรียบง่าย และเกี่ยวข้องกับพืชผล อะไรมันจะดีไปกว่าเมล็ดข้าว...</font></div><div style="text-align: center;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"></font></div><div style="text-align: center;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><b>ผู้เข้าร่วมกิจกรรมทุกคนจะได้รับ: +5 ดีนาเรียส, +2 Point </b></font></div><p></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></font></p><div><span style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></div></span><p></p> <span id="docs-internal-guid-0308eb53-7fff-c5cd-e0ac-f6c500f530e8"><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" style="" size="5" color="#696969"><b>วันที่ 04 เดือน ตุลาคม ปี 2025</b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><b>ช่วงเช้า เวลา 10.00 - 12.00 น. ณ ฟอรัม กรุงโรมใหม่ ค่ายจูปิเตอร์</b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><b>เข้าร่วมงานเทศกาลอิเอย์ยูนิอูม เซเรริส</b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969"> ฟอรัมช่วงเช้ามีแสงซีด ๆ คลุมทุกอย่างเหมือนกระดาษไข นักศึกษากำลังเดินถือช่อรวงข้าวและริบบิ้นสีเขียวไปมา เสียงพิณจากซุ้มหนึ่งคลอเบา ๆ โมนีก้าในคราบเมล็ดข้าวสีขาวน้ำนม ยกชายชุดให้เดินสะดวกแล้วชะงัก เมื่อเห็นชายหนุ่มรูปร่างสูงในเสื้อขาวเรียบกับกางเกงสีน้ำตาลเข้มยืนคุยกับเจ้าหน้าที่สภาอยู่ ใบหน้าคม ตาสีฟ้าเข้มแบบน้ำในบ่อน้ำพุโรมัน </font><b style=""><font color="#9932cc">“คุณบรูตัส”</font></b><font color="#696969"> เธอยิ้มทักพลางยกมือโบกไปมา</font></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">บรูตัส แวนเดอร์บิลท์ หันมากระพริบตาหนึ่งครั้งอย่างคนพยายามประกบภาพ </font><b style=""><font color="#8b0000">“โมนีก้า…คุณ…”</font></b><font color="#696969"> สายตาเลื่อนไปตั้งแต่ปลายโครงชุดรูปเมล็ดข้าวขึ้นมาถึงวงหน้าที่โผล่จากช่องรูปหยดน้ำ “กล้าดี” เขาสรุปสั้น ๆ แต่หางเสียงมีประกายขำ</font><b style=""><font color="#9932cc"> “ไม่ได้พบกันนานเลยนะคะ”</font></b><font color="#696969"> เธอก้มน้อย ๆ เป็นการเคารพอีกฝ่าย </font><b style=""><font color="#8b0000">“เช่นเดียวกัน” </font></b><font color="#696969">เขาพยักหน้ารับแล้วดึงโหมดงานกลับมาเร็วเกินคิด </font><b style=""><font color="#8b0000">“ตอนทราบว่าคุณหายไประหว่างอยู่กับพรินซิเปียผมค่อนข้างแปลกใจ แต่เมื่อมีเอกสารยืนยันว่าถูกเรียกตัวไปช่วยภารกิจของค่ายและกลับมาอย่างปลอดภัย…ยินดีด้วย” </font></b><font color="#696969">น้ำเสียงเขาเคร่งแต่จริงใจอย่างเห็นได้ชัด</font></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">โมนีก้าชะงักไปเสี้ยววินาทีที่เห็นว่าอีกฝ่ายบอกกับเธอแบบนั้น</font><b style=""><font color="#9932cc"> “มันทำให้ฉันรู้ว่า…ฉันต้องแข็งแกร่งขึ้นค่ะ”</font></b><font color="#696969"> เธอยอมรับตรง ๆ โดยไม่ซ่อนหลังมุกตลกไว้ด้านหลังเพราะเอาตรง ๆ มันเป็นเหตุการณ์ที่ยิ่งใหญ่สำหรับเธอมาก ๆ </font></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">ก่อนที่เขาจะเอ่ยต่อ </font><b style=""><font color="#8b0000">“ผมเห็นรายงานบันทึกภารกิจของคุณแล้ว” </font></b><font color="#696969">บรูตัสไขว่นิ้ว เท้าคางด้วยท่าคนชั่งน้ำหนักข้อมูล</font><b style=""><font color="#8b0000"> “หลายหน้า” </font></b><font color="#696969">โมนีก้าเลยเกาหลังหูในชุดเมล็ดข้าว</font><b style=""><font color="#9932cc"> “ก็แค่ 47 หน้าเองนี่คะ? เจอเรื่องเยอะนิดหน่อยเลยต้องเขียนเยอะค่ะ” </font></b><font color="#696969">คิ้วเขากระดกเล็ก ๆ เป็นเชิงแปลกใจ </font><b style=""><font color="#8b0000">“ปกติผมไม่ค่อยเจอนิดหน่อยที่ยาวสี่สิบเจ็ดหน้า…อย่าลืมไปรับรางวัลกับแลร์รี่ด้วยล่ะ อดีตเซนจูเรี่ยนกองร้อยที่สอง ผมเห็นเขาประกาศในโซเชี่ยวอยู่”</font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">ตาสีเทาเงินของโมนีก้าเบิกกว้างไม่ใช่เพราะเรื่องรางวัลแต่เป็นเรื่องอื่น </font><b style=""><font color="#9932cc">“คุณแลร์รี่?…อ้าว? นี้เขาอยู่กองร้อยที่สองเหรอคะ! โอ้ ไม่รู้มาก่อนเลย…อ่ะ แล้วก็ระหว่างภารกิจฉันคิดถึงคุณด้วยแหละ”</font></b><font color="#696969"> โมนีก้าเอ่ยแต่ทว่าเมื่อเธอก็รีบอธิบายเมื่อเห็นสีหน้าบรูตัสชะงักเพราะคำของเธอ</font><b style=""><font color="#9932cc"> “ก็! คุณชอบบ่นเรื่องความแข็งแกร่งของฉันไง เลยเอามาเตือนตัวเองน่ะค่ะเวลาทำภารกิจ”</font></b><font color="#696969"> มุมปากของเขาจึงคลายลงไปเพราะความเข้าใจ </font><b style=""><font color="#8b0000">“ดีที่จำไปใช้ ไม่ใช่แค่จำไปบ่นผมกลับ”</font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"><font color="#696969"> </font><b style=""><font color="#9932cc"> </font></b></span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><b style=""><font color="#9932cc">“ขอบคุณนะคะ…อ้อแล้วก็มีอีกนะคะฉันมีของฝากค่ะ”</font></b><font color="#696969"> โมนีก้าควานในกระเป๋าเล็ก ๆ ที่ซ่อนใต้ชุดแคปซูลเมล็ดข้าวหยิบดรีมแคชเชอร์ขนาดพกทำเป็นวงไม้แกะลายละเอียด มีเส้นเชือกถักเป็นใยกลางวง แต้มลูกปัดแก้วเขียวอมทองกับขนนกขาวปลายเงิน</font><b style=""><font color="#9932cc"> “จากกรุงโรมค่ะ ภารกิจของฉันอยู่ที่นั้นตอนสุดท้าย อันนี้ตอบแทนที่คุณช่วยฉันไว้ตลอด ขอบคุณนะคะ สุขสันต์วัน Ieiunium Cereris ด้วยค่ะ…ฉันเห็นคุณมีสายห้อยโทรศัพท์เป็นดรีมแคชเชอร์ เลยคิดว่าน่าจะชอบ”</font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">บรูตัสชะงักแล้วรับของอย่างระมัดระวัง ราวกับมันเป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์มากกว่าเครื่องประดับ </font><b style=""><font color="#8b0000">“คุณสังเกตเก่ง” </font></b><font color="#696969">นิ้วเขาลูบโครงไม้เบา ๆ แววตาอ่อนลงชัดเจน</font><b style=""><font color="#8b0000"> “สีนี้เข้ากับเครื่องดนตรีของผมพอดี…ขอบคุณ”</font></b><font color="#696969"> เขาเงยหน้ามองเธออีกครั้ง </font><b style=""><font color="#8b0000">“และยินดีต้อนรับกลับค่าย คุณโมนีก้า บลอสซัม” </font></b><font color="#696969">น้ำเสียงเปลี่ยนเป็นทางการนิดหนึ่งแบบวุฒิสมาชิก แต่ปลายคำมีความอบอุ่นคล้ายแสงเช้าของรอบวัน </font><b style=""><font color="#8b0000">“ถ้าต้องการคำแนะนำบอกเวลา ผมจะจัดตารางให้ คุณมีศักยภาพอย่าปล่อยให้ตัวเองเชื่อคำว่าตัวถ่วงซ้ำ ๆ เวลาคุณทำอะไรผิดพลาด”</font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"> </span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#696969">โมนีก้ายืดหลังในคราบเมล็ดข้าวเมื่อคุณบรูตัสบอก </font><b style=""><font color="#9932cc">“ค่ะ เซอร์…เอ่อ—บรูตัส”</font></b><font color="#696969"> เธอหัวเราะ เขายกมือห้ามเบา ๆ </font><b style=""><font color="#8b0000">“เรียกชื่อก็พอ ผมไม่ใช่แม่ทัพ” </font></b><font color="#696969">แล้วสายตาก็หยุดที่ชุดอีกครั้ง </font><b style=""><font color="#8b0000">“และถ้าจะขึ้นเวทีเดินแฟชั่นในงานเทศกาลแนะนำให้ก้าวสั้น ๆ ศูนย์ถ่วงของ…เมล็ดข้าว ค่อนข้างสูง”</font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"><font color="#696969"> </font><b style=""><font color="#9932cc"> </font></b></span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><b style=""><font color="#9932cc">“รับทราบค่ะ คุณผู้พยากรณ์” </font></b><font color="#696969">เธอยกมือแตะหน้าผากแบบเล่น ๆ</font><b style=""><font color="#9932cc"> “ถ้าฉันหกล้ม คุณต้องเขียนบทกวีปลอบใจนะ”</font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"><font color="#696969"> </font><b style=""><font color="#8b0000"></font></b></span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><b style=""><font color="#8b0000">“ผมจะเขียน ถ้าคุณสัญญาว่าจะลุกขึ้นไวกว่าจังหวะสามลมหายใจ”</font></b><font color="#696969"> บรูตัสยิ้มมุมปาก สวมดรีมแคชเชอร์ไว้กับสายคล้องกระเป๋าหนัง สั่นเบา ๆ แล้วสะท้อนแสงซีดอย่างสวย เสียงระฆังพิธีดังจากลานกลาง เขาหันไปตามเสียง </font><b style=""><font color="#8b0000">“ผมต้องไปแล้ว”</font></b><font color="#696969"> เขาหันกลับมาอีกครั้ง </font><b style=""><font color="#8b0000">“ถ้าคุณว่างเราคงได้พบกันอีก”</font></b></font></span></p><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large;"><font color="#696969"> </font><b style=""><font color="#9932cc"> </font></b></span><font face="TH SarabunPSK" size="5"><b style=""><font color="#9932cc">“ดีลค่ะ”</font></b><font color="#696969"> โมนีก้าชูนิ้วโป้งแก้มยังแดงนิด ๆ ด้วยความเกร็งปนตลกจากชุด บรูตัสถอยหนึ่งก้าว พยักหน้าให้ </font><b style=""><font color="#8b0000">“ขอให้พิธีวันนี้ทำให้หัวใจคุณนิ่งขึ้นและคมขึ้น”</font></b><font color="#696969"> เขาพูดแบบนักวางกลยุทธ์ ก่อนจะผละไปตามทางกำแพงหิน ลายเงาดรีมแคชเชอร์ใหม่ของเขาแกว่งคลอแสง โมนีก้ามองตามเขาเล็ก ๆ ก่อนยิ้มบางที่มุมปาก แล้วก็หันตัว เดินต๊อก ๆ ออกไปยังที่อื่นต่อไป ชายชุดเมล็ดข้าวแกว่งนิด ๆ ตามลม ราวกับหัวใจของเธอกำลังขยับตามจังหวะงานเทศกาลเบาแต่แน่วแน่ พร้อมจะแข็งแกร่งขึ้นแบบที่รับปากไว้จริง ๆ</font></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(105, 105, 105); font-family: "TH SarabunPSK"; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve; background-color: transparent;"> บรูตัส แวนเดอร์บิลท์</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><span id="docs-internal-guid-ac10b891-7fff-4a80-2dd8-397ddbd8d3d8"></span></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">พูดคุยกับ NPC ความสนิทสนม +5</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><span id="docs-internal-guid-967f2f39-7fff-6e0c-6192-4daded15a2c4"></span></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ รุ่นพี่ +20</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">กลิ่นหอมจาก น้ำหอม Unisex - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ +5</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span id="docs-internal-guid-89aff035-7fff-bd05-6f66-5cfb97299dd2"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969">มอบ ดรีมแคชเชอร์ สิ่งที่ชอบที่สุดของ NPC - เพิ่มความสัมพันธ์ +20</font></span></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#696969"><span id="docs-internal-guid-e36b3914-7fff-972b-1b6d-b08ce9bcaf5e"></span></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><font face="TH SarabunPSK" color="#696969" size="3">(โรลเพลย์ที่ลงท้ายด้วย 0 2 4 6 8 - ใช้ได้กับรุ่นพี่และเพื่อนร่วมรุ่นเท่านั้น)</font></span></p><div><span style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></div></span><p></p> <p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;" id="docs-internal-guid-59124930-7fff-aa9f-85dc-e03b6a8ae6da"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" style="" face="Arial">4 · ตุลาคม · 2025 · </font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">07.00 น. - 10.00 น.</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">เช้าวันนั้นที่ฟอรัมกลางกรุงโรมใหม่ แสงแดดสาดลงมาผ่านเสาหินอ่อนสีขาวที่เรียงรายอย่างเป็นระเบียบ ประกอบกับรูปปั้นเทพเจ้าที่ตั้งตระหง่านรอบ ๆ บริเวณ ทำให้พื้นที่แห่งนี้เต็มไปด้วยความรู้สึกของความเก่าแก่และความสง่างามที่ไม่เสื่อมคลายแม้กาลเวลาจะเปลี่ยนแปลง ฟอรัมไม่เพียงแต่เป็นศูนย์กลางการพบปะสังสรรค์ของนักเรียนและชาวเมือง แต่ยังเป็นเวทีสำหรับการเฉลิมฉลองและพิธีกรรมโบราณที่หล่อเลี้ยงจิตวิญญาณของกรุงนิวโรมมาอย่างต่อเนื่อง หนึ่งในงานสำคัญที่จัดขึ้น ณ ที่นี่ คือ เทศกาลอิเอย์ยูนิอูม เซเรริส (Ieiunium Cereris) ซึ่งเป็นพิธีถือศีลอดเพื่อบูชาเทพีเซเรส และขอพรแห่งความอุดมสมบูรณ์</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">เอสเปอร์ก้าวเดินอย่างรอบคอบบนหินแกรนิตที่เย็นและเรียบ ขณะสำรวจงานที่ถูกจัดโดยนักศึกษามหาวิทยาลัยนิวโรมร่วมกับกองร้อยที่ 2 การจัดงานปีนี้ยังคงสืบสานความเรียบง่ายและความบริสุทธิ์ของธรรมเนียมโบราณ ไม่มีอาหารหรือขนมใด ๆ ให้ลิ้มรส แต่ทุกสิ่งกลับเต็มไปด้วยความสร้างสรรค์ สีสันจากพืชผลและการตกแต่งแบบโรมันโบราณทำให้บรรยากาศเต็มไปด้วยพลังแห่งความอุดมสมบูรณ์</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">เขาเดินผ่านซุ้มไม้เลื้อยที่ปกคลุมไปด้วยเถาวัลย์องุ่นเขียวขจี เสียงน้ำพุจากน้ำพุเล็ก ๆ คลอเบา ๆ เป็นจังหวะกับเสียงหัวเราะของนักศึกษาและทหารหนุ่มที่เข้าร่วมกิจกรรม ช่วงเช้านี้ลมพัดเอื่อย ๆ ทำให้เถาวัลย์และผ้าปกคลุมของเอสเปอร์พลิ้วไหวตามจังหวะธรรมชาติ</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">เอสเปอร์สวมเชิ้ตผ้าฝ้ายสีงาช้างที่เรียบง่าย ปลดกระดุมสองเม็ดเผยให้เห็นลำคอขาวนวล ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลของเขาส่องประกายเจิดจ้าใต้แสงอรุณ ผมสีเงินสยายไปตามลมบาง ๆ คลุมด้วยผ้าคลุมไหล่เนื้อบางสีเดียวกันพาดไว้หลวม ๆ ดูพลิ้วเหมือนผืนผ้าใยไหมที่ล่องลอย เขาสวมกางเกงผ้าลินินเอวสูงผูกด้วยผ้าผืนยาว เพิ่มความสมดุลให้กับชุดที่เน้นความเรียบง่ายแต่สง่างาม</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">ที่ซุ้ม Fields & Veils: A Ceres Fast การจัดแสดงพืชผลและผลงานสร้างสรรค์เรียงรายอย่างเป็นระเบียบ เอสเปอร์เดินสำรวจไปตามซุ้มต่าง ๆ ขณะสังเกตความตั้งใจของผู้จัดงาน ทุกรายละเอียดถูกคิดมาอย่างประณีต ทั้งกระถางดินเผาที่วางพืชผล ทอผ้าและผ้าคลุมสีขาวที่ประดับตกแต่งรอบ ๆ ซุ้ม ทำให้ทุกสิ่งดูสง่างามและบริสุทธิ์</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">เขาเห็นเพื่อนนักเรียนคนหนึ่งกำลังปรับมุมของพืชผลเพื่อให้เข้ากับการจัดซุ้ม เอสเปอร์ก้าวเข้าไปใกล้และเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">“งานนี้ดูสงบและเรียบร้อยดีนะ แต่ก็เต็มไปด้วยพลังบางอย่าง” เขาชี้ไปที่พืชผลที่ถูกจัดเรียงอย่างประณีต</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">เพื่อนคนนั้นยิ้มบาง ๆ “ใช่ครับ เอสเปอร์ นี่คือความหมายของเทศกาลถือศีลอด เราไม่ได้อิ่มจากอาหาร แต่เราจะอิ่มจากการเห็นความงามและความอุดมสมบูรณ์”</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">เอสเปอร์พยักหน้าอย่างเข้าใจ ขณะสายตาของเขากวาดไปยังรูปปั้นเทพีเซเรสที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางฟอรัม เสาหินอ่อนล้อมรอบทำให้เห็นความสง่างามและความหนักแน่นของพิธีกรรมโบราณ</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">เขาเดินต่อไปยังซุ้มหนึ่ง ซึ่งมีผู้เข้าร่วมงานกำลังแต่งกายตามธีมของเทศกาล ชุดบริสุทธิ์ เรียบง่าย และเกี่ยวข้องกับพืชผล ผู้เข้าร่วมบางคนสวมกระโปรงผ้าฝ้ายสีขาวบาง เบลาส์ลินินผ้าขาว เรียบง่ายแต่สะท้อนถึงความใสบริสุทธิ์ เอสเปอร์ยืนอยู่ท่ามกลางกลุ่มคน เขารู้สึกถึงการผสมผสานของประวัติศาสตร์กับชีวิตปัจจุบัน การถือศีลอดไม่ใช่เพียงการอดอาหาร แต่เป็นการเติมเต็มจิตวิญญาณด้วยความอ่อนโยนและความตั้งใจ</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">นักศึกษาคนนึงเข้ามาทักทายเอสเปอร์ด้วยรอยยิ้ม “เอสเปอร์ เราเห็นว่าคุณแต่งชุดนี้สอดคล้องกับธีมที่สุดครับ”</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">เอสเปอร์ยิ้มบาง ๆ “ขอบคุณครับ ผมพยายามให้เรียบง่าย แต่ก็สอดคล้องกับธรรมชาติและธีมของงาน”</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">เขาพยักหน้า “นั่นแหละครับ คำสอนของเซเรส ความเรียบง่ายและความสมบูรณ์แบบในความอ่อนโยน คุณเข้าใจแล้ว”</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">เอสเปอร์เดินต่อไปยังโซนกลางซุ้ม สนามเล็ก ๆ ถูกจัดให้เป็นพื้นที่ประกวดแต่งกาย เขามองไปรอบ ๆ พบว่านักเรียนคนอื่น ๆ แต่ละคนแต่งชุดสีขาวและสีเอิร์ธโทน มีผ้าคลุมเบา ๆ บางคนถือพืชผลไว้ในมือ บรรยากาศเต็มไปด้วยความสงบและพลังแห่งความคิดสร้างสรรค์</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">เอสเปอร์ยืนตัวตรงผ้าคลุมไหล่พลิ้วไปตามลมอย่างสง่างาม ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลมองออกไปยังผู้ชม ร่างกายของเขาสะท้อนถึงความสมดุลของความแข็งแกร่งและความอ่อนโยน</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">สายลมพัดเบา ๆ พัดผ้าคลุมและผมสีเงินของเอสเปอร์ให้พลิ้วไหวอีกครั้ง แสงแดดสาดลงบนผิวของเขา สะท้อนให้เห็นความสง่างามของชุดและการเคลื่อนไหว ทุกย่างก้าวของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจแต่ไม่โอ่อ่าเกินไป</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">งานดำเนินต่อไป มีผู้เข้าร่วมหลายคนเดินเข้ามา แสดงความคิดสร้างสรรค์ผ่านชุดและพืชผลของตนเอง ขณะสายตาของเขาเฝ้าสังเกตทุกอย่าง </font></span></p><font size="4" face="Arial"><br><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">แบบฟอร์ม</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">[รูปชุดที่สวมใส่]</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/1000003646.png" width="300" _height="500" border="0"></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">ชื่อไอดี/ชื่อคาร์แรคเตอร์ : Esper Spencer</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">บรรยายชุด :</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">เขาสวมเชิ้ตผ้าฝ้ายสีงาช้าง ปลดกระดุมสองเม็ดบนเผยให้เห็นลำคอขาวนวล ราวกับไม่ได้ตั้งใจแต่กลับดูมีเสน่ห์ ช่วงแขนเสื้อพับขึ้นถึงข้อศอกอย่างลวก ๆ เผยให้เห็นข้อมือเรียวยาวที่เปื้อนแสงแดดอ่อน ๆ ผ้าคลุมไหล่เนื้อบางสีเดียวกันพาดไว้หลวม ๆ ดูพลิ้วตามลม ด้านล่างเป็นกางเกงผ้าลินินเอวสูงผูกด้วยผ้าผืนยาวแทนเข็มขัด เป็นสีครีมอบอุ่นเข้ากับบรรยากาศ ทุกอย่างดูกลมกลืน เหมือนเขาเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติรอบตัว</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">อะไรที่ทำให้คุณสวมชุดนี้ : </font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial">เพราะความเบาสบาย เนื้อผ้ารับลมดี เคลื่อนไหวง่าย ไม่หวงเลอะ ชอบความรู้สึกของแสงแดดลอดผ่านแขนเสื้อ และกลิ่นดินที่ติดปลายชายผ้า ความเรียบง่ายที่กลับดูมีชั้นเชิง เหมาะกับ “ลุคคุณชายรวงข้าว”</font></span></p><font size="4" face="Arial"><br><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" style="" face="Arial">ผู้เข้าร่วมกิจกรรมทุกคนจะได้รับ: +5 ดีนาเรียส, +2 Point</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" style="" face="Arial"><br></font></span></p><p></p> แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Dean เมื่อ 2025-10-13 20:04 <br /><br />
<div id="Martha">
<div class="nombre">
Martha Kostakis
<span>Adopted Daughter of Hera</span>
</div>
<div id="imagen" style="background: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/ikCMbHI.png')"></div>
<div id="Marthatext"><div style="text-align: center;"><font face="Noto Sans Thai" size="3"><b>ฟอรัม, นิวโรม | 04 OCT. 2025 | 09:00 A.M.<br></b><br><img src="https://img2.pic.in.th/pic/tumblr_c8ddb177d023fd1776698d12f42389e3_5c4ac3b1_1280.png" width="540" _height="35" border="0"></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai" size="3"><br> <i><b><font color="#008080"> 'เล่นใหญ่ไปจริง ๆ ด้วย!'<br></font></b></i><br></font><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b>มาร์ธา คอสตากิส</b> ทบทวนประโยคนี้วนเวียนในหัวเป็นสิบ ๆ รอบ ตั้งแต่ที่สวมชุดที่เตรียมมาเข้าร่วมงาน<b>เทศกาล </b></span><span style="text-align: justify;"><font face="Noto Sans Thai" size="3"><b>Ieiunium Cereris</b> ชาวนิวโรมหลายคนมองเธอเป็นตาเดียวถึงความเวอร์วังอลังการของกระโปรงหางปลาฟูฟ่องที่ถอดมาจากผ้าม่านโปร่งใส่ของบ้านเฮร่า คล้ายกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ดลใจให้เธอประดับชุดเดรสงานพรอมเก่าให้เวอร์วังอลังการยิ่งขึ้น เหมือนดั่งธิดาบุญธรรมของมหารานีเฮร่าต้องไม่น้อยหน้าใครทั้งนั้นในนิวโรม<br><br></font></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> นึกตำหนิตนเองอยู่เล็กน้อยเมื่อครึ้มใจอยากเซอร์ไพรส์นาเวียจึงไม่ได้นัดแนะเรื่องชุดกันมาก่อน เพราะชุดที่อีกฝ่ายสวมใส่เป็นชุดกระโปรงสีเอิร์ธโทนที่ดูเรียบง่าย ผ้ากระโปรงสีครีมพิมพ์ลวดลายของดอกมไม้เล็ก ๆ ช่วยให้ดูน่ารักและบริสุทธิ์ ถือตะกร้าสานเล็ก ๆ แทนกระเป๋าประจำตัว แม้ว่าธิดาแห่งดีมิเทอร์จะไม่ได้สวมใส่ชุดสีขาว ทว่าคงคอนเซปคำว่า<b> บริสุทธิ์ เรียบง่าย และเกี่ยวข้องกับพืชผล</b></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><b> </b>ทุกประการ</span></div><div style="text-align: left;"><span style="text-align: justify;"><font face="Noto Sans Thai" size="3"><br></font></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#008080"> "มี้ถอดกระโปรงทิ้งไปดีไหมคะ" </font></b>หญิงสาวหารือกับคนรักที่มาด้วยจากความไม่มั่นใจในชุดที่ใส่</span></div><div style="text-align: left;"><div style="text-align: left;"><font face="Noto Sans Thai" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <span id="kM0.6184747445806009"><b><font color="#b69833"><a href="home.php?mod=space&uid=28" target="_blank">@Mackenzie</a> [ NPC Navia Grace]</font></b><br><br></span></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#008080"> "ถ้าหนูว่างั้นมี้ก็จะมั่นใจค่ะ" </font></b>หญิงสาวพรูหายใจออกมาหนัก ๆ แล้วเที่ยวชมงานโดยพยายามไม่สนใจชุดที่สวมและสายตาที่มองมา<br><br></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> ทั้งสองเดินชมงานนิทรรศกาลที่จัดแสดงอย่างประณีต แม้ว่างานนี้จะไร้อาหารและเครื่องดื่มเฉกเช่นเทศกาลอื่น ๆ ในนิวโรม แต่แทบทุกบูธล้วนได้กลิ่นหอมของธัญพืชจนชวนให้ท้องหิว<br><br></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> นี่อาจเป็นบททดสอบของเทพเจ้าที่ไม่ได้มาในรูปแบบของภารกิจคำพยากรณ์...<br><br></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> </span><span id="kM0.6184747445806009" style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><b><font color="#b69833">@Mackenzie [ NPC Navia Grace]</font></b></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><br></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#008080"> "นาเวียดูนั่นสิ.. มีคนแต่งชุดเมล็ดข้าวมาด้วย" </font></b>มาร์ธากระซิบให้หญิงคนรักของเธอดูผู้เข้าร่วมงานท่านหนึ่งที่ไม่คุ้นหน้า แต่เมื่อพิจารณาจากความเยาว์วัยอาจจะเป็นเดมิก็อดใหม่ที่เพิ่งเข้ามาที่ค่ายจูปิเตอร์เป็นปีแรก เป็นชุดที่ทั้งชวนให้ขำและน่าเอ็นดู <b><font color="#008080">"กลายเป็นว่ามี้เบาไปเลย" </font></b>เธอหัวเราะเบา ๆ</span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> </span><span id="kM0.6184747445806009" style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><b><font color="#b69833">@Mackenzie [ NPC Navia Grace]</font></b></span></div><span style="text-align: justify;"><font face="Noto Sans Thai" size="3"><br></font></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#ff00ff">"พี่มาร์ธา พี่นาเวียสวัสดีค่ะ" </font></b>เสียงเจื้อยแจ้วทักทั้งสองมาจากด้านหลัง เมื่อหันไปก็พบกับลิเลียน่าและอลิเซียที่ตามมาสมทบภายหลัง ทั้งคู่แต่งกายด้วยชุดกระโปรงน่ารัก ประดับประดาด้วยรวงข้าวและดอกไม้ดูสมวัย<br><br></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#008080"> "สวัสดีค่ะ บังเอิญจังได้มาเจอกันในงานด้วย" </font></b>มาร์ธาตอบกลับ<br><br></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#f4a460">"แหม พี่มาร์ธา ฟอรั่มก็แค่นี้ ถ้าเราเดินไม่เจอกันเลยสิแปลก" </font></b>ก็จริงอย่างที่ลิเลียน่าพูด<br><br></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#008080"> "แล้วเป็นไงบ้างเรา เพิ่งมากันเหรอคะ"</font></b></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#ff00ff">"ใช่ค่ะพี่ พวกเราเพิ่งมากันเอง ยังไม่ทันได้เดินดูอะไรเลยค่ะ" </font></b>อลิเซียตอบ สีหน้าของเธอดูดีกว่าเมื่อตอนที่เจอกันครั้งล่าสุดอยู่มาก</span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#008080">"ถ้างั้นพวกเธอเดินชมงานกันต่อไหม มีซุ้มที่น่าสนใจเยอะเลยแหละค่ะ"</font></b></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#f4a460"> "นั่นสิ อลิเซีย พวกเราไปดูงานกันเถอะอย่าขัดจังหวะการเดตของพี่ ๆ เขาเลย"</font></b> ได้ทีลิเลียน่าก็แซวอีกแล้ว มาร์ธาเลยได้แต่ยิ้มกริ่ม<br><br></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> </span><span id="kM0.6184747445806009" style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><b><font color="#b69833">@Mackenzie [ NPC Navia Grace]</font></b><br><br> <b><font color="#f4a460"> "ขอบคุณนะคะพี่นาเวีย พวกหนูจะไปดูให้ได้เลย ถ้างั้นขอตัวก่อนนะคะ"</font></b><br><br> เด็ก ๆ จากฮาล์ฟบลัดดูจะกระตือรือร้นเป็นพิเศษที่ได้เที่ยวงาน ส่วนทั้งสองก็หาที่นั่งพักกันสักหน่อยหลังจากที่เดินกันมาได้พักหนึ่ง กลิ่นหอมของพืชผลอ่อนจางและเสียงของน้ำพุช่วยทำให้บรรยากาศผ่อนคลายช่างเหมาะแก่การพักผ่อนหย่อนใจเสียจริง บางทีอาจมีทวยเทพสักองค์ปลอมตัวมาชมงานก็ได้<br><br> <b><font color="#808000">"ขออนุญาตนะคะ พวกเรามาจากสถาบันเซเนก้าค่ะ"</font></b> เด็กผู้หญิงสองคนเดินเข้ามาหามาร์ธาและนาเวียพร้อมกับบอร์ดในมือ เด็กคนแรกผมสั้นเป็นคนเกริ่นพูด<br><br> <b><font color="#4169e1"> "พวกเราได้รับงานมาให้สัมภาษณ์ผู้ที่มาเที่ยวชมในงานน่ะค่ะ รบกวดขอฟี้ดแบคจากพวกพี่ได้หรือเปล่าคะ"</font></b> คนที่สองผมยาวทำหน้าที่อธิบาย<br><br> <b><font color="#008080">"ได้สิจ๊ะ โอเคเนอะนาเวีย"</font></b><br><br> <span id="kM0.6184747445806009"><b><font color="#b69833">@Mackenzie [ NPC Navia Grace]</font></b><br><br> <b><font color="#808000">"ขอบคุณค่ะ" </font></b>เด็กทั้งสองค้อมศีรษะให้ก่อนจะเริ่มสัมภาษณ์สองสาว<b><font color="#808000"> "พวกพี่เป็นชาวนิวโรมหรือเปล่าคะ"</font></b> ที่ต้องถามแบบนี้เพราะวันงานเทศกาลมักจะมีแขกจากด้านนอกมาเรื่อย<br><br> <b><font color="#008080"> "เปล่าจ้ะ พี่มาจากค่ายฮาล์ฟบลัดน่ะ แต่ก็เคยเป็นนักศึกษานิวโรมนะ"</font></b> มาร์ธาตอบ</span></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><span><br></span></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#808000"> "แบบนี้นี่เองค่ะ.." </font></b>เด็ก ๆ รีบจดข้อมูล ก่อนจะเงยหน้าไปทางนาเวีย <b><font color="#808000">"พี่ก็เหมือนกันหรือเปล่าคะ"</font></b></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#b69833"> </font></b></span><span id="kM0.6184747445806009" style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><b><font color="#b69833">@Mackenzie [ NPC Navia Grace]</font></b><br><br> <span id="kM0.6184747445806009">"<b><font color="#808000">โอ้ พี่เรียนสาขาวิทยาศาสตร์เหรอคะ หนูก็อยากเรียนสาขานั้นเหมือนกัน ที่นั่นเป็นยังไงบ้างคะพี่"</font></b> เด็กผมสั้นเอ่ยถามอย่างกระตือรือร้น จนถูกเพื่อนปราม </span></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><b><font color="#4169e1">"ซินดี้เธออย่านอกเรื่องสิ!"</font></b></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><span><br></span></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#808000"> "แหะ ๆ โทษที งั้นมาคำถามต่อไปเลยดีกว่าค่ะ เที่ยวงานในครั้งนี้รู้สึกยังไงบ้างคะ"</font></b></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#008080"> "ดีนะคะ พี่ชอบซุ่มนิทรรศกาลที่ให้ได้ลงมือทำเวิร์คช็อปมาก ๆ เลย แค่ฟังหรือดูอาจไม่เข้าใจ แต่พอได้ลงมือทำ ๆ ให้เราได้รับความรู้เพิ่มขึ้นมากเลยค่ะ"</font></b></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"></span></div><div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> </span><span id="kM0.6184747445806009" style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><b><font color="#b69833">@Mackenzie [ NPC Navia Grace]</font></b><br><br> <b><font color="#4169e1">"แล้วก็คำถามสุดท้ายค่ะ"</font></b> คราวนี้เด็กผมยาวถามบ้าง <b><font color="#4169e1">"หนูอยากทราบคอนเซปชุดที่พี่ใส่ในวันนี้ค่ะ แบบว่าสวยมาก ๆ เลย"</font></b></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#008080"> "ชุดนี้เหรอ?"</font></b> มาร์ธามองลงมาที่ชุดของตัวเอง เธอใส่จนเริ่มชินกับสายตาและไม่รู้สึกประหม่าหรือเขินอาย <b><font color="#008080">"พี่ก็บอกไม่ถูกเหมือนกันค่ะ เริ่มแรกจากการเปิดตู้เสื้อผ้า เจอชุดแซกเก่าที่คิดว่าน่าจะใช้ได้ จากนั้นพี่ก็ตัดเย็บเพิ่มนิดหน่อยจากวัตถุดิบที่มีที่บ้านน่ะค่ะ แต่อาจจะหนักมือไปหน่อยเลยออกมาเป็นแบบนี้" หญิงสาวหัวเราะ "ขอบคุณนะคะที่ชมว่าพี่สวย"</font></b></span><b><font color="#008080"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"></span></font></b></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#4169e1"> "โห ชุดนี้มาจากนิวยอร์กเลยเหรอคะ หนูคิดว่ามาจากบูธเช่าชุดเสียอีก" </font></b>เด็กเซเนก้าตาวาว เพราะว่ามันค่อนข้างจะอลังการงานสร้างกว่าชาวบ้านอยู่พอควร<br><br></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#008080"> "ใช่ค่ะ พี่รู้สึกว่าทำชุดเองน่าจะสนุกดีน่ะค่ะ"</font></b></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#4169e1">"แล้วพี่ล่ะคะ"</font></b> เด็กเซเนก้าหันมาหาทางนาเวีย</span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#b69833"> </font></b></span><span id="kM0.6184747445806009" style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><b><font color="#b69833">@Mackenzie [ NPC Navia Grace]</font></b></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><br><br></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#808000"> "ชุดของพี่น่ารักเหมาะสมกับงานมากเลยค่ะ พวกหนูได้ข้อมูลครบแล้ว ขอตัวก่อนนะคะ ขอบคุณพวกพี่ทั้งสองมากค่ะขอให้ชนะรางวัลนะคะ!"</font></b><br><br></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> เมื่อได้ข้อมูลที่จะส่งงานครบแล้วเด็กนักเรียนทั้งสองก็ค้อมหัวให้หญิงทั้งสองใหญ่ จากนั้นก็ขอตัวไปสัมภาษณ์ผู้ร่วมงานคนอื่นต่อ</span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#008080"> "ขอบคุณเช่นกันค่ะ ขอให้โชคดีกับการเรียนนะ" </font></b>มาร์ธาโบกมือบ๊ายบาย<br><br></span><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"> <b><font color="#b69833"> </font></b></span><span id="kM0.6184747445806009" style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><b><font color="#b69833">@Mackenzie [ NPC Navia Grace]</font></b><br><br> ทั้งสองนั่งชมธรรมชาติอยู่ใกล้น้ำพุอีกครู่ใหญ่ ก่อนค่อยไปสักการะวิหารเทพีเซเรสในช่วงบ่าย...</span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Noto Sans Thai"; font-size: medium;"><br></span></div><div style="text-align: left;"><div style="text-align: center;"><font face="Noto Sans Thai" size="3"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/tumblr_c8ddb177d023fd1776698d12f42389e3_5c4ac3b1_1280.png" width="540" _height="35" border="0"></font></div><div><font face="Noto Sans Thai" size="3"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Noto Sans Thai"><div style=""><font color="#008080" size="4"><b>【 </b><b style="">แบบฟอร์มกิจกรรม "ผืนนาและผ้าคลุม" </b><b>】</b></font></div><div style=""><font size="3"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/Martha-Festival.png" width="530" _height="683" border="0"></font><br><i style=""><font style="" size="2" color="#008080">ห้องเสื้อเฮร่าส่งเข้าประกวด</font></i></div><div style="font-size: medium;"><br><b>ชื่อคาร์แรคเตอร์:<br></b>มาร์ธา คอสตากิส<br><i><font color="#f4a460">(ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล สิงร่าง)</font></i></div><div style="font-size: medium;"><b>บรรยายชุด:<br></b>ชุดเดรสสั้นสีขาวลวดลายรวงข้าวสีทอง ประดับด้วยมุกและเพชรที่มีความวิบวับ ด้านหลังประดับด้วยผ้าโปรงเป็นหางปลาหากมองจากด้านหลังจะเห็นว่าเป็นเดรสยาว ให้ความรู้สึกทั้งดูเรียบง่าย (?) และหรูหราในคราวเดียวกัน บนศีรษะสวมมงกุฎที่ทำจากรวงข้าวสีทองเพิ่มออร่าความสง่างามของธิดาบุญธรรมพระแม่เฮร่า ราชินีแห่งโอลิมปัส แต่ยังเป็นพืชผลที่เกี่ยวข้องกับเทพีเซเรส เทพีแห่งพืชพันธุ์และความอุดมสมบูรณ์ และเพื่อเชิดชูเทพีเฮร่าจึงจัดช่อดอกลิลลี่เล็ก ๆ สัญลักษณ์ของพระนางประดับที่ข้อมือให้รู้ว่าเป็นลูกแม่เฮร่า</div><div style="font-size: medium;"><b>อะไรที่ทำให้คุณสวมชุดนี้: </b><br>ชุดนี้เกิดมาจากการนำชุดแซกงานพรอมเก่ามาดัดแปลงกับผ้าโปร่ง ประดับด้วยรวงข้าวเล็ก ๆ ให้เข้ากับงานเทศกาลของเทพีเซเรส เป็นชุดทำมือที่ประดิษฐ์ด้วยตนเอง อาจจะมันมือไปเสียหน่อยจนดูหลุดคอนเซปความเรียบง่ายไป<i><font color="#008080"> (ความจริงคือ Gemini ไม่ยอมตัดผ้าข้างหลังออกให้...)</font></i></div><div style="font-size: medium;"><font color="#008080"><i><br></i></font></div><div style="font-size: medium;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/tumblr_c8ddb177d023fd1776698d12f42389e3_5c4ac3b1_1280.png" width="540" _height="35" border="0"><font color="#008080"><i></i></font></div><div style="font-size: medium;"><br></div><div style="font-size: medium;">
<center>
<!-- DETAILS (ยืด/หดได้) -->
<details class="details" close="">
<summary>
<span><font face="Sarabun" size="4">DEAN Version</font></span>
</summary>
<div class="content">
<div><img src="https://img2.pic.in.th/pic/imaged3c84dde6dddf3ec.png" width="490" _height="627" border="0"><br style="font-size: 10px; font-family: Montserrat, sans-serif;"><div><b>บรรยายชุด:<br></b>เสื้อเชิ้ตสีขาวธรรมดา เข้าคอนเซป <b>"ความบริสุทธิ์"</b><br>กางเกงขาสั้นสีดำที่ใส่อยู่บ้าน เข้าคอนเซป<b> "ความเรียบง่าย"</b><br>โกโก้ปั่นในแก้วที่ถือ คืออดีตเมล็ดพืชพรรณที่ผ่านการแปรรูป<br>เข้าคอนเซป <b>"เกี่ยวข้องกับพืชผล"</b><br><br><i><font color="#ff8c00">"อะไรนะนี่คือเทศกาลถือศีลอด?<br>มันคือพร็อพ ไม่ได้กิน (ในงาน) สักหน่อย"</font></i><br><br></div><div><b>อะไรที่ทำให้คุณสวมชุดนี้:<br></b>ผมเลือกตามคอนเซปของงานครับ ติ๊กถูก 3 ข้อเลย</div></div><div>
</div>
</div>
</details>
</center>
<style>
.details{
background:linear-gradient(180deg,#f4a460,#fff);
border:1px solid #ff8c00;
border-radius:22px;
box-shadow:var(--shadow);
overflow:hidden
width: 700px;
max-width: 100%;
}
.details summary{
list-style:none;
cursor:pointer;
position: relative;
text-align: center;
padding: 10px;
font-weight:700;
letter-spacing:.08em;
text-transform:uppercase;
border-bottom:1px dashed #ff8c00}
.details summary::marker{display:none}
.chev{transition:transform .25s ease}
.details
.chev{transform:rotate(180deg)}
.details .content{padding:18px 20px 22px;
display:grid;
gap:12px;
color:var(--muted)}
.royal-profile .section-title{
font:700 14px/1 "Sarabun",serif;letter-spacing:.22em;
color:var(--burgundy-2);
text-transform:uppercase}</style>
</div><div style="font-size: medium;"></div></font></div><div>
</div></div></div>
<div id="Marthatags"><font face="Noto Sans Thai" size="2">เข้าร่วมกิจกรรม: </font><span style="background-color: initial;"><font face="Noto Sans Thai" size="2">Fields & Veils: A Ceres Fast ผืนนาและผ้าคลุม<br>รางวัลเข้าร่วม: </font></span><span style="background-color: initial;"><font face="Noto Sans Thai" size="2">+5 ดีนาเรียส, +2 Point</font></span></div>
</div>
<div class="crdts">
<a href="http://illmakegaycodesforu.tumblr.com/">— gitano;</a>
</div>
<style>
/* ตัว container หลัก พร้อม BG สีสวย */
#Martha {
width: 840px;
background: linear-gradient(135deg, #199b8d, #19789b); /* สีไล่เฉด */
padding: 10px;
margin: 0 auto;
border-radius: 15px; /* ขอบโค้ง */
box-shadow: 0 8px 15px rgba(0,0,0,0.1); /* เงานิด ๆ */
}
/* ชื่อ */
#Martha .nombre {
padding: 40px 20px;
font: 20px 'Montserrat', sans-serif;
color: #fff;
text-transform: uppercase;
font-weight: 300;
text-align: center;
text-shadow: 1px 1px 2px rgba(0,0,0,0.3);
}
#Martha .nombre span {
display: block;
font-size: 7px;
letter-spacing: 1px;
}
/* รูปโปรไฟล์ */
#Martha #imagen {
height: 140px;
width: 140px;
border: 5px solid #fff;
border-radius: 100%;
margin: 0 auto;
position: relative;
background-size: cover;
background-position: center;
}
#imagen:after {
content: '';
position: absolute;
bottom: 0;
left: 50%;
width: 0;
height: 0;
border: 20px solid transparent;
border-top-color: #fff;
border-bottom: 0;
margin-left: -20px;
margin-bottom: -20px;
}
/* ข้อความ */
#Marthatext {
line-height: 125%;
margin: 20px;
margin-top: 15px;
padding: 50px;
background: rgba(255, 255, 255, 0.85); /* โปร่งแสงเล็กน้อย */
color: #222;
font: 10px 'Montserrat', sans-serif;
text-align: justify;
border-radius: 10px;
}
/* แท็ก */
#Marthatags {
font: 16px 'Noto Sans Thai', sans-serif;
text-align: center;
color: #fff;
padding: 10px;
margin-top: -10px;
text-transform: uppercase;
letter-spacing: 1px;
}
/* เครดิต */
.crdts {
text-decoration: none;
font-family: Verdana;
font-size: 9px;
text-align: center;
margin-top: 5px;
}
</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Montserrat:300,600,800&display=swap" rel="stylesheet">
หน้า:
[1]
2