Central Park - นครนิวยอร์ก - Percy Jackson and the Olympians Thailand

Jemena โพสต์ 2025-8-5 17:50:29

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Jemena เมื่อ 2025-8-6 00:48 <br /><br />
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Kanit:wght@300;400;500;600;700&display=swap" rel="stylesheet">

<div style="margin: 0; padding: 20px; background: linear-gradient(135deg, #1a0033, #2d1b69, #1a0033); min-height: 100vh; font-family: 'Kanit', sans-serif;">


<div style="max-width: 850px; margin: 0 auto; padding: 25px; border: 8px solid #4A148C; border-radius: 30px; background: linear-gradient(135deg, #4A148C, #6A1B9A); box-shadow: 0 20px 60px rgba(74, 20, 140, 0.4), 0 0 40px rgba(74, 20, 140, 0.2); position: relative; backdrop-filter: blur(10px); animation: borderGlow 3s ease-in-out infinite alternate;">


<div style="padding: 45px; border: 5px solid #FF6B9D; border-radius: 25px; background: linear-gradient(135deg, #FFB3D1, #FF8FA3, #FFB3D1); text-align: center; position: relative; overflow: hidden;">

   
   <div style="font-size: 36px; font-weight: 700; margin-bottom: 35px; color: #FFD700; text-shadow: 2px 2px 8px rgba(0,0,0,0.3), 0 0 20px rgba(255, 215, 0, 0.5); animation: float 4s ease-in-out infinite;">
   Jimena Fernández
   </div>

   
   <div style="display: flex; justify-content: center; margin-bottom: 30px;">
   <div style="padding: 12px; border: 6px solid #FFD700; border-radius: 25px; background: linear-gradient(135deg, #FFD700, #FFF5B7, #FFD700); box-shadow: 0 0 25px rgba(255, 215, 0, 0.6), 0 10px 30px rgba(0,0,0,0.3); animation: glow 3s ease-in-out infinite alternate;">
      <img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/1000064666.md.jpg" alt="Jimena Fernández" style="width: 320px; height: auto; border-radius: 18px; filter: brightness(1.1) contrast(1.05);">
   </div>
   </div>

   
   <div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 15px;"><strong><br></strong></div><div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 15px;"><strong>📅 วันที่: 5 </strong>สิงหาคม พุทธศักราช 2568</div><div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 15px;"><br></div>
   <div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 15px;"><strong>🌓 หัวข้อ:</strong> ตลาดลองไอส์แลนด์ และเสียงกระซิบแห่งโชคชะตา</div><div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 15px;"><br></div>
   <div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 35px;"><strong>📍 สถานที่:</strong> <span style="background-color: initial;">เซ็นทรัลพาร์ค</span></div><div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 35px;"><br></div>

   
   <div style="text-align: justify; font-size: 17px; line-height: 2; padding: 25px; background: rgba(255, 255, 255, 0.1); border-radius: 20px; font-weight: 400; backdrop-filter: blur(5px); border: 2px solid rgba(255, 255, 255, 0.2);">
   <p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">   แสงแดดที่ยังคงเต็มไปด้วยความร้อนแรงและระอุในช่วงเวลา ของ ยามบ่าย กำลังค่อยๆ เริ่มทำการทอดตัวลงตรงบริเวณบนพื้นคอนกรีตที่เต็มไปด้วยเงาเรื่อเรืองจากตรงบริเวณเต็นท์หลากสีของตลาดลองไอส์แลนด์ กลิ่นหอมของบาร์บีคิวคลุกเคล้ากับกลิ่นพิซซ่าที่เพิ่งยกออกจากเตาอิฐลอยอ้อยอิ่งอยู่ภายในบริเวณอากาศ เสียงหัวเราะ เสียงของเครื่องดนตรีสดจากวงเล็ก ๆ และเสียงล้อจากรถเข็นขายฟู้ดทรัคที่พึ่งทำการเข็นผ่านไปทางบริเวณพื้นหินกำลังค่อยๆ ดังแทรกขึ้นมาเป็นจังหวะ</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">หญิงสาวจีน่า หรือ ฮิเมนา เฟร์นันเดช ในชุดของแจ็กเก็ตหนังสีน้ำตาลกำลังยืนสงบอยู่ที่ตรงบริเวณหัวมุมของตลาด ใต้ร่มไม้ใหญ่ที่เปลือกของมันเต็มไปด้วยรอยขูดขีดเก่าแก่ ราวกับใครบางคนเคยทำการฝากข้อความไว้ให้กาลเวลาได้จารึกตลอดไป</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">หลังจากนั้นเพียงแค่ไม่นานนัก ก็มีเสียงกระซิบ ดังขึ้นมาอีกครั้ง และเป็นเสียงที่ฟังดูค่อนข้างมีความเบา...ลึก...และเยือกเย็น โดยมีใจความ ของ ประโยคที่กล่าวกับเธออกมาว่าดังนี้</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">“เดินทางขึ้นรถเมล์...ห้าดอลลาร์...ไปที่ตรงบริเวณเซ็นทรัลพาร์ค...เธอจะรู้ว่าต้องทำอะไรต่อไป”</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">พอหลังจากที่คำพูด ดังกล่าวนั้นจบลงไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้น เธอก็เริ่มเม้มริมฝีปากแน่น ดวงตาสีเข้มขลับทอดมองไปยังป้ายรถเมล์ที่อยู่ถัดออกไปไม่ไกลมากนัก รถเมล์เก่าคันหนึ่งเพิ่งทำการแล่นมาเทียบจอดประหนึ่งกำลังรอเธออยู่โดยเฉพาะเลยทีเดียว</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">เส้นทางสู่เซ็นทรัลพาร์ค</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">พอหญิงสาวตัวน้อยๆ อย่างจีน่า เธอได้ทำการขึ้นมาบนรถเมล์โดยไม่มีทีท่าว่าจะลังเลใจเลยแม้แต่น้อยพร้อม กับ ค่อยๆ เริ่มทำการ ยื่นธนบัตรเป็นจำนวนเงินทั้งสิ้น ห้าดอลลาร์ให้ กับ คนขับรถเมล์โดยที่เธอแถบจะไม่ได้เอ่ยคำพูดอะไรออกไปนอกเสียจากทำการพยักหน้าเบา ๆ เธอมีความเชื่อว่าเสียงกระซิบนั้นจะยังคงไม่มีทางเงียบหายไปง่ายๆและมันจะ กลับยิ่งแนบชิดยิ่งขึ้น ดุจคำร่ายเวทย์ที่พึมพำข้างหู ของ เธออยู่ตลอดเวลา นั่นเอง</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">ในตอนนี้รถเมล์ที่เธอกำลังนั่งโดยสารอยู่ก็ค่อยๆ ทำการเคลื่อนไปตามบริเวณท้องถนนสายยาว ล้อบดกับรอยแยกของเมืองที่เต็มไปด้วยเรื่องราว เธอนั่งนิ่งเงียบไปตลอดื้งเส้นทางการโดยสาร...และก็เอาแต่จดจ่อ และ ก็ตั้งใจฟัง...รอคำสั่งต่อไปจากเสียงของผู้ที่เธอมองไม่เห็นว่ามันต้องการจะสื่อสารอะไรต่อมาอีก</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">    และเมื่อสาวน้อยจีน่าได้เดินทางเข้ามาถึงยังตรงบริเวณ เซ็นทรัลพาร์ค             </p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">  </p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">          สวนสาธารณะระดับเมือง ตั้งอยู่ระหว่างย่านอัปเปอร์เวสต์ไซด์และอัปเปอร์อีสต์ไซด์ ของเขตแมนแฮตตันในนครนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา เป็นสวนสาธารณะแห่งแรกในอเมริกาทีไ่ด้รับการออกแบบภูมิทัศน์ มีพื้นที่ประมาณ 2,133 ไร่ อีกทั้งที่นี่ยังเป็นสวนสาธารณะที่ใหญ่เป็นอันดับ 6 ของนครนิวยอร์ก และเป็นสวนสาธารณะที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในอเมริกา</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"> </p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">          ภายในเซ็นทรัลพาร์คเต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่และแมกไม้นานาพันธุ์ที่ให้ความร่มรื่นตลอดเส้นทาง ทำให้ที่นี่เปรียบเสมือนปอดยักษ์ และแหล่งธรรมชาติที่สำคัญใจกลางเมืองใหญ่ ให้ผู้คนได้ละทิ้งความวุ่นวาย มาชาร์จพลังกับบรรยากาศสุดชิลและภูมิทัศน์อันงดงามของสวนสาธารณะแห่งนี้หญิงสาวก็รีบ ก้าวเดินลงมาจากตรงบริเวณรถเมล์ ราวกับรู้แน่ชัดว่าทุกย่างก้าวมีใครบางคนได้กำหนดและ ลิขิต การเดินทาง วางไว้ให้ กับ ไก่ตัวน้อย กะต้าก กะต้าก กุ๊กๆ อย่างเธอได้เดินตาม เป็นที่เรียบร้อยแล้ว</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"> </p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">    หลังจากนั้นเพียงแค่ไม่นานนัก เธอก็ไปหยุดยืนอยู่ที่ตรงบริเวณ ใต้ต้นเอล์มต้นหนึ่งที่ใหญ่โตอยู่ตรงกลางของสนามหญ้า ก่อนที่ตัวของเธอจะเริ่มทำการสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆ เพื่อรอคอยฟังเสียงกระซิบดังกล่าวว่าแสงแดดที้ยังคงเต็มไปด้วยความร้อนแรงและระอุในช่วงเวลา ของ ยามบ่าย กำลังค่อยๆ เริ่มทำการทอดตัวลงตรงบริเวณบนพื้นคอนกรีตที่เต็มไปด้วยเงาเรื่อเรืองจากตรงบริเวณเต็นท์หลากสีของตลาดลองไอส์แลนด์ กลิ่นหอมของบาร์บีคิวคลุกเคล้ากับกลิ่นพิซซ่าที่เพิ่งยกออกจากเตาอิฐลอยอ้อยอิ่งอยู่ภายในบริเวณอากาศ เสียงหัวเราะ เสียงของเครื่องดนตรีสดจากวงเล็ก ๆ และเสียงล้อจากรถเข็นขายฟู้ดทรัคที่พึ่งทำการเข็นผ่านไปทางบริเวณพื้นหินกำลังค่อยๆ ดังแทรกขึ้นมาเป็นจังหวะ</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">หญิงสาวจีน่า หรือ ฮิเมนา เฟร์นันเดช ในชุดของแจ็กเก็ตหนังสีน้ำตาลกำลังยืนสงบอยู่ที่ตรงบริเวณหัวมุมของตลาด ใต้ร่มไม้ใหญ่ที่เปลือกของมันเต็มไปด้วยรอยขูดขีดเก่าแก่ ราวกับใครบางคนเคยทำการฝากข้อความไว้ให้กาลเวลาได้จารึกตลอดไป</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">หลังจากนั้นเพียงแค่ไม่นานนัก ก็มีเสียงกระซิบ ดังขึ้นมาอีกครั้ง และเป็นเสียงที่ฟังดูค่อนข้างมีความเบา...ลึก...และเยือกเย็น โดยมีใจความ ของ ประโยคที่กล่าวกับเธออกมาว่าดังนี้</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">“เดินทางขึ้นรถเมล์...ห้าดอลลาร์...ไปที่ตรงบริเวณเซ็นทรัลพาร์ค...เธอจะรู้ว่าต้องทำอะไรต่อไป”</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">พอหลังจากที่คำพูด ดังกล่าวนั้นจบลงไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้น เธอก็เริ่มเม้มริมฝีปากแน่น ดวงตาสีเข้มขลับทอดมองไปยังป้ายรถเมล์ที่อยู่ถัดออกไปไม่ไกลมากนัก รถเมล์เก่าคันหนึ่งเพิ่งทำการแล่นมาเทียบจอดประหนึ่งกำลังรอเธออยู่โดยเฉพาะเลยทีเดียว</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">เส้นทางสู่เซ็นทรัลพาร์ค</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">พอหญิงสาวตัวน้อยๆ อย่างจีน่า เธอได้ทำการขึ้นมาบนรถเมล์โดยไม่มีทีท่าว่าจะลังเลใจเลยแม้แต่น้อยพร้อม กับ ค่อยๆ เริ่มทำการ ยื่นธนบัตรเป็นจำนวนเงินทั้งสิ้น ห้าดอลลาร์ให้ กับ คนขับรถเมล์โดยที่เธอแถบจะไม่ได้เอ่ยคำพูดอะไรออกไปนอกเสียจากทำการพยักหน้าเบา ๆ เธอมีความเชื่อว่าเสียงกระซิบนั้นจะยังคงไม่มีทางเงียบหายไปง่ายๆและมันจะ กลับยิ่งแนบชิดยิ่งขึ้น ดุจคำร่ายเวทย์ที่พึมพำข้างหู ของ เธออยู่ตลอดเวลา นั่นเอง</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">ในตอนนี้รถเมล์ที่เธอกำลังนั่งโดยสารอยู่ก็ค่อยๆ ทำการเคลื่อนไปตามบริเวณท้องถนนสายยาว ล้อบดกับรอยแยกของเมืองที่เต็มไปด้วยเรื่องราว เธอนั่งนิ่งเงียบไปตลอดื้งเส้นทางการโดยสาร...และก็เอาแต่จดจ่อ และ ก็ตั้งใจฟัง...รอคำสั่งต่อไปจากเสียงของผู้ที่เธอมองไม่เห็นว่ามันต้องการจะสื่อสารอะไรต่อมาอีก</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">    และเมื่อสาวน้อยจีน่าได้เดินทางเข้ามาถึงยังตรงบริเวณ เซ็นทรัลพาร์ค               </p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">          สวนสาธารณะระดับเมือง ตั้งอยู่ระหว่างย่านอัปเปอร์เวสต์ไซด์และอัปเปอร์อีสต์ไซด์ ของเขตแมนแฮตตันในนครนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา เป็นสวนสาธารณะแห่งแรกในอเมริกาทีไ่ด้รับการออกแบบภูมิทัศน์ มีพื้นที่ประมาณ 2,133 ไร่ อีกทั้งที่นี่ยังเป็นสวนสาธารณะที่ใหญ่เป็นอันดับ 6 ของนครนิวยอร์ก และเป็นสวนสาธารณะที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในอเมริกา</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"> </p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">          ภายในเซ็นทรัลพาร์คเต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่และแมกไม้นานาพันธุ์ที่ให้ความร่มรื่นตลอดเส้นทาง ทำให้ที่นี่เปรียบเสมือนปอดยักษ์ และแหล่งธรรมชาติที่สำคัญใจกลางเมืองใหญ่ ให้ผู้คนได้ละทิ้งความวุ่นวาย มาชาร์จพลังกับบรรยากาศสุดชิลและภูมิทัศน์อันงดงามของสวนสาธารณะแห่งนี้หญิงสาวก็รีบ ก้าวเดินลงมาจากตรงบริเวณรถเมล์ ราวกับรู้แน่ชัดว่าทุกย่างก้าวมีใครบางคนได้กำหนดและ ลิขิต การเดินทาง วางไว้ให้ กับ ไก่ตัวน้อย กะต้าก กะต้าก กุ๊กๆ อย่างเธอได้เดินตาม เป็นที่เรียบร้อยแล้ว</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">หลังจากนั้นเพียงแค่ไม่นานนัก เธอก็ไปหยุดยืนอยู่ที่ตรงบริเวณ ใต้ต้นเอล์มต้นหนึ่งที่ใหญ่โตอยู่ตรงกลางของสนามหญ้า ก่อนที่ตัวของเธอจะเริ่มทำการสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆ เพื่อรอคอยฟังเสียงกระซิบดังกล่าวว่ามันจะพูดมาว่ายังไงต่อไป</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p>
   </div>

</div>
</div>
</div>


<div style="display:none">
<style>
@keyframes float {
0% { transform: translateY(0px); }
50% { transform: translateY(-8px); }
100% { transform: translateY(0px); }
}

@keyframes glow {
0% { box-shadow: 0 0 25px rgba(255, 215, 0, 0.6), 0 10px 30px rgba(0,0,0,0.3); }
100% { box-shadow: 0 0 35px rgba(255, 215, 0, 0.8), 0 15px 40px rgba(0,0,0,0.4); }
}

@keyframes borderGlow {
0% { opacity: 0.8; transform: scale(1); }
100% { opacity: 1; transform: scale(1.01); }
}
</style>
</div>

Jemena โพสต์ 2025-8-6 00:54:44

Jemena โพสต์ 2025-8-6 10:31:01

<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Kanit:wght@300;400;500;600;700&display=swap" rel="stylesheet">

<div style="margin: 0; padding: 20px; background: linear-gradient(135deg, #1a0033, #2d1b69, #1a0033); min-height: 100vh; font-family: 'Kanit', sans-serif;">


<div style="max-width: 850px; margin: 0 auto; padding: 25px; border: 8px solid #4A148C; border-radius: 30px; background: linear-gradient(135deg, #4A148C, #6A1B9A); box-shadow: 0 20px 60px rgba(74, 20, 140, 0.4), 0 0 40px rgba(74, 20, 140, 0.2); position: relative; backdrop-filter: blur(10px); animation: borderGlow 3s ease-in-out infinite alternate;">


<div style="padding: 45px; border: 5px solid #FF6B9D; border-radius: 25px; background: linear-gradient(135deg, #FFB3D1, #FF8FA3, #FFB3D1); text-align: center; position: relative; overflow: hidden;">

   
   <div style="font-size: 36px; font-weight: 700; margin-bottom: 35px; color: #FFD700; text-shadow: 2px 2px 8px rgba(0,0,0,0.3), 0 0 20px rgba(255, 215, 0, 0.5); animation: float 4s ease-in-out infinite;">
   Jimena Fernández
   </div>

   
   <div style="display: flex; justify-content: center; margin-bottom: 30px;">
   <div style="padding: 12px; border: 6px solid #FFD700; border-radius: 25px; background: linear-gradient(135deg, #FFD700, #FFF5B7, #FFD700); box-shadow: 0 0 25px rgba(255, 215, 0, 0.6), 0 10px 30px rgba(0,0,0,0.3); animation: glow 3s ease-in-out infinite alternate;">
      <img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/1000064666.md.jpg" alt="Jimena Fernández" style="width: 320px; height: auto; border-radius: 18px; filter: brightness(1.1) contrast(1.05);">
   </div>
   </div>

   
   <div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 15px;"><strong><br></strong></div><div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 15px;"><strong>📅 วันที่:</strong> 6 สิงหาคม พุทธศักราช 2568</div><div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 15px;"><br></div>
   <div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 15px;"><strong>🌓 หัวข้อ:</strong> : สองชั่วโมงแห่งความเงียบ และเสียงที่ไม่มีวันมาภาคต่อ</div><div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 15px;"><br></div>
   <div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 35px;"><strong>📍 สถานที่:</strong>  เซ็นทรัลพาร์ค</div><div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 35px;"><br></div>

   
   <div style="text-align: justify; font-size: 17px; line-height: 2; padding: 25px; background: rgba(255, 255, 255, 0.1); border-radius: 20px; font-weight: 400; backdrop-filter: blur(5px); border: 2px solid rgba(255, 255, 255, 0.2);">
   <p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">    ท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่กำลังสาดส่องลอดผ่านอยู่ตรงบริเวณใบไม้ของต้นไม้สูงใหญ่ภายในบริเวณสวนของเซ็นทรัลพาร์ค หญิงสาวผู้มากด้วยความหวังได้กำลังยืนหยุดนิ่งอย่างสงบเงียบงัน เธอกำลังใช้สองหูเงี่ยฟังเสียงของบางสิ่งบางอย่างอยู่อย่างตั้งอกตั้งใจที่สุด และเธอก็มีความหวังว่าจะได้ยินเสียงกระซิบแผ่วเบานั้นแบบที่เคยผ่านมา แต่ทว่า...</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">แม้เพียงเงารำไรของเสียงนั้น... กลับไม่มีเลยแม้แต่น้อย..</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">ไม่มีแม้แต่เสียงกระซิบใดเล็ดลอดออกมา</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">ไม่มีแม้กระทั่งวาจาลี้ลับเอ่ยออกมา</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">ไม่มีแม้แต่เสียง ของ ลมเอื่อยที่จะพัดพาเฉียดผ่านตรงบริเวณทางด้านปลายหูของเธอไป</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">หลังจากนั้นเธอก็ค่อยๆ เริ่มทำการถอนหายใจออกมาอย่างเบา ๆ ภายในแววตาทั้งสองข้าง ของ สาวน้อยตัวเล็กๆ กำลังทำการสะท้อนความผิดหวังแวบหนึ่งที่ฉาบทับมาบนบริเวณใบหน้าอันแสนอ่อนเยาว์ แต่ทว่าเพียงแค่ครู่เดียวเท่านั้น หญิงสาวก็เริ่มที่จะทำการเผยรอยยิ้มขึ้นมาแทนที่อีกครั้ง พร้อม กับ ค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง และ ก็เอ่ยคำพูดออกมาจากริมฝีปากบาง ของ ตัวเธอเองเป็นประโยคที่ว่า</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"> “ไม่เป็นไรนะยัยจีน่า… บางทีเสียงกระซิบนั้นอาจจะยังไม่พร้อมที่จะทำการพูดคุยและสนทนากับเราในตอนนี้ ก็เป็นได้กะต้าก กุ๊กๆ กะต้าก”</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">เธอกล่าว พร้อม กับ ร้องเสียงไก่ ออกมาในสไตล์ของ ตัวเองเบา ๆ พลางขยับร่างกายอย่างช้า ๆ เริ่มจากการบิดขาเหยียดแขน แล้วจึงหมุนตัวต่อไปเรื่อยๆ ตามจังหวะของสายลมที่กำลังพัดผ่านอยู่</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">ทว่าด้วยความอ่อนช้อยและลีลาที่พลิ้วไหวในเวลานี้ก็กลายเป็นว่า เธอเริ่มทำการเล่น ยิมนาสติกลีลาออกมาที่ตรงบนบริเวณลานหญ้าอันเขียวขจี แขนทั้งสองข้างของเธอเคลื่อนไหวราวกับปีกนก มือข้างหนึ่งถือริบบิ้นที่เธอพกติดตัวมาเสมอ เธอฟาดมันขึ้นไปที่ตรงบริเวณท้องฟ้า หมุน และทำการหมุนมันวนลงมาเป็นเกลียวคลื่นแห่งสีรุ้งท่ามกลางแดดยามกลางวันอย่างชำนาญ</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">เรือนร่างของเธอในตอนนี้ และ เวลานี้ยังคงเคลื่อนตัวไปอย่างสง่างาม จังหวะ ของ การก้าวเรียวเท้าบางราวกับบัลเลต์แทรกด้วยลีลาของการแสดง คอของเธอค่อยๆ เริ่มทำการแหงนสูงขึ้นมาอีกครั้งในขณะที่ ดวงตาเริ่มส่องแสงทอประกายของความหวังลึก ๆ อยู่อีกครั้ง พร้อม กับ เริ่มที่จัทำการเปล่งน้ำเสียง และ เอ่ยคำพูดออกมาจากริมฝีปากบาง เป็นประโยคที่ว่า</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"> “ถ้าเกิดว่าเสียงกระซิบนั้นยังอยากให้เราตามหา… มันจะมาเอง…”</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">หลังจากนั้นเธอก็ค่อยๆ เริ่มทำการหมุนตัวอีกครั้ง ริบบิ้นที่เอกำลังถือไว้อยู่ภายในมือข้างหนึ่งกำลังปลิวไสวอยู่ภายในบริเวณอากาศ เสียงของผ้าที่ยังคงแหวกว่ายอยู่ภายในบริเวณอากาศเบา ๆ ดั่งกับได้ยินเสียงดนตรีลี้ลับที่ไร้โน้ตกำลังทำการขับขาลและบรรเลงแต่ชวนให้หัวใจเต้นรัว</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">หลังจากนั้นเพียงแค่ไม่กี่นาทีต่อมาเธอก็เริ่มทำการหยุดทุกอย่างลงท่ามกลางไว้ในจังหวะสุดท้ายของการแสดง เธอยืนหยุดอยู่นิ่งๆ อีกครั้ง ดวงตาหลับลงอีกครา หวังว่าการเคลื่อนไหวของเธออาจจะช่วยทำการดึงดูดบางสิ่งบางอย่างจากบริเวณโลกเบื้องหลังม่านความจริงลงมาได้บ้าง หวังเพียงแค่ได้ยินเสียงกระซิบน้นอีกคราก็เพียงพอกะต้าก</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p>
   </div>

</div>
</div>
</div>


<div style="display:none">
<style>
@keyframes float {
0% { transform: translateY(0px); }
50% { transform: translateY(-8px); }
100% { transform: translateY(0px); }
}

@keyframes glow {
0% { box-shadow: 0 0 25px rgba(255, 215, 0, 0.6), 0 10px 30px rgba(0,0,0,0.3); }
100% { box-shadow: 0 0 35px rgba(255, 215, 0, 0.8), 0 15px 40px rgba(0,0,0,0.4); }
}

@keyframes borderGlow {
0% { opacity: 0.8; transform: scale(1); }
100% { opacity: 1; transform: scale(1.01); }
}
</style>
</div>

Axel โพสต์ 2025-8-6 18:08:42

<div class="Axel-body" style="--color:#bbbbbb">
<div class="Axel-wrap"><div class="Axel-img">
<img src="https://i.postimg.cc/5y35JY1J/2.png"></div>
<div class="Axel-imc"><img src="https://i.postimg.cc/VLWZsv4d/1.png"></div>
<div class="Axel-title">A. Mikailov</div><div class="Axel-lyric">power of calculated luck</div>
<span class="cp cp-target-o"></span>

<div class="Axel-quote">To me luck is like a loaded gun—never random, always aimed — Axel
</div>
<div class="Axel-texto"><font face="Kanit"><font size="2">
<p></p><div style="text-align: left;"><div>05.08.2025 | 03:20 PM</div><div><br></div><div>ความโกลาหลที่ถูกจัดระเบียบของย่านใจกลางเมืองนั้นน่าสนใจ…แต่ก็เพียงชั่วครู่ เมื่อรูปแบบของมันเริ่มซ้ำซากจำเจ, ดีลเลอร์แห่งค่ายฮาฟบลัดก็ตัดสินใจที่จะเปลี่ยนกระดานหมากรุกของเขาอีกครั้ง เขาเดินออกจากป่าคอนกรีต, มุ่งหน้าสู่โอเอซิสสีเขียวที่ถูกสร้างขึ้นอย่างมีแบบแผนใจกลางมหานคร—เซ็นทรัลพาร์ค</div><div><br></div><div>มันไม่ใช่การแสวงหาความสงบในธรรมชาติ, แต่เป็นการเปลี่ยนฉากเพื่อมองหาตัวแปรใหม่ๆ ที่น่าสนใจกว่าเดิม</div><div><br></div><div>เขาเดินไปตามทางเดินที่คดเคี้ยว, ผ่านนักท่องเที่ยวที่กำลังถ่ายรูป, ผ่านคนท้องถิ่นที่ออกมาวิ่งจ็อกกิ้ง, และผ่านศิลปินที่กำลังวาดภาพทิวทัศน์, สายตาของเขากวาดมองและประเมินทุกสิ่งที่เห็นอย่างเงียบเชียบ, เหมือนกับนักลงทุนที่กำลังสำรวจตลาดใหม่</div><div><br></div><div>ทว่า, ท่ามกลางความปกติที่ดูเหมือนจะถูกจัดฉากไว้นั้น, สัญชาตญาณของเขาก็สัมผัสได้ถึงความผิดปกติเล็กๆ…ความเคลื่อนไหวที่รวดเร็วเกินไปในพุ่มไม้ที่อยู่ห่างไกลจากทางเดินหลัก มันไม่ใช่กระรอก, ไม่ใช่แค่เงา, แต่มันคือบางสิ่งบางอย่างที่ท้าทายกฎของธรรมชาติ</div><div><br></div><div>ความสงสัยใคร่รู้เชิงวิเคราะห์นำทางเขาออกจากเส้นทางที่คุ้นเคย, ลึกเข้าไปในโซนที่เงียบสงบกว่า, และที่นั่น, เขาก็ได้พบกับมัน</div><div><br></div><div>มันดูเหมือนกระต่าย, แต่ก็ไม่ใช่กระต่าย ขนสีน้ำตาลอมเทาของมันดูเหมือนจะส่องประกายจางๆ เมื่อต้องกับแสงแดด, และที่สำคัญที่สุด…บนหัวของมันมีเขาขนาดเล็กที่แตกกิ่งก้านสาขาอย่างงดงามราวกับเขากวางขนาดจิ๋วที่ถูกขัดเกลามาอย่างดี—แจ็คคาโลป</div><div><br></div><div>ข้อมูลที่เคยได้ยินมาแว่วๆ จากเดมิก็อดคนหนึ่งในค่ายแล่นผ่านเข้ามาในความคิดของเขา: เขาของมันคือส่วนผสมชั้นยอดสำหรับยารักษาและยาแก้พิษบางชนิด มันคือวัตถุดิบหายาก</div><div><br></div><div>บุรุษชาวรัสเซียไม่ได้ลังเล, เกมที่เขามองหา…ได้ปรากฏตัวขึ้นแล้ว</div><div><br></div><div>เขาไม่ได้พุ่งเข้าใส่ในทันที, นั่นไม่ใช่สไตล์ของเขา เขาเฝ้าสังเกตการณ์อย่างอดทน, วิเคราะห์รูปแบบการเคลื่อนไหวของมัน—มันว่องไว, ปราดเปรียว, และดูเหมือนจะเคลื่อนที่ไปตามเส้นทางที่ซ้ำๆ กัน</div><div><br></div><div>เมื่อเขาอ่านเกมออกแล้ว, การล่าก็เริ่มต้นขึ้น</div><div><br></div><div>มันไม่ใช่การไล่ล่าที่อึกทึกครึกโครม, แต่เป็นการต้อนที่เยือกเย็นและถูกคำนวณมาอย่างดี เขาไม่ได้ใช้ความเร็วเพื่อไล่ตาม, แต่ใช้เพื่อดักหน้า, ตัดเส้นทางหลบหนีของมันทีละเส้น, ค่อยๆ บีบให้มันเข้าไปในพื้นที่ที่จำกัดมากขึ้นเรื่อยๆ, จนกระทั่งมันจนมุมอยู่ที่กำแพงหินของสวนหย่อมเล็กๆ แห่งหนึ่ง</div><div><br></div><div>เจ้าแจ็คคาโลปตื่นตระหนก, มันกระโดดไปมาอย่างสับสน, พยายามจะหาทางหนี, แต่ทุกเส้นทางกลับถูกปิดตาย</div><div><br></div><div><b>ปัง!</b></div><div><br></div><div>เสียงปืนที่แหบแห้งและถูกเก็บเสียงดังขึ้นเบาๆ, แทบจะกลืนหายไปกับเสียงจอแจของเมืองที่อยู่ห่างออกไป กระสุนทองสัมฤทธิ์นัดเดียวพุ่งแหวกอากาศ, เจาะเข้าที่กลางลำตัวของอสูรกายตัวน้อยอย่างแม่นยำ</div><div><br></div><div>ร่างของมันชะงักงันกลางอากาศ, ก่อนจะร่วงหล่นลงสู่พื้นหญ้าที่นุ่ม, ไม่ได้มีเลือดหรือความรุนแรงใดๆ, มันเพียงแค่แน่นิ่ง, แล้วค่อยๆ สลายกลายเป็นกองฝุ่นสีทอง, เหลือทิ้งไว้เพียงเขากวางขนาดจิ๋วที่งดงามสองข้างที่ตกอยู่บนพื้น</div><div><br></div><div>มันง่ายกว่าที่คิด…ง่ายกว่าการต่อสู้กับอสูรกายตัวอื่นๆ ที่เขาเคยเจอมามากนัก</div><div><br></div><div>ดีลเลอร์แห่งค่ายฮาฟบลัดเดินเข้าไปอย่างไม่รีบร้อน, เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าสะอาดออกมา, ห่อเขาสองข้างนั้นไว้อย่างทะนุถนอม, แล้วเก็บมันลงในกระเป๋าเป้ของเขาอย่างเรียบร้อย</div><div><br></div><div>การลงทุนในวันนี้…ให้ผลตอบแทนที่คุ้มค่าและรวดเร็วอย่างน่าพึงพอใจ</div><div><br></div></div>
<br>

<p></p><div align="center">
<img src="https://static.vecteezy.com/system/resources/thumbnails/012/634/800/small_2x/art-deco-outline-stroke-in-golden-color-for-classy-and-luxury-style-premium-vintage-line-art-design-element-free-png.png" width="300" border="0" style="filter: grayscale(100%);"><br><br><div align="center">+ 2 ตื่นรู้ จากการพิชิตแจ็คคาโลปครั้งแรก<font color="#c0c0c0"> </font><a href="https://percyjackson.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:dungeon&do=dungeon_fight&battle_id=61" style="text-align: justify;"><font color="#c0c0c0">Link</font></a></div><div align="center">สินสงคราม:LUK 60+ x2</div><div align="center">LUK 80+ ไบต์ 9 จะได้ไข่แจ็คคาโลปแทนสินสงครามปกติ</div></div>

</font></font></div><font face="Kanit"><font size="2">

<div class="Axel-tags">
<em class="Axel-tag">Power</em>
<em class="Axel-tag">Money</em>
<em class="Axel-tag">Game</em> <em class="Axel-tag">Music</em><div class="Axel-tt">CABIN 19</div></div>
</font></font></div><font face="Kanit"><font size="2"><a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="hr-credt">@Hye Ri</a></font></font></div><font face="Kanit"><font size="2">

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Kanit'); Kanit {font-family: 'Kanit';} </style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Poppins:200,300,400,500,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Hind:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Abril+Fatface&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Rajdhani:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css">

<style>
.Axel-body br {
display: none;
}
.Axel-texto br {
display: block;
}
.Axel-body {
margin: 10px auto;
background: #171717;
width: 550px;
padding: 25px;
border-radius: 10px;
color: #aaa;
font: 12px Hind;
line-height: 18px;
text-align: justify;
}
.Axel-wrap {
background: #1a1a1a;
border-radius: 10px;
overflow: hidden;
border-top: 15px solid #131313;
position: relative;
}
.Axel-img {
width: 550px;
height: 150px;
display: block;
position: relative;
overflow: hidden;
}

.Axel-imc {
border: 10px solid #0a0a0a;
width: 100px;
height: 100px;
position: absolute;
top: 50px;
right: 10px;
outline: 1px solid #0a0a0a;
outline-offset: 4px;
z-index: 10;
}
.Axel-title {
font: 80px "Abril Fatface";
color: #d0d0d0;
margin-top: -100px;
z-index: 10;
position: relative;
padding: 20px;
text-shadow: #000 2px 2px 0;
}
.Axel-lyric {
text-transform: uppercase;
font-size: 10px;
letter-spacing: 10px;
padding: 20px;
margin-top: -60px;
position: relative;
z-index: 20;
text-align: right;
width: 390px;
text-shadow: #000 1px 1px 0;
color: #f0f0f0;
}
.Axel-texto {
padding: 50px;
margin: 50px 20px 20px;
position: relative;
z-index: 30;
background: #131313;
}
.Axel-body span {
color: #0a0a0a;
font-size: 20px;
background: var(--color);
clip-path: polygon(
50% 0%,
100% 0,
100% 35%,
100% 55%,
100% 100%,
50% 84%,
0 100%,
0 57%,
0 37%,
0 0
);
width: 20px;
height: 30px;
display: block;
padding: 20px;
color: #fff;
font-size: 20px;
position: relative;
float: left;
margin: -10px 0 0 20px;
z-index: 50;
position: relative;
opacity: 0.6;
}
.Axel-quote {
background: #0f0f0f;
margin: -10px 20px -30px 100px;
border: transparent solid 20px;
padding: 0 10px;
height: 30px;
overflow: hidden;
font: bold 10px Rajdhani;
text-transform: uppercase;
line-height: 1.5;
color: FFFFFF;
}

.Axel-tag {
font: bold 8px Poppins;
background: #151515;
padding: 10px;
color: #fdfafa;
margin: 5px 5px 0 0;
border-radius: 5px;
}
.Axel-tag:hover {
background: #d0d0d0;
}
.Axel-tags {
margin: 20px;
}
.Axel-tt {
float: right;
color: #d0d0d0;
font: bold 60px Poppins;
margin-top: -45px;
letter-spacing: -5px;
}
a.hr-credt {
text-decoration: none;
float: right;
padding: 10px 0;
color: #a0a0a0;
text-transform: uppercase;
position: relative;
top: -5px;
font: 10px calibri;
}
</style>

</font></font>

Jemena โพสต์ 2025-8-6 19:08:33

Jemena โพสต์ 2025-8-6 22:13:54

Jemena โพสต์ 2025-8-7 10:45:57

Jemena โพสต์ 2025-8-7 16:54:09

Jemena โพสต์ 2025-8-8 12:11:35

<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Kanit:wght@300;400;500;600;700&display=swap" rel="stylesheet">

<div style="margin: 0; padding: 20px; background: linear-gradient(135deg, #1a0033, #2d1b69, #1a0033); min-height: 100vh; font-family: 'Kanit', sans-serif;">


<div style="max-width: 850px; margin: 0 auto; padding: 25px; border: 8px solid #4A148C; border-radius: 30px; background: linear-gradient(135deg, #4A148C, #6A1B9A); box-shadow: 0 20px 60px rgba(74, 20, 140, 0.4), 0 0 40px rgba(74, 20, 140, 0.2); position: relative; backdrop-filter: blur(10px); animation: borderGlow 3s ease-in-out infinite alternate;">


<div style="padding: 45px; border: 5px solid #FF6B9D; border-radius: 25px; background: linear-gradient(135deg, #FFB3D1, #FF8FA3, #FFB3D1); text-align: center; position: relative; overflow: hidden;">

   
   <div style="font-size: 36px; font-weight: 700; margin-bottom: 35px; color: #FFD700; text-shadow: 2px 2px 8px rgba(0,0,0,0.3), 0 0 20px rgba(255, 215, 0, 0.5); animation: float 4s ease-in-out infinite;">
   Jimena Fernández
   </div>

   
   <div style="display: flex; justify-content: center; margin-bottom: 30px;">
   <div style="padding: 12px; border: 6px solid #FFD700; border-radius: 25px; background: linear-gradient(135deg, #FFD700, #FFF5B7, #FFD700); box-shadow: 0 0 25px rgba(255, 215, 0, 0.6), 0 10px 30px rgba(0,0,0,0.3); animation: glow 3s ease-in-out infinite alternate;">
      <img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/1000064666.md.jpg" alt="Jimena Fernández" style="width: 320px; height: auto; border-radius: 18px; filter: brightness(1.1) contrast(1.05);">
   </div>
   </div>

   
   <div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 15px;"><strong><br></strong></div><div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 15px;"><strong>📅 วันที่:</strong> 8 สิงหาคม พุทธศักราช 2568</div><div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 15px;"><br></div>
   <div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 15px;"><strong>🌓 หัวข้อ:</strong> : การเผชิญหน้าผู้ส่งสารแห่งรัตติกาล</div><div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 15px;"><br></div>
   <div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 35px;"><strong>📍 สถานที่:</strong>  เซ็นทรัลพาร์ค</div><div style="color: #8B4513; font-size: 18px; margin-bottom: 35px;"><br></div>

   
   <div style="text-align: justify; font-size: 17px; line-height: 2; padding: 25px; background: rgba(255, 255, 255, 0.1); border-radius: 20px; font-weight: 400; backdrop-filter: blur(5px); border: 2px solid rgba(255, 255, 255, 0.2);">
   <p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">แสงแดดในช่วงตอนเวลาของยามบ่ายกำลังค่อยๆ เริ่มทำการสาดส่องลงมาด้วยความอบอุ่นและความชัดเจน ถึงแม้ว่าในตอนช่วงเวลานี้จะยังคงมีสายลมที่ช่วยพัดพาเอาความเย็นมาปะทะผิวกาย ของสาวน้อยตัวเล็กๆลงได้บ้าง แต่ทว่าภายในจิตใจของจิน่าในตอนนี้ และเวลานี้กลับเต็มไปด้วยความรู้สึกร้อนรุ่มด้วยความคาดหวังและก็ความสงสัยที่ยังติดค้างอยู่ภายในจิตใจ ของ เธออยู่ไม่น้อยเลยทีเดียวแต่ท่ามกลางความรู้สึกดังกล่าวนี้ ของ สาวน้อยในเวลาแค่เพียงไม่กี่วินาทีต่อมา ก็เริ่มมีเสียงของเหล่าเจ้านกตัวเล็กๆ กำลังส่งเสียงร้องเจื้อยแจ้ว และก็ได้ยินเสียง ของ ใบไม้ที่กำลังกวัดแกว่งไกวไปมาอยู่ตามจังหวะ ของ ลมที่กำลังทำการพัดพาแห่งช่วงฤดูนี้</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">หลังจากนั้นเธอก็ค่อยๆ เริ่มทำการเดินก้าวเรียวขาบางเดินทางไปอย่างช้า ๆ จนกระทั่งวินาทีหนึ่งเธอเผอิญไปทำการสะดุดตากับชายผู้หนึ่งที่กำลังยืนอยู่ห่างจากตัว ของ เธอออกไปไม่ไกลมากเท่าใดนัก ผู้ชายคนนั้นอยู่ในชุดสูทสีดำสนิท เหมือนเงาราตรีที่หลุดลอยมาในกลางวัน</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">และเธอสังเกตเห็นว่า สายตาอันคมกริบของเขากำลังจับจ้องและมองมายัง สาวน้อยจิน่าอย่างไม่กะพริบตากันเลยทีเดียว ดั่ง กับว่าเขากำลังจะทำการอ่านทุกความคิด กำลังอยู่ภายในจิตใจ ของ เธออยู่อย่างไรอย่างงั้นเลยก็ว่าได้ หลังจากนั้นเพียงแค่ไม่นานนัก เขาก็ค่อยๆ ทำการก้าวเรียวขาแกร่งกำยำ เดินทางเข้ามาอย่างสงบนิ่งแต่ว่าทุกอย่างยังคงเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ดูมั่นคง และในตอนนี้ สำหรับตัว ของ จีน่า เองราวกับว่าเวลาที่อยู่รอบข้างของ ตัวเธอในตอนนี้ เหมือนทุกอย่างกำลังทำการหยุดเคลื่อนไหวอยู่ หลังจากนั้นเพียงแค่ไม่นานนักชายคนดังกล่าว ก็เริ่มค่อยๆ ที่จะทำการเปล่งน้ำเสียงพร้อม กับเอ่ยคำพูดเป็นประโยคบทหนึ่งออกมาว่า</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">“เจ้าคือสาวน้อยจิน่าใช่ไหม?” น้ำเสียง ของ เขาฟังดูค่อนข้างมีความทุ้มต่ำเรียบง่ายแต่ทรงพลังดังขึ้นก่อนที่เขาจะเริ่มทำการกล่าวคำพูดต่ออีกเป็นประโยคหนึ่งขึ้นมาว่า “แม่ของเจ้า ได้ทำการฝากของขวัญชิ้นนี้มาให้กับเจ้าด้วย…”</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">พอหลังจากที่จบคำพูดลงไปได้เพียงแค่ไม่นานนัก หลังจากนั้นชายหนุ่มคนดังกล่าว ก็เริ่มค่อยๆ ที่จะทำการเอื้อมมือข้างขวา ของขึ้นไปทำการหยิบวัตถุลึกลับชิ้นหนึ่งนำออกมาให้ กับ เธอ วัตถุชิ้นนี้มันมีความเปล่งประกายอ่อน ๆ ราวกับกำลังทำการเก็บพลังแห่งราตรีเอาไว้ภายในนั้น ก่อนที่ชายคนดังกล่าวจะเริ่มค่อยๆ ทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับเอ่ยคำพูดออกมา เป็นประโยคบทหนึ่งว่า</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">“นางเล่าว่า นางนะมีลูกสาวคนหนึ่งอยู่ในดินแดน ของ โลกมนุษย์ ที่สักวันหนึ่ง สาวน้อยคนนี้จะทำการเดินทางมาที่ค่ายฮาล์ฟบลัดแห่งนี้” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูมีเลห์นัยยะลึกลับ ก่อนที่หลังจากนั้นเขาจะเริ่มค่อยๆ ทำการวางฝ่ามืออันอบอุ่นลงตรงบริเวณบนไหล่ของเธอ พร้อม กับ ค่อยๆ เริ่มทำการกล่าวคำพูดต่อ อีกประโยคหนึ่งออกมาในทันทีว่า “อ้อมกอดแห่งราตรี” เป็นพลังเร้นลับที่ถูกกระตุ้นขึ้น ภายในตัวจิน่ากระจ่างชัดเหมือน กับแสง ของ ดวงดาว และ ก็ท้องนภาในยามราตรี</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">สายลมเย็นรอบกายพัดผ่านและลูบไล้ ประดุจดั่งราวกับเป็นเสียงกระซิบแห่งโชคชะตาอย่างไรอย่างนั้น</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">หลังจากนั้นชายหนุ่มคนนั้น ก็เริ่มที่จะทำการสูดลมหายใจเข้าออกอย่างลึกๆ ก่อนที่เขาจะเริ่มค่อยๆ ทำการส่งรอยยิ้มบาง ๆ พร้อมทั้งเริ่มทำการหาวออกมาเฮือกหนึ่งราวกับเป็นการผ่อนคลายไปด้วยในตัว ก่อนที่เขาจะเริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับเอ่ยคำพูด ออกมาเป็นประโยคบทหนึ่งว่า</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">“ข้าขอตัวไปก่อนนะ… เมื่อไหร่ที่นางเดินทางกลับมาถึง… เมื่อนั้นจีน่าเจ้าจะได้รับการรับรองจากนางด้วยตัวของนางเองเลยนะ แล้วก็ในตอนนี้ เวลานี้เจ้าจงตั้งใจฝึกฝน เรียนรู้ และกล้าหาญเถิด สาวน้อย…” หลังจากที่จบคำพูด ของ ชายหนุ่มคนดังกล่าวลงไปได้เพียงแค่ไม่นานนักสาวน้อยตัวเล็กๆ อย่างจิน่าก็พยายามเริ่มทำการฝืนและกลั้นน้ำตาที่กำลังคั่งค้างอยู่ภายในบริเวณดวงตา ของ เธอออกมาไม่ให้ชายคนดังกล่าวได้เห็น ก่อนที่เธอจะค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับ ค่อยๆ เริ่มทำการเอ่ยคำพูดออกมาจากริมฝีปากบาง เป็นประโยคที่ว่า</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">“ฉันจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุดค่ะ…” เธอกล่าวคำพูดออกมาด้วย น้ำเเสียงที้เต็มไปด้วยความรู้สึกสั่นพร่าทว่า กับ เต็มเปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่น และ ก็ความตั้งใจอย่างแรงกล้า</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">หลังจากนั้นเพียงแค่ไม่กี่วินาทีต่อมา ร่างของผู้ชายหนุ่มคนดังกล่าว ก็เริ่มที่จะค่อย ๆ ทำการเลือนหายไปในแสงแดด และกลายเป็นกลีบดอกป๊อบปี้สีแดงสด ที่ปลิวลอยละล่องว่อนอยู่เต็มไปหมด ท่ามกลางสายลมที่พัดพาออกมาอย่างอ่อนโยน ก่อนที่ในภายหลัง กลีบดอกนั้นค่อย ๆ ตกลงบนพื้นหญ้าสีเขียวสด ท่ามกลางเสียงนกร้องและความเงียบสงบของวัน</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;">แต่ทว่าในตอนนี้สาวน้อยตัวเล็กๆ อย่างจิน่ากำลังทำการยืนหยัดอยู่อย่างนิ่งงัน อ้อมกอดแห่งราตรียังคงอบอวลอยู่ทั่วทั้งรอบกาย และ ภายในจิตใจของเธอ กลับเต็มไปด้วยความหวังและแรงบันดาลใจที่แผ่ขยาย และ เธอก็พร้อมแล้วสำหรับเส้นทางที่เต็มไปด้วยความท้าทาย หรือ เต็มไปด้วยความลับมากมายที่กำลังเฝ้ารอคอยเธออยู่ในอนาคตข้างหน้า</p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="text-align: right; margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><font color="#800080">ขอทำการใช้แต้มจำนวน 2 ตื่นรู้ที่ จีน่า มีอยู่ ทำการปลดล็อคพลังที่มีชื่อว่า</font></p><p style="text-align: right; margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><font color="#800080"> "อ้อมกอดแห่งราตรี" ค่ะ</font></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p><p style="color: rgb(139, 69, 19); margin-bottom: 20px; text-indent: 2em;"><br></p>
   </div>

</div>
</div>
</div>


<div style="display:none">
<style>
@keyframes float {
0% { transform: translateY(0px); }
50% { transform: translateY(-8px); }
100% { transform: translateY(0px); }
}

@keyframes glow {
0% { box-shadow: 0 0 25px rgba(255, 215, 0, 0.6), 0 10px 30px rgba(0,0,0,0.3); }
100% { box-shadow: 0 0 35px rgba(255, 215, 0, 0.8), 0 15px 40px rgba(0,0,0,0.4); }
}

@keyframes borderGlow {
0% { opacity: 0.8; transform: scale(1); }
100% { opacity: 1; transform: scale(1.01); }
}
</style>
</div>

หน้า: 1 2 [3]

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver