Park Jenny (ปาร์ค เจนนี่)
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Rora เมื่อ 2024-12-1 16:41 <br /><br /><link rel="stylesheet" href="https://www.w3schools.com/w3css/4/w3.css"><style>
#boxProfilebg {
border: 7px solid #152cd5;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
box-shadow: #152cd5 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/AsraJmf.png");
}
</style>
<div id="boxProfilebg">
<div align="center">
<br>
<div class="w3-card-4 w3-white" style="width:50%">
<div class="w3-orange w3-hover-shadow w3-center"><br><font face="Kanit" size="7">Park Jenny</font><br><br></div><br>
<div class="w3-container w3-center"><img src="https://i.imgur.com/ZPnuAEd.jpeg" width="300" _height="500" border="0"><br><br>
<font face="Pridi">
<font size="5"><b>เกี่ยวกับฉัน</b></font><br>
<font size="4">
<b>วันเกิด: 27 กรกฎาคม 2009 </b> <br>
<b>สถานที่เกิด:</b> โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยเกาหลี ประเทศเกาหลีใต้<br>
<b>สิ่งที่ชอบ:</b> </font></font></div><div class="w3-container w3-center"><font face="Pridi"><font size="4">1. ความเงียบสงบ</font></font></div><div class="w3-container w3-center"><font face="Pridi"><font size="4"> 2.ความมืด</font></font></div><div class="w3-container w3-center"><font face="Pridi"><font size="4"> 3.ดอกไม้</font></font></div><div class="w3-container w3-center"><font face="Pridi"><font size="4"> 4.การทำให้ผ่อนคลาย </font></font></div><div class="w3-container w3-center"><font face="Pridi"><font size="4">5.การใช้เวทมนตร์<br>
<b>สิ่งที่ไม่ชอบ:</b></font></font></div><div class="w3-container w3-center"><font face="Pridi"><font size="4">1. การตื่น </font></font></div><div class="w3-container w3-center"><font face="Pridi"><font size="4">2. แสงสว่างจ้า </font></font></div><div class="w3-container w3-center"><font face="Pridi"><font size="4">3.ความยุ่งเหยิง</font></font></div><div class="w3-container w3-center"><font face="Pridi"><font size="4"> 4.ความวิตกกังวล5. </font></font></div><div class="w3-container w3-center"><font face="Pridi"><font size="4">การรบกวนฝัน<br>
<b>ครอบครัว:</b><br>
พ่อ: Kim doyung (คิม โดยุน) อายุ 37 <br>
แม่: Pank Minji (ปาร์ค มินจี) อายุ 35<br>
<b>สิ่งที่ทำให้คุณมีความสุข: การพักผ่อนที่สมบูรณ์แบบ</b> <br>
<b>ความกลัว: ที่จะสูญเสียอำนาจในการควบคุบความฝัน</b> <br>
<b>ข้อบกพร่องร้ายแรง:</b> ไม่มี<br>
<b>โรคประจำตัวเดมี่ก็อต:</b>โรคดิสเล็กเซีย และโรคสมาธิสั้น <br>
</font></font>
</div>
</div><br>
<div style="display : block; float: center; width: 100%;"><font face="Kanit"><font size="3"><font color="White">
<div style="display : block; float: left; width: 50%;">
<div class="w3-card-4 w3-white" style="width:50%">
<div class="w3-orange w3-hover-shadow w3-center"><br>
<font face="Pridi"><font size="6">เกริ่นแนะนำตัว</font></font><br><br>
</div><br>
안녕하세요, 친구들과 선배님들을 만나서 반가워요.
<br><br>
</div></div>
<div style="display : block; float: right; width: 50%;">
<div class="w3-card-4 w3-white" style="width:50%">
<div class="w3-orange w3-hover-shadow w3-center"><br>
<font face="Pridi"><font size="6">บุคลิกภาพ</font></font><br><br>
</div><br><span style="font-size: large;">เป็นคนชอบนอน พักผ่อนมาก และมักจะหาวิธีผ่อนคลายตัวเองให้ได้มากที่สุดในทุกวัน</span><br><br>
</div>
</div>
</font></font></font></div></div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="White">
<br><br><br><br><br><br><br><br><br><br><br><br>
</font></font></font></div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="White">
</font></font></font> <link rel="stylesheet" href="https://www.w3schools.com/w3css/4/w3.css">
<style>
#boxProfilebg {
border: 7px solid #152cd5;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
box-shadow: #152cd5 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/AsraJmf.png");
}
</style>
<div id="boxProfilebg">
<div align="center">
<br>
<div class="w3-card-4 w3-white" style="width:70%">
<div class="w3-orange w3-hover-shadow w3-center"><br>
<font face="Pridi"><font size="7">ประวัติตัวละคร</font></font><br><br>
</div><br>
<div class="w3-container w3-center">
<br>
<font face="Pridi">
<font size="4">
<br> บทที่ 1: ความจริงที่แสนเจ็บปวด
<br> ในค่ำคืนที่เงียบสงัดในย่านพักอาศัยของโซล เจนนี่ (หรือชื่อจริงว่า ปาร์ค เจนนี่) นั่งอยู่ที่โต๊ะในห้องนั่งเล่น เธอกำลังพยายามทำการบ้านวิชาคณิตศาสตร์ที่ยากเกินกว่าจะเข้าใจ ความเหนื่อยล้าจากทั้งวันเริ่มครอบงำ เธอผล็อยหลับไปบนสมุดการบ้าน
<br> เสียงโวยวายจากห้องนั่งเล่นด้านล่างปลุกเธอขึ้นมา เสียงดังขึ้นจนเธอเริ่มรับรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่าง คิมโดยุน พ่อบุญธรรมของเธอ และ ปาร์คมินจี แม่แท้ๆ
<br> <b> "ทำไมคุณต้องพูดแบบนี้ต่อหน้าเจนนี่!" </b> เสียงของมินจีแหลมขึ้นเต็มไปด้วยความโกรธและเจ็บปวด
<br> <b> "ผมไม่ได้ตั้งใจจะพูดแบบนั้น แต่นี่คือความจริง!" </b> โดยุนตอบโต้ <b> "เจนนี่ไม่ใช่ลูกของผม เธอเป็นลูกของคุณ ไม่ใช่ครอบครัวของผม!" </b>
<br> คำพูดเหล่านั้นเหมือนมีดที่เฉือนลึกลงในหัวใจของเจนนี่ เธอยืนนิ่งอยู่บนบันได น้ำตาร่วงเงียบๆ ความจริงที่เธอไม่เคยรู้ถูกเปิดเผยในชั่วพริบตา
<br> ระหว่างอาหารค่ำ ทุกคนดูเหมือนพยายามทำเหมือนทุกอย่างปกติ แต่เจนนี่เงียบและแทบไม่แตะต้องอาหาร หลังจากนั้น เธอขอตัวขึ้นไปยังห้องของเธอ
<br> เธอเริ่มเก็บข้าวของใส่กระเป๋า ความสับสนปะปนกับความเศร้าในหัวใจ<b> "ถ้าฉันไม่ใช่ส่วนหนึ่งของครอบครัวนี้... ฉันควรไปที่ไหนกันแน่?" </b>
<br> ---
<br> บทที่ 2: การพบกันที่ไม่คาดฝัน
<br> เจนนี่เดินออกจากบ้านในคืนที่มืดสนิท เธอเดินไปเรื่อยๆ บนถนนที่เงียบสงัด เสียงลมหนาวพัดผ่านจนเธอรู้สึกตัวสั่น
<br> ทันใดนั้น รถยนต์คันหนึ่งแล่นมาด้วยความเร็ว เสียงเบรกดังลั่น เจนนี่เบิกตากว้างก่อนที่ทุกอย่างจะดับลง
<br> เมื่อเธอลืมตาอีกครั้ง เจนนี่พบว่าตัวเองอยู่ในโรงพยาบาล ใบหน้าของชายหนุ่มแปลกหน้าคนหนึ่งปรากฏตรงหน้า เขาดูอายุราว 18-19 ปี
<br> <b> "คุณฟื้นแล้วเหรอ? ผมขอโทษนะ ผมไม่ได้ตั้งใจจะขับชนคุณ" </b> เขาพูดด้วยเสียงสั่นไหว
<br> <b> "ฉัน...ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณที่ช่วยฉัน" </b> เจนนี่ตอบด้วยน้ำเสียงเบา
<br> ชายหนุ่มคนนั้นแนะนำตัวว่าเขาชื่อ เดเทล เลวาร์ เขาอาสาพาเธอไปส่งที่ปลอดภัย และเจนนี่ที่ไม่มีที่ไปก็ตกลงรับน้ำใจนั้น
<br> ---
<br> บทที่ 3: ความสนิทสนมที่เริ่มต้นใหม่
<br> เจนนี่พักอยู่ที่คอนโดของเดเทล ทั้งสองใช้เวลาร่วมกันพูดคุยถึงเรื่องราวในชีวิตของกันและกัน เดเทลเป็นคนใจดี มีความอบอุ่นที่ทำให้เจนนี่รู้สึกปลอดภัย
<br> <b> "เธอดูเหนื่อยมากเลยนะ ช่วงนี้มีอะไรที่ทำให้กังวลใจหรือเปล่า?"</b> เดเทลถาม
<br> <b> "ฉัน...เพิ่งรู้ว่าคนที่ฉันคิดว่าเป็นพ่อแม่จริงๆ ของฉัน...ไม่ใช่ครอบครัวที่แท้จริง" </b> เจนนี่ตอบพร้อมน้ำตาคลอ
<br> เดเทลนั่งเงียบไปสักพักก่อนจะเอ่ยขึ้น <b> "ไม่เป็นไรนะ บางทีครอบครัวไม่ได้หมายถึงสายเลือดเสมอไป" </b>
<br> คำพูดของเดเทลปลอบโยนหัวใจของเจนนี่ แม้เธอจะยังสับสน แต่เธอเริ่มรู้สึกว่ามีคนที่พร้อมจะอยู่เคียงข้าง
<br> ---
<br> บทที่ 4: ปัญหาสุขภาพที่ไม่คาดคิด
<br> ช่วงเช้าวันหนึ่ง ขณะเรียนวิชาเลข เจนนี่รู้สึกเวียนหัวและหมดสติในห้องเรียน เพื่อนร่วมชั้นรีบพาเธอส่งโรงพยาบาล
<br> ผลตรวจระบุว่าเจนนี่มีภาวะสมาธิสั้นและดิสเล็กเซีย เธอรู้สึกหมดหวัง แต่เดเทลกลับปลอบเธอ
<br> <b> "ตอนเด็กๆ ผมก็เคยเป็นแบบนี้ มันไม่ใช่จุดจบของชีวิตหรอก มันแค่ส่วนหนึ่งของตัวเรา" </b>
<br> คำพูดของเดเทลช่วยให้เจนนี่เริ่มมีกำลังใจที่จะต่อสู้กับอุปสรรค
<br> ---
<br> บทที่ 5: คำทำนายที่เปลี่ยนชีวิต
<br> ในคืนหนึ่ง เจนนี่ฝันถึงสิ่งมีชีวิตประหลาดที่ตามล่าเธอ เธอตื่นขึ้นมากลางดึกด้วยความกลัว
<br> <b> "เดเทล...ฉันฝันร้าย" </b> เธอเล่าเหตุการณ์ในฝันให้เขาฟัง
<br> สีหน้าของเดเทลเปลี่ยนไปทันที <b> "มันไม่ใช่แค่ฝัน เธอต้องไปที่ค่ายฮาล์ฟบลัดทันที" </b>
<br> แม้จะไม่เข้าใจทั้งหมด แต่เจนนี่รู้ว่าเธอไม่มีทางเลือก เธอต้องค้นหาคำตอบเกี่ยวกับตัวเอง และเธอจะไม่เดินทางเพียงลำพัง เพราะเดเทลจะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ
<br> ---
> เจนนี่เริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่ ไม่เพียงเพื่อค้นหาความจริงเกี่ยวกับตัวเอง แต่ยังเพื่อค้นหาความหมายของ "ครอบครัว" ที่แท้จริง
<iframe width="500" height="10" src="https://www.youtube.com/embed/b73BI9eUkjM?autoplay=1" title="YouTube video player" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen></iframe>
<br>
</font></font>
</div><br>
</div><br>
<br>
</div></div>
หน้า:
[1]