Daemon Kannel (เดม่อน แคนเนลท์)

Daemon โพสต์ 2024-2-25 13:47:08

Daemon โพสต์ 2024-2-25 17:57:10

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Daemon เมื่อ 2024-2-26 16:41 <br /><br />
<style>
@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Cinzel+Decorative:wght@400;700;900&display=swap')
</style>
<style>
@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Anuphan:wght@100..700&display=swap')
</style>

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#ProfileDaemon01 {
border-radius: 30px;
border: 0px double #8e104f;
padding: 3px;
box-shadow: #C0C0C0 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/VA4lYjH.png");}
</style>

<style>
#ProfileDaemon02 {
width: 900px;
border-radius: 20px;
padding: 3px;
box-shadow: #C0C0C0 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/SxnV3bS.png");}
</style>

<style>
#ProfileDaemon03 {
width: 520px;
border-radius: 20px;
border: 0px double #C0C0C0 ;
padding: 3px;
box-shadow: #C0C0C00px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/SxnV3bS.png");}
</style>

<div id="ProfileDaemon01">

<br>
<div id="ProfileDaemon03">
<br>
<font face="Cinzel Decorative"><font size="7"><font color="White"><b>B A C K G R O U N D</b></font></font></font><br>
<br>
</div>
<br>
<div id="ProfileDaemon02">
<p><br>

</p><div align="left">

<dd><font face="Anuphan"><font size="3"><font color="White">

<p style="text-indent: 2.5em;">
เดม่อนครุ่นคิดอยู่เสมอว่าแม่ของผมอยู่ที่ไหน พ่อบอกว่าเธอมีเหตุจำเป็นต้องไปจากเรา เธอก็รักพ่อและผม แต่ผมก็ไม่เคยเข้าใจเลยทำไมเธอถึงเลือกทิ้งเราสองพ่อลูกไป ซึ่งผมเห็นพ่อทำงานหนักเพื่อเลี้ยงดูผมมาตั้งแต่เด็ก ตอนผมอายุย่างเข้า 8 ปี ได้พยายามทำงานเสริมที่โรงเรียนหารายได้พิเศษเพื่อช่วยพ่อ ผมไม่ขอเงินค่าขนมพ่อตั้งแต่ตอนนั้น แต่บางครั้งผมก็สังเกตเห็นอะไรแปลก ๆ อยู่ บ้างก็เหมือนจะเห็นเพกาซัสสีขาวบินผ่านอาคารเรียน บ้างก็เห็นยักษ์ไซคลอปส์ในตำนานตัวเป็น ๆ กำลังต้มซุปในตึกที่กำลังก่อสร้าง แต่ฮึกใจเดียวกลับเห็นพวกเขาเป็นแค่ช่างก่อสร้างกำลังทานอาหารเย็นตามปกติ ยิ่งผมอายุเยอะขึ้นยิ่งเห็นสิ่งเหล่านี้มากขึ้นจนนำมาวาดภาพตามได้แล้ว
</p><br>

<p style="text-indent: 2.5em;">
จนวันเกิดครบ 12 ปี คุณคงไม่เชื่อผมหรอก ตั้งแต่ผมเข้าเรียนเกรด 1 ผมก็แทบจะย้ายโรงเรียนทุก ๆ 3 เดือน เพราะเล่าให้พ่อฟังว่าผมเห็นครูเป็นฮาร์ปี้บ้าง ไซเรนบ้าง แต่พวกนางไม่ทำอะไรผม นอกจากยิ้มเจ้าเล่ห์อะไรสักอย่าง จนผมอายุ 13 ปี พ่อกอดผม เธอกำลังจะเล่าเรื่องบางอย่างให้ผมฟังในมื้อค่ำ แต่ในคืนนั้นเป็นคืนที่ผมจะไม่ลืมเลย สิ่งที่ผมเคยเห็นพังประตูบ้านของเรา คนไร้บ้านสามคนที่อยู่ตรอกถัดไปจากบ้านเราจู่ ๆ ผมก็มองเห็นพวกเขาเป็นยักษ์ไซคลอปส์ และดูเหมือนพ่อผมก็มองเห็นพวกเขา ตอนนั้นผมดีใจที่พ่อเชื่อผมและเห็นเหมือนผม ผมบอกครู บอกคนอื่น ๆ พวกเขาต่างคิดว่าผมเพ้อฝันไปเอง เจ้ายักษ์ตาเดียวพุ่งมา พ่อรีบพาผมหนี ส่งผมลงลิฟต์ไปห้องใต้ดินบอกให้ลูกหนีไปทางประตูใต้ดิน นั่นจะไปโผล่สวนหลังบ้าน พ่อหนีไม่ทัน ผมได้ยินเสียงร้องพ่อดังลั่นในขณะลิฟต์กล่องไม้กำลังร่วงอย่างรวดเร็วเพราะไม่มีคนจับดึงมันไว้ หัวผมโขกกับกล่องไม้ก่อนค่อย ๆ พาตัวเองออกมาจากกล่องลิฟต์ ผมวิ่งไปปืนบันไดโผล่ขึ้นไปสวนหลังบ้าน ยักษ์ไซคลอปส์อีกตัวที่อยู่หน้าบ้านเห็นผมมันคำราม ผมรีบวิ่งสุดฝีเท้า วิ่งไปหาตำรวจแต่ตำรวจได้แต่หัวเราะ ทั้งที่ผมชี้แล้วพวกเขาบอกว่าไม่มีอะไรน่ากลัวเจ้าหนู รีบกลับบ้านไปซะ ผมเห็นพวกมันใกล้เข้ามาก่อนรีบวิ่งต่อไป เห็นจักรยานผมไม่สนอะไรแล้วคว้ามันมาแล้วปั่นไปจากตรงนั้นให้ไวที่สุด
</p><br>

<p style="text-indent: 2.5em;">
ผมปั่นสุดชีวิต แต่ชีวิตผมคงดับสิ้นแล้ว ไม่นึกว่าจะหนีเสือปะจระเข้ จระเข้ของจริง จระเข้ยักษ์นอนขวางถนนผมซนเข้าอย่างจัง หน้าก็มีจระเข้ หลังก็มีไซคลอปส์ ผมหันไปทางด้านหลังใช้ทักษะเทควันโดที่ผมร่ำเรียนมาต่อสู้กับมัน แต่ด้วยแรงของยักษ์ผมแทบไม่ใช่คู่ต่อสู้มันเลย มันคว้าตัวผมยกขึ้นบีบรัดจนผมเจ็บปวด ถ้าตอนนั้นผมไม่ได้รับความช่วยเหลือจากอาเธอร์ผมก็คงตายไปแล้ว เขาเ่กงกาจอย่างมากจัดการอสุรกายสี่ตัวนั้นอย่างง่ายดายและบอกให้ผมตามไปที่ปลอดภัยก่อน เขาพาผมไปซากตึกร้างก่อนก่อกองไฟ เขาสอนอะไรหลาย ๆ อย่างให้ผม ตอนแรกเขาบอกจะผมไปค่ายของเขา แต่เขาถามผมว่ามีรอยสัก S.P..Q.R. ตามตัวหรือแขนไหม ผมมั่นใจว่าผมไม่เคยเห็นรอยสักนั่นแน่ ๆ เพราะผมเป็นคนไม่ชอบสัก อาเธอร์บอกผมว่าผมเป็นอีกค่าย ซึ่งตอนนี้ทั้งสองค่ายแยกจากกันเขาเองก็แนะนำผมไม่ได้มากนัก อาเธอร์ถอนหายใจ เขาบอกว่าจะช่วยตามหาพวกพ้องของผม พวกเขาจะช่วยเหลือผม แต่เขาไม่ยอมบอกอะไรมากกว่านี้เขาบอกเพียงผมเป็นเด็กครึ่งเทพ เล่าเรื่องตำนานโรมันให้ฟัง แต่ตัวผมคงเป็นลูกของเทพองค์ใดสักองค์ในภาคกรีก ตั้งแต่วันนั้นผมกับอาเธอร์ก็เดินทางไปด้วยกัน เขาช่วยฝึกฝนผม ใจจริงผมไม่อยากแยกกับพี่อาเธอร์ แต่เมื่อผมเจอที่ ๆ ของผม ผมคงต้องไปตามหาพ่อที่แท้จริงของผม....
</p><br>

</font></font></font></dd></div></div>
<br>

</div></div>

หน้า: [1]

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver

Daemon Kannel (เดม่อน แคนเนลท์)