ซึ่งเมื่อชายหนุ่มเดินไปได้สักชายหนุ่มก็ได้เห็นกิจกรรมที่ให้เด็กในค่ายสามารถเข้าไปแต่งเรื่องราวในหนังสือได้เขาเลยได้เดินเข้าไปยังที่จุดนั้นและได้แต่งเรื่องราวในหนังสือนิทานต่อจากคนที่เขียนก่อนหน้าเขา
.
.
.
[ ในขณะที่เหล่าโจรสลัดเอสเปรตโซกำลังยิงปืนใหญ่กกาแฟลงไปในทะเลหวานแห่งนี้เพื่อเปลี่ยนให้ทะเลหวานกลายเป็นทะเลกาแฟขมๆนั้น
อยู่ๆก็ได้เกิดคลื่นลมทะเลขนาดใหญ่พุ่งเข้ามาทางเรือของโจรสลัดเอสเปสโซ่
แต่นั้นไม่ใช้คลื่นปกติแต่มันคือฝูงปลาบิสกิตขนาดใหญ่ที่อยู่รวมกันจนกลายเป็นคลื่นยักษ์
พวกโจรสลัดนั้นต่างพากนตื่นตกใจกับคลื่นปลาบิสกิตขนาดยักา์ที่ถ้าโดนเข้าไปเรือได้จมลงในทะเลน้ำหวานแล้วเปลี่ยนให้เหล่าโจรสลัดกาแฟกลายกลายเป็นนักเดินเรือเฮลบลูบลอยแน่ๆ
ซึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นนี้เกิดขึ้นมาจากฝีมือของนางเงือกที่ได้ไปขอร้องเล่าปลาบิสกิตในการทำให้ช่วยรวมตัวกันเแป็นคลื่นยักษ์เพื่อพัดเรือให้จมลง ]
(ต่อ)
.
.
.
วันนี้เขาไม่ค่อยมีไอเดียมากนักเขาจึงเขียนได้ไม่เยอะเขาเลยเขียนเท่าที่เขาเขียนได้ก่อนที่ต่อมาเขาจะปิดสมุดเล่มนั้นแล้วเดินจากไป
เงิน 5 ดรักม่า, +10 EXP , +5 ป้ายเกียรติยศ สำหรับการเข้าร่วมครั้งแรก
<style>
.chaos {
width: 700px;
margin: 10px auto;
background: #111;
outline: #0d0d0d 1px solid;
padding: 10px;
color: #999;
line-height: 1;
}
.chaos im {
width: 660px;
height: 140px;
overflow: hidden;
display: block;
position: relative;
background: var(--color);
}
.chaos im img {
width: 660px;
filter: grayscale(100%);
mix-blend-mode: multiply;
outline: #5f3c8a 1px solid;
}
.chaos>div {
outline: #0d0d0d 1px solid;
padding: 10px;
background: #222;
}
.chaos imagen {
position: relative;
border-radius: 100%;
display: block;
overflow: hidden;
width: 100px;
height: 100px;
padding: 0px;
border-top: #999 2px solid;
border-left: #999 2px solid;
border-bottom: var(--color) 2px solid;
border-right: var(--color) 2px solid;
top: -50px;
left: 105px;
position: relative;
z-index: 15;
}
.chaos imagen img {
width: 100px;
height: 100px;
border-radius: 50%;
}
.chaos dato {
background: var(--color);
font: 11px 'Inconsolata';
text-transform: uppercase;
padding: 5px;
display: block;
width: 85px;
border-radius: 25px;
margin-bottom: 5px;
position: relative;
top: -110px;
left: 10px;
text-align: center;
}
.chaos h2 {
position: relative;
margin-top: -225px;
padding: 20px;
text-align: right;
text-transform: uppercase;
}
.chaos h2 n {
display: block;
font: 21px Raleway;
font-weight: 100;
letter-spacing: -1px;
line-height: 15px;
}
.chaos h2 m {
display: block;
}
.chaos h2 x {
display: block;
font: 26px Oswald;
letter-spacing: 0px;
line-height: 20px;
letter-spacing: 3px;
font-weight: 200;
}
.chaos h2 l {
display: block;
font: bold 29px Montserrat;
line-height: 23px;
letter-spacing: -1px;
color: var(--color);
animation: glow 2s ease-in-out infinite alternate;
}
@-webkit-keyframes glow {
from {
text-shadow: 0 0 5px #ccc, 0 0 15px #ccc, 0 0 25px #ccc, 0 0 35px #ccc
}
to {
text-shadow: 0 0 20px #111, 0 0 30px #111, 0 0 40px #111
}
}
.chaos texto {
display: block;
text-align: justify;
padding: 80px 30px 30px;
background: #e0e0e0;
font-size: 11px;
outline: #0d0d0d 1px solid;
margin-top: -65px;
color: #444;
}
.chaos h2:after {
content: " ";
width: 150px;
height: 1px;
background: #333;
display: block;
position: relative;
left: 240px;
top: 20px;
}
.chaos frase {
outline: #0d0d0d 1px solid;
margin-top: 1px;
display: block;
padding: 10px;
background: #0f0f0f;
text-transform: uppercase;
font: 9px calibri;
color: #666;
text-align: right;
line-height: 15px;
}
.chaos .Creds {
outline: #0d0d0d 1px solid;
margin-top: 1px;
display: block;
padding: 10px;
background: #0f0f0f;
text-transform: uppercase;
font: 8px calibri;
color: #666;
text-align: center;
width: 80px;
margin-top: -35px;
line-height: 15px;
background: rgba(255, 255, 255, 0.1);
text-decoration: none;
}
.chaos br {
display: none;
}
.chaos texto br {
display: block;
}
</style>
<div class="chaos">
<div>
<im><img src="https://i.imgur.com/EGURcM2.png"></im>
<imagen><img src="https://i.imgur.com/kR6reOS.png"></imagen>
<dato>13-01-2025</dato>
<dato>10.45 PM</dato>
<h2>
<n>I want to be your</n>
<l>everything</l>
<x>little darling</x>
</h2>
<texto><br><div style="text-align: center;"><b style="font-size: medium; font-family: Kanit;">GOLD ROSE, SILVER ROSE</b></div><font face="Kanit"><font size="3">
<br><div style="text-align: left;">หลังจากเสร็จธุระกับ 7-11 ไนมีเรียก็ตัดสินใจเปลี่ยนบรรยากาศ เท้าเรียวใต้รองเท้าบู๊ตหนังพาเธอเดินลัดเลาะจากโถงอาหารมายังหอจัดแสดงศิลปะและงานฝีมือ อาคารโปร่งแสงที่มักจะอบอวลไปด้วยกลิ่นสี กลิ่นดินเหนียว และเสียงหัวเราะของเหล่าเดมิก็อดรุ่นเยาว์ วันนี้กลับเงียบสงบเป็นพิเศษ อาจเพราะชาวค่ายส่วนใหญ่คงไปฝึกซ้อมที่ลานต่อสู้กันหมด</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ร่างบางก้าวเข้าไปในห้องโถงกว้าง แสงแดดส่องผ่านหน้าต่างบานใหญ่ทำให้ฝุ่นละอองในอากาศเต้นระริกราวกับภูติตัวจิ๋ว สายตาของเธอสะดุดเข้ากับกระดานขาตั้งกลางห้อง บนนั้นมีแผ่นหนังขนาดใหญ่ขึงอยู่ พร้อมกับหัวข้อที่เขียนด้วยลายมือกลมๆ ว่า <font color="#9932cc">"ตรงนี้มีอะไรน่าสนใจด้วย… มาช่วยกันต่อเถอะ!"</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ข้างใต้หัวข้อนั้นคือเรื่องราวที่ถูกเขียนค้างไว้ ไนมีเรียเดินเข้าไปใกล้ขึ้น นัยน์ตาสีเฮเซลหรี่ลงเล็กน้อยขณะพยายามเพ่งอ่านตัวอักษรที่ดูเหมือนจะเต้นระบำอยู่บนหน้ากระดาษ...เป็นเรื่องปกติสำหรับเธอ ตัวอักษรภาษาอังกฤษมักจะบิดเบี้ยวเป็นพักๆ ก่อนที่สมองจะค่อยๆ ประมวลผลและถอดรหัสออกมาได้สำเร็จ</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">มุมปากของเธอกระตุกขึ้นเป็นรอยยิ้มบางเบา ช่างเป็นจินตนาการที่น่ารักเสียจริง ธิดาแห่งเฮคาทีอ่านต่อไปจนถึงจุดที่กัปตันเอสเปรสโซ่กำลังจะพ่ายแพ้ต่อฟองหวานกลิ่นวานิลลา แล้วเรื่องราวก็หยุดลงตรงนั้น มีเพียงปากกาขนนกวางอยู่ข้างๆ รอให้ใครสักคนมาสานต่อ</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><i><font color="#808080">“จินตนาการของเด็กๆ นี่มัน...ไร้ขอบเขตดีนะ” </font></i>คลาริสซ่าเอ่ยขึ้นในห้วงความคิด น้ำเสียงเจือแววขบขัน <i><font color="#808080">“แล้วเธอจะทำอะไรล่ะ? ยืนชื่นชมผลงานศิลปะของเด็กอมมือพวกนี้รึไง?”</font></i></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ไนมีเรียไม่ตอบ แต่เจ้าของถุงมือลูกไม้ดำกลับหยิบปากกาขนนกขึ้นมาอย่างนุ่มนวล นิ้วเรียวหมุนมันเล่นชั่วครู่ก่อนจะจรดปลายปากกาลงบนแผ่นหนัง <i><font color="#9932cc">บางที...การเติมความขมขื่นที่สมจริงลงไปในโลกอันแสนหวานก็คงจะสนุกไม่น้อย</font></i></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">แล้วเธอก็เริ่มเขียน ปล่อยให้จินตนาการที่ต่างขั้วกับผู้ริเริ่มเรื่องราวไหลผ่านปลายปากกา</div>
<div style="text-align: left;"><br><div class="quote"><blockquote>ใต้ผืนน้ำสีชมพูอ่อนของทะเลหวานนั้น แสงอาทิตย์ตกกระทบผิวน้ำจนระยิบระยับดั่งเกล็ดน้ำตาล จากใต้พื้นผิวนั้น เสียงร้องประหลาดดังก้องขึ้นมาเป็นทำนองคล้ายบทเพลงเก่าแก่ที่ไม่มีใครในโลกเบื้องบนจดจำได้อีกแล้ว<br><br><font color="#ff00ff"><b>“พวกเจ้าทำให้ทะเลนี้ขม... แล้วคิดว่าจะไม่มีใครตอบโต้หรือ?”</b></font><br><br>เสียงนั่นแว่วขึ้นมาจากหญิงสาวผู้มีผมยาวสีคาราเมล และเกล็ดหางสีฟ้าน้ำตาลลายคุกกี้ — เธอคือนางเงือกแห่งแนวปะการังน้ำเชื่อม นามว่า มิสซี่ดรอป<br><br><font color="#ff8c00">“นั่น... นั่นมันเสียงใครกัน!?” </font>กัปตันเอสเปรสโซ่ร้องลั่น พลางยืนเกาะหางเสือเรือ ดวงตาสีดำเข้มของเขาเบิกกว้าง<br><br>“กัปตัน! ดูนั่น!” ลูกเรือคนหนึ่งชี้ไปยังเบื้องหน้า<br><br>คลื่นปลาบิสกิตยักษ์ยังคงพุ่งเข้ามา เสียงกรอบแกรบของคุกกี้กระทบกันก้องคล้ายเสียงฟ้าร้อง พวกมันเป็นปลาบิสกิตสายพันธุ์หายากที่มีเปลือกช็อกโกแลตหนาและหัวใจหวานไส้สตรอว์เบอร์รีเย็น ยามรวมตัวกันเป็นคลื่น ดูเหมือนภูเขาของหวานเคลื่อนที่ได้<br><br>มิสซี่ดรอปโผล่ขึ้นมาเหนือคลื่น ยกไม้เท้าน้ำผึ้งของเธอชูสูง<br><br><font color="#ff00ff">“เจ้าทำให้ทะเลหวานแห่งนี้ขมด้วยคาเฟอีน! ทะเลนี้เป็นของเด็กๆ และผู้ฝัน ไม่ใช่ของผู้เสพติด!”</font> เธอโบกไม้เท้าไปข้างหน้า คลื่นปลาบิสกิตพุ่งตรงเข้าหาเรือด้วยความเร็ว<br><br><font color="#ff8c00">“ทุกคน! ต้มนมสดให้เร็วที่สุด! เราต้องทำลาเต้ป้องกัน!”</font> กัปตันเอสเปรสโซ่สั่งการทันทีลูกเรือต่างวิ่งวุ่น บ้างต้มนม บ้างปั่นฟองนมจนละอองสีขาวพวยพุ่งรอบเรือ เกิดเป็นม่านหมอกลาเต้หนาทึบ<br><br><b><i>ตู้ม!</i></b><br><br>คลื่นปลาบิสกิตกระแทกเข้าใส่ม่านฟองนม เกิดเป็นเสียงแตกกระจาย ปลาบางตัวลอยคว้างก่อนจะละลายกลายเป็นเศษบิสกิตลอยฟ่อง แต่พลังของมิสซี่ดรอปยังไม่จบเพียงเท่านั้น เธอว่ายขึ้นมายืนบนหัวปลาบิสกิตตัวยักษ์ หันไปพูดกับพวกมันเบาๆ<br><br><font color="#ff00ff">“พวกเรา... เปลี่ยนพวกเขาให้รู้จักความหวานอย่างแท้จริง!!”</font><br><br>แล้วปลาบิสกิตก็ต่างร้อง <font color="#4169e1">“บิ๊บ!” </font>พร้อมกัน ก่อนจะเปลี่ยนทิศ พุ่งวนเรือโจรสลัดเอสเปรสโซ่จนเกิดเป็นวงกลมยักษ์จากกลางวงนั้น ฟองหวานกลิ่นวานิลลาลอยขึ้นมาปกคลุมเรือ ลูกเรือแต่ละคนเริ่มชะงักชายผิวเข้มที่เคยดุดันเริ่มร้องไห้ขณะจิบลาเต้<br><br><font color="#ff8c00">“ข้า... ข้าคิดถึงแม่ที่เคยทำขนมอบให้ตอนเด็กๆ...”</font><br><br>กัปตันเอสเปรสโซ่นิ่งไป ราวกับโดนจี้เข้าไปในหัวใจบางจุดที่เขาเองก็ลืมไปแล้วว่าเคยมี</blockquote></div></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ไนมีเรียวางปากกาลงพลางยิ้มอย่างพึงพอใจ<font color="#9932cc"> "แบบนี้สิถึงจะสมจริงหน่อย" </font>เธอพึมพำกับตัวเอง</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">หลังจากเล่นสนุกพอหอมปากหอมคอแล้ว ก็ถึงเวลาของธุระที่แท้จริง ร่างบางเดินไปยังมุมหนึ่งของหอศิลป์ที่แสงจันทร์จำลองสาดส่องลงมาพอดี เธอเปลี่ยนเป็นชุดเดรสเจ้าหญฺงอันฟูฟ่องงดงามแต่ขยับและใช้ชีวิตยากราวกับจัดมาเพื่อพิธีกรรมบางอย่าง จากนั้นล้วงเข้าไปในกระเป๋าสะพายข้างและหยิบของสำคัญออกมาอย่างระมัดระวัง— เริ่มจากสร้อยไข่มุกดำที่งดงามและแพระยับ ตามด้วยดอกกุหลาบสีน้ำเงินเข้มดุจท้องฟ้ายามราตรีสิบดอก และดอกกุหลาบสีทองอร่ามราวกับสมบัติของทวยเทพอีกสิบดอก พวกมันคือดอกไม้จากสวนของเทพีอโฟรไดรต์โดยตรงที่ไครอนเคยบอกเธอถึงวิธีที่จะได้รับพรจากเจ้าของสวน</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">เธอจัดวางดอกไม้ทั้งยี่สิบดอกบนแท่นหินอ่อนว่างเปล่า เรียงสลับสีกันอย่างงดงาม ก่อนจะหลับตาลง เอ่ยคำอธิษฐานด้วยน้ำเสียงที่มั่นคงและชัดเจน ไม่ใช่การร้องขอ แต่เป็นการเชื้อเชิญ</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc"><b>“ข้าแต่เทพีแห่งความงาม ผู้รังสรรค์ทุกสิ่งที่น่าหลงใหล...ข้านำของกำนัลที่ท่านชื่นชมมามอบให้ เพื่อแลกกับความโปรดปรานของท่าน”</b></font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ทันใดนั้น บรรยากาศในห้องก็เปลี่ยนไป อากาศอวลไปด้วยกลิ่นหอมหวานของดอกไม้นานาพรรณและน้ำหอมราคาแพงจนน่าเวียนหัว แสงสว่างนวลตาเปล่งประกายขึ้นตรงหน้า ก่อนจะก่อตัวเป็นร่างของสตรีที่งดงามที่สุดเท่าที่ใครจะจินตนาการได้ เมื่อมองให้ดีอีกครั้งไนมีเรียพบว่าร่องนั้นกลายเป็นบุรุษหูแหลมคล้ายเอลฟ์ผมยาวสีขาวที่งดงาม <b><i>ทว่าท่อนล่างกับเป็นสตรีผิวแทนทรงสะบึ้ม</i></b> เทพีอโฟรไดรต์ในชุดเดรสผ้าไหมสีชมพูอ่อนแย้มยิ้มให้เธอ ดวงตาของเทพีเป็นประกายระยิบระยับราวกับมีดวงดาวนับล้านซ่อนอยู่</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ธิดาแห่งเฮคาทีตะลึงจนพูดไม่ออกอยู่สิบวิ สวยนั้นก็สวยอยุ่แต่กลับมองแล้วแปลกๆ พิลึกชอบกล</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#ff00ff">“ไนมีเรีย...ที่รัก” </font>น้ำเสียงเทพแห่งความงามหวานล้ำดุจน้ำผึ้ง <font color="#ff00ff">“ไม่เจอกันนานเลยนะ ตั้งแต่งานฉลองที่โอลิมปัสนั่นแน่ะ เป็นอย่างไรบ้างล่ะจ๊ะ?”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“ถ้าไม่นับหวิดกลายเป็นหินจากสาวหัวงูไปหนึง่รอบ ตีกับไซคลอปส์และสิงโตอารมณ์ร้อนไปนิดหน่อย.... เจอเทพมิจฉาชีพจะหลอกให้ทำงานฟรีอีกนิด ฉันสบายดีค่ะ คุณอโฟรไดรต์”</font> ไนมีเรียย่อตัวลงเล็กน้อยอย่างนอบน้อมแต่ยังคงไว้ซึ่งท่าทีที่มั่นคง<font color="#9932cc"> “หวังว่าท่านเองก็จะเปี่ยมด้วยรักในทุกวันเช่นกัน”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#ff00ff">“ยังมีอารมณ์ขันไม่เปลี่ยน อย่างนี้นี่เองคงผ่านเรื่องราวน่าสนใจมาสินะเฮคาทีคงภูมิใจในตัวเจ้าไม่น้อย... แน่นอนอยู่แล้วที่รัก…”</font> เทพีหัวเราะเบาๆ สายตาของนางกวาดมองดอกกุหลาบทั้งยี่สิบดอกด้วยความพึงพอใจ <font color="#ff00ff">“ดอกกุหลาบที่ข้ามักมอบให้เหล่าวีรบุรุษที่คอยช่วยงาน… ช่างเป็นการบูชาที่น่าเอ็นดู..” </font>พระองค์โบกมือเล็กน้อย ดอกกุหลาบทั้งหมดยี่สิบดอกก็ลอยขึ้นแล้วค่อยๆหลอมรวมกันกลางอากาศ กลายเป็นดอกกุหลาบหนึ่งเดียวที่งดงามอย่างน่าอัศจรรย์ กลีบของมันเป็นสีน้ำเงินและสีทองสลับกันไปมาอย่างลงตัว เปล่งประกายเรืองรองในตัวเอง</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#ff00ff">“จงดู รัศมีแห่งความงามที่สมกับความพยายามของเจ้า”</font> เทพีอโฟรไดรต์เอ่ย พลางยื่นกุหลาบดอกนั้นให้ไนมีเรีย<font color="#ff00ff"> “พรแห่งข้าจะสถิตอยู่กับมัน..<b><i>.และความงามมักจะดึงดูดสิ่งสวยงามอื่นๆ เข้ามาเสมอ จำไว้ให้ดีนะ</i></b>”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“มันสวยกว่าที่จินตนาการไว้ตอนแรก ขอบคุณมากค่ะ” </font>ไนมีเรียรับดอกกุหลาบน้ำเงินทองมาถือไว้ สัมผัสได้ถึงพลังงานอันอบอุ่นที่แผ่ออกมาจากมัน</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#ff00ff">“เอาล่ะ...ข้าคงต้องไปแล้ว มีเรื่องรักๆ ใคร่ๆ ให้ต้องจัดการอีกเยอะ” </font>เทพียิ้มกว้างเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ร่างของพระองค์จะค่อยๆ เลือนหายไปกับสายลม ทิ้งไว้เพียงกลิ่นหอมจางๆ และดอกกุหลาบอันเป็นเอกลักษณ์ในมือของธิดาแห่งเฮคาที</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ไนมีเรียมองดอกกุหลาบในมือเงียบๆ<b><i> ‘ความงามมักจะดึงดูดสิ่งสวยงามอื่นๆ…’ </i></b>คำพูดของเทพีช่างกำกวมและเปี่ยมด้วยนัยยะเสียจริง</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#808080"><i>“เทพเจ้านี่พูดจาตรงไปตรงมาไม่เป็นรึไงนะ”</i></font> คลาริสซ่าบ่นอุบในหัว “ระวังตัวไว้ด้วยแล้วกัน จะของหรือพรจากเทพแห่งความรักอาจจะมาพร้อมกับปัญหาที่เธอไม่ต้องการก็ได้”</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ไนมีเรียเพียงยิ้มมุมปาก ก่อนจะเก็บดอกกุหลาบดอกนั้นลงในกล่องบุผ้านวมที่เตรียมมาอย่างดี อย่างน้อยวันนี้เธอก็ได้ของที่ต้องการมาแล้ว ส่วนปัญหา...นั่นเป็นเรื่องของอนาคต</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: center;">**************<br><br></div><div style="text-align: left;"><b><font color="#ff0000">กิจกรรมต่อนิทานชาวค่าย :</font></b>เงิน 5 ดรักม่า, +10 EXP , +5 ป้ายเกียรติยศ สำหรับการเข้าร่วมครั้งแรก</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><div style="text-align: center;">รวมดอกกุหลาบทอง และดอกกุหลาบน้ำเงิน อย่างละ 10 ดอก</div><div style="text-align: center;">เป็นดอกกุหลาบทองน้ำเงิน [สวมใส่]</div><div style="text-align: center;"><b><font color="#ff00ff">ชุดเดรสเจ้าหญิง :</font></b> สวมชุดนี้และได้เจออโฟรไดต์โดยตรงจะได้รับ<font color="#ffa500">ความโปรดปรานโบนัส+10</font>
BELIEVER [ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ] <font color="#ffa500">โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+15</font></div><div style="text-align: center;">จากการเติม VIP <font color="#ffa500">โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+15</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#008000">มอบสร้อยไข่มุกตาฮีติ</font>ให้ เทพีอโฟร์ไดต์ (ไปพร้อมของบูชานั่นล้ะ)<br>@God </div></div>
<div style="text-align: left;"><br></div>
</font></font></texto>
<frase>i'll melt your heart into two </frase>
<a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="Creds">@HyeRi Codes</a>
</div>
</div>
<style>
.chaos {
--color: #5f3c8a;
}
</style>
<link rel="preconnect" href="https://fonts.gstatic.com">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Inconsolata:wght@200;400;600&family=Montserrat:wght@100;400;600&family=Raleway:wght@100;400;700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Oswald:wght@200;400;600&display=swap" rel="stylesheet">
หน้า:
1
[2]