Enter Camp › โซนอื่น ๆ › หอจัดแสดงงานศิลป์

Red โพสต์ 2025-7-3 13:14:21

ชายหนุ่มมผมสีแดงผมจดหนึ่งถูกไฮร์ไลน์เป็นสีขาวผู้ที่มีนัยน์ตาสีแดงสด ตัวของเขาได้เดินเข้ามมายังหอจัดแสดงศิลป์แห่งนี้เพื่อเดินสำรวจ

ซึ่งเมื่อชายหนุ่มเดินไปได้สักชายหนุ่มก็ได้เห็นกิจกรรมที่ให้เด็กในค่ายสามารถเข้าไปแต่งเรื่องราวในหนังสือได้เขาเลยได้เดินเข้าไปยังที่จุดนั้นและได้แต่งเรื่องราวในหนังสือนิทานต่อจากคนที่เขียนก่อนหน้าเขา
.
.
.
[ ในขณะที่เหล่าโจรสลัดเอสเปรตโซกำลังยิงปืนใหญ่กกาแฟลงไปในทะเลหวานแห่งนี้เพื่อเปลี่ยนให้ทะเลหวานกลายเป็นทะเลกาแฟขมๆนั้น
อยู่ๆก็ได้เกิดคลื่นลมทะเลขนาดใหญ่พุ่งเข้ามาทางเรือของโจรสลัดเอสเปสโซ่
แต่นั้นไม่ใช้คลื่นปกติแต่มันคือฝูงปลาบิสกิตขนาดใหญ่ที่อยู่รวมกันจนกลายเป็นคลื่นยักษ์


พวกโจรสลัดนั้นต่างพากนตื่นตกใจกับคลื่นปลาบิสกิตขนาดยักา์ที่ถ้าโดนเข้าไปเรือได้จมลงในทะเลน้ำหวานแล้วเปลี่ยนให้เหล่าโจรสลัดกาแฟกลายกลายเป็นนักเดินเรือเฮลบลูบลอยแน่ๆ

ซึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นนี้เกิดขึ้นมาจากฝีมือของนางเงือกที่ได้ไปขอร้องเล่าปลาบิสกิตในการทำให้ช่วยรวมตัวกันเแป็นคลื่นยักษ์เพื่อพัดเรือให้จมลง ]
(ต่อ)
.
.
.


วันนี้เขาไม่ค่อยมีไอเดียมากนักเขาจึงเขียนได้ไม่เยอะเขาเลยเขียนเท่าที่เขาเขียนได้ก่อนที่ต่อมาเขาจะปิดสมุดเล่มนั้นแล้วเดินจากไป


เงิน 5 ดรักม่า, +10 EXP , +5 ป้ายเกียรติยศ สำหรับการเข้าร่วมครั้งแรก

Nymeria โพสต์ 2025-7-3 23:32:13

<style>
        .chaos {
                width: 700px;
                margin: 10px auto;
                background: #111;
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                padding: 10px;
                color: #999;
                line-height: 1;
        }

        .chaos im {
                width: 660px;
                height: 140px;
                overflow: hidden;
                display: block;
                position: relative;
                background: var(--color);
        }

        .chaos im img {
                width: 660px;
                filter: grayscale(100%);
                mix-blend-mode: multiply;
                outline: #5f3c8a 1px solid;
        }

        .chaos>div {
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                padding: 10px;
                background: #222;
        }

        .chaos imagen {
                position: relative;
                border-radius: 100%;
                display: block;
                overflow: hidden;
                width: 100px;
                height: 100px;
                padding: 0px;
                border-top: #999 2px solid;
                border-left: #999 2px solid;
                border-bottom: var(--color) 2px solid;
                border-right: var(--color) 2px solid;
                top: -50px;
                left: 105px;
                position: relative;
                z-index: 15;
        }

        .chaos imagen img {
                width: 100px;
                height: 100px;
                border-radius: 50%;
        }

        .chaos dato {
                background: var(--color);
                font: 11px 'Inconsolata';
                text-transform: uppercase;
                padding: 5px;
                display: block;
                width: 85px;
                border-radius: 25px;
                margin-bottom: 5px;
                position: relative;
                top: -110px;
                left: 10px;
                text-align: center;
        }

        .chaos h2 {
                position: relative;
                margin-top: -225px;
                padding: 20px;
                text-align: right;
                text-transform: uppercase;
        }

        .chaos h2 n {
                display: block;
                font: 21px Raleway;
                font-weight: 100;
                letter-spacing: -1px;
                line-height: 15px;
        }

        .chaos h2 m {
                display: block;
        }

        .chaos h2 x {
                display: block;
                font: 26px Oswald;
                letter-spacing: 0px;
                line-height: 20px;
                letter-spacing: 3px;
                font-weight: 200;
        }

        .chaos h2 l {
                display: block;
                font: bold 29px Montserrat;
                line-height: 23px;
                letter-spacing: -1px;
                color: var(--color);
                animation: glow 2s ease-in-out infinite alternate;
        }

        @-webkit-keyframes glow {
                from {
                        text-shadow: 0 0 5px #ccc, 0 0 15px #ccc, 0 0 25px #ccc, 0 0 35px #ccc
                }

                to {
                        text-shadow: 0 0 20px #111, 0 0 30px #111, 0 0 40px #111
                }
        }

        .chaos texto {
                display: block;
                text-align: justify;
                padding: 80px 30px 30px;
                background: #e0e0e0;
                font-size: 11px;
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                margin-top: -65px;
                color: #444;
        }

        .chaos h2:after {
                content: " ";
                width: 150px;
                height: 1px;
                background: #333;
                display: block;
                position: relative;
                left: 240px;
                top: 20px;
        }

        .chaos frase {
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                margin-top: 1px;
                display: block;
                padding: 10px;
                background: #0f0f0f;
                text-transform: uppercase;
                font: 9px calibri;
                color: #666;
                text-align: right;
                line-height: 15px;
        }

        .chaos .Creds {
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                margin-top: 1px;
                display: block;
                padding: 10px;
                background: #0f0f0f;
                text-transform: uppercase;
                font: 8px calibri;
                color: #666;
                text-align: center;
                width: 80px;
                margin-top: -35px;
                line-height: 15px;
                background: rgba(255, 255, 255, 0.1);
                text-decoration: none;
        }

        .chaos br {
                display: none;
        }

        .chaos texto br {
                display: block;
        }
</style>

<div class="chaos">
        <div>
                <im><img src="https://i.imgur.com/EGURcM2.png"></im>
                <imagen><img src="https://i.imgur.com/kR6reOS.png"></imagen>
                <dato>13-01-2025</dato>
                <dato>10.45 PM</dato>
                <h2>
                        <n>I want to be your</n>
                        <l>everything</l>
                        <x>little darling</x>
                </h2>
                <texto><br><div style="text-align: center;"><b style="font-size: medium; font-family: Kanit;">GOLD ROSE, SILVER ROSE</b></div><font face="Kanit"><font size="3">
<br><div style="text-align: left;">หลังจากเสร็จธุระกับ 7-11 ไนมีเรียก็ตัดสินใจเปลี่ยนบรรยากาศ เท้าเรียวใต้รองเท้าบู๊ตหนังพาเธอเดินลัดเลาะจากโถงอาหารมายังหอจัดแสดงศิลปะและงานฝีมือ อาคารโปร่งแสงที่มักจะอบอวลไปด้วยกลิ่นสี กลิ่นดินเหนียว และเสียงหัวเราะของเหล่าเดมิก็อดรุ่นเยาว์ วันนี้กลับเงียบสงบเป็นพิเศษ อาจเพราะชาวค่ายส่วนใหญ่คงไปฝึกซ้อมที่ลานต่อสู้กันหมด</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ร่างบางก้าวเข้าไปในห้องโถงกว้าง แสงแดดส่องผ่านหน้าต่างบานใหญ่ทำให้ฝุ่นละอองในอากาศเต้นระริกราวกับภูติตัวจิ๋ว สายตาของเธอสะดุดเข้ากับกระดานขาตั้งกลางห้อง บนนั้นมีแผ่นหนังขนาดใหญ่ขึงอยู่ พร้อมกับหัวข้อที่เขียนด้วยลายมือกลมๆ ว่า <font color="#9932cc">"ตรงนี้มีอะไรน่าสนใจด้วย… มาช่วยกันต่อเถอะ!"</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ข้างใต้หัวข้อนั้นคือเรื่องราวที่ถูกเขียนค้างไว้ ไนมีเรียเดินเข้าไปใกล้ขึ้น นัยน์ตาสีเฮเซลหรี่ลงเล็กน้อยขณะพยายามเพ่งอ่านตัวอักษรที่ดูเหมือนจะเต้นระบำอยู่บนหน้ากระดาษ...เป็นเรื่องปกติสำหรับเธอ ตัวอักษรภาษาอังกฤษมักจะบิดเบี้ยวเป็นพักๆ ก่อนที่สมองจะค่อยๆ ประมวลผลและถอดรหัสออกมาได้สำเร็จ</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">มุมปากของเธอกระตุกขึ้นเป็นรอยยิ้มบางเบา ช่างเป็นจินตนาการที่น่ารักเสียจริง ธิดาแห่งเฮคาทีอ่านต่อไปจนถึงจุดที่กัปตันเอสเปรสโซ่กำลังจะพ่ายแพ้ต่อฟองหวานกลิ่นวานิลลา แล้วเรื่องราวก็หยุดลงตรงนั้น มีเพียงปากกาขนนกวางอยู่ข้างๆ รอให้ใครสักคนมาสานต่อ</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><i><font color="#808080">“จินตนาการของเด็กๆ นี่มัน...ไร้ขอบเขตดีนะ” </font></i>คลาริสซ่าเอ่ยขึ้นในห้วงความคิด น้ำเสียงเจือแววขบขัน <i><font color="#808080">“แล้วเธอจะทำอะไรล่ะ? ยืนชื่นชมผลงานศิลปะของเด็กอมมือพวกนี้รึไง?”</font></i></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ไนมีเรียไม่ตอบ แต่เจ้าของถุงมือลูกไม้ดำกลับหยิบปากกาขนนกขึ้นมาอย่างนุ่มนวล นิ้วเรียวหมุนมันเล่นชั่วครู่ก่อนจะจรดปลายปากกาลงบนแผ่นหนัง <i><font color="#9932cc">บางที...การเติมความขมขื่นที่สมจริงลงไปในโลกอันแสนหวานก็คงจะสนุกไม่น้อย</font></i></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">แล้วเธอก็เริ่มเขียน ปล่อยให้จินตนาการที่ต่างขั้วกับผู้ริเริ่มเรื่องราวไหลผ่านปลายปากกา</div>
<div style="text-align: left;"><br><div class="quote"><blockquote>ใต้ผืนน้ำสีชมพูอ่อนของทะเลหวานนั้น แสงอาทิตย์ตกกระทบผิวน้ำจนระยิบระยับดั่งเกล็ดน้ำตาล จากใต้พื้นผิวนั้น เสียงร้องประหลาดดังก้องขึ้นมาเป็นทำนองคล้ายบทเพลงเก่าแก่ที่ไม่มีใครในโลกเบื้องบนจดจำได้อีกแล้ว<br><br><font color="#ff00ff"><b>“พวกเจ้าทำให้ทะเลนี้ขม... แล้วคิดว่าจะไม่มีใครตอบโต้หรือ?”</b></font><br><br>เสียงนั่นแว่วขึ้นมาจากหญิงสาวผู้มีผมยาวสีคาราเมล และเกล็ดหางสีฟ้าน้ำตาลลายคุกกี้ — เธอคือนางเงือกแห่งแนวปะการังน้ำเชื่อม นามว่า มิสซี่ดรอป<br><br><font color="#ff8c00">“นั่น... นั่นมันเสียงใครกัน!?” </font>กัปตันเอสเปรสโซ่ร้องลั่น พลางยืนเกาะหางเสือเรือ ดวงตาสีดำเข้มของเขาเบิกกว้าง<br><br>“กัปตัน! ดูนั่น!” ลูกเรือคนหนึ่งชี้ไปยังเบื้องหน้า<br><br>คลื่นปลาบิสกิตยักษ์ยังคงพุ่งเข้ามา เสียงกรอบแกรบของคุกกี้กระทบกันก้องคล้ายเสียงฟ้าร้อง พวกมันเป็นปลาบิสกิตสายพันธุ์หายากที่มีเปลือกช็อกโกแลตหนาและหัวใจหวานไส้สตรอว์เบอร์รีเย็น ยามรวมตัวกันเป็นคลื่น ดูเหมือนภูเขาของหวานเคลื่อนที่ได้<br><br>มิสซี่ดรอปโผล่ขึ้นมาเหนือคลื่น ยกไม้เท้าน้ำผึ้งของเธอชูสูง<br><br><font color="#ff00ff">“เจ้าทำให้ทะเลหวานแห่งนี้ขมด้วยคาเฟอีน! ทะเลนี้เป็นของเด็กๆ และผู้ฝัน ไม่ใช่ของผู้เสพติด!”</font> เธอโบกไม้เท้าไปข้างหน้า คลื่นปลาบิสกิตพุ่งตรงเข้าหาเรือด้วยความเร็ว<br><br><font color="#ff8c00">“ทุกคน! ต้มนมสดให้เร็วที่สุด! เราต้องทำลาเต้ป้องกัน!”</font> กัปตันเอสเปรสโซ่สั่งการทันทีลูกเรือต่างวิ่งวุ่น บ้างต้มนม บ้างปั่นฟองนมจนละอองสีขาวพวยพุ่งรอบเรือ เกิดเป็นม่านหมอกลาเต้หนาทึบ<br><br><b><i>ตู้ม!</i></b><br><br>คลื่นปลาบิสกิตกระแทกเข้าใส่ม่านฟองนม เกิดเป็นเสียงแตกกระจาย ปลาบางตัวลอยคว้างก่อนจะละลายกลายเป็นเศษบิสกิตลอยฟ่อง แต่พลังของมิสซี่ดรอปยังไม่จบเพียงเท่านั้น เธอว่ายขึ้นมายืนบนหัวปลาบิสกิตตัวยักษ์ หันไปพูดกับพวกมันเบาๆ<br><br><font color="#ff00ff">“พวกเรา... เปลี่ยนพวกเขาให้รู้จักความหวานอย่างแท้จริง!!”</font><br><br>แล้วปลาบิสกิตก็ต่างร้อง <font color="#4169e1">“บิ๊บ!” </font>พร้อมกัน ก่อนจะเปลี่ยนทิศ พุ่งวนเรือโจรสลัดเอสเปรสโซ่จนเกิดเป็นวงกลมยักษ์จากกลางวงนั้น ฟองหวานกลิ่นวานิลลาลอยขึ้นมาปกคลุมเรือ ลูกเรือแต่ละคนเริ่มชะงักชายผิวเข้มที่เคยดุดันเริ่มร้องไห้ขณะจิบลาเต้<br><br><font color="#ff8c00">“ข้า... ข้าคิดถึงแม่ที่เคยทำขนมอบให้ตอนเด็กๆ...”</font><br><br>กัปตันเอสเปรสโซ่นิ่งไป ราวกับโดนจี้เข้าไปในหัวใจบางจุดที่เขาเองก็ลืมไปแล้วว่าเคยมี</blockquote></div></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ไนมีเรียวางปากกาลงพลางยิ้มอย่างพึงพอใจ<font color="#9932cc"> "แบบนี้สิถึงจะสมจริงหน่อย" </font>เธอพึมพำกับตัวเอง</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">หลังจากเล่นสนุกพอหอมปากหอมคอแล้ว ก็ถึงเวลาของธุระที่แท้จริง ร่างบางเดินไปยังมุมหนึ่งของหอศิลป์ที่แสงจันทร์จำลองสาดส่องลงมาพอดี เธอเปลี่ยนเป็นชุดเดรสเจ้าหญฺงอันฟูฟ่องงดงามแต่ขยับและใช้ชีวิตยากราวกับจัดมาเพื่อพิธีกรรมบางอย่าง จากนั้นล้วงเข้าไปในกระเป๋าสะพายข้างและหยิบของสำคัญออกมาอย่างระมัดระวัง— เริ่มจากสร้อยไข่มุกดำที่งดงามและแพระยับ ตามด้วยดอกกุหลาบสีน้ำเงินเข้มดุจท้องฟ้ายามราตรีสิบดอก และดอกกุหลาบสีทองอร่ามราวกับสมบัติของทวยเทพอีกสิบดอก พวกมันคือดอกไม้จากสวนของเทพีอโฟรไดรต์โดยตรงที่ไครอนเคยบอกเธอถึงวิธีที่จะได้รับพรจากเจ้าของสวน</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">เธอจัดวางดอกไม้ทั้งยี่สิบดอกบนแท่นหินอ่อนว่างเปล่า เรียงสลับสีกันอย่างงดงาม ก่อนจะหลับตาลง เอ่ยคำอธิษฐานด้วยน้ำเสียงที่มั่นคงและชัดเจน ไม่ใช่การร้องขอ แต่เป็นการเชื้อเชิญ</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc"><b>“ข้าแต่เทพีแห่งความงาม ผู้รังสรรค์ทุกสิ่งที่น่าหลงใหล...ข้านำของกำนัลที่ท่านชื่นชมมามอบให้ เพื่อแลกกับความโปรดปรานของท่าน”</b></font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ทันใดนั้น บรรยากาศในห้องก็เปลี่ยนไป อากาศอวลไปด้วยกลิ่นหอมหวานของดอกไม้นานาพรรณและน้ำหอมราคาแพงจนน่าเวียนหัว แสงสว่างนวลตาเปล่งประกายขึ้นตรงหน้า ก่อนจะก่อตัวเป็นร่างของสตรีที่งดงามที่สุดเท่าที่ใครจะจินตนาการได้ เมื่อมองให้ดีอีกครั้งไนมีเรียพบว่าร่องนั้นกลายเป็นบุรุษหูแหลมคล้ายเอลฟ์ผมยาวสีขาวที่งดงาม <b><i>ทว่าท่อนล่างกับเป็นสตรีผิวแทนทรงสะบึ้ม</i></b> เทพีอโฟรไดรต์ในชุดเดรสผ้าไหมสีชมพูอ่อนแย้มยิ้มให้เธอ ดวงตาของเทพีเป็นประกายระยิบระยับราวกับมีดวงดาวนับล้านซ่อนอยู่</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ธิดาแห่งเฮคาทีตะลึงจนพูดไม่ออกอยู่สิบวิ สวยนั้นก็สวยอยุ่แต่กลับมองแล้วแปลกๆ พิลึกชอบกล</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#ff00ff">“ไนมีเรีย...ที่รัก” </font>น้ำเสียงเทพแห่งความงามหวานล้ำดุจน้ำผึ้ง <font color="#ff00ff">“ไม่เจอกันนานเลยนะ ตั้งแต่งานฉลองที่โอลิมปัสนั่นแน่ะ เป็นอย่างไรบ้างล่ะจ๊ะ?”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“ถ้าไม่นับหวิดกลายเป็นหินจากสาวหัวงูไปหนึง่รอบ ตีกับไซคลอปส์และสิงโตอารมณ์ร้อนไปนิดหน่อย.... เจอเทพมิจฉาชีพจะหลอกให้ทำงานฟรีอีกนิด ฉันสบายดีค่ะ คุณอโฟรไดรต์”</font> ไนมีเรียย่อตัวลงเล็กน้อยอย่างนอบน้อมแต่ยังคงไว้ซึ่งท่าทีที่มั่นคง<font color="#9932cc"> “หวังว่าท่านเองก็จะเปี่ยมด้วยรักในทุกวันเช่นกัน”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#ff00ff">“ยังมีอารมณ์ขันไม่เปลี่ยน อย่างนี้นี่เองคงผ่านเรื่องราวน่าสนใจมาสินะเฮคาทีคงภูมิใจในตัวเจ้าไม่น้อย... แน่นอนอยู่แล้วที่รัก…”</font> เทพีหัวเราะเบาๆ สายตาของนางกวาดมองดอกกุหลาบทั้งยี่สิบดอกด้วยความพึงพอใจ <font color="#ff00ff">“ดอกกุหลาบที่ข้ามักมอบให้เหล่าวีรบุรุษที่คอยช่วยงาน… ช่างเป็นการบูชาที่น่าเอ็นดู..” </font>พระองค์โบกมือเล็กน้อย ดอกกุหลาบทั้งหมดยี่สิบดอกก็ลอยขึ้นแล้วค่อยๆหลอมรวมกันกลางอากาศ กลายเป็นดอกกุหลาบหนึ่งเดียวที่งดงามอย่างน่าอัศจรรย์ กลีบของมันเป็นสีน้ำเงินและสีทองสลับกันไปมาอย่างลงตัว เปล่งประกายเรืองรองในตัวเอง</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#ff00ff">“จงดู รัศมีแห่งความงามที่สมกับความพยายามของเจ้า”</font> เทพีอโฟรไดรต์เอ่ย พลางยื่นกุหลาบดอกนั้นให้ไนมีเรีย<font color="#ff00ff"> “พรแห่งข้าจะสถิตอยู่กับมัน..<b><i>.และความงามมักจะดึงดูดสิ่งสวยงามอื่นๆ เข้ามาเสมอ จำไว้ให้ดีนะ</i></b>”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“มันสวยกว่าที่จินตนาการไว้ตอนแรก ขอบคุณมากค่ะ” </font>ไนมีเรียรับดอกกุหลาบน้ำเงินทองมาถือไว้ สัมผัสได้ถึงพลังงานอันอบอุ่นที่แผ่ออกมาจากมัน</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#ff00ff">“เอาล่ะ...ข้าคงต้องไปแล้ว มีเรื่องรักๆ ใคร่ๆ ให้ต้องจัดการอีกเยอะ” </font>เทพียิ้มกว้างเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ร่างของพระองค์จะค่อยๆ เลือนหายไปกับสายลม ทิ้งไว้เพียงกลิ่นหอมจางๆ และดอกกุหลาบอันเป็นเอกลักษณ์ในมือของธิดาแห่งเฮคาที</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ไนมีเรียมองดอกกุหลาบในมือเงียบๆ<b><i> ‘ความงามมักจะดึงดูดสิ่งสวยงามอื่นๆ…’ </i></b>คำพูดของเทพีช่างกำกวมและเปี่ยมด้วยนัยยะเสียจริง</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#808080"><i>“เทพเจ้านี่พูดจาตรงไปตรงมาไม่เป็นรึไงนะ”</i></font> คลาริสซ่าบ่นอุบในหัว “ระวังตัวไว้ด้วยแล้วกัน จะของหรือพรจากเทพแห่งความรักอาจจะมาพร้อมกับปัญหาที่เธอไม่ต้องการก็ได้”</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ไนมีเรียเพียงยิ้มมุมปาก ก่อนจะเก็บดอกกุหลาบดอกนั้นลงในกล่องบุผ้านวมที่เตรียมมาอย่างดี อย่างน้อยวันนี้เธอก็ได้ของที่ต้องการมาแล้ว ส่วนปัญหา...นั่นเป็นเรื่องของอนาคต</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: center;">**************<br><br></div><div style="text-align: left;"><b><font color="#ff0000">กิจกรรมต่อนิทานชาวค่าย :</font></b>เงิน 5 ดรักม่า, +10 EXP , +5 ป้ายเกียรติยศ สำหรับการเข้าร่วมครั้งแรก</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><div style="text-align: center;">รวมดอกกุหลาบทอง และดอกกุหลาบน้ำเงิน อย่างละ 10 ดอก</div><div style="text-align: center;">เป็นดอกกุหลาบทองน้ำเงิน [สวมใส่]</div><div style="text-align: center;"><b><font color="#ff00ff">ชุดเดรสเจ้าหญิง :</font></b> สวมชุดนี้และได้เจออโฟรไดต์โดยตรงจะได้รับ<font color="#ffa500">ความโปรดปรานโบนัส+10</font>
BELIEVER [ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ] <font color="#ffa500">โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+15</font></div><div style="text-align: center;">จากการเติม VIP <font color="#ffa500">โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+15</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#008000">มอบสร้อยไข่มุกตาฮีติ</font>ให้ เทพีอโฟร์ไดต์ (ไปพร้อมของบูชานั่นล้ะ)<br>@God&nbsp;</div></div>
<div style="text-align: left;"><br></div>
                </font></font></texto>
                <frase>i'll melt your heart into two </frase>
                <a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="Creds">@HyeRi Codes</a>
        </div>
</div>

<style>
        .chaos {
                --color: #5f3c8a;
        }
</style>

<link rel="preconnect" href="https://fonts.gstatic.com">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Inconsolata:wght@200;400;600&amp;family=Montserrat:wght@100;400;600&amp;family=Raleway:wght@100;400;700&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Oswald:wght@200;400;600&amp;display=swap" rel="stylesheet">

Parida โพสต์ 2025-9-3 15:31:40

<!-- หนังสือพิมพ์เวทมนตร์สไตล์คลาสสิก -->
<div style="
    font-family: 'Sarabun', sans-serif;
    background-color: #FAF0E6;
    border: 6px solid #4B2E2E;
    border-radius: 10px;
    padding: 30px;
    width: 90%;
    max-width: 1000px;
    margin: 50px auto;
    box-shadow: 0 0 20px #8B4513 inset;
    position: relative;
    overflow: hidden;
">

    <!-- หัวข้อ -->
    <div class="draggable" style="
      font-size: 36px;
      font-weight: bold;
      text-align: center;
      color: #3B3B3B;
      margin-bottom: 10px;
      cursor: move;
    ">ค่ายฮาล์ฟบลัด</div>

    <!-- วันที่ -->
    <div class="draggable" style="
      font-size: 16px;
      color: #3B3B3B;
      text-align: right;
      margin-bottom: 10px;
      cursor: move;
    ">วันที่: 3 กันยายน 2025&nbsp;</div>

    <!-- บันทึกลึกลับ -->
    <div class="draggable" style="
      font-size: 22px;
      font-weight: bold;
      color: #3B3B3B;
      text-align: center;
      margin-bottom: 20px;
      cursor: move;
    ">บันทึกลึกลับ ของ บุตรีเฮคาที ฉบับที่ 35</div>

    <!-- คอลัมน์รูปภาพ + ข้อความ พร้อม scroll ทั้งกล่อง -->
    <div style="display: flex; gap: 20px; align-items: flex-start; max-height: 600px; overflow-y: auto; padding-right: 10px;">

      <!-- รูปภาพ -->
      <div class="draggable floating-image" style="flex: 0 0 280px; cursor: move;">
            <img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/1000065558.md.jpg" alt="ภาพลึกลับ" style="width: 100%; border: 4px solid #5D3A66; border-radius: 10px; box-shadow: 0 0 15px #B497BD;">
      </div>

      <!-- เส้นคั่น -->
      <div style="width: 2px; background-color: #4B2E2E;"></div>

      <!-- ข้อความเนื้อหา -->
      <div class="draggable floating-text" style="flex: 1 1 0%; font-size: 18px; line-height: 1.8; cursor: move;">
            <p style="color: rgb(59, 59, 59);">เนื้อหาโรลเพลย์:&nbsp;</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp; หลังจากที่ทีน่า แซนโดวาล พาภริดา หรือที่ทุกคนในค่ายเรียกว่า ริดา เดินชมบรรยากาศที่คึกคักของโรงตีเหล็กจนทั่วแล้ว เสียงค้อนโลหะที่กระทบเหล็กดังก้องเป็นจังหวะสม่ำเสมอพร้อมกลิ่นควันไฟที่อวลอบอวลไปทั่วบริเวณ ทีน่าอธิบายหน้าที่และประวัติของสถานที่แห่งนี้อย่างละเอียด ก่อนจะหันกลับมามองเด็กสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ พร้อมรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความเป็นกันเอง</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">​“เหนื่อยไหมจ๊ะริดา? ที่นี่เสียงค่อนข้างดังและร้อนหน่อยนะ” ทีน่าเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ขณะยกมือเช็ดเหงื่อบางเบาบนหน้าผากของตน</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp; &nbsp;​ริดาส่ายหน้าเบาๆ พลางยิ้ม “ไม่เหนื่อยเลยค่ะคุณทีน่า แค่รู้สึกตื่นเต้นมากกว่า ทุกอย่างดูน่าทึ่งไปหมดเลย”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp; &nbsp;​น้ำเสียงของริดาแฝงความประหลาดใจและความตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด เธอไม่เคยเห็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยพลังงานและชีวิตชีวาเช่นนี้มาก่อน การได้เห็นเหล่าลูกครึ่งเทพกำลังตีดาบ สร้างเกราะ หรือซ่อมบำรุงอาวุธด้วยความมุ่งมั่นนั้น ทำให้เธอรู้สึกเหมือนได้หลุดเข้าไปในโลกแห่งตำนานจริงๆ</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp; ​ทีน่าหัวเราะเบาๆ กับความซื่อของเด็กสาว “ดีแล้วจ้ะ ถ้าชอบล่ะก็ ต่อไปฉันจะพาเธอไปดูอีกสถานที่หนึ่งที่ต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง รับรองว่าเธอจะต้องประทับใจแน่”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp; ​ริดาขมวดคิ้วเล็กน้อยด้วยความสงสัย “ต่างออกไปเหรอคะ? สถานที่แบบไหนกัน”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp; &nbsp;​“ศูนย์ศิลปะและหัตถกรรม” ทีน่าตอบด้วยน้ำเสียงเปี่ยมรอยยิ้ม “ที่นั่นเป็นเหมือนหัวใจอีกดวงของค่ายนี้เลยนะ เด็กๆ หลายคนใช้เวลาที่นั่นในการสร้างสรรค์สิ่งสวยงาม หรือบางครั้งก็ใช้ทำอุปกรณ์พิเศษที่จำเป็นสำหรับการผจญภัยด้วย ไม่ใช่ทุกอย่างที่จะได้มาจากโรงตีเหล็กหรอก”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp; &nbsp;​ดวงตาของริดาเป็นประกายขึ้นมาทันที “ฟังดูน่าสนุกจังเลยค่ะ ฉันชอบงานประดิษฐ์นะคะ ตอนอยู่บ้านก็ชอบวาดรูป ทำเครื่องประดับเล่นๆ บ้างเหมือนกัน”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp; ​“งั้นยิ่งต้องไปดูเลยล่ะจ้ะ” ทีน่ากล่าวพร้อมโบกมือเชิญ “ตามฉันมาเถอะ ทางนี้เลย”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp; &nbsp;​ทั้งสองเดินไปตามเส้นทางที่บรรยากาศค่อยๆ เปลี่ยนจากความร้อนแรงของโรงตีเหล็กไปสู่ความสงบเย็นและร่มรื่นของสวนดอกไม้และลานหญ้า ระหว่างทางมีเสียงนกร้องแว่วก้อง และกลิ่นหอมละมุนของดอกไม้ป่าลอยตามลมมาประโลมจิตใจ ริดาหันซ้ายแลขวาด้วยความประทับใจไม่หยุด บางครั้งก็หยุดมองประติมากรรมเล็กๆ ที่ตกแต่งอยู่สองข้างทาง</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp; &nbsp;​ในที่สุดพวกเธอก็มาหยุดอยู่หน้าอาคารขนาดกลางที่ดูมีเสน่ห์เฉพาะตัว ผนังภายนอกถูกตกแต่งด้วยลวดลายแกะสลักที่ดูมีชีวิตชีวา บางส่วนเป็นภาพของเทพโบราณ บางส่วนเป็นเรื่องราวการผจญภัยของลูกครึ่งเทพที่ถูกถ่ายทอดอย่างงดงาม หน้าต่างทำจากกระจกสีที่สะท้อนแสงอาทิตย์เป็นประกายหลากสีราวกับอัญมณี</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp; &nbsp;​“ถึงแล้วจ้ะ นี่แหละศูนย์ศิลปะและหัตถกรรม” ทีน่ากล่าวด้วยน้ำเสียงภาคภูมิใจ พลางผลักประตูไม้บานใหญ่ที่สลักลวดลายซับซ้อนออกช้าๆ</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">​.&nbsp; &nbsp;ทันทีที่ประตูเปิดออก กลิ่นไม้สนและสีน้ำมันก็ลอยมาต้อนรับ สายตาของริดาเบิกกว้างเมื่อได้เห็นบรรยากาศภายใน มีโต๊ะยาวเรียงรายไปทั่วห้อง แต่ละโต๊ะเต็มไปด้วยงานประดิษฐ์หลากหลายแบบ บางมุมมีเด็กๆ กำลังเพ้นท์โล่ด้วยลวดลายซับซ้อน อีกมุมกำลังปั้นดินเหนียวเป็นรูปสัตว์ในตำนาน และบางกลุ่มก็กำลังสานตะกร้า ทำสร้อยข้อมือ หรือแม้กระทั่งทอผ้า</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">​.&nbsp; &nbsp;เสียงหัวเราะและการพูดคุยดังก้องคลอไปกับเสียงเครื่องมือที่กำลังทำงาน ราวกับเป็นบทเพลงแห่งความสร้างสรรค์ที่ไม่มีวันจบสิ้น</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp; ​“ว้าว…สวยจังเลยค่ะ” ริดาอุทานเบาๆ พร้อมก้าวเข้าไปช้าๆ ดวงตาของเธอเป็นประกายเหมือนเด็กน้อยที่ได้ก้าวเข้าสู่โลกแห่งความฝัน</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp; ​ทีน่าหันมายิ้ม “เห็นไหมล่ะ บอกแล้วว่าที่นี่ไม่เหมือนที่อื่น ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอเห็นเกิดจากสองมือของลูกครึ่งเทพที่นี่ทั้งนั้น”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">​ริดาพยักหน้าช้าๆ พลางเดินเข้าไปใกล้โต๊ะหนึ่งซึ่งมีเด็กสาวผมสีน้ำตาลเข้มกำลังเพ้นท์โล่ขนาดใหญ่ ลวดลายบนโล่นั้นเป็นภาพของนกฟีนิกซ์ที่กำลังโผบินขึ้นสู่ท้องฟ้า เต็มไปด้วยรายละเอียดอันประณีต</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">​“สวยมากเลยค่ะ!” ริดาเอ่ยด้วยความจริงใจ</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp; ​เด็กสาวคนนั้นเงยหน้าขึ้นมาแล้วยิ้มอย่างเป็นมิตร “ขอบคุณนะ พวกเราที่นี่เชื่อว่าศิลปะก็เป็นอาวุธหนึ่งในการต่อสู้เหมือนกัน”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">​ทีน่าหัวเราะเบาๆ พลางเอ่ยเสริม “บางครั้งงานศิลปะก็ช่วยให้หัวใจของเรามีแรงสู้ต่อได้ ไม่ต่างจากดาบและโล่เลยนะ”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">​ริดายิ้มกว้างขึ้นพร้อมหัวใจที่อบอุ่น เธอเริ่มรู้สึกว่าที่แห่งนี้ไม่ได้เป็นเพียงค่ายฝึกเพื่อต่อสู้กับอสุรกาย แต่ยังเป็นสถานที่ที่หล่อหลอมวิญญาณให้เข้มแข็งและงดงามไปพร้อมกัน</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">​ทีน่าหันไปมองนาฬิกา ก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างใจเย็น “เอาล่ะ เดี๋ยวเราจะเดินดูรอบๆ กันก่อน แล้วค่อยไปยังสถานที่สุดท้ายของทัวร์ในวันนี้นะจ๊ะ”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp; ​ริดาพยักหน้าด้วยความตื่นเต้น “ค่ะ! ฉันอยากเห็นให้ทั่วเลย”</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">​และแล้วทั้งสองก็เริ่มต้นการเดินชมรอบๆ ศูนย์ศิลปะและหัตถกรรม เสียงหัวเราะ ความสร้างสรรค์ และกลิ่นหอมของสีและไม้ยังคงอบอวลไปทั่ว ราวกับโลกใบนี้กำลังถักทอเรื่องราวแห่งความฝันให้คงอยู่ตลอดกาล</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="text-align: right;"><font color="#8b0000">รับรางวัล : +15 EXP</font></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">​&nbsp; &nbsp;&nbsp;</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">​</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp; ​</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp; &nbsp;​</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp;&nbsp;</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">​.&nbsp; &nbsp;&nbsp;</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp; &nbsp;​</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">​</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp;</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);"><br></p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp;</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp; ​</p><p style="color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp;&nbsp;</p><p style="text-align: right; color: rgb(59, 59, 59);">&nbsp; &nbsp;&nbsp;</p>

            <p style="color: rgb(59, 59, 59); text-align: center; margin-top: 30px;"><br></p>

            <p style="color: rgb(59, 59, 59); text-align: center; margin-top: 15px;"><br></p>
      </div>

    </div>

    <!-- คำคมเวทมนตร์ -->
    <div class="draggable floating-text" style="
      font-size: 20px;
      font-style: italic;
      text-align: center;
      margin-top: 30px;
      color: #4B2E2E;
      border-top: 2px solid #4B2E2E;
      padding-top: 10px;
      cursor: move;
    ">
      "ในความมืดมิดยังมีแสงนำทางผู้กล้าแห่งเฮคาที"
    </div>

    <!-- สถานที่และหัวข้อเพิ่มเติม -->
    <div class="draggable" style="font-size: 16px; margin-top: 15px; cursor: move;">
      <strong>สถานที่:</strong>&nbsp;ศูนย์ศิลปะ และ หัตถกรรม |&nbsp; <strong>หัวข้อ:</strong>&nbsp;จากเปลวไฟสู่ปลายพู่กัน</div>

</div>

<!-- CSS สำหรับ Floating Effect และ Scrollbar -->
<style>
@keyframes floatText {
    0% { transform: translateY(0px); }
    50% { transform: translateY(-3px); }
    100% { transform: translateY(0px); }
}
.floating-text {
    animation: floatText 4s ease-in-out infinite;
}

@keyframes floatImage {
    0% { transform: translateY(0px); }
    50% { transform: translateY(-5px); }
    100% { transform: translateY(0px); }
}
.floating-image img {
    animation: floatImage 5s ease-in-out infinite;
}

/* Scrollbar กล่องหลัก */
div::-webkit-scrollbar {
    width: 10px;
}
div::-webkit-scrollbar-track {
    background: #FAF0E6;
}
div::-webkit-scrollbar-thumb {
    background-color: #4B2E2E;
    border-radius: 10px;
    border: 2px solid #FAF0E6;
}
</style>

ดูในรูปแบบกติ: หอจัดแสดงงานศิลป์