[บ้านพักหมายเลข 11] ห้องนั่งเล่นรวม

God โพสต์ 2024-11-12 15:31:20

Sebastian โพสต์ 2024-11-13 14:31:49

Sebastian โพสต์ 2024-11-21 11:37:03

<center><link href="https://dl.dropbox.com/s/x243kp1jnx2vnoz/woman.css" rel="stylesheet"><div id="rr_woman" style="--width: 800px; --divider-width: 40%; --invert-divider: .3; --bg-color: #dadada; --text-color: #000; --font-style: 13px/180% 'Gentium Book Plus', serif;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtitle">SEBASTIAN</div><div class="rsub">In every whispered secret and every untold truth, Hermes listens.</div><img class="rdivider" src="https://imgur.com/iLntR9E.png"><div class="rtxt">
แสงแดดยามสายลอดผ่านหน้าต่างกระจกบานใหญ่ที่ห้องนั่งเล่นรวมของบ้านพักเฮอร์มีส ม่านสีขาวที่ปลิวเบา ๆ ไปตามแรงลมช่วยกรองแสงให้ดูนุ่มนวลยิ่งขึ้น เฟอร์นิเจอร์ไม้และโซฟาหนานุ่มในโทนสีอบอุ่นสร้างบรรยากาศสบาย ๆ ในห้องนี้ มันเป็นสถานที่ที่นักเรียนหลายคนมักจะมานั่งพักผ่อน พูดคุย หรือทำกิจกรรมต่าง ๆ ในเวลาว่าง
 
เซบาสเตียนเดินออกมาจากห้องนอนของตัวเองหลังจากแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย ร่างสูงในเสื้อยึดสีส้มตัวโปรดของเด็กค่ายฮาล์ฟบลัดเดินช้า ๆ ผ่านโถงทางเดิน ก่อนจะหยุดลงที่ห้องนั่งเล่นรวม เขาเลือกมุมโซฟาที่อยู่ใกล้หน้าต่างที่สุด หย่อนตัวลงนั่งอย่างผ่อนคลาย
 
สายลมเย็น ๆ ที่พัดผ่านหน้าต่างมาพร้อมกับกลิ่นเกลือทะเลสาบที่อยู่ห่างออกไปไกลทำให้เขารู้สึกสดชื่น เซบาสเตียนเอนตัวพิงพนักโซฟา ขายาวเหยียดออกอย่างสบายอารมณ์ เขาหยิบหนังสือเล่มบางที่วางอยู่บนโต๊ะเตี้ยข้างหน้า เปิดหน้าที่คั่นไว้ขึ้นมาอ่าน
 
แต่ยังไม่ทันจะอ่านได้สองสามย่อหน้า เสียงพูดคุยเบา ๆ ที่มาจากกลุ่มเด็กคนอื่น ๆ ที่นั่งรวมตัวกันอยู่ในอีกมุมของห้องก็เริ่มดึงความสนใจของเขาไป
 
เสียงเหล่านั้นเริ่มดังขึ้น แม้จะยังจับใจความไม่ได้ชัดเจน แต่ก็ดูเหมือนพวกเขากำลังพูดถึงอะไรบางอย่างที่น่าสนใจ เซบาสเตียนขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาวางหนังสือลงบนตัก ปล่อยใจให้จดจ่อกับบทสนทนาที่ค่อย ๆ ดังขึ้น
 
“ …ที่เมืองเฮติ…คำสาปอะไรบางอย่าง… ” เสียงกระซิบแผ่วเบาจับใจความได้เพียงเล็กน้อย
 
“ ได้ยินว่า…ความตาย…ทุกอย่างกลายเป็น…นรก… ” อีกเสียงหนึ่งเสริม แต่พูดด้วยโทนเสียงที่แฝงความหวาดหวั่น
 
เซบาสเตียนยืดตัวตรงขึ้นเล็กน้อย หูของเขาพยายามฟังอย่างตั้งใจ เสียงคำว่า คำสาป และ ความตาย ทำให้หัวใจเขาเต้นแรงขึ้นเล็กน้อยด้วยความอยากรู้
 
“ ธิดาแห่งไอริส…ตกอยู่ในอันตราย… ”
 
“ …วิญญาณร้าย…ออกอาละวาด…เหมือน… ” อีกคนพูดขึ้น ราวกับจะเติมเต็มเรื่องราวที่ยังไม่สมบูรณ์
 
เซบาสเตียนเริ่มรู้สึกงงกับเนื้อหาที่ได้ยิน มันฟังดูเหมือนนิทานปรัมปราหรือคำทำนายลึกลับที่หลุดมาจากหน้าหนังสือโบราณ
 
“ มีคำบอกใบ้…สายลม…สัญลักษณ์รุ้ง…จะนำวีรบุรุษไปช่วย… ” เสียงหนึ่งพูดด้วยน้ำเสียงที่เบาแต่จริงจัง ราวกับกลัวว่าคำพูดเหล่านั้นจะดังก้องไปถึงใครสักคนที่ไม่ควรได้ยิน
 
“ …แต่เงาแห่งความสิ้นหวัง… ” เสียงสุดท้ายฟังดูแผ่วเบาแต่หนักแน่น “ …กำลังคืบคลานเข้ามา ถ้าวีรบุรุษพลาด…เฮติจะมืดมิดตลอดกาล ”
 
เซบาสเตียนขมวดคิ้วแน่นขึ้น เขาเริ่มสงสัยว่าสิ่งที่พวกเขากำลังพูดถึงคือเรื่องจริงหรือเพียงแค่เรื่องเล่าตามจินตนาการ ความคิดเขาวิ่งวนไปมา ขณะที่ดวงตาสีฟ้ากวาดมองไปยังกลุ่มที่ยังคงพูดคุยกันอย่างเคร่งเครียด แต่เมื่อเขาพยายามฟังต่อ เสียงพูดคุยกลับเบาลง ราวกับพวกเขารู้ตัวว่ากำลังถูกจับตามอง
 
“ เรื่องอะไรกันนะ... ” เซบาสเตียนพึมพำเบา ๆ กับตัวเอง
 
เขาเอนตัวกลับไปพิงพนักโซฟาอีกครั้ง แต่คราวนี้ในหัวเต็มไปด้วยคำถามมากมาย เขาไม่สามารถลบสิ่งที่ได้ยินออกไปจากใจได้ มันเหมือนมีเงื่อนไขบางอย่างซ่อนอยู่ในคำพูดเหล่านั้น และแม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจเรื่องราวทั้งหมด แต่ความสงสัยกลับเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ 

#008000 - เซบาสเตียน เซบ แลงฟอร์ด 
#708090 - NPC<hr>
<div align="right">หมายเหตุ: ฟังข่าวลือคำพยากรณ์แพร่ไปทั่วค่ายได้รับ +15 EXP</div>
</div></div></div></center>

Jayvik โพสต์ 2024-12-4 16:59:55

<div class="btpsta-1" style="outline-color:#466ca6"><div class="btpsta-1fight"><div class="btpsta-1ic"> </div></div><div class="btpsta-1post"><div class="btpsta-1post" style="text-align: center; ">03.12.2024</div><div class="btpsta-1post" style="text-align: center; ">เวลา 22.35 น.</div><div class="btpsta-1post">เจวิคเดินเข้ามาภายในห้องนั่งเล่นรวม ก็ได้พบเข้าหับห้องครัวที่ดูอบอุ่นน่านอนยิ่งนักถึงแม้ว่าภายนอกจะยังคงสว่างอยู่ตาม ชายหนุ่มสังเกตเห็นเพื่อนร่วมบ้านบางคนนั่งเล่นอยู่บาง เขาจึงยิ้มให้และโบกมือให้</div><div class="btpsta-1post">“สวัสดีครับ ผมเจวิคนะครับ พึ่งมาใหม่ครับฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ” ชายหนุ่มพูดกับผู้คนเหล่านั้นก่อนจะยิ้มแล้วเดินไปเรื่อย ๆ ยังไปยังทางห้องนอนรวม</div></div></div><a href="https://bettyleg.tumblr.com/" class="bta-cr">Jayvik Mchonde</a><link rel="stylesheet" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Roboto+Condensed&
display=swap" rel="stylesheet"><style>
@font-face {
font-family: 'Hugiller';
src: url('https://dl.dropbox.com/s/n8sgc1u4ywaqkv5/Hugiller%20DEMO.otf?dl=0');
src: url('https://dl.dropbox.com/s/n8sgc1u4ywaqkv5/Hugiller%20DEMO.otf?dl=0') format('truetype');
font-weight: normal;
font-style: normal;
}
.btpsta-1{
width:800px;
border:1px solid #466ca6;
background:#fefefe;
border:15px solid #fafafa;
margin:10px auto;
outline:1px solid #466ca6;
outline-offset:-15px;
}

.btpsta-1title b{
font-family: 'Hugiller';
font-size:30px;
color:#466ca6;
display:block;
line-height:18px;
}
.bta-cr{
width:800px;
margin:-5px auto 20px;
text-align:center;
font-size:8px;
text-transform:uppercase;
text-decoration:none;
color:#888;
background:#fff;
border:1px solid #ddd;
height:18px;
display:flex;
align-items:center;
justify-content:center;
}
.btpsta-1post{
margin:10px 30px 40px;
font-size:12px;
text-align:justify;
color:#888;
line-height:18px;
font-family: 'Roboto Condensed', sans-serif;
}

.btpsta-1title > span > i{
font-size:6px;
padding:0px 5px;
color:#466ca6;
}
.btpsta-1fight{
display:flex;
align-items:center;
justify-content:center;
height:100px;
position:relative;
padding:30px 0px 10px;
}
.btpsta-1fight > div {
position:absolute;
width:70px;
height:70px;
border-radius:100px;
display:flex;
align-items:Center;
justify-content:center;
border:1px solid #ddd;
overflow:hidden;
background:#fbfbfb
}
.btpsta-1fight>div>i{
position:relative;
font-size:25px;
color:#58ADB9;
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(1){
left:8px;
animation: btpsta-1fight1 3s infinite;
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(2){
top:0px;
left:-8px;
animation: btpsta-1fight2 3s infinite;
transform:rotate(-90deg);
}
@keyframes btpsta-1fight1{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px
}
50%{
transform:rotate(0deg);
left:8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px;
}
}
@keyframes btpsta-1fight2{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
50%{
transform:rotate(-90deg);
left:-8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(1){
-webkit-animation:btpsta-1fight1 3s infinite;
-moz-animation:btpsta-1fight1 3s infinite;
-o-animation:btpsta-1fight1 3s infinite
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(2){
-webkit-animation:btpsta-1fight2 3s infinite;
-moz-animation:btpsta-1fight2 3s infinite;
-o-animation:btpsta-1fight2 3s infinite
}
@-moz-keyframes btpsta-1fight1{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px
}
50%{
transform:rotate(0deg);
left:8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px;
}
}
@-webkit-keyframes btpsta-1fight1{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px
}
50%{
transform:rotate(0deg);
left:8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px;
}
}
@-o-keyframes btpsta-1fight1{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px
}
50%{
transform:rotate(0deg);
left:8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px;
}
}
@-moz-keyframes btpsta-1fight2{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
50%{
transform:rotate(-90deg);
left:-8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
}
@-webkit-keyframes btpsta-1fight2{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
50%{
transform:rotate(-90deg);
left:-8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
}
}
@-o-keyframes btpsta-1fight2{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
50%{
transform:rotate(-90deg);
left:-8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
}
</style>

Robin โพสต์ 2024-12-19 01:13:05

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Robin เมื่อ 2024-12-19 12:08 <link rel="stylesheet" href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Sofia">
<style>
/* Outside box and bg*/
#boxProfile {
 border: 1px dashed #fff;
 border-radius: 10px;
 padding: 0px;
 box-shadow: 0px 0px 10px rgba(0, 0, 0, 0);
}
.header {
text-align: center;
 font-family: "Sofia", sans-serif;
 font-size: 60px;
 color: #a1887f;

}
.sub-header {
text-align: center;
font-family: "Cordia New";
font-size: 30px;
color: #C0C0C0;
 margin-top: 5px;
 font-style: italic;
 margin-right: -300px;
}
.center-divider {
 text-align: center;
 color: #CDCDCD; /* Font color */
 font-family: "Cordia New";
 font-size: 22px;
 margin-top: -20px;
}
.text {
 text-align: left;
 color: #808080; /* Font color */
 font-family: "Cordia New";
 font-size: 22px;
}
.w3-container {
padding-bottom: 20px; /* Adjust the value as needed */
}
.button-container {
 text-align: center;
 margin-top: 20px;
}
.button {
 font-family: "Sofia", sans-serif;
 font-size: 10px;
 color: #a1887f;
 border-radius: 5px;
 border: 1px dashed #fff;
 cursor: pointer;
 background-color: #fff;
 text-decoration: none;
 padding: 5px 10px;
 transition: box-shadow 0.3s;
}
.button:hover {
 box-shadow: 0 0 5px rgba(0, 0, 0, 0.3);
}
.separator {
 color: #CDCDCD;
 font-family: "Cordia New";
 font-size: 22px;
 margin: 10px 0;
}
</style>

<div id="boxProfile" style="background-image: url('https://i.imgur.com/OEBWwYm.jpeg')" ;="">
 
<div align="center">
<div class="w3-container header" style="width:60%">Mr. D's assistant</div><div class="w3-container header" style="width:60%"><span style="color: rgb(153, 153, 153); background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">sidetrack : day 1 (18 dec 2024)</div>
 <div class="button-container">
 <a class="button w3-hover-shadow" =""=""><< prev
 |
 </a><a href="https://percyjackson.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&goto=findpost&ptid=117&pid=3280" class="button w3-hover-shadow">next >></a>
 </div>
 
 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 <div class="w3-container text" style="width:80%"> <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“เลย์ลินน์โกงนี่นา!”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เสียงประกาศกร้าวดังขึ้นกลางวงสนทนา พร้อมกับร่างเล็กของเด็กสาวอายุสิบสองในชุดเสื้อยืดค่ายสีส้มมัดผมเปียสีดำสองข้าง ที่จู่ๆ ก็ลุกพรวดขึ้นชี้นิ้วด้วยความโกรธอย่างสุดขีดไปยังเด็กสาวอีกคนที่หน้าตาถอดแบบกันมาตรงโซฟาฝั่งตรงข้าม<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“อ๊า– พี่เลิกจับผิดเสียทีได้ไหม!” คนถูกกล่าวหาทิ้งไพ่ในมือลงบนหน้าตัก มือทั้งสองข้างเปลี่ยนมากุมหัวและตีขาไปมาด้วยความหัวเสีย “หนูไม่ได้โกงซะหน่อย!”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“แต่ฉันเห็นเธอแอบเปิดตาตอนพี่อีธานบอกให้ก้มหน้านี่นา”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“พี่เห็นได้ยังไง! พี่ก็แอบดูเหมือนหนูใช่ไหมล่ะ ยัยหมาป่าเลย์ลาขี้โกง!” เลลินน์ไม่ยอมแพ้ เธอลุกขึ้นเท้าสะเอวประจันหน้ากับแฝดพี่อย่างเดือดดาล<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ฉันไม่ใช่หมาป่านะ!”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“งั้นพี่ก็โชว์ไพ่ในมือให้ทุกคนดูสิ!”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“พอทีเถอะน่าเด็กๆ เอาอย่างนี้ เรามาเริ่มกันใหม่ดีไหม” โรบินเข้ามายืนคั่นกลางระหว่างเด็กๆ เอลฟาวลีย์สองคน จับทั้งคู่แยกออกจากกัน ก่อนที่ประกายไฟจากนัยน์ตาสีเขียวหยกสองคู่ที่ปะทะกันกลางอากาศจะทำให้เกิดระเบิดขนาดย่อมกลางบ้าน เพราะดูเหมือนโต๊ะกาแฟเตี้ยๆ นี้คงจะเอาไม่อยู่ เธอยังไม่อยากให้มีใครได้ยินข่าวร้ายเรื่องที่สามเกิดขึ้นในค่ายตอนนี้ “เดี๋ยวฉันจะเป็น NPC ให้เอง เนาะพี่อีธาน” ว่าพลางขยิบตาให้วัยรุ่นผมสีทองที่นั่งส่ายหน้าอย่างเบื่อหน่ายตรงโซฟาข้างเตาผิง เขาดูอิดโรยขึ้นมากตั้งแต่เหตุการณ์ที่ถูกเรียกว่า <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">‘ปรากฏการณ์รัตติกาลหายสาบสูญ’<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> เกิดขึ้น เพราะนอกจากตัวเองจะนอนไม่พอเพราะโลกตอนนี้กลายเป็นกลางวัน 24 ชั่วโมงแล้ว เขายังต้องคอยรับมือกับเด็กแฝดวัยกำลังซนสองคนในบ้านที่ตื่นเต้นกับเหตุการณ์ประหลาดจนไม่ยอมนอนอีก <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">หลายวันที่ผ่านมาทุกคนในบ้านหมายเลขสิบเอ็ดพยายามหาเกมใหม่ๆ อย่างเอาเป็นเอาตายมาเล่นกัน ส่วนหนึ่งก็หวังจะช่วยให้เด็กๆ เบื่อหรือไม่ก็เหนื่อยจนนอนหลับไปเอง ซึ่งต้องยอมรับว่ามันได้ผลดีมากในช่วงแรก การเป็นมนุษย์กึ่งเทพช่วยให้ปรับตัวกับเหตุการณ์เหนือธรรมชาติหลายๆ อย่างได้ไวขึ้นก็จริง แต่ส่วนที่เป็นมนุษย์ก็ยังตอบสนองต่อแสงสว่างเหมือนสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ทั่วไป นั่นหมายความว่าความเหนื่อยล้าจะค่อยๆ กัดกินร่างกายทีละนิดๆ ช้าๆ ราวกับงูตัวใหญ่ที่ค่อยๆ รัดเหยื่อที่ดิ้นอยู่กลางลำตัวอย่างใจเย็นให้เหนื่อยจนหมดแรงไปเอง และตอนนี้เหลือเพียงแค่อีธานคนเดียวที่เด็กๆ จะยอมเชื่อฟัง เขากำลังเหนื่อยเป็นสองเท่า เนื่องจากคาสึฮะพี่คนโตของบ้านก็ถูกไครอนเรียกตัวไปตั้งแต่เช้าเพื่อตรวจสอบข่าวฝูงค้างคาวล้มตายในหลายพื้นที่เพราะออกหากินผิดเวลา อีกไม่นานผลร้ายคงกระทบมาถึงค่ายฮาล์ฟบลัด ไครอนคงกำลังกังวลเพราะส่วนหนึ่งของเงินที่หมุนเวียนในค่ายแห่งนี้ก็มาจากการส่งออกผลผลิตทางการเกษตรอย่างสตอเบอร์รี่ที่ทุกคนช่วยกันปลูก<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">โรบินได้แต่ภาวนาให้ชาวค่ายในคำทำนายที่กำลังออกเดินทางไปทำภารกิจให้สำเร็จและกลับมาอย่างปลอดภัยไวๆ เธออยากให้ทุกอย่างรีบกลับมาปกติใจจะขาด หมายถึงปกติในแบบที่โลกแฟนตาซีใบนี้จะ<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">สามารถเป็นได้<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">น่ะ อ้อ ลืมบอกไป เมื่อตอนบ่ายเด็กจากบ้านโพไซดอนคนหนึ่งจู่ๆ ถูกดูดหายลงไปใต้พื้นดินกลางโรงอาหาร<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">ใช่ ได้ยินไม่ผิดหรอก แบบจู่ๆ ก็มีวงน้ำขนาดใหญ่โผล่ขึ้นมากลางโรงอาหารใต้เท้าของ<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">ดีนคนนั้น<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">พอดี แล้วก็ฟุ่บ ทั้งคนทั้งน้ำหายไปเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นมาก่อนต่อหน้าต่อตาสายตานับสิบคู่ อะไรแบบนี้เกิดขึ้น<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">ปกติ<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">สำหรับที่นี่ โดยเฉพาะกับเด็กๆ จากบ้านของเทพผู้ทรงพลังทั้งสาม เหมือนชะตาชีวิตของพวกเขาถูกกำหนดมาให้รับบทคนไม่ได้นอน <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">พลังที่ยิ่งใหญ่มาพร้อมกับความรับผิดชอบอันใหญ่ยิ่ง<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> มีคนเคยพูดเอาไว้ เธอไม่ได้สนใจอะไรนัก แต่หวังว่าเขาจะเป็นส่วนหนึ่งของคนที่เข้ามาช่วยแก้ปัญหาเรื่องนี้ แต่ถ้าไม่ใช่ก็ไม่เป็นไร คือทั้งปีนี้มีเรื่องเกิดขึ้นมากมายเกินจะนับไหว ทุกคนดูราวกับเป็นตัวเอกที่หลุดออกมาจากการ์ตูนในช่องเคเบิลทีวี โรบินแค่ภาวนาว่าเธอจะต้องไม่เป็นหนึ่งในคนที่ต้องเจอเรื่องวุ่นวายก็พอ <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ไม่ได้นะคะพี่โรบิน ไม่อย่างนั้นเลย์ลินน์จะโตไปนิสัยไม่ดี”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“หนูไม่ได้นิสัยไม่ดีนะ”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ฉันบอกเธอแล้วว่าไม่ได้ผลหรอก” เสียงทุ้มติดสำเนียงเอเชียของอีธานพูดขึ้นอย่างเหนื่อยหน่าย เขาเริ่มลงมือเก็บกระดานบอร์ดเกมแวร์วูล์ฟสุดคลาสสิคบนโต๊ะ ทั้งที่เพิ่งเอาออกมาเล่นได้แค่ครึ่งชั่วโมง<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“มันยังพอมีวิธีน่า เชื่อฉันสิ เราไปเล่นอย่างอื่นกันก็ได้” โรบินยู่ปาก <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ก็อกๆๆ มีใครอยู่ไหม” เสียงเคาะประตูบ้านพักที่ถูกเปิดทิ้งไว้ดังขึ้นสามครั้งพร้อมกับเสียงคุ้นเคยที่ดังขึ้นไกลๆ ทั้งสี่มองไปหน้าประตูบ้านอย่างพร้อมเพรียง เหตุการณ์ความวุ่นวายหยุดชะงักลงทันทีเมื่อเห็นร่างท่อนล่างของม้าศึกสีดำขนาดใหญ่<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">ไครอนชะโงกหน้าลงมาให้พอดีกับวงกบประตูเพื่อมองเข้ามาในตัวบ้าน เพราะประตูเตี้ยเกินไปสำหรับร่างสูงใหญ่ของเขา ทุกคนโค้งคำนับเป็นการทักทาย<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ไครอน!” เลย์ลากับเลย์ลินน์ทักทายผู้อาวุโสพร้อมกัน<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“สวัสดีค่ะไครอน”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“สวัสดีครับ”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ว่าไงเด็กๆ” ไครอนยิ้มอย่างอ่อนโยน และผงะไปข้างหลังเล็กน้อยเมื่อเด็กๆ วิ่งไปกอดขาหน้าของเขาคนละข้าง “โอ้ ระวังๆ หน่อยนะคุณเอลฟาวลีย์” เขาว่าพลางลูบศรีษะทั้งสองเบาๆ ฝาแฝดยิ้มอย่างประจบประแจงด้วยความพึงพอใจ <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ที่นี่มีใครพอจะว่างไหม ช่วยไปที่ห้องทำงานคุณดี.ทีสิ เขาดูเหมือนจะยุ่งๆ นะ แต่อย่างที่เห็น ฉันก็กำลัง<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">ยุ่งๆ<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> อยู่เหมือนกันน่ะ”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">โรบินกับอีธานหันมาสบตากันในความเงียบ จนในที่สุด อีธานก็ยักไหล่ทั้งสองข้างขึ้นอย่างไม่ยี่หระ เขามองของเล่นในมือ สลับกับมองหน้าเธอ ราวกับจะบอกเป็นนัยว่า <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">‘ไม่เห็นหรือไงว่าฉันกำลังยุ่งอยู่?’<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">วันนี้มันเป็นวันยุ่งยากสากลหรือยังไงกัน เธออยากจะเป็นคนบันทึกมันลงปฏิทินโลกเสียจริง!<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“โอเคค่ะ” โรบินจำใจตบปากรับคำไครอนด้วยความจำเป็น “ขอบคุณนะคะไครอน”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“เยี่ยมไปเลยโรบิน! ขอบใจมาก คุณดี.คงมีค่าตอบแทนให้ไม่น้อยสำหรับการเสียสละของเธอในครั้งนี้ ฉันคิดว่าอย่างนั้นนะ” ไครอนฉีกยิ้มกว้างอย่างอารมณ์ดี “เอาล่ะเด็กๆ ฉันคงต้องไปก่อน” เขาแกะมือแฝดเอลฟาวลีย์ทั้งสองออกจากหน้าขา “เจอกันตอนอาหารเย็น!”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">พูดจบเขาก็วิ่งควบตัวเองออกไปที่ลานกว้าง<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ฉันยุ่งจริงๆ นี่นา” อีธานบ่นอุบราวกับว่ามันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้จริงๆ<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“รู้น่า”</div>
 
 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- # หมายเหตุการกล่าวถึง - ข่าวลือเรื่องผลกระทบกลางวัน 24 ชม. ต่อค้างคาวที่ปรับตัวไม่ทัน(+10 EXP) - เวลาเที่ยงวัน ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล  โดนธรนีสูบหายไปกลางโรงอาหาร(+10 EXP)
</div> 
 
</div>

Jayvik โพสต์ 2024-12-20 21:09:15

<div class="btpsta-1" style="outline-color:#466ca6"><div class="btpsta-1fight"><div class="btpsta-1ic"> </div></div><div class="btpsta-1post"><div class="btpsta-1post"><div class="btpsta-1post">เจวิคเร่งฝีเท้ารีบเดินผ่านห้องนั่งเล่นเข้ามาภายในยังภายในห้องนอนรวมด้วยความเร่งรีบ เพราะเขาไม่อยากให้ผู้คนภายในบ้านเห็นว่าตาเขาแดงเนื่องมาจากที่น้ำตาซึมตอนก่อนจะเข้ามาภายในบ้าน</div><div class="btpsta-1post">ชายหนุ่มเดินมายังเตียงเดิมที่เขาเคยนอนในคือก่อนหน้า ก่อนจะวางกระเป๋าที่สะพายลงข้าง ๆ เตียงแล้วเปิดเพื่อเตรียมของที่จะเอาไว้ใช้ในวันในพรุ่งนี้ </div><div class="btpsta-1post">‘แปรงสีฟัน ยาสีฟัน สบู่เหลว ยาสระผม เกือบลืมโรลออน’ ชายหนุ่มนึกในใจก่อนจะหยิบเอาโรลออนที่ใช้สำหรับดับกลิ่นกายใส่เข้ากระเป๋าสำหรับเก็บอุปกรณ์อาบน้ำไปจากนั้นจึงเริ่มจัดเตรียมเสื้อผ้าที่จะเอาไว้ใส่ไปพรุ่งนี้</div><div class="btpsta-1post">“น่าจะเรียบร้อยหมดแล้วนะ เห็นเขาบอกว่าจะได้เจอพ่อเราด้วย ให้อะไรดีนะ ไม่ต้องให้หรอกมั้งก็ถวายสร้อยที่เขาให้เราไปขโมยมาแล้วนิ” เจวิคพูดพรึมพรำขึ้นมา ก่อนจะปิดกระเป๋าลงแล้วห้อยเสื้อผ้าที่จะใส่ไว้ที่ราวแขวนไม่ไกลจากเตียง</div><div class="btpsta-1post">เขาเดินไปปิดผ้าม่านจากนั้นจึงเดินกลับมานอนลงบนเตียง ชายหนุ่มเอนหลังลงนอนแล้วพยายามนอนให้หลับไป</div></div></div></div><div class="bta-cr">Jayvik Mchonde</div><link rel="stylesheet" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Roboto+Condensed&
display=swap" rel="stylesheet"><style>
@font-face {
font-family: 'Hugiller';
src: url('https://dl.dropbox.com/s/n8sgc1u4ywaqkv5/Hugiller%20DEMO.otf?dl=0');
src: url('https://dl.dropbox.com/s/n8sgc1u4ywaqkv5/Hugiller%20DEMO.otf?dl=0') format('truetype');
font-weight: normal;
font-style: normal;
}
.btpsta-1{
width:800px;
border:1px solid #466ca6;
background:#fefefe;
border:15px solid #fafafa;
margin:10px auto;
outline:1px solid #466ca6;
outline-offset:-15px;
}

.btpsta-1title b{
font-family: 'Hugiller';
font-size:30px;
color:#466ca6;
display:block;
line-height:18px;
}
.bta-cr{
width:800px;
margin:-5px auto 20px;
text-align:center;
font-size:8px;
text-transform:uppercase;
text-decoration:none;
color:#888;
background:#fff;
border:1px solid #ddd;
height:18px;
display:flex;
align-items:center;
justify-content:center;
}
.btpsta-1post{
margin:10px 30px 40px;
font-size:12px;
text-align:justify;
color:#888;
line-height:18px;
font-family: 'Roboto Condensed', sans-serif;
}

.btpsta-1title > span > i{
font-size:6px;
padding:0px 5px;
color:#466ca6;
}
.btpsta-1fight{
display:flex;
align-items:center;
justify-content:center;
height:100px;
position:relative;
padding:30px 0px 10px;
}
.btpsta-1fight > div {
position:absolute;
width:70px;
height:70px;
border-radius:100px;
display:flex;
align-items:Center;
justify-content:center;
border:1px solid #ddd;
overflow:hidden;
background:#fbfbfb
}
.btpsta-1fight>div>i{
position:relative;
font-size:25px;
color:#58ADB9;
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(1){
left:8px;
animation: btpsta-1fight1 3s infinite;
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(2){
top:0px;
left:-8px;
animation: btpsta-1fight2 3s infinite;
transform:rotate(-90deg);
}
@keyframes btpsta-1fight1{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px
}
50%{
transform:rotate(0deg);
left:8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px;
}
}
@keyframes btpsta-1fight2{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
50%{
transform:rotate(-90deg);
left:-8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(1){
-webkit-animation:btpsta-1fight1 3s infinite;
-moz-animation:btpsta-1fight1 3s infinite;
-o-animation:btpsta-1fight1 3s infinite
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(2){
-webkit-animation:btpsta-1fight2 3s infinite;
-moz-animation:btpsta-1fight2 3s infinite;
-o-animation:btpsta-1fight2 3s infinite
}
@-moz-keyframes btpsta-1fight1{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px
}
50%{
transform:rotate(0deg);
left:8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px;
}
}
@-webkit-keyframes btpsta-1fight1{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px
}
50%{
transform:rotate(0deg);
left:8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px;
}
}
@-o-keyframes btpsta-1fight1{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px
}
50%{
transform:rotate(0deg);
left:8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px;
}
}
@-moz-keyframes btpsta-1fight2{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
50%{
transform:rotate(-90deg);
left:-8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
}
@-webkit-keyframes btpsta-1fight2{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
50%{
transform:rotate(-90deg);
left:-8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
}
}
@-o-keyframes btpsta-1fight2{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
50%{
transform:rotate(-90deg);
left:-8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
}
</style>

Laura โพสต์ 2025-2-2 20:58:13

Leoric โพสต์ 2025-2-11 23:16:37

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Leoric เมื่อ 2025-2-11 23:17 <link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree&display=swap" rel="stylesheet">
<link rel="stylesheet" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css">
<link href="https://dl.dropbox.com/scl/fi/ny8ks94aa4e8m20nkkwvr/Leoric.css?rlkey=b1got929heh2xc3rylfe7bxs4&st=shfpvi4a&dl=0" rel="stylesheet">
<div style="--lraccent:#2a5f6f;">
<div id="Leoric_rp">
<div class="__dbg">
 <div class="__dbg2">
 <div class="__ddlowert"></div>
 <div class="__dtitle">
 <ct>Leoric</ct> Hwang<div class="__dsubtitle">RESPECT ALL, FEAR NONE</caption></div>
 </div>
 <div class="__dbanner" style="background-image: url(https://i.imgur.com/RuUfq42.png);background-position: top 45% center;height:450px;"></div>
 <div class="__dtext">วันอังคารที่ 11 กุมภาพันธ์ 2025 เวลา 8.00 น. 
 
หลังจากที่ทำการถวายชุดให้กับพระมารดาของตนเป็นที่เรียบร้อย ลีโอริคก็กลับมายังด้านหน้าของป้ายประกาศอีกครั้ง เนื่องจากเวลานี้ยังเช้าเกินไปที่จะเข้าเรียน ไม่สิ ความจริงตอนเช้าก็มีคาบเรียนนั่นแหละ แต่มันเป็นคลาสระดับสูง ไม่ใช่สำหรับผู้ที่เพิ่งเข้ามาอาศัยหน้าใหม่เช่นเขา 
 
เห็นว่าตอนนี้สามารถเล่นได้ถึง 4 กิจกรรมด้วยกัน ถ้าเล่นจนครบ บางทีอาจจะสามารถสั่งสมค่าประสบการณ์จนแข็งแกร่งมากพอที่จะไปฝึกมีดสั้นภายในป่าต้องห้ามได้เป็นแน่ 
 
เด็กหนุ่มเลือกสุ่มกิจกรรมมา 1 อย่างแบบมั่ว ๆ ก่อนที่จะลงทะเบียนเอาไว้ เมื่อมาอ่านซ้ำอีกทีจึงได้รับรู้ว่า มันมีชื่อกิจกรรมว่า ซ่อน แตะ หลับ รายละเอียดกิจกรรมก็ไม่ได้มีอะไรยากไปกว่าการเล่นซ่อนแอบกับเด็กที่มีสายเลือดฮิปนอส ส่วนสถานที่ซ่อนก็คือห้องนั่งเล่นรวมของบ้านเฮอร์มิส จะว่าไปตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่ค่ายแห่งนี้ ก็ยังไม่เคยได้ไปเยี่ยมบ้านของสายเลือดอื่นเลยสักครั้ง ก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ใหม่ที่น่าสนุกดี 
 
ร่างสูงเคลื่อนย้ายตนเองจากด้านหน้าของบอร์ดประกาศกลับสู่โซนบ้านพักแล้วมองหาบ้านพักหมายเลข 11 เมื่อก้าวเดินเข้าสู่ภายในก็พบผู้คนอยู่บ้าง แต่ไม่ได้หนาแน่นจนน่าอึดอัด 
 
"สวัสดีครับ ผมมาร่วมเล่นกิจกรรมซ่อนแอบน่ะ มีใครเป็นสายเลือดของฮิปนอสบ้างไหมนะ" 
 
สิ้นคำถามที่หว่านออกไปกว้าง ๆ พลันมีเด็กหนุ่มชาวเอเชียรุ่นราวคราวเดียวกันเดินเข้ามาหา เขาแนะนำตัวว่าชื่อศิลา พาชัย น่าจะเป็นคนไทยกระมัง ตนจึงรีบเข้าไปแนะนำตัวเพื่อทำความรู้จักโดยคร่าวทันที จากนั้นจึงค่อยสอบถามถึงวิธีเล่นให้ชัดเจนอีกครั้ง และเมื่อฟังคำอธิบายจนเข้าใจอย่างถ่องแท้แล้ว ก็ได้เวลาเริ่มเล่นเกมกันเสียที 
 
ศิลาเริ่มต้นหันหน้าเข้าหากำแพง ยกแขนทั้งคู่ขึ้นป้องบริเวณใบหน้า คาดเดาเอาว่าเขาน่าจะหลับตาลงด้วย 
 
กลับมาที่ลีโอริคอีกครั้ง เขาเริ่มต้นกวาดสายตาไปรอบห้องเพื่อสำรวจด้วยความรวดเร็วทันที ลอบเสียดายขึ้นมาภายในใจไม่ได้ที่ตนเองไม่เลือกสำรวจพื้นที่ก่อนที่จะถามหาสายเลือดแห่งฮิปนอส หลังโซฟางั้นหรือ พื้นฐานเกินไปมั้ง จะออกไปที่นอกระเบียง ก็ดูไม่มีที่จะให้หลบซ่อนเลย ใต้โต๊ะก็โจ่งแจ้งพอกัน แต่ในขณะที่กำลังลังเลและตัดสินใจอยู่ไม่ได้นั้นเอง สายตาก็ปราดไปเจอกับตู้ที่สุดมุมห้องเข้า แต่ดูทรงแล้ว เข้าไปซ่อนในตู้ก็ไม่น่าจะดี หากแต่ด้านข้างที่ติดกับเตาผิงนั้นมีลำโพงตัวเขื่องวางเอาไว้อยู่ หากเลื่อนออกแล้วแทรกตัวเข้าไปหลบด้านหลังอาจจะพอกระทำได้อยู่บ้าง 
 
เด็กหนุ่มเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วทว่าเงียบเชียบ จงใจเดินอ้อมเพื่อหวังหลอกล่อให้สับสนฝีเท้า ก่อนที่จะพยายามเลื่อนลำโพงตัวนั้นออกอย่างเบาที่สุด สอดตัวเข้าไปในช่องแคบนั้นแล้วค่อย ๆ เลื่อนปิดทาง รอคอยจนกระทั่งได้ยินเสียงนับเลขจนถึง 10 การตามหาจึงค่อยเริ่มต้นขึ้น ได้แต่หวังว่าเขาจะเผลอจามออกมาเหมือนในหนังอะไรแบบนั้นหรอกนะ</div>
 <div class="__ddt">หมายเหตุ เล่นซ่อนหากับศิลา พาชัย 𓆩†𓆪 รางวัลเข้าร่วมกิจกรรม : 5 ดรักม่า 
 ห้องนั่งเล่นรวมของบ้านเฮอร์มีส
 </div><div class="__ddlowerb">
 </div>
 </div>
 </div>
</div></div>

หน้า: [1]

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver

[บ้านพักหมายเลข 11] ห้องนั่งเล่นรวม