Cooper Jones | คูเปอร์ โจนส์
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Cooper เมื่อ 2024-10-25 03:09 <br /><br /><span class="atips_close" onclick="this.parentNode.style.display='none'">×</span>
<link rel="stylesheet" href="https://www.w3schools.com/w3css/4/w3.css"> <style>
#boxProfilebg {
border: 7px solid #A0522D;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
box-shadow: #A0522D 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/fjiP66A.png");
}
</style>
<div id="boxProfilebg">
<div align="center">
<br>
</div>
<div align="center">
<br>
</div>
<div align="center">
<br>
<div class="w3-card-4 w3-brown" style="width:70%">
<div class="w3-dark-grey w3-hover-shadow w3-center">
<br>
<div align="center">
<br>
<div class="w3-card-4 w3-brown" style="width:70%">
<div class="w3-dark-grey w3-hover-shadow w3-center"><br>
<font size="7" style="" face="Georgia"><b style="">Cooper</b> Jones</font><br><br>
</div><br>
<div class="w3-container w3-center">
<img src="https://i.imgur.com/QH5ijyB.jpeg" alt="Avatar" style="width:80%"><br>
<font size="2" face="Sarabun" color="#c0c0c0"><i style="">
Image:Maxence Danet Fauvel</i></font><br><br><br><font face="TH SarabunPSK" style="font-size: x-large;">
</font><br><font face="TH SarabunPSK" style="font-size: x-large;">
"สวัสดี ผม ‘คูเปอร์’ ยินดีที่ได้พบกัน"</font><br><br><br>
<b style="font-size: large;"><font size="6" style="" face="Georgia">About <u style="">me</u></font></b><br><br><font style="" face="TH SarabunPSK" size="5">
7 December, 1998 | Some were in USA</font><br><br>
<font face="TH SarabunPSK" style="" size="5"><b style="">สิ่งที่ชอบ:</b> หนังสือประวัติศาสตร์ การแสดงแฮมเบอร์เกอร์ร้านเวนส์ดี้ ทองคำ นกฮูก ชงกาแฟ<br>
<b style="">สิ่งที่ไม่ชอบ: </b>เรื่องน่าปวดหัว ลูกค้านิสัยเสีย คนหลอกลวง ดอกไม้ปลอม ของหวานที่ไม่หวาน คนอีโก้จัด<br>
<b style="">สิ่งที่ทำให้คุณมีความสุข: </b>การผ่านออดิชั่น การสวมบทบาท ความคึกครื้น กินข้าวกับคนรู้จัก เพลงเก่าๆ รอยยิ้มของลูกค้า<br>
<b style="">ความกลัว: </b>แมงมุม <br>
<b style="">ข้อบกพร่องร้ายแรง: </b>โรคนอนไม่หลับ - Insomnia<br>
<b style="">โรคประจำตัวเดมี่ก็อต:</b> สมาธิสั้น</font><br><br><br>
<b style="font-weight: bold;"><font size="6" style="" face="Georgia">Family</font></b><br><font style=""><br><font face="TH SarabunPSK" style="" size="5"><b>
พ่อ: </b>เจมส์ โจนส์ | James Jones (พ่อบุญธรรม) </font></font><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><br><font style=""><b>
แม่: </b>มาเรีย โจนส์ | Maria Jones (แม่บุญธรรม) </font><br><font style="font-weight: bold;">
<br>
</font><b style="font-weight: bold;"><b><b>
</b></b></b></font></div><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><b style=""><b><b><b>
</b></b></b></b></font></div><div align="center"><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><br></font></div><div align="center"><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><br></font></div><font face="TH SarabunPSK" size="5" style="">
<div style="display: block; width: 100%;"><font color="White" style="">
<div style="display: block; float: left; width: 50%;">
<div class="w3-card-4 w3-brown" style="width: 70%;">
<div class="w3-dark-grey w3-hover-shadow w3-center" style="font-weight: bold; font-size: medium;"><br>
<font style=""><font size="6" style="" face="Georgia">Personality</font></font><br><br>
</div><br><font face="TH SarabunPSK" style="" size="4">
คูเปอร์เป็นดั่งสายลมอ่อนในฤดูวสันต์ที่พัดพาความสดชื่นมาเยือนทุกผู้คนที่ได้พบเจอ ถ้อยวาจาของเขาเปรียบประดุจน้ำผึ้งที่หยดลงบนใบหู ทั้งหวานล้ำและลึกซึ้ง ชวนให้ผู้ฟังต้องครุ่นคิดตามอย่างเพลิดเพลิน <br>
<span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: normal;">เขามักจะมีเรื่องเล่าสนุกๆ ที่แฝงข้อคิดอันชาญฉลาด ชวนให้ผู้คนอดยิ้มตามไม่ได้ แต่ยิ่งได้รู้จักเขาลึกซึ้ง ก็ยิ่งพบว่าเขาเป็นดั่งบ่อน้ำพุที่มีความลึกล้ำไม่สิ้นสุด <br>
</span><span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: normal;">บางครั้งเขาก็เป็นเหมือนหนังสือเล่มหนึ่งที่ยิ่งอ่าน ยิ่งพบความงามซ่อนอยู่ในทุกบรรทัด แม้จะผ่านมาหลายครั้ง ก็ยังค้นพบแง่มุมใหม่ๆ ให้ประหลาดใจอยู่เสมอ </span><br></span></span></font><font face="TH SarabunPSK" size="4" style=""><b>- ENFJ -</b></font><br><br>
</div></div>
<div style="display: block; float: right; width: 50%;">
<div class="w3-card-4 w3-brown" style="width: 70%;">
<div class="w3-dark-grey w3-hover-shadow w3-center" style="font-weight: bold; font-size: medium;"><br>
<font style=""><font size="6" style="" face="Georgia">Introduce</font></font><br><br>
</div><br><font style="" face="TH SarabunPSK" size="4">
“สวัสดี ผมชื่อ คูเปอร์” <br>
<span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: normal;">”ถ้าไม่รังเกียจ ขอเรียกคุณว่าเพื่อนได้ไหม?”<br>
</span></span></font><b style="font-weight: bold;"><b style=""><br><br>
</b></b></div><b style="font-weight: bold;"><b style="">
</b></b></div><b style="font-weight: bold;"><b style="">
</b></b></font></div></font></div><font face="TH SarabunPSK" size="5" style="">
</font></div></div></div></div> แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Cooper เมื่อ 2024-10-25 11:37 <br /><br />
<link rel="stylesheet" href="https://www.w3schools.com/w3css/4/w3.css">
<style>
#boxProfilebg {
border: 7px solid #152cd5;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
box-shadow: #152cd5 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/AsraJmf.png");
}
</style>
<div id="boxProfilebg">
<div align="center">
<br>
<div class="w3-card-4 w3-dark-grey" style="width:70%">
<div class="w3-green w3-hover-shadow w3-center"><br>
<font face="Pridi"><font size="7">ประวัติตัวละคร</font></font><br><br>
</div><br>
<div class="w3-container w3-center">
<br>
<font size="4"><font face="Pridi" style="">
คูเปอร์ โจนส์ ชายหนุ่มเชื้อสายฝรั่งเศส-อเมริกัน เด็กกำพร้าที่ถูกอุปการะโดยคู่สามีภรรยานักวิชาการ เขาไม่ทราบว่าพ่อแม่ที่แท้จริงของเขาคือใคร แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องสลักสำคัญอะไรกับคูเปอร์มากนัก สิ่งหนึ่งที่ทั้งเจมส์และมาเรียบอกก็คือ คูเปอร์ไม่ใช่เด็กที่ถูกทอดทิ้ง แม้เขาจะไม่ได้ปักใจเชื่อเต็มร้อยแต่อย่างน้อยกว่าก็ดีกว่าเก็บเอามาเป็นปมความทุกข์ในใจ <br><br>
คูเปอร์เติบโตในบ้านหลังเล็กสไตล์วิคตอเรียนอายุกว่าร้อยปี ในย่านที่อยู่อาศัยเก่าแก่ของพอร์ตแลนด์ บ้านที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของประวัติศาสตร์ ด้วยชั้นหนังสือไม้โอ๊คที่ทอดตัวจากพื้นจรดเพดาน โบราณวัตถุจากการขุดค้นทางโบราณคดีที่วางประดับอยู่ทั่วบ้าน และกลิ่นหอมของขนมอบสูตรฝรั่งเศสโบราณที่มาเรีย แม่บุญธรรมของเขามักจะอบในวันหยุดสุดสัปดาห์<br><br><br>
ชีวิตในวัยเด็กของคูเปอร์เต็มไปด้วยเรื่องเล่าจากประวัติศาสตร์และตำนานโบราณที่พ่อบุญธรรมของเขา ศาสตราจารย์เจมส์ โจนส์ มักจะเล่าให้ฟังในยามค่ำคืน เสียงทุ้มนุ่มของพ่อที่เล่าเรื่องราวของวีรบุรุษและราชินีในอดีต กลายเป็นเสียงกล่อมที่ทำให้จินตนาการของเด็กชายเบ่งบาน<br><br>ตั้งแต่อายุ 12 ปี คูเปอร์เริ่มเห็นสิ่งที่คนอื่นมองไม่เห็น และเผชิญกับเหตุการณ์เฉียดตายหลายครั้ง แต่เขาไม่เคยกล้าบอกใคร เพราะทุกครั้งที่มีคนอื่นอยู่ด้วย พวกเขามักเห็นเหตุการณ์ในรูปแบบที่แตกต่างออกไป ราวกับมีม่านหมอกบางอย่างบดบังความจริง<br><br>พวกเขามักจะเห็นเหตุการณ์ในรูปแบบที่แตกต่างออกไป อุบัติเหตุธรรมดา เหตุบังเอิญ หรือความเข้าใจผิด ราวกับมีมนต์บางอย่างที่ทำให้พวกเขาเห็นในสิ่งที่พวกเขาเข้าใจได้<br><br>
ในวัยเรียน คูเปอร์เป็นเด็กที่เงียบขรึม ชอบใช้เวลาว่างอยู่ในห้องสมุด ผลการเรียนของเขาอยู่ในระดับปานกลาง ยกเว้นวิชาประวัติศาสตร์และวรรณคดีที่เขามักจะได้คะแนนดีเป็นพิเศษ ความหลงใหลในเรื่องเล่าและการเล่าเรื่องที่ซึมซับมาจากพ่อ ค่อยๆ หล่อหลอมให้เขากลายเป็นคนช่างฝัน ชอบจินตนาการถึงตัวเองในบทบาทต่างๆ<br><br>
จุดเปลี่ยนสำคัญในชีวิตเกิดขึ้นในปีสุดท้ายของมัธยมปลาย เมื่อครูสอนการละครชักชวนให้เขาลองแสดงในละครเวทีของโรงเรียน เรื่อง "A Midsummer Night's Dream" คูเปอร์ได้รับบทพัค (Puck) ตัวตลกแห่งป่า การที่ได้สวมบทบาทเป็นผู้อื่น ได้เล่าเรื่องผ่านการแสดง ทำให้เขาค้นพบความหลงใหลที่แท้จริง เสียงปรบมือกึกก้องในคืนการแสดงรอบปิดการแสดง กลายเป็นเสียงที่ดังก้องในความทรงจำและผลักดันให้เขาตัดสินใจเลือกเส้นทางสายศิลปะการแสดง<br><br>
ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยของคูเปอร์เต็มไปด้วยการค้นหาและพัฒนาตัวเอง เขาทุ่มเทให้กับการเรียนและการแสดงละครเวทีของมหาวิทยาลัยอย่างเต็มที่ ทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านหนังสือเก่าในวันหยุด และใช้เวลาว่างไปกับการฝึกฝนทักษะการแสดง ทั้งการเข้าเวิร์กช็อป การดูละครเวที และการอ่านบทละครคลาสสิกมากมาย<br><br>
ความสามารถบนเวทีของคูเปอร์โดดเด่นขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะในบทที่ต้องการความลึกซึ้งทางอารมณ์ อาจารย์หลายท่านกล่าวว่าเขามีพรสวรรค์ในการเข้าถึงแก่นแท้ของตัวละคร ราวกับว่าเขาเข้าใจความรู้สึกนึกคิดของตัวละครได้อย่างลึกซึ้งโดยสัญชาตญาณ<br><br>
หลังจบการศึกษาในปี 2021 ด้วยเกียรตินิยมอันดับสอง คูเปอร์ตัดสินใจทำในสิ่งที่หลายคนมองว่าเป็นความเสี่ยงย้ายจากพอร์ตแลนด์มาลอสแองเจลิส ด้วยเงินเก็บจากการทำงานพาร์ทไทม์และเงินที่พ่อแม่ให้มาเป็นทุนตั้งต้น แม้ครอบครัวจะเป็นห่วง แต่ก็เข้าใจและสนับสนุนความฝันของเขา<br><br>
ช่วงแรกในลอสแองเจลิสเต็มไปด้วยความท้าทาย คูเปอร์ต้องนอนบนโซฟาที่บ้านของรุ่นพี่จากมหาวิทยาลัยเดียวกันเป็นเวลาสองเดือน ใช้ชีวิตอย่างประหยัดที่สุด พยายามปรับตัวกับจังหวะชีวิตอันเร่งรีบของเมืองใหญ่ที่ไม่เคยหลับใหล และความโดดเดี่ยวท่ามกลางผู้คนนับล้าน<br><br>
หลังจากส่งประวัติและพอร์ตโฟลิโอไปยังตัวแทนนักแสดงนับสิบแห่ง เขาได้เซ็นสัญญากับเอเจนซี่ขนาดเล็กที่รับดูแลนักแสดงหน้าใหม่ ระหว่างรอโอกาสในการออดิชั่น คูเปอร์ได้งานเป็นบาริสต้าที่ร้านกาแฟเก่าแก่ในย่านเวสต์ฮอลลีวูดร้านที่ตั้งอยู่ในตึกอิฐสีน้ำตาลอายุกว่าร้อยปี ภายใต้เงาของโรงละครเก่าแก่ที่ปิดตัวลงนานแล้ว<br><br>
ชีวิตของเขาเริ่มลงตัวขึ้นเมื่อได้ย้ายเข้าอพาร์ตเมนต์เก่าในย่านที่พอจะจ่ายค่าเช่าไหว แบ่งห้องกับนักดนตรีสองคนที่กำลังไล่ตามความฝันเช่นเดียวกับเขา วันๆ หมดไปกับการชงกาแฟ การออดิชั่น และการฝึกซ้อมการแสดงในสตูดิโอเล็กๆ ที่จ่ายค่าเรียนด้วยเงินเดือนอันน้อยนิด<br><br><br>
ที่ร้านกาแฟ เขาเริ่มสังเกตเห็นลูกค้าบางคนที่ดูผิดแปลกไปจากคนทั่วไป บางคนสูงเกินปกติ บางคนมีดวงตาที่เปล่งประกายผิดธรรมชาติ <br><br>
บางที การมาถึงลอสแองเจลิสของเขา อาจทำให้คูเปอร์เจอเรื่องไม่คาดฝันที่จะเปลี่ยนชีวิตไปตลอดกาลก็ได้<br><br>
<br>
</font>
</font></div><font size="4"><br>
</font></div><font size="4"><br></font>
<br>
</div></div>
หน้า:
[1]