Enter Camp › โรงอาหาร › [หน้าโรงอาหาร] เตาไฟบูชาเทพ

Lucas โพสต์ 2025-7-1 21:14:04

สาร์นถึงบิดา
      ความเหนื่อยล้ากัดกินร่างกายของลูคัส ทว่าไม่รีบร้อนกลับไปนอนบนโซฟาอันแสนอบอุ่น เขาเลือกหยิบจานสเต็กมาสองจานถือมานั่งทานตรงเตาไฟที่เคยมาครั้งแรก พักผ่อนรับอากาศอันอบอุ่นกว่าอังกฤษที่แทบจะหาอากาศแบบนี้ไม่ค่อยได้ ไม่รู้ว่าแม่เป็นอย่างไรบ้าง หวังว่าคงไม่ประสาทกินจนต้องไปบจิตแพทย์เพราะตาแก่หัวล้านนั่นหรอกนะ
      กรุ่นกลิ่นสเต็กไม่ค่อยได้ทานนอกจากตอนนี้มาอยู่ค่ายฮาล์ฟบลัด แม่มักเปลี่ยนเมนูไม่ซ้ำเว้นแต่ไม่รู้จะทำอะไร จึงวนกลับมาเมนูเดิม เขาเริ่มปรับตัวและใช้ชีวิตในค่ายแห่งนี้ได้แล้ว ไม่รู้โดดเดี่ยวมากเท่าวันแรกๆที่มาเยือนค่าย ค่ายมีอะไรให้ทำไม่ต่างจากค่ายทั่วไป ตอนนี้เขากำลังคิดอยู่ว่าเสียงกระซิบมาแทบทุกครั้ง ควรปรึกษาใครหรือพูดกับใครดี กลับบ้านก็หาคนคุยด้วยไม่ได้      ขณะกำลังรับประทานสเต็กอยู่หน้าเตาผิง เขาเห็น เจค แซเทอร์ที่ไปรับเขากับโทมัสริมทะเลด้านหลังค่ายมาห้องพยาบาล เขาดูสดใส ร่าเริง มากกว่าโทมัสจอมกวนประสาทเสียอีก เขากระตือรือร้น ช่างจ้อ คิดว่าทานสเต็กเสร็จจะกลับบ้านไปพักผ่อน ซึ่งแทบไม่ค่อยได้กลับไปเท่าไหร่   " ไง พวก นายมานั่งโดดเดี่ยวได้ไง " เจควางถาดอาหารลงบนโต๊ะ มือตบไหล่เขาเบาๆ "แล้วตาแก่นั่นไม่ได้มากับนายด้วยเหรอ" เจคสอดสายตามองหาโทมัส   "เขาไม่มาหรอก ไม่รู้ว่าไปที่ไหนด้วย"   ลุคตักสเต็กคำสุดท้ายของถาดแรกเข้าปาก ก่อนจะหยิบถาดที่สองมาไว้ตรงหน้า การซ้อมดาบมันผลาญพลังงงานในตัวเขาไปมาก เจอครูโหดไม่ปราณี ไม่ถูกอัดเละถือว่าใจดี    "นายน่าไปฝึกกันแอนนาเบ็ธ ธิดาของอะธีน่าดีกว่าให้โทมัสเป็นครูซ้อม"    เจคผิวปากอารมณ์ดี เพราะไครอนบอกมาตอนเข้าไปหาที่บ้านใหญ่   "ฝึกกับธิดาแห่งอะธีน่ามันดียังไงเหรอ เจค"   ลุคนั่งหั่นเนื้อสเต็ก หันมาถามเจคที่นั่งอารมณ์ดี   "แน่นอนว่าย่อมดีกว่า เธอมีทั้งปัญญาและไหวพริบ" เจคแอบหยิบเนื้อสเต็กมาจากจานของลูคัส "นายจะได้ทักษะและความรู้ด้านอาวุธ ความสามารถกับทักษะการใช้อาวุธด้วย เจ๋งไหมล่ะ"   "แล้วฉันจะเจอแอนนาเบ็ธได้ที่ไหนเหรอ เจค"   ลูคัสพยักหน้าเห็นด้วย มันเป็นความคิดเห็นที่ดีและมีประโยชน์   "พรุ่งนี้ห้าโมงเย็นนายไปเจอเธอได้ที่ห้องสมุดของค่าย ขอให้โชคดีนะ เพื่อน"   เจคลุกขึ้นจากโซฟา เดินผ่านโรงอาหารและหายลับไปกับสายตาของเขา      ลูคัสลุกขึ้นมาด้านหน้าเตาไฟหยิบสเต็กที่ได้มาใหม่ 3 ถาด โยนลงไปในเตาไฟ หลับตานึกถึงใบหน้าของฮาเดส เขาไม่เคยคาดหวังว่าสาร์นหรือข้อความจะไปถึงพ่อจริงไหม พ่อจะได้ยินหรือไม่ อย่างน้อยได้บ่นบ้างก็ยังดีชื่อ:ของที่ถวาย: เสต็ก
เทพที่ถวายของ: ฮาเดส
คำพูดที่อยากคุยกับเทพ:หวังว่าผมจะได้คำแนะนำจากพ่อบ้างนะครับ

Ripley โพสต์ 2025-7-6 22:45:24

<style>
#RIPS01 {
border: 0px double ;
width: 800px;
box-shadow: #FFFFFF 1px 1px 1em;
background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/f25a4e8ff181d79718c5abdd2ed2e4a3c100365011933-ZMDY1F_fw658webp.png");
}
</style>

<style>
#RIPS02 {
    width: 75%;
    border: 0px solid ;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>


<div align="center">
<div id="RIPS01">

<br><br>
<div id="RIPS02">
<div style="height: 400px; background-image: url('https://i.imgur.com/qCski30.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -250px; margin-right: -150px; text-align: right;">
<img height="500" src="https://i.imgur.com/Kke3enc.png" border="0" alt=""></div>
<br>
<div style="margin-top: -600px; text-align: center;">
<img width="600" src="https://img2.pic.in.th/pic/a8bbb7fc2cffd96a10b216e5f77bbe88.png" border="0" alt=""></div>

<div align="center">

<font face="TH SarabunPSK">
<b>
<span style="text-shadow: #345DA7 0px 0px 0.7px, #345DA7 0px 0px 25px, #345DA7 0px 0px 10px;">
<font color="#ffffff" size="7"> White Swan in The Ocean<br><br>GOSSIP with GOD</font><br>
<font color="#ffffff" size="5">6th July 2025 12 AM</font>
</span>
</b>
</font></div>
<br><br>

<div style="text-align: left; display: block; width: 90%;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

&emsp;&emsp; ริปลีย์เดินมาที่หน้าเตาไฟในช่วงเวลาที่มันว่างและคิดว่าน่าจะไม่มีใครมาใช้ต่อจากเธอเร็ว ๆ นี้เพราะว่ากิจกรรมในวันนี้ไม่ใช่การบ่นให้พ่อฟังแต่เป็นการชวนเขาเมาท์และอ่านก๊อซซิปร่วมกันยังไงล่ะ
<br><br>
&emsp;&emsp; ถึงแม้ว่าจะไร้เสียงตอบรับใด ๆ ก็เถอะ อือ อย่างน้อยก็ถือว่ามาทักทายประจำวันก็แล้วกัน
<br><br>
&emsp;&emsp; เพื่อประกอบการเมาท์มอยหอยสังข์อย่างออกสรออกชาติสิ่งที่หญิงสาวเลือกถวายในวันนี้คือป๊อปคอร์นหนึ่งถังใหญ่ที่พร้อมที่จะให้ท่านเทพผู้ยิ่งใหญ่เอาไปจกกินตอนฟังเรื่อนเมาท์จากริปลีย์ได้เลยเต็มที่
<br><br>
&emsp;&emsp; “สวัสดีค่ะท่านโพไซดอนช่วงนี้ฉันรู้สึกได้ว่าเริ่มได้ยินเสียงของคุณ— อย่างน้อยก็ได้ยินเสียงของทะเลที่ชัดเจนขึ้นนะคะ” เริ่มต้นด้วยการทักทายทั่วไปก่อน “วันนี้เป็นยังไงบ้างคะวันนี้ของริปลีย์ตัวน้อยก็เรื่อย ๆ ไปให้อาหารฮิปโปแคมปัสแล้วก็รู้สึกได้ว่าท้องทะเลที่ไร้พระจันทร์แบบนี้มันแย่ชะมัดคลื่นทะเลเบาลงไปเยอะมากเลย พวกที่ต้องอาศัยคลื่นทะเลเยอะ ๆ ก็เฉากันหมด ฮิปโปแคมปัสที่ขึ้นมาเล่นตอนกลางคืนก็เฉาเหมือนกันเพราะขึ้นเหนือน้ำมาก็เจอแต่แสงแดดจ้า ๆ บางตัวก็ไม่ยอมขึ้นมาทักทายกันเลยทีเดียวต้องว่ายไปทักทายให้ครบ”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์ค่อย ๆ อธิบายสิ่งที่เธอเจอในช่วงนี้แน่นอนว่าจะเล่าอะไรก็คงจะต้องเล่าเกี่ยวกับเรื่องที่เชื่อมโยงกันระหว่างเธอกับเขาผู้เป็นเทพแห่งท้องทะเล แม้มันจะเป็นเหมือนการฟ้องกลาย ๆ แต่ก็ถือว่าให้มีคนที่รู้เรื่องเกี่ยวกับทะเลดีได้รับฟังความอึดอัดของเธอ
<br><br>
&emsp;&emsp; “จริงสิช่วงนี้มีพวกข่าวก็อซซิปน่าสนใจอยู่ด้วยเลยใช้เวลานี้เอามาอ่านให้ท่านฟังป็อปคอร์นที่ส่งไปก็เอามาจกกินตอนนั่งฟังได้เลยนะคะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; เธอหยิบนิตยสารก็อซซิปของเฮอร์มีสมาเปิดหน้าที่เธออ่านค้างไว้ก่อนหน้านี้แล้วก็มายืนอ่านให้ทวยเทพฟังโดยไม่ตกหล่นแม้แต่ประโยคเดียว
<br><br>
&emsp;&emsp; “ด่วนที่สุด! แฉ #วาเลนไทน์ลับกลางค่ายฮาล์ฟบลัด "กาบริเอล & เพจ" คสพ. โดคิโดคิกำลังก่อตัว! 💖”เพราะเป็นหัวข้อเรื่องริปลีย์เลยออกเสียได้ดูเซอร์ไพรส์กับเรื่องนี้สุด ๆ
<br><br>
&emsp;&emsp; “ข่าวใหญ่สุดช็อกค่ายฮาล์ฟบลัด! เหล่าเดมิก็อดสายซุบซิบถึงกับตาลุกวาวไปตามๆ กัน หลังมีรายงานลับสุดยอดเกี่ยวกับ กาบริเอล ฟาราเอล อัลเวส รุ่นพี่หนุ่มสุขุมแห่งเคบิน 7 และ เพจ ยู น้องใหม่แก้มป่องจากเคบิน 20! งานนี้มีกลิ่นอายความรักอบอวลกลางค่ายรับวาเลนไทน์!
<br><br>
&emsp;&emsp; เดตดึกคืน 14 ก.พ. สู่ความสัมพันธ์ที่กำลังก่อร่างสร้างรัก?
<br><br>
&emsp;&emsp; แหล่งข่าวจากรถม้าเวรดึกเม้าท์สนั่นว่า กาบริเอลและเพจถูกพบขณะเดินทางกลับจาก "นอกค่าย" ด้วยกันเพียงสองต่อสอง ในคืนวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ท่ามกลางบรรยากาศสุดโรแมนติกที่ทำเอาเปลวไฟของเฮสเทียยังดูจืดไปถนัดตา! ว่ากันว่าในรถมีเสียงเพลงคลอเบาๆ เป็นพยานรัก และบทสนทนาที่ "ชวนใจบาง" ชนิดที่ทำเอาคนฟังถึงกับหัวใจเต้นผิดจังหวะ!
<br><br>
&emsp;&emsp; โดยเฉพาะประโยคที่เพจเอ่ยกับรอยยิ้มที่ไม่ธรรมดาว่า "เพจก็หวังแบบนั้นค่ะ" – นี่มันสัญญานัดเดตครั้งที่สองชัดๆ เลยไม่ใช่เหรอ ซิส!?
<br><br>
&emsp;&emsp; "เข็มกลัดดอกกุหลาบสีชมพู" ของขวัญสื่อรัก!?
และไฮไลต์ที่ทำให้เดมิก็อดทั้งค่ายเป็นลมพร้อมกัน ก็คือ "เข็มกลัดดอกกุหลาบสีชมพู" ที่กาบริเอลเป็นคนมอบให้เพจในช่วงเย็นวันเดียวกันนี้เอง! แหล่งข่าวกระซิบว่า รุ่นพี่หนุ่มคนดังแตะเข็มกลัดเบาๆ พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงชวนใจละลายว่า "พี่ดีใจที่เรารับมันเอาไว้ แม้ว่ามันจะเป็นแค่ช่อดอกเล็กๆ" โอ๊ยยย หวานขนาดนี้ไม่ต้องสืบแล้วค่ะ!
<br><br>
&emsp;&emsp; แม้ทั้งคู่จะแยกย้ายกันกลับเรือนพักอย่างเรียบร้อย ไม่มีอะไร "เกินเลย" (ตามคำให้สัมภาษณ์ของต้นไม้ข้างกองไฟที่เชื่อถือได้) แต่บรรยากาศ "โดคิโดคิ" (หัวใจเต้นตึกตัก) ที่ลอยอยู่ในอากาศนั้น ชัดเจนยิ่งกว่าสิ่งใดว่า "มีอะไร" มากกว่าเพื่อนร่วมค่ายธรรมดาแน่นอน!
<br><br>
&emsp;&emsp; 🕵️‍♀️ สรุปสถานะความสัมพันธ์ (ไม่เป็นทางการ):
<br>
&emsp;&emsp; ไปเที่ยวกันสองต่อสอง: ยืนยันแล้ว!
<br>
&emsp;&emsp; มีของขวัญสื่อใจ: ชัดเจนสุดๆ!
<br>
&emsp;&emsp; วางแผนไปเที่ยวครั้งต่อไป (พร้อมรีเควสคาราโอเกะ!): รอลุ้นได้เลย!
<br>
&emsp;&emsp; แยกย้ายกันกลับแบบยังหันมาบอกฝันดี: โรแมนติกเบอร์สุด!
<br><br>
&emsp;&emsp; 💌 ฟีลลิ่งรวม: วาเลนไทน์ที่คนอื่นอิจฉาได้อีก!
<br>
&emsp;&emsp; 🍓 คะแนนความหวาน: 9.5/10 (เกือบเต็มสิบ เพราะยังกั๊กๆ อยู่!)
<br>
&emsp;&emsp; 🌒 ระดับความลับ (ที่ไม่ลับอีกต่อไป): 2/10 (ทั้งค่ายรู้กันหมดแล้วค่า!)
<br><br>
&emsp;&emsp; เดมิก็อดสายสืบทั้งหลาย เตรียมป๊อปคอร์นไว้ให้พร้อม! เรามาจับตาดูไปพร้อมกันว่า "เดตครั้งต่อไป" ของกาบริเอลและเพจจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ และเพลงคาราโอเกะที่กาบริเอลเลือกจะหวานเจี๊ยบขนาดไหน! งานนี้มีลุ้นยาวๆ แน่นอน”
<br><br>
&emsp;&emsp; “คิดว่ายังไงล่ะคุณพ่อเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ของเด็กครึ่งเทพนี่มันน่ารักดีว่าไหม ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์อ่านจนจบก็เอ่ยถามผู้เป็นพ่อเสมือนว่าเขากำลังนั่งฟังอยู่ตรงหน้าก็ไม่ปานเธอยืนรอแค่สามวินาทีเหมือนแค่ทำเป็นฟังคำตอบพอเป็นพิธีก่อนที่จะเปิดสิ่งที่เหมือนจะเป็นไฮไลท์ของวันนี้เรื่องที่ทำให้เธอรู้สึกว่าอยากมาถวายป็อปคอร์นแก่เทพโพไซดอนในทันที
<br><br>
&emsp;&emsp; “โอ้ดูนี่สิเรื่องของใครกันด่วนที่สุด! ลือสะพัด "ลอร์ร่า & เจโรม" คบกันแล้ว!? วาเลนไทน์นี้คอนเฟิร์มสถานะ "แฟน"!! ” ดูเหมือนว่ารอบนี้เสียงของริปลีย์ สวอนสันจะเสียงแหละ ออกอาการตื่นเต้นมากกว่าเรื่องที่แล้วอีกนะเนี่ย “ชื่อคุ้น ๆ ไหมคุณพ่อขาเรื่องของลูกใครกันนะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; ว่าไปแบบนั้นแล้วเธอก็หัวเราะคิกคักชอบใจก่อนจะกระปอมไอเพื่อเริ่มอ่านเรื่องราวพวกนี้ราวกับว่าเห็นเรื่องราวเหล่านี้มากับตาเป็นพวกเกาะขอบรถดาราอย่างแท้จริง
<br><br>
&emsp;&emsp; แล้วไอพี่ชายก็ไอดอลดังซะด้วยสิ
<br><br>
&emsp;&emsp; “ “กรี๊ดดดดดดดด! วงในเม้าท์สนั่นค่ายแทบแตก! หลังจากเฝ้าจับตาดูมานาน ในที่สุดก็มีข่าวดีสำหรับกองเชียร์ ลอร์ร่า แทนเนอร์ และ เจโรม ปาร์ค ซึงยอน แล้วค่ะ! แหล่งข่าวสุดเอ็กซ์คลูซีฟฟันธงว่าทั้งคู่ไม่ได้แค่ "ซัมติง" แต่กำลังอยู่ในสถานะ "คบหา" และแม่ยกขอประกาศอย่างเป็นทางการว่า... "แฟน!!! แฟนโว้ยยยยย!!!!" ”
<br><br>
&emsp;&emsp; แค่ก ๆ
<br><br>
&emsp;&emsp; เมื่อเปิดพารากราฟแรกก็ต้องกรี๊ดแล้วการใส่เอนเนอจี้เกินร้อยในการอ่านให้ได้อรรถรสเล่นทำเอาริปลีย์ต้องพักไอค่อกแค่กขึ้นมาระหว่างทาง
<br><br>
&emsp;&emsp; สเตรปซิลฉันต้องการสเครปซิล—
<br><br>
&emsp;&emsp; แต่ว่าเดอะโชว์มัสโกออนป่ะคะได้เวลาอ่านต่อไปแล้วริปลีย์ตัวน้อย
<br><br>
&emsp;&emsp; “เดตหวานวาเลนไทน์ สัญญาณความรักไม่ลับ!”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมเราถึงฟันธงขนาดนี้! เพราะการเดตสุดเร้าใจในคืนวาเลนไทน์ที่ผ่านมานี่แหละค่ะ ที่เป็นเครื่องการันตีชั้นดีว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก้าวข้ามผ่านคำว่าเพื่อนร่วมค่ายไปไกลแล้ว! มันคือเดตที่น่าตื่นเต้น ชวนให้หัวใจเต้นแรง ราวกับเป็นฉากในนิยายรักแสนหวาน! ลอร์ร่าคงเป็นหญิงสาวผู้โชคดีที่ได้ครอบครองหัวใจของหนุ่มฮอตอย่างเจโรมไปแล้วเต็มๆ!”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ความลับที่มีร่วมกันยิ่งทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ใกล้ชิดกันได้อย่างง่ายดาย และฉากเด็ดในค่ำคืนวาเลนไทน์นั้นก็เป็นภาพที่ติดตาตรึงใจเหล่าสายสืบสุดๆ!”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ "สัมผัสริมฝีปากนุ่ม" บนรถหรู! ใครไม่ฟินบ้าง!?----ว๊ายยยยนี่มันเกินไปไหมคุณน้า”
<br><br>
&emsp;&emsp; พออ่านหัวข้อเรื่องต่อจากนี้ก็แอบชิงกรี๊ดขึ้นมาก่อน “ฟังตรงนี้ดี ๆ เลยนะคะคุณพ่อขา”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ลองจินตนาการตามดูนะคะ! ในรถคันสีดำสุดหรู ภาพของชายหนุ่มและหญิงสาวนั่งเคียงข้างกัน... มือใหญ่ที่กุมมือเล็ก เพื่อดูว่าเธอจะหนาวจากแอร์รถหรือเปล่า... และที่สำคัญคือ ฉากปูทางสู่การป้อนช็อกโกแลตจนเผลอสัมผัสริมฝีปากนุ่มของอีกคน! โอ๊ยยยยยยย... แค่คิดก็ใจเต้นรัวแล้วค่ะ! แบบนี้แล้วจะให้แม่ยกที่เกาะขอบหน้าต่างรถอย่างเราๆ คิดเป็นอะไรไปได้อีกล่ะคะคุณ!?!”
<br><br>
&emsp;&emsp; “แม้จะอยากยั้งปากบอกว่า "ฟอ แอน แฟน" แต่สถานการณ์มันฟ้องขนาดนี้แล้ว ก็ต้องขอบอกเลยว่า คำว่า "ยั้ง" ขอฉีกทิ้งไปเลยค่ะ! เพราะสูตรสำเร็จของคู่รักลับๆ ที่แฟนคลับจับได้คือ การวิ่งหนีผู้คน แล้วไปจบที่ดินเนอร์แสนหวาน! ซึ่งลอร์ร่ากับเจโรมก็ทำตามสูตรเป๊ะๆ เลยไม่ใช่เหรอคะ!?”
<br><br>
&emsp;&emsp; “หัวใจอิหญิงโสดหัวกระไดแห้งอย่างดิฉันมันเจ็บปวดยิ่งนักค่าาาา แต่นี่คือความจริง! เจโรมกับลอร์ร่าเขาคบกันแล้ว!!! แม่ยกคอนเฟิร์มค่า!”
<br><br>
&emsp;&emsp; —แหล่งข่าว: ธิดาทะเล ขึ้นต้น R.ตรงนี้ขอละไว้ไม่อ่านให้ฟังก็แล้วกัน อุอิ
<br><br>
&emsp;&emsp; “เป็นยังไงบ้างล่ะคะท่านพ่อโพไซดอนดูฤทธิ์เดชของพี่ชายคนนั้นสิ ใช่ย่อยที่ไหนกันถ้าดูตามตำนานแล้วเรียกได้ว่าเชื้อไม่ทิ้งแถวที่มีพ่อเป็นคุณเลยนะคะ— เอ๊ะ ทำไมดูแปลก ๆ ชอบกล”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์อ่านเรื่องก็อซซิปจนจบทุกเรื่องแล้วก็ปิดนิตยาสารในวันนี้แล้วก็เตรียมบอกลาพ่อของเธอซะ
<br><br>
&emsp;&emsp; “จบแล้วค่ะท่านโพไซดอนไว้ถ้ามีเรื่องใหม่จะมาอ่านให้ฟังอีกก็แล้วกันนะคะวันนี้ไปก่อน ไว้คุยกันใหม่ค่ะ”


<br><br><div align="center"><img src="https://i.imgur.com/bH3hmBb.png" width="200" _height="200" border="0"><br><br><br>
[แบบฟอร์มถวายของ]<br>
ชื่อของคุณ: Ripley <br>

ของที่ถวาย: ป็อปคอร์น<br>
เทพที่ถวายของ: โพไซดอน<br>
คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: เมาท์ไปแล้วข้างบนเลยค่า<br><br>
ผู้ฟังข่าวซุบซิบ ได้รับ +15 EXP * 2 เรื่อง<br><br>

<br><br>◆โบนัสความโปรดปราน+15<br>
เป็นโบนัสเพิ่มเติมจากชื่อเสียงปกติ จากการเติม VIP<br><br>
@God
</div>




</font>
</div>
<div style="margin-top: -550px; "><div style="height: 800px; background-image: url('https://img2.pic.in.th/pic/2fdb742eac38e9e7ea5730ff1b25b4e4fd521a82fcaac-AzsWKK_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div>

<div style="margin-top: -100px; "><div style="height: 200px; background-image: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/5720a3b19bcc91d47431705002cb55aebdda1a8f2df0-jXF7du_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div></div>

Nymeria โพสต์ 2025-7-10 09:47:13

<style>
        .chaos {
                width: 700px;
                margin: 10px auto;
                background: #111;
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                padding: 10px;
                color: #999;
                line-height: 1;
        }

        .chaos im {
                width: 660px;
                height: 140px;
                overflow: hidden;
                display: block;
                position: relative;
                background: var(--color);
        }

        .chaos im img {
                width: 660px;
                filter: grayscale(100%);
                mix-blend-mode: multiply;
                outline: #5f3c8a 1px solid;
        }

        .chaos>div {
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                padding: 10px;
                background: #222;
        }

        .chaos imagen {
                position: relative;
                border-radius: 100%;
                display: block;
                overflow: hidden;
                width: 100px;
                height: 100px;
                padding: 0px;
                border-top: #999 2px solid;
                border-left: #999 2px solid;
                border-bottom: var(--color) 2px solid;
                border-right: var(--color) 2px solid;
                top: -50px;
                left: 105px;
                position: relative;
                z-index: 15;
        }

        .chaos imagen img {
                width: 100px;
                height: 100px;
                border-radius: 50%;
        }

        .chaos dato {
                background: var(--color);
                font: 11px 'Inconsolata';
                text-transform: uppercase;
                padding: 5px;
                display: block;
                width: 85px;
                border-radius: 25px;
                margin-bottom: 5px;
                position: relative;
                top: -110px;
                left: 10px;
                text-align: center;
        }

        .chaos h2 {
                position: relative;
                margin-top: -225px;
                padding: 20px;
                text-align: right;
                text-transform: uppercase;
        }

        .chaos h2 n {
                display: block;
                font: 21px Raleway;
                font-weight: 100;
                letter-spacing: -1px;
                line-height: 15px;
        }

        .chaos h2 m {
                display: block;
        }

        .chaos h2 x {
                display: block;
                font: 26px Oswald;
                letter-spacing: 0px;
                line-height: 20px;
                letter-spacing: 3px;
                font-weight: 200;
        }

        .chaos h2 l {
                display: block;
                font: bold 29px Montserrat;
                line-height: 23px;
                letter-spacing: -1px;
                color: var(--color);
                animation: glow 2s ease-in-out infinite alternate;
        }

        @-webkit-keyframes glow {
                from {
                        text-shadow: 0 0 5px #ccc, 0 0 15px #ccc, 0 0 25px #ccc, 0 0 35px #ccc
                }

                to {
                        text-shadow: 0 0 20px #111, 0 0 30px #111, 0 0 40px #111
                }
        }

        .chaos texto {
                display: block;
                text-align: justify;
                padding: 80px 30px 30px;
                background: #e0e0e0;
                font-size: 11px;
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                margin-top: -65px;
                color: #444;
        }

        .chaos h2:after {
                content: " ";
                width: 150px;
                height: 1px;
                background: #333;
                display: block;
                position: relative;
                left: 240px;
                top: 20px;
        }

        .chaos frase {
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                margin-top: 1px;
                display: block;
                padding: 10px;
                background: #0f0f0f;
                text-transform: uppercase;
                font: 9px calibri;
                color: #666;
                text-align: right;
                line-height: 15px;
        }

        .chaos .Creds {
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                margin-top: 1px;
                display: block;
                padding: 10px;
                background: #0f0f0f;
                text-transform: uppercase;
                font: 8px calibri;
                color: #666;
                text-align: center;
                width: 80px;
                margin-top: -35px;
                line-height: 15px;
                background: rgba(255, 255, 255, 0.1);
                text-decoration: none;
        }

        .chaos br {
                display: none;
        }

        .chaos texto br {
                display: block;
        }
</style>

<div class="chaos">
        <div>
                <im><img src="https://i.imgur.com/EGURcM2.png"></im>
                <imagen><img src="https://i.imgur.com/kR6reOS.png"></imagen>
                <dato>10-07-2025</dato>
                <dato>06.00 AM</dato>
                <h2>
                        <n>I want to be your</n>
                        <l>everything</l>
                        <x>little darling</x>
                </h2>
                <texto><br><font face="Kanit"><font size="3">
<br>
<br><div style="text-align: left;">หมอกจางๆ ยามรุ่งอรุณลอยอ้อยอิ่งอยู่เหนือพื้นหญ้าที่ยังคงชื้นน้ำค้าง อากาศในค่ายฮาล์ฟบลัดในช่วงเวลานี้เงียบสงัดและบริสุทธิ์ที่สุด มีเพียงเสียงร้องของสกุณายามเช้าที่ดังแว่วมาเป็นครั้งคราว ไนมีเรียนวยนาดฝีเท้าของเธอไปยังเตาไฟศักดิ์สิทธิ์ของเฮสเทีย ความปวดเมื่อยที่ตกค้างจากการฝึกฝนอย่างหนักหน่วงตลอดหลายวันที่ผ่านมายังคงเกาะกินอยู่ตามมัดกล้ามเนื้อทุกส่วน แต่จิตใจของเธอกลับแจ่มใสและตื่นตัวอย่างน่าประหลาด</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#808080"><i>“จะไปคุยกับกำแพงอีกแล้วหรือ สาวน้อย”</i></font> เสียงของคลาริสซ่าดังขึ้นในห้วงคำนึง เจือด้วยความเบื่อหน่ายตามแบบฉบับของเธอ “เปลืองน้ำลายเปล่าๆ เทพีผู้ยิ่งใหญ่ของเธอคงมีเรื่องสำคัญกว่าการมานั่งฟังลูกสาวบ่นให้ฟังล่ะมั้ง”</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“มันคือพิธีกรรม แคลร์”</font> ร่างอรชรตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย <font color="#9932cc">“คือการแสดงความเคารพ และการเตือนตัวเองว่าฉันมาจากที่ไหน”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">เธอมาหยุดยืนอยู่หน้าเตาไฟที่เปลวเพลิงยังคงลุกโชนอย่างอบอุ่นไม่เคยดับมอด ในมือที่สวมถุงมือลูกไม้ดำปรากฏดอกกุหลาบสีทองอร่าม กลีบดอกที่ทำจากโลหะสะท้อนแสงไฟวิบวับ มันคือสัญลักษณ์แห่งความงามอันเป็นนิรันดร์และคุณค่าที่จับต้องได้... สิ่งที่ช่างแตกต่างจากศาสตร์แห่งการทำลายล้างที่เธอเพิ่งร่ำเรียนมา</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">สตรีตาคมคุกเข่าลงเบื้องหน้าเปลวเพลิง เธอไม่ได้เอ่ยคำใดในทันที เพียงแค่จ้องมองการเต้นระริกของมันอย่างสงบนิ่ง ก่อนจะค่อยๆ บรรจงวางดอกกุหลาบสีทองลงไปในใจกลางของไฟ เปลวเพลิงโอบล้อมของกำนัลอย่างนุ่มนวล ค่อยๆ หลอมละลายโลหะให้กลายเป็นของเหลวสีทองที่ไหลรวมไปกับเถ้าถ่าน</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“แม่...” </font>เจ้าของเสียงกระซิบกับวิญญาณเอ่ยขึ้นแผ่วเบา ขณะมองภาพนั้น <font color="#9932cc">“ช่วงนี้... ฉันได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">เธอเริ่มเล่าเรื่องราวการฝึกฝนของเธอ... ไม่ใช่การรายงานผล แต่เป็นการระบายความรู้สึกที่อัดอั้นอยู่ในใจ<font color="#9932cc"> “ได้สัมผัสความบ้าคลั่งของสงครามจากบุตรแห่งแอรีส... ได้เรียนรู้ความแม่นยำอันเยือกเย็นจากธิดาแห่งอะพอลโล... ได้เข้าใจปรัชญาแห่งการควบคุมจากเด็กบ้านอะธีน่า และได้สื่อสารกับสัญชาตญาณจากผู้ดูแลแห่งดีมีเทอร์”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“หลังจากซึมซับทุกอย่าง... แต่ยิ่งเรียนรู้มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งรู้สึกสับสนมากเท่านั้น”</font> แววตาของเธอทอประกายวูบไหว<font color="#9932cc"> “ในฐานะธิดาของท่าน... ธิดาแห่งทางแยก... ควรจะเดินไปทางไหนกันแน่? หรือต้องเดินไปทุกทางพร้อมๆ กัน?”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“ฉันไม่ได้ต้องการจะเป็นนักรบที่เก่งที่สุด หรือนักธนูที่แม่นยำที่สุด” </font>น้ำเสียงของเธอมั่นคงขึ้น <font color="#9932cc">“นั่นเป็นมาตรฐานของคนอื่น ไม่ใช่ของฉัน... สิ่งที่ฉันต้องการคือการก้าวข้ามกรอบของตัวเอง... เพื่อดูว่าขีดจำกัดของ ‘ไนมีเรีย เฮนลาดิส’ มันอยู่ตรงไหน และจะทำลายมันลงได้อย่างไร... นี่คือสิ่งที่อยากให้คุณได้เห็น”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><b><font color="#9932cc"><i>“ข้า ไนมีเรีย รีอังก้า เฮนลาดิส ขอถวายศรัทธาแก่เหล่าเทพ แก่เทพีเฮคาที เทพีแห่งเวทมนตร์คาถา” </i></font></b>ในจังหวะที่กลีบกุหลาบสีทองกลีบสุดท้ายหลอมละลายจนหมดสิ้น เปลวไฟในเตาก็พลันวูบลงจนเกือบจะมอดดับ... ก่อนจะลุกพรึ่บขึ้นมาอีกครั้งอย่างรุนแรง แต่คราวนี้มันไม่ใช่สีส้มอมแดงแบบเดิม แต่กลับเป็นสีม่วงเข้มล้ำลึกดุจสีของเวทมนตร์ในคืนเดือนมืด ในใจกลางของเปลวไฟสีประหลาดนั้น ปรากฏเป็นเงารูปร่างของทางแยกสามแพร่งขึ้นมาชั่ววูบ... ก่อนที่ทุกอย่างจะกลับสู่ปกติ เหลือเพียงเปลวไฟสีส้มที่ลุกไหม้อย่างสงบดังเดิม</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ไนมีเรียเบิกตากว้าง... นั่นมัน... <b><i>สัญลักษณ์ของมารดา</i></b></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“เห็นไหมล่ะ”</font> แคลร์กล่าวขึ้นอย่างเย้ยหยัน แต่กลับแฝงความตื่นเต้นเอาไว้ไม่มิด “แม่ของเธอก็ตอบกลับมาแล้วไง... ด้วยปริศนาอีกข้อน่ะ”</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“คงแค่รับรู้แต่ไม่รับเรื่องเหมือนเดิม…”</font> ความรู้สึกค้างคาใจถาโถมเข้าใส่สตรีรอยยิ้มเรียบยิ่งกว่าเดิม... นั่นไม่ใช่คำตอบ มันเป็นเพียงการยืนยันถึงชะตากรรมของเธอที่ต้องเป็นผู้เลือกอยู่เสมอ เธอไม่ได้ต้องการคำชี้แนะ แต่บางที... ลึกๆ แล้วเธอก็อาจจะโหยหาอ้อมกอดที่อบอุ่นมากกว่าสัญลักษณ์ที่เย็นชา</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ร่างบางลุกขึ้นยืน ปัดฝุ่นที่มองไม่เห็นออกจากชุดของเธออย่างแช่มช้อย ก่อนจะหันหลังให้กับเตาไฟและเดินจากไป ทิ้งคำถามที่ไร้คำตอบไว้เบื้องหลัง... หนทางไหนกันที่เธอต้องเลือก... หรือเธอต้องสร้างหนทางที่สี่ขึ้นมาด้วยตัวเอง?</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><b>[แบบฟอร์มถวายของ]
</b><br>ชื่อของคุณ: <font color="#9932cc">ไนมีเรีย นีนี่ของแม่จ๋า (?)
</font><br>ของที่ถวาย: <font color="#9932cc">ดอกทองของอโฟร์ไดต์ เอาไว้ติดผม
</font><br>เทพที่ถวายของ: เฮคาที มายมามี๊
คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: ตามข้อความสีม่วง แม่ช่วงนี้หนูมีดวงคู่ไหม!!
<br><br>กุหลาบสีทอง[เอฟเฟคที่1: เมื่อนำไปบูชาเหล่าเทพ จะได้ความโปรดปราน+50]</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">“ข้า ไนมีเรีย รีอังก้า เฮนลาดิส ขอถวายศรัทธาแก่เหล่าเทพ แก่เทพีเฮคาที เทพีแห่งเวทมนตร์คาถา”
<br>จำนวนศรัทธาที่มอบให้:2,000 (+100 ความโปรดปราน)</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">BELIEVER [ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ] โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+15
<br>ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ โบนัสความโปรดปราน +15</div>
<div style="text-align: left;"><br></div>
                </font></font></texto>
                <frase>i'll melt your heart into two </frase>
                <a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="Creds">@HyeRi Codes</a>
        </div>
</div>

<style>
        .chaos {
                --color: #5f3c8a;
        }
</style>

<link rel="preconnect" href="https://fonts.gstatic.com">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Inconsolata:wght@200;400;600&amp;family=Montserrat:wght@100;400;600&amp;family=Raleway:wght@100;400;700&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Oswald:wght@200;400;600&amp;display=swap" rel="stylesheet">

Nymeria โพสต์ 2025-7-10 23:16:37

<style>
        .chaos {
                width: 700px;
                margin: 10px auto;
                background: #111;
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                padding: 10px;
                color: #999;
                line-height: 1;
        }

        .chaos im {
                width: 660px;
                height: 140px;
                overflow: hidden;
                display: block;
                position: relative;
                background: var(--color);
        }

        .chaos im img {
                width: 660px;
                filter: grayscale(100%);
                mix-blend-mode: multiply;
                outline: #5f3c8a 1px solid;
        }

        .chaos>div {
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                padding: 10px;
                background: #222;
        }

        .chaos imagen {
                position: relative;
                border-radius: 100%;
                display: block;
                overflow: hidden;
                width: 100px;
                height: 100px;
                padding: 0px;
                border-top: #999 2px solid;
                border-left: #999 2px solid;
                border-bottom: var(--color) 2px solid;
                border-right: var(--color) 2px solid;
                top: -50px;
                left: 105px;
                position: relative;
                z-index: 15;
        }

        .chaos imagen img {
                width: 100px;
                height: 100px;
                border-radius: 50%;
        }

        .chaos dato {
                background: var(--color);
                font: 11px 'Inconsolata';
                text-transform: uppercase;
                padding: 5px;
                display: block;
                width: 85px;
                border-radius: 25px;
                margin-bottom: 5px;
                position: relative;
                top: -110px;
                left: 10px;
                text-align: center;
        }

        .chaos h2 {
                position: relative;
                margin-top: -225px;
                padding: 20px;
                text-align: right;
                text-transform: uppercase;
        }

        .chaos h2 n {
                display: block;
                font: 21px Raleway;
                font-weight: 100;
                letter-spacing: -1px;
                line-height: 15px;
        }

        .chaos h2 m {
                display: block;
        }

        .chaos h2 x {
                display: block;
                font: 26px Oswald;
                letter-spacing: 0px;
                line-height: 20px;
                letter-spacing: 3px;
                font-weight: 200;
        }

        .chaos h2 l {
                display: block;
                font: bold 29px Montserrat;
                line-height: 23px;
                letter-spacing: -1px;
                color: var(--color);
                animation: glow 2s ease-in-out infinite alternate;
        }

        @-webkit-keyframes glow {
                from {
                        text-shadow: 0 0 5px #ccc, 0 0 15px #ccc, 0 0 25px #ccc, 0 0 35px #ccc
                }

                to {
                        text-shadow: 0 0 20px #111, 0 0 30px #111, 0 0 40px #111
                }
        }

        .chaos texto {
                display: block;
                text-align: justify;
                padding: 80px 30px 30px;
                background: #e0e0e0;
                font-size: 11px;
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                margin-top: -65px;
                color: #444;
        }

        .chaos h2:after {
                content: " ";
                width: 150px;
                height: 1px;
                background: #333;
                display: block;
                position: relative;
                left: 240px;
                top: 20px;
        }

        .chaos frase {
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                margin-top: 1px;
                display: block;
                padding: 10px;
                background: #0f0f0f;
                text-transform: uppercase;
                font: 9px calibri;
                color: #666;
                text-align: right;
                line-height: 15px;
        }

        .chaos .Creds {
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                margin-top: 1px;
                display: block;
                padding: 10px;
                background: #0f0f0f;
                text-transform: uppercase;
                font: 8px calibri;
                color: #666;
                text-align: center;
                width: 80px;
                margin-top: -35px;
                line-height: 15px;
                background: rgba(255, 255, 255, 0.1);
                text-decoration: none;
        }

        .chaos br {
                display: none;
        }

        .chaos texto br {
                display: block;
        }
</style>

<div class="chaos">
        <div>
                <im><img src="https://i.imgur.com/EGURcM2.png"></im>
                <imagen><img src="https://i.imgur.com/kR6reOS.png"></imagen>
                <dato>10-07-2025</dato>
                <dato>08.00 AM</dato>
                <h2>
                        <n>I want to be your</n>
                        <l>everything</l>
                        <x>little darling</x>
                </h2>
                <texto><br><font face="Kanit"><font size="3">
<br>
<br><div style="text-align: left;"><font color="#000000">การเผชิญหน้ากับเลเวอเรทท์ทิ้งตะกอนความตึงเครียดไว้ในอากาศ แม้ร่างสูงของเขาจะเดินจากไปแล้วก็ตาม ไนมีเรียยังคงยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ม้วนกระดาษภารกิจในมือเป็นหลักฐานที่จับต้องได้ของการตัดสินใจอันหุนหันของเธอ</font></div>
<div style="text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="text-align: left;"><i style=""><font color="#808080">“เห็นไหมล่ะ ขนาดเจ้าของงานยังไม่คิดว่าเธอจะรอดเลย”</font></i><font color="#000000"> เสียงของคลาริสซ่าดังขึ้นในหัวทันทีที่เธอเริ่มออกเดินอีกครั้ง เต็มไปด้วยการถากถางที่แฝงความกังวลไว้ไม่มิด </font><i style=""><font color="#808080">“บางทีการกลับไปนอนอ่านหนังสือเงียบๆ อาจจะเป็นทางเลือกที่ฉลาดกว่านะ”</font></i></div>
<div style="text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“นั่นไม่ใช่คำดูถูก แคลร์ มันคือคำท้าทายสุดท้าย”</font><font color="#000000"> สตรีรอยยิ้มเรียบตอบกลับในใจ ขณะที่เส้นทางของเธอกลับมุ่งไปยังเตาไฟศักดิ์สิทธิ์อีกครั้ง ไม่ใช่บ้านพัก</font><font color="#9932cc"> “เขาแค่ต้องการให้แน่ใจว่าคนที่รับงานนี้ไปเข้าใจว่ากำลังจะเจอกับอะไร... และฉันก็เข้าใจดี”</font></div>
<div style="text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#000000">เธอไม่ได้กลับไปที่เตาไฟเพื่อขอพรหรือหาคำตอบเพิ่มเติมอีกแล้ว ครั้งนี้มันมีเป้าหมายที่ชัดเจนกว่านั้น... มันคือการประกาศเจตจำนง</font></div>
<div style="text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#000000">เมื่อมาถึงเบื้องหน้าเปลวไฟที่ลุกโชนอย่างอบอุ่น ไนมีเรียล้วงเข้าไปในกระเป๋าสะพายข้างของเธอ หยิบวัตถุชิ้นหนึ่งออกมา มันคือ&nbsp;<b><i>หินแห่งนิทรา</i></b> อัญมณีสีดำสนิทที่เธอได้รับเป็นรางวัลจากการช่วยงานในค่ายเมื่อไม่กี่วันก่อน ผิวของมันเรียบลื่นราวกับผิวน้ำในคืนเดือนดับ แต่เมื่อต้องแสงไฟ ก็ปรากฏประกายระยิบระยับนับล้านจุดอยู่ภายใน ดุจดวงดาวที่ถูกกักขังไว้ในก้อนรัตติกาล ความเย็นเยียบของมันซึมผ่านถุงมือลูกไม้เข้ามาให้ความรู้สึกสงบอย่างประหลาด</font></div>
<div style="text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="text-align: left;"><i style=""><font color="#808080">“ของโปรดxikoของพวกเทพใต้พิภพ... ของดีเลยนี่” </font></i><font color="#000000">วิญญาณแม่มดสาวออกความเห็นอย่างชื่นชม</font></div>
<div style="text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#000000">ไนมีเรียคุกเข่าลงอย่างช้าๆ เธอไม่ได้มองหาลางบอกเหตุในเปลวไฟอีกต่อไปแล้ว สายตาของเธอจับจ้องอยู่ที่หินในมือขณะที่เอ่ยกับเทพมารดาของตนด้วยน้ำเสียงที่มั่นคงและชัดเจน</font></div>
<div style="text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“แม่... ตอนนี้ตัดสินใจแล้ว” </font><font color="#000000">เธอกระซิบกับเปลวเพลิง จากนั้นก็หยิบกระดาษงานออกมา </font><font color="#9932cc">“จะรับภารกิจนี้... ไม่ใช่เพราะความกล้าหาญหรือความบ้าระห่ำ แต่เพราะมันคือ ‘ทางแยก’ ที่ชัดเจนที่สุดในตอนนี้”</font></div>
<div style="text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#000000">เธอเงยหน้าขึ้นมองเปลวไฟ แววตาคมกล้า</font><font color="#9932cc"> “บุตรแห่งแอรีสคนนั้นคิดว่าฉันยังไม่พร้อม... บางทีเขาอาจจะถูก แต่การรอให้พร้อมโดยที่ไม่ได้ลงมือทำอะไรเลย มันไม่ใช่แนวทางของฉัน”</font></div>
<div style="text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“วันนี้จะออกไปสำรวจป่าตามที่เขาขอให้ช่วย(?) จะไปท้าทายขีดความสามารถของตัวเอง จะไปทดสอบทุกศาสตร์ที่ได้ร่ำเรียนมา... เพื่อดูว่าเมื่อทุกอย่างถูกหลอมรวมกันภายใต้แรงกดดัน... มันจะสร้างเป็นอะไรขึ้นมา”</font></div>
<div style="text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#000000">เธอค่อยๆ ยื่นมือที่ถือหินแห่งนิทราเข้าไปในเปลวเพลิง แทนที่มันจะหลอมละลายเหมือนโลหะ อัญมณีสีดำกลับสลายตัวเป็นละอองแสงสีนิลกาฬนับล้านที่ถูกดูดกลืนเข้าไปในเปลวไฟอย่างรวดเร็วราวกับค่ำคืนที่กำลังกลืนกินดวงดาว</font></div>
<div style="text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“ไม่ต้องช่วยเหลือ ไม่ต้องชี้นำ...”</font><font color="#000000"> เจ้าของนัยน์ตาลึกลับกล่าวปิดท้ายด้วยน้ำเสียงอันเด็ดเดี่ยว</font><font color="#9932cc"> “แค่จับตาดูไว้ก็พอ แล้วท่านจะได้เห็นพลังของธิดาแห่งเฮคาทีในแบบฉบับของฉันเอง”</font></div>
<div style="text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#000000">พูดจบ ร่างอรชรก็ลุกขึ้นยืนทันที เธอไม่ได้รอคำตอบ ไม่ได้มองหาสัญลักษณ์ใดๆ อีก ความค้างคาใจจากเมื่อครู่ถูกเผาไหม้ไปพร้อมกับของกำนัลจนหมดสิ้น เหลือเพียงความมุ่งมั่นที่เย็นเยียบและคมกริบ เธอหมุนตัวและเดินจากไปอย่างสง่างาม ทิ้งไว้เพียงเปลวไฟที่ยังคงเต้นระริกอย่างเป็นปกติ... แต่สำหรับเธอแล้ว ทุกอย่างได้เปลี่ยนไปแล้วนับตั้งแต่วินาทีที่เธอเลือกทางเดินของตัวเอง</font></div>
<div style="text-align: left;"><font color="#000000"><br><div style="text-align: center;">*****</div></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#000000">[แบบฟอร์มถวายของ]
<br>ชื่อของคุณ: ไนมีเรีย นีนี่ของแม่จ๋า (?)
<br>ของที่ถวาย: หินแห่งนิทราดำๆ เงาๆ มีชะแว้บ
<br>เทพที่ถวายของ: เฮคาที มายมามี๊
<br>คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: ตามข้อความสีม่วง แม่ว่าเค้าโดคิๆ กับหนูป่ะ
<br>หินแห่งนิทรา[เอฟเฟคที่1: เมื่อนำไปบูชาเหล่าเทพใต้พิภพ จะได้ความโปรดปราน+50]</font></div>
<div style="text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#000000">BELIEVER [ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ] โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+15
<br>ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ โบนัสความโปรดปราน +15</font></div>
<div style="text-align: left;">@God&nbsp;</div>

                </font></font></texto>
                <frase>i'll melt your heart into two </frase>
                <a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="Creds">@HyeRi Codes</a>
        </div>
</div>

<style>
        .chaos {
                --color: #5f3c8a;
        }
</style>

<link rel="preconnect" href="https://fonts.gstatic.com">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Inconsolata:wght@200;400;600&amp;family=Montserrat:wght@100;400;600&amp;family=Raleway:wght@100;400;700&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Oswald:wght@200;400;600&amp;display=swap" rel="stylesheet">

Cooper โพสต์ 2025-7-12 10:13:11

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Cooper เมื่อ 2025-7-21 10:52 <br /><br /><p></p>

    <meta charset="UTF-8">
    <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
    <title>Activity Form</title>
    <style>
      body {
            font-family: Arial, sans-serif;
      }
      .form-container {
            max-width: 650px;
            margin: 0 auto;
            padding: 20px;
            border: 1px solid #ccc;
            border-radius: 10px;
      }
      label {
            font-weight: bold;
            margin-top: 10px;
            display: block;
      }
      input, select, textarea {
            width: 100%;
            padding: 8px;
            margin-top: 5px;
            margin-bottom: 15px;
            border: 1px solid #ccc;
            border-radius: 5px;
      }
      button {
            background-color: #007BFF;
            color: #fff;
            border: none;
            padding: 10px 15px;
            border-radius: 5px;
            cursor: pointer;
      }
      button:hover {
            background-color: #0056b3;
      }
    </style>


    <div class="form-container">
      <h1 id="title" style="margin-top: 8px; margin-bottom: 8px; text-align: center;"><div style="margin: 0px; padding: 0px; overflow-wrap: break-word; text-align: center;"><p dir="ltr" style="text-align: right; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><span style="font-weight: 400;"><font size="3">11/07/2025 6.30 น. - 7.00 น.&nbsp;</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><u>บทที่ 63</u></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;">คูเปอร์ก้าวมาใกล้เตาไฟที่ค่อย ๆ ปะทุเปลวสีส้มทองอย่างสงบ แสงเช้าตัดผ่านควันบาง ๆ พาให้บรรยากาศดูเหมือนภาพวาดยุคคลาสสิก แต่เจ้าตัวไม่ใช่คนโรแมนติกขนาดนั้น เขาก้มมองแอปเปิ้ลลูกเดียวในมือ พลิกดูซ้ายขวาอย่างระมัดระวังราวจะเช็กว่ามันมีบุบหรือรอยฟันหนูกัดไหม</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4" color="#48d1cc"><span style="font-weight: 400;">“โอเค ไม่เละ ไม่เน่า สวยพอใช้ได้ แม่คงไม่ถือเรื่องเล็กน้อยเนอะ”</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;">เสียงพึมพำนั้นแผ่วพอให้ได้ยินคนเดียว เขาเงยหน้ามองเตาไฟช้า ๆ ขยับเข้าไปยืนจนได้กลิ่นเถ้าอุ่นๆ ลอยแตะจมูก สายตาสีเทาจับจ้องเปลวไฟพลิ้วไปมา สะท้อนในนัยน์ตาเหมือนคนกำลังปรับอารมณ์ให้เป็นผู้ใหญ่ขึ้นเล็กน้อย</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;">มือหนาแบผลไม้ในอุ้งมือ ยกขึ้นเสมอระดับอก <font color="#48d1cc">“อะแฮ่ม… แม่ครับ วันนี้ผมก็ยังรอดดีอยู่นะ ขอบคุณที่ไม่ปล่อยให้ลูกโดนจามหอกแทงคอ หรือโดนยักษ์เหยียบแบบบางคน”</font></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;">เจ้าตัวสูดลมหายใจลึกอย่างตั้งใจจะจริงจัง แต่เสียงกลับออกมาเหมือนกำลังคุยเล่นกับเพื่อน</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4" color="#48d1cc"><span style="font-weight: 400;">“คือ… แอปเปิ้ลลูกเดียวอาจจะไม่ได้ดูหรูหราเท่าไร แต่ผมเชื่อนะว่าคนฉลาดอย่างแม่เห็นค่าของเจตนามากกว่าราคาตลาด”</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;">ว่าแล้วก็ยื่นมือออก เผาของถวายลงไปในเตาเปลวเพลิง แอปเปิ้ลแตกเสียงเบา ไอร้อนพุ่งวาบ พาให้กลิ่นผลไม้ไหม้นิด ๆ ลอยขึ้นมา คูเปอร์เหลือบตามองตามควันคลุ้ง เหมือนอยากแน่ใจว่ามันพุ่งขึ้นไปถึงโอลิมปัส</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4" color="#48d1cc"><span style="font-weight: 400;">“แม่เห็นไหมครับ ลูกลงทุนใช้เงินซื้อมาจริงๆ นะ ไม่ได้ขโมยมาจากถาดผลไม้ในโรงอาหาร… ถึงมันจะราคาถูกก็เถอะ”</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;">คิ้วเข้มขมวดหน่อยเหมือนครุ่นคิดว่าเขาควรจะขอโทษที่จนหรือขอโทษที่พูดตรง ๆ</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4" color="#48d1cc"><span style="font-weight: 400;">“เอาจริง ๆ ผมก็ไม่รู้หรอกว่าแม่จะฟังอยู่ไหม หรือกำลังยุ่งอยู่กับงานออกแบบยุทธศาสตร์ให้พวกเทพทั้งหลาย แต่ก็อยากมาพูดไว้ก่อน อย่างน้อยจะได้รู้ว่าผมยังพยายามคุยอยู่”</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;">นิ้วเรียวยาวเกลี่ยเถ้าแอปเปิ้ลที่ดำไหม้กลายเป็นเศษเล็ก ๆ ก่อนจะยกมือปัดกลับเข้ากางเกงอย่างไม่ได้พิธีรีตอง</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4" color="#48d1cc"><span style="font-weight: 400;">“ผมก็มีเรื่องมาอัปเดตนิดหน่อยนะ คือเมื่อวานผมเพิ่งไปควักดรักม่าเก็บออมทั้งชีวิต ซื้อโทรศัพท์จากร้านเดดาลัส… ใช่ครับ เดดาลัสคนนั้นแหละ แม่คงรู้จักดี”</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;">เสียงเขาขาดเป็นช่วง ๆ เหมือนกำลังเลือกคำพูดให้ฟังไม่เวอร์เกิน</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4" color="#48d1cc"><span style="font-weight: 400;">“เขาดูน่ากลัวนิดหน่อยครับ จริงจังจนผมนึกว่ากำลังจะถูกสอบสวน แต่ก็โอเคล่ะ อย่างน้อยผมก็ได้เครื่องกันอสุรกายตามรอยมาใช้แล้ว แม่สบายใจได้ว่าผมคงไม่ตายเพราะรับสายสแปมจากมิโนทอร์”</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;">ริมฝีปากยกขึ้นเล็กน้อยคล้ายแสร้งยิ้ม พยายามทำให้บทสนทนานี้เบาสบายแม้คนฟังจะไม่มีตัวตนตรงหน้า</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4" color="#48d1cc"><span style="font-weight: 400;">“แล้วก็... ขอโทษนะครับถ้าช่วงนี้ผมไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ ไม่ค่อยวางแผนดีเหมือนที่แม่คงคาดหวังไว้ ผมรู้ว่าแม่ฉลาดที่สุด แม่คงเห็นวิธีทำอะไรได้เป็นพันทาง แต่ผมคนเดียว... บางทีก็คิดออกแค่สองสามทางแถมยังผิดบ่อยด้วย”</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;">น้ำเสียงตกลงนิดหน่อยตอนพูดประโยคนั้นแต่ก็ไม่ยอมให้มันเศร้านาน</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4" color="#48d1cc"><span style="font-weight: 400;">“แต่ก็เอาเถอะ ผมยังอยู่ตรงนี้ ยังพยายามทำตัวไม่ให้เป็นภาระใคร ยังช่วยล้างอาวุธในคลัง ยังหาเรื่องเล่ามาแหย่คนในค่ายให้ขำ จะพยายามเป็นคนที่แม่จะไม่อายที่จะเรียกว่า... เอ่อ... ลูก”</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;">เปลวไฟสว่างวาบขึ้นเหมือนตอบสนองลมเช้า คูเปอร์ปรายตามองตามเปลวที่ไหวขึ้นแล้วคลายตัวลง</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4" color="#48d1cc"><span style="font-weight: 400;">“โอเค แม่คงได้ยินพอแล้วมั้ง ก่อนที่ผมจะเริ่มพร่ำจนเปลืองไฟ”</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;">เขาถอยหลังหนึ่งก้าว มือยกขึ้นแตะหน้าผากตัวเองเบา ๆ เหมือนทำความเคารพแบบไม่เป็นทางการ</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4" color="#48d1cc"><span style="font-weight: 400;">“ขอบคุณนะครับ สำหรับทุกอย่างที่แม่อาจจะทำให้โดยที่ผมไม่รู้ตัว”</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;">แล้วก็ผ่อนลมหายใจยาวราวปลดภาระจากอก มือสองข้างล้วงกระเป๋ากางเกง เดินผละออกจากเตาไฟอย่างสบายๆ เหมือนคนหมดธุระ แต่หัวสมองยังหมุนคิดคำพูดค้าง ๆ อยู่ในใจ</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4" color="#48d1cc"><span style="font-weight: 400;">“วันหลังจะเอาของดีกว่านี้มาให้... สัญญาครับ”</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;">เสียงพึมพำครั้งสุดท้ายเบามากจนแทบถูกกลืนในเสียงลมยามเช้า แต่ก็เหมือนเขาตั้งใจให้ได้ยินกันแค่สองคน แม่ลูกที่ไม่เคยพบหน้าแต่ผูกพันกันด้วยเส้นสายแปลกประหลาดของโชคชะตาและเลือดเนื้อ</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;">-----------------------------------------------------------------------</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="4"><span style="font-weight: 400;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><u style=""><font size="5">[แบบฟอร์มถวายของ]</font></u></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><span style="font-weight: 400;"><font size="5"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><span style="font-weight: 400;"><font size="5"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><span style="font-weight: 400;"><font size="5"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="5">ชื่อของคุณ: <span style="font-weight: 400;">Cooper Jones&nbsp;</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><span style="font-weight: 400;"><font size="5"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><span style="font-weight: 400;"><font size="5"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="5">ของที่ถวาย:<span style="font-weight: 400;"> แอปเปิ้ล&nbsp;</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><span style="font-weight: 400;"><font size="5"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><span style="font-weight: 400;"><font size="5"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="5">เทพที่ถวายของ:<span style="font-weight: 400;"> อะธีน่า</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><span style="font-weight: 400;"><font size="5"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><span style="font-weight: 400;"><font size="5"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="5">คำพูดที่อยากคุยกับเทพ:<span style="font-weight: 400;"> <font color="#48d1cc">(ในโรลเพลย์)</font></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><span style="font-weight: 400;"><font size="5"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><span style="font-weight: 400;"><font size="5"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><span style="font-weight: 400;"><font size="5"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="5">ข้าคูเปอร์ โจนส์ ขอแสดงความกล้าหาญต่อเทพี อะธีน่า เทพีแห่งปัญญาและสงคราม</font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="5"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="5">จำนวนความกล้าที่มอบให้: 2000</font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="5"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><font size="5">ทุก ๆ 1000 ความกล้า = + 5 หินอัปเกรด&nbsp; , + 5 ความโปรดปราณจากเทพองค์นั้น</font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><span style="font-weight: 400;"><font size="5"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><span style="font-weight: 400;"><font size="5"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="font-size: large; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-4a430870-7fff-ba35-efe1-5959e8eeece6"><br></p></div>
</h1></div>

Laura โพสต์ 2025-7-12 23:59:55

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Laura เมื่อ 2025-7-13 00:12 <br /><br />      
<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Example Box with Image and Text</title>
<style>
      .blx-box {
            margin: 0 auto;
            max-width: 650px;
            border-radius: 10px;
            background: #fff;
            color: #000;
            box-shadow: 0 4px 8px rgba(0, 0, 0, 0.1);
      }
      .blx-box-text {
            padding: 20px;
            font-family: Arial, sans-serif;
      }
      .blx-box-image-box {
            background: rgba(255, 255, 255, 0.5);
            width: fit-content;
            padding: 8px 20px;
            border-radius: 100px;
      }
      .blx-box-image {
            height: 150px;
            padding: 20px;
            border-radius: 10px 10px 0 0;
            font-weight: bold;
            font-size: 14px;
            color: rgb(51, 51, 51);
      }
      .blx-box-image-avatar {
            width: 40px;
            height: 40px;
            border-radius: 50%;
            display: inline-block;
            vertical-align: middle;
            margin-right: 12px;
      }
      .blx-box-image-container {
            position: relative;
            height: 250px;
            background: url('https://i.imgur.com/qEmgk6F.png') center/cover no-repeat;
            border-radius: 10px 10px 0 0;
            -webkit-mask-image: -webkit-gradient(linear, center 30%, center 100%, from(rgba(0, 0, 0, 1)), to(rgba(0, 0, 0, 0.0)));
            box-shadow: inset 0 0 10px rgba(0, 0, 0, 0.3);
      }
      .blx-box-image-container .blx-box-image-avatar {
            position: absolute;
            bottom: 10px;
            left: 20px;
            z-index: 10;
      }
    </style>

<div class="blx-box">
    <div class="blx-box-image-container">
      <div class="blx-box-image-avatar"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div>
    </div>
    <div class="blx-box-text">
      <h2 style="text-align: right;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">&nbsp;เตาไฟบูชาเทพ&nbsp;</font></h2><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">หลังจากเสร็จจากการซ้อมแล้วลอร์ร่ามาหยุดที่หน้าของเตาไฟบูชาเทพ</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">เด็กสาวย่อตัวลง หยิบของออกมา จากนั้นพูดอะไรบางอย่างเบาๆ "</font><b style=""> <font color="#9932cc">สวัสดีค่ะ ลอร์ร่าค่ะ ลอร์ร่าอยากคุยกับท่านตาซุสนิดหน่อย</font></b><font color="#9932cc"> </font></font><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">" เธอพูดเเล้วเว้นจังหวะสักหน่อย&nbsp;</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">คุณตาคะ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธอพูดขึ้นแล้วหลับตา หน้าตาของลอร์ร่าดูเศร้าๆ "</font><b style=""><font color="#9932cc"> ลอร์ร่าเรียกตาได้หรือเปล่า หนูเป็นลูกของพ่อไดโอนีซุสหนะค่ะ หวังว่าจะไม่ถือสาหนู</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธอกล่าวขึ้น</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">จากนั้นก็หยิบเอาตราบ้านออกมา "</font><b style=""><font color="#9932cc"> อันนี้พ่อให้หนูมา หนูได้เลื่อนตำแหน่งแล้วค่ะ </font></b><font color="#2f4f4f">" จริงๆไม่ใช่ประเด็นอะไรเเค่อยากอวดว่าเธอเก่งเฉยๆ จากนั้นก็กระเเอมเบาๆ</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">คือเมื่อกี้ไม่เกี่ยวนะคะ แต่ว่า คือว่าหนูไม่สามารทำไวน์กันได้แล้ว ตอนนี้คุณดีดูน่าสงสาร หมายถึงคุณพ่อหนะค่ะ หนูขอให้คุณตาเห็นใจให้พวกเราทำไวน์ได้หน่อยนะคะ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธอกล่าว มือประสานกันไว้ กระพริบตาพริบๆ</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">ยังไงก็หนูจะพยายามมาหาคุณตาบ่อยๆ แต่หนูจะไม่ให้พ่อกินมันเยอะแน่นอนค่ะ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธอพยักหน้า</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc" style=""> อ่อ วันนี้ไม่ได้แค่มาขอค่ะ หนูมีของมาด้วย </font></b><font color="#2f4f4f">" ลอร์ร่ายิ้มๆ มือหยิบไวนมา แล้วเอาใส่ลงไปในเตาเผา&nbsp;</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">หนูให้คุณตาลองชิมดู ว่าหนูทำอร่อยมั้ย ถ้ามันดี ยังไงโปรดเห็นใจ ยังไงหนูจะนำมาฝากบ่อยๆด้วยนะคะ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธอยิ้มๆ แบบหน้าแห๊ะๆ</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เสียงทุกอย่างยังคงเงียบอยู่ เธอพยักหน้าเบาๆ แบบเข้าใจได้</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">หนูจะรอวันนั้นนะคะ </font></b><font color="#2f4f4f">" เธอมองท้องฟ้า ที่มันมีลมพลัดไปมาเล็กๆ กระพริบตาเบาๆ&nbsp;</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><hr class="l"><br></div><div><div><div style="text-align: center;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f"><b>แบบฟอร์มถวายของ</b></font></div><div style="text-align: center;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ชื่อของคุณ: ลอร์ร่า แทนเนอร์</font></div><div style="text-align: center;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">ของที่ถวาย: ไวน์ 1 ขวด</font></div><div style="text-align: center;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">เทพที่ถวายของ: มหาเทพซุส</font></div><div style="text-align: center;"><font size="5" face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f">คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: </font><b style=""><font color="#9932cc">(ข้อความสีม่วงๆทั้งหมด)</font></b></font></div></div><div style="text-align: center;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">.</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#2f4f4f"><font size="5" face="TH SarabunPSK">ข้า ลอร์ร่า แทนเนอร์ ขอถวายศรัทธาแก่เหล่าเทพ แก่มหาเทพซุส เทพแห่งสายฟ้า ราชาแห่งโอลิมปัส&nbsp;</font><span style="font-family: &quot;TH SarabunPSK&quot;; font-size: x-large;"><b>จำนวนศรัทธาที่มอบให้: 2,000</b></span></font></div></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: &quot;TH SarabunPSK&quot;; font-size: x-large;"><font color="#2f4f4f">.</font></span></div><div style="text-align: center;"><font color="#2f4f4f" face="TH SarabunPSK" size="5"><div style="">ข้า ลอร์ร่า แทนเนอร์ ขอถวายความกล้าหาญแก่เหล่าเทพ แก่มหาเทพซุส เทพแห่งสายฟ้า ราชาแห่งโอลิมปัส</div><div style="">จำนวนความกล้าหาญที่มอบให้: 3,000</div><div style="">+15 หินอัปเกรด / +15 ความโปรดปราณ</div></font></div><div style="text-align: center;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">.</font></div><div style="text-align: center;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f">HEROES (วีรบุรุษผู้โปรดปราน) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +25</font></div>
      
    </div>
</div>

Axel โพสต์ 2025-7-13 03:10:18

<center>
        <link href="https://dl.dropbox.com/s/0wgl9d2fkpbis0f/you%20think%20i%27m%20such%20a%20flower.css" rel="stylesheet">
        <div id="rr_you-think-im-such-a-flower" style="--width: 430px; --img-height: 200px; --accent: #c5c5c5; --title-color: #000; --subtitle-color: #dadada; --main-font: 'Karla', sans-serif; --main-font-size: 12px; --main-font-line-space: 140%;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a>
                <div class="rcontainer">
                        <div class="rheader" style="background-image: url('https://i.gifer.com/Q7ca.gif');"></div>
                        <div class="rtitle"><b>You're the goddess of luck</b><i>So here's mine — clean calculated, and earned...</i></div>
                        <div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><b>11.07.2025 | 7:00 PM&nbsp;</b></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">เ</span><font size="3" face="Sarabun">ป้าหมายของเขาคือเตาไฟทองสัมฤทธิ์ขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากโรงอาหาร เปลวไฟในนั้นลุกโชนสว่างไสว สะท้อนเงาของเหล่าเดมิกอดที่เดินเข้ามาโยนส่วนที่ดีที่สุดของอาหารค่ำลงไปเป็นเครื่องบูชาแด่บิดามารดาเทพของตน มันเป็นภาพที่ดูเปี่ยมศรัทธา… และไร้เดียงสาในสายตาของเขา&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">เมื่อถึงตาของเขา แอ็กเซลล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง หยิบขนนกเส้นที่สองออกมา มันคือเส้นที่สะอาดกว่า ไม่เปื้อนเลือด ไม่ได้หักงอจากการต่อสู้ เป็นรางวัลที่สมบูรณ์แบบกว่าเส้นที่เขามอบให้ไครอนมากนัก

ในมืออีกข้างหนึ่งของเขาถือขนมเค้กน้ำผึ้ง หรือ พลาเคนต้า ตามที่เด็กรุ่นพี่คนหนึ่งบอกเขา ชิ้นที่เขากันไว้จากมื้ออาหารค่ำของตัวเอง&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><b><font color="#5c96ab">"ไทคี"</font></b> เขาเอ่ยชื่อมารดาออกมาเบาๆ เสียงของเขาราบเรียบและเยือกเย็นจนแทบจะกลืนหายไปกับเสียงฟืนประทุของกองไฟ <b><font color="#5c96ab">"นี่คือขนของฮาร์ปี้ ผมได้มันมาด้วยไหวพริบ ไม่ใช่โชค"</font>
</b>
คำพูดของเขาคือการประกาศ แจ้งให้ทราบ

<b><font color="#5c96ab">"จะเอาไปใช้ทำปากกา หรือจะปล่อยให้มันเป็นแค่เถ้าถ่าน ก็แล้วแต่คุณ"</font></b>

สิ้นคำพูดนั้น เขาก็ปล่อยทั้งสองสิ่งในมือร่วงลงสู่ใจกลางเปลวเพลิง

ขนนกลุกพรึ่บเป็นไฟในชั่วพริบตา มอดไหม้กลายเป็นเพียงธุลีสีดำลอยหายไปกับควัน ในขณะที่ขนมพลาเคนต้าส่งเสียงฉ่า น้ำผึ้งในนั้นเดือดปุดและส่งกลิ่นหอมหวานยิ่งขึ้นไปอีก ก่อนที่มันจะถูกเปลวไฟกลืนกินจนหมดสิ้น&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">แอ็กเซล</span><font size="3" face="Sarabun">หมุนตัวเดินจากไปอย่างเงียบเชียบ ไม่ได้รอคอยคำตอบหรือสัญญาณใดๆ จากเบื้องบน&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">--------------------------------------------------------------</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><b>&nbsp;[แบบฟอร์มถวายของ]</b>&nbsp;</font><span style="font-family: &quot;Microsoft Yahei&quot;, Simsun;">@God&nbsp;</span></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">ชื่อ: แอ็กเซล มิคาอิลอฟ&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">ของที่ถวาย: ขนฮาร์ปี้ 1 ชิ้น &amp; ขนมพลาเคนต้า 1 ชิ้น
เทพที่ถวายของ: ไทคี&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: นี่คือขนของฮาร์ปี้ ที่ผมได้มันมาด้วยไหวพริบ ไม่ใช่โชค จะเอาไปใชเป็นปากกา หรือจะปล่อยให้มันเป็นแค่เถ้าถ่าน ก็แล้วแต่คุณ
</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><br></div><div class="rtxt"><b><b><b><br></b></b></b></div><b><b><b><b><b>
                </b></b></b></b></b></div><b><b><b>
        </b></b></b></div><b><b><b>
</b></b></b></center><b><b><b>
</b></b>
</b>

Axel โพสต์ 2025-7-13 18:12:27

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Axel เมื่อ 2025-7-14 05:18 <br /><br /><center>
        <link href="https://dl.dropbox.com/s/0wgl9d2fkpbis0f/you%20think%20i%27m%20such%20a%20flower.css" rel="stylesheet">
        <div id="rr_you-think-im-such-a-flower" style="--width: 430px; --img-height: 200px; --accent: #c5c5c5; --title-color: #000; --subtitle-color: #dadada; --main-font: 'Karla', sans-serif; --main-font-size: 12px; --main-font-line-space: 140%;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a>
                <div class="rcontainer">
                        <div class="rheader" style="background-image: url('https://i.gifer.com/Q7ca.gif');"></div>
                        <div class="rtitle"><b>Here, Take this tribute</b><i>I don't need it anyway. So take it----------------------</i></div>
                        <div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3"><b>12.07.2025 | 07:30 AM</b>&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><br></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3">โรงอาหารคึกคักไปด้วยเสียงพูดคุยและเสียงกระทบกันของถ้วยชามตามปกติ แต่สำหรับแอ็กเซล ทุกอย่างดูจะช้าลงและคมชัดขึ้นกว่าเดิม ความรู้สึกที่ตื่นขึ้นในสนามฝึกยังคงอ้อยอิ่งอยู่ มันเหมือนกับการมองโลกผ่านเลนส์ที่ถูกปรับโฟกัสใหม่&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3">บุตรแห่งโชคชะตาทานอาหารเช้าของเขาอย่างเงียบเชียบและรวดเร็ว มันเป็นเพียงการเติมเชื้อเพลิงให้ร่างกาย ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3">เมื่อจัดการมื้อเช้าเสร็จสิ้น เขาก็เดินตรงไปยังเตาไฟศักดิ์สิทธิ์ที่ลุกโชนอยู่เสมอ เหล่าเดมิกอดคนอื่นๆ โยนไส้กรอกชิ้นที่ดูน่ากินที่สุดหรือสตรอว์เบอร์รีที่หอมหวานที่สุดลงไปในกองไฟ พร้อมกับคำอธิษฐานที่เปล่งออกมาอย่างมีความหวัง</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3">ในมือของแอ็กเซลไม่มีอาหาร</font><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">แต่เป็นดอกกุหลาบสีทอง</span></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3">ไม่มีใครรู้ว่าเขาได้มันมาจากไหน แม้แต่ตัวเขาเองก็จำไม่ได้แน่ชัด มันแค่ปรากฏขึ้นในห้องของเขาเมื่อคืนนี้ เขามิได้ชมชอบความงามของบุปผา และไม่ได้มีสตรีคนใดในใจที่เขาปรารถนาจะมอบมันให้ มันจึงเป็นได้เพียงของเกะกะที่สวยงาม...&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">เขาก้าวมายืนอยู่หน้าเปลวเพลิงที่ร้อนระอุ มองมันด้วยสายตาว่างเปล่า ก่อนจะเอ่ยชื่อมารดาของตนออกมาด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ</span></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;"><br></span></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><b style="font-family: Sarabun; font-size: medium;"><font color="#5c96ab">"ไทคี"</font></b><font face="Sarabun" size="3"> เขาไม่ได้ตะโกน เป็นเพียงการเอ่ยชื่อในระดับเสียงปกติ แต่แฝงไปด้วยน้ำหนักที่บังคับให้ต้องรับฟัง </font><b style="font-family: Sarabun; font-size: medium;"><font color="#5c96ab">"ผมได้รับสิ่งนี้มา... ดอกกุหลาบสีทอง สัญลักษณ์แห่งโชคลาภและความงามกระมัง"</font></b><font face="Sarabun" size="3">เขายกมันขึ้นเล็กน้อย ให้แสงไฟสะท้อนความงดงามของมันเป็นครั้งสุดท้าย</font><b style="font-family: Sarabun; font-size: medium;"><font color="#5c96ab">"แต่ผมไม่เห็นประโยชน์ของมัน"</font></b><font face="Sarabun" size="3"> น้ำเสียงของเขาเยียบเย็นลงเล็กน้อย แฝงความประชดประชันที่บางเบา </font><font color="#5c96ab"><b style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">"ความงามเป็นสิ่ง</b><font face="Sarabun" size="3"><b>ไม่จีรัง</b></font><b style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">&nbsp;และโชคก็เป็นสิ่งที่ผมสร้างเองได้ ดังนั้น... ผมให้คุณ"</b></font><font face="Sarabun" size="3"> เขากล่าวสรุป&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#5c96ab">"บางทีในแจกันของคุณ มันอาจจะมีค่ามากกว่าการวางทิ้งไว้ในห้องของผม"</font></b>สิ้นคำพูดนั้น เขาก็ปล่อยให้ดอกกุหลาบทองคำร่วงหล่นจากปลายนิ้วลงสู่ใจกลางกองไฟ ดอกไม้ที่งดงามสัมผัสกับความร้อนมหาศาล ลุกไหม้อย่างรวดเร็ว ก่อนจะถูกเปลวเพลิงกลืนกินจนหายไป เหลือไว้เพียงกลิ่นหอมจางๆ ที่ลอยปะปนไปกับควัน บุรุษชาวรัสเซียหมุนตัวเดินจากไป</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><div class="rtxt" style="text-align: left;"><br></div></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">-------------------------------------------------------------</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><b>[แบบฟอร์มถวายของ]</b>&nbsp;</font><span style="font-family: &quot;Microsoft Yahei&quot;, Simsun;">@God&nbsp;</span></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">ชื่อ: แอ็กเซล มิคาอิลอฟ&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">ของที่ถวาย:&nbsp;</font><font face="Sarabun, sans-serif" size="3"><span style="white-space-collapse: preserve;">ดอกกุหลาบทองคำ 1 ดอก</span></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">เทพที่ถวายของ: ไทคี&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3">คำพูดที่อยากคุยกับเทพ:&nbsp;ผมได้สิ่งนี้มา... แต่ผมไม่เห็นประโยชน์ของมัน ดังนั้น ผมให้คุณ บางทีในแจกันของคุณ มันอาจจะมีค่ามากกว่าการวางทิ้งไว้ในห้องของผม</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><br></div><div class="rtxt" style="text-align: left;">Belivever: +15ความโปรดปราน&nbsp;</div><div class="rtxt"><b><b><b><br></b></b></b></div><b><b><b><b><b>
                </b></b></b></b></b></div><b><b><b>
        </b></b></b></div><b><b><b>
</b></b></b></center><b><b><b>
</b></b>
</b>

Nymeria โพสต์ 2025-7-13 21:03:05

<style>
        .chaos {
                width: 700px;
                margin: 10px auto;
                background: #111;
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                padding: 10px;
                color: #999;
                line-height: 1;
        }

        .chaos im {
                width: 660px;
                height: 140px;
                overflow: hidden;
                display: block;
                position: relative;
                background: var(--color);
        }

        .chaos im img {
                width: 660px;
                filter: grayscale(100%);
                mix-blend-mode: multiply;
                outline: #5f3c8a 1px solid;
        }

        .chaos>div {
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                padding: 10px;
                background: #222;
        }

        .chaos imagen {
                position: relative;
                border-radius: 100%;
                display: block;
                overflow: hidden;
                width: 100px;
                height: 100px;
                padding: 0px;
                border-top: #999 2px solid;
                border-left: #999 2px solid;
                border-bottom: var(--color) 2px solid;
                border-right: var(--color) 2px solid;
                top: -50px;
                left: 105px;
                position: relative;
                z-index: 15;
        }

        .chaos imagen img {
                width: 100px;
                height: 100px;
                border-radius: 50%;
        }

        .chaos dato {
                background: var(--color);
                font: 11px 'Inconsolata';
                text-transform: uppercase;
                padding: 5px;
                display: block;
                width: 85px;
                border-radius: 25px;
                margin-bottom: 5px;
                position: relative;
                top: -110px;
                left: 10px;
                text-align: center;
        }

        .chaos h2 {
                position: relative;
                margin-top: -225px;
                padding: 20px;
                text-align: right;
                text-transform: uppercase;
        }

        .chaos h2 n {
                display: block;
                font: 21px Raleway;
                font-weight: 100;
                letter-spacing: -1px;
                line-height: 15px;
        }

        .chaos h2 m {
                display: block;
        }

        .chaos h2 x {
                display: block;
                font: 26px Oswald;
                letter-spacing: 0px;
                line-height: 20px;
                letter-spacing: 3px;
                font-weight: 200;
        }

        .chaos h2 l {
                display: block;
                font: bold 29px Montserrat;
                line-height: 23px;
                letter-spacing: -1px;
                color: var(--color);
                animation: glow 2s ease-in-out infinite alternate;
        }

        @-webkit-keyframes glow {
                from {
                        text-shadow: 0 0 5px #ccc, 0 0 15px #ccc, 0 0 25px #ccc, 0 0 35px #ccc
                }

                to {
                        text-shadow: 0 0 20px #111, 0 0 30px #111, 0 0 40px #111
                }
        }

        .chaos texto {
                display: block;
                text-align: justify;
                padding: 80px 30px 30px;
                background: #e0e0e0;
                font-size: 11px;
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                margin-top: -65px;
                color: #444;
        }

        .chaos h2:after {
                content: " ";
                width: 150px;
                height: 1px;
                background: #333;
                display: block;
                position: relative;
                left: 240px;
                top: 20px;
        }

        .chaos frase {
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                margin-top: 1px;
                display: block;
                padding: 10px;
                background: #0f0f0f;
                text-transform: uppercase;
                font: 9px calibri;
                color: #666;
                text-align: right;
                line-height: 15px;
        }

        .chaos .Creds {
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                margin-top: 1px;
                display: block;
                padding: 10px;
                background: #0f0f0f;
                text-transform: uppercase;
                font: 8px calibri;
                color: #666;
                text-align: center;
                width: 80px;
                margin-top: -35px;
                line-height: 15px;
                background: rgba(255, 255, 255, 0.1);
                text-decoration: none;
        }

        .chaos br {
                display: none;
        }

        .chaos texto br {
                display: block;
        }
</style>

<div class="chaos">
        <div>
                <im><img src="https://i.imgur.com/EGURcM2.png"></im>
                <imagen><img src="https://i.imgur.com/kR6reOS.png"></imagen>
                <dato>12-07-2025</dato>
                <dato> 21.30 PM</dato>
                <h2>
                        <n>I want to be your</n>
                        <l>everything</l>
                        <x>little darling</x>
                </h2>
                <texto><br><div style="text-align: left;"><span style="font-size: medium; font-family: Kanit;"><font color="#000000">หลังจากความวุ่นวายของงานเลี้ยงจางหายไป ความเงียบยามค่ำคืนที่ควรจะเป็นก็ถูกแทนที่ด้วยแสงสว่างที่ไม่ยอมดับของท้องฟ้า ทิ้งให้บรรยากาศของค่ายดูเงียบเหงาและผิดเพี้ยนไปจากปกติ ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังจุดนัดหมายบนเนินฮาล์ฟบลัด สองเท้าของไนท์กลับนำเธอมายังเตาไฟศักดิ์สิทธิ์ของเฮสเทียอีกครั้งโดยสัญชาตญาณ มันได้กลายเป็นพิธีกรรมส่วนตัวของเธอไปแล้ว การสนทนากับเปลวเพลิงก่อนที่จะก้าวเข้าสู่สมรภูมิที่ไม่รู้จัก</font></span></div><font face="Kanit"><div style="text-align: left;"><font size="3" color="#000000"><br></font></div><div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#808080"><i>“แวะมาบอกลาแม่ก่อนไปเสี่ยงตายอีกรึไง”</i></font><font color="#000000"> เสียงของคลาริสซ่าดังขึ้นในห้วงคำนึง เจือด้วยความประชดประชันแต่กลับแฝงความกังวลไว้จางๆ </font><i style=""><font color="#708090">“ฉันว่าแม่ของเธอคงอยากให้เธอไปนอนพักผ่อนมากกว่ามายืนคุยกับกองไฟนะ”</font></i></div>

<div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#9932cc">“นี่ไม่ใช่การบอกลา แคลร์”</font><font color="#000000"> เธอผู้นั้นตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่สงบนิ่ง</font><font color="#9932cc"> “มันคือการทบทวนเป้าหมาย การย้ำเตือนถึงสิ่งที่ฉันสู้เพื่อมัน”</font></div>
<div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000">ร่างอรชรหยิบดอกกุหลาบสีทองอร่ามออกมาจากกระเป๋าสะพายข้างของเธออีกครั้ง กลีบโลหะสะท้อนแสงไฟที่เต้นระริกจนดูราวกับมีชีวิต เธอค่อยๆ บรรจงวางมันลงในใจกลางของเปลวเพลิงที่ลุกโชน ปล่อยให้ความร้อนศักดิ์สิทธิ์แผดเผาและหลอมละลายของกำนัลจนกลายเป็นธารทองคำที่ไหลรวมไปกับเถ้าถ่าน</font></div>
<div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#9932cc">“แม่” </font><font color="#000000">เจ้าของรอยยิ้มงามเอ่ยขึ้นแผ่วเบา ขณะจ้องมองเปลวไฟนั้น</font><font color="#9932cc"> “ฉันได้เรียนรู้และเติบโตขึ้นมากในสัปดาห์นี้”</font></div>
<div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000">เธอไม่ได้ขอพร แต่เป็นการรายงานผลการปฏิบัติงานต่อผู้บังคับบัญชาสูงสุดของเธอ </font><font color="#9932cc">“ฉันเอาชนะธิดาแห่งแอรีสผู้เปี่ยมด้วยความเร็วและความหยิ่งทะนงอย่างรูบี้ ซู ได้ด้วยสติปัญญา และเอาชนะบุตรแห่งมอร์เฟียสผู้ต่อสู้ด้วยจินตนาการและความฝันอย่างไลซานเดอร์ได้ด้วยกลอุบาย พวกเขาเป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง และทำให้ลูกได้เห็นว่าชัยชนะไม่ได้มาจากพละกำลังเพียงอย่างเดียว”</font></div>
<div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#9932cc">“การฝึกที่เหนื่อยหนักทั้งหมดนี้มันคือการเตรียมการ คือการขัดเกลาศาสตราวุธทุกชิ้นที่มี เพื่อก้าวที่ใหญ่กว่าเดิม” </font><font color="#000000">แววตาของเธอทอประกายมุ่งมั่น</font><font color="#9932cc"> “ฉันกำลังจะออกไปทำภารกิจเพื่อช่วยชีวิตเด็กๆ ที่หายไป เชื่อว่าฉันทำได้ดี และจะทำต่อไปให้ดียิ่งขึ้น”</font></div>
<div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000">หลังจากที่ธารทองคำหยดสุดท้ายจมหายไปในกองเถ้าถ่าน เธอก็ลุกขึ้นยืนช้าๆ แต่แทนที่จะเดินจากไปในทันที เธอกลับเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าที่สว่างไสวอย่างประหลาดนั้น แล้วค้อมศีรษะลงเล็กน้อย เป็นการแสดงความเคารพที่หาได้ยากยิ่ง</font></div>
<div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#9932cc">“ข้าแต่ซุส มหาเทพแห่งท้องนภา”</font><font color="#000000"> เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ดังขึ้นและเป็นทางการ </font><font color="#9932cc">“ในหลายวันที่ผ่านมา ข้าได้ขจัดภัยคุกคามมิโนทอร์ที่อาจเป็นอันตรายชาวค่าย และได้เสนอแนวทางในการเสริมความแข็งแกร่งให้กับปราการของค่ายนี้ ข้าขอถวายวีรกรรมเหล่านี้เป็นเครื่องบูชาเพื่อเอาฤกษ์เอาชัยในการเดินทางของข้าในภารกิจที่กำลังจะมาถึงนี้”</font></div>
<div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#000000" style="" size="4"><b style=""><i style="">เปรี้ยง!</i></b></font></div>
<div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000">ทันทีที่สิ้นเสียงของเธอ ท้องฟ้าที่เคยสว่างไสวกลับมีเสียงฟ้าร้องคำรามก้องดังสนั่นหวั่นไหวขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย มันไม่ใช่เสียงฟ้าร้องธรรมดา แต่เป็นเสียงคำรามที่สั่นสะเทือนไปถึงแก่นกระดูก!</font></div>
<div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000">จากนั้น เม็ดฝนขนาดใหญ่ที่หนาวเยียบราวกับลูกเห็บก็เทกระหน่ำลงมาอย่างบ้าคลั่งโดยไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้า ราวกับฟากฟ้ากำลังพิโรธหรือกำลังตอบรับคำบูชาของเธอด้วยวิธีที่คาดไม่ถึงที่สุด</font></div>
<div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000">“ให้ตายเถอะ!” คลาริสซ่าอุทานลั่นในหัว “ดูเหมือนเจ้าพ่อใหญ่บนโอลิมปัสจะตอบกลับเธอแล้วนะ! และดูท่าทางเขาจะตื่นเต้นเป็นพิเศษด้วย!”</font></div>
<div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000">ไนมีเรียยืนนิ่งอยู่กลางสายฝนที่สาดซัดจนร่างของเธอเปียกชุ่มไปในพริบตา เสื้อผ้าที่สะอาดสะอ้านแนบไปกับลำตัว ใบหน้าของเธอนิ่งเฉย แต่ในดวงตากลับฉายแววประหลาดใจระคนงุนงง</font></div>
<div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="font-size: medium; text-align: left;"><i style=""><font color="#9932cc">นี่คือการตอบรับแบบจี๊ดจ๊าดประสาพ่อใหญ่ในตำนานสินะ..?</font></i></div>
<div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div style="font-size: medium; text-align: left;"><font color="#000000">เธอสะบัดศีรษะไล่ความสงสัยออกไป ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม เธอก็ไม่มีเวลามานั่งวิเคราะห์แล้ว ร่างอรชรดึงฮู้ดของเสื้อคลุมขึ้นมาคลุมศีรษะ ก่อนจะออกวิ่งฝ่าม่านฝนและเสียงฟ้าคำรามที่ดังต่อเนื่อง มุ่งหน้าไปยังเนินฮาล์ฟบลัด ที่ซึ่งจุดนัดหมายและชะตากรรมบทใหม่กำลังรออยู่ท่ามกลางพายุที่เทพเจ้าประทานให้<br><br></font></div>
<div style="font-size: medium; text-align: center;">*******<br><br></div><div style="font-size: medium; text-align: center;">[แบบฟอร์มถวายของ]</div><div style="font-size: medium; text-align: center;">ชื่อของคุณ:<font color="#9932cc"> ไนมีเรีย นีนี่ของแม่จ๋า (?)</font></div><div style="font-size: medium; text-align: center;">ของที่ถวาย: กุหลาบทองคำฉันให้เธอ 9999 ดอก</div><div style="font-size: medium; text-align: center;">เทพที่ถวายของ: เฮคาที มายมามี๊</div><div style="font-size: medium; text-align: center;">คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: ตามข้อความสีม่วง แม่สรุปดวงความรักเรื่องหัวใจเมื่อไรจะมา?</div><div style="font-size: medium; text-align: center;">กุหลาบทองคำ เอฟเฟคที่1: เมื่อนำไปบูชาเหล่าเทพ จะได้ความโปรดปราน+50]</div>
<div style="font-size: medium; text-align: center;"><br></div>
<div style="font-size: medium; text-align: center;"><br></div><div style="font-size: medium; text-align: center;"><i><font color="#9932cc">"ข้า ไนมีเรีย รีอังก้า เฮนลาดิส ขอถวายเกียรติยศแก่เทพเห่งท้องฟ้า ซุส"</font></i></div><div style="font-size: medium; text-align: center;">จำนวน<b><font color="#9932cc">เกียรติยศ</font></b>ที่มอบให้: <b>4000</b> ( +80 ความโปรดปราน)</div><div style="font-size: medium; text-align: center;">(ทุก ๆ 1000 เกียรติยศ = +30 EXP, +5 ความโปรดปรานต่อเทพองค์นั้น)</div><div style="font-size: medium; text-align: center;">(สำหรับคน Level Max ได้รับ +15 ความโปรดปรานแทน 30 EXP)</div>
<div style="font-size: medium; text-align: center;"><br></div><div style="font-size: medium; text-align: center;">—--ทั้งสอง—-<br><br></div><div style="font-size: medium; text-align: center;"><b>BELIEVER [ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ]</b> โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+15</div><div style="font-size: medium; text-align: center;"><b>ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ</b> โบนัสความโปรดปราน +15</div><div style="font-size: medium; text-align: center;"><b>กุหลาบน้ำเงินทอง :</b> เมื่อสวมใส่จะทำให้การมีปฏิสัมพันธ์กับ NPC/TGC/Satyr/Lares/บูชาเหล่าเทพ+5</div>


<div style="font-size: medium; text-align: center;"><br>@God&nbsp;</div>
<br>
                </font></texto>
                <frase>i'll melt your heart into two </frase>
                <a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="Creds">@HyeRi Codes</a>
        </div>
</div>

<style>
        .chaos {
                --color: #5f3c8a;
        }
</style>

<link rel="preconnect" href="https://fonts.gstatic.com">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Inconsolata:wght@200;400;600&amp;family=Montserrat:wght@100;400;600&amp;family=Raleway:wght@100;400;700&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Oswald:wght@200;400;600&amp;display=swap" rel="stylesheet">

Axel โพสต์ 2025-7-14 05:20:17

<center>
        <link href="https://dl.dropbox.com/s/0wgl9d2fkpbis0f/you%20think%20i%27m%20such%20a%20flower.css" rel="stylesheet">
        <div id="rr_you-think-im-such-a-flower" style="--width: 430px; --img-height: 200px; --accent: #c5c5c5; --title-color: #000; --subtitle-color: #dadada; --main-font: 'Karla', sans-serif; --main-font-size: 12px; --main-font-line-space: 140%;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a>
                <div class="rcontainer">
                        <div class="rheader" style="background-image: url('https://i.gifer.com/Q7ca.gif');"></div>
                        <div class="rtitle"><b>Here, Take this tribute</b><i>Hope you like cosplay, mummy dearest-----------------</i></div>
                        <div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3"><b>13.07.2025 | 07:30 AM</b>&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><br></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3">อากาศยามเช้าหลังมื้ออาหารควรจะอบอวลไปด้วยกลิ่นเบคอน, แพนเค้ก, และเศษเสี้ยวของเครื่องเซ่นไหว้ที่ถูกโยนเข้ากองไฟ—ผลไม้และขนมปัง—ไม่ใช่กลิ่นเคมีสังเคราะห์ที่กำลังละลาย&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;"><br></span></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">แต่สำหรับแอ็กเซล, การทำลายบรรยากาศคือศิลปะอย่างหนึ่ง&nbsp;</span><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">เขายืนอยู่หน้าเตาหลอมทองสัมฤทธิ์ขนาดใหญ่ใจกลางศาลา ที่ซึ่งเปลวไฟนิรันดร์เลียโลหะอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เดมิก็อดคนอื่นๆ ทยอยลุกจากโต๊ะ บ้างก็เหลือบมองเขาด้วยความสงสัย แต่ไม่มีใครเอ่ยปากถาม บุตรแห่งไทคีมักทำอะไรที่คาดเดาไม่ได้อยู่แล้ว และส่วนใหญ่… ไม่มีใครอยากจะไปยุ่งเรื่องคนอื่น</span></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3">ในมือของเขาไม่ใช่จานอาหารที่ดีที่สุดอย่างที่ควรจะเป็น แต่มันคือชุดนักเรียนหญิงญี่ปุ่น—เสื้อกะลาสีสีขาว ปกสีน้ำเงินเข้ม พร้อมกระโปรงลายสก็อตสั้นกุด—พับไว้อย่างประณีตราวกับเป็นผ้าเช็ดหน้าไหมราคาแพง</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3">เขาเห็นมันในร้านค้ามือสองระหว่างทางมาที่นี่...</font><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">คำอธิษฐานควรเป็นที่น่าจดจำ ไม่ใช่หรือ? เขาคิดขณะคลี่ชุดออกอย่างเชื่องช้า ปล่อยให้มันห้อยต่องแต่งอยู่เหนือเปลวไฟ</span></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3">เขาไม่ได้ต้องการให้หล่อนสนใจอย่างแท้จริง—ไม่ใช่ในแบบที่ลูกโหยหาแม่ สิ่งที่เขาต้องการคือปฏิกิริยา การยืนยันว่ามีใครบางคนอยู่ปลายอีกด้านของเส้นด้ายแห่งโชคชะตานี้ ใครบางคนที่มองเห็นการยั่วยุของเขา ไม่ว่าจะเป็นความพิโรธ, ความขบขัน, หรือแม้แต่ความเฉยชาที่ดังกว่าปกติ… อะไรก็ได้</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3">เขาปล่อยมือ...</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3">ผ้าโพลีเอสเตอร์ราคาถูกหดตัวทันทีที่สัมผัสความร้อน มันส่งเสียงซี่ซ่าเหมือนเนื้อที่ถูกนาบบนกระทะ ก่อนจะม้วนงอเป็นก้อนสีดำน่าเกลียดแล้วลุกพรึ่บเป็นเปลวไฟสีส้มอมเขียวประหลาด กลิ่นพลาสติกไหม้ฉุนกึ้กแทรกซึมไปทั่วศาลา กลบกลิ่นอาหารเช้าจนหมดสิ้น</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3">แอ็กเซลไม่แม้แต่จะกระพริบตา เขายืนมองเศษซากแห่งการกบฏเล็กๆ ของเขาถูกเผาจนกลายเป็นเถ้าถ่านสีดำ ปลิวขึ้นไปกับควันไฟที่มุ่งสู่โอลิมปัส</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3">การถูกทอดทิ้งให้อยู่ในโลกที่โหดร้าย ทำให้เขาเรียนรู้ว่าการเรียกร้องความสนใจแบบปกติมันไม่ได้ผล สำหรับเทพเจ้าที่วุ่นวายกับชะตากรรมของคนทั้งโลก เสียงกระซิบเบาๆ คงจมหายไปกับสายลม การส่งเครื่องเซ่นคือการสื่อสาร คือการทวงถาม คือการเคาะประตูบ้านที่ไม่เคยมีใครเปิดรับ</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3">และถ้าการเคาะดีๆ ไม่ได้ผล…ก็ต้องลองพังมันเข้าไป</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3">ตาคุณแล้วนะ… ไทคี ริมฝีปากของเขายกขึ้นเป็นรอยยิ้มบางเบาที่ไม่มีใครอ่านออก มาดูกันว่าโชคชะตาจะตอบกลับมาว่ายังไง</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3">เพราะในเกมของเขา การไม่ตอบสนอง ก็ถือเป็นคำตอบอย่างหนึ่งเช่นกัน</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">&nbsp;</span></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><div class="rtxt" style="text-align: left;"><br></div></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">-------------------------------------------------------------</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><b>[แบบฟอร์มถวายของ]</b>&nbsp;</font><span style="font-family: &quot;Microsoft Yahei&quot;, Simsun;">@God&nbsp;</span></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">ชื่อ: แอ็กเซล มิคาอิลอฟ&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">ของที่ถวาย:&nbsp;</font><span id="docs-internal-guid-3587aaee-7fff-4cbe-73e5-1514cbd8a519"><span style="font-family: Sarabun, sans-serif; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="3">ชุดนักเรียนหญิงญี่ปุ่น 1 ชุด</font></span></span><font size="3" face="Sarabun">&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">เทพที่ถวายของ: ไทคี&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3">คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: -</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><br></div><div class="rtxt" style="text-align: left;">Belivever: +15ความโปรดปราน&nbsp;</div><div class="rtxt"><b><b><b><br></b></b></b></div><b><b><b><b><b>
                </b></b></b></b></b></div><b><b><b>
        </b></b></b></div><b><b><b>
</b></b></b></center><b><b><b>
</b></b>
</b>

ดูในรูปแบบกติ: [หน้าโรงอาหาร] เตาไฟบูชาเทพ