[หน้าโรงอาหาร] เตาไฟบูชาเทพ - โรงอาหาร - Percy Jackson and the Olympians Thailand

Paige โพสต์ 2025-2-14 14:22:56

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Paige เมื่อ 2025-2-14 14:55 <center>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree&family=Rock+Salt&display=swap" rel="stylesheet">
<div style="width: 550px; height: auto; background-image: url(https://i.pinimg.com/736x/48/08/26/480826f008f97b6330fe48c42b7bd78d.jpg); padding: 40px;"><div style="width: 550px; height: auto; font-family: "Bai Jamjuree"; font-size: 15px; text-align: justify; line-height: 20px; box-sizing: border-box; padding: 35px; background-color: rgb(140, 146, 172);"><div style="color: rgb(50, 23, 77); width: 480px; height: 200px; background-image: url("https://i.imgur.com/dpq5FWR.png"); background-size: cover; background-position: center center;"></div>
 <div style="color: rgb(88, 66, 124); text-align: right; font-family: "Bai Jamjuree"; font-size: 45px;">Paige Yoo</div> 

Feb, 14 2025 | 07.30 am
 หลังจากเตรียมตัวออกมาจากห้องพัก สองเท้าก็เดินไปยังเตาไฟบูชาเทพ เพราะ ตั้งใจไว้ว่าจะมาถวายของให้กับมารดา เพจมายืนอยู่หน้าเตาไฟ เปลวไฟลุกโน ด้วยสีท่องอ่อน ไหวระริกตามสายลม เมื่อวานมีเรื่องราวมากมายที่อยากจะเล่า ให้กับใครสักคนฟัง หญิงสาวหย่อนตัวลงนั่งพร้อมกับนึกย้อนหลังไปยังเมื่อวาน พลางคิดว่าจะเล่า อะไรให้แม่ของตนได้ฟังบ้าง
 “เมื่อวานหนูไม่ได้แวะมา ขอโทษแม่ด้วยนะคะ” เริ่มด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิดพลาง หลุบตามองบนพื้น “แล้วเมื่อวานหนูไปเรียนวิชาดาบและโล่มาด้วยล่ะคะ ปวดแขนมาก ๆ เลย แต่ก็ เป็นประสบการณ์ที่ท้ายหนูมาก ๆ เลยล่ะคะ แล้วหนูเริ่มเรียนวิชาภาษากรีกแล้ว ด้วยนะคะ”
 นัยน์ตาสีน้ำตาลช็อคโกแลตค่อย ๆ แปรเปลี่ยนไปตามบทสนทนาและเริ่มเป็น ประกายมากขึ้น ยามที่ได้เล่าเรื่องราวที่พบเจอมา หากได้เล่าให้พ่อฟังด้วยก็ คงจะดีไม่น้อยเลย “เคยเห็นแต่ในหนังสือ พอหนูได้มาเห็นจริงแล้ว ไม่ง่ายเหมือนกันนะคะ บางตัวมี เส้นโค้งแปลก ๆ ด้วย หนูก็เลยต้องจำเยอะเลยล่ะคะ แล้วก็เริ่มฝึกเขียนแล้วด้วย นะคะ ต่อไปหนูมาพูดกับแม่เยอะ ๆ เลย”
 รอยยิ้มคลี่กว้างออกยามที่นึกภาพตอนตัวเองพูดภาษากรีกโบราณได้อย่าง คล่องแคล่ว ยิ่งทำให้เพจอยากจะเรียนรู้มากขึ้นอีก หากพ่อได้รู้ก็คงถูมิใจในตัว ของเธอเช่นกัน อีกทั้งยังมีกำลังใจที่ดีจากโนว่าอีกด้วย ป่านนี้จะเป็นยังไงกันบ้างนะ
 “วันนี้หนูเอาเค้กสตรอว์เบอร์รี่มาถวายแม่ด้วยนะคะ เพราะวันนี้เป็นวันสาเลน ไทน์ล่ะคะ - จริงสิ หนูไปลงกิจกรรมเดทไว้ด้วย ไม่รู้จะเป็นยังไงบ้าง ตื่นเต้นจัง”
 มือเล็กหยิบเค้กที่ซื้อมาแล้วใส่ลงไปในเตาไฟ ปล่อยให้เปลวเพลิงเผาขนมหวาน ตรงหน้า ก่อนจะลุกขึ้นแล้วหลับตานึกถึงมารดาของตน
 “แม่อวยพรหนูด้วยนะคะ ให้หนูราบรื่นกับทุกสิ่งที่กำลังจะลงมือทำ คอยมองหนูดู ข้างบนนะคะ หนูจะทำอะไรดีที่สุดค่ะ ไว้หนูจะมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ ไว้เจอกันค่ะ แม่” <div style="text-align: center;">-----------------------------------------------------------------------------</div> <div style="text-align: center;">[แบบฟอร์มถวายของ]  </div><div style="text-align: center;">ชื่อของคุณ: เพจ ยู</div><div style="text-align: center;">ของที่ถวาย: เค้กสตรอว์เบอร์รี่</div><div style="text-align: center;">เทพที่ถวายของ: เฮคาที</div><div style="text-align: center;">คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: ประโยคสุดท้าย</div></div><div style="width: 550px; height: auto; background-color: rgb(140, 146, 172); font-family: "Bai Jamjuree"; font-size: 15px; text-align: justify; line-height: 20px; box-sizing: border-box; padding: 35px;"><div style="color: rgb(50, 23, 77); text-align: right; font-style: italic;"> ✡ </div></div></div><a href="http://is.gd/rossr" style="font-family: Calibri; font-size: 4px; text-transform: uppercase; letter-spacing: 1px; opacity: .3; text-decoration: none;">(resoure)</a></center>

Ertah โพสต์ 2025-2-15 01:29:38

<center><link href="https://dl.dropbox.com/scl/fi/5lgsdrqw7ogqqccdgf9gr/antifragile.css?rlkey=g7qv1ca4t1zxymsnoeemwctp6&dl=0" rel="stylesheet"><div id="rr_anti-fragile" style="--width: 750px;--img-size: 100px;--accent: #d7c56e;--bg-color: #212121;--title-color: #000000;--text-color: #dedede;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtxt"><div class="rheader"><div class="rtitle">ERTAH BROWN</div></div>
<div>เตาไฟบูชาเทพ</div>

Feb, 14,
2025 | 6.00AM 

<div> </div>

          เพราะว่าวันนี้เนวันที่สำคัญของเธอในหลาย
ๆ อย่างเลย นั่นเลยทำให้เออต้ารีบตื่นขึ้นมาแต่เช้า และเป็นเวลาที่เช้ากว่าทุกวันด้วย
ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเช่นกัน ทั้ง ๆ ที่เธอเองก็ตื่นเช้าเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว
อาจจะเป็นความตื่นเต้นก็ได้ วันนี้เธอจะต้องไปเรียน ไปตามหาเทพ แล้วก็...
ต้องไปเดท!

          ก็วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์นี่นา
แล้วที่นี่เองก็มีกิจกรรมต่าง ๆ ด้วย ไม่แปลกเลยที่เออต้าจะเข้าร่วมด้วย
เธออยากรู้จักกันคนอื่น ๆ ดูบ้าง และเมื่อจะได้ไปเดทในวันนี้
ความตื่นเต้นที่ไม่เคยเป็นมาก่อนก็เกิดขึ้นมา จนทำให้เธอมาดีดดิ้นอยู่แบบนี้

<div>          “ รีบไปจัดการเรื่องต่าง ๆ ก่อนดีกว่า ”</div>

          ไม่ได้มีแค่เรื่องเดียวที่เธอจะต้องจัดการเสียหน่อย
เออต้าพูดเรียกสติของตัวเองก่อนที่จะรีบไปจัดการร่างกายให้พร้อมแล้วใส่เสื้อคลุมตัวหนาเดินออกจากบ้านหมายเลขเจ็ดไปอีกครั้ง
คราวนี้เธอรีบเดินตรงไปที่เตาไฟบูชาเทพเป็นสถานที่แรกเลย
มีของที่เตรียมเอาไว้สักการะคุณพ่อแล้ว
แล้วก็มีเรื่องที่อยากจะบอกอยู่เต็มไปหมดเลยด้วย

<div> </div>

          ใช้เวลาเพียงไม่นานเธอก็เดินมาถึงที่หน้าโรงอาหาร
เธอเลือกที่จะไปที่เตาไฟบูชาเทพทันที โดยไม่ได้หันไปมองที่โรงอาหารเลย
ตอนนี้มันไม่ใช่เวลาที่เธอจะต้องไปที่นั่นก่อนแล้ว
ไม่อย่างนั้นตารางที่วางเอาไว้ก็อาจจะไม่ทันการณ์ก็ได้ เธอคิดแบบนั้น

          “ วันนี้ก็มาแต่เช้าอีกแล้วค่ะ
สวัสดีนะคะคุณพ่อ ”

          คำเอ่ยทักทายไปถึงเทพอะพอลโลนั้นไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่
มันก็เป็นคำทักทายที่ลูกสาวคนหนึ่งอยากทักทายพ่อของตัวเองก็เท่านั้น ซึ่งก็ไม่ได้เหมือนคนอื่น
ๆ เท่าไหร่ และเธอก็คงไม่คิดที่จะเปลี่ยนด้วย

          “ เรื่องจะเล่าให้ฟังเยอะเลยล่ะค่ะ
”

          เป็นการเกริ่นที่ดูไม่มีที่ไปที่มามาก ๆ
แต่คิดว่าเออต้าก็แค่เพียงเอ่ยไปราวกับระบายความรู้สึกเท่านั้น คงจะไม่ได้ต้องการให้มันส่งไปถึงผู้เป็นพ่อหรอก
แต่ว่าถ้าได้ยิน ก็คงจะดีไม่น้อยเลย ถึงมันจะไม่ใช่สาระสำคัญเท่าไหร่ก็ตามที

          “ ช่วงนี้มีอะไรที่จะต้องทำเยอะมาก ๆ
มีเรียนต้องสองคาบ แล้วก็... วันนี้ฉันจะได้ไปเที่ยวที่นิวยอร์คด้วยนะคะ
จะเรียกว่าเที่ยวก็ไม่ถูกเท่าไหร่ แต่ช่างมันเถอะ ”

          การบอกกล่าวถึงตารางที่จะเกิดขึ้นกับเธอในวันนี้เป็นสิ่งที่เธอมักจะทำอยู่แล้ว
แต่ว่าคราวนี้ดูจะต่างไปหน่อยเพราะว่าเธอนั้นบอกเรื่องที่จะไปเดทด้วย
ถึงจะไม่ได้พูดไปตามตรงก็ตาม เพราะไม่รู้ว่าคนเป็นพ่ออย่างเทพอะพอลโลจะเหมือนพ่อคนอื่น
ๆ ที่เธอเคยได้ยินมาจากเพื่อน ๆ ที่เคยรู้จักกันบ้างมั้ยที่มักจะหวงลูกสาวอะไรแบบนั้น
ฉะนั้น ไม่พูดไปก็คงจะดีกว่ามาก หรือไม่ก็ไม่รู้เรื่องเองไปเลยก็ดีเหมือนกัน

          “ อ่า ใช่
วันนี้วันวาเลนไทน์ค่ะ สุขสันต์วันวาเลนไทน์ด้วยนะคะคุณพ่อ อย่าลืมบอกรักคุณแม่ด้วยล่ะ
”

          นั่นเป็นประโยคสุดท้ายที่เธอเอ่ย
ก่อนที่มือเรียวจะยกขึ้นมาสักการะเทพเจ้าอะพอลโลด้วยใจจริงอย่างที่ทำเป็นประจำ
ก่อนที่อูคูเลเล่ที่เธอเตรียมมานั้นจะถูกโยนลงกองไฟไป
คราวนี้เธอบูชาคุณพ่อที่ชอบดนตรีด้วยเครื่องดนตรีไปเลย ไม่รู้ว่าจะชอบหรือเปล่า
แต่ก็น่าจะให้ท่านได้แก้เบื่อได้บ้างล่ะมั้ง

<div> </div>

          “ ฉันต้องไปแล้วค่ะ เอาไว้จะมาเล่าให้ฟังใหม่นะคะคุณพ่อ
”

<div> </div>

<div>Ps. บูชาเทพอะพอลโล</div>

<div>[แบบฟอร์มถวายของ]</div>

ชื่อของคุณ: Ertah
Brown

<div>ของที่ถวาย: อูคูเลเล่</div>

เทพที่ถวายของ:
เทพอะพอลโล

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: ช่วงนี้มีอะไรที่จะต้องทำเยอะมาก ๆ มีเรียนต้องสองคาบ แล้วก็... วันนี้ฉันจะได้ไปเที่ยวที่นิวยอร์คด้วยนะคะ จะเรียกว่าเที่ยวก็ไม่ถูกเท่าไหร่ แต่ช่างมันเถอะ -- วันนี้วันวาเลนไทน์ค่ะ สุขสันต์วันวาเลนไทน์ด้วยนะคะคุณพ่อ อย่าลืมบอกรักคุณแม่ด้วยล่ะ

[ BELIEVER
(ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15 ]

<div class="rfooter"><img src="https://i.pinimg.com/736x/40/00/d2/4000d2b4151d200cb1ab4e4b70d8f59d.jpg"></div></div></div></div></center>

Cooper โพสต์ 2025-2-16 12:50:26

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Cooper เมื่อ 2025-2-16 13:18 <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">15/02/25 18.10 - 18.30 น.<div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">บทที่ 36<div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">คูเปอร์เงยหน้ามองท้องฟ้า แสงอาทิตย์ยังคงส่องจ้าแม้ว่าจะใกล้ย่างเข้าสู่ยามค่ำแล้วก็ตาม ท้องฟ้ายังเป็นสีฟ้าครามตัดกับกลุ่มเมฆสีทองแดงที่ระเรื่อเหมือนใครเอาพู่กันไปแต้มเล่น น่าเสียดายที่เขาไม่มีเวลามานั่งชมวิว เพราะตอนนี้มือของเขากำลังง่วนอยู่กับการงัดเอาไส้กรอกย่างออกจากห่อฟอยล์ด้วยท่าทางเคร่งขรึมราวกับมันเป็นอาวุธวิเศษของวีรบุรุษกรีกโบราณ  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จะว่าไปแล้วนี่มันผ่านมากี่เดือนแล้วกันนะที่โลกหมุนเปลี่ยนจนกลายเป็นแบบนี้ คูเปอร์ถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะหยิบกุหลาบสีทองออกจากกระเป๋าเสื้อ ความเงางามของมันสะท้อนแสงแดดเป็นประกายราวกับเป็นของล้ำค่าหายาก จริง ๆ แล้วกุหลาบนี่อาจจะล้ำค่าจริง ๆ ก็ได้ เพราะมันเป็นของขวัญที่ได้รับมาเมื่อวาน  <div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">คูเปอร์มองไส้กรอกในมือก่อนจะถอนหายใจ เอาน่า อย่างน้อยมันก็เป็นไส้กรอกที่ดี มีเครื่องเทศโรยอย่างปราณีต แถมกลิ่นหอมฉุยจนเขาเกือบจะกินมันเองไปแล้ว แต่ไม่สิ ของถวายแม่ต้องมาก่อน  <div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชายหนุ่มยกไส้กรอกขึ้นเล็กน้อย พึมพำกับตัวเองเหมือนเป็นพิธีกรรม "แม่ครับ วันนี้ผมนำของมาถวาย" แล้วควักสิ่งที่สองออกมาจากกระเป๋าเสื้อ กุหลาบสีทอง ดอกไม้ที่เขาได้มาจากวันวาเลนไทน์เมื่อวาน  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"แม่อาจจะไม่สนใจดอกไม้อะไรแบบนี้หรอก แต่ผมก็คิดว่ามันสวยดี" เขาหมุนดอกกุหลาบไปมา มองมันสะท้อนแสงไฟ<div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">คูเปอร์วางไส้กรอกกับกุหลาบลงในเตาไฟ ไฟลุกพรึ่บขึ้นมาทันที กลิ่นไส้กรอกย่างหอมฉุยขึ้นไปในอากาศ และเขาหวังว่าแม่จะรับมันไปจริง ๆ ไม่ใช่ว่าเผาเปล่า ๆ แบบเสียของ  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">  <div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"คุณแม่ครับ" คูเปอร์เอ่ยขณะก้มลงมองไส้กรอกลงในเตาไฟ ศีรษะของเขายังคงก้มต่ำในท่วงท่าเคารพ แม้ว่ารูปแบบของพิธีจะดูเป็นกันเองเสียมากกว่า "วันนี้ผมเอาของมาฝากนะครับ เป็นไส้กรอกย่างร้อน ๆ กับ... อะแฮ่ม กุหลาบทอง ไม่แน่ใจว่าคุณแม่ชอบดอกไม้ไหม แต่ผมได้มันมาหลายดอกเลยจากวาเลนไทน์เมื่อวาน"  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชายหนุ่มเงียบไปชั่วขณะ นัยน์ตาของเขาจับจ้องเปลวเพลิงที่เต้นระริกอยู่ในเตาไฟ ไส้กรอกเริ่มส่งกลิ่นหอมยั่วยวนจนเขาต้องกลืนน้ำลาย รู้สึกเสียดายเล็กน้อยที่ต้องปล่อยให้ของดีแบบนี้กลายเป็นเถ้าถ่าน แต่ก็เอาเถอะ เพื่อแม่ เขายอมได้  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"คุณแม่สบายดีไหมครับ สุขภาพดีไหม" คูเปอร์เอ่ยถามออกไป แม้ว่าจะไม่ได้คาดหวังคำตอบกลับมาอย่างเป็นรูปธรรม แต่ก็ถือว่าเป็นมารยาทของลูกที่ดี "ผมเองก็ยังอยู่ดีครับ ไม่ได้ขาดแขนขาไปไหน แค่... เอ่อ ช่วงนี้ยุ่ง ๆ หน่อย ก็รู้ ๆ กันอยู่ว่ามันมีเรื่องให้จัดการเยอะ"  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เปลวไฟลุกฮือขึ้นเล็กน้อย ราวกับเป็นสัญญาณตอบรับ ทำให้มุมปากของชายหนุ่มยกยิ้มขึ้น เขานั่งลงบนท่อนไม้ใกล้ ๆ ใช้ศอกเท้าบนเข่าพลางขยี้ท้ายทอยตัวเองอย่างครุ่นคิด  <div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชายหนุ่มกระแอมเบา ๆ ก่อนจะเริ่มต้นบทสนทนาตามแบบฉบับของเขาเอง "แม่ครับ ช่วงนี้เป็นไงบ้าง สุขภาพดีไหม? มีใครสร้างวิหารใหม่ให้หรือยัง?" เขาเอียงคอเล็กน้อย สีหน้าดูครุ่นคิด "ถ้ายังไม่มี ผมจะบอกให้เด็ก ๆ ที่ค่ายช่วยกันตั้งโครงการระดมทุนให้ดีไหมครับ? รับรองว่าหลังวิหารใหม่ของแม่จะมีห้องสมุดทันสมัย พร้อมคาเฟ่บริการฟรี แต่ก็นะเรื่องแบบนั้นน่าจะได้แค่คิด”<div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"พูดถึงเรื่องเมื่อวาน..." เขาเปรยขึ้นมาอย่างเลื่อนลอย นัยน์ตาสีอ่อนเหลือบขึ้นไปมองฟ้าโดยไม่รู้ตัว "ผมไปเข้าร่วมกิจกรรม Blind Date มาครับ กิจกรรมออกเดตแบบสุ่มน่ะ เป็นอะไรที่... ก็สนุกดี"  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจแล้วเสมองไปทางอื่น ราวกับว่าตัวเองไม่ได้กำลังจะเล่าเรื่องต่อ แต่สุดท้ายเขาก็พูดต่ออยู่ดี  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ผมเจอคน ๆ หนึ่งครับ ดูเป็นคนดีนะ อย่างน้อยก็ต่อหน้าผม" คูเปอร์หัวเราะเบา ๆ พลางยักไหล่ "ก็ไม่รู้สิ บางทีอาจจะเป็นเพราะแค่วันเดียวเลยทำให้มันดูพิเศษขึ้นมา"  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาหยิบกุหลาบสีทองอีกดอกขึ้นมา หมุนมันไปมาในมือราวกับมันเป็นกุญแจไขความคิดของตัวเอง ดอกกุหลาบที่เขานำขึ้นมาป็นของขวัญจากใครบางคน<div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"จริงสิ เมื่อวานผมเจอเทพีอะโฟร์ไดท์ด้วยครับ" น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยอารมณ์ขันปนระอาเล็กน้อย "ถึงแม้ว่าเธอจะมาปรากฏกายตอนที่ผมอยู่กับ... เอ่อ คน ๆ นั้นก็เถอะ"  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาเลือกที่จะไม่เอ่ยชื่อ และข้ามไปพูดเรื่องอื่นแทน  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ดูเหมือนเธอจะเข้าใจผิดอะไรบางอย่าง แต่ก็นะ เทพีแห่งความรักก็เป็นแบบนี้แหละ อย่างน้อยเธอก็ให้ดอกกุหลาบทองที่ผมพึ่งเผาไปให้ท่าน ยังมีอีกหลายดอกเดี๋ยวผมจะทยอยนำมาถวายนะครับ " คูเปอร์พูดพลางยกดอกไม้ในมือขึ้นชูขึ้นกับแสงอาทิตย์ มันยังคงงดงามไม่เปลี่ยนแปลง แม้ว่าเวลาจะผ่านมาทั้งวันแล้ว  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาหย่อนตัวลงนั่งอย่างสบาย ๆ พูดคุยกับเปลวเพลิงตรงหน้าไปเรื่อยเปื่อย ไม่มีเรื่องสำคัญอะไรนัก ส่วนใหญ่เป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับชีวิตประจำวัน เรื่องอาหารในค่ายที่มีแต่ของเดิม ๆ เรื่องที่เขาเจอสฟิงซ์ในเขาวงกตเมื่อวาน หรือเรื่องชีวิตคนในบ้านอะธีน่าว่าช่วงนี้เป็นยังไงกันบ้าง<div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แต่แล้วจู่ ๆ เขาก็นึกถึงบางสิ่งขึ้นมา  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ว่าแต่นะคุณแม่ ผมได้ยินมาว่าเราสามารถถวาย... เอ่อ ของที่เป็นนามธรรมให้ทวยเทพได้ด้วย?" คูเปอร์เอียงคอ นัยน์ตาของเขาฉายแววอยากรู้อยากเห็น "พวกเกียรติยศ ศรัทธา หรืออะไรแบบนั้นน่ะ ผมก็ไม่รู้หรอกว่าผมมีพอจะถวายหรือเปล่า แต่ไหน ๆ แล้วก็ลองดูหน่อยก็ไม่เสียหาย"  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะตั้งสมาธิ สูดลมหายใจเข้าเต็มปอด แล้วเอื้อนเอ่ยบทกลอนที่เขาเตรียมมา  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">{โอ้อะธีน่าผู้กล้าแกร่งเกริกไกร  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ทรงอำไพเดชาธิปัตย์ศรี  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เปี่ยมปัญญากล้าหาญปานฤทธี  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เป็นศักดิ์ศรีแห่งนครนิรันดร  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เกราะเรืองรองส่องพรายประกายพรึก  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">หอกระพึกฤทธาล้ำเกินสังหรณ์  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ดังเพลิงทองส่องฟ้าสุธากร  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เผด็จรอนพาลภัยให้มลาย  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">พระเนตรคมกลมกลืนดังผืนฟ้า  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ส่องนำพาผองชนพ้นละหาย  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เมตตาทรงปกเกศประเทศพราย  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">สรรพ์เวไนยสุขสันต์นิรันดร  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ขอข้าน้อมชีวาบูชิต  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ด้วยดวงจิตจงรักสมัครสมร  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ถวายน้อมศรัทธาบริสุทธิ์จร  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ตราบแสงสูรย์เรืองรางมิหวนคืน}  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">‘ขอเกียรติยศแลศรัทธาแด่เทพีอะธีน่า’  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาลืมตาขึ้นเมื่อจบบท เปลวไฟยังคงเต้นระยิบระยับเช่นเดิม ไม่มีสัญญาณบอกใบ้อะไรเป็นพิเศษ คูเปอร์กระพริบตา สูดหายใจลึกแล้วพยักหน้ากับตัวเอง  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ก็ไม่รู้ว่าทำถูกไหมนะ แต่ก็ลองทำไปแล้ว"  <div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขายืดตัวขึ้นก่อนจะโค้งคำนับให้เตาไฟ ร่ำลาอย่างเงียบ ๆ แล้วหมุนตัวเดินจากมา มือยังคงกำดอกกุหลาบสีทองไว้หลวม ๆ ขณะก้าวออกจากบริเวณนั้น มุ่งหน้าไปยังจุดหมายถัดไป<div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">[แบบฟอร์มถวายของ]<div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชื่อของคุณ: Cooper Jones <div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ของที่ถวาย: ไส้กรอกย่าง, กุหลาบสีทอง <div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เทพที่ถวายของ: อะธีน่า<div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: (ในโรลเพลย์)<div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">  <div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ข้า คูเปอร์ โจนส์ ขอมอบศรัทธาต่อเหล่าเทพ แก่ เทพี อะธีน่า เทพีแห่งปัญญาและสงคราม<div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จำนวนศรัทธาที่มอบให้: 1000<div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ข้า คูเปอร์ โจนส์ ขอถวายเกียรติยศแก่เหล่าเทพ แก่เทพี อะธีน่า เทพีแห่งปัญญาและสงคราม<div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จำนวนเกียรติยศที่มอบให้: 2000<div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ โบนัสความโปรดปราน +15<div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">BELIEVER โบนัสความโปรดปราน +15<div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เมื่อนำกุหลาบทองไปบูชาเหล่าเทพ จะได้ความโปรดปราน+50<div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div>

Robin โพสต์ 2025-2-17 02:02:16

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Robin เมื่อ 2025-2-17 11:06 <link rel="stylesheet" href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Sofia">
<style>
/* Outside box and bg*/
#boxProfile {
 border: 1px dashed #fff;
 border-radius: 10px;
 padding: 0px;
 box-shadow: 0px 0px 10px rgba(0, 0, 0, 0);
}
.header {
text-align: center;
 font-family: "Sofia", sans-serif;
 font-size: 60px;
 color: #a1887f;

}
.sub-header {
text-align: center;
font-family: "Cordia New";
font-size: 30px;
color: #C0C0C0;
 margin-top: 5px;
 font-style: italic;
 margin-right: -300px;
}
.center-divider {
 text-align: center;
 color: #CDCDCD; /* Font color */
 font-family: "Cordia New";
 font-size: 22px;
 margin-top: -20px;
}
.text {
 text-align: left;
 color: #808080; /* Font color */
 font-family: "Cordia New";
 font-size: 22px;
}
.w3-container {
padding-bottom: 20px; /* Adjust the value as needed */
}
.button-container {
 text-align: center;
 margin-top: 20px;
}
.button {
 font-family: "Sofia", sans-serif;
 font-size: 10px;
 color: #a1887f;
 border-radius: 5px;
 border: 1px dashed #fff;
 cursor: pointer;
 background-color: #fff;
 text-decoration: none;
 padding: 5px 10px;
 transition: box-shadow 0.3s;
}
.button:hover {
 box-shadow: 0 0 5px rgba(0, 0, 0, 0.3);
}
.separator {
 color: #CDCDCD;
 font-family: "Cordia New";
 font-size: 22px;
 margin: 10px 0;
}
</style>

<div id="boxProfile" style="background-image: url('https://i.imgur.com/OEBWwYm.jpeg')" ;="">
 
<div align="center">
<div class="w3-container header" style="width:60%">XII</div><div class="w3-container header" style="width:60%">Date : 05 Jan 2025 02.45 AM</div>
 <div class="button-container">
 <a href="https://percyjackson.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&goto=findpost&ptid=73&pid=4837" class="button w3-hover-shadow" =""=""><< prev
 |
 </a><a href="" class="button w3-hover-shadow">next >></a>
 </div>
 
 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 <div class="w3-container text" style="width:80%"> <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">ทุกอย่างยังคงไร้สีสันราวกับถูกมองผ่านกล้องอินฟราเรด แต่คราวนี้มุมมองของโรบินกว้างขึ้น โทรศัพท์เครื่องนั้นยังอยู่ แต่ไม่ได้ถูกทิ้งให้สั่นอย่างโดดเดี่ยวในความมืดอีกต่อไป มันอยู่ในมือของใครบางคน<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">ไม่สิ…<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> หลายคน<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">และเธอก็ดูออกได้ทันทีว่าเป็นแก๊งนักเลงข้างถนน บางคนสวมเสื้อแจ็กเก็ตเก่ากับรองเท้าผ้าใบขาดๆ ในขณะที่อีกสองสามคนสวมเสื้อกล้ามกับกางเกงยีนส์แบบไม่ได้ตั้งใจเท่ ที่บริสเบนเราเรียกพวกเขาว่า<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">ไบกี้<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> แต่มองยังไงก็ไม่เห็นมอเตอร์ไซค์จอดอยู่แถวนี้สักคัน เพราะฉะนั้นเธอจึงสรุปเอาเองว่าคนพวกนี้น่าจะเป็นพวกนักเลงแถวชิคาโก้หรือไม่ก็แอลเอที่พยายามจะเลียนแบบไอดอลของตัวเองจากหนังดังยุคแปดศูนย์เสียมากกว่า<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">พวกนักเลงกำลังยืนมุงรอบโทรศัพท์ที่มีเสาอากาศยืดยาว เสียงกุกกักดังขึ้นเป็นระยะขณะที่พวกเขาส่งโทรศัพท์เวียนกันเป็นทอดๆ เหมือนกำลังเล่นเกมผลัดไม้ ตากลมปูดโปนราวสิบคู่จ้องหน้าจอราวกับไม่เคยจับสมาร์ทโฟนมาก่อนในชีวิต พลางกดปุ่มต่างๆ แบบมั่วซั่วเหมือนเด็กข้างถนนที่เจอเครื่องเกมเก่าๆ แล้วพยายามเล่น<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ทำไมมันสั่นอยู่อย่างงี้วะ!?” นักเลงคนหนึ่งเขย่าตัวเครื่องแรงๆ ด้วยความหงุดหงิด<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“เอามานี่!” อีกคนคว้ามันมาถือ “ข้าลองกดไอ้นี่แล้ว! เอ๊ะ—ไม่ใช่ปุ่มนี้เหรอ!?” เสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้นเมื่อเจ้าตัวที่ทำอวดดีกดพลาด<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“บ้าชิบ! ใครมันส่งอะไรมาตลอดเวลาเนี่ย!”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เสียงแหลมเล็กขัดกันไปมา ในทุกจังหวะที่ใครคนหนึ่งกดจอแล้วโทรศัพท์ส่งเสียงแจ้งเตือน พวกเขาจะสบถหรือขู่ฟ่อกันเอง จนกระทั่ง…<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“อ๊าาา ข้ากดได้แล้ว!”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“พี่ใหญ่ บอกพี่ใหญ่”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เสียงเฮลั่นดังขึ้นจนผนังห้องสั่นสะเทือน รอยยิ้มเต็มไปด้วยเขี้ยวของผู้กดได้ยืดกว้างจนดูผิดธรรมชาติ แขนขาเก้งก้างของพวกเขากระโดดโลดเต้นเหมือนเด็กได้ของเล่นถูกใจ<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">โรบินร้องเยสไปกับพวกเขา แต่ก่อนที่เธอจะได้เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นต่อภาพก็ตัดมาอีกห้อง ซึ่งภายในไม่มีอะไรเลยนอกจากทีวีเก่ามากตัวหนึ่ง ขอบจอทำจากกรอบไม้หนาและตัวเครื่องใช้ปุ่มหมุนแบบโบราณ มันถูกเปิดทิ้งไว้พร้อมกำลังแสดงภาพข่าวจากรายการซีเอนเอนซึ่งดูไม่เข้ากันเลย<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">‘...สถานการณ์โรคระบาดกำลังทวีความรุนแรงขึ้น มีรายงานผู้ติดเชื้อเพิ่มขึ้นเป็นจำนวน–’<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">ภาพบนหน้าจอกระพริบวูบวาบจนฟังไม่ได้ศัพท์ ในทีแรกเธอเข้าใจว่าตัวเองตัวเล็กลง แต่เปล่าเลย ร่างของเธอค่อยๆ ขยับไปข้างหน้าจนคล้ายจะถูกดูดเข้าไปในจอ ผู้ประกาศข่าวพูดประโยคสุดท้ายก่อนที่เธอจะโดนกลืนเข้าไปทั้งร่าง<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">‘...ทางการเตือนให้ประชาชนระวังตัวและงดเดินทางออกนอกพื้นที่โดยไม่จำเป็น…’<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> แล้วโรบินก็ตื่น แน่นอนว่าเธอตกเตียง<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เธอครางออกมาอย่างมึนงงด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะเหลือบมองนาฬิกา <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เวลายังไม่ตีสามดีเลยด้วยซ้ำ… <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">โรบินกลับมานอนอยู่ในบ้านหมายเลขสิบเอ็ดตั้งแต่เมื่อไหร่ได้ยังไงไม่รู้ อาจจะเป็นทิปตาหรือสไคลล่าที่พาเธอมาส่ง ไว้เดี๋ยวเช้ากว่านี้ก่อนถึงค่อยไปขอบคุณทั้งคู่เสียหน่อย<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">แต่ตอนนี้คือเธอไม่ชอบใจเลยที่ไอ้อาการบ้าๆ นี่มันกลับมาอีกครั้ง หลังจากหายไปนานเกือบปี แถมคราวนี้กินเวลาไปหลายชั่วโมงเสียด้วย<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">โรบินคว้าโทรศัพท์มากดหาข้อมูลอะไรก็ได้ที่เกี่ยวกับการฝันซ้ำๆ ในเรื่องเดิมๆ ผลลัพธ์ที่ได้ล้วนบอกไปในแนวเดียวกัน…ความเครียด ผลข้างเคียงของยา หรือแม้แต่ความทรงจำที่ฝังใจ<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">แต่ทุกข้อนั้นไม่น่าใช่เธอเลยสักนิด<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เธอไม่เคยข้องเกี่ยวกับพวกนักเลง แล้วก็ไม่เคยเห็นโทรศัพท์เครื่องนั้นที่โผล่มาในความฝันถึงสองครั้งสองครา แต่โอเค อาจจะมีบ้างที่เธอเครียด แต่ก็ไม่ได้เป็นเรื่องเครียดใหญ่โตเท่ามนุษย์กึ่งเทพคนอื่นที่ต้องรับมือกับเรื่องยุ่งยากทุกวันอีกเหมือนกัน<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">คิดมากไปก็ทำเอาตื่นเต็มตาเข้าจนได้ โรบินรู้ตัวดีว่าคงหลับไม่ลงอีกแล้ว เธอจึงตัดสินใจลุกขึ้นไปหยิบแจ็กเก็ตที่พาดอยู่บนพนักเก้าอี้ ซึ่งนั่นก็ทำให้เห็นว่ามียาเม็ดเล็กๆ กับขวดน้ำวางอยู่บนโต๊ะพร้อมกระดาษโน๊ตแผ่นเล็กเขียนด้วยลายมือหวัดๆ<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เธอมองมันครู่หนึ่ง ก่อนมุมปากจะยกขึ้นเล็กน้อย ดูเหมือนคนที่บ้านพักจะเข้าใจว่าเธอเป็นลมเพราะอากาศร้อน <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">ดีเหมือนกัน… อย่างน้อยก็ไม่ต้องคอยตอบคำถามให้วุ่นวาย <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">แม้ท้องฟ้าจะสว่างจ้าเหมือนยามบ่าย แต่ที่หน้าเตาไฟขนาดใหญ่พอๆ กับรถบ้านสักคันตรงกลางลานในเวลานี้กลับไร้ซึ่งผู้คน<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">โรบินหยิบฟืนแท่งหนึ่งโยนเข้ากองไฟแล้วทรุดตัวนั่งลงบนฐานหินเย็นเฉียบ เปลวไฟในเตาโหมกระพืออย่างเกียจคร้าน ขับไล่ความหนาวออกไปเพียงเล็กน้อย<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“หนูเคยคิดว่าถ้าเริ่มเชื่อในเทพเจ้าแล้วอะไรๆ จะง่ายขึ้นเสียอีก” เธอพึมพัม ก่อนจะส่งเฟรนช์ฟรายชิ้นหนึ่งเข้ากองเพลิง ทันทีที่แตะลงบนถ่านร้อน กลิ่นหอมอ่อนๆ… เหมือนกลิ่นเครื่องหนังผสมกับความสดชื่นจากไม้สนและน้ำมันโรสแมรี่ก็ลอยเข้าจมูก ตามมาด้วยควันบางเบาที่พริ้วขึ้นสู่ฟากฟ้า<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“คือมันก็เริ่มง่ายขึ้นแหละ หนูหมายถึงตอนนี้หนูรู้แล้วว่าตัวเองเป็นใคร” เธอเริ่มพูดคนเดียวอีกครั้งราวกับคนบ้า ก่อนจะส่งมันฝรั่งทอดอีกชิ้นเข้ากองไฟ คราวนี้เป็นกลิ่นช็อกโกแลตร้อน ทั้งที่มันควรเป็นกลิ่นน้ำมันทอดซะมากกว่า<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เธอเลิกตั้งคำถามไปนานแล้วว่าอาหารพวกนี้ส่งกลิ่นที่หลากหลายแต่เข้ากันได้ดีออกมาได้ยังไง มีคนเคยบอกว่าเทพเจ้าดำรงอยู่ได้ด้วยกลิ่นอาหารไหม้ ตอนนั้นเธอคิดว่าไร้สาระสิ้นดี แต่ตอนนี้… ก็คิดว่าเริ่มเข้าใจขึ้นมานิดหน่อย ความหอมหวานกับพลังที่แท้จริงของมันอาจไม่ได้มาจากตัวอาหาร แต่เป็นความอบอุ่นลึกซึ้งจากการถูกเคารพบูชา และเมื่อได้สัมผัสถึงสิ่งนั้นมันก็ช่วยให้จิตใจปลอดโปร่งขึ้นมาได้จริงๆ<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ประหลาดใจล่ะสิที่วันนี้หนูตั้งใจจะมาคุยกับคุณ” เสียงไฟแตกเปรี๊ยะดังเป็นระยะขณะที่เปลวเพลิงไล้เลียผิวไม้ ราวกับกำลังพึมพัมตอบรับถ้อยคำของเธอ “คือมันก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่จริงๆ แหละ แต่เอาเถอะ…หนูรู้ว่าเทพเจ้าน่าจะชอบเห็นมนุษย์แสดงออกเหมือนอยู่ในรายการเรียลลิตี้หน่อยๆ ถูกมะ?”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เธอหยิบมันฝรั่งทอดโยนเข้าไปอีกชิ้น<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“แล้วต้องรออะไรอีกไหมนะ? อ้อ! ภารกิจพิเศษใช่ไหม? หนูต้องปีนเขา ล่าปีศาจ หรือทำอะไรที่ดูเป็นวีรกรรมหน่อยใช่ไหม? หรือบางที…แค่ทำให้เฟรนช์ฟรายไหม้จนได้กลิ่นที่คุณพอใจก็น่าจะพอแล้ว?”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">โรบินถอนหายใจ ยกมือขึ้นเสยผมพลางจ้องมองมองเปลวไฟที่ลุกไหม้อยู่ตรงหน้า<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“แต่แค่นี้ยังไม่มากพออีกหรอคะ หนูกลับมาทำไมกัน…กลับมาได้ยังไง หนูควรตายไปเมื่อร้อยปีก่อนแล้วไม่ใช่เหรอ?”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">ไม่มีคำตอบ ความเงียบสงัดยังคงดำเนินต่อไป<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“อาจจะยากเกินไป งั้นเปลี่ยนเรื่องก็ได้…” มันฝรั่งทอดอีกชิ้นถูกโยนเข้าปากแทนที่จะกลายเป็นกองฟืน “หนูทำงานให้คุณดี. อยู่นะ เดดาลัสก็ด้วย ไม่มีคำชมอะไรเลยเหรอคะ? ไม่ต้องรางวัลหรอก เอาแค่ <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">‘เก่งมาก’<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> หรือ <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">‘ดีมาก’<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> ก็น่าจะพอถูไถอยู่ ถ้าแม่ยังอยู่หนูว่าเธอน่าจะพูดอะไรแบบนี้แน่ๆ ว่าแต่…คุณเคยเจอเธอบ้างรึเปล่า เธอเป็นยังไงบ้างคะ?”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">โรบินหัวเราะเบาๆ กับตัวเอง เขาจะจำคนที่ตายไปนานแล้วได้ยังไงล่ะ ขนาดเธอเองเมื่อตื่นจากฝัน ก็แทบจะจำเสียงอ่อนโยนนั้นไม่ได้แล้วด้วยซ้ำ<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“อ้อ เฮคาที…” โรบินเปรยขึ้นเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ล่าสุดที่แว้บเข้ามาในหัว ลมหายใจกลายเป็นไอขาวจางๆ “ไม่นานมานี้หนูเจอเทพีน่าขนลุกคนนั้น เธอบอกหนูเรื่องพลังของตัวเอง นั่นเป็นครั้งแรกเลยนะที่หนูรู้ว่าคุณก็เฝ้ามองอยู่เหมือนกัน ขอบคุณค่ะ ขอบคุณที่…เอ่อ…ไม่รู้เหมือนกันว่าคุณช่วยหรือทำให้เรื่องวุ่นวายขึ้นกว่าเดิมกันแน่”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เธอเหยียดขาออกไปข้างหน้าแล้วโยนมันฝรั่งทอดอีกชิ้นเข้ากองไฟ “แต่เจ๋งดีนะคะ อย่างน้อยถ้าเจออสุรกายหนูคงวิ่งเร็วขึ้น แต่คุณมีอะไรเจ๋งๆ กว่านี้ไหมคะ?” โรบินเลิกคิ้วขึ้น ตั้งคำถามกับกองไฟแม้รู้ว่าอีกฝ่ายไม่มีวันตอบ “แบบ…ฟ้าผ่าใส่ศัตรูเปรี้ยงเดียวเหมือนเด็กบ้านหมายเลขหนึ่ง หรือคาถาเวทมนตร์เท่ๆ อะไรทำนองนั้น หนูจะได้กลับไปใช้ชีวิตปกติแบบไม่ต้องกลัวสักที”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เธอเงียบไปครู่หนึ่ง ดวงตาสะท้อนเปลวไฟไหวระริก<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ตอนนี้หนูนอนไม่หลับแหละ…” เธอพึมพัมเสียงเบา ไม่ชอบเลยที่สุดท้ายต้องพูดสิ่งที่อยู่ในใจออกมาจริงๆ “แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงนึกถึงคุณขึ้นมา ทั้งๆ ที่ในฝันก็ไม่มีอะไรเกี่ยวกับเราสองคนด้วยซ้ำ” เธอหยิบก้อนหินเล็กๆ ขึ้นมากลิ้งเล่นบนฝ่ามือ “อาจจะเป็นเพราะอ่านบันทึกอสุรกายมากไป จนเอาไปเก็บมาคิดเป็นตุเป็นตะ”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เธอเอนหลังพิงกับหินเย็นๆ พลางเงยหน้ามองท้องฟ้า “เฮอร์มีส… พี่คาสึฮะเคยบอกหนูว่าเวลามีเรื่องไม่สบายใจ พี่เขาก็ทำแบบนี้เหมือนกัน คือหนูก็สงสัยนะ ทั้งที่คุณไม่ตอบด้วยซ้ำ แบบนี้มันจะช่วยให้สบายใจขึ้นได้ยังไง”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“เอาเถอะ บ่นไป คุณก็คงไม่มาหรอก คุณคงมีอะไรแบบ <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">‘เรื่องยุ่งๆ ของเทพเจ้า’<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> ให้จัดการอีกเยอะ” เธอโยนหินในมือออกไป มันกระทบพื้นดัง<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">แกร๊ก<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“เธอควรจะไปปรึกษาผู้หยั่งรู้นะ” เสียงปริศนาดังขึ้นจากทางด้านหลัง<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">โรบินสะดุ้งเฮือก มือเอื้อมคว้าดาบที่เหน็บอยู่ข้างเอวแต่ก็พบเพียงความว่างเปล่า เธอรีบออกมาจนไม่ได้หยิบอาวุธติดมาสักชิ้นนอกจากจานใส่เฟรนช์ฟราย…บ้าที่สุด<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เสียงกีบเท้าเขี่ยหินที่เพิ่งถูกโยนทิ้งไปดังขึ้นเบาๆ ก่อนที่เงาร่างนั้นจะเดินออกมาจากหลังเตาไฟ เบย์ สโตนบรูค ยืนกอดอกอยู่ไม่ไกล เขาสวมเพียงกางเกงยีนส์ตัวเก่า เผยให้เห็นร่างกายกำยำเต็มไปด้วยมัดกล้าม ทั้งที่อากาศหนาวจับจิตแต่อีกฝ่ายกลับไม่สะทกท้านคิดหยิบเสื้อขึ้นมาสวมแม้แต่นิด<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“เบย์?” เธอขมวดคิ้ว “โค้ชไม่นอนเหรอคะ?”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“เธอก็เหมือนกัน” เบย์ยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ก่อนทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ เธอ ใบหูแพะกระตุกเล็กน้อยเมื่อสายลมเย็นพัดผ่าน<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“แล้วได้ยินไปถึงไหนกัน?”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เบย์ยักไหล่ “แค่ตอนที่เธอพูดถึงคำว่าฝัน”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">โรบินเบ้ปาก พลันไหล่สองข้างก็ห่อลงเล็กน้อย “มันก็แค่ฝัน หนูก็ฝันบ่อย มันไร้สาระค่ะถ้าจะทำให้มันกลายเป็นเรื่องใหญ่”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เซเทอร์กร้านโลกถอนหายใจ เขาหยิบเฟรนช์ฟรายเข้าปากอย่างวิสาสะ สายตาจับจ้องเธอราวกับพยายามมองทะลุความคิดเข้ามาจนเธอต้องหลบสายตา<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ฝันของเด็กอย่างพวกเธอไม่เคยเป็นเรื่องเล็กหรอก สาวน้อย” เสียงของเขาเข้มขึ้น “เธอคิดว่าเป็นแค่เรื่องบังเอิญจริงเหรอ?”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">โรบินไม่ตอบ เธอเม้มริมฝีปากแน่นพลางยกเข่าขึ้นมากอดตัวเอง ความเย็นที่เคยพัดผ่านเมื่อครู่ดูเหมือนจะเย็นขึ้นกว่าเดิมจากแรงกดดันในน้ำเสียงของเบย์ที่มากกว่าปกติ<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เซเทอร์ย่อตัวลงจนใบหน้าของเขาอยู่ระดับเดียวกับเธอ ดวงตาสีน้ำตาลเข้มคู่นั้นมองตรงมา “เธอเคยไปหาผู้หยั่งรู้หรือยัง?”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ไม่เคย…ค่ะ”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เบย์พยักหน้าเหมือนกับว่าเขาคาดไว้อยู่แล้ว “งั้นก็ถึงเวลาแล้วล่ะ”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ทำไมต้องเป็นตอนนี้ด้วยคะ?” โรบินโพล่งขึ้น “อาทิตย์หน้าหนูก็จะเปิดเทอมแล้ว หนูยังไม่อยากทำตัวเด่นขาดเรียนตั้งแต่เทอมแรกของโรงเรียนใหม่นะคะ แล้วอีกอย่าง หนูใช้ชีวิตมาตั้งนานโดยไม่ต้องไปหาผู้หยั่งรู้ แล้วทำไม—”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“เพราะเธอเริ่มถามคำถามที่ไม่มีใครตอบได้” เบย์ขัดเสียงเข้ม “และในโลกของพวกเรา ถ้าเธอไม่รีบหาคำตอบเอง คำตอบมันจะหาตัวเธอแทน”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">โรบินกลืนน้ำลาย ความหมายที่ซ่อนอยู่ในคำพูดของเบย์ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจ <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เซเทอร์ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนจะยื่นมือมาทางเธอ “ลุกขึ้น โรบิน”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เธอมองมือของเขา ก่อนจะเงยหน้ามองใบหน้าดุดันที่เธอคุ้นเคย <span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">โรบินไม่เคยเห็นโค้ชในมุมนี้ เพราะเขามักจะเฮฮาตลอดตอนที่เจอกันในสนามวอลเล่ย์บอลชายหาด อ้อ…อาจจะยกเว้นพวกนักเรียนในวิชาหอกมีด ถ้าข่าวลือที่ได้ยินมาไม่ผิด ไม่แน่ว่านี่อาจจะเป็นสีหน้าปกติหากมีใครทำพลาดระหว่างฝึกก็ได้ เขาดูพร้อมจะตะโกนหรือสั่งให้นักเรียนวิ่งรอบสนามจนขาแทบหลุด แต่สิ่งหนึ่งที่เธอแน่ใจคือโค้ชจอมโหดคนนี้ไม่เคยโกหก<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">โรบินยื่นมือไปจับมือข้างนั้นที่ยื่นมา และเบย์ก็ดึงเธอขึ้นยืน<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“โอเค…” เธอเทเฟรนช์ฟรายที่เหลืออยู่ทั้งหมดเข้ากองไฟ “แต่ถ้าผู้หยั่งรู้พูดอะไรเพี้ยนๆ หนูจะโทษคุณ”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:#ffffff;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เบย์หัวเราะหึๆ ก่อนจะเดินนำไป “ฉันรอฟังอยู่”<span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> </div>
 
 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Summary 1. มอบเฟรนช์ฟรายให้เฮอร์มีส  2. HEROES : โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +25 </div>
</div>

Feria โพสต์ 2025-2-17 15:11:16

<center><link href="https://dl.dropbox.com/s/rzk46q4oyydu95e/sour%20grapes.css" rel="stylesheet"><div id="rr_sour-grapes" style="--width: 600px; --accent: #F7D098; --accent-text: #fff; --bg-color: #630A10; --border-color: #7E8A97; --text-color: #dadada; --font-size: 12px;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rheader">
ถวายของแด่ท่านพ่อ วาเลนไทน์ อีดิทชั่น
</div><div class="rtxt">
ย้อนเวลา 14 กุมภา 68 21:00 น. 
หลังจากแยกทางกับพี่รีเบคก้าคู่ไบลน์เดตของเธอที่พึ่งไปเที่ยวด้วยกันนะจนหน่ำใจทั้งวันที่กองไฟเฮสเทียเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เฟเรียก็ได้มุ่งหน้ามายังเตาไฟบูชาเทพเพื่อมอบของขวัญวันวาเลนไทน์ให้กับคนคนหนึ่งที่เธอไม่มีวันลืมที่จะให้เป็นอันขาด นั่นก็คือท่านพ่อฮิปนอสของเธอนั่นเอง เธอพึ่งได้รับดอกกุหลาบสีทองมาด้วยนี่นา ถวายให้พ่อไปดีกว่า ว่าแล้วเธอก็เอาดอกกุหลาบสีทองที่อยู่ในกระเป๋าออกมาวางไว้หน้าเตาผิงก่อนที่จะระลึกถึงเทพฮิปนอส เทพแห่งการนิทราผู้ซึ่งเป็นบิดาของตน เอาไว้ในใจ ก่อนจะโยนกุหลาบสีทองใส่เตาผิงไฟลงไปราวกับเป็นเรื่องปกติที่ทำเป็นประจำอยู่แล้ว 
“ท่านพ่อคะ เฟเรียเองค่ะ สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะคะท่านพ่อ วันนี้หนูได้ไปร่วมกิจกรรมไบลน์เดตมาด้วยนะคะ คู่ของหนูเป็นพี่รีเบคก้า จากบ้านไทคีด้วยล่ะ ถึงพวกเราจะเป็นคู่เดตเพศเดียวกัน แต่การได้ไปเที่ยวที่อควาเรียมด้วยกันมันก็สนุกมาก ๆ เลยค่ะ ท่านพ่อรู้ไหมคะ พี่เขาสอนวิชาภาษากรีกในค่ายแถมเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนที่หนูเรียนอยู่ด้วยล่ะนะคะ บังเอิญจริง ๆ แล้วดันเป็นคลาสที่หนูไม่เคยเข้าเรียนเลยสักครั้งเลยนี่สิมันก็แปลก ๆ นิด ๆ ล่ะนะคะ ก็ช่วงหลังหนูพึ่งว่างนี่นา แถมภาษากรีกดันมีคลาสแต่วันธรรมดาด้วยจะให้ไปเรียนบ่อย ๆ ก็ไม่ได้ด้วย จะว่าไปหนูก็อยากฟังเรื่องราวความรักของท่านพ่อเหมือนกันนะคะนี่ กับแม่ของพวกท่านพี่มอร์เฟียร์ก็ได้ค่ะ” 
เธอเอ่ยกับเตาผิงไฟราวกับพูดกับพ่อตัวเองตรง ๆ อย่างออกรสออกชาติพลางนึกถึงว่าความรักของท่านพ่อจะเป็นแบบไหนกันนะ แม่ของพวกท่านพี่จะเป็นคนแบบไหนกันนะ แล้วพบรักกันได้ไงนะ ถึงเธอจะรู้ว่าอย่าหวังความปกติในความรักของเหล่าเทพอยู่แล้วก็เถอะนะ เธอคิดอยู่ในใจก่อนที่จะลุกขึ้นจากหน้าเตาผิงไฟ แล้วเดินทางกลับบ้านหมายเลข 15 บ้านฮิปนอสของเธอทันที เพื่อที่จะไปอาบน้ำแต่งตัวเข้านอนพักผ่อนจากความเหนื่อยล้าจากการไปเดตมาทั้งวันนี้ ไม่ต้องแปลกใจเลยนะนี่ว่ากลับไปหัวถึงหมอนคงจะหลับเป็นตายแน่นอนเลย 

แบบฟอร์มถวายของ] 

ชื่อของคุณ: เฟเรีย เฮย์ส 

ของที่ถวาย: กุหลาบสีทอง 

เทพที่ถวายของ: ฮิปนอส 

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: ประโยคสีส้มทั้งหมด 

HEROES (วีรบุรุษผู้โปรดปราน) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +25 

</div><div class="rfooter"></div></div></div></center>

Cooper โพสต์ 2025-2-17 22:26:40

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Cooper เมื่อ 2025-2-17 22:42 


<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Activity Form</title>
<style>
 body {
 font-family: Arial, sans-serif;
 }
 .form-container {
 max-width: 850px;
 margin: 0 auto;
 padding: 20px;
 border: 1px solid #ccc;
 border-radius: 10px;
 }
 label {
 font-weight: bold;
 margin-top: 10px;
 display: block;
 }
 input, select, textarea {
 width: 100%;
 padding: 8px;
 margin-top: 5px;
 margin-bottom: 15px;
 border: 1px solid #ccc;
 border-radius: 5px;
 }
 button {
 background-color: #007BFF;
 color: #fff;
 border: none;
 padding: 10px 15px;
 border-radius: 5px;
 cursor: pointer;
 }
 button:hover {
 background-color: #0056b3;
 }
</style>

<div class="form-container">
 <h1 id="title" style="margin-top: 8px; margin-bottom: 8px; text-align: center;"><div style="margin: 0px; padding: 0px; overflow-wrap: break-word; text-align: center;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">16/02/25 6.30 - 7.00 น. <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">บทที่ 37 <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ในช่วงเช้าของวันหนึ่งที่ไร้ซึ่งกิจกรรมใดๆ เป็นพิเศษ ท้องฟ้าโปร่งไร้เมฆ แสงแดดอาบไล้ทั่วค่ายฮาล์ฟบลัด ส่งกลิ่นอายของวันธรรมดาที่ไม่มีปีศาจบุก ไม่มีการฝึกหนักๆ และไม่มีวีรกรรมบ้าระห่ำอะไรให้ทำ แน่นอนว่ามันน่าจะเป็นสิ่งที่เด็กค่ายควรจะดีใจ แต่คูเปอร์กลับถอนหายใจ  <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาเดินทอดน่องมาตามทางเดินที่ทอดยาวผ่านสนามฝึก ก่อนจะวกเข้าสู่เขตโรงอาหารที่ยังคงมีผู้คนบางตา นักรบครึ่งเทพหลายคนคงออกไปทำภารกิจ บางคนก็หลบไปพักผ่อน ส่วนคนที่เหลือ…ก็คงมีชีวิตที่เต็มไปด้วย ‘คอนเทนต์’ มากกว่าเขาในตอนนี้  <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“เฮ้อ…” คูเปอร์พึมพำ เขาไม่รู้ว่าตัวเองกำลังเบื่อหรือว่าคิดมากเกินไปกันแน่   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">มือข้างหนึ่งถือกล่องเค้กสตรอว์เบอร์รี่ ขณะที่อีกข้างล้วงอยู่ในกระเป๋าแจ็กเก็ตตัวเก่ง เส้นผมสีเข้มของเขาปลิวไหวไปตามสายลม ขณะที่รองเท้าผ้าใบคู่ใจพาเขาเดินไปยังจุดหมาย เตาไฟบูชาเทพ   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">บริเวณนี้ค่อนข้างเงียบ มีเพียงเสียงของกิ่งไม้ที่ไหวกระทบกันเบาๆ และเสียงเปลวเพลิงที่แตกเปรี๊ยะเป็นจังหวะเมื่อมันเผาไหม้ฟืนกองใหญ่ คูเปอร์มองไฟที่ลุกโชนนั้นนิ่งๆ ก่อนจะก้าวเข้าไปใกล้   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“เอาล่ะ…” เขาเปิดฝากล่องเค้ก กลิ่นหอมหวานของเนื้อเค้กและครีมสดลอยขึ้นมาแตะจมูก ทำเอาเขาอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"สวัสดีครับแม่" เขาเอ่ยขึ้นมาในที่สุด "ไม่รู้แม่จะฟังอยู่รึเปล่า แต่ก็หวังว่าเค้กจะถูกใจนะ ผมเลือกอันที่ดูดีที่สุดในร้านเลย"<div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"> </div><span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“แม่รู้ใช่ไหมครับว่ามันน่ากินขนาดไหน” เขาพูดขึ้นพลางใช้ส้อมในกล่องจิ้มเนื้อเค้กขึ้นมาดู “ไม่รู้ว่าบนโอลิมปัสมีเค้กแบบนี้ไหม แต่คิดว่าแม่คงไม่ได้ลงมากินเองบ่อยๆ ใช่ไหมล่ะ”   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เงียบ ไม่มีเสียงตอบกลับ ไม่มีอะไรยืนยันว่าเขาถูกฟังอยู่ แต่นั่นไม่ใช่เรื่องใหม่ เทพเจ้ามักมีวิธีการสื่อสารในแบบของตัวเอง บางครั้งพวกท่านก็ส่งสัญญาณ บางครั้งก็ปล่อยให้เดาไปเองนั่นคือสิ่งที่เขารู้ คูเปอร์ไม่เคยรู้ว่ามันเป็นบททดสอบหรือแค่ความขี้เล่นของเหล่าเทพ แต่ก็เอาเถอะ อย่างน้อยก็ได้คุย  <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาหัวเราะในลำคอ ก่อนจะหย่อนเค้กลงไปในเตาเปลวเพลิงกลืนกินมันอย่างรวดเร็ว ครีมละลายไปกับความร้อน เนื้อเค้กที่ฟูและนุ่มกลายเป็นเถ้าถ่านในพริบตา คูเปอร์มองภาพนั้นอย่างเงียบๆ ก่อนจะหยิบกุหลาบสีทองขึ้นมา   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาพลิกดอกกุหลาบในมือเบาๆ ก่อนจะยิ้มกับตัวเองอย่างเจ้าเล่ห์ “นี่ก็เพื่อความหรูหรานะครับแม่ จะถวายของทั้งทีก็ต้องมีดอกไม้ให้เข้ากับบรรยากาศใช่ไหมล่ะ”   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">มือของเขาปล่อยดอกกุหลาบลงไป มันตกลงสู่เปลวไฟอย่างนุ่มนวล กลีบดอกไม้สีทองระยิบระยับไปชั่วครู่ก่อนจะเริ่มมอดไหม้ช้าๆ   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“เอาล่ะ ไหนๆ ก็ไม่มีอะไรจะพูดอยู่แล้ว” เขาพูดขึ้น พลางพิงแขนกับแท่นหินข้างเตาไฟ “ผมมีเรื่องมาเล่าให้ฟัง”   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาหยิบหินก้อนเล็กๆ ขึ้นมาโยนเล่นในมือ “แม่เคยได้ยินเรื่องเมืองนีออมไหมครับ”   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แน่นอนว่าไม่มีเสียงตอบรับ คูเปอร์จึงพูดต่อเอง “เมืองใหม่ในซาอุดีอาระเบีย เป็นโปรเจกต์สุดล้ำที่กำลังจะเกิดขึ้น มีพลังงานสะอาดล้วนๆมีแต่เทคโนโลยีขั้นเทพ เป็นเมืองแห่งอนาคตเลยล่ะครับ”   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาหยุดไปครู่หนึ่ง พลางเผยยิ้ม ก่อนจะเอียงศีรษะ “ฟังดูคุ้นๆ ไหมครับแม่ เหมือนเอเธนส์ตอนที่ก่อตั้งใหม่ๆ เลยใช่ไหม”   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">สายลมพัดเอื่อย เปลวไฟกระพริบไหว แต่ไม่มีเสียงตอบกลับจากสวรรค์ คูเปอร์เริ่มเอ่ยต่อ <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ผมเองก็แอบคิดว่าแม่คงอยากจะลงไปแจมการแข่งขันนี้นะ” เขาพูด “แต่ดูเหมือนว่างานนี้จะเป็นของสามเทพ เฮเฟสตัส แอรีส แล้วก็โพไซดอน”   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาเหยียดแขนขึ้นเหนือศีรษะ ก่อนจะเริ่มต้นเล่าเรื่องการแข่งขัน   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เฮเฟสตัส เทพแห่งการประดิษฐ์และโลหะ เสนอให้เมืองกลายเป็นศูนย์กลางแห่งเทคโนโลยีและนวัตกรรม แอรีส เทพแห่งสงคราม เสนอให้เมืองนี้กลายเป็นป้อมปราการที่แข็งแกร่งที่สุดในภูมิภาค และโพไซดอน เทพแห่งท้องสมุทร เสนอให้ฟื้นคืนทะเลที่เคยหายไป เปลี่ยนนีออมให้กลายเป็นเมืองแห่งวารี <div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"> </div><span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"พอได้ยินเรื่องเมืองนีออมขึ้นมา ผมก็อดคิดถึงเอเธนส์ไม่ได้..." เขาเงยหน้ามองเปลวไฟ "แม่คงจำได้ใช่ไหมครับ เมืองของแม่เองก็เคยต้องเลือกระหว่างเทพสององค์ ซึ่งตอนนั้นแม่ก็จัดเต็มไปเลย ผมยังคิดว่าในครั้งนี้แม่อาจลงสนามด้วยซ้ำ" <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาหยุดไปครู่หนึ่ง คล้ายจะรอให้เปลวไฟกระพริบเป็นสัญญาณตอบรับ แต่ก็อย่างที่คาด ไม่มีอะไรเกิดขึ้น  <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"แต่ก็เอาเถอะ ตอนนี้มีสามตัวเลือกแทน เฮเฟสตัส แอรีส แล้วก็โพไซดอน" คูเปอร์กล่าวต่อ "แต่ละคนก็มีแนวคิดที่แตกต่างกันสุดขั้ว เฮเฟสตัสอยากให้เมืองล้ำยุคไปเลย เต็มไปด้วยเทคโนโลยี หุ่นยนต์ รถยนต์ไร้คนขับ จะสร้างเมืองให้เป็นศูนย์กลางแห่งอนาคต ฟังดูไม่เลวเลยใช่ไหมครับ" <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาหยุดไปแค่ครู่เดียวก่อนจะเปลี่ยนไปเล่าอีกทาง "ส่วนแอรีส... เอาจริงๆ ผมไม่แปลกใจเลยที่เขาจะเสนอให้เปลี่ยนนีออมเป็นรัฐทหาร ถ้ามีสงครามรอบด้าน ก็สมเหตุสมผลที่อยากให้เมืองป้องกันตัวเองได้ แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าเมืองจะกลายเป็นสนามรบเต็มขั้นไปเลยหรือเปล่า"   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">คูเปอร์ถอนหายใจ <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"สุดท้ายก็โพไซดอน เขาเสนอให้คืนชีวิตให้ทะเล นำความชุ่มชื้นกลับมา ทำให้นีออมเป็นเมืองแห่งวารี ฟังดูน่าทึ่งนะครับ แม่ว่ามั้ย" คูเปอร์ยิ้มเล็กน้อย "เมืองกลางทะเลทรายที่เต็มไปด้วยน้ำ ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าถ้าเป็นจริงได้ก็คงจะเปลี่ยนโลกไปเลย"<div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"> </div><span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“มันเป็นการแข่งขันที่น่าสนใจใช่ไหมครับแม่” เขายิ้ม “อ่ะ! เดี๋ยวผมจะแต่งบทกวีสดเกี่ยวกับเรื่องนี้แม่ฟัง แต่อย่าถือสาเลยนะครับถ้าจะรู้สึกฟังแล้วแปร่งๆ”   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">คูเปอร์เคลียร์ลำคอ ก่อนจะยืนตัวตรง ยกมือขึ้นในท่าทางของนักกวี   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">   <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ณ ผืนทรายทองแห่งฟ้าเวิ้งว้าง  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แสงสุริย์ส่องสว่างกลางเวหน  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">นครใหม่ก่อร่างกลางสายลม  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แต่เทพใดจักครองศรัทธาชน?   <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เฮเฟสตัส เทพแห่งเพลิงและศิลป์  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">โลหะรินล้นแสงระยับตา  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“หากเลือกข้า เมืองนี้จะก้าวไกลเกินกว่า  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ด้วยจักรกล ปัญญา และวิทยาการ”   <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“หุ่นยนต์จะรับใช้ รถไร้คนขับจะนำทาง  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ปัญญาประดิษฐ์จักขับขานทุกก้าวย่าง  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">นีออมจะกลายเป็นเมืองแห่งแสงสว่าง  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">นครแห่งอนาคต ล้ำกาลเวลา”   แอรีส เทพสงครามผู้กร้าวแกร่ง  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">มองรอบแคว้นดั่งอัคคีไร้ปรานี  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"เจ้าจะเอาเทคโนโลยีไปทำไมในแดนนี้?  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">รอบข้างล้วนเปี่ยมด้วยศัตรูและเพลิงไฟ"   <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ข้าให้เมืองนี้เป็นรัฐทหารอันแข็งแกร่ง  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">สั่งพลแกร่งปกป้องเหนือใคร  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">หากศรัทธาเรา จะไร้ภัย  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">นีออมจักยืนหยัดกลางพายุร้าย”   <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">โพไซดอน เทพสมุทรผู้ปกครองคลื่น  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">สายลมพลิ้วปลุกฝุ่นทรายที่แห้งผา  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"เจ้าไม่อยากได้ทะเลคืนกลับมา?  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ดินแดนแห่งนี้ เคยงามนักในวันวาน"   <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ข้าจะชุบชีวิตแดนกันดารให้เขียวชอุ่ม  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ผืนน้ำจะหลั่งท่วมทั่วอาณา  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เปลี่ยนทะเลทรายให้ฟื้นคืนพสุธา  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">นีออมจะเป็นนครแห่งวารีนิรันดร์"   <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">สายลมพัดพลิ้ว เสียงเงียบงัน  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ผู้คนมองสบตากลางห้วงคิด  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เทพองค์ใดเล่าจะควรค่าผู้ศรัทธาตรึงจิต  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เพียงกาลเวลาจะเฉลย… ใครคือผู้คู่ควร"   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เมื่อสิ้นเสียงของเขา คูเปอร์ยิ้มบางๆ “แล้วแม่คิดว่าใครจะได้ไปครองล่ะครับ”   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เตาไฟเผาไหม้ทุกสิ่งจนหมด ไม่มีคำตอบ มีเพียงความเงียบที่โอบล้อม   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“เข้าใจแล้วครับ…” เขาพยักหน้า “แม่ให้คิดเองสินะ”   <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาทำความเคารพต่อเตาไฟ ก่อนจะเดินจากไป โดยทิ้งไว้เพียงเถ้าถ่านของเค้กและกุหลาบที่ถูกเผาจนกลายเป็นธุลี<span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">[แบบฟอร์มถวายของ]<span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชื่อของคุณ: Cooper Jones <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ของที่ถวาย: เค้กสตรอว์เบอร์รี่ , กุหลาบสีทอง <span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เทพที่ถวายของ: อะธีน่า<span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: (ในโรลเพลย์)<span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ โบนัสความโปรดปราน +15<span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Heroes โบนัสความโปรดปราน +25<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เมื่อนำกุหลาบทองไปบูชาเหล่าเทพ จะได้ความโปรดปราน+50</div>
</h1></div>

Cooper โพสต์ 2025-2-20 14:00:31

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Cooper เมื่อ 2025-2-20 14:02 



<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Activity Form</title>
<style>
 body {
 font-family: Arial, sans-serif;
 }
 .form-container {
 max-width: 850px;
 margin: 0 auto;
 padding: 20px;
 border: 1px solid #ccc;
 border-radius: 10px;
 }
 label {
 font-weight: bold;
 margin-top: 10px;
 display: block;
 }
 input, select, textarea {
 width: 100%;
 padding: 8px;
 margin-top: 5px;
 margin-bottom: 15px;
 border: 1px solid #ccc;
 border-radius: 5px;
 }
 button {
 background-color: #007BFF;
 color: #fff;
 border: none;
 padding: 10px 15px;
 border-radius: 5px;
 cursor: pointer;
 }
 button:hover {
 background-color: #0056b3;
 }
</style>

<div class="form-container">
 <h1 id="title" style="margin-top: 8px; margin-bottom: 8px; text-align: center;"><div style="margin: 0px; padding: 0px; overflow-wrap: break-word; font-size: large; text-align: center;"><p dir="ltr" id="docs-internal-guid-dd30b844-7fff-cdc1-6f30-234a65f5e79c" style="text-align: right; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; font-family: "Microsoft Yahei", Simsun; font-size: 12px; font-weight: 400; line-height: 1.38;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">18/02/25 10.40น. -  11.00 น.<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">บทที่ 47<div> </div><div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">คูเปอร์ยืนอยู่หน้าเตาไฟบูชาเทพ ฝ่ามือพลิกเล่นกุหลาบสีทองที่เขาถืออยู่ ดอกไม้ในมือเขาเปล่งประกายแสงอ่อน ๆ ยามต้องแดด ดูมีเสน่ห์และแปลกตากว่ากุหลาบทั่วไป  <div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"เฮ้อ..." เขาถอนหายใจเบา ๆ มองดอกไม้ในมือแล้วก็อดคิดไม่ได้ว่า นี่เราจะถวายดอกไม้อีกแล้วเหรอ?<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ถ้าหากเทพีอะธีน่ามีเวลาว่างมานั่งดูของที่เขาถวายให้ทุกครั้ง นางคงต้องคิดแล้วแน่ว่าเขาไม่มีไอเดียอะไรใหม่  แล้วจริงๆ เสื้อผ้าก็เคยถวายไปแล้ว อาหารก็ถวายแทบทุกครั้ง ส่วนดอกไม้... ช่วงนี้ก็บ่อย  <div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แต่ช่างมันเถอะ<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แม่คงไม่ใส่ใจอะไรพวกนี้หรอก... มั้ง <div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชายหนุ่มหมุนดอกกุหลาบสีทองเล่นอยู่ในมือสักพัก ก่อนจะยกมันขึ้นพิจารณาครู่หนึ่ง แล้วตัดสินใจโยนมันลงไปในเตาไฟ เปลวเพลิงลุกวูบขึ้นมาเล็กน้อยก่อนจะกลืนดอกไม้เข้าไป ไฟเปลี่ยนเป็นสีทองสว่างไสวชั่วขณะหนึ่งก่อนจะกลับคืนสู่สภาพปกติ  <div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"หวังว่าแม่จะชอบนะครับ" คูเปอร์พูดขึ้น ล้วงมือเข้ากระเป๋ากางเกงก่อนจะยืนมองเปลวไฟที่ยังคงเต้นระริกอยู่  <div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"เอาจริง ๆ ผมก็เริ่มคิดไม่ออกแล้วล่ะว่าจะเอาอะไรมาให้แม่ดี" เขาพูดพลางไหวไหล่ "แต่แม่ก็คงไม่ใช่คนที่จู้จี้เรื่องของถวายอะไรแบบนั้นหรอก ใช่ไหมครับ?"  <div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เงียบ ไม่มีเสียงตอบกลับ ซึ่งแน่นอนอยู่แล้ว  <div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">คูเปอร์ยิ้มให้กับตัวเอง ก่อนจะพูดต่อ "ผมมาที่นี่บ่อยจนชักเริ่มรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นสมาชิกเฮสเทียคลับไปแล้ว คิดดูสิ ถ้าเป็นเมื่อก่อนตอนที่ผมยังมีชีวิตเหมือนคนปกติ ชีวิตผมคงไม่มีวันมาเดินวนอยู่แถวเตาไฟแบบนี้แน่"  <div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาเว้นช่วง หรี่ตามองเปลวไฟตรงหน้าอย่างครุ่นคิด  <div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ว่าแต่แม่เถอะครับ" คูเปอร์เอนตัวพิงกับเสาหินข้างๆ อย่างเกียจคร้าน "ช่วงนี้โอลิมปัสเป็นไงบ้าง? มีข่าวอะไรสนุกๆ ไหม? หรือยังคงเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยเทพเจ้าที่ยุ่งจนไม่มีเวลาโผล่มาดูพวกเราเลย?"  <div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาหัวเราะเบา ๆ กับตัวเอง ก่อนจะเท้าคางลงกับแขนที่กอดอกอยู่ "ผมไม่รู้นะว่าแม่มองเรื่องนี้ยังไง แต่ผมว่าเทพหลายองค์นี่แปลกดีนะครับ มีพลังอำนาจล้นฟ้า ควบคุมทั้งมหาสมุทร ท้องฟ้า ใต้พิภพ แต่พอเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างเช่นทำไมไฟฟ้าในค่ายกระตุกบ่อย หรือใครกันแน่ที่เป็นคนเอานมช็อกโกแลตกล่องสุดท้ายไปจากโรงอาหาร ไม่มีใครสนใจตอบเลยสักคน"  <div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาส่ายหัว "แล้วรู้ไหมครับว่าเมื่อวานผมเพิ่งไปไชน่าทาวน์มา แล้วดันเจอวัวโคลคีสจอดเนียน ๆ อยู่ข้างรถซะอย่างนั้น ตอนแรกผมก็คิดว่ามันคงหลุดมาเอง แต่พอคิดไปคิดมา... มันเป็นไปได้ไหมว่าเทพเฮเฟตัสจะลืมปิดโรงงาน แล้วพวกมันก็เดินหลงออกมาท่ามกลางเมืองเฉยเลย?"  <div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาถอนหายใจ "อืมมม ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ๆ ก็คงไม่แปลกใจเท่าไหร่หรอก"  <div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เปลวไฟในเตาไหววูบไปเล็กน้อย คูเปอร์มองมันอย่างไม่แน่ใจ "แม่ไม่ได้โกรธใช่ไหมครับ? เอาจริง ๆ ผมก็ไม่ได้ตั้งใจจะบ่นหรอก... หรืออาจจะตั้งใจก็ไม่รู้เหมือนกัน"  <div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขายิ้มเจื่อน ก่อนจะเหยียดแขนบิดขี้เกียจ "แต่เอาเถอะ พูดไปแม่ก็คงไม่มาตอบอยู่ดี ว่าแต่... แม่ช่วยตอบอะไรผมหน่อยได้ไหมครับ? แบบส่งสัญญาณเล็กๆ น้อยๆ ก็ได้ ให้รู้ว่าแม่ฟังอยู่จริง"  <div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เงียบ มีเพียงเสียงแตกเปรี๊ยะของไม้ที่ถูกเผาในเตาไฟ  <div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ก็คิดไว้อยู่แล้วล่ะ" เขาหัวเราะเบาๆ กับตัวเอง <div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">คูเปอร์นั่งนิ่งจ้องมองไฟยังไฟในเตาผิงพลางพยามคิดหาเรื่องชวนคุยกับเทพมารดาต่อ<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"แม่รู้ไหม บางครั้งเวลาผมต่อสู้กับอสูรกาย ผมก็รู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังเล่นหนังแอ็กชันอยู่" เขาพูดติดตลก "แค่ไม่มีสแตนด์อิน ไม่มีสเปเชียลเอฟเฟกต์ แล้วก็ไม่มีผู้กำกับคอยสั่งคัต ถ้าพลาดก็คือตายจริงๆ"<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหัวเราะเบา "แม่คิดว่าถ้าผมเล่นบทนักรบในหนังฮอลลีวูด มันจะเวิร์คไหมครับ? แบบว่าผมมีประสบการณ์จริงเลยนะ”<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เงียบ ไม่มีเสียงตอบรับจากใครทั้งนั้น<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"เอาเถอะ ไม่ว่าแม่จะคิดยังไง ผมก็จะต้องออกจากค่ายใปสักวันนึง"<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขายืดตัวเต็มความสูง ถอนหายใจออกมา"แต่ตอนนี้ผมก็ยังติดอยู่ที่นี่ และก็คงต้องรับมือกับอสูรกายไปก่อน"<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาหยิบหินก้อนเล็ก ๆ จากพื้นขึ้นมา ก่อนจะโยนมันขึ้นลงในมือเล่น<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"แม่ช่วยอวยพรให้ผมไม่ต้องไปเจออะไรที่น่ารำคาญ อีกสักพักได้ไหมครับ?”<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขายิ้มมุมปาก "หรือถ้าจะให้ดี ช่วยอวยพรให้ผมใช้ชีวิตได้ง่ายขึ้นกว่านี้ด้วยก็ดี..."<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เปลวไฟในเตาไหววูบไปเล็กน้อย<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">คูเปอร์จ้องมองมันนิ่ง  ก่อนจะหัวเราะออกมา"ผมขอถือว่านั่นเป็นคำตอบตกลงแล้วกันนะ”<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">พูดจบเขาก็หมุนตัวเดินออกจากเตาไฟ รู้สึกผ่อนคลายขึ้นมานิดหน่อย อย่างน้อยเขาก็ได้ระบายอะไรบางอย่างออกไป และถึงแม้ว่าแม่ของเขาจะไม่ตอบอะไรกลับมาเลย... แต่ก็เถอะนะ<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">บางที แม่อาจจะฟังอยู่จริง ๆ ก็ได้<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">คูเปอร์ยืนขึ้น ปัดฝุ่นออกจากกางเกงก่อนจะหันหลังเดินออกไป ทิ้งให้เปลวไฟในเตาไหวไหวอยู่ตามลำพัง ขณะที่ในหัวก็เริ่มคิดว่า... <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ต่อไปควรเอาอะไรมาไหว้แม่ดีนะ?<div> </div><div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">[แบบฟอร์มถวายของ]<div> </div><div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชื่อของคุณ: Cooper Jones <div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ของที่ถวาย: กุหลาบสีทอง <div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เทพที่ถวายของ: อะธีน่า<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: (ในโรลเพลย์)<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ โบนัสความโปรดปราน +15<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Heroes โบนัสความโปรดปราน +25<div> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เมื่อนำกุหลาบทองไปบูชาเหล่าเทพ จะได้ความโปรดปราน +50</div>
</h1></div>

Cooper โพสต์ 2025-2-21 12:55:15

Cooper โพสต์ 2025-2-22 09:54:03

Cooper โพสต์ 2025-2-22 13:39:36

หน้า: 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 [20] 21 22 23 24 25 26 27

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver